Ο.Τ. / Κίνα: Πώς διαφοροποιείται «σιωπηλά» από τα αμερικανικά ομόλογα

    Σε δημοσίευμα των Financial Times αναφέρεται πως η Κίνα αποχωρεί σταδιακά για λόγους ασφαλείας από τα αμερικανικά ομόλογα.

 

Μαρίνος Τζώτζης*

Σε μια «σιωπηλή» διαδικασία διαφοροποίησης από τα αμερικανικά ομόλογα βρίσκεται η Κίνα καθώς εξετάζει εναλλακτικές επενδύσεις για το τεράστιο χαρτοφυλάκιο ξένων επενδύσεών της, όπως αναφέρουν σε εκτενές δημοσίευμά τους οι Financial Times.

Νωρίτερα φέτος, ένας ειδησεογραφικός τίτλος τράβηξε την προσοχή των ανώτερων αξιωματούχων της κινεζικής ρυθμιστικής αρχής συναλλάγματος (SAFE), που διαχειρίζεται τα πολυτρισεκατομμύρια δολάρια αποθεματικών της χώρας: η κυβέρνηση Τραμπ είχε αναδιαμορφώσει τα διοικητικά συμβούλια των Fannie Mae και Freddie Mac. Οι αξιωματούχοι αντέδρασαν άμεσα, δίνοντας εντολή σε μια ομάδα της SAFE να ξεκινήσει αξιολόγηση των πιθανών επενδυτικών συνεπειών της αναδιάρθρωσης.

Η ανασκόπηση περιελάμβανε λεπτομερή ανάλυση των δύο αυτών κυβερνητικών οργανισμών στήριξης στεγαστικών δανείων, οι οποίοι συγκεντρώνουν στεγαστικά δάνεια που παρέχονται από εμπορικές τράπεζες και τα μετατρέπουν σε τίτλους που πωλούνται σε επενδυτές. Οι οργανισμοί αυτοί είχαν εθνικοποιηθεί από την κυβέρνηση των ΗΠΑ κατά την οικονομική κρίση, αλλά υπήρχαν φήμες ότι ο Ντόναλντ Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο να τους επιστρέψει σε ιδιώτες.

Αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον των αξιωματούχων της SAFE, σύμφωνα με πηγές των FT, ήταν η αντίληψη ότι τα ενυπόθηκα δάνεια που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση — τα οποία συνοδεύονται από μια σιωπηρή εγγύηση της αμερικανικής κυβέρνησης — ή ακόμη και συμμετοχές σε μετοχές των Fannie Mae και Freddie Mac, θα μπορούσαν να αποτελέσουν εναλλακτικές λύσεις έναντι των αμερικανικών κρατικών ομολόγων.

Σε αναζήτηση εναλλακτικών η Κίνα

Τα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ αποτελούσαν για χρόνια τη βάση των 3,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε ξένα αποθεματικά της Κίνας. Μέχρι στιγμής, δεν έχει υπάρξει δημόσια ένδειξη αλλαγής αυτής της στρατηγικής, παρά την επιβολή δασμών και τις υπόλοιπες αναταράξεις στην αμερικανική πολιτική.

Ο Ζου Λαν, υποδιοικητής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας, δήλωσε σε ενημέρωση αυτή την εβδομάδα ότι το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο της χώρας είναι ήδη επαρκώς διαφοροποιημένο και ότι «ο αντίκτυπος των διακυμάνσεων σε οποιαδήποτε μεμονωμένη αγορά ή περιουσιακό στοιχείο στα συναλλαγματικά αποθεματικά της Κίνας είναι γενικά περιορισμένος».

Ωστόσο, πολλοί σύμβουλοι, μελετητές και ακαδημαϊκοί εκφράζουν ανησυχίες. «Η ασφάλεια των αμερικανικών κρατικών ομολόγων δεν είναι πλέον δεδομένη», έγραψαν οι Γιανγκ Πανπάν και Σου Κιγιουάν, δύο ανώτεροι ερευνητές της Κινεζικής Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών τον Απρίλιο. «Εκείνη η εποχή ανήκει στο παρελθόν και πρέπει να ανησυχούμε για αυτή την αλλαγή όσον αφορά την προστασία των αποθεμάτων μας σε κρατικά ομόλογα».

Καθώς ο Τραμπ αποδομεί το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα και ασκεί δημόσια κριτική στην Fed, οι επενδυτές διεθνώς αρχίζουν να αμφισβητούν το καθεστώς ασφαλούς καταφυγίου του δολαρίου και των αμερικανικών κρατικών ομολόγων.

Οπλοποίηση ομολόγων

Η πώληση αμερικανικών κρατικών ομολόγων τον Απρίλιο, μετά την ανακοίνωση του Τραμπ για σαρωτικούς δασμούς στους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, ενίσχυσε έναν μακροχρόνιο φόβο στην Ουάσινγκτον και αλλού: ότι η Κίνα θα μπορούσε να επιτεθεί στις ΗΠΑ εκποιώντας εκδικητικά τα κρατικά ομόλογά της. Μια τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να προκαλέσει ανησυχητική μεταβλητότητα σε ένα περιουσιακό στοιχείο που προτιμούν οι κεντρικές τράπεζες, οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων και τα συνταξιοδοτικά ταμεία παγκοσμίως για τη σταθερότητά του.

Ωστόσο, αξιωματούχοι που γνωρίζουν τη λειτουργία της SAFE αναφέρουν ότι ο οργανισμός δεν θεωρεί τη μαζική εκποίηση ως ρεαλιστική επιλογή, προτιμώντας μια σταδιακή μετάβαση από τα κρατικά ομόλογα σε άλλα βραχυπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία και σε χρυσό, μέσα σε μια περίοδο ετών.

Αυτή η διαδικασία περιγράφεται από ένα άτομο κοντά στη SAFE ως «tengnuo», μια κινεζική φράση που μεταφράζεται ως «ευέλικτοι ελιγμοί σε τεντωμένο σχοινί». Στόχος της είναι να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ ρευστότητας, ασφάλειας και σταθερών, αν και όχι εντυπωσιακών, αποδόσεων.

Ωστόσο, η μεταβλητότητα και η απρόβλεπτη λήψη αποφάσεων στην Ουάσινγκτον δημιουργούν πρόβλημα για μια αργά κινούμενη SAFE, με ορισμένους να υποστηρίζουν ότι το tengnuo φαίνεται πλέον ολοένα και πιο μη βιώσιμο.

Το «Mar-a-lago accord»

«Ανησυχώ βαθιά ότι η συνεχιζόμενη εμπορική διαμάχη ΗΠΑ-Κίνας θα μπορούσε να επεκταθεί στα ξένα περιουσιακά στοιχεία της Κίνας», δήλωσε ο Γιου Γιονγκντίνγκ, πρώην μέλος της Επιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας και ανώτερος κυβερνητικός σύμβουλος, σε συνέδριο στις αρχές Απριλίου.

Αναφέρθηκε σε εικασίες των μέσων ενημέρωσης για μια «συμφωνία Mar-a-Lago», παρόμοια με τη Συμφωνία Plaza του 1985. Βασισμένη σε δοκίμιο του Στίβεν Μίραν, νυν προέδρου των Οικονομικών Συμβούλων του Τραμπ, ο στόχος ενός τέτοιου σχεδίου θα ήταν να αποδυναμωθεί το δολάριο και να πειστούν άλλες κυβερνήσεις να ανταλλάξουν τις συμμετοχές τους σε κρατικά ομόλογα με 100ετή ομόλογα μηδενικού κουπονιού, με αντάλλαγμα πιο ήπιους εμπορικούς δασμούς.

Λίγοι στις χρηματοπιστωτικές αγορές πιστεύουν ότι αυτό το σχέδιο θα εφαρμοστεί ποτέ. Ωστόσο, για τον Γιου, παραμένει ανησυχητικό. Μια τέτοια ανταλλαγή θα ισοδυναμούσε με χρεοκοπία, υποστήριξε. «Αυτό αποτελεί τεράστια απειλή για την Κίνα και μπορεί να καταλήξουμε να πληρώσουμε βαρύ τίμημα», πρόσθεσε.

Η Κίνα, το εξαγωγικό μοντέλο και το αμερικανικό έλλειμμα

Η μεγάλη έκθεση του Πεκίνου σε περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια είναι κληρονομιά της εξαγωγικής οικονομικής άνθησης και του πολυετούς εμπορικού πλεονάσματος με τη Δύση. Καθώς οι καταναλωτές του εξωτερικού ξόδευαν τρισεκατομμύρια σε κινεζικά προϊόντα, τα δολάρια που κατευθύνονταν προς την Κίνα συχνά ανακυκλώνονταν σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα, βοηθώντας την Ουάσινγκτον να χρηματοδοτήσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα.

Τα αποθέματα της Κίνας σε δολάρια κορυφώθηκαν σχεδόν στα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2014, σύμφωνα με στοιχεία της κεντρικής τράπεζας, και παρέμειναν πάνω από 3 τρισεκατομμύρια δολάρια από το 2016. Παρά τις σχετικά χαμηλές αποδόσεις τους, τα κρατικά ομόλογα αποτελούσαν μεγάλο μέρος του συνόλου επειδή ήταν ασφαλή, ρευστοποιήσιμα και (σε αντίθεση με τον χρυσό) προσέφεραν κάποια απόδοση, σημειώνουν οι FT.

Τα δεδομένα της SAFE δείχνουν ότι τα περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια αποτελούσαν το 60% των συνολικών αποθεματικών της από το 2014 έως το 2018. Η διασταύρωση με τα στοιχεία των ΗΠΑ υποδηλώνει ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτών των περιουσιακών στοιχείων ήταν σε κρατικά ομόλογα, όπως σημειώνουν οι Financial Times.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έδωσε ένα «μάθημα» στην Κίνα

Πιο πρόσφατα, οι περιορισμοί ενός χαρτοφυλακίου που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα κρατικά ομόλογα έχουν γίνει πιο εμφανείς. Τεράστιες, συγκεντρωμένες συμμετοχές περιουσιακών στοιχείων χαμηλής απόδοσης «ενδέχεται να υποστούν σημαντικές απώλειες αγοραστικής δύναμης σε ένα περιβάλλον υψηλότερου πληθωρισμού», σημειώνει ο Γιου Κιάο, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τσινγκχούα και κυβερνητικός σύμβουλος.

Η SAFE άρχισε να μεταβάλλει τη σύνθεση του χαρτοφυλακίου της σε δολάρια το 2017 και ο ρυθμός αυτής της αλλαγής επιταχύνθηκε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022. Παρόλο που η Μόσχα είχε μειώσει τα αποθέματά της σε δολάρια μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, οι Κινέζοι αξιωματούχοι είδαν πόσο εύκολα πάγωσαν τα υπερπόντια περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας σε δολάρια — και ανησύχησαν ότι, σε περίπτωση σοβαρής αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ, οι πολύ μεγαλύτερες συμμετοχές της Κίνας θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν παρόμοια μοίρα.

Μελετητές όπως οι Παν Λιου και Ζανγκ Γουέιγουαν από το Πανεπιστήμιο Τσινγκχούα προειδοποίησαν σε ερευνητικό έγγραφο του 2024 ότι το πάγωμα των υπερπόντιων περιουσιακών στοιχείων της Μόσχας «είναι μια έντονη υπενθύμιση της χρηματοοικονομικής ηγεμονίας που ασκούν οι ΗΠΑ μέσω του διεθνούς συστήματος που βασίζεται στο δολάριο» και ότι «το μάθημα για την Κίνα είναι σαφές».

Μεταξύ Ιανουαρίου 2022 και Δεκεμβρίου 2024, η Κίνα μείωσε τις επίσημες συμμετοχές της σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα κατά περισσότερο από 27%, στα 759 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, ξεπερνώντας κατά πολύ τη μείωση του 17% που είχε σημειωθεί μεταξύ 2015 και 2022.

