Αποκλεισμός των Μη Μισθωτών από την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη!

Εκατοντάδες χιλιάδες μη μισθωτοί από την 1η Ιουνίου είναι χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη λόγω συσσώρευσης χρεών κατά την περίοδο της πανδημίας...

Από την Πέμπτη 1 Ιουνίου 2023, περίπου 800.000 ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, μη μισθωτοί, βρίσκονται χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, λόγω χρεών που δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας προς τον ΕΦΚΑ.

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής αναστολών των χρεών που συσσωρεύτηκαν κατά την διάρκεια της πανδημίας, αντί της διαγραφής τους. Η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και το οικονομικό της επιτελείο δίνανε επικοινωνιακά συγχαρητήρια στους εαυτούς τους για το πως προχωρούσε τάχα μου δήθεν η εξόφληση των χρεών αυτών, χωρίς καν να δοθεί στην πράξη ούτε η παραμικρή διευκόλυνση στους πληττόμενους.

Αυτά βεβαίως προκαλούν και οι διαχρονικές μνημονιακές πολιτικές που ασκήθηκαν στον χώρο της κοινωνικής ασφάλισης, που παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις κατά καιρούς, άφηναν και αφήνουν χιλιάδες συμπολίτες μας χωρίς καμία ασφάλιση και καμία πρόσβαση ούτε σε υποτυπώδεις παροχές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Η υπηρεσιακή Κυβέρνηση οφείλει άμεσα να ρυθμίσει το ζήτημα ώστε τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές να μην μείνει κανένας χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στη συνέχεια η όποια Κυβέρνηση προκύψει να ρυθμίσει οριστικά το ζήτημα.

Σύμφωνα με τον e-ΕΦΚΑ:

1) Οι Μη Μισθωτοί ασφαλισμένοι του Φορέα, κάνοντας χρήση της ευνοϊκότερης ρύθμισης -που νομοθετήθηκε πέρυσι για πρώτη φορά και είναι σε ισχύ- μπορούν να έχουν ασφαλιστική ικανότητα, καταβάλλοντας ΜΟΝΟΝ το ποσό που αντιστοιχεί στις εισφορές του κλάδου υγείας έτους 2022 και ΟΧΙ εξοφλώντας ολοσχερώς τις εισφορές έτους 2022 ή ρυθμίζοντας τυχόν άλλες οφειλές τους. Ενδεικτικό είναι πως με αυτή την ευεργετική διάταξη διευρύνθηκε κατά 20% ο αριθμός των ασφαλισμένων στους οποίους χορηγήθηκε ασφαλιστική ικανότητα.

2) Η ασφαλιστική ικανότητα των μακροχρόνια ανέργων αλλά και των εργαζομένων ειδικών κατηγοριών και των μελών των οικογενειών τους έχει παραταθεί χωρίς προϋποθέσεις έως τις 29 Φεβρουαρίου 2024, στο πλαίσιο της πρόνοιας που λαμβάνεται παγίως για ευάλωτες κοινωνικές ομάδες ώστε να έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Υπενθυμίζεται ότι όλοι οι ανασφάλιστοι πολίτες με τον ΑΜΚΑ τους δικαιούνται νοσηλευτικής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, έχοντας ελεύθερη πρόσβαση στις Δημόσιες Δομές Υγείας.

Έρευνα ΙΕΛΚΑ: Οι πληθωριστικές τάσεις έχουν επηρεάσει τις συνήθειες των καταναλωτών

Εικόνα ραγδαίας φτωχοποίησης από έρευνα του Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών - ΙΕΛΚΑ / Οι Έλληνες μειώνουν τρόφιμα, κόβουν διακοπές και «τρώνε» τις αποταμιεύσεις τους.

Το ΙΕΛΚΑ πραγματοποιεί κυλιόμενη έρευνα καταναλωτών σε σχέση με θέματα της επικαιρότητας, με δείγμα 1.000 καταναλωτές. Η τελευταία έρευνα πραγματοποιήθηκε την εβδομάδα 6-10 Μαΐου 2023 και αφορούσε ανάμεσα σε άλλα θέματα και την αντιλαμβανόμενη επίδραση των ανατιμήσεων στις καταναλωτικές συνήθειες στην Ελλάδα.

• Οι πληθωριστικές τάσεις έχουν επηρεάσει τις συνήθειες των καταναλωτών για εξοικονόμηση χρημάτων και αύξηση των εσόδων τους
• Η χρηματική δαπάνη αποτελεί πλέον το βασικό κριτήριο για την επιλογή τροφίμων (για 2 στους 3 καταναλωτές)
• 1 στους 2 θα κάνει διακοπές το καλοκαίρι 2023
• Υπάρχει θετική επίδραση στην αγορά από το market pass, αλλά σε μικρό βαθμό

Το Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) πραγματοποιεί κυλιόμενη έρευνα καταναλωτών σε σχέση με θέματα της επικαιρότητας, με δείγμα 1.000 καταναλωτές. Η τελευταία έρευνα πραγματοποιήθηκε την εβδομάδα 6-10 Μαΐου 2023 και αφορούσε ανάμεσα σε άλλα θέματα και την αντιλαμβανόμενη επίδραση των ανατιμήσεων στις καταναλωτικές συνήθειες στην Ελλάδα.

Όπως καταγράφεται στο σχήμα 1, υπάρχουν σημαντικές αλλαγές το τελευταίο διάστημα στις καταναλωτικές συνήθειες σε διάφορες περιοχές συμπεριφορών, οι οποίες αποδίδονται σε μεγάλο βαθμό στις ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών.

Καταρχάς είναι ξεκάθαρη μία τάση των καταναλωτών για εξοικονόμηση χρημάτων για τις αγορές βασικών αγαθών και υπηρεσιών και δευτερευόντως διαχείρισης χρημάτων. Όπως φαίνεται μεγαλύτερη είναι η πίεση στη μείωση των δαπανών για βασικές υπηρεσίες και λιγότερο για βασικά αγαθά. Συγκεκριμένα:

• Το 75% (έναντι 71% τον Ιανουάριο) του κοινού δηλώνει ότι έχει ακυρώσει δαπάνες διασκέδασης όπως είναι η εστίαση, οι διακοπές, τα ταξίδια κ.α.
• Το 49% (έναντι 50% τον Ιανουάριο) του κοινού δηλώνει ότι έχει αναβάλει εργασίες συντήρησης και επισκευής, π.χ. στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο.
• Το 54% (έναντι 55% τον Ιανουάριο) δηλώνει ότι έχει μειώσει συνολικά τις αγορές σε είδη τροφίμων και είδη παντοπωλείου.
• Το 27% (έναντι 24% τον Ιανουάριο) δηλώνει ότι έχει χρησιμοποιήσει χρήματα από τις αποταμιεύσεις του προκειμένου να καλύψει τις αγορές του.
• Το 32% (έναντι 29% τον Ιανουάριο) έχει αναβάλει την πληρωμή λογαριασμών ή έχει προχωρήσει σε στάση πληρωμής των υποχρεώσεων του.
• Το 17% (έναντι 11% τον Ιανουάριο) δηλώνει ότι έχει αυξήσει τον χρόνο εργασίας ή έχει βρει δεύτερη εργασία προκειμένου να αυξήσει το εισόδημα του.
• Το 49% (έναντι 40% τον Ιανουάριο) δηλώνει ότι έχει αλλάξει μάρκα-επωνυμία προϊόντος.

Μόλις 9% του κοινού δηλώνουν ότι δεν έχουν λάβει κανένα απολύτως μέτρο για την αντιμετώπιση των πληθωριστικών πιέσεων.

Σχήμα 1: Αγοραστικές συνήθειες εξοικονόμησης χρημάτων

Σχήμα 2: Βασικό κριτήριο-παράγοντας επιλογής τροφίμων

Το πόσο έντονη είναι η στροφή του αγοραστικού κοινού στην εξοικονόμηση χρημάτων αποτυπώνεται στο σχήμα 2. Στο σχήμα καταγράφει διαχρονικά την προτεραιότητα που δίνουν οι καταναλωτές την τελευταία 4ετία σε σχέση με την επιλογή τροφίμων. Συνολικά τον τελευταίο χρόνο από τον Ιούλιο και μετά, η χρηματική δαπάνη αποτελεί το βασικό κριτήριο, αλλά ειδικά στις τελευταίες μετρήσεις η ένταση είναι εντυπωσιακή. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια το ποσοστό του αγοραστικού κοινού που αγόραζε βασικό κριτήριο τα χρήματα κινούταν περί το 30% και σε ίδια επίπεδα με τα ποιοτικά κριτήρια, σήμερα το ποσοστό αυτό ξεπερνάει το 60%. Το στοιχείο αυτό δείχνει πόσο έντονη είναι η ανησυχία του κοινού και την αλλαγή στην αγοραστική συμπεριφορά.

Η αναγκαία περικοπή δαπανών από τα νοικοκυριά αποτυπώνεται και στο σχήμα 3, όπου 1 στους 2 καταναλωτές δηλώνει ότι δεν κάνει διακοπές το 2023, ενώ 1 στους 3 δηλώνει ότι θα κάνει μεν διακοπές, αλλά πιο περιορισμένες. 6 στους 10 καταναλωτές δηλώνουν ότι οι δαπάνες τους φέτος θα είναι μειωμένες σε σχέση με πέρυσι, ενώ 4 στους 10 ότι θα είναι μειωμένη άνω του 50%. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν κυρίως την κακή ψυχολογία του αγοραστικού κοινού και δευτερευόντως ρεαλιστικές προβλέψεις.

Σχήμα 3: Εκτιμήσεις για διακοπές 2023

Τέλος, όσον αφορά το market pass, το οποίο είναι ακόμα εν ισχύ, όπως φαίνεται στο σχήμα 4, το 72% του κοινού δεν έχει επηρεαστεί από αυτό. Το 8% δηλώνει ότι ξοδεύει λιγότερα χρήματα, προφανώς αντικαθιστώντας μέρος της δαπάνης ιδίων χρημάτων με χρήματα από το market pass, ενώ το 21% δηλώνει ότι ξοδεύει περισσότερα χρήματα σήμερα, προσθέτοντας χρηματική δαπάνη μέσω του market pass στην ιδιωτική δαπάνη χρημάτων. Συνολικά φαίνεται μία θετική επίδραση στην αγορά από το market pass, αλλά σε μικρό βαθμό.

Σχήμα 4: Επίδραση του market pass στις αγορές

πηγή: ielka.gr

Ινστιτούτο ΕΝΑ: «Ασύμμετρη η ανάπτυξη της χώρας, οξύνθηκαν οι ανισότητες»

Το Δελτίο Κοινωνικών Εξελίξεων είναι μια πρωτοβουλία του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ. Στόχος του Δελτίου, που εκδίδεται σε ετήσια βάση από το 2019 ανάλογα με τα επίδικα της εποχής, είναι η παροχή σφαιρικής, έγκυρης και συστηματικής ενημέρωσης και ανάλυσης για τάσεις που διαμορφώνονται στην ελληνική κοινωνία και οικονομία.

Το Δελτίο Κοινωνικών Εξελίξεων 2023 του ΕΝΑ επιχειρεί να καταγράψει τις πιο πρόσφατες κοινωνικές εξελίξεις και το κοινωνικό αποτύπωμα των ασκούμενων πολιτικών σε μια σειρά από κρίσιμους τομείς στην Ελλάδα, αξιοποιώντας τα πλέον επικαιροποιημένα επίσημα στοιχεία.

Δελτίο αυτό δημοσιεύεται σε μια κρίσιμη καμπή, καθώς την πανδημική κρίση, οι επιπτώσεις της οποίας εξακολουθούν να δοκιμάζουν, διαδέχεται η ενεργειακή και η κρίση ακρίβειας. Η έξαρση της πανδημικής νόσου λειτούργησε, σύμφωνα με όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, ως επιταχυντής διαχρονικών τάσεων, όπως η επίταση των ανισοτήτων, αλλά και ως πρόσφορο έδαφος για την υπονόμευση εργασιακών και άλλων κοινωνικών δικαιωμάτων και τη διάβρωση των δημοκρατικών θεσμών. Σηματοδότησε έτσι και την αντιστροφή της τάσης συστηματικής βελτίωσης που είχε αρχίσει να καταγράφεται από το 2015 και έπειτα σε μια σειρά από κρίσιμους για την κοινωνική ευημερία τομείς (επίπεδο απασχόλησης, κατανομή εισοδήματος, ποσοστά φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού). Στον αντίποδα της τάσης αυτής και παρά τις περί του αντιθέτου κυρίαρχες εκτιμήσεις σχετικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας, από τα τέλη ήδη του 2021 είχαν αρχίσει να διαγράφονται με σαφήνεια δεδομένα και τάσεις ασύμμετρης ανάκαμψης, με εδραίωση ανισορροπιών και επίταση των ανισοτήτων.

Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν οι επιπτώσεις της ακρίβειας στην αγοραστική δύναμη και στο βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών, καθώς η άνοδος του πληθωρισμού τα έτη 2021 και 2022 που δημιούργησε συνθήκες αυξημένης πίεσης στα εισοδήματα. Τα σχετικά στοιχεία πιστοποιούν ότι η αύξηση του πληθωρισμού πλήττει πρωτίστως τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα, στο βαθμό που οι ανατιμήσεις αφορούν αγαθά και υπηρεσίες που καλύπτουν βασικές βιοτικές ανάγκες, ενώ επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις μας ότι θα υπάρξει δυσανάλογα μεγάλη επίπτωση σε σύγκριση με το πραγματικό μέγεθος με ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού να βιώνει συνθήκες υλικής αποστέρησης, όπως πιστοποιούν τα στοιχεία του 2021 και 2022. Η διαφαινόμενη παγίωση των πληθωριστικών πιέσεων αναμένεται έτσι να οξύνει περαιτέρω τις ανισότητες στη βάση μιας διακριτής διαχωριστικής γραμμής που αφορά την ικανότητα των νοικοκυριών να ικανοποιήσουν –ή όχι– βασικές βιοτικές ανάγκες.

Έτσι, τη στιγμή που τα νεότερα ηλικιακά τμήματα του πληθυσμού (παιδιά και νέοι) και οι γυναίκες υφίστανται –διαχρονικά– πολλαπλασιαστικά τις επιπτώσεις της επιδείνωσης των συνθηκών διαβίωσής τους, ιδιαιτέρως ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που δείχνουν ότι η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών αφορά πλέον όχι μόνο τον φτωχό, αλλά και τον μη φτωχό πληθυσμό της χώρας, ότι υψηλό κίνδυνο φτωχοποίησης διατρέχουν όχι μόνον οι άνεργοι, αλλά και οι εργαζόμενοι καθώς και ότι η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στη χειρότερη θέση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τις στεγαστικές δαπάνες ανά νοικοκυριό.

Ως εκ τούτου, σε συνθήκες πολλαπλής κρίσης -ενεργειακής και πληθωριστικής, η οποία διαδέχτηκε την πανδημική- που με τη σειρά της ενέσκηψε σε συνέχεια της οικονομικής κρίσης, γίνεται επιτακτική η ανάγκη για διαμόρφωση πολιτικών και εργαλείων που θα προστατεύουν στον βραχύ χρόνο, απορροφώντας όσο το δυνατόν περισσότερους κραδασμούς και θα διαφυλάσσουν την κοινωνική συνοχή από τη μία, και από την άλλη θα ενισχύουν τη μακροπρόθεσμη ανθεκτικότητα της οικονομίας και της κοινωνίας με στόχο μία δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη.

Στο πλαίσιο αυτό, η αναβάθμιση του κράτους πρόνοιας και μια μακροπρόθεσμη στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης, προβάλουν ως ζητούμενα. Η αύξηση του κατώτατου μισθού, η αντιμετώπιση της εργασιακής επισφάλειας, η μείωση των έμμεσων φόρων σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες, η αναχαίτιση της στεγαστικής κρίσης και η ομαλή κλιματική μετάβαση μπορούν να λειτουργήσουν προωθητικά προς αυτή την κατεύθυνση.

Ομάδα Κοινωνικών Αναλύσεων – Κύκλος Οικονομικής & Κοινωνικής Ανάλυσης ΕΝΑ
Υπεύθυνη Έκδοσης Δελτίου Κοινωνικών Εξελίξεων: Ειρήνη – Ακριβή Νταή

Ακολουθεί το Δελτίο Κοινωνικών Εξελίξεων 2023 του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών - ΕΝΑ

πηγή: enainstitute.org

«Θυμός, απογοήτευση και αναγκαίες περικοπές»: Η απάντηση των Ελλήνων καταναλωτών στην ακρίβεια (vid)

«Η περίοδος που διανύουμε μοιάζει αρκετά με την περίοδο των Μνημονίων, μοιάζει σε μεγάλο βαθμό αλλά όχι στην ίδια ένταση. Τότε διαπιστώναμε τις παραπάνω τάσεις σε μεγαλύτερα ποσοστά. Εδώ και περίπου εννέα μήνες, βρισκόμαστε σε μία ανάλογη τροχιά...», τονίζει ο επικεφαλής του ΙΕΛΚΑ, Λευτέρης Κιοσές στο euronews.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί στο euronews o γεν. διευθυντής του ΙΕΛΚΑ, Λευτέρης Κιοσές, αποτυπώνει το καταναλωτικό κλίμα των τελευταίων μηνών στην Ελλάδα.

Θυμός, απογοήτευση και αναγκαίες περικοπές: με τον τρόπο αυτό απαντούν οι καταναλωτές στο κύμα ακρίβειας που εδώ και ένα χρόνο μαστίζει τα ελληνικά νοικοκυριά.

Οι έρευνες του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών - ΙΕΛΚΑ καταγράφουν αυτές τις τάσεις, αλλά και μία ακόμα πιο ενδιαφέρουσα: την επιστροφή σε συνήθειες της περιόδου των Μνημονίων όπως οι αγορές προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας, η αναζήτηση προσφορών και εκπτώσεων και η επιλογή καταστημάτων με βάση το πού υπάρχουν προσφορές.

Ο γενικός διευθυντής του ΙΕΛΚΑ, Λευτέρης Κιοσές, περιγράφει στο euronews το καταναλωτικό κλίμα όπως αποτυπώνεται στις τελευταίες έρευνες: «Οι καταναλωτές είναι αρκετά θυμωμένοι, στρεσαρισμένοι, αγχωμένοι» μας είπε. «Σε τέτοιες περιόδους ο καταναλωτής ψάχνει πάντα κάποιον να ρίξει την ευθύνη. Το βλέπουμε στην καθημερινότητα των πολιτών και στις καταγραφές που κάνουμε στις έρευνές μας.»

Στην ετήσια πανελλήνια έρευνα του ΙΕΛΚΑ, που δημοσιεύτηκε στις 25 Απριλίου, χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ το 2017 το 74% των ερωτώμενων κυνηγούσε τις προσφορές και τις εκπτώσεις στο σουπερμάρκετ, αυτό το ποσοστό το 2021 είχε διαμορφωθεί σε μόλις 58% για να αυξηθεί το 2022 στο 63%. Αυτή η εξέλιξη αντικατοπτρίζει την ανάγκη των καταναλωτών στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία για να εξοικονομήσουν χρήματα. Παράλληλα αυξάνεται και η επίδραση που έχουν οι προσφορές και οι εκπτώσεις στην επιλογή καταστήματος. Το ποσοστό των καταναλωτών που επίλεγε κατάστημα με κύριο λόγο τις προσφορές είχε μειωθεί από 63% το 2017 σε 41% το 2021, για να αυξηθεί το 2022 και πάλι στο 51%, κάτι που δείχνει ότι πλέον η διάθεση προϊόντων σε τιμές ευκαιρίας αποτελεί εκ έντονο σημείο διαφοροποίησης ανάμεσα στις αλυσίδες σουπερμάρκετ.

Ρωτήσαμε τον Λ. Κιοσέ αν παρατηρείται μία επιστροφή των καταναλωτών στις συνήθειες των Μνημονίων.

«Οι καταναλωτές προσπαθούν να εξοικονομήσουν χρήματα και έχουν γίνει πολύ πιο ευαίσθητοι στο θέμα των τιμών» μας απάντησε. «Αυτό μεταφράζεται σε διάφορες κινήσεις που κάνουν: η κυριότερη είναι το κυνήγι των προσφορών, η αξιοποίση των προωθητικών ενεργειών και η επιλογή προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας. Επίσης, συγκρίνουν τις τιμές πριν επισκεφτούν ένα κατάστημα ή και μέσα σε αυτό. Η περίοδος που διανύουμε μοιάζει αρκετά με την περίοδο των Μνημονίων, μοιάζει σε μεγάλο βαθμό αλλά όχι στην ίδια ένταση. Τότε διαπιστώναμε τις παραπάνω τάσεις σε μεγαλύτερα ποσοστά. Εδώ και περίπου εννέα μήνες, βρισκόμαστε σε μία ανάλογη τροχιά και το φαινόμενο δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, οπότε τους επόμενους μήνες μπορεί να ενταθεί ακόμα περισσότερο.»

Η απαντήσεις των καταναλωτών για το «Καλάθι του Νοικοκυριού»

Όπως δείχνουν οι έρευνες του ΙΕΛΚΑ, μέτρα όπως το «Καλάθι του Νοικοκυριού» δεν ικανοποιούν τους καταναλωτές

«Οι καταναλωτές ποτέ δεν είναι ικανοποιημένοι, πάντα θέλουν περισσότερα, ακόμα και σε πιο ευνοϊκές περιόδους» σημειώνει ο Λ. Κιοσές. «Πόσο μάλλον τώρα, που υπάρχει πολύ σοβαρό θέμα με τον πληθωρισμό. Μέτρα όπως είναι το «Καλάθι του Νοικοκυριού» σίγουρα δεν επαρκούν για να λύσουν το πρόβλημα του πληθωρισμού, είναι τόσο μεγάλες οι αυξήσεις που δεν μπορεί να τις αντισταθμίσει. Προσωπική μου άποψη είναι ότι κάποια από αυτά τα μέτρα έχουν αποτέλεσμα και θα μπορούσαν να ληφθουν περισσότερα μέτρα απο την πολιτεία.

Όσο για το μέλλον, οι πιθανότητες αποκλιμάκωσης των τιμών είναι ελάχιστες.

«Αποκλιμάκωση των τιμών περιμένουμε μόνο σε συγκεκριμένα προϊόντα. Η διεθνής εμπειρία λέει ότι όταν οι τιμές αυξηθούν δύσκολα επιστρέφουν στα προηγούμενα επίπεδα» εξηγεί ο Λ. Κιοσές.

euronews

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ Μαΐου 2023: Οι ημερομηνίες πληρωμής των συνταξιούχων

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την πληρωμή των κύριων και των επικουρικών συντάξεων από τον ΕΦΚΑ, οι οποίες αναμένεται να καταβληθούν στους δικαιούχους από τις 25 Απριλίου έως και τις 28 Απριλίου.  

Την ερχόμενη εβδομάδα που είναι η τελευταία του Απριλίου θα πραγματοποιηθεί η καταβολή των χρημάτων για τις κύριες και επικουρικές συντάξεις Μαΐου 2023 στους συνταξιούχους. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του ΕΦΚΑ οι πληρωμές αναμένεται να αρχίσουν την Τρίτη, 25 Απριλίου και θα έχει ολοκληρωθεί ως και την Πέμπτη 27 Απριλίου.

Οι ημερομηνίες πληρωμής των συντάξεων Μαΐου 2023:

• Το ΙΚΑ  θα καταβάλλει τις συντάξεις Μαΐου 2023 την Τετάρτη 26 Απριλίου 2023 (για τους συνταξιούχους που το ΑΜΚΑ τους λήγει σε 1, 3, 5, 7, 9)
• Το ΙΚΑ  θα καταβάλλει τις συντάξεις Μαΐου 2023 την Πέμπτη 27 Απριλίου 2023 (για τους συνταξιούχους που το ΑΜΚΑ τους λήγει σε 0, 2, 4, 6, 8)
• Ο ΟΑΕΕ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Ο ΟΓΑ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Το ΕΤΑΑ (μη Μισθωτών) θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Το ΝΑΤ και ΚΕΑΝ θα καταβάλλουν τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Το ΕΤΑΠ – ΜΜΕ θα καταβάλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Το ΕΤΑΤ θα καταβάλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Ο ΟΠΕΚΑ θα καταβάλλει τις συντάξεις των Ανασφάλιστων Υπερηλίκων την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Η ΔΕΗ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 25 Απριλίου 2023
• Οι προσωρινές συντάξεις Ενόπλων Δυνάμεων, Σωμάτων Ασφαλείας και Πυροσβεστικού Σώματος του Μαΐου 2023  θα καταβληθούν όπως στο Δημόσιο.
  

ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ: Μια κακοήθης νεοπλασία που κατατρώει την κοινωνία!

«Μέσα σε όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, διαμορφώνονται ολιγαρχικές δομές, και οι αποφασιστικές εξουσίες και αποφάσεις συγκεντρώνονται στα χέρια μικρών ηγετικών μειοψηφιών που ουσιαστικά καθίστανται ανεξέλεγκτες από το πλήθος των μελών και των οπαδών».

Robert Michels: Κοινωνιολογία των Πολιτικών Κομμάτων στη Σύγχρονη Δημοκρατία - Έρευνες γύρω από τις ολιγαρχικές τάσεις του ομαδικού βίου.

Κλεάνθης Γρίβας*

ΣTO κλασικό και αγέραστο έργο του Robert Michels, με τίτλο Κοινωνιολογία των Πολιτικών Κομμάτων στη Σύγχρονη Δημοκρατία και υπότιτλο Έρευνες γύρω από τις ολιγαρχικές τάσεις του ομαδικού βίου, θεμελιώθηκε η σύγχρονη πολιτική κοινωνιολογία (κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1997 από τις εκδόσεις Γνώση, σε μτφ. Γιώργου Ανδρουλιδάκη, και θεώρηση Παναγιώτη Κονδύλη, μόνο… 87 χρόνια μετά την πρώτη γερμανική έκδοση του το 1910).

Σ’ αυτό αναλύεται ο λόγος για τον οποίο μέσα σε όλα ανεξαιρέτως στα κόμματα, διαμορφώνονται ολιγαρχικές δομές, και οι αποφασιστικές εξουσίες και αποφάσεις συγκεντρώνονται στα χέρια μικρών ηγετικών μειοψηφιών που ουσιαστικά καθίστανται ανεξέλεγκτες από το πλήθος των μελών και των οπαδών. Πράγμα που θέτει το θεμελιώδες ερώτημα: «πώς λειτουργούν τα κόμματα στο εσωτερικό τους και ποιες συνέπειες έχει η δική τους λειτουργία για τη γενική λειτουργία της δημοκρατίας».

Η εξέλιξη και η λειτουργία ΟΛΩΝ των πολιτικών κομμάτων διέπεται από τον Σιδερένιο Νόμο της Ολιγαρχίας, που δεν έπαψε ποτέ να ισχύει. Η γραφειοκρατικοποίηση, η ολιγαρχοποίηση και αυταρχοποίηση αποτελεί την αναπόδραστη μοίρα όλων των πολιτικών κομμάτων ανεξάρτητα από την ιδεολογική τους αμφίεση.

Στην πορεία από τον Μεσαίωνα στη Νεότερη Εποχή, θεωρήθηκε ότι η Εποχή της Πίστης των σκοτεινών χρόνων θα παραχωρούσε τη θέση της στην Εποχή της Λογικής ενός φωτεινού μέλλοντος. Αντ’ αυτού, διαπιστώθηκε ότι την Εποχή της Πίστης την διαδέχθηκε μια Εποχή εκλογικευμένης κοινωνιοπάθειας, η οποία εξακολουθεί να μας ταλανίζει έκτοτε.

Από τότε μέχρι σήμερα, η ανθρωπότητα γνώρισε δύο μόνο ρυθμίσεις της καπιταλιστικής εξουσίας που διέπει όλες τις κοινωνίες: τον ολοκληρωτισμό (δικτατορία και αυταρχισμό) και τη «φιλελεύθερη» ολιγαρχία (με τις διάφορες εκφάνσεις της αντιπροσωπευτικής δήθεν δημοκρατίας), και όλες οι επαναστάσεις, οι πολιτικές ανατροπές και τα κινήματα αλλαγής ακολούθησαν μια διαδικασία προσαρμογής στη μια ή την άλλη ρύθμιση.

Όπως σε κάθε επανάσταση ή αλλαγή, έτσι και στις μεγάλες αστικές επαναστάσεις στον τότε γνωστό οικονομικά πλούσιο κόσμο (Κάτω Χώρες 16ος αιώνας, Αγγλία 17ος αιώνας, Αμερική και Γαλλία 18ος αιώνας), υπάρχει πάντοτε μια μειοψηφική καθοδηγούσα και μια πλειοψηφική πραγματοποιούσα δύναμη και ο χαρακτήρας της νέας εξουσίας που προκύπτει από την επαναστατική ανατροπή καθορίζεται πάντοτε από την πρώτη.

Η μετατροπή της μειοψηφικής καθοδηγούσας αστικής τάξης σε τάξη εν εξουσία οδήγησε με τρόπο φυσικό και αναπόδραστο από την επανάσταση στον συντηρητισμό. Επιτομή αυτής της εξέλιξης αποτελεί ο αββάς Sieyes που το 1789, στην πραγματεία του Tι είναι η Tρίτη Tάξη;.

«Μόνο αυτοί που συμβάλλουν στην εγκαθίδρυση (και την ενδυνάμωση) της κρατικής εξουσίας, είναι σημαντικοί μέτοχοι της μεγάλης κοινωνικής επιχείρησης. Μόνο αυτοί είναι τα αληθινά μέλη του συνεταιρισμού».

Η προσωπική διαδρομή του αββά Sieyes είναι χαρακτηριστική της εξέλιξης όχι μόνο της Γαλλικής Επανάστασης αλλά όλων των επαναστάσεων εν γένει: Ξεκίνησε ως ένας από τους καθοδηγητές της επανάστασης, πρωτοστάτησε στην οργάνωση του πραξικοπήματος που έφερε τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη στην εξουσία (1799), και μετά το τέλος του Ναπολέοντα και την παλινόρθωση της βασιλείας στη Γαλλία, δήλωσε θρασύτατα «έχω επιζήσει!».

Κάθε νέο κυρίαρχο στρώμα τείνει αναγκαία να αγωνίζεται για την διασφάλιση της νεο-κατακτημένης εξουσίας του. Απ’ αυτή την διεργασία προέκυψε το πολιτικό μοντέλο της «φιλελεύθερης» ολιγαρχίας, στις δυο γνωστές εκδοχές του (τη «φιλελεύθερη» μοναρχική και τη «φιλελεύθερη» προεδρική ολιγαρχία), που οποίο διασφαλίζει τα συμφέροντα κάθε νέας κυρίαρχης τάξης, προφυλάσσοντας την από τις «επικίνδυνες τάξεις» μέσω της ενσωμάτωσής τους στη φενάκη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας που αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό και των δύο μορφών της «φιλελεύθερης» ολιγαρχίας (δίπλα στην οποία προστέθηκε κατά τον 20ο αιώνα, και ο ολοκληρωτισμός).

Μ’ αυτά τα δεδομένα, το ζητούμενο δεν είναι η ανατροπή της «φιλελεύθερης» ολιγαρχίας (που γίνεται πάντοτε προς όφελος των διαφόρων μορφών ολοκληρωτισμού), αλλά η αντικατάστασή του από ένα άλλο –ποιοτικά διαφορετικό– πολιτικό μοντέλο άμεσης δημοκρατίας που θα ενσωματώνει τα λίγα θετικά στοιχεία της «φιλελεύθερης» ολιγαρχίας (π.χ. τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη), απορρίπτοντας τα πλείστα όσα αρνητικά της.

Κι ακριβώς για αποφευχθεί αυτό, αναλαμβάνουν δράση οι ανεπάγγελτοι- επαγγελματίες πολιτικοί, θλιβεροί κλόουν στο μεγάλο τσίρκο της κοινοβουλευτικής δήθεν δημοκρατίας, επιτρέποντας στους ευπειθείς υπήκοους να παίζουν το ρόλο του πολίτη μία ημέρα κάθε τέσσερα ή πέντε χρόνια, μια «μεγαλόψυχη» παραχώρηση μέσω της οποία «οι έσχατοι ανεπάγγελτοι-επαγγελματίες πολιτικοί και γελωτοποιοί έσονται πρώτοι», διαγκωνιζόμενοι για μια καρέκλα εξουσίας και παχυλής αργομισθίας στο σύμπαν μιας -κατ’ ανάγκη- θεσμοποιημένης διαφθοράς.

Ανάμεσα σ’ αυτούς, κυριαρχούν οι παντός είδους ανίκανοι που προκύπτουν ως προϊόντα των «ευγενών» σωματικών υγρών των παρακοιμώμενων στο Βαθύ Κράτος της πολιτικής, της οικονομίας, της «δικαιοσύνης», των ενόπλων δυνάμεων, των υπηρεσιών ασφαλείας, της εκκλησίας (που δεν ταυτίζεται με την θρησκεία), των μέσων μαζικής εξαπάτησης, κλπ.

Στην παρούσα στιγμή, οι υπήκοοι που υποδύονται τους «πολίτες» μια μέρα κάθε 4 ή 5 χρόνια κατά το θέατρο των εκλογών, καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα

α) στην «κουλτούρα» του παιδοβιασμού, της «αριστείας», της διαφθοράς, των υποκλοπών, της ιδιωτικοποίησης των μέσων κοινής ωφέλειας - μετατρέποντάς τα σε μέσα μαζικής δολοφονίας (όπως στις πρόσφατες μαζικές εκτελέσεις 57 αθώων υπάρξεων στο σκοπευτήριο των Τεμπών), της καταναγκαστικής επιβολής των θανατηφόρων «εμβολίων»-COVID και των καταστροφικών μέτρων – με τα οποία συντελέστηκε το μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας, και 

β) στην «κουλτούρα» της κωλοτούμπας των μνημονίων και του εκβιαστικού εμβολιασμού με τα ανθρωποκτόνα «εμβόλια»-Frankenstein, και πλείστων άλλων.

Το 1853, ο Καρλ Μαρξ σκιαγράφησε με εκπληκτική ακρίβεια το πορτραίτο κάθε ανεπάγγελτου επαγγελματία πολιτικού–ειδικού του τίποτα, που ισχύει στο διηνεκές, ζωγραφίζοντας την προσωπογραφία του λόρδου Πάλμερστον (1784-1865) που διατέλεσε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1859–1865). Γράφει ο Καρλ Μαρξ στο Για τον Πάλμερστον, στις 22/10/1853:

«Αυτός που υποκύπτει σε κάθε ξένη επίδραση, ενώ της αντιστέκεται με τα λόγια... Καταφέρνει να συνδυάζει τη δημοκρατική φρασεολογία με τις ολιγαρχικές ιδέες... Έχει την ειδικότητα να φαίνεται πως επιτίθεται όταν υποχωρεί, και πως υπερασπίζεται αυτούς που προδίδει. Ξέρει να χειρίζεται δεξιοτεχνικά έναν επιφανειακό αντίπαλο και να σπρώχνει σε απελπισία έναν υποτιθέμενο σύμμαχο. Ξέρει να παίρνει στην αποφασιστική στιγμή το μέρος του δυνατού απέναντι στον πιo αδύνατο, και να το βάζει στα πόδια αλαλάζοντας όλο θάρρος και στόμφο... Και μέχρι σήμερα, η φιλία του υπήρξε πάντοτε το προμήνυμα σίγουρης καταστροφής...»

Οι ανεπάγγελτοι, ανεπαρκείς και ατάλαντοι επαγγελματίες πολιτικοί είναι -παντού και πάντοτε- θλιβεροί γελωτοποιοί, φορείς μιας τουρκο-μπαρόκ «κουλτούρας» αποδεικνύοντας ότι ενώ στο Ancient Regime κάθε «σοβαρός» άρχοντας είχε στην Αυλή του έναν τουλάχιστον γελωτοποιό, στα καθεστώτα του σύγχρονου Μεσαίωνα κάθε «σοβαρός» αρχηγός-αφέντης διαθέτει ως Αυλή του ένα πλήθος από ανεπάγγελτους-επαγγελματίες πολιτικούς-γελωτοποιούς χαμηλότερης κλίμακας.

Οι ανεπάγγελτοι υποψήφιοι επαγγελματίες πολιτικοί είθισται να εκκολάπτονται συμμετέχοντας σε διάφορα κομματικά σχήματα (νεολαιίστικα, μαθητικά και φοιτητικά, εν σειρά), σε διάφορες «καρέκλες» (πρόεδρος, αντιπρόεδρος, γραμματέας, σύμβουλος, κ.α.), προετοιμαζόμενοι για τις μελλοντικές διαδρομές τους στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της εξουσίας. Και, τελικά, εκπληρώνουν το όνειρό τους όταν γίνουν «επαγγελματίες πολιτικοί». Κι επειδή πρόκειται, για ένα επάγγελμα που δεν παράγει τίποτα (!), όλοι τους αποφεύγουν να το δηλώνουν ως επάγγελμά τους.

Οι κανονικοί άνθρωποι, δίπλα από το ονοματεπώνυμό τους αναγράφουν το επάγγελμά τους: εργάτης, αγρότης, μηχανικός, δικηγόρος, γιατρός, κ.λπ. Οι επαγγελματίες πολιτικοί, δίπλα από το ονοματεπώνυμό τους δεν αναγράφουν ποτέ το επάγγελμά τους: πολίτικός. Γράφουν οτιδήποτε άλλο πλην αυτού. Aκόμη κι αν κατείχαν κάποιο επάγγελμα για ένα φεγγάρι, ή δεν το άσκησαν ποτέ ή το άσκησαν επ’ ολίγον πριν «προβιβαστούν» σε επαγγελματίες πολιτικούς.

Πίσω απ’ αυτή την λαθροχειρία μάλλον υποκρύπτεται η ντροπή γι’ αυτό που πραγματικά είναι ή κάνουν. Ο όρος «επαγγελματίας πολιτικός» έχει μόνο αρνητικές συνδηλώσεις και μια αυτές είναι το «ειδικοί του τίποτα». Γι’ αυτό και έχουν ανάγκη από ένα ψευδεπίγραφο φύλλο συκής ώστε να μετριάζεται η τραγικότητα της κατάστασης τους. Συνεπώς, είναι δικαιολογημένη η διαρκής καχυποψία απέναντι σ’ αυτά τα περίεργα όντα που είναι συνεχώς διχασμένα ανάμεσα στο «άλλο είμαι και άλλο νομίζω ότι είμαι» και στο «άλλα λέω και άλλα κάνω».

Όπως είναι γνωστό «όταν το δάκτυλο δείχνει το φεγγάρι, ο βλάκας κοιτάζει το... δάκτυλο». Αλλά όταν το δάκτυλο ανήκει στο χέρι του Αρτούρο Ούι κάθε κομματικής συμμορίας, δείχνει τις καρέκλες της εξουσίας στους αυλοκόλακες-υποτελείς του, ο βλάκας εξακολουθεί να ατενίζει το δάκτυλο, ο καιροσκόπος επικεντρώνει τη σωληνοειδή του όραση στα προνόμια από την κατοχή της καρέκλας, και ο εθελότυφλος συνεχίζει να μη βλέπει τίποτε. Και τότε, σημαίνει η ώρα του γελωτοποιού…

Οι ανεπάγγελτοι-επαγγελματίες πολιτικοί, αυτοί οι παράδοξοι ειδικοί του Τίποτα που επιμένουν να επιβιώνουν παρασιτικά ακόμη και σε εποχές «υψηλής ειδίκευσης», έχουν ως κύριο όπλο τους μια διανοητική εμβέλεια και ένα δείκτη νοημοσύνης που τους στερεί –μεταξύ άλλων και– από τη στοιχειώδη αυτοπροστασία που παρέχει σε κάθε άνθρωπο η αίσθηση του γελοίου.

Και στην προσπάθειά τους να αντισταθμίσουν την φοβία που τους διακατέχει από το ενδεχόμενο της απώλειας της διαχείρισης ασήμαντων υποτομέων της εξουσίας (μικροκομματικής, κυβερνητικής ή πολιτειακής), ενεργοποιούν το εργαλείο της μαζικής εξαπάτησης, στηριγμένοι στη δική τους μικρή Αυλή που αποτελείται από πλείστα όσα προσωπικά ανύπαρκτα και ετερόφωτα σαπρόφυτα (από «γιές-μαν» και «γιές-γούμαν») τα οποία –από κοινωνικο-πολιτική και ψυχοσεξουαλική άποψη– είναι καθηλωμένα στη βρεφική φάση της «εξέλιξής» τους.

Το κατάντημα όλων των ανεπάγγελτων-επαγγελματιών διαχειριστών της εξουσίας είναι θλιβερό. Αλλά, οι άμεσες, αλλά κυρίως οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της εισβολής και κυριαρχίας τους στο δημόσιο βίο είναι καταστροφικές.

Ο πολιτικός κανιβαλισμός και η ακόρεστη πείνα για προνόμια, που αποτελεί λόγο για την κατάκτηση και τη διαχείριση της εξουσίας επί δύο αιώνες στα καθ’ ημάς, με στόχο τη μεθοδευμένη, μαζική και συστηματική υπεξαίρεση και διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, καθιστούν όλο και περισσότερο σκοτεινό και δυσοίωνο το παρόν και το μέλλον της δύσμοιρης ελληνικής κοινωνίας.

Γιατί κάποτε οι οικονομικές τρύπες και τα «ελλείμματα» της κλεπτοκρατικής τους δραστηριότητας μπορεί να καλυφθούν (όχι φυσικά από εκείνους που τα δημιούργησαν, μετασχηματίζοντας τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και του δημόσιου χρήματος –μέσω της θεσμοποιημένης μίζας– σε απόρρητους ιδιωτικούς τραπεζικούς λογαριασμούς). Εκείνο που δεν πρόκειται να ξεπεραστεί είναι η πλήρης ανατροπή των πολιτικών, ηθικών και ψυχοδιανοητικών δομών που συνεπάγεται η πολύχρονη συστηματική καταστρατήγηση και διαστροφή της σκέψης και της γλώσσας ενός λαού.

Η κάθε πληβεία «αλήτ» που διαχειρίζεται την εξουσία (ακολουθώντας τον ιστορικά δοκιμασμένο δρόμο όλων των διαχειριστών της εξουσίας), διαστρέφει το περιεχόμενο των εννοιών και βιάζει ανενδοίαστα τις λέξεις, για να εκφράζει μια πραγματικότητα που υπάρχει μόνο στο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, την ανορθόλογη διάνοια, την ανύπαρκτη ηθική και την ασταθή κοινωνική της υπόσταση.

Όπως είναι γνωστό, η μεθοδική καταστροφή της γλώσσας συμβάλλει στην αλλοίωση των ψυχοδιανοητικών μας δομών, πράγμα που διευκολύνει την κυριαρχία των γελωτοποιών της εξουσίας και την αποτροπή της αναγωγής των υπηκόων σε πολίτες.

Αν η έννοια του πολίτη νοηματοδοτείται από την επιθυμία και τη δυνατότητά του να έχει καίριο λόγο στις αποφάσεις που τον αφορούν και να αντιδρά στην αυθαιρεσία της εξουσίας (σ' αντίθεση με τον υπήκοο που δεν διανοείται και δεν επιθυμεί να αντιδράσει σ' αυτή), τότε οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι σ' ολόκληρη την περίοδο της καθ’ ημάς δικομματικής κλεπτοκρατίας από την δολοφονία του Καποδίστρια μέχρι σήμερα:

Δεν είμαστε παρά θλιβεροί υπήκοοι, όσο ανεχόμαστε τους όποιους νεο-βάρβαρους διαχειριστές της εξουσίας να κακοποιούν τη γλώσσα μας, να εμπορεύονται τα οράματά μας, να εμπαίζουν τις ελπίδες και τις αγωνίες μας, να κάνουν πολιτικά πραξικοπήματα (από τα πολύχρωμα ψηφοδέλτια μέχρι τις οβιδιακές μεταμορφώσεις των δημοψηφισματικών «όχι» σε «ναι»), να μας εξαπατούν διαρκώς («διώχνοντας» τις βάσεις κρατώντας τες και καταγγέλλοντας τα «μνημόνια», αποδεχόμενοι άλλα επαχθέστερα), να κάνουν «μπίζνες» αδειάζοντας τα δημόσια ταμεία και αυξάνοντας τον δικό τους αθέμιτο πλούτο και, συχνά, μας δολοφονούν (όπως με τις πρόσφατες εκτελέσεις στο σκοπευτήριο των Τεμπών).

Και δεν θα γίνουμε πολίτες αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι η άμυνα απέναντι σ’ αυτή την ιδιόμορφη και απεχθή ομάδα των ανεπάγγελτων-επαγγελματιών πολιτικών απαιτεί την διαρκή αντίσταση σε κάθε παραβίαση των ορίων και των κανόνων του κοινωνικο-πολιτικού παιχνιδιού από τους γελωτοποιούς που διαχειρίζονται κάθε φορά την εξουσία.

Επί δύο αιώνες, αδιαφορώντας για το δικαίωμά μας σε μια πολιτική αρχών, σταδιακά, μεταλλαχθήκαμε σε υπήκοους, παραδίνοντας αδιαμαρτύρητα τη διαχείριση της τύχης μας σε έναν εσμό επαγγελματιών πολιτικών χωρίς αρχές, σε μια (ημι)ντόπια διαχειριστική Κόζα Νόστρα που ενδιαφέρεται μόνο για τη διαιώνιση της επικυριαρχίας της στην ελληνική κοινωνία.

Αρνούμενοι να αναλάβουμε την ευθύνη της ύπαρξής μας εμείς οι ίδιοι, θεοποιούμε τον κάθε τυχάρπαστο γελωτοποιό-«σωτήρα», όντες πάντοτε επιλήσμονες της προειδοποίησης του Samuel Johnson ότι «πίσω από κάθε σωτήρα βαδίζει ένας δήμιος».

«Μετά τη θεοποίηση του Στάλιν, η βραδινή προσευχή κατέστη περιττή», σάρκαζε ο Bertolt Brecht. Μετά τη θεσμοποίηση της ξύλινης εξουσιαστικής και κομματικής γλώσσας των γελωτοποιών της εξουσίας, ο πολιτικός λόγος κατέστη περιττός και αντικαταστάθηκε από το παραπολιτικό και το λάιφ-στάιλ κουτσομπολιό περί παντός του ασήμαντου. Όμως, μια κοινωνία χωρίς γνήσιο πολιτικό λόγο είναι ένα άθυρμα ανιστορικών ανθρωποειδών που στερούνται οποιασδήποτε προοπτικής. Κι αυτή ακριβώς είναι η τωρινή μας κατάσταση στο λαβύρινθο της οποίας σέρνουμε τα βήματά μας, χωρίς καμιά αίσθηση ή δυνατότητα προσανατολισμού.

Ο κοινωνικός και πολιτικός ορίζοντας μας είναι σκοτεινός, «το μέλλον (μας) έχει πολλή ξηρασία». Και δυστυχώς, δεν φροντίσαμε εγκαίρως για αποθέματα νερού. Συνεπώς, μια πολύμορφη δίψα αποτελεί το κυριότερο χαρακτηριστικό του παρόντος και του μέλλοντός μας.

Αφήνοντας πίσω του «παλιοσίδερα και το υπόκωφο κοροϊδευτικό γέλιο των γενεών» (Τ. Μπορόφσκι), ο εσμός των ιδιόμορφων «θιάσων ποικιλιών» των επαγγελματιών πολιτικών που διαγκωνίζονται για τη συμμετοχή τους στη διαχείριση της εξουσίας από την δολοφονία του Καποδίστρια μέχρι σήμερα, οργανώνεται, ενισχύεται και «ανανεώνεται» με πυρήνα του δύο κλεπτοκρατικές παρατάξεις που εναλλάσσονται στη διαχείριση της εξουσίας, αλλάζοντας απλώς ονόματα.

Πρόκειται για ένα θλιβερό μπουλούκι ατάλαντων σαπρόφυτων που κοινό τους στοιχείο είναι ότι ανεβάζουν στη «δημόσια» σκηνή την Γκόλφω αυταπατώμενοι ότι ερμηνεύουν τον «Προμηθέα Δεσμώτη». Ένας θίασος που, σε κρίσιμες στιγμές, αρχίζει να συνειδητοποιεί πανικόβλητος ότι ποτέ δεν υπαγόταν στην αρμοδιότητα της πολιτικής κριτικής. Γιατί ήταν εξαρχής και παραμένει ένα μπουλούκι αξιολύπητων γελωτοποιών, για καθένα από τους οποίους ισχύει το:

«Είναι πολύ αργά να σώσεις το κεφάλι σου, όμως υπάρχει ακόμα καιρός για να εξευτελιστείς, για να καταντήσεις να πιστεύεις στα μάγια και στο διάβολο, για να πιστεύεις τα πάντα και να συναινείς. Ακόμα και τούτη τη στερνή ώρα». (Jan Kott, Σαίξπηρ ο σύγχρονός μας)

Ο Μαρκ Τουαίν έγραφε το 1879: «O Όμηρος στη δεύτερη ωδή της Ιλιάδας λέει με άμετρο ενθουσιασμό: ‘Χάρισέ μου αυνανισμό ή δώσε μου το θάνατο’...». Περίπου 200 χρόνια αργότερα, οι ανεπάγγελτοι επαγγελματίες πολιτικοί, με τις «θεσμικές» (!!!) παρεμβάσεις τους (άλλοτε γελοίες και άλλοτε τρομοκρατικές), επιμένουν αστόχαστα να μετασχηματίζουν αυτή την «ειδική» ατομική απόλαυσή τους σε δημόσιο πρόβλημα, στερώντας την κοινωνία από το οξυγόνο της ελευθερίας...

Η Αυλή των Θαυμάτων κάθε κομματικού δεσπότη

Η «αυλή» κάθε αρχηγού είναι σαφώς διαρθρωμένη από την άποψη της κατανομής των ρόλων:

1) Στον πυρήνα της Αυλής κάθε «Ηγέτη» συνωστίζονται οι καθαυτό αυλόδουλοι (κομματικοί «ευπατρίδες» ή, άλλως, παρακοιμώμενοι), που μάταια προσπαθούν να μετριάσουν το άγχος που απορρέει από την αδυναμία τους να υπάρχουν ως πολιτικά αυτοδύναμες οντότητες, με το να εμφανίζονται ως «βασιλικότεροι του βασιλέως» τους.

Η εν γένει εξωτερική εμφάνιση, το λεξιλόγιο, η στάση, η συμπεριφορά και, κυρίως, η ψυχολογία τους που καθορίζεται από την απολύτως ανισότιμη σχέση τους με τον αρχηγό τους, τους καταδικάζει να αναπαράγουν μια καρικατούρα του «αρχηγού» τους στο μικροπεδίο που διαχειρίζονται αποκλειστικά και μόνο ελέω του «αρχηγού». Μια καρικατούρα που προκαλεί οίκτο και θυμηδία, επιβεβαιώνοντας το αληθές του λόγου για τη σχέση αντίγραφου και πρωτότυπου, η οποία μετατρέπει την τραγωδία σε κωμωδία: Κανένας δεν μπορεί να παίξει το ρόλο του Χίτλερ, του Μουσολίνι ή του Στάλιν στη θέση του Χίτλερ, του Μουσολίνι ή του Στάλιν, χωρίς να γελοιοποιηθεί. Γιατί, «η τραγωδία είναι το θέατρο του παπά, και το γκροτέσκο είναι το θέατρο του παλιάτσου». (Jan Kott)

Υποκείμενα μιας έντονης εσωτερικής σύγκρουσης ανάμεσα σ' αυτό που είναι και σ αυτό που θα ήθελαν να είναι, αδυνατούν να αποφύγουν την αποκάλυψη του παυλοφιανού πυρήνα της πολιτικής συμπεριφοράς τους, κάθε φορά που εκπέμπεται το σήμα «Αρχηγός». Στις παρεμβάσεις τους υπάρχει μόνο η έκδηλη αγωνία να προστατευθεί ο «αρχηγός» με κάθε τρόπο και, μέσω αυτού, να προστατευτούν οι ίδιοι.

Η αντίδρασή τους είναι εξόχως αποκαλυπτική τόσο για τους ίδιους ως πολιτικά όντα, όσο και για την κομματική χαβούζα στην οποία εκκολάφθηκαν και την οποία διακονούν με το αζημίωτο.

Οι δουλοπρεπείς «αυλικοί», ως φορείς ενός ιδιόμορφου πολιτικού ναρκισσισμού, που διαμεσολαβείται από το είδωλο του «δεσπότη», εξαναγκάζονται να υιοθετούν συνεχώς μια υστερικόμορφη συμπεριφορά, που αντιστοιχεί στις μεταβαλλόμενες επιθυμίες του αφέντη τους. Έτσι, υιοθετούν και εφαρμόζουν την πρώτη αρχή της δημαγωγίας: Να λες τα πάντα, χωρίς να λες τίποτα. Να υπόσχεσαι τα πάντα, χωρίς να σέβεσαι καμμιά από τις υποσχέσεις σου.

2) Στον πρώτο ομόκεντρο κύκλο γύρω από τον πυρήνα της «αυλής» του αρχηγού, συνωστίζονται οι θλιβερές φιγούρες των «επώνυμων» υποβολέων που σιγοντάρουν τα προαναφερθέντα στελέχη της κεντρική «αυλής», ελπίζοντας σε κάποια αναδιανομή των ρόλων από τον «αρχηγό». Βασικό χαρακτηριστικό τους το «άλμα» από το «επαναστατικό» ταγάρι στην πιο «κυριλέ» τσάντα Λουί Βιτόν.

3) Στον δεύτερο ομόκεντρο κύκλο παρατάσσονται οι «υποστηρικτικές δυνάμεις». Τα πλέον απωθητικά δείγματα του χυδαιότερου μικροαστισμού, ως αναγκαίοι κομπάρσοι στους οποίους ανατέθηκε περιστασιακά και από «σπόντα» ο ρόλος του «εθνοπατέρα» ή της «εθνομητέρας», χάρη στην εύνοια του «αρχηγού», κάποιων μηχανισμών, και ορισμένων σχέσεων ή καταστάσεων: Αμήχανοι και άβουλοι, εξαντλούν το λόγο της πολιτικής ύπαρξής τους με παγωμένα χαμόγελα, άτοπες γκριμάτσες, ημιτελείς χειρονομίες και ατέλειωτες ανούσιες συζητήσεις με τους ομοίους τους. Κλακαδόροι-βουλευτές (ή βολευτές, κατά τον Κων/νο Καραμανλή) σε περίοδο μαθητείας στην «ενδεδειγμένη» κοινοβουλευτική συμπεριφορά.

Η αποτίμηση της γενικής εικόνας της κοινοβουλευτικής εμπροσθοφυλακής του κομματισμού, είναι απογοητευτική:

Η αισθητική της εξωτερικής τους εμφάνισης, η στάση του σώματός τους στα έδρανα, η σπασμωδικότητα των κινήσεων και η ανατριχιαστική εκφορά του λόγου τους (και κυρίως του άναρθρου, στον οποίο αριστεύουν) που υποτίθεται ότι πρέπει να υποτάσσεται στους κανόνες και να ανταποκρίνεται στα σχήματα της ελληνικής γλώσσας, αποπνέουν μια απωθητική χυδαιότητα που παραπέμπει ευθέως στις σελίδες του Ευγένιου Σύη. Συμπυκνωμένη έκφραση ενός «ήθους» και μιας «κουλτούρας» που προσπαθεί απεγνωσμένα να ξεπεράσει τους αντικειμενικούς περιορισμούς αυτού που είναι και να προβληθεί ως κάτι που δεν είναι.

Δεν έχει σημασία εάν είναι κακοί ηθοποιοί. Γιατί, σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά τους, αντικειμενική είναι μόνο η διαπίστωση της καθολικής επικυριαρχίας των υποφλοιωδών κέντρων του εγκεφάλου τους. Είναι ανίκανοι για όποιο παραγωγικό κοινοβουλευτικό (ή όποιο άλλο) έργο, και νομίζουν ότι αυτό αντισταθμίζεται με βίαιες εκτινάξεις, σπασμούς των μιμικών μυών, αποκρουστικές γκριμάτσες και άναρθρες κραυγές. Είναι ο ερπετόμορφος εγκέφαλος που παίρνει την εκδίκησή του από τον φλοιό.

«Αγωνίσου ή φύγε». Κάθε ζώο αντιμέτωπο με μια απειλή, είναι αναγκασμένο να διαλέξει ανάμεσα στη μάχη και τη φυγή, όπως αποφαίνεται η ηθολογία συνεπικουρούμενη από τη νευροφυσιολογία.

Όμως στα σύγχρονα «κοινοβούλια», οι ελέω του «αρχηγού» ανεπάγγελτοι επαγγελματίες πολιτικοί δεν διαθέτουν την πολυτέλεια της επιλογής, δεδομένου ότι η φυγή είναι αποκλεισμένη από την ανυπαρξία κάθε επαγγελματικής δεξιότητας ή τη μεγαλομανία τους. Είναι, συνεπώς, υποχρεωμένοι να μαχηθούν. Υπέρ του αφέντη τους και, συγχρόνως, υπέρ του εαυτού τους. Με κάθε μέσο.

Τουλάχιστον δύο αιώνες συνενοχής με την προσωπολατρία, τον αυταρχισμό, την αυθαιρεσία και τα σκάνδαλα, διαμόρφωσαν ολόγυρά τους τον βούρκο που τώρα τους καταπίνει. Και δεν μπορούν να σωθούν, αδράχνοντας τα μαλλιά τους... Είναι λοιπόν αυτονόητος λοιπόν ο καταστροφικός χαρακτήρας των αντιδράσεών τους στην απελπισμένη προσπάθειά τους να επιβιώσουν.

Σ' αυτή την τραγική κατάσταση που διαμορφώνουν οι ευπειθείς υπηρέτες κάθε Μεγάλου Αδερφού, συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει καμμιά απόσταση ασφαλείας ανάμεσα στην απόφανση «το κράτος είμαι εγώ» και στην απελπισμένη ιαχή «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».

Γιατί την ώρα της κρίσης, στο εξουσιοφρενικό σύμπαν δεν υπάρχουν φίλοι, υπάρχουν μόνον αλλόφυλοι... Αυτός είναι ο πρώτος και έσχατος «ηθικός» κανόνας της «αλλαγής», που προαναγγέλλει τον πανικό του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» όταν έρχεται η ώρα της κρίσης.

Αφήνοντας πίσω του «παλιοσίδερα και το υπόκωφο κοροϊδευτικό γέλιο των γενεών» (Τ. Μπορόφσκι), αυτοί οι ιδιόμορφοι θίασοι ποικιλιών (οι οποίοι ενισχύθηκαν και με ένα κομματικό σχηματισμό που επί δεκαετίες φυτοζωούσε στο όριο του 3% για να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση), παίζουν τη «Γκόλφω» πιστεύοντας και διακηρύσσοντας ότι ερμηνεύουν τον «Προμηθέα Δεσμώτη», χωρίς να συνειδητοποιούν ότι ποτέ δεν υπάγονται στην αρμοδιότητα της πολιτικής κριτικής. Γιατί ήταν, είναι και θα είναι αντικείμενο της πολιτικής σάτιρας και της ψυχιατρικής. Δηλαδή, καθ’ οδόν προς «το μαυσωλείο ή το ψυχιατρείο» (Οκτάβιο Παζ).

Και στην προσπάθειά τους να αντισταθμίσουν την μόνιμη φοβία που τους διακατέχει για το ενδεχόμενο της απώλειας της διαχείρισης εξουσίας, απωθούν πεισματικά το αναντίρρητο γεγονός της «πολιτικής» τους προσωρινότητας, και ταυτίζουν την πεπερασμένη ύπαρξή τους με τους θεσμούς.

Έτσι, κάθε φορά που βάλλονται οι ίδιοι για τη διανοητική ή ηθική ανεπάρκειά τους, αντιδρούν κραυγάζοντας υστερικά ότι «θίγονται οι θεσμοί», λησμονώντας ότι η διαδικασία θέσμισης της κοινωνίας δεν τους περιλαμβάνει... «αυτοπροσώπως».

Κάθε ανθρώπινη κοινωνία αποτελεί μία «σύνθεση θεσμών» (πολλών κατασταλτικών και ελάχιστων μη-κατασταλτικών) που αναπτύσσονται ως γενικές διευθετήσεις στα διάφορα πεδία των ποικίλων ανθρώπινων αναγκών, με λειτουργικό τους στόχο την εξυπηρέτηση (ή, συνήθως, την καταπίεση) αυτών των αναγκών. Η ηθική, το δίκαιο, οι διάφορες τυπικές οργανώσεις (σχολείο, στρατός, συνδικάτο, κόμμα, εκκλησία, κ.λπ.), όλες οι γενικές διευθετήσεις (οικονομία, πολιτικό σύστημα, εκπαίδευση, υγεία, κ.λπ.) και οι διάφοροι τρόποι γνώσης, συνιστούν θεσμούς.

Μ’ άλλα λόγια, οι θεσμοί είναι κανονιστικά πρότυπα: «Εμπεριέχουν κανόνες που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά του υποκειμένου και τις σχέσεις του με τους άλλους, στο χώρο και στο χρόνο. Αυτό σημαίνει πως είναι μηχανισμοί παραγωγής, κατανομής και άσκησης της εξουσίας». (Δ. Τσαούσης: Η Κοινωνία του Ανθρώπου, Αθήνα, Gutenberg, 1987, s. 471-473).

Συνεπώς, ως γενικές διευθετήσεις, οι θεσμοί δεν περιλαμβάνουν τους υπαλλήλους τους... «αυτοπροσώπως». Γιατί βέβαια, εάν «θεσμό» αποτελούσαν τα σαπρόφυτα των προσωπικά ανύπαρκτων και ετερόφωτων «γιές-μαν» και «γιές-γούμαν» της «αυλής» των εκάστοτε αρχηγίσκων («γιές-μαν» και «γιές-γούμαν» που από κοινωνικο-πολιτική και ψυχοσεξουαλική άποψη είναι καθηλωμένοι στη βρεφική φάση της «εξέλιξής» τους), καμιά κοινωνία δεν θα μπορούσε να υφίσταται ως τέτοια για πολύ...

Οι ουσιαστικές διαχωριστικές γραμμές δεν είναι αυτές που ορίζονται καιροσκοπικά από τις κομματικές «αυλές». Οι διαχωριστικές γραμμές και τα ανυπέρβλητα τείχη, δεν εδράζονται σε κάποιες επιφανειακές και διαρκώς μεταβαλλόμενες πολιτικές αλλά σε βαθύτερες κοινωνικές, πολιτιστικές, ψυχικές και βιολογικές διαφορές.

Τα αγεφύρωτα χάσματα δεν χωρίζουν το «φως από το σκοτάδι», ή την δήθεν «πρόοδο από τη συντήρηση», όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε τα κομματικά μορφώματα. Χωρίζουν τη συγκρατημένη ευπρεπή συμπεριφορά που υπόκειται σε κανόνες από την ανεπεξέργαστη παρορμητική λεκτική και κινητική επιθετικότητα που δεν υπόκειται σε κανένα κανόνα, αναδεικνύοντας την πλήρη διάσταση ανάμεσα σε γνήσιες νεοεγκεφαλικές και αρχαιοεγκεφαλικές συμπεριφορές, η οποία είναι μάλλον αδύνατο να διευθετηθεί.

• Από τη μια μεριά, μια συμπεριφορά που έλκει την καταγωγή της από τα αρχέγονα τμήματα του ανθρώπινου εγκέφαλου, η οποία ακριβώς επειδή αδυνατεί να υπάρχει χωρίς να εξαργυρώνει διαρκώς τις μετοχές της (ψευδαισθήσεις, φαντασιώσεις, παρορμήσεις) στο χρηματιστήριο της εξουσιοφρένειας, είναι αναγκασμένη να τις προβάλει πάνω σ ολόκληρο το κοινωνικό σώμα.


• Και από την άλλη, μια συμπεριφορά που καθορίζεται από τις απεγνωσμένες προσπάθειες του εγκεφαλικού φλοιού να θέσει κάτω από ένα στοιχειώδη έλεγχο την τυφλή εξέγερση των υποφλοιωδών κέντρων του εγκεφάλου και να επιτρέψει την ανάδειξη του έλλογου στοιχείου της ανθρώπινης ύπαρξης.


• Από τη μια μεριά, ως ζητούμενο η ευπρέπεια, το ήθος, το ύφος κι ένας σαφής, δομημένος, μεστός, περιεκτικός και τεκμηριωμένος πολιτικός λόγος, που τείνει να εκλείψει.


• Και από την άλλη, η συνθηματολογία, η χυδαιότητα, η απρέπεια, το ανύπαρκτο ήθος, το αναιδές ύφος και κυρίως οι σχεδόν άναρθρες κραυγές και οι εκρήξεις με τις οποίες εκφράζονται «πολιτικά» οι (όποιας παράταξης) «ταύροι εν υαλοπωλείω ή εν κοινοβουλίω» οι οποίοι υποδύονται τους... εθνοπατέρες ή τις εθνομητέρες, στην υπηρεσία ενός δήθεν κοινοβουλευτισμού που βρίσκεται σε μόνιμη έκπτωση.

Ανάμεσά τους υπάρχει ένα συμπεριφορικό χάσμα με σαφείς πολιτικές, πολιτιστικές, κοινωνικές αλλά και βιολογικές παραμέτρους, που λόγω της φύσης τους, είναι μάλλον αδύνατο να ξεπεραστούν. Εξ΄ου και η δυσοίωνη για κάθε κοινωνία διαπίστωση ότι αυτού του είδους τα χάσματα «δεν μπορούν να καλυφθούν με άνθη».

Η κοινωνία μετά από δεκαετίες υποβολής της σε μια μαζική «πλύση εγκεφάλου» παυλοφιανής έμπνευσης, η οποία αφύπνισε, απελευθέρωσε και θεσμοποίησε τη βαρβαρότητα του «κτήνους» που κρύβουμε μέσα μας, πρέπει τώρα να μάθει να συμβιώνει με το «κτήνος» σε όλα τα επίπεδα της λειτουργίας της...

Τα άτομα που διαμορφώνονται σε ένα ολοκληρωτικό μικρόκοσμο, ο οποίος κυριαρχείται μόνο από την επιδίωξη της αναπαραγωγής της εξουσίας του, καθίστανται πλήρως ανίκανα να αποδεχθούν λογικά το γεγονός της απώλειας της εξουσίας (στο πλαίσιο της οποίας παρασιτοβιούν) και αντιδρούν υπό το κράτος της εξουσίας της απώλειας.

Στον εξουσιαστικό μικρόκοσμο, η κατανομή της εξουσίας επιδρά διαφοροποιητικά και στις λεπτότερες αποχρώσεις της καθημερινής συμπεριφοράς των ατόμων: Από τον τρόπο ένδυσης μέχρι την ερωτική δραστηριότητα.

Η αίσθηση του παράλογου της αυθαιρεσίας που χαρακτηρίζει τις ανθρώπινες σχέσεις σ' ένα σχετικά φιλελεύθερο και ανεκτικό περιβάλλον, στο ολοκληρωτικό σύμπαν του μικροκομματισμού αντικαθίσταται από την αυθαιρεσία του παράλογου. Όσοι διαθέτουν κάποια ψιχία εξουσίας που τους επιτρέπουν να επικαθορίζουν την εξωτερική συμπεριφορά των Άλλων, είναι φορείς μιας ψευδοβεβαιότητας πάνω στην οποία εποικοδομείται μια πλαστή ταυτότητα (τους), η οποία επικαλύπτει την αναντιστοιχία μεταξύ της πραγματικής τους κατάστασης και της προβαλλόμενης εικόνας τους.

Αντιμέτωπη με την προοπτική της απώλειας της εξουσίας, αυτή η πλαστή ταυτότητα θρυμματίζεται, ανατρέποντας την επισφαλή ισορροπία που στηριζόταν επάνω της. Ως αποτέλεσμα, η επιβίωση της αυταρχικής προσωπικότητας συνεπάγεται την ολοκλήρωση μιας ψυχολογικής διεργασίας μέσω της οποίας η απώλεια της εξουσίας υποκαθίσταται αντισταθμιστικά από την εξουσία της απώλειας. Και «μετά από μένα, το χάος».

Απ' αυτή την άποψη, είναι εξόχως διαφωτιστική η παρατήρηση των συμπεριφορικών αντιδράσεων και των λεκτικών ακροβασιών όλων των διαχειριστών της εξουσίας, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με την απειλή της απώλειας της εξουσίας.

Το δεσπόζον στοιχείο μεταξύ των αυτοδιορισμένων θεματοφυλάκων και των διαφόρων, προπαγανδιστικά διακηρυσσόμενων «αλλαγών» (τις οποίες οι ίδιοι αποφεύγουν επιμελώς να πραγματοποιούν όσο διαχειρίζονται την εξουσία) είναι ένα σύνολο συμπεριφορικών αντιδράσεων παυλοφιανού τύπου:

Σε κάθε εγκωμιαστική αναφορά του ονόματος του Αρτούρο Ούι του κάθε κομματικού μικρόκοσμου, οι «οπαδοί» αντιδρούν με ζωηρά χειροκροτήματα και κραυγές επιδοκιμασίας, ενώ σε κάθε απαξιωτική αναφορά σ’ αυτόν αντιδρούν με μια παρορμητική, λεκτική και κινητική βιαιότητα, εν είδει νευρόσπαστου. Όπως ακριβώς τα σκυλάκια του Παβλόφ εκκρίνουν αυτόματα γαστρικό υγρό όχι με τη λήψη της τροφής αλλά με τη σύλληψη ενός ηχητικού ή οπτικού σήματος που έχει συνδεθεί με την χορήγηση της τροφής...

Έτσι, διαμορφώνεται η αποκαλυπτική εικόνα μιας αξιολύπητης θλιβερής αγέλης ανθρώπων που η πολιτική λειτουργία τους έχει σαν πυρήνα της ένα και μόνο εξαρτημένο αντανακλαστικό: «Αρχηγός»..

Εξ’ ου και η επίγραμμα στην είσοδο της Κόλασης από τη «Θεία Κωμωδία» του Dante: «Εσείς που μπαίνετε, αφήστε κάθε ελπίδα»… (Άσμα ΙΙΙ)

ertopen.com 

* Ο Κλεάνθης Γρίβας είναι ψυχίατρος, νευρολόγος, διδάκτωρ ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει σπουδάσει ιατρική και κοινωνιολογία, ενώ είναι τακτικός συνεργάτης πολλών ιστοσελίδων, περιοδικών και εφημερίδων...

Αναστολή δύο πλειστηριασμών μετά από παρέμβαση στη «do Value» (vid)

Η μέχρι τώρα προσπάθεια έχει φέρει αποτελέσματα. Με τη μαζική λαϊκή πάλη έχουμε αναστείλει πλειστηριασμούς, έχουν ρυθμιστεί δάνεια, παραμένουν στα σπίτια τους οικογένειες, παρά τις προσπάθειες εξώσεων».

Την αναστολή δύο πλειστηριασμών σπιτιών δύο οικογενειών πέτυχαν με την παρέμβαση που πραγματοποίησαν το μεσημέρι της Τετάρτης 5 Απρίλη στη «do Value», (εταιρεία διαχείρισης κόκκινων δανείων), σωματεία και φορείς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ.

Παράλληλα με την αναστολή οι δύο οικογένειες θα διακανονίσουν το χρέος σε ύψος δόσεων που να μπορούν να ανταποκριθούν με βάση τις δυνατότητές τους.

Η σημερινή παρέμβαση αφορούσε σε τρεις υποθέσεις συνολικά, οι δύο για πλειστηριασμούς που έγινε αναστολή και η μια για ρύθμιση δανείου που έγινε.

Στην κινητοποίηση παραβρέθηκαν ο Βάλσαμος Συρίγος, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και υποψήφιος βουλευτής Ανατολικής Αττικής του ΚΚΕ και η Έφη Χαλιού, πρόεδρος του Σωματείου Χρηματοπιστωτικού Αττικής και υποψήφια βουλευτής Νότιου Τομέα του ΚΚΕ.

«Ενώ βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και οι διάφοροι "σωτήρες" προσπαθούν να υφαρπάξουν την ψήφο του λαού, υποσχόμενοι για πολλοστή φορά φρούδες ελπίδες, τα funds και τα κοράκια συνεχίζουν το έργο τους» σημειώνει το ΠΑΜΕ και προσθέτει: «Αρπάζουν καθημερινά το μόχθο και τον ιδρώτα των λαϊκών νοικοκυριών. Αν επιτίθενται έτσι σε προεκλογική περίοδο, όλοι καταλαβαίνουμε τι μας ετοιμάζουν για μετά τις εκλογές. Αποδεικνύεται ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, με οργάνωση και αλληλεγγύη. Αυτή η οργάνωση του λαού πρέπει να δυναμώσει ακόμα περισσότερο για να μπορέσουμε πιο αποτελεσματικά να αντιπαλέψουμε την επίθεση, που και μετά τις εκλογές θα οξυνθεί.

Η μέχρι τώρα προσπάθεια έχει φέρει αποτελέσματα. Με τη μαζική λαϊκή πάλη έχουμε αναστείλει πλειστηριασμούς, έχουν ρυθμιστεί δάνεια, παραμένουν στα σπίτια τους οικογένειες, παρά τις προσπάθειες εξώσεων».
902.gr

Θεανώ Φωτίου: «Εξαπατά η κυβέρνηση τους νέους με τα 5.000 δάνεια αγοράς κατοικίας...»

Θεανώ Φωτίου: «Εξαπατά η κυβέρνηση τους νέους με τα 5.000 δάνεια αγοράς κατοικίας όταν 400.000 νέοι δεν μπορούν να εγκαταλείψουν το παιδικό τους δωμάτιο για να ζήσουν αυτόνομα»

Δήλωση της Θεανώς Φωτίου, αναπλ. Τομεάρχη για την Κοινωνική Αλληλεγγύη της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτή Β3 Νότιου Τομέα Αθήνας

«Σήμερα η ΝΔ ξεκινά, μόνο για προεκλογικούς λόγους, ένα πρόγραμμα δανείων για νέους, 25-39 ετών, που στην ουσία ωφελεί μόνο τις Τράπεζες οι οποίες παίρνουν χρήματα του κράτους για να αποκτήσουν νέο πελατολόγιο στα στεγαστικά δάνεια. Σήμερα τα επιτόκια αυξάνονται και ο πτωχευτικός νόμος του Κ. Μητσοτάκη απειλεί τους νέους δανειολήπτες να εμπλακούν σε ατέρμονα κύκλο κόκκινων δανείων αφού είναι άγνωστο πόσο θα αυξηθεί μέ​σα στα επόμενα 30 χρόνια η δόση που θα πληρώνουν.

Ο κ. Μητσοτάκης αγνοεί εσκεμμένα ότι 400.000 νέοι 25-44 ετών δεν μπορούν να εγκαταλείψουν το παιδικό τους δωμάτιο διότι 31% είναι άνεργοι, ένας στους τρεις νέους εργαζόμενους βρίσκεται στα όρια της φτώχειας και ένας στους 2 νέους εργάζεται σε μερική απασχόληση. Άρα, είναι κοροϊδία αυτή η σταγόνα στον ωκεανό.

Αλλά ούτε καν 5.000 δάνεια δεν θα δοθούν, γιατί αυτό σημαίνει Μ.Ο. 100.000 € ανά δάνειο, που δεν αρκεί για να αγοράσει κανείς πάνω από 50 τ.μ. Και για τέτοιο δάνειο, ο κ. Χατζηδάκης καυχιέται ότι με τα σημερινά δεδομένα η δόση θα είναι 342 € το μήνα, όταν ξέρει καλά ότι το ποσό αυτό θα αυξηθεί από τον Μάιο, που θα αυξηθούν και πάλι τα τραπεζικά επιτόκια.

Η στεγαστική κρίση των νέων δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με τα 5.000 δάνεια Διότι στην Ελλάδα 1 στα 3 νοικοκυριά νέων (35 %) ξοδεύουν πάνω από το 70% του εισοδήματός τους για έξοδα στέγης, ενοίκιο ή δόση δανείου, κοινόχρηστα, ηλεκτρικό, νερό, θέρμανση ή ψύξη, πράγμα και σημαίνει ότι δεν μπορούν να ζήσουν με τα υπόλοιπα.

Η μόνη λύση για τη στέγη των νέων είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ:

- 1ον: Διπλασιάζουμε το στεγαστικό επίδομα για 150.000 νοικοκυριά ηλικίας 24 - 44 ετών (400.000 μέλη). Από 70 €/μήνα σε 140 € για ένα άτομο και από 175 €/μήνα σε 350 € για ζευγάρι με δύο παιδιά. διευρύνοντας τα εισοδηματικά κριτήρια, αντίστοιχα, σε 10.000 έως 25.000 €, και παρέχοντας εγγύηση ενοικίου για νέες και νέους σε επισφαλείς και εποχικές θέσεις εργασίας.

- 2ον: Αντιμετωπίζουμε τη φούσκα ακινήτων, με ένα νέο καινοτόμο δημόσιο εργαλείο, την Τράπεζα Στέγης, απόθεμα, δηλαδή, κατοικιών, με σκοπό την απόκτηση ιδιόκτητης ή ενοικιαζόμενης κατοικίας από τους νέους με πολύ ευνοϊκούς όρους. Το απόθεμα απαρτίζεται από:

- α. Κενά και ανεκμετάλλευτα δημόσια ακίνητα (Ασφαλιστικών Ταμείων, ΝΠΔΔ, Δήμων, Εκκλησίας, κοινωφελών ΝΠΙΔ).
- β. Κενά και ανεκμετάλλευτα κτίρια ιδιωτών.
- γ. Ενεργές κατοικίες και διαμερίσματα ιδιωτών που τα διαθέτουν στην Τράπεζα στέγης  προς ενοικίαση σε μειωμένες τιμές για 3, 5 ή 8 χρόνια χάρη σε ένα ελκυστικό πακέτο κινήτρων με:

• φοροελαφρύνσεις, o εξασφάλιση 12 ενοικίων το χρόνο, 
• ενεργειακή αναβάθμιση ακινήτου και ενεργειακό πιστοποιητικό, 
• ασφάλεια πυρός και νομική κάλυψη, 
• ανακαίνιση και παράδοση σε καλή κατάσταση μετά τη λήξη της παραχώρησης.

- 3ον: Παράλληλα θεσμοθετούμε κανόνες για τη βραχυχρόνια μίσθωση (airbnb): Δεν επιτρέπονται σε νομικά πρόσωπα (επιχειρήσεις) δραστηριότητες βραχυχρόνιας μίσθωσης διότι υποκρύπτουν τουριστικό προϊόν, αλλά επιτρέπεται σε φυσικά πρόσωπα για 2-3 ακίνητα ανά ΑΦΜ ιδιοκτήτη ή/και διαχειριστή.

Για τη στεγαστική πολιτική δημιουργείται μηχανισμός χρηματοδότησης και ανάπτυξης οικονομικής προσιτής κατοικίας από αποθεματικά του πρ. ΟΕΚ και πόρους του ΕΣΠΑ 2021-27, του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (όπου η ΝΔ περιέλαβε μόνον 1 εκ. για κοινωνική κατοικία) και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.»

 

Κι αν κόβαμε τον ομφάλιο λώρο με το smartphone;

Το να κουβαλάς πάντα μαζί σου ένα smartphone δημιουργεί «αγχώδη ατμόσφαιρα» και κάνει πιο επιφανειακές τις επαφές με τους φίλους και την οικογένεια, λέει άλλο μέλος του φόρουμ. Σύμφωνα με τον Jose Briones, τα συμβατικά κινητά γοητεύουν και νεότερους που τα βρίσκουν cool ή ρετρό.

Αντικατέστησε το smartphone με ένα συμβατικό κινητό, χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο, χωρίς εφαρμογές και διαβεβαιώνει ότι άλλαξε η ζωή του.

Οταν θέλει να παίξει μουσική, ο 27χρονος Αμερικανός Jose Briones βάζει CD! Οταν θέλει να πάει κάπου, τυπώνει πριν ξεκινήσει την διαδρομή ή ρωτάει τους περαστικούς!

Και δεν είναι ο μόνος: η επιστροφή αυτή στα παλιά προσελκύει «όσους θέλουν να ξαναβρούν τον χαμένο χρόνο τους ή να ξαναδώσουν γεύση στην ζωή τους», λέει.

Συμμετέχει στον συντονισμό ενός φόρουμ στο Reddit, με 17.000 μέλη που έχουν επιστρέψει στα παλιά κινητά, με τις μικρές οθόνες και πολύ λίγες εφαρμογές, έως και καμία.

Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη τηλεφωνική κλήση από κινητό, στις 3 Απριλίου 1973, αυτές οι παλιές συσκευές θυμίζουν την προ smartphone εποχή, εκεί γύρω στην αλλαγή του αιώνα, όταν τα κινητά δεν χρησίμευαν παρά για τις συνομιλίες άντε και μέχρι και την ανταλλαγή sms.

Ο Melanin_King0, μέλος του φόρουμ, αισθάνεται καλύτερα τρεις εβδομάδες μετά την επιστροφή στο συμβατικό κινητό. «Οταν βρισκόμουν όλη την ώρα στο smartphone, είχα την εντύπωση ότι το μυαλό μου ήταν σε σύννεφο», περιγράφει στο Reddit. «Δεν κατάφερνα να κάνω τίποτε άλλο. Σκρόλαρα βίντεο στο Instagram και το TikTok και αυτό μου κατέστρεφε την ενεργητικότητα».

«Στρεσογόνο»

Το να κουβαλάς πάντα μαζί σου ένα smartphone δημιουργεί «αγχώδη ατμόσφαιρα» και κάνει πιο επιφανειακές τις επαφές με τους φίλους και την οικογένεια, λέει άλλο μέλος του φόρουμ.
Σύμφωνα με τον Jose Briones, τα συμβατικά κινητά γοητεύουν και νεότερους που τα βρίσκουν cool ή ρετρό.

Τα μέλη του φόρουμ δηλώνουν ότι διατηρούν ορισμένες πρακτικές εφαρμογές, όπως το email τους, τα Spotify, Google Maps ή Microsoft Teams, αλλά πολύ λίγοι λένε ότι θέλουν το TikTok, το Instagram και το Facebook. Οι περισσότεροι διατηρούν το smartphone τους για την δουλειά τους.

Ο Jose Briones μεταφέρει την κάρτα SIM σε ένα iPhone ή τάμπλετ όταν έχει πολλές τηλεδιασκέψεις ή όταν ταξιδεύει, αλλά διαφορετικά λέει ότι χρησιμοποιεί το συμβατικό κινητό του στο 80% του χρόνου του. «Στην δουλειά μου με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις έχω πολλά email, υπενθυμίσεις, σημειώσεις... Είναι εξαντλητικό. Δεν πρέπει να εισβάλει στην ιδιωτική μου ζωή», λέει.

Αν και η αγορά είναι περιορισμένη, προς το παρόν, πολλές εταιρείες έχουν λανσάρει «μίνιμαλ» τηλέφωνα που επιτρέπουν τις τηλεφωνικές κλήσεις, την αποστολή sms και ενδεχομένως την εγκατάσταση ενός-δυο apps.

«Είδος υπό εξαφάνιση»

Ο κατασκευαστής του «Light Phone», μια εταιρεία στο Μπρούκλιν, υπόσχεται στην ιστοσελίδα του να μην έχει ποτέ μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πλοηγούς ή στρεσογόνο ατελείωτο σκρολάρισμα στις συσκευές του. Το Light Phone ωστόσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως hot spot και υπάρχει δυνατότητα προσθήκης app μουσικής ή χαρτών.

Σύμφωνα με το CNBC, οι πωλήσεις της Light και της Punkt, άλλης κατασκευάστριας συμβατικών κινητών, αυξάνονται.

«Είναι πια καιρός να βάλουμε όρια και να δημιουργήσουμε μία πιο υγιή σχέση με την τεχνολογία», δηλώνει ο Petter Neby, ιδρυτής και διευθυντής της Punkt σε άρθρο του στο αμερικανικό δίκτυο.

Οι πωλήσεις των συμβατικών κινητών γνώρισαν ελαφρά αύξηση πέρυσι στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα και σε πτώση στον υπόλοιπο κόσμο, σύμφωνα με στοιχεία του κέντρου μελετών IDC, διότι οι τιμές των smartphone πέφτουν στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Ορισμένοι λένε «ότι το να είναι διαρκώς καλωδιωμένοι επηρεάζει την ψυχική τους υγεία», σημειώνει η Nabila Popal, διευθύντρια ερευνών στο IDC. «Αλλά αυτή η πρόσφατη αύξηση του ενδιαφέροντος για τις παλιές κινητές συσκευές δεν σημαίνει ανατροπή της βασικής τάσης που είναι η παρακμή τους».

Τα συμβατικά κινητά παραμένουν είδος υπό εξαφάνιση, διαπιστώνει η Carolina Milanesi της Creative Strategies.
euronews

EEKE / Έρευνα: Η συμπεριφορά του καταναλωτή την περίοδο της ακρίβειας στην Ελλάδα 2021-2022

Η ΕΕΚΕ - Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας της ΓΣΕΕ, πραγματοποίησε έρευνα με σκοπό την καταγραφή των αντιδράσεων των καταναλωτών στην τρέχουσα αύξηση των τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών που καταναλώνει.

Ο Έλληνας της Ακρίβειας δεν μπορεί να συντηρήσει την κατοικία του, μειώνει τις φορές που κάνει μπάνιο και αδυνατεί να καταναλώσει κρέας.        

  Έρευνα: Η συμπεριφορά του καταναλωτή την περίοδο της ακρίβειας στην Ελλάδα 2021-2023.

Η Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας της ΓΣΕΕ, πραγματοποίησε έρευνα με σκοπό την καταγραφή των αντιδράσεων των καταναλωτών στην τρέχουσα αύξηση των τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών που καταναλώνει.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο χρονικό διάστημα από 10 Ιανουαρίου έως 10 Φεβρουαρίου 2023, με συμπλήρωση χιλίων επτακοσίων δέκα (1.710) on line ερωτηματολογίων.

Τα σημαντικότερα αποτελέσματα που προέκυψαν είναι τα εξής : 

• Σε τακτική συντήρηση και επισκευή της κατοικίας τους προβαίνει πάντα μόνο το 4,8%. Στην πλειονότητά τους οι ερωτώμενοι (59,9%) δηλώνουν ότι τελευταία φορά που συντήρησαν την κατοικίας τους ήταν τα τελευταία τρία ή περισσότερο από πέντε χρόνια.
• Οι καταναλωτές που μείωσαν το ποσοστό θέρμανσης της κατοικίας τους σε μεγάλο βαθμό αποτελούν το 86,8%. 8 στους 10 επιλέγει να φορά περισσότερα ρούχα για να αποφεύγει τη δαπάνη της θέρμανσης. Το 91,3% χαμηλώνει ή κλείνει τη θέρμανση τις νυχτερινές ώρες του ύπνου.
• Σε ποσοστό 40%, οι καταναλωτές μειώνουν τις φορές που κάνουν μπάνιο ενώ οι περισσότεροι προτιμούν ένα γρήγορο ντους αντί για μπάνιο (73,5%).
• Το 74,4% δηλώνει ότι αποφεύγει τη χρήση του φούρνου της ηλεκτρικής κουζίνας. Δεν είναι μικρό όμως και το ποσοστό όσων μείωσαν και το καθημερινό μαγείρεμα (57%).
• Στην ίδια λογική, μείωσαν και το σιδέρωμα ρούχων (73,7%) ενώ επιλέ­γουν να πλένουν τα πιάτα στο χέρι για να αποφύγουν τη χρήση του πλυντηρίου πιάτων (79,4%). Επίσης, την προτίμησή τους στην απλώστρα ρούχων αντί για στεγνωτήριο δηλώνει το 94,6% των καταναλωτών.
• Στην ερώτηση αν πραγματοποιούν αγορές από το καλάθι του νοικοκυριού, η πλειονότητα απαντά αρνητικά (83%). Οι καταναλωτές σημειώνουν ότι το καλάθι του νοικοκυριού δε συμβάλλει κα­θόλου στη μείωση κόστους τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης του νοικοκυριού τους (71,0%).
• Από τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό οι καταναλωτές θεωρούν πρωταρχική τους ανάγκη να καλύψουν το κόστος των τροφίμων (73,2%). Δευτερεύουσα αλλά εξίσου σημαντική ανάγκη θεωρούν την κάλυψη του κόστους ιατρικής περίθαλψης (59,8%), στη συνέχεια της θέρμανσης (54,3%) και τέλος του ενοικίου/ δανείου κατοικίας (53,9%). Αξιοσημείωτο είναι το γεγο­νός ότι η ψυχαγωγία για τους περισσότερους είναι από καθόλου έως μέτρια σημαντική (77,4%) όπως, ομοίως, η προσωπική φροντίδα (70,2%) και η ένδυση (76,10%).
• Οι καταναλωτές μείωσαν και τη μετακίνηση με Ι.Χ. 77,3% ενώ ιδιαίτερα σημαντικό ποσοστό μείωσε και την αγορά τροφίμων και τα λοιπά βασικά είδη πρώ­της ανάγκης (55,6% και 65,10% αντίστοιχα). Τέλος, οι καταναλωτές για να ανταπεξέλθουν στις ανατιμήσεις προϊόντων και ενέργειας επιλέγουν να προβούν σε περικοπή δαπανών για την προσωπική τους φροντίδα αλλά και την ένδυση / υπόδηση (83,5% και 90,4%).
• Αναφορικά με τις δραστηριότητες αναψυχής, 6 στους 10 καταναλωτές αδυνατούν να απολαύ­σουν έστω και μία εβδομάδα διακοπές το χρόνο. Το 56,2% δεν έχει κάνει διακοπές τουλάχιστον τα 3 τελευταία έτη ή και καθόλου. Σχεδόν 3 στους 10 καταναλωτές δεν έχουν κάνει διακοπές εδώ και πολλά χρόνια ενώ ομοίως στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και το υπόλοιπο 27,8% που απέδρασε μόλις για μία εβδομάδα πριν από τρία έτη.
• Σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες, μία φορά την εβδομάδα μπορεί να καταναλώνει κρέας το 41,3%. Με βάση τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό, ψάρι μία φορά την εβδομάδα καταναλώνει το 52,3%. Το ίδιο φαί­νεται να συμβαίνει και για τα πουλερικά, αφού μόλις μία φορά καταναλώνεται από το 55,9%.
• 7 στους 10 ερω­τώμενους επιλέγουν να αγοράζουν τρόφιμα με βάση την προσφορά και την χαμηλότερη τιμή.
• Σχεδόν όλοι οι καταναλωτές επιθυμούν να αγοράζουν προϊόντα απ’ ευ­θείας από τους παραγωγούς χωρίς τη μεσολάβηση μεσαζόντων (91,5%).

Ακολουθούν στοιχεία της Έρευνας, όπως:

• τα Δημογραφικά τοιχεία και το Προφίλ του Νοικοκυριού, 
• τους Τρόπους Αντιμετώπισης της Ενεργειακής Κρίσης, 
• τη Διαχείριση του Οικογενειακού τους Προϋπολογισμού
• την Αντίληψή τους για την Οικονομική Πολιτική, 
• τη Στάση τους για τις Συλλογικές Δράσεις, 
• τα συνολικά Συμπεράσματα της έρευνας 

πηγή: eeke.gr

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ Απριλίου 2023: Πότε θα καταβληθούν οι κύριες και επικουρικές συντάξεις

Πληρώμή Συντάξεων Απριλίου 2023 - Πότε θα δουν τα χρήματα του Απριλίου στους λογαριασμούς τους οι συνταξιούχοι...

Την πληρωμή των κύριων και επικουρικών συντάξεων Απριλίου, των προκαταβολών συντάξεων για τον ίδιο μήνα περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- ο προγραμματισμός των καταβολών από e-ΕΦΚΑ για την εβδομάδα 28 Μαρτίου – 1 Απριλίου.

Αναλυτικά, οι ημερομηνίες πληρωμής των συντάξεων Απριλίου 2023 για όλα τα Ταμεία: 

•  Την Τετάρτη 29 Μαρτίου 2023 θα καταβληθούν οι κύριες και οι επικουρικές συντάξεις που προέρχονται από το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τράπεζες, εντασσόμενα (ΤΣΕΑΠΓΣΟ,ΤΣΠ-ΗΣΑΠ), ΟΤΕ και Δημόσιο (για τους συνταξιούχους που το ΑΜΚΑ τους λήγει σε 1, 3, 5, 7, 9)

• Την Πέμπτη 30 Μαρτίου 2023 θα καταβληθούν οι κύριες και οι επικουρικές συντάξεις που προέρχονται από το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τράπεζες, εντασσόμενα (ΤΣΕΑΠΓΣΟ,ΤΣΠ-ΗΣΑΠ), ΟΤΕ και Δημόσιο (για τους συνταξιούχους που το ΑΜΚΑ τους λήγει σε 0, 2, 4, 6, 8)

Για τα υπόλοιπα Ταμεία οι συντάξεις του Απριλίου 2023 θα πληρωθούν ως εξής

• Οι προσωρινές συντάξεις Ενόπλων Δυνάμεων, Σωμάτων Ασφαλείας και Πυροσβεστικού Σώματος θα καταβληθούν όπως στο Δημόσιο, δηλαδή ανάλογα με τον λήγοντα αριθμό ΑΜΚΑ, στις 29 και 30 Μαρτίου
• Τα υπόλοιπα Ταμεία του ΕΦΚΑ (Μισθωτών) θα καταβάλλουν τις συντάξεις όπως στο Δημόσιο, δηλαδή ανάλογα με τον λήγοντα αριθμό ΑΜΚΑ, στις 29 και 30 Μαρτίου
• Ο ΟΑΕΕ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 28 Μαρτίου 2023
• Ο ΟΓΑ θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 28 Μαρτίου 2023
• Το ΕΤΑΑ (μη Μισθωτών) θα καταβάλλει τις συντάξεις την Τρίτη 28 Μαρτίου 2023
• Το ΝΑΤ και ΚΕΑΝ θα καταβάλλουν τις συντάξεις την Τρίτη 28 Μαρτίου 2023
• Το ΕΤΑΠ – ΜΜΕ θα καταβάλει τις συντάξεις την Τρίτη 28 Μαρτίου 2023
• Το ΕΤΑΤ θα καταβάλει τις συντάξεις την Τρίτη 28 Μαρτίου 2023
• Ο ΟΠΕΚΑ θα καταβάλλει τις συντάξεις των Ανασφάλιστων Υπερηλίκων την Τρίτη 28 Μαρτίου 2023

Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου του e-ΕΦΚΑ

Για να μην γίνει το νερό σαν το ρεύμα ακριβό… / Συγκέντρωση στη Βουλή σήμερα Δευτέρα 20/3/2023 – 4.30 μ.μ.

 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΑΝ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΑΚΡΙΒΟ

Να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ που ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση του νερού

Συγκέντρωση στη Βουλή • Δευτέρα 20/3/2023 – 4.30 μ.μ.

Πριν στεγνώσουν τα δάκρυα για τους 57 νεκρούς των Τεμπών, που δολοφονήθηκαν στο βωμό της άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, η κυβέρνηση χωρίς ντροπή, συνεχίζει στον εγκληματικό δρόμο των ιδιωτικοποιήσεων των κοινών – δημόσιων αγαθών και υποδομών.

Την Δευτέρα 20/3/2023 η κυβέρνηση θα καταθέσει για ψήφιση στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Ενέργειας που ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης – αποχέτευσης και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενώ παράλληλα περνά μια σειρά αντιπεριβαλλοντικές ρυθμίσεις που διευκολύνουν το χτίσιμο σε αιγιαλούς και υποβαθμίζουν την προστασία περιοχών natura.

Το πολυνομοσχέδιο διευρύνει τις αρμοδιότητες της ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) η οποία μετονομαζόμενη σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων αναλαμβάνει επιπλέον τη «ρύθμιση» των υπηρεσιών ύδρευσης, αποχέτευσης και διαχείρισης αστικών αποβλήτων. Αυτό σημαίνει ότι στρώνεται νομικά το έδαφος για την ανάπτυξη αγοράς σε αυτούς τους τομείς κατά τα πρότυπα της αγοράς ενέργειας, τις συνέπειες της οποίας τις βλέπουμε κάθε μήνα στους εξωφρενικούς λογαριασμούς του ρεύματος και του φυσικού αερίου.

Το πολυνομοσχέδιο συνιστά κατάφωρη αντιδημοκρατική εκτροπή επειδή καταπατά τις αποφάσεις 1906/2014, 190 & 191/2022 της Ολομέλειας και 1886/2022 του Δ΄ τμήματος του ΣτΕ, σύμφωνα με τις οποίες το Σύνταγμα δεν επιτρέπει την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, το ιδιωτικό Υπερταμείο δεν μπορεί να διαχειρίζεται τέτοιες υπηρεσίες, ο κύκλος των υπηρεσιών ύδρευσης- αποχέτευσης είναι ενιαίος – αδιάσπαστος, υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο και το νερό δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν εμπορικό προϊόν.

Η διαφαινόμενη γενίκευση της ιδιωτικοποίησης – εμπορευματοποίησης του τομέα της διαχείρισης των αστικών αποβλήτων (πιθανότατα και της αποκομιδής) θα οδηγήσει σε αύξηση των δημοτικών τελών, απολύσεις εργαζομένων, μεγαλύτερη αδιαφάνεια, ανεξέλεγκτες καταστάσεις όσον αφορά την τήρηση κανόνων προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος. Το τι σημαίνει η παράδοση του τομέα των απορριμμάτων σε ιδιωτικά συμφέροντα το βλέπουμε ήδη στον τομέα της ανακύκλωσης που την διαχειρίζονται ιδιώτες και οι επιδόσεις της χώρας είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη. Το βλέπουμε στη διαιώνιση του μοντέλου των φαραωνικών έργων και λειτουργιών μέσω ΣΔΙΤ που εδώ και μισό αιώνα τρέφουν το τέρας των εγκαταστάσεων διαχείρισης σκουπιδιών στην Φυλή και έχουν μετατρέψει την Δυτική Αττική σε απόπατο του λεκανοπεδίου.

Η γενίκευση της ιδιωτικοποίησης ζωτικών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας εκτός από την μείωση του επιπέδου ασφαλείας, την υποβάθμιση της ποιότητας και την αύξηση του κόστους, καθιστά μακροπρόθεσμα το κράτος και την κοινωνία όμηρο ιδιωτικών συμφερόντων. Οι εταιρείες που αναλαμβάνουν τη διαχείριση αυτών αγαθών θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να απειλούν και να εκβιάζουν τις κυβερνήσεις για ακόμα πιο συμφέροντες όρους όπως ακριβώς έγινε και με τις αμαρτωλές συμβάσεις του εξοπλισμού τηλεδιοίκησης στα τρένα που είχαν σαν αποτέλεσμα να χαθούν 57 ζωές.

Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ!

Συλλαλητήρια ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού - Δευτέρα 20 Μάρτη στην Αθήνα, 7 μ.μ. στο Σύνταγμα και σε άλλες πόλεις.

Συλλαλητήριο τη Δευτέρα 20 Μάρτη στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, ενάντια στο νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση για την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού διοργανώνουν εργατικά Συνδικάτα.

Σε κινητοποιήσεις προχωρούν τη Δευτέρα 20 Μάρτη, Σωματεία και μαζικοί φορείς ενάντια στο νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση για την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού. Την ίδια μέρα οι εργαζόμενοι στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης - Άρδευσης (ΔΕΥΑ) προχωρούν σε 24ωρη απεργία με απόφαση της Ομοσπονδίας τους.

Το νομοσχέδιο αυτό σύμφωνα με την ιστοσελίδα 902.gr, προβλέπει τη δημιουργία Ρυθμιστικής Αρχής ελέγχου των υδάτων και των αστικών αποβλήτων, με στόχο να επιταχύνει την εμπορευματοποίηση του νερού, την υιοθέτηση κανόνων τιμολόγησης, να βαθύνει η εμπορευματική λειτουργία των δημοτικών επιχειρήσεων και να προχωρήσουν οι άμεσες ιδιωτικοποιήσεις.

Στην Αθήνα το αγωνιστικό ραντεβού Σωματείων και φορέων έχει δοθεί στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα. Οι προσυγκεντρώσεις έχουν οριστεί στις 6.15 το απόγευμα σε Κλαυθμώνος, Ομόνοια και Προπύλαια.

Επιπλέον δρομολογούνται λεωφορεία από τις εξής περιοχές: 

• Άνω Λιόσια: Στις 5 μ.μ. τριγωνική πλατεία (όπισθεν δημαρχείου)
• Ασπρόπυργος: Στις 5.30 μ.μ., από παραλία
• Ελευσίνα: Στις 5.15 μ.μ., δημοτικό πάρκινγκ
• Κόκκινος Μύλος: Στις 5.15 μ.μ., Τριγωνική Πλατεία
• Μενίδι: Στις 5.15 μ.μ., πλατεία Καράβου
• Ολυμπιακό Χωριό: Στις 5 μ.μ. από Κακλαμανάκη 21.

Κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις

Την ίδια μέρα πραγματοποιούνται κινητοποιήσεις στις εξής πόλεις: 

• Στο Ηράκλειο, στις 12 μ., στα γραφεία της ΔΕΥΑ Ηρακλείου
• Στην Καλαμάτα, στις 10 π.μ., έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΔΕΥΑ Καλαμάτας.
• Στο Κιάτο, στις 11.30 π.μ.το πρωί στο δημαρχείο.
• Στη Λάρισα, το Εργατικό Κέντρο καλεί στις 7 μ.μ. στην κεντρική πλατεία.
• Στη Μυτιλήνη, στις 11 π.μ. στην πλ. Σαπφούς.
• Στο Ναύπλιο, στις 9 π.μ. στη ΔΕΥΑ.
• Στην Ξάνθη, στις 10 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο
• Στην Πάτρα, η αγωνιστική Δημοτική Αρχή καλεί στις 11.30 π.μ. σε συγκέντρωση στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και Ιονίων Νήσων (Ν.Ε.Ο Πατρών – Αθηνών 158).
• Στην Παιονία, στις 11.30 π.μ., έξω από το Δημαρχείο Παιονίας στο Πολύκαστρο.
• Στη Χαλκίδα, στη 1 μ.μ. στα γραφεία της ΔΕΥΑ (Νεοφύτου 69)

Την Τρίτη, 21 Μάρτη, σε συγκέντρωση καλεί το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης, στις 7 το απόγευμα, μπροστά από το Δημαρχείο Κεφαλονιάς. 

Νερό κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα

«Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα» τονίζει το ΠΑΜΕ. Ζητά την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου και καλεί σε μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο της Δευτέρας.

«Οι συνέπειες για τον λαό θα είναι μεγάλες, αφού από τη μια θα χρυσοπληρώσει την αύξηση της τιμής του νερού και από την άλλη η ποιότητα του νερού και οι επιπτώσεις του στη δημόσια υγεία θα βρίσκονται πάντα υπό τη δαμόκλειο σπάθη των επιχειρηματικών κερδών που θυσιάζουν τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στον βωμό του κόστους - κέρδους», σημειώνει και προσθέτει πως «την ίδια στιγμή η πρόσβαση του λαού στο δίκτυο θα είναι στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων που δεν θα διστάζουν να κόβουν το νερό σε φτωχά νοικοκυριά με χρέη, όπως κάνουν η ΕΥΔΑΠ ΑΕ και η ΕΥΑΘ ΑΕ σήμερα. Δεν πέρασαν παρά λίγες ημέρες όπου τα συνδικάτα απέτρεψαν μια τέτοια εξέλιξη σε ένα φτωχό νοικοκυριό της Αθήνας. Αυτή είναι άλλωστε η πρόσφατη εμπειρία σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, όπου το νερό λειτουργεί ως εμπόρευμα και σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, οι λαοί σε πολλές χώρες της Ευρώπης είπαν στην κυριολεξία το νερό - νεράκι!». Διεκδικεί να αποσυρθεί το νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Έξω οι εργολάβοι, κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο νερό και τη διαχείρισή του. Φτηνό και ποιοτικό νερό. Άμεση μείωση όλων των τιμολογίων, κυρίως σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους. Καμία διακοπή νερού για χρέη σε εργατικές και λαϊκές οικογένειες.

Σε μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο καλεί η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας τονίζοντας πως «δεν δεχόμαστε την προώθηση της επιχειρηματικής δράσης στο νερό, κατά τα πρότυπα της Ενέργειας, των σιδηροδρόμων κ.ά. Δεν θα επιτρέψουμε τις συνέπειες αυτής αντιλαϊκής πολιτικής, που θα είναι από τη μια να χρυσοπληρώνουμε το νερό κι από την άλλη οι επιχειρηματικοί όμιλοι να καθορίζουν την ποιότητα του νερού και τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία θυσιάζοντας τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στο βωμό του κόστους – κέρδους. Τις συνέπειες αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής τις μετρήσαμε ήδη με το έγκλημα στα Τέμπη».

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής απευθύνει και η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής.

Στο συλλαλητήριο καλούν μεταξύ άλλων το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - ΠΕΕΜΑΓΕΝ, το Κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στην Ενέργεια Αττικής - Βοιωτίας - Εύβοιας - Κορινθίας, το Συνδικάτο Τύπου - Χάρτου, το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων,  οι ΣΕΠΕ Ρόζα Ιμβριώτη, Σωκράτης, Σεφέρης, Χαϊδαρίου, Πλουμπίδης, Παπαμαύρος, Γληνός, Έλλη Αλεξίου, Περικλής, Θουκυδίδης. Από την ιδιωτική εκπαίδευση το σωματείο «ο Βύρωνας».

Την απαίτησή τους να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και να μην προχωρήσει η εμπορευματοποίηση του νερού, εκφράζουν μεταξύ άλλων το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, το Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου, το Σωματείο Εργαζομένων Επισιτισμού Χανίων, ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χανίων, το Σωματείο Κατασκευών και Συναφών Επαγγελμάτων Χανίων, το Συνδικάτο Εργαζομένων Τροφίμων - Ποτών Χανίων το Σωματείο Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Χανίων.

Τη στήριξή τους στον αγώνα των εργαζομένων στις ΔΕΥΑ εκφράζουν το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ξάνθης, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αργολίδας, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης, η Ενωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, το Σωματείο Οικοδόμων και συναφών επαγγελμάτων Καβάλας.

Οι προσυγκεντρώσεις για την κινητοποίηση της Δευτέρας 20 Μάρτη

Οι προσυγκεντρώσεις για τη συγκέντρωση της Δευτέρας 20 Μάρτη, στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα, ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού, θα είναι στις 6.15 μ.μ. στα εξής σημεία:

Κλαυθμώνος: Ομοσπονδίες, Σωματεία και Επιτροπές Αγώνα στον ιδιωτικό τομέα, οικοδόμοι, τρόφιμα - ποτά, φάρμακο, χημική βιομηχανία, ενέργεια, τύπος - χαρτί, ιματισμός - δέρμα, μέταλλο, επισιτισμός - τουρισμός, τηλεπικοινωνίες, ταχυμεταφορές, τράπεζες, λογιστές, δικηγόροι, εμποροϋπάλληλοι, καλλιτέχνες, καθαρίστριες, γυμναστές, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, Εργατικό Κέντρο Πειραιά, Σωματεία στις μεταφορές, ναυτεργατικά σωματεία, μαζικοί φορείς του Πειραιά, Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, μαζικοί φορείς των Μεσογείων

Ομόνοια: Μαζικοί φορείς δήμων της Αττικής, ΟΒΣΑ, Σωματεία και Ενώσεις Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων, Ομοσπονδίες και Σωματεία Συνταξιούχων, Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, Σύλλογοι και Ομάδες Γυναικών

Προπύλαια: Σωματεία Εκπαιδευτικών, Σωματεία Εργαζομένων σε Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα, Σωματεία Υπουργείων, της Αποκεντρωμένης και Περιφερειακής διοίκησης, Σωματεία δήμων, Σωματεία υγειονομικών και Ειδικής Αγωγής, φοιτητικοί σύλλογοι.
902.gr