Ο αμερικανικός στρατός είναι χρόνια πίσω από τη Μόσχα σε αυτή τη νέα μορφή πυραυλικού πολέμου
Το βεληνεκές του πυραύλου Oreshnik είναι μεταξύ 500 km και 5000 km – επιτρέποντάς του να στοχεύει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και τη δυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Μόλις εκτοξευθεί, μπορεί να χτυπήσει διάφορους στόχους στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, σε 12 έως 20 λεπτά...
Ρεμπέκα Κόφλερ* / The Telegraph
Οι υπουργοί Εξωτερικών του ΝΑΤΟ συναντώνται στις Βρυξέλλες για να συζητήσουν την ταχέως κλιμακούμενη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας . Στην ημερήσια διάταξη, μεταξύ άλλων, είναι η πρόσφατη επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία με ένα πειραματικό νέο υπερηχητικό πύραυλο, που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε πόλεμο. Ούτε οι ΗΠΑ ούτε το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αυτήν τη στιγμή τη δυνατότητα να καταρρίψουν έναν τέτοιο πύραυλο. Τι απειλή όμως αποτελεί το Oreshnik για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ;
Η Ρωσία εκτόξευσε για πρώτη φορά το Oreshnik στις 21 Νοεμβρίου, χτυπώντας ένα εργοστάσιο παραγωγής όπλων στην ουκρανική πόλη Ντνίπρο, ως αντίποινα κατά των ουκρανικών επιδρομών σε ρωσική στρατιωτική εγκατάσταση στο Bryansk με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ATACMS που προμήθευσαν οι ΗΠΑ. Μετά την εκτόξευση, ο Πούτιν απείλησε να στοχεύσει «στρατιωτικές, στρατιωτικές-βιομηχανικές εγκαταστάσεις ή κέντρα λήψης αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένου του Κιέβου» με το Oreshnik, χαρακτηρίζοντας μια τέτοια επίθεση ως «συγκρίσιμη σε ισχύ με πυρηνικό χτύπημα». Η κατοικία του Προέδρου Ζελένσκι και το ουκρανικό κοινοβούλιο θα συμπεριληφθούν στον ορισμό του Πούτιν ως κέντρου λήψης αποφάσεων.
Το Oreshnik είναι μοναδικό. Ένα πυραυλικό σύστημα ελέγχου των όπλων που σπάει τη συνθήκη, είναι ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος (ICBM) που μεταμφιέζεται ως βαλλιστικός πύραυλος μέσου βεληνεκούς (IRBM). Τα ICBM έχουν σχεδιαστεί για να διεξάγουν πυρηνικό πόλεμο. Ο σχεδιασμός του Oreshnik βασίζεται στο RS-26 Rubezh, ένα ICBM, και τα όργανα του (αισθητήρες, ηλεκτρονικά και οι δυνατότητες συλλογής δεδομένων που είναι εγκατεστημένα στον πύραυλο) είναι αυτά του Rubezh. Πετώντας με υπερηχητικές ταχύτητες 11 Mach (εντεκαπλάσια της ταχύτητας του ήχου), ο πύραυλος μπορεί να μεταφέρει είτε συμβατικό (μη πυρηνικό) είτε πυρηνικό ωφέλιμο φορτίο. Είναι επίσης ένα MIRV, ή ένα όχημα επανεισόδου πολλαπλών ανεξάρτητα στόχευσης, μια άλλη υπογραφή ενός ICBM. Το Oreshnik που πυροβολήθηκε στο Dnipro έφερε έξι τέτοιες κεφαλές.
Το βεληνεκές αυτού του πυραύλου είναι μεταξύ 500 km και 5000 km – επιτρέποντάς του να στοχεύει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και τη δυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Μόλις εκτοξευθεί, μπορεί να χτυπήσει διάφορους στόχους στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, σε 12 έως 20 λεπτά. Με άλλα λόγια, το Oreshnik μπορεί να κάνει τη δουλειά ενός ατομικού ICBM, αλλά χωρίς να παράγει πυρηνικό μανιτάρι.
Οι υπερηχητικοί πύραυλοι είναι σχεδόν αδύνατο να αμυνθούν, επειδή πετούν πολλές φορές πιο γρήγορα από την ταχύτητα του ήχου και, σε αντίθεση με τους βαλλιστικούς πυραύλους και τους πιο αργούς πυραύλους κρουζ, είναι εξαιρετικά ευέλικτοι. Η παρακολούθηση αυτού του τύπου βλήματος είναι εξαιρετικά προβληματική καθώς έχει σχεδιαστεί για να αποφεύγει τους αναχαιτιστές πυραυλικής άμυνας αλλάζοντας συνεχώς κατεύθυνση κατά την πτήση.
Ο εντοπισμός, ο χαρακτηρισμός και ο εντοπισμός ενός πυραύλου τύπου Oreshnik – προϋπόθεση για την κατάρριψη ενός πυραύλου – είναι επίσης μια πολύ μεγάλη παραγγελία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης (συνδυασμός δορυφόρων, φιλοξενούμενων ωφέλιμων φορτίων σε διάφορες τροχιές, επίγεια ραντάρ και διάφορα υποστηρικτικά λογισμικά υπολογιστών) αναζητούν τις λεγόμενες «υπογραφές», δηλαδή μοναδικά χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου πυραύλου (σχήμα, μέγεθος , ταχύτητα, θερμότητα/θερμοκρασία, εκπομπές, λοφίο), για τον προσδιορισμό του τύπου του πυραύλου που εκτοξεύτηκε. Και δεδομένου ότι τα όργανα του Oreshnik είναι αυτά ενός ICBM, τα τεχνικά μέσα θα μπορούσαν να το ερμηνεύσουν ως ICBM.
Η δημιουργία σύγχυσης – αυτό που ο κατεξοχήν Πρώσος στρατιωτικός στρατηγός Carl Von Clausewitz (Καρλ φον Κλάουζεβιτς) αποκάλεσε «Η ομίχλη του πολέμου» – είναι αναπόσπαστο μέρος της πολεμικής στρατηγικής της Ρωσίας. Ο στόχος είναι η αναζήτηση στρατηγικού πλεονεκτήματος έναντι του αντιπάλου αποδυναμώνοντάς τον ψυχολογικά, καθυστερώντας και περιπλέκοντας την απάντησή του.
Πυροδοτώντας το Oreshnik, ο Πούτιν προσπάθησε να στείλει ένα μήνυμα στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ να σταματήσουν να εξοπλίζουν την Ουκρανία, χωρίς να προκαλέσει δυσανάλογη κλιμάκωση. Για να αποτρέψει μια απάντηση σε αυτό που θα μπορούσε να είχε προσδιοριστεί ως πυρηνική επίθεση, η Μόσχα προειδοποίησε την Ουάσιγκτον μέσω ενός καναλιού ελέγχου πυρηνικών όπλων πριν χτυπήσει την Ουκρανία με το Oreshnik. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, εάν η Ρωσία και το ΝΑΤΟ βρίσκονταν σε έναν άμεσο κινητικό πόλεμο, ο Πούτιν είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα εξέδιδε τέτοια προειδοποίηση.
Το αυξανόμενο οπλοστάσιο υπερηχητικών πυραύλων της Ρωσίας περιλαμβάνει επίσης το Kinzhal και το Zircon. Από τον Δεκέμβριο του 2023, η Ρωσία ανέπτυξε επίσης το υπερηχητικό όχημα ολίσθησης Avangard (HGV), το οποίο λειτουργεί από τις Στρατηγικές Δυνάμεις Πυραύλων της χώρας. Εκτοξευόμενο από ICBM, το Avangard μπορεί να φέρει πυρηνική κεφαλή. Μόλις το HGV αποκολληθεί από το ICBM, χρησιμοποιώντας το δικό του σύστημα πρόωσης, γλιστρά προς τον στόχο του με υπερηχητικές ταχύτητες, ενώ εκτελεί αιχμηρούς οριζόντιους και κάθετους ελιγμούς αποφυγής.
Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει επί του παρόντος αντίστοιχο με το Oreshnik, αν και το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου έχει ένα πρόγραμμα που στοχεύει στην ανάπτυξη «μελλοντικών υπερηχητικών αντιλήψεων και τεχνολογιών». Ο πρώτος εγχώριας παραγωγής υπερηχητικός πύραυλος κρουζ δεν αναμένεται μέχρι το 2030.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι επίσης πίσω από τη Ρωσία (και την Κίνα) όσον αφορά τα υπερηχητικά. Σε μια προσπάθεια να καλύψουν τη διαφορά, ο στρατός των ΗΠΑ δοκίμασε επιτυχώς, μετά από πολλαπλές καθυστερήσεις, το Υπερηχητικό Όπλο Μεγάλης εμβέλειας του Στρατού (LRHW), γνωστό ως Dark Eagle τον Ιούνιο, από την εγκατάσταση βεληνεκούς πυραύλων Ειρηνικού, στο Καουάι της Χαβάης. Μια έκθεση του Κυβερνητικού Γραφείου Λογοδοσίας του Ιουνίου, ωστόσο, κατηγόρησε το Πεντάγωνο για τη χρήση των τεχνικών μηχανικής του περασμένου αιώνα σε τουλάχιστον τέσσερα από τα έξι συνεχιζόμενα προγράμματα ανάπτυξης υπερηχητικών πυραύλων. Οι ημερομηνίες-στόχοι για τον αμερικανικό στρατό για την εκτόξευση υπερηχητικών πυραύλων είναι μεταξύ 2027 και 2029.
Οι υπερηχητικοί πύραυλοι της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένου του Oreshnik, αποτελούν σοβαρή απειλή για την πατρίδα του Ηνωμένου Βασιλείου και τις βρετανικές Ένοπλες Δυνάμεις, καθώς οι δυνατότητες αισθητήρων βαλλιστικών πυραύλων της χώρας είναι πολύ περιορισμένες. Η Βασιλική Αεροπορία λειτουργεί ένα ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης στο Fylingdales, το οποίο είναι ικανό να ανιχνεύει αντικείμενα 3.000 μίλια στο διάστημα, αλλά η εγκατάσταση φιλοξενείται από βρετανικό προσωπικό για λογαριασμό των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν διαθέτει δικό του αποκλειστικό αναχαιτιστή βαλλιστικών πυραύλων.
Η Ρωσία είναι πολύ απίθανο να χτυπήσει το Ηνωμένο Βασίλειο με υπερηχητικό πύραυλο, εκτός μιας συνεχιζόμενης άμεσης κινητικής σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Τελικά, ωστόσο, χωρίς την απειλή αντιποίνων σε είδος, ο Πούτιν δεν μπορεί να αποτραπεί από τη χρήση υπερηχητικών πυραύλων για να στοχεύσει την Ευρώπη τουλάχιστον έως το 2030.
πηγή: telegraph.co.uk
Sharing my first freelance piece for UK's @Telegraph
— Rebekah Irina Koffler (@rebekah0132) December 4, 2024
America is defenseless against Russia’s new Oreshnik hypersonic missilehttps://t.co/gJwVxkAj0Y@BillOReilly @JrzyJoePiscopo @ErickStakelbeck #oreshnik #UkraineRussiaWar️️ #hypersonicmissiles #Putin
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου