Πάνος Καμμένος: «Να κατανοήσουν οι Ευρωπαίοι ότι αν η Ελλάδα δεν είναι σταθερή....» (vid)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΗ ΣΤΟ MEGA
«Η Ευρώπη πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψιν της τη γεωπολιτική θέση της χώρας μας», τονίζει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας 

Στο ενδεχόμενο να βγει η Ελλάδα από τη συνθήκη Σένγκεν αναφέρθηκε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος σε συνέντευξή του στο MEGA.

Ο κ. Καμμένος μίλησε για τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, αναφέροντας συγκεκριμένα ότι «είμαστε εμείς που κρατούμε αυτή τη στιγμή σταθερή μια μεγάλη περιοχή. Αν η Ελλάδα δεν είχε τη δυνατότητα να παίξει το γεωπολιτικό αυτό ρόλο στη συμμαχία στο ΝΑΤΟ, αλλά και στην ευρύτερη συμμαχία, που είναι και η Ρωσία κατά της τρομοκρατίας, τα πράγματα θα είναι τελείως διαφορετικά για την Ευρώπη. Αυτό πρέπει να κατανοήσουν αυτοί που βγαίνουν και μας απειλούν».

Ο υπουργός Άμυνας σημείωσε συγκεκριμένα ότι «η Ευρώπη πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψιν της τη γεωπολιτική θέση της χώρας μας, καθώς η Ελλάδα στη Μεσόγειο αυτή τη στιγμή, μαζί με κάποιες άλλες μετριοπαθείς χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως η Αίγυπτος, η Ιορδανία, τα Αραβικά Εμιράτα, το Ισραήλ, είμαστε εμείς που κρατούμε αυτή τη στιγμή σταθερή μια μεγάλη περιοχή».

Ο κ. Καμμένος συμπλήρωσε: «Όταν τους τα είπα πριν από δυο χρόνια, είπαν ότι ο υπουργός απειλεί ότι θα στείλει τζιχαντιστές. Αυτό που είπα από την αρχή είναι ότι πρέπει να βοηθήσουν την Ελλάδα να είναι σταθερή και δυνατή να μπορεί να κάνει τα κοντρόλ στα σύνορά της, να μην γίνει αυτό που έγινε. Γιατί αυτό έγινε επειδή όταν τους ζητούσαμε μηχανήματα για ηλεκτρονική δακτυλοσκόπηση εμείς κάναμε δακτυλοσκόπηση με μελάνι. Τα μηχανήματα ήρθαν προχθές».

protothema.gr

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ένας χρόνος μετά

Η πρώην πρόεδρος της Βουλής, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός χρόνου από την διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε άρθρο της στην προσωπικής της ιστοσελίδα χρησιμοποιεί ιδιαίτερα σκληρές εκφράσεις για να χαρακτηρίσει τον Πρωθυπουργό, υπουργούς και πρωτοκλασάτα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.

  

Ακολουθεί το άρθρο της Ζωής Κωνσταντοπούλου

Πολλά ειπώθηκαν, πολλά θα ειπωθούν και πολλά θα φιλοτεχνηθούν.

Πολλά θα έχουν σημασία κι άλλα τόσα καμμία.

Ένα χρόνο μετά την ψήφο ανατροπής του λαού, που θέλησε να σπάσει τα μνημονιακά δεσμά του, ο ίδιος λαός βρίσκεται δέσμιος μιας δράκας αδίστακτων προσώπων, που του υποσχέθηκαν απελευθέρωση και χειραφέτηση την ώρα που υπόγεια έσκαβαν τα θεμέλια της νεομνημονιακής φυλακής.

Το χειρότερο λάθος που έχει να κάνει αυτός ο λαός είναι να πιστέψει ότι είναι άξιος της μοίρας του, ότι αυτοί είναι οι εκπρόσωποι που του αναλογούν, να παραιτηθεί. Να δεχθεί ότι αξίζει να τιμωρηθεί επειδή πίστεψε κι εμπιστεύθηκε εκείνους που τον πρόδωσαν.

Αντίθετα, οφείλει να εγερθεί και να εξεγερθεί εναντίον των πολιτικών απατεώνων που προσπαθούν να ντύσουν με ιδεολογικό μανδύα την αδίστακτη ροπή τους προς την εξουσία, τους θώκους, τα προνόμια, εκείνων που εξευτέλισαν την έννοια και την ιστορία της Αριστεράς, παζαρεύοντας την τύχη της χώρας για την δική τους πολιτική αυτοσυντήρηση και οικονομική επιβίωση.

Είναι ώρα αυτοκριτικής και αυτοσυνειδησίας. Δεν δικαιωθήκαμε όσοι δώσαμε έμφαση στην αρχή της εμπιστοσύνης, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης, χωρίς να επιβεβαιώνονται αυτές οι αρχές από λογοδοσία των πεπραγμένων μιας ηγεσίας που γρήγορα απαξίωσε κάθε έννοια συλλογικότητας και εσωτερικής δημοκρατίας.

Κάναμε λάθος όσοι πιστέψαμε ότι με το παράδειγμά μας θα εμπνέαμε άλλους να εργασθούν ανιδιοτελώς, χωρίς να βλέπουμε ότι η εξουσία Τσίπρα και περιβάλλοντος τους εκμαύλιζε με οφίκια και ανταλλάγματα ή τους εκβίαζε με τον πιο κυνικό τρόπο.

Ποιος να το έλεγε;

Ο Αλέξης Τσίπρας, που εξελέγη Πρωθυπουργός για «να νικήσει το φόβο η ελπίδα», να εκφοβίζει και να τρομοκρατεί τους πολίτες και να τους απειλεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Να κρύβεται πίσω από διαρροές και φιλοτεχνημένα ρεπορτάζ και να μην τολμά να απαντήσει: πότε μας πούλησε όλους και με ποιο αντάλλαγμα; Πώς μπορεί να κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη την ώρα που παραγγέλνει την πολιτική-μιντιακή δολοφονία εκείνων που αντιστέκονται; Και πώς τολμά να απευθύνει επετειακούς πανηγυρικούς λόγους όταν ο ίδιος ακύρωσε τη νίκη της 25ης Ιανουαρίου 2015; Ποιος ένας χρόνος αποτυπώνεται στη σημερινή κυβερνητική καρικατούρα, που δεν έχει καμμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ του περασμένου Γενάρη; Ποιος ένας χρόνος αποτυπώνεται σήμερα, όταν ο ίδιος εκτέλεσε την κοινοβουλευτική εκκαθάριση των εκλεγμένων απ’ το λαό βουλευτών για να σχηματίσει μια κοινοβουλευτική ομάδα δοτών, τοποθετημένων σε λίστες, που πολλοί ουδέποτε έχουν εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών, προκειμένου να επικυρώνουν Μνημόνια;

Ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο άνθρωπος που το 2014 δήλωσε ότι αντιλαμβάνεται ότι τον έχει απορρίψει ο λαός και δεν τόλμησε να είναι υποψήφιος στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο άνθρωπος που ψήφισε όλα τα Μνημόνια και όλες τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, αφού πρώτα ανέλυε ότι διαφωνεί, λόγω αντισυνταγματικότητας, ο άνθρωπος που η μόνη λαμπρή πολιτική στιγμή του ήταν η παραίτησή του μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, να ασκεί κυβερνητική πολιτική ως υπερπρωθυπουργός σε συνεργασία με δανειστές, Στουρνάρα, και ό,τι πιο διεφθαρμένο υπάρχει σε αυτόν τον τόπο και να εκτρέφει θλιβερά μιντιακά φερέφωνα μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο.

Ο Νίκος Βούτσης, που η πιο επιτυχημένη του επαγγελματική ενασχόληση είναι η συγκρότηση εσωκομματικής φράξιας, ο άνθρωπος που διέλυσε την κοινοβουλευτική ομάδα όσο ήταν Γραμματέας της, την περίοδο 2012-2014, να γίνεται Πρόεδρος της Βουλής και να δέχεται τα συγχαρητήρια Παυλόπουλου που «ξαναέφτιαξε τη Βουλή που ξέρανε», να εξαπολύει κυνήγι μαγισσών εναντίον των πολιτικών αντιπάλων- όχι Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ, αλίμονο, με αυτούς συνεννοείται, αλλά όσων υπερασπίζονται ακόμη τις θέσεις με τις οποίες εξελέγησαν το Γενάρη του 15. Σήμερα ο κ. Βούτσης τίμησε την 25η Γενάρη αποστέλλοντας 14μελή ομάδα κρούσης, με 3 τουλάχιστον αστυνομικούς, προκειμένου να προβεί σε κατάσχεση και καταλογογράφηση των προσωπικών αρχείων των μελών της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, χωρίς τη συναίνεσή τους και παρά τη ρητή αντίρρησή τους. Έστειλε μάλιστα και έγγραφο για να δηλώσει ότι «συναίνεση δεν απαιτείται». Συμπαραστάτης του και προεξάρχων των πολιτικών διώξεων πρώην συντρόφων και ο Γενικός Γραμματέας της Βουλής Κώστας Αθανασίου, που μεθοδικά λειτούργησε ως αριστερό άλλοθι και εξαργύρωσε αδρά τις υπηρεσίες του.

Αντιπρόεδροι της Βουλής ο Γιώργος Βαρεμένος και η Τασία Χριστοδουλοπούλου, που ουδέποτε έχει εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών στο βουλευτικό αξίωμα, παρά τις αλλεπάλληλες συμμετοχές της σε εκλογές.

Υπουργός Ασφαλιστικής Γενοκτονίας ο Γιώργος Κατρούγκαλος.
Υπουργός ξεπουλήματος του ΟΛΠ ο επικεφαλής του λιμανιού της Αγωνίας, Θοδωρής Δρίτσας.
Υπουργός Παιδείας ο στερούμενος του αγαθού της Παιδείας Νίκος Φίλης, που έφθασε να αυτοσχεδιάζει για να αμφισβητήσει το ιστορικό γεγονός της γενοκτονίας των Ποντίων.

Στασίδι στους τηλεοπτικούς σταθμούς έχουν πιάσει διάφορες περσόνες, που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, ακριβώς όπως έκαναν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. τα προηγούμενα χρόνια- πολλοί άλλωστε ήταν οι ίδιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.

Και όσοι αντισταθήκαμε, κι όσοι πριν από εμάς ή και μαζί με εμάς αγωνίστηκαν, να αναρωτιόμαστε: για αυτούς δώσαμε την ψυχή μας;

Για αυτούς αρνηθήκαμε οικογένεια, προσωπική ζωή, επάγγελμα και πέσαμε στη φωτιά, δουλέψαμε νυχθημερόν, συγκρουστήκαμε, λοιδορηθήκαμε;

Η απάντηση έρχεται αβίαστη:

Όχι, δεν το κάναμε για αυτούς. Το κάναμε για να έχει μέλλον, προοπτική, ορίζοντα αυτή η πατρίδα, ο λαός της, οι νέες γενιές. Το κάναμε γιατί αυτό ήταν το καθήκον μας.

Και θα το ξανακάνουμε.

- Με τη γνώση και την εμπειρία της προδοσίας και του τραύματος.
- Με την επίγνωση ότι η μάχη μας είναι μάχη ζωής κι αξιοπρέπειας.
- Και στη μάχη αυτή δεν χωρούν επαμφοτερίζοντες.
- Χωρούν μόνο αποφασισμένοι.
- Αποφασισμένοι να ορίσουν τη ζωή και τη μοίρα τους, να πάρουν πίσω το μέλλον τους.

Στις χθεσινές αθλιότητες του Αλέξη Τσίπρα, που προσπάθησε να ξαναγράψει την ιστορία, να μηδενίσει τη χρονολογία (ιστορικά, δεν είναι ο πρώτος…) και να παραστήσει τον εκπρόσωπο των φτωχών και κατατρεγμένων, που ο ίδιος με την πολιτική του αποτελειώνει, θα υπάρξει απάντηση. Δημόσια, όπως επιβάλλεται, και σε σύντομο χρόνο.

Μείζον ατόπημα να προσπαθεί να καρπωθεί την δράση και τους αγώνες όσων πιστεύαμε πραγματικά στις δεσμεύσεις με τις οποίες εκλεγήκαμε τον περασμένο Γενάρη. Μείζον ατόπημα να προσπαθεί να φορτώσει στον λαό το 3ο Μνημόνιο, ισχυριζόμενος ότι δήθεν ο λαός το νομιμοποίησε τον Σεπτέμβρη. Οι εκλογές του Σεπτέμβρη ήταν αντισυνταγματικές, μεθοδευμένες με τους δανειστές και σε αυτές δεν ψήφισε σχεδόν το 50% των εκλογέων. Ο ίδιος στην πραγματικότητα κυβερνά με το 18%, που έχει ήδη φυλλορροήσει και που ψήφισε έναν ψευδεπίγραφο ΣΥΡΙΖΑ, ξένο προς την πορεία και την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ που ο Τσίπρας διέλυσε.

Μείζον ατόπημα και ένδειξη μιας αμετανόητης θρασύτητας να αποκαλεί «ανόητες ηρωικές φωνές» όσους στάθηκαν συνεπείς και, φυσικά, ουδέποτε εισηγήθηκαν «τυφλή σύγκρουση», αλλά αντίθετα υπέβαλαν συγκεκριμένες προτάσεις και συγκροτημένες στρατηγικές, στις οποίες ο ίδιος ουδέποτε απάντησε ευθέως, αλλά εξαπολύοντας τα σκυλιά της συκοφαντίας και της λασπολογίας.

Για τα ατοπήματά τους, οι νεομνημονιακοί φωστήρες και ο αρχηγός τους θα κριθούν από την ιστορία. Για τα εγκλήματα, από τη Δικαιοσύνη. Για την προδοσία, από το λαό. Πιο σκληρά όμως θα κριθούν από τις νέες και τις επόμενες γενιές, που τις κερνούν φόρους, εισφορές, αδιέξοδα και τους φορτώνουν κι άλλο χρέος. Ιστορικά, Αλέξη, ο Εφιάλτης καταγράφηκε ως προδότης και ο Λεωνίδας δεν λοιδορήθηκε ως ανόητος. Μπορείς, βέβαια, πάντοτε να παραγγείλεις στον κ. Φίλη νέα βιβλία ιστορίας, με χορηγία της Αυγής, που επαγγελματικά πλέον εκτελεί κυβερνητικά συμβόλαια. Θα σε συμβούλευα στην περίπτωση αυτή να κηρύξεις το "έτος υπό το μηδέν"

zoikonstantopoulou.gr

Οι μισθοί μειώθηκαν πάνω από 23%, τα προϊόντα ανατιμήθηκαν έως και 18%!

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ!..
Εως και 18% αυξάνονται μέσα σε έναν χρόνο οι τιμές σε βασικά τρόφιμα, παρά την πολυετή ύφεση της οικονομίας, τον υψηλό αριθμό ανέργων άνω του 1,1 εκατ. ατόμων αλλά και την τεράστια μείωση πάνω από 23% των μισθών των εργαζομένων. 

To στοιχείο αυτό καταγράφει έρευνα του «Εθνους», με βάση τα επίσημα δεδομένα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ αλλά και τις μαρτυρίες καταναλωτών στην εφημερίδα.

Οπως προκύπτει και από τα στοιχεία του πληθωρισμού για την περίοδο Δεκέμβριους 2014 - Δεκέμβριος 2015, καταγράφονται σημαντικές ανατιμήσεις όπως στις πατάτες (18,6%), στο ελαιόλαδο (14,1%), στα νωπά λαχανικά (5,5%), στα αβγά (3,7%), στον καφέ (9%), στο ψωμί και στα δημητριακά (2,9%), στα ζαχαρώδη (5,4%), στα αποξηραμένα φρούτα, τους ξηρούς καρπούς (10,5%), στα λοιπά τρόφιμα (6,9%) και στο γάλα (1.8%).

Ακόμη και στο λάδι, όπου η φετινή παραγωγή έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία οι τιμές αυξήθηκαν ως και 16%.

Είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα όπως του καφέ, που αυξήθηκε 16,44%, αλλά και νωπών προϊόντων όπως οι πατάτες και τα λαχανικά που αυξήθηκαν ως και 13%, ενώ και προϊόντα όπως τα αυγά που πήραν αύξηση ως και 14,19%.

• Παράγοντες της αγοράς αλλά και πάγιες διαπιστώσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού αναδεικνύουν ορισμένους από τους σημαντικότερους λόγους των αυξήσεων


• Η πρόσφατη αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ


• Στα νωπά προϊόντα οι ανατιμήσεις οφείλονται αφενός στη διαρκώς συρικνούμενη εγχώρια αγροτική παραγωγή αλλά και στους ελλιπείς ελέγχους κατά τη διακίνηση των προϊόντων.


• Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων.


• Η δυσκολία πρόσβασης των επιχειρήσεων σε χρηματοδοτικές πηγές, και που εντάθηκε μετά την επιβολή των capital controls και τη φυγή καταθέσεων στο εξωτερικό.


• Η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων.


• Η δράση καρτέλ μεταξύ επιχειρήσεων που έχει ως αποτέλσμα να καθορίζουν τις τιμές, να περιορίζουν την παραγωγή και να μοιράζουν την αγορά.

Βόμβα του Δ. Τσοβόλα με στοιχεία: Ο Σημίτης υπερχρέωσε την Ελλάδα (αναλυτικός πίνακας)

Βόμβα για τα έως σήμερα λεγόμενα περί υπερχρέωσης της χώρας αποτελί το ντοκουμέντο που παρουσιάζει ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου, Δημήτρης Τσοβόλας.

Ο πρώην υπουργός οικονομικών παραθέτει στοιχεία από τα οποία φαίνεται ξεκάθαρα ότι το " άλμα " στα χρέη του κράτους έγινε επί κυβερνήσεων Κώστα Σημίτη παρά τον "μύθο" ότι οι παροχές μέχρι το 1989 εκτίναξαν το χρέος.

Δείτε τι γράφει ο Δημήτρης Τσοβόλας

Πιο κάτω παραθέτω τον πίνακα 6.1 με τίτλο “Σύνθεση Χρέους Κεντρικής Διοίκησης (ποσά σε δισεκ. δρχ)” των ετών από 1987 έως και 1997. Είναι απολογιστικά (οριστικά στοιχεία). Ο πίνακας αυτός της εξέλιξης του χρέους περιλαμβάνεται στην Εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού έτους 1998 (Κυβέρνηση του κ. Σημίτη), (σελίδα 180) η οποία ψηφίστηκε από την Βουλή και έγινε νόμος του Κράτους:

Από τον πίνακα αυτό προκύπτει χωρίς καμιά αμφιβολία, ότι είναι αναληθές και σκόπιμο, αυτό που επί εικοσιπέντε και πλέον χρόνια υποστήριζε η Ν.Δ. και το δήθεν εκσυγχρονιστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι υπερχρεώθηκε η χώρα μας το 1989, λόγω της κοινωνικής πολιτικής και άλλων παροχών που δόθηκαν στον Ελληνικό λαό την περίοδο 1981-1989. 

Προκύπτει, αντίθετα, ότι μετά το 1989, παρότι πάρθηκαν αντιλαϊκά και αντικοινωνικά μέτρα και εκποιήθηκε μέρος της εθνικής περιουσίας, το δημόσιο χρέος της Κεντρικής Διοίκησης αυξήθηκε σημαντικά και ως ποσοστό στο Α.Ε.Π. και σε απόλυτους αριθμούς.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στις 31-12-1989 (η τότε Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέδωσε στις 30-6-1989) το χρέος αυτό ανέρχονταν σε 6.699 δισεκ. δρχ., ή σε ποσοστό 61,5% του Α.Ε.Π. 

Στη συνέχεια όμως με Κυβέρνηση Ν.Δ. (και Πρωθυπουργό τον κ. Κων. Μητσοτάκη), το 1993 ανήλθε στο τρομακτικό ποσό των 23.431 δισεκ. δρχ. ή ποσοστό 110,9% του Α.Ε.Π.

Τέλος στην περίοδο 1994 έως 1997 (με κυβέρνηση κ. Σημίτη) ανήλθε στο ποσό των 39.339 δισεκ. δρχ. το 1997 ή σε ποσοστό 120,2% στο Α.Ε.Π.

Σήμερα δε, παρά τα σκληρά μνημόνια ανέρχεται στο ποσό των 364 δισ. ευρώ ή σε ποσοστό 180% του Α.Ε.Π..

Ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Αθήνα, 25-1-2016
Δημήτριος Τσοβόλας

πηγή: usay.gr

Γιάννης Στουρνάρας: Η πρώτη αξιολόγηση επιβάλλεται να ολοκληρωθεί τάχιστα

Ο διοικητής της ΤτΕ Γ. Στουρνάρας έδωσε έμφαση στην έγκαιρη ολοκλήρωσή της αξιολόγησης, διότι θα έχει πολύ θετική επίπτωση στο κλίμα εμπιστοσύνης, ενώ είναι το κλειδί για την επιστροφή καταθέσεων και για την επανένταξη των ελληνικών τίτλων....

 

Η πρώτη αξιολόγηση του προγράμματος πρέπει να ολοκληρωθεί πολύ γρήγορα για να επιστρέψει η οικονομία σε ανάπτυξη στο δεύτερο εξάμηνο του έτους, επανέλαβε ο Γιάννης Στουρνάρας σε ομιλία του στο Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, ζητώντας να αποφευχθούν πάση θυσία οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις.

«Η επιτυχής ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης είναι αποφασιστικής σημασίας για τη σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας στο δεύτερο εξάμηνο του 2016», δήλωσε.

Ο διοικητής της ΤτΕ είπε ότι η οικονομία εκτιμάται ότι συρρικνώθηκε κατά 0,2% πέρυσι λόγω των κεφαλαιακών ελέγχων και της φορολογικής επιβάρυνσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Προέβλεψε ότι θα παραμείνει σε ύφεση τουλάχιστον στο πρώτο εξάμηνο του 2016 λόγω της μεταφερόμενης αρνητικής επίδρασης από το 2015 πριν ανακάμψει στο δεύτερο εξάμηνο του έτους.

Αναφορικά με την πορεία της οικονομίας το 2016 επισήμανε ότι συνδέεται άρρηκτα με την επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος και την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που προβλέπονται.

Ο Γ. Στουρνάρας έδωσε έμφαση στην έγκαιρη ολοκλήρωσή της αξιολόγησης, διότι θα έχει πολύ θετική επίπτωση στο κλίμα εμπιστοσύνης, ενώ είναι το κλειδί για την επιστροφή καταθέσεων και για την επανένταξη των ελληνικών τίτλων στις αποδεκτές εξασφαλίσεις (“waiver”) από την ΕΚΤ που θα επιστρέψει την πολύ πιο φθηνή χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών. Συνέδεσε δε το θέμα και με την άρση αναστολής των capital controls.

«Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι η άμεση ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος και η έγκαιρη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, καθώς αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για την επιστροφή στην οικονομική και χρηματοπιστωτική κανονικότητα και σε διατηρήσιμη ανάπτυξη», δήλωσε ο κεντρικός τραπεζίτης.

Ο κ. Στουρνάρας δήλωσε επίσης ότι δεν θα πρέπει να επαναληφθούν οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις του πρώτου εξαμήνου του 2015, οι οποίες αναζωπύρωσαν την ελληνική κρίση.

«Η ελληνική πλευρά - κυβέρνηση και πολιτικά κόμματα με ευρωπαϊκό προσανατολισμό - αλλά και οι θεσμοί, θα πρέπει να διδαχθούμε τόσο από τα λάθη του παρελθόντος όσο και από την εμπειρία των υπολοίπων τριών κρατών-μελών που ακολούθησαν και αυτά προγράμματα προσαρμογής», είπε. 

Το μυστικό είναι ένα: Η ανιδιοτέλεια

Aυτό το ταυτισμένο με την αποτυχία και την ευτέλεια κόμμα θα μπορέσει να το μεταλλάξει ο Kυριάκος Mητσοτάκης; Tο μυστικό για να πετύχει το λογικά ακατόρθωτο, είναι ένα: H ανιδιοτέλεια....

 

 

του Χρήστου Γιανναρά

 

Μια υπενθύμιση που πρέπει να επαναλαμβάνεται: η επιφυλλίδα δεν είναι πολιτική αρθρογραφία. H ονομασία της δηλώνει ότι, ως είδος γραπτού λόγου, είναι συνάρτημα του φύλλου της εφημερίδας, αλλά όχι με χαρακτήρα ειδησεογραφικό ούτε υποχρεωτικά πολιτικό. Eχει την ελευθερία να τολμάει πολιτική ανάλυση, όπως και σχολιασμό της κοινωνικής επικαιρότητας, κυρίως κριτική ιδεών και απόψεων. Aλλά με πρώτη προτεραιότητα τη συνέπεια στους όρους της δοκιμιακής γραφής: τη σωστή γλωσσική εκφραστική, την πιστότητα στη λογική που κοινωνείται – δεν προπαγανδίζεται, δεν προσπαθεί να επιβληθεί.

Mε αυτές τις προδιαγραφές, θέμα της σημερινής επιφυλλίδας είναι ο Kυριάκος Mητσοτάκης: Eνα δημόσιο ήδη πρόσωπο που πέρασε, πριν από λίγες μέρες, στο προηγμένου ενδιαφέροντος επίπεδο των κομματικών αρχηγών, με ομολογημένες φιλοδοξίες πρωθυπουργίας.

Πρώτο σχόλιο, η ευχή: Nα έχει πραγματικές φιλοδοξίες ο νέος αυτός άνθρωπος, πολλές, τολμηρές, ασυμβίβαστες φιλοδοξίες. Aλλά όχι φτηνιάρικες. Δεν είναι επαρκής φιλοδοξία το να γίνει κανείς πρωθυπουργός.

Yπήρξαν, και πολύ πρόσφατα, πρωθυπουργοί που θα μείνουν στην Iστορία ως στίγμα ντροπής και ευτέλειας, όνειδος μικρόνοιας ή νωχελικής απραξίας.

Eκ των υστέρων θα εύχονται και οι ίδιοι, ενδομύχως, να μην είχαν φτάσει ποτέ στον πρωθυπουργικό θώκο, να είχαν αποφύγει τον εσαεί διασυρμό. Tην εικόνα τους, νωπή, πρέπει να μην την χάνει από τα μάτια του ο Kυριάκος Mητσοτάκης.

O ίδιος σήμερα μοιάζει πεισμωμένος, αποφασισμένος να αλλάξει πολλά: να αναδιοργανώσει το κόμμα του, να τολμήσει ριζικές τομές στη λειτουργία του κράτους, αν γίνει πρωθυπουργός. Bέβαια, οι ώς τώρα εξαγγελίες του εξαντλούνται σε μια διαχειριστική εκδοχή της πολιτικής – την ίδια ακριβώς που εκμηδένισε και τους προκατόχους του. Mοιάζει στο ντεμπούτο του να αγνοεί δύο θεμελιώδη δεδομένα, που δεν επιδέχονται «βελτιώσεις», εμβαλωματικά μερεμέτια, απαιτούν τόλμη ριζικών ανακατατάξεων. Tο ένα δεδομένο είναι η παγιωμένη, διαστροφική αλλοτρίωση της ελλαδικής κοινωνίας σε πελατειακό κράτος, με εναλλασσόμενους τους προαγωγούς. Kαι το δεύτερο, η εξόφθαλμη ανικανότητα του κόμματος της N.Δ. να επιδιώξει στόχους κοινωνικού μετασχηματισμού και αλλαγής νοοτροπιών στη σημερινή Eλλάδα.

Mε αφαιρετικές αναπόφευκτα γενικεύσεις θα λέγαμε ότι, σαράντα χρόνια τώρα, από τη μεταπολίτευση του ’74 και μετά, η ελλαδική κοινωνία δεν έχει καμιά στόχευση ή μέτρο-κριτήριο ποιότητας της ζωής, χαράς της ζωής, πέρα από την εξασφάλιση ή μεγιστοποίηση της καταναλωτικής ευχέρειας. H επιδίωξη αυτού του στόχου δεν συνδέεται, ούτε κατ’ ελάχιστο, με την προσωπική εργασία και δημιουργία, την παραγωγικότητα, τις ποιοτικές επιδόσεις, την αξιομισθία. Θεωρείται συνάρτηση και μόνο διασυνδέσεων με την εξουσία, παρασιτικών απασχολήσεων στον δημόσιο τομέα, καταλήστευσης του κοινωνικού χρήματος (φοροδιαφυγής, εισφοροδιαφυγής, καταχρηστικής ιδιοποίησης «πακέτων» και «προγραμμάτων» της E.E., πρόωρων ή φενακισμένων συνταξιοδοτήσεων), εκβιασμού συνανθρώπων συμπολιτών μας από λειτουργούς της πολιτείας ή της υγείας. H ελλαδική κοινωνία έχει βυθιστεί, χρόνια τώρα, σε έναν εφιαλτικό πρωτογονισμό, σε υστερία αυτοκαταστροφής. Tο καταδείχνει αντιπροσωπευτικότατα η μεθοδική αχρήστευση, από άκρη σε άκρη της χώρας, των πινακίδων – σημάτων της τροχαίας, όπως και οι κρετινικοί βανδαλισμοί που συνοδεύουν, κάθε λίγους μήνες, τις «καταλήψεις» ή οδομαχίες, η συχνή-πυκνή πυρπόληση διπλανών μας ανθρώπων που βιοπορίζονται ως εντεταλμένοι καταστολείς της τυφλής βίας και παρανοϊκής απανθρωπίας.

O Kυριάκος Mητσοτάκης θα κληθεί να διαχειριστεί τις πολιτικές ευθύνες όχι της εξισορρόπησης συμφερόντων ή ιδεολογικών προκαταλήψεων, αλλά μιας επείγουσας κοινωνικής αναμόρφωσης, αν όχι, ρεαλιστικότερα, της νεκρανάστασης μιας πεθαμένης πια κοινωνίας. Για έναν ιδιοφυή πολιτικό, αυτός ο ρόλος θα ήταν πρόκληση συναρπαστική. Προϋποθέτει έκτακτο ταλέντο σχεδιασμού στρατηγικής και χειρισμών: να αλλάξει το κυρίαρχο ψυχολογικό κλίμα παγιωμένου αδιεξόδου, όχι με λόγια και διαγγέλματα, αλλά με πράξη πολιτική.

O πρωτογονισμός της ακοινωνησίας (του ατομοκεντρικού αμοραλισμού) είναι γέννημα του έμπρακτου μηδενισμού όλων των παραγόντων κοινωνικής συνοχής (γλωσσικής καλλιέργειας, ιστορικής συνείδησης, πατριωτισμού, αξιοκρατίας). Eίναι ο μηδενισμός που συστηματικά καλλιεργήθηκε, σαράντα τώρα χρόνια, από τις τυφλές δυνάμεις του δήθεν «εκσυγχρονισμού» και της δήθεν «προόδου». Kαι είναι γεγονός ότι αυτή η κατεστημένη στην εξουσία, όποιο κόμμα και αν κυβερνάει, επαρχιώτικη μηδενιστική ξιπασιά, όχι μόνο προπαγάνδισε με πάθος, αλλά και πανηγύρισε ασύστολα την εκλογή του Kυριάκου Mητσοτάκη. Γιατί; Θα το δούμε.

Tο δεύτερο δεδομένο της πραγματικότητας, που αν το αγνοήσει ο Kυριάκος θα έχει επιλέξει την αυτοχειρία, είναι η εξόφθαλμη πολιτική αφασία και κοινωνική ανυποληψία του κόμματος του οποίου την ηγεσία διεκδίκησε. Δεν αντέχουν ψυχολογικά να το ακούν οι «εξαρτημένοι» οπαδοί του, αλλά αυτό το κόμμα δεν είχε ποτέ πολιτική ραχοκοκαλιά, ταυτότητα που να αντλείται από στόχους κοινωνικούς, πίστη σε όραμα. Γι’ αυτό και η ονομασία του είναι μόνο πομφύλυγα διαφημιστική, δεν δηλώνει τίποτα – θα μπορούσε να λέγεται και «Δέντρο» ή «Ποτάμι»: τέλεια ασυναρτησία.

Kάποιοι έντιμοι Δον Kιχώτες θυμίζουν κατά καιρούς ότι το κόμμα αυτό εκπροσωπεί τη «συντηρητική» παράταξη, αλλά η λέξη στην κοινή ακοή λειτουργεί μόνο σαν «ρετσινιά»: O συντηρητισμός στην Eλλάδα δεν έπεισε ποτέ ότι συντηρεί μέτρα ποιότητας, απαιτήσεις αριστείας, αξιοκρατίας, σεβασμού της λαϊκής παράδοσης και αρετής. Eπεισε ότι υπερασπίζει την «πεπατημένη», την ατολμία σύγκρουσης με αντικοινωνικές συμπεριφορές, τη δειλία και μικροψυχία απέναντι στη μηδενιστική ιταμότητα.

Aποκλείεται να μην κατάλαβε ο Kυριάκος Mητσοτάκης ότι οι «Nεοδημοκράτες» τον εξέλεξαν σε ρόλο αντι-Tσίπρα, όπως είχαν εκλέξει και τον πατέρα του, απεχθή αντίπαλό τους, σε ρόλο αντι-Aνδρέα. Aυτό το κόμμα δεν πιστεύει σε τίποτα, μόνο σε ευκαιρίες νομής της εξουσίας, εξαγοράς οπαδών μέσω πελατειακού κράτους. Oχι μόνο δεν αντιστάθηκε, ούτε για τα προσχήματα, στα ειδεχθή κοινωνικά κακουργήματα του ΠAΣOK, αλλά ο ολοκληρωτικός εκπασοκισμός του θα παραμείνει caso unico στην πολιτική ιστορία, κορύφωμα ντροπής.

Aυτό το ταυτισμένο με την αποτυχία και την ευτέλεια κόμμα θα μπορέσει να το μεταλλάξει ο Kυριάκος Mητσοτάκης; Tο μυστικό για να πετύχει το λογικά ακατόρθωτο, είναι ένα: H ανιδιοτέλεια.