Η συνέντευξη του επικεφαλής του ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη Γιάνη Βαρουφάκη στην La Stampa (αγγλική έκδοση) για την επαίσχυντη ελληνική κυβερνητική μεταναστευτική πολιτική, την ελληνική οικονομία, την εκλογική ήττα του ΜέΡΑ25, το ευρώ και το μέλλον της Ευρωζώνης, το Δημοκρατικό Κόμμα της Ιταλίας και την επικαφαλής φίλη του Έλι Σλάιν, και την Άνγκελα Μέρκελ.
Σχεδόν όλα τα κόμματα, κατά την προεκλογική εκστρατεία, στήριζαν την κυβερνητική πολιτική των συνοριακών ελέγχων. Λίγες μέρες προτού ψηφίσουν οι Έλληνες πολίτες, ένα ανατριχιαστικό βίντεο, που δημοσιεύτηκε από τους New York Times, έκανε τον γύρο του κόσμου: η ελληνική ακτοφυλακή φαίνεται να εγκαταλείπει μια ομάδα μεταναστών στη μέση της θάλασσας. Η αστυνομία διώχνει τους μετανάστες, από τον Έβρο και τα νησιά; Εσείς, όμως, ήσασταν ο μόνος πολιτικός αρχηγός που θέσατε κοινοβουλευτική ερώτηση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, κατηγορώντας τον ότι απέκρυψε αυτές τις απάνθρωπες πρακτικές.
Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη παραβιάζει συστηματικά και συνειδητά το διεθνές δίκαιο σπρώχνοντας πλοία με ευάλωτους πρόσφυγες πίσω στο φουρτουνιασμένο Αιγαίο. Είναι σκόπιμη πολιτική απόφαση να αναγκάζουμε τους άνδρες και τις γυναίκες της Ελληνικής Ακτοφυλακής να διαπράττουν πράξεις που, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας και τη βασική ανθρώπινη ευπρέπεια, μπορούν να χαρακτηριστούν όχι μόνο επαίσχυντες αλλά και παράνομες. Τώρα έχουμε ακλόνητες αποδείξεις ότι, όχι μόνο σπρώχνουν σαθρές βάρκες στη μέση της θάλασσας, αλλά, ακόμη χειρότερα, αναγκάζουν τους πρόσφυγες που έχουν ήδη αποβιβαστεί στην Ελλάδα να επιστρέψουν σε βάρκες τις οποίες στη συνέχεια ρυμουλκούν πίσω στη θάλασσα όπου τους εγκαταλείπουν.
Το ΜέΡΑ25, το κόμμα του οποίου ηγούμαι, αποκάλυψε αυτά τα εγκλήματα στη Βουλή και, μάλιστα, αποκάλυψε την πραγματική αιτία πίσω από την μισανθρωπισμό του κ Μητσοτάκη: Έχει επιλέξει να κυριαρχήσει στην ελληνική πολιτική ζωή αφενός εξυπηρετώντας τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους Έλληνες ολιγάρχες και αφετέρου, κατευνάζοντας τις μάζες των εξαθλιωμένων Ελλήνων με μεγάλες δόσεις υπερεθνικισμού και αραιά συγκεκαλυμμένο, αλλά αφόρητο, ρατσισμό.
- Ήμουν στην Αθήνα για τις εκλογές. Έχω επίσης επισκεφθεί τον Έβρο και έχω πάρει συνεντεύξεις από πολλούς. Φαίνεται ότι οι Έλληνες ενδιαφέρονται όλο και λιγότερο για το μεταναστευτικό ζήτημα γιατί υπάρχουν άλλα προβλήματα (οικονομία, μισθοί, πληθωρισμός) και υπήρξαν πάρα πολλές αφίξεις τα τελευταία χρόνια. Ξεχνάει η χώρα σας τα ανθρώπινα δικαιώματα;
- Ναι. Ένας πληθυσμός που έχει υποστεί τα πάνδεινα αυτά τα δεκατρία χρόνια κρίσης, του οποίου το μέσο κατά κεφαλήν πραγματικό εισόδημα είναι 40% χαμηλότερο από το 2007 και του οποίου η δημοκρατία συντρίφθηκε το 2015 (όταν αγνοήθηκε η γενναία ψήφος του στο δημοψήφισμα) είναι τώρα πολύ μουδιασμένος για να νοιάζεται για θεωρητικά δικαιώματα. Και δεν είναι απαθής μόνο αναφορικά με τα δικαιώματα των προσφύγων, των «άλλων»– είναι και για τα δικά του δικαιώματα, όπως μαρτυρεί η απάθεια απέναντι στην αποκάλυψη πως ένας Πρωθυπουργός έχει πιαστεί στα πράσα να κρυφακούει πολιτικούς αντιπάλους, ακόμη και μέλη του υπουργικού συμβουλίου του!
