...Χίλιες λέξεις!

από το ΠΟΝΤΙΚΙ που κυκλοφορεί

Μνημόνιο, Στάση πληρωμών ή Αναδιάρθρωση του χρέους;

   Υπάρχει ακόμα επιλέξιμη λύση   

Από το νέο Άρδην (τεύχος 81)

 

.....η αναδιάρθρωση του χρέους αποτελεί μία πράξη σύγκρουσης με το διευθυντήριο των Βρυξελλών, το ΔΝΤ και τα κοράκια των τραπεζών και απαιτεί ήδη τεράστιο θάρρος και αποφασιστικότητα. Είναι όμως μια λύση περισσότερο εφικτή......

Η κρίση που χτύπησε την ελληνική οικονομία και κοινωνία ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία να συνταράξει τα λιμνασμένα νερά μιας κοινωνίας που βυθιζόταν ανεπαίσθητα στην παρακμή, μέσα στην παχυσαρκία και την τζουλιοπληξία. Γεωπολιτικά, οικονομικά, πολιτιστικά, βουλιάζαμε κάθε μέρα και περισσότερο, ενώ μια σαθρή ανάπτυξη, στηριγμένη στη έκρηξη του ναυτιλιακού συναλλάγματος, την άνοδο του τουρισμού και τις κατασκευές, συντηρούσε το όνειρο «της ταχέως αναπτυσσόμενης οικονομίας» του Σημίτη και των πρώτων χρόνων του Καραμανλή. (το 2008 η Ελλάδα είχε έσοδα από το ναυτιλιακό συνάλλαγμα 18 δις, από τον τουρισμό 17 δις και από τις εξαγωγές 16 δις). Την ίδια στιγμή όμως τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας επιδεινώνονταν.

Η υλική παραγωγή στον βιομηχανικό και τον αγροτικό τομέα έμενε στάσιμη ή και συρρικνoνώταν σε απόλυτα μεγέθη, ενώ βέβαια σαν ποσοστό του ΑΕΠ μειωνόταν δραματικά.

Μέσα σε τριάντα χρόνια, από το 1980 έως το 2010, η ελληνική οικονομία έγινε μια οικονομία «υπηρεσιών», και μάλιστα εμποροπαρασιτικού χαρακτήρα, και απώλεσε κάθε παραγωγικό χαρακτήρα. Η ένταξη στην Ε.Ε. λειτούργησε σαν ναρκωτικό που επιδείνωσε τα διαρθρωτικά μας προβλήματα και η κατάργηση της δραχμής και το πέρασμα στην Ευρωζώνη ήρθε να ολοκληρώσει τη διαδικασία, διότι έφερε την ελληνική οικονομία σε άμεσο ανταγωνισμό με χώρες υψηλότερης παραγωγικότητας και τεχνολογίας. Ωστόσο, αυτή η ένταξη πραγματοποιήθηκε και εν τέλει έγινε δεκτή από τον ελληνικό λαό, ως όπλο για να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα, που, μετά την εισβολή στην Κύπρο, άρχισε πλέον να εκδηλώνεται ανοικτά εναντίον της Ελλάδας. Όταν μάλιστα κατέρρευσε και το ανατολικό μπλοκ, με όλες τις καταλυτικές αρνητικές συνέπειες που είχε αυτή η κατάρρευση για τις χώρες των Βαλκανίων, η Ευρωπαϊκή Ένωση φάνταζε ως η μοναδική λύση, στον βαθμό που πρώτη προτεραιότητα των βαλκανικών χωρών ήταν η ένταξη στην Ε.Ε.

Η απαξίωση του πολίτη

  Προστασία της εντιμότητας του Έλληνα πολίτη και του κύρους του Έθνους  

γράφει ο Σπύρος Γκανής

"Ανώνυμες" κυβερνητικές πηγές διαρρέουν καθημερινά στα παπαγαλάκια τους των ΜΜΕ γενικόλογες δήθεν ..... αποκαλύψεις φοροδιαφυγής που αμφισβητούν την ευσυνειδησία, την εντιμότητα, την τιμιότητα και την αξιοσύνη του συνόλου του ελληνικού λαού σπιλώνοντας παράλληλα και το κύρος του έθνους.

Την τελευταία, μετά ΔΝΤ περίοδο, παρακολουθούμε έμφοβοι μια πρωτοφανή επίθεση απαξίωσης του έλληνα πολίτη, του συνταξιούχου, του επαγγελματία, του επιστήμονα, του καλλιτέχνη, του δημόσιου υπάλληλου. Μια επιδρομή λασπολογίας που εκπορεύεται από την κυβέρνηση και διαχέεται με τα παπαγαλάκια της των ΜΜΕ στην χώρα μας και το εξωτερικό με μοναδικό στόχο τον διασυρμό και την κατασυκοφάντηση του μέσου ανώνυμου έλληνα πολίτη, την απαξίωση της κοινωνίας μας, την δυσφήμηση και ταπείνωση του ελληνικού λαού, το κύρος του έθνους.

«Λαμόγια» οι έλληνες, φοροφυγάδες οι γιατροί, οι δικηγόροι και μηχανικοί, ασυνείδητοι οι καλλιτέχνες, κομπιναδόροι οι επαγγελματίες, απατεώνες οι φορτηγατζήδες, διεφθαρμένοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Στήσανε στον τοίχο και αυτούς τους άμοιρους συνταξιούχους, …. ύποπτες λένε τώρα τρεις χιλιάδες συντάξεις (!), δεν την γλύτωσαν ακόμα και αποδημήσαντες συνταξιούχοι οι οποίοι … διώκονται και μετά θάνατον(!)

Οι Αρχές προστασίας των δικαιωμάτων του πολίτη, η Δικαιοσύνη, το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και η ΕΣΗΕΑ θα πρέπει να ενεργοποιηθούν προστατεύοντας αποτελεσματικά το κύρος, την τιμιότητα, την αξιοπιστία και την εντιμότητα του ανώνυμου έλληνα πολίτη από την ανελέητη κυβερνητική επίθεση ενάντια στην αξιοσύνη και την περηφάνια του λαού μας.

Μια επίθεση που αποπροσανατολίζει και μεταθέτει τις όποιες ευθύνες των «ολίγων» και του πολιτικού συστήματος για την οικονομική κρίση στον δήθεν «έλληνα-λαμόγιο» γενικά, ο οποίος με μεγάλες …. φοροκλοπές από τα πολυτελή αυτοκίνητα, βίλλες, πισίνες, κότερα, αεροπλάνα κλπ. δημιούργησε και συντηρεί την οικονομική κρίση(!)

Δεχόμεθα, ενθαρρύνουμε και θα επιβραβεύσουμε οποιαδήποτε τεκμηριωμένη αποκάλυψη  φοροκλοπής, διαφθοράς, ανομίας, απάτης και χρηματισμού που θα συνοδεύεται απαραίτητα από όνομα, επώνυμο και διεύθυνση, συνοδευόμενη όμως και από το απαραίτητο πόρισμα της Δικαιοσύνης, όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού με αλλότριους στόχους και προθέσεις που εκπορεύονται από ανθελληνικούς κύκλους της κυβέρνησης και διασπείρονται στην Ελλάδα και το εξωτερικό από τα ασυνείδητα παπαγαλάκια των ΜΜΕ.

Πρέπει εδώ να υπενθυμίσουμε ότι η εθνικά επιζήμια αυτή πολιτική ακολουθήθηκε και λίγους μήνες πριν από την ίδια κυβέρνηση όταν ο διασυρμός, η απαξίωση και η δυσφήμηση της χώρας στις διεθνείς αγορές εκτίναξαν τα spreads στις 950 μονάδες καθιστώντας απαγορευτικό τον οποιονδήποτε δανεισμό μας οδηγώντας έτσι την χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας, στα νέο-αποικιακά δεσμά του ΔΝΤ και σε μια μεγάλη περίοδο εθνικής υποτέλειας και παρακμής.

Οι εξεταστικές επιτροπές του μέλλοντος είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ασχοληθούν με αυτό το εθνικά επιζήμιο "παιχνίδι".

Ελληνικός Στρατός κατά «εχθρού ΛΑΟΥ» (!)

Στρατός και Αστυνομία τα σύμβολα στη νέα εποχή του ΔΝΤ!

Σε ασκήσεις ετοιμότητας για την αντιμετώπιση διαδηλώσεων επιδίδονται τις τελευταίες μέρες οι Ειδικές Δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού στο Μεγάλο Πεύκο, όπως αποκάλυψε το εβδομαδιαίο περιοδικό 'Επίκαιρα'.

Οι ένστολοι εκπαιδεύονται στη ρίψη χημικών και δακρυγόνων αλλά και στη σώμα με σώμα αντιμετώπιση του πλήθους, προφανώς σε μια επιχείρηση που καμία σχέση δεν έχει με τη συνήθη στρατιωτική εκπαίδευση και δραστηριότητά τους.Τα επιτελεία των υπουργών Εθνικής Άμυνας και "Προστασίας του Πολίτη" επεξεργάζονται σχέδια αντιμετώπισης του "εχθρού λαού" σε περίπτωση γενικευμένων ταραχών και κινητοποιήσεων που μπορεί να σταθεί αδύνατο για τις αστυνομικές δυνάμεις να συγκρατήσουν και να καταστείλουν.

Εδώ βέβαια επιβεβαιώνεται και η "συνέχεια" του κατασταλτικού κράτους που πνίγει ελευθερίες για να διατηρήσει την τάξη: Το κύμα οργής που χτύπησε την κυβέρνηση της "επάρατου Δεξιάς", με τα Δεκεμβριανά της νεολαίας που συντάραξαν τον κόσμο, δίνει μαθήματα στην κυβέρνηση του ΔΝΤ, που θα κληθεί όπως υπολογίζουν να αντιμετωπίσει κάτι μεγαλύτερο.

Τότε, ήταν ο διάδοχος του Βύρωνα Πολύδωρα, ο Προκόπης Παυλόπουλος, επικεφαλής της κατασταλτικής εκστρατείας που αντιτάχθηκε στη δύναμη των μαζών. Τώρα, την ευθύνη για τη στρατιωτικού τύπου καταστολή θα την έχει η "αριστερή πτέρυγα" της κυβέρνησης, ο πρώην πρόεδρος της ΕΦΕΕ, Χρήστος Παπουτσής, μαζί με τη "δεξιά πτέρυγα" του Βαγγέλη Βενιζέλου.

Στρατός και αστυνομία είναι τα σύγχρονα σύμβολα στη νέα εποχή του ΔΝΤ, της λαϊκής οργής και των ευρύτερων κοινωνικών ζυμώσεων. Η αστυνομοποίηση του στρατού και το αντίστροφο και η βίαιη περιστολή δημοκρατικών ελευθεριών είναι το μόνο αντίδοτο που βρίσκουν οι κυβερνώντες στην ογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια και αγανάκτηση, την οποία τρέμουν ως πιθανό φορέα ανατροπών που θα κλονίσουν την αστική κυριαρχία και τον πολιτικό συσχετισμό.

πηγή: εφημερίδα ΠΡΙΝ

Απαράδεκτη συμπεριφορά του GAP στην Ομογένεια (!)

Γιατί ο πρωθυπουργός ''γράφει στα παλιά του παπούτσια'' την Ομογένεια ; 

Απαράδεκτη και προκλητική η συμπεριφορά του πρωθυπουργού της Ελλάδας Γ. Παπανδρέου έναντι της Ομογένειας. Τρία ταξίδια στις ΗΠΑ σε 7 μήνες, συνολικά 17 ημέρες παραμονής στις ΗΠΑ και δεν καταδέχτηκε να βρει 3-4 ώρες για την Ομογένεια.

Τα 45-60 λεπτά και μια τυπική ομιλία του σε ''δεξίωση ολίγων'' στο Γεν. Προξενείο Νέας Υόρκης δεν είναι ''συνάντηση με την Ομογένεια'', όπως βαφτίζεται από παπαγαλάκια παραπληροφόρησης, ανταποκριτές κ.ά. των αθηναϊκών ΜΜΕ.

Γιατί ο πρωθυπουργός ''γράφει στα παλιά του παπούτσια'' την Ομογένεια συστηματικά;

πηγή: ομογενειακό ΚΑΛΑΜΙ

Συνάντηση Γ.Παπανδρέου με το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ

Συνάντηση με στελέχη εβραϊκών οργανώσεων, που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις του πανίσχυρου εβραϊκού λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες, είχε μετά τη συνάντησή του με τον γγ του ΟΗΕ, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τους εκπροσώπους των εβραϊκών οργανώσεων, ο πρωθυπουργός τόνισε ότι υπάρχει «πολύ καλό κλίμα» στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ, επισημαίνοντας ότι δημιουργούνται οι προοπτικές για «εμβάθυνση των σχέσεων» και για περαιτέρω ανάπτυξη της συνεργασίας σε «ζωτικούς τομείς» της Οκονομίας, όπως ο Τουρισμός και το Εμπόριο. Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στον ρόλο της Ελλάδας στη Μέση Ανατολή, με πρωταρχικό στόχο να προωθηθεί η διαδικασία με «ειρηνική επίλυση» των προβλημάτων της ευρύτερης περιοχής. Επιπλέον, ενημέρωσε τους συνομιλητές του για τις προσπάθειες, τις οποίες καταβάλλει η Αθήνα για επίλυση των ειδικότερων ζητημάτων, που αντιμετωπίζει, όπως αυτά των ελληνοτουρκικών σχέσεων και του Κυπριακού. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε πολύ καλό κλίμα και οι αξιωματούχοι των εβραϊκών οργανώσεων στις ΗΠΑ εμφανίστηκαν ικανοποιημένοι με τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης και προσωπικά του Έλληνα πρωθυπουργού για τις τελευταίες εξελίξεις, τόσο σε ό,τι αφορά την εδραίωση της συνεργασίας της Ελλάδας με το Ισραήλ, όσο και για τον «εποικοδομητικό ρόλο» της Ελλάδας στην περιοχή. Αύριο, ο κ. Παπανδρέου θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο του Ιράν, Μ. Αχμαντινετζάντ, με τον οποίο θα συναντηθεί και ο Πρόεδρος της Κύπρου, Δ. Χριστόφιας, που έφτασε απόψε στη Νέα Υόρκη.

ΔΝΤ: Νέα μέτρα για να κλείσουν οι .. μαύρες τρύπες !

Νέα μέτρα από ΔΝΤ και κυβέρνηση για την στήριξη του προϋπολογισμού 2011

Το νέο λογαριασμό που στηρίζεται σε παλιά και νέα μέτρα ώστε να μειωθεί το έλλειμμα στο 7,5% του ΑΕΠ το 2011 ετοιμάζει η τρόικα που θα μείνει στην Αθήνα και την ερχόμενη εβδομάδα ώσπου να κλείσει ο νέος προϋπολογισμός.

Ο λογαριασμός φθάνει τα 9,6 δισ. ευρώ, από τα οποία ποσό 5 δισ. ευρώ είναι πρόσθετοι φόροι και πρόστιμα για τα αυθαίρετα σε όλη την Ελλάδα και την τακτοποίηση των ημιυπαίθριων που θα κληθούν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι. Οσο για «χαλάρωση» των δαπανών, ούτε σκέψη καθώς η τρόικα τράβηξε μια κόκκινη γραμμή και επέβαλε στην κυβέρνηση οι δαπάνες του προϋπολογισμού να μην ξεπεράσουν τα 67 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή προβλέπεται να ανέλθουν εφέτος μετά τις περικοπές μισθών και συντάξεων. Είναι προφανές ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, έστω και αν εκ πρώτης όψεως ο στόχος για μείωση του ελλείμματος από 8,1% του ΑΕΠ εφέτος στο 7,5%, δηλαδή μόλις μισή μονάδα του ΑΕΠ, δείχνει να είναι μικρός.

Οπως εξηγεί ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Φ. Σαχινίδης, σε αυτό το δεύτερο στάδιο της προσαρμογής της οικονομίας δεν υπάρχουν «άγνωστα μέτρα» αφού αυτά περιλαμβάνονται στο μνημόνιο, απαιτείται όμως μεγάλη προσπάθεια για την είσπραξη των εσόδων από τις αυξήσεις του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων (σε καύσιμα, ποτά και τσιγάρα) που επιβλήθηκαν εφέτος και αναμένεται να αποδώσουν 1,6 δισ. ευρώ παραπάνω το 2011.

Το «πακέτο»

Για να υποστηριχθεί όμως ο νέος προϋπολογισμός η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει και σε νέα μέτρα όπως η φορολόγηση όλων των αυθαιρέτων, η αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, η αύξηση του ενδιάμεσου συντελεστή ΦΠΑ από 11% σε 13% για μια σειρά βασικά προϊόντα της κατανάλωσης και στη φορολογία των αμοιβών σε είδος (αυτοκίνητα) των στελεχών, για τα οποία έχει ήδη δεσμευθεί με το μνημόνιο.

Οι κινήσεις αυτές, σε συνδυασμό με τα μέτρα καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, με πρώτο τα τεκμήρια (αναλυτικό ρεπορτάζ στην Ανάπτυξη, σελίδα Β1), και τα έσοδα από τις άδειες ηλεκτρονικού τζόγου, τα γνωστά «φρουτάκια», αναμένεται να φέρουν στα ταμεία 5 δισ. ευρώ περισσότερα έσοδα.

Το μεγάλο βάρος πέφτει στην Καραγεώργη Σερβίας και στον νέο υφυπουργό Οικονομικών κ. Δ. Κουσελά, ο οποίος ετοιμάζει αλλαγές στις εφορίες και στην οργάνωση των ελεγκτικών κέντρων σε όλη την Ελλάδα, καθώς, όπως διαπιστώθηκε, παρά την αύξηση της φορολογίας και την επιτυχία που είχε η προσπάθεια να κόβουν όλοι αποδείξεις, ο ρυθμός ροής εσόδων στα δημόσια ταμεία κινείται περίπου στα ίδια περυσινά επίπεδα.

Βέβαια το σχέδιο προβλέπει να συνεχιστεί η δραστική πολιτική περικοπής των δαπανών- στην οποία στηρίχθηκε εφέτος το μεγαλύτερο μέρος της προσαρμογής- και εξ αυτού του λόγου ο κ. Σαχινίδης καταγράφει κωδικό προς κωδικό τις δαπάνες προκειμένου να περικόψει 300 εκατ. ευρώ από την κατανάλωση. Δυστυχώς, το μνημόνιο προβλέπει νέες περικοπές στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κατά 500 εκατ. ευρώ που δύσκολα θα αναπληρωθούν καθώς οι αποκλίσεις στα έσοδα του τρέχοντος προϋπολογισμού ήταν ως το τέλος Αυγούστου 2,5 δισ. ευρώ. Εξ αυτού του λόγου κρίθηκε αναγκαία η «διόρθωση πορείας» και η αυτόματη περαίωση των εκκρεμουσών φοροϋποθέσεων της τελευταίας δεκαετίας.

Οι «μαύρες τρύπες»

Πίσω από αυτούς τους σκληρούς αριθμούς το μεγάλο πρόβλημα εξακολουθεί να βρίσκεται στις ΔΕΚΟ και στις «μαύρες τρύπες» που δημιουργούν. Και εφέτος οι ζημιές θα ξεπεράσουν το 1,5 δισ. ευρώ, ενώ προβλέπουν ότι θα καταπέσουν εγγυήσεις δανείων ύψους 2 δισ. ευρώ που θα επιβαρύνουν το έλλειμμα.

Υπό αυτές τις συνθήκες οι πιέσεις για τη λήψη αποφασιστικών μέτρων μείωσης του ελλείμματος και εφαρμογής του μνημονίου από την τρόικα είναι ασφυκτικές. Οι έλεγχοι τους επόμενους μήνες ως την κατάθεση του προϋπολογισμού στη Βουλή θα πυκνώσουν (έχουν ήδη προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο) ώστε να παρακολουθείται από κοντά η κατάσταση

Το ΟΧΙ της Ουγγαρίας στο ΔΝΤ!

ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΟΥΓΓΡΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ

Η άρνηση της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης να συνεχίσει την πολιτική εθνικής υποτέλειας των σοσιαλιστών προκατόχων της, προκάλεσε φυσικά αντιδράσεις από τους θιγόμενους Ευρωπαίους, γέννησε όμως και αισθήματα μόλις συγκαλυπτόμενου θαυμασμού σε διεθνές επίπεδο.

Αδύνατον να χωνέψουν οι Ευρωπαίοι το ηχηρό πολιτικό χαστούκι που έφαγαν η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. από τη νεοεκλεγείσα δεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας, η οποία αρνήθηκε επιδεικτικά να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις τους, προκειμένου να τους χορηγήσουν ένα δάνειο δηλώνοντας ότι δεν έχει καμία πρόθεση να επιβάλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας στον ουγγρικό λαό επειδή έτσι θέλουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί. «Πραγματικό χλευασμό επιφύλαξε η ουγγρική κυβέρνηση στο Δ.Ν.Τ. και στην Ε.Ε. που έστειλαν αντιπροσωπείες τους για να εκτιμήσουν το πρόγραμμα βοήθειας στην Ουγγαρία», έγραψε η γαλλική «Λιμπερασιόν».

Η επίσης γαλλική «Μοντ» δείχνει εξίσου σοκαρισμένη με τη στάση τόσο του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν όσο και των στελεχών της κυβέρνησής του απέναντι στη συμφωνία υποτέλειας της Ουγγαρίας προς το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. που είχε υπογράψει η προηγούμενη, σοσιαλιστική και εκεί, ουγγρική κυβέρνηση, η οποία συνετρίβη στις εκλογές το Μάιο, για να πάρει δάνειο 20 δισ. ευρώ.

«Η νέα ομάδα που βρίσκεται στην εξουσία στη Βουδαπέστη φαίνεται να θέλει να απαλλαγεί από τους όρους του δανείου. Αυτό είναι επικίνδυνο» γράφει η «Μοντ» και συνεχίζει: «Τα πάντα εξελίσσονται σαν να προτίθεται ο Βίκτορ Όρμπαν, ο νέος πρωθυπουργός, να αναιρέσει το λόγο που έχει δοθεί στην Ε.Ε. και στο Δ.Ν.Τ. Ο Όρμπαν επιδεικνύει ανοιχτά μια προκλητική και προσβλητική αναίδεια απέναντι στους πιστωτές του»!

Με ιερή αγανάκτηση η «Μοντ» πληροφορεί τους αναγνώστες της ότι ο νέος Ούγγρος πρωθυπουργός «προκαλεί την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.». Απουσίαζε από τη Βουδαπέστη όταν μετέβη εκεί ειδική αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. γιατί προτίμησε να πάει στη Νότια Αφρική προκειμένου να παρακολουθήσει τον… τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου! «Η αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. δεν κατόρθωσε να πάρει από τους Ούγγρους στοιχεία και καθαρές απαντήσεις και έτσι επέστρεψε στην Ουάσιγκτον με άδεια χέρια» υπογραμμίζει θιγμένη η «Μοντ», προχωρώντας στη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση της Ουγγαρίας «δεν σκοτίζεται καθόλου για τις απαιτήσεις της Ε.Ε. ή των διεθνών οργανισμών!».

ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥΣ

Η άρνηση της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης να συνεχίσει την πολιτική εθνικής υποτέλειας των σοσιαλιστών προκατόχων της, προκάλεσε φυσικά αντιδράσεις από τους θιγόμενους Ευρωπαίους, γέννησε όμως και αισθήματα μόλις συγκαλυπτόμενου θαυμασμού σε διεθνές επίπεδο.

«Προκαλώντας τους πιστωτές της, η Ουγγαρία αρνείται περαιτέρω σφίξιμο του ζωναριού», έγραψαν π.χ. στους τίτλους σχετικής ανάλυσής τους οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και υπογράμμιζαν: «Η προκλητική στάση… αποτυπώνει την κόπωση και την αντίσταση που απειλεί να προκαλέσει σε όλη την Ευρώπη η συνεχιζόμενη ώθηση για δημοσιονομική ορθότητα».

Ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών Σκιέργκι Μάτολσι ήταν σαφέστατος, όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση αναφορικά με τη γραμμή της κυβέρνησης Όρμπεν απέναντι στο «μνημόνιο» που είχαν υπογράψει οι Ούγγροι σοσιαλιστές:

«Αυτό το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και θα θέλαμε να καταργήσουμε τις ατυχείς συνέπειες αυτών των βημάτων. Είπαμε στους εταίρους μας ότι δεν εξετάζουμε σε καμία περίπτωση τη λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας», διακήρυξε χωρίς περιστροφές.

«Σπανίως μια ουγγρική κυβέρνηση ρίχτηκε στη δουλειά με τόση ορμή. Αυτό ήταν επειγόντως αναγκαίο γιατί έχει καθορίσει ως σκοπό της την υπέρβαση της απελπισίας και της έλλειψης αυτοπεποίθησης που άφησαν στον ουγγρικό πληθυσμό οκτώ χρόνια σοσιαλιστικής κυριαρχίας» ομολογεί και η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» και προσθέτει: «Η ομάδα του Όρμπεν θέλει εξαιτίας αυτού του λόγου να προωθήσει την “εθνική συνοχή”».

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!

Το χειρότερο από όλα όμως για την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. δεν ήταν η άρνηση των απαιτήσεών τους εκ μέρους της ουγγρικής κυβέρνησης ούτε η εθνικά υπερήφανη στάση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν μέσω της επιδεικτικής περιφρόνησης των εκπροσώπων τους. Ήταν το ότι η Βουδαπέστη τόλμησε να θίξει τα… «Άγια των Αγίων» της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.: τις τράπεζες!

Για το 2010, η ουγγρική κυβέρνηση έχει να επιτελέσει ένα πανεύκολο έργο σε ό,τι αφορά στις υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών της: να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού από 4% του ΑΕΠ που ήταν το 2009 σε… 3,8% του ΑΕΠ το 2010. Τίποτα δηλαδή.

Παρόλα αυτά, οι δυνάστες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. απαιτούν από την ουγγρική κυβέρνηση να περικόψει τις ήδη γλίσχρες συντάξεις, να μεταρρυθμίσει επί τα χείρω το εθνικό σύστημα υγείας περικόπτοντας μισθούς και θέσεις γιατρών και νοσοκόμων και μειώνοντας τα κρατικά κονδύλια για την υγεία, να κλείσει τεράστιες ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις απολύοντας εκατοντάδες χιλιάδες Ούγγρων.

Απαιτούνται περικοπές τουλάχιστον ενός δισ. ευρώ για να μπορέσετε να μειώσετε το έλλειμμα φέτος σε 3,8% και του χρόνου σε 3% είπαν οι εμπειρογνώμονες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. στους Ούγγρους.

Άρα, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα λιτότητας, διαπίστωσαν εμβριθώς. Εκεί τους έκανε ρολάνς και τους τρέλανε η ουγγρική κυβέρνηση! Ένα δισ. πρόσθετα έσοδα σε δύο χρόνια θέλατε;» τους απάντησαν.

«Εμείς θα μαζέψουμε περισσότερα. Όχι όμως με νέα λιτότητα για τον κοσμάκη. Απλούστατα, θα φορολογήσουμε τις τράπεζες!».

ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Αμ’ έπος αμ’ έργον! Η κυβέρνηση Όρμπαν ανακοίνωσε έκτακτη εισφορά για τρία χρόνια των τραπεζών, ύψους 0,45% όχι όμως επί των κερδών, αφού φυσικά όλες θα φρόντιζαν να εμφανίσουν ζημιές, αλλά επί των ακαθάριστων εσόδων! Έριξε και μια έκτακτη φορολογία 5,2% στο ύψος των συναφθέντων συμβολαίων των ασφαλιστικών εταιριών και μια έκτακτη φορολογία μέχρι 6% στις χρηματιστηριακές εταιρίες και σε όλες τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες!

Κόντεψαν να πάνε από εγκεφαλικό όλοι μαζί – η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., οι τραπεζίτες και όλα τα παράσιτα και τα «λαμόγια» του χρηματοπιστωτικού συστήματος! Μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, πρέπει να πληρώσουν την πρώτη δόση, μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου τη δεύτερη – με βάση τα έσοδα του 2009, τα οποία έχουν ήδη δηλώσει.

Περιχαρής ο υπουργός Οικονομικών της Ουγγαρίας έκανε δημοσίως τους λογαριασμούς του: οι τράπεζες θα «σκάσουν» 450 εκατομμύρια, οι ασφάλειες άλλα 135 και οι υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές εταιρίες ακόμη 110 εκατομμύρια – να ‘τα τα 700 εκατομμύρια ευρώ αμέσως – αμέσως μόνο για φέτος! «Γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια σημαντική έκτακτη επιβάρυνση, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο του ελλείμματος τους 3,8%» δήλωσε σαρκαστικά στην τηλεόραση ο Γκιέργκι Μάτολσι, ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών.

Με τα χρήματα αυτά όχι μόνο θα μειώσουμε το έλλειμμα στο 3,8% αλλά και θα δώσουμε κίνητρα για ανάπτυξη της οικονομίας, πρόσθεσε. Θα μειώσουμε στο μισό – δηλαδή στο 10% – τον συντελεστή φορολόγησης όλων των επιχειρήσεων που έχουν μικτά κέρδη μέχρι 1,8 εκατομμύρια ευρώ, ένα μέτρο που αφορά 250.000 επιχειρήσεις μικρές και μεσαίες, οι οποίες αποτελούν τα τρία τέταρτα του συνόλου των ουγγρικών επιχειρήσεων.

Επίσης, με τα λεφτά που θα πάρει η ουγγρική κυβέρνηση από τις τράπεζες, θα μπορέσει να μειώσει τον συντελεστή φορολογικού εισοδήματος φυσικών προσώπων στο ενιαίο ύψος του 16%, καλύπτοντας τις απώλειες φορολογικών εσόδων με ένα τμήμα των χρημάτων των τραπεζών!

«ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ “ΓΔΑΡΑΤΕ” ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΤΩΡΑ ΠΛΗΡΩΣΤΕ!»

Πανικός επικράτησε στους κύκλους της Ε.Ε. Η Κομισιόν έσπευσε να προσάψει στην ουγγρική κυβέρνηση ότι… δεν εκτίμησε σωστά τις επιπτώσεις αυτής της έκτακτης φορολογίας στις τράπεζες, η οποία «ενδέχεται να έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομική ανάπτυξη» και να «αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές».

Ανοησίες και προσχήματα. Ο πραγματικός λόγος που πανικόβαλε την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ήταν μήπως αυτή η εθνικά επωφελής ουγγρική στάση βρει μιμητές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και δημιουργήσει «σχολή» παρακινώντας και άλλες κυβερνήσεις κρατών – μελών των «27» να φορολογούν τις τράπεζες αντί να υποβάλλουν τους λαούς τους σε εξοντωτικά μέτρα λιτότητας.

«Η Ουγγαρία θα γίνει η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με μια αντίστοιχη απόφαση τέτοιων διαστάσεων» έγραψε η γερμανική «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» την παραμονή της ψήφισης του νόμου για την έκτακτη φορολόγηση των τραπεζών από το ουγγρικό κοινοβούλιο, η οποία έλαβε ήδη χώρα από την περασμένη εβδομάδα.

Υπάρχει όμως ένα ακόμη «μυστικό» όπου καθιστά πραγματικά εξαιρετική αυτή την απόφαση της ουγγρικής κυβέρνησης. Το 80% του ουγγρικού τραπεζικού συστήματος ελέγχεται από… ξένες τράπεζες – πρωτίστως αυστριακές και γερμανικές, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές!

Πρακτικά, λοιπόν, από τα 700 εκατομμύρια ευρώ ένα τεράστιο τμήμα θα το πληρώσουν όχι οι Ούγγροι τραπεζίτες και παράγοντες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά οι… Ευρωπαίοι!

Όσον αφορά δε στην έλλειψη ρευστότητας που ενδέχεται να παρουσιάσουν κάποιες τράπεζες στην Ουγγαρία εξαιτίας της έκτακτης φορολογίας, αυτή θα καλυφθεί μέσω προσφυγής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οπότε πάλι οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν! Ομολογουμένως διπλά αριστουργηματική η κίνηση της ουγγρικής κυβέρνησης…

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΞΗΛΩΜΑ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ

Η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., πέρα από τις φραστικές διαμαρτυρίες, προσπάθησαν να υπονομεύσουν και στην πράξη την πολιτική της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης. Κύριο όργανό τους ο διοικητής της Τράπεζας της Ουγγαρίας. Η κυβέρνηση απαιτούσε να μειώσει τα επιτόκια χορηγήσεων, ώστε να διοχετευθούν χρήματα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και στους χρεωμένους καταναλωτές και νοικοκυριά για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να κινηθεί η οικονομία. Αυτός όμως αρνείται πεισματικά, με πρόσχημα τον κίνδυνο… πληθωρισμού. Αρνείται επίσης να σηκωθεί να φύγει, παρόλο που η κυβέρνηση ακόμη και με δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού εκφράζει την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης της προς το πρόσωπό του και τον καλεί δημοσίως να παραιτηθει.

Η κυβέρνηση Όρμπαν αποφάσισε λοιπόν να τον χτυπήσει εκεί που πονούν όλα τα «λαμόγια» του φυράματος αυτού: στην τσέπη! Του περιέκοψε τον μισθό κατά… 75% από 30.000 ευρώ το μήνα (ποσό αστρονομικό για την Ουγγαρία) του τον έκανε 7.500 ευρώ. Ξεσηκώθηκε αμέσως αυτή τη φορά η… Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία δεν αντέχει να βλέπει τραπεζίτες να υφίστανται τέτοια «μαρτύρια» και κατάγγειλε την ουγγρική κυβέρνηση για «καταχρηστικά μέτρα».

Μέσα σε ένα γενικό κλίμα κατάληψης ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού από τη Δεξιά και μάλιστα εξ εφόδου με σαφώς αντιδημοκρατικές μεθόδους, η κυβέρνηση Όρμπαν ξηλώνει με αστραπιαία ταχύτητα και τους μηχανισμούς των «Κουίσλινγκ» που υπηρετούν την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.

Ήδη «αποκεφαλίστηκαν» οι άνθρωποι που είχαν τοποθετηθεί επικεφαλής της Ουγγρικής Υπηρεσίας Ανάπτυξης που διαχειρίζεται τα κονδύλια της Ε.Ε., της Ουγγρικής Τράπεζας Ανάπτυξης, της Γενικής Διεύθυνσης Φόρων, της Αρχής Ελέγχου Χρηματοοικονομικών Θεσμών, του Εθνικού Γραφείου Στατιστικής κ.λπ., πέρα φυσικά από τον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας και κρίσιμων υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης…

Παράλληλα, μέχρι σήμερα πρέπει να παραδώσει το πόρισμά του ο Λάσλο Πάπτσακ στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος αναφορικά με τη ζημιά που προξένησε στο δημόσιο συμφέρον η διακυβέρνηση των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων του Φέρεντς Γκιούρτσαν και του Γκόρντον Μπάιναϊ προκειμένου να αποφασίσει ο Όρμπαν αν θα τους παραπέμψει σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής για να τον καταδικάσει…

olympia.gr

Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: «Η λύση του Μνημονίου είναι χειρότερη από το πρόβλημα» !

"....η κυβέρνηση υποκινεί και διασπείρει το φόβο, ενώ η Νέα Δημοκρατία καλλιεργεί την ελπίδα..."

Επίθεση στην κυβέρνηση, την οποία κατηγόρησε ότι ψεύδεται, εξαπέλυσε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς από το βήμα της 75ης ΔΕΘ, όπου παρουσίασε τις προτάσεις του κόμματός του για έξοδο από την κρίση.

«Η λύση του Μνημονίου είναι χειρότερη από το πρόβλημα» είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε πως «δεν χρειάζεται δυνάστης για να αλλάξει η Ελλάδα». Επίσης, ο πρόεδρος της ΝΔ προσέφερε πλήρη κάλυψη στην οικονομική πολιτική του Κώστα Καραμανλή.

Ακόμη, παρατήρησε: «Θα μου επιτρέψετε να επικαλεστώ και τη συνηγορία άλλων, όπως για παράδειγμα, ενός πολύ γνωστού σε όλους σας προσώπου, που είπε πρόσφατα το εξής καταπληκτικό: 'Αν σήμερα παγώσουμε τους μισθούς, θα παγώσουμε την αγορά. Αν αυξήσουμε τους φόρους στη μεσαία τάξη, θα μειώσουμε την αγοραστική της δύναμη, θα βαθύνουμε την ύφεση, θα μειώσουμε τα έσοδα του κράτους. Θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της κατάρρευσης'.

» Αλήθεια, ποιος είπε τα λόγια αυτά, κατά λέξη μάλιστα; Όχι εγώ. Ούτε κάποιος εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Το είπε ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου, ο σημερινός πρωθυπουργός, πέρυσι το Σεπτέμβριο, απ’ αυτό εδώ το βήμα. Και το είπε αναφερόμενος σε πολύ πιο ήπια μέτρα, που τότε εξήγγειλε ο Κώστας Καραμανλής. Κι ύστερα ήλθε ο ίδιος στην κυβέρνηση και δεν 'πάγωσε' απλά τους μισθούς στο δημόσιο. Τους μείωσε κιόλας. Όπως πετσόκοψε και τις συντάξεις ιδιωτικού και δημόσιου. Ακόμα και τις συντάξεις των 700 ευρώ. Και δεν αύξησε απλώς τους φόρους στη μεσαία τάξη. Τους εκτίναξε κυριολεκτικά. Και διαλύει πλέον τη μεσαία τάξη. Τότε κατήγγελλε το ελάχιστο. Και σήμερα διέπραξε το μέγιστο».

Ο κ. Σαμαράς επισήμανε ότι η χώρα υπερχρεώθηκε επί ΠΑΣΟΚ, τη δεκαετία του 1980, κι από τότε καμιά κυβέρνηση δεν κατάφερε να ελέγξει το χρέος. Αντέκρουσε την κριτική του ΠΑΣΟΚ ότι ευθύνεται η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ για όσα συνέβησαν μετά τις εκλογές του 2009 και υποστήριξε ότι η προσφυγή στο Μνημόνιο δεν ήταν ούτε αναπόφευκτη ούτε μονόδρομος.

Ο πρόεδρος της ΝΔ δεσμεύτηκε για αποκατάσταση των μεγάλων αδικιών στους χαμηλοσυνταξιούχους το ταχύτερο δυνατό, με ισοδύναμες περικοπές από δαπάνες και σημείωσε πως το σχέδιο της ΝΔ δεν προβλέπει άλλα μέτρα περικοπών και νέων φόρων.

Κατά την ομιλία του προς τους εκπροσώπους των παραγωγικών και κοινωνικών φορέων στην 75η ΔΕΘ, αναφέρθηκε στα «επτά ψέματα» που σηματοδοτούν την εποχή της παρακμής και στις «εφτά αλήθειες», που είναι οι προτάσεις της ΝΔ για την αλλαγή του κλίματος κι ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης, με στόχο να αποδομήσει την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης.

ΤΑ ΕΠΤΑ ΨΕΜΑΤΑ

Το πρώτο ψέμα που έχει χρεοκοπήσει, κατά τον κ. Σαμαρά, είναι η «κοινωνική πολιτική» που ασκήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες με αναδιανομή δανεικών σε βάρος των επομένων γενεών.

Το δεύτερο ψέμα είναι η απάντηση στο ερώτημα: πότε η χώρα υπερχρεώθηκε;

Απαντώντας ο ίδιος, είπε ότι η Ελλάδα υπερχρεώθηκε τη δεκαετία του 1980, επί ΠΑΣΟΚ, όταν το χρέος εκτινάχθηκε από 32% σε 110% του ΑΕΠ.

«Και από τότε όλες οι διαδοχικές κυβερνήσεις προσπάθησαν, αλλά καμία δεν κατάφερε να ελέγξει το χρέος. Διότι το χρέος τροφοδοτεί νέα ελλείμματα τα επόμενα χρόνια.»

Το τρίτο ψέμα είναι ο ισχυρισμός του ΠΑΣΟΚ ότι ήταν η προηγούμενη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που δημιούργησε το σημερινό πρόβλημα υπερχρέωσης.

Ο κ. Σαμαράς έδειξε αναλυτικά ότι από τα 80 δισ. ευρώ νέου χρέους κατά την πενταετία 2004-2009, τα 70 δισ. ευρώ πήγαν για υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Το τέταρτο ψέμα είναι ο ισχυρισμός ότι για όσα έγιναν μετά τον Οκτώβριο του 2009 «φταίει η κατάσταση που παρέδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση».

Υπογράμμισε ότι τα spreads των επιτοκίων, που αποτελούν τον καθρέφτη εμπιστοσύνης των αγορών στην εκάστοτε κυβέρνηση, ήταν μόλις στις 130 μονάδες τον περασμένο Οκτώβριο και ανέβηκαν πολύ αργότερα, όταν η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έκανε τίποτε για να αντιμετωπίσει το έλλειμμα, ενώ διέσυρε τη χώρα στο εξωτερικό.

«Τα spreads άρχισαν να σκαρφαλώνουν μετά τον Ιανουάριο του 2010, επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και εξ αιτίας της πολιτικής του» εξήγησε.

Το πέμπτο ψέμα είναι ότι η προσφυγή στο Μηχανισμό «ήταν αναπόφευκτη». Ο κ. Σαμαράς ισχυρίστηκε ότι οι αγορές δάνειζαν άνετα την Ελλάδα έως και τον Ιανουάριο του 2010, όσα ζητούσε για να βγάλει τη χρονιά και με λογικά επιτόκια ακόμα.

Το έκτο ψέμα είναι ότι «η υπογραφή του Μνημονίου ήταν μονόδρομος» στις αρχές Μαΐου. Ο ίδιος υποστήριξε ότι υπήρχαν τότε περιθώρια διαπραγμάτευσης, αλλά η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύθηκε το παραμικρό και υπέγραψε τους χειρότερους δυνατούς όρους.

Το έβδομο ψέμα είναι ο ισχυρισμός του ΠΑΣΟΚ, ότι το Μνημόνιο αποτελεί παρόλα αυτά διέξοδο από την κρίση και ότι ήταν «πράξη ανευθυνότητας» της Νέας Δημοκρατίας να μη το ψηφίσει.

Αντίθετα, ο κ. Σαμαράς προειδοποίησε ότι η πολιτική του Μνημονίου οδηγεί σε χειρότερη κρίση, βουλιάζει τη χώρα σε φαύλο κύκλο ύφεσης και ότι το συνολικό χρέος στο τέλος της τετραετίας θα είναι πολύ μεγαλύτερο.

«Πραγματική ανευθυνότητα ήταν ότι το ΠΑΣΟΚ κραύγαζε 'λεφτά υπάρχουν' πριν τις εκλογές του 2009, όταν γνώριζε πολύ καλά το πρόβλημα ελλείμματος που υπήρχε τότε στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη» κατέληξε.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΝΔ

Στη συνέχεια της ομιλίας του υπενθύμισε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν αρκέστηκε να απορρίψει το Μνημόνιο, αλλά διατύπωσε το δικό της ολοκληρωμένο Σχέδιο εξόδου από την κρίση, το οποίο και περιέγραψε συνοπτικά στη συνέχεια:

Το σχέδιο χτυπά ταυτόχρονα το έλλειμμα και την ύφεση με στοχευμένα μέτρα τόνωσης της αγοράς μηδενικού ή μηδαμινού κόστους. Έτσι μπορεί να μηδενίσει το έλλειμμα εντός διετίας, όταν με το Μνημόνιο το έλλειμμα θα παραμένει 2,6% μετά από 4 χρόνια σκληρών θυσιών.

Το σχέδιο χτυπά ταυτόχρονα το έλλειμμα και το χρέος μέσα από την αξιοποίηση της αδρανούς ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

Το σχέδιο προβλέπει αποκατάσταση των μεγάλων αδικιών που έγιναν ήδη, όπως οι περικοπές στις χαμηλές συντάξεις. Η ΝΔ δεσμεύεται να αποκαταστήσει τις χαμηλές συντάξεις το ταχύτερο, προτείνοντας ισοδύναμες περικοπές από δαπάνες. Και έδωσε τους σχετικούς κωδικούς του προϋπολογισμού. Επίσης το Σχέδιο της ΝΔ δεν προβλέπει άλλα μέτρα περικοπών και νέων φόρων, ενώ το Μνημόνιο προβλέπει αλλεπάλληλα νέα μέτρα, πολλά των οποίων, μάλιστα «αδιευκρίνιστα».

Το σχέδιο προτείνει αναπτυξιακά μέτρα, πολλά των οποίων είναι εφαρμόσιμα από σήμερα, και άλλα αφότου η χώρα απαλλαγεί από τους περιορισμούς του Μνημονίου.

ΟΙ ΕΠΤΑ ΑΛΗΘΕΙΕΣ 

Στη συνέχεια της ομιλίας του στο Βελλίδειο ο κ. Σαμαράς περιέγραψε το σύνολο των διαρθρωτικών αλλαγών που συνιστούν το άλλο μοντέλο ανάπτυξης.

Μάλιστα ονόμασε τις προτάσεις «οι επτά αλήθειες», που πρέπει να υιοθετήσουμε από τώρα για να αλλάξουμε το κλίμα και να τις εφαρμόσουμε μόλις μπορέσουμε:

Δραστική μείωση της φορολογίας, όταν βγούμε από το Μνημόνιο, κι όχι νέες φορολογικές αυξήσεις μέχρι τότε. Με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές, το κράτος μπορεί να αντλήσει περισσότερα έξοδα.

Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, εργοδοτών και εργαζομένων. «Σταδιακά, ασφαλώς, προσεκτικά, οπωσδήποτε» είπε χαρακτηριστικά, με ταυτόχρονη επιδότηση της εργασίας από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ.

Πάταξη της γραφειοκρατίας όχι στα λόγια, αλλά με προτεραιότητα σε πέντε μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Άμεσα εφαρμόσιμες και μηδενικού κόστους.

Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας με συγκεκριμένες στοχευμένες δράσεις.

Προτεραιότητα στην Εξωστρέφεια,

Απενοχοποίηση της Επιχειρηματικότητας

Κλαδικές στρατηγικές σε όλους τους τομείς που η Ελλάδα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα. ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 

 ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Τέλος, ο κ. Σαμαράς έθεσε το πολιτικό δίλημμα των επόμενων εκλογών, επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση υποκινεί και διασπείρει το φόβο, ενώ η Νέα Δημοκρατία καλλιεργεί την ελπίδα.

«Το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι τίποτε διαφορετικό δεν μπορεί να γίνει από το Μνημόνιο. Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει ότι υπάρχει εναλλακτική λύση και είναι πολλαπλά καλύτερη, πολύ πιο αποτελεσματική και κοινωνικά δίκαιη» υπογράμμισε.

  

«Ψηφίστε τις ελπίδες σας, όχι τους φόβους σας», κατέληξε.

ΔΝΤ: Σφαγή με το γάντι

Η έκθεση σφάζει με το γάντι την ελληνική κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό ...

Αλήθειες και ειδήσεις στα... ψιλά γράμματα έκρυβε η αναλυτική έκθεση του ΔΝΤ για την πορεία υλοποίησης του μνημονίου που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη. Να σημειωθεί ότι, ενώ η έκθεση ήταν έτοιμη προς ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Νομισματικού Ταμείου από την Παρασκευή, όταν δηλαδή συνεδρίασε το Δ.Σ. για να δώσει το πράσινο φως στη δεύτερη δόση του δανείου, όλως... παραδόξως εμφανίστηκε την Τετάρτη.

Η ημέρα δημοσίευσης όμως σηκώνει... προβληματισμό, καθώς αυτή σημειώνεται λίγες ώρες πριν από την έναρξη των... road shows (της περιφοράς των «πλεονεκτημάτων των ελληνικών επιχειρήσεων, δηλαδή, δίκην... γεροντοκόρης προς ανεύρεση γαμπρού) από τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου στο Λονδίνο.

Η επιλογή αυτή έχει προφανώς τη σημασία της, καθώς το ΔΝΤ φαίνεται να χρησιμοποιεί τη λογική του μαστιγίου και του καρότου.

● Από τη μια υποτίθεται ότι μας βοηθάει με το να συμμετέχει στις προσπάθειες του υπουργείου Οικονομικών να πείσει τους ξένους επενδυτές ότι «τα καταφέραμε».

● Από την άλλη όμως καλύπτει τα... νώτα του. Η έκθεση έχει αισιόδοξο περιτύλιγμα, αλλά, εάν διαβαστεί προσεκτικά, δείχνει ανησυχία και αποστασιοποίηση.

Το «Π», λοιπόν, διαβάζοντας προσεκτικά, παρατήρησε ότι για πρώτη φορά η έκθεση είναι γραμμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε απλώς να περιγράφει τις διαβουλεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης και των αξιωματούχων του ΔΝΤ. Οι συγγραφείς της θέλουν να καταστήσουν σαφές ότι οι εκτιμήσεις που κάνουν βασίζονται πάνω στις συζητήσεις με την ελληνική πλευρά και τα στοιχεία που τους δόθηκαν και οποιαδήποτε αποτυχία θα βαρύνει αποκλειστικά εμάς.

Έτσι ρίχνουν το μπαλάκι στην κυβέρνηση και... αναμένουν. Φαίνεται πως, όσο περνάει ο καιρός, οι τροϊκανοί αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες στην εφαρμογή των μεγάλων αλλαγών, όπως είναι το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η διατηρησιμότητα της περικοπής δαπανών, η «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας, οι αποκρατικοποιήσεις των ΔΕΚΟ και η είσπραξη εσόδων.

Το ΔΝΤ επισημαίνει τις κοινωνικές αντιδράσεις, που βλέπει ότι θα ενταθούν, και αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Αναφέρει ότι, εάν δεν παταχθεί η φοροδιαφυγή, την οποία χαρακτηρίζει «ελληνική κουλτούρα», τότε θα έρθουν «νέοι, αυξημένοι φόροι και δυσάρεστες περικοπές δαπανών τα επόμενα χρόνια». Με άλλα λόγια ανοίγει τον δρόμο για να εμπεδωθεί η... αποτυχία του μνημονίου.

Κυβερνητική διγλωσσία

Η έκθεση σφάζει με το γάντι την ελληνική κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Τόσο καιρό, και από το βήμα της ΔΕΘ, ο Γ. Παπανδρέου, παραβλέποντας (;) τις γνωστές συνταγές όχι μόνο του ΔΝΤ, αλλά και της διεθνούς «μαφίας» των πιστωτών, δεσμευόταν ότι θα δημιουργήσει «έναν ισχυρό δημόσιο πυλώνα» στις τράπεζες και θα επιχειρήσει να διατηρήσει τη συμμετοχή του Δημοσίου σε αυτές και να την ενισχύσει.

Το ΔΝΤ όμως φαίνεται ότι έχει... άλλη άποψη. Αναφέρει ότι σύντομα η κυβέρνηση θα εφαρμόσει ένα νέο μεταρρυθμιστικό μοντέλο στον τραπεζικό κλάδο, το οποίο «μπορεί να συμπεριλαμβάνει και πιθανή πώληση ενός σημαντικού μέρους των κυβερνητικών συμφερόντων στις τράπεζες, με ανοικτές και διαφανείς διαδικασίες, στις οποίες θα μπορούν να λάβουν μέρος τόσο εγχώριοι όσο και ξένοι επενδυτές». Αυτό υποδηλώνει δύο τινά:

1. Ή η κυβέρνηση άλλα λέει επισήμως και άλλα συμφωνεί με την τρόικα πίσω από τις κλειστές πόρτες.

2. Ή το ΔΝΤ στέλνει το μήνυμά του, ότι, όσα και να λέει το Μαξίμου, σε τελική ανάλυση, τα μέτρα που θα εφαρμοστούν είναι αυτά που υπαγορεύει η τρόικα. Και ο κύριος λόγος που συμμετείχε το ΔΝΤ στον δανεισμό μας ήταν η μεγάλη πίτα στον τραπεζικό τομέα. Διότι, απλούστατα, οι τράπεζες είναι που ελέγχουν την οικονομία μιας χώρας. 

Μάλιστα, σύμφωνα με την έκθεση, το πρόγραμμα για την τραπεζική σταθερότητα θα συζητηθεί κατά τον δεύτερο κύκλο ελέγχων της τρόικας τον Οκτώβριο και, όπως εκτιμά το ΔΝΤ, η εφαρμογή στρατηγικής για τις κρατικές τράπεζες θα είναι ο κύριος στόχος για τους επόμενους μήνες. Δηλαδή μέχρι τώρα η τρόικα δεν έχει τοποθετηθεί επί των κυβερνητικών προθέσεων.

Ακριβό μου χρέος...

Η δεύτερη μεγάλη αποκάλυψη που γράφτηκε στα ψιλά γράμματα ήταν η διαπίστωση του ΔΝΤ ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν θα αρχίσει να αποκλιμακώνεται από το 2014, όπως προβλέπει το μνημόνιο.

Αντιθέτως, λόγω των επισφαλειών και των υποχρεώσεων του κράτους προς ΔΕΚΟ, νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία και τοπική αυτοδιοίκηση (το ύψος των οποίων παραμένει άγνωστο), το χρέος αναμένεται να διατηρηθεί σε πολύ υψηλά επίπεδα και αρκετά μετά το 2015, χρονιά κατά την οποία υποτίθεται ότι θα άρχιζε η... αποκλιμάκωση, αν το μνημόνιο εφαρμοζόταν κατά γράμμα και όλα πήγαιναν σύμφωνα με τις δοξασίες της «οικονομικής ορθοδοξίας».

Όπως είναι γνωστό, οι αγορές, όταν θα έρθει η ώρα να αγοράσουν ομόλογα, θα κοιτάξουν την πορεία του χρέους. Με αυτόν τον τρόπο η αναδιάρθρωση του χρέους έρχεται όλο και πιο κοντά. Φαίνεται λοιπόν ότι το ΔΝΤ επιχειρεί σιγά - σιγά να αποστασιοποιηθεί από το παρόν μνημόνιο χρεώνοντας τα λάθος μέτρα στη δύσκαμπτη λογική της Ε.Ε., ώστε, όταν έρθει η ώρα, να διαχειριστεί αυτό την αναδιάρθρωση.

Παράλληλα όμως χρεώνει και στην ελληνική κυβέρνηση λάθος πληροφόρηση και ψευδή στοιχεία, ώστε να της κόψει τον βήχα και να μην διανοηθεί στο μέλλον «μαγκιές» προς κατανάλωση από το αφελές και εύπιστο πόπολο...

Της φυλακής τα σίδερα

Εν τω μεταξύ στο παρασκήνιο της «διαβούλευσης» της κυβέρνησης με την τρόικα εντείνονται οι πιέσεις να «ανοίξουν οι φυλακές» εδώ και τώρα για φοροφυγάδες, προκειμένου να αλλάξει συνολικά η κουλτούρα φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής. Μάλιστα οι Αμερικάνοι του ΔΝΤ πιέζουν για έντονους ποινικούς καταλογισμούς σε όσους κλέβουν την εφορία και όχι μόνο σε διοικητικά πρόστιμα.

Επιπλέον οι τροϊκανοί, στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, κάνουν λόγο για πολιτική ατολμία της κυβέρνησης να ανοίξει «πόλεμο» με τη φοροδιαφυγή και για διάθεση «μπαλώματος» με τη δημοσιοποίηση αποσπασματικών ευρημάτων του ΣΔΟΕ. Από την κυβέρνηση φαίνεται να έχουν λάβει το... μήνυμα και έτσι ο Παπακωνσταντίνου ετοιμάζεται να προσαρμοστεί «νομοθετικά» μέσα στις επόμενες εβδομάδες...

Ζορίζει το πράγμα...

από το Ποντίκι

Κλιμάκιο στελεχών της τρόικας στην Αθήνα

Θα απαιτήσουν και νέα εισπρακτικά μέτρα !

Η μεγάλη υστέρηση στα δημόσια έσοδα θα είναι ένα από τα θέματα που θα απασχολήσει το κλιμάκιο στελεχών της τρόικας, που ήρθε ξανά στην Αθήνα. Το υπουργείο Οικονομικών κάνει αγώνα δρόμου για να μαζέψει 22,7 δισ. ευρώ ως το τέλος του χρόνου.

Κλιμάκιο με χαμηλόβαθμα στελέχη της τρόικας βρίσκεται από σήμερα στην Αθήνα και θα έχει συναντήσεις με υπηρεσιακούς παράγοντες υπουργείων, στο πλαίσιο της κατάρτισης του προϋπολογισμού 2011.

Στις συζητήσεις αναμένεται να τεθεί επί τάπητος, τόσο η σημαντική υστέρηση που παρουσιάζεται στο σκέλος των εσόδων και ο τρόπος κάλυψής της, όσο και οι απαιτούμενες παρεμβάσεις στις ΔΕΚΟ και σε φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπου δημιουργούνται επιπλέον ανάγκες στο σκέλος των δαπανών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ειδικά λόγω των καταπτώσεων των εγγυήσεων του Δημοσίου στον δανεισμό των ΔΕΚΟ, υπάρχει το ενδεχόμενο να υπάρξει εφέτος νέα αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος κατά περίπου 1,5 δισ. ευρώ, ενώ πρόσθετα προβλήματα θα δημιουργηθούν στον προϋπολογισμό 2011.

Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, στο επικαιροποιημένο κείμενο του μνημονίου που υπεγράφη την περασμένη Τρίτη στις Βρυξέλλες, υπάρχει η πρόβλεψη για τη δημιουργία έως τον Δεκέμβριο πλήρους κεντρικού μητρώου για τις δημόσιες επιχειρήσεις.

Πάντως, ήδη το υπουργείο Οικονομικών έχει «καταστρώσει» τα σχέδια του, προκειμένου να καθησυχάσει το κλιμάκιο της τρόικας. Σύμφωνα με πληροφορίες, έρχεται νέα ρύθμιση χρεών στην εφορία και νέα περιστολή δαπανών, ώστε το υπουργείο να μαζέψει 22,7 δισ. ευρώ έως το τέλος του χρόνου.

Σημειώνεται ότι ο υπουργός Οικονομίας, από την Θεσσαλονίκη, τόνισε ότι στο κείμενο του Μνημονίου με την τρόικα προβλέπεται υποχρέωση της ελληνικής κυβέρνησης να εντοπίσει στους επόμενους μήνες τα 30 μεγαλύτερα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα και να αναλάβει πρωτοβουλίες για να τα άρει.

Η κρίση της Παγκοσμιοποίησης, κρίση της Αριστεράς

Η εποχή της παγκοσμιοποίησης τελείωσε ...

του Γιώργου Καραμπελιά από τη Ρήξη

Οι καλές μέρες της παγκοσμιοποίησης τελείωσαν αμετακλήτως. Η «ιδεολογία» γίνεται πιο δύσκολη υπόθεση. Και ποιος πληρώνει πολιτικά πρώτος την κρίση; Η «εξεγερμένη» πριν δύο τρία χρόνια, με το αζημίωτο, χαβιαροαριστερά.

Η κρίση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας, είναι κατ’ εξοχήν κρίση της παγκοσμιοποίησης και των μηχανισμών της. Δύο υπήρξαν οι κυριότεροι εκφραστές της, οι τραπεζίτες και τα παρελκόμενά τους, ΜΜΕ και Τύπος, καθώς και η διανόηση της… Αριστεράς. Για τους πρώτους δεν χρειάζεται να πούμε πολλά σε μια εποχή που, εδώ και είκοσι χρόνια, το τοκογλυφικό κεφάλαιο, μέσω του χρηματιστηρίου, κυριαρχεί πάνω στην «πραγματική οικονομία».

Για τους δεύτερους, ίσως εγερθούν κάποιες ενστάσεις, ιδιαίτερα σε έναν λαό όπως ο ελληνικός, που έχει μάθει να περιβάλει με φωτοστέφανο τη γνώση και τους φορείς της. Και όταν μάλιστα πρόκειται για τους διανοούμενους της Αριστεράς, που παραδοσιακά, μέχρι πριν από σαράντα χρόνια, ήταν οι διωκόμενοι και απόβλητοι του συστήματος.

Και όμως, μέσα σε τριάντα έξι χρόνια, από την πτώση της δικτατορίας, μεταλλάχθηκαν στον κατ’ εξοχήν ιδεολογικό φορέα της παγκοσμιοποίησης. Η διεθνιστική ιδεολογία τους, που υποτιμούσε την πατρίδα και το έθνος υπέρ της «παγκόσμιας κοινότητας» –παρ’ ό,τι στην Κατοχή η Αριστερά υπήρξε υπερασπιστής τους–, μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας και με τη συμβολή πολλών ευρωπαϊκών προγραμμάτων και παχυλών αμοιβών, μεταβλήθηκε σε παγκοσμιοποιητική ιδεολογία.

Και αυτό δεν συνέβη μόνο στην Ελλάδα. Αρκεί να δούμε την εξέλιξη τόσων παιδιών του Μάη του ’68, από τον Κον Μπεντίτ έως τον Κουσνέρ. Οι Έλληνες διανοούμενοι είναι ούτως ή άλλως παγκοσμιοποιημένοι στην καθημερινότητά τους μεταξύ Βρυξελλών, Παρισίων, Νέας Υόρκης, Βερολίνου…, Πόρτο Αλέγκρε, με μερικούς ενδιάμεσους σταθμούς στην Ελλάδα, κατά προτίμηση στο Πήλιο, τη Σαντορίνη ή ακόμα και τη Γαύδο – κάτι σαν τον ΓΑΠ στο λιγότερο ανεγκέφαλο. Από συνέδριο σε συνέδριο, από φόρουμ σε φόρουμ, σέρνουν τη βαθιά τους «ντροπή να είναι Έλληνες», κομπλεξικοί, μειονεκτικοί, ευρωλιγούρηδες. Γι’ αυτό και η ιδεολογία που παράγουν και αποπνέουν είναι η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης, του πολυπολιτισμού, της άρνησης της ταυτότητάς τους.

Στα πανεπιστήμια όπου ηγεμονεύουν, στις δύο πλατείες όπου συχνάζουν –στα Εξάρχεια όταν είναι ακόμα «μικροί» και στο Κολωνάκι όταν «μπαίνουν στην παραγωγή»– σε όλα τα μπαρ και θέατρα Κεραμεικού-Ψυρρή-Λαδάδικα, κουβαλούν το κουρασμένο σαρκίο τους, που «δεν αντέχει τους Ελληναράδες» και είναι υπέρ των ανοικτών συνόρων, γιατί επιτέλους βρίσκεις και φτηνές καθαρίστριες.

Προφανώς αυτή η αντίληψη εκφράζεται και στην πολιτική τους διαδρομή. Στα νιάτα τους στην ΚΝΕ, τον Ρήγα, τον αριστερισμό και εσχάτως τους αντεξουσιαστές, είναι η περίοδος Γαύδου-Ίου. «Μπαίνοντας στην παραγωγή», αρχικά στον Συνασπισμό και εσχάτως τον Σύριζα – περίοδος Πηλίου. Όταν οι πισίνες γίνονταν μεγαλύτερες, μεταπηδούσαν στο ΠΑΣΟΚ, – περίοδος Μυκόνου-Σαντορίνης.

Ωστόσο διατηρούσαν ορισμένες σταθερές στην ιδεολογία τους, άσχετα με τις πιθανές διαφωνίες μεταξύ τους: «Οικουμενισμός, πολυπολιτισμός, αντιεθνικισμός». Γι’ αυτό θα υπογράφουν μαζί υπέρ του Σχεδίου Ανάν, του βιβλίου της ιστορίας της 6ης Δημοτικού, υπέρ της Θάλειας Δραγώνα και υπέρ… του Πατριάρχη και εναντίον του Χριστόδουλου!

Όμως αίφνης ο κόσμος τους αρχίζει να γκρεμίζεται. Αρχίζει η παγκόσμια οικονομική κρίση, ενώ τον Δεκέμβρη του 2008 τα Εξάρχεια υπερφαλαγγίζουν και παίρνουν στο κυνήγι το Κολωνάκι. Ξεκινά η κρίση της «μεσαίας τάξης». Τα πανεπιστήμια που υποδέχονταν τους νεαρούς καριερίστες δεν έχουν πλέον κονδύλια και όλοι οι διδακτορικοί, που είχαν φιλήσει κατουρημένες ποδιές μένουν μετέωροι. Η ανεργία διογκώνεται. Όσο για τον πολυπολιτισμό, καλός είναι, αλλά δεν μπορεί οι «βρωμεροί Αφγανοί» να αποκλείουν το θέατρο της Άννας Βαγενά, ή να υποχρεώνουν τα in μπαρ του “χώρου”, το Guru στην πλατεία Θεάτρου ή το Soul στην Ευριπίδου να κλείσουν. «Κάτι πρέπει να γίνει με το ιστορικό κέντρο της Αθήνας», φωνάζουν οι θαμώνες τους από την Καθημερινή και την Ελευθεροτυπία. «Κάτι πρέπει να γίνει» με τις συμμορίες των Νιγηριανών που πουλάνε πρέζα στη Μετσόβου, δίπλα στο Πολυτεχνείο, διακηρύσσουν ομάδες αναρχικών και παίρνουν μέτρα για την εκκαθάριση της πλατείας Εξαρχείων!

Οι καλές μέρες της παγκοσμιοποίησης τελείωσαν αμετακλήτως. Η «ιδεολογία» γίνεται πιο δύσκολη υπόθεση. Και ποιος πληρώνει πολιτικά πρώτος την κρίση; Η «εξεγερμένη» πριν δύο τρία χρόνια, με το αζημίωτο, χαβιαροαριστερά.

Κουβέλης, Χατζησωκράτης, Μαργαρίτης, επιμένουν στην προσκόλλησή τους στο ΠΑΣΟΚ και την εξουσία και εν τέλει αποχωρούν από τον ΣΥΝ. Ο Τσίπρας δεν έχει που την κεφαλήν κλίναι, πολιορκούμενος και από τον οργισμένο μεγαλοαστό κνίτη-αντιεξουσιαστή Αλαβάνο. Κομφούζιο. Και μέσα στη σύγχυση χάνουν και τον απόλυτο έλεγχο της Ελευθεροτυπίας!

Ελπίζουν σε κάποιο θαύμα. Όμως τέτοιο θαύμα δεν θα υπάρξει.

Η εποχή της παγκοσμιοποίησης τελείωσε και μαζί της και αυτοί. Οπότε θα αρχίσουν να ενισχύονται ομαδοποιήσεις και αντιλήψεις αντιπαγκοσμιοποιητικές. Μόνο που, για να αποκτήσουν φωνή, δύναμη και ιδεολογική αυτοπεποίθηση, θα χρειαστεί χρόνος. Θα πρέπει εξάλλου να αναθεωρήσουν τις ίδιες τις αυταπάτες τους και τις ιδεολογικές τους προκαταλήψεις. Και επειδή άργησαν πολύ να το κάνουν, θα δυσκολευτούν εξαιρετικά. Και την πρώτη προκατάληψη που οφείλουν να εγκαταλείψουν είναι πως θα πρέπει να απευθύνονται μόνο στην «Αριστερά», με αποτέλεσμα να μπλέκουν σε έναν κυκεώνα αντιθέσεων και ψευδοαντιπαραθέσεων χωρίς τέλος. Ξεχνώντας πως αυτή η Αριστερά έγινε πανεθνική δύναμη όταν έπαψε να απευθύνεται μόνο στον εαυτό της, δηλαδή στην Κατοχή, που απευθύνθηκε σε όλο τον λαό.

Εμείς, όσοι βρισκόμαστε έξω από αυτό τον χώρο, θα είμαστε εδώ «μαζί με τον λαό», για να χρησιμοποιήσουμε μια τετριμμένη έκφραση, διευρύνοντας διαρκώς το πεδίο της δραστηριότητας και της απεύθυνσής μας, συνομιλώντας πάντα με τα «κοινωνικά υποκείμενα» και όχι με τα κάθε είδους υποκείμενα.

"Οβάλ γραφείο" στο Μαξίμου !

Όλες οι εξουσίες στην «υπερκυβέρνηση συμβούλων».

