Νίκος Βούτης: «Το αίτημα για πολιτική αλλαγή ωριμάζει μέσα στην κοινωνία»

Συνέντευξη τ. προέδρου της Βουλής και βουλευτή Α Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Νίκου Βούτση στην εφημερίδα Real News και την Μαριτίνα Ζαφειριάδου

 

• - Οι προφανείς ευθύνες της κυβερνητικής πολιτικής και του κ. Μητσοτάκη προσωπικά για την αδυναμία πρόληψης αλλά και για την αποτυχημένη διαχείριση των πρόσφατων πυρκαγιών κλονίζουν ακόμα περισσότερο μέσα στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού την «αγιογραφημένη» ικανότητα του ιδίου και του δήθεν επιτελικού του κράτους για την αντιμετώπιση κρίσεων.


• - Την ίδια ώρα η μεγάλη ακρίβεια δίνει αποφασιστικό πλήγμα στην οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών, ενώ και η πανδημία, δυστυχώς για όλους μας, φέρνει στην επιφάνεια προφανείς κυβερνητικές ευθύνες.


• - Σε αυτό το περιβάλλον το αίτημα για πολιτική αλλαγή ωριμάζει μέσα στην κοινωνία που διακατέχεται από φόβο, από αβεβαιότητα αλλά πλέον και από οργή για τη σημερινή διακυβέρνηση.
• - Συναινέσεις με νεοφιλελεύθερες συνταγές δεν μπορούν να υπάρξουν.


• - Για εμάς είναι σαφής και διαχρονική, είναι αξιακή η θέση μας ως Αριστερή προοδευτική δύναμη για την ανάγκη μαζικού εμβολιασμού.


• - Η Αριστερά πρέπει να μένει σταθερή στις αξίες της αλληλεγγύης και των πολιτικών διεξόδων με επίκεντρο την αντιμετώπιση ανθρώπινων τραγωδιών όπως αυτές που γεννούν τα αλλεπάλληλα προσφυγικά – μεταναστευτικά κύματα.


• - Εν προκειμένω για το Αφγανικό αυτονόητο είναι το αίτημα για μία πολιτική ανοιχτών και ασφαλών διελεύσεων για Αφγανούς πρόσφυγες τόσο για την απορρόφησή τους από γειτονικές χώρες όσο και από την Ε.Ε. με ποιοτικά αναλογικό επιμερισμό σε όλες τις χώρες.

Ακολουθεί η συνέντευξη στη REAL NEWS και την Μαριτίνα Ζαφειριάδου

• - Κύριε Βούτση, συμφωνείτε με τα νέα μέτρα της κυβέρνησης στην κατεύθυνση περιορισμού της πανδημίας; Θα αποδώσουν;

Τα δεδομένα του τετάρτου κύματος της πανδημίας, στο οποίο ήδη προφανώς έχουμε μπει είναι δραματικά και προοιωνίζονται για το αμέσως προσεχές διάστημα πιθανές τραγικές εξελίξεις με μία ταυτόχρονη μεγάλη πίεση για το ΕΣΥ, στα όρια της αντοχής του. Η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε για πολλοστή φορά μέσα σε αυτόν τον ενάμιση χρόνο και αντιδρά με το μονόδρομο της γνωστής αποτυχημένης συνταγής, δηλαδή επικοινωνία και οριζόντιες απαγορεύσεις που αφορούν σε μεγάλο δείγμα όλων των πληθυσμιακών ομάδων καθώς και η εμβολιαστική εκστρατεία επίσης έχει «κολλήσει» στο ποσοστό του 55% που βεβαίως απέχει πολύ από το να αποτελεί ασπίδα για την κοινότητα. Για εμάς είναι σαφής και διαχρονική, είναι αξιακή η θέση μας ως Αριστερή προοδευτική δύναμη για την ανάγκη μαζικού εμβολιασμού.

Για να μιλήσει λοιπόν κανείς για την ατζέντα των περιοριστικών μέτρων και για την πιθανότητα αποτελεσματικής δράσης τους θα έπρεπε να μην έχει υπονομευθεί εξ’ αρχής από την ίδια την κυβέρνηση αυτή η πολιτική. Θέλω να είμαι σαφής, εννοώ ότι έπρεπε και πρέπει πρώτα να ληφθούν επείγοντα και ριζικά μέτρα για την πολύπλευρη ενίσχυση του ΕΣΥ, για ειδικά πρωτόκολλα και στήριξη στους χώρους εργασίας, στα ΜΜΜ, σε όλες τις βαθμίδες εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Αυτές τις προτεραιότητες τις δίνουν από πέρυσι οι επιστήμονες και τις έχουν προτείνει τα κόμματα της αντιπολίτευσης ήδη πολλές φορές. Η κυβέρνηση κωφεύει και παίρνει πλέον μεγάλο ρίσκο σε βάρος της κοινωνίας, λόγω της προφανούς εμμονής της σε ιδεοληπτικούς νεοφιλελεύθερους πειραματισμούς και στη μεροληπτική εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων.

• - Ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για τη διαχείριση των πυρκαγιών, αποδίδοντας μάλιστα τις ευθύνες προσωπικά στον πρωθυπουργό. Τι θα κάνατε διαφορετικά, αν ήσασταν στην κυβέρνηση;

Η κλιματική κρίση έχει έρθει εδώ και χρόνια και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μετά και την τραγική εμπειρία στο Μάτι, η οποία όπως είχα πει τότε σε συνέντευξη στην εφημερίδα σας θα στοιχειώνει για χρόνια πολλά την ελληνική κοινωνία, είχε κάνει όλη την απαραίτητη προετοιμασία στο θεσμικό επίπεδο και στο πεδίο της ενίσχυσης, της πρόληψης και της δασοπροστασίας με βάση την έκθεση Γκολντάμερ που είχε τύχει διακομματικής στήριξης τότε.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανέτρεψε όλον αυτόν το σχεδιασμό, με βάση τον οποίο προφανώς εμείς θα κινούμασταν για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις καταστάσεις. Η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή ήταν άκρως αποκαλυπτική καθώς ο κ. Μητσοτάκης δεν είχε τίποτα να αντικρούσει στην τεκμηριωμένη κριτική αλλά και αποτίμηση του έργου που άφησε η δικιά μας κυβέρνηση από το θέμα των δασικών χαρτών μέχρι το σύγχρονο νόμο περί Πολιτικής Προστασίας και Ανθεκτικότητας και τους αναγκαίους διορισμούς για την πρόληψη και τη δασοπροστασία.

• - Μετά από την αντιπαράθεση των πολιτικών αρχηγών όπως την είδαμε την Τετάρτη στη Βουλή, αισιοδοξείτε ότι θα υπάρξει η απαιτούμενη συνεννόηση, ώστε να αποφευχθούν νέες τραγωδίες στο μέλλον από πυρκαγιές;

Απαιτείται συνεννόηση, σύνθεση απόψεων και προτάσεων και βεβαίως προοδευτική ενόραση συνολικά για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης που αποτελεί κορυφαίο παράγοντα και σχετίζεται προφανώς πλέον με τις άλλες κρίσεις που διεθνώς παράγουν και οξύνουν μεγάλες ανισότητες.

Οι προτάσεις που κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας αποτελούν ένα πεδίο που μπορούν να συναντηθούν με πολιτικές τομές και που θίγουν πέραν των μέτρων πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών το ίδιο το μοντέλο ανάπτυξης που έχει χρεοκοπήσει και στην περιβαλλοντική του διάσταση.

Συναινέσεις με νεοφιλελεύθερες συνταγές δεν μπορούν να υπάρξουν.

• - Κύριε Βούτση, βλέπετε πρόωρες εκλογές; Και, σε κάθε περίπτωση, εσείς, ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τις ζητάτε; Το ρωτώ, διότι πάνε δύο χρόνια από την ανάληψη της εξουσίας από τη ΝΔ και στις δημοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνει να κερδίζει το χαμένο έδαφος…

Οι προφανείς ευθύνες της κυβερνητικής πολιτικής και του κ. Μητσοτάκη προσωπικά για την αδυναμία πρόληψης αλλά και για την αποτυχημένη διαχείριση των πρόσφατων πυρκαγιών κλονίζουν ακόμα περισσότερο μέσα στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού την «αγιογραφημένη» ικανότητα του ιδίου και του δήθεν επιτελικού του κράτους για την αντιμετώπιση κρίσεων.

Την ίδια ώρα η μεγάλη ακρίβεια δίνει αποφασιστικό πλήγμα στην οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών, ενώ και η πανδημία, δυστυχώς για όλους μας, φέρνει στην επιφάνεια προφανείς κυβερνητικές ευθύνες. Αδιόρθωτοι συνεχίζουν να εργαλειοποιούν την κρίση φέρνοντας υπονομευτικές για το απεργιακό δικαίωμα ρυθμίσεις λίγο πριν έρθει προς ψήφιση αυτή την εβδομάδα στη Βουλή το αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Σε αυτό το περιβάλλον το αίτημα για πολιτική αλλαγή ωριμάζει μέσα στην κοινωνία που διακατέχεται από φόβο, από αβεβαιότητα αλλά πλέον και από οργή για τη σημερινή διακυβέρνηση.

Εκτιμώ ότι αυτό το αίτημα θα ενισχύεται συν τω χρόνω ανεξάρτητα από το πότε θα επιλέξει ο κ. Μητσοτάκης να κάνει εκλογές. Άλλωστε αυτό το μήνυμα έχουν πάρει και οι κυβερνώντες από την κοινωνία γι’ αυτό επιδίδονται σε μια τυφλή, πολωτική και διχαστική ρητορική είτε προς τους πολιτικούς τους αντιπάλους, ιδιαίτερα βεβαίως προς τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε προς τις κοινωνικές ομάδες που ευαισθητοποιούνται και πλήττονται περισσότερο μέσα στην κρίση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με τεκμηριωμένη προγραμματική και μαχητική αντιπολίτευση έχει την υποχρέωση αλλά και τη δυνατότητα να δώσει την ελπίδα για την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Έτσι μόνο το αίτημα για πολιτική αλλαγή θα αποκτήσει και πρόσημο για την προσδοκία προοδευτικής διακυβέρνησης.

• - Σας ανησυχεί η ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν; Και πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει η χώρα μας, αλλά και η ΕΕ ένα νέο προσφυγικό κύμα, όπως αναμένεται;

Η Αριστερά πρέπει να μένει σταθερή στις αξίες της αλληλεγγύης και των πολιτικών διεξόδων με επίκεντρο την αντιμετώπιση ανθρώπινων τραγωδιών όπως αυτές που γεννούν τα αλλεπάλληλα προσφυγικά – μεταναστευτικά κύματα. Αυτή είναι η δικιά μας οπτική που δυστυχώς δεν είναι οπτική των περισσότερων και κυρίαρχων δυνάμεων στην Ε.Ε. όπως απεδείχθη και με το κρίσιμο ζήτημα του διεθνούς και κοινωνικού ελέγχου πάνω στις πατέντες για τα εμβόλια εναντίον της πανδημίας, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ήδη μεγάλες διεθνείς γεωπολιτικές και κοινωνικές ανισότητες.

Εν προκειμένω για το Αφγανικό αυτονόητο είναι το αίτημα για μία πολιτική ανοιχτών και ασφαλών διελεύσεων για Αφγανούς πρόσφυγες τόσο για την απορρόφησή τους από γειτονικές χώρες όσο και από την Ε.Ε. με ποιοτικά αναλογικό επιμερισμό σε όλες τις χώρες.

ΜΕΤΕΟ: To 1/3 των δασών της Εύβοιας κάηκαν από τις πρόσφατες πυρκαγιές

Από τον συνολικό αριθμό των 508.000 στρεμμάτων που κάηκαν, τα 275.000 στρέμματα αφορούσαν δάση και τα 34.000 στρέμματα καλλιέργειες ελιάς

Το ένα τρίτο των δασών της Εύβοιας καταστράφηκε από την πρόσφατη πυρκαγιά, σύμφωνα με ανάλυση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr.

Αξιοποιώντας τη βάση δεδομένων CORINE της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτιμήθηκε ότι το 23% της συνολικής επιφάνειας της Ευβοίας καλύπτεται από δάση διαφόρων ειδών. Σύμφωνα με τις πρόσφατες λεπτομερείς δορυφορικές καταγραφές, η πυρκαγιά έκαψε το 33% αυτής της έκτασης, δηλαδή περίπου το ένα τρίτο των δασών της Εύβοιας.

Από τον συνολικό αριθμό των 508.000 στρεμμάτων που κάηκαν, τα 275.000 στρέμματα αφορούσαν δάση και τα 34.000 στρέμματα καλλιέργειες ελιάς. Η υπόλοιπη καμένη έκταση αφορά κυρίως άλλες αγροτικές καλλιέργειες και θαμνώδεις εκτάσεις.

Το μέλλον δεν μπορεί να είναι η επιστροφή στο χθες του κ. Μητσοτάκη

Άρθρο του τομεάρχη Ανάπτυξης και Επενδύσεων της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και βουλευτή Μεσσηνίας, Αλέξη Χαρίτση, στην εφημερίδα «Τα Νέα»

Αλέξης Χαρίτσης *

Η πρόσφατη κοινοβουλευτική συζήτηση γύρω από τις φετινές πυρκαγιές επιβεβαίωσε αυτό που ήδη έχει διαφανεί από καιρό: η κυβέρνηση επιλέγει να μη συζητήσει επί της ουσίας για μια καταστροφή που ήδη συντελέστηκε και κυρίως για τη διαρκή πρόκληση που βρίσκεται μπροστά μας. Αντίθετα, πορεύεται -και αυτό είναι επικίνδυνο για την ποιότητα της δημοκρατίας μας- στον ολισθηρό δρόμο της τυμβωρυχίας και της φτηνής αυτοεπιβεβαίωσης.

Θα περίμενε κανείς ότι η κυβέρνηση θα είχε μάθει από τα λάθη της. Δεν βλέπω όμως να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Συνεχίζει πάνω σε ένα μοτίβο που διαμορφώθηκε πριν τις εκλογές του 2019. Τότε, θυμίζω, χρησιμοποίησε έναν τοξικό συνδυασμό εθνο-λαϊκισμού -στην περίπτωση της συμφωνίας των Πρεσπών- και χυδαιότητας -στον απόηχο της τραγωδίας στο Μάτι- προκειμένου να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως μία επικίνδυνη πολιτική δύναμη που έθετε σε κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα και την ασφάλεια των πολιτών. Σήμερα, αδιαφορώντας για αυτό που είδε όλη η χώρα αυτό το καλοκαίρι και για το γενικευμένο αίσθημα ανασφάλειας που επικρατεί, η συνταγή παραμένει η ίδια: ρητορικές κορώνες, αυτοδιαφήμιση στα όρια του γκροτέσκου και κυρίως καμία συζήτηση επί της ουσίας του προβλήματος.

Ανεξάρτητα από τις κυβερνητικές πιρουέτες, το πρόβλημα είναι εδώ. Και οι κύριες συνέπειες από τις πυρκαγιές αναφαίνονται τη στιγμή που οι φλόγες έχουν σβήσει και το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στρέφεται αλλού. Η ελληνική Πολιτεία είναι σήμερα αντιμέτωπη με μια τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή σε πολλές περιοχές της χώρας και με την ερημοποίηση μιας εκτεταμένης γεωγραφικής ζώνης στη Βόρεια Εύβοια. Το ερώτημα της “επόμενης μέρας” αφορά πρωτίστως βεβαίως την απαραίτητη στήριξη χιλιάδων ανθρώπων που έχουν χάσει τα πάντα. Ταυτόχρονα όμως αφορά και την στρατηγική ανασυγκρότηση -κοινωνική και οικονομική- της περιοχής. Η κυβέρνηση εξαγγέλλει διάφορα αφηρημένα σχέδια, με ισχυρό όπως πάντα επικοινωνιακό περίβλημα αλλά ελάχιστο περιεχόμενο, ενώ την ίδια στιγμή δεν διαλέγεται με τους ίδιους τους πολίτες και την τοπική αυτοδιοίκηση. Οι πρόσφατες συγκεντρώσεις των κατοίκων της Βόρειας Εύβοιας υπενθυμίζουν το αυτονόητο: θα πρέπει να έχουν καθοριστικό λόγο για το ίδιο τους το μέλλον.

Το μέλλον αυτό δεν μπορεί να είναι η επιστροφή στο χτες. Η μεγάλη εποχή των διαδοχικών κρίσεων -με πιο πρόσφατες την πανδημία και τις καταστροφές από την κλιματική αλλαγή- τονίζει την ανάγκη μίας διαφορετικής πολιτικής και κοινωνικής στρατηγικής. Οι σύγχρονες κοινωνίες αναζητούν τη διέξοδο και τη θωράκιση στο δημόσιο και δημοκρατικό σχεδιασμό, στην βιώσιμη μεταβολή του παραγωγικού μοντέλου, στην αμφισβήτηση μίας ψευδεπίγραφης “ανάπτυξης” που ναρκοθετεί την ασφάλεια και υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής. Η κυβέρνηση έχει αυτή τη στιγμή ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια της: το Ταμείο Ανάκαμψης. Ταυτόχρονα εκκινεί το νέο ΕΣΠΑ. Θα έπρεπε να τα δει ως την χρηματοδοτική αφορμή για την εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου και συμπεριληπτικού, δημόσιου αναπτυξιακού σχεδίου - που θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο, ειδικά σε περιπτώσεις όπως της Βόρειας Εύβοιας. Δυστυχώς, τα αντιμετωπίζει αποκλειστικά ως μηχανισμό ενίσχυσης επιχειρηματικών συμφερόντων.

Με την τοποθέτησή του στη Βουλή ο κύριος Μητσοτάκης μας υπενθύμισε ότι παραμένει προσκολλημένος στο “χτες”, τόσο στο ύφος όσο και στο περιεχόμενο. Δεν είναι πια -αν ήταν ποτέ- αρκετό. Η χώρα χρειάζεται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Χρειάζεται μια νέα προοδευτική αρχή.

______________________________________

* Ο Αλέξης Χαρίτσης είναι Βουλευτής Μεσσηνίας και τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και βουλευτή Μεσσηνίας. Έχει διατελέσει υπουργός Εσωτερικών, αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, καθώς και υφυπουργός Οικονομίας.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Σανίδα σωτηρίας ο ανασχηματισμός - Ανάγκη για… επανεκκίνηση!

Ο πρωθυπουργός, αφού δόθηκε η διαρροή στον Τύπο για τον επικείμενο ανασχηματισμό, αναχώρησε την Πέμπτη το απόγευμα για την Αμερική

Όλο το προηγούμενο διάστημα στο Μέγαρο Μαξίμου έψαχναν την κίνηση εκείνη που θα σηματοδοτούσε νέα αρχή για το κυβερνητικό σχήμα μετά τους καταστρεπτικούς χειρισμούς στις πυρκαγιές του Αυγούστου και ενόψει ενός δύσκολου φθινοπώρου στα πεδία της πανδημίας και της οικονομίας. Μάλιστα, έπειτα από πολύ καιρό, το επιτελείο του πρωθυπουργού ζήτησε και τη βοήθεια των «ειδικών», με δημοσκόπους και επικοινωνιολόγους που συνεργάστηκαν στο παρελθόν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να επανακάμπτουν και να λαμβάνουν και πάλι μέρος στις κλειστές συσκέψεις.

Δύο ήταν τα βασικά σενάρια που τέθηκαν στο τραπέζι με χρονικό ορίζοντα υλοποίησής τους τις ημέρες πριν από την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ στις 11 Σεπτεμβρίου.


Η εισήγηση για εκλογές που μπήκε στο ψυγείο

Το πρώτο, που φαίνεται ότι υποστήριζε η ομάδα των «εξωτερικών συνεργατών», περιελάμβανε σε σχετικά σύντομο χρόνο έναν ανασχηματισμό μικρής κλίμακας -όπως και έγινε-, με καταλογισμό όμως ευθυνών στους υπουργούς και τα στελέχη που χειρίστηκαν το μέτωπο των πυρκαγιών, και σε δεύτερο χρόνο τη διενέργεια εκλογών. Η συζήτηση είχε προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που τοποθετούνταν ο χρόνος των εκλογών την Κυριακή 3 Οκτωβρίου, ενώ η εξαγγελία προσδιοριζόταν για τα τέλη Αυγούστου και πάντως πριν από την άνοδο του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη.

Ο βασικοί εισηγητές αυτού του σχεδιασμού ανέλυσαν ενώπιον του πρωθυπουργού τα δεδομένα μετρήσεων που εμφάνιζαν απώλειες μέχρι τρεις μονάδες στα δημοσκοπικά ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας, κυρίως όμως μια σειρά άσχημων ποιοτικών δεδομένων και μια περίεργη κινητικότητα των ψηφοφόρων που την τελευταία διετία καταγράφονται στην γκρίζα ζώνη. Στην προσπάθειά τους μάλιστα να πείσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη για το ορθό της άποψής τους, επικαλέστηκαν το λάθος timing που, κατά την κρίση τους, επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019 για να προχωρήσει σε εκλογές -προσδιορίζοντας ως σωστό χρόνο τον Ιανουάριο του 2019-, αλλά και θεωρητικά σχήματα, υποστηρίζοντας ότι ο στόχος πρέπει να είναι ένας «πρωθυπουργός μιάμισης θητείας» με στόχο την επιμήκυνση του κυβερνητικού χρόνου.

Στον αντίποδα των εισηγήσεων αυτών βρέθηκαν οι τακτικοί συνεργάτες του πρωθυπουργού που έθεταν ως στόχο την ανάγκη να παρουσιάσει η κυβέρνηση μια εικόνα ανθεκτικότητας, ενώ ερμήνευαν εντελώς διαφορετικά τα δημοσκοπικά δεδομένα, χρησιμοποιώντας μάλιστα τη φράση ότι «μετά από όσα έγιναν τον Αύγουστο, αν χάνουμε μέχρι τέσσερις μονάδες, είμαστε καβάλα στο άλογο».

Με τις ημέρες να περνούν δίχως ο πρωθυπουργός να λαμβάνει καμία απόφαση και με νέες δημοσκοπήσεις να εμφανίζουν κακή εικόνα για την κυβέρνηση, το μεσημέρι της Πέμπτης αποφασίστηκε να προχωρήσει ο πρωθυπουργός σε διευρυμένο ανασχηματισμό στις αρχές της εβδομάδας. Είχαν προηγηθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, τηλεφωνικές επικοινωνίες του Κυριάκου Μητσοτάκη με κορυφαία στελέχη της Ν.Δ., προκειμένου να αποσπάσει συναίνεση για κάποιες μετακινήσεις. Σε μια τέτοια κίνηση προχωρά για πρώτη φορά ο πρωθυπουργός και, όπως έλεγαν στην ΑΥΓΗ γαλάζια στελέχη, είναι ενδεικτικό της πίεσης που ένιωσε ο μηχανισμός του Μαξίμου από βουλευτές και υπουργούς που για πρώτη φορά αμφισβήτησαν την αποτελεσματικότητα της ομάδας του «επιτελικού κράτους».


Ηρεμία πριν την καταιγίδα

Οι τελευταίες εξελίξεις και η απόλυτη κάλυψη που έδωσε ο πρωθυπουργός στους στενούς του συνεργάτες μετά τους καταστροφικούς χειρισμούς στις πυρκαγιές σε Αττική και Εύβοια δημιουργούν για πρώτη φορά συνθήκες αμφισβήτησης του Κυριάκου Μητσοτάκη στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Η απουσία κορυφαίων στελεχών, που αρνήθηκαν να δώσουν το τελευταίο διάστημα δημόσια μάχη υπεράσπισης των κυβερνητικών πεπραγμένων, είναι χαρακτηριστική.

Άνθρωποι που γνωρίζουν τα εσωτερικά της παράταξης θεωρούν ότι κανένα κορυφαίο στέλεχος που έχει αποκλειστεί από τη διαδικασία των κυβερνητικών αποφάσεων δεν πρόκειται να σταθεί στο πλευρό του πρωθυπουργού όταν γίνουν εμφανή τα σημάδια της κυβερνητικής φθοράς, ενώ τονίζουν με νόημα ότι ο ίδιος επέλεξε το συγκεντρωτικό μοντέλο του επιτελικού κράτους και την ένταξη σε αυτό στελεχών με ελάχιστη πολιτική εμπειρία.

Και αν για το μέλλον της κυβέρνησης όσοι βάζουν -δειλά προς το παρόν- στο στόχαστρο τον πρωθυπουργό δεν δείχνουν να ανησυχούν ιδιαίτερα, δεν συμβαίνει το ίδιο με την επόμενη ημέρα του κόμματος. Οι βασικές οικογένειες της Νέας Δημοκρατίας βρίσκονται σε θέση μάχης, με πρώτο μέλημα να μην υλοποιηθεί το σχέδιο Μητσοτάκη για μετασχηματισμό του κόμματος, με μια νέα ηγετική ομάδα από στελέχη που προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από την Ακροαριστερά.


Αδύναμος να μετακινήσει υπουργούς ο πρωθυπουργός

Ο πρωθυπουργός, αφού δόθηκε η διαρροή στον Τύπο για τον επικείμενο ανασχηματισμό, αναχώρησε την Πέμπτη το απόγευμα για την Αμερική, προκειμένου να εγκαταστήσει την κόρη του που ξεκινά τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο, και επιστρέφει το πρωί της Δευτέρας. Το βράδυ της Τρίτης θα μεταβεί στη Σλοβενία, όπου θα πάρει μέρος στο Bled Strategic Forum, την Τετάρτη θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για συναντήσεις με τους παραγωγικούς φορείς της Βόρειας Ελλάδας, ενώ την Πέμπτη το βράδυ θα βρεθεί στη Μασσαλία για να συμμετάσχει στη Διεθνή Διάσκεψη για τη Βιοποικιλότητα της Μεσογείου, η οποία θα διεξαχθεί την Παρασκευή.

Με δεδομένο το πρωθυπουργικό πρόγραμμα, τα ονόματα των νέων υπουργών αναμένεται να ανακοινωθούν τη Δευτέρα το πρωί και να συνεδριάσει το υπουργικό συμβούλιο με τη νέα του σύνθεση την Τρίτη.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης όμως φέρεται να συνάντησε αρνήσεις υπουργών να αναλάβουν άλλο χαρτοφυλάκιο, ενώ αντιμετώπισε και συγκεκριμένες απαιτήσεις παραγόντων της Ν.Δ. και στενών συνεργατών του για την ανάληψη συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων.

Το πρώτο κενό που εκλήθη να καλύψει ο πρωθυπουργός ήταν αυτό του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, η αποπομπή του οποίου από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θεωρείται δεδομένη, με τον τελευταίο να μετακινείται, εκτός απροόπτου, στο υπουργείο Ανάπτυξης ως υφυπουργός του Άδωνι Γεωργιάδη.

Ο πρωθυπουργός φέρεται λοιπόν να πρότεινε τη θέση στον Γιώργο Γεραπετρίτη, που τους τελευταίους μήνες χάνει έδαφος έναντι του Άκη Σκέρτσου στη λεγόμενη μάχη του Μαξίμου. Μια τέτοια κίνηση αφενός θα έδινε το σήμα ότι η ασφάλεια αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση, καθώς αναλαμβάνει το κρίσιμο χαρτοφυλάκιο ένας στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, αφετέρου θα αναβάθμιζε τον Γ. Γεραπετρίτη, που οι κακές γλώσσες λένε ότι έχει περιοριστεί σε καθήκοντα “γραμματέα υπουργικού συμβουλίου”. Το σενάριο όμως δεν ευδοκίμησε, μετά την απαίτηση του υπουργού Επικρατείας να αναλάβει υπό την εποπτεία του και την ΕΥΠ.

Έτσι, επικρατέστεροι για τη θέση του υπουργού ΠΡΟ-ΠΟ εμφανίζονται ο Κώστας Τσιάρας, σε περίπτωση μετακίνησής του από το υπουργείο Δικαιοσύνης, ή ο Βασίλιας Κικίλιας, που κατά πάσα πιθανότητα αλλάζει υπουργείο. Στο μεν υπουργείο Δικαιοσύνης οδεύει η Νική Κεραμέως κατ’ απαίτηση της σαμαρικής πτέρυγας της Ν.Δ., ενώ τις τελευταίες ώρες ακούγεται το όνομα της καθηγήτριας Πνευμονολογίας Αναστασίας Κοτανίδου για το Υγείας. Να σημειωθεί ότι το υπουργείο Υγείας προτάθηκε και στον Μ. Βορίδη, με τον πρωθυπουργό να εισπράττει τη μεγαλοπρεπή άρνησή του. Ο υπουργός Εσωτερικών φαίνεται να δυσανασχετεί και στο ενδεχόμενο μετακίνησης στο υπουργείο του και του Ν. Χαρδαλιά σε θέση υφυπουργού, εξέλιξη που εκλαμβάνει ως επιτροπεία του Μαξίμου στο χαρτοφυλάκιό του.

Μάχη για τους καραμανλικούς
γι
Αναστάτωση προκάλεσαν στην καραμανλική πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας τα σενάρια που ήθελαν μετακίνηση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια σε άλλο υπουργείο και καρατόμηση του Χρ. Σταϊκούρα από το υπουργείο Οικονομικών με ταυτόχρονη αναβάθμιση στη θέση του υπουργού τού Θόδωρου Σκυλακάκη. Οι κινήσεις αυτές, σε συνδυασμό με σενάρια υπουργοποίησης του Θάνου Πλεύρη, θεωρήθηκαν casus belli από βουλευτές και στελέχη που διατηρούν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με τον πρώην πρωθυπουργό και έκαναν λόγο για πλήρη διάλυση της ταυτότητας που οφείλει να έχει μια κεντροδεξιά κυβέρνηση. Πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Καραμανλή δήλωνε στην ΑΥΓΗ ότι «αν προχωρήσει σε μια τέτοιου τύπου σύσταση υπουργικού συμβουλίου ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σηματοδοτεί την οριστική στροφή από την Κεντροδεξιά σε ένα κόμμα νεοφιλελεύθερων και ακροδεξιών, που δεν θα χωρά πολλά στελέχη και πολλούς ψηφοφόρους».

Η ανησυχία αυτή μάλιστα μερίδας βουλευτών έφτασε στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, που έσπευσε με διαρροές να διευκρινίσει ότι δεν τίθεται θέμα μετακίνησης του Νίκου Δένδια σε άλλο υπουργείο, αλλά, αντίθετα, η «προαγωγή» του σε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, ενώ δόθηκε σε δημοσιογράφους και σύντομη λίστα καραμανλικών βουλευτών που φλερτάρουν με την υπουργοποίηση.

ρεπορτάζ avgi.gr

Παραολυμπιακοί Αγώνες Τόκιο: «Ασημένιος» ο Θανάσης Κωνσταντινίδης στη ρίψη κορίνας F32

Ο Θανάσης Κωνσταντινίδης πήρε το ασημένιο μετάλλιο στην κορίνα F32 σημειώνοντας ρεκόρ Ευρώπης με 38.68μ στη δεύτερη προσπάθειά του....

Το πιο βαρύ, ασημένιο μετάλλιο, κατέκτησε ο Θανάσης Κωνσταντινίδης!!! Ο Έλληνας Παραολυμπιονίκης πέταξε την κορίνα F32 στα 38,68μ και επανέλαβε τον θρίαμβο του Ρίο όπου κι εκεί είχε πάρει την 2η θέση. Αυτό ήταν το τέταρτο κατά σειρά μετάλλιο για την Ελλάδα. Στην πρώτη προσπάθεια ο Κωνσταντινίδης βελτίωσε το δικό του πανελλήνιο ρεκόρ που ήταν 35.70μ.. Στην δεύτερη, σημείωσε νέο ρεκόρ Ευρώπης που είναι 38.68μ.. Και ουσιαστικά η ασημένια βολή. Στις υπόλοιπες «κυνήγησε» μια πολύ μεγαλύτερη βολή, στοχεύοντας στην κορυφή, αλλά δεν μπόρεσε να φθάσει την βολή του Κινέζου Λι Λιου με 45.39μ., επίδοση που αποτελεί νέο παγκόσμιο ρεκόρ. Έτσι, ο Θανάσης Κωνσταντινίδης, ο ένας εκ των δύο σημαιοφόρων της Ελλάδας στην τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων «Τόκιο 2020», κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στην κορίνα F32.

Ο Κωνσταντινίδης, με το 38.68μ., χάρισε στον εαυτό του το τρίτο μετάλλιο σε Παραολυμπιακούς Αγώνες και στην Ελλάδα, το τέταρτο μετάλλιο έως τώρα, στους Αγώνες της ιαπωνικής πρωτεύουσας. Ο Κωνσταντινίδης εκτός των δύο πρώτων βολών, είχε ακόμη μία έγκυρη (την 5η) που μετρήθηκε 38.51μ.

Το προηγούμενο ρεκόρ Ευρώπης, με 37.19μ., κατείχε ο Πολωνός Σόκαλ από τον Ιούνιο του 2016 στο Γκροσέτο της Ιταλίας. Ο Σόκαλ ήταν και ο αθλητής που είχε στερήσει από τον Κωνσταντινίδη το χρυσό μετάλλιο στο Ρίο για... μόλις 22 εκατοστά (33.69μ. έναντι 33.91μ.).

Όσον αφορά στο προηγούμενο Πανελλήνιο ρεκόρ, το κατείχε ο ίδιος με 35.44μ. από τις 2 Ιουλίου 2016 στην Αθήνα.

Ο ΔΗΜΟΣ ΜΙΧΑΛΕΝΤΖΑΚΗΣ 6ος ΣΤΑ 200μ ΜΙΚΤΗ ΑΤΟΜΙΚΗ

Την 6η θέση στον τελικό των 200μ. μικτής ατομικής SM8, κατέλαβε ο Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης. Ο Εβρίτης κολυμβητής, αν και βελτίωσε την επίδοση που είχε στον πρωϊνό προκριματικό (2:27.57 έναντι 2:28.58), έμεινε έκτος. Ο Έλληνας Παραολυμπιονίκης ξεκίνησε πολύ καλά και στα μισά της κούρσας είχε την τρίτη θέση. Όμως σιγά σιγά υποχώρησε και τερμάτισε έκτος.

Στον προκριματικό ο Μιχαλεντζάκης γύρισε 5ος στα 150 μέτρα. Παράλληλα είχε την καλύτερη εκκίνηση σε σχέση με τους αντιπάλους του στην πρώτη προκριματική σειρά όμως «σφράγισε» την πρόκριση για τον τελικό των 200μ. μικτής ατομικής SM8 , καταλαμβάνοντας την 1η θέση στη σειρά του με επίδοση 2:28.58 και την 3η μεταξύ των αθλητών που αγωνίστηκαν στα προκριματικά.

Ο Μιχαλεντζάκης είναι κάτοχος του Πανελληνίου ρεκόρ στο αγώνισμα, με 2:25.42, επίδοση που δεν κατάφερε να την πιάσει στον τελικό.

ΟΓΔΟΟΣ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΣΤΑ 150μ ΜΙΚΤΗ ΑΤΟΜΙΚΗ

Την 8η θέση στα 150μ. μικτής ατομικής κατέλαβε ο Γιάννης Κωστάκης . Η επίδοσή του στον τελικό ήταν 3:43.75 και παρ ότι βελτίωσε την επίδοση των προκριματικών δεν κατάφερε τίποτα περισσότερο από την όγδοη θέση,

Την πρόκριση για τον τελικό την «σφράγισε» με επίδοση 3:45.53 και κατέλαβε την 8η θέση στα προκριματικά. Στη 1η σειρά ήταν 4ος.

ΕΒΔΟΜΟΣ Ο ΓΚΡΕΜΗΣ ΜΩΥΣΙΑΔΗΣ ΣΤΑ -80 ΚΙΛΑ ΤΗΣ ΑΡΣΗΣ

Την έβδομη θέση κατέλαβε στον τελικό της κατηγορίας - 80 κιλά στην άρση βαρών ο Γκρέμισλαβ Μωυσιάδης. Ο Έλληνας αθλητής σήκωσε 187 κιλά και βγήκε έβδομος, βελτιώνοντας τη θέση που είχε καταλάβει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, όπου είχε βγει όγδοος.

ΜΕ ΤΟ «ΔΕΞΙ» ΞΕΚΙΝΗΣΕ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΗΣ

Νικηφόρο ξεκίνημα για τον Γρηγόρη Πολυχρονίδη στον Α` όμιλο του μικτού ατομικού BC3. Ο Πολυχρονίδης μπήκε με το δεξί με Sport Assistant την Κατερίνα Πατρώνη, ο κάτοχος τεσσάρων μεταλλίων σε Παραολυμπιακούς Αγώνες, επικράτησε 7-2 του Ιάπωνα Καζούκι Τακαχάσι και... άνοιξε λογαριασμό θετικών αποτελεσμάτων στο Παραολυμπιακό τουρνουά μπότσια «Τόκιο 2020».

Αρχικά ο Πολυχρονίδης έχανε από τον Τακαχάσι άλλά βρήκε τον εαυτό του γρήγορα, γύρισε το παιχνίδι και τελικά κέρδισε με 7-2.

Η εξέλιξη του αγώνα: 1-0, 0-2, 3-0, 3-0

Στον άλλο αγώνα του ίδιου ομίλου, ο Πορτογάλος Αβελίνο Αντράντε νίκησε 6-0 την συμπατριώτισά του, Άνα Κόστα. Η εξέλιξη του αγώνα: 1-0, 3-0, 1-0, 1-0

Αύριο (29/8) ο Πολυχρονίδης θα αντιμετωπίσει την Άνα Κόστα.

Ο ΠΕΣΚΑ ΝΙΚΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΝΤΕΝΤΑ

Η Άννα Ντέντα στον πρώτο της αγώνα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες ηττήθηκε. Η Ελληνίδα αθλήτρια αντιμετώπισε τον Άνταμ Πέσκα και έχασε με 3-2.

Στον άλλο αγώνα του ίδιου ομίλου, ο Ρώσος Αλεξάντρ Λεγκοστάεφ, νίκησε 4-3 τον Γάλλο Σαμίρ Φαν Ντερ Μπέκεν. H εξέλιξη του αγώνα: 1-0, 0-1, 0-2, 3-0.

Αύριο (29/8) η Ντέντα, η οποία έχει sport assistant την Χριστίνα Ντέντα, θ` αντιμετωπίσει τον Λεγκοστάεφ.

10η ΣΤΑ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ ΤΩΝ 100μ ΠΡΟΣΘΙΟ Η ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Την 10η θέση στα προκριματικά των 100μ. πρόσθιο SB5 κατέλαβε η Μαρία Τσάκωνα. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια, ήταν 5η στην δεύτερη προκριματική σειρά, με 2:02.32, επίδοση που όμως δεν της έδωσε το «εισιτήριο» για τον τελικό.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΡΕΚΟΡ ΣΤΑ 100μ ΠΡΟΣΘΙΟ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ

«Κατέβασε» το δικό του πανελλήνιο ρεκόρ, ο Παναγιώτης Χριστάκης, αλλά δεν μπόρεσε να προκριθεί στον τελικό των 100μ. πρόσθιο SB6.

Ο Χριστάκης, ο οποίος με επίδοση 1:27.66 είχε την 11η επίδοση των προκριματικών, σημείωσε ένα νέο εθνικό ρεκόρ, αφού το προηγούμενο ήταν 1:28.58 από τις 17 Ιουνίου 2021 στο Βερολίνο.

ΕΝΦΙΑ 2021: Δόσεις - Ημερομηνίες πληρωμών

Μετά τις 15 Σεπτεμβρίου του 2021 αναμένεται να αναρτηθούν στο taxisnet τα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ για το φορολογικό έτος 2020.

Ποιες ημερομηνίες καταβάλλονται οι δόσεις για τον ΕΝΦΙΑ 2021

Με διάταξη του νόμου 4821/2021 καθορίζονται οι ημερομηνίες πληρωμής για κάθε μήνα των δόσεων πληρωμής του ΕΝΦΙΑ έτους 2021

Συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 77 του νόμου 4821/2021 οι ημερομηνίες πληρωμής των έξι (6) δόσεων του ΕΝΦΙΑ 2021 είναι οι εξής:

1. - Πρώτη (1) δόση πληρωμή έως Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021


2. - Δεύτερη (2) δόση πληρωμή έως Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2021


3. - Τρίτη (3) δόση πληρωμή έως Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2021


4. - Τέταρτη (4) δόση πληρωμή έως Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2021


5. - Πέμπτη (5) δόση πληρωμή έως Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2022


6. - Έκτη (6) δόση πληρωμή έως Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022

Πως γίνεται η εκτύπωση των δόσεων του ΕΝΦΙΑ 2021 για την πληρωμή

Μετά την ολοκλήρωση της ανάρτησης των εκκαθαριστικών ΕΝΦΙΑ 2021 (η οποία εκτιμάται ότι θα γίνει στα μέσα Σεπτεμβρίου 2021) οι δόσεις ΕΝΦΙΑ 2021 θα εμφανισθούν στην Προσωποποιημένη Πληροφόρηση myTAXISNET με τον κωδικό πληρωμής βάσει του οποίου θα γίνεται η κάθε πληρωμή

Για να εκτυπώσουμε τις 6 δόσεις του εκκαθαριστικού ακολουθούμε τα εξής βήματα:

1. - Στο gsis.gr επιλέγουμε –mytaxisnet - και συνδεόμαστε με τους κωδικούς μας στο λογαριασμό μας TaxisNet
2. - Επιλέγουμε –Προσωποποιημένη Πληροφόρηση–
3. - Στο μενού της αριστερής στήλης επιλέγουμε –Στοιχεία Οφειλών Εκτός Ρύθμισης και Πληρωμή–
4. - Εκεί βλέπουμε τις 6 δόσεις του εκκαθαριστικού ΕΝΦΙΑ 2021 με την ταυτότητα οφειλής (ο κωδικός αριθμός με τον οποίο πληρώνουμε την κάθε δόση)

H σχετική διάταξη έχει ως εξής:

Νόμος 4821/2021 – ΦΕΚ Τεύχος A 134/31.07.2021
Εκσυγχρονισμός του Ελληνικού Κτηματολογίου, νέες ψηφιακές υπηρεσίες και ενίσχυση της ψηφιακής διακυβέρνησης και άλλες διατάξεις

Άρθρο 77
Πληρωμή ΕΝΦΙΑ έτους 2021 σε έξι (6) ισόποσες μηνιαίες δόσεις – Συμπλήρωση του άρθρου 8 του ν.4223/2013

Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 4223/2013 (Α’ 287) προστίθενται δύο νέα εδάφια ως προς την καταβολή του ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2021 και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Ο ΕΝΦΙΑ καταβάλλεται εφάπαξ μέχρι την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του επόμενου μήνα από την έκδοση της πράξης προσδιορισμού φόρου ή σε ισόποσες μηνιαίες δόσεις, καθεμιά από τις οποίες δεν μπορεί να είναι μικρότερη των δέκα (10) ευρώ, και από τις οποίες η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του επόμενου μήνα από την έκδοση της πράξης προσδιορισμού φόρου, οι επόμενες δόσεις μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα κάθε επόμενου μήνα και η τελευταία δόση καταβάλλεται μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

Ειδικά για το έτος 2014, η τελευταία δόση καταβάλλεται μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του Φεβρουάριου του έτους 2015. Εφόσον η πράξη προσδιορισμού του φόρου έχει εκδοθεί μέχρι και την 31η Ιουλίου 2014, η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι και την 30 Σεπτεμβρίου 2014.

Ποσά φόρου μέχρι ένα (1) ευρώ δεν βεβαιώνονται και δεν είναι απαιτητά.

Ειδικά για το έτος 2015, εφόσον η πράξη προσδιορισμού του φόρου έχει εκδοθεί μέχρι και την 26η του μηνός Οκτωβρίου 2015, η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι και την 30ή του μηνός Οκτωβρίου 2015. Η τελευταία δόση καταβάλλεται μέχρι και την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μηνός Φεβρουαρίου του έτους 2016.

Ειδικά, για το έτος 2016 η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι και την 30ή Σεπτεμβρίου 2016 και η τελευταία μέχρι και την 31ή Ιανουαρίου 2017.

Ειδικά, για το έτος 2017 η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι και την 29η Σεπτεμβρίου 2017 και η τελευταία μέχρι και την 31η Ιανουαρίου 2018.

Ειδικά για το έτος 2018, εφόσον η πράξη προσδιορισμού του φόρου εκδοθεί εντός του Σεπτεμβρίου 2018, η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι και την 30ή Σεπτεμβρίου 2018.