- Σχετικά με το τείχος στον Έβρο. Κατά τη γνώμη σας, πρέπει να κλείσουν τα σύνορα της Ελλάδας;
- Φυσικά και όχι. Άλλο είναι να λες ότι μια χώρα έχει το δικαίωμα να ελέγχει τα σύνορά της και άλλο να λες ότι θα τα κλείσει, ακυρώνοντας το διεθνώς αναγνωρισμένο δικαίωμα των προσφύγων να ζητήσουν άσυλο.
- Κατά τη γνώμη σας, πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό ζήτημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Με υποδοχή, ποσοστώσεις, τείχη;
- Τα τείχη είναι ντροπή για την ανθρωπότητα. Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ φώναζε «Φτιάξτε το Τείχος!», οι Ευρωπαίοι τον καταδίκασαν και δικαίως. Το να κρυβόμαστε πίσω από τα δικά μας τείχη είναι η επιτομή της υποκρισίας. Η θέση του ΜέΡΑ25 και η θέση του πανευρωπαϊκού κινήματός μας του DiEM25 είναι απλή: Η Ευρώπη είναι μια γερασμένη ήπειρος. Έχουμε πραγματική ανάγκη για πολλούς μετανάστες κάθε χρόνο. Έχουμε επίσης καθήκον να δεχτούμε πρόσφυγες από τους πολέμους και την κλιματική καταστροφή για τα οποία εν μέρει φταίμε. Επομένως, πρώτα, πρέπει να αντικαταστήσουμε το πλαίσιο της συνθήκης του Δουβλίνου με ένα άλλο όπου τα κράτη μέλη θα μοιράζονται τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, αντί να τους «φυλακίζουμε» σε παραμεθόριες χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Δεύτερον, πρέπει να ανοίξουμε κέντρα στην Ασία και την Αφρική, όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να υποβάλουν αίτηση για αναγνώρισή τους ως πρόσφυγες ή μετανάστες χωρίς να χρειάζεται να διασχίζουν ερήμους και να πλέουν σε φουρτουνιασμένες θάλασσες.
- Πάμε τώρα στις εκλογές της 21ης Μάϊου. Αν και η συμμετοχή ήταν χαμηλή (σε απόλυτο επίπεδο 58,7 τοις εκατό), ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης κυριάρχησε συντριπτικά. Η Αριστερά ηττήθηκε στο σύνολό της. Πώς εξηγείτε αυτή την κατάρρευση;
- Δύσκολο να εντοπίσεις από πού πρέπει να ξεκινήσεις. Η Αριστερά, διεθνώς, δεν συνήλθε ποτέ από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και, αργότερα, από την αδυναμία της να εκμεταλλευτεί την κατάρρευση του χρηματιστικοποιημένου καπιταλισμού το 2008. Στην ΕΕ, η συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2015, ενάντια στην ετυμηγορία του 62% των ψηφοφόρων που μας έδωσαν την εντολή να μην συνθηκολογήσουμε, με εκείνο το υπέροχο δημοψήφισμα, κατέστρεψε την μοναδική ευκαιρία που είχε η Αριστερά της Ευρώπης να προωθήσει μια νέα ατζέντα για την ΕΕ – αυτή που διαφοροποιόταν από την αρχή του «σοσιαλισμού για τους τραπεζίτες και τους ολιγάρχες με σκληρή λιτότητα για τους υπόλοιπους». Εδώ στην Ελλάδα, αυτή η συνθηκολόγηση οδήγησε στην άνοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία στη συνέχεια συνήψε μια συμφωνία ορμπανικού ή ερντογανικού τύπου με τα ολιγαρχικά ΜΜΕ για να δημιουργήσει μια μηχανή μαζικής προπαγάνδας η οποία – σε συνδυασμό με την λαϊκή οργή για τον ΣΥΡΙΖΑ της συνθηκολόγησης του 2015 – παρέδωσε στον Μητσοτάκη μια πρωτοφανή ηγεμονία. Τέλος, η πανδημία έκανε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να χαλαρώσει την εποπτεία των εξόδων (μαζί με το Ταμείο Ανάκαμψης), με αποτέλεσμα ο Μητσοτάκης να εξαντλήσει άλλα 50 δις ευρώ χρέους για να εξαγοράσει επιρροή. Φυσικά, αυτή η ανεύθυνη υπερχρέωση θα επιστρέψει για να στοιχειώσει τους ίδιους τους ψηφοφόρους που επανεξέλεξαν τον Μητσοτάκη, μαζί με όλους τους άλλους. Σε λίγο, η La Stampa θα κάνει ρεπορτάζ για τη «νέα» ελληνική οικονομική κρίση – αλλά αυτό δεν ενοχλεί τον κ. Μητσοτάκη που νοιάζεται μόνο για τη βραχυπρόθεσμη κυριαρχία του.
- Ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης σε συνέντευξή του στη La Stampa είπε ότι η Αριστερά δεν έχει πλέον αξιόπιστη και αποτελεσματική συνταγή και γι’ αυτό χάνει.
- Αυτό μάλλον ισχύει. Μόνο που ο κ. Μάρκαρης, τυφλωμένος από το μίσος του για την Αριστερά, έλεγε το ίδιο ακόμα κι όταν εμείς, οι Αριστεροί, είχαμε ένα αξιόπιστο και αποτελεσματικό σύνολο πολιτικών – στις οποίες ο ίδιος και οι όμοιοί του αντιτάχθηκαν με νύχια και με δόντια.
- Ο Μάρκαρης είπε επίσης ότι δεν είσαι αξιόπιστος γιατί είσαι ένας πλούσιος που θέλει να υπερασπιστεί τους φτωχούς.
- Αν η συλλογιστική του έχει βάση αυτό θα σήμαινε ότι μόνο οι άρρωστοι μπορούν να φροντίσουν τους άρρωστους, μόνο οι ψυχικά διαταραγμένοι μπορούν να φροντίσουν τους ψυχικά διαταραγμένους, μόνο οι μαύροι μπορούν να αντιταχθούν στον ρατσισμό και μόνο οι γυναίκες μπορούν να πολεμήσουν την πατριαρχία. Αναρωτιέμαι πόσο αξιόπιστος μπορεί να είναι ο κ. Μάρκαρης έχοντας τόσο παράλογες απόψεις. [Παρεμπιπτόντως, αν και είμαι σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση σε σύγκριση με τις μάζες εκεί έξω, δεν είμαι πλούσιος – αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.]
- Ο Μάρκαρης επίσης δηλώνει πως τους φτωχούς μπορούν να τους υπερασπιστούν καλύτερα οι πλούσιοι της κεντροδεξιάς, που τώρα κυβερνούν. Τι απαντάτε;
- Ακολουθήστε τα χρήματα, είναι η απάντησή μου. Ο μέσος εργαζόμενος είναι φτωχότερος σήμερα από ό,τι όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτή τη στιγμή, σε μια χώρα δέκα εκατομμυρίων ψυχών, δύο εκατομμύρια σπίτια και επιχειρήσεις πρόκειται να κατασχεθούν από funds της άρχουσας τάξης (που λατρεύει την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη) τα οποία έχουν πληρώσει όχι περισσότερο από το 5% της ονομαστικής αξίας αυτών των δανείων. Επιπλέον, έως και ένα εκατομμύριο νέοι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, ενώ οι ολιγάρχες πίσω από την κυβέρνηση Μητσοτάκη συγκεντρώνουν μεγαλύτερα ποσοστά κέρδους από σχεδόν οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Αυτή είναι η προστασία που προσφέρει αυτή η κυβέρνηση των ολιγαρχών στους φτωχούς!
- Για εσάς είναι σοκαριστικό το ότι μείνατε εκτός Βουλής. Πώς θα οργανωθείτε τώρα; Σκέφτεστε, μήπως, να φύγετε από την πολιτική;
- Προφανώς είστε παραπληροφορημένος. Ενώ το ΜέΡΑ25 έχασε για μόλις 23 χιλιάδες ψήφους τη δυνατότητα να κερδίσει 9 έδρες στο Κοινοβούλιο στις 21 Μαΐου, νέες εκλογές είναι προγραμματισμένες για τις 25 Ιουνίου, στις οποίες συμμετέχουμε με όλη μας τη δύναμη και τον ενθουσιασμό. Όσο για την αποχώρηση από την πολιτική, αυτή είναι αδύνατη. Είμαι ο ορισμός του πώς ο Αριστοτέλης περιέγραψε τον άνθρωπο: ένα «πολιτικό ζώο»!
- Τι γνώμη έχετε για τον «εμφύλιο» μεταξύ Σύριζα και Πασόκ;
- Είναι ανάλογος με τον «εμφύλιο» μεταξύ της Coca και της Pepsi Cola: Δεν έχει κανένα ενδιαφέρον!
- Μια ενωμένη κεντροαριστερά δεν θα ευνοούσε ολόκληρη την Αριστερά;
- Αυτό δεν συμβαίνει από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Από το 1980 και μετά, και ιδιαίτερα μετά τη δεκαετία του 1990, η κεντροαριστερά έπαψε να είναι έστω σοσιαλδημοκρατική. Την απορρόφησε ο χρηματοπιστωτικός τομέας και έχασε την ικανότητά της (συχνά το ενδιαφέρον της) να υπερασπιστεί τους εργαζόμενους και τους φτωχούς. Έτσι, η κεντροαριστερά και η κεντροδεξιά σχημάτισαν ένα αποτελεσματικό καρτέλ που εξυπηρετεί το συμφέρον των πολύ λίγων, οι δυο τους είναι τα δύο διαφορετικά πολιτικά πρόσωπα των μεγάλων επιχειρήσεων. Με αυτή την έννοια, μια ενωμένη κεντροαριστερά θα ήταν φρικτή για τον λαό – και, επομένως, για την Αριστερά.
- Δεν ήταν λίγο υπερβολικά ριζοσπαστική πρόταση το σχέδιο “Δήμητρα” (Σημ., το προτεινόμενο από το ΜέΡΑ25 δημόσιο, δωρεάν σύστημα ψηφιακών πληρωμών); Η «Δήμητρα» τελικά φόβισε πολλούς ψηφοφόρους;
- Αυτό που φόβισε τους ψηφοφόρους ήταν η πολύ καλά σχεδιασμένη εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης για τη δαιμονοποίηση του ΜέΡΑ25 και εμένα προσωπικά, για τον απλούστατο λόγο ότι αποκαλύψαμε τα οικονομικά εγκλήματα κατά του πληθυσμού που διέπραξαν οι ολιγάρχες που «έτυχε» να κατέχουν κάθε τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό. Έτσι παρουσιάστηκε σαν να είναι ο Σατανάς ο ίδιος, η μετριοπαθής, τεχνοκρατικά εξαιρετική πρόταση για ένα δημόσιο δωρεάν σύστημα ψηφιακών πληρωμών, το οποίο ονομάσαμε «Δήμητρα». Όταν και μόνο η δυνατότητα ενός διαλόγου πνίγεται στις κραυγές των φερέφωνων των ολιγαρχών, η δημοκρατία πεθαίνει και ο φόβος κυριαρχεί.
- Πολλοί σας κατηγορούν ότι εξακολουθείτε να θέλετε να βγείτε από το ευρώ ενώ η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται.
- Η ελληνική οικονομία δεν αναπτύσσεται. Αυτό που αυξάνει είναι το ήδη γιγαντιαίο χρέος μας και, μαζί με αυτό, τα κέρδη του 20% που τροφοδοτείται από το χρέος – ακριβώς όπως συνέβη πριν από το 2008 και οδήγησε στο αποτέλεσμα που όλοι γνωρίζουμε: την αφερεγγυότητα του έθνους μας. Όσο για το ευρώ, όχι, δεν θέλω να βγούμε από το ευρώ. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να συμβούν στην Ελλάδα για να γίνει βιώσιμη η κοινωνία μας – να σταματήσει η μετανάστευση των νέων μας, η αναχώρηση των οποίων μετατρέπει τη χώρα σε μια έρημο που κατοικείται κυρίως από ηλικιωμένους φτωχούς Έλληνες και πλούσιους ξένους. Το πρόβλημα είναι ότι, όποτε το ΜέΡΑ25 προτείνει αυτές τις ελάχιστες αλλαγές πολιτικής (π.χ. το τέλος της προπληρωμής των φόρων για τις μικρές επιχειρήσεις ή τη μείωση του ΦΠΑ από 24% σε 15%, την αντικατάσταση της δευτερογενούς αγοράς για μη εξυπηρετούμενα δάνεια με μιά δημόσια εταιρεία διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους), η απάντηση είναι: Εάν κάνετε αυτά τα πράγματα, η Φρανκφούρτη θα κλείσει τις τράπεζές σας και θα σας πετάξει έξω από το ευρώ. Και εκεί απαντώ: Ας κάνουν ό,τι θέλουν-Eμείς θα εφαρμόσουμε όλες τις μετριοπαθείς, αναγκαίες και λογικές πολιτικές χωρίς τις οποίες η Ελλάδα θα πεθάνει. Βλέπετε, τυχαίνει να πιστεύω ότι το νόμισμα πρέπει να εξυπηρετεί τους ανθρώπους και όχι το αντίστροφο.
- Γιατί λέτε ότι το «οικονομικό θαύμα» της Ελλάδας είναι απλώς μια ψευδαίσθηση και αντ’ αυτού ότι η Ελλάδα είναι πιο χρεοκοπημένη από ποτέ;
- Ναι. Όταν χρεοκοπήσαμε το 2010, το χρέος μας ήταν 300 δις ευρώ και το εισόδημά μας 220 δις ευρώ. Σήμερα το χρέος μας είναι 420 δις ευρώ και το εισόδημά μας γύρω στα 200 δις ευρώ. Προσθέστε σε αυτό τον τριπλασιασμό του μη εξυπηρετούμενου ιδιωτικού χρέους και θα έχετε την πραγματική εικόνα. Ο μόνος λόγος που υπάρχει αυτή η ψευδαίσθηση του «ελληνικού οικονομικού θαύματος» είναι ότι η ΕΚΤ εξακολουθεί να αγοράζει το χρέος μας, τα αρπακτικά funds αποκομίζουν τεράστια κέρδη αγοράζοντας ιδιωτικά ακίνητα σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές και, όπως ανέφερα, η κυβέρνηση δανείζεται και ξοδεύει ανεξέλεγκτα.
- Είστε ακόμα πεπεισμένος ότι η ευρωζώνη πρόκειται να καταρρεύσει;
- Το μόνο πράγμα που εμπόδισε την ευρωζώνη από το να πεθάνει ήταν τα σχεδόν 8 τρισεκατομμύρια ευρώ που τύπωσε η ΕΚΤ και έχει μεταφέρει στον χρηματοπιστωτικό τομέα από το 2009. Το αποτέλεσμα ήταν, πρώτον, ο πληθωρισμός των τιμών των περιουσιακών στοιχείων που ωφέλησε μόνο τους πλούσιους και, μετά την πανδημία και την Ουκρανία, τεράστιος πληθωρισμός τιμών που και πάλι ωφέλησε μόνο τους πλούσιους, ενώ προκάλεσε τεράστια κρίση κόστους ζωής, με πρόσθετη φτώχεια, σε ολόκληρη την ευρωζώνη. Τώρα, η ΕΚΤ βρίσκεται σε ένα τρομερό δίλημμα: Περαιτέρω αύξηση των επιτοκίων και κίνδυνος συντριβής της Ιταλίας, των τραπεζών και των εταιρειών; Ή να μην αυξήσουμε τα επιτόκια και να παρακολουθήσουμε τον πληθωρισμό να ξεφεύγει; Σαφώς, θα προσπαθήσουν να κερδίσουν χρόνο πιέζοντας τα επιτόκια να παραμείνουν υψηλά, και παράλληλα θα τυπώσουν χρήματα για τις τράπεζες και τις εταιρείες. Εν τω μεταξύ, ως αποτέλεσμα αυτών των τρελών και μισανθρωπικών πολιτικών που ακολουθεί η ευρωζώνη από το 2010, η Ευρώπη μειονεκτεί σε σχέση με την Αμερική και την Κίνα σε κάθε σημαντικό τεχνολογικό μέτωπο: τεχνητή νοημοσύνη, εξελιγμένες μπαταρίες, μικροτσίπ, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κ.λπ. Έτσι, το τίμημα που πληρώσαμε για το «ό,τι χρειάζεται για να σωθεί το ευρώ» του Ντράγκι, σε συνδυασμό με την παγκόσμια λιτότητα, είναι μια ήπειρος γεμάτη φτωχότερους Ευρωπαίους που υστερεί από τον υπόλοιπο κόσμο οικονομικά, τεχνολογικά και, ναι, γεωστρατηγικά – έχοντας επιπλέον και την αυξανόμενη δυσαρέσκεια να τρέφεται από διάφορες μορφές νεοφασισμού.
- Η Αριστερά βρίσκεται σε κρίση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Τι αλλάζει στην Ευρώπη;
- Όπως και στη δεκαετία του 1930, η αποτυχία της Αριστεράς προκαλεί μια νέα μορφή συγκαλυμμένου φασισμού που αναβιώνει σε μια Ευρώπη που έχει χάσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες οποιονδήποτε βαθμό κυριαρχίας που κάποτε φιλοδοξούσε, ειδικά μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία.
- Του χρόνου έχουμε τις Ευρωεκλογές. Ποια πιστεύετε ότι είναι η πρόταση για να δημιουργήσουμε μια αξιόπιστη εναλλακτική;
- Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Νέα Συμφωνία που το κίνημά μας, το DiEM25, παρουσίασε στους Ευρωπαίους λίγο πριν από τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 2019, είναι η μόνη ατζέντα που μπορεί να επαναφέρει την Ευρώπη στον δρόμο προς τη βιωσιμότητα, τη μείωση της φτώχειας και την τεχνολογική πρόοδο. Δυστυχώς, δεν υπάρχει πανευρωπαϊκή συμμαχία πολιτικών κομμάτων που να το θέτει στους ψηφοφόρους της Ευρώπης. Το DiEM25 θα προσπαθήσει ξανά, φυσικά, αλλά αμφιβάλλω ότι θα έχουμε περισσότερες πιθανότητες να ακουστούμε το 2024 από ό,τι το 2019.
- Είστε στενός φίλος της Έλι Σλάιν που έχει πει ότι «το Δημοκρατικό Κόμμα έχει κάνει μεγάλη ζημιά στην Ιταλία». Τώρα, με την Σλάιν, η κεντροαριστερά γίνεται ξανά Αριστερά;
- Στέλνω την αγάπη, την αλληλεγγύη και τις ευχές μου στην Έλι. Φοβάμαι ότι οι χειρότεροι εχθροί της είναι εντός του Δημοκρατικού Κόμματος. Η επιτυχία της θα εξαρτηθεί από τον τρόπο αντιμετώπισή τους, προτού μπορέσει να αντιμετωπίσει την Μελόνι.
- Πώς κρίνετε την κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι; Τόσο ως προς τα οικονομικά (για παράδειγμα, συμφωνεί μαζί σας για το δημοσιονομικό σύμφωνο της ΕΕ), όσο και ως προς τα δικαιώματα και την ιδεολογία; Είναι τρομακτική η κληρονομιά του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας», κατά τη γνώμη σας, σε σύγκριση με την ιστορική ιταλική ακροδεξιά; Είναι τρομακτική η αποδοχή του νεοφασισμού ή είναι ξεπερασμένη;
- Μέχρι στιγμής, η Μελόνι ήταν για την ιταλική ακροδεξιά ό,τι ο Τσίπρας για την ελληνική ριζοσπαστική Αριστερά: μια Πρωθυπουργός που ακολούθησε κατά γράμμα τις εντολές των Βρυξελλών, της Φρανκφούρτης και της Ουάσιγκτον, ενώ προσπαθούσε θεωρητικά να υποστηρίξει τις ιδεολογικές αρχές του κόμματός της. Το ότι οι ιδεολογικές καταβολές του κόμματός της, που έχουν τις ρίζες τους στον φασισμό του Μεσοπολέμου, είναι τρομακτικές, δεν υπάρχει αμφιβολία.
- Με τα χρόνια, έχετε συγχωρήσει σε ένα βαθμό την Άνγκελα Μέρκελ ή η άποψή σας παραμένει πάντα η ίδια;
- Ήμουν πάντα διακριτικός, προσεκτικός και δίκαιος στην κριτική μου στην Άνγκελα Μέρκελ. Η δριμύτερη κριτική μου, η οποία επιβεβαιώθηκε από τα γεγονότα μετά τη συνταξιοδότησή της, ήταν ότι σπατάλησε το τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο που τόσο προσεκτικά και επιδέξια είχε δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν η μόνη Ευρωπαία πολιτικός που, μεταξύ 2009 και 2012, είχε το πολιτικό κεφάλαιο για να ενώσει την Ευρώπη, να δρομολογήσει τη διαδικασία για την πραγματική πολιτική ένωση της ΕΕ. Αντί να κάνει αυτό, διέλυσε το πολιτικό της κεφάλαιο και με κάθε ευκαιρία προσπαθούσε να αποτρέψει την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης – με αποτέλεσμα τη θλιβερή κατάσταση της Γερμανίας σήμερα μέσα σε μια ΕΕ που στον υπόλοιπο κόσμο μοιάζει (ιδίως στις ΗΠΑ και την Κίνα) θλιβερά ασήμαντη.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου