Αλ. Τσίπρας από την Τεχεράνη: «Δυνατότητες για ανάπτυξη με αμοιβαία επωφελή αποτελέσματα»

Τη βούληση αναβάθμισης της συνεργασίας Αθήνας – Τεχεράνης με ταχείς ρυθμούς εξέφρασαν ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας και ο Ιρανός αντιπρόεδρος, Εσάκ Τζαχανγκίρι στη συνάντηση που είχαν. 

 

 

Κοινός παρανομαστής των θέσεων που διατύπωσαν οι κ. Τσίπρας και Τζαχανγκίρι ήταν η ανάγκη καταπολέμησης της βίας και του εξτρεμισμού, η αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους και η ανάπτυξη της συνεργασίας για την περιφρούρηση της σταθερότητας σε μια ευαίσθητη περιοχή του κόσμου.

Ο κ. Τζαχανγκίρι χαρακτήρισε την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού ορόσημο για τις διμερείς σχέσεις και στο πλαίσιο αυτό υπογράμμισε τις αποφάσεις που ελήφθησαν για την ανάπτυξη της συνεργασίας στον οικονομικό τομέα. Σημείωσε ακόμη ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, η Ελλάδα και το Ιράν κατάφεραν να αναπτύξουν τις σχέσεις τους, εκφράζοντας την ικανοποίησή του.

Ο κ. Τσίπρας δήλωσε από την πλευρά του ότι οι επαφές του και η συνάντηση με τον πρώτο Ιρανό αντιπρόεδρο, ανοίγει νέο πεδίο συνεργασίας δύο λαών με μακρά πορεία από τα βάθη των αιώνων. «Είμαστε δύο λαοί που ξέρουμε να αγωνιζόμαστε για την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά μας, είπε ο Πρωθυπουργός και έκανε λόγο για αναβάθμιση των σχέσεων σε επίπεδο «στρατηγικού χαρακτήρα».

Κοινός στόχος, συνέχισε ο κ. Τσίπρας, είναι η αξιοποίηση του γεγονότος ότι οι δύο χώρες βγαίνουν από πολυετή περίοδο κρίσης και ανοίγονται νέες δυνατότητες για επιστροφή στην ανάπτυξη με αμοιβαία επωφελή αποτελέσματα.

Ο Πρωθυπουργός έκανε αναφορά και στο προσφυγικό, τονίζοντας ότι η κρίση στην Συρία προκαλεί επιπτώσεις στην Ελλάδα λόγω των προσφυγικών ροών και πρόσθεσε ότι όλοι πρέπει να συνδράμουμε να αποκατασταθεί η σταθερότητα και να αντιμετωπιστεί το Ισλαμικό Κράτος. Προς αυτή την κατεύθυνση, το Ιράν μπορεί να παίξει ρόλο, πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας.

Στο πλαίσιο της συνάντησης πραγματοποιήθηκε τελετή υπογραφής των συμφωνιών για την αναβάθμιση των διπλωματικών σχέσεων από τους υπουργούς Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και Τζαβάντ Ζαρίφ, που προβλέπουν:

• Μνημόνιο για πολιτικές διαβουλεύσεις
• Συμφωνία για την απαλλαγή θεωρήσεων στα διπλωματικά διαβατήρια.
• Οδικό χάρτη για την βελτίωση της διμερούς συνεργασίας.

Το κλίμα στη συνάντηση

Σύμφωνα με πληροφορίες, στη διάρκεια της συνάντησης, ο Ιρανός αντιπρόεδρος τόνισε την ανάγκη να καλυφθεί γρήγορα το χαμένο έδαφος στις σχέσεις των δύο χωρών, αλλά και με την Ε.Ε.. Από την πλευρά του, ο κ. Τσίπρας εξήρε τον ρόλο του Ιράν στην περιοχή και τόνισε την δική του αποφασιστικότητα να αναπτύξει τις διμερείς σχέσεις στο ανώτατο επίπεδο, ενώ σημείωσε και τη γεωπολιτική σημασία της συνεργασίας Ελλάδας -Ιράν.

Ικανοποίηση εκφράστηκε και για τη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός υπενθύμισε ότι λόγω του εμπάργκο, ο όγκος των διμερών συναλλαγών μειώθηκε κάτω από 30 εκατ. ευρώ το 2015, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια για ανάπτυξη και συνεργασία. Πρότεινε επίσης να οργανωθούν μεικτές οικονομικές επιτροπές για να αναζητηθούν και άλλοι τομείς συνεργασίας και να ξεπερνιούνται πιο γρήγορα τα όποια εμπόδια .

Οι δύο αντιπροσωπείες συζήτησαν πλήθος τεχνικών θεμάτων προκειμένου να διευκολυνθεί η συνεργασία σε πολλά θέματα, όπως στον χρηματοπιστωτικό τομέα, τον χώρο του φαρμάκου και της υγείας γενικότερα, τον πολιτισμό και την παιδεία, τις υποδομές, τις μεταφορές, τον κατασκευαστικό κλάδο.

Δημ. Αβραμόπουλος: Θα χρειαστούν και κέντρα κράτησης ή απομάκρυνσης πέραν των hot spots

Τα hot spots είναι σημαντικά, αλλά χρειάζονται επίσης κέντρα κράτησης ή απομάκρυνσης για εκείνους που λαμβάνεται η απόφαση να επιστρέψουν και δεν είναι πρόθυμοι να το κάνουν εθελοντικά, είπε σε συνέντευξη στην EurActiv ο Επίτροπος Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων, Δημήτρης Αβραμόπουλος. 

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος μίλησε στο δημοσιογράφο της EurActiv, Σαράντη Μιχαλόπουλο, στις Βρυξέλλες.

Τη στιγμή που οι κάτοικοι των ελληνικών νησιών διεκδικούν το Νόμπελ Ειρήνης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απείλησε την Αθήνα με δυνητική αποπομπή από την Σένγκεν. Ποιο είναι το σχόλιό σας επί αυτού;

Η Επιτροπή δεν απειλεί. Είναι εδώ για να παρέχει βοήθεια και υποστήριξη στα κράτη-μέλη. Ας ξεκαθαρίσουμε ότι καμία χώρα δεν απειλείται με αναστολή από τη Σέγκεν. Σε κάθε περίπτωση, οι κανόνες της συνθήκης δεν προβλέπουν τέτοια δυνατότητα.

