Τσίπρας σε Λαγκάρντ: «Η εμπιστοσύνη κλονίζεται από τις αποκαλύψεις των Wikileaks»

Επιστολή προς την γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ απέστειλε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

από παλαιότερη συνάντηση Αλ. Τσίπρα - Κρ. Λαγκαρντ

ΣΤΗΝ επιστολή του ο πρωθυπουργός εκφράζει την προβληματισμό του για τις αποκαλύψεις των Wikileaks. Επισημαίνει ότι η διαπραγμάτευση πρέπει να γίνεται με όρους αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης και εκτιμά ότι η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη κλονίζεται από τις αποκαλύψεις των Wikileaks *

Επιπλέον, ο πρωθυπουργός ζητά να ξεκαθαρίσει το Ταμείο εάν αυτά που αποκαλύπτονται είναι επίσημες θέσεις του Ταμείου.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα τρία σημεία των διαλόγων που αποκαλύφθηκαν, τα οποία επισήμαιναν νωρίτερα πηγές της κυβέρνησης: 

• Πρώτον, για το ότι τα στελέχη του ΔΝΤ αναφέρονται στην πρόκληση πιστωτικού γεγονότος με σκοπό να βρεθεί η χώρα σε οριακό σημείο ώστε να υποκύψει στις ακραίες θέσεις του ΔΝΤ. Χαρακτηρίζουν το πιστωτικό γεγονός με κυνικό τρόπο ως το μοναδικό κίνητρο για συμφωνία και μιλούν ευθέως για χρεοκοπία της χώρας. 


• Δεύτερον, ότι συσχετίζουν την υπόθεση της Ελλάδας με το δημοψήφισμα για την παραμονή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ρισκάροντας συνολική πολιτική αποσταθεροποίηση στην Ευρώπη. 


• Τρίτον, ότι διατυπώνουν την πρόθεση τους να απειλήσουν ακόμη και την Γερμανίδα καγκελάριο, κα Μέρκελ, με σκοπό να την εξαναγκάσουν να προσχωρήσει στις θέσεις τους.

Η επιστολή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα προς την γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ

«Προς την επικεφαλής του ΔΝΤ  Κριστίν Λαγκάρντ,

Αγαπητή Κριστίν

Σου γράφω για να σου εκφράσω τη βαθιά μου ανησυχία σχετικά με δημοσιεύματα αναφορικά με τη θέση αξιωματούχων του ΔΝΤ, οι οποίοι διαθέτουν ρόλους κλειδιά στο ελληνικό πρόγραμμα.

Το πρώτο θέμα, έχει να κάνει με το εάν η θέση τους αντανακλά την επίσημη θέση του ΔΝΤ. Η χρήση ενός πιστωτικού γεγονότος ως ένα μέσο πίεσης προς την Ελλάδα και τα υπόλοιπα μέλη είναι πέρα από τα όρια της διαδικασίας της διαπραγμάτευσης όπως την καταλαβαίνουμε.

Το δεύτερο θέμα, έχει να κάνει με το κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να εμπιστευθεί και να συνεχίσει να διαπραγματεύεται καλή τη πίστη, με τους αξιωματούχους του ΔΝΤ, οι οποίοι εκφράζουν απόψεις σαν και αυτές που εκφράζονται σε αυτές τις δημοσιεύσεις.

Ιδιαίτερα, καθώς εμφανίζονται να απειλούν με καθυστέρηση την διαδικασία, πιστεύοντας πως μόνο ένα πιστωτικό γεγονός θα οδηγήσει σε παραχωρήσεις. Οι επιτυχείς διαπραγματεύσεις είναι συχνά δύσκολες, ωστόσο απαιτούν εμπιστοσύνη και αξιοπιστία από όλες τις πλευρές. Ειλικρινά εύχομαι, ότι η θέση του ΔΝΤ είναι να φτάσουμε σε μια γρήγορη, επιτυχή, και βιώσιμη κατάληξη της αξιολόγησης και είμαι σίγουρος ότι θα λάβετε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσετε ότι η διαπραγματευτική διαδικασία θα παραμείνει σε τροχιά.

Όπως πάντα, θα χαιρόμουν να μιλήσω μαζί σου οποιαδήποτε στιγμή γι αυτά τα θέματα και είμαι σίγουρος ότι θα συμμεριστείς την ανησυχία μου.

Με εκτίμηση 
Αλέξης Τσίπρας»

* Διαβάστε το δημοσίευμα των Wikileaks... ΕΔΩ >>> 

Ο Αναστάσιος - Ιωάννης Μεταξάς στην εκπομπή «ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ» του Γιώργο Σαχίνη (vid)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον σημαντικότερο Έλληνα διανοούμενο στη δημόσια πολιτική, μέλος της Ευρωπαϊκής Διεπιστημονικής Ακαδημίας και Ομότιμο καθηγητή της Πολιτικής Επιστήμης στο ΕΚΠΑ, Αναστάσιο-Ιωάννη Μεταξά στις "ΑΝΤΙΘΕΣΙΣ" του Γιώργου Σαχίνη στην τηλεόραση ΚΡΗΤΗ TV.

• Σε ποια Ευρώπη με ποια Ελλάδα και ποια θέσπιση στην ιδιωτική και δημόσια σφαίρα.


• Οι τεκτονικές αλλαγές και επιδράσεις στην ατομική ελευθερία και δικαιώματα σε σχέση με την ασφάλεια και τι συνιστά η μαζική μετακίνηση πληθυσμών στην Ευρώπη.


• Οι θεωρίες για τον πόλεμο πολιτισμών και τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες


• Η Πολιτική επικοινωνία και ο ρόλος του οικονομισμού στη Παγκοσμιοποίηση


• Ελλάδα, Κρίση , Κοινωνία και Πολιτικό Σύστημα


• Τέχνη , Παιδεία και Πολιτισμός έναντι της Εξουσίας


• Οι σύγχρονες κοινωνίες και ο συγχρονισμός τους σε μία εποχή που μοιάζει να οδηγεί σε αλλαγή του χαρακτήρα της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης


• Το φάσμα ανόδου ακραίων λύσεων με την επίκληση « Σωτήρων»

Wikileaks: «Δύσπιστο το ΔΝΤ έναντι Θεσμών και ελληνικής κυβέρνησης»

Συνομιλία για την Ελλάδα μεταξύ των εκπροσώπων του ΔΝΤ, δημοσιεύει η Wikileaks. Δύσπιστοι εμφανίζονται οι εκπρόσωποι του Ταμείου έναντι των άλλων θεσμών, αλλά και της ελληνικής κυβέρνησης, γράφει το Spiegel Online.

ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ που δημοσιεύει η ιστοσελίδα Spiegel Online ο διευθυντής ευρωπαϊκών υποθέσεων του ΔNT, Πολ Τόμσεν συζητά με την επικεφαλής της αποστολής Ντέλια Βελκουλέσκου και την υπεύθυνη της τεχνικής ομάδας του Ταμείου Ίβα Πέτροβα. 

Η συνομιλία δείχνει πόσο μεγάλη είναι η δυσπιστία του ΔΝΤ τόσο απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, όσο και απέναντι στους υπόλοιπους θεσμούς. Όπως παρατηρεί το Spiegel Online, οι διαφωνίες εντός των θεσμών είναι τόσο έντονες όσο ποτέ, λίγο πριν την επιστροφή των κλιμακίων στην Αθήνα.

Την ίδια στιγμή η Ντέλια Βελκουλέσκου εμφανίζεται δύσπιστη απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, τη στιγμή που φέρεται να λέει, ότι «ενώ οι μεταρρυθμίσεις που ζητούν οι θεσμοί είναι απλές, η ελληνική κυβέρνηση της αναγάγει σε μείζονα πολιτικά ζητήματα».

To επίμαχο Τweet των Wikileaks

RELEASE: Confidential records show #IMF at war with #Merkel over #Greece https://t.co/DI5eiSN8Yl #Brexit #Refugees pic.twitter.com/HRFe7IlW7i

— WikiLeaks (@wikileaks) April 2, 2016

Θρίλερ όπως τον Ιούλιο του 2015

Το αργότερο μέχρι την Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ σε δύο εβδομάδες (15-17 Απριλίου) θα έπρεπε, υπό κανονικές συνθήκες, να ξεκινήσουν οι συνομιλίες για την ελάφρυνση του χρέους. Όμως το Ταμείο δεν αποκλείει ώρες και μέρες αγωνίας, όπως εκείνες πέρυσι τον Ιούλιο, όταν η Ελλάδα βρέθηκε μια ανάσα πριν την χρεοκοπία. Σύμφωνα πάντα με την Wikileaks ο Πολ Τόμσεν διερωτάται τι θα μπορούσε να επιφέρει μια συμφωνία: «Στο παρελθόν το μόνο χρονικό σημείο που ελήφθη μια απόφαση ήταν όταν δεν υπήρχαν στα ταμεία πια χρήματα και η χρεοκοπία ήταν πλέον ορατή», φέρεται να είπε ο αξιωματούχος του ΔΝΤ.

Για τον διευθυντή ευρωπαϊκών υποθέσεων του ΔΝΤ πάντως το προσφυγικό ίσως επιδράσει θετικά σε μια συμφωνία με τους θεσμούς. Η προσφυγική κρίση πιέζει αφόρητα την Α. Μέρκελ. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Πολ Τόμσεν η κ. Μέρκελ πρέπει να διαλέξει. Είτε θα συνεχίσει χωρίς το Ταμείο, οπότε και θα πρέπει να δώσει επίπονες εξηγήσεις στο γερμανικό κοινοβούλιο, είτε θα συναινέσει σε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Εδώ η Ντέλια Βελκουλέσκου τονίζει: «Αυτό είναι το καθοριστικό ερώτημα. Εκπλήσσομαι που δεν έχει τεθεί ακόμα».

WikiLeaks: Τα “εκρηκτικά” πρακτικά απόρρητης συνομιλίας Τόμσεν, Ντέλιας, Πέτροβα για Ελλάδα

Τα “εκρηκτικά” πρακτικά της συνομιλίας του διευθυντή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν με την επικεφαλής της Αποστολής Ντέλια Βελκουλέσκου και την υπεύθυνη της τεχνικής ομάδας του Ταμείου Ιβα Πέτροβα, δημοσιεύει ο ιστότοπος WikiLeaks, βάζοντας φωτιά στην διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση, που αναμένεται να ξεκινήσει τη Δευτέρα. 

Εάν τα πρακτικά της συνομιλίας είναι αληθινά, τότε τίθεται τεράστιο θέμα για την “ανεξαρτησία”, ως οφείλει να έχει, του κ. Τόμσεν έναντι της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς διαφαίνεται ότι τηρεί έντονα εχθρική στάση εναντίον της χώρας μας. Ταυτόχρονα τα βάζει και με τους Ευρωπαίους για το θέμα του χρέους. Αποκαλύπτεται, πάντως, ότι είναι στα σκαριά σύσκεψη για το ελληνικό χρέος στο περιθώριο της συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στις 15-17 Απριλίου στην Ουάσιγκτον. 

Το περίεργο είναι ότι ο κ. Τόμσεν ουσιαστικά ειρωνεύεται την Καγκελάριο Μέρκελ για το θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους… Λέει: 

Ουσιαστικά εμείς εκείνη τη στιγμή λέμε ”Κοίτα, κ. Μέρκελ, είναι αντιμέτωπη με ένα ερώτημα. Πρέπει να σκεφτείς τι είναι περισσότερο δαπανηρό, να συνεχίσεις χωρίς το ΔΝΤ ή να κάνεις την ελάφρυνση χρέους που εμείς πιστεύουμε ότι χρειάζεται η Ελλάδα προκειμένου να μας κρατήσεις;”. Αυτό είναι πραγματικά το θέμα. 

Σύμφωνα με τον διάλογο, που παρουσιάζει ο ιδρυτής των Wikileaks Ασανζ, τα στελέχη του ΔΝΤ εμφανίζονται να έχουν δεύτερες σκέψεις για την επιστροφή των κλιμακίων τους στην Ελλάδα -η κ. Βελκουλέσκου αναμένεται να επιτρέψει σήμερα 2 Απριλίου- και δείχνουν ξεκάθαρα πως θέλουν να εισαχθεί η ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα στην ημερήσια διάταξη των θεσμών. 

Ο διευθυντής ευρωπαϊκών υποθέσεων τονίζει ότι οι Ελληνες «δεν πλησιάζουν καν στο να αποδεχτούν τις απόψεις μας». Η κ Βελκουλέσκου του απαντά ότι «αν η ελληνική κυβέρνηση πιεστεί αρκετά θα το έκανε… Αλλά δεν έχουν κανένα κίνητρο και ξέρουν ότι η Κομισιόν είναι πρόθυμη να συμβιβαστεί, οπότε αυτό είναι το πρόβλημα». 

Προσθέτει: «Είναι ενδιαφέρον ότι η Ελλάδα υποχώρησε… υποχώρησε λίγο τόσο στη φορολογική μεταρρύθμιση… τόσο στην έκπτωση φόρου και στις επικουρικές συντάξεις». 

Οπως προκύπτει από το έγγραφο, τα στελέχη του ΔΝΤ επιθυμούν άμεσες αποφάσεις για το θέμα, φοβούμενοι ότι η ΕΕ πρόκειται να παραλύσει το πρώτο εξάμηνο του 2016, λόγω του διαφαινόμενου Brexit. 

Εχει επίσης σημασία ότι η κ. Βελκουλέσκου επιρρίπτει ευθύνες στον κ. Τόμσεν και αυτός φαίνεται να τις αποδέχεται. Λέει: «Δεν διαπραγματευτήκαμε με την Κομισιόν και μετά να θέσουμε στους Ελληνες κάτι πολύ χειρότερο. Τους βάλαμε το μίνιμουμ που ήμασταν πρόθυμοι να σκεφτούμε και οι Ελληνες λένε ότι δεν διαπραγματευόμαστε». 

Ο Πόλ Τόμσεν εμφανίζεται να θέλει να πιέσει την Άνγκελα Μέρκελ, υποδεικνύοντας ότι πιθανή έξοδος του ΔΝΤ από την Τρόικα θα εμφανισθεί ως κάτι κακό και θα την αναγκάσει να απαντήσει σε άβολες (discomforting) ερωτήσεις στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας, κάτι που η ίδια δεν επιθυμεί. Ο ίδιος κάνει μια χαλαρή σύνδεση της ελάφρυνσης του χρέους με το ζήτημα των προσφύγων.

Στη διάρκεια της συζήτησης ο Τόμσεν λέει: 

«Δεν πρόκειται να δεχτώ ένα πακέτο μικρών μέτρων, δεν πρόκειται. Τι θα χρειαστεί για να φτάσουμε σε σημείο αποφάσεων; Στο παρελθόν, μόνο μία φορά ελήφθησαν αποφάσεις και ήταν όταν οι Ελληνες επρόκειτο να ξεμείνουν σοβαρά από χρήματα και να χρεοκοπήσουν. Πιθανόν αυτό θα συμβεί ξανά. Σε αυτή την περίπτωση, θα τραβήξει έως τον Ιούλιο και είναι ξεκάθαρο ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να συζητούν για ένα μήνα πριν από το Brexit». 

Στη συνέχεια ο κ. Τόμσεν σημειώνει: 

«Η άλλη πιθανότητα, που πίστευα ότι θα είχε γίνει ήδη και είμαι έκπληκτος που δεν έγινε, είναι ότι εξαιτίας της κατάστασης με το προσφυγικό θα θέλουν να καταλήξουν σε συμπέρασμα. Και οι Γερμανοί εγείρουν το θέμα της διαχείρισης… Ουσιαστικά εμείς εκείνη τη στιγμή λέμε ”Κοίτα, κ. Μέρκελ, είναι αντιμέτωπη με ένα ερώτημα. Πρέπει να σκεφτείς τι είναι περισσότερο δαπανηρό, να συνεχίσεις χωρίς το ΔΝΤ ή να κάνεις την ελάφρυνση χρέους που εμείς πιστεύουμε ότι χρειάζεται η Ελλάδα προκειμένου να μας κρατήσεις;”. Αυτό είναι πραγματικά το θέμα». 

Σύμφωνα με τον ιστότοπο, ο διάλογος έγινε στις 19 Μαρτίου ημέρα της αναχώρησης της κ. Βελκουλέσκου από την Αθήνα. Το γεγονός αυτό υποψιάζει ότι η υποκλοπή μπορεί να έγινε στην ελληνική πρωτεύουσα ή στον σταθμό που έκανε πριν επιστρέψει στην Ουάσιγκτον. 

ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ: 

Πόλ Τόμσεν: Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι θέτουμε μια ημερομηνία για την επιστροφή της αποστολής, ενώ ενδεχομένως δεν θα έχουμε μια συμφωνία στο εσωτερικό της Τρόικας για το πώς θα προχωρήσουμε. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Μα Πολ εσύ ήσουν εκείνος που το πρότεινε αυτό. Είναι πολύ δύσκολο να υπαναχωρήσω τώρα. 

Πόλ Τόμσεν: Πώς θα το πούμε αυτό; Τι θα κάνουμε; 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Δεν είμαι βέβαιη. Δεν θέλω να επανέλθω τόσο σύντομα, φυσικά. Δεν νομίζω ότι σε δύο εβδομάδες, ή σε δέκα ημέρες θα είμαστε σε θέση να σημειώσουμε μεγαλύτερη πρόοδο από ό, τι είμαστε τώρα. Αλλά έχω την αίσθηση ότι και σε διαφορετική περίπτωση, θα είχαμε κολλήσει σε αυτή την κατάσταση έτσι κι αλλιώς. Και πιστεύω ότι γι ‘αυτή την επόμενη αποστολή, τουλάχιστον οι Ευρωπαίοι, σχεδιάζουν να … έχουν καταληκτική προθεσμία, σωστά; 

Σχεδιάζουν να ολοκληρώσουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μέχρι την Εαρινή Σύνοδο, λόγω των υποτιθέμενων συνομιλιών για το χρέος που πρόκειται να λάβουν χώρα στην Εαρινή Συνοδό. Για αυτό δεν είμαι βεβαίως. Έχω την αίσθηση ότι αυτή η πίεση θα έρθει έτσι κι αλλιώς σε κάποιο σημείο για εμάς, έτσι … δεν γνωρίζω. Δεν βλέπω πώς αυτό πρόκειται να εξελιχθεί, αλλά εμείς θα πρέπει να έρθουμε εδώ σε κάποιο σημείο … 

Πόλ Τόμσεν: Μα γιατί; Θέλω να πω, μπορούμε να … Θα μπορούσαμε να έχουμε μια άλλη συνάντηση όπως είχαμε στις Βρυξέλλες και να συμφωνήσουν για το πώς θα προχωρήσουμε .. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό και θα μπορούσαμε να έχουμε ανταλλαγή έγγραφων από απόσταση, αλλά ξέρουμε αυτό αυτό δεν θα λειτουργήσει Πολ, γιατί αυτοί οι τύποι συμφωνούν σε κάτι και στη συνέχεια υπαναχωρούν την επόμενη μέρα. Το έχουμε πει αυτή τη φορά και πάλι, ξέρουμε ότι δεν θα κάνουν αυτό που λέμε: ότι θα σηκωθούμε και θα φύγουμε μαζί. Απλά δεν λειτουργεί. Γι ‘αυτούς τα πάντα εναπόκεινται σε αλλαγές – εάν οι αρχές το θέλουν. 

Πόλ Τόμσεν: Μπορείτε να το αλλάξετε έτσι ώστε να μην έχει μια συγκεκριμένη ημερομηνία; Για παράδειγμα, να πείτε στις αρχές Απριλίου; 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Αυτό πρόκειται να είναι μια καταστροφή, αν προσπαθήσω να το κάνω αυτό αύριο. Δεν θα μας αφήσουν να φύγουμε. 

Πόλ Τόμσεν: Λοιπόν, σε έχουν αφήσει ήδη να φύγεις … οπότε … χαχα. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Νομίζω Πολ ότι θα πρέπει να το συζητήσετε στο επίπεδό σας. Θέλω να πω ότι θα έλθει πίσω … Εγώ νομίζω .. Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε να το κάνουμε σε αυτό το στάδιο. 

Πόλ Τόμσεν: Εννοείς να επιστρέψετε; 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Ναι.

Ίβα Πέτροβα (υπεύθυνη δημοσιονομικών κλιμακίου ΔΝΤ): Πολ νομίζω πως είναι πιο σημαντικό να ενισχυθεί το μήνυμα για συμφωνία σχετικά το (πλεόνασμα) 2,5%, διότι αυτό δεν διαπερνά και δεν έχει εμπεδωθεί καλά με την Επιτροπή. Αν επιμείνουν σε αυτή τη συμφωνία, νομίζω ότι θα είναι εντάξει να επιστέψουμε στις 2 Απριλίου. Αλλά, από την πλευρά μας, υπαναχωρώντας από αυτή την ημερομηνία θα ήταν πραγματικά μια καταστροφή. 

Πόλ Τόμσεν: Λοιπόν, μπορείτε απλά να κατηγορήσετε εμένα, αυτό θα είναι εντάξει. Πότε θέλουν να τελειώσει αυτή την αποστολή; 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Θέλουν να τελειώσει ιδανικά έως την 8η Απριλίου, οπότε μόλις μία εβδομάδα. Ή στις 12 ή 13 Απριλίου. Θυμηθείτε στις 6 και 7 Απριλίου θέλουν να έχουν αυτή τη συνάντηση της «Ομάδας της Ουάσιγκτον» για το χρέος στο περιθώριο της Ομάδας Εργασίας του Eurogroup (EWG) και μετά…. 

Πόλ Τόμσεν: Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ολοκληρώσετε έως τις 6 Απριλίου; 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Όχι, όχι, όχι. Μπορούμε να αναφέρουμε την πρόοδο σε αυτό το EWG και ουσιαστικά πρέπει να έχουμε αυτή τη συζήτηση του χρέους που προετοιμάζουν οι υπουργοί για την επόμενη εβδομάδα, κάτι που σκέπτονται για τις 15 ή 16 Απριλίου, στο περιθώριο των συναντήσεων τη Εαρινής Συνόδου. Έτσι, ουσιαστικά θέλουν να τελειώσει … 

Πόλ Τόμσεν: Ναι, αλλά η Εαρινή Συνοδός θα ξεκινήσει στα μέσα της εβδομάδας στις 11 Απριλίου. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να τελειώσει εκεί είτε στις 8 είτε στις 9 και να επιστρέψετε έως τότε. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Ακριβώς αυτό, θα πρέπει να έχουμε ολοκληρώσει έως το .. όχι .. 11 ή 12 Απριλίου ή κάτι τέτοιο και στη συνέχεια να πετάξουμε κατευθείαν στο DC. Θα μπορούσαμε να τελειώσουμε με μια συμφωνία αλλά και όχι, εννοώ μπορούμε να καταλήξουμε κατά κάποιο τρόπο εδώ που βρισκόμαστε τώρα. Και ναι, θα υπάρξει ένα τεράστιο ποσό πίεσης και θέλουμε να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε το θέμα αυτό. 

Πόλ Τόμσεν: Αυτό σημαίνει μπλοκάρισμα, έτσι δεν είναι; 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Αυτό είναι σωστό, αυτό είναι σωστό. Γι ‘αυτό πρέπει να το βγάλουμε – συμφωνώ μαζί σου – όσο το δυνατόν συντομότερα. Ο ελληνικός Τύπος είναι γεμάτος από κατηγορίες εναντίον μας, για το αφορολόγητο και όλα αυτά, κάθε μέρα. Το άλλο πράγμα όμως που δεν είναι σαφές για μένα είναι πώς θα καταλήξει, αυτή είναι η συζήτηση σχετικά με το στόχο. Το (πλεόνασμα) 3,5%, έναντι του 1,5% γιατί για μας αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό. 

Πόλ Τόμσεν: Μπορώ να σας πω πώς πρόκειται να εξελιχθεί. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος τα κράτη μέλη να πρόκειται να δεχθούν να μειώσουν το στόχο για το πρόγραμμα. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούμε να πούμε ότι δεν βγαίνουν τα νούμερα. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Αλλά μπορούμε να κάνουμε ό, τι είχες προτείνει; Να έχουμε δύο προγράμματα με δύο στόχους; Ακόμη και για το μεσοδιάστημα; 

Πόλ Τόμσεν: Ναι, αν οι Ευρωπαίοι λένε ότι είναι ο στόχος μας που έχει σημασία για την εκταμίευσή και για την ελάφρυνση του χρέους – αλλά δεν πρόκειται να το πουν αυτό. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Το ερώτημα είναι αν θα μπορούσαν να δεχθούν τους μεσοπρόθεσμους στόχους, όπως η Επιτροπή, για τους σκοπούς του προγράμματος, και τους στόχους μας για τους σκοπούς της μείωσης του χρέους. 

Πόλ Τόμσεν: Περίμενε ένα λεπτό αυτό δεν είναι … σίγουρα θα πρέπει να αποδεχτούν τους στόχους μας για την ελάφρυνση του χρέους. Αλλά αν πας έξω και τους πεις για αυτό το έτος, για παράδειγμα, ότι θα καταλήξουν με αυτό που λες, έλλειμμα 0,5% ή 1% ή κάτι τέτοιο; 

Ντέλια Βελκουλέσκου:… Έλλειμμα 0,5% ας πούμε, αν πάρουν όλα τα μέτρα. 

Πόλ Τόμσεν: Εντάξει, ας πούμε έλλειμμα 0,5% και η Επιτροπή πει ότι θα καταλήξουν με μηδέν ή 0,25% ή οτιδήποτε άλλο έχουν … 

Ντέλια Βελκουλέσκου:… Πλεόνασμα 0,5 … 

Πόλ Τόμσεν: Ναι … τότε δεν έχετε ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης. Επειδή ζητούν χρηματοδότηση για κάτι που λέτε πως δεν πρόκειται να συμβεί. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Ναι … 

Πόλ Τόμσεν: Έτσι, το πρόγραμμα δεν χρηματοδοτείται και δεν προκύπτει ελάφρυνση του χρέους … Ούτε προκύπτει ελάφρυνση του χρέους, επειδή δεν είναι σε καλό δρόμο για να εκπληρώσουν τα κριτήρια. Αυτό είναι το όλο θέμα. Ουσιαστικά πρέπει να συμφωνήσουν να κάνουν τους δικούς μας στόχους το βασικό σενάριο και, στη συνέχεια, να έχουν κάτι που να ελπίζουν ότι θα υπεραποδώσει (overperform). Αλλά ακόμη αν δεν το κάνουν, θα εξακολουθούν να καταβάλουν δόση Σωστά; 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Ναι, αυτό είναι σωστό. 

Πόλ Τόμσεν: Δεν πρόκειται να συμφωνήσουν σε αυτό. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Όχι. Το πρώτο ερώτημα είναι πότε αυτό το πράγμα πρόκειται να συζητηθεί. Σωστά; Κάποιος πρέπει να το συζητήσει. Ξέρω ότι ο Τόμας Βίζερ έχει συγκαλέσει μια τηλεδιάσκεψη για τις 30 Μαρτίου. 

Πόλ Τόμσεν: Τηλεδιάσκεψη με ποιον; Ντέλια Βελκουλέσκου: Νομίζω ότι είναι μια τηλεδιάσκεψη του EWG. Μια τηλεδιάσκεψη του EWG για την Ελλάδα .. σχετικά με την κατάσταση ή κάτι τέτοιο. Ναι, πρέπει να ρωτήσουμε τον Τόμας. 

Πόλ Τόμσεν: Θέλω να πω .. αυτός δεν θα το … αυτός μπορεί να συγκαλέσει όσες τηλεδιασκέψεις θέλει , αλλά ξέρω τι πρόκειται να συμβεί. Θα πάμε στο EWG, και εγώ πρόκειται να πω στο Eurogroup ότι «Αυτό δεν βγαίνει έως 3,5% και εμείς δεν θα προχωρήσουμε, εκτός εάν οι Ευρωπαίοι μειώσουν τους στόχους τους στο 1,5%, όσο το επιτρέπει αυτό το χρονοδιάγραμμα των εκταμιεύσεων». Δεν πρόκειται να το κάνουν αυτό. Πρόκειται να πουν όχι, και να κωλύσουν σε περισσότερα μέτρα. Αυτό είναι σαφές, δεν έχω καμία αμφιβολία γι αυτό. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Δεν ξέρω αν πρόκειται να πουν ότι, αυτό είναι το ερώτημα. Πρέπει να λάβουν θέση σχετικά με το αν πιστεύουν τις προβλέψεις μας ή τις προβλέψεις της Επιτροπής. Πόλ Τόμσεν: Είναι σαφές ότι θα κρατήσουν την μπάλα στο παιχνίδι … και θα στείλουν την αποστολή πίσω. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Ναι, αλλά εμείς τι θα κάνουμε; Διότι, ακόμη και αν συμφωνήσουμε σε αυτό το πλεόνασμα 2,5%, δεν θα είμαστε ακόμα εκεί, εκτός εάν έχουν συμφωνηθεί οι στόχοι. 

Πόλ Τόμσεν: Καλά, τότε θα σας στείλουν πίσω για να βρείτε περισσότερα σκληρά μέτρα και να προσπαθήσετε να βρείτε μια συμβιβαστική λύση. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που το κάνω με τον τρόπο αυτό. Ας τα πάρουμε το 2,5% και είμαι βέβαιος ότι ορισμένα από τα κράτη μέλη θα πιέσουν για περισσότερα μέτρα. Εμείς, φυσικά, θα πούμε, εγώ θα πως ότι «δεν νομίζω ότι είναι δυνατόν», θα πω ότι «νομίζω ότι πρέπει να στηρίξουμε το πρόγραμμα σε πλεόνασμα 1,5%, αλλά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα μας ωθήσουν εκτός του στόχου αυτού. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Έτσι, σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να επιστρέψουμε πίσω και να προσπαθήσουμε να πάρουμε αυτό το 2,5%, και αυτό είναι μόνο το πρώτο στάδιο, όπως λέτε. Από τη στιγμή που είναι στο επόμενο στάδιο, ξέρετε, πως δεν είναι αρκετό αυτό. 

Πόλ Τόμσεν: Σίγουρα Ντέλια αυτός είναι ο ορισμός. Δεν μου αρέσει να είστε εκεί έξω, αν δεν υπάρχει συμφωνία για το πώς θα προχωρήσουμε. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Ναι, φυσικά. Δεν θέλουμε να είμαστε σε αυτή την κατάσταση. 

Πόλ Τόμσεν: Πρέπει να σκεφτούμε πότε θα επιστρέψετε … θα πρέπει να θέσουμε στο τραπέζι αυτό που θέλουμε. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Θα πρέπει να το κάνουμε. 

Πόλ Τόμσεν: Αντί να τους περιμένουμε… Δεν πρόκειται να δεχθών μια δέσμη μικρών μέτρων. Δεν πρόκειται. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Ναι, δεν θα δεχθούμε, κατανοητό. Τους έχουμε πει, και είναι πολύ σαφές αυτό που έχουμε συμφωνήσει με τους Ευρωπαίους – που τώρα υπαναχωρούν – αλλά είναι πολύ απλό, είναι η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, το αφορολόγητο, ο ΦΠΑ και το μισθολογικό κόστος και υπάρχουν κάποιοι ειδικοί φόροι κατανάλωσης, ένας ή δύο … αυτό είναι όλο. Αλλά σε κάθε ένα από αυτά έχουμε σημαντικά ανοικτά ζητήματα τα οποία είναι όλα πολιτικά, όσον αφόρα τους Έλληνες. Και το άλλο ερώτημα είναι σχετικά με την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους και κατά πόσο θα το θέσουμε σε κάποιο σημείο. 

Πόλ Τόμσεν: Λοιπόν, δεν ξέρω. Αλλά αυτό είναι … το σκέφτομαι διαφορετικά. Τι πρόκειται να μας φέρει σε ένα σημείο απόφασης; Στο παρελθόν υπήρξε μόνο μία φορά που λήφθηκε έτσι απόφαση και ήταν τότε που ήταν έτοιμοι να ξεμείνουν από χρήματα και να χρεοκοπήσουν. Σωστά; 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Σωστά. 

Πόλ Τόμσεν: Και ίσως αυτό είναι ό, τι πιθανότατα πρόκειται να συμβεί ξανά. Σε αυτή την περίπτωση, θα τον τραβήξουν σε μάκρος μέχρι τον Ιούλιο, και σαφώς οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να έχουν καμία συζήτηση για ένα μήνα πριν από το δημοψήφισμα για το Brexit και έτσι, σε κάποιο στάδιο θα θέλουν να κάνουν ένα διάλειμμα και στη συνέχεια θα θέλουν να αρχίσουν και πάλι μετά το Ευρωπαϊκό δημοψήφισμα. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Αυτό είναι σωστό. 

Πόλ Τόμσεν: Αυτό είναι ένα ενδεχόμενο. Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι αυτό που νόμιζα ότι θα είχε συμβεί ήδη και είμαι έκπληκτος που δεν έχει συμβεί, ότι, λόγω της κατάστασης των προσφύγων, θα λάμβαναν μια απόφαση … ότι θέλουν να καταλήξουν σε ένα συμπέρασμα. Σωστά; Και όταν οι Γερμανοί θέσουν το ζήτημα της διαχείρισης … και ουσιαστικά εμείς εκείνη τη στιγμή θα πούμε «Κοιτάξτε, είσεις κυρία Μέρκελ έχετε να αντιμετωπίσετε μια ερώτηση, θα πρέπει να σκεφτείτε τι είναι πιο δαπανηρό: να προχωρήσετε χωρίς το ΔΝΤ, τότε δεν θα έλεγε η Bundestag «το ΔΝΤ δεν είναι επί του σκάφους;» ή να προχωρήσετε με την ελάφρυνση του χρέους που πιστεύουμε ότι η Ελλάδα χρειάζεται για να μας κρατήσετε στο πλοίο;» Σωστά; Αυτό είναι πραγματικά το θέμα. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Σωστά. 

Πόλ Τόμσεν: Πότε πρόκειται να συμβεί; Δεν ξέρω, είμαι έκπληκτος ότι δεν έχει συμβεί ακόμα. Θα ήθελα, για το καλό των Ελλήνων και όλων των άλλων , θα το ήθελα να συμβεί νωρίτερα παρά αργότερα. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Ελπίζω ότι πρόκειται να συμβεί με αυτές τις συζητήσεις χρέους που θα αρχίζουν στα μέσα Απριλίου. 

Πόλ Τόμσεν: Αλλά αυτό δεν είναι ένα γεγονός. Αυτό δεν πρόκειται να τους αναγκάσει να … Αυτή η συζήτηση μπορεί να συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και απλά τους καθυστερούν … γιατί τους καθυστερούν; Επειδή δεν είναι κοντά σε μια απόφαση, όποια κι αν είναι αυτή. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Συμφωνώ ότι χρειαζόμαστε μια απόφαση, αλλά δεν ξέρω τι θα είναι. Δεν νομίζω ότι Ντάισελμπλουμ προσπαθεί να δημιουργήσει μια απόφαση, αλλά να εκκινήσει με κάποιο τρόπο τη συζήτηση για το χρέος, αλλά εν κατακλείδι το ζήτημα είναι το εάν εμείς θα είμαστε επί του σκάφους ή όχι στο τέλος της ημέρας. 

Πόλ Τόμσεν: Ναι, αλλά ξέρετε, ότι η συζήτηση για τα μέτρα και η συζήτηση το χρέος μπορεί να συνεχιστεί επ ‘αόριστον, μέχρι το μη παρέκει .. μέχρι να προσκρούσει στην πληρωμή του Ιούλιου ή έως ότου οι ηγέτες αποφασίσουν ότι πρέπει να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα εκεί που θα μπορούσε να εκβιάσει μια συμβιβαστική λύση. Σωστά; Αυτό πρόκειται να συνεχιστεί επ ‘αόριστον. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Ναι θα πάει μέχρι τον Ιούλιο, αν δεν συμβαίνει κάτι νωρίτερα. Συμφωνώ. 

Πόλ Τόμσεν: OK. Δεν ξέρω, ας δούμε. Ελπίζω για το καλό των Ελλήνων να βρούμε μια λύση σύντομα … Θέλω να πω, ας το παραδεχτούμε, εσείς δεν πρόκειται να συμφωνήσετε… αυτές οι συζητήσεις που έχετε εκεί έξω, δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε … δεν πρόκειται να προσεγγίσουν και να δεχθούν τις απόψεις μας. Σωστά; Δεν θα το κάνουν. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Όχι, δεν θα το κάνουν … 

Πόλ Τόμσεν: Και δεν είναι καν κοντά. Σωστά; 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Δεν πλησιάζουν καν. Αυτό που είναι ενδιαφέρον όμως είναι ότι ενέδωσαν … έκαναν λίγο πίσω τόσο για την φορολογική μεταρρύθμιση και την …. τόσο για την έκπτωση φόρου και τις επικουρικές συντάξεις. Κάνουν κάτι, αλλά είναι πολύ μικρό … 

Πόλ Τόμσεν: Καλά, αν επανέλθουν για να μας δώσουν το 2,5% και όχι προτάσεις Μίκυ Μάους, θα πρέπει να τους υποστηρίξουμε πλήρως.. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Συμφωνώ. Υπάρχει ένα σενάριο εκεί έξω που τους πιέζει αρκετά, ότι θα … Νομίζω ότι πραγματικά πολιτικά γι ‘αυτούς είναι δυνατό να δώσουν και τα δύο αυτά πράγματα. Αλλά δεν έχουν κανένα κίνητρο και ξέρουν ότι η Επιτροπή είναι πρόθυμη να συμβιβαστεί, και αυτό είναι το πρόβλημα. Κατά κάποιο τρόπο πήγαμε σε αυτή τη διαπραγμάτευση με λανθασμένη στρατηγική, επειδή διαπραγματευτήκαμε με την Επιτροπή μια ελάχιστη θέση και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε περαιτέρω από αυτή και η Επιτροπή εκκινεί από αυτό και είναι πρόθυμη να το προχωρήσει πολύ περισσότερο. Έτσι, αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν διαπραγματευτήκαμε ξεχωριστά με την Επιτροπή και εν συνεχεία να θέσουμε κάτι πολύ δυσμενέστερο στους Έλληνες, αλλά βάλαμε στους Έλληνες το ελάχιστο που ήμασταν πρόθυμοι να εξετάσουμε και τώρα οι Έλληνες λένε «Λοιπόν δεν διαπραγματευόμαστε». Συμφωνώ με την ανησυχία σου ότι αυτή η ημερομηνία είναι κακή για εμάς, γιατί θα κολλήσουμε όπως λες, οπότε πρέπει να το σκεφτούμε όταν επιστρέψουμε. 

Πόλ Τόμσεν: Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι δεν μπορείς να είστε εκεί για πάντα. Θα πρέπει να καταλήξετε πριν από τις Εαρινές Συνόδους. 

Ντέλια Βελκουλέσκου: Ναι, χρειαζόμαστε μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους για την ημερομηνία λήξης. Πρέπει να γίνει πολύ σαφές με τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες, πριν πάμε πίσω. 

Οι διάλογοι από τον ιστότοπο mignatiou,com

Με τη γλώσσα των αριθμών : «Η Ελλάδα μέχρι το 2025-30 μεταβάλλεται σε μουσουλμανική χώρα!»

Οι Έλληνες θα είναι ο μόνος λαός στην ιστορία της ανθρωπότητας που μετά από διαδρομή 3.000 χρόνων, θα χάσουν την πατρίδα τους οριστικά και αμετάκλητα λόγω εσωστρεφούς εθνομηδενιστικού μαζοχισμού, ξενόφερτης νεοταξίτικης σκοπιμότητας και ανατολίτικης πονηριάς, αναφέρει στατιστική ανάλυση που φιλοξενεί η ιστοσελίδα drachmi5.gr.

Η ΕΛΛΑΔΑ πολύ σύντομα, στο ορατό μέλλον, μέχρι το 2025-30, θα έχει μετασχηματιστεί σε μουσουλμανική χώρα. Αυτό προκύπτει από ψύχραιμη μελέτη των αμείλικτων στατιστικών στοιχείων και δεδομένων σχετικών με τις γεννήσεις, τους θανάτους και τη μαζική είσοδο μουσουλμάνων μεταναστών από τα ανατολικά σύνορα.

Συγκεκριμένα, σε κάθε 92.000 νέες περίπου γεννήσεις το χρόνο στην Ελλάδα (92.149 το 2014), αντιστοιχούν 113.000 περίπου θάνατοι ( 113.740 το 2014). Αυτό σημαίνει ότι, κάθε χρόνο ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται κατά 20.000 άτομα και πλέον.

Ο πληθυσμός με την Ελληνογενή ιστορική πολιτισμική ταυτότητα, μαστίζεται από υψηλή γήρανση και βαρύτατη υπογεννητικότητα, με αυξανόμενες τάσεις τα τελευταία χρόνια λόγω της βαριάς οικονομικής κρίσης. Η Ελληνίδα μητέρα γεννά 1,2 παιδιά κατά μέσο όρο, γεγονός που δεν αρκεί για την αναπλήρωση των γενεών,αφού για το σκοπό αυτό πρέπει να έχουμε 2,1 γεννήσεις ανά μητέρα.

Αντίθετα, η μουσουλμάνα μητέρα γεννά 5 παιδιά κατά μέσο όρο, με αυτονόητο το δυναμικό πολλαπλασιασμό τους. Επί πλέον, η υπεροχή των θανάτων κατά 20.000 έναντι των γεννήσεων, αφορά ολοένα με αυξανόμενους ρυθμούς περισσότερους Ελληνογενείς από μουσουλμάνους, λόγω της υψηλής γήρανσης των πρώτων και της νεανικότητας των δεύτερων.

Σήμερα, στο σύνολο των γεννήσεων στην Ελλάδα, το 25% περίπου είναι μουσουλμάνοι. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια, έτσι που σχετικά σύντομα, οι γεννήσεις από μουσουλμάνες μητέρες θα φτάσουν το 50% του συνόλου. Την ίδια ώρα, εισβάλλουν 3-4.000 μουσουλμάνοι ημερησίως, πολλοί από τους οποίους θα παραμείνουν τελικά μόνιμα στη χώρα.

Μαζί με τους 130.000 μουσουλμάνους που ζουν στη Δυτική Θράκη, στη Ρόδο, στην Κω, στην Αθήνα και σε διάφορες περιοχές, ο συνολικός αριθμός των νόμιμων, υπό νομιμοποίηση και παράνομων μουσουλμάνων κατοίκων της χώρας, υπολογίζεται ότι ανέρχεται σήμερα σε 1,5 εκ., σε σύνολο 11 εκ. περίπου συνολικού πληθυσμού. Σήμερα δηλ., οι μουσουλμάνοι που κατοικούν στη χώρα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι,έναντι των γερασμένων Ελληνογενών, ανέρχεται περίπου στο 14% του συνολικού πληθυσμού. 

Στους αριθμούς αυτούς και στα αντίστοιχα ποσοστά, δεν περιλαμβάνονται οι καταγεγραμμένοι ως μουσουλμάνοι με προέλευση από την Αλβανία, επειδή χαρακτηρίζονται από μειωμένη θρησκευτική ιδεοληψία και είναι αφομοιώσιμοι με μικτούς γάμους με τον Ελληνικό πληθυσμό. Αντίθετα, οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης και οι αφικνούμενοι από τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής, δεν είναι αφομοιώσιμοι, αφού κάτι τέτοιο αποκλείεται εντελώς από την πολιτιμισμική τους ταυτότητα.

Αυτό έχει αποδειχτεί όχι μόνο στη χώρα μας και στην Κύπρο, αλλά και από τα γκέτο των μουσουλμάνων στη Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο κλπ, αλλά και στις ίδιες τις χώρες προέλευσής τους όπου δεν αναμειγνύονται με αλλόθρησκους πληθυσμούς. Η μουσουλμανική ταυτότητα είναι ιδιαίτερα ισχυρή-και μπράβο της.

Πέρα από το θρησκευτικό της χαρακτήρα, εμπεριέχει και πολιτισμική και πολιτική ιδιαιτερότητα. Οι ακραίες της προεκτάσεις είναι ο Ισλαμικός Φονταμελισμός, ο οποίος επικρατεί συνήθως όταν ο μουσουλμανικός πληθυσμός αυξηθεί σημαντικά και υπερκεράσει τους αλλότριους πληθυσμούς.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, παράλληλα με τη ραγδαία δημογραφική μείωση και γήρανση του Ελληνογενούς πληθυσμού, με την έλευση της οικονομικής κρίσης από το 2009 και μετά, μεταναστεύουν ετησίως πάνω από 110.000 Έλληνες στο εξωτερικό ( 106.804 το 2014, 124.694 το 2013,117.094 το 2013). Υπολογίζεται ότι, τα τελευταία 6-7 χρόνια, έχουν μεταναστεύσει περισσότεροι από 600.000 Ελληνογενείς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι νέοι, επιβαρύνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ήδη γερασμένη δημογραφική μας πυραμίδα. 

Στα επόμενα δέκα χρόνια δηλ. μέχρι το 2026 και με τα σημερινά δεδομένα, τη ραγδαία συρρίκνωση λόγω υπογεννητικότητας και τη μεταναστευτική τους έξοδο, οι ελληνογενείς θα ανέρχονται σε 7 εκ. άτομα. Στην ίδια περίοδο και με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, οι μουσουλμάνοι θα ανέρχονται σε 3 εκ, δηλ. στο 30% του συνόλου των 10 εκ. κατοίκων και στο 43% των 7 εκ. ελληνογενών. Με δεδομένο το νεαρό της ηλικίας τους και τη δυναμική που θα έχουν αναπτύξει, η δημιουργία ισχυρού μουσουλμανικού κόμματος είναι προδιαγεγραμμένη, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη μοιραία μελλοντική πορεία της χώρας.

Με αυτήν την προοπτική, είναι περισσότερο από ορατή μια περίοδος αιματηρών εμφύλιων συγκρούσεων όπως ακριβώς έγινε στο Λίβανο και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και όχι μόνο, με βέβαιη την τελική επικράτηση των μουσουλμάνων, οι οποίοι φυσικά θα επιβάλλουν τη δική τους ισχυρή θρησκευτική και πολιτισμική ταυτότητα.

Τα περισσότερα παιδιά μας θα αναγκαστούν να τραβήξουν το δρόμο της προσφυγιάς, αφού το σημερινό ποκλιτικοοικονομικό κατεστημένο αδυνατεί να δει λίγο μακρύτερα από το σήμερα. Ενδιαφέρεται περισσότερο για την κυβερνητική καρέκλα, για τις επόμενες εκλογές και όχι για τις επόμενες γενιές.

Οι Έλληνες θα είναι ο μόνος λαός στην ιστορία της ανθρωπότητας που μετά από διαδρομή 3.000 χρόνων, θα χάσουν την πατρίδα τους οριστικά και αμετάκλητα λόγω εσωστρεφούς εθνομηδενιστικού μαζοχισμού, ξενόφερτης νεοταξίτικης σκοπιμότητας και ανατολίτικης πονηριάς.

drachmi5.gr

Έντονη αστάθεια στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας και οι συζητήσεις για πραξικόπημα

Ανάλυση του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

‘Εντονη αστάθεια, με διαρκώς οξύτερες εκδηλώσεις, χαρακτηρίζει τώρα τόσο το εσωτερικό της Τουρκίας, όσο και τις σχέσεις της ‘Αγκυρας με τους δυτικούς εατίρους της.

Είναι χαρακτηριστική η τελείως ασυνήθιστη επίθεση που εξαπέλυσε προς την ‘Αγκυρα ο βασιληάς της Ιορδανίας. Ταυτόχρονα, μια σειρά δημοσιεύματα μεγάλων δυτικών μέσων ενημέρωσης επικρίνουν, όλο και ποιο σφοδρά, αλλά και χρησιμοποιώντας πολύ ασυνήθιστα επιχειρήματα την τουρκική κυβέρνηση. Ανεξαρτήτως της βασιμότητας των επικρίσεων, γνωρίζουμε – και από την “ελληνική εμπειρία”, αλλά και από ότι έχει συμβεί με άλλες χώρες – ότι σπανίως είναι τυχαία η επικέντρωση επιθετικών και κριτικών δημοσιευμάτων για μια χώρα. Συνήθως προηγούνται αυτού που θα συμβεί.

Το αποκορύφωμα ήρθε με δημοσιεύματα για ενδεχόμενο πραξικόπημα στην Τουρκία που ανάγκασαν το Γενικό Επιτελείο της γείτονος να προχωρήσει σε πολύ σπάνια ενέργεια, εκδίδοντας ανακοίνωση που διαψεύδει τις σχετικές πληροφορίες!

‘Ηδη στις 10 Μαρτίου, δύο πρώην πρέσβεις των ΗΠΑ στην Τουρκία κάλεσαν τον Ερντογάν να «μεταρρυθμισεί ή να παραιτηθεί», που είναι και ο τίτλος του άρθρου τους που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Washington Post. Ένας από τους συγγραφείς, ο κ Edelman, ανήκει στον πυρήνα του νεοσυντηρητισμού. Πιστεύεται ότι έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό, από το παρασκήνιο, στην ανάδειξη του Ερντογάν, όταν σημαντικοί άνθρωποι στις ΗΠΑ έψαχναν για ενα πιο “χειρίσιμο” και πιο “φιλικό” πρόσωπο να αντικαταστήσει, ως επικεφαλής των ισλαμιστών, τον ανατραπέντα με “βελούδινο πραξικόπημα” Πρωθυπουργό Ερμπακάν, που εκρίνετο ως υπερβολικά “ριζοσπάστης” και υπερβολικά “αυθεντικός” . Όσο για τον δεύτερο συγγραφέα του άρθρου στην Washington Post, τον κ Abravomitz, αυτος απέφυγε την ταύτιση διατηρώντας αποστάσεις ασφαλείας από τους νεοσυντηρητικούς, αν και η “ψυχή” του δεν φαίνεται να είναι πολύ μακριά από τις θέσεις τους.

Οι δύο συγγραφείς δεν περιορίζονται στην – αρκετά συνηθισμένη πλέον στο διεθνή Τύπο – κριτική της πολιτικής του Ερντογάν. Απευθύνονται εμμέσως πλην σαφώς, σε ό, τι απομένει από τα κεμαλικά ρεύματα στο εσωτερικό του στρατού. Όπως γράφουν στο άρθρο τους “η προανήγγελθεισα προσπάθεια του κόμματος AKP να καταστήσει τις ένοπλες δυνάμεις υπευθυνες για την αντιδημοκρατική συμπεριφορά του, ήταν μια παρωδία δίκης στην οποία κατασκευαζόμενες αποδείξεις εξυπηρέτησαν στο να εμπλέξουν πολιτικούς αντιπάλους».

Μερικές ώρες πριν από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ένα μάλλον εκπληκτικό άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του American Enterprise Institute, που απηχεί τις απόψεις των “ιεράκων των ιεράκων” στις ΗΠΑ και διακρίνεται για την έντονα φιλοισραηλινή τοποθέτησή του. Γράφτηκε από έναν γνωστό νεοσυντηρητικό ακτιβιστή με ισχυρούς δεσμούς (τουλάχιστον κατά το παρελθόν, αλλά ίσως και σήμερα) με τους Τούρκους κεμαλιστές, τον Michael Rubin. Το άρθρο είχε τίτλο «Θα μπορούσε να υπάρξει ένα πραξικόπημα στην Τουρκία;” Σε αυτό, σχεδόν συνιστόται ανοιχτά στον τουρκικό στρατό να ανατρέψει τον Πρόεδρο Ερντογάν. Ο συγγραφέας διαβεβαιώνει τους στρατιωτικούς ότι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ ή την Ευρώπη, αν το κάνουν. Επίσης, «περιγράφει», για τον Ερντογάν και τους πιο κοντινούς ανθρώπους του, μια μοίρα όχι πολύ διαφορετική από τη μοίρα του ανατραπέντος Αιγύπτιου Προέδρου Morsi.

Μερικές μέρες μετά τη δημοσίευσή του, το άρθρο βρήκε το δρόμο του στο μεγάληγς κυκλοφορίας Newsweek.

Και τα δύο άρθρα είναι αξιοσημείωτα για το περιεχόμενό τους, για τα πρόσωπα που τα υπογράφουν και για το που δημοσιευτηκαν.

Nεοσυντηρητικό “κράτος εν κράτει”

Το ΑΕΙ ήταν μία από τις κύριες δεξαμενές σκέψης στις Ηνωμένες Πολιτείες που προετοίμασε “ιδεολογικά” την εισβολή στο Ιράκ και τον πόλεμο κατά του «άξονα του κακού» που ξεκίνησε η κυβέρνηση Μπους. Για να το κάνει, είχε λάβει, εκεινη την περίοδο, ως πρόσχημα τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νέα Υόρκη στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Χρησιμοποίησε την πολιτική ατμόσφαιρα, που επικράτησε στις ΗΠΑ μετά τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους, προκειμένου να μετατοπίσει ριζικά το σύνολο του άξονα της πολιτικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Μια τέτοια στροφή δεν θα μπορούσε, φυσικά, παρά να παράγει περισσότερο χάος και περισσότερο τρόμο, όπως όλοι μπορούμε να δούμε τώρα στις τηλεοπτικές οθόνες μας.

Οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι εξαιρετικά χρήσιμες για τους ανθρώπους που επιθυμούν να αλλάξουν ριζικά τις ασκούμενες πολιτικές, ακριβώς επειδή προκαλούν τρόμο, διαταράσσοντας την ορθολογικό (ή συνήθη, καλύτερα να πούμε) τρόπο σκέψης (;) των ανθρώπων.

Ο κ Rubin ειναι ένας πολύ ενεργός νεοσυντηρητικός ακτιβιστής. Μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων του εργάστηκε στο περιβόητο Γραφείο Ειδικών Σχεδίων, που δημιουργήθηκε από τον Υπουργό Ράμσφελντ στο Πεντάγωνο, για να προετοιμάσει την εισβολή στο Ιράκ και να διαχειριστεί την κατάσταση μετά. Το Γραφείο αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα των (τυπικά νόμιμων) μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν από τους νεοσυντηρητικούς για να κάνουν “αεροπειρατεία” στους κανονικούς, θεσμοποιημένους κρατικούς μηχανισμούς συλλογής πληροφοριών και λήψης αποφάσεων του αμερικανικού κράτους και να τους παρακάμψουν. Η ίδια μέθοδος, σημειωτέον, χρησιμοποιήθηκε, σύμφωνα με αναλυτές, και σε πολλά άλλα μέρη, όπως στο Παρίσι, μετά την εκλογή του Προέδρου Σαρκοζί, οδηγώντας στις επεμβάσεις στη Λιβύη και τη Συρία. Ακόμη και υπό τον Ομπάμα, οι νεοσυντηρητικοί εξακολουθούν να έχουν μια μεγάλη επιρροή στο κατεστημένο των ΗΠΑ, αλλά και την ίδια την κυβέρνηση.

Στην πραγματικότητα οι νεοσυντηρητικοί δημιουργησαν ενα ανεπίσημο «κράτος μέσα στο κράτος», ή, αν προτιμάτε, “κράτος παρά το κράτος”. Σύμφωνα με ένα άρθρο του Greg Miller, δημοσιογράφου στους Los Angeles Times (9.3.2004), ο διευθυντής της ίδιας της CIA, ο Τζορτζ Τεννετ, αποκάλυψε κατά τη διάρκεια μαρτυρίας ενώπιον της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας, ότι «μια ειδική μονάδα πληροφοριών στο Πεντάγωνο παρείχε ιδιωτικές ενημερώσεις προ της έναρξης του πολέμου σε ανώτερους αξιωματούχους του Λευκού Οίκου για φερόμενους δεσμούς μεταξύ του Ιράκ και της Αλ Κάιντα, χωρίς την γνώση του διευθυντή της CIA “. Ο Μίλερ γράφει ότι αυτή η «αποκάλυψη δείχνει ότι ένα αμφιλεγόμενο γραφείο του Πενταγώνου διαδραμάτίσε μεγαλύτερο ρόλο από ό, τι ήταν στο παρελθόν κατανοητό, στη διαμόρφωση των απόψεων της κυβέρνησης για φερόμενες σχέσεις του Ιράκ με το τρομοκρατικό δίκτυο πίσω από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, και ότι παρέκαμψε τα συνηθισμένο κανάλια για να στηρίξηει μια υπόθεση που ερχόταν σε σύγκρουση με τα συμπεράσματα των αναλυτών της CIA “. (1)

Αναστάτωση στην Τουρκία

Σύμφωνα με καλά ενημερωμένους διπλωμάτες, οι οποίοι έχουν υπηρετήσει πολλά χρόνια στην Ουάσινγκτον και στην Τουρκία, ο κ Rubin διατηρούσε στενές φιλικές σχέσεις με τους τούρκικους κεμαλικούς κύκλους στο παρελθόν, αλλά οι σχέσεις κλονίστηκαν όταν τους κατηγόρησε οτι “προδίδουν το Ισραήλ”. Πιθανώς παραμένει και τώρα σε επαφή με κάποιους από αυτούς.

Η δημοσίευση του άρθρου στην ιστοσελίδα του ΑΕΙ αποτελεί αντικειμενικά,

πρώτον ανοιχτή απειλή για τον Ερντογάν,

δεύτερον άμεση ενθάρρυνση πρός όσους Τούρκους στρατιωτικούς θα ήθελαν ενδεχομένως να απαλλαγούν από τον Πρόεδρό τους και, επίσης, να τον εκδικηθούν για ό, τι έκανε εναντια στους Κεμαλιστές.

Είναι πολύ σημαντικό ως μήνυμα και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι ο Rubin και οι δύο πρέσβεις εξέπεμψαν το “μήνυμά” τουςαπό κοινού με Τούρκους φίλους τους. Αλλά φυσικά υπάρχει κάποια απόσταση μεταξύ της αποστολής σημάτων και την διενέργεια πραξικοπημάτων. Μόνο ο χρόνος θα δείξει πόσο μεγάλη είναι.

Υπάρχουν πάντως σημαντικά εμπόδια για την τυχόν υλοποίηση τέτοιων σχεδίων αν υπάρχουν. Πρώτον, ο πόλεμος κατά του κουρδικού ΡΚΚ έχει οδηγήσει σε μια τακτική συμμαχία μεταξύ Κεμαλικών και Ερντογάν. Δεύτερον, η τουρκική κοινωνία δεν είναι πλέον αυτή που ήταν. Ο λόγος που ο Πρόεδρος δεν πηρε την πλειοψηφία που ήθελε πέρυσι είναι ακριβώς η επιτυχία της πολιτικής του! Με την επίθεση στον Στρατό και την σοβαρη αποδυνάμωση της παραδοσιακής δύναμής του, στην Τουρκία, ο κ. Ερντογάν βοήθησε να ανδρωθούν κοινωνικές δυνάμεις που γυρισαν σε ορισμένες περιπτώσεις εναντίον του, αλλά που δύσκολα θα υποστηριζαν ένα νέο στρατιωτικό πραξικόπημα, αν κάποιοι στο στρατό έχουν πραγματικά τη δυνατότητα να το οργανώσουν. Τρίτον, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για τις επιπτώσεις που ένα τετοιο πραξικόπημα θα είχε πραγματικά, τόσο στην Τουρκία όσο και σε περιφερειακό/διεθνές επίπεδο. Παρόλα αυτά, κανείς που γνωρίζει την τουρκική ιστορία, δεν θα πρέπει να αποκλείει τελείως το σενάριο ενός πραξικοπήματος.

Ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση

Όπως και οι γέφυρές της στην Κωνσταντινούπολη, η Τουρκία είναι μια χώρα μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας. Οι ηγέτες της προσπαθούν, ο καθένας με τον τρόπο του, να ισορροπήσουν μεταξύ των δύο αυτών κόσμων και των δύο τουρκικων ταυτοτήτων. Και οι ισλαμιστές και οι κεμαλιστές συχνά συγκλονίζονται από αυτές τις αντιφάσεις. Ονειρεύονται να είναι ο καλύτερος φίλος της Δύσης στην Ανατολή, αλλά θέλουν επίσης να είναι οι ηγέτες και οι εκπρόσωποι της αραβικής και μουσουλμανικής Ανατολής προς τη Δύση. Είναι δύσκολο να επιτευχθεί αυτό, ιδίως στο πλαίσιο των συνεχών πολέμων εναντίον του «άξονα του κακού» και της «Σύγκρουσης των Πολιτισμών».

Πρόσφατα, ο Ερντογάν είδε την κατάρρευση της πολιτικής του τόσο γενικά στην Μέση Ανατολή οσο και απέναντι στους Κούρδους. Σαν να μην ήταν αυτο αρκετό, πήρε την αυτοκτονική απόφαση να ρίξει το ρωσικό τζετ, σχεδόν καταστρέφοντας το δικό του “στρατηγικό βάθος”, για να χρησιμοποιήσουμε κι εμείς τον όρο που τόσο πολύ αρέσει στον κ. Νταβούτογλου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το στρατηγικό βάθος του ήταν η σχεδόν στρατηγική σχέση με τη Ρωσία και οι προσωπικοί του δεσμοί με τον Πούτιν.

Παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό, αν δηλαδή ο Ερτογάν έδρασε μόνος του ή αν και από που και για ποιό λόγο έλαβε ακό κάπου “πράσινο φως”.

Πιο απομονωμένος από ποτέ, στράφηκε μετά την κατάρριψη προς το Ισραήλ. Αλλά μια προσέγγιση με τον Νετανιάχου θέτει επίσης προβλήματα για τον Ερντογάν. ‘Ενα είναι ιδεολογικό. Το δεύτερο είναι ότι οι Ισραηλινοί ζητάνε και αυτοί σημαντικό αντάλλαγμα για την “προσέγγιση” και το αντάλλαγμα είναι η διακοπή των σχέσεων με τους Παλαιστίνιους της Γάζας, ίσως και άλλα. Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι μια τέτοια συμφωνία συνεπάγεται παροχή “τακτικής” βοήθειας προς τον Ερντογάν, σε αντάλλαγμα στρατηγικών παραχωρήσεων.

Ο Ερντογάν επέλεξε ήδη την τακτική από την στρατηγική και την ιδεολογία, συντασσόμενος με τη Δύση κατά του Καντάφι και του ‘Ασσαντ. Το αποτέλεσμα, για πολλούς, ήταν η καταστροφή της μεσανατολικής πολιτικής του.

Όσο για τους νεοσυντηρητικους θα ήταν ανόητος κανείς να πιστεύει ότι έχουν εγκαταλείψει το παιχνίδι επειδή το σχέδιο Α που είχαν για τη Συρία (ανατροπή Άσαντ, διαμελισμός της χώρας και εξολόθρευση Χεζμπολά) δεν πέτυχε μετά τη ρωσική επέμβαση. Θα συνεχίσουν αναπτύσσοντας εναλλακτιές προς την ίδια στρατηγική κατεύθυνση και ασφαλώς προσπαθώντας να αποσταθεροποιήσουν ολόκληρη την περιοχή. Έχουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους τους. Σε κάποιους μπορεί να μην αρέσουν οι στόχοι τους, αλλά διαθέτουν μια σαφή στρατηγική και επιμένουν σε αυτή. Πίσω από το χάος που παράγουν, υπάρχει μια Σιδερένια, αν και φοβερή Τάξη, η δική τους Τάξη, και πρέπει να τους αναγνωρίσουμε αυτό το γεγονός. Οι αντίπαλοί τους δεν έχουν πάντα ένα ολοκληρωμένο όραμα, αντιτίθενται διαμαρτύρονται μάλλον, παρά έχουν ένα συγκεκριμένο αντισχέδιο.

Σημείωση

• Μερικοί πιστεύουν ότι οι ίδιες δυνάμεις και οι ίδιες μέθοδοι χρησιμοποιήθηκαν επίσης για να υποκινήσουν πολέμους στη Γεωργία και την Ουκρανία. Για εκείνους που τους αρέσουν οι “θεωρίες συνωμοσίας”, η μέθοδος που χρησιμοποιείται για να προκαλέσει και να κατευθύνει αυτές τις κρίσεις έχει μια δομική ομοιότητα με τις μεθόδους που χρησιμοποίησε το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο για να ενορχηστρώσει την «ευρωπαϊκή απάντηση» στην οικονομική κρίση του 2008-9, συγκεντρώνοντας όλη την πίεση της κρίσης στην Ελλάδα.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε από το ΑΠΕ-ΜΠΕ στις 31.3.2016

Έφυγε από τη ζωή ο Χανς Ντίντριχ Γκένσερ (vid)

ΣΥΜΦΩΝΑ με σημερινή ανακοίνωση των γερμανικών Μέσων Ενημέρωσης, έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 89 ετών, ο πρώην ΥΠ.ΕΞ. (1974-1992) της Γερμανίας, πρώην επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας, Χανς Ντίντριχ Γκένσερ.

Όπως αναφέρεται σε επίσημη ανακοίνωση, ο Γκέσνερ πέθανε από καρδιακή προσβολή στο σπίτι του, στη Βόννη.

Η είδηση του θανάτου του Γκένσερ, αρχιτέκτονα της επανένωσης της Γερμανίας, έγινε γνωστή την ώρα που ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας έδινε συνέντευξη Τύπου. Ο Στέφεν Ζάιμπερτ δήλωσε ότι είναι «πολύ μικρός» για να αποχαιρετήσει αυτόν τον «μέγα Ευρωπαίο και μέγα Γερμανό» ο οποίος «επηρέασε όσο λίγοι την ιστορία της Γερμανίας».

Κατά τη διάρκεια της 18χρονης θητείας του (1974-1992) στην ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών, ο Γκένσερ έθεσε σε εφαρμογή την «Ostpolitik», την πολιτική της προσέγγισης με την κομμουνιστική Ανατολική Ευρώπη, αρνούμενος να δαιμονοποιήσει τον «σοβιετικό εχθρό», διεξάγοντας διαπραγματεύσεις, με στόχο την εκτόνωση του Ψυχρού Πολέμου και της κούρσας των εξοπλισμών.

Το αποκορύφωμα της καριέρας του Γκένσερ ήρθε έναν χρόνο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1990, με τη συνθήκη «Δύο συν Τέσσερα», η οποία απελευθέρωνε τη χώρα του από την κηδεμονία των Αμερικανών, των Ρώσων, των Γάλλων και των Βρετανών που είχε επιβληθεί μετά το τέλος του Β” Παγκοσμίου Πολέμου.

Βιογραφικό:

Γεννημένος στις 21 Μαρτίου του 1927 στο Χάλε, ο Γκένσερ έζησε τον τελευταίο χρόνο του Β” Παγκοσμίου Πολέμου, 17χρονος τότε, ως επιστρατευμένος βοηθός στις αντιαεροπορικές μονάδες του πυροβολικού. Το 1952 πέρασε από την Ανατολική Γερμανία στη Δυτική, όπου δραστηριοποιήθηκε πολιτικά με το κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP), του οποίου υπήρξε επί 10 και πλέον χρόνια πρόεδρος -από το 1974 μέχρι το 1985- και του οποίου παρέμεινε επίτιμος πρόεδρος και μετά την αποχώρηση του από το κοινοβούλιο το 1998.

Επί 33 χρόνια, ο Γκένσερ διετέλεσε μέλος της γερμανικής βουλής (Μπούντεσταγκ) και επί 23 χρόνια υπουργός κυβερνήσεων συνασπισμού τόσο με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) όσο και με τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU): υπουργός Εσωτερικών διετέλεσε επί κυβέρνησης Βίλι Μπραντ, από το 1969 ως το 1974.

Παρακολουθείστε παλαιότερη συνέντευξη του Χανς Ντίντριχ Γκένσερ στον Κώστα Αργυρό

ΑΠΕ-ΜΠΕ / Γαλλικό Πρακτορείο / Ρόιτερς