Οι νέες κινήσεις της SAFE

Μια στρατηγική ήταν η αύξηση των συμμετοχών σε λεγόμενα ομόλογα οργανισμών που εκδίδονται από κυβερνητικούς φορείς όπως η Fannie Mae. Αυτά προσφέρουν παρόμοιες πιστωτικές αξιολογήσεις με τα κρατικά ομόλογα, αλλά ελαφρώς υψηλότερες αποδόσεις. Μεταξύ 2018 και αρχών 2020, οι συμμετοχές της Κίνας σε ομόλογα αμερικανικών οργανισμών αυξήθηκαν κατά 60%, φτάνοντας τα 261 δισεκατομμύρια δολάρια.

Σε άλλες κινήσεις, η SAFE έχει μειώσει τη διάρκεια των συμμετοχών της στις ΗΠΑ και έχει μεταφέρει διαχείριση περιουσιακών στοιχείων σε διαχειριστές εκτός ΗΠΑ. «Αυτό γίνεται για να διαφοροποιηθεί ο κίνδυνος σε επίπεδο εκτέλεσης», αναφέρει Ευρωπαίος διαχειριστής κεφαλαίων, ο οποίος έλαβε κατανομές της SAFE που προηγουμένως διαχειρίζονταν αμερικανικές εταιρείες φέτος.

Πλέον, περισσότερα αποθέματα διαχειρίζονται εκτός των ΗΠΑ και άλλων δυτικών χωρών όπου τα περιουσιακά στοιχεία θα μπορούσαν εύκολα να παγώσουν. Τον Ιανουάριο, ο Παν Γκονγκσένγκ, διοικητής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας και επόπτης της SAFE, δήλωσε ότι θα «αυξήσει σημαντικά» την κατανομή των αποθεμάτων της χώρας στο Χονγκ Κονγκ.

Ενώ οι λεπτομέρειες παραμένουν ασαφείς, κάποιοι εκτιμούν ότι η κίνηση αυτή θα μπορούσε να επεκταθεί σε περιουσιακά στοιχεία εκτός ΗΠΑ στην Ασία — τα οποία παραμένουν σε δολάρια, αλλά πιθανώς εκδίδονται από άλλες χώρες και διαχειρίζονται σε περιοχές που βρίσκονται πιο μακριά από την επιρροή της Ουάσινγκτον.

Ανταποδοτικοί δασμοί

Οι σταδιακές προσπάθειες αναπροσαρμογής της SAFE δέχθηκαν ένα σοκ στις 2 Απριλίου, όταν ο Τραμπ ανακοίνωσε το νέο καθεστώς δασμών στον Κήπο των Ρόδων του Λευκού Οίκου. Οι αγορές παγκοσμίως αναστατώθηκαν από την ανακοίνωση ενός γενικού δασμού 34% σε όλες τις κινεζικές εισαγωγές, ποσοστό που αργότερα αυξήθηκε στο 145% και δεν μετριάστηκε από την 90ήμερη αναστολή των «αντίστοιχων» δασμών που δόθηκε στους άλλους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ.

Οι φόβοι για μια βαθύτερη ρήξη στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας έχουν αφήσει τους παγκόσμιους επενδυτές να αναρωτιούνται αν οι εμπορικές διαμάχες θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε οικονομική αντιπαράθεση, με το Πεκίνο να χρησιμοποιεί τις τεράστιες συμμετοχές του σε κρατικά ομόλογα ως εργαλείο εκδίκησης.

Οι ειδικοί που γνωρίζουν πώς λειτουργεί η SAFE έχουν σε μεγάλο βαθμό απορρίψει αυτό το ενδεχόμενο, όπως και ανώτεροι αξιωματούχοι στην Ουάσινγκτον. «Αν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα πίστευε ότι ένας ξένος αντίπαλος όπλιζε την αγορά κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ ή προσπαθούσε να την αποσταθεροποιήσει για πολιτικό όφελος, είμαι σίγουρος ότι θα αντιδρούσαμε συντονισμένα», δήλωσε ο Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ, σε πρόσφατη συνέντευξη. «Αλλά απλά δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο».

Οποιαδήποτε επιθετική πώληση κρατικών ομολόγων θα μπορούσε να εξουδετερωθεί γρήγορα από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα, η οποία διαθέτει πλήρες οπλοστάσιο εργαλείων, συμπεριλαμβανομένης της έκτακτης ποσοτικής χαλάρωσης, για να σταθεροποιήσει τις τιμές και να μειώσει τις αποδόσεις.

Οι αγορές παρακολουθούν τις κινεζικές κινήσεις

Η θέση της Κίνας στην αγορά παρακολουθείται στενά από κρατικά επενδυτικά ταμεία, διαχειριστές συνταξιοδοτικών ταμείων και άλλους θεσμικούς επενδυτές. Ένα κορυφαίο στέλεχος σε μεγάλο ευρωπαϊκό συνταξιοδοτικό ταμείο αναφέρει ότι, λόγω της κατάστασης μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, «έχει απόλυτο νόημα για εμάς να διαφοροποιηθούμε στην Ευρώπη και τον Καναδά. Παρόλο που η Κίνα μπορεί να μην κάνει τίποτα, η απλή ιδέα ότι θα μπορούσε να εκποιήσει αμερικανικά κρατικά ομόλογα έχει εισάγει μια νέα αβεβαιότητα».

Ωστόσο, στους κινεζικούς ακαδημαϊκούς και πολιτικούς κύκλους, η πρόταση μιας επιλεκτικής χρεοκοπίας από τις ΗΠΑ προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία — και ορισμένοι επιδραστικοί μελετητές πλέον υποστηρίζουν μια πλήρη αποδολαριοποίηση, αντί για σταδιακές προσαρμογές στη σύνθεση των περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια.

Τους τελευταίους μήνες έχουν κατατεθεί μια σειρά από προτάσεις που στοχεύουν στην επίτευξη αυτού του στόχου. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται η αύξηση των τοποθετήσεων σε κρατικό χρέος άλλων προηγμένων οικονομιών, καθώς και η αξιοποίηση μέρους των αποθεματικών για την ενίσχυση του υποχρηματοδοτούμενου συνταξιοδοτικού συστήματος της Κίνας. Παράλληλα, η διαφοροποίηση των νομισμάτων και η αύξηση των αγορών χρυσού κερδίζουν επίσης έδαφος.

Το πρόβλημα της διαφοροποίησης

Ένα γνωστό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κίνα στις προσπάθειές της για διαφοροποίηση είναι ότι ακόμη και σημαντικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, όπως τα κρατικά ομόλογα της Ιαπωνίας, του Ηνωμένου Βασιλείου ή της Γερμανίας, δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τη μεγάλη ρευστότητα που προσφέρει η αγορά κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ. Οι αναλυτές προειδοποιούν ότι οποιαδήποτε σημαντική μετακίνηση εκτός των αμερικανικών κρατικών ομολόγων θα πρέπει να γίνει πολύ σταδιακά, λόγω του τεράστιου μεγέθους των κινεζικών τοποθετήσεων.

«Αυτή η στρατηγική πιθανότατα φτάνει στα όριά της, απλώς επειδή υπάρχει έλλειψη εναλλακτικών περιουσιακών στοιχείων υψηλής ποιότητας», προειδοποιεί ο Έσβαρ Πρασάντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, ο οποίος συχνά συνομιλεί με Κινέζους ρυθμιστές.

Ωστόσο, για τους Κινέζους αξιωματούχους, τα διακυβεύματα είναι πλέον πολύ σημαντικά για να αγνοηθούν και η αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων εκτός δολαρίου συνεχίζεται. «Ενδέχεται να θυσιάσουμε μέρος των αποδόσεών μας επενδύοντας σε ομόλογα άλλων χωρών», αναφέρει κυβερνητικός σύμβουλος στο Πεκίνο που ασχολείται με τη διαχείριση των ξένων αποθεμάτων της Κίνας. «Όμως, αν η σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας κλιμακωθεί, η προσκόλληση στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα θα μπορούσε να σημαίνει ότι θα χάσουμε ολόκληρη την επένδυσή μας».\

Μαρίνος Τζώτζης - Ο.Τ.

Ο πρόεδρος του ΕΛΚ, Μάνφρεντ Βέμπερ, ζητά ευρωπαϊκή ηγεσία καθώς οι ΗΠΑ υποχωρούν από τον παγκόσμιο ρόλο τους

    Ο πρόεδρος του κυρίαρχου κεντροδεξιού κόμματος της Ε.Ε., Μάνφρεντ Βέμπερ, δήλωσε στο Euronews ότι ήρθε η ώρα η Ευρώπη να αναλάβει δράση.

Ο Μάνφρεντ Βέμπερ (Manfred Weber), πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), δεν θεωρεί πλέον τις ΗΠΑ ως τη σταθεροποιητική παγκόσμια δύναμη που ήταν κάποτε.

Σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Euronews, εξέφρασε την ανησυχία του για αυτό που περιέγραψε ως «διασπαστική και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά» κατά τη διάρκεια του πρώτου διαστήματος της διακυβέρνησης Trump, η οποία έχει ήδη συμπληρώσει 100 ημέρες στο έργο της για την αναδιαμόρφωση της παγκόσμιας τάξης.

«Σε έναν κόσμο όπου η Αμερική δεν είναι πια η σταθερή άγκυρα και δεν παρέχει τέτοιο προσανατολισμό, η Ευρώπη καλείται πιο πολύ να το πράξει. Ξανά, το μεγαλύτερο κόμμα της Ευρώπης πρέπει να παρέχει στην Ευρώπη ακριβώς τέτοιο σκεπτικό κι αποτέλεσμα», δήλωσε ο Μάνφρεντ Βέμπερr.

Το χάσμα μεταξύ της Ευρώπης και των ΗΠΑ φάνηκε πλήρως και συγκλονιστικά όταν ο αντιπρόεδρος JD Vance μίλησε στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου τον Φεβρουάριο. Στα σχόλιά του κατηγόρησε την ΕΕ ότι καταπνίγει την ελευθερία του λόγου και υποσχέθηκε μια διαφορετική προσέγγιση.

«Υπό την ηγεσία του Ντόναλντ Τραμπ, μπορεί να διαφωνούμε με τις απόψεις σας, αλλά θα υπερασπιστούμε το δικαίωμά σας να τις προσφέρετε δημοσίως, είτε συμφωνείτε είτε διαφωνείτε», δήλωσε ο Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς.

Ο Μάνφρεντ Βέμπερ διαφώνησε έντονα, υπερασπιζόμενος τα ευρωπαϊκά όρια για τη ρητορική μίσους και την παραπληροφόρηση.

«Δεν ακολουθούμε την άποψη του αντιπροέδρου Βανς ότι επιτρέπονται τα πάντα», ανέφερε στο Euronews. «Όχι, στην Ευρώπη δεν επιτρέπονται όλα. Δεν επιτρέπονται ψέματα, δηλώσεις μίσους εδώ. Δεν μπορείς να είσαι αντισημίτης σήμερα στην Ευρώπη.»

Ευρωπαϊκός τρόπος ζωής

Ο Μάνφρεντ Βέμπερ τόνισε τη σημασία του καθορισμού μιας ξεχωριστής ευρωπαϊκής ταυτότητας, απαλλαγμένης από εξωτερικές επιρροές, είτε αυτές προέρχονται από τις ΗΠΑ είτε από την Κίνα ή τη Ρωσία.

«Αυτή η εφαρμογή των κανόνων μας μας προσφέρει αυτοπεποίθηση που πιστεύουμε στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, χωρίς να ακολουθούμε την αμερικανική, την κινεζική ή τη ρωσική προσέγγιση.»

Παρά το γεγονός ότι τάχθηκε υπέρ της στρατηγικής απόστασης από την Ουάσινγκτον, ο Βέμπερ υπογράμμισε τη διαρκή σημασία της αμυντικής συνεργασίας και την ανάγκη να ενισχύσει η Ευρώπη τον ρόλο της στην παγκόσμια σκηνή.

«Εκεί που θέλουμε ακόμα πιο πολλή δέσμευση είναι ο τομέας της άμυνας και οι κοινές πολιτικές εξωτερικών υποθέσεων κι αυτό είναι το έργο μπροστά μας.»

Ο Μάνφρεντ Βέμπερ επανεξελέγη για δεύτερη θητεία ως πρόεδρος του ΕΛΚ (EPP) κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της Βαλένθια, κερδίζοντας 502 από τις 563 έγκυρες ψήφους.

euronews.com

ΗΠΑ: 100 μέρες Τραμπ, 100 χρόνια πίσω

    Η συμπλήρωση του διαστήματος των 100 ημερών, που συχνά θεωρείται περίοδος προσαρμογής για νέες κυβερνήσεις, βρίσκει τη χώρα σε μια πορεία ξέφρενης οπισθοδρόμησης, που λίγοι θα είχαν φανταστεί.

 

Κώστας Αργυρός

Για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις. Οι φανατικοί «Τραμπιστές» δεν ενδιαφέρονται για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+, των μεταναστών, την ισότητα των φύλων, την ελευθεροτυπία, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, τον διαχωρισμό των εξουσιών, την αυτονομία της επιστήμης και των Πανεπιστημίων. Αν ενδιαφέρονταν για όλα αυτά, τότε δεν θα είχαν ψηφίσει Τραμπ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν ήταν άγνωστο χαρτί. Πολλά από τα κατορθώματά του των πρώτων 100 ημερών της δεύτερης θητείας είχαν προαναγγελθεί.

Απλώς κανείς δεν πίστευε ότι θα τα υλοποιήσει με τόση σφοδρότητα και ταχύτητα. Αλλά το βουνό των προεδρικών διαταγμάτων και αποφάσεων από τις πρώτες κιόλας ώρες μετά την ορκωμοσία του, έπρεπε να έχει ταρακουνήσει ακόμα και τους πιο καλοπροαίρετους ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν οδοστρωτήρα, που κινείται με ταχύτητα μονοθέσιου της Φόρμουλας 1. Είναι λοιπόν δύσκολο να φανταστεί κανείς τι άλλο έπεται.

Δημοκρατία υπό απειλή

Όταν κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα η αντίπαλός του Κάμαλα Χάρις είχε ερωτηθεί αν θεωρεί τον Τραμπ «φασίστα» είχε απαντήσει καταφατικά, κάτι που είχε ξενίσει πολλούς. Τώρα που κοκκινομάλης δισεκατομμυριούχος λες και έχει βαλθεί να αποδείξει του λόγου της το αληθές λίγοι τολμούν να ξεστομίσουν κάτι τέτοιο. Αλλά ολοένα περισσότεροι μιλούν για μια «δημοκρατία σε απειλή». Η χώρα μοιάζει να έχει μπει σε μια χρονομηχανή και να επιδιώκει να γυρίσει 100 (και βάλε) χρόνια πίσω, κάνοντας απλώς στάσεις στις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας της.

Αλλά είπαμε. Οι φανατικοί του Τραμπ δεν ασχολούνται με αυτό. Ο λόγος που οι μετρήσεις καταγράφουν πτώση της δημοφιλίας του είναι ότι η προσδοκία για υλοποίηση της υπόσχεσής του να δώσει «λεφτά στους φτωχούς» ξεφουσκώνει μαζί με τις προβλέψεις για άνοδο του πληθωρισμού, που θα κοστίσει μερικές χιλιάδες δολάρια ακριβώς για τους φτωχούς που τον πίστεψαν, λόγω ακατανόητων «οικονομικών» αποφάσεων, ντυμένων με έναν κίβδηλο «αμερικανισμό». 

 Το πρότυπο που βούλιαξε

Αυτό το δημοσκοπικό εύρημα δε λέει φυσικά κάτι για την ποιότητα της δημοκρατίας, σε μια χώρα που υποτίθεται ήταν το μεταπολεμικό πρότυπο μιας ρημαγμένης από τον εθνικισμό/ναζισμό Ευρώπης για ολόκληρες δεκαετίες, ένα πρότυπο που τώρα μοιάζει να βουλιάζει στο πιο βαθύ σημείο του Ατλαντικού. Γιατί όπως είπε στο δημοφιλές του podcast ο άλλοτε σύμβουλος του Μπαράκ Ομπάμα, Νταν Πφάιφερ: «Αν η αντίδρασή μας στην απέλαση ενός πατέρα σε ένα γκουλάγκ του εξωτερικού είναι απλώς επιχειρήματα που βασίζονται σε δημοσκοπήσεις σχετικά με τους δασμούς, τότε ποιοι είμαστε τελικά; Τι είναι αυτό που υποστηρίζουμε;». Ο Πφάιφερ αναφερόταν στην υπόθεση του 29χρονου Αμπρέγο Γκαρσία, που απελάθηκε στο Ελ Σαλβαδόρ, ενώ όλοι ήξεραν πού θα καταλήξει. Στα μπουντρούμια του δικτάτορα Ναγίμπ Μπουκέλε, που απλόχερα χρηματοδοτεί ο πολιτικός του φίλος Ντόναλντ Τραμπ για να του κάνει τις βρωμοδουλειές. Αρκεί η συμπαράσταση κάποιων Δημοκρατικών σε έναν νεαρό άνθρωπο που βρίσκεται αγκαλιά με το θάνατο;

Αλληλεγγύη στα λόγια εκδηλώθηκε και στη νεαρή Τουρκάλα Ρουμέισα Οζτούρκ που της αφαιρέθηκε η άδεια εισόδου και το δικαίωμα στο μεταπτυχιακό, αφού ένα επικριτικό σχόλιο για την πολιτική Νετανιάχου, ακόμα ενός «φίλου» του Τραμπ, αρκούσε για να την βαφτίσει τρομοκράτη. Αλλά έτσι κι αλλιώς ο τίτλος αποδίδεται πλέον εύκολα, σε όποιον τολμήσει να αντιμιλήσει, όπως οι διαδηλωτές κατά του Ίλον Μασκ επειδή στο περιθώριο των διαμαρτυριών τους κάποιοι έκαψαν Tesla. Οι πολιτικοί αντίπαλοι βαφτίζονται σε μια στιγμή «τρομοκράτες». 

Δεν επιλέγεις πάντα τις μάχες σου

Eίναι τόσα πολλά τα παραδείγματα της προσπάθειας να ξηλωθεί το κράτος δικαίου, να οικοδομηθεί ένα «καθεστώς», που δεν υπάρχει ανάγκη να αρχίσεις να τα απαριθμείς. «Η δημοκρατία πεθαίνει μέρα μεσημέρι» όπως έγραψε η γερμανική Die Zeit. Και είναι πράγματι υποκριτικό να προφητεύουν κάποιοι ότι ο Τραμπ θα πέσει εξαιτίας της αποτυχίας του στην οικονομία. Το δηλητήριο που έσπειρε όμως στην κοινωνία δεν είναι και τόσο σίγουρο ότι θα εξαφανιστεί από μόνο του.

Φυσικά και είναι αρκετοί αυτοί που τα βλέπουν και αναρωτιούνται πώς θα αντιδράσουν. Αλλά σε μια χώρα που είναι βαθιά διχασμένη εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία είναι παράδοξο να αναρωτιούνται ακόμα αν πρέπει να αντιδράσουν πιο δυναμικά και κυρίως πώς.

Ο προκάτοχός του Τραμπ, ο Τζο Μπάιντεν, χρειάστηκε κάπου 90 ημέρες για να ξεστομίσει την πρώτη κριτική του. Ίσως γιατί ξέρει ότι πίσω από την γέννηση ενός τέρατος υπάρχουν πάντα και οι ευθύνες εκείνων που δεν το είδαν να εκκολάπτεται. Όμως, όπως κατέληγε ο Πφάιφερ στο ήδη αναφερθέν σχόλιο του: «δεν μπορείς πάντα να επιλέγεις τις μάχες σου. Αυτή η μάχη για τη δημοκρατία και το κράτος 
δικαίου είναι απλώς πολύ σημαντική, οπότε πρέπει να αποδεχτούμε αυτή την πρόκληση».

πηγή: Deutsche Welle

__________________________________________

(*) O Κώστας Αργυρός είναι έλληνας δημοσιογράφος στην DW. Ασχολείται κυρίως με ευρωπαϊκά, πολιτικά και κοινωνικά θέματα.

Μια Νέα Παγκόσμια Τάξη

     Από τη στιγμή που επανήλθε στην πολιτική σκηνή, ο Τραμπ ξεκαθάρισε ένα πράγμα: αυτή τη φορά δεν θα υπήρχε κανένας ενδοιασμός. Οι γραφειοκρατικοί περιορισμοί και οι εσωτερικοί διαχωρισμοί που μείωσαν την πρώτη του θητεία έχουν φύγει. Τώρα είναι ακριβής, αδίστακτος και αταλάντευτος.

Ahmed Charai*

Ο πόλεμος στην Ουκρανία οδηγεί σε μια σεισμική γεωπολιτική μετατόπιση, αναδιαμορφώνοντας την παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Στο επίκεντρό του βρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ, ο πρωταθλητής του «Πρώτα η Αμερική» που διεκδικεί την κυριαρχία της Ουάσιγκτον με τους δικούς του όρους. Απέναντί ​​του, η Ευρώπη παραμένει παγιδευμένη στην αδράνεια των ψευδαισθήσεων της μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, παλεύοντας να προσαρμοστεί σε έναν κόσμο όπου η αμερικανική ηγεσία δεν είναι πλέον καλοπροαίρετη αλλά συναλλακτική, όχι πλέον συνεργατική αλλά απαιτητική. Η Κίνα περιμένει υπομονετικά την καταιγίδα.

Από τη στιγμή που επανήλθε στην πολιτική σκηνή, ο Τραμπ ξεκαθάρισε ένα πράγμα: αυτή τη φορά δεν θα υπήρχε κανένας ενδοιασμός. Οι γραφειοκρατικοί περιορισμοί και οι εσωτερικοί διαχωρισμοί που μείωσαν την πρώτη του θητεία έχουν φύγει. Τώρα είναι ακριβής, αδίστακτος και αταλάντευτος. Η διοίκησή του δεν είναι μια ομάδα αντιπάλων αλλά μια ομάδα πιστών, αφοσιωμένη στην εκτέλεση του οράματός του.

Ουκρανία: Η τέχνη της συμφωνίας

Όσον αφορά την Ουκρανία, ο Τραμπ απορρίπτει τον ηθικό απολυταρχισμό που ορίζει την ευρωπαϊκή ρητορική. Ενώ οι Βρυξέλλες πλαισιώνουν τον πόλεμο ως μια υπαρξιακή μάχη μεταξύ δημοκρατίας και τυραννίας, ο Τραμπ παρατήρησε ότι μεγάλο μέρος της χρηματοδότησης της Ευρώπης στην Ουκρανία ήταν με τη μορφή δανείων εξασφαλισμένων έναντι των περιουσιακών στοιχείων της Ουκρανίας. Εν τω μεταξύ, η Ευρώπη αντιστάθμιζε τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας αυξάνοντας το εμπόριο φυσικού αερίου με τη Ρωσία. Αν στην πραγματικότητα οι Ευρωπαίοι αντιμετώπιζαν την Ουκρανία όχι ως αιτία αλλά ως στρατηγικό πλεονέκτημα — τότε θα το έκανε. Εάν η Ουάσιγκτον επενδύει 24 δισεκατομμύρια δολάρια ανά τρίμηνο στην πολεμική προσπάθεια του Κιέβου ενώ η Ευρώπη συνεισφέρει μόνο 15 δισεκατομμύρια δολάρια, τότε η Ουκρανία πρέπει να ανταποδώσει — όχι με αφηρημένη ευγνωμοσύνη, αλλά με απτές παραχωρήσεις όσον αφορά τους πόρους και τις βιομηχανικές συμφωνίες.

Για τον Τραμπ, η εξωτερική πολιτική δεν έχει να κάνει με αξίες. πρόκειται για μόχλευση. Δεν τον ενδιαφέρουν οι ατελείωτες στρατιωτικές αγκυλώσεις που δεν εξυπηρετούν τα αμερικανικά συμφέροντα. Υπό την ηγεσία του, η εποχή κατά την οποία η Ουάσιγκτον επωμιζόταν το βάρος της ευρωπαϊκής ασφάλειας ενώ οι Βρυξέλλες υπαγόρευαν διπλωματικούς όρους έχει τελειώσει. Η Αμερική του Τραμπ δεν είναι φύλακας - είναι μεσίτης. Και σε αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων, η Ευρώπη βρίσκεται υποβιβασμένη από στρατηγικό εταίρο σε παθητικό θεατή.

Οι αυξανόμενες εντάσεις στο εσωτερικό της G7, η παράλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαμόρφωση της παγκόσμιας εμπορικής πολιτικής και η αδυναμία των Βρυξελλών να κατευθύνουν τις στρατηγικές αποφάσεις της Ουάσιγκτον δεν είναι απλές διαταραχές. Είναι τα συμπτώματα μιας ηπείρου που χάνει τη γεωπολιτική της βάση. Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν η Ευρώπη θα αντισταθεί στην αναδιάταξη του κόσμου από τον Τραμπ – είναι αν θα μπορέσει να προσαρμοστεί πριν γίνει άσχετο.

Μέση Ανατολή: Δύναμη και Ειρήνη

Η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση είναι από καιρό ένα δυσεπίλυτο παζλ, που διαμορφώθηκε από δεκαετίες πολέμου, μεταβαλλόμενες συμμαχίες και αποτυχημένη διπλωματία. Ωστόσο, κατά την πρώτη του θητεία, ο Τραμπ εκτέλεσε ένα αριστούργημα: τις Συμφωνίες του Αβραάμ. Ομαλοποιώντας τις σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και πολλών αραβικών κρατών, απέδειξε ότι τα οικονομικά κίνητρα θα μπορούσαν να επιτύχουν εκεί όπου οι παραδοσιακές ειρηνευτικές συνομιλίες είχαν αποτύχει. Το όραμά του —με επικεφαλής τον Τζάρεντ Κούσνερ— ήταν ένα ρεαλιστικό κράτος, στο οποίο η ευημερία αντικατέστησε την ιδεολογία ως κινητήρα της σταθερότητας.

Η στρατηγική του Τραμπ στη Μέση Ανατολή δεν ήταν παραδοσιακή διαμεσολάβηση. Αντίθετα, στόχευε να επαναπροσδιορίσει τη δυναμική της διαπραγμάτευσης, ξεφεύγοντας από τα μακροχρόνια πρότυπα των άλυτων πράξεων εξισορρόπησης. Με τη μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, την αναγνώριση της ισραηλινής κυριαρχίας στα Υψίπεδα του Γκολάν και τη μόχλευση της διπλωματίας των συναλλαγών, η προσέγγισή του σηματοδότησε μια στροφή - από τις ΗΠΑ που επικεντρώθηκαν στην οικοδόμηση συναίνεσης σε μια ΗΠΑ που αναδιαμορφώνει τη δομή ισχύος της περιοχής με τους δικούς της όρους.

Ο Τραμπ κατανοεί ότι η διαρκής σταθερότητα απαιτεί περισσότερα από τις εκεχειρίες – απαιτεί την εξάρθρωση της Χαμάς και την ευρύτερη αποδυνάμωση των εξτρεμιστικών δικτύων. Για αυτόν, η ανοικοδόμηση της Γάζας δεν είναι μια πράξη ανθρωπιστικής καλής θέλησης, αλλά ένας στρατηγικός ελιγμός. Η ανασυγκρότηση θα έρθει, αλλά μόνο υπό συνθήκες που διασφαλίζουν ότι η Χαμάς —και η ιδεολογία που εκπροσωπεί— δεν θα μπορέσουν ποτέ ξανά να ασκήσουν επιρροή.

Η προσέγγιση του Τραμπ εκτείνεται πέρα ​​από τη στρατιωτική αντιπαράθεση. είναι ένας πόλεμος ενάντια στο κλίμα φόβου που πνίγει τον ανοιχτό λόγο, ακόμη και στη Δύση. Η απροθυμία ορισμένων κυβερνήσεων να καταδικάσουν τις θηριωδίες της 7ης Οκτωβρίου αντανακλά μια παράλυση που επιβάλλεται από ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Η απάντηση του Τραμπ δεν θα είναι απλή καταδίκη. Θα είναι εκτελεστικές ενέργειες — κυρώσεις σε τρομοκρατικές οργανώσεις (ορισμένες από τις οποίες έχουν πολιτικούς κλάδους), οικονομικά δίκτυα και άτομα που υποστηρίζουν υλικώς την τρομοκρατία. Στόχος του δεν είναι μόνο να απελευθερώσει τους πληθυσμούς από τη λαβή του τρόμου, αλλά να απελευθερώσει τις κυβερνήσεις από τους περιορισμούς της πολιτικής δειλίας.

Κίνα: Ο αμφισβητίας

Μετά από οκτώ χρόνια προσαρμογής στις αποδιοργανωτικές πολιτικές του Τραμπ -ενισχύοντας την εγχώρια οικονομία της και ενισχύοντας τις συμμαχίες στον Παγκόσμιο Νότο- η Κίνα πιστεύει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει μια άλλη ταραχώδη προεδρία των ΗΠΑ. Αλλά αυτή η εμπιστοσύνη μπορεί να είναι άστοχη.

Τα οικονομικά θεμέλια της Κίνας είναι όλο και πιο εύθραυστα. Το πρόβλημα της πλεονάζουσας παραγωγικής του ικανότητας αναγκάζει την αύξηση των εξαγωγών, προκαλώντας απώθηση σε όλο τον κόσμο. Η ανάπτυξη επιβραδύνεται και παρά την κυβερνητική παρέμβαση, μια πλήρης ανάκαμψη κάθε άλλο παρά εγγυημένη είναι – ανεξάρτητα από τις ενέργειες της Ουάσιγκτον. Ωστόσο, το Πεκίνο παραμένει πεπεισμένο ότι, ακόμη και αν η οικονομία του παραπατήσει, τα τέσσερα χρόνια του Τραμπ δεν θα το ωθήσουν σε μια πλήρη κρίση.

Το πιο σημαντικό, οι Κινέζοι ηγέτες βλέπουν την επιστροφή του Τραμπ ως ευκαιρία. Αν ακολουθήσει τις απειλές του - για εμπορική αποσύνδεση ή εδαφικές διαφορές - κινδυνεύει να επιταχύνει τη γεωπολιτική παρακμή της Αμερικής. Η μακροπρόθεσμη στρατηγική του Πεκίνου δεν αφορά αποκλειστικά τον ανταγωνισμό με την Ουάσιγκτον. πρόκειται για την αξιοποίηση αμερικανικών σφαλμάτων. Το όραμα του Σι Τζινπίνγκ για την άνοδο της Κίνας —που συχνά περιγράφεται ως «αλλαγές απαρατήρητες σε έναν αιώνα» — βασίζεται στην υπόθεση ότι η παγκόσμια ηγεσία των ΗΠΑ διαβρώνεται εκ των έσω.

Για την Κίνα, προτεραιότητα δεν είναι η άμεση αντιπαράθεση αλλά η αντοχή. Η στρατηγική της είναι να περιμένει την καταιγίδα, να απορροφήσει βραχυπρόθεσμο οικονομικό πόνο και να τοποθετηθεί για μακροπρόθεσμα γεωπολιτικά κέρδη. Στον λογισμό του Πεκίνου, ο Τραμπ μπορεί να μην αποτελεί εμπόδιο στην άνοδό του - μπορεί να είναι ο άθελος επιταχυντής.

Trump's World: A Test of Survival

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν ασκεί απλώς την εξουσία - την αναδιαμορφώνει, την επιβάλλει και αναγκάζει τον κόσμο να προσαρμοστεί. Είτε στην Ευρώπη, την Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή ή την ευρύτερη παγκόσμια οικονομία, η μεθοδολογία του παραμένει η ίδια: ωμή βία, πραγματισμός και ψυχρός υπολογισμός των σχετικών ισορροπιών ισχύος.

Εάν η Ευρώπη θέλει να παραμείνει επίκαιρη, πρέπει να εγκαταλείψει τις ψευδαισθήσεις της για πολυμερή ισότητα και να αποδεχθεί τον νέο της ρόλο σε έναν κόσμο όπου η Αμερική δεν ηγείται πλέον με συναίνεση.

Εάν η Μέση Ανατολή επιδιώκει σταθερότητα, πρέπει να αγκαλιάσει την οικονομική ολοκλήρωση έναντι της αέναης σύγκρουσης. Εάν η Ουκρανία επιθυμεί να επιβιώσει, πρέπει να αναγνωρίσει ότι η αμερικανική βοήθεια θα έχει πάντα κόστος. Και αν η Κίνα βλέπει τον εαυτό της ως την επόμενη υπερδύναμη, πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να αντέξει τις οικονομικές και στρατηγικές πιέσεις μιας απρόβλεπτης προεδρίας Τραμπ.

Ο Τραμπ δεν κυβερνά με την παραδοσιακή έννοια. Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν ο κόσμος μπορεί να αντισταθεί στο όραμά του. Το ερώτημα είναι πώς κάθε έθνος θα περιηγηθεί την επιβίωσή του μέσα σε αυτό.

πηγή: jstribune.com

_____________________________________________

Ο Ahmed Charai, είναι ο εκδότης του Jerusalem Strategic Tribune και ο Διευθύνων Σύμβουλος ενός ομίλου πολυμέσων με έδρα το Μαρόκο. Είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ατλαντικού Συμβουλίου, της Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων, του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών, του Ινστιτούτου Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής, του Κέντρου για το Εθνικό Συμφέρον και του Διεθνούς Συμβουλευτικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Ειρήνης των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ντόναλντ Τραμπ και η Φον ντερ Λάιεν στο σύντομο τετ α τετ στην κηδεία του Πάπα, συμφώνησαν νέα συνάντηση

     «Στο σύντομο τετ α τετ  ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ και η πρόεδρος της Ε.Ε.  Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν συμφώνησαν να συναντηθούν», αλλά δεν είναι σαφές πότε θα συναντηθούν οι δυο τους ή τι θα συζητήσουν..

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ συμφώνησε το Σάββατο να συναντηθεί με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε η εκπρόσωπός της Πάολα Πίνιο, εν μέσω του εντεινόμενου εμπορικού πολέμου μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ.

Η συμφωνία ήρθε μετά το σύντομο τετ α τετ των δύο ηγετών στην κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου στη Ρώμη το Σάββατο, «στη σύντομη ανταλλαγή απόψεων, η Πρόεδρος φον ντερ Λάιεν και ο Πρόεδρος Τραμπ συμφώνησαν να συναντηθούν», δήλωσε η εκπρόσωπος της, Πάολα Πίνιο, αλλά δεν είναι σαφές πότε θα συναντηθούν οι δυο τους ή τι θα συζητήσουν.

Today, leaders from around the world gathered to pay their final tribute to His Holiness Pope Francis.

I had good exchanges with several of them. pic.twitter.com/POvdgaFRGe

— Ursula von der Leyen (@vonderleyen) April 26, 2025

Μέχρι το Σάββατο, οι δύο ηγέτες δεν είχαν συναντηθεί πριν από την ορκωμοσία του Τραμπ τον Ιανουάριο, με τον Τραμπ να φαίνεται ότι σκόπιμα -και επανειλημμένα- σνομπάρει τον Ευρωπαίο ηγέτη υπέρ εθνικών ηγετών όπως η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι.

Η ανάγκη για διπλωματική συνάντηση είναι ιδιαίτερα έντονη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αντιμετωπίζει δασμούς 20 τοις εκατό σε όλες τις εξαγωγές της στις ΗΠΑ, συν 25 τοις εκατό δασμούς σε αυτοκίνητα, χάλυβα και αλουμίνιο, εάν δεν είναι σε θέση να επεξεργαστεί μια νέα εμπορική συμφωνία με τον Τραμπ μέχρι το καλοκαίρι.

Η ίδια η ΕΕ έχει απειλήσει να επιβάλει αντίποινα στις ΗΠΑ, αλλά έχει καθυστερήσει από τότε που ο Τραμπ παραχώρησε στους εμπορικούς εταίρους αναστολή 90 ημερών νωρίτερα αυτόν τον μήνα. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να διατηρούν δασμούς 10 τοις εκατό σε όλα τα ευρωπαϊκά αγαθά, με τους ηγέτες της ΕΕ να ελπίζουν να μειώσουν το επίπεδο στο μηδέν και από τις δύο πλευρές.

Η συμφωνία για συνάντηση έρχεται λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα αφότου η Μελόνι πραγματοποίησε επίσκεψη στην Ουάσιγκτον με την ελπίδα να εξασφαλίσει μια συνάντηση μεταξύ του Τραμπ και του επικεφαλής της ΕΕ.

Η κυβέρνηση Τραμπ δεν έχει ακόμη επιβεβαιώσει ότι έχει κανονιστεί συνάντηση.

Τα ανάμικτα μηνύματα Τραμπ συγκράτησαν το ράλι της Wall Street

    Η ανάκαμψη στα χρηματιστήρια των ΗΠΑ εξαντλήθηκε μετά από διήμερο ράλι καθώς η κυβέρνηση Τραμπ έστειλε ανάμικτα μηνύματα σχετικά με τα δασμολογικά της σχέδια σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα στην Κίνα.

Υψηλότερα, αν και μακριά από τα ενδοσυνεδριακά τους επίπεδα, έκλεισε το αμερικανικό χρηματιστήριο την Πέμπτη, ακόμη κι όταν ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δεσμεύθηκε να μειώσει «ουσιαστικά» τους δασμούς προς την Κίνα, ενώ διέψευσε ότι προτίθεται να απολύσει τον πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Τζερόμ Πάουελ.

Ο S&P 500 σημείωσε άνοδο 3,6% πριν υποχωρήσει απότομα και τερμάτισε 1,67% υψηλότερα, αν και σημείωσε δεύτερη συνεχόμενη αύξηση.

Την Τετάρτη, η Wall Street Journal ανέφερε ότι η κυβέρνηση Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο μείωσης των δασμών στην Κίνα σε εύρος μεταξύ 50% και 65%. Μπορεί να υιοθετηθεί κλιμακωτή προσέγγιση με εισφορές 35% σε αγαθά που θεωρούνται μη κρίσιμα για την εθνική ασφάλεια, διατηρώντας παράλληλα δασμούς τουλάχιστον 100% στις βασικές κινεζικές εισαγωγές. Μολονότι τα στοιχεία αυτά αντιπροσωπεύουν μια απότομη μείωση από το σημερινό 145%, οι προτεινόμενοι εμπορικοί φραγμοί παραμένουν σημαντικοί.

Ωστόσο, ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι δεν υπήρξε μονομερής προσφορά για μείωση των δασμών στην Κίνα, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση εξετάζει μέτρα πέρα από τους δασμούς. Μιλώντας στο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών στην Ουάσινγκτον, ο Μπέσεντ δήλωσε ότι υπάρχει «μια ευκαιρία για μια μεγάλη συμφωνία» σε εμπορικά ζητήματα μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας.

Υποστήριξε ότι η Κίνα θα πρέπει να «αποφοιτήσει» από το καθεστώς των αναπτυσσόμενων χωρών, δηλώνοντας: «Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για αυτόν τον συνεχιζόμενο δανεισμό (...) Η μεταχείριση της Κίνας - της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο - ως "αναπτυσσόμενης χώρας" είναι παράλογη».

Οι Financial Times ανέφεραν ότι η κυβέρνηση Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο μείωσης των δασμών στα κινεζικά ανταλλακτικά αυτοκινήτων. Ωστόσο, ο Τραμπ αρνήθηκε μια τέτοια πρόταση και πρότεινε ότι μπορεί να αυξήσει τους φόρους εισαγωγής στα καναδικά εξαρτήματα αυτοκινήτων. Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ επέβαλε δασμούς 25% σε όλες τις εισαγωγές αυτοκινήτων, χορηγώντας απαλλαγή ενός μηνός για ανταλλακτικά στο πλαίσιο της συμφωνίας ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά (USMCA).

«Ενώ αυτές οι τελευταίες εξελίξεις έχουν προφανώς ανοδικές βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις, όλα μιλούν και πάλι για την ασυνάρτητη και ασταθή φύση με την οποία συνεχίζει να γίνεται πολιτική», έγραψε σε σημείωμά του ο Μάικλ Μπράουν, ανώτερος ερευνητής στο Perpperstone London, «οι συνεχώς μεταβαλλόμενες θέσεις που εμφανίζονται είναι πιθανό να μην κάνουν τίποτα για να σταματήσουν την παλίρροια του εμπορίου «πώλησης Αμερικής».

Μικτές χρηματιστηριακές αγορές

Στις 7 π.μ. ώρα Ελλάδας τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης μετοχών των ΗΠΑ μειώθηκαν κατά τη διάρκεια της ασιατικής συνεδρίασης της Πέμπτης, καθώς η αβεβαιότητα συνέχισε να αυξάνεται. Ο Dow Jones υποχώρησε 0,28%, ο S&P 500 0,14% και ο Nasdaq 0,22%. Οι επενδυτές παραμένουν επιφυλακτικοί εν μέσω πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας λόγω των ακανόνιστων και απρόβλεπτων δασμολογικών σχεδίων του Τραμπ.

Οι ασιατικές αγορές επέδειξαν ανάμικτες τάσεις. Ο δείκτης Hang Seng του Χονγκ Κονγκ υποχώρησε κατά 1,23%, ο ιαπωνικός Nikkei κέρδισε 0,58%, ο νοτιοκορεατικός Kospi υποχώρησε κατά 0,33%, ενώ ο ASX της Αυστραλίας ανέβηκε κατά 0,66%.

Αντίθετα, τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης ευρωπαϊκών μετοχών ήταν οριακά χαμηλότερα, υποδεικνύοντας ένα επίπεδο άνοιγμα σε ολόκληρη την ήπειρο. Συγκεκριμένα, οι ευρωπαϊκές αγορές συνέχισαν να ξεπερνούν τις αντίστοιχες αγορές των ΗΠΑ, υποστηριζόμενες από ένα πιο σταθερό μακροοικονομικό περιβάλλον. Ο DAX στο χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης σημείωσε άνοδο 3,14%, επιστρέφοντας σε υψηλό ενός μήνα, ενώ ο Euro Stoxx 600 κέρδισε 1,8% την Τετάρτη.

Το ευρώ υποχωρεί

Το ευρώ έχει αποδυναμωθεί απότομα έναντι του δολαρίου ΗΠΑ κατά τις δύο τελευταίες συνεδριάσεις συναλλαγών. Το δολάριο ενισχύθηκε μετά τις εμφανείς ανατροπές του Τραμπ τόσο για την Κίνα όσο και τον πρόεδρο της Fed, αν και η ανάκαμψη του δολαρίου μπορεί να αποδειχθεί μη βιώσιμη.

Το ζεύγος EUR/USD υποχώρησε λίγο πάνω από το 1,13 στις συναλλαγές στις αρχές της Πέμπτης, κάτω από το υψηλό άνω των τριών ετών στο 1,1566 που επιτεύχθηκε τη Δευτέρα.

Χρυσή... ανάκαμψη

Οι τιμές του χρυσού ανέκαμψαν γρήγορα μετά από διήμερη πτώση, αντανακλώντας τη συνεχιζόμενη αβεβαιότητα της αγοράς.

Στις 6:55 π.μ. ώρα Ελλάδας/Κύπρου, η τιμή spot του χρυσού αυξήθηκε 1,2% στα 3.329 δολάρια ανά ουγγιά κατά τη διάρκεια της ασιατικής συνεδρίασης, ανακτώντας τις περισσότερες από τις απώλειες της Τετάρτης. Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης χρυσού ανέβηκαν 1,3% στα 3.338 δολάρια ανά ουγγιά.

euronews

Ο Ντόναλντ Τραμπ θα παραστεί στην κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου

Ο Πάπας Φραγκίσκος σε παλαβότερη συνάντησή τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ

    Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι θα παραστεί στην κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου σε αυτό που θα ήταν το πρώτο ταξίδι του προέδρου στο εξωτερικό στη δεύτερη κυβέρνησή του.

«Η Μελάνια και εγώ θα πάμε στην κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου, στη Ρώμη. Ανυπομονούμε να είμαστε εκεί!»  Ο Τραμπ ανάρτησε στο Truth Social το απόγευμα της Δευτέρας, αναφερόμενος στην πρώτη κυρία Μελάνια Τραμπ.

Το Βατικανό δεν έχει ανακοινώσει ημερομηνία για την κηδεία. Ώρες πριν ανακοινωθεί ο θάνατός του νωρίς τη Δευτέρα, ο Φραγκίσκος συναντήθηκε για λίγο το πρωί της Κυριακής με τον αντιπρόεδρο Τ. Ν.  Βανς, έναν πρόσφατο καθολικό προσήλυτο.

Ο Τραμπ και ο ποντίφικας είχαν μια αμφιλεγόμενη σχέση την τελευταία δεκαετία.

Κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2016, ο Φραγκίσκος ήταν επικριτικός για την πρόταση του Τραμπ να χτίσει ένα τείχος στα νότια σύνορα των ΗΠΑ. Ο Τραμπ απάντησε ότι «για έναν θρησκευτικό ηγέτη να αμφισβητεί την πίστη ενός ατόμου είναι ντροπή».

Οι δυο τους γνωρίστηκαν το 2017 κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού τους στο Βατικανό. "Είναι κάτι. Είχαμε μια φανταστική συνάντηση", είπε αργότερα ο Τραμπ.

Ο Τραμπ δημοσίευσε στα Social Media την Δευτέρα μια εντολή να κυματίζουν μεσίστιες σημαίες των ΗΠΑ «ως ένδειξη σεβασμού στη μνήμη του Πάπα Φραγκίσκου».

Το πρώτο ταξίδι του Τραμπ στο εξωτερικό αναμενόταν να είναι μια επίσκεψη στη Σαουδική Αραβία τον Μάιο.

Στο μυαλό του Ντόναλντ Τραμπ

    Δεν είναι απλό να επιχειρήσει να μπει κανείς στο μυαλό του Αμερικανού προέδρου, αλλά τουλάχιστον μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο να δεχτεί ως δεδομένο ότι είναι μάταιο να αναζητά λογική στις αποφάσεις του και, ακόμα περισσότερο, να ελπίζει σε λελογισμένες επόμενες αντιδράσεις του....

 Κώστας Αργυρός

Ο ατλαντισμός ως δόγμα, η τυφλή πίστη στην αγορά, το δέος απέναντι στη μοναδική υπερδύναμη, όλα αυτά κλονίζονται χάρις στον Αμερικανό πρόεδρο, που σκουντάει την Ευρώπη από τον καναπέ. Σχόλιο του Κώστα Αργυρού.

Το περασμένο Σάββατο η ελβετική «Neue Zürcher Zeitung» σε πρωτοσέλιδη ανάλυσή της αποφαινόταν ότι «η τρέλα στην πολιτική είναι κάτι το συνηθισμένο», αναφερόμενη στις αλλόκοτες αποφάσεις του Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίες δεν αποτελούν σπάνια εξαίρεση. Γράφει χαρακτηριστικά ότι η πολιτική είναι παιχνίδι ανταλλαγής ανάμεσα στους κυβερνώντες και τους κυβερνώμενους και ο παραλογισμός μόνιμος συνοδός της πολιτικής, συχνά υπόσχεται μεγαλύτερα κέρδη από τη λογική. Aνέφερε και σχετικά παραδείγματα.

Αυτό μπορεί να μην είναι ακριβώς παρήγορο, αλλά ίσως να είναι μια καλή αφετηρία για να προσπαθήσουν οι αναστατωμένοι Ευρωπαίοι να βρουν έναν κοινό τρόπο αντιμετώπισης των κινήσεων και των προκλήσεων του Αμερικανού προέδρου.

Δεν είναι απλό να επιχειρήσει να μπει κανείς στο μυαλό του Αμερικανού προέδρου, αλλά τουλάχιστον μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο να δεχτεί ως δεδομένο ότι είναι μάταιο να αναζητά λογική στις αποφάσεις του και, ακόμα περισσότερο, να ελπίζει σε λελογισμένες επόμενες αντιδράσεις του. Ωστόσο, κάποια χρήσιμα συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν, ή μάλλον είναι ζωτικά αναγκαίο να υπάρξουν.

Ρήγμα στον διατλαντισμό

Οι περισσότεροι αναλυτές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο Τραμπ βλέπει πλέον την Ευρώπη ως ανταγωνιστή, αν όχι και σαν εχθρό. Αυτό είναι ένα βαθύ ρήγμα στη λογική του διατλαντισμού, που θεωρείτο περίπου ως αξίωμα, ένα ακλόνητο δόγμα της μεταπολεμικής εποχής. Είναι μια κοσμογονική αλλαγή, που υποχρεώνει τις ηγεσίες της Ευρώπης να εγκαταλείψουν την τακτική να τρέχουν πάντα πίσω από αποφάσεις των ΗΠΑ. Η ΕΕ οφείλει πλέον να αναπτύξει μια δική της στρατηγική, που δεν θα έχει ως πρώτο μέλημα να ευχαριστήσει τον Θείο Σαμ, φοβούμενη την οργή του.

Η ελίτ της Ευρώπης έκανε το λάθος να αγνοήσει τα σημάδια που έστειλε η εισβολή στο Καπιτώλιο τον Ιανουάριο του 2021, όταν ξεκίνησε μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ μια συζήτηση που μιλούσε για μια εξαιρετικά πολωμένη αμερικανική κοινωνία στα πρόθυρα ενός ιδιότυπου εμφυλίου πολέμου. Πόσο ατράνταχτος και αξιόπιστος μπορεί να είναι ένας τέτοιος σύμμαχος;

Η ΕΕ ακολούθησε τις επιλογές Μπάιντεν στο Ουκρανικό και τώρα βρίσκεται ξεκρέμαστη. Θεώρησε ευλογία και για την ίδια τα τεράστια «πακέτα» 4 τρισεκατομμυρίων στήριξης της αμερικανικής οικονομίας του Τζο Μπάιντεν για υποδομές, καθαρή ενέργεια και εγχώρια μεταποίηση. Όμως και αυτά, σε τελευταία ανάλυση, δεν ήταν παρά μια επιλογή σε πνεύμα προστατευτισμού.

Και όποιος θεωρεί ότι ο ατλαντισμός «χωρίς πώς και γιατί» και η ρωσοφοβία αρκούν ως συγκολλητική ουσία για ένα μακρόπνοο ευρωπαϊκό σχέδιο δυσκολεύεται ήδη να πείσει και τους υπόλοιπους για την πεποίθησή του.

Μια αυτοκρατορία σε παρακμή;

Αυτός ο πακτωλός χρημάτων δεν αντέστρεψε πάντως το κλίμα στην αμερικανική κοινωνία, ούτε αναχαίτισε την τεράστια διόγκωση της λαϊκής δυσαρέσκειας που χάρισε μια σαρωτική νίκη στον Τραμπ. Αν θέλει να δει κανείς ψύχραιμα πίσω από αυτές τις κινήσεις, αν προσπαθήσει να εξηγήσει τις παρορμητικές και αντικρουόμενες αποφάσεις του Τραμπ, ίσως να καταλήξει ότι δεν είναι παρά ένα δείγμα πανικού απέναντι σε μια κατάσταση που θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως δείγμα παρακμής μιας οικονομίας με τεράστια δομικά προβλήματα.

Ούτε οι Ρεπουμπλικάνοι, ούτε οι Δημοκρατικοί δείχνουν να έχουν κάποια μαγική λύση απέναντι σε αυτή τη φθίνουσα πορεία και βλέπουν ως διέξοδο έναν πόλεμο μέχρις εσχάτων απέναντι στην απειλητικά ανερχόμενη Κίνα. Αυτό είναι το επόμενο μεγάλο δίλημμα για τους Ευρωπαίους, που καλούνται να αποφασίσουν αν θα ακολουθήσουν τις ΗΠΑ σε αυτή τη συγκρουσιακή πορεία ή αν είναι σε θέση να χαράξουν μια αυτόνομη πορεία, που θα μπορούσε να έχει και έναν χαρακτήρα «κυανόκρανου» σε αυτόν τον εμπορικό πόλεμο. Προς το παρόν και αυτοί αντιδρούν σπασμωδικά και αμήχανα. Αλλά απλώς αντιδρούν. Δεν δρουν.

Ο μύθος του επιχειρηματία πολιτικού

Υπάρχει μια ακόμα εξαιρετικά ευαίσθητη λεπτομέρεια που αξίζει να δουν οι Ευρωπαίοι. Όπως σημείωνε και η Ουλρίκε Χέρμαν, «μπαρουτοκαπνισμένη» Γερμανίδα οικονομική συντάκτρια στο τελευταίο τεύχος της Le Monde Diplomatique, «μέσα σε τρεις μόνο μήνες κατέρρευσε η ψευδαίσθηση ότι οι υπερπλούσιοι γνωρίζουν πώς λειτουργεί η οικονομία».

Συνολικά, στις μέρες μας προβάλλεται συχνά η άποψη από νεοφιλελεύθερους πολιτικούς -και όχι μόνο- ότι οι επιχειρηματίες ξέρουν πώς να τρέξουν μια οικονομία, όπως μια επιχείρηση. Αποδεικνύεται ότι αυτό που ξέρουν επιχειρηματίες, όπως ο Τραμπ, είναι πώς να επηρεάζουν την πολιτική προς δικό τους όφελος. Οι κρατικές παρεμβάσεις μοιάζουν στα μάτια τους πολύ αποτελεσματικότερες από το «αόρατο χέρι της αγοράς». Απλώς ο Αμερικανός πρόεδρος επιχειρεί να… εξελίξει τον παρεμβατισμό με έναν χοντροκομμένο, χυδαίο τρόπο.

Ωστόσο, πολιτικοί όπως ο Φρίντριχ Μερτς, που αρέσκεται να προβάλλει το πέρασμά του από τον χώρο της οικονομίας ως σημαντικό προσόν και ίσως και ως το κλειδί για να καταφέρει να βρει κοινή γλώσσα με τον Τραμπ, θα έκανε καλά να αφήσει στην άκρη τέτοιου είδους επιχειρήματα, αλλά και προφητείες, που μπορεί αύριο να γυρίσουν εναντίον του.

πηγή: Deutsche Welle

__________________________________________

O Κώστας Αργυρός  είναι δημοσιογράφος στην DW. Ασχολείται κυρίως με ευρωπαϊκά, πολιτικά και κοινωνικά θέματα.

Η κυβέρνηση Τραμπ έδωσε στη δημοσιότητα αρχεία για τη δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι

Ο Ρόμπερτ Κένεντι το 1961 

    Ο γιος του, υπουργός Υγείας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, δήλωσε ότι η δημοσίευση αυτών των αρχείων «είναι ένα απαραίτητο βήμα προς την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην αμερικανική κυβέρνηση»

Τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ έδωσαν στη δημοσιότητα χιλιάδες σελίδες αρχείων που σχετίζονται με τη δολοφονία του γερουσιαστή Ρόμπερτ Κένεντι (RFK, πατέρα του νυν υπουργού Υγείας των ΗΠΑ) το 1968, από τον Σιρχάν Βισχάρα Σιρχάν, Παλαιστίνιο πρόσφυγα στις ΗΠΑ, έπειτα από εντολή του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αποχαρακτηριστούν άλλοτε απόρρητες πληροφορίες.

Τα Εθνικά Αρχεία δημοσίευσαν πάνω από 10.000 σελίδες αρχείων που αφορούν τη δολοφονία του γερουσιαστή Κένεντι, αδελφού του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, το 1963. Η κίνηση είναι μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας της κυβέρνησης Τραμπ να αποχαρακτηρίσει πληροφορίες σχετικά με τις δολοφονίες ορισμένων Αμερικανών υψηλού προφίλ.

Τα Εθνικά Αρχεία πριν από μερικούς μήνες είχαν δώσει στη δημοσιότητα αρχεία σχετικά με τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, στο Ντάλας του Τέξας, από τον Λι Χάρβι Οσβαλντ. Ωστόσο, η δημοσίευση των αρχείων αυτών δεν διαφώτισε περισσότερο όσους ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για τη δολοφονία του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, η οποία περιβάλλεται από πολλούς μύθους και θεωρίες συνωμοσίας, χωρίς τίποτα να μπορεί να αποδειχθεί.

«Η αποκάλυψη των εγγράφων για τον RFK είναι ένα απαραίτητο βήμα προς την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην αμερικανική κυβέρνηση», δήλωσε ο υπουργός Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ.

Ο υπουργός Υγείας έχει δηλώσει πολλές φορές ότι δεν πιστεύει ότι δολοφόνος του πατέρα του ήταν ο Σιρχάν Σιρχάν, αλλά ότι ο RFK σκοτώθηκε από πολλούς ένοπλους. Ωστόσο, αυτός ο ισχυρισμός έρχεται σε αντίθεση με επίσημες αναφορές για τα περιστατικά της 4 Ιουλίου 1968.

Η κυβέρνηση Τραμπ υποσχέθηκε επίσης να αποχαρακτηρίσει τα αρχεία που σχετίζονται με τη δολοφονία του ηγέτη των πολιτικών δικαιωμάτων Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Τζούνιορ.

Τα Εθνικά Αρχεία δεν απάντησαν σε αίτημα για σχολιασμό σχετικά με το πότε να αναμένονται τα αρχεία για τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ή εάν θα δημοσιοποιηθούν περισσότερα αρχεία σε σχέση με τις 
δολοφονίες των αδελφών Κένεντι.

πηγή: Reuters

Η πρόταση των ΗΠΑ στους Ευρωπαίους για την ειρήνευση στην Ουκρανία - Απορρίπτετε από το Κίεβο

     Την πρόταση των ΗΠΑ που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων κατεχόμενα εδάφη υπό ρωσικό έλεγχο και χαλάρωση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας απορρίπτει το Κίεβο υποστηρίζοντας ότι μόνο ο Πούτιν επωφελείται από την συνέχιση του πολέμου και τονίζοντας παράλληλα ότι πλέον ο πόλεμος έχει παγκόσμια διάσταση....

Οι ΗΠΑ υπέβαλαν στους συμμάχους προτάσεις για να καταστεί δυνατή μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Στην πρόταση περιλαμβάνεται μια περιγραφή των όρων για τον τερματισμό των μαχών, αλλά και η χαλάρωση των κυρώσεων στη Μόσχα, σε περίπτωση διαρκούς κατάπαυσης του πυρός, σύμφωνα με το Bloomberg.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει αρνηθεί κατά το παρελθόν να άρει ή έστω να χαλαρώσει τις κυρώσεις εις βάρος της Μόσχας, οι οποίες επιβλήθηκαν ως αντίποινα για την εισβολή στην Ουκρανία και τη συνέχιση του πολέμου. Τις τελευταίες ημέρες, επίσης, εγκρίθηκε νέο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
 
Η πίεση αυτή έρχεται την ώρα που ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, δήλωσε ότι η κυβέρνηση Τραμπ είναι έτοιμη να «αποχωρήσει» από τις ειρηνευτικές της προσπάθειες, εκτός εάν σημειωθεί πρόοδος γρήγορα. Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζέι Ντι Βάνς δήλωσε στη Ρώμη ότι είναι «αισιόδοξος» για τις πιθανότητες να τελειώσει ο πόλεμος.

Το περίγραμμα του σχεδίου των ΗΠΑ κοινοποιήθηκε στους Ευρωπαίους συμμάχους χθες, Μεγάλη Πέμπτη, κατά τη διάρκεια των συναντήσεων για το Ουκρανικό στο Παρίσι, σύμφωνα με Ευρωπαίους αξιωματούχους που γνωρίζουν το θέμα.

Τι προτείνουν οι ΗΠΑ

Στόχος της αμερικανικής πρότασης, σύμφωνα με τις παραπάνω πηγές, είναι επί της ουσίας να «παγώσει» ο πόλεμος στην παρούσα κατάσταση, με τις ρωσικές δυνάμεις να διατηρούν τον έλεγχο στα κατεχόμενα ουκρανικά εδάφη. Επίσης, ανέφεραν, στο τραπέζι θα τεθεί και το ουκρανικό αίτημα να ενταχθεί η χώρα στο ΝΑΤΟ, χωρίς ωστόσο να δώσουν περισσότερες διευκρινίσεις.

Αμερικανοί αξιωματούχοι ανέφεραν επίσης ότι θέλουν να εξασφαλίσουν πλήρη κατάπαυση του πυρός εντός εβδομάδων και πως οι σύμμαχοι θα συναντηθούν ξανά στο Λονδίνο την επόμενη εβδομάδα για να συνεχίσουν τις συζητήσεις τους.

Δεν θα είναι οριστική η διευθέτηση

Ενας από τους αξιωματούχους είπε ότι τα σχέδια, τα οποία πρέπει να συζητηθούν περαιτέρω με το Κίεβο, δεν ισοδυναμούν με οριστική διευθέτηση του ουκρανικού πολέμου και ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι δεν θα αναγνωρίσουν τα κατεχόμενα εδάφη ως ρωσικά. Επίσης, οι πηγές ανέφεραν ότι οι συνομιλίες θα μπορούσαν να τεθούν υπό αμφισβήτηση εάν το Κρεμλίνο δεν συμφωνήσει να σταματήσει τις μάχες και ότι είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η παροχή εγγυήσεων ασφαλείας στην Ουκρανία και ότι η όποια συμφωνία θα τηρηθεί.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, δήλωσε επίσης ότι «δεν είναι παράνομο» να επιθυμεί εγγυήσεις ασφαλείας το Κίεβο, αλλά οι εν εξελίξει διαπραγματεύσεις δεν έχουν φτάσει σε τέτοιο βαθμό εξειδίκευσης.

«Κάθε κυρίαρχο έθνος στη Γη έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Η Ουκρανία θα έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να συνάψει όποιες συμφωνίες θέλει να συνάψει σε διμερή βάση με διαφορετικές χώρες», είπε.

Ο Μάρκο Ρούμπιο είχε χθες Πέμπτη τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ. Σχολιάζοντας το γεγονός, η εκπρόσωπος Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Τάμι Μπρους, επισήμανε ότι οι ΗΠΑ «θέλουν να τελειώσει αυτός ο πόλεμος και έχουν παρουσιάσει τώρα σε όλα τα μέρη τα περίγραμμα μιας διαρκούς ειρήνης».

Από την πλευρά του, το Κίεβο έχει ήδη συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός. Η θέση του είναι ότι η Μόσχα πρέπει επίσης να συμφωνήσει στην κατάπαυση πυρός πριν συζητηθούν άλλα θέματα, ανέφερε πηγή. Οπως επισήμανε, στο Παρίσι, καθήκον της ουκρανικής αντιπροσωπείας ήταν να συζητήσει τρόπους για επίβλεψη της όποιας συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, καθώς και πώς θα διατηρηθεί η ειρήνη.

Ουκρανία: «Η αμερικανική πρόταση για ειρήνη προκαλεί σύγχυση και δεν έχει αξίες»

To Κίεβο υποστηρίζει ότι μόνο ο Πούτιν επωφελείται από την συνέχιση του πολέμου, τονίζοντας παράλληλα ότι πλέον ο πόλεμος έχει παγκόσμια διάσταση, δεν αφορά μόνο την Ουκρανία αλλά και την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ίδια τη διεθνή τάξη

Οι συνομιλίες μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας για εκεχειρία και τερματισμό του πολέμου συνεχίστηκαν αμείωτα τους τελευταίους δύο μήνες σε μια περίοδο που οι ρωσικές επιθέσεις στις πόλεις της Ουκρανίας φαίνεται να έχουν ενταθεί. Oι ΗΠΑ πιέζουν για άμεση λύση, η Ουκρανία δηλώνει έτοιμη, η Ρωσία δεν ανοίγει τα χαρτιά της. Και παραμένει το κρίσιμο ερώτημα σε σχέση με το μέλλον της αμερικανικής στήριξης προς το Κίεβο, ένα ζήτημα που απασχόλησε ιδιαίτερα και το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών.

«Νομίζω ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν να βάλουν άλλα και αυτό γινόταν σαφές ακόμη και υπό τον Τζο Μπάιντεν. Πολύς σκεπτικισμός υπάρχει στις ΗΠΑ μετά από δύο μακροχρόνιους πολέμους που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, αλλά που δεν πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο. Αυτή λοιπόν η αμφιβολία υπήρχε πριν από τον Ντόναλντ Τραμπ. Νομίζω ότι το ερώτημα είναι αν οι ΗΠΑ θα διατηρήσουν τη βασική υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένου του Starlink από τον Ίλον Μασκ και ούτω καθεξής, και θα επιτρέψουν σε άλλες χώρες να καλύψουν το κενό», λέει στο euronews η επικεφαλής του Chatham House, Μπρόουνεν Μάντοξ, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι συγκεκριμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν την πρόθεση να καλύψουν το κενό που θα αφήσει ενδεχομένως η Ουάσινγκτον στην υποστήριξη της Ουκρανίας.

Σχολιάζοντας την προσέγγιση της αμερικανικής πρότασης για τερματισμό του πολέμου, η κ. Μάντοξ θεωρεί ότι πρόκειται για μια πρόταση που δεν περιλαμβάνει συγκεκριμένες αρχές, όπως είναι η προάσπιση της αρχής της κυριαρχίας, η υποστήριξη της αρχής ότι οι πολίτες μπορούν να αποφασίζουν για τη δική τους κυβέρνηση. «Υποστηρίζει την αρχή της προσπάθειας τερματισμού των πολέμων, και αυτό δεν είναι κακό από μόνο του, γιατί η αιματοχυσία γεννά πικρία και δυσκολεύει την επίλυσή της σύγκρουσης, αλλά συνολικά ήταν μπερδεμένη και χωρίς σαφείς αρχές».

Δεδομένης της ευρείας αμερικανικής συναίνεσης σχετικά με τη στρατηγική υπεροχή στον Ινδοειρηνικό και τη σχέση με την Κίνα, η μοίρα της Ουκρανίας δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο όποιον βρίσκεται στην εξουσία στην Ουάσιγκτον. Και αυτό γιατί αν η Ρωσία κερδίσει, η στρατηγική πρόκληση που θέτει η Κίνα γίνεται ακόμη μεγαλύτερη.

«Σίγουρα χρειάζεται μια επιτυχία και στη γεωπολιτική. Μετά το Αφγανιστάν, μετά την Καμπούλ, μετά από κάποιες άλλες ελλείψεις θα έλεγα, η Αμερική δεν μπορεί απλώς να χάσει την Ουκρανία, δεν μπορεί απλώς να πουλήσει την Ουκρανία στη Ρωσία. Και επίσης νομίζω ότι οι Αμερικανοί γνωρίζουν όλο και περισσότερο ότι η συμμαχία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας είναι ακόμα ισχυρή, ότι η Ρωσία δεν θα αλλάξει πλευρά. Είναι ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας», τονίζει μιλώντας στο euronews o Σλάβομιρ Σιερακόβσκι, κοινωνιολόγος, πολιτικός αναλυτής και ερευνητής στο German Council on Foreign Relations.

Αν και η κατάσταση στο πεδίο των μαχών για την Ουκρανία παραμένει δύσκολη, η Ρωσία έχει πολύ λίγα να δείξει συγκριτικά με το τίμημα που έχει πληρώσει. Από τον Δεκέμβριο του 2022, έχει κατακτήσει μόνο 3.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ουκρανικού εδάφους, μια περιοχή παρόμοια σε μέγεθος με το Λουξεμβούργο.

«Από όσο γνωρίζω, και μίλησα με τον υπουργό Εξωτερικών της Ουκρανίας, από την πλευρά της Ουκρανίας, δεν υπάρχει πραγματικά πολλή απαισιοδοξία επειδή η Ουκρανία συμφωνεί για όρους ειρήνης. Άρα η πίεση τώρα είναι στη Ρωσία. Οι Ουκρανοί περιμένουν. Οι Ουκρανοί δεν τα πάνε πολύ άσχημα στην πρώτη γραμμή. Ξέρετε αν η Ουκρανία παρήγαγε περίπου δύο εκατομμύρια drones πέρυσι, θέλει να παράγει τώρα τέσσερα εκατομμύρια. Είναι σημαντικό. Επίσης, αυτό που ξέρω από τον κ. Σιμπίχα είναι ότι την επόμενη χρονιά, η Ουκρανία μπορεί να αποκτήσει ακόμη και το βαλλιστικό όπλο της ή ακόμα και τους ουκρανικούς Patriots», συμπληρώνει ο Σιερακόφσκι.

To Κίεβο υποστηρίζει ότι μόνο ο Πούτιν επωφελείται από την συνέχιση του πολέμου, τονίζοντας παράλληλα ότι πλέον ο πόλεμος έχει παγκόσμια διάσταση, δεν αφορά μόνο την Ουκρανία αλλά και την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ίδια τη διεθνή τάξη.

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Η εκλογή Τραμπ «θετική εξέλιξη» - «Τον επαινώ και πιστεύω ότι ωφελεί τον κόσμο»

«Ο γάμος ομοφύλων δεν έχει γίνει αποδεκτός από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας. Πιστεύουμε στην ανθρώπινη ελευθερία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ακραίες ενέργειες», επεσήμανε με νόημα ο Αρχιεπίσκοπος

Σε μια συνέντευξη-βόμβα στο υπερσυντηρητικό αμερικανικό δίκτυο Breitbart News, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στράφηκε ευθέως κατά των φιλελεύθερων πολιτικών του Κυριάκου Μητσοτάκη, στηρίζοντας, δε,  ανοιχτά τον Ντόναλντ Τραμπ και χαρακτηρίζοντας τις πολιτισμικές εξελίξεις στις ΗΠΑ «ριζοσπαστική τρέλα».

Υψώνοντας τείχος απέναντι στον γάμο ομοφύλων και τον ακτιβισμό των ΛΟΑΤΚΙ+, ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος υιοθέτησε σκληρή γραμμή υπέρ του «οράματος Τραμπ» για κοινωνία και πολιτισμό.

Πιο συγκεκριμένα, στη συνέντευξή του, ο Αρχιεπίσκοπος αποθέωσε τον Ντόναλντ Τραμπ, λέγοντας κατ' αρχάς ότι «το όραμα του Trump για οικονομικά και πολιτιστικά θέματα είναι ένα καλό όραμα» και πρόσθεσε ότι πρέπει να είναι προσεκτικός για να εμποδίσει τον κόσμο να μπει σε πόλεμο.
Την ίδια είπε ότι «όσο αφορά σε θέματα πολιτισμού, όπως η “παράνοια με τους τρανς”, η οποία αυτή την περίοδο απασχολεί τις ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ απομακρύνει τον πλανήτη μακριά από αυτή τη ριζοσπαστική τρέλα».

Παράλληλα, για την Ελλάδα ο Ιερώνυμος σημείωσε ότι «ο γάμος ομοφύλων δεν έχει γίνει αποδεκτός από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας. Πιστεύουμε στην ανθρώπινη ελευθερία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ακραίες ενέργειες και διαδηλώσεις ή ακτιβισμό που προκαλεί σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο».

«Αναγκάζουμε τους πολιτικούς να ψηφίσουν κάτι με το οποίο ουσιαστικά διαφωνούν»

Eντωμεταξύ ο Ιερώνυμος προέβη και σε μια σοβαρή καταγγελία, επισημαίνοντας ότι  «δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αναγκάζουμε τους πολιτικούς να ψηφίσουν κάτι με το οποίο ουσιαστικά διαφωνούν», αφήνοντας έτσι αιχμές για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τις πιέσεις που ασκήθηκαν μεταξύ άλλων και σε κυβερνητικούς βουλευτές.

Τέλος, εκτίμησε ότι μετά την ανάδειξη του Trump στην προεδρία των ΗΠΑ ηγέτες από όλο τον κόσμο, όπως και στην ΕΕ έχουν αλλάξει γνώμη και επαναλαμβάνουν τα επιχειρήματα του Αμερικανού προέδρου.

 

Τζόρτζια Μελόνι σε Ντόναλντ ΤραμπΤραμπ: «Μπορούμε να κάνουμε τη Δύση μεγάλη ξανά»

    Μιλώντας στον Τύπο στο Οβάλ Γραφείο μετά τη συνάντηση, η Μελόνι είπε στον Τραμπ ότι στόχος της είναι να αποκαταστήσει το μεγαλείο στον δυτικό πολιτισμό.

Η πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, είπε στον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ την Πέμπτη ότι πιστεύει ότι, μαζί, μπορούν «να κάνουν τη Δύση μεγάλη και πάλι».

Η Μελόνι επισκέφθηκε τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο την Πέμπτη, όπου οι ηγέτες μοιράστηκαν ένα διμερές γεύμα και συνάντηση. Μιλώντας στον Τύπο στο Οβάλ Γραφείο μετά τη συνάντηση, η Μελόνι είπε στον Τραμπ ότι στόχος της είναι να αποκαταστήσει το μεγαλείο στον δυτικό πολιτισμό.

Rendiamo l’Occidente di nuovo grande - Make the West Great Again pic.twitter.com/Z499ZRGx85

— Giorgia Meloni (@GiorgiaMeloni) April 17, 2025

«Ξέρω ότι όταν μιλώ για τη Δύση κυρίως, δεν μιλώ για έναν γεωγραφικό χώρο. Μιλάω για τον πολιτισμό και θέλω να τον κάνω ισχυρότερο», είπε στον Τραμπ. «Λοιπόν, νομίζω ότι ακόμα κι αν έχουμε κάποια προβλήματα, εντάξει, μεταξύ των δύο ακτών του Ατλαντικού, είναι η στιγμή που θα προσπαθήσουμε να καθίσουμε και να βρούμε λύσεις».

Η Μελόνι ευχαρίστησε τον Τραμπ που αποδέχτηκε την πρόσκληση για «μια επίσημη επίσκεψη στη Ρώμη στο εγγύς μέλλον και να εξετάσει το ενδεχόμενο σε αυτή την τοποθεσία να συναντηθεί και με την Ευρώπη».

«Ο στόχος για μένα είναι να κάνω τη Δύση μεγάλη και πάλι και νομίζω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε μαζί», πρόσθεσε.

«Μπορούμε», απάντησε ο Τραμπ με ένα χαμόγελο.

Η Μελόνι εξέθεσε επίσης μια σειρά από διμερή θέματα που συζήτησαν με τον Τραμπ κατά τη συνάντησή τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με την οικονομία, την άμυνα, το διάστημα και την ενέργεια, σημειώνοντας ότι η Ιταλία θα αυξήσει τις εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ο Τραμπ είπε νωρίτερα ότι συζήτησαν επίσης το εμπόριο κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους.

.@POTUS: "It's an honor to have the Prime Minister of Italy with us... @GiorgiaMeloni, who's doing a fantastic job. I would say she has taken Europe by storm... she's become a friend, and we really have a great relationship." pic.twitter.com/jRtSsaCaO6

— Rapid Response 47 (@RapidResponse47) April 17, 2025

Ο Ντόναλντ Τραμπ επαίνεσε τη Τζόρτζια Μελόνι, λέγοντας ότι «κάνει φανταστική δουλειά».

«Θα έλεγα ότι έχει κατακτήσει την Ευρώπη και τη σεβάστηκε πολύ», είπε ο Τραμπ. "Όλοι την αγαπούν και τη σέβονται, και δεν μπορώ να το πω αυτό για πολλούς ανθρώπους. Και έχει γίνει φίλη και έχουμε πραγματικά μια εξαιρετική σχέση μεταξύ της Ιταλίας και μας».

Η συνάντηση πραγματοποιείται καθώς ο Τραμπ και η Ευρωπαϊκή Ένωση διέκοψαν τους νέους δασμούς που ανακοινώθηκαν μεταξύ τους για 90 ημέρες καθώς εξελίσσονται οι εμπορικές διαπραγματεύσεις.

πηγή: breitbart.com

Ο Μελόνι είπε ότι ο Τραμπ θα επισκεφθεί τη Ρώμη μετά τις συνομιλίες της Ουάσιγκτον για τους δασμούς

    Ο Ντόναλντ Τραμπ επαίνεσε την την Ιταλίδα πρωθυπουργό και αποδέχθηκε την πρόσκληση της που θα μπορούσε να δώσει την ευκαιρία να συναντήσει άλλους Ευρωπαίους ηγέτες...

Η Τζόρτζια Μελόνι είπε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ αποδέχτηκε την πρόσκλησή της για επίσημο ταξίδι στη Ρώμη, στην συνάντηση Τραμπ-Μελόνι στην Ουάσινγκτον σε μια προσπάθεια της Ιταλίδας πρωθυπουργού να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ εν μέσω εμπορικών δασμών.

Ο Μελόνι είπε ότι το ταξίδι του Τραμπ θα μπορούσε να γίνει «στο εγγύς μέλλον» και θα μπορούσε να του δώσει μια ευκαιρία να συναντήσει άλλους Ευρωπαίους ηγέτες.

«Ο στόχος για μένα είναι να κάνω τη Δύση ξανά μεγάλη», είπε η Μελόνι.

Ο Τραμπ άνοιξε τη σύνοδο κορυφής στο Οβάλ Γραφείο την Πέμπτη λέγοντας ότι η Μελόνι «έκανε φανταστική δουλειά» και «έχει καταιγίσει την Ευρώπη », προσθέτοντας ότι «έχει γίνει φίλη».

Ο Τραμπ και η Μελόνι είχαν εκφράσει νωρίτερα αισιοδοξία για την επίλυση της εμπορικής σύγκρουσης ΕΕ-ΗΠΑ. Η ΕΕ αντιμετωπίζει εισαγωγικούς δασμούς 25% σε χάλυβα, αλουμίνιο και αυτοκίνητα, και ευρύτερους δασμούς σε όλα σχεδόν τα άλλα αγαθά, στο πλαίσιο της πολιτικής του Τραμπ να χτυπήσει χώρες που λέει ότι επιβάλλει υψηλούς φραγμούς στις εισαγωγές από τις ΗΠΑ.

«Είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να κάνουμε μια συμφωνία και είμαι εδώ για να βοηθήσω σε αυτό», είπε η Μελόνι πριν από τη σύνοδο κορυφής.

Ο Τραμπ είπε ότι σε γενικές γραμμές περίμενε ότι θα έκανε μια ανακοίνωση σχετικά με τις εμπορικές συμφωνίες, αλλά δεν βιαζόταν. «Θα έχουμε πολύ μικρό πρόβλημα να κάνουμε μια συμφωνία με την Ευρώπη ή με οποιονδήποτε άλλον, γιατί έχουμε κάτι που όλοι θέλουν», είπε ο Τραμπ.

Πριν αναχωρήσει για την Ουάσιγκτον, η Μελόνι συζήτησε τη σύνοδο κορυφής με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Ο απερχόμενος καγκελάριος της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς, και ο διάδοχός του, Φρίντριχ Μερτς, συζήτησαν επίσης τη συνάντηση με την Μελόνι, σύμφωνα με δημοσιεύματα της γερμανικής έκδοσης του Politico. Ο Σολτς δεν κατάφερε να συναντηθεί με τον Τραμπ και το αίτημα του Μερτς φέρεται να εκκρεμεί.

Η Μελόνι είχε προηγουμένως περιγράψει τους δασμούς του Τραμπ στα αγαθά της ΕΕ ως «λάθος», αλλά φαίνεται να ακολουθεί μια πιο προσεκτική προσέγγιση καθώς διαχειρίζεται μια λεπτή πράξη εξισορρόπησης μεταξύ των πολιτικών της ιδανικών, τα οποία εναρμονίζονται περισσότερο με αυτά του Τραμπ, και του ρόλου της Ιταλίας εντός της ΕΕ.

Η συνάντηση προκάλεσε τρόμο σε ορισμένους από τους ευρωπαίους συμμάχους της Ιταλίας, καθώς και στην εγχώρια αντιπολίτευση της Μελόνι, εν μέσω φόβου ότι η εγγύτητα τους κινδυνεύει να θέσει σε κίνδυνο την ενιαία προσέγγιση του μπλοκ για τους δασμούς και άλλα ζητήματα.

Ο Ενρίκο Μπόργκι, πολιτικός του κεντρώου κόμματος Italia Viva, δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή: «Η συμβουλή της αντιπολίτευσης είναι ότι η πρωθυπουργός επιστρέψει στην πατρίδα της με επανέναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ που θα εγγυηθεί ένα πλαίσιο σχετικής ηρεμίας στο οικονομικό και παραγωγικό μας σύστημα, το οποίο έχει αποδυναμωθεί από έναν πραγματικό εμπορικό πόλεμο».

Η Ιταλία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας στις ΗΠΑ από την ΕΕ. Το γραφείο της Meloni αρνήθηκε ότι θα ζητούσε ειδικές δασμολογικές εξαιρέσεις για ιταλικά προϊόντα. Η Ιταλία έχει ισχυρούς οικονομικούς δεσμούς με τις ΗΠΑ που υπερβαίνουν τις εξαγωγές, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων ξένων επενδύσεων.

Η σύνοδος κορυφής αναμενόταν να αντιμετωπίσει το αίτημα του Τραμπ να αυξήσουν οι εταίροι του ΝΑΤΟ τις στρατιωτικές δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ. Η Ιταλία βρίσκεται στο 1,49%, μεταξύ των χαμηλότερων στην Ευρώπη.

Ήταν η τρίτη επίσκεψη της Μελόνι στον Λευκό Οίκο, με τις δύο προηγούμενες περιπτώσεις να πραγματοποιούνται επί διακυβέρνησης Τζο Μπάιντεν.

Θα επιστρέψει στη Ρώμη εγκαίρως για να συναντηθεί την Παρασκευή με τον αντιπρόεδρο του Τραμπ, Τζέι Ντι Βανς, του οποίου υπερασπίστηκε την τρομακτική επίθεση στην Ευρώπη στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου τον Φεβρουάριο.

Ο Βανς θα συναντήσει επίσης τον Καρδινάλιο Πιέτρο Παρολίν, υπουργό Εξωτερικών του Βατικανού, κατά την επίσκεψή του το Σαββατοκύριακο του Πάσχα.

πηγή: theguardian.com