Στον αντίποδα, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να διασφαλίσουμε και να ενισχύσουμε τη ζώνη Σέγκεν. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να μετακινούμαστε ελέυθερα στο εσωτερικό της, πρέπει να διαχειριζόμαστε καλύτερα τα εξωτερικά μας σύνορα. Βοηθάμε την Ελλάδα να το πετύχει αυτό, και ο ίδιος γνωρίζω ότι η Ελλάδα προσπαθεί. Και οι προσπάθειές της δεν αφορούν μόνο στη φύλαξη των συνόρων. Είναι ακριβώς αυτό που καθημερινά κάνουν οι κάτοικοι των ελληνικών νησιών. Παρέχουν τρόφιμα, χαρίζουν ρούχα και προσφέρουν βοήθεια στους ταλαιπωρημένους ανθρώπους που καταφθάνουν. Και αυτό το κάνουν από την αρχή της προσφυγικής κρίσης, γιατί είναι δίκαιο και ανθρώπινο. Είναι το αίσθημα συμπαράστασης και αλληλεγγύης που βλέπουμε και σε άλλα σημεία στην Ευρώπη, όπως στην Ιταλία και τη Σουηδία, αλλά δυστυχώς όχι παντού.

Προστατεύει η Αθήνα τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως οφείλει; Μπορείτε να αποσαφηνίσετε την έννοια της “προστασίας των συνόρων”; Ο Ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου προσφάτως αναρωτήθηκε: “Αν ένα πλοιάριο με 60 ανθρώπους πλησιάζει, τί πρέπει να κάνει κανείς; Να τους σκοτώσει;”

Έχω υπάρξει ξεκάθαρος ως προς αυτό. Τα σύνορά μας δεν χρήζουν “προστασίας” από έκθετους σε κίνδυνο ανθρώπους, χρειάζονται καλύτερη οργάνωση. Σε όποιον βρίσκεται ενώπιον Ευρωπαικού συνόρου και επιθυμεί να αιτηθεί άσυλο, θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα να το κάνει. Αλλά, ακολούθως, θα πρέπει να γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί που φθάνουν, να καταγράφονται και να δίνουν δακτυλικά αποτυπώματα. Η τήρηση αυτής της διαδικασίας είναι θεμελιώδης για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών και την ασφάλειά μας, και πρέπει να βελτιωθεί. Το γεγονός ότι η Ελλάδα χρησιμοποιεί τις ένοπλες δυνάμεις δεν σημαίνει ότι “προστατεύει” τα σύνορα της αλλά στοχεύει στην βέλτιστη αντιμετώπιση της κατάστασης. Ο στρατός λειτουργεί υπό πολιτική εντολή και κατά βάση προσφέρει ανθρώπινο δυναμικό και τεχνικά μέσα τα οποία είναι απαραίτητα για την διαχείριση των αφίξεων τεράστιου αριθμού ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια.

Η Ελλάδα χαρακτήρισε την έκθεση της Επιτροπής ως “πολιτική” και κατηγόρησε την Κομισιόν για απόπειρα “επικοινωνιακής” απομόνωσης της χώρας.

Όλοι οι κανόνες ακολουθήθηκαν κατά γράμμα. Η αξιολόγηση της Σένγκεν και η έκθεση έγιναν μετά από επιτόπιες επισκέψεις, όπου οι εμπειρογνώμονες τόσο της Επιτροπής όσο και των κρατών μελών ήταν παρόντες. Το ίδιο γίνεται και σε άλλα κράτη μέλη. Η διαφορά είναι ότι τα σύνορα στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι υπό βαριά πίεση λόγω των ρευμάτων προσφύγων. Κοινοποιήσαμε το σχέδιο έκθεσης αξιολόγησης για την Ελλάδα μετά την επίσκεψη αυτή, προκειμένου [η Αθήνα] να υποβάλει παρατηρήσεις, και η πλειονότητα αυτών ελήφθη υπόψη.

Σας διαβεβαιώ ότι πρόκειται για μια εμπεριστατωμένη έκθεση, η οποία δείχνει ότι η Ελλάδα είχε ελλείψεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν υιοθετηθεί επαρκείς προτάσεις για την επανόρθωση της κατάστασης.

Αλλά από το Νοέμβριο η κατάσταση αλλάζει και με δεδομένες τις δεσμεύσεις και τις προσπάθειες των ελληνικών αρχών, οι ελλείψεις μπορούν να διορθωθούν.

Η Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε πρόσφατα ότι οι πρόσφυγες θα πρέπει να επιστρέψουν στις πατρίδες τους όταν τελειώσει ο πόλεμος. Μήπως αυτή η αλλαγή στάσης ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στις χώρες υποδοχής; Ποια είναι η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη δήλωση της Μέρκελ;

Η κα Μέρκελ έχει κάνει μια απίστευτη δουλειά κάτω από μεγάλη πίεση. Η Γερμανία έχει δείξει τεράστια φιλοξενία σε περιόδους όπου πολλά άλλα κράτη μέλη κλείνονται στον εαυτό τους. Καμία χώρα δεν μπορεί να το κάνει μόνη της. Τα κράτη μέλη έχουν μεγάλη ευθύνη και αρμοδιότητα στον τομέα αυτό. Ενώ έχουμε σημεία αναφοράς και κανόνες για το πώς πρέπει να πραγματοποιούνται οι διαδικασίες ασύλου, τα κράτη μέλη που αποφασίζουν τι καθεστώςθα δώσουν, και αν πρέπει να επανεξετάζσουν την κατάσταση μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να σταλεί πίσω αν η κατάσταση στη χώρα του δεν είναι ασφαλής – αυτή είναι η βασική αρχή της μη επαναπροώθησης. Και πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση μιας πολιτικής λύσης και τη σταθερότητα στη Συρία φυσικά. Αυτή η προσφυγική κρίση δεν μπορεί να είναι το status quo.

Είστε ικανοποιημένος με τη συμβολή της Τουρκίας στην προσφυγική κρίση; Οι Ευρωπαίοι Φιλελεύθεροι πρότειναν την περασμένη εβδομάδα τα 3 δις να πάνε στην Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τη βελτίωση των συνθηκών στα στρατόπεδα προσφύγων στην Τουρκία και όχι προς την τουρκική κυβέρνηση.

Πρώτα απ ‘όλα, επιτρέψτε μου να καταστήσω ένα πράγμα σαφές: τα 3 δις δεν είναι για την τουρκική κυβέρνηση, αλλά ακριβώς για τις οργανώσεις και τις κοινότητες που φιλοξενούν και βοηθούν τους πρόσφυγες. Τα 3 δις θα πάνε εκ των πραγμάτων στους πρόσφυγες άμεσα. Αυτό δεν είναι μόνο μια ευρωπαϊκή πρόκληση, αλλά μια παγκόσμια πρόκληση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να δουλέψουμε μαζί και είμαι βέβαιος ότι θα προχωρήσουμε σύντομα σε αυτό. Έργα στην Τουρκία, για παράδειγμα στον τομέα της εκπαίδευσης, πρέπει ήδη να αρχίσουν να χρηματοδοτούνται σύντομα.

Πώς θα διαχειριστεί ότι τα hot spots θα λύσουν το αδιέξοδο των προσφύγων, αν δεν εξασφαλιστεί ότι η μετεγκατάσταση των εγγεγραμμένων και ταυτόχρονα, εάν δεν γίνει αναθεώρηση του κανονισμού του Δουβλίνου;

Η προσφυγική κρίση είναι ένα πολύπλοκο και πολύπλευρο θέμα. Δεν θα λύσουμε τα προβλήματα απλά πιέζοντας ένα μαγικό κουμπί. Αυτό σημαίνει ότι, ενώ η συστηματική καταγραφή πρέπει να γίνει, ενώ όλα τα hotspots θα πρέπει να τεθούν σε λειτουργία το συντομότερο δυνατόν, και ενώ θα πρέπει να εντείνουμε τις μετεγκαταστάσεις, σχεδιάζουμε επίσης συστημικές μεταρρυθμίσεις.

Η μεταρρύθμιση του Δουβλίνου έρχεται την άνοιξη, και ήδη από το Μάρτιο θα είμαστε σε θέση να πούμε περισσότερα για την κατεύθυνση που οδεύουμε.

Αλλά, επίσης, δεν είναι μόνο για το Δουβλίνο: Είναι ολόκληρη η πολιτική μας για το άσυλο, που θα πρέπει να εξορθολογιστεί καλύτερα και να εναρμονιστεί , και πρέπει επίσης να βελτιώσουμε τις πολιτικές ένταξης και νόμιμης μετανάστευσης. Όλα αυτά τα στοιχεία πηγαίνουν χέρι-χέρι.

Σχεδιάζει η Επιτροπή να ζητήσει από την Ελλάδα να συνοδεύουν τα hot spots με τα κέντρα κράτησης;

Τα hotspots είναι εκεί για να υποστηρίξουν τη διαδικασία των πρώτων αφίξεων μέσω εγγραφής, ταυτοποίησης και δακτυλικών αποτυπωμάτων – να γίνει γνωστό αν οι άνθρωποι θα πρέπει να μετεγκατασταθούν, ή αν πρέπει να κάνουν τις διαδικασίας ασύλου τους στην Ελλάδα ή την Ιταλία, και στη συνέχεια είτε να χορηγηθεί άσυλο ή να επιστρέψουν.

Φυσικά, κατά τη διάρκεια όλου αυτού του διαστήματος, οι άνθρωποι πρέπει να μείνουν κάπου. Έτσι, είναι φυσιολογικό ότι χρειαζόμαστε περισσότερες θέσεις υποδοχής – η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να επεκτείνει τους χώρους υποδοχής του κατά 50.000 μετά τη συνάντηση των ηγετών των Δυτικών Βαλκανίων στις 25 Οκτωβρίου – αλλά χρειάζονται επίσης κέντρα κράτησης ή απομάκρυνσης για εκείνους που λαμβάνεται η απόφαση να επιστρέψουν, ιδιαίτερα αν υπάρχει κίνδυνος διαφυγής και εάν δεν είναι πρόθυμοι να επιστρέψουν εθελοντικά.

Η Δανία ψήφισε πρόσφατα υπέρ μεταρρυθμίσεων που αποσκοπούν στο να αποθαρρύνουν τους μετανάστες που ζητούν άσυλο καθυστερώντας επανένωσης οικογενειών. Επέτρεψε επίσης στις αρχές να κατάσχουν τα τιμαλφή. Θα μπορούσαν τέτοια περιοριστικά μέτρα να σταματήσουν τις μεταναστευτικές ροές στην ΕΕ;

Όλοι δεσμευόμαστε από τις βασικές αρχές της Σύμβασης της Γενεύης και τον Χάρτη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους ευάλωτους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες με αξιοπρέπεια και ανθρωπιά. Στην περίπτωση της Δανίας: η Δανία δεν δεσμεύεται από τους κανόνες του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, αλλά φυσικά πρέπει να τηρεί τους γενικές διεθνείς κανόνες. Είμαστε τώρα στη διαδικασία αξιολόγησης του νέου αυτού νόμου της Δανίας.

Γενικότερα σήμερα, φοβάμαι βλέπω μια άνοδο του εθνικισμού και της ξενοφοβίας, η οποία θέτει σε κίνδυνο την ίδια την καρδιά του ευρωπαϊκού εγχειρήματος: την αλληλεγγύη μας και την ένωσή μας. Αυτό υπερβαίνει τις προκλήσεις της κρίσης των προσφύγων, και για αυτό που πρέπει σήμερα να αναλάβουν ηγετικό ρόλο. Δεν θα αντιμετωπίσει αυτή την κρίση με τροφοδοτώντας φόβο. Μπορούμε να το κάνουμε μόνο αν συνεργαστούμε.

Σαράντης Μιχαλόπουλος/EurActiv

Στην Άγκυρα η Άγκελα Μέρκελ για το προσφυγικό

Σειρά επαφών για την ανάσχεση των προσφυγικών ροών ξεκίνησε η καγκελάριος Μέρκελ. Μετά τη συνάντησή της με τον γάλλο πρόεδρο Ολάντ στο Στρασβούργο χθες, έχει σήμερα επαφές με την πολιτειακή ηγεσία στην Άγκυρα. 

 

Τη δεύτερη επίσκεψή της από τον περασμένο Οκτώβριο πραγματοποιεί σήμερα η γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ στην Άγκυρα, όπου έχει επαφές με τον πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου και τον πρόεδρο της χώρας Ταγίπ Ερντογάν. 

 

Από την τελευταία συνάντησή της με τον τούρκο πρωθυπουργού, στο πλαίσιο της επίσκεψης Νταβούτογλου στο Βερολίνο, έχουν περάσει μόλις μερικές εβδομάδες. Όμως η προσφυγική κρίση ασκεί αφόρητη πίεση τόσο στην ΕΕ στο σύνολό της όσο και στην ίδια την καγκελάριο. Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Άγκελα Μέρκελ αγωνίζεται πλέον για την πολιτική της επιβίωση, με το 81% των Γερμανών να θεωρεί ότι το Βερολίνο έχει χάσει πλέον τον έλεγχο της κατάστασης και τη δημοτικότητά της καγκελαρίου έχει μειωθεί κατά 12% μέσα σε ένα μόλις μήνα. Και όσο περνά ο χρόνος, τόσο αυξάνεται το ποσοστό των Γερμανών που απορρίπτει την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» της Μέρκελ.

Στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων της καγκελαρίου πρώτα με τον πρωθυπουργό και στη συνέχεια με τον πρόεδρο της Τουρκίας βρίσκεται η τουρκική συμβολή στον περιορισμό των προσφυγικών ροών και η βοήθεια που χρειαστεί εκ μέρους της ΕΕ. Θυμίζουμε ότι η Άγκυρα έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι δεν επαρκούν τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ που προβλέπει το «Σχέδιο Δράσης», το οποίο συμφωνήθηκε μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας τον περασμένο Νοέμβριο. Την ίδια ώρα όμως αρκετές ευρωπαϊκές χώρες επικρίνουν την Τουρκία ότι δεν ανταποκρίνεται στη δέσμευσή της για καλύτερη προστασία των συνόρων της.

Ανταλλάγματα αναμένεται να ζητήσει η Αγκυρα

Όλα δείχνουν ότι η Άγκυρα θα ζητήσει ανταλλάγματα για τις προσπάθειες που καταβάλλει. Είναι, για παράδειγμα, γνωστό το αίτημα της Τουρκίας για χαλάρωση των προϋποθέσεων έκδοσης βίζας για τους Τούρκους που ταξιδεύουν στην ΕΕ. Και όλα δείχνουν ότι το αίτημα έχει πιθανότητες να γίνει αποδεκτό από τους Ευρωπαίους παρά τις όποιες αντιστάσεις, διότι η Ευρώπη βρίσκεται υπό τρομερή πίεση. 

 

Αν και ο αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, δήλωσε στον γερμανικό τύπο ότι δύσκολα μπορεί να φανταστεί πλήρη φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος έκδοσης βίζας, τόνισε ότι σχετικές διαπραγματεύσεις εξαρτώνται από τον περιορισμό των προσφυγικών ροών. 

 

Από την πλευρά της η πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των γερμανών Πρασίνων, Κάτριν Γκέρινγκ-Έκαρντ ζητά σε συνέντευξή της στη γερμανική δημόσια τηλεόραση ARD, χαλάρωση των προϋποθέσεων έκδοσης βίζας ως ένδειξη καλής θελήσεως «για την επιστροφή της Τουρκίας στη δημοκρατική οδό», χωρίς όμως, την ίδια στιγμή, να γίνουν υποχωρήσεις στα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του τύπου.

Χθες το βράδυ η καγκελάριος Μέρκελ συναντήθηκε για περίπου μιάμιση ώρα με τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ στο Στρασβούργο. Αν και οι δύο ηγέτες δεν προχώρησαν σε δηλώσεις μετά τις διαβουλεύσεις και το δείπνο που ακολούθησε με τον πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, κύκλοι της γαλλικής προεδρίας αναφέρουν ότι Βερολίνο και Παρίσι συμφώνησαν να υποστηρίξουν την Τουρκία στην εφαρμογή του Σχεδίου Δράσης.

  Στέφανος Γεωργακόπουλος/DW

Ο δρόμος προς την καταστροφή

Οι καιροί είναι πραγματικά δύσκολοι. Η χώρα κινδυνεύει να βυθιστεί σε ένα βαθύ σκοτάδι από το οποίο δεν θα βλέπει φως από πουθενά. Η τύχη της χώρας αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα χέρια των πολιτών. 

 

Σύμφωνα με μια τελευταία δημοσκόπηση το 46,2% θεωρεί ότι η χώρα μας βγήκε ζημιωμένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ταυτόχρονα το 76% δεν επιθυμεί την έξοδό της από αυτήν.

του Τάσου Παπαδόπουλου

Μολονότι η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι όλα θα πάνε καλά, εν τούτοις στην κοινή γνώμη διάχυτη είναι και πάλι η αγωνία, για το τι χειρότερο μας περιμένει στο αμέσως προσεχές διάστημα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι επίκειται η κατάρρευση του παρόντος πολιτικού σχήματος, με παράλληλη εκ νέου προσφυγή στις κάλπες.

Κάποιοι άλλοι λένε, ότι όλα τα είχαμε, οι εκλογές για τέταρτη φορά σε διάστημα ενός χρόνου μας έλλειπαν.

Για την ώρα έχουμε δεδομένα, από την μια την αποχώρηση του κουαρτέτου με ανοιχτά πολλά θέματα, όπως το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τα «κόκκινα» δάνεια και το δημοσιονομικό και από την άλλη, το σύνολο σχεδόν των πολιτών, από κάθε επαγγελματική τάξη να βρίσκεται στους δρόμους, με το κοινό σύνθημα να πάρει πίσω η κυβέρνηση τα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα.

Η κυβέρνηση από την άλλη πλευρά βρίσκεται σε συμπληγάδες πέτρες, μια και οι δανειστές πιέζουν για νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ενώ η κυβέρνηση μοιάζει αμήχανη εν μέσω των μεν και των δε.

Με αυτά τα δεδομένα, οι απειλές που εκτοξεύονται από κυβερνητικά στελέχη, περί εκ νέου προσφυγής στο λαό, με άγνωστα για την ώρα ερωτήματα, προκαλούν εύλογα ερωτηματικά σε κάθε αγωνιούντα για το μέλλον του πολίτη.

Όμως τα δεινά αυτής της χώρας και κατά προέκταση των πολιτών της, δεν τελειώνουν εδώ, μια και στην παρατεταμένη για μια εξαετία κρίση έρχεται να προστεθεί και το μεταναστευτικό, που συνοδεύεται πέραν της πληθώρας των προσφυγικών ροών, με απειλές από τις χώρες του βορά, ότι θα στήσουν γραμμή «Μαζινό» στα σύνορα της χώρας μας με την ΠΓΔΜ και την Βουλγαρία, με προφανή σκοπό να εγκλωβιστούν οι εισερχόμενοι πρόσφυγες και παράτυποι μετανάστες στη χώρα μας, με παράλληλη έξοδο της Ελλάδας από την συνθήκη Σένγκεν.

Μας λένε να εμποδίσουμε τους εισερχομένους. Δεν μας λένε πως εμποδίζει κανείς, μια φουσκωτή βάρκα υπερφορτωμένη με γυναίκες και παιδιά, μέσα στα φουρτουνιασμένα νερά του Αιγαίου. Τους πυροβολείς, τους πνίγεις ή τους συνοδεύεις με πολεμικά πλοία πίσω στην Τουρκία;

Η εμπλοκή του πολεμικού ναυτικού, που υπαινίσσονται κάποιοι στην Ευρώπη, έρχεται σε αντίθεση με τα όσα ρυθμίζονται γι αυτές τις περιπτώσεις , από το διεθνές δίκαιο.

Ταυτόχρονα θέτουν και χρονικές προθεσμίες για την ολοκλήρωση των hotspots στα πέντε νησιά του Αιγαίου, καθώς και την εγκατάσταση κέντρων υποδοχής στην ηπειρωτική Ελλάδα. Σφυρίζουν αδιάφορα από το γεγονός ότι χώρες, όπως το Πακιστάν, αρνούνται το επαναπατρισμό των πολιτών τους.

Το κόστος των προσφύγων-μεταναστών είναι δυσβάστακτο για την παρούσα οικονομική συγκυρία της χώρας. Τα χρήματα όμως από την Ευρώπη και η υλικοτεχνική υποδομή υπολείπονται κατά πολύ των υποχρεώσεων, που έχουν φορτώσει στην Ελλάδα, την ώρα που έστειλαν ήδη την επιταγή στον Ερντογάν των τριών δις, από τα οποία η ελληνική συμμετοχή ξεπέρασε τα 25 εκατομμύρια ευρώ.

Από την πλευρά η Άγκυρα ουδέν έπραξε μέχρι σήμερα για την αποτροπή της δράσης των διακινητών και παράλληλα δεν συζητάει το θέμα της ταυτοποίησης των προσφύγων στην τουρκική επικράτεια.

Όλα αυτά κοντεύουν να τρελάνουν τους πολίτες αυτής της χώρας, κάτι που αποδεικνύεται από τις κάθε λογής δημοσκοπήσεις. Σύμφωνα με μια τελευταία, που έγινε για λογαριασμό του νεοσύστατου οργανισμού «Διανέοσις» που θα δημοσιοποιηθεί τις επόμενες ημέρες, το 46,2% θεωρεί ότι η χώρα μας βγήκε ζημιωμένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ταυτόχρονα το 76% δεν επιθυμεί την έξοδό της από αυτήν.

Πάνω από το 40% των νέων από 18-24 ετών επιθυμεί την πρόσδεση της χώρας στην Ρωσία του Πούτιν και την αποχώρηση της από την Ε.Ε.

Σε συντριπτικά ποσοστά βρίσκεται απέναντι στο Ισλάμ, τον κομμουνισμό, τον καπιταλισμό και τις πολυεθνικές, ενώ δεν πολυσυμπαθεί έννοιες, όπως, δεξιά, ριζοσπαστισμός, αριστερά και συνδικαλισμός.

Αντίθετα θετικά βλέπει τις αποκρατικοποιήσεις, την οικονομία της αγοράς, το σοσιαλισμό, τις αγορές και την ανταγωνιστικότητα.

Τέλος το 88,6% επιθυμεί συναίνεση. Πολύ απλά ο λαός, ανεξάρτητα του τι ψηφίζει, ζητάει από τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας να τα βρουν και να φροντίσουν από κοινού να βγάλουν την πατρίδα μας, από τα σημερινά της αδιέξοδα.

Και τι θα γίνουν οι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας; Αυτοί που μέσα από το ντοπάρισμα και τον φανατισμό φτιάχνουν τις διαχωριστικές γραμμές, που τους οδηγούν στις καρέκλες της εξουσίας; Από τα δύο ερωτήματα αυτά προκύπτει ένα τρίτο. Μέχρι πότε ο ελληνικός λαός θα δέχεται όλη αυτή την κοροϊδία των παχυλών υποσχέσεων, που δεν εκπληρώνονται ποτέ, όταν αυτοί που τις έδωσαν καταλαμβάνουν την εξουσία;

Οι καιροί είναι πραγματικά δύσκολοι. Η χώρα κινδυνεύει να βυθιστεί σε ένα βαθύ σκοτάδι από το οποίο δεν θα βλέπει φως από πουθενά. Η τύχη της χώρας αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα χέρια των πολιτών.

Εμείς οφείλουμε να πιέσουμε όχι απλά για τα μικρά συμφέροντα μας, αλλά για το αύριο, κυρίως των παιδιών μας, που έχουμε καταδικάσει με την ανεύθυνη πολλές φορές συμπεριφορά μας. Ο χρόνος που απομένει είναι περιορισμένος, μια και η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει. Για να μην γίνει η πατρίδα μας μια απέραντη πόλη Χομς…

orgi.gr

Θέλουν την Ελλάδα στρατόπεδο συγκέντρωσης

Η γεωπολιτική μέγγενη περισφίγγει τη χώρα – Πρόσχημα και εργαλείο εκβιασμών το προσφυγικό για να προωθηθούν συνολικότεροι σχεδιασμοί

Η χώρα διαλύεται και βυθίζεται. Η κυριαρχία της δεν υπάρχει. Είναι αποικία χρέους και ειδικού σκοπού διαμετακομιστικό κέντρο. Η φιλοϊμπεριαλιστική μνημονιακή κεντροαριστερά (ΣΥΡΙΖΑ) χρεώνεται εξ ολοκλήρου αυτήν την «επιτυχία». Φορτώνεται μια εθνική και κοινωνική καταστροφή!

του Ρούντι Ρινάλντι στο "Δρόμο της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"

Ας υποθέσουμε ότι είναι σε εξέλιξη μια κολοσσιαία μετακίνηση εκατομμυρίων ανθρώπων, λόγω πολέμων και διάλυσης των χωρών τους από τους αδίστακτους: ιμπεριαλιστές, χρηματιστές, αγορές, ολιγάρχες, Τζιχαντιστές κ.λπ. κ.λπ. Κύριος προορισμός των εκατοντάδων χιλιάδων απελπισμένων και σε απόγνωση ανθρώπων είναι η Ευρώπη. Αποκλειστικό -σχεδόν- πέρασμα η Ελλάδα. Οπότε, τι κάνουμε; Η λογική «ας περιμένουμε να περάσουν από δω και ας πάνε όπου νομίζουν» αποδείχθηκε ρηχή, καταστροφική. Κάποια στιγμή οι στρόφιγγες κλείνουν, τα σύνορα σφραγίζουν και στην Ελλάδα εγκλωβίζονται εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες.

Την ίδια στιγμή από τη μεριά της Τουρκίας συνεχίζονται οι καραβιές προς την Ελλάδα, οι εκβιασμοί και τα παζάρια με την Ε.Ε., και βλέπουμε… Το ότι το προσφυγικό-μεταναστευτικό έχει γίνει γεωπολιτικό πρόβλημα μεγάλου μεγέθους και εργαλείο εκβιασμών και τετελεσμένων, ακόμα δεν θέλουμε να το αντιληφθούμε… Τώρα ανακοινώνεται σχεδόν επίσημα ότι υπάρχουν σχεδιασμοί για τη δημιουργία πόλεων-στρατοπέδων για 300 ή 400 χιλιάδες πρόσφυγες π.χ. στην Αθήνα. Δημοσιεύματα του ξένου Τύπου προϊδεάζουν για όσα σχεδιάζονται και κανείς δεν θέλει να αντιληφθεί.

Την ίδια στιγμή η Ε.Ε. εκβιάζει διπλά τη χώρα. Απαιτεί πρόσθετα μέτρα εξαθλίωσης της κοινωνίας, με αφορμή την αξιολόγηση και επαναφέρει σχέδια εξόδου της χώρας από τη Σένγκεν, γιατί η χώρα δεν ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της. Παράλληλα, κατρακυλά στις πιο άθλιες ναζιστικές πρακτικές του παρελθόντος. Πρώτα η Δανία, και ακολούθησαν Ελβετία και Γερμανία (Βαυαρία) που αποφάσισαν με νόμο να δεσμεύουν τα τιμαλφή και άλλα πράγματα αξίας που έχουν μαζί τους οι πρόσφυγες, έναντι της «φιλοξενίας» που τους παρέχεται. Όχι, ακόμη δεν θέσπισαν νόμο ώστε να αφαιρούνται και τα… χρυσά τους δόντια. 

Η μικρή ιστορία του τελευταίου χρόνου

 

Η πρώτη και δεύτερη φορά Αριστερά παρέβλεπε όλα τα γεωπολιτικά ζητήματα, τα θεωρούσε δευτερεύουσας σημασίας και νόμιζε ότι επικρατώντας στο εσωτερικό, απέναντι κυρίως στη Ν.Δ., θα εξασφάλιζε μια «έντιμη συμφωνία» με τους Γερμανοευρωπαίους. Το σχέδιο απλό: Ολίγη διαπραγμάτευση, με κάτι από κοινωνική ευαισθησία και αρκετές δόσεις υποστήριξης δικαιωμάτων θα αποτελούσαν τη συνταγή διακυβέρνησης και με αυτά θα κερδιζόταν κάποιος χρόνος. Στο πλαίσιο, λοιπόν, του «δικαιωματισμού» δημιούργησε και ένα «υπουργείο» Μεταναστευτικής Πολιτικής, το οποίο ανέλαβε η Τ. Χριστοδουλοπούλου, θέλοντας να δείξει μια άλλη νοοτροπία και πολιτική γύρω από ένα ευαίσθητο θέμα. Την υπουργό αυτή θα τη θυμάται το πανελλήνιο (αν τη θυμάται) για την έκφραση ότι «οι μετανάστες λιάζονται και εξαφανίζονται» και για την πολιτική χαλάρωσης ορισμένων μέτρων για όσους φτάνουν στη χώρα.

Το κακό είναι ότι οι εγκέφαλοι της πρώτη φορά Αριστεράς δεν είχαν αντιληφθεί τι ερχόταν: Ενώ είχε αναγγελθεί ένα τσουνάμι προσφυγικής και μεταναστευτικής ροής δεν το είχαν πάρει χαμπάρι ζαλισμένοι από τα στερεότυπα της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας» που διακήρυτταν σε κάθε ευκαιρία τυχαία, τάχα, άνθρωποι που έχουν υπηρετήσει από τον Σημιτισμό μέχρι και τον Σόρος. Δύσκολο να το πιστέψει κανείς καθώς, από τη δεκαετία του ’90 είχε διαφανεί πως η Ελλάδα προοριζόταν για χώρα στάθμευσης και αποθήκευσης προσφυγικών ροών, τότε από Βαλκάνια κυρίως και ανατολικές χώρες. Η συγκυρία, βέβαια, εκείνης της εποχής δεν ήταν κρίσης και μνημονιακής διάλυσης της χώρας. Έτσι θυμόμαστε πώς οι ροές εκείνης της εποχής χρησιμοποιήθηκαν για το «ελληνικό θαύμα» της περιόδου. Τώρα, όμως, το προσφυγικό κύμα είναι άλλης σύνθεσης. Δεν αποτελείται από ειδικευμένο εργατικό δυναμικό και μεταξύ των προσφύγων και μεταναστών ανακατεύονται περίεργοι και ίσως επικίνδυνοι Τζιχαντιστές ή υποψήφιοι τέτοιοι. Οι σχεδιασμοί, επομένως, τροποποιούνται αλλά παραμένει το κύριο. Ότι, δηλαδή, η Ελλάδα θα αποτελέσει το βασικό σημείο απορρόφησης, το βασικό δίχτυ προστασίας και φράχτη της ροής προς την Ευρώπη. Και συνάμα η χώρα θα μετατραπεί σε χώρο αποθήκευσης και εγκατάστασης (για πόσο δεν τους νοιάζει). Όταν είσαι διαμετακομιστικό κέντρο δεν ξέρεις ποτέ μέχρι πότε τα «εμπορεύματα» θα σταθμεύσουν στις αποθήκες σου, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων. Έτσι, το ιδιαίτερο «εμπόρευμα» μπορεί να φτάσει σε αριθμούς πολύ πάνω από τις 400.000 και να παραμείνει σε μια χώρα με 1.500.000 άνεργους και 3.000.000 φτωχούς. Τόσο απλά. Δίπλα σε μια καταστροφή που όλοι την παρομοιάζουν με το ισοδύναμο ενός πολέμου (απότομη πτώση ΑΕΠ 25-30%, 400.000 νέοι και επιστήμονες να έχουν φύγει από τη χώρα και το κακό να συνεχίζεται) προστίθεται και ένας αριθμός ψυχών ξεκληρισμένων από τις χώρες τους και δημιουργείται μια αφόρητη κατάσταση.

Στην περίοδο Χριστοδουλοπούλου της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα λέγονταν ανοησίες του τύπου: «το προσφυγικό μπορεί να μας λύσει μέχρι και το δημογραφικό πρόβλημα», «όλοι οι άνθρωποι είμαστε αδέλφια που λιαζόμαστε παρέα» και άλλα αντίστοιχα. Μετά την άνοιξη, όταν άρχισαν να πυκνώνουν στα νησιά οι πρόσφυγες και μετανάστες, ειπώθηκε ότι «είμαστε σε μια κανονική κατάσταση αφού κάθε χρόνο τέτοια εποχή έχουμε τέτοια φαινόμενα». Όταν άρχισαν να δημιουργούνται όροι ασφυξίας, τα παπαγαλάκια του «υπουργείου» μίλησαν για γρήγορη απορρόφησή τους στα ενδότερα. Ήταν τότε που ο Φλαμπουράρης, με το γνωστό ύφος, κανόνιζε καθυστερημένα έκτακτα δρομολόγια πλοίων. Με το καλοκαίρι τέλειωσε και η χαζοχαρούμενη περίοδος. Το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης ήταν στραμμένο στη συντριβή της «διαπραγμάτευσης» και στην υπερψήφιση του 3ου μνημονίου από την κυβέρνηση που θα το έσκιζε, κι έτσι η πραγματικότητα στα νησιά πέρασε χωρίς να θέλει κανείς να προσθέσει κι άλλους μπελάδες στο ήδη φορτωμένο κεφάλι του.

Η φάση της «υπευθυνότητας»

Η Τ. Χριστοδουλοπούλου συνεχίζει να επιβραβεύεται και τοποθετείται στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας και τώρα είναι αντιπρόεδρος της Βουλής. Το υπουργείο αναλαμβάνει ο πιο μετρημένος και σοβαρός Γ. Μουζάλας που έχει σχετική εμπειρία από τέτοια ζητήματα. Το πρόβλημα όμως έχει πάρει γιγάντιες διαστάσεις. Τα επιχειρήματα αναδιατάσσονται: «Από τη στιγμή που τους βρίσκουμε στη θάλασσα τους διασώζουμε» και «δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα» (πρωθυπουργός) – για να διορθωθεί μετά ότι «τα θαλάσσια σύνορα δύσκολα φυλάσσονται». Στην πραγματικότητα, η κυβερνητική πολιτική αποδέχθηκε όσα είχε αποφασίσει η Ε.Ε. για το θέμα, και η ίδια αναγορεύτηκε «ως η καλή πλευρά της Ευρώπης, το πραγματικό της πρόσωπο, ενάντια σε φράχτες». Εκείνη τη στιγμή η Ε.Ε. έχει ορίσει: 5 «καυτά σημεία» (Hot spots) για έλεγχο και ταυτοποίηση στα νησιά, υποχρέωση της χώρας να φιλοξενήσει 80.000 πρόσφυγες και μια μικρή ροή ταυτοποιημένων προσφύγων προς διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Από τότε είχαμε αποδεχτεί να φυλάσσονται τα σύνορα από δυνάμεις της Frontex.

Στη συνέχεια πραγματοποιείται ένα μεγάλο άνοιγμα της Ε.Ε.-Γερμανίας προς την Τουρκία, η οποία… πριμοδοτείται για τη στάση της στο Προσφυγικό και μάλιστα προωθείται η πρόταση για κοινές περιπολίες Ελλάδας-Τουρκίας-Γερμανίας στο Αιγαίο. Κάτι ψελλίζουν οι αρμόδιοι για το Προσφυγικό (π.χ. η ταυτοποίηση να γίνεται στα παράλια της Τουρκίας και όχι στα νησιά, αλλά η ελληνοτουρκική φιλία και τα «Αχμέτ» και «Αλέξης» δεν αφήνουν περιθώριο για καμιά καταγγελία του ρόλου της Τουρκίας στην περιοχή – ούτε καν για το Κουρδικό…).

Στην Αριστερά υπήρχαν δυνάμεις που χαιρέτιζαν σαν νίκη του εργατικού κινήματος την απόφαση της Ε.Ε. να δεχτεί μερικές χιλιάδες προσφύγων, και άλλες που νόμιζαν ότι θα απέφευγαν την εκατόμβη στο Αιγαίο με το να πέσει ο φράχτης στον Έβρο. Κι αυτά, σε πλήρη αδιαφορία για τους σχεδιασμούς που σήμερα κυνικά αποκαλύπτονται για τη χώρα μας. Γιατί η χώρα μας προορίζεται να γίνει το πρώτο ευρωπαϊκό «Νταχάου» για τους πρόσφυγες, να γίνει ολόκληρη ένα «Νταχάου» και για τους κατοίκους της, να γκριζάρουν όχι μόνο τα μισά νησιά του Αιγαίου αλλά και η ίδια η υπόσταση της χώρας. Οι διαστάσεις των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών είναι, και θα γίνουν τέτοιες, που κανένας εθελοντισμός και καμιά δομή δεν θα μπορεί να αντέξει το βάρος της διαχείρισης.

Τα όσα πρόσφερε ο λαός απλόχερα (παρά τα προβλήματά του), διόλου θα επαρκούν στη συνέχεια.

Ας το πάρουμε χαμπάρι: Δεν μας απειλεί απλά μια κακή νεοφιλελεύθερη μνημονιακή πολιτική. Βρισκόμαστε την ίδια στιγμή σε μια γεωπολιτική τανάλια που μας περισφίγγει από δύο τουλάχιστον μεριές και απειλούμαστε και εκβιαζόμαστε σε όλη την γραμμή: ή φτιάχνετε τα hot spots σύντομα ή σας διώχνουμε από τη Σένγκεν. Ή δέχεστε 1-2 εκατομμύρια πρόσφυγες και σας ελαφραίνουμε το χρέος ή σας τους στέλνουμε έτσι κι αλλιώς και σας διώχνουμε από την Ευρωζώνη. Και μνημόνιο και Grexit και αποικία-φράχτης και αποθήκη ψυχών. Η Ελλάδα διαμελισμένη, πρώτο «Νταχάου» στην Ευρώπη, απέραντο γκέτο με ισοπεδωμένη ταυτότητα και υπόσταση για τους ιθαγενείς που θα μένουν στα δικά τους γκέτο και σκλάβους πρόσφυγες μετανάστες σε πολλαπλά γκέτο και σε φυλετικές συγκρούσεις αναμεταξύ τους.

Το πείραμα Ελλάδα συνεχίζεται με εφιαλτικές σκηνές από το μέλλον μιας δυαδικής γκετοποιημένης κοινωνίας, μιας χώρας που θα έχει μετατραπεί σε χώρο με πολύ λιγότερη Ελλάδα. Με διανόηση αποχαυνωμένη να κοιμάται μακάρια στους διαδρόμους και στα γκαλά της εξουσίας, με «αριστερούς» που για μια θέση στο κόμμα και στο κράτος ξεχνούν τα πάντα, με έναν «ευρωπαϊσμό» που ανακηρύσσει τον λαό βάρβαρο και ηλίθιο.

Τι χρειάζεται;

Πρωτίστως αναγνώριση του προβλήματος. Να ιδωθεί στις πραγματικές του διαστάσεις και να χαραχθεί μια στάση απέναντί του. Πλατιά αποκάλυψη – καταγγελία των σχεδιασμών για τη χώρα. Να ονομαστούν συγκεκριμένα όλοι όσοι απεργάζονται και προωθούν αυτούς τους σχεδιασμούς. Δηλαδή Ε.Ε., ΝΑΤΟ, Τουρκία. Να μην παραδοθεί η χώρα στα χέρια των εκβιαστών. Να τελειώνουμε με έναν ευρωπαϊσμό που παραπαίει και είναι υπεύθυνος για πολλά δεινά της χώρας. Είναι αδιανόητο να έχουν πνιγεί πάνω από 3.500 άνθρωποι στη Μεσόγειο –η πλειοψηφία τους στο Αιγαίο– και αυτό να παρουσιάζεται σαν κάτι που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Είναι οργανωμένο έγκλημα με υπεύθυνους τους Τούρκους διακινητές, τις τουρκικές Αρχές που συστηματικά χρησιμοποιούν αυτό το χαρτί, και βεβαίως όλες τις ευρωπαϊκές και ΝΑΤΟϊκές χώρες που έσπειραν και έθρεψαν τους πολέμους διάλυσης τόσων χωρών στην περιοχή.

Συνολικά το πολιτικό μας σύστημα και ειδικά το πολιτικό προσωπικό δεν μπορούν καν να διανοηθούν τα βέτο ή και την παραίτηση. Επομένως, η καταγγελία της ενδοτικότητας και του επίσημου ραγιαδισμού είναι σταθερό καθήκον. Ο πολιτικός κόσμος και οι υποταγμένες κυβερνήσεις, και ιδιαίτερα η σημερινή, υποστέλλουν κάθε άμυνα απέναντι στα σχέδια μιας μεγάλης γεωπολιτικής αναδιάταξης στην περιοχή που περιλαμβάνει προσφυγικό, Αιγαίο και Κύπρο.

Σε λίγο κυριολεκτικά θα τρίβουμε τα μάτια μας με όσα σχεδιάζονται. Να οικοδομηθεί ένα κίνημα πολιτικής και οικονομικής ανεξαρτησίας, διεξόδου, αναγέννησης της χώρας και του λαού.

Η χώρα διαλύεται και βυθίζεται. Η κυριαρχία της δεν υπάρχει. Είναι αποικία χρέους και ειδικού σκοπού διαμετακομιστικό κέντρο. Η φιλοϊμπεριαλιστική μνημονιακή κεντροαριστερά (ΣΥΡΙΖΑ) χρεώνεται εξ ολοκλήρου αυτήν την «επιτυχία». Φορτώνεται μια εθνική και κοινωνική καταστροφή!

Ο ξένος Τύπος αποκαλύπτει

Financial Times: Η Ελλάδα να ανταλλάξει χρέος με πρόσφυγες
Η Ελλάδα θα συμφωνήσει να σφραγίσει τα βόρεια σύνορά της με τη βοήθεια της Ε.Ε., διακόπτοντας τη ροή μεταναστών στη Βόρεια Ευρώπη. Σε αντάλλαγμα, η Γερμανία θα συμφωνήσει σε μια μεγάλη διαγραφή του ελληνικού χρέους, καθώς και σε άμεση οικονομική βοήθεια για τη διαχείριση της τρέχουσας κρίσης. Οι πρόσφυγες που θα καταφθάνουν στην Ελλάδα θα φιλοξενούνται στα ελληνικά νησιά, σε καταυλισμούς προσφύγων υπό τη διαχείριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα επιστρέφουν στη Συρία (ή όπου αλλού πηγαίνουν), μόλις αποκατασταθεί η ειρήνη.

Le Monde: Η Κομισιόν εξετάζει την «έξωση» της Ελλάδας από τη Σένγκεν

Η Κομισιόν θα κάνει πρώτα μια επιτόπια αποτίμηση της κατάστασης στα ελληνοτουρκικά σύνορα, που αποτελούν και το εξωτερικό όριο της ζώνης Σένγκεν. Θα υποβάλει στη συνέχεια την έκθεσή της στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής, όπου η εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα πρέπει να εγκριθεί με ενισχυμένη πλειοψηφία.

Από το σημείο αυτό και μετά η Ελλάδα θα έχει περιθώριο τριών μηνών για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Εάν μετά το τρίμηνο κριθεί ότι η φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. παραμένει ανεπαρκής, τότε η Κομισιόν θα εισηγηθεί διετή αναστολή της Σένγκεν και επαναφορά των εσωτερικών συνοριακών ελέγχων από τις άλλες χώρες της Ε.Ε. (Γερμανία, Αυστρία κ.λπ.)

Ζαν Κλοντ Γιούνκερ

«Συμφωνώ πλήρως ότι ρόλο-κλειδί σε αυτό είναι το να δίνεται η ευκαιρία σε μετανάστες να αιτούνται διεθνούς προστασίας και, εάν επιλέξουν να μην το κάνουν ή προκύψει ότι δεν βρίσκονται σε ανάγκη προστασίας, τότε θα πρέπει αμέσως να επιστρέφουν στις χώρες προέλευσής τους – ή σε χώρες transit».