Ειδικά για το έτος 2019, εφόσον η πράξη προσδιορισμού του φόρου εκδοθεί μέχρι τη 16η Σεπτεμβρίου 2019, η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι και την 30ή Σεπτεμβρίου 2019.

Ειδικά για το έτος 2020, ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) καταβάλλεται σε έξι (6) ισόποσες μηνιαίες δόσεις. Η πρώτη και η δεύτερη δόση δύνανται να καταβληθούν μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μηνός Οκτωβρίου 2020 και καθεμιά από τις επόμενες, μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα των τεσσάρων (4) επόμενων μηνών.

Ειδικά για το έτος 2021, ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) καταβάλλεται σε έξι (6) ισόποσες μηνιαίες δόσεις. Η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι και την 30 Σεπτεμβρίου 2021 και η τελευταία μέχρι και την 28 Φεβρουαρίου 2022.»

Αλέξης Τσίπρας: «Θα κερδίσουμε τις εκλογές καθαρά, όποτε κι αν γίνουν» / Συνέντευξη στην «Εφ.Συν»

Συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στην «Εφ.Συν» και τον δημοσιογράφο Τάσο Παππά.● Δριμύτατη κριτική στη σημερινή κυβέρνηση ● Τι είπε για τις φωτιές και την πανδημία, τις πολιτικές διώξεις, τις εκλογές και τη συνεργασία προοδευτικών δυνάμεων.

Τάσος Παππάς*

Την ετοιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να κερδίσει καθαρά τις εκλογές όποτε κι αν γίνουν, να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας στηριζόμενος σε μια προοδευτική συνεργασία, να συγκρουστεί με κατεστημένα συμφέροντα και να αλλάξει το μοντέλο διακυβέρνησης με ριζοσπαστικές τομές και προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, δηλώνει ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας στην «Εφ.Συν.» και τον δημοσιογράφο Τάσο Παππά.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ασκεί δριμύτατη κριτική στη σημερινή κυβέρνηση, στον τρόπο που διαχειρίστηκε τις καταστροφικές πυρκαγιές και την πανδημία, υπογραμμίζοντας ότι τα παθήματα δεν της έγιναν μαθήματα. Ταυτόχρονα εξηγεί γιατί με μια κυβέρνηση της δικής του παράταξης τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Αναφερόμενος στον Κ. Μητσοτάκη σημειώνει ότι «η χυδαιότητα, τα fake news, η εκτόξευση λάσπης, οι δολοφονίες χαρακτήρα είναι όπως αποδείχτηκε στο πολιτικό του DNA», ενώ μιλώντας για τις παραπομπές του Νίκου Παππά και του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου τάσσεται εναντίον των πολιτικών διώξεων από την εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία.

Φωτιές - πανδημία

• ● Την περασμένη Τετάρτη συγκρουστήκατε στη Βουλή με τον κ. Μητσοτάκη για το θέμα των πυρκαγιών. Πιστεύετε ότι αυτή η συζήτηση πρόσφερε κάτι στην αντιμετώπιση του προβλήματος και στη χώρα; Βλέπετε δηλαδή να έχει η κυβέρνηση διάθεση για συναινετικές και ουσιαστικές τομές;

Για να έχει βάση αυτή η συζήτηση πρέπει όλοι να αναγνωρίζουμε το πρόβλημα. Ο κ. Μητσοτάκης, μετά τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία της χώρας, δήλωσε ότι όλα πήγαν καλά και πως δεν αναγνωρίζει λάθη. Επομένως, όχι απλά δεν βλέπω τη διάθεση για τομές, αλλά ούτε και τη στοιχειώδη αίσθηση ευθύνης απέναντι σε αυτούς που είδαν τον τόπο τους και τις περιουσίες τους να γίνονται στάχτη. Σε ό,τι μας αφορά, από την πρώτη στιγμή καταθέσαμε μια δέσμη προτάσεων για την ανασυγκρότηση των πληγεισών περιοχών, φέραμε στο προσκήνιο ξανά την πιο ολοκληρωμένη πρόταση που διαθέτει η χώρα –το πόρισμα Γκολντάμερ– για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, μιλήσαμε για την ανάγκη να επιστρέψει η νομιμότητα στο ζήτημα των δασικών χαρτών που καταργήθηκαν με το αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο αυτών που σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την κλιματική κρίση. Αυτά είναι η βάση για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και νομίζω το σύνολο της δημοκρατικής αντιπολίτευσης αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού συμφωνεί.

• ● Πανδημία, πλημμύρες, πυρκαγιές, καύσωνας: το ελληνικό κράτος έδειξε όλες τις αδυναμίες του. Η ανάγκη για περισσότερη ενέργεια οδηγεί σε άνοιγμα λιγνιτικών μονάδων αλλά και σε αυξήσεις στο ρεύμα που μπορεί να ξεπεράσουν και το 70%. Ωστόσο και στη δική σας περίοδο δεν είχαμε καλύτερες επιδόσεις του κρατικού μηχανισμού. Αν ήσασταν σήμερα κυβέρνηση γιατί θα τα πηγαίνατε καλύτερα;

Δεν υπάρχει αμφιβολία και δεν αρνούμαι να παραδεχτώ ότι ο κρατικός μηχανισμός έχει διαχρονικές αδυναμίες και σοβαρές παθογένειες. Ωστόσο το κρίσιμο ζήτημα είναι τα παθήματα να γίνονται μαθήματα. Να βγάζουμε συμπεράσματα και να προωθούμε τομές. Μια τέτοια επιχειρήσαμε μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι. Ζητήσαμε τη συμβολή των σημαντικότερων επιστημόνων για την εκ βάθρων αναδιοργάνωση της Πολιτικής και της Δασικής Προστασίας. Και επιχειρήσαμε με διακομματική συναίνεση να τις υλοποιήσουμε. Ο κ. Μητσοτάκης όταν παρέλαβε βρήκε σημαντικές δράσεις και αποφάσεις εν εξελίξει. Εγκεκριμένη χρηματοδότηση και προσλήψεις δασικών για την πρόληψη. Διαγωνισμό για την αγορά πυροσβεστικών και την πρόσληψη 5.000 πυροσβεστών. Υπουργικές αποφάσεις για τον συντονισμό Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και Δασικής Υπηρεσίας. Υλοποίηση του 44% των δασικών χαρτών και μελέτες για το 100%, από το 0,8% που παραλάβαμε. Και ένα ολοκληρωμένο έτοιμο σχέδιο νόμου για την πλήρη αναδιοργάνωση της Πολιτικής Προστασίας ώστε να σταματήσει η συναρμοδιότητα 15 υπουργείων και υπηρεσιών για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Ολα αυτά στη βάση του πορίσματος Γκολντάμερ, στο οποίο συναίνεσε.

Και τι έκανε ο ίδιος;

Τα πέταξε όλα στο καλάθι των αχρήστων για να βάλει απλά τους γαλάζιους επιτελείς στις ίδιες θέσεις ενός σμπαραλιασμένου κρατικού μηχανισμού που είχε αποτύχει. Και ταυτόχρονα αναβάθμισε όσους αποπέμψαμε ως υπευθύνους για το Μάτι. Γιατί άραγε;

Καμία σοβαρή εξήγηση δεν έχει καταφέρει να δώσει. Αρα, λοιπόν, απαντώ στο ερώτημά σας με βεβαιότητα: Σαφώς και θα ήμασταν καλύτερα αν ήμασταν εμείς. Γιατί θα είχαμε υλοποιήσει όλες αυτές τις τομές. Γιατί θα ασχολούμασταν με την ουσία και όχι με την επικοινωνία. Σε κάθε περίπτωση, όμως, μπορώ να σας πω ότι οι πολιτικές διαφορές μας με τη Ν.Δ. καθορίζουν και τη διαφορά στην αποτελεσματικότητά μας.

• ● Δηλαδή;

Εμείς πιστεύουμε στον αναντικατάστατο ρόλο του κράτους υπέρ του πολίτη, ενώ η Ν.Δ. στην ασυδοσία των αγορών. Εμείς πιστεύουμε ότι το κοινωνικό κράτος πρέπει να ενισχυθεί αποφασιστικά για να μπορεί να αισθάνονται και να είναι οι πολίτες ασφαλείς από κάθε άποψη, ενώ η Ν.Δ. πιστεύει και πράττει ακριβώς το αντίθετο. Εμείς, για παράδειγμα, θα είχαμε ενισχύσει με προσωπικό και μέσα την Πυροσβεστική πολύ περισσότερο από ό,τι την Αστυνομία, όπως έκανε η Ν.Δ. Και επειδή είμαστε σήμερα πιο έμπειροι, έχουμε διδαχτεί από τα λάθη μας, ναι, μπορώ να πω ότι είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά κάθε απειλή για τους ανθρώπους, το περιβάλλον και τη χώρα.

• ● Γιατί επιμένετε να μη ζητάτε παραιτήσεις υπουργών για τη διαχείριση των πυρκαγιών και επικεντρώνετε μόνο στον κ. Μητσοτάκη ευθύνες;

Η χώρα διαθέτει μια κυβέρνηση που έχει αποτύχει σχεδόν σε όλα τα κρίσιμα που διαχειρίστηκε. Οι πυρκαγιές ήταν ακόμα ένα επεισόδιο της εγκληματικής τους διαχειριστικής ανικανότητας, από την πανδημία μέχρι την παιδεία και από την οικονομία μέχρι τη δημόσια διοίκηση. Την ίδια στιγμή ο κ. Μητσοτάκης τα βρίσκει όλα ρόδινα. Είναι διαρκώς κάπου αλλού, εκτός τόπου και χρόνου. Τι νόημα έχει λοιπόν να συζητάμε την αντικατάσταση του ενός αποτυχημένου υπουργού από έναν άλλο ή μια άλλη, όταν οι αποτυχημένες πολιτικές και οι καταδικασμένες σε αποτυχία δομές μένουν οι ίδιες; Η σκληρή πραγματικότητα που ζουν σε όλα τα επίπεδα οι πολίτες εδώ και μια διετία είναι έργο Μητσοτάκη. Αυτός φέρει την απόλυτη ευθύνη. Βρίσκεται πίσω από κάθε λέξη και κάθε πράξη των υπουργών του.

• ● Η πανδημία όπως φαίνεται επανέρχεται με σφοδρότητα και ο εμβολιασμός φαίνεται να έχει κολλήσει. Τι έφταιξε πάλι; Και θα συμφωνήσετε σε επέκταση της υποχρεωτικότητας και σε άλλες κοινωνικές ομάδες, ή και στον γενικό πληθυσμό, κάτι που αφήνει ανοιχτό η κυβέρνηση όσο δεν προχωρά ο εμβολιασμός;

Αυτό που έφταιξε είναι ότι στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ένας αρνητής της πραγματικότητας, ο οποίος είναι το ίδιο επικίνδυνος με τους αρνητές της πανδημίας. Επί 1,5 χρόνο πλέον ζούμε το ίδιο δράμα σε επανάληψη: καμία ενίσχυση του ΕΣΥ με μόνιμο προσωπικό, ανύπαρκτη επιδημιολογική επιτήρηση, παλινωδίες με τα υγειονομικά πρωτόκολλα και παράλληλα μια διαρκής απόπειρα πόλωσης και διχασμού. Ολα αυτά σε μια κοινωνία που ζει μέσα στον φόβο και την ανασφάλεια. Το πρώτο καθήκον, λοιπόν, είναι να άρουμε αυτό τον φόβο, όχι να τιμωρούμε. Δεν πιστεύω ότι ο μισός πληθυσμός της χώρας πιστεύει σε συνωμοσίες και γι’ αυτό θεωρώ καταστροφικό μια πολιτεία να τους βάζει όλους απέναντι, χωρίς η ίδια να έχει κάνει το παραμικρό για να οργανώσει το σύστημα υγείας, να ενημερώσει με στοχευμένες καμπάνιες στη βάση επιστημονικών δεδομένων, να σκύψει πάνω από το πρόβλημα αντί να πολώνει για να κερδίσει πολιτικά οφέλη από την καταστροφή. Οπως επίσης, δεν πιστεύω ότι σε τέτοια κρίσιμα υπαρξιακά ζητήματα η λύση είναι ο βούρδουλας. Η λύση είναι η πειθώ, τα επιχειρήματα και η καλλιέργεια αισθήματος ασφάλειας και αλληλεγγύης σε μια κοινωνία που φοβάται, αγωνιά και έχει ήδη πίσω της δύσκολα χρόνια.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χάσει πια το πιο σημαντικό όπλο για να αντιμετωπίσει την πανδημία: την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Δεν μπορεί να πείσει κανέναν. Και αφού δεν μπορεί να ενώσει παρά μόνο να διχάσει, δεν μπορεί και να σώσει. Στον λαό και σε εμάς, στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, πέφτει πια η ευθύνη. Να ενώσουμε, να πείσουμε, να σώσουμε ό,τι μπορούμε να σώσουμε και κυρίως ανθρώπινες ζωές. Με ενότητα και αλληλεγγύη θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να το πετύχουμε.

• ● Είπατε πιο πριν, και πολλά στελέχη του κόμματος το λένε, ότι έχετε μάθει από τα λάθη σας και την επόμενη φορά θα είστε καλύτεροι και διαφορετικοί. Το «διαφορετικοί» σημαίνει ότι εκτός από την κυβέρνηση θα διεκδικήσετε και την εξουσία;

Ανέλυσα και προηγουμένως το πρόβλημα με αυτούς που θεωρούν πως είναι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες αυτής της χώρας. Αισθάνονται έτσι, φέρονται έτσι, και δυστυχώς ένα μέρος του πολιτικού προσωπικού τούς δέχεται έτσι. Η υπόγεια και παράτυπη εξουσία τους έχει γίνει πολιτική και κοινωνική κανονικότητα. Ε, αυτή την κανονικότητα εμείς δεν τη δεχόμαστε, τελεία και παύλα. Αρα, η σύγκρουση, κύριε Παππά, που υπονοεί η ερώτησή σας, είναι σήμερα από θέσεις αντιπολίτευσης, και θα είναι και αύριο από θέσεις κυβέρνησης, με αυτούς. Με την κρατικοδίαιτη, κακομαθημένη ελίτ που πλήρωσε και πληρώνει ακριβά, από κάθε άποψη, η χώρα. Δεν θέλουμε να βολευτούμε στην εξουσία, για να το πω κάπως αλλιώς. Θέλουμε να ξεβολέψουμε όσους στρογγυλοκάθισαν εκεί χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα. Δημοκρατία, δικαιοσύνη και διαφάνεια παντού, αυτή είναι η ανυποχώρητη θέση μας. Ξέρω πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι αυτό και πόσο μας κόστισε η επιμονή μας σε αυτό. Αλλά αυτό αποτελεί την ψυχή της πολιτικής μας και την ταυτότητα των ιδεών μας.

Το εξώφυλλο της χθεσινής «Εφημερίδας των Συντακτών»

Εκλογές - συνεργασία προοδευτικών δυνάμεων

• ● Λέτε ότι είστε έτοιμοι για εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, και βάλατε στόχο την πρωτιά έστω με μία ψήφο διαφορά. Πιστεύετε πραγματικά ότι μπορείτε να κερδίσετε ή μήπως πρόκειται για άσκηση θάρρους προκειμένου να συσπειρωθεί ο κόσμος σας;

Θα κερδίσουμε τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, και όχι με μία ψήφο, αλλά με καθαρή διαφορά. Και η πεποίθησή μου αυτή δεν είναι κάποιου είδους συναισθηματική υπερβολή, αλλά στηρίζεται στην απλή λογική. Σήμερα η κοινωνία υποφέρει από μια κυβέρνηση που μέσα σε δυο χρόνια όχι μόνο έχει ισοπεδώσει τα πάντα, αλλά προσβάλλει διαρκώς και τη νοημοσύνη των πολιτών, μέσω μιας πρωτοφανούς προπαγάνδας. Σύμφωνα με αυτή, είτε πεθαίνουν άνθρωποι εκτός ΜΕΘ είτε εκτοξεύεται η ανεργία και πληθαίνουν τα λουκέτα, είτε καίγεται η μισή Ελλάδα, ο κ. Μητσοτάκης τα κάνει όλα άριστα.

Και κάθε φορά που η οργή ξεχειλίζει ακόμη και από τα μικρόφωνα των ζωντανών τηλεοπτικών ρεπορτάζ, εμφανίζεται μια δημοσκόπηση να μας δείξει πόσο ανέβηκε η αποδοχή του κυβερνώντος κόμματος στην κοινή γνώμη. Κάποια στιγμή, όμως, οι πολίτες κουράζονται με την απόσταση ανάμεσα στην πραγματικότητα που ζουν και την εικόνα που τους βομβαρδίζει.

• ● Κι αυτό είναι αρκετό;

Δεν αρκεί φυσικά η φανερή φθορά της κυβέρνησης, εμείς οφείλουμε να πείσουμε ότι μπορούμε να σηκώσουμε το βάρος μιας διακυβέρνησης άλλου τύπου. Μιας διακυβέρνησης με πρόσημο τον ριζοσπαστικό ρεαλισμό, όχι μόνο πρόθυμης, αλλά και ικανής να προσδώσει σύγχρονο περιεχόμενο στην ανάγκη και την ιδέα της αλλαγής. Να εκφράσει στις σημερινές συνθήκες τα συμφέροντα της κοινωνική πλειοψηφίας. Εκείνων που διψούν για πρόοδο και δικαιοσύνη. Δεν υποδυόμαστε τους άριστους, ούτε τους αλάνθαστους, αλλά δουλεύουμε διαρκώς για να χαράξουμε τον οδικό χάρτη που θα μεταμορφώσει τις ιδέες μας, που είμαι σίγουρος ότι συγκινούν τη μεγάλη πλειοψηφία, σε πραγματικότητα. Λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά, για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη όλο και περισσότερων. Αυτό είναι το μότο μας. Γιατί το κρίσιμο είναι την επόμενη μέρα να είμαστε σε θέση να χτίσουμε ξανά το σπίτι μας. Δεν θα υπάρχουν ούτε αντοχές ούτε πίστωση χρόνου από τον κόσμο μετά τη λαίλαπα Μητσοτάκη. Και είμαι σίγουρος ότι θα το καταφέρουμε, παρά το γεγονός ότι θα έχουμε ξανά απέναντι την κακομαθημένη ελίτ, που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Γιατί τώρα πια ξέρουμε και τι θέλουμε να κάνουμε και από ποιους δρόμους θα το πετύχουμε.

• ● Με δεδομένη την ασφυκτική υπεροχή της κυβέρνησης στην περιοχή της ενημέρωσης και με το ετερόκλητο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο να αντέχει, απορώ με την αισιοδοξία σας.

Θα παραλλάξω κάπως τη γνωστή ρήση: Μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, πολλούς για λίγο, αλλά όχι όλους για πάντα. Κανένας λαός, και πολύ περισσότερο ο δικός μας, που έχει πάθει κι έχει μάθει πολλά, δεν είναι έρμαιο της προπαγάνδας. Διαφορετικά, θα είχαμε ακόμα χούντα. Το βίωμα είναι πολύ ισχυρότερο από την εικόνα ή τα λόγια. Οι πολίτες σήμερα –ακόμα και αυτοί που δεν συμπαθούν τον ΣΥΡΙΖΑ ή την Αριστερά– ζουν τη σκληρή πραγματικότητα που διαμορφώνει η κυβέρνησαη Μητσοτάκη. Καταλαβαίνουν τι τους επιτρέπει να έχουν και τι πρέπει να έχουν. Η ζωή και η ζωή των παιδιών τους, το σήμερα και η προσδοκία τού αύριο θα καθορίσουν τη στάση τους. Ενας πρωθυπουργός που τους κουνάει συνεχώς το δάχτυλο για το τι είναι σωστό και τι λάθος, αλλά δεν αισθάνεται την ανάγκη να υποβάλει ούτε ένα σωστό «πόθεν έσχες», θα κριθεί κάποια στιγμή όπως του αξίζει. Μην αμφιβάλλετε γι’ αυτό. Και όσο τεχνητή είναι η στήριξή του για την άνοδο και τη διατήρησή του στην εξουσία τόσο απότομη θα είναι η πτώση, μόλις η τεχνητή αυτή στήριξη υποχωρήσει έστω και λίγο. Οσο για αυτό που αποκαλείτε αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, νομίζω ότι δεν υπάρχει πια μέτωπο. Αυτό φαίνεται από τις συνεδριάσεις της Βουλής μέχρι τις συζητήσεις στα καφενεία.

• ● Τι εννοείτε;

Το αντιΣΥΡΙΖΑ ρεύμα έχει εξασθενίσει σοβαρά. Πνέει τα λοίσθια, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κ. Μητσοτάκη και τη μονότονη προσπάθεια των φιλικών του ΜΜΕ να το συντηρήσουν. Αντιθέτως, το αντικυβερνητικό ρεύμα φουντώνει και θεριεύει, ιδίως όσο ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης συνεχίζει να επενδύει στην προπαγάνδα και να αγνοεί τις ανάγκες των ανθρώπων και ιδιαίτερα της νέας γενιάς.

• ● Αλήθεια, για τη δημιουργία του αντιΣΥΡΙΖΑ ρεύματος έχει ευθύνες ο ΣΥΡΙΖΑ; Αυτοί που το συγκροτούν δελεάστηκαν από τη Δεξιά, ή τους σπρώξατε και εσείς στην αγκαλιά της με τις επιλογές σας;

Κοιτάξτε, η γενεσιουργός αιτία αυτού του «ρεύματος» είναι ότι κάποιοι που νιώθουν και θα νιώθουν πάντα ιδιοκτήτες αυτής της χώρας, άνθρωποι που για δεκαετίες κινούσαν νήματα, είτε εντός του κράτους είτε ως αυτουργοί της διαπλοκής και ευνοούμενοι της εξουσίας, ξαφνικά το 2015 είδαν τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια τους. Και επένδυσαν στον κ. Μητσοτάκη, τον στήριξαν και έβαλαν σκοπό της ζωής τους, αξιοποιώντας την επιρροή τους στα ΜΜΕ, να εξαφανίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Από εκεί και πέρα προφανώς και εμείς το τροφοδοτήσαμε, διότι τα δικά μας λάθη ή τις δικές μας αντικειμενικές αδυναμίες εκμεταλλεύτηκαν για να στήσουν την προπαγάνδα τους.

Ας μην ξεχνάμε ότι την ίδια ώρα βγάζαμε τα κάστανα από τη φωτιά και τη χώρα από τη χρεοκοπία. Μνημόνιο εφαρμόζαμε.

Αλλά και εμείς στην προσπάθειά μας να φτιάξουμε τις άμυνές μας απέναντι σε αυτόν τον προπαγανδιστικό αντιΣΥΡΙΖΑ μηχανισμό ενίοτε τον τροφοδοτούσαμε και δίναμε πάτημα να δημιουργείται μια εικόνα εντελώς αντίθετη από την πραγματική για το ήθος και ύφος της διακυβέρνησής μας.

Στον τομέα της επικοινωνίας με δυο λόγια οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν τα πήγαμε τόσο καλά, σε αντίθεση με τον κ. Μητσοτάκη που μόνο αυτό κάνει. Και κάποιες φορές, ίσως, υποτιμήσαμε τη δύναμη των αντιπάλων μας και τη δυνατότητα να εκμεταλλεύονται πλευρές της πολιτικής μας απέναντι σε στρώματα της λεγόμενης μεσαίας τάξης.

• ● Μιλάτε για την ανάγκη προοδευτικής κυβέρνησης. Ούτε το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ούτε το ΜέΡΑ25 απάντησαν θετικά στο προσκλητήριό σας. Σκέφτεστε να κάνετε συγκεκριμένη πρόταση για διάλογο;

Η πρότασή μας είναι διαρκής και ανοιχτή για όποιον αντιλαμβάνεται ότι η μόνη διέξοδος για τη χώρα σήμερα είναι μια ισχυρή προοδευτική κυβέρνηση. Κατανοώ τις ενστάσεις όλων. Εχουμε τις διαφορές μας και θα συνεχίσουμε να τις έχουμε. Ομως το διακύβευμα είναι πραγματικά ιστορικό. Θα απαλλάξουμε τη χώρα από τη Δεξιά του κ. Μητσοτάκη, πριν οι βλάβες που αυτή προκαλεί γίνουν ανήκεστες; Θα ανοίξουμε όλοι μαζί έναν δρόμο αλλαγής και προόδου, προς το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας;

Επ’ αυτού θα τοποθετηθούν στην πράξη και θα κριθούν στην κάλπη όλοι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, για να γίνω καθαρός, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα αναλάβει το βάρος της διακυβέρνησης και της αλλαγής με απλωμένο χέρι ενότητας προς τις προοδευτικές δυνάμεις.

Κανείς δεν περισσεύει στη μεγάλη προσπάθεια για την κοινωνική ανασυγκρότηση και την αναγέννηση της χώρας. Αρκεί να το επιθυμεί.

• ● Εχετε στο μυαλό σας το πορτογαλικό μοντέλο; Το ΚΚΕ το υπολογίζετε στην πρόσκλησή σας;

Είναι ένα εγχείρημα με εξαιρετικό ενδιαφέρον, κυρίως ως προς τον τρόπο που τέθηκαν στο τραπέζι τα ζητήματα της κοινωνικής ατζέντας, όπως ο κατώτατος μισθός, το ΕΣΥ και η δημόσια παιδεία. Σας είπα και πριν ότι η πρότασή μας είναι ανοιχτή και διαρκής σε όσους αντιλαμβάνονται την ανάγκη να πάει ο τόπος μπροστά. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν στη νέα εποχή η Αριστερά και οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου μπορούν να γίνουν πραγματική πρωτοπορία, όχι μόνο με τις ιδέες αλλά και με τα έργα τους από θέση ευθύνης, που θα βελτιώσουν τις ζωές των πολιτών. Να δώσουν χώρο στην κοινωνική δικαιοσύνη, να συμβάλουν στην ανάσχεση της κλιματικής κρίσης. Αυτό είναι το στοίχημα της εποχής μας και όχι να είμαστε απλά σχολιαστές που φωνάζουμε, ενώ η κοινωνία αγωνιά, «εγώ σας τα ’λεγα».

Πολιτική αντιπαράθεση και πολιτικές διώξεις

• ● Εσείς αποκαλέσατε τον Κυρ. Μητσοτάκη «τον μεγαλύτερο μπαταχτσή της Μεταπολίτευσης». Αυτός σας αποκαλεί «σαμποτέρ» και τον «πιο διχαστικό πολιτικό της Μεταπολίτευσης». Αυτά και πολλά άλλα εξίσου σκληρά δεν τα λες προγραμματική αντιπαράθεση.

Πιστεύω ότι οι χαρακτηρισμοί στην πολιτική, όπως και στη ζωή άλλωστε, είναι το άλλο όνομα της αμηχανίας και της έλλειψης επιχειρημάτων. Οχι όμως όλα στο ίδιο καλάθι. Ολοι κρινόμαστε, και το ήθος κάθε πολιτικού, κάθε πολίτη που ασκεί εξουσία, είναι καθοριστικός παράγοντας γι’ αυτή την κρίση. Οταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρωστάει τεράστια ποσά στις τράπεζες, το κόμμα του βαρύνεται με θηριώδη χρέη, ο όρος μπαταχτσής μπορεί να είναι σκληρός, αλλά καθρεφτίζει μια πραγματικότητα. Τελείως διαφορετική από τον σαμποτέρ, τον προδότη, τον γιο του χουντικού, για να θυμηθώ ορισμένα από τα χυδαία και άθλια που έχουν εκτοξευτεί εναντίον μου. Οπως τελείως άλλο πράγμα είναι οι αποκαλύψεις για τις απευθείας αναθέσεις, την αδιαφάνεια και τη σπατάλη υπέρ των δικών τους παιδιών, που χαρακτηρίζουν τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, από τη συστηματική προσπάθεια να συκοφαντηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και να διαβρωθεί το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα. Μάταια βέβαια, όπως όλοι ξέρουν. Μιλώντας όμως για τον κ. Μητσοτάκη θέλω να πω ότι τη στάση του δεν τη χαρακτηρίζουν απλώς κάποιοι απαράδεκτοι χαρακτηρισμοί.

• ● Δηλαδή, τι εννοείτε;

Η χυδαιότητα, τα fake news, η εκτόξευση λάσπης, οι δολοφονίες χαρακτήρων είναι όπως αποδείχτηκε στο πολιτικό του DNA. Η απάνθρωπη εκμετάλλευση της τραγωδίας στο Μάτι και η αναφορά του σε φέρετρα στην τελευταία συνεδρίαση της Βουλής βεβαιώνουν ότι δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό να εκμεταλλεύεται με τον πιο συστηματικό και χυδαίο τρόπο ακόμα και τους νεκρούς. Προσωπικά ποτέ δεν θα σκεφτόμουν να εκμεταλλευτώ τις χιλιάδες των νεκρών της πανδημίας για να πλήξω τον πολιτικό μου αντίπαλο. Ο κ. Μητσοτάκης, όμως, επιμένει στην ίδια πολιτική τυμβωρυχία που χρησιμοποίησε κατά κόρον για να έρθει στην κυβέρνηση. Και εξακολουθεί να τη χρησιμοποιεί για να κρύψει πίσω από τους νεκρούς τού χθες το δράμα των ζωντανών τού σήμερα. Θα κριθεί όμως και γι’ αυτό, να είστε σίγουρος.

• ● Με αφορμή τις παραπομπές του Νίκου Παππά και του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, που τις χαρακτηρίζετε πολιτικές διώξεις, να υποθέσω ότι θα μπείτε στον πειρασμό να σκεφτείτε ότι πρέπει να αντιμετωπίσετε τους αντιπάλους σας με τον ίδιο τρόπο, αν οι συσχετισμοί σάς το επιτρέψουν;

Ο κ. Μητσοτάκης διάλεξε για τις περιπτώσεις που αναφέρετε τον δρόμο της εκδίκησης, για λογαριασμό μάλιστα κάποιων που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «ξεβόλεψε». Εκανε λάθος, αποδείχτηκε ήδη με τη γελοιοποίηση όλης της διαδικασίας, και θα του βγει πολιτικά ξινό. Οσο για μένα, πιστεύω ότι δεν είναι δουλειά της όποιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αλλά μιας πραγματικά ανεξάρτητης Δικαιοσύνης να κρίνει, να εξετάζει, να κατηγορεί, να τιμωρεί. Αυτό προσπάθησα να κάνω με το σκάνδαλο Νοβάρτις, που ο κ. Μητσοτάκης βάφτισε σκευωρία. Δικαιοσύνη για όλους συνεπώς, αλλά όχι πολιτικές εκδικητικές διώξεις της όποιας πλειοψηφίας εις βάρος των αντιπάλων της. Αυτή είναι η θέση μου.

Προκλήσεις και διλήμματα στην Ευρώπη

• ● Στη Γερμανία πυκνώνουν οι φωνές για επιστροφή στην κανονικότητα της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Τι λέτε, θα κερδίσουν ξανά οι Γερμανοί επιβεβαιώνοντας την άποψη ότι η Ευρώπη είναι γερμανική ή τούτη τη φορά θα υπάρξουν ισχυρές αντιστάσεις;

Υπάρχει μια κατηγορία πολιτικών στην Ευρώπη, κατά βάση από τους Συντηρητικούς και την Ακροδεξιά, που συμπεριφέρεται λες και βρισκόμαστε 15 χρόνια πριν. Είναι λες και βρισκόμαστε σε ένα ετοιμόρροπο σπίτι με δυο μπουλντόζες απ’ έξω και κάποιος ασχολείται με το αν θα λερωθούν οι κουρτίνες. Η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει δυο υπαρξιακά ζητήματα: την κλιματική κρίση και τις κοινωνικές ανισότητες. Οποιαδήποτε πράξη δεν υπακούει στην ανάσχεση αυτών των δύο δεν είναι απλά άστοχη, αλλά επικίνδυνη. Οι προοδευτικές δυνάμεις αυτή τη στιγμή σε επίπεδο Ευρώπης εκπροσωπούν τη λογική και την ωριμότητα. Το θέμα είναι αν στο σύνολό της η Ε.Ε. μπορεί να συμπεριφερθεί λογικά και ώριμα ή θα μπει σε έναν νέο σισύφειο κύκλο για να δικαιωθούν ορισμένα εμμονικά και ιδιοτελή μυαλά της ευρωπαϊκής Δεξιάς.

πηγή: efsyn.gr

Ήταν προμελετημένο - συντελέστηκε / 18.174 θέσεις των ΑΕΙ μένουν κενές!

18.174 "παιδιά της πανδημίας" στα οποία ο κ. Μητσοτάκης και η εκτελέστρια ειδικών αποστολών κυρία Κεραμέως, έκλεισαν την πρόσβαση στα Πανεπιστήμια, "ας φάνε παντεσπάνι".

Νίκος Φίλης*

Το προμελετημένο έγκλημα σε βάρος των φετινών υποψηφίων για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση συντελέστηκε και έγινε πλήρως αντιληπτό σήμερα με τη δημοσιοποίηση των βάσεων εισαγωγής από το Υπουργείο Παιδείας. Που μεταξύ άλλων εξωφρενικών επιτυγχάνουν το ανήκουστο: να αφήνουν ουσιαστικά χωρίς φοιτητές 4 τα 5 Τμήματα Δασολογίας της χώρας!

Οι συγκρίσεις των ετών 2020-2021 είναι άκρως αποκαλυπτικές και επιβεβαιώνουν τις προβλέψεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών και ειδικών μελετητών. Το Υπουργείο θολώνει τα νερά διότι ως ποσοστό επιτυχίας αναφέρει πόσοι πέτυχαν σε σχέση με όσους υπέβαλαν Μηχανογραφικό (με αυτό το φτηνό τρικ θέτει εκτός υπολογισμών όσους πέταξε έξω η εφαρμογή της λαιμητόμου που ονομάζεται ΕΒΕ, μην επιτρέποντας την υποβολή Μηχανογραφικού)

Η σύγκριση με το 2020 είναι συντριπτική:

• - 2020: Υποψήφιοι 105.420, εισήχθησαν 81.413. Έμειναν έξω 24.007, ποσοστό επιτυχίας 77%


• - 2021: Υποψήφιοι 103.468, εισήχθησαν 63.239. Έμειναν έξω 40.229, ποσοστό επιτυχίας 61%

Άρα η ΕΒΕ σε σχέση με το 2020 καρατόμησε 18.174 υποψηφίους (και όχι 9.000 που ισχυριζόταν το Υπουργείο).

Ειδικότερα δε, στο Ημερήσιο ΓΕΛ:

• - 2020: Υποψήφιοι 76.411, εισήχθησαν 66.953. Έμειναν έξω 9.458, ποσοστό επιτυχίας 88%


• - 2021: Υποψήφιοι 75.435, εισήχθησαν 50.421. Έμειναν έξω 25.014, ποσοστό επιτυχίας 67%

 

Σε αυτή την πολυπληθέστερη κατηγορία βρίσκεται και το επιπλέον ποσοστό αποκλειομένων λόγω ΕΒΕ.

Με βάση τα στοιχεία υπάρχουν δεκάδες Πανεπιστημιακά Τμήματα που παθαίνουν κυριολεκτικά πανωλεθρία, ξεμένοντας από πρωτοετείς φοιτητές. Κι ανάμεσά τους Τμήματα Δασολογίας και μάλιστα τη χρονιά της τεράστιας οικολογικής καταστροφής του δασικού πλούτου της χώρας. Αλλά και άλλα αξιόλογα Τμήματα με σημαντική προσφορά ειδικά στις εθνικά ευαίσθητες Περιφέρειες της χώρας. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αρχιτεκτονική Ξάνθης δεν εισάγεται ούτε ένας υποψήφιος.

Μια ακόμη "αριστεία" του επιτελικού κράτους Μητσοτάκη!

Που έχει βέβαια την ευχέρεια να εγκαθιστά τους πορφυρογέννητους γόνους του σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ.

Τα 18.174 "παιδιά της πανδημίας" στα οποία ο κ. Μητσοτάκης και η εκτελέστρια ειδικών αποστολών κυρία Κεραμέως, έκλεισαν την πρόσβαση στα Πανεπιστήμια, "ας φάνε παντεσπάνι".

Καλούμε για μια ακόμη φορά την κυβέρνηση να καλύψει τουλάχιστον τις 77.415 θέσεις που η ίδια διακήρυξε ότι είναι διαθέσιμες στα Πανεπιστήμιά μας. Να μεριμνήσει έτσι ώστε κανένα Πανεπιστημιακό Τμήμα να μη στερηθεί ικανό αριθμό πρωτοετών φοιτητών με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στο σταδιακό μαρασμό και στο κλείσιμο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ άμεσα θα αναλάβει πρωτοβουλία στη Βουλή προς αυτή την κατεύθυνση.

_______________________________________

* Ο Νίκος Φίλης, είναι δημοσιογράφος, βουλευτής και τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ. Διετέλεσε υπουργός Παιδείας

Η μεγάλη καταστροφή των πυρκαγιών ως αφορμή για περισυλλογή

Το άρθρο αυτό επιχειρεί την ανίχνευση των ιστορικά κληρονομημένων κεντρικών διαρθρωτικών αδυναμιών που δυσχεραίνουν την αντιμετώπιση των πολύπλοκων προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας...

 

Ανάλυση του Καθ. Λόη Λαμπριανίδη*

 [Περίληψη ]

Τις τελευταίες ημέρες βιώσαμε μια καταστροφή που θα επιφέρει μακροχρόνιες συνέπειες στη φύση και τους ανθρώπους. Το άρθρο αυτό επιχειρεί την ανίχνευση των ιστορικά κληρονομημένων κεντρικών διαρθρωτικών αδυναμιών που δυσχεραίνουν την αντιμετώπιση των πολύπλοκων προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας. Ασφαλώς οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες και η οικολογική κρίση γενικότερα είναι μια βασική αιτία. Όμως εδώ πρέπει να επισημάνουμε κυρίως την αδυναμία να οργανωθεί αποτελεσματικά η πυροπροστασία – πυρόσβεση. Η απόφαση να δοθούν φέτος ελάχιστα κονδύλια για την πρόληψη πρέπει να κατανοηθεί κυρίως ως αποτέλεσμα ιδεοληψίας («λιγότερο δημόσιο παντού») και αδυναμίας να συνειδητοποιηθεί το τεράστιο κόστος που μπορεί να προκύψει εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά, όπως συνέβη φέτος αλλά και όπως πολύ συχνά συμβαίνει. Η καταστροφή επήλθε σε μια χώρα αναμφίβολα λαβωμένη από την υπερδεκαετή οικονομική κρίση, τις συνέπειες της πανδημίας, αλλά και από τις διαρκείς δομικές εσωτερικές της ανεπάρκειες. Όμως, αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να μας τρομάζει. Αυτό που πρέπει να μας τρομάζει είναι η αδυναμία να αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους προκλήσεις. Αυτό που συνέβη με τις καταστροφικές πυρκαγιές είναι μια από τις πολλές εκφάνσεις του εξαιρετικά προβληματικού τρόπου με τον οποίο είμαστε οργανωμένοι και λειτουργούμε, -γεγονός που είναι ανεξάρτητο από τον επαγγελματισμό και την αυταπάρνηση που καθημερινά επιδεικνύεται στο πεδίο, επί τω έργω, από όσες και όσους -πυροσβέστες κ.ά.- συνδράμουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε και κυρίως να το αλλάξουμε άμεσα.

Βιώσαμε μια φυσική καταστροφή

H χώρα βίωσε –και εξακολουθεί να βιώνει– μια καταστροφή που προκλήθηκε από τις πυρκαγιές. Σύμφωνα με το Εθνικό Αστεροσκοπείο, 1,3 εκατ. στρέμματα έχουν ήδη μετατραπεί σε στάχτη, κυρίως στη Βόρεια Εύβοια, στην Αττική, αλλά και στην Ηλεία, τη Μεσσηνία, την Αρκαδία, τη Λακωνία – και μάλιστα φωτιές δεν έχουν σβήσει ακόμα. Ευτυχώς οι ανθρώπινες απώλειες ήταν περιορισμένες, αναμφίβολα όμως χιλιάδες συμπολίτες μας βιώνουν και θα βιώσουν για πολλά χρόνια πολύ μεγάλες δυσκολίες. Πολλοί έχουν εκτοπιστεί, έχουν χάσει το σπίτι, τη γη, το εισόδημά τους, και χιλιάδες ζώα έχουν αφανιστεί με τραγικό τρόπο.

Πρόκειται για εθνική τραγωδία, με μακροχρόνιες συνέπειες στη φύση και τους ανθρώπους. Το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμη πιο τραγικό εάν δεν υπήρχε το κίνημα των εθελοντών δασοπυροσβεστών, που αυτή τη στιγμή δίνει ελπίδα και κουράγιο. Δυστυχώς, η διαχρονική αδυναμία αποτελεσματικής και ολοκληρωμένης αντιμετώπισης των πυρκαγιών από την πολιτεία «τέχνας κατεργάζεται»: η οδυνηρή εμπειρία της πολύνεκρης πυρκαγιάς στο Μάτι είχε ως θετικό αποτέλεσμα να χρησιμοποιηθεί ευρέως το 112 και να επιτευχθεί μια ασφαλέστερη εν γένει απομάκρυνση των κατοίκων περιοχών που βρίσκονται σε κίνδυνο. Στα αρνητικά όμως δεν μπορεί παρά να σημειώσουμε την απουσία της συχνά κρίσιμης συμβολής των τελευταίων στην κατάσβεση και ιδίως στην αποφυγή αναζωπύρωσης των πυρκαγιών, κάτι που συνέτεινε σε μεγάλο βαθμό στη μεγάλη διάρκεια και το μέγεθος των καταστροφών. Αυτό, με τη σειρά του, οδήγησε σε φαινόμενα ανυπακοής πολλών κατοίκων στις εντολές εκκένωσης των οικισμών[1]: διαπιστώνοντας την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού, αλλά και την επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης (αφού ήταν ολοφάνερη η αγωνιώδης προσπάθεια της κυβέρνησης να καταδειχθεί η υπεροχή έναντι της διαχείρισης στο Μάτι), καθώς συχνά εκκενώνονταν οικισμοί χωρίς πραγματικό κίνδυνο για τη ζωή των κατοίκων, με συνέπεια όμως την αδυναμία συνδρομής τους στην πυρόσβεση (που, όπως αποδεικνύεται, δεν μπορεί να επιχειρηθεί χωρίς την ενεργό συμμετοχή των κατοίκων), πολλοί κάτοικοι πήραν την υπόθεση στα χέρια τους, απειθάρχησαν στο μέτρο εκκένωσης και παρέμειναν στα χωριά τους για να σώσουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους.

Όλοι κατανοούμε πως για την αποκατάσταση θα απαιτηθούν τεράστιοι χρηματικοί πόροι και πάρα πολύς χρόνος[2]. Κυρίαρχο πρόβλημα είναι η αντιμετώπιση των φαινομένων που συνοδεύουν τέτοιες καταστροφές: διάβρωση εδαφών, πλημμύρες, απώλεια της βιοποικιλότητας, έκλυση τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και περιορισμός της δυνατότητας συγκράτησης άνθρακα από τα δασικά οικοσυστήματα για πολλά χρόνια.

Τώρα είναι η στιγμή της επούλωσης των πληγών και της αποκατάστασης όλων όσων είδαν να χάνονται τα ζώα τους και οι περιουσίες τους, αλλά και να καταστρέφεται το φυσικό τους περιβάλλον. Γιατί, όπως επισημαίνει ο Παντελής Μπουκάλας (Καθημερινή, 7.8.21): «Μια κουβέντα είναι ότι τα δέντρα θα ξαναφυτρώσουν και τα σπίτια θα ξαναχτιστούν […] Τα σπίτια δεν είναι σκέτοι τοίχοι και οικοσκευές. Εστίες μνήμης είναι. Οι τοίχοι, ναι, ξαναχτίζονται. Όχι τα σπίτια».

Γιατί συνέβησαν όλα αυτά

Το ερώτημα στο μυαλό όλων μας είναι γιατί συνέβησαν όλα αυτά, και μάλιστα σε μια μεσογειακή χώρα η οποία αντιμετωπίζει εδώ και δεκαετίες πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι και όπου η Μετεωρολογική Υπηρεσία είχε προειδοποιήσει πολλές ημέρες νωρίτερα για τον επερχόμενο καύσωνα. Οι απαντήσεις ποικίλλουν. Αγνοήθηκε, επί δυόμισι χρόνια, το πόρισμα της «Επιτροπής Γκολντάμερ»[3], με επικεφαλής τον διευθυντή του Παγκόσμιου Κέντρου Παρακολούθησης Πυρκαγιών, που προέβη σε μια σειρά κρίσιμων διαπιστώσεων διερευνώντας τα αίτια της τραγωδίας στο Μάτι: 45 συναρμόδιοι φορείς για την πρόληψη μιας πυρκαγιάς, 17 φορείς από 6 διαφορετικά υπουργεία αρμόδιοι για την καταστολή της, χρήσεις γης και έλλειψη ενημερωμένων σχεδίων χωροταξικών και πολεοδομικών σχεδίων, που επιδεινώνουν το φαινόμενο, έλλειψη κλίματος συνεργασίας μεταξύ Πυροσβεστικού Σώματος και Δασικής Υπηρεσίας. Και ακόμη απουσία ενιαίου σχεδιασμού αντιπυρικής προστασίας, καθώς και εγκεκριμένων και τεκμηριωμένων τοπικών αντιπυρικών σχεδίων, άναρχη και απρογραμμάτιστη δόμηση δασικών εκτάσεων και ύπαρξη ζωνών με μείξη δασών και οικισμών γύρω από μεγάλα αστικά και τουριστικά κέντρα, περιστασιακή ενημέρωση για ευαισθητοποίηση των πολιτών και αναποτελεσματική οργάνωση του εθελοντισμού, έλλειψη ενός επιστημονικού, συμβουλευτικού και συντονιστικού οργανισμού για τη συστηματική οργάνωση της διαχείρισης των πυρκαγιών στα δάση και στην ύπαιθρο κ.ά.

Οι απαντήσεις που έχουν δοθεί είναι πολλές: Η καταστροφή αυτή είναι απλώς αποτέλεσμα ενός αναπόφευκτου φυσικού φαινομένου, του καύσωνα, του ανέμου, της «κλιματικής αλλαγής»[4], που μάλιστα την ίδια στιγμή εκδηλώθηκε και σε πολλά άλλα σημεία του κόσμου, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν αλώβητο το επικοινωνιακό προφίλ μιας «επιτελικής» κυβέρνησης και ενός εξαιρετικά ικανού πρωθυπουργού. Κάποιοι άλλοι προτάσσουν την ανικανότητα της κυβέρνησης, ενώ υπάρχουν και φωνές που βλέπουν και εδώ θεία δίκη,[5] συνωμοσίες (είναι αποτέλεσμα εμπρησμών και στη συνέχεια θα ξεφυτρώσουν ανεμογεννήτριες, θα οικοπεδοποιηθούν τα δάση κ.λπ.) κ.ο.κ.

Ασφαλώς οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες και η οικολογική κρίση[6] είναι μια βασική αιτία, χωρίς βεβαίως να αγνοούμε και τις σκόπιμες πυρκαγιές-εμπρησμούς. Όμως εδώ πρέπει να επισημάνουμε κυρίως τις αστοχίες και παραλείψεις της Πολιτείας, η οποία μάλιστα υπολείπεται κατά πολύ σε σχέση με το τι κάνουν οι αναπτυγμένες χώρες[7].

Κυριαρχεί η έλλειψη γνώσης για το τι ακριβώς συμβαίνει, καθώς και επαρκούς σχεδιασμού. Η έμφαση δυστυχώς δεν είναι στην πρόληψη. Δεν στηρίζονται οι δημόσιοι μηχανισμοί πρόληψης και συντήρησης (περιορισμός των διαθέσιμων κονδυλίων, υποστελέχωση κ.λπ.), με αποτέλεσμα την αύξηση της ποσότητας της καύσιμης ύλης εξαιτίας της πλημμελούς φροντίδας των δασών. Η έμφαση δίνεται, λανθασμένα, στους μηχανισμούς καταστολής και πυρόσβεσης, και μάλιστα με ανεπαρκή συντονισμό και ανεπαρκείς πόρους[8]: κατακερματισμένο σύστημα προστασίας και ανταπόκρισης, πολυδάπανη και αναποτελεσματική καταστολή πυρκαγιών, με έμφαση στη χρήση των μέσων εναέριας πυρόσβεσης εις βάρος της πρόληψης και της αξιοποίησης των επίγειων μέσων κατάσβεσης. Παράλληλα, βέβαια, υπάρχουν και άλλα, γενικότερα, προβλήματα λόγω της εγκατάλειψης της υπαίθρου, μια και οι αγρότες λειτουργούν κατά κάποιο τρόπο σαν «φύλακες της υπαίθρου».

Η απόφαση να δοθούν φέτος ελάχιστα κονδύλια για την πρόληψη ασφαλώς και θα μπορούσε να ιδωθεί ως απόρροια της δημοσιονομικής κρίσης. Είναι όμως κυρίως θέμα ιδεοληψίας («λιγότερο δημόσιο παντού») και αδυναμίας να συνειδητοποιηθεί το τεράστιο κόστος που μπορεί να προκύψει εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά, όπως συνέβη φέτος, αλλά και όπως πολύ συχνά συμβαίνει.

Όπως επί λέξει ανέφερε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε για τις πυρκαγιές, «το επιτελικό κράτος δεν σβήνει φωτιές με τη μάνικα, συντονίζει, ορίζει προτεραιότητες, αξιολογεί και επιβλέπει, παρεμβαίνει εκεί που υπάρχουν πολλές συναρμοδιότητες για να μπορεί να συντονίσει και να καθοδηγήσει». Με αυτή τη φράση του υπονοεί ότι θέλει ένα μικρό επιτελικό κράτος, που αναθέτει στον ιδιωτικό τομέα (outsourcing) ακόμη και πολύ βασικές υπηρεσίες (δασοπροστασία και πυρόσβεση εν προκειμένω, αλλά και υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης κ.λπ.). Αυτό οδηγεί τελικά σε ένα κράτος που δεν γνωρίζει και δεν ελέγχει τίποτα, με τραγικά αποτελέσματα, όπως διαπιστώσαμε κατά τα δύο χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ. Κινείται δηλαδή απαρέγκλιτα σε μια νεοφιλελεύθερη αντίληψη, ξεπερασμένη, που δεν κατανοεί τις σύγχρονες εξελίξεις, οι οποίες επαναφέρουν το ισχυρό κράτος στην ημερήσια διάταξη.

Επιπλέον, επιμένει να αγνοεί τον ρόλο της κοινωνίας των πολιτών, στην περίπτωσή μας του πυροσβεστικού εθελοντισμού, του μη κερδοσκοπικού τρίτου τομέα, που παρεμβάλλεται μεταξύ κράτους και επιχειρηματιών, ο οποίος στην περίπτωση των πυρκαγιών είναι εξαιρετικά κρίσιμος. Αντί να επιδιώξει να τον ενισχύσει περαιτέρω, τον αγνοεί και προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα αγορά γύρω από τα δάση και τις πυρκαγιές. Το κόστος που θα προκληθεί από τη διαχείριση μέσω της αγοράς (και θα το αναλάβει βεβαίως ξανά ο δημόσιος προϋπολογισμός) θα είναι πολλαπλάσιο, ενώ το αποτέλεσμα θα είναι ασφαλώς πολύ υποδεέστερο, καθώς ούτε τα κονδύλια θα επαρκούν αλλά ούτε και οι υπηρεσίες που θα προσφέρουν οι ιδιώτες επιχειρηματίες θα είναι αποτελεσματικές χωρίς καμία ανταγωνιστική αγορά. Επιπλέον, η εισαγωγή του κινήτρου του κέρδους θα αποτελέσει ασφαλές αντικίνητρο και θα λειτουργήσει υπονομευτικά προς τον εθελοντισμό, με προφανή αρνητικά – ποσοτικά και ποιοτικά– αποτελέσματα.

Υπάρχουν πολλά και βαθιά αίτια αλλά και αστοχίες που οδήγησαν στις πυρκαγιές και στη συνέχεια στην ανεξέλεγκτη εξάπλωσή τους. Όλοι μιλούν για την αναγκαιότητα της βιώσιμης ανάπτυξης και επισείουν τον κίνδυνο της κλιματικής αλλαγής, αλλά κωφεύουν στις διαρκείς επισημάνσεις των ειδικών για τις καταστροφικές συνέπειες της εκτός σχεδίου δόμησης, πολύ συχνά κοντά ή και μέσα σε δάση. Μάλιστα, η κυβέρνηση της ΝΔ, με μια λαϊκίστικη αντίληψη, υπονόμευσε την ολοκλήρωση των δασικών χαρτών, γεγονός που ενθαρρύνει τις καταπατήσεις δασών[9].

Η άναρχη δόμηση, αλλά και η νόμιμη δόμηση μέσα σε δασικές περιοχές (και μάλιστα συχνά σε πευκοδάση), η ανεξέλεγκτη ρίψη μπάζων, η ανεπαρκής πρόβλεψη (καθαρισμός δασών από εύφλεκτα υλικά, επαρκής στελέχωση δυνάμεων κατάσβεσης με στελεχικό δυναμικό και ανθρώπους που γνωρίζουν κάθε περιοχή), ο εξαιρετικά προβληματικός τρόπος αστικής ανάπτυξης, όλα τα παραπάνω τελικά συντείνουν στην εξάπλωση της φωτιάς.

Η αδυναμία αντιμετώπισης των πυρκαγιών, απόρροια βαθύτερων αδυναμιών

Ας αφήσουμε τη λεπτομερή ανάλυση στους ειδικούς. Ο λόγος που με ωθεί να παρέμβω εδώ δεν είναι βέβαια η ειδικότητά μου, αλλά η ομοιότητα των προβλημάτων που σχετίζονται με τις πυρκαγιές και την εν γένει δασική διαχείριση με τον δικό μου τομέα ειδίκευσης: την (περιφερειακή) οικονομική ανάπτυξη. Πιστεύω ότι αυτά που βιώνουμε στην περίπτωση των πυρκαγιών είναι ένα έμπρακτο παράδειγμα, κατανοητό σε όλους, των εγγενών αδυναμιών οποιασδήποτε αναπτυξιακής δυναμικής στη χώρα.

Αυτό που συνέβη με τις καταστροφικές πυρκαγιές είναι μια από τις πολλές εκφάνσεις του εξαιρετικά προβληματικού τρόπου με τον οποίο είμαστε οργανωμένοι και λειτουργούμε, -γεγονός που είναι ανεξάρτητο από τον επαγγελματισμό και την αυταπάρνηση που καθημερινά επιδεικνύεται στο πεδίο, επί τω έργω, από όσες και όσους -πυροσβέστες κ.ά.- συνδράμουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε και κυρίως να το αλλάξουμε άμεσα.

Στις επόμενες παραγράφους λοιπόν θα αναφερθώ σε κάποια βασικά συμπεράσματα ενός πρόσφατου βιβλίου μας[10], καθώς η εμπειρία στη Γενική Γραμματεία Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Οικονομίας & Ανάπτυξης την περίοδο 2015-2019 μας επέτρεψε να ξανασκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνονται δημόσιες πολιτικές στην Ελλάδα – συμπεράσματα που δυστυχώς βλέπουμε να επιβεβαιώνονται και υπό το πρίσμα της παρούσας κρίσης.

Συγκεκριμένα, σημειώναμε εκεί πως ο σχεδιασμός δημόσιων πολιτικών στην Ελλάδα προσομοιάζει σε ένα μείγμα βραχυπρόθεσμου, ιδίως μικρο-ορθολογισμού, κληρονομημένων από το παρελθόν πρακτικών, που δεν επιτρέπουν το σχεδιασμό τομών και ρήξεων, με μια ισχυρή διάσταση ανορθολογισμού και «χαοτικών» χαρακτηριστικών, ιδίως στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Είναι σαφές ότι και στην περίπτωση της δασοπυρόσβεσης τα ίδια χαρακτηριστικά κυριαρχούν, και σε αυτά εστιάζει η έκθεση Γκολντάμερ. Όπως επανειλημμένα επισημαίνεται από πολλούς ειδήμονες, οι κυβερνήσεις διαχρονικά απέτυχαν να ακολουθήσουν συνειδητά σχεδιασμένες δημόσιες πολιτικές, καθώς η χώρα κυβερνάται «εική και ως έτυχεν»[11]. Στο βιβλίο μας παραθέσαμε μια σειρά εμποδίων στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας, τα οποία μπορούμε με χαρακτηριστική ευκολία να υποστηρίξουμε ότι δυσχεραίνουν και την πυρόσβεση και την εν γένει δασοπροστασία, γι’ αυτό και τα μεταφέρουμε σχεδόν αυτούσια:--------------------------------

• – Η εμμένουσα αδυναμία του κράτους, με την ευρύτερη έννοιά του (κυβέρνηση, κόμματα, Βουλή κ.λπ.), αλλά και της εν στενή εννοία Δημόσιας Διοίκησης.


• – Η διαχρονική αδυναμία σκέψης και η απουσία τόλμης. Απουσία μιας «συλλογικής αναλυτικής δυνατότητας» ως διαχρονικό κεντρικό χαρακτηριστικό της κυβερνητικής λειτουργίας της χώρας. Διαρκής αδυναμία του ελληνικού κράτους να σκεφτεί στρατηγικά, καθώς στερείται δυνατοτήτων οργανωμένης πρόσληψης και ανάλυσης της πραγματικότητας και βεβαίως τεκμηριωμένης μεταρρύθμισής της βάσει δεδομένων (evidence based policies).


• – Το κράτος μας ήταν και παραμένει ένα ανίσχυρο κράτος, που άγεται και φέρεται από ιδεολογίες, συμφέροντα και αδράνειες, χωρίς προγραμματική δυναμική. Απαιτείται λοιπόν μια «διοικητική» και μια «αναπτυξιακή επανάσταση», που θα προχωρήσει με τόλμη και επινοητικότητα, βασισμένη στα υπαρκτά συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Η απουσία συνέχειας στη Δημόσια Διοίκηση, η απουσία σχεδιασμού που καταστρώνεται, αξιολογείται, αναθεωρείται, και που θα επέτρεπε την ουσιαστική βελτίωση της κρατικής λειτουργίας παντού (άρα, και στη δασοπροστασία ειδικότερα), είναι αποφασιστική για την εν γένει καχεξία μας.


• – Χρειάζεται επομένως αναβάθμιση του σχεδιασμού δημόσιας πολιτικής σε μια κατεύθυνση που θα επιχειρεί να ανταποκριθεί συνεκτικά (ολοκληρωμένος σχεδιασμός) σε κεντρικές κοινωνικές προκλήσεις (π.χ. κλιματική κρίση –και εδώ ειδικότερα δασοπροστασία–, οικονομικές – κοινωνικές – περιφερειακές ανισότητες). Απαιτούνται λοιπόν νέες κυβερνητικές δομές, η θεσμοποίηση μιας νέας κουλτούρας συνεργασίας και σχεδιασμού στους ανθρώπους της Διοίκησης, αλλά κυρίως κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες και συναινέσεις και ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση του μέλλοντος – κάτι που δυστυχώς η τρέχουσα κυβέρνηση για λόγους ιδεολογικούς, ενδεχομένως και συμφερόντων, αδυνατεί ή δεν επιθυμεί να αντιληφθεί.

Τι πρέπει να γίνει

Η κυβέρνηση, πολύ σωστά, προσπαθεί να αντιδράσει άμεσα και να προσφέρει οικονομική βοήθεια στους πληγέντες, κατανοώντας πως πρέπει να γίνουν σχέδια για την ανάπτυξη των περιοχών που έχουν πληγεί και βέβαια πως πρέπει να βελτιωθεί δραστικά το σύστημα Πολιτικής Προστασίας γενικότερα. Ζήτησε μάλιστα και τη συμβολή των πολιτικών δυνάμεων της αντιπολίτευσης.

Όλα αυτά φαίνεται να κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, θα ήθελα όμως να κάνω δυο κρίσιμες επισημάνσεις. Πρώτον, ο πρωθυπουργός πρότεινε τη σύσταση επιτροπής για τη μεσο-μακροχρόνια ανάπτυξη της Β. Εύβοιας, σπεύδοντας μάλιστα να ορίσει τον επικεφαλής, καθ’ όλα αξιόλογο, χωρίς όμως καμία πρότερη συνεννόηση με την αντιπολίτευση και με την τοπική κοινωνία. Μάλιστα, στη συνέχεια υπονόμευσε αυτή την επιτροπή ορίζοντας υπουργό παρά τω πρωθυπουργώ για τη διαχείριση των σχετικών κονδυλίων.

Δεύτερον, προέκρινε στις αναδασώσεις των καμένων εκτάσεων να εφαρμοστεί αυτό που αποκαλεί «μοντέλο του “αναδόχου αναδάσωσης”», δηλαδή να δοθούν κίνητρα για την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα. Δημιουργείται έτσι μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία, πέραν όσων προαναφέραμε για την αμφίβολη αποτελεσματικότητά της, το δυσβάστακτο δημοσιονομικό κόστος και την αλλοίωση του εθελοντικού ήθους, αναρωτιέται με τρόμο κανείς πώς θα εφαρμόζει τα επιχειρηματικά σχέδια για την περαιτέρω ανάπτυξη των υπηρεσιών που προσφέρει. Μήπως εδώ τουλάχιστον ο «νόμος του Σε»[12] θα βρει τη δικαίωση του;

Η πρόσφατη καταστροφή επήλθε σε μια χώρα αναμφίβολα λαβωμένη από την υπερδεκαετή οικονομική κρίση, τις επιπτώσεις της πανδημίας κ.λπ. Σε μια χώρα αντιμέτωπη με βαθιά προβλήματα στην οικονομική της διάρθρωση και με ένα τεράστιο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ (στο τέλος Νοεμβρίου ήταν 371 δισ., δηλαδή 228% του ΑΕΠ), που μάλιστα ήταν το δεύτερο πιο διευρυνόμενο χρέος στον κόσμο. Και σε μια διεθνή συγκυρία όπου η κλιματική κρίση, οι κοινωνικές ανισότητες και η ένταση στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα[13] κυρίως και δευτερευόντως με τη Ρωσία μπορεί να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και, τέλος, σε μια συγκυρία όπου υπάρχει διαρκής υποχώρηση της οικονομικοπολιτικής θέσης της ΕΕ.

Όμως αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να μας τρομάζει. Σχεδόν όλες οι χώρες και οι περιοχές αντιμετώπισαν κάποια στιγμή στην ιστορία τους οικονομική κρίση ή φυσικές καταστροφές (πυρκαγιές, σεισμούς, πλημμύρες κτλ.). Αυτό που πρέπει να μας τρομάζει είναι η αδυναμία να αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους προκλήσεις.

Στη σημερινή συγκυρία υπάρχουν πολλοί διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι (Ταμείο Ανάκαμψης, ΕΣΠΑ, το «μαξιλάρι» των 37 δισ. που άφησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) που μπορούν να βοηθήσουν να σχεδιαστεί μια ουσιαστική αλλαγή πορείας προς μια βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη. Επομένως, το πρόβλημα της ορθής κατανομής τους καθίσταται οξύτερο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου προγραμματισμού για τη χώρα, και βέβαια για τις συγκεκριμένες περιοχές που επλήγησαν, ώστε να τεθούν οι προτεραιότητες και οι τρόποι αντιμετώπισής τους μετά από εκτενή διαβούλευση[14]. Αναμφίβολα, χρειάζεται δυνατότητα ενσωμάτωσης της επιστημονικής γνώσης για την κατανόηση των προβλημάτων και των επιλογών για την επίλυσή τους.[15] Δεν υπάρχουν περιθώρια για επικοινωνιακά κόλπα, χρειάζεται συνεννόηση με τα πολιτικά κόμματα αλλά και με τις δυνάμεις τις κοινωνίας.

Η χώρα μας και γενικότερα η Μεσόγειος, βρίσκεται δυστυχώς στην παγκόσμια αρνητική πρωτοπορία των κλιματικών μεταβολών σύμφωνα και με την πρόσφατη σχετική έκθεση του ΟΗΕ, οπότε τα περιθώρια καθυστερήσεων που διαθέτουμε ελαχιστοποιούνται. Η πατρίδα μας οφείλει να ηγηθεί των προσπαθειών για την κλιματική αλλαγή, συνάπτοντας κατάλληλες συμμαχίες και ενεργοποιώντας υπνώττοντα ανακλαστικά, ως όρο εκ των ων ουκ άνευ για την επιβίωση της. Αυτή η προσπάθεια υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνάμεις αλλά και την διάρκεια κάθε κοινοβουλευτικής κυβέρνησης, με αυξημένο εκ των πραγμάτων το ρόλο της εθνικής αντιπροσωπείας, έτσι ώστε η δασοπροστασία να αποκτήσει μόνιμα και επιστημονικά τεκμηριωμένα χαρακτηριστικά, ενώ βέβαια κρίσιμη θα πρέπει να αποβεί επί του προκειμένου και η συμβολή της κοινωνίας των πολιτών, σε θέση συνοδηγού, αντίθετα ακριβώς με τις τρέχουσες προθέσεις για την εκχώρηση αυτής της θέσης στην ιδιωτική επιχειρηματική πρωτοβουλία, η οποία μόνο πολύ συμπληρωματικό ρόλο -και αν- μπορεί να διαδραματίσει επ΄αυτού.

Πρέπει να αναδειχθεί ένας συνδυασμός ισχυρής πολιτικής βούλησης και κοινωνικής συναίνεσης (αλλά και κατ’ ελάχιστον πολιτικής συνεννόησης) για την επίτευξη των απαραίτητων μεγάλων αλλαγών. Η αξιωματική αντιπολίτευση, και γενικότερα η αντιπολίτευση, έδειξε να κατανοεί τη σοβαρότητα της κατάστασης και την ανάγκη να αντιμετωπιστούν τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν σε αυτή την καταστροφή. Αναμένουμε από τη σημερινή κυβέρνηση να προχωρήσει σε μια τέτοια κατεύθυνση, και να δράσει μόνο μετά από τον ενδελεχή διάλογο με την κοινωνία και τα πολιτικά κόμματα.

___________________________________________

[1] Γιατί κατάλαβαν πως η «εντολή –αντί του «σχεδίου – εκκένωσης»- καταλήγει σε «εντολή εγκατάλειψης».

[2] Σημειώνουμε ενδεικτικά πως το κόστος των πυρκαγιών της Καλιφόρνιας το 2018 για μια καμένη έκταση περίπου 7,7 εκατ. στρεμμάτων ήταν σχεδόν 150 δισ. δολάρια (Nature – sustainability shorturl.at/artFW).

[3] https://ecopress.gr/wp-content/uploads/porisma.pdf

[4] Ας θυμηθούμε όμως πως η «κλιματική αλλαγή» δεν είναι φυσικό φαινόμενο, αλλά ανθρωπογενές. Η ανθρώπινη παρέμβαση την προκαλεί, και μόνο με ανθρώπινη παρέμβαση μπορεί να σταθεροποιηθεί ή, σε κάποιες περιπτώσεις, και να αντιστραφεί.

[5] Π.χ. ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ σε άρθρο του συσχετίζει τη νομοθεσία υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων –ως ύβρι, που έφερε την κάθαρση– με τη μορφή των καταστροφικών πυρκαγιών.

[6] Η Έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) Climate Change 2021: the Physical Science Basis, που εγκρίθηκε στις 9.8.21 από 195 κυβερνήσεις-μέλη, είναι άκρως ανησυχητική. Επισημαίνει πως πολλές από τις αλλαγές που παρατηρούνται στο κλίμα είναι προφανείς σε χιλιάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, και μερικές από τις αλλαγές που έχουν ήδη δρομολογηθεί –όπως η συνεχιζόμενη άνοδος της στάθμης της θάλασσας– θα είναι μη αναστρέψιμες για εκατοντάδες έως χιλιάδες χρόνια.

[7] Όπως σημειώνει ο πρώην υπουργός Γ. Μαγκριώτης: «Το πιο βασικό εργαλείο των ευρωπαϊκών χωρών είναι η πρόληψη, όπως και ο σωστός συντονισμός των δημόσιων υπηρεσιών, τα συγκροτημένα και εκπαιδευμένα τμήματα των εθελοντών και φυσικά γενικά και ειδικά σχέδια, άμεσα εφαρμόσιμα και γνωστά στους ανθρώπους που θα επωμισθούν την ευθύνη της υλοποίησής τους» (shorturl.at/lprQU).

[8] Δεν μπορούμε εδώ να αγνοήσουμε και την κακή κατανομή τους, όπως π.χ. εκφράστηκε μέσα από τη δημιουργία αστυνομίας για τα πανεπιστήμια, όταν η πρόσληψη αντίστοιχου αριθμού πυροσβεστών και εν γένει εργαζομένων στη δασική προστασία θα είχε πολλαπλάσια οφέλη, ή πάλι αν σκεφτούμε τα εκατομμύρια που δόθηκαν στα ΜΜΕ εν είδει ενίσχυσης, υποτίθεται, για την ενημέρωση περί πανδημίας και την άρνηση παραχώρησης ακόμα και του ενός δεκάτου του αιτηθέντος ποσού για πυροπροστασία, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται αναγκαστικά πλέον ο Προϋπολογισμός με ποσά έως και εκατονταπλάσια από όσα είχαν αρχικά ζητηθεί.

[9] Το 2015 δασικοί χάρτες υπήρχαν μόλις για το 1% της έκτασης της χώρας. Τον Μάιο του 2019 είχε αναρτηθεί το 55% της έκτασής της σε δασικούς χάρτες και είχε κυρωθεί το 44%. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, το 2020 θα είχε ολοκληρωθεί η ανάρτηση όλων των χαρτών της χώρας και θα είχε κυρωθεί η συντριπτική τους πλειοψηφία. Όμως η κυβέρνηση της ΝΔ ακύρωσε ουσιαστικά όλους τους δασικούς χάρτες για να «αναμορφωθούν» και να αναρτηθούν εκ νέου.

[10] Γεωργόπουλος Δ., Λαμπριανίδης Λ. (2021). Θέλουμε ανάπτυξη; Μια βιωματική εμπειρία με ιστορικές και θεωρητικές αναφορές, εκδόσεις Ποταμός.

[11] Τη χαρακτηριστική αυτή φράση πρωτοχρησιμοποίησε πιθανόν το 1886 ο «εθνικός» μας ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος, αναφερόμενος γενικά στον τρόπο διαχείρισης της χώρας κατά τα χρόνια μετά το θάνατο του Καποδίστρια, για να επανέλθουν συχνά σ’ αυτόν και μεταγενέστεροι, όπως π.χ. το 1913 ο Βλάγκαλης, μεγάλος οικονομικός παράγοντας της εποχής, που έγραφε: «Εάν ήθελε τις να χαρακτηρίσει δι’ ενιαίου γενικού χαρακτηρισμού τον λόγο της αποτυχίας της ανάπτυξης, θα ηδύνατο να είπει ότι η καθόλου έλλειψις συστήματος … η απουσία σχεδίου μελετημένου, η εική και ως έτυχε συμπτωματική πρόνοια, ο τυφλός εμπειρισμός, ο συμπτωματισμός, υπήρξε … ο σκόπελος καθ’ ου το ζήτημα της ενθαρρύνσεως της εθνικής βιομηχανίας ισχυρώς προσέκοψε», και λίγο πιο μετά, το 1920, ο Καλιτσουνάκης, καθηγητής οικονομικών και υπουργός Οικονομίας. Είναι πραγματική πρόκληση να χρησιμοποιηθεί η φρασεολογία του Βλάγκαλη για τις τρέχουσες επισημάνσεις ανεπαρκειών για τις πυρκαγιές, δεν θα χρειαζόταν σχεδόν καμία αλλαγή…

[12] Τον υπενθυμίζουμε: η προσφορά δημιουργεί τη ζήτησή της, και επομένως δεν τίθεται θέμα γενικής υπερπαραγωγής. Και βεβαίως εδώ η προσφορά είναι η παρουσία των δασικών πυρκαγιών…. Κάθε αγορά γενικότερα επιδιώκει την επέκταση και μεγέθυνσή της, τα κεφάλαια που επενδύονται εκεί επιδιώκουν την αέναη συσσώρευσή τους. Ποια θα είναι όμως η αναπτυσσόμενη αγορά επί του προκειμένου, αν όχι η αύξηση των πυρκαγιών; Και ποια θα είναι, συνεπώς, τα κίνητρα των εταιριών που θα συμμετέχουν: η αποτελεσματική πρόληψη ή η εκ των υστέρων καταστολή;

[13] Εξαιτίας της διαδικασίας απεμπλοκής (decoupling) από την οικονομική εξάρτηση από την Κίνα.

[14] Η αποτυχημένη κατανομή πόρων έγινε ιδιαίτερα εμφανής με τις πυρκαγιές. Αντί να διατεθούν «προμηθεϊκά» μερικά εκατομμύρια που ζητήθηκαν, θα διατεθούν «επιμηθεϊκά» ποσά που θα προσεγγίσουν ή θα υπερβούν το δισεκατομμύριο.

[15] Είναι χαρακτηριστικές οι επισημάνσεις με τις οποίες η WWF καταρρίπτει διάφορους μύθους, όπως ότι πρέπει να ξεκινήσει δενδροφύτευση αμέσως ή ότι πρέπει να βγάλουμε τα πεύκα και να βάλουμε άλλα δέντρα (https://shortest.link/Eae0).

25.08.2021

* Ο Λόης Λαμπριανίδης, είναι Καθηγητής του Πανεπιστημίουυ Μακεδονίας, τ. Γενικού Γραμματέα Ιδιωτικών Επενδύσεων, Υπουργείο Οικονομίας & Ανάπτυξης.

πηγή: enainstitute.org