Ο Εθνικός Συναγερμός (Rassemblement National) της Μαρίν Λεπέν γίνεται η ισχυρότερη δύναμη στις βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία. Στο Βερολίνο, κυβερνητικοί σύμβουλοι επισημαίνουν παραλληλισμούς μεταξύ της κυριαρχίας της Γερμανίας στην ΕΕ και της ανόδου του RN.
Σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης έχουν επισημάνει τη σύνδεση μεταξύ της κυριαρχίας της Γερμανίας στην ΕΕ και της ανόδου του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού (RN) στη Γαλλία. Το RN έχει προειδοποιήσει τακτικά ότι η Γερμανία θέλει «να επιτύχει στρατιωτική κυριαρχία μαζί με την οικονομική της κυριαρχία» και ως εκ τούτου «αποδυναμώνει σκόπιμα τις γαλλικές θέσεις». Αυτή η γαλλική απάντηση επισημαίνεται σε έγγραφο πολιτικής του Γερμανικού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (DGAP). Και η γραμμή των επιχειρημάτων πιάνει. Αμέσως πριν από τον χθεσινό πρώτο γύρο ψηφοφορίας στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας, ένας κορυφαίος στρατηγός του RN εξήγησε στο γερμανικό κοινό πώς θα κυβερνούσε το κόμμα του σε περίπτωση εκλογικής νίκης. Μια «ρήξη με την ΕΕ» πρέπει, είπε, να αποφευχθεί. Το RN θα αγωνιζόταν για μια «ρεαλιστική» εξωτερική πολιτική και δεν θα ακολουθούσε μονομερή οικονομική πολιτική. Ωστόσο, η ΕΕ, υποστήριξε, διέρχεται ένα κύμα «εθνικιστικής αναγέννησης». Το RN έχει πλέον αναδειχθεί ως η ισχυρότερη δύναμη στον πρώτο γύρο ψηφοφορίας. Οι συντηρητικοί Les Républicains απορρίπτουν ρητά οποιεσδήποτε εκλογικές συστάσεις για να σταματήσει το RN στον δεύτερο γύρο. Εν τω μεταξύ, ο συνασπισμός γύρω από το προεδρικό κόμμα Αναγέννηση, από την πλευρά του, δεν θα επιτρέψει στους υποψηφίους του αριστερού κόμματος La France insoumise (LFI, βασικός εταίρος στο Νέο Λαϊκό Μέτωπο) να νικήσουν το RN.
Η πιο ισχυρή δύναμη
Η Εθνική Συσπείρωση (RN), κατάφερε για άλλη μια φορά να αυξήσει το ποσοστό της ψήφου στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών την Κυριακή. Ενώ πήρε μερίδιο 18,7 τοις εκατό στις βουλευτικές εκλογές του 2022, αυτή τη φορά κατέγραψε 33,2 τοις εκατό, σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις. Αυτό το αποτέλεσμα τοποθετεί το ακροδεξιό όμμα πολύ μπροστά τόσο από το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP), με 28,1% σο και από τον συνασπισμό Ensemble γύρω από το κόμμα Αναγέννηση (RE) του ίδιου του Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, με 21,0 %. Οι συντηρητικές Les Républicains κατέγραψαν 10%. Η άνοδος του RN αντικ$ατοπτρίζεται ξεκάθαρα στην αύξησή του σε απόλυτους αριθμούς ψηφοφοριών, που εκτινάσσονται από 4,2 εκατομμύρια το 2022 σε 11,9 εκατομμύρια, σύμφωνα με προκαταρκτικές προβλέψεις. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, το Υπουργείο Εσωτερικών στο Παρίσι είχε ήδη καταγράψει 66 άμεσα εκλεγμένους υποψηφίους (δηλαδή λαμβάνοντας το 50 τοις εκατό ή περισσότερο των ψήφων σε μια εκλογική περιφέρεια), 38 από τους οποίους ανήκουν στο RN. Όσον αφορά τα υπόλοιπα, 21 είναι μέλη του εσπευσμένα συγκεντρωμένου NFP, ενώ δύο προέρχονται από τον συνασπισμό Ensemble του προέδρου.«Ο κίνδυνος είναι από τα αριστερά»
Οι Γάλλοι πάνε ξανά στις κάλπες την ερχόμενη Κυριακή για τον δεύτερο γύρο. Είναι αβέβαιο εάν το RN θα μπορέσει να επιτύχει τον στόχο του να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στο Assemblée Nationale. Ο αποφασιστικός παράγοντας θα είναι εάν οι ψηφοφόροι των υποψηφίων που έχουν αποκλειστεί αποφασίσουν υπέρ ή κατά του RN και εάν οι υποψήφιοι που προκρίθηκαν στον δεύτερο γύρο στην τρίτη θέση θα αποσύρουν οικειοθελώς την υποψηφιότητά τους σε μια ώθηση για πλειοψηφία έναντι του RN. Τις πρώτες ώρες αμέσως μετά τις εκλογές, αρκετοί κορυφαίοι πολιτικοί από διάφορα κόμματα έχουν ήδη δηλώσει τις θέσεις τους για αυτή τη βασική επιλογή. Τα κόμματα του NFP δήλωσαν ότι θα καλούσαν άνευ όρων το εκλογικό σώμα να ψηφίσει τους υπόλοιπους υποψηφίους που αντιτίθενται στο RN και θα αποσύρουν άνευ όρων τους τρίτους υποψηφίους του NFP. Το συντηρητικό Les Républicains (LR) είχε ένα πολύ διαφορετικό μήνυμα. Ο αντιπρόεδρός τους Φρανσουά-Ξαβιέ Μπελαμί αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε πρόταση ψηφοφορίας για τον δεύτερο γύρο. Το κόμμα του, είπε, πίστευε «στη συνείδηση των Γάλλων», όχι «στο να μπορεί να διαθέσει τις ψήφους τους», προσθέτοντας, «Ο κίνδυνος που απειλεί τη χώρα μας σήμερα είναι από την άκρα αριστερά».[1]«Καμία ψήφος υπέρ των άκρων»
Ούτε το Ensemble υιοθέτησε σαφή θέση. Ο συνασπισμός που δημιουργήθηκε γύρω από το κόμμα της Αναγέννησης του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν έκανε μια δήλωση λέγοντας ότι «τα πάντα» σχετικά με το RN αποτελούν «μια απαράδεκτη απειλή που πρέπει να πολεμήσουμε». Ωστόσο, οι τρίτοι υποψήφιοι θα πρέπει να αποσυρθούν μόνο υπέρ υποψηφίων με τους οποίους μοιράζονται «τις αξίες της Δημοκρατίας». Και το Ensemble ισχυρίζεται ότι ορισμένα μέλη του NFP δεν το κάνουν. Το αριστερό κόμμα La France insoumise (LFI) είναι, ισχυρίζεται, γνωστό για τις «αντι-ρεπουμπλικανικές υπερβολές».[2] Διάφοροι πολιτικοί από το κόμμα της Αναγέννησης του Μακρόν έκαναν δηλώσεις το βράδυ της Κυριακής που έδειχναν ξεκάθαρα μια άρνηση απόσυρσης των τρίτων υποψηφίων υπέρ των υποψηφίων του NFP από το LFI, καλώντας μάλιστα το εκλογικό σώμα να απορρίψει τους πολιτικούς του LFI. Έτσι, ο Ρενουαντ Μουσελιέρ (Αναγέννηση), ο οποίος είναι Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου της Προβηγκίας-Αλπς-Κυανής Ακτής, απαίτησε να μην υπάρξει «ούτε μια ψήφος υπέρ των ακραίων», αν και «ξεκινώντας από το Rassemblement National». 3] Συγκεκριμένα, ο συνασπισμός RE του προέδρου ανακοίνωσε ότι στηρίζει την υποψηφιότητα του Φρανσουά Ρουφίν, ο οποίος είναι κοντά στο LFI αλλά δεν είναι μέλος, αλλά δεν θα υποστήριζε τον υποψήφιο του LFI Raphaël Arnault. Αυτό σημαίνει ότι ο Arnault, ο οποίος βρίσκεται δέκα ποσοστιαίες μονάδες πίσω από έναν υποψήφιο RN στην εκλογική του περιφέρεια, μπορεί τώρα να καταλήξει 16 ποσοστιαίες μονάδες πίσω από έναν εξαφανισμένο υποψήφιο της Αναγέννησης.Η Μελόνι ως πρότυπο
Λίγο πριν από τις εκλογές, ο επικεφαλής πολιτικός σύμβουλος της Μαρίν Λεπέν, Φιλίπ Ολιβιέ, περιέγραψε τι μπορεί να αναμένεται σε περίπτωση νίκης των εκλογών του RN. Βλέπει το παράδειγμα της ανάληψης της εξουσίας στην Ιταλία από τον πρωθυπουργό Giorgia Meloni ως πρότυπο για το RN. Η Μελόνι προέρχεται από το ιταλικό νεοφασιστικό κίνημα, αλλά τώρα παρουσιάζει τον εαυτό της και το κόμμα της ως μετριοπαθείς. Η Μελόνι συνεργάζεται στενά με την τρέχουσα και πιθανώς μελλοντική Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen.[4] Στη Γαλλία, ο πιθανός πρωθυπουργός του RN, Τζόρνταν Μπαρντέλα, λέγεται, θα υιοθετούσε επίσης μια «ρεαλιστική» στάση στην εξωτερική πολιτική, συμφωνώντας κυρίως να υποστηρίξει τον οπλισμό της Ουκρανίας σύμφωνα με τη στρατηγική του ΝΑΤΟ. Δήλωσε επίσης ότι θα εμπιστευόταν την ηγεσία του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών της Γαλλίας σε μια «ικανή και παγκοσμίως αναγνωρισμένη προσωπικότητα». Αυτό ακριβώς έκανε η Μελόνι, διορίζοντας υπουργό Οικονομικών τον Τζιανκάρλο Τζορτζέτι, έναν πολιτικό που απολάμβανε «την εμπιστοσύνη του Μάριο Ντράγκι».[5] Ο Ολιβιέ είπε ότι, όπως και η Μελόνο, το RN ήθελε «καμία ρήξη με την ΕΕ». Ωστόσο, το RN θα απαιτούσε το δικαίωμα να ορίσει τον Γάλλο Επίτροπο της ΕΕ. Θα ενίσχυε επίσης περαιτέρω τα μέτρα της ΕΕ κατά της ανεπιθύμητης μετανάστευσης. Συγκεκριμένα, ωστόσο, μια νίκη στις εκλογές του RN θα ενίσχυε το κύμα της «εθνικιστικής αναγέννησης» που σαρώνει την Ευρώπη. Η πρόβλεψη του Olivier είναι ότι, «κάποια στιγμή... η Γερμανία θα πρέπει να αναρωτηθεί» εάν «δεν οδηγεί απερίσκεπτα σε λάθος κατεύθυνση».Η κυριαρχία της Γερμανίας
Ακόμη και πριν από τις εκλογές, Γερμανοί σύμβουλοι πολιτικής στο Βερολίνο είχαν επισημάνει τη σύνδεση μεταξύ της κυριαρχίας της Γερμανίας στην ΕΕ και της ανόδου της ακροδεξιάς στη Γαλλία. Ένα πρόσφατο έγγραφο πολιτικής από το Γερμανικό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (DGAP) αναφέρει ότι όταν το RN κατηγορεί την ΕΕ για «ερπυσμό εξουσίας», συχνά απεικονίζει το Βερολίνο ως «τον μαριονέτα και τον κερδοσκόπο αυτής της εξέλιξης».[6] το RN υπογραμμίζει εδώ και καιρό την «οικονομική κυριαρχία» της Γερμανίας. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2017, η Μαρίν Λεπέν κατηγόρησε τον Εμανουέλ Μακρόν, όταν ήταν ακόμη υπουργός Οικονομίας, ότι «δεν έκανε τίποτα για αυτήν την κυριαρχία». Στο μεταξύ, και ειδικά από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, στη Γαλλία «συζητούνται και οι γερμανικές φιλοδοξίες στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας». Οι συντάκτες του DGAP διαπιστώνουν ότι στη Γαλλία εκφράζονται «ανησυχίες» ότι η Γερμανία θέλει «να επιτύχει στρατιωτική κυριαρχία μαζί με την οικονομική της κυριαρχία» και φέρεται ότι «σκόπιμα αποδυναμώνει τις γαλλικές θέσεις». Είναι αλήθεια ότι το Βερολίνο επιδιώκει συνεχώς να διεκδικήσει τα συμφέροντά του ενάντια στο Παρίσι (ανέφερε το german-foreign-policy.com [7]). Το DGAP συμβουλεύει σχετικά με τις γαλλικές εκλογές ότι, «τουλάχιστον, θα πρέπει σίγουρα να αποφευχθεί οποιαδήποτε εντύπωση γερμανικής παρέμβασης στη γαλλική πολιτική».[1] Législatives: LR ne donne pas de consigne de vote pour le second tour. bfmtv.com 30.06.2024.
[2], [3] En direct, résultats législatives 2024. lemonde.fr 30.06.2024.
[4] See also: Europe shifting further right und Europe shifting further right (III).
[5] Michaela Wiegel: Wenn die Rechtspopulisten Frankreich regieren würden. Frankfurter Allgemeine Zeitung 29.06.2024.
[6] Jacob Ross, Nicolas Téterchen: Die Anti-Macrons. Frankreichs Rechtsaußen und ihre Vision der EU. DGAP Policy Brief No. 9. Berlin, 06.06.2024.
[7] See also: Deutsch-französische Konflikte and Schlechte Signale.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου