Κατατέθηκε η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για σύσταση προανακριτικής για την υπόθεση NOVARTIS (vid)

Όπως είπε ο Πρωθυπουργός, στην ομιλία του στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, στόχος της κυβέρνησης δεν είναι άλλος από την αποκάλυψη της αλήθειας. «Τίποτε κρυφό, τίποτε κάτω από το χαλί, χωρίς υπερβολές, κυνήγι μαγισσών και λαϊκά δικαστήρια, αλλά με συναίσθηση της εθνικής ευθύνης» ανέφερε.


Κατατέθηκε η πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την υπόθεση της Novartis, όπως είχε προαναγγελθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.

Η πρόταση υπογράφεται από όλα τα μέλη της Κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην πρόταση αναφέρεται ότι η δικογραφία που διαβιβάστηκε στη Βουλή κατά το μέρος που αφορά τη διερεύνηση ενδεχόμενης ποινικής ευθύνης των Αντώνη Σαμαρά, Παναγιώτη Πικραμμένου, Δημήτριου Αβραμοπουλου, Ανδρέα Λοβέρδου, Ανδρέα Λυκουρέντζου, Μάριου Σαλμά, Αδωνι Γεωργιάδη, Ιωάννη Στουρνάρα, Ευάγγελου Βενιζέλου και Γεώργιου Κουτρουμάνη αναφέρεται στις πράξεις α) δωροληψίας πολιτικών αξιωματουχων, β) παθητικής δωροδοκίας και γ) απιστίας περί την υπηρεσία.

Στην πρόταση της κυβερνητικής πλειοψηφίας αναφέρεται ότι το αδίκημα της απιστίας έχει παραγραφεί, ενώ αντιθέτως υποστηρίζεται ότι τα αδικήματα της δωροληψίας και δωροδοκίας θα πρέπει να διερευνηθεί εάν αυτό τελέστηκε κατά την άσκηση των καθηκόντων των ανωτέρω, οπότε έχει και αυτό παραγραφεί, ή εάν θα έγινε εκτός του ανωτέρου πλαισίου οπότε δεν έχει παραγραφεί, ωστόσο τη σχετική αρμοδιότητα έχει η τακτική δικαιοσύνη. Ειδικότερα, σε ότι αφορά τα εγκλήματα της απιστίας, στην πρόταση αναφέρεται ότι αυτά φέρονται να έχουν αφορούν την περίοδο από το 2006 έως το 2015 το αργότερο και επομένως έχει παρέλθει για αυτά η αποσβεστική προθεσμία του άρθρου 86 του Συντάγματος. Σε σχέση με τα εγκλήματα της δωροληψίας και της δωροδοκίας, οι υπογράφοντες την πρόταση υποστηρίζουν ότι πρέπει να ελεγχθούν περαιτέρω από την προανακριτική επιροπή με βάση όσα αναφέρθηκαν παραπάνω.

Στην πρόταση γίνεται ακόμη αναφορά στην έλεγχο ενδεχόμενης τέλεσης του αδικήματος της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα. Και σε αυτήν την περίπτωση, όπως αναφέρεται στην πρόταση, θα πρέπει η επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης να διερευνήσει εάν αυτά τελέστηκαν κατά την άσκηση των καθηκόντων των συγκεκριμένων πολιτικών. Σε καταφατική περίπτωση, τότε και για αυτά η σχετική ευθύνη θα έχει αποσβεστεί, ενώ σε αρνητική περίπτωση η δικογραφία θα πρέπει και πάλι να επιστραφεί στη δικαιοσύνη, «η οποία είναι αρμόδια να διερευνήσει εγκλήματα πολιτικών που δεν έχουν τελεστεί κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».

Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ


«Δεν υπήρξε ούτε μία περίπτωση αποκάλυψης σκανδάλου που να μην έπαιξε η κασέτα περί πολιτικής δίωξης. Και σήμερα τα ίδια βλέπουμε, τα ίδια τοξικά, ανήθικα και υπονομευτικά». Αυτό ανέφερε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μιλώντας την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, όπου παρουσίασε την πρόταση σύστασης προανακριτικής επιτροπής για την υπόθεση της Novartis.

Εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση στη Νέα Δημοκρατία και τον πρόεδρό της Κυριάκο Μητσοτάκη, υποστήριξε ότι δεν έχουν απλώς υιοθετήσει μια στάση πλήρως προκλητική και απαράδεκτη, αλλά και χυδαία και ενοχική.

Ο Πρωθυπουργός έκανε λόγο για επιχείρηση απειλών και εκβιασμού των μαρτύρων και των αρμόδιων εισαγγελέων και πρόσθεσε: «Κινούνται στην γκρίζα ζώνη μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας για να πετύχουν βίαια ότι δεν μπορούν να πετύχουν με δημοκρατικά μέσα, με την ελπίδα να καλύψουν τις πολιτικές τους ευθύνες για το σκάνδαλο στο φάρμακο και τις πιθανές ποινικές ευθύνες κάποιων».

Μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «δημοσία, ανοιχτά, απροκάλυπτα αντικαθιστούν τις πολιτικές πρακτικές με πρακτικές εκφοβισμού, παρακράτους και κουκούλας».

«Και αναρωτιέμαι», συνέχισε, «ποιος κυβερνά το κόμμα αυτό; Τι σχέση έχει η σημερινή Ν.Δ. της εμφύλιας ρητορείας, της υπονομευτικής αμετροέπειας με το συντηρητικό κόμμα της τάξης, της νομιμοφροσύνης, της λαικής δεξιάς;».

Κλιμακώνοντας την επίθεσή του ο Πρωθυπουργός διερωτήθηκε με ποια στοιχεία ο κ. Μητσοτάκης καταγγέλλει «σημεία και τέρατα και σκευωρίες». «Πώς η άψογη μέχρι χθες δικαιοσύνη μεταμορφώθηκε εν μια νυκτί σε συνεργό της κυβέρνησης στήνοντας δικογραφίες; Ποιος σύνταγμα και ποιος νόμος επιτρέπει να απειλούνται μάρτυρες και δικαστικοί λειτουργοί; Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον κ. Μητσοτάκη να στρέφεται εναντίον θεσμών;», συνέχισε.

Κατά τον κ. Τσίπρα, αυτό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην πολιτική ζωή του τόπου, να διασύρονται και να εκφοβίζονται ανοιχτά εισαγγελικοί λειτουργοί επειδή ασκούν το λειτούργημά τους».

Στη συνέχεια κάλεσε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να «μιλήσει με ονόματα, να μας πει ποιος είναι αυτός που έστησε τη σκευωρία που επικαλείται». «Ποιοι είναι οι δικαστικοί λειτουργοί που κινήθηκαν κατ’ εντολή της κυβέρνησης; Να μας πει ποιος είναι αυτός που έστησε την έκθεση του FBI και κατάφερε να εμπλέξει στη σκευωρία τις αμερικανικές αρχές», συμπλήρωσε και τόνισε: «Τον καλώ να δώσει άμεσα απαντήσεις. Αν δεν τις έχει ας μην ξανατολμήσει να επαναλάβει την κατηγορία περί σκευωρίας, να αναγνωρίσει ότι υπάρχει σκάνδαλο και αν του ‘χει μείνει λίγη αξιοπρέπεια να συνδράμει στην αποκάλυψη της αλήθειας».

Ωστόσο, υποστήριξε, ότι είναι φανερό πως «έχει χάσει τον έλεγχο και είναι όμηρος μιας ακροδεξιάς ομάδας στο εσωτερικό του κόμματός του».

Ο κ. Τσίπρας έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι η κυβέρνηση δεν θα παραιτηθεί από τη διεκδίκηση των χρημάτων «που στέρησε από τον λαό η Novartis», προσθέτοντας: «Δεν θα πράξουμε εμείς αυτά που έπραξε η κυβέρνηση Σαμαρά όταν παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων από τη Siemens».

Εξάλλου, υπογράμμισε ότι στόχος της κυβέρνησης δεν είναι άλλος από την αποκάλυψη της αλήθειας. «Τίποτε κρυφό, τίποτε κάτω από το χαλί, χωρίς υπερβολές, κυνήγι μαγισσών και λαϊκά δικαστήρια, αλλά με συναίσθηση της εθνικής ευθύνης» ανέφερε, ενώ απαντώντας εμμέσως στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης πρόσθεσε πως «είναι άγνωστη προς την αριστερά η λογική να πάρουμε κάποιου είδους ρεβάνς». «Αυτές τις μεθόδους των πολιτικών μας αντιπάλων τις πληρώσαμε ακριβά και εμείς και η Ελλάδα. Άλλοι καταφεύγουν σε μεθόδους σπίλωσης και συκοφαντίας με τα fake news» τόνισε.

Διαμήνυσε ακόμη ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται «να κουκουλώσει πρόσωπα και πράγματα», να εμποδίσει το έργο της Δικαιοσύνης ή να υποκύψει σε «απειλές και εκβιασμούς». «Δεν θα υποχωρήσουμε από τη δέσμευσή μας να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Δεν θα κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω από αυτή τη δέσμευση» επανέλαβε.

«Βρισκόμαστε ενώπιον συγκεκριμένων καταγγελιών που παίρνουν τη μορφή ογκώδους δικογραφίας και η ευθύνη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας είναι τεράστια. Δεν είναι μόνο ηθικής σημασίας ζήτημα, είναι και ζήτημα που αφορά το ίδιο το αύριο της χώρας, δεν υπάρχει αύριο για την ανάπτυξη, την κοινωνία, τη χώρα αν δεν καταφέρουμε να ξεμπερδέψουμε με τις παθογένειες που κληρονόμησε το καθεστώς της διαπλοκής και της διαφθοράς», σημείωσε.

Ο Πρωθυπουργός παρατήρησε ότι «οι εξελίξεις μπορεί να μην αφορούν άμεσα την οικονομία και την τραγική περιπέτεια που βιώνει η χώρα τα τελευταία οκτώ χρόνια», αλλά αφορούν τις αιτίες της περιπέτειες αυτής και αφορούν «τις ευθύνες του παλιού πολιτικού συστήματος για τη χρεοκοπία της χώρας».

Κατά τον κ. Τσίπρα, «η χώρα κατέληξε εκεί που κατέληξε όχι μόνο εξαιτίας των χρόνιων στρεβλώσεων του αναπτυξιακού της μοντέλου, ούτε αποκλειστικά εξαιτίας των λαθών εκείνων έξω από τη χώρα που σχεδίασαν και επέβαλαν τα μνημόνια. Κατέληξε στη χρεοκοπία και εξαιτίας των πρακτικών διασπάθισης δημοσίου χρήματος και εξαιτίας της κουλτούρας ανοχής στη διαφθορά, εξαιτίας της ηθικής παρακμής ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος».

Γλέζος προς Σκοπιανούς: Βγάλτε από τον νου σας τη λέξη «Μακεδονία»

Με άρθρο του στην εφημερίδα «Καθημερινή», ο Μανώλης Γλέζος παίρνει θέση για το Σκοπιανό.

 

Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, Μανώλης Γλέζος, τονίζει ότι κυβέρνηση και αντιπολίτευση υπογράφουν γραμμάτια που δεν μπορούν να εξoφλήσουν, ενώ επισημαίνει ότι οι Σκοπιανοί θα πρέπει να βγάλουν τη λέξη «Μακεδονία» από το μυαλό τους. 

Αναλυτικά το άρθρο του Μανώλη Γλέζου στην Καθημερινή:


Για ακόμη μία φορά, το ελληνικό έθνος, ως κράτος, οδηγείται σε κρίσιμες και ιστορικές αποφάσεις, μέσα σε ένα πλαίσιο εκβιασμών. Εκβιασμό από το ΝΑΤΟ και τις ιδιοκτήτριες αυτού, τις ΗΠΑ.

Οδηγείται σε αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί, αν λάβουμε σοβαρά υπόψη τις δηλώσεις και τη συμπεριφορά του Μάθιου Νίμιτς.

Και είναι για αυτούς άλλο ένα τρόπαιο να υποχρεώνουν μια κυβέρνηση, που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή, να ακολουθήσει, δεχόμενη αυτές τις αποφάσεις για να μπορέσει να γίνει διεύρυνση ενός αμαρτωλού στρατιωτικού συνασπισμού σαν αυτόν του ΝΑΤΟ.

Ομως, μια χώρα που έχει παραχωρήσει τα πάντα στους δανειστές της, ακόμα και την εθνική της ανεξαρτησία, δεν έχει και πολλά περιθώρια να αντιδράσει.

Το μόνο από τα όπλα που της έχουν απομείνει είναι ένα αρραγές μέτωπο του λαού, που θα ορθώσει ενωμένος το ανάστημά του, μαζί με όλους τους φορείς που τον εκφράζουν, εκτός από τους νοσταλγούς του Χίτλερ.

Οι χειρισμοί από την αρχή ήσαν ατυχείς. Αντί της άμεσης σύγκλησης ενός, διευρυμένου και από προσωπικότητες, συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, ακολουθήθηκε μια μυστική διπλωματία με διαρροές.

Αντί μιας ευρύτερης συναίνεσης, κυβέρνηση και αντιπολίτευση προσπάθησαν να καρπωθούν κομματικά οφέλη, όρισαν το δικό τους συμφέρον πάνω από τη Μακεδονία, πάνω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν, και επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία, εθνικό συμφέρον.

Αντί για ενότητα, διχασμός, αντί για «παλλαϊκή εθνική έξαρση», παραληρήματα μίσους.

Εζησα αρκετές φορές, μαζί με αυτόν τον λαό, αυτό που αποκαλούν «παλλαϊκό ξεσηκωμό». Το έπος του 1940, τη γερμανική εισβολή, τη μάχη της Κρήτης, τα μεγάλα γεγονότα της Κατοχής, την Απελευθέρωση, τη δεκαετία του 1960, μετά την πτώση της χούντας, αλλά και τη συνέχεια, τα γεγονότα τα οποία οδήγησαν σε νίκες αλλά και σε πικρές ήττες.

Αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει σήμερα και υπάρχει εξήγηση. Η πλειοψηφία των πολιτών βλέπει τους κομματικούς σχηματισμούς να νοιάζονται, δυστυχώς, για το κομματικό και προσωπικό συμφέρον.

Είναι αντιληπτό σε μεγάλη μερίδα πολιτών ότι το πάθος για την εξουσία είναι πάνω από ό,τι συμφέρει τη χώρα και τον λαό της.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συγκρούονται, αδιαφορώντας για τη Μακεδονία. Δεν καταλαβαίνουν ότι υπογράφουν γραμμάτια που δεν μπορούν να εξοφλήσουν.

Δυστυχώς, οι κατακερματισμένες αριστερές δυνάμεις αδυνατούν προς το παρόν να παρέμβουν, να δείξουν τον υπεύθυνο αυτής της νέας κρίσης για το όνομα των γειτόνων, αναζητούν να υψώσουν λόγο που να ενώνει τον λαό.

Η συμμετοχή του κόσμου στα δύο συλλαλητήρια ήταν μεγάλη, αλλά δεν αρκεί. Οι δυνάμεις που τον κάλεσαν έκρυψαν τον πραγματικό υπεύθυνο και προσπάθησαν να κατευθύνουν τη δίκαιη οργή του σε κατευθύνσεις που συνέφεραν αυτούς και όχι σε αυτό που θα βοηθήσει σε μια λύση αποδεκτή από τους πολίτες αυτής της χώρας.

Πώς να τους εμπιστευθεί ξανά ο λαός, που έχει αλάθητο αισθητήριο. Προκύπτει άμεση ανάγκη να ξεκαθαρίσουν οι στόχοι ενός κινήματος που θα το αγκαλιάσει όλος ο λαός και που θα καταγγείλει τις δυνάμεις που σέρνουν την κυβέρνηση σε μια επώδυνη λύση.

Δεν πρέπει να είμαστε αυτοί που απλώς θα κάνουμε πλάτες στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ παραχωρώντας ό,τι αυτό μας ζητήσει.

Αν δεν το πετύχουμε, οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και εις βάρος της χώρας μας.

Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι στους γείτονες: ο κάθε λαός προσδιορίζεται από, 1) τη γλώσσα του, 2) τα ήθη και τις κοινές παραδόσεις του, 3) τον τρόπο που θρησκεύεται, 4) τη θέλησή του να αποκτήσει εθνική ανεξαρτησία, 5) τη βούληση όλου του λαού και όχι ελαχίστων.

Ενας λαός μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται, χάνει όμως την επαφή με τη δική του ιστορία όταν ετεροπροσδιορίζεται. Βγάλτε λοιπόν από τον νου σας τη λέξη Μακεδονία με οποιαδήποτε μορφή και βάλτε αυτό που σας προσδιορίζει η ιστορία σας, η γλώσσα σας, τα ήθη και οι παραδόσεις σας, η θέληση για μια ειρηνική συνύπαρξη με όλους τους γείτονές σας, αυτό που εκφράζει το σύνολο του λαού σας και όχι μέρος αυτού. 

Γιατί Ουάσιγκτον και Αθήνα θέλουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ

Mε μια πρώτη ματιά είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς την σπουδή των ΗΠΑ να εντάξουν στις ΝΑΤΟϊκές δομές τα Σκόπια, δεδομένου ότι με αυτόν τον τρόπο θα προκύψει ένα πιο εύθραυστο και δυσλειτουργικό ΝΑΤΟ...


του Κώστα Γρίβα (*)

Mε μια πρώτη ματιά είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς την σπουδή των ΗΠΑ να εντάξουν στις ΝΑΤΟϊκές δομές τα Σκόπια, δεδομένου ότι με αυτόν τον τρόπο θα προκύψει ένα πιο εύθραυστο και δυσλειτουργικό ΝΑΤΟ. Πράγματι, με τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, ο ανταγωνισμός των Σλάβων με τους Αλβανούς στο εσωτερικό του γειτονικού κρατιδίου, αλλά και ο ανταγωνισμός Σκοπίων-Αλβανίας, θα απειλεί ανά πάσα στιγμή την ενότητα της Συμμαχίας. Και συνακόλουθα θα απειλεί την αποτρεπτική της λειτουργία, η οποία βασίζεται σε ομόφωνες αποφάσεις.

Ταυτοχρόνως –και σε αντίθεση με ότι γενικώς πιστεύεται– η «επίλυση» του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων είναι πιθανόν να επιδεινώσει τον ανταγωνισμό με την Ελλάδα αντί να τον μειώσει. Μέχρι στιγμής, οι δύο χώρες συμβιούν σχετικώς αρμονικά, έχουν πολλά συνεργατικά στοιχεία στις οικονομικές και πολιτικές τους δράσεις και ο ανταγωνισμός για τη διεκδίκηση της ιστορικής κληρονομιάς της αρχαίας Μακεδονίας περιορίζεται στο ζήτημα του ονόματος.

Όμως, με το που θα «επιλυθεί» αυτό το ζήτημα με ένα σύνθετο όνομα που θα εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία, τα Σκόπια είναι πολύ πιθανόν πως θα θεωρήσουν ότι «δικαιώθηκαν». Ίσως θα επιχειρήσουν να διεκδικήσουν ολοκληρωτικά και απόλυτα την αρχαία μακεδονική κληρονομιά. Και αυτό γιατί η υπαρξιακή ταύτιση με την αρχαία Μακεδονία είναι μονόδρομος για τους Σλάβους των Σκοπίων, ώστε να μπορέσουν να διαχωριστούν από τις υπόλοιπες γειτονικές σλαβικές εθνότητες και να διασφαλίσουν μια διακριτή γεωπολιτική ταυτότητα.

Αυτή η υφαρπαγή ενός κομματιού της αρχαίας ελληνικής ιστορικής κληρονομιάς, όμως, θα αμφισβητήσει άμεσα και χωρίς περιθώρια συμβιβασμών την ελληνική εθνική ταυτότητα, η οποία εδράζεται στην ίδια κληρονομιά. Η κατάσταση μάλλον θα επιδεινωθεί από το ότι αυτή η αυθαίρετη ανάγνωση της Ιστορίας από πλευράς των Σκοπίων θα οδηγήσει, περίπου αναπόφευκτα, και σε εδαφικές διεκδικήσεις έναντι της σημερινής Ελλάδας.

Βέβαια, οι διεκδικήσεις αυτές θα είναι εκτός πραγματικότητας λόγω των συσχετισμών ισχύος μεταξύ των δύο χωρών. Όμως, θα ενισχύσουν το ήδη έντονο αίσθημα ανασφάλειας των Ελλήνων, θα εντείνουν τα εχθρικά συναισθήματα μεταξύ των δύο λαών και θα οδηγήσουν τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό μεταξύ των δύο χωρών σε πρωτοφανή υψηλά σημεία. Και όλα αυτά θα λειτουργούν στο πλαίσιο της ΝΑΤΟϊκής αρχιτεκτονικής, άρα θα τη θέτουν εν κινδύνω.

Η δυσανεξία για την εθνική ταυτότητα


Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε πρωτίστως να αναρωτηθούμε γιατί οι ελλαδικές ηγετικές ελίτ επιμένουν να προχωρήσουν σε μια παρόμοια επιλογή, η οποία θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα στη χώρα.

Όμως, η Ελλάδα δεν είναι μια φυσιολογική χώρα.Όπως ο γράφων έχει υποστηρίξει σε προηγούμενο άρθρο του στο SLpress.gr («Το φράγμα και η εξωτερική πολιτική χωρίς ιθαγένεια»), το ελλαδικό κράτος δημιουργήθηκε ως «κράτος πελάτης» (client state) της Δύσης, σκοπός του οποίου ήταν να λειτουργήσει ως φράγμα έναντι της Ρωσίας. Όμως, οι λαϊκές μάζες ήταν ταυτισμένες συναισθηματικά και υπαρξιακά με τη Ρωσία λόγω Ορθοδοξίας και ιστορικών μνημών.

Η αντίφαση αυτή οδήγησε στη δημιουργία ενός εγχώριου εξουσιαστικού πλέγματος, το οποίο περιφρονούσε και εχθρεύονταν τη λαϊκή βούληση. Απεχθανόταν την εθνική ανεξαρτησία γιατί αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε γεωπολιτικές επιλογές που θα στρέφονταν ενάντια στον πρωταρχικό ρόλο της Ελλάδας ως φράγμα έναντι της Ρωσίας. Για τον λόγο αυτό το ελλαδικό εξουσιαστικό κατεστημένο θεωρούσε και θεωρεί επικίνδυνη και ανεπιθύμητη την εθνική ταυτότητα, αφού αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει ως βάση έδρασης για την απαίτηση εθνικής ανεξαρτησίας.

Διαχρονικά, λοιπόν, το μόνιμο μέλημα των ηγετικών ελίτ στην Ελλάδα, στις οποίες εντάσσονται μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος, του μιντιακού και ακαδημαϊκού κατεστημένου και του «πνευματικού κόσμου», καθώς και το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι μιας μεταπρατικής, παρασιτικής και αντιπαραγωγικής αστικής τάξης, ήταν να υπακούουν προθύμως και άνευ αντιλογίας τας διαταγάς του Δυτικού Παράγοντα και να τις επιβάλλουν στο λαό. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούν διάφορα πολιτικά ενδύματα ανάλογα την περίσταση και την ιστορική περίοδο.

Από το τέλος του Εμφυλίου μέχρι τη Μεταπολίτευση επένδυσαν στην αντικομμουνιστική «εθνικοφροσύνη», εν συνεχεία στο «Ανήκομεν εις την Δύσιν» και στο απατηλό όραμα της ενσωμάτωσης σε μια προηγμένη και πλούσια ΕΕ. Σήμερα επενδύουν στον «αντιεθνικισμό». Κάθε φορά, όμως, ο στόχος παραμένει ο ίδιος και είναι η επιβολή της θέλησης του Δυτικού Παράγοντα στον ελληνικό λαό.

Γιατί οι ΗΠΑ θέλουν δυσλειτουργικό ΝΑΤΟ


Δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει λοιπόν η παντελής έλλειψη εθνικής στρατηγικής από πλευράς των ηγετικών ελλαδικών ομάδων. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο οι ΗΠΑ και η Δύση γενικότερα, θέλουν ένα τέτοιο δυσλειτουργικό ΝΑΤΟ που θα προκύψει με την ένταξη των Σκοπίων, μετά την «επίλυση» του ζητήματος της ονομασίας; Και αυτό τη στιγμή που το ΝΑΤΟ είναι ήδη δυσλειτουργικό μόνο και μόνο λόγω μεγεθών, για να μην μιλήσουμε για την τουρκική «ιδιαιτερότητα».

Ακόμη και με μια «πειθαρχημένη» Τουρκία, ο μεγάλος αριθμός των χωρών που έχουν στριμωχτεί μέσα στο ΝΑΤΟ καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη την επίτευξη ομοφωνίας σε περίπτωση που προκύψει κάποια ρωσική «επιθετική» δραστηριότητα στις Δημοκρατίες της Βαλτικής, για παράδειγμα. Και αν μια τέτοια ομοφωνία είναι, έτσι και αλλιώς, δύσκολο να επιτευχθεί, καθίσταται ακόμη πιο αμφίβολη από τη δημιουργία και άλλων ανταγωνιστικών υποσυστημάτων μέσα στο ΝΑΤΟ, επιπροσθέτως αυτού της Ελλάδας-Τουρκίας.

Μια αρχική ερμηνεία αυτής της φαινομενικά λανθασμένης πολιτικής από πλευράς των ΗΠΑ, θα μπορούσε να είναι η διαβόητα κοντόθωρη αμερικανική στρατηγική σκέψη. Η Ουάσιγκτον απλά θέλει να γεμίσει τον χάρτη των Βαλκανίων με τα χρώματα του ΝΑΤΟ, αδιαφορώντας για το τι μέλλει γενέσθαι. Όμως, μπορεί να υπάρχει και μια άλλη ανάγνωση, που να ταιριάζει καλύτερα στον πολύπλοκο διεθνή γεωπολιτικό χάρτη που διαμορφώνεται σήμερα. Την ερμηνεία αυτή, όμως, θα εξετάσουμε σε επόμενο άρθρο.
  ___________________________________

(*) Ο Κωνσταντίνος Γρίβας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Διδάσκει επίσης Γεωγραφία της Ασφάλειας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
πηγή: slpress.gr

Λασπόλουτρα Novartis: «Κάθαρση» και πολιτικές σκοπιμότητες

Η εντύπωση που δημιουργείται τουλάχιστον από τα πρώτα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα είναι πως η τεκμηρίωση του λαδώματος δεν είναι ούτε δεδομένη ούτε απλή υπόθεση. Και χωρίς αποδείξεις που θα οδηγήσουν σε συλλήψεις και τιμωρία των υπόπτων για λάδωμα το μόνο που θα απομείνει (και) από αυτήν την υπόθεση θα είναι η λάσπη μέσα στην οποία κυλιούνται οι έτσι κι αλλιώς λασπωμένοι στη συνείδηση του κόσμου εκπρόσωποι του παλιού διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού...


του Δημήτρη Μηλάκα (*)

Η κυβέρνηση, δεν χωρά αμφιβολία, έκανε την επιλογή της: βούτηξε στη λάσπη όπου θεωρεί/ εκτιμά/ υποψιάζεται (δικαίως ίσως) πως βρίσκονται πολιτικοί της αντίπαλοι από το παλιό διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας, ελπίζοντας να αποκομίσει κέρδη.

Το πολιτικό κέρδος που προκύπτει για την κυβέρνηση από μια μακρά διαδικασία εξέτασης αν δυο πρώην πρωθυπουργοί και μια ντουζίνα πρώην υπουργοί λαδώθηκαν είναι προφανές. Προφανές ωστόσο είναι επίσης ότι για την τεκμηρίωση της λαδιάς δεν αρκούν καταγγελίες, εκτιμήσεις, ή υποψίες. Πρέπει να βρεθούν και τα λεφτά. Και στην περίπτωση που το χρήμα δεν βρεθεί στις τσέπες ή σε κάποιους παραδεισένιους λογαριασμούς των κατηγορουμένων στους κατηγόρους θα μείνει επάνω τους η λάσπη στην οποία πρόθυμα βούτηξαν υποκύπτοντας στον πειρασμό του πολιτικού κέρδους.

Από την άλλη μεριά, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο πειρασμός (για την κυβέρνηση) είναι μεγάλος: οι υποψίες είναι ισχυρές όπως και οι φήμες που εδώ και χρόνια κυκλοφορούν στην πιάτσα για τις βαλίτσες με τα λεφτά και τους υπουργούς που τα τσέπωναν. Τι καλύτερο για την κυβέρνηση να τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί με μιας το παλιό σύστημα πηγαίνοντας έτσι μέχρι την ημερομηνία των εκλογών;

Όμως, η εντύπωση που δημιουργείται τουλάχιστον από τα πρώτα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα είναι πως η τεκμηρίωση του λαδώματος δεν είναι ούτε δεδομένη ούτε απλή υπόθεση. Και χωρίς αποδείξεις που θα οδηγήσουν σε συλλήψεις και τιμωρία των υπόπτων για λάδωμα το μόνο που θα απομείνει (και) από αυτήν την υπόθεση θα είναι η λάσπη μέσα στην οποία κυλιούνται οι έτσι κι αλλιώς λασπωμένοι στη συνείδηση του κόσμου εκπρόσωποι του παλιού διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού. Όμως λασπωμένοι θα βγουν τελικά και αυτοί που σήμερα εμφανίζονται διατεθειμένοι να βουτήξουν στο βούρκο για να τσακώσουν τους λερωμένους…

Σε κάθε περίπτωση τις επόμενες μέρες και όσο αυτή η υπόθεση θα εξελίσσεται εντός των διαδικασιών που προβλέπονται στη βουλή, θα φανεί αν είναι δικαστικά/νομικά «δεμένη» με στόχο την κάθαρση και τιμωρία των ενόχων. Ή αντίθετα, ο στόχος είναι μια παρατεταμένη χρονικά λασπομαχία από την οποία «νικητής» θα αναδειχτεί ο λιγότερο λασπωμένος…

ΥΓ
: η υπόθεση της ρεβάνς του Ανδρέα Παπανδρέου (και του … αλάδωτου συστήματός του) μετά την δίωξη του 89 είναι μια ιστορική εμπειρία που μάλλον δεν λαμβάνεται υπόψη από τη σημερινή κυβέρνηση, είτε από υπεροψία είτε από πιεστικές πολιτικές ανάγκες είτε γιατί υπάρχουν κρυφά χαρτιά σε βάρος αυτών που κατηγορούνται. Μένει να δούμε...
                                                              __________________________

(*) Ο Δημήτρης Μηλάκας γεννήθηκε το 1961 στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ξεκίνησε να εργάζεται ως δημοσιογράφος το 1990. Επί εικοσαετία παρακολουθεί το διπλωματικό ρεπορτάζ ("Ριζοσπάστης"), ενώ έχει συνεργαστεί με ραδιοφωνικούς σταθμούς (Flash, Alpha) και περιοδικά...
πηγή: topontiki.gr

Προανακριτική για Novartis θα εισηγηθεί ο Τσίπρας

Η εισήγηση του πρωθυπουργού γίνεται εν όψει της συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την ερχόμενη Δευτέρα στη βουλή για το ίδιο θέμα....


Την απόφαση - εισήγηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για το θέμα της Novartis αναμένεται να ανακοινώσει το μεσημέρι κατά τη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης των Συντακτών ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος.

Η εισήγηση του πρωθυπουργού γίνεται εν όψει της συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την ερχόμενη Δευτέρα στη βουλή για το ίδιο θέμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Documentonews.gr, το θέμα συζητήθηκε εκτενώς στη χθεσινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Πρωθυπουργό.
πηγή: documentonews.gr

Ποιος είναι ο Όλαφ Σολτς

Μετά από οκτώ χρόνια το υπ. Οικονομικών περνά στον έλεγχο των Σοσιαλδημοκρατών. Οι προσδοκίες από τον Όλαφ Σολτς, ο οποίος αναλαμβάνει, πιθανότατα, το πανίσχυρο υπουργείο διαδεχόμενος τον Β. Σόμιπλε, είναι μεγάλες...

 
 O μεγάλος συνασπισμός έχει «φαρδιά πλατιά σοσιαλδημοκρατική υπογραφή» δήλωσε το βράδυ στη δημόσια τηλεόραση ZDF η πρόεδρος της Κ.Ο. και μελλοντική πρόεδρος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Αντρέα Νάλες. Η γερμανίδα πολιτικός δεν έχει άδικο, μιας και τα νευραλγικά υπουργεία της επόμενης κυβέρνησης Μέρκελ -όπως είναι τα υπουργεία Οικονομικών, Εξωτερικών και Εργασίας- περνούν στους Σοσιαλδημοκράτες.

Ένας λόγος για την ισχυρή παρουσία σοσιαλδημοκρατών στο νέο υπουργικό συμβούλιο της Άγκελα Μέρκελ είναι και η επικείμενη ψηφοφορία των μελών του SPD υπέρ ή κατά του μεγάλου συνασπισμού. Θυμίζουμε ότι η ψηφοφορία των πάνω από 463.000 μελών θα διεξαχθεί μεταξύ 20 Φεβρουαρίου και 2 Μαρτίου. Εκτιμάται ότι στις διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού οι τρεις δυνητικοί κυβερνητικοί ανέθεσαν συνειδητά καθοριστικά υπουργεία στους Σοσιαλδημοκράτες για να διασφαλίσουν το «ναι» των μελών του SPD στην ψηφοφορία, μιας και η απόρριψη της συγκυβέρνησης θα οδηγούσε, κατά πάσα πιθανότητα, σε πρόωρες εκλογές.

Από ελληνικής πλευράς το ενδιαφέρον εστιάζεται σε τρία υπουργεία: το υπουργείο Οικονομικών, που αναλαμβάνει, όπως όλα δείχνουν, ο σημερινός πρωθυπουργός του κρατιδίου του Αμβούργου Όλαφ Σολτς, το υπουργείο Εξωτερικών, στο οποίο θα τοποθετηθεί, πιθανότατα, ο Μάρτιν Σουλτς και το υπουργείο Εσωτερικών, αρμόδιο για ζητήματα μετανάστευσης και προσφύγων που πηγαίνει στον απερχόμενο πρόεδρο των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας Χορστ Ζέεχοφερ.

Τερματισμός της πολιτικής λιτότητας στην Ευρώπη;


Ποιος όμως είναι ο επόμενος υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς; Ο σχεδόν 60χρονος πολιτικός έχει σπουδάσει νομικά και είναι σήμερα πρωθυπουργός του κρατιδίου του Αμβούργου και παράλληλα αναπληρωτής πρόεδρος του SPD. Θεωρείται πολιτικός χαμηλών τόνων, ο οποίος ωστόσο δηλώνει ότι "όποιος ζητά από μένα ηγεσία θα πρέπει να γνωρίζει ότι θα την λάβει".

Ο Όλαφ Σολτς ανήκει στην συντηρητική πτέρυγα του SPD. Έχει συνδέσει το όνομά του με τις σκληρές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις επί καγκελαρίας Γκέρχαρντ Σρέντερ (1998-2005), που προέβλεπαν την αύξηση του συνταξιοδοτικού ορίου από τα 65 στα 67. Από τη θέση του τότε γενικού γραμματέα του κόμματος ο Όλαφ Σολτς υπερασπίστηκε τις μεταρρυθμίσεις που διχάζουν ακόμα και σήμερα τους Σοσιαλδημοκράτες, μιας και αποδόμησαν, στην ουσία, το κράτος προνοίας. Στη διετία 2007-2009 ο Όλαφ Σολτς διετέλεσε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής στην πρώτη κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού της Αγκ. Μέρκελ.

Ως προς την ευρωπαϊκή πολιτική ο Όλαφ Σολτς θεωρείται άγραφο χαρτί διότι δεν έχει εμπειρία σε αυτό το επίπεδο. Δεν χωρά ωστόσο αμφιβολία ότι θα εφαρμόσει τους στόχους του μεγάλου συνασπισμού για την Ευρώπη, που είναι πρωτίστως στόχοι των Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι προβλέπουν μεταξύ άλλων: τερματισμό της πολιτικής λιτότητας, υψηλότερες επενδύσεις στην ΕΕ, ειδικό προϋπολογισμό επενδύσεων για την Ευρωζώνη, πόρους για την καταπολέμηση της νεανικής ανεργίας και πιο «δίκαιη φορολόγηση» οικονομικών κολοσσών όπως η Google, η Apple, η Amazon και η Facebook.
πηγή: Deutsche Welle