Οι πολιτικοί ορισμοί του Αλέξη Τσίπρα

Το έχουμε ξαναγράψει και το τονίζουμε σε κάθε ευκαιρία: η πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά. Αυτό ο κ. πρωθυπουργός το ξέρει καλά και ας μην επιχειρεί συνειδητά να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό... 

 

του Γιάννη Ανδρουλιδάκη*

Οι δραματικές εξελίξεις στην Τουρκία επισκίασαν το τελευταίο διάστημα τα γεγονότα της εσωτερικής πολιτικής σκηνής, τα οποία ήταν αρκετά και σημαντικά, όπως η συζήτηση για τον εκλογικό νόμο ή η μελαγχολική είδηση ότι το πιο κερδοφόρο «προϊόν» από όσα εξάγουμε είναι το ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο στις χώρες, όπου εργάζεται, έχει παράγει πάνω από 50 δισ. ευρώ ΑΕΠ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, νομίζω, με πολλαπλές προεκτάσεις παρουσιάζει η συνέντευξη που παραχώρησε ο πρωθυπουργός στο ΣΚΑΙ και στον κ. Αλέξη Παπαχελά.

Εκεί ο κ. Τσίπρας είπε πολλά. Μίλησε για πιθανή εκλογή του ΠτΔ από το λαό, σαν να είναι το κύριο πρόβλημα που αφορά την ελληνική κοινωνία. Επίσης, αναφέρθηκε σε πιθανό συμβουλευτικό δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση λες και το προηγούμενο το οποίο ήταν δεσμευτικό έγινε σεβαστό. Tόνισε, ακόμη, ότι αποφύγαμε το failed state αποκρύπτοντας ότι βιώνουμε στην πραγματικότητα μια χρεοκοπία εντός του ευρώ. Επιπλέον, υπερασπίστηκε τις αποκρατικοποιήσεις, δηλαδή το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας η οποία χαρίζεται για κομμάτι ψωμί στις κρατικές εταιρείες (στην κινέζικη Cosco το λιμάνι του Πειραιά, στη γερμανική FRAPORT τα 14 αεροδρόμια και στον ιταλικό σιδηρόδρομο η ΤΡΑΙΝΟΣΕ). Τέλος, δήλωσε ότι αισθάνεται σαν τον τενίστα που του έρχονται διαρκώς μπαλάκια που τα βαράει. Εκτός τόπου και χρόνου η παρομοίωση. Μάλλον πιο ταιριαστή θα ήταν εκείνη με τον ίδιο σε ρόλο καρπαζοεισπράκτορα.

Ξεχωρίζει , ωστόσο, ο ορισμός του για το τι είναι σήμερα προοδευτικό και αριστερό. «Ό, τι μπορεί να δώσει», είπε, «προοπτική ανάκαμψης της οικονομίας και δημιουργία θέσεων εργασίας». Ακόμη κι αν κανείς συμφωνούσε μαζί του θα αναρωτιόταν πώς θα γίνει αυτό, μέσα από ποιο δρόμο και ποια πολιτική. Με την ακραία νεοφιλελεύθερη που υιοθέτησε και εφαρμόζει; Με το τρίτο μνημόνιο και τον κόφτη; Με τον νέο ασφαλιστικό νόμο, τις περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις, την ανελέητη φορολογία; Με την κατάργηση των τελευταίων κοινωνικών δικαιωμάτων και την εξαθλίωση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού; Έτσι θα έρθει η ανάπτυξη και η μείωση της ανεργίας; Τόσο πολύ περιόρισε, λοιπόν, στο παρόν τις διαχρονικές αξίες της Αριστεράς και τόσο φτωχό είναι το όραμα του πρώτου «αριστερού» κυβερνήτη και του κόμματος του;

Το έχουμε ξαναγράψει και το τονίζουμε σε κάθε ευκαιρία: η πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά. Αυτό ο κ. πρωθυπουργός το ξέρει καλά και ας μην επιχειρεί συνειδητά να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό. Αντίβαρο στη μνημονιακή πολιτική δεν αποτελούν ούτε οι ορισμοί του κ Τσίπρα, ούτε τα εγκαίνια του Νοσοκομείου της Θήρας, που τόσο πολύ προβλήθηκαν από τα φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ. Η αριστερή πολιτική βρίσκεται στον αντίποδα της εφαρμοζόμενης και αυτό το γνωρίζουν οι πάντες και δε μπορώ να φανταστώ ότι το αγνοεί ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Η ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων εργασίας δεν περνάει από τα μνημόνια και την ευρωζώνη, αλλά θα προκύψει από μια διαφορετική πολιτική, στην οποία θα πρωταγωνιστεί ο ελληνικός λαός, που θα βάλει μπροστά την παραγωγική μηχανή της χώρας και θα δημιουργήσει πλούτο για τους πολλούς. Η ωραιοποίηση μιας άθλιας πραγματικότητας που επιχειρεί το κυβερνητικό επιτελείο δεν πείθει. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η κατήφεια και η απελπισία αποτελούν, πλέον, μόνιμα χαρακτηριστικά των λαϊκών στρωμάτων.

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας, ωμός και κυνικός, δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει ούτε την πάσα που του έκανε ο ακραιφνής μνημονιακός κ. Παπαχελάς. Στο ερώτημα αν νιώθει την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη για τις προσδοκίες που δημιούργησε απάντησε ότι δε θα το κάνει, γιατί η μεγάλη πλειοψηφία εκείνων που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ είχαν επίγνωση ότι πολλές από τις δεσμεύσεις δε θα υλοποιηθούν και ότι θα καταλήξουν σε συμβιβασμό (!!). Δηλαδή παραδέχτηκε ότι και ο ίδιος έταζε λαγούς με πετραχήλια και υποσχέσεις ανεφάρμοστες. Με μια τέτοια ομολογία ο κ. πρωθυπουργός έδωσε, χωρίς να το καταλάβει, άλλον έναν ορισμό: εκείνον του πολιτικού απατεώνα. Και στο κάδρο των πολλών της μεταπολίτευσης έβαλε τον εαυτό του στην πιο περίοπτη θέση.

*Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας

Ενίσχυση 82,6 εκ. ευρώ στην Ελλάδα μέσω Ταμείου Ασύλου και Μετανάστευσης

82,6 εκατομμύρια ευρώ σε έκτακτη χρηματοδότηση θα παραχωρηθούν στην Ελλάδα μέσω του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και  Ένταξης (AMIF) και του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας (ISF).

Το υπουργείο Υγείας θα λάβει 24,2 εκατ. έκτακτης χρηματοδότησης από το AMIF, για την ενίσχυση της παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στους πρόσφυγες και συγκεκριμένα για την παροχή ιατρικών και ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών σε κέντρα φιλοξενίας προσφύγων, καθώς και την ενίσχυση του συστήματος δημόσιας υγείας και των δομών επιδημιολογικής παρακολούθησης.

Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα λάβει 58,4 εκατομμύρια ευρώ για τη φιλοξενία, την εστίαση, την υγειονομική περίθαλψη και τη μεταφορά των προσφύγων. 

Όπως αναφέρει η  Κομισιόν, με τα χρήματα αυτά η Ελλάδα έχει λάβει 345 εκατ. για την αντιμετώπιση του προσφυγικού από το 2015.

Ένταση μεταξύ Γερμανίας - Τουρκίας λόγω Φετουλάχ Γκιουλέν

Σύμφωνα με τη "Χουριέτ", η Άγκυρα ζήτησε από το Βερολίνο να κινηθεί εναντίον των δραστηριοτήτων του Φετουλάχ Γκιουλέν, αλλά η Γερμανία θεωρεί ότι χρειάζονται περισσότερες αποδείξεις για τις κατηγορίες...

Ένταση στις σχέσεις Τουρκίας - Γερμανίας προκαλεί η άρνηση του Βερολίνου να θέσει περιορισμούς στα ιδρύματα της κοινότητας Γκιουλέν στη χώρα, όπως μεταδίδουν τουρκικά μέσα ενημέρωσης.

Σύμφωνα με τη "Χουριέτ", η Άγκυρα ζήτησε από το Βερολίνο να κινηθεί εναντίον των δραστηριοτήτων του Φετουλάχ Γκιουλέν, ωστόσο η γερμανική πλευρά θεωρεί ότι χρειάζονται περισσότερες αποδείξεις για την κατηγορία της τρομοκρατικής οργάνωσης.

Πρόβλημα στις σχέσεις Τουρκίας και Γερμανίας αποτελεί και η παρουσία του εισαγγελέα Ζεκερία Οζ στο Βερολίνο, του οποίου η Άγκυρα ζητά την έκδοση.

Η γερμανική Ε.Ε. δεν αλλάζει, μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει

Τα πρώτα γερμανικής έμπνευσης σήματα δόθηκαν με τη «σκληρή» στάση της Ε.Ε. προς τη Βρετανία να προχωρήσει άμεσα τις διαδικασίες εξόδου. Ακολούθησε η επίσης «σκληρή» στάση, όσον αφορά το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των ιταλικών τραπεζών. Και από την περασμένη βδομάδα ξεκίνησε η διαδικασία πίεσης και κυρώσεων σε Ισπανία και Πορτογαλία, επειδή δεν τηρούν τα προβλεπόμενα όσον αφορά το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος...

Πώς το μέτωπο του Νότου γίνεται από την κυβέρνηση ξανά «ναι σε όλα» 

του Παύλου Δερμενάκη

Μετά την ετυμηγορία του βρετανικού λαού για την έξοδο (Brexit) από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) οι ηγέτες της γερμανικής Ε.Ε. προσπαθούν να δείξουν πυγμή, για να αποφύγουν νέα αντίστοιχης μορφής προβλήματα, καθώς οι λαοί αναγνωρίζουν σταδιακά ότι αυτή η ένωση δεν έχει να τους προσφέρει απολύτως τίποτα, αντίθετα αφαιρεί από αυτούς και δίνει στους έχοντες και κατέχοντες.

Τα πρώτα γερμανικής έμπνευσης σήματα δόθηκαν με τη «σκληρή» στάση της Ε.Ε. προς τη Βρετανία να προχωρήσει άμεσα τις διαδικασίες εξόδου. Ακολούθησε η επίσης «σκληρή» στάση, όσον αφορά το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των ιταλικών τραπεζών, απαιτώντας να τηρηθούν οι διαδικασίες της σχετικής οδηγίας που προβλέπει τη συμμετοχή των καταθετών στη διάσωση (bail-in). Και από την περασμένη βδομάδα ξεκίνησε η διαδικασία πίεσης και κυρώσεων σε Ισπανία και Πορτογαλία, επειδή δεν τηρούν τα προβλεπόμενα όσον αφορά το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις «σκληρής» στάσης την αρχή έκανε ο κ. Σόιμπλε που οριοθέτησε το σχετικό πλαίσιο δράσης της Ε.Ε., για να ακολουθήσουν στη συνέχεια οι θεσμοί να επιβεβαιώσουν «τα λεγόμενα του αφεντικού τους».

Λεονταρισμοί και υποχωρητικότητα στις απαιτήσεις

Και ενώ η γερμανική Ε.Ε. προχωρά σύμφωνα με τις κατευθύνσεις Σόιμπλε η κυβέρνηση Τσίπρα συνεχίζει στην ίδια πορεία «διαπραγμάτευσης» για τα προαπαιτούμενα και τις αξιολογήσεις, εγκαταλείποντας κάθε «κόκκινη γραμμή» και υιοθετώντας όλες τις αποφάσεις – εντολές των θεσμών. Όμως, η υποχωρητικότητα προς τους έξω συνδυάζεται με λεονταρισμούς για το θεαθήναι προς τους πολίτες.

Πρόσφατος λεονταρισμός το Eurogroup της 11/7/2016 και το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της Ε.Ε. (Ecofin) 12/7/2015, όπου μεταξύ άλλων θα συζητιόταν και το θέμα των «υπερβολικών» ελλειμμάτων Ισπανίας και Πορτογαλίας και η λήψη μέτρων σε βάρος τους. Πριν από τη συνεδρίαση καταιγισμός πληροφόρησης εκ μέρους του γραφείου του πρωθυπουργού μας πληροφορούσε για «εντολή Τσίπρα στον Τσακαλώτο για στήριξη Ισπανίας και Πορτογαλίας στο Eurogroup».Παράλληλα, είχε σχεδιαστεί να συζητηθούν εκτός διαδικασίας δύο αιτήματα της κυβέρνησης α) για τον αφελληνισμό των τραπεζών και β) τον περιορισμό των πλεονασμάτων από 3,5% που έχει ήδη δεσμευθεί σε 2% για το 2019 και 1,5% για το 2020.

Για το θέμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Commission) έχει ανακοινώσει ότι η Ισπανία και η Πορτογαλία δεν έχουν πετύχει τους στόχους τους ως προς τα Ελλείμματα για το 2015. Ειδικότερα, το έλλειμμα της Ισπανίας ήταν 5,1%, έναντι στόχου 4,2% και την Πορτογαλίας 4,4%, έναντι στόχου 2,7%.

Κατά τη συζήτηση των θεμάτων τόσο στο Eurogroup όσο και στο Ευρωκοινοβούλιο ο κ. Τσακαλώτος υποστήριξε ότι «…δεν είναι σκόπιμο να συζητείται θέμα επιβολής κυρώσεων σε χώρες που έχουν καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για δημοσιονομική προσαρμογή, στον βαθμό που κάτι τέτοιο, με δεδομένο και το Brexit, θα δημιουργούσε μεγαλύτερα προβλήματα από εκείνα που επιχειρεί να λύσει». Επίσης, επισήμανε την ανάγκη «αύξησης των δημοσιονομικών περιθωρίων για τις χώρες της Ευρωζώνης, ώστε να αυξηθεί η ζήτηση».

Ποια ήταν τα αποτελέσματα στη συνεδρίαση του Eurogroup; Μέσα από τις δαιδαλώδεις διαδικασίες των οργάνων της Ε.Ε. τελικά ψηφίστηκε η ομόφωνα επιβολή κυρώσεων σε Ισπανία και Πορτογαλία. Συμπέρασμα, η «σκληρή γραμμή» και η «σθεναρή υποστήριξη» από πλευράς Τσακαλώτου ολοκληρώθηκε με την τελική υπερψήφιση της απόφασης που υπαγόρευσαν οι θεσμοί (λέγε με Γερμανία και ειδικότερα Σόιμπλε).

Έχει, όμως, μια σημασία να δούμε και τη διαδικασία που ακολουθείται για την τελική έγκριση των κυρώσεων σε βάρος των δύο χωρών. Στο Eurogroup εισηγείται επί του θέματος του υπερβολικού ελλείμματος μιας χώρας η Commission. To Eurogroup εξετάζει κατ’ αρχήν το θέμα και παραπέμπει το θέμα, για λήψη οριστικής απόφασης, στο Ecofin. Σε αυτή την ψηφοφορία κάθε κράτος-μέλος έχει συγκεκριμένο αριθμό ψήφων, ανάλογα με τον πληθυσμό του. Έτσι, το σύνολο των ψήφων είναι 352 (π.χ. οι μεγάλοι από 29, Ελλάδα και άλλες χώρες από 12 κ.λπ.). Όμως, για να ληφθεί απόφαση σε βάρος κάποιου κράτους για υπερβολικό έλλειμμα δεν απαιτείται η ειδική πλειοψηφία αυτών που θα ψηφίσουν υπέρ των μέτρων, αλλά ισχύει η λεγόμενη «αντίστροφη πλειοψηφία», πρέπει να έχουν ειδική πλειοψηφία αυτοί που θα καταψηφίσουν και ειδικότερα πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

• Να καταψηφίσουν την πρόταση της Commission τουλάχιστον 15 κράτη (εξαιρείται το άμεσα ενδιαφερόμενο)
• Να συγκεντρωθούν στην καταψήφιση 260 ψήφοι ανάλογα με τις ψήφους που έχει κάθε κράτος που καταψηφίζει,
• Όλοι αυτοί οι ψήφοι αυτοί να αντιστοιχούν κατ’ ελάχιστον στο 62% του πληθυσμού της Ε.Ε.

Με αυτές τις προϋποθέσεις γίνεται άμεσα κατανοητό, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις 29 ψήφους της Γερμανίας και το γεγονός ότι έχει μια σειρά χώρες-πιστούς δορυφόρους, ότι η περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο, να καταψηφιστεί πρόταση της Commission, είναι απίθανο.

Έτσι, με αυτές τις διαδικασίες έφτασαν οι θεσμοί στην ομόφωνη τελικά απόφαση, επιβολής κυρώσεων, για πρώτη φορά, για υπερβολικά δημοσιονομικά ελλείμματα στην Ισπανία και την Πορτογαλία.

Πώς δικαιολόγησε ο κ. Τσακαλώτος την «κωλοτούμπα» από τη «σθεναρή στήριξη» σε Ισπανία & Πορτογαλία στο «ναι σε όλα» και στην ψήφιση ομόφωνα, κατ’ εντολή Γερμανίας, τις κυρώσεις σε βάρος των δύο χωρών; «Δεν υπήρχε, όμως, η κατάλληλη πλειοψηφία για να απορριφθεί η πρόταση της Κομισιόν. Για να μην προχωρήσει η πρόταση της Κομισιόν στο Ecofin έπρεπε στο Eurogroup να υπάρχει η ειδική πλειοψηφία. Δεν υπήρχε, οπότε ομόφωνα ως μία ομάδα, η θέση του Eurogroup ήταν να αρχίσει αυτή η διαδικασία». Έτσι, λοιπόν, στο όνομα της «ομάδας που λέγεται Eurogroup», αφού δεν υπήρχε η ειδική πλειοψηφία που θα μπλόκαρε την απόφαση, ο κ. Τσακαλώτος έκανε μία ακόμα «κωλοτούμπα», από τις πολλές που ήδη έκανε και θα συνεχίζει να κάνει στο μέλλον.

Όσον αφορά στα αποτελέσματα για τα δύο θέματα που θα έθετε εκτός διαδικασίας την απάντηση, όσον αφορά τα αρνητικά αποτελέσματα, την έδωσε ο ίδιος ο Τσακαλώτος. «Είχαμε Eurogroup και Ecofin και η Ελλάδα δεν ήταν στην ατζέντα. Ούτε επισήμως ούτε ανεπισήμως… Η Ελλάδα δεν ήταν μέρος της θεματολογίας, ούτε χθες, ούτε σήμερα». Τι κρύβεται πίσω από αυτή τη δήλωση; Ότι εισέπραξε κατ΄ αρχήν ένα μεγαλοπρεπές όχι στα δύο αιτήματα. Μάλιστα, ο κ. Ντάισελμπλουμ του το είπε ξεκάθαρα στη συζήτηση που ακολούθησε στο Ευρωκοινοβούλιο, όπως έχει κάνει τον τελευταίο καιρό και με άλλους αποδέκτες (Ιταλία για τις τράπεζες) ότι «οι κανόνες τίθενται για να εφαρμόζονται».

Συμπερασματικά, τα γεγονότα για μία ακόμα φορά αποδεικνύουν ότι: 

1. Οι δομές, οι μηχανισμοί και οι διαδικασίες της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης είναι διαμορφωμένες για να εξυπηρετούν τους μεγάλους, ειδικότερα τη Γερμανία και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν, 
2. Η Γερμανία στην παρούσα φάση καθορίζει το «παιγνίδι», υποχρεώνοντας όλους τους άλλους, μέσω διαδικασιών αλλά και επίδειξης πυγμής, να την ακολουθούν και να συμβιβάζονται, 
3. Η «καραμέλα» που μας προσφέρουν κάποιοι για δυνατότητα αλλαγών σε αυτή την Ένωση αποδεικνύεται πικρή. Δεν υπάρχουν δυνατότητες, αφού τα πάντα είναι ελεγχόμενα και καθοδηγούμενα από τη Γερμανία και την υποταγμένη σε αυτήν γραφειοκρατία των Βρυξελλών-Φρανκφούρτης. 
4. Η λεγόμενη «συμμαχία του Νότου» αποδείχθηκε, για μία ακόμα φορά, ότι ούτε υπάρχει στην πράξη ούτε έχει τις απαιτούμενες δυνατότητες για να αντιπαρατεθεί αποτελεσματικά στη Γερμανοκρατούμενη Ε.Ε., 
5. Η αναξιόπιστη κυβέρνηση Τσίπρα για μία ακόμα φορά άλλα είπε και άλλα έκανε… «παλιά μου τέχνη κόσκινο» που λέει ο θυμόσοφος λαός μας ή αλλιώς «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» με τη διαφορά ότι εδώ ο «τοκετός» είναι αρνητικός…

Δρόμος της Αριστεράς

Ερντογάν: Η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης έχει στόχο την «επιτάχυνση του εκδημοκρατισμού»

Ο Ερντογάν αναφερόμενος στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης είπε ότι αυτή αποσκοπεί «στη διασφάλιση της επιτάχυνσης του εκδημοκρατισμού» και στην «επιτάχυνση της εκκαθάρισης του κράτους από την τρομοκρατική οργάνωση»...

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης έχει ως σκοπό την επιτάχυνση του εκδημοκρατισμού, τόνισε απόψε ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ επανέλαβε την έκκλησή του προς τον τουρκικό λαό να μην εγκαταλείψει τις πλατείες, μέχρι νεώτερης οδηγίας του, στην ομιλία που έκανε αργά το βράδυ στην αίθουσα τελετών της τουρκικής εθνοσυνέλευσης.

«Η Δύση, αν πράγματι υπερασπίζεται τη δημοκρατία, να μην μας καταδικάζει εκφράζοντας ενδοιασμούς» είπε ο Ερντογάν και πρόσθεσε πως το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών θα διοχετεύσει στο εξωτερικό τις εικόνες από τις επιθέσεις των πραξικοπηματιών. «Ελπίζω μετά από αυτό, να μη συνεχίσουν να με χαρακτηρίζουν δικτάτορα» είπε ο Τούρκος πρόεδρος.

Ο Ερντογάν αναφέρθηκε και στην πρόσφατη υποβάθμιση της Τουρκίας από τον οίκο αξιολόγησης Standard and Poor's Global Ratings, λέγοντας ότι αυτός «δεν έχει δικαίωμα να αξιολογεί την Τουρκία» και ότι η υποβάθμιση «είναι πολιτική απόφαση που πηγάζει από την εχθρότητα εναντίον της Τουρκίας». Απευθυνόμενος στα στελέχη του οίκου αξιολόγησης σε δεύτερο πρόσωπο, μάλιστα, είπε «μην ξεπερνάτε τα όριά σας».

Ο Ερντογάν αναφερόμενος στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης είπε ότι αυτή αποσκοπεί «στη διασφάλιση της επιτάχυνσης του εκδημοκρατισμού» και στην «επιτάχυνση της εκκαθάρισης του κράτους από την τρομοκρατική οργάνωση», εννοώντας το τάγμα του χότζα Φετουλάχ Γκιουλέν.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Τόσος ήταν»...

του ΣΤΑΘΗ *

Κάθε μέρα κι ένα κακό νέο! Ή πολλά κακά νέα. Μόλις χθες μάθαμε ότι το έλλειμμα των Ασφαλιστικών Ταμείων ανέρχεται στο 9% του ΑΕΠ. Τουτέστιν γύρω στα 19 δισ.! Το έλεγε ο κ. Κατρούγκαλος και γέλαγε. Γιατί; ομιλεί γελαστός «καν τι μη γελοίον ει»! Ισως να φταίει το μαντιλάκι, που είναι χάχας (το μαντιλάκι).

Κατά τα άλλα, οι κοινωνικοί εταίροι συμφώνησαν να παραμείνουμε στην εργασιακή ζούγκλα και να μη μεταβούμε στον εργασιακό μεσαίωνα. Δεν το βλέπω. Το πιθανότερον είναι ότι το μαντιλάκι του κ. Κατρούγκαλου δεν θα μπορέσει να αντέξει στις «διαπραγματεύσεις» με την Τρόικα τον Σεπτέμβρη,

Γιατί το λέω; διότι έτσι, ακριβώς έτσι, έχει γίνει έως τώρα! Προσέτι: μόλις έκοψαν το ΕΚΑΣ οι απροσμάχητοι «αριστεροί» του Σόιμπλε και αντελήφθησαν τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε, άρχισαν να λένε ότι θα βρουν ισοδύναμα! Ως τώρα βρήκαν τρία πουλάκια που κάθονται σ’ έναν πλάτανο. Τον Σεπτέμβρη, με τις νέες περικοπές, θα βρουν και μπεκάτσες.

Μόλις χθες επίσης μάθαμε ότι 10.643 νέοι άνεργοι γράφτηκαν στον ΟΑΕΔ μόλις τον φετινό Ιούνιο. Και γέλια ο κ. Κατρούγκαλος. Διότι η οικονομία έχει αναστηθεί απ’ το Πάσχα και χορεύει τον χορό της (άδειας) κοιλιάς.

Μόλις προχθές ο κ. Μουζάλας δήλωνε στη Βουλή ότι αγνοείται η τύχη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που έχουν «απορροφήσει» οι ρουφήχτρες ΜΚΟ για το προσφυγικό. Και δεν παραιτείται. Ούτε ουδείς τις άλλος ζητά την παραίτησή του! Εχουμε συνηθίσει τον κυνισμό και την αναλγησία. Του διαφεύγουν κάτι εκατομμυριάκια του κ. Μουζάλα -ο συνταξιούχος πεινάει, η ΜΚΟ το γλεντάει- και δεν κουνιέται φύλλο. Η ευαισθησία Μουζάλα περιορίζεται στο πάτωμα, κάτω απ’ την καρέκλα του.

Αλλά, αν κάθε μέρα μαθαίνουμε ένα ή περισσότερα κακά νέα, υπάρχουν και πλήθος ενδημούντα κακά που απλώς εξελίσσονται. Για παράδειγμα ο κ. Πολάκης, παρέα με τον κ. Ξανθό, που αποδεικνύονται χειρότεροι απ’ τον Αδώνιδα. Για παράδειγμα επίσης

ο Τσίπρας που παίρνει το μυστρί και πάει να εγκαινιάσει «νοσοκομείο» στη Σαντορίνη, το οποίον έχει έλλειμμα προσωπικού που υπερβαίνει την εκατοντάδα και θα λειτουργεί υπό νομικό καθεστώς που θα του επιτρέπει να μεταβεί εν μία νυκτί από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα. Γεια σου, ρε ΣΥΡΙΖΑ, με τα κόλπα σου!...

Πλην όμως ο Τσίπρας ατάραχος. Λέει σε μας τα συνήθη ψεύδη για το πλεόνασμα και το χρέος, αλλά όταν για αυτά ακριβώς του βάζει χέρι ο κ. Μοσκοβισί, ποιείται την νήσσαν. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι συναντήσεις με τον «γερμανοτσολιά» (κατά ΣΥΡΙΖΑ) Παπανδρέου και το πρεστίζ Τσίπρα ανεβαίνει τόσον όσο χρειάζεται για να είναι ισοϋψές με το πρεστίζ Κουβέλη. Κάθε μέρα μια κασκαρίκα, νέα ή εν εξελίξει. Μαθαίνω ότι ο κ. Κυρίτσης ακόμα προσπαθεί να μεταθέσει τα οικονομικά βάρη στους «μενουμευρώπη», αλλά δυστυχώς τη λέζα εξακολουθούν να την πληρώνουν κι όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Αδικο πράγμα ο σοσιαλισμός. Απόδειξη οι καθαρίστριες! Οσον η Αριστερά αγωνιζόταν να πάρει

την εξουσία, οι καθαρίστριες ήταν εμβληματικά πρόσωπα ελπίδων και προσδοκιών. Μόλις ο Τσίπρας ανακάλυψε ότι «δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς» παρά να κάνει την Αριστερά Δεξιά (ή χλεύη της Δεξιάς), οι έρμες οι καθαρίστριες ξανάγιναν σύμβολα απληρωσιάς και εμπαιγμού,

ώσπου να αναλάβει ο Πολάκης να τις θάψει τρία μέτρα κάτω απ’ τη γης. Είπα Πολάκης, θυμήθηκα «βοθροκάναλα» κι έμαθα ότι η κακή διαπλοκή που ο Τσίπρας έκανε καλή διαπλοκή, τώρα απαιτεί καζίνο εντός Αθηνών, κάπου στα βόρεια προάστια. Είναι να βάζει τα κλάματα ο κ. Σπίρτζης και τα γέλια ο κ. Κατρούγκαλος! Και νέους φόρους το Τρύφων. Για να μαραζώσει κι άλλο η οικονομία, να φύγουν

κι άλλοι νέοι στο εξωτερικό. Κρατήστε την ανάσα σας: ως τώρα έχουν φύγει στο εξωτερικό περίπου 400.000 πρόσωπα (οι περισσότερες και οι περισσότεροι, νέοι με σπουδές και δεξιότητες), καθώς και 50-70.000 επιστήμονες και εξειδικευμένοι επαγγελματίες. Οι εργαζόμενοι αυτοί, νέοι και μεγαλύτεροι, θα προσέφεραν στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν γύρω στα 8 δισ. ευρώ σε φόρους (χώρια σε παραγωγή, αν κρίνουμε από τα 50 δισ. ευρώ περίπου που προσφέρουν στις οικονομίες των χωρών που εργάζονται). Σε αυτούς τους δύο συγκλονιστικούς αριθμούς πρέπει να προστεθούν και να συνυπολογισθούν τα 9 δισ. ευρώ που έχει κοστίσει η εκπαίδευση των νεαρών ξενιτεμένων.

Και ενώ συντελείται αυτός ο εξολοθρεμός, το Τρύφων, δηλαδή ο Τσίπρας, λέει μπούρδες για χαλάρωση των κάπιταλ κοντρόλ, μπούρδες διότι 1.680 ευρώ τον μήνα μπορούσε να πάρει κανείς, 1.680 ευρώ θα μπορεί να παίρνει και στο εξής. Απλώς, αν δεν πάρει τα 420 ευρώ της μιας βδομάδας, θα μπορεί να πάρει 840 την επόμενη! Μεγάλη χαλάρωση! ποιος τη σκέφθηκε; ο Καρανίκας;

Βεβαίως, ελάχιστοι μπορούν να πάρουν 840 ευρώ το δεκαπενθήμερο και 1.680 ευρώ τον μήνα, αλλά αυτό τι σημασία μπορεί να έχει για μια κυβέρνηση που της φεύγουν οι νέοι σαν τα χελιδόνια το φθινόπωρο. Χελιδόνια που δεν θα γυρίσουν την επόμενη άνοιξη, αλλά θα μείνουν μακριά απ’ τον μιαρό αυτόν τόπο που οι κρετίνοι ξέρουν μόνον να κόβουν τις συντάξεις απ’ τους γέροντες ώσπου να (τους) πεθάνουν και τους μισθούς απ’ τους εργαζόμενους ώσπου να γίνουν ραγιάδες και σκλάβοι.

Κι ενώ στη χώρα συντελείται εθνική καταστροφή με τους μισούς νέους να φεύγουν και τους άλλους μισούς να παραμένουν, αλλά εκτός παραγωγής (συνεπώς χωρίς ζωή), η κυβέρνηση Πολάκη πανηγυρίζει για τα πλεονάσματα που πέτυχε. Τα μόνα πλεονάσματα (σε χέρια, πόδια και κεφάλια) που έχει πετύχει αυτή η κυβέρνηση προέρχονται από τα ελλείμματα (σε χέρια, πόδια και κεφάλια) που έχει προκαλέσει σε όλους μας.

Για όλα αυτά και το χειρότερο όλων αυτών, τον αφελληνισμό της πατρίδας (διά της μετανάστευσης και της υποτέλειας), ο Τσίπρας ουδέν εκστομίζει, αλλά απεργάζεται μόνον τον νέο εκλογικό νόμο. Επιδιώκοντας: α) τη μονιμοποίηση του μνημονιακού καθεστώτος διά των κυβερνήσεων συνεργασίας των μνημονιακών δυνάμεων και β) τις παραγραφές. Τόσο του κόβει, αναλόγως πράττει. Για τα υπόλοιπα άσε να βγάλουν τα κάστανα απ’ τη φωτιά οι καστανάδες το φθινόπωρο.

Αλλά, ως φαίνεται, έχει δίκιο ο κ. Μοσκοβισί: «Πολύ ανθεκτικοί οι Ελληνες στην κρίση!». Πηδάτε τους κι άλλο...

*πηγή enikos