Ολόκληρες προτάσεις και πολλοί νέοι αριθμοί βοηθούν στην αποκωδικοποίηση των λειτουργιών του μηχανισμού. Επιβεβαιώθηκε έτσι ότι οι επιγραφές αποτελούν το "εγχειρίδιο λειτουργίας" του Μηχανισμού των Αντικυθήρων. 


Το περιεχόμενο των επιγραφών που βρίσκονται στο εσωτερικό του Μηχανισμού των Αντικυθήρων παρουσίασε χθες η Ομάδα Μελέτης του Μηχανισμού σε "παγκόσμια πρώτη", σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Ιστορική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Λασκαρίδη. Η συνολική ανάγνωση των επιγραφών του μηχανισμού είναι αποτέλεσμα διεθνούς ερευνητικής προσπάθειας που διήρκεσε δέκα χρόνια.

Ήδη από την ανακάλυψη των θραυσμάτων του Μηχανισμού το 1902, στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, οι πρώτες λέξεις που διαβάστηκαν («Αφροδίτη» και «Ηλίου ακτίνα») ανέδειξαν την αστρονομική χρήση του αντικειμένου. Μέχρι τη δεκαετία του 1970 είχαν διαβαστεί περίπου 923 χαρακτήρες, ενώ η Ομάδα Μελέτης, το 2006, δημοσίευσε 2.160 και σήμερα έχει "αποκρυπτογραφήσει" 3.400 προσφέροντας καλύτερη ποιότητα ανάγνωσης και νέες δυνατότητες ερμηνείας. Ολόκληρες προτάσεις και πολλοί νέοι αριθμοί βοηθούν στην αποκωδικοποίηση των λειτουργιών του μηχανισμού. Επιβεβαιώθηκε έτσι ότι οι επιγραφές αποτελούν το "εγχειρίδιο λειτουργίας" (manual) του μηχανισμού,

Ταυτόχρονα, αποτελεί ένα πλούσιο "εγχειρίδιο" αστρονομικών γνώσεων, που εμπεριέχει αστρονομικό ημερολόγιο με τους τόπους καταγραφής των αστρονομικών φαινομένων, ένα πρωτότυπο σύστημα πρόγνωσης εκλείψεων, πλήρες πλανητάριο που έδειχνε τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, αλλά και νέα στοιχεία που επιτρέπουν γόνιμες υποθέσεις για τον τόπο κατασκευής, τον κατασκευαστή, αλλά και τη χρήση της περίπλοκης αυτής συσκευής.

Παράλληλα, η νέα αυτή ανάγνωση δίνει στοιχεία για τα μηχανικά τμήματα του μηχανισμού και για τις επιγραφές που δεν έχουν βρεθεί ακόμη, αλλά παραμένουν εδώ και πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια στον βυθό της θάλασσας των Αντικυθήρων.

Συνδιοργανωτές της χθεσινής εκδήλωσης ήταν το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, η ομάδα μελέτης του μηχανισμού των Αντικυθήρων και οι εκδότες του διεθνούς διεπιστημονικού περιοδικού Almagest, στο οποίο δημοσιεύονται τα αποτελέσματα της έρευνας.

 Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων


Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων (και χρονολόγιο των Αντικυθήρων, υπολογιστής των Αντικυθήρων ή αστρολάβος των Αντικυθήρων), σύμφωνα με την Wikipedia, είναι ένα αρχαίο τέχνημα που πιστεύεται ότι ήταν ένας αρχαίος αναλογικός, μηχανικός υπολογιστής και όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων, που παρουσιάζει ομοιότητες με πολύπλοκο ωρολογιακό μηχανισμό.

Αυτός, είναι ο αρχαιότερος γνωστός πολύπλοκος μηχανισμός. Ονομάζεται και πρώτος γνωστός αναλογικός υπολογιστής. Η ποιότητα κατασκευής του υποδηλώνει ότι είχε ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής Περιόδου.

Ανακαλύφθηκε σε ναυάγιο ανοικτά του Ελληνικού νησιού Αντικύθηρα, μεταξύ των Κυθήρων και της Κρήτης. Με βάση τη μορφή των ελληνικών επιγραφών που φέρει χρονολογείται μεταξύ του 150 π.Χ. και του 100 π.Χ., αρκετά πριν από την ημερομηνία του ναυαγίου, το οποίο ενδέχεται να συνέβη ανάμεσα στο 87 π.Χ. και 63 π.Χ.. Θα μπορούσε να ήταν κατασκευασμένο μέχρι μισόν αιώνα πριν το ναυάγιο. Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε το 1900 σε βάθος περίπου 40 με 64 μέτρων και πολλοί θησαυροί, αγάλματα και άλλα αντικείμενα, ανασύρθηκαν από Συμιακούς σφουγγαράδες και βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.

Στις 17 Μαΐου 1902 ο μαθηματικός και τ. Υπουργός Παιδείας Σπυρίδων Στάης, πρόσεξε ότι ένα από τα ευρήματα είχε έναν οδοντωτό τροχό ενσωματωμένο και εμφανείς επιγραφές με αστρονομικούς όρους.

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι το αρχαιότερο σωζόμενο μηχάνημα με γρανάζια, και μάλιστα πολύ πολύπλοκο. Είναι φτιαγμένος από μπρούντζο και είχε ξύλινο πλαίσιο. Έχει προβληματίσει και συναρπάσει πολλούς ιστορικούς της επιστήμης και της τεχνολογίας αφότου ανακαλύφθηκε. Η πιο αποδεκτή θεωρία σχετικά με τη λειτουργία του υποστηρίζει ότι ήταν ένας αναλογικός υπολογιστής, όσο και ψηφιακός υπολογιστής σχεδιασμένος για να υπολογίζει και απεικονίζει τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, τις εκλείψεις ηλίου και σελήνης, τις φάσεις της σελήνης. 

Πρόσφατες λειτουργικές ανακατασκευές της συσκευής υποστηρίζουν αυτήν την ανάλυση. Από τις πρόσφατες έρευνες καταρρίφθηκε η θεωρία ότι εμπεριέχει ένα διαφορικό γρανάζι, όμως ο ανακαλυφθείς μηχανισμός της κίνησης της Σελήνης είναι ακόμα πιο εντυπωσιακός, καθότι δίνει τη δυνατότητα μεταβλητής γωνιακής ταχύτητας στον άξονα που κινεί τη Σελήνη (δεύτερος Νόμος Κέπλερ).