Μόνη λύση για να εμπεδωθεί ολοκληρωτικά η νέα καθεστωτική φάση: Μια ουσιαστικά και τυπικά και θεσμικά ανεξέλεγκτη «υπερκυβέρνηση συμβούλων» εγκατεστημένη στο Μαξίμου, πέρα φυσικά από οποιοδήποτε δημοκρατικό και λαϊκό έλεγχο....

Εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι στη νέα καθεστωτική φάση, που έχουμε μπει με την υπογραφή του Μνημονίου, το πολιτικό σύστημα μεταλλάσσεται προς ένα μείγμα υπερσυγκεντρωτισμού της πολιτικής εξουσίας και καταρράκωσης κάθε έννοιας δημοκρατίας. Αφού πλέον η οικονομική και κοινωνική πολιτική καθορίζονται με βάση το τι επιβάλλει το (στην αγγλική γλώσσα συνταχθέν) Μνημόνιο, αφού ο υπουργός Οικονομικών έχει εξουσιοδοτηθεί να υπογράφει οποιαδήποτε σύμβαση με τους πιστωτές εν ονόματι του ελληνικού κράτους χωρίς καν να κυρώνεται από τη Βουλή, αφού πλέον η Βουλή έχει απεκδυθεί ακόμη και από τις τυπικές αρμοδιότητές της, να ελέγχει, δηλαδή, την κυβέρνηση, αφού ακόμη και η ίδια η κυβέρνηση ελέγχεται ουσιαστικά από τα κλιμάκια της τρόικας –ε, τότε το μόνο που απέμενε ήταν αυτό που προώθησε εν μέσω θερινής ραστώνης ο πρωθυπουργός της νεοαποικίας Ελλάδας: Η αναδόμηση του συστήματος διακυβέρνησης με τη συγκέντρωση «όλης της εξουσίας» στο πρωθυπουργικό γραφείο και τον ταυτόχρονο έλεγχο του τελευταίου από το ΔΝΤ και την Ε.Ε., μέσω των διαβόητων πρωθυπουργικών συμβούλων, που καθόλου τυχαία διαπλέκονται με τις μεγαλύτερες πολυεθνικές. Αμερικανοποίηση, ολιγαρχοποίηση και νεοαποικιοποίηση –αυτός είναι ο αυτόματος πιλότος που κατευθύνει τη χώρα προς ένα τραγικό αδιέξοδο.

Ελάχιστοι ίσως θυμούνται ότι ένα από τα πρώτα μέτρα της νέας διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ήταν η νομοθετική ρύθμιση που έδινε στον πρωθυπουργό τη δυνατότητα να προσλαμβάνει διεθνείς συμβούλους χωρίς αξιολογήσεις, διαγωνισμούς και «γραφειοκρατικές αγκυλώσεις», κατά παρέκκλιση όλων των διαδικασιών που έχουν θεσμοθετηθεί –ο Ισπανός πολεοδόμος Αθεμπίγιο που μας είχε επισκεφθεί ακριβώς τις πρώτες μέρες μετά την ορκωμοσία του Γ. Παπανδρέου και με «σοφές» προτάσεις του θα αναμόρφωνε την Αθήνα (…δεν υπάρχει ως γνωστόν κατάλληλο επιστημονικό δυναμικό στη χώρα) ήταν η πρώτη σχετική περίπτωση. Όμως, τέτοιες πρωτοβουλίες και γενικότερα μεγάλες μπίζνες συχνά δεν προχωράνε γιατί σκοντάφτουν σε αντιδράσεις, σκοντάφτουν σε ανταγωνιστικά συμφέροντα, ενίοτε δε, εμπλέκεται ο λαϊκός παράγοντας, ακόμη και το Συμβούλιο της Επικρατείας, που τόσες επενδύσεις έχει σταματήσει, ενώ μέχρι και για αυτό το Μνημόνιο έχει λόγο και μπορεί να το βγάλει αντισυνταγματικό. Έτσι δεν μπορεί να κυβερνηθεί η χώρα, έτσι δεν μπορούν να έρθουν ξένες επενδύσεις, έτσι δεν μπορούν να γίνουν μεγάλα χρηματοπιστωτικά κόλπα με το δημόσιο χρέος (μέχρι και οι βρομιές της Goldman Sachs βγήκαν στη δημοσιότητα), έτσι δεν μπορεί να πωληθεί η δημόσια γη (που είναι το φιλέτο που έχουν βάλει στο μάτι οι πιστωτές).

Μόνη λύση για να εμπεδωθεί ολοκληρωτικά η νέα καθεστωτική φάση: Μια ουσιαστικά και τυπικά και θεσμικά ανεξέλεγκτη «υπερκυβέρνηση συμβούλων» εγκατεστημένη στο Μαξίμου, πέρα φυσικά από οποιοδήποτε δημοκρατικό και λαϊκό έλεγχο. Το ίδιο το Μαξίμου αλλάζει, δεν θα είναι απλά το γνωστό κέντρο εξουσίας που γνωρίζαμε, αλλά ένα κέντρο πολύ πιο ελεγχόμενο από το διεθνές μονοπωλιακό κεφάλαιο. Υποσημείωση: σε ένα τέτοιο κέντρο ο ρόλος της οικογένειας είναι ατύπως αλλά ουσιωδώς κατοχυρωμένος -η Χίλαρι Κλίντον μόνο απλή σύζυγος προέδρου δεν ήταν όπως αποδείχθηκε αργότερα. Σε μας, ο πρωθυπουργικός αδελφός, προβαλλόμενος δημοσίως ως μποέμ συγγραφέας, κρίνει υπουργούς και στήνει μπίζνες, όπως αυτό το θανατηφόρο εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος από προπάνιο του Κατάρ στον Αστακό κ.λπ.

Το σχέδιο ήδη επεξεργάζεται μια «επιτροπή σοφών» που σύστησε ο Γ. Παπανδρέου, αποτελούμενη από τους Kevin Featherstone, Richard Parker, Roger Wilkins, Leif Pagrotsky, Jeoff Mulgan. Αντικείμενό της, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση: Η «δομική αναμόρφωση των υπηρεσιών του Γραφείου του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τη λειτουργία της Κυβέρνησης, αλλαγή της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, εισαγωγή ενός μεταβατικού μοντέλου στη διαδοχή των Κυβερνήσεων, αλλαγή κανονισμού του Υπουργικού Συμβουλίου κ.λπ.».

Παράλληλα, η κοροϊδία πάει σύννεφο, με ένα εκ των «σοφών», τον Kevin Featherstone, να απαντά στις αιτιάσεις για ακόμη μεγαλύτερη αμερικανοποίηση του συστήματος διακυβέρνησης, λέγοντας ότι «αναζητούμε να διαμορφώσουμε το ελληνικό μοντέλο». Παράλληλα, προωθείται η στελέχωση του «νέου Μαξίμου», με 20 νέους πρωθυπουργικούς συμβούλους – ενώ ένας εξ αυτών, ο Παντόα Σκιόπα, ήδη έχει πιάσει δουλειά.

Ορισμένοι της τωρινής κυβέρνησης φαίνεται να μην κατανοούν τη νέα κατάσταση, όπου ο «πρωθυπουργικός σύμβουλος» είναι πιο ισχυρός από τον εκάστοτε υπουργό. Και έρχεται το Κυριακάτικο Βήμα, η «φωνή του καθεστώτος», μαζί με το Mega, να τους υπενθυμίσει το παράδειγμα του Λευκού Οίκου επί Νίξον, όπου ο τότε προεδρικός σύμβουλος Χένρι Κίσινγκερ, «έφαγε» τον υπουργό Εξωτερικών και τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων. Την ίδια στιγμή ο αντιπρόεδρος Θ. Πάγκαλος διαγκωνίζεται με το Γ. Ραγκούση για το ποιος θα μεταφέρει τις εντολές του «νέου Μαξίμου» στα πιονάκια της κυβέρνησης.

Η σαπίλα και η εξαχρείωση στο απόγειο, καταρράκωση κάθε έννοιας δημοκρατίας επίσης –πολλοστή επιβεβαίωση του Λένιν. Το κρίσιμο και υπερ-επείγον παραμένει να περάσουμε από τις διαπιστώσεις στη δράση. Με τη δράση μας να ξηλώσουμε το Μνημόνιο, την κυβέρνηση, το νέο καθεστώς.

από την εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς

Η Ελλάδα στους... ξένους!

ΠΑ.ΣΟ.Κ: .. ούτε Πανελλήνιο είναι ούτε Σοσιαλιστικό, ούτε Κίνημα...

Η Ελλάδα που οραματίστηκε ο μεγάλος αντιφατικός, ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν υπάρχει πια. Η οικονομικά εύρωστη Ελλάδα διαλύθηκε (και με ευθύνη του ιδίου του αείμνηστου ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ). Η Ελλάδα της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας είναι λείψανο.....

Τι θλιβερή αντιστροφή! Ποιος το περίμενε ότι η αναπτερωμένη Ελλάδα του '81, που είχε βάλει στα εικονίσματα το σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου («Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»), θα βρισκόταν σήμερα κάτω από την μπότα των ξένων;
Δύστηνος μοίρα: Ξένοι εντέλλονται, ξένοι επιτηρούν, ξένοι συμβουλεύουν, ξένοι καλούνται να μας οργανώσουν, να μας συντονίσουν και να μας δείξουν τον δρόμο της αναμόρφωσης...

Σημείο πρώτο λοιπόν: Μεγαλύτερη προσβολή για έναν λαό δεν θα μπορούσε να υπάρξει από αυτήν που επιφύλαξε στην ελληνική κοινωνία ο Γ. Παπανδρέου. Δηλαδή, από την ωμή επιβολή της ιδέας ότι οι Έλληνες είναι ανίκανοι ακόμη και για να συγκροτήσουν το πρωθυπουργικό γραφείο! Όθεν και η πληθύς των ξένων συμβούλων οι οποίοι κατέκλυσαν το Μαξίμου και την Αθήνα, παρέα με ποικιλώνυμους σοφούς –από τον Στίγκλιτς μέχρι τον Αθεμπίγιο– και τους δυνάστες επιτηρητές της «τρόικας»... Δεν είναι παράδοξο. Είναι φυσιολογικό για ανθρώπους όπως ο πρωθυπουργός και η ομάδα του, οι οποίοι δεν έχουν καμία χοϊκή συνάφεια με τη νοοτροπία, τα πάθη, τα χαρίσματα και την παράδοση των Ελλήνων... Όλα αυτά βέβαια δεν συγκροτούν κάτι ξεχωριστό, υπέρτερο και περιούσιο. Απλώς παραπέμπουν στην ιδιοσυστασία ενός λαού. Στον τρόπο που βημάτισε μέσα στην Ιστορία. Αν τα αγνοείς, τα παρακάμπτεις και τα περιφρονείς, διαπράττεις ύβριν... Σε επίπεδο συμβολισμού επομένως, η εμμονή του πρωθυπουργού στην αποθέωση «του ξένου» συνιστά προσβολή μεγάλη. Η επιστράτευση της αναγκαίας τεχνογνωσίας θα μπορούσε να εξασφαλιστεί με άλλους τρόπους και όχι με την ονειδιστική περιφρόνηση των Ελλήνων...

Σημείο δεύτερο: Τώρα που ξεκαθάρισαν τα πράγματα, προκύπτει εναργώς ότι η Ελλάδα παραδόθηκε εθελουσίως στο ΔΝΤ και την «τρόικα». Διά χειρός πρωθυπουργού. Και εν γνώσει του –το ομολόγησε άλλωστε– ότι επίκειται υπονόμευση της εθνικής κυριαρχίας. Όσοι μιλούσαν για προσυμφωνημένη επιλογή δικαιώνονται απολύτως. Σήμερα όλο και περισσότεροι –ημέτεροι και ξένοι– σημειώνουν ότι η Ελλάδα θα είχε αποφύγει και το ΔΝΤ και το Μνημόνιο αν ο έλληνας πρωθυπουργός χειριζόταν διαφορετικά το υλικό που είχε στα χέρια του. Αν έλεγε απλά, ωμά και κοφτά στους εταίρους ότι η Ελλάδα δεν έχει άλλον δρόμο από αυτόν που οδηγεί στην αναδιάρθρωση του χρέους (χρονική επιμήκυνση, και όχι απαραιτήτως «κούρεμα») και στον δανεισμό της με λογικά επιτόκια, αν όχι ισοϋψή –δηλαδή χαμηλά–, σαν αυτά με τα οποία δανείζονται οι περισσότερες χώρες. Η καθαρή αυτή εξήγηση, η επιμονή και η πυγμή του έλληνα πρωθυπουργού θα ανάγκαζαν τους Ευρωπαίους να σκεφθούν σοβαρά τι θα σήμαινε τυχόν απόρριψη της ελληνικής πρότασης. Πολύ απλά: Θα έχαναν τα χρήματά τους οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες αν απέρριπταν τον ελληνικό «εκβιασμό» και οδηγούνταν η χώρα σε πτώχευση... Δυστυχώς, ο κ. Παπανδρέου ουδέποτε είχε στο μυαλό του την οδό αυτή. Άλλες ήσαν οι επιλογές και τα σχέδιά του...

Σημείο τρίτο: Οι εξελίξεις έδειξαν ότι τόσο στον τομέα της οικονομίας όσο και στο πεδίο των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών που αφορούν το συμμάζεμα του κράτους, ο πρωθυπουργός επέλεξε έναν άλλον εκβιασμό. Δημιουργικό, κατά τη γνώμη του. Θεώρησε δηλαδή ότι τα δημοσιονομικά και το χρέος θα αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά αν η Ελλάδα υποχρεωθεί έξωθεν, με συγκεκριμένα μέτρα και περιορισμούς, να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα οικονομικής εξυγίανσης. Τραγική αυταπάτη: Ο δρόμος που διάλεξε ο κ. Παπανδρέου οδηγεί σε οικονομική καταβαράθρωση. Ακόμη και αν αποδώσουν τα εξοντωτικά μέτρα, τίποτε άλλο δεν θα επιτευχθεί, εκτός από ένα: Η χειμαζόμενη και λιμοκτονούσα Ελλάδα θα εξυπηρετεί με συνέπεια το χρέος της! Η χώρα θα σβήνει, αλλά οι δανειστές της θα τη χειροκροτούν και θα την εγκωμιάζουν. Όπως έπραξε προσφάτως ο κ. Σόιμπλε, ο οποίος καθησύχασε τους δανειστές λέγοντας ότι η Ελλάδα θα είναι συνεπής στις δανειακές της υποχρεώσεις. Εκείνο που δεν είπε ο γερμανός υπουργός είναι ότι ακόμη και στην περίπτωση αυτή το χρέος θα έχει εκτοξευθεί σε δυσθεώρητα ύψη. Και η τάλαινα Ελλάς θα βρίσκεται μονίμως σ' ένα σκοτεινό τούνελ, δίχως καμία προοπτική εξόδου... Σε ό,τι αφορά τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές και το συμμάζεμα του κράτους:

Αλήθεια, χρειαζόταν η «τρόικα» για να επισυμβούν αυτές; Χρειαζόταν η «τρόικα» για να αντιμετωπιστεί η κολοσσιαία φοροδιαφυγή, να... καταμετρηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, να καταπολεμηθεί το ρουσφέτι, να σταματήσουν οι σπατάλες και οι μίζες; Χρειαζόταν η «τρόικα» για να παύσουν οι ασύστολοι κομματικοί διορισμοί και η αναίσχυντη επιβάρυνση δημοσίων οργανισμών από αχρείαστους υπαλλήλους; Χρειαζόταν η «τρόικα» για να καταργηθεί το καθεστώς των συμβασιούχων, των χαριστικών επιδομάτων και των ψεύτικων συντάξεων; Όχι βέβαια. Όσοι θεωρούν αναγκαία και αναπόφευκτη την παρουσία της (και) στο πεδίο αυτό πάσχουν από σύμπλεγμα κραταιού ραγιαδισμού και επαρχιωτισμού...

Σημείο τέταρτο: Η παράδοση της χώρας στους ξένους συνοδεύεται από έναν δραστικό αναπροσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής της. Το σαφές δείγμα των ανατροπών είχε δοθεί επί «εκσυγχρονισμού». Τότε που «εισέβαλαν» οι Τούρκοι στο Αιγαίο με τη «Συμφωνία της Μαδρίτης» και με το εξίσου ολέθριο Ελσίνκι. Σήμερα, οι ανατροπές αυτές αγγίζουν το ιλιγγιώδες, όπως έδειξε η ξαφνική προσέγγιση με το Ισραήλ... Μέχρι στιγμής, βέβαια, δεν επισημαίνονται οδυνηρές επιπτώσεις στα εκκρεμή εθνικά θέματα, πέραν της απειλητικής χοάνης που άνοιξε ο θορυβώδης έρωτας με το Ισραήλ. Ίσως η πρωτοφανής οικονομική κρίση να έχει λειτουργήσει αποτρεπτικά στη λήψη αποφάσεων: Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο να δημιουργηθεί εκρηκτικό κλίμα αν παράλληλα με τα εξοντωτικά μέτρα η ελληνική κοινωνία υφίστατο και απώλειες στα εθνικά θέματα. Κι έτσι προτίμησε να συντηρήσει τις εκκρεμότητες παρά να προχωρήσει στην υλοποίηση κάποιων αποφάσεων.

Επιμύθιον: Η Ελλάδα που οραματίστηκε ο μεγάλος αντιφατικός, ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν υπάρχει πια. Η οικονομικά εύρωστη Ελλάδα διαλύθηκε (και με ευθύνη του ιδίου του αείμνηστου ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ). Η Ελλάδα της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας είναι λείψανο. Ένα πεδίο βολής στο οποίο ασκούνται «ξένοι φαντάροι», δυνάστες και επιτηρητές... Η Ελλάδα των μεγάλων οριζόντων και δυνατοτήτων έχει καταντήσει ένα χλωμό κρατίδιο περιορισμένης κυριαρχίας, πειραματόζωο ξένων κέντρων και οίκων, θλιβερό δείγμα υποταγμένης χώρας, περίγελως του κόσμου... Όσο για το ΠΑΣΟΚ, ίσως να είχε δίκιο κάποτε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, όταν έλεγε ότι πρέπει να αλλάξει όνομα και σύμβολα. Όχι για τους λόγους που είχε στο μυαλό του ο υπουργός της Τάξεως. Αλλά για λόγους στοιχειώδους ευθιξίας που αφορούν και τις τρεις συστατικές λέξεις του. Διότι σήμερα ούτε Πανελλήνιο είναι ούτε Σοσιαλιστικό ούτε Κίνημα...

του Γιάννη Τριάντη από το ΠΑΡΟΝ

Ακριβής εννοιολογικός προσδιορισμός του ... φόρου!

Τομάζο Πάντοα Σκιόπα, πρωθυπουργικός σύμβουλος, είπε το 2006 :
“…oι φόροι είναι ένα ωραιότατο και πολιτισμένο πράγμα…”  !!!!!

Γιώργος Α. Παπανδρέου, πρωθυπουργός, είπε στις 2 Σεπτέμβρη 2010 :
“…ο φόρος, γι' αυτή την κυβέρνηση, δεν είναι χαράτσι, είναι αλληλεγγύη….” !!!!

ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στους σοσιαΛΗΣΤΕΣ!

!!!!!!

3ης Σεπτέμβρη 2010, 36η επέτειος από ιδρύσεως ΠΑΣΟΚ! ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟ !!!!!!

Οι έλληνες τον φασκελώνουν, οι γερμανοί τον βραβεύουν !

Βραβείο "Quardiga" στον Παπανδρέου!

......αnd the winner is… GAP !!!!

Στον Γ. Παπανδρέου απονέμεται φέτος το βραβείο (!) "Quadriga" για την μη πτώχευση της Ελλάδας!

Σύμφωνα με το πρακτορείο DDP, Germany News Agency, ο Γ. Παπανδρέου θα λάβει το βραβείο για την κοινωνική του προσφορά και την αποτροπή της πτώχευσης της χώρας μας.

Η απονομή θα γίνει την «Ημέρα Ενότητας», εθνική γιορτή της Γερμανίας στις 3 Οκτωβρίου.

Για τον πρωθυπουργό θα μιλήσει ο πρόεδρος της Deutsche Bank, Josef Ackermann.

Είναι ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ άραγε ο ελληνικός λαός;

"Τρίποντο" Νταβούτογλου!

ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ ΖΗΤΕΙ Η ΑΓΚΥΡΑ ΓΙΑ ΑΡΣΗ ΤΟΥ CASUS BELLI

Επικοινωνιακό τέχνασμα αποτελούσαν τελικώς οι διαρροές από τουρκικής πλευράς περί επικείμενης επανεξέτασης της απόφασης για κατάργηση του casus belli.

Ο Τούρκος ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου σε χθεσινές του δηλώσεις στο διευθυντή του τηλεοπτικού δικτύου NTV Μουράτ Ακγκιούν αναφέρθηκε στις πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στον τουρκικό Τύπο για την αναθεώρηση του «Κόκκινου Βιβλίου», ώστε να μην αναφέρεται η Ελλάδα ως απειλή και να μην προσδιορίζεται η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια ως casus belli.

Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας τόνισε ότι «στις σχέσεις μας με τους γείτονές μας τα τελευταία χρόνια βιώθηκαν σοβαρές αλλαγές. Για το θέμα των 12 ναυτικών μιλίων η Τουρκία δεν κάνει βήμα μονομερώς. Με βήματα που θα γίνουν αμοιβαία θα αλλάξει η συμπεριφορά της Τουρκίας και της Ελλάδας, της μιας απέναντι στην άλλη». Ήταν η πρώτη επίσημη αντίδραση της τουρκικής κυβέρνησης σε σχέση με τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα στον τουρκικό Τύπο για το «Κόκκινο Βιβλίο». Πάντως, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών είχε αποφύγει το σχολιασμό των πληροφοριών, έχοντας επίγνωση των κινδύνων ενός βιαστικού και αφελούς ενθουσιασμού.

Προβληματισμός

Το γεγονός ότι ο Α. Νταβούτογλου συνδέει την αναθεώρηση μίας αντιευρωπαϊκής απόφασης, που προσβάλλει το διεθνές δίκαιο, με ανταλλάγματα από ελληνικής πλευράς, με μία στρεβλή λογική αμοιβαιότητας, δημιουργεί εύλογο προβληματισμό σε παράγοντες της ελληνικής διπλωματίας, που αναρωτιούνται ποιο είναι το βήμα που καλεί η Άγκυρα την Αθήνα να κάνει. Εντυπώσεις, άλλωστε, δημιουργεί η επιλογή του Τούρκου ΥΠΕΞ να κάνει αυτή την απογοητευτική δήλωση τη μέρα που ανέμενε στην Άγκυρα τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα, για να παρακολουθήσουν μαζί τον αγώνα μπάσκετ Ελλάδας - Τουρκίας.

πηγή CityPress