Ξεκινά η κατάρτιση των ελληνικών προτάσεων για την αναδιάρθρωση του χρέους

ΜΕ ΡΗΤΡΕΣ εμπιστευτικότητας δεσμεύει η κυβέρνηση τα μέλη της συντονιστικής επιτροπής που έχει αναλάβει να προετοιμάσει τεχνικά τις ελληνικές προτάσεις για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και στην οποία μετέχουν ο διακεκριμένος Έλληνας ομογενής καθηγητής του Yale, John Geanakoplos και ο καθηγητής χρηματοοικονομικών στο London School of Economics, Δημήτρης Βαγιανός. 

του Θανάση Κουκάκη(*)

Στην επιτροπή της οποίας θα προεδρεύει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος θα μετέχει και ο Αμερικανοκορεάτης Glenn Kim, αλλά και ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Στέλιος Παπαδόπουλος. Σύμφωνα με πληροφορίες του insider.gr, o κ. Geanakoplos έλαβε αναστολή από τη θέση του Management Director του επενδυτικού fund Ellington Capital Management για όσο θα είναι άμισθος σύμβουλος του Ελληνικού Δημοσίου.

Μπορεί το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής να ενέκρινε τη συγκρότηση της επιτροπής στις αρχές Δεκεμβρίου, ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση είχε δρομολογήσει τη σχετική πρωτοβουλία πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Η δημιουργία της επιτροπής γνωστοποιήθηκε επισήμως στους πιστωτές κατά την Ετήσια Σύνοδο του ΔΝΤ στη Λίμα του Περού στις 9 Οκτωβρίου.

Εκεί η Διεθνής Νομισματική και Δημοσιονομική Επιτροπή του ΔΝΤ ενημερώθηκε πως η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη ξεκινήσει λεπτομερείς τεχνικές προετοιμασίες για όλες τις εφικτές λύσεις ελάφρυνσης του χρέους και πως οι ελληνικές αρχές αναμένουν μια συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους με μέτρα που μειώνουν τις ετήσιες ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους, θα δημιουργήσουν τα αναγκαία δημοσιονομικά περιθώρια, θα βελτιώσουν τις προσδοκίες και θα ενισχύσουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών σχετικά με τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές της οικονομίας.

Σύμφωνα με κάποιους κοινοτικούς κύκλους δεδομένου ότι οι όποιες συζητήσεις για το χρέος θα γίνουν μεταξύ του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και του ΔΝΤ και τελικά θα ληφθούν από το Eurogroup η χρησιμότητα της εν λόγω επιτροπής είναι αμφισβητήσιμη.

Ο ESM έχει ήδη κάνει προβολές για τις παρεμβάσεις που θα επιτρέψουν οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για την αποπληρωμή του χρέους της να διατηρηθούν χαμηλότερα του 15% του ΑΕΠ μετά το 2022. Τα σενάρια αυτά βασίζονται μερικώς σε εισηγήσεις που είχε κάνει ήδη από το 2014 ο ελληνικός Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους και είναι συμβατά με το ευρωπαϊκό πλαίσιο.

insider.gr

(*) Ο Θανάσης Κουκάκης είναι δημοσιογράφος και αρθρογράφος με εμπειρία στο οικονομικό, τραπεζικό.

Για να κερδίσεις το Ισλαμικό Χαλιφάτο, πρέπει να το καταλάβεις...

Η ΔΥΣΗ και η ΡΩΣΙΑ το τελευταίο διάστημα έχουν κλιμακώσει τους βομβαρδισμούς σε Συρία και Ιράκ με στόχο να εξολοθρέψουν το Ισλαμικό Χαλιφάτο (ISIS). Οι ιρακινές και οι συριακές δυνάμεις σημειώνουν ήδη τις πρώτες μεγάλες νίκες τους ενάντια στους τζιχαντιστές. Όμως, όπως αναφέρει σε άρθρο του το History Today, για να επιτευχθεί αυτή η νίκη θα πρέπει να αμφισβητηθούν οι απλουστευτικές προσεγγίσεις πολλών Δυτικών Αναλυτών που περιορίζονται στις «προβληματικές σχέσεις» της Μέσης Ανατολής με τη Δύση.

Η ταχεία αύξηση της δύναμης του Ισλαμικού Κράτους και η απόπειρα εγκαθίδρυσης ενός χαλιφάτου στα εδάφη που ελέγχει, σε συνδυασμό με τις ενίσχυσή της επιρροής του σε παγκόσμιο επίπεδο και τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο εξωτερικό, έχουν προκαλέσει σοκ στη Δύση. Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές, όπως σημειώνει το History Today, επιχειρούν να αναλύσουν την κατάσταση με βάση την πρόσφατη ιστορία της επέμβασης της Δύσης στη Μέση Ανατολή.

Πράγματι η εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους δεν μπορεί να κατανοηθεί χωρίς να ληφθεί υπόψη η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003, η καταστροφή των υποδομών της χώρας και η διάλυση της στρατιωτικής υποδομής της, που άφησε τεράστια κενά στην ασφάλεια, αλλά και στην εξουσία. 

Σε αυτά προστίθενται η εγκαθίδρυση μιας διχαστικής σιιτικής εξουσίας στη Βαγδάτη αλλά και το ευρύτερο πλαίσιο που ορίζεται από την υποστήριξη της Δύσης σε δυνάστες και δικτάτορες της Μέσης Ανατολής. Η προπαγανδιστική μηχανή του Ισλαμικού Χαλιφάτου αξιοποιεί σε μεγάλο βαθμό τις συνέπειες της καταστροφικής εξωτερικής πολιτικής που ακολούθησε η Δύση τα τελευταία χρόνια και με αυτόν τον τρόπο νομιμοποιεί όχι μόνο τη φονική του δράση, αλλά και την ίδια του την ύπαρξη.

Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει το έγκυρο ιστορικό περιοδικό History Today και οι αρθρογράφοι Akil N. Awan και A. Warren Dockter, θα πρέπει να υπάρξει μια βαθύτερη προσέγγιση στην ιστορία της δυτικής επέμβασης στη Μέση Ανατολή από αυτή που κάνουν οι πολιτικοί αναλυτές. Ο λόγος είναι πως το Ισλαμικό Κράτος, για τους δικούς του σκοπούς, αξιοποιεί μια μεγαλύτερη ιστορική κληρονομιά της δυτικής εισβολής στην περιοχή. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, όπου το Ισλαμικό Κράτος επικαλείται μια μεροληπτική ιστορική αφήγηση για να δικαιολογήσει τη δράση του και να νομιμοποιήσει την κοσμοθεωρία του.

Ένα μεγάλος μέρος της ιστορικής αφήγησης του Ισλαμικού Κράτους αναφέρεται στις Σταυροφορίες, οι οποίες βρίσκονται σε περίοπτη θέση στην προπαγάνδα του. Οι Σταυροφορίες συμβολίζουν παραδοσιακά τη συγκρουσιακή σχέση μεταξύ των Χριστιανών της Δύσης και του μουσουλμανικού κόσμου. Τα τελευταία χρόνια, οι Σταυροφορίες βρέθηκαν και πάλι στο ιδεολογικό επίκεντρο από τους τζιχαντιστές προς επικύρωση τόσο των αξιώσεών τους, όσο και των δράσεών τους.

Η Αλ Κάιντα είχε απορρίψει τη θέση πως οι σημερινοί πόλεμοι σε Αφγανιστάν, Ιράκ και άλλες περιοχές της Μέσης Ανατολής ήταν μέρος ενός «παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας», επαναφέροντας την αφήγηση μιας «νέας επίθεσης από τη συμμαχία των σιωνιστών και το σταυροφόρων ενάντια στον μουσουλμανικό κόσμο». Η ηγεσία της Αλ Κάιντα παρουσίαζε τους μαχητές του «ιερού πολέμου» (τζιχάντ) ως τους ήρωες που αντιστέκονται σε αυτές τις νέες εισβολές στον μουσουλμανικό κόσμο. Η επιτυχία της Αλ Κάιντα ήταν τόσο μεγάλη που ακόμη και οι αντίπαλοί της την ασπάστηκαν αυτή την αφήγηση. Ενδεικτικά, ο Michael Scheuer πρώην επικεφαλής της ομάδας της CIA για τον Μπιν Λάντεν, αναγνώριζε τον επικεφαλής της Αλ Κάιντ ως «σύγχρονο Σαλαντί… που αξιοποιεί εξαιρετικά την ισλαμική ιστορία για να προσεγγίσει συναισθηματικά του μουσουλμάνους».

Το Ισλαμικό Κράτος ανέδειξε αυτή την αφήγηση σε νέο επίπεδο. Με τέσσερις εκδόσεις του προπαγανδιστικού περιοδικού Dabiq για τις σύγχρονες «Σταυροφορίες». Στο εξώφυλλο, μιας έκδοσης του περιοδικού, η σημαία του Ισλαμικού Κράτους κυματίζει στο Βατικανό, με απειλές κατά των «Σταυροφόρων της Ρώμης». Το Ισλαμικό Κράτος επικαλέστηκε και πάλι τις Σταυροφορίες μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι το Νοέμβριο, κατηγορώντας τη Γαλλία για συμμετοχή στην «εκστρατεία των σταυροφόρων». Το Ισλαμικό Κράτος εμφανίζει τη σύγκρουση του με τη συμμαχία της Δύσης, ως έναν πόλεμο εναντίον των Σταυροφόρων ώστε να προκαλεί την ιστορική μνήμη της δυτικής μεσαιωνικής επιθετικότητας.

Ένα ακόμη βασικό στοιχείο της προπαγάνδας του Ισλαμικού Κράτους είναι η επίκληση στη συμφωνίας «Sykes - Picot», μια μυστική συνθήκη μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας για τις σφαίρες επιρροής τους μετά τη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η συμφωνία έκλεισε με τους Βρετανούς να παραβλέπουν τις υποσχέσεις που είχαν δώσει στους επαναστατημένους Άραβες εναντίον των Οθωμανών για δημιουργία δικού τους κράτους σε Συρία και Ιράκ. Όταν ο Φεϊζάλ, ηγέτης της αραβικής επανάστασης, εισήλθε νικητής στη Δαμασκό στις 3 Οκτωβρίου του 1918, οι Άραβες περίμεναν από τους Βρετανούς να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους. Ωστόσο η Βρετανία δεν το έκανε καθώς η περιοχή της Συρίας, βάσει της συμφωνίας  «Sykes - Picot», ανήκε στη σφαίρα επιρροής της Γαλλίας. Ο Φειζάλ, συνοδευόμενος από τον Βρετανό Τ. Ε Λόρενς, που συνέβαλε καθοριστικά στην οργάνωση της εξέγερσης των Αράβων, συμμετείχε στη Διάσκεψη της Ειρήνης του Παρισιού με στόχο την ανατροπή της συμφωνίας «Sykes - Picot», αλλά μάταια. Η συμφωνία τελικά επισημοποιήθηκε στη Διάσκεψη του Σαν Ρέμο το 1920, καθιερώνοντας τα σύγχρονα σύνορα Συρίας και Ιράκ.

Οι αντιφατικές συμφωνίες διέλυσαν τους δεσμούς εμπιστοσύνης στις σχέσεις με τη Δύση και η προδοσία συνεχίζει να στοιχειώνει τους Άραβες, γεγονός που αξιοποιεί σε μεγάλο βαθμό το Ισλαμικό Κράτος. Μόλις πριν από ένα χρόνο το Ισλαμικό Κράτος δημοσιοποίησε ένα βίντεο με τίτλο «το τέλος της συμφωνίας «Sykes - Picot», στο οποίο εμφανίζονταν μπουλντόζες να ισοπεδώνουν τα σύνορα μεταξύ της ανατολικής Συρίας και του Βόρειου Ιράκ. Το βίντεο συνοδεύτηκε από μια εκστρατεία στο Twitter με το hashtag #Sykespicotover. Η εν λόγω συμφωνία έχει λάβει μια συμβολική διάσταση για το Ισλαμικό Κράτος και αντιπροσωπεύει ένα σημείο καμπής της δυτικής παρέμβασης στις αραβικές υποθέσεις, κατακερματίζοντας τον ισλαμικό κόσμο, το «Σπίτι του Ισλάμ»  (Dar al-Islam).

Στο βίντεο ένας μαχητής του Ισλαμικού Κράτους εμφανίζεται να λέει: «Σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να συμμετάσχουμε όλοι στην καταστροφή των συνόρων που δημιούργησαν οι καταπιεστές για να εμποδίσουν τους μουσουλμάνους τα ταξιδεύουν στα εδάφη τους. Οι καταπιεστές διέλυσαν το Ισλαμικό Χαλιφάτο σε χώρες όπως η Συρία και το Ιράκ».

Ωστόσο αυτή η αφήγηση παραβλέπει το γεγονός πως Συρία και Ιράκ έχουν συχνά εμφανιστεί ως ξεχωριστές οντότητες. Συρία, Βαγδάτη, Βασόρα, Μοσούλη Βηρυτός και Ιερουσαλήμ ήταν διακριτά Οθωμανικά βιλαέτια από το 1876. Ακόμη ιδέα του ενιαίου μουσουλμανικού κόσμου, δηλαδή πως ένα χαλιφάτο εκπροσωπεί αυτόματα όλους του μουσουλμάνους ή ένα ομοιογενές σώμα πιστών σε όλον τον κόσμο είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενο και αντικρούεται ακόμη και μια βιαστική ανάγνωση της ισλαμικής ιστορίας.

Μετά το θάνατο του Μωάμεθ το 632, καμιά ισλαμική πολιτεία δεν μπορεί να ισχυριστεί πως εκπροσωπεί το σύνολο του Ισλάμ ή συγκεντρώνει την ομόφωνη στήριξη των μουσουλμάνων ως νόμιμος κληρονόμος του Προφήτη. Ακόμη και η βασιλεία των πρώτων τεσσάρων χαλίφηδων (632 - 661), οι οποίοι θεωρούνταν πως αντιπρόσωποι του μοντέλου της ισλαμιστικής διακυβέρνησης, υπήρξε προβληματική. Τρεις από τους τέσσερις δολοφονήθηκαν ενώ βρίσκονταν στην ηγεσία. Επιπλέον οι χαλίφηδες βρέθηκαν αντιμέτωποι με βίαιες εξεγέρσεις και εσωτερικούς πολέμους που αμφισβητούσαν την εξουσία τους.

Ανταγωνισμοί υπήρξαν και στις ισλαμιστικές δυναστείες που ακολούθησαν και συχνά συγκρούονταν βίαια η μία με την άλλη. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις κάποιες από αυτές συνεργάστηκαν ακόμη και με μη μουσουλμανικές δυνάμεις για να υποτάξουν τους ομόθρησκους τους και να ελέγξουν την εξουσία. Ενδεικτικά, ως έκφραση της realpolitik στον μουσουλμανικό κόσμο, αναφέρεται η περίπτωση του χαλιφάτου των Φατιμιδών, που επεδίωξε συμμαχίες με τους σταυροφόρους εναντίον των Σελτζούκων Τούρκων.

Η θεώρηση ενός χαλίφη που θα έχει την απόλυτη εξουσία καταρρίπτεται και από την ιστορική ύπαρξη πολλών αλληλοσυγκρουόμενων χαλιφάτων σε διάφορες εποχές. Μεταξύ 929 και 1031, τουλάχιστον τρία ξεχωριστά χαλιφάτα, χωρίς καμία μεταξύ τους αρμονία, διεκδικούσαν την κυριαρχία στον μουσουλμανικό κόσμο: Οι Ουμαγιάντ από την Κόρδοβα, οι Φατιμίδες από το Κάιρο, και οι Αμπασίντς από την ένδοξη Βαγδάτη.

Τα ιστορικά γεγονότα αποδεικνύουν πως η αφήγηση του Ισλαμικού Κράτους, περί διάλυσης της μουσουλμανικής ενότητας από την εισβολή της Δύσης, δεν ευσταθεί. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως θα πρέπει να αμφισβητήσουμε ότι η Δύση έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην κατάσταση που επικρατεί στον σύγχρονο μουσουλμανικό κόσμο, ιδίως μέσω της περιόδου της αποικιοκρατίας, μια περίοδο με την οποία ακόμη συνδέεται.

Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι η απήχηση του Ισλαμικού Κράτους στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο να πείθει τους οπαδούς του να υιοθετήσουν μια μανιχαϊστική κοσμοθεωρία, η οποία χωρίζει τον κόσμο απλοϊκά σε δύο μέρη: το Ισλάμ και την Δύση, με βάση επίπλαστες ιστορικές παραδοχές.

Πώς μπορούμε λοιπόν να αποδυναμώσουμε την απήχηση του; 

Αποκαλύπτοντας τις αντιφάσεις και την πολυπλοκότητα αυτών των πολωτικών αφηγήσεων κι εκθέτοντας πόσο μεροληπτική και ανισοβαρής είναι στην πραγματικότητα η ανάγνωση της ιστορίας από το Ισλαμικό Χαλιφάτο.

ertopen.com

Südwest Presse: «Εταιρείες δραπετεύουν από την Ελλάδα»!

ΜΙΑ ΔΥΣΟΙΩΝΗ κατάσταση στην Ελλάδα σκιαγραφεί η Südwest Presse. Σε ανταπόκριση της γερμανικής εφημερίδας από την Αθήνα γίνεται λόγος για μαζική φυγή εταιρειών από τη χώρα και συνακόλουθη απώλεια θέσεων εργασίας. 

 

Όπως επισημαίνεται, «η χτυπημένη από την κρίση ελληνική οικονομία χρειάζεται επενδύσεις όσο τίποτα άλλο εάν θέλει να αφήσει πίσω της την εξάχρονη ύφεση. Όμως τη χρονιά που πέρασε οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο ελληνικές εταιρείες επένδυσαν μόνο το ισχνό ποσό των 300 εκατομ. ευρώ, σε αντίθεση με τα 2,5 δις ευρώ της προηγούμενης χρονιάς». Ωστόσο, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι ολοένα περισσότερες εταιρείες εγκαταλείπουν τη χώρα. Από την αρχή της ελληνικής οικονομικής κρίσης στα τέλη του 2009 έχουν ήδη μεταφέρει την έδρα τους πολλές μεγάλες επιχειρήσεις», επισημαίνει το δημοσίευμα, αναφέροντας τα παραδείγματα των εταιρειών Coca Cola Hellenic, της χαλυβουργίας Βιοχάλκο και της γαλακτοβιομηχανίας ΦΑΓΕ. Όπως σημειώνει η εφημερίδα, «αυτές οι μεγάλες εταιρείες προσδοκούσαν αποχωρώντας από την Ελλάδα κυρίως χαμηλότερους φόρους και καλύτερη πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές».

Όπως προσθέτει το δημοσίευμα, «έπειτα από την εκλογική νίκη του αριστερού πολιτικού Αλέξη Τσίπρα γυρνούν όμως ολοένα συχνότερα την πλάτη τους στην Ελλάδα μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Κυρίως το κλείσιμο για διάστημα τριών εβδομάδων των τραπεζών και του χρηματιστηρίου τον Ιούλιο αλλά και η επιβολή ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων έτρεψαν πολλές εταιρείες σε φυγή». Ο αρθρογράφος τονίζει ότι «οι αιτίες για την έξοδο είναι ποικίλες» και υπογραμμίζει ιδιαίτερα την υψηλή φορολογία. Όπως επισημαίνει, «την ώρα που η κυβέρνηση Τσίπρα αυξάνει το 2016 τη φορολόγηση των επιχειρήσεων από 26% σε 29%, ο συντελεστής στην Κύπρο ανέρχεται μόλις σε 12,5%. Όμως και η Βουλγαρία και η Αλβανία προσελκύουν (σ.σ. επιχειρήσεις) με χαμηλούς φόρους, ενώ και το επίπεδο των αμοιβών σε αυτές τις δύο χώρες είναι αισθητά χαμηλότερο».

DW

Guardian: «Οδύσσεια χωρίς τέλος» η κατάσταση στην Ελλάδα

ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση που μαστίζει εδώ και έξι χρόνια την Ελλάδα αναφέρεται σε δημοσίευμά του ο Guardian. Η βρετανική εφημερίδα περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα την κατάσταση στη χώρα μας χαρακτηρίζοντας την σαν μια «Οδύσσεια χωρίς τέλος» ενώ προειδοποιεί ότι η κατάσταση των πολιτών εγείρει φόβους για νέα κοινωνική κρίση.

Πιο συγκεκριμένα, αν και το 2015 ήταν μια χρονιά που σημαδεύτηκε από δύο εκλογές, ένα δημοψήφισμα, επιβολή capital controls και τη σχεδόν χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ για την Ελλάδα, το 2016 μπορεί να είναι εξίσου απρόβλεπτο, γράφει η Helena Smith, «καθώς πολλοί συμφωνούν ότι τα δυσκολότερα έρχονται ακόμα και αν οι Έλληνες έχουν δει την άββυσο και έχουν αποδεχθεί ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική στους περιορισμούς του να είναι κανείς μέλος της ευρωζώνης».

Το ερώτημα είναι πλέον, καθώς η Ελλάδα διάγει τον πιο δύσκολο χειμώνα, αν η χώρα θα μπορέσει ποτέ να ανακάμψει «καθώς μετά από έξι χρόνια στο δράμα οι οιωνοί είναι ανάμεικτοι» γράφει η βρετανική εφημερίδα.

Παρά τις διαβεβαιώσεις του Αλ. Τσίπρα ότι το 2016 «θα είναι το έτος της τελικής εξόδου από την οικονομική κρίση» ο Guardian τονίζει ότι την ίδια στιγμή το 55% των Ελλήνων δηλώνουν απαισιόδοξοι για το μέλλον τους την ώρα που το τελευταίο 12μηνο επιδείνωσε το οικονομικό τραύμα της Ελλάδας: Η ανεργία έφτασε πάνω από το 30% και το ΑΕΠ μειώθηκε πάνω από 25%.
Το 2016 θα δει την Ελλάδα και τους πολίτες της να πιέζονται ακόμα περισσότερο από τους δανειστές που απαιτούν μεταρρυθμίσεις σε αντάλλαγμα για την παροχή βοήθειας. Τις επόμενες εβδομάδες η Ελλάδα πρέπει να αναμορφώσει το συνταξιοδοτικό της σύστημα, να επιβάλει υψηλότερη φορολογία στους αγρότες και να προχωρήσει με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων. Τα μέτρα θα τεστάρουν την αποφασιστικότητα της πρώτης αριστερόστροφης κυβέρνησης της Ευρώπης να εφαρμόσει νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, γράφει η ανταποκρίτρια της βρετανικής εφημερίδας στην Αθήνα.

Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Guardian, ακόμα και αν ο Τσίπρας έχει αποδειχθεί μέγιστος τακτικιστής η κοινοβουλευτική του πλειοψηφία έχει περιοριστεί στους τρεις βουλευτές. «Δεν βλέπω πώς η κυβέρνηση αυτή θα επιβιώσει αυτών των μεταρρυθμίσεων και δεν βλέπω πώς μπορεί να τις αποφύγει. Πιστεύω ότι η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει ανυπέρβλητα προβλήματα στις αρχές του 2016» δηλώνει ο καθηγητής Δικαίου και Οικονομικών Αριστείδης Χατζής.

tribune.gr

Θα μπορούσε η Σαουδική Αραβία να γίνει η επόμενη Συρία;

Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ του Σιίτη θρησκευτικού ηγέτη και πολιτικού ακτιβιστή Νιμρ αλ-Νιμρ στη Σαουδική Αραβία έχει εξεγείρει τα θρησκευτικά πάθη στην περιοχή του Περσικού Κόλπου. Μετά την επίθεση των Ιρανών διαδηλωτών στην πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στην Τεχεράνη και στο προξενείο της στη Μασχάντ, η Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν και το Σουδάν δήλωσαν ότι διακόπτουν τις διπλωματικές τους επαφές με το Ιράν. 

του Μιχάλη Διακαντώνη*

Η Τεχεράνη απειλεί με αντίποινα, λίγες μέρες μετά την απόφασή της να επεκτείνει το πρόγραμμα κατασκευής βαλλιστικών πυραύλων ως απάντηση στις νέες κυρώσεις που αναμένονται από τις ΗΠΑ (λόγω βαλλιστικής δοκιμής που πραγματοποίησε το Ιράν τον Οκτώβριο). Η Χεζμπολάχ δηλώνει ότι η πράξη αυτή δεν θα μείνει αναπάντητη, ενώ διαδηλώσεις διαμαρτυρίας πραγματοποιούνται και σε άλλες χώρες όπου κατοικούν σιιτικοί πληθυσμοί, όπως το Μπαχρέιν, η Υεμένη, ο Λίβανος, το Ιράκ και το Κουβέιτ. Η ένταση φαίνεται να κλιμακώνεται, σε μία περίοδο όπου το συριακό ζήτημα βρίσκεται σε καθοριστική καμπή, ενώ η μάχη κατά του ISIS αποκτά πιο οργανωμένη μορφή με την επέμβαση της Ρωσίας και το στρατιωτικό συνασπισμό που οργανώνει το Ριάντ. Ποιες μπορεί να είναι, όμως, οι πιθανές απολήξεις αυτής της έντασης για τη Σαουδική Αραβία και πώς δύναται να επηρεαστούν οι ευαίσθητες ισορροπίες στην περιοχή;

Μια αντιπαράθεση που κρατά δεκαετίες

Οι διαφιλονικίες ανάμεσα στους Σουνίτες και τους Σιίτες της Σαουδικής Αραβίας δεν είναι νέο φαινόμενο. Οι Σιίτες, που αποτελούν περίπου το 15% του πληθυσμού της χώρας, κατοικούν στις ανατολικές επαρχίες της Σ. Αραβίας, σ’ ένα ιδιαίτερα στρατηγικό σημείο όπου βρίσκονται οι περισσότερες πετρελαιοπηγές της χώρας αλλά και ο τερματικός σταθμός της Ρας Τανούρα, απ’ όπου εξάγεται το σαουδαραβικό πετρέλαιο. Καθώς οι Σιίτες θεωρούνται «αποστάτες» του Ισλάμ απ’ τους Σουνίτες, βλέπουν να παραβιάζονται συστηματικά τα δικαιώματά τους στους τομείς της θρησκείας, της εκπαίδευσης, της δικαιοσύνης και της εργασίας, με αποτέλεσμα να ανήκουν στις χαμηλότερες κοινωνικές και οικονομικές ομάδες της χώρας. Οι περιοχές όπου κατοικούν οι Σιίτες κατακτήθηκαν απ’ τους Σαουδάραβες το 1913 και έκτοτε ξεκίνησε μια έντονη πολεμική κατά του θρησκευτικού τους στοιχείου, που εκφράστηκε μέσα από απαγορεύσεις λατρευτικών εκδηλώσεων αλλά και το κλείσιμο και την κατεδάφιση των τεμενών τους.

Το 1979 η άνοδος του Αγιατολάχ Χομεϊνί στο Ιράν προκάλεσε τη ρητορική της Τεχεράνης για την ανατροπή του οίκου των Σαούντ, παρακινώντας τους σιιτικούς πληθυσμούς σε μαζικές διαδηλώσεις που κατέληξαν σε αιματοχυσία. Μετά τα γεγονότα αυτά, η Σ. Αραβία προχώρησε σε επενδυτικά σχέδια στην περιοχή προκειμένου να κατευνάσει τους Σιίτες, όμως νέα μεγάλη σφαγή ακολούθησε το 1987 στη Μέκκα, με θύματα κυρίως Ιρανούς που είχαν προσέλθει στην περιοχή για το μεγάλο ετήσιο προσκύνημα. Η δεκαετία του ’90 χαρακτηρίζεται από μια μείωση της έντασης και την ανάπτυξη του διαθρησκευτικού διαλόγου ανάμεσα στις δύο κοινότητες, αλλά μέχρι προσφάτως το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναγνώριζε ότι τα δικαιώματα των Σουνιτών παραβιάζονται συστηματικά στη Σ. Αραβία. Το 2011, το ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης προκάλεσε μαζικές διαδηλώσεις των Σιιτών στο Μπαχρέιν για διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης και ισονομίας, σε μια χώρα που ενώ οι σουνίτες αποτελούν μόνο το 30% του πληθυσμού, χαίρουν προνομιακής μεταχείρισης ως προς τις κρατικές θέσεις αλλά και τα δικαιώματα που απολαμβάνουν. Η εξέλιξη αυτή κινητοποίησε άμεσα τη Σ. Αραβία –η οποία φοβήθηκε για παρόμοιες σιιτικές εκδηλώσεις στο έδαφός της– και απέστειλε μαζί με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στρατιωτικές δυνάμεις στο Μπαχρέιν που τελικά κατέστειλαν βίαια τις εξεγέρσεις.

Η επίδραση της συμφωνίας με το Ιράν και ο πετρελαϊκός πόλεμος

Η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, που θα οδηγήσει στην άρση των διεθνών κυρώσεων που του είχαν επιβληθεί, προκαλεί φόβους στον οίκο των Σαούντ, καθώς αναμένεται να αυξήσει την γεωπολιτική αξία της Τεχεράνης, καθιστώντας την πλέον έναν πιο προβλέψιμο εταίρο που θα αυξήσει την επιρροή του σ’ ολόκληρο το σιιτικό τόξο της Μ. Ανατολής. Παράλληλα, οι πολύ χαμηλές τιμές του πετρελαίου έχουν προκαλέσει οικονομική αφαίμαξη στη Σ. Αραβία, που μέσω του OPEC (Οργανισμού Πετρελαιοπαραγωγών Εξαγωγών Κρατών) ακολουθεί μια στρατηγική που έχει σκοπό να εμποδίσει τους Αμερικανούς παραγωγούς σχιστολιθικού πετρελαίου να εισέλθουν στην αγορά, να αποτρέψει τους Ιρανούς παραγωγούς να αυξήσουν την παραγωγή στα επίπεδα προ των κυρώσεων, αλλά και να αναγκάσει τη Ρωσία να ενταχθεί στο καρτέλ προκειμένου αυτό να αποκτήσει μεγαλύτερη ισχύ στη διεθνή αγορά πετρελαίου. Ωστόσο, το κόστος της πολιτικής αυτής είναι η ραγδαία μείωση των δημοσιονομικών εσόδων του Ριάντ, με αποτέλεσμα το έλλειμμα να φθάσει στο 21.6% του ΑΕΠ το 2015, ενώ προβλέπεται ότι θα είναι περίπου 19.4% για το 2016.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε πρόσφατη έκθεση του, αναφέρει ότι αν οι δημοσιονομικές δαπάνες της χώρας δεν μειωθούν, τα αποθεματικά της χώρας αναμένεται να εξαντληθούν εντός της επόμενης 5ετίας. Η εξέλιξη αυτή θα αναγκάσει το Ριάντ να περικόψει σε μεγάλο βαθμό τις κρατικές του δαπάνες, ενώ ήδη αποφασίστηκαν μειώσεις στις ενεργειακές επιδοτήσεις, στις δημόσιες υποδομές και στους μισθούς. Η μείωση των κρατικών δαπανών θα επηρεάσει σημαντικά το βιοτικό επίπεδο των Σαουδαράβων πολιτών, καθώς το 65% των εργαζομένων απασχολείται στον δημόσιο τομέα.

Ομοίως, θα πληγεί και ο ιδιωτικός τομέας, ιδίως οι κατασκευές, όπου το 87% των απασχολούμενων είναι αλλοδαποί (οι οποίοι και αποτελούν περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού της χώρας). Συνεπώς, η δημοσιονομική συστολή αναμένεται να προκαλέσει νέες κοινωνικές αντιδράσεις –ιδιαίτερα απ’ το φτωχότερο σιιτικό τμήμα– που θα έρθουν να προστεθούν στο κλίμα θρησκευτικής έξαρσης που επικρατεί.

Οι εξελίξεις στη Συρία και στην Υεμένη

Η Σαουδική Αραβία αυτήν την περίοδο διαθέτει πολλά ανοικτά μέτωπα, καθώς διεξάγει πόλεμο εναντίων των Σιιτών Χούθι στα νότια σύνορα της με την Υεμένη, ενώ προσφάτως συγκρότησε στρατιωτικό συνασπισμό και κατά του ISIS. Οι Σαούντ νιώθουν να χάνουν σταδιακά τη στήριξη των ΗΠΑ, καθώς έχει αποκαλυφθεί ότι –μαζί με το Κατάρ και το Κουβέιτ– χρηματοδοτούσαν την Αλ-Νούσρα και άλλες φανατικές σουνιτικές οργανώσεις προκειμένου να επιτύχουν την ανατροπή του Άσαντ, ο οποίος και αποτελεί κομμάτι του σιιτικού συνασπισμού στη Μ. Ανατολή. Απ’ τα μέλη των οργανώσεων αυτών όμως ξεπήδησε το ISIS, το οποίο πλέον απειλεί ανοικτά να χτυπήσει και το Ριάντ, ενώ η πολιτική αυτή έχει οδηγήσει και στην ενδυνάμωση της Αλ-Κάιντα της Αραβικής Χερσονήσου που δραστηριοποιείται στην Υεμένη. Στη Συρία και στο Ιράκ, επίσης, σε μια διεθνή συμμαχία κατά του ISIS που γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη έχουν ενταχθεί μέλη του ιρανικού στρατού, καθώς και η Χεζμπολάχ, ενδυναμώνοντας έτσι ακόμη περισσότερο τον ρόλο του σιιτικού στοιχείου στην περιοχή.

Το Ρίσκο των Σαούντ και ο καθοριστικός ρόλος των ΗΠΑ, Ισραήλ και Ρωσίας

Η Σαουδική Αραβία, βλέποντας την άνοδο αυτή του σιιτικού τόξου, αναλαμβάνει το ρίσκο να υποδαυλίσει τις θρησκευτικές έριδες Σουνιτών - Σιιτών, σε μια προσπάθεια να αποδείξει ότι είναι ακόμα ο απαραίτητος «ρυθμιστής» των πραγμάτων στην περιοχή. Η ανασφάλεια της αυτή, προκύπτει: 

• Απ’ το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι πλέον ενεργειακά αυτόνομες και συνεπώς ενδιαφέρονται λιγότερο (αν όχι καθόλου) για το πετρέλαιο του Κόλπου 
• Απ’ τη δυσαρέσκεια που υπάρχει διεθνώς για τη χρηματοδότηση που παρέχει το Ριάντ στους σουνίτες τρομοκράτες 
• Απ’ την πιθανή ανάδυση του Ιράν ως μιας πιο μετριοπαθούς και ενδιαφέρουσας από επενδυτικής απόψεως χώρας για τις ΗΠΑ, την Ρωσία και την Ευρώπη.

Αν, συνεπώς, οι δυνάμεις αυτές αποφασίσουν ότι ο γεωπολιτικός ρόλος των Σαούντ πρέπει να μειωθεί, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η πιθανότητα εδαφικών απωλειών για τη Σ. Αραβία, είτε στον Νότο (απ’ την Υεμένη) είτε στις ανατολικές επαρχίες της, είτε ακόμη και προς το δυτικό κομμάτι της, εφόσον το ISIS «εξωθηθεί» απ’ τη διεθνή συμμαχία νοτιότερα απ’ ότι βρίσκεται σήμερα. Το μόνο ανάχωμα σε μια τέτοια εξέλιξη φαίνεται να είναι το Ισραήλ, που δεν επιθυμεί την ανάδυση του ιρανικού παράγοντα και της Χεζμπολάχ, την ίδια στιγμή που δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη το μέλλον του Άσαντ στη Συρία. Καθώς οι σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας δεν αναμένεται να επιστρέψουν στο επίπεδο της στρατηγικής συμμαχίας στο άμεσο μέλλον, απαραίτητη προϋπόθεση για τη διεθνή απομόνωση του Ριάντ φαντάζει η εξασφάλιση απ’ τις μεγάλες δυνάμεις του «ορθολογικού» χαρακτήρα του Ιράν. Ήδη η Ρωσία έχει προβεί με την Τεχεράνη σε σημαντικές συμφωνίες στον ενεργειακό και στρατιωτικό τομέα, ενώ αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες, εφόσον οι κυρώσεις αρθούν γρήγορα. Επιπλέον, η ένταση στην περιοχή του Κόλπου πυροδοτεί αυξήσεις στις τιμές του «μαύρου χρυσού», που είναι απαραίτητες για τους Αμερικανούς εξαγωγείς πετρελαίου, προκειμένου αυτοί να διασφαλίσουν την ύπαρξη και την κερδοφορία τους στις διεθνείς αγορές ενέργειας. 

Με όλα αυτά κατά νου, φαίνεται ότι η Σ. Αραβία και η δυναστεία των Σαούντ εισέρχονται στο πιο κρίσιμο διάστημα της ιστορίας τους...

πηγή: liberal.gr

* Ο Μιχάλης Διακαντώνης είναι Οικονομολόγος/Διεθνολόγος, συντονιστής στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου στον Τομέα Ρωσίας Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ).

Οι θεσμοί παρέλαβαν το προσχέδιο Aσφαλιστικού - Εντός του μήνα ξεκινά η αξιολόγηση

ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ της διαπραγμάτευσης για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση – η οποία αποτελεί «κλειδί» για την επικείμενη πρώτη αξιολόγηση – έχουν ήδη μπει κυβέρνηση και θεσμοί, μία μόλις μέρα αφού η Αθήνα έστειλε στους δανειστές τις προτάσεις της, όπως μεταδίδει ο ΣΚΑΪ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι πιστωτές ήδη έχουν ολοκληρώσει την πρώτη ανάγνωση του νομοσχεδίου και βρίσκονται πλέον σε επαφή με το Εθνική Αναλογιστική Αρχή, προκειμένου να γίνουν διευκρινίσεις, αναλυτικές ποσοτικοποιήσεις των μέτρων αλλά και ακριβείς προβολές των δημοσιονομικών επιπτώσεων που θα υπάρξουν στο μέλλον.

Οι δύο πλευρές ανταλλάσσουν παραδείγματα που επεξηγούν τις θέσεις τους, ενόψει της άφιξης των κλιμακίων των θεσμών μέσα στις επόμενες εβδομάδες.

Οι θεσμοί παρέλαβαν χθες το βράδυ το προσχέδιο της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού, όπως επιβεβαίωσε σήμερα ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχοινάς.

Σύμφωνα με τον κ. Σχοινά, η ελληνική πρόταση θα αξιολογηθεί από τους θεσμούς και οι συζητήσεις με τις ελληνικές Αρχές αναμένεται να ολοκληρωθούν στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης, η οποία θα ξεκινήσει «αργότερα αυτόν τον μήνα».

«Η πρώτη αξιολόγηση έρχεται σε συνέχεια της απόφασης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας τον περασμένο μήνα, να εκταμιεύσει την υποδόση ύψους 1 δισ.», κατέληξε ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Εξάλλου, καλά πληροφορημένες πηγές επισήμαναν την ανάγκη να υπάρξει στο συγκεκριμένο ζήτημα πολιτική συναίνεση, ανάλογη με αυτή που υπήρχε το 2015 στη Βουλή των Ελλήνων σε σημαντικά θέματα.
ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ Pulse για τις εκλογές ΝΔ, στη παράσταση νίκης προηγείται ο Β. Μεϊμαράκης με 46%!

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ της Pulse, η οποία διενεργήθηκε πανελλαδικά σε δείγμα 1.111 ατόμων γενικού πληθυσμού με δικαίωμα ψήφου, για το Action24 και την εκπομπή Evening Report του Γιώργου Κουβαρά, καταγράφει πως καταλληλότερος να επιτύχει την ανανέωση της ΝΔ, τη διεύρυνση των ορίων της, την εκλογική της νίκη και την άσκηση της αντιπολίτευσης, εμφανίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης , ενώ ο Βαγγέλης Μειμαράκης κρίνεται ως καταλληλότερος να εγγυηθεί την ενότητα του κόμματος.

Η παράσταση νίκης καταγράφεται υπέρ του Βαγγέλη Μειμαράκη.

Η ανανέωση της Νέας Δημοκρατίας, η διεύρυνση των ορίων της παράταξης και η εκλογική της νίκη θεωρούνται από την κοινή γνώμη ως τα τρία πιο σημαντικά στοιχεία, εν όψει της εκλογής του νέου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.

Στο ερώτημα ποιο από τα παρακάτω θεωρείτε πιο σημαντικό, οι ερωτώμενοι απάντησαν: 20% την ανανέωση του κόμματος, 19% τη διεύρυνση του κόμματος

Στο ερώτημα ποιος από τους δύο (Μεϊμαράκης ή Μητσοτάκης) μπορέι να τα καταφέρει καλύτερα στην ανανέωση του κόμματος, το 38% των ερωτηθέντων απαντούν ο Κυριάκος Μητσοτάκης , το 23% ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και το 33% κανένας από τους δύο.

Στο ερώτημα ποιος μπορεί να καταφέρει καλύτερα το άνοιγμα και τη διεύρυνση των ορίων της σημερινής ΝΔ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προηγείται με 37% έναντι 23% του Βαγγέλη Μειμαράκη, ενώ το 31% των ερωτηθέντων απαντά κανένας από τους δύο.

Στο ερώτημα ποιος από τους δύο μπορεί να οδηγήσει το κόμμα στη νίκη και να γίνει καλύτερος πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης λαμβάνει 31%, έναντι 21% του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ενώ το 37% απαντά κανένας από τους δύο.

Στο ερώτημα ποιος μπορεί να ασκήσει καλύτερη αντιπολίτευση, το 36% των ερωτηθέντων απαντούν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το 25% ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και το 30% κανένας από τους δύο.

Στο ερώτημα ποιος από τους δύο μπορεί να εγγυηθεί καλύτερα την ενότητα του κόμματος, το 36% των ερωτηθέντων απαντά ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, το 26% ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το 29% κανένας από τους δύο.

Στην παράσταση νίκης (ποιος πιστεύετε ότι θα κερδίσει τελικά στις εκλογές για αρχηγό της ΝΔ), ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης 46%, ο Κυριάκος Μητσοτάκης 30%, ενώ το 24% δεν έχουν διαμορφώσει άποψη (δεν γνωρίζω/δεν απαντώ)

usay.gr

Τι κρύβεται πίσω από τον πόλεμο Εισαγγελέων εναντίον Παπαγγελόπουλου

Και στο βάθος… Σταύρος Παπασταύρου, αλλά όχι μόνον… Στην «προστασία» τουλάχιστον του πρώην στενού συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά, Σταύρου Παπασταύρου, οφείλεται η σπουδή νομικών και δικαστικών κύκλων να κηρύξουν τον πόλεμο στην ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης, διαμαρτυρόμενοι για την τροπολογία που κατέθεσε προσφάτως ο κ. Παπαγγελόπουλος, η οποία επιτρέπει την πλήρη διερεύνηση όλων των στοιχείων που περιέχουν οι λίστες διαφθοράς (Λαγκάρντ, Φαλτσιανί και Βεστφαλίας-Ρηνανίας).

Υπενθυμίζεται πως το όνομα του πρώην στενού συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά, «φιγουράρει» στη λίστα Λαγκάρντ ως συνδιαχειριστής λογαριασμού 550 εκατ. δολαρίων. Το περιεχόμενο των άλλων λιστών, όμως, είναι ακόμα άγνωστο στους… ενδιαφερόμενους κύκλους, οι οποίοι ως εκ τούτου ανησυχούν για το ενδεχόμενο αποκαλύψεων που θα αφορούν ακόμη πιο τρανταχτά ονόματα. ..

Επιχειρούν, λοιπόν, να μπλοκάρουν με κάθε τρόπο τον έλεγχο…
Σημειώνεται ότι η πρωτοβουλία Παπαγγελόπουλου να απελευθερώσει τις κινήσεις των Εισαγγελικών Αρχών, ώστε να μπορούν να διερευνήσουν σε βάθος το περιεχόμενο των συγκεκριμένων λιστών, ήταν επιτακτικό αίτημα των ίδιων των Εισαγγελέων, που διερευνούν τις μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς.

Το γεγονός ότι με την κίνηση του αυτή ο αρμόδιος υπουργός, έδωσε επιπλέον όπλα στους μηχανισμούς για περαιτέρω διερεύνηση των υποθέσεων, οι οποίες «καλύπτονταν» μέχρι πρότινος από την απαγόρευση, φαίνεται πως θορύβησε πολλούς κύκλους, κυρίως από το Σαμαρικό και Βενιζελικό «στρατόπεδο».

Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος απολογήθηκε ενώπιον της Βουλής για το περιβόητο στικάκι της λίστας Λαγκάρντ, επικαλέστηκε το γεγονός ότι ήταν προϊόν υποκλοπής και άρα παράνομο υλικό.

Εκτός από μερίδα Εισαγγελέων, τη σημαία της καταγγελίας εναντίον της εν λόγω τροπολογίας σήκωσε και ο δικηγορικός σύλλογος Αθηνών, αλλά και ο πρόεδρος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, Βασίλης Αλεξανδρής, προκαλώντας εύλογα ερωτηματικά για την σκοπιμότητα των αντιδράσεων τους, αλλά και εντονότατη δυσφορία στην πλειοψηφία του εισαγγελικού κόσμου.

Συγκεκριμένα, οι Εισαγγελείς θεωρούν ότι κάποιοι συνάδελφοί τους εκθέτουν τον κλάδο όταν επιχειρούν να βάλουν εμπόδια στις διαδικασίες που διευκολύνουν τη διερεύνηση των υποθέσεων διαφθοράς.

Σημειώνεται ότι στις επίμαχες λίστες περιλαμβάνονται πρόσωπα που σχετίζονται όχι μόνον με τη φοροδιαφυγή, αλλά και με τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που ταλάνισαν τη χώρα, όπως η Siemens, το παραδικαστικό κύκλωμα, τα εξοπλιστικά και ο,τιδήποτε σχετίζεται με την παραγωγή και διακίνηση του μαύρου πολιτικού χρήματος στην Ελλάδα …

Στις 16 Ιανουρίου αναμένεται στην Αθήνα ο υπουργός Οικονομικών της Ρηνανίας- Βεστφαλίας, Νόρμπερτ Βάλτερ Μπόριανς, προκειμένου να υπογραφεί η συμφωνία συνεργασίας με την ελληνική κυβέρνηση σε ζητήματα ελέγχου. Ο γερμανός υπουργός κατήγγειλε προσφάτως ότι επιχειρούσε από τριετίας να παραδώσει στις ελληνικές αρχές λίστες με ονόματα Ελλήνων καταθετών σε ελβετικές τράπεζες, αλλά προσέκρουσε στην άρνηση των πρηγούμενων κυβερνήσεων…

Κατερίνα Ακριβοπούλου / altsantiri.gr

«Ξεκλειδώνει» η κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης!

ΤΟ ΠΑΓΩΜΑ της κατασκευής του αγωγού Turkish Stream που ήταν αποτέλεσμα της κρίσης στις σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας, φαίνεται να «ζεσταίνει» εκ νέου τους σχεδιασμούς για την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη. Μια τέτοια εξέλιξη που,πέραν των άλλων, θα αναβαθμίσει εντυπωσιακά τη σημασία τουλιμένος Αλεξανδρούπολης, παράλληλα θα παρακάμψει την Τουρκία, σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», που στο φύλλο της Κυριακής δημοσιεύει τις σχετικές πληροφορίες.

Σύμφωνα με αυτές η ρωσική πλευρά έχει, ήδη, έρθει σε επαφή με τις κυβερνήσεις της Βουλγαρίας και της Ελλάδας, για να γνωστοποιήσει την πρόθεσή της. Πληροφορίες από διπλωματικές πηγές που επικαλείται η εφημερίδα αναφέρουν ότι η βουλγαρική κυβέρνηση φέρεται να έχει ζητήσει να διασφαλιστεί και η συναίνεση της Ουάσιγκτον για το εγχείρημα. Οι ίδιες πληροφορίες θέλουν τον Λευκό Οίκο μέχρι στιγμής να κρατά επιφυλακτική στάση, χωρίς να εκφράζει την αντίθεσή του, αλλά ούτε και να συναινεί.

 

Στην ευκαιρία αυτή, για την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης, ενδεχομένως να οδηγεί η κρίση στις σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας και το de facto «πάγωμα» του αγωγού Turkish Stream, που οι δύο χώρες σχεδίαζαν να κατασκευάσουν. Κι αυτό γιατί με πρωτοβουλία της Μόσχας επιχειρείται τώρα η αναβίωση του αγωγού που παρακάμπτει τα τουρκικά στενά. Η ρωσική πλευρά έχει ήδη επικοινωνήσει την πρόθεσή της αυτή στην ελληνική και τη βουλγαρική κυβέρνηση.

Η ελληνική πλευρά

Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτης, αναφερόμενος στο ρωσικό εγχείρημα δημιουργίας νοτίου διαδρόμου, επισήμανε πως «η εντύπωση που αποκόμισα με το ταξίδι στη Ρωσία είναι ότι οι Ρώσοι τον θέλουν πραγματικά και αναζητούν εναλλακτικές οδούς μέσω Βουλγαρίας».

Ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης ήταν διαβαλκανικός τεχνητός αγωγός μεταφοράς υδρογονανθράκων από τον βουλγαρικό λιμένα Μπουργκάς στη Μαύρη Θάλασσα, στον ελληνικό λιμένα της Αλεξανδρούπολης. Η Ελλάδα, η Ρωσία και η Βουλγαρία είχαν υπογράψει σχετική συμφωνία κατασκευής στην Αθήνα στις 17 Μαρτίου του 2007.

Η ιδέα είναι ακόμα παλαιότερη: έπεσε στο τραπέζι το 1993, αλλά η υπογραφή μνημονίου συνεργασίας έγινε έπειτα από 12 χρόνια, τον Απρίλιο του 2005 στη Σόφια. Υπενθυμίζεται η τότε συνάντηση κορυφής μεταξύ του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, του Βούλγαρου ομολόγου του Γκεόργκι Παρβάνοφ και του Ελληνα πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, στις 4 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα. Ακολούθησε η μονογραφή του κειμένου της Διακρατικής Συμφωνίας, στο Μπουργκάς, στις 7 Φεβρουαρίου του 2007 και η τελική συμφωνία για την έναρξη του έργου.

Στις 11 Ιουνίου όμως του 2010 η Σόφια ανακοίνωσε την αποχώρησή της από το σχέδιο, καθώς εξέφρασε αντιρρήσεις για τη δυνατότητα αποδοχής της περιβαλλοντικής μελέτης. Το ναυάγιο του έργου φάνηκε να απομακρύνεται στις 5 Νοεμβρίου του 2011, οπότε και το βουλγαρικό υπουργείο Περιβάλλοντος αξιολόγησε θετικά νέα περιβαλλοντική μελέτη για το τμήμα που αφορούσε το λιμάνι του Μπουργκάς. Ομως ένα μήνα αργότερα, η βουλγαρική κυβέρνηση ανακοίνωσε την επίσημη αποχώρησή της από το σχέδιο.

Το συνολικό μήκος του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης, σύμφωνα με τα προ ετών σχέδια, υπολογίζεται σε περίπου 280 χιλιόμετρα, τα 135 εκ των οποίων επί ελληνικού εδάφους και τα υπόλοιπα 145 επί βουλγαρικού. Το project συμπληρώνεται από την κατασκευή τερματικού σταθμού φορτοεκφόρτωσης στον λιμένα της Αλεξανδρούπολης συμπεριλαμβανομένων υποδομών για πλωτές εξέδρες φόρτωσης-εκφόρτωσης υδρογονανθράκων. Ανάλογες εγκαταστάσεις απαιτούνται και στο Μπουργκάς. Οπως και ο αγωγός TAP και ο διασυνδετήριος ελληνοβουλγαρικός αγωγός φυσικού αερίου αλλά και ο υπό συζήτηση αγωγός Κύπρου-Κρήτης-Ελλάδος, έτσι και ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης εκτιμάται ότι μπορεί να συμβάλλει στην αναβάθμιση του στρατηγικού ρόλου της χώρας στον τομέα της ενέργειας διεθνώς.

Είναι όμως οι διεθνείς γεωπολιτικοί συσχετισμοί και όχι μόνον οι οικονομικές παράμετροι που θα κρίνουν τελικά και το εάν θα ανάψει το «πράσινο φως» για το ρωσικού ενδιαφέροντος αυτό project.

ΓΣΕΕ: «Ταφόπλακα για το ασφαλιστικό η μεταρρύθμιση» και προαναγγέλλει κινητοποιήσεις

ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ, για το ασφαλιστικό σύστημα χαρακτηρίζει η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) τις προτάσεις της κυβέρνησης και την κατηγορεί ότι με «επικοινωνιακά φτιασιδώματα επιχειρεί να “σερβίρει” το “πικρό ποτήρι”», και προαναγγέλλει κινητοποιήσεις, τονίζοντας ότι δεν θα μείνει «με σταυρωμένα τα χέρια».

Στο πλαίσιο αυτό, η ΓΣΕΕ προαναγγέλλει κινητοποιήσεις, τονίζοντας ότι δεν θα μείνει «με σταυρωμένα τα χέρια, ως απλός παρατηρητής της κατεδάφισης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, που επιχειρούν κυβέρνηση και δανειστές». Όπως αναφέρει, θα εντείνει «τον αγώνα με κάθε μέσο και τρόπο, ώστε να αποκαλύψουμε και να αποτρέψουμε ένα ακόμη προμελετημένο έγκλημα».

 

«Αγνοώντας για πολλοστή φορά τους κοινωνικούς εταίρους και ειδικότερα τους εργαζόμενους, τους ασφαλισμένους και τους θεσμικούς εκπροσώπους αυτών, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί έναν κατ΄ επίφαση διάλογο για να περάσει προειλημμένες αποφάσεις. Αγνοεί μάλιστα τους θεσμούς κοινωνικής διαπραγμάτευσης με προκλητικό τρόπο», αναφέρεται στην ανακοίνωση της Συνομοσπονδίας, που σημειώνει ότι το ασφαλιστικό δεν λύνεται με επικοινωνιακά τερτίπια και συνεχείς περικοπές αλλά με ανάπτυξη και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου της Γ.Σ.Ε.Ε.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

5/1/2016

ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ

Με επικοινωνιακά φτιασιδώματα επιχειρεί η Κυβέρνηση να «σερβίρει» το «πικρό ποτήρι», λίγο πριν ρίξει στην Ελληνική κοινωνία την βαπτισμένη ως μεταρρύθμιση «ταφόπλακα» του ασφαλιστικού.

Αγνοώντας, για πολλοστή φορά, τους κοινωνικούς εταίρους και ειδικότερα τους εργαζόμενους, τους ασφαλισμένους και τους θεσμικούς εκπροσώπους αυτών, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί έναν κατ΄ επίφαση διάλογο για να περάσει προειλημμένες αποφάσεις. Αγνοεί μάλιστα τους θεσμούς κοινωνικής διαπραγμάτευσης με προκλητικό τρόπο.

Είναι προφανές ότι ακόμα και οι δηλώσεις διαφόρων κυβερνητικών στελεχών ότι τάχα «μιλούν απευθείας με την κοινωνία» ή ότι «έχουν τη στήριξη της κοινωνίας», έρχονται ως συνέχεια αντίστοιχων αλαζονικών – υπερβατικών δηλώσεων του περασμένου καλοκαιριού, τότε δηλαδή που σύσσωμοι…«συνομιλούσαν με την ιστορία», προωθώντας ένα εξόχως παραπλανητικό και διχαστικό δημοψήφισμα, με καταστροφικά αποτελέσματα και συνέπειες για κοινωνία, οικονομία και κοινωνική ασφάλιση. Η αλήθεια είναι ότι δε «συνομιλούν με την ιστορία» όμως κυρίως δε συνομιλούν με την κοινωνία.

Ακολουθώντας μάλιστα την προσφιλή τακτική των διαρροών, εμφανίζονται ως σκληρά διαπραγματευόμενοι με τους δανειστές, με τελικό στόχο να παρουσιάσουν ως «σωτήρια λύση», το ήδη αποφασισμένο πακέτο σκληρών και αδιέξοδων μέτρων.

Το ασφαλιστικό κύριοι της Κυβέρνησης δεν λύνεται με επικοινωνιακά τερτίπια και συνεχείς περικοπές.

Λύνεται με ανάπτυξη και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, για τα οποία ούτε πρόθεση, ούτε σχέδιο έχετε…

Η λύση δεν είναι στην εξαθλίωση των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων, των νέων της χώρας. Αυτό το καταφέρατε, αλλά το πρόβλημα δυστυχώς δεν λύθηκε.

Η ΓΣΕΕ, μαζί με τους εργαζόμενους δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια, ως απλοί παρατηρητές της κατεδάφισης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, που επιχειρούν κυβέρνηση και δανειστές .

θα συνεχίσουμε και θα εντείνουμε τον αγώνα με κάθε μέσο και τρόπο, ώστε να αποκαλύψουμε και να αποτρέψουμε ένα ακόμη προμελετημένο έγκλημα.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Γονατίζουν τους Έλληνες! Αυτά αποφάσισαν να εφαρμόσουν…

Κι όμως όσα έρχονται δεν είναι παρά ο κατακερματισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ''εκτελώντας'' οικονομικά όλη την δύναμη της χώρας δηλαδή τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Το περιβόητο σχέδιο Κατρούγκαλου εμπεριέχει δεκάδες επιπλέον επιβαρύνσεις κυρίως στην περίπτωση των Επαγγελματιών του ΕΤΑΑ και ΟΑΕΕ που θα οφείλουν να καταβάλλουν μηνιαία ασφαλιστική εισφορά για τον κλάδο σύνταξης, ύψους 20% επί του μηνιαίου εισοδήματός τους, όπως αυτό καθορίζεται είτε με βάση το καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα, από την ασκούμενη δραστηριότητά τους κατά το προηγούμενο φορολογικό έτος, είτε με βάση την καθαρή αξία των παρεχόμενων μηνιαίως ή σε άλλη τακτική χρονική βάση, υπηρεσιών του τρέχοντος έτους για το οποίο εκδίδονται δελτία παροχής υπηρεσιών, τιμολόγια ή αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης.

Στο σχέδιο δεν περιλαμβάνεται αύξηση των εισφορών για την κύρια ασφάλιση. Αυτές παραμένουν στο 20%, επί των πάσης φύσεως αποδοχών των εργαζομένων και κατανέμεται κατά 6,67% σε βάρος των ασφαλισμένων και κατά 13,33% σε βάρος των εργοδοτών.

Το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς των μισθωτών και των εργοδοτών, ορίζεται στο δεκαπλάσιο του ποσού που αντιστοιχεί στον εκάστοτε προβλεπόμενο κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών, ήτοι 5.860 ευρώ.

Για τις περιπτώσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα, των ΔΕΚΟ και των τραπεζών που υπάρχουν διαφορετικά ποσοστά ασφάλισης, προβλέπεται σταδιακή αναπροσαρμογή από 1/1/2017 και εφεξής.

Το βάρος θα πέσει και στους αγρότες σαφώς, για τους οποίους προβλέπεται ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην κοινωνική ασφάλιση, από 1/1/2017 η καταβολή εισφοράς στον κλάδο κύριας σύνταξης επί του εισοδήματός τους, όπως αυτό καθορίζεται με βάση το καθαρό φορολογητέο εισόδημα από την ασκούμενη αγροτική δραστηριότητα κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος.

Όπως φαίνεται το 2016 άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτου οικονομικής τάξης…

 Αναλυτικά τι προβλέπεται για τις εισφορές εργοδοτών – μισθωτών

Σε ποσοστό 20% διαμορφώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές για εργοδότες και εργαζόμενους στο νέο Εθνικό Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως αναφέρεται στην ελληνική πρόταση για το Ασφαλιστικό.

Σύμφωνα με αυτό ισχύουν τα εξης:

Από τη δημοσίευση του νόμου, το συνολικό ποσοστό εισφοράς κλάδου σύνταξης στον ΕΦΚΑ ασφαλισμένου μισθωτού και εργοδότη ορίζεται σε 20% επί των πάσης φύσεως αποδοχών των εργαζομένων, με εξαίρεση τις κοινωνικού χαρακτήρα έκτακτες παροχές λόγω γάμου, γεννήσεως τέκνων, θανάτου και βαριάς αναπηρίας και κατανέμεται κατά 6,67% σε βάρος των ασφαλισμένων και κατά 13,33% σε βάρος των εργοδοτών, συμπεριλαμβανομένου από 1.1.2017 και του Δημοσίου και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, με την επιφύλαξη των διατάξεων των παραγράφων 4 και 5.

α. Το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς των μισθωτών και των εργοδοτών, συνίσταται στο δεκαπλάσιο του ποσού που αντιστοιχεί στον εκάστοτε προβλεπόμενο κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. β. Το ανώτατο όριο του εδαφίου α εφαρμόζεται και επί πολλαπλής μισθωτής απασχόλησης ή έμμισθης εντολής όσον αφορά στην εισφορά ασφαλισμένου.

Καταβάλλουν ασφαλιστική εισφορά εργοδότη – εργαζόμενου για τον κλάδο σύνταξης, ως μισθωτοί και οι ακόλουθες, ιδίως, κατηγορίες ασφαλισμένων, διατηρούμενης σε ισχύ του τεκμηρίου της ρύθμισης του άρθρου 2 παρ. 1 του ΑΝ 1846/51:

α) Οι ασφαλισμένοι που έως την έναρξη ισχύος του παρόντος υπάγονταν στην ασφάλιση του Τομέα Ασφάλισης Ναυτικών Πρακτόρων και Υπαλλήλων του ΟΑΕΕ, καθώς και οι αναβάτες και προπονητές που έως ισχύος του παρόντος υπάγονταν στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ κατ” εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 9 του ν.3655/2008, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην κοινωνική ασφάλιση.

β) Οι ασφαλισμένοι που έως την έναρξη ισχύος του παρόντος υπάγονταν στην ασφάλιση του ΕΤΑΑ και παρέχουν εξαρτημένη εργασία, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην κοινωνική ασφάλιση.

γ) Οι δικηγόροι με έμμισθη εντολή, και άλλα πρόσωπα ασφαλιστέα λόγω ιδιότητας, για το εισόδημα που προέρχεται από τη διαρκή σχέση παροχής υπηρεσιών, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην κοινωνική ασφάλιση. Ως προς το εισόδημα από άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος, για το οποίο εκδίδονται δελτία παροχής υπηρεσιών, τιμολόγια ή αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 53, με την εξαίρεση της υποχρέωσης υπαγωγής στην κατώτατη ασφαλιστική κλάση χαμηλότερου εισοδήματος.

δ)Ειδικά για τους ασφαλισμένους της ανωτέρω περ. α, το ύψος της ασφαλιστικής εισφοράς για τον ασφαλισμένο καθορίζεται από 1.7.2016 σε 17%, από 1.1.2017 σε 15%, από 1/1/2018 σε 10% και από 1/1/2019 και μετά σε 6,67%. Το ύψος της ασφαλιστικής εισφοράς για τον εργοδότη καθορίζεται από 1.7.2016 σε 3%, από 1/1/2017 σε 5%, από 1/1/2018 σε 10% και από 1/1/2009 και μετά σε 13,33%.

ε) Υπόχρεος για την καταβολή της εργοδοτικής εισφοράς είναι οποιοδήποτε πρόσωπο, φυσικό ή νομικό, για λογαριασμό του οποίου οι ασφαλισμένοι του παρόντος άρθρου παρέχουν τις υπηρεσίες τους έναντι περιοδικής παροχής. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται και στις κατηγορίες αυτές οι πάσης φύσεως διατάξεις περί εισφορών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.

Τυχόν υψηλότερα ή χαμηλότερα των οριζομένων στην παράγραφο 1 ποσοστά ασφαλιστικών εισφορών Κλάδου Σύνταξης ασφαλισμένου και εργοδότη που προβλέπονταν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος αναπροσαρμόζονται ετησίως ισόποσα και σταδιακά από 1 Ιανουαρίου 2017 και εφεξής, ούτως ώστε από 1 Ιανουαρίου 2020 να διαμορφωθούν στο αντίστοιχο ποσοστό που ορίζεται στην ανωτέρω παράγραφο.

Δεν αναπροσαρμόζονται, και παραμένουν στο ύψος που προβλεπόταν κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, που εμπίπτουν στις κατηγορίες που εξαιρέθηκαν από την αύξηση των ορίων ηλικίας της υποπαρ. Ε3 της παραγράφου Ε του άρθρου 2 του ν. 4336/2015, σύμφωνα με την υπ” αριθμό Φ11321/οικ.47523/1570 απόφασης του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΦΕΚ Β” 2311/26-10-2015), καθώς και των εργαζομένων που υπάγονται στις διατάξεις των άρθρων 20 και 21 του ν. 3863/2010 (Α115), όπως ισχύει. Στο ίδιο ύψος παραμένουν και οι αντίστοιχες εργοδοτικές εισφορές.

Οι εισφορές δηλώνονται από τον εργοδότη στην Αναλυτική Περιοδική Δήλωση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ σύμφωνα με την ισχύουσα κατά τη δημοσίευση του παρόντος νομοθεσία του τελευταίου.

α) Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, καθορίζονται οι απαιτούμενες διαδικασίες για τον επαναπροσδιορισμό των ποσοστών, οι προσαρμογές στα πληροφοριακά συστήματα, η αναπροσαρμογή των ποσοστών των κατά την παρ. 5 εξαιρούμενων κατηγοριών ασφαλισμένων, και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.

β) Με όμοια απόφαση, μετά από γνώμη του ΔΣ του ΝΑΤ, προσδιορίζεται η βάση υπολογισμού των καταβαλλόμενων εισφορών των ασφαλισμένων σε αυτό και άλλο ειδικότερο ζήτημα αφορά εισφορές.

Εισφορές αυτοπασχολουμένων και ελεύθερων επαγγελματιών

Από 1 Ιανουαρίου 2017 οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι σύμφωνα με τις γενικές ή ειδικές ή καταστατικές διατάξεις, όπως ίσχυαν ως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, υπάγονταν στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε και του Ε.Τ.Α.Α. αντίστοιχα, καταβάλλουν, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην κοινωνική ασφάλιση, μηνιαία ασφαλιστική εισφορά για τον κλάδο σύνταξης, ύψους 20% επί του μηνιαίου εισοδήματός τους, όπως αυτό καθορίζεται είτε με βάση το καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα, από την ασκούμενη δραστηριότητά τους κατά το προηγούμενο φορολογικό έτος, είτε με βάση την καθαρή αξία των παρεχόμενων μηνιαίως ή σε άλλη τακτική χρονική βάση, υπηρεσιών του τρέχοντος έτουςγια το οποίο εκδίδονται δελτία παροχής υπηρεσιών, τιμολόγια ή αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης εξειδικεύονται τα ειδικότερα θέματα όσον αφορά στους κανόνες προσδιορισμού της βάσης υπολογισμού εισφορών ανά επαγγελματική δραστηριότητα.

Σε καμία περίπτωση η μηνιαία ασφαλιστική εισφορά που υποχρεούνται να καταβάλλουν οι ασφαλισμένοι της παρ. 1 δεν δύναται να υπολείπεται του ποσού που αντιστοιχεί σε ποσοστό 20% επί του εκάστοτε προβλεπόμενου κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Ως προς το ανώτατο όριο ασφαλιστέου μηνιαίου εισοδήματος εφαρμόζεται η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 52.

Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και για τους υγειονομικούς που αμείβονται κατά πράξη και περίπτωση, καθώς και για τους δικηγόρους που βρίσκονται σε αναστολή άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον Κώδικα Δικηγόρων, όπως και για τους μηχανικούς που βρίσκονται σε αναστολή άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας. Οι δικηγόροι και οι μηχανικοί αυτοί καταβάλλουν την εισφορά του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2.

Από 1.1.2017 οι ασφαλισμένοι για τους οποίους, βάσει των γενικών ή ειδικών ή καταστατικών διατάξεων που ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, προέκυπτε υποχρέωση υπαγωγής στον Τομέα Ασφάλισης Ναυτικών Πρακτόρων και Υπαλλήλων του ΟΑΕΕ και ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, καταβάλλουν, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην κοινωνική ασφάλιση, τις προβλεπόμενες στις παραγράφους 1 και 2 ασφαλιστικές εισφορές.

Τυχόν υψηλότερα ή χαμηλότερα των οριζομένων στην παράγραφο 1 ποσοστά ασφαλιστικών εισφορών Κλάδου Σύνταξης ασφαλισμένου και εργοδότη που προβλέπονταν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος αναπροσαρμόζονται ισόποσα και σταδιακά από 1.7.2016, και ετησίως από 1 Ιανουαρίου 2017 και εφεξής, ούτως ώστε από 1 Ιανουαρίου 2020 να διαμορφωθούν στο αντίστοιχο ύψος που ορίζεται στην ανωτέρω παράγραφο.

α. Για τους ασφαλισμένους που προέρχονται από τον Τομέα Ασφάλισης Νομικών, οι διατάξεις που προβλέπουν το συνυπολογισμό ποσών που καταβάλλονται επί αμοιβών και επί αναλογικών δικαιωμάτων εξακολουθούν να ισχύουν και μετά την 1.1.2017. Ειδικά για τους δικηγόρους, από 1 Ιουλίου 2016 τα ένσημα υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης καταργούνται. Υπέρ του ΕΦΚΑ καταβάλλεται προείσπραξη επί του 20% της ελάχιστης αμοιβής ανά δικηγορική πράξη ή παράσταση. Ο οικείος δικηγορικός Σύλλογος αποστέλλει στον ΕΦΚΑ τη σχετική συγκεντρωτική κατάσταση ανά δικηγόρο. Για τους δικηγόρους που απασχολούνται: α. με έμμισθη εντολή, τα ποσά που έχουν καταβληθεί μέσω ενσήμων ή της ανωτέρω διαδικασίας που τα αντικαθιστά, αφαιρούνται από την εισφορά του ασφαλισμένου.

β. Σε περίπτωση που τα ποσά που καταβάλλονται βάσει των ανωτέρω ρυθμίσεων υπολείπονται της εισφοράς, ο ασφαλισμένος καταβάλλει την προκύπτουσα διαφορά σε χρήμα, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν.2042/1992. γ. Σε περίπτωση που τα ποσά που καταβλήθηκαν υπερβαίνουν την προβλεπόμενη μηνιαία εισφορά, δεν επιστρέφονται, αλλά συμψηφίζονται με την ετήσια ασφαλιστική οφειλή.

Διατάξεις νόμου που προβλέπουν την καταβολή μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών για τους ασφαλισμένους προερχόμενους από το ΕΤΑΑ, κατά την πρώτη πενταετία υπαγωγής στην ασφάλιση, καταργούνται από 1.1.2017.

Από 1.7.2016 ο ΕΦΚΑ συνεισπράττει με τις ασφαλιστικές εισφορές και την προβλεπόμενη από τις διατάξεις του άρθρου 44 παρ. 2 του ν.3986/2011 εισφορά, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 50 του ν. 4144/2013, υπέρ του Ειδικού Λογαριασμού Ανεργίας υπέρ των Αυτοτελώς και Ανεξάρτητα Απασχολούμενων – Κλάδος ασφαλισμένων ΟΑΕΕ και ΕΤΑΠ – ΜΜΕ καθώς και υπέρ των Αυτοτελώς και Ανεξάρτητα Απασχολούμενων – Κλάδος ασφαλισμένων ΕΤΑΑ, την οποία και αποδίδει στον ΟΑΕΔ.

Ο ΕΦΚΑ παρέχει από 1 Ιουλίου 2016 και εφεξής τις υπηρεσίες που αφορούν στην εγγυοδοσία και πιστοδοσία για τους ασφαλισμένους που προέρχονται από τον Τομέα Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ) του ΕΤΑΑ, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τις μέχρι σήμερα ισχύουσες διατάξεις, αναλογικά εφαρμοζόμενες. Έσοδα που προκύπτουν από την παροχή των ανωτέρω υπηρεσιών αποτελούν πόρους του ΕΦΚΑ.

Το ύψος της ασφαλιστικής εισφοράς καθώς και οι ασφαλιστικές κατηγορίες ή κλάσεις ή αποδοχές, βάσει των οποίων υπολογίζεται η μηνιαία εισφορά των ασφαλισμένων για τους οποίους, βάσει των γενικών ή ειδικών ή καταστατικών διατάξεων που ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος, προέκυπτε υποχρέωση υπαγωγής στον ΟΑΕΕ, συμπεριλαμβανομένων και των ασφαλισμένων που υπάγονταν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος στον Τομέα Ασφάλισης Ναυτικών και Τουριστικών Πρακτόρων, όπως έχουν διαμορφωθεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2015 παραμένουν αμετάβλητες μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2016.

Η σταθερή μηνιαία εισφορά, το ύψος της ασφαλιστικής εισφοράς καθώς και οι ασφαλιστικές κατηγορίες ή αποδοχές, βάσει των οποίων υπολογίζεται η μηνιαία εισφορά των ασφαλισμένων για τους οποίους, βάσει των γενικών ή ειδικών ή καταστατικών διατάξεων όπως ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος, προέκυπτε υποχρέωση υπαγωγής στους Τομείς του κλάδου κύριας ασφάλισης του ΕΤΑΑ (Τομέας Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων, Τομέας Σύνταξης και Ασφάλισης Υγειονομικών, Τομέας Ασφάλισης Νομικών), όπως έχουν διαμορφωθεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2015 παραμένουν αμετάβλητες μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2016.

ΔΝΤ: Οι παράγοντες που θα επηρεάσουν την παγκόσμια οικονομία το 2016

Η ΕΞΕΛΙΞΗ των πολιτικών και γεωπολιτικών εντάσεων, η πορεία της κινεζικής οικονομίας, η προσφυγική κρίση, τα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, και η διαδικασία απελευθέρωσης του διεθνούς εμπορίου θα είναι οι βασικοί προσδιοριστικοί παράγοντες της παγκόσμιας οικονομίας το 2016, δήλωσε ο επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), Maurice Obstfeld, σε συνέντευξή του που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του ΔΝΤ.

«Σε ορισμένες χώρες», σημείωσε αξιωματούχος του ΔΝΤ, «υπάρχει μία επικάλυψη πολιτικής ή γεωπολιτικής έντασης που μεγεθύνει τα αμιγώς οικονομικά προβλήματα. Το πώς θα εξελιχθούν οι εντάσεις αυτές το 2016 θα είναι ένας βασικός προσδιοριστικός παράγοντας των περιφερειακών και παγκόσμιων μακροοικονομικών αποτελεσμάτων». Ο ίδιος πρόσθεσε: «Με παρηγορεί η σκέψη, ωστόσο, ότι στο τέλος του 2015 είχαμε ένα πολύ καλό νέο για το διεθνές νομισματικό σύστημα: Το αμερικανικό Κογκρέσο ενέκρινε τελικά τη μεταρρύθμιση των ποσοστών συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο του ΔΝΤ που είχαν συμφωνηθεί το 2010. Μεταξύ άλλων, η αλλαγή αυτή θα ενισχύσει την ικανότητα του ΔΝΤ να αντιμετωπίζει μελλοντικές προκλήσεις, οποιεσδήποτε και αν είναι αυτές».

Αναφερόμενος στην Κίνα, ο κ. Obstfeld σημείωσε: «Η οικονομία της επιβραδύνεται, καθώς μεταβαίνει από ένα μοντέλο βασισμένο στις επενδύσεις και τη μεταποίηση σε ένα άλλο που βασίζεται στην κατανάλωση και τις υπηρεσίες. Οι επιπτώσεις, όμως, από τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης της χώρας στην παγκόσμια οικονομία, μέσω των μειωμένων εισαγωγών της και της χαμηλότερης ζήτησης για πρώτες ύλες, είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που προβλέπαμε. Σημαντικές προκλήσεις παραμένουν για την αναδιάρθρωση (της κινεζικής οικονομίας) όσον αφορά τις αδυναμίες στους ισολογισμούς των κρατικών επιχειρήσεων, τις χρηματοπιστωτικές αγορές και τη γενική ευελιξία και τον ορθολογισμό στην κατανομή των πόρων. Ρυθμοί ανάπτυξης χαμηλότεροι από τους επίσημους στόχους θα μπορούσαν να τρομάξουν ξανά τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές - αλλά και πάλι, βραχυχρόνιες μέθοδοι για την επίτευξη των στόχων για την ανάπτυξη θα μπορούσαν απλά να διευρύνουν τις οικονομικές ανισορροπίες, μεταθέτοντας στο μέλλον πιθανά προβλήματα».

Για την προσφυγική κρίση και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, ο αξιωματούχος του ΔΝΤ σημείωσε: «Η κρίση των προσφύγων από το Ιράκ και τη Συρία αποτελεί μεγάλη πρόκληση για την ικανότητα απορρόφησής τους από τις οικονομίες της ΕΕ και τις αγορές εργασίας της, αλλά περισσότερο για τα πολιτικά συστήματα. Το σχέδιο της κοινής φύλαξης της περιφέρειας της ΕΕ και οι σχετικές εντάσεις που αφορούν την ελεύθερη κίνηση των ανθρώπων μέσα στην Ευρώπη θα είναι υπό παρακολούθηση… Ανεξάρτητα από τα προσφυγικά ζητήματα, η Ευρώπη αντιμετωπίζει άλλες πολιτικές και οικονομικές προκλήσεις - από την Ιβηρική Χερσόνησο έως την Ελλάδα και την Ουκρανία».

Σχετικά με τη συμφωνία για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι, ο κ. Obstfeld ανέφερε: «Η κλιματική αλλαγή και η προσπάθεια να περιορισθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αποτελούν μία βραδέως εξελισσόμενη κρίση, την οποία αγνοούμε επικίνδυνα. Η συμφωνία στο Παρίσι (COP21) ήταν ένας θρίαμβος για τη διεθνή συνεργασία. Το 2016, θα δούμε πώς οι εθνικές πρωτεύουσες θα αντιδράσουν και θα έχουμε μία πρώτη γεύση, αν η συμφωνία αυτή προωθεί αποτελεσματικά τη διεθνή συνεργασία.

«Τέλος», τόνισε ο αξιωματούχος, «υπάρχει το διεθνές εμπόριο , το οποίο υπέστη πισωγύρισμα τα τελευταία χρόνια, καθώς η αύξηση του επιβραδύνθηκε σε σχέση με τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ. Θα περάσει από το αμερικανικό Κογκρέσο η εμπορική συμφωνία των χωρών του Ειρηνικού (TPP); Θα ξέρουμε πιθανόν την 'Ανοιξη. Εάν περάσει, θα αποτελέσει προηγούμενο για την εμπορική συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ; Ο γύρος της Ντόχα απέτυχε ουσιαστικά τον περασμένο μήνα στο Ναϊρόμπι. Εάν ευρύτερες πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες φύγουν από το τραπέζι, θα είναι δυνατό να προχωρήσει η απελευθέρωση του εμπορίου παρά ταύτα με χρήσιμο τρόπο σε πιο περιορισμένη κλίμακα; Οι απαντήσεις είναι σημαντικές για όλες τις χώρες του ΔΝΤ».
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η Τουρκία κορυφώνει τις προκλήσεις στο Αιγαίο

Από την 1η Ιανουαρίου 2016 και για έναν ολόκληρο χρόνο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2016 η Άγκυρα θα εφαρμόζει στην πράξη την πλέον επιθετική πολιτική της στο Αιγαίο, καθώς:

- ΞΕΠΕΡΝΑ κάθε όριο παρανομίας σε βάρος της κυριαρχίας της Ελλάδας με τρείς αεροναυτικές ασκήσεις με πυρά σε τρείς περιοχές του Αιγαίου για έναν ολόκληρο χρόνο, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στα χρονικά,

- ΔΗΛΩΝΕΙ ψευδέστατα παραποιώντας Διεθνείς Συνθήκες ότι όλα τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατιωτικοποιημένα και… αδέσποτα και γι’ αυτό απαγορεύεται στην Ελλάδα να τα χρησιμοποιεί για οποιαδήποτε στρατιωτική δραστηριότητα και, - καταργεί στην πράξη το Μνημόνιο Παπούλια – Γιλμάζ.

Η ελληνική κυβέρνηση ακολούθησε την πεπατημένη, εκδίδοντας παντελώς αναποτελεσματικές διεθνείς αναγγελίες (ΝΟΤΑΜ) και εντελώς αδύναμες, με αποτέλεσμα η Άγκυρα κάθε φορά να διπλασιάζει ανεξέλεγκτα τις διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας.

Και σαν να μην συνέβαινε τίποτα, η Αθήνα δια του ΥΠΕΞ συμμετείχε «κανονικά» στον 59ο γύρο «Διερευνητικών Επαφών» μεταξύ των δυο ΥΠΕΞ, στην Κωνσταντινούπολη, στις 22 Δεκεμβρίου, στις οποίες υποτίθεται ότι από το 2002 συζητείται «αποκλειστικώς» το θέμα της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή το σύνολο των προβλημάτων.

Επιπροσθέτως, η ελληνική κυβέρνηση δεν βρήκε ούτε μια λέξη ανακοίνωσης για να αντιδράσει στην έμπρακτη κατάργηση του Μνημονίου Παπούλια- Γιλμάζ, αφού η «κατάληψη» του Αιγαίου με τις τουρκικές ασκήσεις θα γίνονται για έναν ολόκληρο χρόνο με εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα, στέλνοντας στον αγύριστο την πρόνοια του Μνημονίου για διακοπή των δραστηριοτήτων κατά τις εθνικές εορτές και το τρίμηνο του καλοκαιριού.

Ομοίως, σύσσωμη η αντιπολίτευση δεν έχει πάρει χαμπάρι, ούτε έχει αντιδράσει στο ελάχιστο απέναντι στην πρωτοφανή τουρκική επιθετικότητα, εγκλωβισμένη όπως είναι στον «αγώνα» της εναντίον της κυβέρνησης Τσίπρα.

Αναλυτικότερα:

Το χρονικό των «αερομαχιών» Ελλάδας Τουρκίας μέσω Διεθνών Αγγελιών (ΝΟΤΑΜ) ξεκίνησε στις 11 Δεκεμβρίου 2015, όταν η Αθήνα εξέδωσε, όπως είχε κάθε δικαίωμα, 4 ΝΟΤΑΜ για ισάριθμες αεροναυτικές ασκήσεις, με πυρά και χωρίς, στο Αιγαίο, για έναν μήνα (Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2016). Όμως η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, που εξέδωσε τις ΝΟΤΑΜ, απεικονίζει με συντεταγμένες τa όρια (boundaries) του FIR Αθηνών, επιμένοντας ότι το FIR Αθηνών ορίζεται από τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και τα ανατολικά της Ελλάδας, την στιγμή που η περιοχική συμφωνία 1950-52 του ICAO ορίζει το FIR Αθηνών- Κωνστ/λης μόνον από τα δυτικά σύνορα (frontiers) της Τουρκίας, με αποτέλεσμα να έρχονται οι απανταχούσες τουρκικές ΝΟΤΑΜ και να δηλώνουν διεθνώς ότι το FIR είναι πλασματικό και χωρίς νομική βάση (σ.σ. Επιπροσθέτως η ίδια η ΥΠΑ δέχθηκε την διαγραφή των boundaries στη Γεν Συνέλευση του ICAO στις 19-27 Σεπτεμβρίου 2004...).

Πριν αλέκτωρ λαλήσει, η Άγκυρα αντέδρασε με σφοδρότητα, ξεπερνώντας κάθε όριο παρανομίας σε βάρος της κυριαρχίας της Ελλάδας.

Με τρία σήματα, μέσα στα Χριστούγεννα ζήτησε από την ΥΠΑ Ελλάδας να εκδώσει τρείς Διεθνείς Αγγελίες (ΝΟΤΑΜ) για εκτέλεση αεροναυτικών ασκήσεων με πυρά για ολόκληρο το 2016, με εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα. Μετά από συντονισμό της ΥΠΑ με το ΥΠΕΞ αποφασίστηκε να δοθεί απάντηση στην Τουρκία σύμφωνα με την πάγια ακολουθούμενη πολιτική. Έτσι η ΥΠΑ απάντησε με τρία σήματα ότι δεν θα εκδώσει ΝΟΤΑΜ για την εκτέλεση των τουρκικών ασκήσεων και δεν μπορεί να διαθέσει τις περιοχές, με κύριο αιτιολογικό ότι αυτές καταλαμβάνουν ελληνική εθνική κυριαρχία.

Η Τουρκία με επιθετική διάθεση εξέδωσε τρείς ΝΟΤΑΜ για εκτέλεση αυτών των τουρκικών ασκήσεων στις 24 Δεκεμβρίου, τις οποίες η ΥΠΑ με δικές της ΝΟΤΑΜ προειδοποίησης χαρακτήρισε άκυρες, ενώ η Τουρκία με νέες ΝΟΤΑΜ επέμεινε στην εκτέλεση των ασκήσεων.

Πίσω από τις τρεις τουρκικές αγγελίες εντοπίζεται η τουρκική επεκτατική πολιτική της από το 1974, με συνεργούς το ΝΑΤΟ, ΕΕ,ΙΜΟ και το Eurocontrol, ενώ παράλληλα απεικονίζεται και η διαχρονική αναποτελεσματικότητα της Αθήνας να προασπίσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και συμφέροντα στο Αιγαίο.

Στον χάρτη απεικονίζονται με κόκκινο οι τρεις τουρκικές περιοχές ασκήσεων και τα 6νμ ελληνικά χωρικά ύδατα που αποτελούν ελληνική κυριαρχία, η οποία εμφανώς παραβιάζεται σε συγκεκριμένα σημεία.

Οι τουρκικές ενέργειες ισοδυναμούν με κατάληψη και κατοχή ελληνικής κυριαρχίας, καθώς η Τουρκία ιδρύει στις περιοχές αυτές μόνιμα Πεδία Βολής σε ελληνικά χωρικά ύδατα στο Αιγαίο.

Η τουρκική πολιτική δημιουργίας Πεδίων Βολής στις τρεις αυτές περιοχές, στο Αιγαίο ξεκίνησε το 1978, όταν η Άγκυρα ζήτησε από τον ΙΜΟ τη δημιουργία θαλασσίων Πεδίων Βολής, αίτημα το οποίο απορρίφθηκε. Ωστόσο, λόγω ανεπάρκειας της Αθήνας, η Τουρκία πέτυχε τον Νοέμβριο του 2010 να συμπεριλάβει ο ΙΜΟ στο Διεθνές Εγχειρίδιο για τη θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση το μισό Αιγαίο, ως περιοχή της Τουρκίας, με αποτέλεσμα να ενισχύεται σήμερα η νομιμοποίηση της παράνομης ίδρυσης των τουρκικών πεδίων Βολής- και μάλιστα το ένα για πρώτη φορά στην Σκύρο.

Παραλλήλως, αυτά τα τουρκικά πεδία Βολής- περιοχές ασκήσεων, όσο διάστημα παραμείνουν ενεργά, κατ’ ουσίαν απαγορεύουν την επέκταση των χωρικών υδάτων πέραν των 6νμ, θέτουν στα άχρηστα την οριοθέτηση της ΑΟΖ, των θαλασσίων συνόρων, καθώς επίσης και την οριοθέτηση των Ζωνών Αλιείας και των περιοχών για θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση (SAR).

Η Τουρκία ακόμα έσπευσε να αμφισβητήσει την ελληνικότητα των 19 νήσων στο Ανατολικό Αιγαίο, ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, αρχίζοντας από τη Σαμοθράκη και τη Λήμνο μέχρι τη Μεγίστη, καθώς επίσης και χιλιάδες νησίδες και βραχονησίδες. Μόνον η περιοχή ανατολικά της Νάξου καταλαμβάνει τις νησίδες Αλατονήσι, Μελαντιούς, Πετροκάραβο και Χταπόδια.

Επιπροσθέτως η Άγκυρα με δύο ξεχωριστές αγγελίες δήλωσε διεθνώς ότι βάση της Συνθήκης της Λωζάννης 1923 και Παρισίων 1947, όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατιωτικοποιημένα και απαγορεύεται στην Ελλάδα να τα χρησιμοποιεί για οποιαδήποτε στρατιωτική δραστηριότητα. Αυτή η πολιτική της Άγκυρας ξεπερνά τα όρια τροφίμου φρενοκομείου, διότι καμία Συνθήκη δεν απαγορεύει τις πτήσεις και τις προσγειώσεις των ελληνικών στρατιωτικών αεροσκαφών στα νησιά του Αν Αιγαίου.

Τουναντίον οι Συνθήκες προβλέπουν ότι «...Ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη απαγορεύεται να πετούν πάνω από την Ανατολία. Επίσης απαγορεύεται στα τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη να πετούν πάνω από τα ελληνικά νησιά».

Η Άγκυρα με την εφαρμοζόμενη πολιτική της, φαινομενικώς επιδιώκει την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων, ενώ πίσω από αυτήν κρύβεται η προσπάθεια της Άγκυρας να «κατοχυρώσει» τη μη ελληνικότητα των νήσων. Και τούτο διότι με με βάση τη Σύμβαση του Σικάγο, άρθρο 3 τα ελληνικά στρατιωτικά αεροπλάνα δεν θα μπορούσαν να πετούν στα νησιά του Αν Αιγαίου μόνον αν αυτά δεν ήταν ελληνικά, αλλά…αδέσποτα, όπως τα θέλει η Άγκυρα.

Δυστυχώς την ίδια πολιτική με την Άγκυρα εφαρμόζει και το ΝΑΤΟ, το οποίο εξέδωσε το 2006 διαταγή με την οποία απαγορεύει στα ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη να προσεγγίζουν εγγύτερα των 6νμ από τα νησιά του Αν Αιγαίου. Αλλά και το Eurocontrol αποδέχθηκε το 1998 ότι η κυριαρχία της Λήμνου είναι αμφισβητούμενη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Τέλος, η Τουρκία με τις τρείς ασκήσεις της παραβιάζει κατάφωρα, μέχρι σημείου έμπρακτης κατάργησης του το Μνημόνιο Παπούλια- Γιλμάζ του 1988.

Το Μνημόνιο στην πρώτη παράγραφο αναφέρεται στον σεβασμό της κυριαρχίας εκατέρωθεν, ενώ η Τουρκία στέλνει την ελληνική στα άχρηστα. Ομοίως στην παράγραφο 3 το Μνημόνιο απαγορεύει ασκήσεις κατά τις κύριες εθνικές και θρησκευτικές εορτές και την θερινή περίοδο από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Πάρα ταύτα, η Άγκυρα θα «ξεκουράζεται» από τις τρεις ασκήσεις μόνον τα Σαββατοκύριακα.

Ωστόσο περιεργως η ΥΠΑ δεν αναγράφει στις ΝΟΤΑΜ της ότι παραβιάζεται το Μνημόνιο..

Οι σοβαρές και επικίνδυνες εξελίξεις επιβεβαιώνουν την χρόνια αναποτελεσματικότητα και αδυναμία της πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων, που ισοδυναμεί με πολιτική κουκουλώματος. Την επίλυση κάθε ελληνοτουρκικού προβλήματος οι ελληνικές κυβερνήσεις την μετέθεταν για αργότερα και..στους επόμενους, δηλαδή για κανέναν, με αποτέλεσμα η Τουρκία να δημιουργεί νέα, περισσότερα και σοβαρότερα προβλήματα που οδηγούν σε αδιέξοδο σε βάρος της Ελλάδας και κυρίως να έρχεται..όλο και πιο κοντά στην Ελλάδα- σήμερα να φτάνει και να περνά την Σκύρο.

Κύρα Αδάμ / Liberal

Πιέρ Μοσκοβισί: «Πιστεύω πως η ελληνική κρίση βρίσκεται πίσω μας»

«Πιστεύω πως η ελληνική κρίση βρίσκεται πίσω μας», δήλωσε τη Δευτέρα ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί, λίγες μέρες πριν την έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών, για την πρώτη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου.

Όπως τόνισε στον τηλεοπτικό σταθμό iTele, αυτό που χρειάζεται είναι Ελλάδα και δανειστές να παραμείνουν «στην ενάρετη πορεία» και την «γραμμή επιτυχίας» που έχουν υιοθετήσει από το καλοκαίρι, σε μία έμμεση έκκληση για συνεννόηση μεταξύ των δύο πλευρών.

Ο Μοσκοβισί, σύμφωνα με το cnn,gr, αναφέρθηκε και στην πάγια θέση των πιστωτών ότι το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα χρειάζεται μεταρρύθμιση, κάτι που τον τελευταίο καιρό έχουν επαναλάβει διάφοροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Τις επόμενες μέρες οι αλλαγές στο ασφαλιστικό αναμένεται να βρεθούν στο επίκεντρο των συζητήσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές.

«Βόμβα» ΣτΕ: «Έκπτωτος» ο Ρακιντζής – Στον “αέρα” οι αποφάσεις του από το 2009

«Έκπτωτο» και μάλιστα από το 2009, έκρινε από τη θέση του τον γενικό επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρο Ρακιντζή με απόφασή του το ΣτΕ. Συγκεκριμένα, το Γ’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επιτρατείας, με απόφασή του στις 31 Δεκεμβρίου, έκρινε ότι η θητεία του κ. Λέανδρου Ρακιντζή που ξεκίνησε το 2004 (13/9) έχει λήξει από τις 14/9/2009. Μάλιστα, λόγω της σπουδαιότητας του θέματος, παραπέμπεται στην Ολοεμέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου η οποία και θα λάβει την τελική απόφαση.

Συγκεκριμένα, το Γ΄ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με σειρά αποφάσεων του, παρέπεμψε, λόγω σπουδαιότητας, στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, να κριθεί εάν ο Γενικός Επιθεωρητής ∆ηµόσιας ∆ιοίκησης, μετά την λήξη της πενταετούς θητείας του, παραμένει νόμιμα στην θέση του και ασκεί προσφυγές ενώπιον της Δικαιοσύνης κατά τελεσίδικων αποφάσεων των πειθαρχικών συμβουλίων που αφορούν σε δημοσίους υπαλλήλους. Γεγονός το οποίος θέτει θέμα ακυρότητας των διοικητικών του πράξεων από το 2009.

Αναλυτικά το Γ΄τμήμα με πρόεδρο τον Μιχάλη Βηλαρά και εισηγητή τον πάρεδρο Γεώργιο Ζιάμο, δημοσίευσε την τελευταία ημέρα του 2015, σειρά αποφάσεών του (4643/2015, κ.ά.), που αφορούσαν σε προσφυγές, τόσο του κ. Ρακιντζή ο οποίος ζητάει να μετατραπούν προς το αυστηρότερο οι τελεσίδικες πειθαρχικές αποφάσεις σε βάρος δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και προσφυγές δημοσίων υπάλληλων που ζητούν να απορριφθούν οι προσφυγές του Λέανδρου Ρακιντζή κατά των πειθαρχικών τους αποφάσεων.

Το Γ΄ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας αναφέρει, μεταξύ των άλλων στις αποφάσεις του: «Δεν είναι κατ’ αρχήν επιτρεπτή, μετά τη λήξη της θητείας του, η συνέχιση της αρμοδιότητάς του να ασκεί προσφυγές ιδίως ενώπιον του Συμβούλιο της Επικρατείας, κατά τελεσίδικων αποφάσεων πειθαρχικών συμβουλίων. Και είναι μεν ανεκτή η άσκηση της εν λόγω αρμοδιότητας από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης του οποίου έληξε η θητεία, μόνον όμως εφόσον συντρέχουν συνθήκες όλως εξαιρετικές, οι οποίες καθιστούν αδύνατη την έγκαιρη επιλογή νέου Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης από το υπουργικό συμβούλιο και πάντως, όχι πέραν ενός ευλόγου χρονικού διαστήματος το οποίο κρίνεται κατά τις εκάστοτε συντρέχουσες περιστάσεις».

Όμως όπως αναφέρει το Συμβούλιο της Επικρατείας, το Δημόσιο δεν επικαλέστηκε λόγους εξαιρετικών συνθηκών, οι οποίες να κατέστησαν αδύνατη την έγκαιρη επιλογή του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, μεταξύ της λήξης της θητείας του και της άσκησης των προσφυγών του ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Αντίθετη ερμηνεία του νομοθετικού πλαισίου, η οποία θα επέτρεπε τη χωρίς χρονικό περιορισμό συνέχιση της άσκησης προσφυγών από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης μετά τη λήξη της θητείας του, «δεν μπορεί να βρει έρεισμα στην αρχή της συνέχειας των δημοσίων υπηρεσιών, δεδομένου ότι η αρμοδιότητά του ανάγεται στον εσωτερικό έλεγχο της Δημόσιας Διοίκησης, αποσκοπεί αποκλειστικά στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος και δεν αφορά, την παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες ή στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους» σημειώνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας.

Εξάλλου, όπως αναφέρεται στις δικαστικές αποφάσεις, η διαδικασία επιλογής του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, «ουδόλως προσκρούει σε δυσχέρειες ανάλογες με εκείνες της επιλογής των μελών των ανεξάρτητων αρχών που προβλέπονται στο Σύνταγμα».

Στις αποφάσεις υπήρξαν δύο μειοψηφίες: Η πρώτη μειοψηφία είναι του συμβούλου Επικρατείας, Φ. Ντζίμα, ο οποίος, υποστήριξε ότι εφόσον συντρέχει εύλογη αιτία αδυναμίας διορισμού νέου Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης από το υπουργικό συμβούλιο, «ως εύλογο χρονικό διάστημα νοείται εκείνο που δεν υπερβαίνει το ήμισυ της θητείας του».

Η δεύτερη μειοψηφία είναι του συμβούλου Επικρατείας, Γ. Ποταμία, ο οποίος υποστήριξε ότι μετά την λήξη της θητείας του, ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης δεν μπορεί «να εκφράζει εγκύρως την βούλησή του διοικητικού οργάνου, αλλά ούτε να ασκήσει, κατά το νόμο, οποιαδήποτε από τις αρμοδιότητες του ίδιου του οργάνου και επομένως ούτε προσφυγή ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά τελεσίδικών αποφάσεων των πειθαρχικών συμβουλίων».

aftodioikisi.gr

Handelsblatt: Γιατί η πολιτική λιτότητας βλάπτει την Ελλάδα

ΤΑ ΜΕΤΡΑ λιτότητας δεν έδωσαν την απαιτούμενη ώθηση για την αναζωπύρωση της οικονομίας. Αλλά και οι κυβερνήσεις δεν εφάρμοσαν τους όρους που θα έκαναν τη χώρα ανταγωνιστική. Η Ελλάδα διολισθαίνει συνεχώς στην ύφεση.

Στην αρχή της νέας χρονιάς ο έλληνας πρωθυπουργός προσπάθησε να μεταδώσει αισιοδοξία. Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του προανήγγειλε ότι το 2016 η Ελλάδα θα αφήσει πίσω της την κρίση και θα βγει από την κηδεμονία των δανειστών. Βέβαια, την ίδια υπόσχεση έδωσε ο πρωθυπουργός όταν ήταν αρχηγός της αντιπολίτευσης πριν από ένα χρόνο και το ίδιο υποσχέθηκε πριν από αυτόν το 2013 ο τότε συντηρητικός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Βέβαια ο Σαμαράς, είχε κατά μία έννοια δίκιο, εφόσον το δεύτερο τετράμηνο του 2014 η ανάπτυξη επέστρεψε στην χώρα, που μπόρεσε να βγει στις αγορές και να δανειστεί με αποδεκτούς όρους.

«Ανώφελη η συγκρουσιακή πολιτική Τσίπρα-Βαρουφάκη»

Γιάνης Βαρουφάκης

Η εκλογική νίκη του συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τέλος του περασμένου Ιανουαρίου έπνιξε την όποια ανάκαμψη αποκλείοντας τη χώρα από τις αγορές. «Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι κατά πολύ χειρότερη από ό,τι πριν ένα χρόνο» διαπιστώνει ο Χόλγκερ Σμίντινγκ, επικεφαλής οικονομολόγος της τράπεζας Μπέρενμπεργκ στην εφημερίδα Handelsblatt. «Η χώρα έχει υποπέσει σε ένα είδος πολιτικά υποκινούμενης ύφεσης. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης με την ανώφελη συγκρουσιακή πολιτική τους έχουν σπείρει τόσο φόβο και έχουν διώξει τόσο κεφάλαιο από τη χώρα που η Ελλάδα πολύ αργά μπορεί πλέον να ανακάμψει από αυτήν την ‘αφαίμαξη’». Οι Έλληνες πέρασαν επτά δύσκολα χρόνια με απανωτά μέτρα λιτότητας. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι εντυπωσιακό. Οι κρατικές δαπάνες μειωθήκαν από 79,4 δις ευρώ το 2009 στα 55,7 δις το 2015. Στο ίδιο διάστημα το κρατικό έλλειμμα συρρικνώθηκε από το 15,4 στο 4,6% του ΑΕΠ. Καμιά άλλη χώρα της ευρωζώνης δεν κατάφερε τέτοια επίδοση.

Αλλά το τίμημα ήταν υψηλό. Η Ελλάδα υπό την πίεση των μέτρων λιτότητας των δανειστών έφτασε σχεδόν στα όρια της εξαθλίωσης. Η οικονομική της επίδοση το 2008 από 233 δις ευρώ έπεσε στα 175, 6 δις ευρώ πέρυσι, υπέστη δηλαδή μείωση της τάξης του 25%. Καμιά άλλη χώρα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν βίωσε μια τόσο βαθιά και μακράς διάρκειας ύφεση. Μπορεί να συγκριθεί μόνο με την Μεγάλη Ύφεση αρχές της δεκαετίας του 1930 στις ΗΠΑ.

Στραγγαλίστηκε η οικονομία από τα μέτρα λιτότητας

Αλ. Τσίπρας

Παράλληλα με την ανεργία αυξάνεται το χρέος. Παρά το κούρεμα το 2012 το ύψος του χρέους είναι συγκριτικά με την οικονομική επίδοση της χώρας υψηλότερο από ποτέ άλλοτε. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπολογίζει ότι φέτος θα φτάσει το 199,7% του ΑΕΠ σε σχέση με το 157%, αμέσως μετά το κούρεμα του 2012. Με το τρίτο πακέτο βοήθειας το χρέος διογκώνεται ακόμη περισσότερο. Το ποσό που έχει καταβάλει η Ελλάδα για την αποπληρωμή του ισοδυναμεί με το πενταπλάσιο των φορολογικών εισπράξεων της περσινής χρονιάς. Και όμως η Αθήνα δεν μπορεί να ορθοποδήσει σε σύγκριση με άλλες χώρες σε κρίση, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία. Επικριτές της πολιτικής λιτότητας υποστηρίζουν ότι η στρατηγική διάσωσης της Ελλάδας ήταν μονομερής γιατί επικεντρώθηκε στη δημοσιονομική προσαρμογή χωρίς αναπτυξιακές ωθήσεις. Ακόμη και το ΔΝΤ παραδέχθηκε εσχάτως ότι υποβαθμίσε τον κίνδυνο «στραγγαλισμού» της οικονομίας από τα μέτρα λιτότητας.

Αυτό είναι βέβαια η μισή αλήθεια. Η Ελλάδα διολίσθησε τόσο βαθιά στην ύφεση επειδή οι διάφορες κυβερνήσεις της αντιτάχθηκαν στην εφαρμογή εκείνων των διαρθρωτικών μέτρων, που θα έκαναν την οικονομία της ανταγωνιστική και θα την οδηγούσαν πίσω στο μονοπάτι της ανάπτυξης.

Απαισιόδοξες προοπτικές

Πολλούς από τους όρους που τώρα ο Αλέξης Τσίπρας υπό την πίεση των δανειστών αναγκάζεται να εφαρμόσει, υπήρχαν και στα προηγούμενα προγράμματα. Μόνο που πάντα αναβάλλονταν, γιατί ήταν αντιλαϊκοί. Θα είναι ο Τσίπρας αυτός που θα τους εφαρμόσει; «Πιθανότατα ένα μίνιμουμ των όρων για τους οποίους επιμένουν οι δανειστές», πιστεύει ο Χόλγκερ Σμίντινγκ. «Η διαδικασία είναι τόσο επώδυνη που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Και ελλείψει ενός πραγματικά μεταρρυθμιστικού ζήλου η κυβέρνηση συνασπισμού θα έχει μεγάλες δυσκολίες στην εφαρμογή τους». Τα συμπέρασμα του γερμανού οικονομολόγου ηχεί απαισιόδοξα: «Πραγματική ώθηση για την αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας δεν πρόκειται να έρθει, η χώρα θα παραμείνει καταρχήν καθηλωμένη στο έδαφος».
Ειρήνη Αναστασοπούλου, Handelsblatt 

πηγή: DW