Σκοπιανό: "Φίλος μεν Πλάτων, φίλτατη δε η αλήθεια"

Η ριζοσπαστική αριστερά σήμερα, νομίζω, πρέπει να καταγγείλει την κυβέρνηση που υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και να αποκαλύψει τον κρυφό το στόχο της συμφωνίας , αλλά και με τόλμη να δει τα θετικά της... 

του Γιάννη Ανδρουλιδάκη (*)

Η πρόσφατη συμφωνία για τη λύση του προβλήματος με τα Σκόπια προκάλεσε πολλές συζητήσεις και αντιδράσεις σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Οξείες αντιπαραθέσεις και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς. Επιθέσεις στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και προσπάθεια διαχωρισμού των πολιτών. Κατηγορίες για εσχάτη προδοσία και μειοδοσία. Οι πατριδοκάπηλοι και οι σύγχρονοι μακεδονομάχοι έκαναν και πάλι την εμφάνιση τους. Μέσα σε αυτό το σκηνικό και την αναμπουμπούλα οι νοσταλγοί των ναζί κάλεσαν το στρατό να επέμβει. Για μια ακόμη φορά ο λαϊκισμός και ο φανατισμός κυριαρχούν, τα πολιτικά επιχειρήματα χάνονται και η ουσία του προβλήματος συσκοτίζεται. Ήταν η κατάλληλη στιγμή για να λυθεί το ζήτημα; Ποιος έπρεπε να έχει την πρωτοβουλία επίλυσης ; Τελικά η συμφωνία είναι τόσο κακή ; Τέτοια ερωτήματα και άλλα χρειάζεται να αναλυθούν με ψυχραιμία, αν και το πολωτικό κλίμα του τελευταίου διαστήματος δε βοηθά καθόλου σε αυτό.

Το μεγάλο πρόβλημα της συνομολόγησης, κατά την άποψη μου, δεν είναι ούτε ο χρόνος, ούτε το περιεχόμενο της, αλλά οι συνθήκες μέσα στις οποίες αυτή επιτεύχθηκε, οι φανεροί και κρυφοί στόχοι της. Είναι αλήθεια ότι το σκοπιανό έπρεπε να ξεκολλήσει . Το παράδειγμα της Κύπρου, όπου χάθηκαν ευκαιρίες να λυθεί το ζήτημα με έναν ικανοποιητικό για τις δύο πλευρές τρόπο, πρέπει να μας διδάξει. Η συμφωνία αυτή θα είχε πολύ μεγάλη αξία και θα συνέβαλε στην σταθερότητα της περιοχής, αν γινόταν με πρωτοβουλία των δύο μερών και όχι κάτω από την πίεση και τη διαιτησία του αμερικανικού παράγοντα . Αν ο ουσιαστικός της στόχος δεν ήταν η ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ και στους σχεδιασμούς που κάνει στην ευρύτερη περιοχή. Έλληνες και διεθνείς αναλυτές εκτιμούν ότι με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα επιθετικό τόξο απέναντι στη Ρωσία από τη μια και στη Μέση Ανατολή και το Ιράν από την άλλη, αφού οι ΗΠΑ ελέγχουν στρατιωτικά σχεδόν όλα τα Βαλκάνια. Επιπλέον, δεν αποκλείουν νέα πολεμική ανάφλεξη στην περιοχή με επίκεντρο τη Σερβία , η οποία παραμένει εκτός βορειοαντλαντικού συμφώνου με αλλαγή, αν χρειαστεί, ακόμη και των συνόρων. Εξάλλου, οι βομβαρδισμοί στην Γιουγκοσλαβία το 1999 και ο διαμελισμός της είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου δράσης του ΝΑΤΟ και των εταίρων του. Επομένως, και μόνο για αυτόν το σοβαρό λόγο η συμφωνία είναι προβληματική από τη γέννησης της, γιατί ο πραγματικός σκοπός της δεν είναι η επίλυση του προβλήματος για το καλό των δύο λαών.

Παρόλα αυτά θα μπορούσε κανείς να βρει θετικά σημεία, αν και κατά την κρίση μου το περιεχόμενο της έχει δευτερεύουσα σημασία. Είναι , βεβαίως, αυτονόητο ότι σε μια διαπραγμάτευση κάτι θα χάσεις και κάτι θα κερδίσεις , αν μάλιστα το θέμα της βρίσκεται σε στασιμότητα για πολλά χρόνια. Το ζητούμενο είναι πού σταματούν οι κόκκινες γραμμές. Η Ελλάδα μπορεί να αναγνώρισε μακεδονική γλώσσα το έκανε, ωστόσο, με τρόπο σαφή και ξεκάθαρο. Πρόκειται για νότιο σλαβικό ιδίωμα, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την αρχαία Ελλάδα και την αρχαία Μακεδονία. Το ίδιο συνέβη και με τον όρο Μακεδόνας. Έγινε απολύτως διακριτό ότι η χρήση του από Ελλάδα και Σκόπια αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και διαφορετική κληρονομιά. Επίσης, η ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις αποτελεί δικαίωση για τη χώρα και σε αυτό είχαν συμφωνήσει όλα τα κόμματα. Δηλαδή με δυο λόγια τα Σκόπια θα αναγκαστούν να προχωρήσουν σε συνταγματική αναθεώρηση και να εγκαταλείψουν κάθε τι που είχαν οικειοποιηθεί από την αρχαία Μακεδονία και αυτό δεν πρέπει καθόλου να υποτιμάται.

«Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε η αλήθεια», μας είπε ο Αριστοτέλης θέλοντας να τονίσει ότι δεν πρέπει να αποκρύπτουμε την αλήθεια, γιατί έχουμε συμφέρον ή κάποιο άλλο λόγο. Η ριζοσπαστική αριστερά σήμερα, νομίζω, πρέπει να καταγγείλει την κυβέρνηση που υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και να αποκαλύψει τον κρυφό το στόχο της συμφωνίας , αλλά και με τόλμη να δει τα θετικά της. Να μην παρασυρθεί από εθνικιστικές κορώνες , οι οποίες δε βοηθούν ούτε τη χώρα, ούτε την κοινωνία να κατανοήσει ότι ο δούρειος ίππος δε βρίσκεται στην ονομασία, τη γλώσσα ή την ιθαγένεια , αλλά ακούει στο όνομα ΝΑΤΟ.

(*) Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας

Δημοσκόπηση Marc: 68,3% ΟΧΙ στο "Βόρεια Μακεδονία"

Δημοσκόπηση: ΟΧΙ από το 68,3% στο "Βόρεια Μακεδονία" -14,4% μπροστά η ΝΔ...

Αποκαλυπτικά είναι τα ευρήματα δημοσκόπησης της Marc που δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα" τόσο για την συμφωνία της κυβέρνησης για την ονομασία της πΓΔΜ όσο και για το γενικότερο πολιτικό κλίμα που επικρατεί.

Τη συμφωνία που έφερε ο Αλέξης Τσίπρας και προτίθεται να υπογράψει στις Πρέσπες αποδοκιμάζουν σχεδόν οι 7 στους 10 πολίτες (68,3%).

Συγκεκριμένα το 73,2% των ερωτηθέντων λέει «ΟΧΙ» στη χρήση του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία», ενώ το 68,3% λέει «ΟΧΙ» στη συμφωνία που παρουσίασε η ελληνική κυβέρνηση.

Επιπλέον, το 49% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ τίθεται κατά της συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ.

Παράλληλα η Νέα Δημοκρατία διατηρεί και διευρύνει το προβάδισμά της το οποίο διαμορφώνεται στις 14,4 μονάδες, έναντι 10,3 τον Μάρτιο.

Τα ποσοστά των κομμάτων διαμορφώνονται ως εξής:

1. Νέα Δημοκρατία: 30,6%
2. ΣΥΡΙΖΑ: 16,2%
3. Κίνημα Αλλαγής: 7,5%
4. Χρυσή Αυγή: 7,3%
5. ΚΚΕ: 6,3%

Ο εθνομηδενισμός του ΣΥΡΙΖΑ υπόβαθρο της εθνικής εκτροπής

Οι εθνομηδενιστές, με την εγκληματική μη λύση την οποία προωθούν αντί πινακίου φακής, οδηγούν στην ενοποίηση όλων των δυνάμεων με ένα κοινό σύνθημα: κάτω τα χέρια από την ελληνική Μακεδονία και τους Μακεδόνες!

του Γιώργου Καραμπελιά (*)

 

Όταν τον Οκτώβριο του 2014, προειδοποιούσαμε με τον πιο έντονο τρόπο πως η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα αποδειχθεί καταστροφική για τη χώρα, είχαμε συχνά κατηγορηθεί για υπεραντίδραση και κινδυνολογία. Όμως, ήδη από τότε δεν αναφερόμαστε μόνο στα ζητήματα της οικονομίας και των μνημονίων, αλλά στις συνέπειες που θα είχε για όλα τα εθνικά θέματα της χώρας η άνοδος στην εξουσία ενός κόμματος, ιδεολογική παράμετρος του οποίου είναι ο εθνομηδενισμός.

Διότι ακόμα και αν δεχτούμε ότι την οικονομική αποικιοποίηση μπορεί κανείς να την ανατρέψει μελλοντικά, τις πιθανές εθνικές καταστροφές θα είναι αδύνατον να τις αντιμετωπίσει, δεδομένης εξ άλλου της συνολικής προβληματικής κατάστασης της χώρας. Ήμασταν πεπεισμένοι από εκείνη της εποχή, ότι οι άνθρωποι που εμφορούνται από εθνομηδενιστικές αντιλήψεις, αναπόδραστα θα ξεπουλήσουν τον ελληνικό λαό και την εθνική κυριαρχία και στα θέματα που άπτονται της οικονομίας και της ανεξαρτησίας της χώρας, μιας και όσοι μισούν την πατρίδα τους, δεν είναι δυνατόν να αγαπάνε τον λαό της.

Αυτή ήταν και η βαθύτερη αιτία της ριζικής αντίθεσής μας στην άνοδο αυτής της ομάδας στην εξουσία και γι’ αυτό οδηγηθήκαμε συχνά σε σύγκρουση ακόμα και με φίλους της πατριωτικής πτέρυγας της Αριστεράς, που πίστευαν πως θα έπρεπε να δώσουμε μία «ευκαιρία» στον Τσίπρα. Και όμως η εξέλιξη ήταν μάλλον αναμενόμενη. Σε μία χώρα που ζει την κρισιμότερη στιγμή της ιστορίας της ως έθνος και απειλείται με ιστορική έκλειψη, τα εθνικά ζητήματα και ο πατριωτισμός δεν αποτελούν μία απλή παράμετρο της πολιτικής αλλά τον πυρήνα της.

Εκεί ακριβώς ξαστόχησε η πατριωτική Αριστερά, τουλάχιστον μέχρι το δημοψήφισμα του 2015. Ενώ οι συνθήκες στην Ελλάδα απαιτούν την προτεραιότητα του πατριωτισμού και όλα τα υπόλοιπα συνιστούν συνεπαγόμενες παραμέτρους, συνέχιζε να προτάσσει την «αριστερή» ταυτότητα και να θεωρεί ως δευτερεύουσα παράμετρο την εθνική, σε αντίθεση με ότι είχε κάνει στα πρώτα χρόνια το ΕΑΜ. Και σε συνθήκες που απειλείται η εθνική συνέχεια του Ελληνισμού, μια τέτοια αντίληψη ακυρώνει εν τοις πράγμασι τις όποιες πατριωτικές προθέσεις.

Πιο ευεπίφοροι οι εθνομηδενιστές

Και εάν όντως, το βασικό διακύβευμα της χώρας είναι η εθνική της επιβίωση και η ανεξαρτησία της, τότε, οι λεγόμενες αριστερές κυβερνήσεις που χαρακτηρίζονται από την εθνομηδενιστική ιδεολογία, είναι πιο ευεπίφορες στο ξεπούλημα των λαϊκών τάξεων και της εθνικής περιουσίας από την ίδια τη Δεξιά! Η «κυβερνώσα αριστερά» μετέτρεψε τη χώρα σε αποικία και τους Έλληνες πολίτες σε δουλοπάροικους, ανενδοίαστα, κάνοντας πράξη όσα επιζητούσαν οι Γερμανοί και οι αγορές και τα οποία δεν είχαν κατορθώσει να αποσπάσουν εξ ολοκλήρου από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Και το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμιά ουσιώδης διαφωνία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στα συνεχή ξεπουλήματα συνδέεται ακριβώς με την γενικότερη ιδεολογία που τους διακατέχει: Σε μία εξαρτημένη χώρα η εθνομηδενιστική αντίληψη συνεπάγεται και την οικονομικο-κοινωνική αλλά και την εθνική μειοδοσία.

Εάν, σε ό,τι αφορά στα ελληνοτουρκικά και το κυπριακό, μέχρι το 2017, την είχαμε «γλιτώσει» σε ένα βαθμό, αυτό συνέβη διότι η Τουρκία είχε εμπλακεί στη συριακή και ιρακινή διένεξη, και διότι βρισκόταν σε αντίθεση ταυτόχρονα με το Ισραήλ, την κυβέρνηση Ομπάμα και τη Ρωσία του Πούτιν. Αυτή η γεωπολιτική –ευτυχής για εμάς– συγκυρία, παρά την επίταση της τουρκικής επιθετικότητας, είχε επιτρέψει και στην Ελλάδα να αποφύγει τις μεγάλες αντιπαραθέσεις με τον βασικό της αντίπαλο και δεν είχε προσφέρει την ευκαιρία σε αυτούς που πάντοτε υποστήριζαν πως «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του», εφαρμόσουν τις αντιλήψεις του πάνω στο σώμα της χώρας, όπως το έκαναν ήδη στο μεταναστευτικό.

Η Κύπρος θα είχε αποτελέσει ήδη το πρώτο θύμα της τουρκικής επιθετικότητας και το νέο σχέδιο Ανάν του κ. Αναστασιάδη θα είχε γίνει πράξη εάν δεν υπήρχε η αντίθεση του Ισραήλ σε μια ολοκληρωτική τουρκοποίηση της Κύπρου. Εκεί θα πρέπει να αναζητηθούν πολλές από τις αιτίες των «αντιστάσεων» πολλών Ελλήνων παραγόντων.

Η ώρα του Μακεδονικού

Έτσι, μέσα στο πλαίσιο της όξυνσης της αντιπαράθεσης μεταξύ Αμερικανών και Γερμανών με τη Ρωσία, μπήκε πρώτο στην ατζέντα για λύση το Μακεδονικό, που εξάλλου αποτελεί προνομιακό πεδίο εδώ και πολλές δεκαετίες του αριστερού εθνομηδενισμού. Και έναντι ασήμαντων υποχωρήσεων των Σκοπίων (με την αποδοχή του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία» και των αλλαγών στο Σύνταγμα ή την αφαίρεση των αγαλμάτων), παραχωρούνται τα ουσιώδη (η διατήρηση της «μακεδονικής γλώσσας» και η δυνατότητα να αποκαλούνται διεθνώς «Μακεδόνες», ούτε καν «Βορειομακεδόνες»).

Έτσι αναιρείται ουσιαστικώς το φύλο συκής του γεωγραφικού προσδιορισμού, διότι εάν οι πολίτες των Σκοπίων είναι «Μακεδόνες», τότε και η χώρα τους είναι η «Μακεδονία»! Επιπλέον συντηρείται, υποδαυλίζεται, και ανατροφοδοτείται ο μακεδονικός αλυτρωτισμός, διότι εάν οι «Μακεδόνες» είναι οι κάτοικοι της «Βόρειας Μακεδονίας», τότε τους …λείπει η «Νότια Μακεδονία», η οποία θα πρέπει και αυτή να παραχωρηθεί στους «Μακεδόνες»!

Το επιχείρημα δηλαδή του τέλους των αλυτρωτισμών είναι εξ ίσου αβάσιμο με τα προηγούμενα. Τελικώς, αυτή η συμφωνία επικυρώνει ουσιαστικά τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων με την σφραγίδα του ελληνικού κράτους και, αντί της καταλλαγής, θα τροφοδοτήσει μια νέα όξυνση των σχέσεων ανάμεσα στους Έλληνες Μακεδόνες και τους Σλαβομακεδόνες των Σκοπίων!

Εθνική εκτροπή

Η μεθόδευση της επονείδιστης συμφωνίας αποτελεί μια συνταγματική και πολιτειακή εκτροπή, επί της ουσίας αν όχι και στον τύπο. Η κυβέρνηση υπογράφει μια συμφωνία την οποία δεν θα φέρει στη Βουλή, παρά μόνο όταν πιθανώς δεν θα βρίσκεται πια στην εξουσία –δεδομένου ότι προϋποθέτει την ολοκλήρωση της διαδικασίας από τη πλευρά των Σκοπίων– και ενώ, ο κυβερνητικός του εταίρος ισχυρίζεται ότι είναι ενάντια στη συμφωνία!

Παρακάμπτονται και αγνοούνται οι διαθέσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, καταστρατηγείται ανοιχτά το Σύνταγμα και η αρχή της δεδηλωμένης. Ταυτόχρονα δε οι Σκοπιανοί, έχοντας κερδίσει έναντι ελάχιστων ανταλλαγμάτων, σε βασικά σημεία της διαπραγμάτευσης, θα μπορέσουν να προχωρήσουν στην ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Επιπλέον, βαθαίνει η διάσταση ανάμεσα στο εθνικό-λαϊκό σώμα και τους θεσμούς –κυβέρνηση, Πρόεδρος κλπ– γεγονός που εγκυμονεί επιπρόσθετους κινδύνους για τη σταθερότητα της χώρας και για τις πολιτικές εξελίξεις, μια και, αναπόδραστα, θα ενισχύσει σε βάθος χρόνου την Ακροδεξιά και δυνάμεις αποσταθεροποίησης της δημοκρατίας. Μόνο ένας κυριολεκτικός ξεσηκωμός του ελληνικού λαού, θα μπορούσε έστω in extremis να αποτρέψει τα συντελούμενα, καθώς και μια καθαρή τοποθέτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο κ. Παυλόπουλος πρέπει εδώ και τώρα να αποσύρει τη συναίνεσή του από το ανοσιούργημα που συντελείται. Εξαιρετικά αμφιλεγόμενη είναι και η στάση του Μακεδόνα Κώστα Καραμανλή, η οποία δίνει τη δυνατότητα στον Τσίπρα και τον Κοτζιά να τον παρουσιάζουν ως συνένοχό τους στο επιτελούμενο εθνικό έγκλημα. Δεν αρκεί να κρύβεται πίσω από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ και η σιωπή του θα καταχωρηθεί ως ανοικτή συνενοχή.

Τελικώς, αυτή η επονείδιστη δήθεν λύση, με τη κραυγαλέα και ανοικτή αναγνώριση του μακεδονισμού από την ίδια την Ελλάδα, συνενώνει εναντίον της όλους τους Έλληνες. Και αυτούς που ήταν ενάντια σε οποιαδήποτε παραχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» (η μεγάλη πλειοψηφία), αλλά ακόμα και εκείνους που, με βάση γενικότερους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς (να κλείσουμε ένα μέτωπο για να μπορούμε να επικεντρωθούμε στη τουρκική απειλή), θα ήταν διατεθειμένοι σε κάποιους συμβιβασμούς. Όμως, οι εθνομηδενιστές, με την εγκληματική μη λύση την οποία προωθούν αντί πινακίου φακής, οδηγούν στην ενοποίηση όλων των δυνάμεων με ένα κοινό σύνθημα: κάτω τα χέρια από την ελληνική Μακεδονία και τους Μακεδόνες!

_____________________________________

(*) Ο Γιώργος Καραμπελιάς είναι συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής. Γεννήθηκε το 1946 στην Κάτω Αχαΐα. Από το 1964 έως το 1967 ήταν φοιτητής της Ιατρικής και από το 1967 σπούδασε Οικονομία στη Γαλλία. Το 1992 πήρε το μεταπτυχιακό δίπλωμά του από την Οικονομική Σχολή των Παρισίων (Paris VII). Από το 1964 έως το 1966 συμμετείχε στη Νεολαία Λαμπράκη. Το 1967 συνελήφθη και αργότερα διέφυγε στη Γαλλία, όπου συμμετείχε στον «Μάη του ’68», σε ελληνικές και γαλλικές οργανώσεις. Είναι επικεφαλής του κινήματος Άρδην και εκδότης του ομώνυμου περιοδικού. Έχει διατελέσει μέλος της Γραμματείας των «Οικολόγων-Εναλλακτικών και μέλος της Επιτροπής του κινήματος «Σπίθα». Έχει γράψει 40 βιβλία.

πηγή: SLpress.gr

Τσίπρας και Ζάεφ για Νόμπελ Ειρήνης; - Πρόταση του Foreign Policy

H διεθνής πολιτική επιθεώρηση Foreign Policy, σύμφωνα με το militaire.gr, προτείνει Αλέξη Τσίπρα και Ζόραν Ζάεφ για Νόμπελ Ειρήνης!  Κάποιοι θέλουν πολύ λύση…

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μαζί με τον πρωθυπουργό της πΓΔΜ,  Ζόραν Ζάεφ, έχουν δημιουργήσει ένα νέο μοντέλο στην επίλυση των εθνικών ζητημάτων, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε χθες Παρασκευή στη διεθνή πολιτική επιθεώρηση Foreign Policy.

Η επιθεώρηση σημειώνει ότι τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Ζόραν Ζάεφ αξίζουν το Νόμπελ Ειρήνης για την προσπάθεια που κατέβαλαν ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα με το όνομα της πΓΔΜ.

«Η συμφωνία, την οποία θα υπογράψουν οι δύο πρωθυπουργοί για την επίλυση της κρίσης σχετικά με την ονομασία της πΓΔΜ, εισάγει μια έγκαιρη ώθηση εμπιστοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε ολόκληρο το δυτικό σχέδιο για τα Βαλκάνια», υποστηρίζει ο αρθρογράφος.

«Η συμφωνία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει δύσκολες αντιδράσεις από εθνικιστές και στις δύο χώρες, οι οποίοι έχουν επιτεθεί στον αντίστοιχο ηγέτη της κάθε μίας, ως προδότη. Για να αποφευχθεί αυτό το αποτέλεσμα, είναι επείγον να κερδίσουν οι Τσίπρας και Ζάιεφ όχι μόνο υποστήριξη, αλλά και παγκόσμια αναγνώριση», συνεχίζει το άρθρο.

Όπως σημειώνει ο αρθρογράφος, η συμφωνία δημιουργεί ένα μοντέλο για την αντιμετώπιση των ανάλογων διενέξεων όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σε άλλο σημείο του άρθρου αναφέρει ο αρθρογράφος ότι σε αντίθεση με όλους τους προκατόχους του, ο σημερινός πρωθυπουργός αντελήφθη κατ΄αρχάς το όφελος που θα προέκυπτε για την Ελλάδα αν απαλλασσόταν από ένα άσκοπο βάρος στις σχέσεις της με τους ΝΑΤΟϊκους συμμάχους και τους εταίρους της στην ΕΕ καθώς και στις σχέσεις της με μια γειτονική της χώρα. Επιπλέον, ο Έλληνας πρωθυπουργός θεώρησε ευκαιρία την εκλογή του μεταρρυθμιστή ομολόγου του, του Ζάεφ, στην πρωθυπουργία της ΠΓΔΜ.

Ο Ζάεφ ανυπομονεί να δει τη χώρα του να εντάσσεται επιτέλους στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, να αποκτά σταθερότητα και να προσελκύει επενδυτές.

Και το άρθρο συνεχίζει σημειώνοντας ότι για τη Μόσχα και για τους λαϊκιστές στην Ευρώπη η συμφωνία συνιστά πλήγμα.

Καθιστά εκ νέου το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως οργανισμούς ζωτικής σημασίας, ικανούς να παρέχουν κίνητρο σε ευάλωτους πολιτικούς ηγέτες για να κάνουν δύσκολους συμβιβασμούς. Τόσο με τα λόγια όσο και με τις πράξεις τους οι Τσίπρας και Ζάεφ διέψευσαν την πλάνη ότι οι υπερεθνικοί οργανισμοί δεν έχουν ρόλο αλλά ρόλο έχουν μόνο τα εθνικά κράτη, υπογραμμίζει το άρθρο.

«Για τους αμφισβητούντες στα Βαλκάνια που επιθυμούν την επαναχάραξη των συνόρων η συμφωνία επίσης συνιστά βαρύ πλήγμα. Με την ένταξή της στο ΝΑΤΟ στον κοντινό ορίζοντα, τα σύνορα της ΠΓΔΜ είναι διασφαλισμένα, κάτι που θα περιέπλεκε την κατάσταση για εκείνους που θα τεμάχιζαν το γειτονικό Κόσοβο. Η συμφωνία προοιωνίζεται πρόοδο και στη Βοσνία, η οποία επιτέλους θα μπορέσει να προχωρήσει στο προτελευταίο στάδιο πριν από την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και να εμποδίσει έτσι τα σχέδια διχοτόμησής της…Με αναγεννημένα το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, η μεγαλύτερη χώρα στην περιοχή, η Σερβία, θα μπορεί να απαλλαγεί επιτέλους από το ‘φλερτ’ της με τη Ρωσία και να επιλέξει οριστικά να συμμαχήσει με τη Δύση».

«Για όσους είναι εγκλωβισμένοι σε διενέξεις ταυτότητας, η συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων –αν δεν καταψηφιστεί στο ελληνικό κοινοβούλιο– αποτελεί ένα πρότυπο. Η συμφωνία αποδεικνύει ότι, αντιστοίχως δισεπίλυτες διενέξεις για πολύ ευαίσθητα ζητήματα μπορούν να επιλυθούν με καλή θέληση και τη λογική. Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να γίνει πραγματικότητα αν οι λαφυραγωγοί στα Σκόπια ή την Αθήνα καταφέρουν να εκτροχιάσουν τη συμφωνία. Γι αυτό και είναι απαραίτητο ο κόσμος να υψώσει το ανάστημά του και να υποστηρίξει τις προσπάθειες δύο γνήσιων ειρηνοποιών, οι οποίοι έχουν επενδύσει χρόνο και έχουν ρισκάρει πολιτικά για να επιτύχουν μια σοβαρή και απαιτητική συμφωνία ώστε να ξεπεραστεί μία διένεξη δεκαετιών. Στην περίπτωση αυτή, δεν είναι καθόλου πρώιμο να μιλάμε για Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης».
πηγή: militaire.gr

Μ. Σαλβίνι: Η Ιταλία δεν θέλει, πλέον, να είναι συνένοχη σε μπίζνες λαθρομετανάστευσης!

Tην απαγόρευση προσέγγισης ακόμα δύο πλοίων ανθρωπιστικών οργανώσεων με διασωθέντες μετανάστες στην Ιταλία, προανήγγειλε ο υπουργός Εσωτερικών και αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ιταλίας, Ματέο Σαλβίνι.

Με νέα του ανάρτηση στο Facebook, ο ιταλός υπουργός Εσωτερικών και Γ.Γ. της Λέγκα, Ματέο Σαλβίνι, επανέλαβε ότι η χώρα του δεν θα δεχθεί στα λιμάνια της πλοία μη κυβερνητικών οργανώσεων.,,

Πιο συγκεκριμένα, ο ιταλός υπουργός Εσωτερικών και γραμματέας της Λέγκα, Ματέο Σαλβίνι,   θέλησε να τονίσει: «Ενώ το πλοίο της μη κυβερνητικής οργάνωσης Aquarius προσεγγίζει την Ισπανία (προβλέπεται να φτάσει αύριο το πρωί), άλλα δυο πλοία ΜΚΟ με σημαία Ολλανδίας (Lifeline και Seefuchs) έφτασαν στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης, εν αναμονή του ανθρώπινου φορτίου τους, που εγκαταλείπουν οι δουλέμποροι. 

Οι κύριοι αυτοί πρέπει να ξέρουν ότι η Ιταλία δεν θέλει, πλέον, να είναι συνένοχη των μπίζνες της λαθρομετανάστευσης, και ότι θα πρέπει να βρουν άλλα λιμάνια (όχι ιταλικά), προς τα οποία να κατευθυνθούν. Ως υπουργός και ως πατέρας, το κάνω για το καλό όλων».

Μίκης σε Τσίπρα: Σου υπενθυμίζω ότι θα πρέπει να ανησυχείς

Απάντηση στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος στην τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη στην ΕΡΤ για το Σκοπιανό είχε πει ότι αγαπάει τον Μίκη Θεοδωράκη αλλά διαφωνεί με τη λογική του, δίνει ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης.

Σε σύντομο κείμενο που ανήρτησε στην ιστοσελίδα του, ο Μίκης Θεοδωράκης αφού υπενθυμίζει στον Αλέξη Τσίπρα ότι «κάποτε πίστευες και διαδήλωνες με το "Κάτω οι δολοφόνοι των Λαών"», τον καλεί να αναρωτηθεί «τι σου λέει άραγε η Λογική σου, όταν όλοι αυτοί σε συγχαίρουν».

Παράλληλα, ρωτά τον πρωθυπουργό «ποιο είναι το κακό που έκανες για να σε επαινούν ομαδικώς με τόσο μεγάλη θέρμη;».

Ολόκληρο το κείμενο του Μίκη Θεοδωράκης

Προς τον Εξοχώτατο Πρωθυπουργό της Ελλάδας,
Αγαπητέ Αλέξη,

Η αγάπη - αγάπη και η Λογική - Λογική.

Κάποτε πίστευες και διαδήλωνες με το «Κάτω οι δολοφόνοι των Λαών». Τι σου λέει άραγε η Λογική σου, όταν όλοι αυτοί σε συγχαίρουν;

Ποιο είναι το κακό που έκανες για να σε επαινούν ομαδικώς με τόσο μεγάλη θέρμη;
Εγώ δεν κάνω τίποτα άλλο από το να σου υπενθυμίζω ότι θα πρέπει να ανησυχείς.

Αυτή είναι η Λογική της δικής μου αγάπης.

Σε χαιρετώ,
Μίκης
Αθήνα, 14.6.2018

Αντ. Σαμαράς: Yes man ο Τσίπρας - Αναγνωρίσατε ένα έκτρωμα

«Υπογράφετε τα πάντα όλα… ένας yes man καταντήσατε… Τα δίνετε όλα για μια καρέκλα, είστε ιδεολογικά και πολιτικά ασπόνδυλοι» δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό.

«Αναγνωρίσετε ένα έκτρωμα που δεν θα σταθεροποιήσει την περιοχή, θα τη δυναμιτίσει»
προειδοποίησε ο Αντώνης Σαμαράς για τη συμφωνία στο Σκοπιανό από το βήμα της Βουλής. Είτε η συμφωνία δεν θα αντέξει, τόνισε ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ, είτε θα προκαλέσει εκρήξεις.

«Υπογράφετε τα πάντα όλα… ένας yes man καταντήσατε… Τα δίνετε όλα για μια καρέκλα, είστε ιδεολογικά και πολιτικά ασπόνδυλοι» δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό.

«Γίνατε Σκοπιανότεροι των Σκοπιανών… Εμείς δεν νομιμοποιήσαμε τον αλυτρωτισμό τους, εσείς τον νομιμοποιείτε. Η συμφωνία που φέρνετε αναγνωρίζει και μακεδονική εθνότητα και μακεδονική γλώσσα, το όνομα δεν θα είναι αμετάφραστο θα είναι μεταφρασμένο και δεν θα είναι erga omnes. Αλλιώς θα λέγονται στο εξωτερικό, αλλιώς στη χώρα μας αλλιώς στη χώρα τους που θα λέγονται Μακεδόνες» σημείωσε ο κ. Σαμαράς.

Σύμφωνα με τον Αντώνη Σαμαρά, «το ‘’Βόρεια Μακεδονία’’ δεν είναι λύση, αφήνει ανοιχτό το σφετερισμό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».

«Τα δίνετε όλα χωρίς στήριξη από τη Βουλή χωρίς απόφαση υπουργικού συμβουλίου, χωρίς στήριξη κανενός -χωρίς στήριξη του εταίρου σας- με ανύπαρκτη νομιμοποίηση και μηδενική συναίνεση» πρόσθεσε, ενώ κατηγόρησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι πήρε θέση υπέρ της συμφωνίας ως μη όφειλε.

«Εγώ δεν δημιούργησα κανένα πρόβλημα το 1992, το δημιούργησαν ο Στάλιν και ο Τίτο, εγώ διαχειρίστηκα την εθνική γραμμή που συνοψίστηκε στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών ομόφωνα, με μια αποχή, δηλαδή καμία αναγνώριση του ονόματος ‘’Μακεδονία’’ χωρίς σύνθετα και παράγωγα». «Ο κόσμος σας έχει καταλάβει, ετοιμαστείτε να λογοδοτήσετε γι’ αυτό».
skai.gr

Επικίνδυνη συμφωνία με «άνωθεν» εντολές

Ο διαχρονικός σχεδιασμός του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και ο καίριος ρόλος του στην προσέγγιση Τσίπρα - Ζάεφ...

του Σάββα Καλεντερίδη (*)

Ο Μεγάλος Πέτρος τον 17o-18o αιώνα οραματίστηκε και έκανε συγκεκριμένα βήματα για να προσανατολίσει και να φέρει τη Ρωσία όσο το δυνατόν πιο κοντά στην Ευρώπη. Εξ ου και το κτίσιμο της Αγίας Πετρούπολης, στην οποία συγκέντρωσε μεγάλο μέρος της πνευματικής και καλλιτεχνικής πρωτοπορίας, στο περίφημο μουσείο Ερμιτάζ.

Τις δεκαετίες που ακολούθησαν και ειδικά επί της Αικατερίνης της Β’ η επέκταση της Ρωσίας συνεχίστηκε με την παραχώρηση από πλευράς Πολωνίας της δυτικής Ρωσίας, με την απόκτηση της Λευκορωσίας, του δεύτερου διαμερίσματος της Πολωνίας και επαρχιών της Λιθουανίας. Ομως, αυτός που έβαλε τη Ρωσία στην καρδιά της Ευρώπης ήταν ο Στάλιν, όταν, εκμεταλλευόμενος το δαιδαλώδες σύστημα λήψεως αποφάσεων της Δύσης, έδωσε εντολή στον σοβιετικό στρατό να προελάσει και να φθάσει μέχρι την κατάληψη της μισής Γερμανίας, αφού προηγουμένως είχε καταλάβει την Ανατολική Ευρώπη.

Την επομένη της υπογραφής της Συμφωνίας του Πότσδαμ η Δύση έθεσε σε εφαρμογή ένα στρατηγικό σχέδιο για την απώθηση της Ρωσίας από τα «κεκτημένα» ευρωπαϊκά εδάφη, με τελικό στόχο τον περιορισμό της στη Μόσχα και ανατολικά, προς τα Ουράλια.

Το σχέδιο αυτό το είδαμε να εφαρμόζεται το 1955 στην Ουγγαρία και το 1968 στην Πράγα, όπου τα σοβιετικά τανκς αναγκάστηκαν να επέμβουν για να καταπνίξουν λαϊκές εξεγέρσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτές δεν στηρίζονταν σε αντικειμενική δυσαρέσκεια. Μα αυτήν εκμεταλλεύονται όσοι θέλουν να αναμειχθούν στα εσωτερικά μιας χώρας.

Η εφαρμογή του σχεδίου συνεχίστηκε στην Πολωνία, με τις διαδηλώσεις της Σολινταρνόζ - Αλληλεγγύης του Λεχ Βαλέσα και την εκλογή Πολωνού Πάπα, που άνοιξε τον δρόμο στην απομάκρυνση της Πολωνίας από τη Σοβιετική Ενωση.

Οι εξελίξεις επιταχύνθηκαν με την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της Σοβιετικής Ενωσης, με την επανένωση των δύο Γερμανιών και την ένταξη των χωρών της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης στο ΝΑΤΟ σε δύο κύματα, το 1999 και το 2004, και το σχέδιο τείνει να ολοκληρωθεί με τον έλεγχο της Ουκρανίας από τη Δύση, την αύξηση της επιρροής στις χώρες του GUUAM (Georgia, Ukraine, Uzbekistan, Azerbaijan, Moldova) και την ένταξη στο ΝΑΤΟ των χωρών των δυτικών Βαλκανίων.

Αυτός ο τελευταίος κύκλος άρχισε το 2009, με την ένταξη της Αλβανίας και της Κροατίας, συνεχίστηκε το 2017 με την ένταξη του Μαυροβουνίου και ολοκληρώνεται με την ένταξη του κράτους των Σκοπίων, που ήταν προγραμματισμένο να ενταχθεί μαζί με Αλβανία και Κροατία, πλην όμως δεν επιτεύχθηκε τότε η αναγκαία συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων στο ζήτημα του ονόματος.

Ετσι, ενώ οι εξελίξεις τρέχουν και η Δύση θέλει να περιορίσει τις δυνατότητες της Ρωσίας να ασκεί επιρροή στα Βαλκάνια, για να είναι πλέον απερίσπαστη στο μεγάλο σχέδιο που είναι η γεωπολιτική περικύκλωση της Ρωσίας και η εξουδετέρωση της σιιτικής - ιρανικής απειλής στη Μέση Ανατολή, φθάσαμε στη φάση υλοποίησης της απόφασης της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. τα Σκόπια και η Αλβανία.

Οι δύο «τρύπες» που μένουν, Βοσνία και Κοσσυφοπέδιο, ελέγχονται ασφυκτικά η πρώτη μέσω της δαιδαλώδους Συμφωνίας του Ντέιτον και το δεύτερο μέσω της αμερικανικής στρατιωτικής βάσης του Μπόντστιλ, από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Ετσι, αν τελικά ενταχθούν τα Σκόπια σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. και η Αλβανία στην Ε.Ε., η Σερβία θα είναι ο μόνος στενός φίλος της Μόσχας στη ΝΑ Ευρώπη, χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα και χωρίς αεροπορική πρόσβαση.

Αυτό είναι το ιστορικό και γεωπολιτικό πλαίσιο και αυτό μάλλον εξηγήθηκε με πιο... απλά λόγια στους Τσίπρα και Κοτζιά, κατά το πρόσφατο ταξίδι τους στην Ουάσιγκτον, μαζί με την ανάγκη να κλείσουν όλα αυτά τα «μέτωπα». Φυσικά, ανάλογες νουθεσίες υποθέτουμε ότι έγιναν και στον Ζάεφ, και -ω, του θαύματος- είδαμε τους δύο πρωθυπουργούς, Τσίπρα και Ζάεφ, να κάνουν ένα λογοπαίγνιο, σαν να υπήρχε ένας τρίτος συντονιστής.

Ο κ. Τσίπρας δήλωσε τον Δεκέμβριο στο Βελιγράδι ότι μπορεί να βρεθεί λύση με τα Σκόπια, «αν σταματήσει μία κατά την άποψή μου αχρείαστη ρητορική, ότι αποτελούν τους μοναδικούς απογόνους των Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου...», για να ακολουθήσει λίγες μέρες μετά η δήλωση Ζάεφ «δεν είμαστε μοναδικοί κληρονόμοι του Μ. Αλεξάνδρου».

Κι ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, μια ομάδα φίλων και συνεργατών του κ. Κοτζιά, γνώριμων από τα παλιά, όταν όλοι τους συναγελάζονταν στην «αυλή» του αλήστου μνήμης ΓΑΠ, συνέγραφε τη συμφωνία που θα υπογράψει ο κ. Τσίπρας με τον κ. Ζάεφ στις Πρέσπες, μια συμφωνία διάτρητη και κατάπτυστη που, ασχέτως αν περάσει ή όχι από τις δύο πλευρές, με την υπογραφή της θα αρχίσει να παράγει νομικές υποχρεώσεις και να ανοίγει διάπλατα την πόρτα στα Σκόπια για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.

Το ΝΑΤΟ δεν ενδιαφέρεται για το αν θα συνεχίσουν να υφίστανται οι διαφορές μεταξύ των δύο χωρών, όπως αποδείχτηκε από την εξαιρετικά προβληματική πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Είναι λεπτομέρειες αυτά, τους ενδιαφέρει το στρατηγικό του πράγματος. Το θέμα όμως είναι ότι με την αναγνώριση γλώσσας, εθνότητας και κράτους με το όνομα «Μακεδονία» αποδυναμώνουμε την εθνική μας άμυνα στη Θράκη και υποθηκεύουμε το μέλλον και την ίδια την ακεραιότητα της Ελλάδας.

 ____________________________

(*) Ο Σάββας Καλεντερίδης είναι συγγραφέας, στρατιωτικός αναλυτής, τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας Δημοκρατία και κυριακάτικη Δημοκρατία, διαχειριστής του ιστολογίου infognomonpolitics.blogspot.com και εκδότης - εκδόσεις Ινφογνώμων. 

πηγή: dimokratianews.gr

Τσίπρας στο Economist: Η Ελλάδα της οικονομικής ανάκαμψης και της σταθερότητας είναι εδώ (Vid)

Στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας μετά την έξοδο της χώρας από το μνημόνιο αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία που απηύθυνε στο ετήσιο συνέδριο του Economist που διεξάγεται στο Λαγονήσι.

"Η λιτότητα δεν είναι μονόδρομος αλλά ιστορικό λάθος" τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας κλείνοντας τις εργασίες του Economist στο Grand Resort Lagonissi τονίζοντας ότι στόχος είναι η μείωση της ανεργίας, η ενίσχυση της συμμετοχής και της δημοκρατίας.

"Μια χώρα που ήταν που ήταν πριν μέρος της κρίσης αν όχι η ίδια η κρίση σήμερα είναι μέρος της λύσης για την Ευρώπη" ήταν το μηνυμα του Αλέξη Τσίπρα από το συνέδριο του Economist ενώ ζήτησε μια καθαρή λύση για το χρέος, χωρίς αστερίσκους, που θα δίνει ένα σαφές μήνυμα στις αγορές".

παρακολουθείστε την ομιλία του πρωθυπουργού στο συνέδριο του Economist

«Η Ελλάδα δεν είναι πια μια χώρα με καχεκτική οικονομία που παράλληλα χάνει διαρκώς τα διεθνή της ερείσματα», αλλά μια χώρα που η οικονομία της ανακάμπτει δυναμικά και ταυτόχρονα μετρά πλέον νέους φίλους και συμμάχους στο διεθνές στερέωμα.

Ο Αλ. Τσίπρας εξήγησε ότι για τους λόγους αυτούς, έχει ανακτήσει και στον υπέρμετρο βαθμό, την εμπιστοσύνη, το σεβασμό και την αξιοπιστία έναντι των διεθνών εταίρων της. «Και όσοι αυτό δεν το καταλαβαίνουν ή κάνουν ότι δε το καταλαβαίνουν προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικά παιχνίδια στο εσωτερικό», σχολίασε, «δεν καταφέρνουν τίποτε παραπάνω από το να υπενθυμίζουν ότι εκπροσωπούν την Ελλάδα του χθες. Την Ελλάδα της αποτυχίας, της μιζέριας και της χρεοκοπίας». Πρόσθεσε ότι αγωνίζονται να μας στερήσουν τη δυνατότητα να χτίσουμε την Ελλάδα του αύριο, «επειδή οι ίδιοι δεν μπορούν να αντέξουν τη δική τους ευθύνη για τη χρεοκοπία της Ελλάδας του χθες, αγωνίζονται να μας στερήσουν τη δυνατότητα να χτίσουμε την Ελλάδα του αύριο».

«Η Ελλάδα της οικονομικής ανάκαμψης, της ισχυρής παρουσίας στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο. Η Ελλάδα της σταθερότητας και της προόδου, είναι ήδη εδώ. Και κανείς δε θα μπορέσει να τη γυρίσει πίσω», τόνισε ο Αλ. Τσίπρας.

Με το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο κόβουμε τις γέφυρες με το παρελθόν και η χώρα μας εισέρχεται σε μια νέα εποχή” “Ξαναδίνουμε στην έννοια των μεταρρυθμίσεων το πραγματικό της θετικό νόημα, εισάγοντας τομές με προοδευτικό κοινωνικό και οικονομικό πρόσημο”. “Προχωράμε με το δικό μας αναπτυξιακό σχέδιο για τη δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη και την άμεση μείωση της ανεργίας”.