Ζ. Κ. Γιούνκερ: «Η Ευρώπη να ξεσηκωθεί κατά του ακροδεξιού εξτρεμισμού» - Συνέντευξη στην Rheinische Post.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν,  Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, προειδοποιεί ότι υπάρχει κίνδυνος πολέμων στην περιφέρεια της ΕΕ. «Το παλιό θέμα του πολέμου είναι επομένως πάντα ένα τρέχον θέμα. Ποτέ δεν ξέρεις αν αυτά τα γεγονότα θα ξαναγυρίσουν» επισημαίνει στη συνέντευξή του...


«Η Ευρώπη είχε την πιο τρομερή εμπειρία από τους ακροδεξιούς εξτρεμιστές. Πρέπει να ξεσηκωθεί ενάντια σε αυτούς» προειδοποιεί ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Rheinische Post.

«Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν εύλογες ερωτήσεις σχετικά με την Ευρώπη, οι οποίοι μπορεί να μην κατανοούν τις διαδικασίες. Δεν μπορούμε να τους αποκαλέσουμε αυτούς τους ανθρώπους τρελούς. Πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι επικρίσεις τους» τονίζει ο Γιούνκερ, σημειώνοντας ωστόσο ότι «εκείνοι που απορρίπτουν τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, επειδή δεν τους αρέσουν όσα έρχονται από το εξωτερικό, επειδή δεν τους αρέσουν οι γείτονές τους, πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε, ειδικά αν εμπνέονται από την άκρα δεξιά».

«Είναι πάντα απαραίτητο να εξηγήσουμε στους ανθρώπους, ειδικά στους νεότερους, γιατί οι σοφοί πολιτικοί άνοιξαν τον δρόμο στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό έχει να κάνει με την ιδέα του Pax Europaea (ευρωπαϊκή ειρήνη). Αυτό είναι το κίνητρο της ευρωπαϊκής δράσης και δεν έχει χάσει τίποτα από τη σημασία του. Όποτε παρουσιάζω αυτήν την παλιά ειρηνευτική διακήρυξη σε αίθουσες, όπου παρακολουθούν και πολλοί νέοι άνθρωποι, η προσοχή είναι μεγάλη. Πιστεύω ότι οι νέοι, ακόμη και αν έχουν λάβει την ειρήνη ως κάτι δεδομένο, εξακολουθούν να ενθουσιάζονται με αυτό το θέμα. Είναι ακριβώς στα γονίδια της ευρωπαϊκής οικογένειας. Τόσες οικογένειες έχουν υποστεί τόσο φοβερές ανθρώπινες απώλειες» υπογραμμίζει ο πρόεδρος της Κομισιόν.

Ερωτηθείς για την οικονομική κατάσταση της Ευρώπης, ο κ. Γιούνκερ αναφέρει, σύμφωνα με το ΑΠΕ: «Υπάρχουν θέματα όπως η ενιαία αγορά, η νομισματική ένωση, η κατάργηση των εμποδίων. Αυτό που ορίζει την Ευρώπη μπορεί να βιωθεί και να εξηγηθεί, όχι μόνο από το παρελθόν, αλλά και από την ιδέα της μελλοντικής προοπτικής. Στις αρχές του 20ού αιώνα, οι Ευρωπαίοι είχαν το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού. Τώρα είμαστε στο 7%, μέχρι το τέλος του αιώνα θα είμαστε πολύ πιο κάτω. Το μερίδιό μας στην παγκόσμια οικονομική παραγωγή μειώνεται σταθερά. Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν θα βρίσκεται στην ομάδα των επτά μεγαλύτερων οικονομιών στο άμεσο μέλλον. Για αυτό λέω: Όσοι δεξιοί λαϊκιστές λένε ότι το εθνικό κράτος είναι η σωστή αναφορά, κάνουν ένα σοβαρό λάθος».

Ο Γιούνκερ απορρίπτει, πάντως, την προοπτική των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, λέγοντας: «Δεν είμαι κάποιος που περιφρονεί τη σημασία των εθνικών κρατών και την πλούσια περιφερειακή ποικιλομορφία τους. Η Ευρώπη δεν μπορεί να συμψηφιστεί σε ένα έθνος. Δεν είμαι οπαδός των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης».

Τέλος, Ο πρόεδρος της Κομισιόν προειδοποιεί ότι υπάρχει κίνδυνος πολέμων στην περιφέρεια της ΕΕ. «Το παλιό θέμα του πολέμου είναι επομένως πάντα ένα τρέχον θέμα. Ποτέ δεν ξέρεις αν αυτά τα γεγονότα θα ξαναγυρίσουν» επισημαίνει.

H Άταφη Ελλάδα

Η Ελλάδα πεθαίνει και οι ξιπασμένοι ευρολιγούρηδες μας μιλάνε ακόμη για πρόοδο κι εκσυγχρονισμό πάνω από το άταφο πτώμα της...


Το οικονομικό μοντέλο της Ελλάδας βασίστηκε για δεκαετίες στην αστυφιλία και στην αυξημένη οικοδομική δραστηριότητα που προέκυψε από αυτή.

Με την Ελλάδα να χρεοκοπεί όμως και να μπαίνει σε τεχνητή υποστήριξη, τα όποια πλεονεκτήματα αυτού του μοντέλου εξαϋλώθηκαν.

Μας μένουν μόνο οι δραματικές του συνέπειες.

Η Ελλάδα πέθανε πολιτισμικά τις προηγούμενες δεκαετίες.

Πέθανε οικονομικά την τελευταία δεκαετία. Απλά την κρατάμε άταφη.

Και το χειρότερο όλων: πεθαίνει πληθυσμιακά.

Εκτός από το ότι το δημογραφικό είναι ευρύτερο πρόβλημα της Δύσης, στην χρεοκοπημένη Ελλάδα είναι θανάσιμο καθώς πάρα πολλοί Έλληνες και να θέλαν δεν μπορούν να συντηρήσουν οικογένεια. Ακόμη και αυτοί οι τυχεροί που συνεχίζουν να ανήκουν στην μέση τάξη το σκέφτονται τρεις φορές περισσότερο καθώς το οικονομικό άγχος έχει δεκαπλασιαστεί.

Ακόμη χειρότερα: Η επαρχία ερημώνει. Η εσωτερική μετανάστευση συνεχίζεται ακατάπαυστα στις νέες γενιές που δεν έχουν τίποτε να κάνουν στα χωριά τους και ξοδεύουν τις όποιες οικονομίες των γονέων τους σε σπουδές που θα οδηγήσουν αρκετούς απ’ αυτούς σε μετανάστευση στη Γερμανία ή όπου αλλού.

Είναι ένας απόλυτα φαύλος κύκλος.

Η Ελλάδα πεθαίνει. Οι πολιτικές των τελευταίων ετών έχουν κάνει την ελληνική κτηνοτροφία και γαλακτοκομία μη ανταγωνιστική.

Ευρωπαίκές ντιρεκτίβες, φόροι, εισαγωγές βρώμικων και φθηνών προϊόντων από τη Γερμανία, η ακριβή τιμή της ενέργειες στην χώρα λόγω καρτέλ, τσακίζουν και τους πιο φιλότιμους καλλιεργητές και κτηνοτρόφους και οδηγούν όλο και περισσότερους από αυτούς στο να αφήνουν τη γη τους, τα ζώα τους και τα παιδιά τους να αφήνουν τον τόπο τους. Εξαιρέσεις υπάρχουν, αλλά είναι μονάχα αυτό: Εξαιρέσεις σε έναν θλιβερό κανόνα.

Τα ίδια και με την αλιεία και τα νησιά μας: Χάρη στην ευρωπαϊκή σοφία λάδωσε τους ψαράδες μας για να αποσύρουν τα καϊκια τους ενώ την ίδια στιγμή που οι Τούρκοι κλέβουν σημαντικό κομμάτι του θαλασσίου μας πλούτου.

Η Ελλάδα πεθαίνει κύριοι. Κι οι ξιπασμένοι ευρολιγούρηδες μας μιλάνε ακόμη για πρόοδο κι εκσυγχρονισμό πάνω από το άταφο πτώμα της.

ΠΕΘΑΙΝΕΙ. 

Αν η Ελλάδα είναι να επιβιώσει των πολιτικών της, είναι επιτακτική ανάγκη η επαρχία να αναβιώσει.
Να γίνουν τα χωριά μέρη που αξίζει να ζει κάποιος.

Χάσαμε τόσα και τόσα, χάνουμε και την επαρχία μας.
Κι αυτό θα είναι το οριστικό μας τέλος.

Παντού ακούς την ίδια ιστορία: Χωριά γερόντων. Κάθε γέρος που πεθαίνει είναι και αναντικατάστατος. Οι εκατό νοματαίοι μένουν 99 κοκ.

Είναι καιρός να αφήσουμε τους ταλαιπωρημένους και πλαδαρούς αστικούς κώλους μας και να σκεφτούμε λίγο και την επαρχία.

Τους τόπους καταγωγής των περισσοτέρων από εμάς.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwablogspot.com

«Ωκεανίς»: Επελαύνει με χιόνια, τσουχτερό κρύο και θυελλώδεις ανέμους

Σαρώνει την Ελλάδα η κακοκαιρία «Ωκεανίς» που έχει δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα σε διάφορα σημεία της χώρας...


Χιονοπτώσεις κατά τόπους πυκνές αναμένονται στα ανατολικά ηπειρωτικά, ενώ από το μεσημέρι τα φαινόμενα βαθμιαία θα εξασθενήσουν. Καταιγίδες κατά τόπους ισχυρές θα εκδηλωθούν στις Κυκλάεδες, την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα. Οι άνεμοι θα πνέουν από βορειοανατολικές διευθύνσεις 7 με 9 και στο Αιγαίο τοπικά 10 Μποφόρ με βαθμιαία μικρή εξασθένηση στα βόρεια. Η θερμοκρασία θα κυμανθεί σε χαμηλά επίπεδα, ενώ παγετός θα σημειωθεί στα ηπειρωτικά κυρίως τις πρωινές και βραδινές ώρες και κατά τόπους στα βόρεια θα είναι ισχυρός.

Αττική


- Καιρός: Νεφώσεις με χιονόνερο. Χιονοπτώσεις πρόσκαιρα πυκνές τις πρώτες πρωινές ώρες στα ορεινά – ημιορεινά, καθώς και σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο στα βόρεια. Βαθμιαία τα φαινόμενα θα εξασθενήσουν.
- Ανεμοι: Βορειοανατολικοί 7 με 8 και στα ανατολικά 9 Μποφόρ.
- Θερμοκρασία: Από 01 έως 06 βαθμούς Κελσίου. Στα βόρεια και ανατολικά η μέγιστη 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη.

Θεσσαλονίκη


- Καιρός: Νεφώσεις παροδικά αυξημένες τις πρωινές ώρες οπότε θα σημειωθούν ασθενείς παροδικές χιονοπτώσεις.
- Ανεμοι: Από βόρειες διευθύνσεις 4 με 5 Μποφόρ με βαθμιαία εξασθένηση.
- Θερμοκρασία: Από -02 (μείον 2) έως 01 βαθμούς Κελσίου.

Μακεδονία, Θράκη


- Καιρός: Νεφώσεις παροδικά αυξημένες με ασθενείς χιονοπτώσεις κυρίως τις πρωινές ώρες.
- Ανεμοι: Βόρειοι βορειοανατολικοί 5 με 7 και στα ανατολικά 8 με 9 Μποφόρ με εξασθένηση από το απόγευμα.
- Θερμοκρασία: Από -04 (μείον 4) έως 01 βαθμούς Κελσίου. Στη δυτική Μακεδονία και τη Θράκη κατά τόπους 3 με 5 βαθμούς χαμηλότερη.

Νησιά Ιονίου, Ηπειρος, δυτική Στερεά, δυτική Πελοπόννησος


- Καιρός: Αρχικά νεφώσεις με τοπικές βροχές και χιονιά στα ορεινά καθώς και στα ημιορεινά της ηπείρου και της δυτικής στέρεας. Από το μεσημέρι και από τα βόρεια τα φαινόμενα βαθμιαία θα σταματήσουν.
- Ανεμοι: Από ανατολικές διευθύνσεις 7 με 9 Μποφόρ με μικρή εξασθένηση το απόγευμα από τα βόρεια
- Θερμοκρασία: Σπό 02 έως 10 βαθμούς Κελσίου. Στα βόρεια 4 με 6 βαθμούς χαμηλότερη.

Θεσσαλία, ανατολική Στερεά, Εύβοια, ανατολική Πελοπόννησος


- Καιρός: Στη Θεσσαλία νεφώσεις με ασθενείς χιονοπτώσεις κυρίως το πρωί. Στα υπόλοιπα χιονόνερο η χιονοπτώσεις κατά τόπους πυκνές τις πρωινές ώρες, ακόμα και σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο (ενδεικτικά στην ανατολική στέρεα – Εύβοια 200-300 μέτρα και στην Πελοπόννησο 300-500 μέτρα), που από τις μεσημβρινές ώρες θα εξασθενήσουν.
- Ανεμοι: Βορειοανατολικοί 7 με 8, στα ανατολικά 9 και τοπικά στα νοτιά 10 Μποφόρ.
- Θερμοκρασία: Από -02 (μείον 2) έως 07 βαθμούς Κελσίου. Στα βόρεια η μέγιστη κατά τόπους 3 με 4 βαθμούς χαμηλότερη.

Κυκλάδες, Κρήτη


- Καιρός: Νεφώσεις με βροχές και καταιγίδες κατά τόπους ισχυρές. Χιονοπτώσεις στα ορεινά της Κρήτης.
- Ανεμοι: Στα δυτικά βορειοανατολικοί 8 με 9 Μποφόρ. Στα ανατολικά από ανατολικές διευθύνσεις 5 με 7 Μποφόρ.
- Θερμοκρασία: Από 08 έως 13 βαθμούς Κελσίου.

Νησιά ανατολικού Αιγαίου, Δωδεκάνησα


- Καιρός: Στα βόρεια νεφώσεις με ασθενείς χιονοπτώσεις κυρίως το πρωί. Στα νοτιά νεφώσεις με τοπικές βροχές και καταιγίδες κατά τόπους ισχυρές.
- Ανεμοι: Στα βόρεια βορειοανατολικοί 8 με 9 Μποφόρ. Στα νοτιά από ανατολικές διευθύνσεις 4 με 6 Μποφόρ.
- Θερμοκρασία: Στα νοτιά από 08 έως 14 βαθμούς Κελσίου. Στα βόρεια από -01 (μείον 1) έως 10 βαθμούς.

Στην Αίγυπτο ο Αλέξης Τσίπρας για τη Σύνοδο ΕΕ - Αραβικού Συνδέσμου

Στο Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου μεταβαίνει ο έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τίπρας, για τη Σύνοδο ΕΕ - Αραβικού Συνδέσμου..


Στο Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου θα μεταβεί, σήμερα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, προκειμένου να συμμετάσχει στις εργασίες της Συνόδου Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) - Αραβικού Συνδέσμου, στις 24 και 25 Φεβρουαρίου.

Αύριο το απόγευμα, ο πρωθυπουργός θα συμμετάσχει στην πρώτη ολομέλεια της συνόδου, όπου θα συζητηθεί η ενίσχυση της ευρω-αραβικής συνεργασίας και η από κοινού αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων και στη συνέχεια θα παρακαθίσει στο επίσημο δείπνο της συνόδου.

Στις 9:45 το πρωί της Δευτέρας, ο κ. Τσίπρας θα έχει συνάντηση με τον γενικό γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου Άμπουλ Γέιτ και στη συνέχεια θα συμμετάσχει στη σύνοδο -σε περιορισμένη σύνθεση- με θέμα την από κοινού αντιμετώπιση των περιφερειακών προκλήσεων αλλά και στη δεύτερη ολομέλεια της συνόδου.

Αναλυτικά, το πρόγραμμα του πρωθυπουργού στη σύνοδο κορυφής ΕΕ - Αραβικού Συνδέσμου, στο Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου έχει ως εξής:

   Κυριακή 24 Φεβρουαρίου:
   - 17.00 : Επίσημη υποδοχή αντιπροσωπειών και τελετή έναρξης της Συνόδου ΕΕ-Αραβικού Συνδέσμου.
   - 17.50 : Πρώτη Ολομέλεια Συνόδου με θέμα «Enhancing the Euro-Arab partnership and addressing global challenges together - part 1»
   - 20.15: Επίσημο Δείπνο

   Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου:
  -  09.45: Συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα του Αραβικού συνδέσμου κ. Aboul Gheit.
  - 10.30: Σύνοδος σε περιορισμένη σύνθεση με θέμα «Addressing regional challenges together».
  - 12.00: Δεύτερη ολομέλεια Συνόδου με θέμα «Enhancing the Euro-Arab partnership and addressing global challenges together - part 2».

Ποια θέματα θα συζητηθούν 


Το εμπόριο, οι επενδύσεις, η μετανάστευση και η ασφάλεια θα αποτελέσουν τα σημαντικότερα από τα θέματα που θα συζητηθούν κατά τη διάρκεια της επικείμενης Συνόδου Κορυφής των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Αραβικού Συνδέσμου, που θα πραγματοποιηθεί στις 24 και 25 Φεβρουαρίου στο Σαρμ Ελ-Σέιχ, σύμφωνα με τον Πρέσβη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αίγυπτο Ιβάν Σούρκος.

Μιλώντας στην αγγλόγλωσση αιγυπτιακή εφημερίδα «Egypt Today», ο κ. Σούρκος πρόσθεσε στις ότι «η συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Αραβικού Συνδέσμου, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα ενισχύσει την επικοινωνία μεταξύ των ευρωπαϊκών και αραβικών περιοχών και θα ενισχύσει τη σταθερότητα και στις δύο περιοχές».
\
«Αυτή η Σύνοδος Κορυφής θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να συζητήσουμε αρκετά κορυφαία, ενδιαφέροντος, ζητήματα: ιδιαίτερα τη λαθρομετανάστευση και την τρομοκρατία. Οι συγκρούσεις στη Συρία, την Υεμένη και τη Λιβύη θα βρίσκονται επίσης στο τραπέζι συζήτησης κατά τη Σύνοδο Κορυφής, μαζί με την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής», κατέληξε ο Πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αίγυπτο.

"Καμπανάκι" Fitch για τις αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας - Κίνδυνος νέων capital controls

Μεταξύ των αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας ο οίκος Fitch εντοπίζει το τεράστιο δημόσιο χρέος, τα κόκκινα δάνεια, τις καθυστερήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις, τη δυσκολία στην προσέλκυση επενδύσεων κ.α...


Μια σειρά από αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας διατυπώνει, στην τελευταία έκθεσή του, ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο «αστάθειας», σε περίπτωση που εκτροχιαστεί η δημοσιονομική προσαρμογή, κάτι που καταδεικνύει τον κίνδυνο για επιβολή αυστηρότερων capital controls, όπως τονίζει.

Πρόοδο σε διάφορους τομείς της ελληνικής οικονομίας διαπιστώνει ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch που προειδοποιεί, εντούτοις, για τον κίνδυνο που εγείρει ενδεχόμενος εκτροχιασμός της δημοσιονομικής προσαρμογής.

Μάλιστα, ο οίκος κρούει τον «κώδωνα» για τον συνεχιζόμενο, αν και μικρότερο, κίνδυνο επιβολής αυστηρότερων capital controls στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, διαπιστώνει κινδύνους για τα αποτελέσματα που θα φέρει η δημοσιονομική προσαρμογή του 2019 — 2020, κάνοντας μνεία στις πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις κατά των περικοπών των συντάξεων το 2012 και την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού του 2016 που εκκρεμεί.

Παράλληλα, ο οίκος αναφέρεται και στους κινδύνους που αναδύονται από τον τραπεζικό τομέα. Ειδικότερα, ο Fitch σημειώνει ότι αν και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (NPLs) έχουν μειωθεί στο 46,7% τον Σεπτέμβριο του 2018, από το 47,2% τον Δεκέμβριο του 2017, χρειάζονται περαιτέρω ουσιαστικές πρωτοβουλίες, ειδάλλως θα αποδειχθεί δύσκολη η μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (NPEs) σε ρυθμό που θα υποστηρίζει την καλλιέργεια εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα.

Πέρα από τα «κόκκινα» δάνεια, μεταξύ των αδύναμων σημείων της ελληνικής οικονομίας, ο οίκος αναφέρει επίσης τα υψηλά επίπεδα του χρέους της, αλλά και τη μεσοπρόθεσμη τάση ανάπτυξης του ΑΕΠ που κρίνεται αδύναμη (λόγω του δημογραφικού προβλήματος και της χαμηλής παραγωγικότητας στον τομέα της απασχόλησης, όπως σημειώνει).

Τέλος, υπογραμμίζει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις και η προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων παραμένουν υποτονικές, παρά την ήπια πρόοδο που έχει σημειωθεί τελευταία.
πηγή: sputniknews.gr

ΗΠΑ - ΚΙΝΑ: Κοντά στη σύναψη εμπορικής συμφωνίας

Οι Αμερικανοί και Κινέζοι διαπραγματευτές εργάζονται πάνω σε πολλά μνημόνια κατανόησης για μιά τελική εμπορική συμφωνία...


Οι Αμερικανοί και Κινέζοι διαπραγματευτές εργάζονται πάνω σε πολλά μνημόνια κατανόησης (Memorandum of Understanding- MOU) που θα αποτελέσουν τη βάση μιας τελικής εμπορικής συμφωνίας, σύμφωνα με ένα άτομο που είναι ενήμερο για τις συνομιλίες.

Τα μνημόνια κατανόησης θα καλύπτουν τομείς όπως η γεωργία, οι μη δασμολογικοί περιορισμοί, οι υπηρεσίες, η μεταφορά τεχνολογίας και η πνευματική ιδιοκτησία, δήλωσε η πηγή που ζήτησε να μην εντοπιστεί επειδή οι συζητήσεις είναι ιδιωτικές. Ο μηχανισμός επιβολής εξακολουθεί να είναι ασαφής, αλλά θα μπορούσε να λειτουργήσει ως απειλή για επαναφορά των δασμών εάν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις, δήλωσε η πηγή.

Δεν αναμένεται καμία πρόοδος κατά τη διάρκεια των συνομιλιών της Ουάσινγκτον σχετικά με τα μεγάλα διαρθρωτικά ζητήματα, αλλά υπάρχει μια προσπάθεια να επεκταθεί ενδεχομένως η προθεσμία της 1ης Μαρτίου για την αύξηση των δασμών των ΗΠΑ στα κινεζικά προϊόντα. Ο Liu He, ο κύριος διαπραγματευτής της Κίνας, αναμένεται να συναντηθεί με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Donald Trump την Παρασκευή, σύμφωνα με ένα άλλο πρόσωπο, που είναι εξοικειωμένο με την κατάσταση.

Οι ΗΠΑ ζητούν επίσης από την Κίνα να κρατήσει την ισοτιμία του γιουάν σταθερή ώστε να εξουδετερωθεί οποιαδήποτε προσπάθεια του Πεκίνου να υποτιμήσει το νόμισμά του για να αντιμετωπίσει τους δασμούς των Η.Π.Α., σύμφωνα με άλλα άτομα που έχουν ενημερωθεί για τις συνεχιζόμενες συνομιλίες. Ο εκπρόσωπος της κινεζικής κυβέρνησης δήλωσε την Τετάρτη ότι η χώρα του δεν θα χρησιμοποιήσει το γιουάν ως εργαλείο αντιμετώπισης των εμπορικών διαφορών.
Bloomberg/Brief

Ο φόνος και η σκύλευση

Όσο αποτρόπαιος είναι ένας φόνος, τόσο περισσότερο αηδιαστική είναι η ασέβεια και η σκύλευση. Σε όλους τους βαρβαρικούς πολέμους αυτό ήταν πολύ καλό γνωστό και για αυτό έδιναν τεράστια σημασία, ακριβώς στο δεύτερο στοιχείο. Για να τσακίσουν το ηθικό του «εχθρού». Να τον τρομάξουν, να τον εξευτελίσουν, να τον ταπεινώσουν...


του Παναγιώτη Μαυροειδή*

Ας δούμε πρώτα, εντελώς χοντρικά και πρόχειρα, κάποιους αριθμούς.

Κοινωνικό Μέρισμα: Με στοιχείο του Δεκέμβριου 2018, φαίνεται πως έγιναν 2.170.000 (!) αιτήσεις πολιτών για «κοινωνικό μέρισμα». Από αυτές εγκρίθηκαν 1.258.000, δηλαδή βρέθηκαν τόσοι άνθρωποι να πληρούν ταυτόχρονα τα σχετικά κριτήρια, δηλαδή να έχουν ατομικό εισόδημα κάτω των 9.000 ευρώ, καταθέσεις κάτω των 9.000 ευρώ επίσης και ακίνητη περιουσία αξίας κάτω των 125.000 ευρώ (με κάποιες προσαυξήσεις για παιδιά κλπ). Μέσος όρος ενίσχυσης ήταν τα 480 ευρώ ανά άτομο.

Κοινωνικό τιμολόγιο ΔΕΗ: Με στοιχεία της ΗΔΙΚΑ από Μάρτιο 2018 έγιναν περίπου 500.000 αιτήσεις για ένταξη στο (μειωμένο) κοινωνικό τιμολόγιο. Από αυτές εγκρίθηκαν περίπου οι 300.000. Δηλαδή βρέθηκαν τόσοι άνθρωποι να έχουν εισόδημα κάτω από 1200 ευρώ το έτος ή 9.000 ευρώ (για να πάρουν μια έκπτωση 75 ευρώ/kwh και 45 ευρώ/kwh αντίστοιχα).

Πρώτη κατοικία και Νόμος Κατσέλη: Οι προσφυγές στο νόμο Κατσέλη για προστασία πρώτης κατοικίας από κατάσχεση/πλειστηριασμό είναι περίπου 200.000. Από αυτές έχουν εκδικασθεί περίπου 60.00 και 40.000 από αυτές εγκρίθηκαν, δηλαδή υπήρξε κάποια «προστασία»

Ληξιπρόθεσμες Οφειλές προς την εφορία: Τα στοιχεία του τέλους του 2018 μιλούν για 4.064.750 πολίτες να έχουν ληξιπρόθεσμες Οφειλές! Είναι τετραπλάσιοι από το 2010, λιγότεροι από τους 4,5 εκατ. του 2015, αλλά, το κυριότερο, με τρομακτική αύξηση των οφειλών: Από 38 δις το 2010 και 85 δις το 2015, σήμερα οι οφειλές (αρχικά ποσά) φτάνουν τα 105 δις και με τα πρόστιμα, προσαυξήσεις κλπ τα 180 δις, δηλαδή ένα ολόκληρο ΑΕΠ! Ακόμη πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι 3.600.000 άνθρωποι χρωστούν κάτω από 10.000 ευρώ. Οι οφειλές αυτών φτάνουν συνολικά μόλις στα 3,7 δις ή το 3,6% των συνολικών οφειλών. Εξ αιτίας όμως αυτών των οφειλών, γίνονται κοντά 500 κατασχέσεις λογαριασμών τη μέρα και περίπου 1.800.000 άνθρωποι, βρίσκονται στον προθάλαμο κατάσχεσης λογαριασμών.

Επίδομα θέρμανσης και επίδομα στέγασης: Δε θα κουράσουμε με ακριβή στοιχεία. Γεγονός είναι ωστόσο ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έτρεξαν να κάνουν αιτήσεις και να πάρουν ενισχύσεις ώστε να μπορέσουν να κάνουν την πληρωμή της θέρμανσης ή του ενοικίου.

Από κοντά έχουμε και την Εκκλησία να περηφανεύεται για το «φιλανθρωπικό» της έργο, δηλώνοντας ότι κάθε χρόνο μοιράζει 1,5 εκ. μερίδες φαγητού σε 500.000 ανθρώπους μας, ενώ περίπου 80.000 εξυπηρετούνται στα κοινωνικά παντοπωλεία της.

Ας τα δούμε όλα μαζί: Εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια άνθρωποι, τρέχουν να κάνουν αιτήσεις και να πάρουν τη μία ή την άλλη ενίσχυση ή κάποια ρύθμιση, ώστε να έχουν σπίτι και να μη κατασχεθεί ή έστω να μπορούν να πληρώσουν το νοίκι, το ρεύμα και το πετρέλαιο ή να πάρουν ένα μικρό μέρισμα για να συμπληρώσουν το φαγητό στο τραπέζι τους ή τρέχουν στα συσσίτια της εκκλησίας. Αυτή είναι η λεγόμενη «μεταμνημονιακή» πραγματικότητα. Είναι ακριβώς η σταθεροποίηση στη βαρβαρότητα.

Ερώτηση: Με ποια ματιά θα δούμε αυτό το θέμα; Οργή για τη μαζική κοινωνική φτωχοποίηση και τα αιματηρά «πλεονάσματα» για χάρη της ΕΕ που την τρέφουν ή «χαρά» για την «αρωγή» που προσφέρει το «κοινωνικό μέρισμα» εκ των υστέρων;

Αγανάχτηση για το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, σε μια Ελλάδα του 2018 και σε μια εποχή που γίνεται λόγος για ταξίδια αναψυχής στο φεγγάρι, δεν έχουν την «πολυτέλεια» ενός ψυγείου για το γάλα ή ένα θερμοσίφωνο; Ή μήπως ευγνωμοσύνη για την «παροχή» μιας ΔΕΗ που οδεύει για πώληση;

Να κάνουμε ένα σταυρό υπέρ της Κατσέλη και του νόμου ή των νέων ρυθμίσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σε συμφωνία με τους τραπεζίτες ή να αναρωτηθούμε σε ποια εποχή βρισκόμαστε όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κινδυνεύουν να μην έχουν ούτε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους ως ελάχιστη άμυνα σε μια αβέβαιη ζωή;

Να υμνολογήσουμε άραγε την κυβέρνηση που πρότεινε και την τρόικα που δέχτηκε, τις 120 δόσεις, τον εξωδικαστικό κανονισμό για τις οφειλές κλπ ή να αναρωτηθούμε για τις ευθύνες και τις αιτίες αυτής της πτώχευσης και χρεωκοπίας τόσων ανθρώπων σε τόσο μικρό διάστημα;

Η εικόνα είναι μία και συγκεκριμένη.

Οι δύο οπτικές με την οποία τη βλέπει κανείς, είναι όχι απλώς διαφορετικές, αλλά εντελώς αντίθετες.

Στη μια οπτική υπάρχει:
  • δικαίωμα των εργαζομένων και των πολιτών στα βασικά,
  • αξιοπρέπεια μέσα από την καθολικότητα και την ποιότητα κάλυψης των αναγκών,
  • υποχρέωση του κράτους και της κοινωνίας να δράσουν με βάση το δημόσιο κοινωνικό όφελος,
  • αξιοπρέπεια που απορρέει από εργασία και αποδοχές που να δίνουν τη δυνατότητα ανταπόκρισης
  • διεκδίκηση της αλληλεγγύης
Στην άλλη οπτική διακρίνει κανείς:
  • την μικροενίσχυση ως χαριστική «παροχή»
  • την «συμπόνοια» του χορτάτου
  • τον άνεργο ή φτωχό ως “ωφελούμενο”
  • την εξάρτηση από την κυβέρνηση, την εκκλησία, τους ποικίλους μηχανισμούς
  • την εμπέδωση της αναξιοπρέπειας και την ταύτισή της με την «ατομική αποτυχία»
Η πρώτη οπτική συνηγορεί υπέρ μιας συλλογικής, αγωνιστικής, αλλά και περήφανης και αξιοπρεπούς στάσης και διεκδίκησης.

Η δεύτερη, αποτελεί παρουσίαση του «κοινωνικού καιάδα» ως φυσικού φαινομένου και αθώωση της βαρβαρότητας μέσω της ελεημοσύνης, αλλά και το άκρον άωτον της υποκρισίας.

Όσο αποτρόπαιος είναι ένας φόνος, τόσο περισσότερο αηδιαστική είναι η ασέβεια και η σκύλευση. Σε όλους τους βαρβαρικούς πολέμους αυτό ήταν πολύ καλό γνωστό και για αυτό έδιναν τεράστια σημασία, ακριβώς στο δεύτερο στοιχείο. Για να τσακίσουν το ηθικό του «εχθρού». Να τον τρομάξουν, να τον εξευτελίσουν, να τον ταπεινώσουν.

Και οι δύο οπτικές υπάρχουν εδώ και αιώνες στην ανθρώπινη ιστορία και αντιπαλεύουν μεταξύ τους.

Επιχειρήσεις και ΜΚΟ, θρησκευτικά και παραθρησκευτικά δίχτυα, πολιτευτές της οκάς, βλαχοδήμαρχοι και παρατρεχάμενοι, διαδρομιστές και απατεώνες, επίσημοι και ανεπίσημοι, κουστουμάτοι και λεχρίτες, κυβερνήσεις και υποταχτικοί, τη μια στιγμή δολοφονούσαν κοινωνικά την κοινωνική πλειοψηφία και την άλλη στιγμή προσέφεραν γάζες και επιδέσμους, απαιτώντας χειροκρότημα, χειροφίλημα και γονυκλισίες. Μήπως και αυτό ακριβώς δεν κάνουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των χωρών της, με τους πρόσφυγες πολέμου, πείνας και κοινωνικής ερήμωσης; Πόσο κοινή αντιμετώπιση!

Όταν όμως αυτό το κάνει και μια κυβέρνηση στο όνομα της αριστεράς, αντιστρέφοντας την εικόνα, δηλαδή καλύπτοντας την εργατική γενοκτονία με τη γάζα και τον επίδεσμο ή τα κάθε είδους «αντίδωρα», τότε το πράγμα, αφενός είναι εξοργιστικό, αφετέρου είναι και επικίνδυνο καθώς δίνει καύσιμη ύλη σε μια μαύρη φωτιά που υπόκωφα σιγοκαίει.
___________________________________________

* Ο Παναγιώτης Μαυροειδής, είναι κορυφαίο στέλεχος της κομμουνιστικής αριστεράς, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και υποψήφιος ευρωβουλευτής και βουλευτής στην Αττική με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αρθρογραφεί στον ιστοχώρο pandiera.gr και άλλες ιστοσελίδες του χώρου..
  πηγή: pandiera.gr

Κράτος σε συνθήκες κοινωνικού κενού

Η πολιτική αρχίζει και τελειώνει στις εντυπώσεις, σχεδιάζεται και ασκείται με τους όρους του μάρκετινγκ. Το κόμμα, η ονομασία του, τα στελέχη του, ο λογότυπος, το δήθεν «πρόγραμμά» του, οι δημηγορίες των «αρχηγών», οι καθημερινές «παρεμβάσεις» τους στην επικαιρότητα, όλα είναι άσχετα με την πολιτική και την κοινωνία....


επιφυλλίδα  του Χρήστου Γιανναρά*

Πρώτο πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα, πασίδηλο και ασφυκτικό: η απώλεια επαφής κομμάτων και κομματανθρώπων με την πραγματικότητα. Η απόλυτη υποταγή λόγων και ενεργημάτων τους στη στυγνή προτεραιότητα να κερδηθούν οι εντυπώσεις.

Η πολιτική αρχίζει και τελειώνει στις εντυπώσεις, σχεδιάζεται και ασκείται με τους όρους του μάρκετινγκ. Το κόμμα, η ονομασία του, τα στελέχη του, ο λογότυπος, το δήθεν «πρόγραμμά» του, οι δημηγορίες των «αρχηγών», οι καθημερινές «παρεμβάσεις» τους στην επικαιρότητα, όλα είναι άσχετα με την πολιτική και την κοινωνία. Ολα υπηρετούν αποκλειστικά τον εντυπωσιασμό – να κερδηθούν, με οποιοδήποτε τίμημα, οι εντυπώσεις.

Οι εντυπώσεις όχι των σκεπτόμενων, με κριτική εγρήγορση πολιτών. Αυτοί είναι μειονότητα και δεν ενδιαφέρουν. Οι εντυπώσεις είναι προκάτ και αλακάρτ: συντονισμένες με τον πρωτογονισμό και τα ορμέμφυτα του «ποδοσφαιρόφιλου» οπαδού, του παθητικού τζογαδόρου, του υπνωτισμένου καταναλωτή.

Η μεθοδευμένη μετάδοση του ενδιαφέροντος της μάζας από τα δεδομένα της πραγματικότητας στο παιχνίδι των εντυπώσεων, έχει αναχθεί σε πολιτικό μονόδρομο. Δεν υπάρχει διαφορά - αντιπαλότητα - αντιμαχία προγραμμάτων, οπτικής, πεποιθήσεων. Οι «διαφορές», λ.χ., της Ν.Δ. από τον ΣΥΡΙΖΑ, με όσο ρητορικό «πάθος» κι αν προβάλλονται, με οσοδήποτε ευφυείς «ατάκες» κι αν διανθίζονται, είναι αποκλειστικά και μονότονα διαχειριστικές. Που σημαίνει: Δεν αφορούν σε διαφορετική εκδοχή, σκοποθεσία, διάρθρωση της Παιδείας, της Υγείας, της Δικαιοσύνης, της Δημόσιας Τάξης, των Ασφαλίσεων, της φορολογίας, της προσέλκυσης επενδύσεων, της οργάνωσης των υπουργείων, του κοινωνικού ρόλου των Ανεξάρτητων Αρχών και, εντελώς ιδιαίτερα, του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου. Οχι.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ η ελλαδική κοινωνία γνωρίζει και υφίσταται, για δεύτερη φορά (μετά την πασοκική αποδόμηση πατρίδας, γλώσσας, αξιοκρατίας), τις συνέπειες του ιστορικο-υλιστικού μηδενισμού και αμοραλισμού. Συνέπειες, φυσικά, στο επίπεδο ποιότητας της ζωής. Αλλά ούτε όταν δευτέρωσε ο ανυπόφορος κοινωνικός εκπεσμός εμφανίστηκε να γεννιέται ανάχωμα: αντιπρόταση πολιτική, προγραμματική, στην «αποκοινωνικοποίηση» της κοινωνίας.

Τόσο στα χρόνια αυτευνουχισμού των Ελλήνων με το ΠΑΣΟΚ όσο και στα χρόνια εκποίησης της αυτεξουσιότητας του ελληνικού κράτους και ενεχυριασμού κάθε κοινωνικής περιουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της Ν.Δ. ήταν επιφορτισμένο με τις ευθύνες «αξιωματικής αντιπολίτευσης». Ομως, άρθρωσε ποτέ πολιτική αντιπρόταση πέρα από τη «διαχειριστική» μεμψιμοιρία; Είπε ποτέ στον λαό, αν και σε τι διαφέρει η ίδια από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος είναι για τη Ν.Δ. ο άξονας συνοχής της ελληνικής κοινωνίας, η ραχοκοκαλιά της; Δίχως απάντηση σε αυτό το ερώτημα, είναι αδύνατο να διαμορφωθεί πολιτική για την Παιδεία, για την Αμυνα, για το Μεταναστευτικό, για τη Δημόσια Τάξη.

Το κόμμα της Ν.Δ., χρόνια τώρα, είναι πολιτικά και κοινωνικά ανύπαρκτο. Και θα παραμείνει ανύπαρκτο (έστω κι αν κερδίσει όλες τις εκλογές), αν δεν ξεκαθαρίσει (προγραμματικά, όχι με ρητορείες) σε τι διαφοροποιείται από τον μηδενισμό και αμοραλισμό του Ιστορικού Υλισμού. Θα παλαίψει για να πάψει το σχολείο να είναι «χρηστικό», να γίνει η γνώση χαρά κοινωνίας; Θα ελευθερώσει τα πανεπιστήμια από το καρκίνωμα των «κομματικών νεολαιών»; Θα θεσμοθετήσει τη συνεχή αξιολόγηση (κρίση και διαβάθμιση) των δημόσιων λειτουργών, την άμιλλα και την αριστεία στην εκπαίδευση; Θα τηρήσει τους συνταγματικούς περιορισμούς του δικαιώματος απεργίας των δημόσιων λειτουργών;

Δεν υπάρχει περιθώριο για μισόλογα και δικαιολογίες. Στην Παιδεία, στα ΜΜΕ, στη μεταρρυθμιστική τόλμη που θα οικοδομήσει κοινωνική συνοχή, οφείλει να επενδύσει η Ν.Δ. τη δική της πολιτική ταυτότητα, τη διαφοροποίησή της από τους εγχώριους μεταπράτες του ιστορικο-υλιστικού αμοραλισμού και μηδενισμού. Το οφείλει, όχι θεωρητικά και αόριστα, αλλά συγκεκριμένα: στις εκατοντάδες χιλιάδων Ελλήνων, που δεκαετίες τώρα τους απογοητεύει «κατά συρροήν»: την ψηφίζουν σαν κόμμα δήθεν αντίπαλο του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αυτή φιλοδοξεί απλώς διαχειριστική διαφοροποίηση.

Η οδύνη τόσης συμφοράς και τόσου απελπισμού δεν παρηγοριέται με επαγγελίες διαχειριστικών «βελτιώσεων» – απλώς καθηλώνει τον ΣΥΡΙΖΑ σε χαμηλά ποσοστά στις προεκλογικές σφυγμομετρήσεις. Αλλά και αρνείται μια σίγουρη υπεροχή στη Ν.Δ. Οσο δραματικά κι αν έχει υποβαθμιστεί η γλωσσική εκφραστική (άρα η οξύνοια) των Ελλήνων, το κριτικό τους αισθητήριο μοιάζει να αντιδρά στις παλινωδίες της Ν.Δ.: Δεν ξεχνιέται ότι υιοθέτησε προκλητικά την αναξιοκρατία και το πελατειακό κράτος, καμουφλάρισε «προοδευτικά» την αρνησιπατρία, σιγοντάρισε τη χλεύη του πατριωτισμού, συντάχθηκε άνευ όρων με την υποταγή της πολιτικής στους εμπόρους της δημοσιότητας.

Δεν είναι ανένοχη η Ν.Δ. για το γεγονός ότι τρίτο σε δύναμη κόμμα στη Βουλή των Ελλήνων είναι ο πρωτογονισμός και η βαναυσότητα της καπηλείας του πατριωτισμού. Εχει την τεράστια ιστορική ευθύνη αυτό το κόμμα ότι άφησε τον Ελληνισμό ασπόνδυλο, χωρίς ραχοκοκαλιά πολιτισμικής δυναμικής και ιστορικής αυτοσυνειδησίας. Κόμμα που δεν απόκτησε ποτέ κοινωνικούς στόχους και συνείδηση της ελληνικής ιδιοπροσωπίας. Δεν απασχολήθηκε ποτέ με το ερώτημα: μπορεί να υπάρξει συγκροτημένο «κράτος» σε συνθήκες κοινωνικού κενού;
 __________________________________

* Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.
πηγή: yannaras.gr

Σημαδεμένος διπολισμός

Ο διπολισμός –αλλά και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα σε γενικές γραμμές– υπηρετεί την αποδοχή της πραγματικότητας «λιγότερη Ελλάδα» που έχει εγκαθιδρυθεί από το 2010. Κυριολεκτικά λιγότερη Ελλάδα, οικονομικά, δημογραφικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, εδαφικά, ιστορικά....


Πήρε κανείς είδηση τη «φοβερή μάχη» για τη συνταγματική αναθεώρηση στη Βουλή; Η αδιαφορία του κόσμου έρχεται να εισπραχθεί από όλα τα κόμματα σαν δήθεν νοσηρό φαινόμενο. Γνωρίζουν καλά ότι υπάρχει αδιαφορία για όσα λένε και κάνουν, αλλά δεν έχουν άλλο αποδεκτό τρόπο να την ερμηνεύσουν.

Παίρνουν λοιπόν ένα μήνυμα πως όλα τα παιχνίδια και τα τερτίπια που κάνουν έχουν ορισμένα όρια. Το σκηνικό του «κολοβού» διπολισμού που θα στήσουν, κινδυνεύει να μην έχει την αξιοπιστία που ελπίζουν οι εμπνευστές του.

Ο πόλος της «προόδου», δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και τα ρετάλια του, προσπαθεί να διασωθεί δια της πάλης «ενάντια στην ακροδεξιά και τον φασισμό που σηκώνουν κεφάλι». Στην πραγματικότητα, επιζητεί μια καλή θέση στο μετεκλογικό σκηνικό ώστε να μονοπωλήσει την «αντιπολίτευση» και να ξανάρθει γρήγορα στα πράγματα.

Ο πόλος της κεντροδεξιάς «επιστροφής στην κανονικότητα», δηλαδή η Ν.Δ., επιδιώκει να πάρει την αυτοδυναμία και τη διακυβέρνηση της χώρας, ώστε να μπει φρένο στο «ψέμα και τον τυχοδιωκτισμό του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ».

Οι δύο πρωταγωνιστές ξέρουν ότι δεν έχουν ρεύμα μέσα στην κοινωνία (όπως δεν έχει και κανένα άλλο πολιτικό κόμμα). Δεν μπορούν να καταλάβουν πώς έχει σφηνωθεί στο κεφάλι των ανθρώπων η πεποίθηση ότι τα δύο κόμματα ακολουθούν πάνω κάτω την ίδια γραμμή, αυτή που τους υποβάλλουν οι Βρυξέλλες και οι πρεσβείες. Τα υπόλοιπα κόμματα δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί δεν κάνουν τη διαφορά και αντιμετωπίζουν κι αυτά σαν νοσηρό φαινόμενο την «αδιαφορία».

Για τον πολιτικό κόσμο, είναι κάπως ανεξήγητο το γεγονός της αποξένωσης της κοινωνίας από το πολιτικό σύστημα. Δεν καταλαβαίνουν ότι οι συνεχείς διαψεύσεις υποσχέσεων και αυταπατών έχουν δημιουργήσει αυτήν την αποστροφή.

Δεν μπορούν να αντιληφθούν πως το λαϊκό ένστικτο πιάνει στον αέρα πως τα δύο κόμματα υπηρετούν το ίδιο στρατόπεδο, αυτό της παγκοσμιοποίησης, και πως ο διπολισμός που θέλουν να δημιουργήσουν είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό «σημαδεμένος». Σημαδεμένος, σημαίνει επίσης και αναποτελεσματικός, ρευστός, μη σταθεροποιητικός.

Ο διπολισμός αυτός –αλλά και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα σε γενικές γραμμές– υπηρετεί την αποδοχή της πραγματικότητας «λιγότερη Ελλάδα» που έχει εγκαθιδρυθεί από το 2010. Κυριολεκτικά λιγότερη Ελλάδα, οικονομικά, δημογραφικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, εδαφικά, ιστορικά.

Σε μια ταραγμένη περιοχή, σε γεωπολιτικά πλαίσια αναδιανομής ισχύος, και με υποθηκευμένη τη χώρα, περισσότερο παρά ποτέ είναι αναγκαίο να αναδυθούν δυνάμεις που θα έχουν τουλάχιστον κάνει τον λογαριασμό τους με το τελευταίο 10χρονο. Θα έχουν αντλήσει πείρα και θα έχουν, έστω ως «σκαρίφημα» αλλά όχι «επί χάρτου», ένα σχέδιο κοινωνικής και εθνικής σωτηρίας. Βασισμένο σε μια πειστική ανάλυση της ελληνικής πραγματικότητας και ιδιαιτερότητας. Η ελπίδα θα αναδυθεί μέσα από μια σύνθετη και περιεκτική διαδικασία, η οποία θα θέσει στο επίκεντρο μεγάλα, βαθιά, στρατηγικά ζητήματα.

Η αποδέσμευση από τον σημαδεμένο διπολισμό και τα μικροπολιτικά παιχνίδια, είναι ένας από τους όρους για την απάντηση των καίριων ζητημάτων.
πηγή: e-dromos.gr