Ο.Τ. / Κίνα: Πώς διαφοροποιείται «σιωπηλά» από τα αμερικανικά ομόλογα

    Σε δημοσίευμα των Financial Times αναφέρεται πως η Κίνα αποχωρεί σταδιακά για λόγους ασφαλείας από τα αμερικανικά ομόλογα.

 

Μαρίνος Τζώτζης*

Σε μια «σιωπηλή» διαδικασία διαφοροποίησης από τα αμερικανικά ομόλογα βρίσκεται η Κίνα καθώς εξετάζει εναλλακτικές επενδύσεις για το τεράστιο χαρτοφυλάκιο ξένων επενδύσεών της, όπως αναφέρουν σε εκτενές δημοσίευμά τους οι Financial Times.

Νωρίτερα φέτος, ένας ειδησεογραφικός τίτλος τράβηξε την προσοχή των ανώτερων αξιωματούχων της κινεζικής ρυθμιστικής αρχής συναλλάγματος (SAFE), που διαχειρίζεται τα πολυτρισεκατομμύρια δολάρια αποθεματικών της χώρας: η κυβέρνηση Τραμπ είχε αναδιαμορφώσει τα διοικητικά συμβούλια των Fannie Mae και Freddie Mac. Οι αξιωματούχοι αντέδρασαν άμεσα, δίνοντας εντολή σε μια ομάδα της SAFE να ξεκινήσει αξιολόγηση των πιθανών επενδυτικών συνεπειών της αναδιάρθρωσης.

Η ανασκόπηση περιελάμβανε λεπτομερή ανάλυση των δύο αυτών κυβερνητικών οργανισμών στήριξης στεγαστικών δανείων, οι οποίοι συγκεντρώνουν στεγαστικά δάνεια που παρέχονται από εμπορικές τράπεζες και τα μετατρέπουν σε τίτλους που πωλούνται σε επενδυτές. Οι οργανισμοί αυτοί είχαν εθνικοποιηθεί από την κυβέρνηση των ΗΠΑ κατά την οικονομική κρίση, αλλά υπήρχαν φήμες ότι ο Ντόναλντ Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο να τους επιστρέψει σε ιδιώτες.

Αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον των αξιωματούχων της SAFE, σύμφωνα με πηγές των FT, ήταν η αντίληψη ότι τα ενυπόθηκα δάνεια που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση — τα οποία συνοδεύονται από μια σιωπηρή εγγύηση της αμερικανικής κυβέρνησης — ή ακόμη και συμμετοχές σε μετοχές των Fannie Mae και Freddie Mac, θα μπορούσαν να αποτελέσουν εναλλακτικές λύσεις έναντι των αμερικανικών κρατικών ομολόγων.

Σε αναζήτηση εναλλακτικών η Κίνα

Τα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ αποτελούσαν για χρόνια τη βάση των 3,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε ξένα αποθεματικά της Κίνας. Μέχρι στιγμής, δεν έχει υπάρξει δημόσια ένδειξη αλλαγής αυτής της στρατηγικής, παρά την επιβολή δασμών και τις υπόλοιπες αναταράξεις στην αμερικανική πολιτική.

Ο Ζου Λαν, υποδιοικητής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας, δήλωσε σε ενημέρωση αυτή την εβδομάδα ότι το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο της χώρας είναι ήδη επαρκώς διαφοροποιημένο και ότι «ο αντίκτυπος των διακυμάνσεων σε οποιαδήποτε μεμονωμένη αγορά ή περιουσιακό στοιχείο στα συναλλαγματικά αποθεματικά της Κίνας είναι γενικά περιορισμένος».

Ωστόσο, πολλοί σύμβουλοι, μελετητές και ακαδημαϊκοί εκφράζουν ανησυχίες. «Η ασφάλεια των αμερικανικών κρατικών ομολόγων δεν είναι πλέον δεδομένη», έγραψαν οι Γιανγκ Πανπάν και Σου Κιγιουάν, δύο ανώτεροι ερευνητές της Κινεζικής Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών τον Απρίλιο. «Εκείνη η εποχή ανήκει στο παρελθόν και πρέπει να ανησυχούμε για αυτή την αλλαγή όσον αφορά την προστασία των αποθεμάτων μας σε κρατικά ομόλογα».

Καθώς ο Τραμπ αποδομεί το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα και ασκεί δημόσια κριτική στην Fed, οι επενδυτές διεθνώς αρχίζουν να αμφισβητούν το καθεστώς ασφαλούς καταφυγίου του δολαρίου και των αμερικανικών κρατικών ομολόγων.

Οπλοποίηση ομολόγων

Η πώληση αμερικανικών κρατικών ομολόγων τον Απρίλιο, μετά την ανακοίνωση του Τραμπ για σαρωτικούς δασμούς στους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, ενίσχυσε έναν μακροχρόνιο φόβο στην Ουάσινγκτον και αλλού: ότι η Κίνα θα μπορούσε να επιτεθεί στις ΗΠΑ εκποιώντας εκδικητικά τα κρατικά ομόλογά της. Μια τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να προκαλέσει ανησυχητική μεταβλητότητα σε ένα περιουσιακό στοιχείο που προτιμούν οι κεντρικές τράπεζες, οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων και τα συνταξιοδοτικά ταμεία παγκοσμίως για τη σταθερότητά του.

Ωστόσο, αξιωματούχοι που γνωρίζουν τη λειτουργία της SAFE αναφέρουν ότι ο οργανισμός δεν θεωρεί τη μαζική εκποίηση ως ρεαλιστική επιλογή, προτιμώντας μια σταδιακή μετάβαση από τα κρατικά ομόλογα σε άλλα βραχυπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία και σε χρυσό, μέσα σε μια περίοδο ετών.

Αυτή η διαδικασία περιγράφεται από ένα άτομο κοντά στη SAFE ως «tengnuo», μια κινεζική φράση που μεταφράζεται ως «ευέλικτοι ελιγμοί σε τεντωμένο σχοινί». Στόχος της είναι να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ ρευστότητας, ασφάλειας και σταθερών, αν και όχι εντυπωσιακών, αποδόσεων.

Ωστόσο, η μεταβλητότητα και η απρόβλεπτη λήψη αποφάσεων στην Ουάσινγκτον δημιουργούν πρόβλημα για μια αργά κινούμενη SAFE, με ορισμένους να υποστηρίζουν ότι το tengnuo φαίνεται πλέον ολοένα και πιο μη βιώσιμο.

Το «Mar-a-lago accord»

«Ανησυχώ βαθιά ότι η συνεχιζόμενη εμπορική διαμάχη ΗΠΑ-Κίνας θα μπορούσε να επεκταθεί στα ξένα περιουσιακά στοιχεία της Κίνας», δήλωσε ο Γιου Γιονγκντίνγκ, πρώην μέλος της Επιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας και ανώτερος κυβερνητικός σύμβουλος, σε συνέδριο στις αρχές Απριλίου.

Αναφέρθηκε σε εικασίες των μέσων ενημέρωσης για μια «συμφωνία Mar-a-Lago», παρόμοια με τη Συμφωνία Plaza του 1985. Βασισμένη σε δοκίμιο του Στίβεν Μίραν, νυν προέδρου των Οικονομικών Συμβούλων του Τραμπ, ο στόχος ενός τέτοιου σχεδίου θα ήταν να αποδυναμωθεί το δολάριο και να πειστούν άλλες κυβερνήσεις να ανταλλάξουν τις συμμετοχές τους σε κρατικά ομόλογα με 100ετή ομόλογα μηδενικού κουπονιού, με αντάλλαγμα πιο ήπιους εμπορικούς δασμούς.

Λίγοι στις χρηματοπιστωτικές αγορές πιστεύουν ότι αυτό το σχέδιο θα εφαρμοστεί ποτέ. Ωστόσο, για τον Γιου, παραμένει ανησυχητικό. Μια τέτοια ανταλλαγή θα ισοδυναμούσε με χρεοκοπία, υποστήριξε. «Αυτό αποτελεί τεράστια απειλή για την Κίνα και μπορεί να καταλήξουμε να πληρώσουμε βαρύ τίμημα», πρόσθεσε.

Η Κίνα, το εξαγωγικό μοντέλο και το αμερικανικό έλλειμμα

Η μεγάλη έκθεση του Πεκίνου σε περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια είναι κληρονομιά της εξαγωγικής οικονομικής άνθησης και του πολυετούς εμπορικού πλεονάσματος με τη Δύση. Καθώς οι καταναλωτές του εξωτερικού ξόδευαν τρισεκατομμύρια σε κινεζικά προϊόντα, τα δολάρια που κατευθύνονταν προς την Κίνα συχνά ανακυκλώνονταν σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα, βοηθώντας την Ουάσινγκτον να χρηματοδοτήσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα.

Τα αποθέματα της Κίνας σε δολάρια κορυφώθηκαν σχεδόν στα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2014, σύμφωνα με στοιχεία της κεντρικής τράπεζας, και παρέμειναν πάνω από 3 τρισεκατομμύρια δολάρια από το 2016. Παρά τις σχετικά χαμηλές αποδόσεις τους, τα κρατικά ομόλογα αποτελούσαν μεγάλο μέρος του συνόλου επειδή ήταν ασφαλή, ρευστοποιήσιμα και (σε αντίθεση με τον χρυσό) προσέφεραν κάποια απόδοση, σημειώνουν οι FT.

Τα δεδομένα της SAFE δείχνουν ότι τα περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια αποτελούσαν το 60% των συνολικών αποθεματικών της από το 2014 έως το 2018. Η διασταύρωση με τα στοιχεία των ΗΠΑ υποδηλώνει ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτών των περιουσιακών στοιχείων ήταν σε κρατικά ομόλογα, όπως σημειώνουν οι Financial Times.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έδωσε ένα «μάθημα» στην Κίνα

Πιο πρόσφατα, οι περιορισμοί ενός χαρτοφυλακίου που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα κρατικά ομόλογα έχουν γίνει πιο εμφανείς. Τεράστιες, συγκεντρωμένες συμμετοχές περιουσιακών στοιχείων χαμηλής απόδοσης «ενδέχεται να υποστούν σημαντικές απώλειες αγοραστικής δύναμης σε ένα περιβάλλον υψηλότερου πληθωρισμού», σημειώνει ο Γιου Κιάο, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τσινγκχούα και κυβερνητικός σύμβουλος.

Η SAFE άρχισε να μεταβάλλει τη σύνθεση του χαρτοφυλακίου της σε δολάρια το 2017 και ο ρυθμός αυτής της αλλαγής επιταχύνθηκε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022. Παρόλο που η Μόσχα είχε μειώσει τα αποθέματά της σε δολάρια μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, οι Κινέζοι αξιωματούχοι είδαν πόσο εύκολα πάγωσαν τα υπερπόντια περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας σε δολάρια — και ανησύχησαν ότι, σε περίπτωση σοβαρής αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ, οι πολύ μεγαλύτερες συμμετοχές της Κίνας θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν παρόμοια μοίρα.

Μελετητές όπως οι Παν Λιου και Ζανγκ Γουέιγουαν από το Πανεπιστήμιο Τσινγκχούα προειδοποίησαν σε ερευνητικό έγγραφο του 2024 ότι το πάγωμα των υπερπόντιων περιουσιακών στοιχείων της Μόσχας «είναι μια έντονη υπενθύμιση της χρηματοοικονομικής ηγεμονίας που ασκούν οι ΗΠΑ μέσω του διεθνούς συστήματος που βασίζεται στο δολάριο» και ότι «το μάθημα για την Κίνα είναι σαφές».

Μεταξύ Ιανουαρίου 2022 και Δεκεμβρίου 2024, η Κίνα μείωσε τις επίσημες συμμετοχές της σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα κατά περισσότερο από 27%, στα 759 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, ξεπερνώντας κατά πολύ τη μείωση του 17% που είχε σημειωθεί μεταξύ 2015 και 2022.

Οι νέες κινήσεις της SAFE

Μια στρατηγική ήταν η αύξηση των συμμετοχών σε λεγόμενα ομόλογα οργανισμών που εκδίδονται από κυβερνητικούς φορείς όπως η Fannie Mae. Αυτά προσφέρουν παρόμοιες πιστωτικές αξιολογήσεις με τα κρατικά ομόλογα, αλλά ελαφρώς υψηλότερες αποδόσεις. Μεταξύ 2018 και αρχών 2020, οι συμμετοχές της Κίνας σε ομόλογα αμερικανικών οργανισμών αυξήθηκαν κατά 60%, φτάνοντας τα 261 δισεκατομμύρια δολάρια.

Σε άλλες κινήσεις, η SAFE έχει μειώσει τη διάρκεια των συμμετοχών της στις ΗΠΑ και έχει μεταφέρει διαχείριση περιουσιακών στοιχείων σε διαχειριστές εκτός ΗΠΑ. «Αυτό γίνεται για να διαφοροποιηθεί ο κίνδυνος σε επίπεδο εκτέλεσης», αναφέρει Ευρωπαίος διαχειριστής κεφαλαίων, ο οποίος έλαβε κατανομές της SAFE που προηγουμένως διαχειρίζονταν αμερικανικές εταιρείες φέτος.

Πλέον, περισσότερα αποθέματα διαχειρίζονται εκτός των ΗΠΑ και άλλων δυτικών χωρών όπου τα περιουσιακά στοιχεία θα μπορούσαν εύκολα να παγώσουν. Τον Ιανουάριο, ο Παν Γκονγκσένγκ, διοικητής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας και επόπτης της SAFE, δήλωσε ότι θα «αυξήσει σημαντικά» την κατανομή των αποθεμάτων της χώρας στο Χονγκ Κονγκ.

Ενώ οι λεπτομέρειες παραμένουν ασαφείς, κάποιοι εκτιμούν ότι η κίνηση αυτή θα μπορούσε να επεκταθεί σε περιουσιακά στοιχεία εκτός ΗΠΑ στην Ασία — τα οποία παραμένουν σε δολάρια, αλλά πιθανώς εκδίδονται από άλλες χώρες και διαχειρίζονται σε περιοχές που βρίσκονται πιο μακριά από την επιρροή της Ουάσινγκτον.

Ανταποδοτικοί δασμοί

Οι σταδιακές προσπάθειες αναπροσαρμογής της SAFE δέχθηκαν ένα σοκ στις 2 Απριλίου, όταν ο Τραμπ ανακοίνωσε το νέο καθεστώς δασμών στον Κήπο των Ρόδων του Λευκού Οίκου. Οι αγορές παγκοσμίως αναστατώθηκαν από την ανακοίνωση ενός γενικού δασμού 34% σε όλες τις κινεζικές εισαγωγές, ποσοστό που αργότερα αυξήθηκε στο 145% και δεν μετριάστηκε από την 90ήμερη αναστολή των «αντίστοιχων» δασμών που δόθηκε στους άλλους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ.

Οι φόβοι για μια βαθύτερη ρήξη στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας έχουν αφήσει τους παγκόσμιους επενδυτές να αναρωτιούνται αν οι εμπορικές διαμάχες θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε οικονομική αντιπαράθεση, με το Πεκίνο να χρησιμοποιεί τις τεράστιες συμμετοχές του σε κρατικά ομόλογα ως εργαλείο εκδίκησης.

Οι ειδικοί που γνωρίζουν πώς λειτουργεί η SAFE έχουν σε μεγάλο βαθμό απορρίψει αυτό το ενδεχόμενο, όπως και ανώτεροι αξιωματούχοι στην Ουάσινγκτον. «Αν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα πίστευε ότι ένας ξένος αντίπαλος όπλιζε την αγορά κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ ή προσπαθούσε να την αποσταθεροποιήσει για πολιτικό όφελος, είμαι σίγουρος ότι θα αντιδρούσαμε συντονισμένα», δήλωσε ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ, σε πρόσφατη συνέντευξη. «Αλλά απλά δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο».

Οποιαδήποτε επιθετική πώληση κρατικών ομολόγων θα μπορούσε να εξουδετερωθεί γρήγορα από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα, η οποία διαθέτει πλήρες οπλοστάσιο εργαλείων, συμπεριλαμβανομένης της έκτακτης ποσοτικής χαλάρωσης, για να σταθεροποιήσει τις τιμές και να μειώσει τις αποδόσεις.

Οι αγορές παρακολουθούν τις κινεζικές κινήσεις

Η θέση της Κίνας στην αγορά παρακολουθείται στενά από κρατικά επενδυτικά ταμεία, διαχειριστές συνταξιοδοτικών ταμείων και άλλους θεσμικούς επενδυτές. Ένα κορυφαίο στέλεχος σε μεγάλο ευρωπαϊκό συνταξιοδοτικό ταμείο αναφέρει ότι, λόγω της κατάστασης μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, «έχει απόλυτο νόημα για εμάς να διαφοροποιηθούμε στην Ευρώπη και τον Καναδά. Παρόλο που η Κίνα μπορεί να μην κάνει τίποτα, η απλή ιδέα ότι θα μπορούσε να εκποιήσει αμερικανικά κρατικά ομόλογα έχει εισάγει μια νέα αβεβαιότητα».

Ωστόσο, στους κινεζικούς ακαδημαϊκούς και πολιτικούς κύκλους, η πρόταση μιας επιλεκτικής χρεοκοπίας από τις ΗΠΑ προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία — και ορισμένοι επιδραστικοί μελετητές πλέον υποστηρίζουν μια πλήρη αποδολαριοποίηση, αντί για σταδιακές προσαρμογές στη σύνθεση των περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια.

Τους τελευταίους μήνες έχουν κατατεθεί μια σειρά από προτάσεις που στοχεύουν στην επίτευξη αυτού του στόχου. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται η αύξηση των τοποθετήσεων σε κρατικό χρέος άλλων προηγμένων οικονομιών, καθώς και η αξιοποίηση μέρους των αποθεματικών για την ενίσχυση του υποχρηματοδοτούμενου συνταξιοδοτικού συστήματος της Κίνας. Παράλληλα, η διαφοροποίηση των νομισμάτων και η αύξηση των αγορών χρυσού κερδίζουν επίσης έδαφος.

Το πρόβλημα της διαφοροποίησης

Ένα γνωστό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κίνα στις προσπάθειές της για διαφοροποίηση είναι ότι ακόμη και σημαντικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, όπως τα κρατικά ομόλογα της Ιαπωνίας, του Ηνωμένου Βασιλείου ή της Γερμανίας, δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τη μεγάλη ρευστότητα που προσφέρει η αγορά κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ. Οι αναλυτές προειδοποιούν ότι οποιαδήποτε σημαντική μετακίνηση εκτός των αμερικανικών κρατικών ομολόγων θα πρέπει να γίνει πολύ σταδιακά, λόγω του τεράστιου μεγέθους των κινεζικών τοποθετήσεων.

«Αυτή η στρατηγική πιθανότατα φτάνει στα όριά της, απλώς επειδή υπάρχει έλλειψη εναλλακτικών περιουσιακών στοιχείων υψηλής ποιότητας», προειδοποιεί ο Έσβαρ Πρασάντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, ο οποίος συχνά συνομιλεί με Κινέζους ρυθμιστές.

Ωστόσο, για τους Κινέζους αξιωματούχους, τα διακυβεύματα είναι πλέον πολύ σημαντικά για να αγνοηθούν και η αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων εκτός δολαρίου συνεχίζεται. «Ενδέχεται να θυσιάσουμε μέρος των αποδόσεών μας επενδύοντας σε ομόλογα άλλων χωρών», αναφέρει κυβερνητικός σύμβουλος στο Πεκίνο που ασχολείται με τη διαχείριση των ξένων αποθεμάτων της Κίνας. «Όμως, αν η σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας κλιμακωθεί, η προσκόλληση στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα θα μπορούσε να σημαίνει ότι θα χάσουμε ολόκληρη την επένδυσή μας».\

Μαρίνος Τζώτζης - Ο.Τ.

Ο πρόεδρος του ΕΛΚ, Μάνφρεντ Βέμπερ, ζητά ευρωπαϊκή ηγεσία καθώς οι ΗΠΑ υποχωρούν από τον παγκόσμιο ρόλο τους

    Ο πρόεδρος του κυρίαρχου κεντροδεξιού κόμματος της Ε.Ε., Μάνφρεντ Βέμπερ, δήλωσε στο Euronews ότι ήρθε η ώρα η Ευρώπη να αναλάβει δράση.

Ο Μάνφρεντ Βέμπερ (Manfred Weber), πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), δεν θεωρεί πλέον τις ΗΠΑ ως τη σταθεροποιητική παγκόσμια δύναμη που ήταν κάποτε.

Σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Euronews, εξέφρασε την ανησυχία του για αυτό που περιέγραψε ως «διασπαστική και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά» κατά τη διάρκεια του πρώτου διαστήματος της διακυβέρνησης Trump, η οποία έχει ήδη συμπληρώσει 100 ημέρες στο έργο της για την αναδιαμόρφωση της παγκόσμιας τάξης.

«Σε έναν κόσμο όπου η Αμερική δεν είναι πια η σταθερή άγκυρα και δεν παρέχει τέτοιο προσανατολισμό, η Ευρώπη καλείται πιο πολύ να το πράξει. Ξανά, το μεγαλύτερο κόμμα της Ευρώπης πρέπει να παρέχει στην Ευρώπη ακριβώς τέτοιο σκεπτικό κι αποτέλεσμα», δήλωσε ο Μάνφρεντ Βέμπερr.

Το χάσμα μεταξύ της Ευρώπης και των ΗΠΑ φάνηκε πλήρως και συγκλονιστικά όταν ο αντιπρόεδρος JD Vance μίλησε στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου τον Φεβρουάριο. Στα σχόλιά του κατηγόρησε την ΕΕ ότι καταπνίγει την ελευθερία του λόγου και υποσχέθηκε μια διαφορετική προσέγγιση.

«Υπό την ηγεσία του Ντόναλντ Τραμπ, μπορεί να διαφωνούμε με τις απόψεις σας, αλλά θα υπερασπιστούμε το δικαίωμά σας να τις προσφέρετε δημοσίως, είτε συμφωνείτε είτε διαφωνείτε», δήλωσε ο Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς.

Ο Μάνφρεντ Βέμπερ διαφώνησε έντονα, υπερασπιζόμενος τα ευρωπαϊκά όρια για τη ρητορική μίσους και την παραπληροφόρηση.

«Δεν ακολουθούμε την άποψη του αντιπροέδρου Βανς ότι επιτρέπονται τα πάντα», ανέφερε στο Euronews. «Όχι, στην Ευρώπη δεν επιτρέπονται όλα. Δεν επιτρέπονται ψέματα, δηλώσεις μίσους εδώ. Δεν μπορείς να είσαι αντισημίτης σήμερα στην Ευρώπη.»

Ευρωπαϊκός τρόπος ζωής

Ο Μάνφρεντ Βέμπερ τόνισε τη σημασία του καθορισμού μιας ξεχωριστής ευρωπαϊκής ταυτότητας, απαλλαγμένης από εξωτερικές επιρροές, είτε αυτές προέρχονται από τις ΗΠΑ είτε από την Κίνα ή τη Ρωσία.

«Αυτή η εφαρμογή των κανόνων μας μας προσφέρει αυτοπεποίθηση που πιστεύουμε στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, χωρίς να ακολουθούμε την αμερικανική, την κινεζική ή τη ρωσική προσέγγιση.»

Παρά το γεγονός ότι τάχθηκε υπέρ της στρατηγικής απόστασης από την Ουάσινγκτον, ο Βέμπερ υπογράμμισε τη διαρκή σημασία της αμυντικής συνεργασίας και την ανάγκη να ενισχύσει η Ευρώπη τον ρόλο της στην παγκόσμια σκηνή.

«Εκεί που θέλουμε ακόμα πιο πολλή δέσμευση είναι ο τομέας της άμυνας και οι κοινές πολιτικές εξωτερικών υποθέσεων κι αυτό είναι το έργο μπροστά μας.»

Ο Μάνφρεντ Βέμπερ επανεξελέγη για δεύτερη θητεία ως πρόεδρος του ΕΛΚ (EPP) κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της Βαλένθια, κερδίζοντας 502 από τις 563 έγκυρες ψήφους.

euronews.com

Ομάδα Αλήθειας: Το «σκοτεινό πλέγμα» και η «άτακτη οπισθοχώρηση του κράτους δικαίου»

    Τα νέα στοιχεία και οι αποκαλύψεις του in για την Ομάδα Αλήθειας και τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της ΝΔ και του Μαξίμου. Δαιδαλώδη και σκοτεινό το τοπίο εισροής μαύρου, επί της ουσίας, επιχειρηματικού χρήματος, στο κόμμα της Πειραιώς. «Άτακτη οπισθοχώρηση του κράτους δικαίου».

Συγκοινωνούντα δοχεία ΝΔ - Μαξίμου και Blue Skies, των Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου, με την εταιρεία να χρησιμεύει ως «μαύρο ταμείο» για τη διοχέτευση επιχειρηματικού χρήματος στο κόμμα. Νέες αποκαλύψεις από το Documento για τον δαιδαλώδη και σκοτεινό γαλάζιο μηχανισμό προπαγάνδας, δολοφονίας χαρακτήρα «αντιπάλων» και όχι μόνο.

Τα νέα στοιχεία και οι αποκαλύψεις του in.gr για την Ομάδα Αλήθειας και τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της ΝΔ και του Μαξίμου. Δαιδαλώδη και σκοτεινό το τοπίο εισροής μαύρου, επί της ουσίας, επιχειρηματικού χρήματος, στο κόμμα της Πειραιώς. «Άτακτη οπισθοχώρηση του κράτους δικαίου».

Διαστάσεις λαμβάνει η δύσοσμη υπόθεση που έφερε την κανονικοποίηση της προπαγάνδας στην ελληνική κοινωνία. Το γεγονός ότι η διαφημιστική εταιρεία Blue Skies φέρεται να απασχολούσε βασικά στελέχη του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, του Μαξίμου και της Ομάδα Αλήθειας εγείρει σωρεία σοβαρών ηθικών και νομικών ζητημάτων που καλούνται να διερευνήσουν οι αρχές πριν χαθεί κάθε ίχνος εμπιστοσύνης στα κράτος δικαίου. Τα νέα στοιχεία που φέρνει στη δημοσιότητα το in αναδεικνύουν πως ο «χορός» του κρατικού χρήματος δεν περιοριζόταν μόνο στην Blue Skies αφού παράλληλα λειτουργούσαν και άλλα διαφημιστικά…. παραμάγαζα που λάμβαναν κρατική διαφήμιση.

Συγκοινωνούντα δοχεία ΝΔ – Μαξίμου και Blue Skies, των Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου. Τα νέα στοιχεία και οι αποκαλύψεις που βγαίνουν στο φως. Η αίσθηση που προκαλείται για μια «άτακτη οπισθοχώρηση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα»

H τριγωνική σχέση της γνωστής προπαγανδιστικής σελίδας με το κόμμα της Πειραιώς και την εταιρεία Blue Skies, με την οποία συνδέονται μακροχρόνια οι Θωμάς Βαρβιτσιώτης, αδερφός του πρώην υπουργού Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, και Γιάννης Ολύμπιος [που κατέχουν επίσης ποσοστό στη αντίστοιχη μητρική εταιρεία V+O] ανέδειξε τα καλοκουρδισμένα «γρανάζια» στο γαλάζιο μηχανισμό προπαγάνδας και όχι μόνο αφού ενίσχυσαν τις αποχρώσες ενδείξεις παραγωγής μαύρου πολιτικού χρήματος.

Οι νέες αποκαλύψεις του in.gr

Οι δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, με τελευταία αυτή του in, φωτίζουν την σκοτεινή αλυσίδα μεταξύ διαφημιστικών εταιρειών που έπαιρναν δημόσια έργα και κατόπιν χρηματοδοτούσαν τον κομματικό στρατό της ΝΔ. Σύμφωνα με νεότερα στοιχεία η εταιρεία στην οποία ανήκει το δεύτερο γνωστότερο εγχείρημα των δύο «κλειδοκρατόρων» (Μπένου και Δογάνη) στην ομάδα Αλήθειας, είναι η Adjustment ΙΚΕ, ιδιοκτήτρια του «γαλάζιου» ενημερωτικού ιστότοπου Ellada24.

Η Adjustment έχει λάβει πάνω από 11.000 ευρώ από κρατική διαφήμιση (καμπάνιες για το πρόγραμμα μαστογραφίας και τον ελληνικό οργανισμό ανακύκλωσης) αλλά και από τα ποσά που διατέθηκαν για τη στήριξη των ΜΜΕ μετά την πανδημία.

Η δεύτερη εταιρεία των κ.κ. Μπένου και Δογάνη είναι η Render Media. Στη Διαύγεια εντοπίζεται στην εν λόγω μια απευθείας ανάθεση περί των 2.500 ευρώ για την «προβολή των δραστηριοτήτων της κοινωφελούς επιχείρησης δήμου Αμαρουσίου» που κατευθύνθηκε στην ιστοσελίδα marousi24.gr.

Σύμφωνα με πληροφορίες του in.gr, υπεύθυνος για την εν λόγω ιστοσελίδα εμφανιζόταν, τουλάχιστον ως το 2022, ο Χρήστος Τζέλης. Ο Τζέλης είχε επί σειρά ετών την επιμέλεια των video της ΝΔ και της ΟΝΝΕΔ και, μαζί με τον σημερινό αναπληρωτή υπουργό, Κωνσταντίνο Κυρανάκη, τον Νοέμβριο του 2016 ορίστηκε υπεύθυνος στη Γραμματεία Ψηφιακής Επικοινωνίας, Μηχανοργάνωσης και Εθνικού Μητρώου Μελών ΟΝΝΕΔ. Σήμερα, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, μισθοδοτείται και αυτός από την Blue Skies, όπου «εργαζόταν» κατά δήλωση του και ο κ. Κυρανάκης πριν από αυτόν.

To «φυτώριο» στελεχών και η παραδοχή Κυρανάκη

Όπως υπενθυμίζουν η Τζίνα Μοσχολιού και ο Πάνος Τσίκαλας στο ρεπορτάζ τους, συνολικά, από τα 57 άτομα που φαίνονται να έχουν περάσει από το μισθολόγιο της Blue Skies, τουλάχιστον οι μισοί είναι άνθρωποι της ΝΔ και της κυβέρνησης.

Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Documento, εργαζόνταν οι υπουργοί Δόμνα Μιχαηλίδου και Κωνσταντίνος Κυρανάκης, ο πρώην στενός συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη και τέως Γενικός Γραμματέας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Θανάσης Μπακόλας, ο Κωνσταντίνος Μπαρδάκας, το μέλος της επικοινωνιακής ομάδας του Μεγάρου Μαξίμου (και στόχος του Predator) Ορσάκη Ρουσσέτου κι ο επί μακρόν υπεύθυνος των social media του πρωθυπουργού Ηλίας Ευταξίας.

Από το μισθολόγιο της έχουν, κατά τις ίδιες πηγές, περάσει ή βρίσκονται ακόμη οι Γιώργος Τζανουδάκης, Χρήστος Τζέλης, Αντωνία Διαμαντοπούλου, Χριστίνα Λιάνη, Καλλιόπη (Πόπη) Παπατζανή, οι Μπένος και Δογάνης, η κόρη και η σύζυγος του βουλευτή Καβάλας της ΝΔ Μακάριου Λαζαρίδη, Ευαγγελία Μαρία Λαζαρίδη και Αθανασία (Νάνσυ) Κοτσαύτη, η Έλια Ζερβού, η Σταµατίνα Σαρδελά, το πρώην στέλεχος αμυντικών βιομηχανιών Κωνσταντίνος Λίγκας και ο Γιώργος Στεργίου.

Ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης παραδέχθηκε ότι ενώ ήταν κομματικός στέλεχος της ΝΔ, εργαζόταν για λογαριασμό της Blue Skies, που χρηματοδοτούσε την Ομάδα Αλήθειας.

Η δήλωση του νέου αναπληρωτή υπουργού Μεταφορών επιβεβαιώνει τις πρόσφατες δημοσιογραφικές αποκαλύψεις για τις διασυνδέσεις της ΝΔ με την συγκεκριμένη εταιρεία. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έσπευσε να καλύψει πλήρως τον αναπληρωτή υπουργό.

Μεγαλώνει το «τραύμα» στο κράτος δικαίου

«Το ότι δεν έχει ξεκινήσει προκαταρκτική έρευνα από τις εισαγγελικές αρχές της χώρας για την υπόθεση της περιβόητης Ομάδας Αλήθειας κατά την άποψη μου είναι ένδειξη μιας άτακτης οπισθοχώρησης του κράτους δικαίου στην Ελλάδα» σχολιάζει (MEGA) ο Δημήτρης Χριστόπουλος, Καθηγητής Πολιτειολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

«Ο ελέφαντας στο κλουβί της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι η χρηματοδότηση των κομμάτων και μορφώματα όπως η Ομάδα Αλήθειας αποτελούν μηχανισμούς προπαγάνδας που πληρώνονται μέσα από τα μαύρα ταμεία των κομμάτων βαπτίζοντας ή αναβαπτίζοντας ιδιωτικό, δημόσιο χρήμα, δηλαδή δικό μας χρήμα» προσθέτει, θέτοντας μια εξόχως σοβαρή διάσταση της υπόθεσης.

Την ίδια ώρα, η Μαρία Καρυστιανού, μετά τις αλλεπάλληλες επιθέσεις που δέχθηκε κατά το πρόσφατο παρελθόν από ανώνυμους φιλοκυβερνητικούς λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πήρε θέση, κατακεραυνώνοντας την Ομάδα Αλήθειας και τονίζοντας πως «πληρώνονται από τους φόρους μας για να διαστρεβλώνουν την αλήθεια και να την παρουσιάζουν όπως βολεύει το κυβερνητικό αφήγημα».

Είναι πολλά τα λεφτά

Η Blue Skies έχει λάβει από το δημόσιο περί τα 57.000, που αφορούν 19.960 ευρώ από τον οργανισμό Enterprise Greece, τον οποίο εποπτεύει το υπουργείο Εξωτερικών, και 37.200 ευρώ για «υπηρεσίες εύρεσης και διαχείρισης χορηγών» για το συνέδριο «OUR OCEAN 2024» από τον ΟΦΥΠΕΚΑ. Στο έργο αυτό, η Blue Skies συναντήθηκε με τους ιδρυτές της, τους κ.κ. Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιο, που δηλώνουν ότι δεν έχουν καμία σχέση μαζί της από τα τέλη του 2023 ως σήμερα.

Η έδρα της Blue Skies, ως και τη δήλωση αλλαγής μετοχικής σύνθεσης της στα τέλη του 2023, συνέπιπτε με τα κεντρικά γραφεία της V+O στη Μιχαλακοπούλου 91. Μετά την αλλαγή, όμως, δηλώνει διεύθυνση στην οδό Αναπήρων Πολέμου 14. Και εδώ διαπιστώνεται μια ακόμη σύμπτωση, καθώς στην ίδια πολυκατοικία της Αναπήρων Πολέμου 14, δηλώνεται και η έδρα μιας άλλης εταιρείας των κ.κ. Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου, της DGO ΙΚΕ που ιδρύθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 2025, μετά την «αποσύνδεση» τους από τη Blue Skies.

Ένας πραγματικός λαβύρινθος με οσμή μαύρου χρήματος που εξυπηρετούσε τον «γαλάζιο» μηχανισμό προπαγάνδας τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης και τη δολοφονίας χαρακτήρα πολιτικών «αντιπάλων».

με πληροφορίες από in.gr & doumentonews.gr

Κυρ. Μητσοτάκης στο ΕΛΚ: «Οφείλουμε να δώσουμε έμφαση στην υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων...» (vid)

    «Η μόνη δύναμη, που μπορεί να προσφέρει πολιτική σταθερότητα και οικονομική ανάπτυξης στην Ευρώπη είναι η πολιτική οικογένεια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης

Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος εξελέγη ο Κωστής Χατζηδάκης

«Είναι μεγάλο προνόμιο να απευθύνομαι ενώπιόν σας σήμερα, όχι μόνο ως πρωθυπουργός της Ελλάδος, αλλά και ως θερμός υποστηρικτής της Ευρώπης, υπερήφανο μέλος του πιο επιτυχημένου του ευρύτερου πολιτικού σχηματισμού, πολιτικής. Οικογένειας στην Ευρώπη», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στη Βαλένθια.

\Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να μην είναι πια ένα εργοστάσιο νέων κανόνων και να αρχίσει να είναι ένα εργαστήριο ανάπτυξης. «Οι μεταρρυθμίσεις πραγματικά φέρνουν ευημερία. Πάρτε το παράδειγμα της δικής μου χώρας, της Ελλάδας έχουμε ήδη καταφέρει ένα μεγάλο μετασχηματισμό. Ήμασταν το αποπαίδι της κρίσης πριν από δέκα έτη και τώρα είμαστε μια χώρα η οποία βρίσκεται μεταξύ των ταχύτερα αναπτυσσόμενων οικονομιών στην Ευρώπη», επεσήμανε.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε «πάντοτε ως Ελλάδα ήταν ένθερμος υποστηρικτής της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης εντός του ΝΑΤΟ. Το έχουμε πράξει εδώ και έτη. Η Ελλάδα δαπανά πάνω από το 2% του ΑΕΠ της στο κομμάτι της άμυνας, ακόμη και κατά τους χαλεπούς καιρούς της κρίσης χρέους».

«Τώρα δαπανούμε πάνω από το 3% του ΑΕΠ μας στην άμυνα. Δεσμευόμαστε για 25 δισεκατομμύρια ευρώ τα επόμενα έτη για να εφαρμόσουμε τον πιο δραστικό μετασχηματισμό στην ιστορία των Ενόπλων Δυνάμεών μας. Και φυσικά καλωσορίζουμε τις πρωτοβουλίες της Επιτροπής για την δημιουργία επιπλέον δημοσιονομικού χώρου».

Αντιπρόεδρος του ΕΛΚ εξελέγη ο Κωστής Χατζηδάκης

Ο Κωστής Χατζηδάκης εξελέγη αντιπρόεδρος στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος με 328 ψήφους.

Η Νέα Δημοκρατία χαιρέτισε την εξέλιξη, τονίζοντας πως «αποτελεί μεγάλη τιμή για την Ελλάδα και αποτυπώνει την ισχύ του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας στην ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά».

ΗΠΑ: 100 μέρες Τραμπ, 100 χρόνια πίσω

    Η συμπλήρωση του διαστήματος των 100 ημερών, που συχνά θεωρείται περίοδος προσαρμογής για νέες κυβερνήσεις, βρίσκει τη χώρα σε μια πορεία ξέφρενης οπισθοδρόμησης, που λίγοι θα είχαν φανταστεί.

 

Κώστας Αργυρός

Για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις. Οι φανατικοί «Τραμπιστές» δεν ενδιαφέρονται για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+, των μεταναστών, την ισότητα των φύλων, την ελευθεροτυπία, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, τον διαχωρισμό των εξουσιών, την αυτονομία της επιστήμης και των Πανεπιστημίων. Αν ενδιαφέρονταν για όλα αυτά, τότε δεν θα είχαν ψηφίσει Τραμπ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν ήταν άγνωστο χαρτί. Πολλά από τα κατορθώματά του των πρώτων 100 ημερών της δεύτερης θητείας είχαν προαναγγελθεί.

Απλώς κανείς δεν πίστευε ότι θα τα υλοποιήσει με τόση σφοδρότητα και ταχύτητα. Αλλά το βουνό των προεδρικών διαταγμάτων και αποφάσεων από τις πρώτες κιόλας ώρες μετά την ορκωμοσία του, έπρεπε να έχει ταρακουνήσει ακόμα και τους πιο καλοπροαίρετους ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν οδοστρωτήρα, που κινείται με ταχύτητα μονοθέσιου της Φόρμουλας 1. Είναι λοιπόν δύσκολο να φανταστεί κανείς τι άλλο έπεται.

Δημοκρατία υπό απειλή

Όταν κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα η αντίπαλός του Κάμαλα Χάρις είχε ερωτηθεί αν θεωρεί τον Τραμπ «φασίστα» είχε απαντήσει καταφατικά, κάτι που είχε ξενίσει πολλούς. Τώρα που κοκκινομάλης δισεκατομμυριούχος λες και έχει βαλθεί να αποδείξει του λόγου της το αληθές λίγοι τολμούν να ξεστομίσουν κάτι τέτοιο. Αλλά ολοένα περισσότεροι μιλούν για μια «δημοκρατία σε απειλή». Η χώρα μοιάζει να έχει μπει σε μια χρονομηχανή και να επιδιώκει να γυρίσει 100 (και βάλε) χρόνια πίσω, κάνοντας απλώς στάσεις στις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας της.

Αλλά είπαμε. Οι φανατικοί του Τραμπ δεν ασχολούνται με αυτό. Ο λόγος που οι μετρήσεις καταγράφουν πτώση της δημοφιλίας του είναι ότι η προσδοκία για υλοποίηση της υπόσχεσής του να δώσει «λεφτά στους φτωχούς» ξεφουσκώνει μαζί με τις προβλέψεις για άνοδο του πληθωρισμού, που θα κοστίσει μερικές χιλιάδες δολάρια ακριβώς για τους φτωχούς που τον πίστεψαν, λόγω ακατανόητων «οικονομικών» αποφάσεων, ντυμένων με έναν κίβδηλο «αμερικανισμό». 

 Το πρότυπο που βούλιαξε

Αυτό το δημοσκοπικό εύρημα δε λέει φυσικά κάτι για την ποιότητα της δημοκρατίας, σε μια χώρα που υποτίθεται ήταν το μεταπολεμικό πρότυπο μιας ρημαγμένης από τον εθνικισμό/ναζισμό Ευρώπης για ολόκληρες δεκαετίες, ένα πρότυπο που τώρα μοιάζει να βουλιάζει στο πιο βαθύ σημείο του Ατλαντικού. Γιατί όπως είπε στο δημοφιλές του podcast ο άλλοτε σύμβουλος του Μπαράκ Ομπάμα, Νταν Πφάιφερ: «Αν η αντίδρασή μας στην απέλαση ενός πατέρα σε ένα γκουλάγκ του εξωτερικού είναι απλώς επιχειρήματα που βασίζονται σε δημοσκοπήσεις σχετικά με τους δασμούς, τότε ποιοι είμαστε τελικά; Τι είναι αυτό που υποστηρίζουμε;». Ο Πφάιφερ αναφερόταν στην υπόθεση του 29χρονου Αμπρέγο Γκαρσία, που απελάθηκε στο Ελ Σαλβαδόρ, ενώ όλοι ήξεραν πού θα καταλήξει. Στα μπουντρούμια του δικτάτορα Ναγίμπ Μπουκέλε, που απλόχερα χρηματοδοτεί ο πολιτικός του φίλος Ντόναλντ Τραμπ για να του κάνει τις βρωμοδουλειές. Αρκεί η συμπαράσταση κάποιων Δημοκρατικών σε έναν νεαρό άνθρωπο που βρίσκεται αγκαλιά με το θάνατο;

Αλληλεγγύη στα λόγια εκδηλώθηκε και στη νεαρή Τουρκάλα Ρουμέισα Οζτούρκ που της αφαιρέθηκε η άδεια εισόδου και το δικαίωμα στο μεταπτυχιακό, αφού ένα επικριτικό σχόλιο για την πολιτική Νετανιάχου, ακόμα ενός «φίλου» του Τραμπ, αρκούσε για να την βαφτίσει τρομοκράτη. Αλλά έτσι κι αλλιώς ο τίτλος αποδίδεται πλέον εύκολα, σε όποιον τολμήσει να αντιμιλήσει, όπως οι διαδηλωτές κατά του Ίλον Μασκ επειδή στο περιθώριο των διαμαρτυριών τους κάποιοι έκαψαν Tesla. Οι πολιτικοί αντίπαλοι βαφτίζονται σε μια στιγμή «τρομοκράτες». 

Δεν επιλέγεις πάντα τις μάχες σου

Eίναι τόσα πολλά τα παραδείγματα της προσπάθειας να ξηλωθεί το κράτος δικαίου, να οικοδομηθεί ένα «καθεστώς», που δεν υπάρχει ανάγκη να αρχίσεις να τα απαριθμείς. «Η δημοκρατία πεθαίνει μέρα μεσημέρι» όπως έγραψε η γερμανική Die Zeit. Και είναι πράγματι υποκριτικό να προφητεύουν κάποιοι ότι ο Τραμπ θα πέσει εξαιτίας της αποτυχίας του στην οικονομία. Το δηλητήριο που έσπειρε όμως στην κοινωνία δεν είναι και τόσο σίγουρο ότι θα εξαφανιστεί από μόνο του.

Φυσικά και είναι αρκετοί αυτοί που τα βλέπουν και αναρωτιούνται πώς θα αντιδράσουν. Αλλά σε μια χώρα που είναι βαθιά διχασμένη εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία είναι παράδοξο να αναρωτιούνται ακόμα αν πρέπει να αντιδράσουν πιο δυναμικά και κυρίως πώς.

Ο προκάτοχός του Τραμπ, ο Τζο Μπάιντεν, χρειάστηκε κάπου 90 ημέρες για να ξεστομίσει την πρώτη κριτική του. Ίσως γιατί ξέρει ότι πίσω από την γέννηση ενός τέρατος υπάρχουν πάντα και οι ευθύνες εκείνων που δεν το είδαν να εκκολάπτεται. Όμως, όπως κατέληγε ο Πφάιφερ στο ήδη αναφερθέν σχόλιο του: «δεν μπορείς πάντα να επιλέγεις τις μάχες σου. Αυτή η μάχη για τη δημοκρατία και το κράτος 
δικαίου είναι απλώς πολύ σημαντική, οπότε πρέπει να αποδεχτούμε αυτή την πρόκληση».

πηγή: Deutsche Welle

__________________________________________

(*) O Κώστας Αργυρός είναι έλληνας δημοσιογράφος στην DW. Ασχολείται κυρίως με ευρωπαϊκά, πολιτικά και κοινωνικά θέματα.

Οι Βούλγαροι ξεκινούν την παραγωγή αυτοκινήτων - Ποια μάρκα θα κατασκευάζει τα οχήματά της στη γειτονική χώρα

    Η Βουλγαρία μπορεί σύντομα να ξεκινήσει την παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων, όπως επιβεβαίωσε ο Parker Shi, πρόεδρος διεθνών επιχειρήσεων της GWM. Πιο συγκεκριμένα, εφόσον ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις, η παραγωγή θα αφορά μοντέλα της εταιρείας Ora...

Η επέκταση της κινεζικής GWM (Great Wall Motor) στην ευρωπαϊκή αγορά περνάει από τη Βουλγαρία, όπου η εταιρεία θα κατασκευάζει ηλεκτρικά οχήματα.

Η Βουλγαρία μπορεί σύντομα να ξεκινήσει την παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων, όπως επιβεβαίωσε ο Parker Shi, πρόεδρος διεθνών επιχειρήσεων της GWM. Πιο συγκεκριμένα, εφόσον ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις, η παραγωγή θα αφορά μοντέλα της εταιρείας Ora, η οποία ανήκει στη GWM και κατασκευάζει αποκλειστικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Η GWM σχεδιάζει να ξεκινήσει την παραγωγή των ηλεκτρικών αυτοκινήτων της Ora στο εργοστάσιο της Bahovitsa στη Βουλγαρία, όπου στο παρελθόν κατασκευάζονταν τα pick-up Great Wall Steed.

Το εν λόγω εργοστάσιο κατασκευάστηκε από τη Litex Motors στις αρχές της περασμένης δεκαετίας. Ωστόσο η παραγωγή σταμάτησε λόγω χαμηλής ζήτησης, ενώ σήμερα διευθύνεται από τον εισαγωγέα της GWM στη Βουλγαρία.

Αυτή η κίνηση θα επιτρέψει στην κινεζική εταιρεία να αποφύγει τους υψηλούς δασμούς που έχει επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στις εισαγωγές κινεζικών οχημάτων στην Ε.Ε. Ο Parker Shi δήλωσε σχετικά με τη στρατηγική της GWM πως «αν κάπου υπάρχει ένας τοίχος, δεν γίνεται να περάσεις από πάνω του. Αλλά αν έχεις τοπική παραγωγή από την άλλη πλευρά του τοίχου, όλα είναι καλά. Δημιουργείς θέσεις εργασίας, πληρώνεις φόρους, όλοι σε αγαπούν».

Ο Parker Shi και ο ιδρυτής της GWM, Wei Zhangzhen, εκτιμούν ότι οι σχέσεις μεταξύ Κίνας και Ευρωπαϊκής Ένωσης θα βελτιωθούν σημαντικά στο μέλλον. «Απέναντι στον εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ, πιστεύω ότι οι σχέσεις μας με την Ευρώπη θα γίνουν ακόμα καλύτερες», δήλωσε ο Wei, του 
οποίου η προσωπική περιουσία ξεπερνά τα 12 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Bloomberg.

carandmotor.gr

Επίσκεψη Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Ρώμη στις 29 Απριλίου

     Δημοσιεύματα από την Τουρκία αναφέρουν ότι, εκτός από τις διπλωματικές και πολιτικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, η οικονομική συνεργασία θα είναι επίσης στην ημερήσια διάταξη της Συνόδου Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στη Ρώμη.

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα πραγματοποιήσει την Τρίτη, 29 Απριλίου, επίσκεψη στη Ρώμη, όπου θα συναντηθεί με την πρωθυπουργό της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι.

Η επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Ιταλία αναμενόταν να γίνει στις 17 Απριλίου, χωρίς όμως να έχει ανακοινωθεί επισήμως, αν και ήταν γνωστό ότι γίνονται οι σχετικές προετοιμασίες. Η επίσκεψη εκείνη είχε τελικά αναβληθεί.

Με πηγή το τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, σχετικά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι, εκτός από τις διπλωματικές και πολιτικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, η οικονομική συνεργασία θα είναι επίσης στην ημερήσια διάταξη της Συνόδου Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στη Ρώμη.

Τούρκοι και Ιταλοί επιχειρηματίες επικεντρώνονται στην 4η Διακυβερνητική Σύνοδο Κορυφής Τουρκίας-Ιταλίας, όπου αναμένονται συμφωνίες για συνεργασία σε διάφορους τομείς όπως άμυνα και αμυντική βιομηχανία, κυβερνοασφάλεια, ενέργεια, αυτοκινητοβιομηχανία κ.ο.κ. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Ερντογάν στην Ιταλία, παράλληλα με τη Διακυβερνητική Σύνοδο Κορυφής θα πραγματοποιηθεί Επιχειρηματικό Φόρουμ Ιταλίας-Τουρκίας.

Η Γερμανία στα όπλα – Τέταρτη στις στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως

    Η Γερμανία ξοδεύει πλέον το 1,9% του ΑΕΠ της χώρας, πλησιάζοντας τον τρέχοντα στόχο του ΝΑΤΟ του 2%. Οι στρατιωτικές δαπάνες της Γερμανίας αυξήθηκαν κατά 28% από το 2023 και κατά 89% από το 2015.

Στα 2,7 τρισεκατομμύρια δολάρια οι στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως- Η πιο μεγάλη αύξηση μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

Οι στρατιωτικές δαπάνες του Βερολίνου εκτινάχθηκαν στα 77,8 δισ. ευρώ (88,5 δισ. δολάρια) το 2024, εκθρονίζοντας την Ινδία από την τέταρτη θέση παγκοσμίως, αποκαλύπτει έκθεση του SIPRI που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα. Βρίσκεται πίσω μόνο από τις ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία.

Η Γερμανία ξοδεύει πλέον το 1,9% του ΑΕΠ της χώρας, πλησιάζοντας τον τρέχοντα στόχο του ΝΑΤΟ του 2%. Οι στρατιωτικές δαπάνες της Γερμανίας αυξήθηκαν κατά 28% από το 2023 και κατά 89% από το 2015.

Η ξαφνική άνοδος των στρατιωτικών δαπανών της Γερμανίας τροφοδοτήθηκε από το ειδικό αμυντικό ταμείο της χώρας, ύψους 100 δισ. ευρώ, που ιδρύθηκε το 2022, για να ενισχύει τις αμυντικές δυνατότητές της.

«Για πρώτη φορά από την επανένωσή η Γερμανία έγινε η χώρα με τις μεγαλύτερες δαπάνες σε ό,τι αφορά την άμυνα στην κεντρική και δυτική Ευρώπη», παρατήρησε ο Σιάο Λιανγκ, ερευνητής στο πρόγραμμα «Στρατιωτικές Δαπάνες και Παραγωγή Όπλων» του SIPRI.

Οι άλλες χώρες της Ευρώπης που σημείωσαν μεγάλες στρατιωτικές δαπάνες το 2024 ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, με 71,9 δισ. ευρώ (81,8 δισ. δολάρια), ακολουθούμενες από την Ουκρανία και τη Γαλλία, με 56,9 δισ. ευρώ (64,7 δισ. δολάρια).

Αύξηση 9,4% στις στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως

Οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες γνώρισαν το 2024 την πιο μεγάλη αύξησή τους μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, φθάνοντας συνολικά τα 2,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, εξαιτίας πολέμων και συγκρούσεων σε εξέλιξη σε όλη την υφήλιο, αποκαλύπτει η έκθεση.

Η αύξησή τους καταγράφτηκε ιδίως στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή, εξηγεί το Διεθνές Ινστιτούτο Μελετών για την Ειρήνη, που έχει έδρα τη Στοκχόλμη.

Οι στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν αλματωδώς το 2024 κατά 9,4% σε πραγματικές τιμές σε σύγκριση με το 2023· ήταν η 10η συναπτή χρονιά που σημείωσαν άνοδο.

Κοινωνικοοικονομικός και πολιτικός αντίκτυπος

«Αυτό μαρτυρά αληθινά τις μεγάλες γεωπολιτικές εντάσεις», συνόψισε ο Σιάο Λιανγκ. «Δεν έχει προηγούμενο. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου», συνόψισε.

Πάνω από 100 χώρες αύξησαν τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς τους την περασμένη χρονιά, υπογραμμίζει η έκθεση.

Ο λογαριασμός, πολύ υψηλός, θα έχει «βαθύ κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό αντίκτυπο», προεξοφλεί ο κ. Σιάο, καθώς οι κυβερνήσεις θα πρέπει να κάνουν σκληρές «δημοσιονομικές επιλογές».

«Για παράδειγμα, είδαμε πολλές ευρωπαϊκές χώρες να μειώνουν άλλες δαπάνες, όπως για διεθνή βοήθεια, προκειμένου να αυξήσουν τα ποσά που αφιερώνουν στον στρατό», αλλά και να «προβλέπουν αυξήσεις φόρων ή του χρέους».

Αύξηση 17% στην Ευρώπη

Η Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, έβαλε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη: οι στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν αλματωδώς, κατά 17%, φθάνοντας τα 693 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η Ρωσία διέθεσε 149 δισεκ δολάρια στις ένοπλες δυνάμεις της το 2024, ποσό αυξημένο κατά 38% σε ετήσια βάση και επίπεδο διπλάσιο από εκείνο του 2015.

Ο στρατιωτικός προϋπολογισμός της Ουκρανίας, στην οποία εισέβαλε η Ρωσία τον Φεβρουάριο του 2022, αυξήθηκε κατά 2,9%, φθάνοντας τα 64,7 δισεκατομμύρια.

Αν και το ποσό αυτό δεν φθάνει παρά το 43% των ρωσικών στρατιωτικών δαπανών, το Κίεβο κατέγραψε τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες στον πλανήτη, με το 34% του ΑΕΠ της να αφιερώνεται στην άμυνα.

Εκπληκτικές αυξήσεις

Ορισμένες χώρες κατέγραψαν εκπληκτικές αυξήσεις, τονίζεται στην έκθεση. Εκτός από την Γερμανία, οι ΗΠΑ, που κατατάσσονται πρώτες παγκοσμίως ως προς τις στρατιωτικές δαπάνες, αύξησαν τον προϋπολογισμό τους κατά 5,7% το 2024, που έφτασε τα 997 δισεκατομμύρια δολάρια, με άλλα λόγια αντιστοιχούσε στο 37% των παγκόσμιων δαπανών και στο 66% αυτών των χωρών μελών του NATO.

Οι 32 χώρες μέλη της ατλαντικής συμμαχίας, που επιδίδονται σε επανεξοπλισμό με φόντο ανησυχίες για την πιθανή αμερικανική απεμπλοκή, αύξησαν όλες τους σημαντικά τις δαπάνες τους για την άμυνα.

«Το 2024, 18 από τις 32 χώρες έφθασαν τον στόχο του 2% του ΑΕΠ» για τις αμυντικές δαπάνες, κάτι άνευ προηγουμένου από ιδρύσεως NATO, σημείωσε ο ερευνητής του SIPRI.

«Προβλέπονται προγράμματα προμηθειών μεγάλης κλίμακας στη βιομηχανία όπλων τα χρόνια που έρχονται», πρόσθεσε.

Η τάση είναι ανάλογη στη Μέση Ανατολή.

Το Ισραήλ συνεχίζει τον πόλεμό του στη Λωρίδα της Γάζας και, το 2024, οι στρατιωτικές δαπάνες του αυξήθηκαν εκρηκτικά κατά 65%, φθάνοντας τα 46,5 δισεκατομμύρια δολάρια — πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξησή τους μετά τον πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967, υπογραμμίζει το SIPRI.

Αυτές του Ιράν αντιθέτως μειώθηκαν κατά 10% και ανήλθαν σε 7,9 δισεκ. δολάρια το 2024, «παρά την εμπλοκή του σε συγκρούσεις στην περιφέρεια», σημειώνει το ινστιτούτο, καθώς «ο αντίκτυπος των κυρώσεων περιόρισαν σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητά του να αυξήσει τις δαπάνες του».

Στη δεύτερη θέση παγκοσμίως πίσω από τις ΗΠΑ, η Κίνα, που επενδύει στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών της, στην επέκταση των δυνατοτήτων της για τη διεξαγωγή κυβερνοπολέμου και στο πυρηνικό της οπλοστάσιο. Πλέον, σε αυτή αντιστοιχούν οι μισές στρατιωτικές δαπάνες στην Ασία και την Ωκεανία.

Το 2024, αύξησε τον στρατιωτικό προϋπολογισμό της κατά 7%, δαπάνησε 314 δισεκατομμύρια δολάρια.

πηγή: naftemporiki.gr

Μια Νέα Παγκόσμια Τάξη

     Από τη στιγμή που επανήλθε στην πολιτική σκηνή, ο Τραμπ ξεκαθάρισε ένα πράγμα: αυτή τη φορά δεν θα υπήρχε κανένας ενδοιασμός. Οι γραφειοκρατικοί περιορισμοί και οι εσωτερικοί διαχωρισμοί που μείωσαν την πρώτη του θητεία έχουν φύγει. Τώρα είναι ακριβής, αδίστακτος και αταλάντευτος.

Ahmed Charai*

Ο πόλεμος στην Ουκρανία οδηγεί σε μια σεισμική γεωπολιτική μετατόπιση, αναδιαμορφώνοντας την παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Στο επίκεντρό του βρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ, ο πρωταθλητής του «Πρώτα η Αμερική» που διεκδικεί την κυριαρχία της Ουάσιγκτον με τους δικούς του όρους. Απέναντί ​​του, η Ευρώπη παραμένει παγιδευμένη στην αδράνεια των ψευδαισθήσεων της μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, παλεύοντας να προσαρμοστεί σε έναν κόσμο όπου η αμερικανική ηγεσία δεν είναι πλέον καλοπροαίρετη αλλά συναλλακτική, όχι πλέον συνεργατική αλλά απαιτητική. Η Κίνα περιμένει υπομονετικά την καταιγίδα.

Από τη στιγμή που επανήλθε στην πολιτική σκηνή, ο Τραμπ ξεκαθάρισε ένα πράγμα: αυτή τη φορά δεν θα υπήρχε κανένας ενδοιασμός. Οι γραφειοκρατικοί περιορισμοί και οι εσωτερικοί διαχωρισμοί που μείωσαν την πρώτη του θητεία έχουν φύγει. Τώρα είναι ακριβής, αδίστακτος και αταλάντευτος. Η διοίκησή του δεν είναι μια ομάδα αντιπάλων αλλά μια ομάδα πιστών, αφοσιωμένη στην εκτέλεση του οράματός του.

Ουκρανία: Η τέχνη της συμφωνίας

Όσον αφορά την Ουκρανία, ο Τραμπ απορρίπτει τον ηθικό απολυταρχισμό που ορίζει την ευρωπαϊκή ρητορική. Ενώ οι Βρυξέλλες πλαισιώνουν τον πόλεμο ως μια υπαρξιακή μάχη μεταξύ δημοκρατίας και τυραννίας, ο Τραμπ παρατήρησε ότι μεγάλο μέρος της χρηματοδότησης της Ευρώπης στην Ουκρανία ήταν με τη μορφή δανείων εξασφαλισμένων έναντι των περιουσιακών στοιχείων της Ουκρανίας. Εν τω μεταξύ, η Ευρώπη αντιστάθμιζε τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας αυξάνοντας το εμπόριο φυσικού αερίου με τη Ρωσία. Αν στην πραγματικότητα οι Ευρωπαίοι αντιμετώπιζαν την Ουκρανία όχι ως αιτία αλλά ως στρατηγικό πλεονέκτημα — τότε θα το έκανε. Εάν η Ουάσιγκτον επενδύει 24 δισεκατομμύρια δολάρια ανά τρίμηνο στην πολεμική προσπάθεια του Κιέβου ενώ η Ευρώπη συνεισφέρει μόνο 15 δισεκατομμύρια δολάρια, τότε η Ουκρανία πρέπει να ανταποδώσει — όχι με αφηρημένη ευγνωμοσύνη, αλλά με απτές παραχωρήσεις όσον αφορά τους πόρους και τις βιομηχανικές συμφωνίες.

Για τον Τραμπ, η εξωτερική πολιτική δεν έχει να κάνει με αξίες. πρόκειται για μόχλευση. Δεν τον ενδιαφέρουν οι ατελείωτες στρατιωτικές αγκυλώσεις που δεν εξυπηρετούν τα αμερικανικά συμφέροντα. Υπό την ηγεσία του, η εποχή κατά την οποία η Ουάσιγκτον επωμιζόταν το βάρος της ευρωπαϊκής ασφάλειας ενώ οι Βρυξέλλες υπαγόρευαν διπλωματικούς όρους έχει τελειώσει. Η Αμερική του Τραμπ δεν είναι φύλακας - είναι μεσίτης. Και σε αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων, η Ευρώπη βρίσκεται υποβιβασμένη από στρατηγικό εταίρο σε παθητικό θεατή.

Οι αυξανόμενες εντάσεις στο εσωτερικό της G7, η παράλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαμόρφωση της παγκόσμιας εμπορικής πολιτικής και η αδυναμία των Βρυξελλών να κατευθύνουν τις στρατηγικές αποφάσεις της Ουάσιγκτον δεν είναι απλές διαταραχές. Είναι τα συμπτώματα μιας ηπείρου που χάνει τη γεωπολιτική της βάση. Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν η Ευρώπη θα αντισταθεί στην αναδιάταξη του κόσμου από τον Τραμπ – είναι αν θα μπορέσει να προσαρμοστεί πριν γίνει άσχετο.

Μέση Ανατολή: Δύναμη και Ειρήνη

Η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση είναι από καιρό ένα δυσεπίλυτο παζλ, που διαμορφώθηκε από δεκαετίες πολέμου, μεταβαλλόμενες συμμαχίες και αποτυχημένη διπλωματία. Ωστόσο, κατά την πρώτη του θητεία, ο Τραμπ εκτέλεσε ένα αριστούργημα: τις Συμφωνίες του Αβραάμ. Ομαλοποιώντας τις σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και πολλών αραβικών κρατών, απέδειξε ότι τα οικονομικά κίνητρα θα μπορούσαν να επιτύχουν εκεί όπου οι παραδοσιακές ειρηνευτικές συνομιλίες είχαν αποτύχει. Το όραμά του —με επικεφαλής τον Τζάρεντ Κούσνερ— ήταν ένα ρεαλιστικό κράτος, στο οποίο η ευημερία αντικατέστησε την ιδεολογία ως κινητήρα της σταθερότητας.

Η στρατηγική του Τραμπ στη Μέση Ανατολή δεν ήταν παραδοσιακή διαμεσολάβηση. Αντίθετα, στόχευε να επαναπροσδιορίσει τη δυναμική της διαπραγμάτευσης, ξεφεύγοντας από τα μακροχρόνια πρότυπα των άλυτων πράξεων εξισορρόπησης. Με τη μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, την αναγνώριση της ισραηλινής κυριαρχίας στα Υψίπεδα του Γκολάν και τη μόχλευση της διπλωματίας των συναλλαγών, η προσέγγισή του σηματοδότησε μια στροφή - από τις ΗΠΑ που επικεντρώθηκαν στην οικοδόμηση συναίνεσης σε μια ΗΠΑ που αναδιαμορφώνει τη δομή ισχύος της περιοχής με τους δικούς της όρους.

Ο Τραμπ κατανοεί ότι η διαρκής σταθερότητα απαιτεί περισσότερα από τις εκεχειρίες – απαιτεί την εξάρθρωση της Χαμάς και την ευρύτερη αποδυνάμωση των εξτρεμιστικών δικτύων. Για αυτόν, η ανοικοδόμηση της Γάζας δεν είναι μια πράξη ανθρωπιστικής καλής θέλησης, αλλά ένας στρατηγικός ελιγμός. Η ανασυγκρότηση θα έρθει, αλλά μόνο υπό συνθήκες που διασφαλίζουν ότι η Χαμάς —και η ιδεολογία που εκπροσωπεί— δεν θα μπορέσουν ποτέ ξανά να ασκήσουν επιρροή.

Η προσέγγιση του Τραμπ εκτείνεται πέρα ​​από τη στρατιωτική αντιπαράθεση. είναι ένας πόλεμος ενάντια στο κλίμα φόβου που πνίγει τον ανοιχτό λόγο, ακόμη και στη Δύση. Η απροθυμία ορισμένων κυβερνήσεων να καταδικάσουν τις θηριωδίες της 7ης Οκτωβρίου αντανακλά μια παράλυση που επιβάλλεται από ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Η απάντηση του Τραμπ δεν θα είναι απλή καταδίκη. Θα είναι εκτελεστικές ενέργειες — κυρώσεις σε τρομοκρατικές οργανώσεις (ορισμένες από τις οποίες έχουν πολιτικούς κλάδους), οικονομικά δίκτυα και άτομα που υποστηρίζουν υλικώς την τρομοκρατία. Στόχος του δεν είναι μόνο να απελευθερώσει τους πληθυσμούς από τη λαβή του τρόμου, αλλά να απελευθερώσει τις κυβερνήσεις από τους περιορισμούς της πολιτικής δειλίας.

Κίνα: Ο αμφισβητίας

Μετά από οκτώ χρόνια προσαρμογής στις αποδιοργανωτικές πολιτικές του Τραμπ -ενισχύοντας την εγχώρια οικονομία της και ενισχύοντας τις συμμαχίες στον Παγκόσμιο Νότο- η Κίνα πιστεύει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει μια άλλη ταραχώδη προεδρία των ΗΠΑ. Αλλά αυτή η εμπιστοσύνη μπορεί να είναι άστοχη.

Τα οικονομικά θεμέλια της Κίνας είναι όλο και πιο εύθραυστα. Το πρόβλημα της πλεονάζουσας παραγωγικής του ικανότητας αναγκάζει την αύξηση των εξαγωγών, προκαλώντας απώθηση σε όλο τον κόσμο. Η ανάπτυξη επιβραδύνεται και παρά την κυβερνητική παρέμβαση, μια πλήρης ανάκαμψη κάθε άλλο παρά εγγυημένη είναι – ανεξάρτητα από τις ενέργειες της Ουάσιγκτον. Ωστόσο, το Πεκίνο παραμένει πεπεισμένο ότι, ακόμη και αν η οικονομία του παραπατήσει, τα τέσσερα χρόνια του Τραμπ δεν θα το ωθήσουν σε μια πλήρη κρίση.

Το πιο σημαντικό, οι Κινέζοι ηγέτες βλέπουν την επιστροφή του Τραμπ ως ευκαιρία. Αν ακολουθήσει τις απειλές του - για εμπορική αποσύνδεση ή εδαφικές διαφορές - κινδυνεύει να επιταχύνει τη γεωπολιτική παρακμή της Αμερικής. Η μακροπρόθεσμη στρατηγική του Πεκίνου δεν αφορά αποκλειστικά τον ανταγωνισμό με την Ουάσιγκτον. πρόκειται για την αξιοποίηση αμερικανικών σφαλμάτων. Το όραμα του Σι Τζινπίνγκ για την άνοδο της Κίνας —που συχνά περιγράφεται ως «αλλαγές απαρατήρητες σε έναν αιώνα» — βασίζεται στην υπόθεση ότι η παγκόσμια ηγεσία των ΗΠΑ διαβρώνεται εκ των έσω.

Για την Κίνα, προτεραιότητα δεν είναι η άμεση αντιπαράθεση αλλά η αντοχή. Η στρατηγική της είναι να περιμένει την καταιγίδα, να απορροφήσει βραχυπρόθεσμο οικονομικό πόνο και να τοποθετηθεί για μακροπρόθεσμα γεωπολιτικά κέρδη. Στον λογισμό του Πεκίνου, ο Τραμπ μπορεί να μην αποτελεί εμπόδιο στην άνοδό του - μπορεί να είναι ο άθελος επιταχυντής.

Trump's World: A Test of Survival

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν ασκεί απλώς την εξουσία - την αναδιαμορφώνει, την επιβάλλει και αναγκάζει τον κόσμο να προσαρμοστεί. Είτε στην Ευρώπη, την Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή ή την ευρύτερη παγκόσμια οικονομία, η μεθοδολογία του παραμένει η ίδια: ωμή βία, πραγματισμός και ψυχρός υπολογισμός των σχετικών ισορροπιών ισχύος.

Εάν η Ευρώπη θέλει να παραμείνει επίκαιρη, πρέπει να εγκαταλείψει τις ψευδαισθήσεις της για πολυμερή ισότητα και να αποδεχθεί τον νέο της ρόλο σε έναν κόσμο όπου η Αμερική δεν ηγείται πλέον με συναίνεση.

Εάν η Μέση Ανατολή επιδιώκει σταθερότητα, πρέπει να αγκαλιάσει την οικονομική ολοκλήρωση έναντι της αέναης σύγκρουσης. Εάν η Ουκρανία επιθυμεί να επιβιώσει, πρέπει να αναγνωρίσει ότι η αμερικανική βοήθεια θα έχει πάντα κόστος. Και αν η Κίνα βλέπει τον εαυτό της ως την επόμενη υπερδύναμη, πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να αντέξει τις οικονομικές και στρατηγικές πιέσεις μιας απρόβλεπτης προεδρίας Τραμπ.

Ο Τραμπ δεν κυβερνά με την παραδοσιακή έννοια. Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν ο κόσμος μπορεί να αντισταθεί στο όραμά του. Το ερώτημα είναι πώς κάθε έθνος θα περιηγηθεί την επιβίωσή του μέσα σε αυτό.

πηγή: jstribune.com

_____________________________________________

Ο Ahmed Charai, είναι ο εκδότης του Jerusalem Strategic Tribune και ο Διευθύνων Σύμβουλος ενός ομίλου πολυμέσων με έδρα το Μαρόκο. Είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ατλαντικού Συμβουλίου, της Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων, του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών, του Ινστιτούτου Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής, του Κέντρου για το Εθνικό Συμφέρον και του Διεθνούς Συμβουλευτικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Ειρήνης των Ηνωμένων Πολιτειών.

Νίκος Ανδρουλάκης: «Μόνο το ΠΑΣΟΚ έχει τη δύναμη να προσφέρει στο λαό μια αξιόπιστη προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης»

    Νίκος Ανδρουλάκης: «Δείχνουμε στον ελληνικό λαό έναν άλλο δρόμο: ναι, μπορούμε διαφορετικά! Ναι, μπορούμε καλύτερα! Ο ελληνικός λαός αξίζει πολλά περισσότερα από όσα προσφέρει η Νέα Δημοκρατία»

«Μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να προσφέρουμε στο λαό μια αξιόπιστη προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης», είπε μεταξύ άλλων ο Νίκος Ανδρουλάκης κατά την ομιλία του στη Διάσκεψη Τομέων του κόμματος.

«Δείχνουμε στον ελληνικό λαό έναν εναλλακτικό δρόμο. Ναι, μπορούμε και διαφορετικά. Ναι, μπορούμε και καλύτερα», τόνισε ο Νίκος Ανδρουλάκης ανοίγοντας με την ομιλία του τη Διάσκεψη των Τομέων Πολιτικής του ΠαΣοΚ-Κινήματος Αλλαγής που πραγματοποιείται στο ΣΕΦ.

Υπογράμμισε ότι «σήμερα στέλνουμε στους πολίτες ένα πολύ καθαρό μήνυμα: αξίζετε πολλά περισσότερα από αυτά που σας προσφέρει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Έχετε δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή και η αλλαγή αυτή θα έρθει με το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠαΣοΚ, της Δημοκρατικής Παράταξης».

Απευθυνόμενος στα στελέχη του κόμματος ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ είπε ότι εκείνα είναι η δύναμη της παράταξης, «ένα πλούσιο στελεχιακό δυναμικό που κανένα άλλο κόμμα δεν διαθέτει, ένα μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα». «Δεν προέρχεστε», σημείωσε, «από πελατειακά χρηματοδοτούμενα φυτώρια στελεχών που λειτουργούν ως βατήρας αναρρίχησης σε δημόσια αξιώματα. Δεν εξαρτάστε από κανέναν. Αυτό είναι το διαφορετικό πολιτικό ήθος απέναντι στην παρακμιακή κυβέρνηση της ΝΔ».

Ομιλία Νίκου Ανδρουλάκη, Προέδρου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στη Διάσκεψη των Τομέων Πολιτικής.

«Φίλες και φίλοι,

Ένα πραγματικά μεγάλο ευχαριστώ που βρίσκεστε σήμερα εδώ από όλες τις γωνιές της Ελλάδας. Εσείς είστε η δύναμη της Παράταξης, ένα πλούσιο στελεχιακό δυναμικό που κανένα άλλο κόμμα δεν διαθέτει. Αυτό είναι ένα μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα της παράταξής μας.

Εθελοντές που μπαίνετε στην πρώτη γραμμή της μάχης, του αγώνα, γιατί μοιραζόμαστε κοινές αξίες, κοινά οράματα, κοινές αρχές. Εσείς δεν προέρχεστε από πελατειακά χρηματοδοτούμενα φυτώρια στελεχών που λειτουργούν ως βατήρας αναρρίχησης σε δημόσια αξιώματα. Εσείς δεν εξαρτάστε από κανέναν! Αυτό είναι το διαφορετικό πολιτικό ήθος απέναντι στην παρακμιακή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Αν στο παρελθόν η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ταύτιζε το νόμιμο με το ηθικό, σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη πάει ένα βήμα παραπέρα: Έχει πάρει διαζύγιο και από την Ηθική και από το Κράτος Δικαίου. Αυτό το αρνητικό κεκτημένο έχουμε χρέος να ανατρέψουμε και θα ανατρέψουμε, γιατί υπηρετούμε μια Ελλάδα με διαφορετικές αξίες.

Η δικιά μας χώρα, η δικιά μας πατρίδα είναι δίπλα στους απλούς πολίτες, που αναζητούν σχέδιο και αξιοπιστία, σε αυτούς που δεν ανέχονται τη διαφθορά, την αναξιοκρατία, τη φαυλότητα. Δείχνουμε στον ελληνικό λαό έναν άλλο δρόμο: Ναι, μπορούμε διαφορετικά! Ναι, μπορούμε καλύτερα! Σήμερα στέλνουμε ένα καθαρό μήνυμα στον ελληνικό λαό:  αξίζετε πολλά περισσότερα από αυτά, που σας προσφέρει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Έχετε δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή και η αλλαγή αυτή θα έρθει με το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Παράταξης! Μαζί με εσάς θα ανοίξουμε δρόμο ευημερίας και δικαιοσύνης για τις επόμενες γενιές. Εμείς έχουμε και σχέδιο και πρόσωπα αξιόπιστα και καταρτισμένα.

Δεν είμαστε ένα κόμμα διαμαρτυρίας, αλλά μία δύναμη υπεύθυνης διακυβέρνησης. Δεν βολευόμαστε εμείς από τη συγκυρία, αλλά αγωνιζόμαστε για τη νέα μεγάλη προοπτική της Ελλάδας. Η καραμέλα του «δεν έχετε θέσεις», όπως αυτή που συνεχώς αναμασούσε η Νέα Δημοκρατία, πλέον έχει λιώσει.

Η χώρα απέκτησε επιτέλους αξιωματική αντιπολίτευση που στριμώχνει την κυβέρνηση και πετυχαίνει σημαντικές κοινοβουλευτικές νίκες. Θυμηθείτε τις προτάσεις μας τους τελευταίους μήνες για τις τράπεζες, τα ασφάλιστρα υγείας, τη Δημόσια Υγεία, το ιδιωτικό χρέος που καταπιέζει χιλιάδες Έλληνες πολίτες, τον περιορισμό της χρυσής βίζας (golden visa), τους εποχικούς πυροσβέστες και την αναστολή της χρηματοδότησης των Σπαρτιατών.

Όλα αυτά συγκεκριμένα, με άποψη, με θέση, με απάντηση στις αβελτηρίες της Νέας Δημοκρατίας. Κάποιοι όμως δεν ασχολούνται με αυτά, επιλέγουν να δίνουν χώρο στις κοκορομαχίες και στα πυροτεχνήματα. Γιατί έτσι έμαθαν και γιατί έτσι βολεύονται.  Εμείς είμαστε εδώ ενωμένοι και δυνατοί και για να τους ξεβολέψουμε αλλά και για να τους νικήσουμε.

Έχετε και έχουμε χρέος, όλοι μαζί, να  μεταφέρουμε τις ιδέες μας, τις θέσεις μας, τις προτάσεις μας, τις λύσεις που προτείνουμε στον ελληνικό λαό σε κάθε γωνιά της χώρας.

Κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για έναν τέτοιο ποιοτικό δημόσιο διάλογο. Έμαθαν αλλιώς. Εμείς έχουμε χρέος να ανοίξουμε αυτόν τον διάλογο με την κοινωνία και αυτό κάνουμε με τις περιφερειακές συνδιασκέψεις σε όλη τη χώρα.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα-κομήτης ούτε μονοπρόσωπος φορέας, αλλά ένα κίνημα λαϊκό, πατριωτικό με βαθιές ρίζες στην ελληνική κοινωνία. Κοντά στον απλό κόσμο, στους σύγχρονους μη προνομιούχους, στα μεσαία στρώματα που είναι παγιδευμένα στη στασιμότητα. Δίπλα στους αγρότες που βιώνουν την εγκατάλειψη, μαζί με τη νεολαία μας που πρέπει επιτέλους να βρει προοπτική στον τόπο της.

Προτεραιότητές μας είναι η επένδυση στο κοινωνικό κράτος: η ισχυρή δημόσια παιδεία και υγεία, καθώς και μια ολοκληρωμένη και στιβαρή στεγαστική πολιτική.

Είναι χρέος όλων μας να ασχολούμαστε καθημερινά με τα προβλήματα του απλού ελληνικού λαού. Ο κομματικός μικρόκοσμος δεν αφορά τους πολίτες. Περιμένει περισσότερα από εμάς. Και είναι ευθύνη όλων μας να ανταποκριθούμε σε αυτή την τεράστια απαίτηση των πολιτών για την παράταξή μας.

Ο κοινός μας αντίπαλος είναι ένας και βρίσκεται εκτός των τειχών: είναι η διαφθορά, είναι η αναξιοκρατία και είναι οι συντηρητικές πολιτικές της σημερινής κυβέρνησης. Εμείς πρέπει να στρέψουμε όλες μας τις δυνάμεις σε αυτόν τον αγώνα!

Φίλες και φίλοι,

Με τη σημερινή συνδιάσκεψη σηματοδοτούμε ταυτόχρονα μια Συνέχεια στην έως τώρα πορεία μας αλλά και μια νέα Αφετηρία.

Συνέχεια, διότι όλοι εσείς θα συμμετάσχετε σε μια γόνιμη διαδικασία εμβάθυνσης, εμπλουτισμού των προγραμματικών μας θέσεων. Για κάθε πρόβλημα που απασχολεί τους Έλληνες πολίτες, εμείς προσφέρουμε και φιλοδοξούμε να προσφέρουμε ακόμα πιο ισχυρές και δίκαιες πειστικές απαντήσεις. Η κατάρτιση όμως του προγράμματός μας είναι μια δυναμική διαδικασία διαρκούς επεξεργασίας και προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Έχουμε ήδη ανοίξει αυτόν τον διάλογο  με τις περιφερειακές μας συνδιασκέψεις με κάθε ενεργό πολίτη, πέρα από τα κομματικά στεγανά.

Ενεργό, λοιπόν, ρόλο στη διαμόρφωση του προγράμματός μας που αύριο φιλοδοξούμε να είναι κυβερνητικό σχέδιο,  παίζει ο κόσμος, η κοινωνία, με εφαρμοσμένη πολιτική με ψηφισμένα νομοσχέδια που θέλουμε να προτείνουμε, με υλοποιημένες δράσεις.

Η σημερινή διάσκεψη όμως, σηματοδοτεί και μια νέα Αφετηρία. Η ανανέωση των Τομέων πολιτικής και ο εμπλουτισμός με νέα πρόσωπα κάνουν πράξη το ανοικτό κόμμα. Αυτό είναι το ανοικτό κόμμα. Ένα κόμμα που συζητά κι έχει ανθρώπους στο προσκήνιο, πέρα από τα κομματικά όρια. Ένα κόμμα ανοικτό σε νέες θέσεις, νέες απόψεις, που δεν κρατά την απόλυτη αλήθεια, αλλά που ψάχνει να βρει ποια είναι η δικαιότερη απάντηση στις σημερινές ανισότητες.

Ο καθένας μπορεί να καταθέσει ελεύθερα την άποψή του. Θα υπάρχει μια συνεχής πορεία διαλόγου, παράγοντας τις προοδευτικές πολιτικές του 21ου αιώνα. Γιατί στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, η γνώση είναι πλέον πολύ εύκολο να βρεθεί.

Το ζήτημα είναι: Έχεις ξεκάθαρη στόχευση; Είναι διακριτές οι πολιτικές σου προτεραιότητες; Έχεις συγκεκριμένο όραμα για να κατευθύνεις τη σύγχρονη γνώση και τα νέα εργαλεία προς την επιθυμητή για την κοινωνία κατεύθυνση; 

Αλλιώς, φίλες και φίλοι, η πολιτική μετατρέπεται σε μια άνευρη τεχνοκρατική υπόθεση, μια διαδικασία που αφορά τις ελίτ και τους λίγους, μια διαδικασία που απαξιώνει τον πολίτη, που μειώνει την εμπιστοσύνη στους θεσμούς, που τελικά αφήνει χώρο στους ισχυρούς και στις ακραίες δυνάμεις για να εκφράσουν δήθεν αυθεντικά όσους δεν έχουν φωνή.

Τους εκφράζουν όμως;

Το βλέπουμε σήμερα στις ΗΠΑ, όπου τα τραγικά αποτελέσματα αυτής της νέας πραγματικότητας εικονοποιούν σε απόλυτο βαθμό τη σύγχρονη παρακμή της Δύσης. Εμείς ως δημοκράτες, ως σοσιαλιστές έχουμε χρέος να δώσουμε ξανά πνοή στη δημοκρατία, και πάνω απ’ όλα να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του λαού, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι με αγώνα και δράση ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός.

Φίλες και φίλοι,

Η σημερινή κυβέρνηση παίζει τα ρέστα της. Ο πρωθυπουργός παίζει τα ρέστα του με το υπερπλεόνασμα. Θεωρούν πως είναι το πολιτικό “μπαζούκα”, με το οποίο επιχειρούν να βγουν από το σπιράλ της φθοράς τους. Πλανώνται όμως ότι θα τα καταφέρουν. Το υπερπλεόνασμα συγκρούεται με την καθημερινή ζωή του ελληνικού λαού, συγκρούεται με την πραγματικότητα. Ο ελληνικός λαός δεν είναι λωτοφάγος. Βλέπει, κρίνει και συγκρίνει.

Έξι χρόνια κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, έξι χρόνια έχουμε διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, έξι χρόνια έχουμε απαξίωση του κοινωνικού κράτους, της δημόσια υγεία και της δημόσιας παιδείας, έξι χρόνια έχουμε μια έξαρση της ακρίβειας και την κατάρρευση της αγοραστικής δύναμης. Αυτά αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει δίκαιο μέρισμα από την ανάπτυξη. Οι πιο φτωχοί γίνονται φτωχότεροι, όπως φαίνεται και από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.Αλλά και αυτή η ανάπτυξη, που ευαγγελίζεται η Νέα Δημοκρατία, δεν είναι ούτε ανθεκτική ούτε ποιοτική, όταν μία στις δύο ξένες άμεσες επενδύσεις είναι real estate, που σημαίνει «ανάπτυξη του ξεπουλήματος» της εθνικής περιουσίας. Για όλα αυτά που περιγράφουμε, δεν έχουν καμία συγκεκριμένη απάντηση και καμία σοβαρή απάντηση.

Για ποια σύγκλιση μιλάμε, όταν η χώρα μας είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που το 2024 έχει ακόμη χαμηλότερο πραγματικό ΑΕΠ σε σχέση με το 2010. Η μόνη ευρωπαϊκή χώρα! Τι λοιπόν καταφέρατε κύριοι της Νέας Δημοκρατίας;

Τι άλλαξε στην Ελλάδα με τα 36 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης; Για ποιο σύγχρονο παραγωγικό μοντέλο μιλάμε; Όταν το 2024 είχαμε το δεύτερο υψηλότερο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στην ευρωζώνη (6,4%).

Για την κυβέρνηση όμως, όλα πάνε καλά. Γιατί «ξαφνικά» βρέθηκαν με ένα υπερπλεόνασμα 11,4  δισεκατομμύρια, ενώ υπολόγιζαν 6 δισ.Τα πράγματα είναι πάρα πάρα πολύ απλά:

Το υπερπλεόνασμα αυτό δεν είναι προϊόν μιας ανθεκτικής και ανταγωνιστικής οικονομίας, αλλά μιας κακής ποιότητας ζωής που η καθημερινότητα δυσκολεύει και παράγει ανασφάλεια σε χιλιάδες Έλληνες πολίτες. Αυτοί πλήρωσαν με την κατάρρευση της ποιότητας ζωής τους το υπερπλεόνασμα της σημερινής κυβέρνησης.

Τι καταφέρνουν όμως με αυτό; Ποιο είναι το πολιτικό τους σχέδιο; Κάνουν τους πολίτες να νιώθουν αδύναμοι, τους κάνουν να νιώθουν ότι «δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα»… Και στη συνέχεια έρχονται και μοιράζουν επιδόματα αντί να κάνουν βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές.

Εμείς είμαστε μία υπεύθυνη δύναμη και δε θα μπούμε στην αδιέξοδη λογική: «η Νέα Δημοκρατία σας δίνει κάτι, το ΠΑΣΟΚ θα δώσει κάτι παραπάνω». Εμείς βλέπουμε με αξιοπρέπεια τους Έλληνες πολίτες και προτείνουμε μεταρρυθμίσεις για ένα ισχυρό κοινωνικό μοντέλο που θα τους δίνει ελπίδα και προοπτική και σε αυτούς και στα παιδιά τους.

Ας αναλογιστούν σήμερα οι Έλληνες τι θα μείνει σε μόνιμες υποδομές κοινωνικής στέγασης μετά από τέσσερα χρόνια που θα έχει δοθεί  1 δισεκατομμύριο σε επιδόματα στέγασης;Ποιες θα είναι οι μόνιμες υποδομές για τις επόμενες γενιές;Γιατί δε ακολουθήσαμε το παράδειγμα όλων των χωρών του νότου και επιλέγουμε αυτή την πολιτική; Διότι η Νέα Δημοκρατία δε σας αντιμετωπίζει ως πολίτες αλλά ως εκλογικούς πελάτες. Αξίζετε περισσότερα και μαζί θα τα καταφέρουμε.

To σίγουρο λοιπόν -μέσα από αυτό τον φαύλο κύκλο-, είναι πως με τα μεταβατικά επιδόματα που γίνονται μόνιμα, η χώρα μας αποκτά χαρακτηριστικά που νομίζαμε ότι είχαμε ξεπεράσει πριν από κάποιες δεκαετίες. Δεν αλλάζει τίποτα. Το μόνο που θέλουν να κερδίσουν είναι η σιωπή των πιο ευάλωτων, καθώς οι πλούσιοι θα γίνονται πλουσιότεροι.

Φίλες και φίλοι,

Όλες οι μεγάλες πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης συνοδεύτηκαν από σημαντικές αστοχίες. Τρανό παράδειγμα η εμμονή της στην Golden visa. Δεν αγγίζουν τη ρίζα του προβλήματος, δεν δημιουργούν συνθήκες αλλαγής με προσφορά κοινωνικών κατοικιών. Ενισχύουν μόνο τη ζήτηση. Τόσα χρόνια δεν έλεγαν τίποτα από αυτά που εμείς προτείναμε. Μόνο στρεβλώσεις έχουν δημιουργήσει στην αγορά. Εμείς όμως προτείνουμε ένα σχέδιο που αυξάνει την προσφορά κατοικιών, όπως αυτό που κατατέθηκε πριν από μερικές εβδομάδες:

●  Ίδρυση Δημόσιας Εταιρείας Διαχείρισης ακινήτων, μέσα από τα προγράμματα σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορούν να πέσουν στην αγορά 40.000 σπίτια με χαμηλά ενοίκια εντός 5ετίας.

●  Κανόνες στη βραχυχρόνια μίσθωση σε ζώνες πίεσης, που δημιουργούνται κυρίως στα αστικά κέντρα

●  Κατάργηση της golden visa σε μικρά νησιά που δεν έχουν υποδομές, σε αστικά κέντρα μεγάλης πίεσης αλλά και στη Θράκη για εθνικούς λόγους.

●  Τροποποίηση της επενδυτικής βίζας (angel visa) με στόχο την οικονομική δραστηριότητα στην περιφέρεια για να κάνουμε ελκτικό ένας νέος άνθρωπος, ένα ψηφιακός νομάς να πάει στην περιφέρεια ώστε να αποκλιμακωθεί και η οικιστική πίεση στα αστικά κέντρα

●  Φοροελαφρύνσεις Ενοικίων: Ιδιοκτήτες που διαθέτουν ακίνητα να μπορούν μέσω της Διεύθυνσης Ακινήτων να απολαμβάνουν μειωμένη ή μηδενική φορολογία για συγκεκριμένη χρονική περίοδο – όταν το ακίνητο νοικιάζεται με χαμηλό κόστος σε ευάλωτες οικογένειες.

Αυτό είναι επεξεργασμένο σχέδιο για τη μείωση του κόστους ζωής. Γι’ αυτό εμείς είμαστε προοδευτικοί, σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες απέναντι τη συντήρηση και σε έναν άκρατο νεοφιλελευθερισμό, που δεν αφήνει πίσω καμία μόνιμη πολιτική μεταρρύθμιση.

Για τους συνταξιούχους, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ένα ακόμα επίδομα. Εμείς απαντάμε: Δεν είναι κακό να δίνεις ένα παυσίπονο σε κάποιον που πονάει. Θα ήταν όμως καλύτερο να προτείνεις μετά από αυτό μία θεραπεία για να αντιμετωπίσεις την ασθένεια. Ας σταματήσει εδώ η κυβερνητική κοροϊδία. Εμείς μιλάμε για μία ουσιαστική ενίσχυση των εισοδημάτων, όπως η επαναφορά του ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους. Δεν είπε κουβέντα γι’ αυτό ο κ. Μητσοτάκης. Δεν είπε κουβέντα για την προσωπική διαφορά που αφορά χιλιάδες πολίτες, όπως και για την αναμόρφωση του συστήματος της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων.

Όλες αυτές είναι οι θεσμικές παρεμβάσεις που προτείνει το ΠΑΣΟΚ.

Το νέο ΕΚΑΣ αφορά γύρω στους 380.000 χαμηλοσυνταξιούχους, κυμαίνεται από 70 έως 150 ευρώ και το συνολικό κόστος είναι περίπου 540 εκατ. ευρώ. Αυτές είναι συγκεκριμένες και κοστολογημένες προτάσεις.

Ας πάμε όμως και στο μεγάλο θέμα φοροδιαφυγής. Πολλά ακούσαμε από τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας για τις τεράστιες επιτυχίες τους. Μάθαμε, τελικά, ότι ο διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος για το 2025 είναι 1,1 δισ. ευρώ. Και ότι αυτός ο δημοσιονομικός χώρος οφείλεται κατά κύριο λόγο στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Ναι – εμείς δεν τα απαξιώνουμε όλα – έχουν γίνει κάποια βήματα… Αλλά ας μάθουμε ποια είναι τα βήματα αυτά για να τα αξιολογήσουμε σωστά.

Αυτό το ποσό, που χρησιμοποιεί η Νέα Δημοκρατία, είναι περίπου κατά 50% μειωμένο, σε σχέση με τα περίπου 1,9 δισ. ευρώ που εκτιμά η ΑΑΔΕ και το οικονομικό επιτελείο ότι προέρχονται από τη φορολογική συμμόρφωση. Τελικά τι ισχύει, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; Ποιο τελικά είναι το πραγματικό ποσό που έκανε δεκτό η Επιτροπή από τα έσοδα από την πάταξη της φοροδιαφυγής και την καλύτερη συμμόρφωση;

Πείτε το στον ελληνικό λαό και μην προσπαθείτε να πείσετε ότι βγάλατε δισεκατομμύρια ευρώ από την πάταξη της φοροδιαφυγής ενώ ο πραγματικός λόγος και το αίτιο είναι η ακρίβεια και η δυσκολία των Ελλήνων πολιτών.

Εμείς βεβαίως θέλουμε να υπάρξει περαιτέρω πάταξη της φοροδιαφυγής. Αλλά υπάρχουν σύγχρονα μέσα που αξιοποιούν άλλες ευρωπαϊκές χώρες και όχι οριζόντια και άδικα μέτρα, που εν τέλει βοηθούν τους ισχυρούς και μεγάλους φοροφυγάδες να μην ελέγχονται από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της πατρίδας μας. Ακόμη και εδώ έχουμε μία τεράστια αξιακή διαφορά.

Εάν πράγματι πάει τόσο καλά η οικονομία, όπως λένε οι κύριοι και τα «παπαγαλάκια» της Νέας Δημοκρατίας,  τότε γιατί το ιδιωτικό χρέος καλπάζει; Εμείς αφουγκραστήκαμε την ανησυχία του ελληνικού λαού, είδαμε τα πραγματικά στοιχεία και για τις ΜμΕ και για τα νοικοκυριά και προτείναμε ένα συγκεκριμένο και ρεαλιστικό πλαίσιο παρεμβάσεων, που ανακουφίζει και δίνει διέξοδο σε κάθε ευάλωτο δανειολήπτη αλλά και στην πραγματική οικονομία.

Στόχος μας είναι:

– Η ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης σε 120 δόσεις για όλους χωρίς εξαιρέσεις κύριοι της Νέας Δημοκρατίας για να ανασάνει η αγορά, μαζί με τη θέσπιση κινήτρων για τους συνεπείς. Αυτό είναι πραγματική στήριξη για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

 - Η προστασία των πραγματικά αδύναμων από την απώλεια της πρώτης κατοικίας.

- Η ενίσχυση του ρόλου της Πολιτείας, απέναντι στην ασυδοσία των servicers, μαζί με την εμπέδωση της διαφάνειας και της προστασίας των δικαιωμάτων των δανειοληπτών. Γιατί όλα αυτά δεν έχουν γίνει πράξη;

– Η προστασία όσων έλαβαν δάνειο σε ελβετικό φράγκο.

- Η επιβράβευση ως κίνητρο των συνεπών δανειοληπτών και οφειλετών, που έμειναν όρθιοι.

 Αυτό είναι ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που απαντά στο τεράστιο ζήτημα του ιδιωτικού χρέους.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη σημαντικότερο για εμάς: Είναι βέβαιο επίσης, πως  η χώρα δεν πρόκειται να αναταχθεί, αν η περιφέρεια δεν πάψει να ερημώνει.

Όσοι καταφέραμε και πήγαμε στον τόπο καταγωγής μας τις ημέρες του Πάσχα συναντήσαμε πολίτες προερχόμενους από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Κάθε χρονιά οι μόνιμοι κάτοικοι λιγοστεύουν. Πρέπει επιτέλους η περιφερειακή ανάπτυξη να γίνει πρώτη προτεραιότητα του κράτους. Γι’ αυτό και η φετινή 3^η Σεπτέμβρη θα είναι αφιερωμένη στο δημογραφικό και την περιφερειακή ανάπτυξη. Γιατί για εμάς Ελλάδα δεν είναι μόνο τα μεγάλα αστικά κέντρα. Πρέπει να δώσουμε πνοή, ελπίδα και προοπτική σε κάθε γωνιά της χώρας.

Πρέπει να ενισχύσουμε τον πρωτογενή τομέα.

Οι Έλληνες εγκαταλείπουν το αγροτικό επάγγελμα με αποτέλεσμα την αύξηση των εισαγωγών στα τρόφιμα και την επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου. Οι εκμεταλλεύσεις μειώνονται ραγδαία, όπως και η χρησιμοποιούμενη γεωργική έκταση. Πώς θα επιτευχθεί η περιφερειακή ανάπτυξη; Η Ελλάδα δαπανά περισσότερα από 10 δισ. ευρώ τον χρόνο σε εισαγωγές τροφίμων, ενώ εισάγει ακόμη και προϊόντα στα οποία έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, όπως τα κηπευτικά. Πρέπει να μπει τέλος σε αυτή την αιμορραγία.

Το δικό μας σχέδιο είναι συγκεκριμένο:

- Επαναδιαπραγμάτευση του Στρατηγικού Σχεδίου της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, με απλοποίηση των οικολογικών σχημάτων και προσαρμογή του στις ανάγκες της ελληνικής υπαίθρου, ώστε ωφελούμενοι να είναι οι πραγματικοί αγρότες.

-Δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων σε αγροτικές περιοχές για μείωση του κόστους ενέργειας.

–  Θέσπιση Κάρτας Αγροτικού Πετρελαίου, με επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο στην αντλία.

- Αναθεώρηση του κανονισμού του ΕΛΓΑ για δικαιότερες αποζημιώσεις.

- Προστασία της αγροτικής γης από τις κερδοσκοπικές πρακτικές των ξένα funds.

- Απαραίτητη προϋπόθεση για την εισαγωγή τροφίμων και αγροτικών προϊόντων από τρίτες χώρες είναι η πιστοποίησή τους σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά και εθνικά πρότυπα.

- Μηδενική ανοχή σε πρακτικές παράνομων ελληνοποιήσεων που υπονομεύουν την εγχώρια παραγωγή.

Φίλες και φίλοι,

Στην ταραγμένη εποχή που ζούμε, οφείλουμε να είμαστε υπεύθυνοι, ρεαλιστές, συνεπείς και να σχεδιάζουμε όχι μο το βλέμμα στην κάλπη αλλά με το βλέμμα στα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και τις επόμενες γενιές.

Πρέπει να μάθουμε από τα λάθη του χθες και είμαι πολύ υπερήφανος που αυτή η παράταξη έπαθε και έμαθε. Σήμερα είναι εδώ ενωμένη και ανανεωμένη για να προτείνει έναν άλλο προοδευτικό δρόμο. Χωρίς διχασμούς, χωρίς λαϊκισμούς. Με αξιοπρέπεια και ελπίδα.

Σε αυτές τις ταραγμένες εποχές η παράταξη μας μίλησε για όλους συντελεστές ισχύος. Εμείς δεν μιλάμε για την κοινωνία του αύριο μη βλέποντας τους γειτονικούς γεωπολιτικούς κινδύνους.

Αλλά για εμάς συντελεστές γεωπολιτικής ισχύος είναι και ο πληθυσμός , είναι και η οικονομία, είναι και το κοινωνικό κράτος, είναι και η εμπιστοσύνη των πολιτών στη δημοκρατία και τους θεσμούς. Αυτά που υπονόμευσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και προηγουμένως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Αυτές οι προκλήσεις όμως για να απαντηθούν, χρειάζεται σχέδιο και διάθεση για σύγκρουση.

Δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα με ευχολόγια. Δεν θα αλλάξουν χωρίς σύγκρουση με συμφέροντα και αν δεν αποδείξουμε στην πράξη ότι έχουμε κοινούς στόχους χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Γι’ αυτό σας καλώ -παρόλο που γνωρίζω τις δυσκολίες αυτού του αγώνα- να αγωνιστούμε ενωμένοι, δυναμικά σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Δεν θα μας κάμψει κανείς. Ούτε το σύστημα εξουσίας του κ. Μητσοτάκη, που γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο αυτή η παράταξη -το ΠΑΣΟΚ- μπορεί να τους νικήσει στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα σοκαριστικά δημοσιεύματα, που δείχνουν ότι κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για έναν κοινοβουλευτισμό που λειτουργεί σε ευρωπαϊκά πρότυπα. Ότι κάποιοι δεν αγωνίζονται για σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ότι δεν τους ενδιαφέρει η αξιοπιστία τους πολιτικού κόσμου.

«Έλα, και τι είναι το τόσο σοβαρό; Να χρηματοδοτούν ιδιωτικά συμφέροντα και οι φόροι του ελληνικού λαού τα προπαγανδιστικά δίκτυα της Νέας Δημοκρατίας που χτυπούν πολιτικούς αντιπάλους;» μας ρωτούν.

Θέλουν να κάνουν όλους εμάς – 11 εκατομμύρια Έλληνες- να θεωρήσουμε ότι η διαφθορά είναι κανονικότητα. Όχι, κ. Μητσοτάκη, για το ΠΑΣΟΚ και για μένα προσωπικά η διαφθορά δεν είναι κανονικότητα διότι έμαθα να δίνω μάχες στο φως, στο προσκήνιο απέναντι σε αυτό που ανήκετε και εσείς και η παράταξή σας , στο σκοτάδι και το παρασκήνιο.

Έχουμε χρέος λοιπόν όλα αυτά να τα αναδείξουμε όχι ως επιμέρους ζητήματα αλλά ως αξιακά ζητήματα για να κερδίσει εκ νέου ο πολιτικός κόσμος τη χαμένη του αξιοπιστία. Αν δεν τα καταφέρουμε, η απάντηση θα είναι μία: «είστε όλοι το ίδιο».

Αυτά αναμασά η νέα γενιά και έχουμε χρέος να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο για να ξαναφέρουμε τις νέες γενιές στην πολιτική.

Τους αφήνουμε λοιπόν με τους γκεμπελικούς τους μηχανισμούς με τους χορηγούς, με τη διαφθορά, με το πελατειακό κράτος. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι για αυτούς η δημοκρατία και οι θεσμοί δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα λάφυρο. Γνωρίζουμε ότι για αυτούς η δημοκρατία και οι θεσμοί δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας μοχλός εξουσίας στο δικό τους πολιτικό παιχνίδι.

Αυτή θα είναι η οικτρή πολιτική παρακαταθήκη της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη.

Θυμάται ο λαός μας τι υποσχέθηκαν στους πολίτες το 2019. Είπαν: «δώστε μας τη δύναμη να επουλώσουμε τις πληγές στο κράτος δικαίου στη χώρα». Τα κατάφεραν; Όχι μόνο δεν έκλεισαν τις πληγές, αλλά άνοιξαν και νέες χειρότερες. Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να δώσουμε αγώνα για μια δίκαιη κοινωνία, ποιοτική δημοκρατία. Να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών αποδεικνύοντας ότι εμείς έχουμε και πρόγραμμα αλλά και εσάς, το συγκριτικό πλεονέκτημα του ΠΑΣΟΚ, για να κάνουμε τους πολίτες κοινωνούς του προγράμματός μας σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Πλούτος και δύναμη μας δεν είναι οι ισχυροί ολιγάρχες αλλά εσείς, οι αρχές, οι αξίες και οι θέσεις μας.

Έχουμε τη δυνατότητα αλλά και το χρέος να προσφέρουμε στον ελληνικό λαό μια αξιόπιστη προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης!

Διότι μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να το πετύχουμε.

Ας αγωνιστούμε για να το κάνουμε πράξη. Είμαι σίγουρος ότι τους επόμενους μήνες ως τις εθνικές εκλογές αν οι προτάσεις και οι θέσεις μας πάνε σε κάθε σπίτι, να είστε σίγουροι ότι θα είμαστε η μεγάλη έκπληξη των επόμενων εθνικών εκλογών.

Είναι στο χέρι μας να το καταφέρουμε και θα το καταφέρουμε!

Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την τιμή που μας κάνετε να συμμετάσχετε σε αυτό το νέο πολιτικό σχέδιο.

Καλή δουλειά, καλό μας αγώνα έως τη νίκη! Σας ευχαριστώ πολύ!»