Έκθεση με τις θηριωδίες των ναζί σε Ελλάδα και Πολωνία στην καρδιά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Εγκαίνια της έκθεσης, Ε.Κ., Κληρονομιά πολέμου – Οι απώλειες της Πολωνίας και της Ελλάδας, Εμμανουήλ Φράγκος, Αρκάδιους Μουρλαντσικ,

    Τα εγκαίνια της έκθεσης “Κληρονομιά πολέμου – Οι απώλειες της Πολωνίας και της Ελλάδας: Μια πορεία προς τη μνήμη και τη δικαιοσύνη” πραγματοποιήθηκαν την Τρίτη, 1 Ιουλίου 2025 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες... 


Η Έκθεση με φωτογραφικά πάνελ που απεικονίζουν την εισβολή, την κατοχή και την αντίσταση, έχει στόχο να θυμίσει το μέγεθος της καταστροφής που υπέστησαν η Πολωνία και η Ελλάδα, αναφέροντας τα στοιχεία που οφείλουν να αξιοποιούν τα δύο κράτη στο νομικό τους αγώνα για τις αποζημιώσεις.

Τα εγκαίνια της φωτογραφικής έκθεσης “Κληρονομιά πολέμου – Οι απώλειες της Πολωνίας και της Ελλάδας: Μια πορεία προς τη μνήμη και τη δικαιοσύνη” πραγματοποιήθηκαν την Τρίτη, 1 Ιουλίου 2025 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες. Υπεύθυνοι ήταν ο Έλληνας Ευρωβουλευτής Εμμανουήλ Φράγκος (Φραγκούλης) και ο Πολωνός Ευρωβουλευτής Αρκάδιους Μουρλαντσικ, μέλη της πολιτικής ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR).

Η έκθεση με φωτογραφικά πάνελ που απεικονίζουν την εισβολή, την κατοχή και την αντίσταση, έχει στόχο να θυμίσει το μέγεθος της καταστροφής που υπέστησαν η Πολωνία και η Ελλάδα, αναφέροντας τα στοιχεία που οφείλουν να αξιοποιούν τα δύο κράτη στο νομικό τους αγώνα για τις αποζημιώσεις.

Στην αρχή της Έκθεσης διεξήχθη συζήτηση με τίτλο «Εγκλήματα Πολέμου και Αποζημίωση – Διασφάλιση του Κράτους Δικαίου μέσω της Αντιμετώπισης της Αδικίας του Παρελθόντος» με τη συμμετοχή ειδικών από Ελλάδα, Πολωνία και Ιταλία και Μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Στην τοποθέτηση του ο Εμμ. Φράγκος μίλησε για τη διαχρονική ταύτιση της Ελλάδας με δίκαια αιτήματα, επισημαίνοντας τη σημασία της απόδοσης δικαιοσύνης, ώστε να κλείσουν οι πληγές του Β’ ΠΠ. Αναφέρθηκε στα εγκλήματα των Γερμανών ναζί κατά των Ελλήνων και των υποδομών της χώρας, που καταδίκασαν την Ελλάδα στην ανέχεια, σημειώνοντας ότι η διεκδίκηση των αποζημιώσεων αποτελεί νομικώς ενεργό αίτημα.

Ο Πολωνός ομόλογός του μίλησε για μεταβατική δικαιοσύνη, το κράτος δικαίου και τη σημασία της διεθνούς ευθύνης στην αντιμετώπιση των ιστορικών εγκλημάτων και στη διασφάλιση της λογοδοσίας.

Δυστυχώς, στην εκδήλωση δεν συμμετείχαν Γερμανοί Ευρωβουλευτές, παρά το ότι εκλήθησαν.


Η σημαντική τοποθέτηση του Αριστομένη Συγγελάκη

Η Ελλάδα αντιστάθηκε γενναία στον φασιστικό Άξονα και πλήρωσε ένα πολύ βαρύ τίμημα κατά τη διάρκεια της τριπλής (γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής) Κατοχής.

«Η Εθνική Αντίσταση, αυθόρμητη και οργανωμένη, ένοπλη και άοπλη, πήρε παγκόσμιες διαστάσεις στην Ελλάδα και συνέβαλε σημαντικά στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Ωστόσο, η Ελλάδα πλήρωσε ένα πολύ βαρύ τίμημα λόγω της θέλησης των Ναζί να εκδικηθούν και να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό: 50.000 πολίτες εκτελέστηκαν. 105.000 ήταν όμηροι στο Άουσβιτς και τα άλλα κρεματόρια φρίκης, και μόνο λίγοι από αυτούς επέζησαν. Η ελληνοεβραϊκή κοινότητα εξοντώθηκε. 1.770 χωριά καταστράφηκαν. 400.000 σπίτια κάηκαν. Ο πλούτος της χώρας λεηλατήθηκε συστηματικά από τους Ναζί, οι παραγωγικές και κοινωνικές υποδομές καταστράφηκαν. Οι συνολικές απώλειες λόγω πείνας, ασθενειών, βασανιστηρίων, εκτελέσεων κατά τη διάρκεια της Κατοχής ξεπερνούν το 10% του πληθυσμού: Μια πραγματική ανθρωπιστική καταστροφή!», είπε ο Γενικός Γραμματέας του Ελληνικού Εθνικού Συμβουλίου για την Διεκδίκηση των Γερμανικών Πολεμικών Αποζημιώσεων και Επανορθώσεων στην Ελλάδα.

Το Εθνικό Συμβούλιο ιδρύθηκε το 1996 από τον Μανώλη Γλέζο και τον Λάκη Σάντα, τους δύο ηρωικούς 19χρονους άνδρες που αφαίρεσαν τη στρατιωτική σημαία του Τρίτου Ράιχ από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης στις 30 Μαΐου 1941 στην πρώτη διάσημη αντιστασιακή δράση κατά των Ναζί στην Ευρώπη. Είμαι επίσης μέλος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Βιάννου.


Οι αξιώσεις της Ελλάδας

Αποζημιώσεις στις οικογένειες των θυμάτων των ναζιστικών θηριωδιών, αποζημιώσεις προς το ελληνικό κράτος για τη λεηλασία του εθνικού μας πλούτου και την καταστροφή των υποδομών της Ελλάδας, πληρωμή του κατοχικού δανείου με τόκους και επιστροφή των αρχαιολογικών και άλλων πολιτιστικών θησαυρών που κλάπηκαν από τα κατοχικά στρατεύματα από τα Μουσεία και τους Αρχαιολογικούς χώρους.

Αυτές είναι οι βασικές αξιώσεις της Ελλάδας από τη Γερμανία. «Το συνολικό ποσό ανέρχεται σε 400 δισεκατομμύρια ευρώ και αυτό χωρίς την αξία των πολιτιστικών και αρχαιολογικών θησαυρών που διεκδικούμε να επιστραφούν στην Ελλάδα. Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού υποστηρίζει την αξίωση για γερμανικές υποχρεώσεις, όπως είχε την ευκαιρία να συνειδητοποιήσει ο Γερμανός Πρόεδρος Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ κατά την τελευταία του επίσκεψη στην Κρήτη», είπε ο Α. Συγγελάκης.

«Παρά την προπαγάνδα του γερμανικού κράτους, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει παραιτηθεί από τις αξιώσεις της Ελλάδας κατά της Γερμανίας για αποζημιώσεις και επανορθώσεις. Αντίθετα, οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν θέσει επίσημα το θέμα τουλάχιστον 20 φορές. Ρηματικές διακοινώσεις έχουν επιδοθεί στη Γερμανία 5 φορές: τα έτη 1966, 1995, 2014, 2019, 2020. Επιπλέον, τον Σεπτέμβριο του 2011, η Ελλάδα παρενέβη στην υπόθεση Γερμανίας εναντίον Ιταλίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης», συμπλήρωσε

«Στις 17.4.2019, η Βουλή των Ελλήνων, σχεδόν ομόφωνα, ενέκρινε ψήφισμα για την ισχυρή και αποφασιστική διεκδίκηση των γερμανικών χρεών. Η συμπεριφορά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας υπήρξε διαχρονικά αλαζονική, χρονοβόρα, προσβλητική και αντίθετη με το Διεθνές Δίκαιο. «Πολύ νωρίς» (μέχρι το 2013) ή «πολύ αργά» (2013-σήμερα); Το κόλπο που χρησιμοποίησαν οι μεταπολεμικές γερμανικές κυβερνήσεις για να αποφύγουν την εκπλήρωση των αναφαίρετων υποχρεώσεών τους έναντι της Ελλάδας», τόνισε

Όπως κατέληξε, υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές στην περίπτωση των ελληνικών, πολωνικών και ιταλικών διεκδικήσεων. Ωστόσο, η συνεργασία των τριών εθνών σε έναν ευρύτερο συνασπισμό για Δικαιοσύνη και Αποζημίωση είναι ανεκτίμητη.

Η προσωπική μαρτυρία

«Το χωριό του πατέρα μου είναι ο Αμιράς, στον δήμο Βιάννου στο Ηράκλειο της Κρήτης. Την αυγή της 14ης Σεπτεμβρίου 1943, όταν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γιόρταζαν την ύψωση του Τιμίου Σταυρού, τα στρατεύματα του Τρίτου Ράιχ εισέβαλαν στα χωριά μας, σκοτώνοντας αδιακρίτως όποιον συναντούσε. 461 άμαχοι δολοφονήθηκαν στις επαρχίες Βιάννου και Ιεράπετρας και περίπου 1.000 σπίτια ανατινάχθηκαν. Μεταξύ των δολοφονημένων αμάχων, ο παππούς μου Αριστομένης, τα αδέρφια του Γιάννης, Παύλος, Ματθαίος και ο πατέρας τους Νικόλαος», είπε ο Αριστομένης Συγγελάκης στην εκδήλωση.

«Μετά τη σφαγή και το βαθύ πένθος, ακολούθησε ακραία πείνα και δυστυχία. Οι οικογένειες των θυμάτων, οι χήρες και τα ορφανά, ντυμένα στα μαύρα και με το μαύρο στην καρδιά τους, αντιμετώπισαν αδιαφορία, εκμετάλλευση, καταπίεση και στέρηση. Στην πραγματικότητα, έχει αναρωτηθεί ποτέ κανείς πόσα χαρισματικά ορφανά δεν μπόρεσαν να σπουδάσουν και καταδικάστηκαν σε μια σκληρή ζωή;»

Έδωσε μάλιστα το παράδειγμα του πατέρα του Γιάννη, ο οποίος ήταν 7 ετών στις 14 Σεπτεμβρίου 1943 όταν τα γερμανικά στρατεύματα δολοφόνησαν τον πατέρα του Αριστομένη. Πέντε χρόνια αργότερα, το 1948, άρχισε να σπουδάζει στο γυμνάσιο της Βιάννου και έπρεπε να περπατάει, τόσο αυτός όσο και οι συμμαθητές του, 12 χιλιόμετρα κάθε μέρα, χωρίς παπούτσια, χωρίς παλτό, χωρίς βιβλία και με ελάχιστο φαγητό! Και αυτό κράτησε για αρκετά χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου. Ωστόσο, ο πόνος της σφαγής δεν μετέτρεψε τους επιζώντες της γερμανικής κατοχής και τις οικογένειες των θυμάτων σε σκληρούς, φασίστες και μισαλλόδοξους. Αντιθέτως, έγιναν ανεκτικοί, με δημοκρατικές αξίες και κοινωνικούς αγωνιστές.
πηγή: euronews,

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

© all rights reserved
customized with από: antikry.gr