Πόσο καλά γνωρίζουν οι Έλληνες τη δραστηριότητα των κοινωφελών ιδρυμάτων και των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών το 2024;
Το ερευνητικό πρόγραμμα για την Κοινωνία των Πολιτών και τη φιλανθρωπία στην Ελλάδα διενεργήθηκε από την MRB Hellas, με την υποστήριξη της διαΝΕΟσις, τον Μάρτιο του 2024. Στόχος του να αποτυπώσει τις στάσεις και τις απόψεις του γενικού πληθυσμού ως προς τα κοινωφελή ιδρύματα και τις ΜΚΟ της Κοινωνίας των Πολιτών στη χώρα μας, διερευνώντας παράλληλα πόσο καλά γνωρίζουν οι Έλληνες τη δραστηριότητά τους, και πώς την αξιολογούν.
Για την υλοποίηση της έρευνας ακολουθήθηκε μεικτή μεθοδολογία· ποσοτική έρευνα με χρήση του ειδικού συστήματος τηλεφωνικών συνεντεύξεων CATI (Computer Αided Telephone Interviews), τυχαία επιλογή (random dialing) τηλεφωνικών αριθμών (σταθερά και κινητά τηλέφωνα) και διαδικτυακή έρευνα με τη χρήση CAWI (αντιπροσωπευτικό του πληθυσμού από web panel). Έγινε χρήση δομημένου ερωτηματολογίου, σε τυχαίο πανελλαδικό δείγμα 1.103 ατόμων. Το ερωτηματολόγιο συγκροτήθηκε από την ομάδα της διαΝΕΟσις σε συνεργασία με την κεντρική συντονιστική επιτροπή του Σχεδίου Δράσης για την Κοινωνία των Πολιτών του Ιδρύματος Μποδοσάκη.
Το παρόν κείμενο συγκεντρώνει τα βασικά ευρήματα του ερευνητικού προγράμματος.
Η πρόθεση κοινωνικής προσφοράς και φιλανθρωπίας γενικά
Ηκοινωνική προσφορά και η φιλανθρωπία αποτελούν συστατικά στοιχεία στην ανάπτυξη μιας ευημερούσας και αλληλέγγυας κοινωνίας, με κύριο στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την υποστήριξη εκείνων που βρίσκονται σε ανάγκη. Αποτελούν, δηλαδή, πράξεις γενναιοδωρίας που στοχεύουν στην κοινωνική ευημερία, στην επίλυση κοινωνικών προβλημάτων και στην προώθηση θετικού αντίκτυπου στην κοινωνία. Στην καρδιά της φιλανθρωπίας και της προσφοράς υπέρ κοινωνικών, περιβαλλοντικών, εκπαιδευτικών ή υγειονομικών προβλημάτων βρίσκεται η επιθυμία να βοηθήσουμε τους άλλους και να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο.
H ελληνική κοινωνία αποδεικνύει τη φιλανθρωπική της δράση διαχρονικά και έμπρακτα, καθώς 2 στους 3 πολίτες (67,2%) δηλώνουν ότι στη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών έχουν προβεί στην παροχή κάποιας υλικής βοήθειας (τρόφιμα, ρουχισμός, φάρμακα) και περισσότεροι από 2 στους 5 πολίτες (43,7%) έχουν προσφέρει κάποια χρηματική βοήθεια (συνολικά η παροχή χρηματικής και υλικής βοήθειας καταγράφεται στο 36%).
Ενθαρρυντικό στοιχείο για την υποστήριξη σημαντικών σκοπών της Κοινωνίας των Πολιτών αποτελεί το γεγονός ότι 1 στους 5 πολίτες (20,2%) δηλώνει ότι έχει προσφέρει κάποια μορφής εθελοντική εργασία στη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών (συνολικά, η παροχή χρηματικής και υλικής βοήθειας και εθελοντικής εργασίας καταγράφεται στο 10,3%).
Θα πρέπει, επίσης, να επισημανθεί ότι 1 στους 10 πολίτες (9,7%) έχει καταβάλει κάποια οικονομική βοήθεια σε κάποια Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) της Κοινωνίας των Πολιτών, ενώ το 3,9% των πολιτών είναι μέλος κάποιας ΜΚΟ. Τέλος, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το 7,2% των ερωτηθέντων δηλώνει ωφελούμενο από κάποια δράση (διοργάνωση εκδήλωσης/σεμιναρίου/ημερίδας, υλική, ψυχική ή εκπαιδευτική βοήθεια) των ΜΚΟ.
H διάθεση συμμετοχής σε δράσεις κοινωνικής συμμετοχής καταγράφεται σε υψηλά ποσοστά, με 1 στους 2 ερωτηθέντες (52%) να δηλώνει ότι θα παρείχε υλική βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη. Το ποσοστό αυτό φτάνει στο 64% όταν οι συμμετέχοντες ρωτούνται τον τρόπο που θα επέλεγαν για παροχή βοήθειας στους πληγέντες, εάν βρίσκονταν στις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία· η αντίστοιχη πρόθεση για παροχή υλικής βοήθειας στους μετανάστες στη Λέσβο καταγράφεται στο 41%.
Σημαντικά ποσοστά κοινωνικής συμμετοχής συγκεντρώνει η παροχή εθελοντικής εργασίας, που καταγράφεται στο 31,3%, ενώ ακολουθούν με χαμηλότερα ποσοστά η παροχή οικονομικής βοήθειας, που καταγράφεται στο 18,7% και, τέλος, η φιλοξενία ατόμων στο 9,2%.
Στοιχείο που θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι ο βαθμός συμμετοχής σε κοινωνικές δράσεις φαίνεται πως συνδέεται με τη σημαντικότητα που κάθε πολίτης προσδίδει στο εκάστοτε συμβάν. Αυτή μπορεί να επηρεάσει τις ενέργειες που είναι διατεθειμένος να προσφέρει, και να εξηγήσει τις διακυμάνσεις που καταγράφονται μεταξύ της συνθήκης ελέγχου («Εάν, υποθετικά, έπρεπε να πάρετε μέρος σε μια δράση κοινωνικής συμμετοχής, με ποιον από τους παρακάτω τρόπους θα συμμετείχατε;») και των υπαρκτών Συνθηκών 1 και 2 που διερευνήθηκαν (Συνθήκη 1: Παροχή βοήθειας για πλημμυροπαθείς στη Θεσσαλία και Συνθήκη 2: Παροχή βοήθειας για μετανάστες στη Λέσβο).
Καθώς η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από ένα πλέγμα ηθικών αξιών που διαμορφώνουν τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των πολιτών, με συντριπτικά ποσοστά αποδοχής, καταγράφονται ως θετικές έννοιες ο εθελοντισμός (89,3%), η αλληλεγγύη (88,4%) και η φιλανθρωπία (86,7%). Αυτές οι ηθικές αξίες προωθούν –κατά περίπτωση– την αλληλοβοήθεια και τη συνεργασία μεταξύ των μελών της κοινότητας, ενισχύοντας την αίσθηση κοινής ευθύνης και συμβολής στο κοινό καλό.
Επίσης, σημαντική είναι η τέταρτη θέση θετικών αναφορών που καταλαμβάνει η επιχειρηματικότητα (με 79,6%). Στον αντίποδα βρίσκεται, για παράδειγμα, ο συνδικαλισμός για τον οποίο μόλις το 40,7% έχει πολύ θετική στάση.
Μία ακόμα έννοια που συνδέεται με τον εθελοντισμό, τουλάχιστον σε κάποια χαρακτηριστικά του, είναι ο ακτιβισμός. Αποτελεί σημαντικό εύρημα της παρούσας έρευνας το γεγονός ότι σχεδόν 2 στους 3 Έλληνες (63,4%) αποτιμούν θετικά τη συγκεκριμένη έννοια.
Οι ακτιβιστές επιδιώκουν να προκαλέσουν αλλαγές στην κοινωνία δρώντας μέσω διάφορων μεθόδων, όπως οι διαδηλώσεις, ο ανοικτός διάλογος, η εκστρατεία πληροφόρησης και η δημιουργία πιέσεων προς τους αρμόδιους φορείς ή τις εταιρείες. Σημειωτέον ότι με τον πιο θετικό τρόπο αποτιμούν τον ακτιβισμό οι εξής δημογραφικές κατηγορίες:
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου