Νέο Σύμφωνο Μετανάστευσηςτης Ε.Ε.: Αυστηροποήση του συστήματος ασύλου - Διάσταση απόψεων στο γερμανικό τύπο...

Η Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων Ίλβα Γιόχανσον, με ανάρτησή της στο Twitter αναφέρει «Ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα για τη μεταναστευτική πολιτική στην ΕΕ επετεύχθη σήμερα στο Συμβούλιο. Ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε τους τριλόγους με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είμαστε πολύ πιο δυνατοί όταν δουλεύουμε μαζί».

Τι προβλέπει το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης, το οποίο συμφωνήθηκε στο Συμβούλιο υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ που συνεδρίασε στο Λουξεμβούργο

Σε νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης προχωράει η ΕΕ, μετά την συνεδρίαση του Συμβουλίου των υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ, την Πέμπτη (8/6), που έγινε στο Λουξεμβούργο, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει αυστηρότερες διαδικασίες ασύλου αλλά και ένα υποχρεωτικό μηχανισμό αλληλεγγύης.

Ενδεικτική είναι η δήλωση της σουηδικής προεδρίας η οποία αναφέρει ότι «οι υπουργοί μόλις συμφώνησαν σε μια γενική προσέγγιση σχετικά με τον κανονισμό για τη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης και τον κανονισμό για τη διαδικασία ασύλου. Αυτοί οι φάκελοι αποτελούν τους δύο βασικούς πυλώνες της μεταρρύθμισης του συστήματος ασύλου της ΕΕ και είναι το κλειδί για μια καλή ισορροπία μεταξύ ευθύνης και αλληλεγγύης. Η σκληρή δουλειά κατά τη διάρκεια πολλών προεδριών συνέβαλε στο αποτέλεσμα που επιτύχαμε σήμερα».

Βάσει της συμφωνίας, σύμφωνα με την εφημερίδα Η ΑΥΓΗ, για πρώτη φορά δημιουργείται ένας υποχρεωτικός μηχανισμός αλληλεγγύης, κάτι το οποίο είναι αίτημα των κρατών-μελών της πρώτης υποδοχής, όμως οι διαδικασίες ασύλου θα γίνονται σε ένα πολύ αυστηρότερο πλαίσιο.

Σύμφωνα με το Spiegel, βάσει της αποψινής συμφωνίας πάνω σε μια συμβιβαστική πρόταση από τη σουηδική Προεδρία, οι διαδικασίες ασύλου στην Ε.Ε. πρόκειται να γίνουν σημαντικά αυστηρότερες λόγω των προβλημάτων με την παράτυπη μετανάστευση. Στο μέλλον, άτομα που φτάνουν από χώρες που θεωρούνται ασφαλείς θα φιλοξενούνται σε αυστηρά ελεγχόμενες εγκαταστάσεις υποδοχής, υπό συνθήκες παρόμοιες με εκείνες της κράτησης μετά τη διέλευση των συνόρων. Εκεί, κανονικά θα ελέγχεται εντός δώδεκα εβδομάδων εάν ο αιτών έχει πιθανότητες ασύλου. Εάν όχι, θα πρέπει να σταλεί πίσω αμέσως.

Η Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων Ίλβα Γιόχανσον, με ανάρτησή της στο Twitter αναφέρει «Ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα για τη μεταναστευτική πολιτική στην ΕΕ επετεύχθη σήμερα στο Συμβούλιο. Ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε τους τριλόγους με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είμαστε πολύ πιο δυνατοί όταν δουλεύουμε μαζί».

Τέλος, ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς επεσήμανε ότι «μια ιστορική μέρα! Οι Υπουργοί Εσωτερικών συγκεντρώθηκαν σήμερα και υιοθέτησαν μια σταθερή βάση για διαπραγμάτευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε δύο από τις βασικές προτάσεις μας για το Σύμφωνο Μετανάστευσης. Σήμερα δείξαμε ότι δεν τα παρατάμε. Μετά από χρόνια αποτυχιών, δείξαμε ότι, όσον αφορά τη μετανάστευση, η Ευρώπη μπορεί να τα καταφέρει».

Τι αναφέρει το υπουργείο Μετανάστευσης

Όπως αναφέρει ανακοίνωση του υπουργείου Μετανάστευσης: Το νέο κείμενο δημιουργεί υποχρεωτικό μηχανισμό αλληλεγγύης, εξασφαλίζει διαρκή αποσυμφόρηση στα σύνορα και προσαρμόζει τις δεσμεύσεις του Κανονισμού Δουβλίνου στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των χωρών πρώτης γραμμής όπως η Ελλάδα. Στηρίζει, παράλληλα, την έννοια των ασφαλών τρίτων χωρών. Επιπλέον, η συμφωνία καθιερώνει μια ετήσια πολιτική συζήτηση, σε υπουργικό επίπεδο, η οποία θα θέτει επί τάπητος τη μεταναστευτική κατάσταση και τις ανάγκες που υπάρχουν σε όρους αλληλεγγύης, κάτι που παραδοσιακά έθετε η Ελλάδα.

Την ίδια στιγμή έγινε μια ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση του τρόπου με τον οποίο επιμερίζεται η ευθύνη, μέσα από τον Κανονισμό του Δουβλίνου. Η Ελλάδα αγωνίστηκε για να συμπεριληφθεί στο νέο Κανονισμό ένα νέο κριτήριο, το οποίο προβλέπει ότι η ευθύνη για την εξέταση μιας αίτησης ασύλου θα τερματίζεται σε 18 μήνες, από τα 10 χρόνια που ήταν έως σήμερα, όταν η αίτηση αυτή απορρίπτεται σε συνοριακές διαδικασίες ασύλου. Είναι οι διαδικασίες που η Ελλάδα εφαρμόζει με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα προκειμένου να ξεχωρίσει αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη προστασίας από αυτούς που καταχρώνται το σύστημα ασύλου και υπονομεύουν τη βιωσιμότητά του. Προβλέφθηκε επίσης, νέα, ειδική κατηγορία για τους διασωθέντες από επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης. Συνολικά, πάντως, το νέο σύστημα ανταποκρίνεται καλύτερα στα δεδομένα με τα οποία είναι αντιμέτωπη η Ελλάδα, εκτιμά το αρμόδιο υπουργείο στην ανακοίνωσή του.

Ένα ακόμη πολύ σημαντικό σημείο, σύμφωνα με το υπουργείο Μετανάστευσης είναι ότι η Ελλάδα εξασφάλισε πρόνοιες που αποτρέπουν το ενδεχόμενο υπερφόρτωσης των συνοριακών περιοχών της χώρας από πιέσεις που σχετίζονται με διαδικασίες ασύλου και κατοχύρωσε ότι θα λαμβάνεται υπόψη η παράμετρος της εθνικής ασφάλειας κατά το σχεδιασμό και την ανάπτυξη υποδομών, που σχετίζονται με αυτές τις διαδικασίες.

Η συμφωνία είναι μόνο ένα βήμα στην προσπάθεια για το τέλος της διαδρομής, που είναι η υιοθέτηση του Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το 'Ασυλο το οποίο αποτελείται από 11 νομοθετήματα.

Το Συμβούλιο έδωσε την εντολή στην Ισπανία, που θα ασκήσει την επόμενη ευρωπαϊκή Προεδρία να διαπραγματευτεί την ολοκλήρωση δύο κρίσιμων Κανονισμών, που αφορούν την αλληλεγγύη, τον επιμερισμό της ευθύνης και την ενίσχυση των ελέγχων στα σύνορά της Ε.Ε.

Deutsche Welle: Επιτυχία ή καταστροφή η συμφωνία για το άσυλο;

.

Στον γερμανικό Tύπο παρατηρείται διάσταση απόψεων αναφορικά με τη μεταρρύθμιση του ασύλου. Ωστόσο, η Ελλάδα επικρίνεται και πάλι για τη μεταναστευτική πολιτική της.

Κατά τη σύσκεψη της 8ης Ιουνίου στο Λουξεμβούργο, οι υπουργοί Εσωτερικών της Ε.Ε. συμφώνησαν στην αυστηροποίηση του συστήματος ασύλου. «Η απόφαση που λήφθηκε σώζει την ΕΕ από μια αποτυχία που θα την έπληττε σοβαρά», σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Η μαζική μετανάστευση, η οποία είναι πιθανό να ενταθεί σε περιόδους ιμπεριαλιστικών πολέμων και κλιματικής αλλαγής, επηρεάζει τα κράτη της ΕΕ με διαφορετικούς τρόπους, δημιουργώντας έτσι ένα ρήγμα στην ετερογενή ευρωπαϊκή κοινότητα, το οποίο είναι ήδη επικίνδυνα βαθύ.

[…] Εξάλλου, οι προηγούμενες συμφωνίες για το άσυλο αποδείχθηκαν αναμφισβήτητα εύθραυστες κάθε φορά που αυξήθηκε η πίεση από τις μεταναστευτικές ροές. Η αποτυχία να καταλήξουμε σε μια κοινή πολιτική για τους πρόσφυγες αύξησε έτσι τα ποσοστά των λαϊκιστών και των δημαγωγών, οι οποίοι είναι εχθροί της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».

Σε παρόμοιο κλίμα κινείται και το περιοδικό Spiegel: «Εάν οι Ευρωπαίοι εταίροι αποδεικνύονταν ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την παράτυπη μετανάστευση, θα ενισχύονταν περαιτέρω τα δεξιά κόμματα. Δεξιοί λαϊκιστές βρίσκονται ήδη στην εξουσία σε διάφορες χώρες της ΕΕ και θα μπορούσαν να ακολουθήσουν και άλλες. Το πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη θα γινόταν ολοένα πιο ακραίο. Σίγουρα, ο συμβιβασμός αυτός έχει αδυναμίες. Είναι πιθανό η κατάσταση στα εξωτερικά σύνορα να μη βελτιωθεί αποφασιστικά βραχυπρόθεσμα και να χρειαστεί περισσότερος χρόνος από τον αναμενόμενο; Ασφαλώς. Θα υπάρξουν πρόσφυγες που δεν θα καταφέρουν να εισέλθουν στην ΕΕ, παρ' όλο που όντως διώκονται και συνεπώς θα δικαιούνταν προστασία; Πιθανώς. Αλλά αυτός ο συμβιβασμός είναι σαφώς καλύτερος από το να μην υπήρχε συμφωνία».

Η εφημερίδα Die Tageszeitung, πάντως, υιοθετεί μία πολύ πιο επικριτική στάση: «Από την άποψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτό που συμφώνησαν οι υπουργοί Εσωτερικών της ΕΕ αποτελεί μία καταστροφή […] Όμως, ακόμη και αν παραμερίσει κανείς τις ανησυχίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η συμφωνία παραμένει ένα κακό αποτέλεσμα. Γιατί αυτό που λείπει τόσο επειγόντως από την ευρωπαϊκή προσφυγική πολιτική δεν τέθηκε καν προς συζήτηση στο Λουξεμβούργο: ένας ολοκληρωμένος και δεσμευτικός μηχανισμός για την κατανομή των προσφύγων μεταξύ όλων των κρατών-μελών, που θα ανακούφιζε πραγματικά τις υπερφορτωμένες χώρες στα εξωτερικά σύνορα».

Der Tagesspiegel: Καθημερινότητα ο θάνατος στα ελληνικά σύνορα

Με αφορμή τη σχεδιαζόμενη μεταρρύθμιση του συστήματος ασύλου, η εφημερίδα Der Tagesspiegel δράττεται της ευκαιρίας να στηλιτεύσει την ελληνική κυβέρνηση και τον τρόπο με τον οποίο φυλάσσει τα σύνορα. «Οι θάνατοι στα ανοικτά των ελληνικών ακτών είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο: στα τέλη της προπερασμένης εβδομάδας, ανατράπηκε στα ανοικτά της Μυκόνου πλοιάριο που μετέφερε 17 μετανάστες, εκ των οποίων οι περισσότεροι πνίγηκαν. Αυτό που επίσης δεν αποτελεί νέο, είναι ότι η κυβέρνηση στην Αθήνα επιτείνει το πρόβλημα, με αρκετές ΜΚΟ και μέσα ενημέρωσης να επισημαίνουν εδώ και καιρό τις συνήθεις, παράνομες επαναπροωθήσεις που γίνονται στην Ελλάδα.

[...] Κάποτε, η Ελλάδα έσωζε ανθρώπους που ζητούσαν προστασία. Τώρα, ωστόσο, ο Μητσοτάκης έχει υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του περισσότερες απελάσεις και η "εισβολή" των μεταναστών τον Μάρτιο του 2020 στα ελληνοτουρκικά σύνορα, του έδωσε ένα ισχυρό άλλοθι». Το γερμανικό μέσο προσθέτει ότι, όπως επισημαίνει και ο διευθυντής του Ελληνικού Συμβουλίου Προσφύγων, Λευτέρης Παπαγιαννάκης, «εκείνη την περίοδο η ηγεσία της ΕΕ χαρακτήρισε την Ελλάδα "ασπίδα της Ευρώπης", επιτρέποντάς της έτσι να προβεί σε περισσότερες επαναπροωθήσεις, γι' αυτό και τώρα είναι δύσκολο να θέσουμε τη χώρα προ των ευθυνών της και να απαιτήσουμε τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Η εφημερίδα του Βερολίνου καταλήγει τέλος πως «σε κάθε περίπτωση, η ελληνική κοινωνία δεν πρόκειται να ασκήσει πίεση για να αλλάξει η κατάσταση. Όπως έδειξε δημοσκόπηση κατά τη διάρκεια των πρόσφατων εκλογών, η πλειοψηφία απλώς δεν ενδιαφέρεται για το ζήτημα της μετανάστευσης: μόλις το 7,2% των ερωτηθέντων ενδιαφέρεται για το μεταναστευτικό ζήτημα, το οποίο μεταξύ 14 θεμάτων καταλαμβάνει τη 12η θέση».

«Πικνίκ στη Μόρια»

Όσον αφορά τις συνθήκες που επικρατούν στους καταυλισμούς των προσφύγων στην Ελλάδα, αυτές είναι επίσης γνωστές. Όμως τώρα, η Λίνα Λουζυτέ επιδιώκει να τις παρουσιάσει μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα, μέσα από ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή ενός Αφγανού σκηνοθέτη, του Ταλιμπσάχ Χοσινί, στον καταυλισμό στη Μόρια, όπου διέμεινε με την γυναίκα και τις τρεις κόρες του. «Το ντοκιμαντέρ της Λουζυτέ με τίτλο "Πικνίκ στη Μόρια” φέρνει ξανά στο μυαλό τον αποτρόπαιο, απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στην ευρωπαϊκή ήπειρο», γράφει η Süddeutsche Zeitung.

«Όπως όλοι οι άλλοι, ο Αφγανός ηθοποιός και σκηνοθέτης Χοσινί περιμένει με την οικογένειά του να εξεταστεί η αίτηση ασύλου του. Η Λουζυτέ συνοδεύει την οικογένεια στην καθημερινότητά της στον καταυλισμό, όπου οι άνθρωποι υπομένουν και αγωνίζονται κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, ενώ εθνικιστές Έλληνες απειλούν να βάλουν φωτιά στον καταυλισμό. Πάντως, ακόμη και τα παιδιά μιλούν αδιάφορα για το άγχος της φυγής, τη βία στα σύνορα, τις απελάσεις - γι' αυτά είναι μία κανονικότητα. Οι άνθρωποι περιμένουν μήνες, μερικές φορές χρόνια, απελπισμένοι […] Η Λουζυτέ κινηματογραφεί τον Χοσινί να προσπαθεί να γυρίσει μια ταινία με τη βοήθεια του οπερατέρ του, ενός Ιρανού Κούρδου. Πρόκειται για μια ταινία μεγάλου μήκους στην οποία οι κάτοικοι του στρατοπέδου, όπως και ο Χοσινί, υποτίθεται ότι υποδύονται τους εαυτούς τους, για να απεικονίσουν το δικό τους πεπρωμένο.

Η ταινία του Χοσινί θα προβληθεί μέσα στον καταυλισμό, αλλά και έξω από αυτόν, για να τραβήξει την προσοχή της ΕΕ και του ΟΗΕ στις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων. Αυτή είναι η ελπίδα, διότι ο κινηματογράφος, όπως λέει ένας από τους ηθοποιούς, "αγγίζει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο". Αυτή η πίστη στον κινηματογράφο είναι συγκινητική και αρκετά αφελής. Βοηθάει όμως στην επιβίωση».