Ελληνική Αριστερά: Όταν το σκοτάδι είναι βαθύ, μπορείς να δεις τα αστέρια

Οι αποχωρήσεις, η διάσπαση και η σημερινή υπαρξιακή κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ εν σχετίζεται μόνο με την εκλογή του κυρίου Κασσελάκη ως πρόεδρου του, αλλά έρχεται από μακριά...

Δημήτρης Στρατούλης*

Οι αποχωρήσεις, η διάσπαση και η σημερινή υπαρξιακή κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ εν σχετίζεται μόνο με την εκλογή του κυρίου Κασσελάκη ως πρόεδρου του, αλλά έρχεται από μακριά.

Οφείλεται στη μνημονιακή συνθηκολόγησή της ηγεσίας του τον Αύγουστο του 2015, όταν μετέτρεψε το περήφανο ΟΧΙ του ελληνικού λαού σε ταπεινωτικό ΝΑΙ, έχασε για αυτό το λόγο την πολιτική αξιοπιστία του και διασπάστηκε, αφού αποχώρησε από αυτόν η αριστερή πτέρυγα του, η οποία συγκρότησε τη ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Επίσης, οφείλεται στην πιστή εφαρμογή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015-2019 του νεοφιλελεύθερου αντιλαϊκού περιεχομένου 3ου μνημονίου, που της εξασφάλισε τους επαίνους των δανειστών και του εγχώριου και διεθνούς κατεστημένου, αλλά την έφερε σε αντιπαράθεση με λαϊκά στρώματα που μέχρι τότε τον στήριζαν.

Τέλος, οφείλεται στην ουσιαστικά ανύπαρκτη αντιπολίτευσή του απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στην έλλειψη πραγματικά εναλλακτικής πρότασής του, που να βγαίνει έξω από τα μνημονιακά πλαίσια και τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει η κυβέρνησή του, σε συμφωνία με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, έναντι των δανειστών για πολύχρονη λιτότητα μέχρι το 2060. Αυτές οι πολιτικές της ηγεσίας και της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ τον οδήγησαν στην απώλεια του αριστερού χαρακτήρα του, στις μεγάλες εκλογικές ήττες του και, ως τελικό επιστέγασμα, στην εκλογή του κυρίου Κασσελάκη ως πρόεδρου του, καθώς και στη σημερινή κρίση του. Δεν μεταλλάχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί εκλέχτηκε ο κύριος Κασσελάκης Πρόεδρός του, αλλά αυτός εκλέχτηκε, γιατί ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μεταλλαχτεί.

Τους τελευταίους δύο μήνες παρακολουθούμε, δυστυχώς, το τελευταίο στάδιο της συστημικής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα της Αριστεράς σε κόμμα του λεγόμενου πολιτικού κέντρου, τύπου Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ, με κάποιες μάλιστα «Τραμπικές» πινελιές. Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν προδιαγεγραμμένη από καιρό για τους λόγους που προανέφερα. Απλά, ο κύριος Κασσελάκης, μαζί με την ηγετική ομάδα γύρω του και τις συστημικές οικονομικές, πολιτικές και μιντιακές δυνάμεις, που τον στήριξαν για την εκλογή του, τώρα ολοκληρώνουν την μετάλλαξή του και βάζουν την ταφόπετρα στον, ήδη, νεκρό πάλαι ποτέ αριστερό ΣΥΡΙΖΑ.

Στελέχη και δυνάμεις, που αποδεσμεύτηκαν τις τελευταίες ημέρες από τον ΣΥΡΙΖΑ, είχαν ψηφίσει ή εφαρμόσει μνημόνια ή και τα δύο και εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι αυτός ήταν από την υπογραφή του 3ου μνημονίου μέχρι την εκλογή Κασσελάκη στη σωστή πλευρά της ιστορίας, χωρίς καμία αυτοκριτική για την προηγούμενη καταστροφική πορεία του, για την οποία έχουν τις δικές τους πολιτικές ευθύνες, δεν μπορούν να διαμορφώσουν προοπτική διεξόδου από τις εφαρμοζόμενες από την κυβέρνηση της ΝΔ νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Πόσο μάλλον όταν υπερασπίζονται σθεναρά τις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων.

Επομένως η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, δεν εμπλέκεται σε συζήτηση με τις ηγεσίες των δύο οργανωμένων ομάδων που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ (ΟΜΠΡΕΛΑ, 6+6) για το τι θα κάνουν, γιατί θεωρούμε ότι η αναγκαία ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν μπορεί και δεν πρέπει να στηριχτεί σε μνημονιακά πλαίσια και δεσμεύσεις. Και μου κάνει πολύ αρνητική εντύπωση, που αυτές οι ηγεσίες αντιπαρατίθενται με τον κύριο Κασσελάκη για το ποια πλευρά από τις δύο υποστηρίζει πιο θερμά τις μνημονιακές αντικοινωνικές πολιτικές που εφάρμοσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ από τον Σεπτέμβρη του 2015 μέχρι το 2019 ή για το ποια πλευρά θέλει περισσότερο να συνεργαστεί με το απολύτως συστημικό ΠΑΣΟΚ.

Αντίθετα, θεωρώ πολύ θετικό ότι υπάρχει και λαϊκός κόσμος, ψηφοφόροι και μέλη, που αποδεσμεύονται οργανωτικά, πολιτικά και εκλογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθούν μέσα στην αμηχανία τους να βγάλουν συμπεράσματα για τις πραγματικές αιτίες της κρίσης του και αρχίζουν να αναστοχάζονται κριτικά και αυτοκριτικά για την μέχρι τώρα πορεία μνημονιακής και συστημικής μετάλλαξής του και να καταλογίζουν ευθύνες σε όσους και όσες πραγματικά τις έχουν. Με αυτούς μπορούμε και θέλουμε να συναντηθούμε στους κοινωνικούς αγώνες και στο διάλογο για την ανασυγκρότηση, αναγέννηση και ενίσχυση της ενωτικής αντιμνημονιακής Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Η σημερινή κυριαρχία στην πολιτική ζωή της χώρας μας της δεξιάς νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν θα είναι αιώνια. Ήδη εντείνεται η λαϊκή δυσαρέσκεια λόγω της όξυνσης των κοινωνικών προβλημάτων που προκαλούν οι αντιλαϊκές πολιτικές της, ιδιαίτερα στο θέμα της ακρίβειας που καταβροχθίζει τα λαϊκά εισοδήματα προς όφελος της πλουτοκρατίας, και αυτή άρχισε ήδη να πυροδοτεί κοινωνικούς αγώνες και αντιστάσεις, που θα διευκολύνουν και αλλαγές στους πολιτικούς συσχετισμούς.

Σήμερα και στο άμεσο μέλλον αναδεικνύεται ακόμα πιο έντονα η ανάγκη για την κοινή δράση όλων των δυνάμεων της αντιμνημονιακής αριστεράς, για μαχητική και αποτελεσματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά και για την ανασυγκρότηση μίας ενωτικής, ριζοσπαστικής, αγωνιστικής αριστεράς, χωρίς προαπαιτούμενα και αποκλεισμούς, ώστε αυτή να συμβάλει πιο αποτελεσματικά στους αγώνες του λαού και της νεολαίας, να είναι αποκούμπι και δύναμη στήριξης και απαντοχής τους αλλά και να προβάλλει στο λαό μία ανατρεπτική, αλλά και πειστική και οικονομικά και κοινωνικά βιώσιμη, φιλολαϊκή εναλλακτική πρόταση.

Η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ είχε πάρει πρωτοβουλίες για συνεργασία στις φετινές βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές με όλες τις δυνάμεις της αντιμνημονιακής αριστεράς. Ανταποκρίθηκαν το ΜΕΡΑ25 και άλλες δυνάμεις και ανένταχτοι/ες αγωνιστές/ες της ριζοσπαστικής αριστεράς. Επιδιώκουμε να συνεχίσουμε αυτή την εκλογική συμμαχία και θα εντείνουμε τις προσπάθειές μας για τη διεύρυνσή της με όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις της αντιμνημονιακής ριζοσπαστικής αριστεράς, χωρίς αποκλεισμούς, ή με όσες από αυτές το επιθυμούν. Εκλογικός στόχος μας είναι αυτή η αριστερή εκλογική συνεργασία να διασφαλίσει την εκπροσώπησή της στην Ευρωβουλή, ώστε από καλύτερες θέσεις να στηρίξει τους αγώνες του λαού και της νεολαίας για ένα καλύτερο αύριο.

___________________________________

* Ο Δημήτρης Στρατούλης είναι Έλληνας πολιτικός,, συνδικαλιστής και συγγραφέας. Είναι Γ.Γ. της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ - Ανυπότακτη Αριστερά, ενώ έχει διατελέσει βουλευτής (2012-2015) και αναπληρωτής υπουργός (2015).

Γιάνης Βαρουφάκης στο ΑΤΤΙCA TV: «Το ΜέΡΑ25 στέκεται στα πόδια του και δικαιώνεται καθημερινά» (vid)

Ο Γραμματέας του «Μέρα 25», Γιάνης Βαρουφάκης στο στούντιο του «Χωρίς Μακιγιάζ» | ATTICA TV....

Ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή “Χωρίς Μακιγιάζ” με τον Γιώργο Χουδαλάκη και τη Βούλα Κεχαγιά στο Attica TV για τις πολιτικές εξελίξεις, την Αριστερά και το μέλλον του ΜέΡΑ25 ενόψει του 2ου Διαβουλευτικού του Συνεδρίου 8-9-10 Δεκεμβρίου.....

Ακολουθεί το πλήρες απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης

• Καλώς ήρθατε κύριε Βαρουφάκη.

Καλώς σας βρίσκω. Είστε καλά;

• Ο πρόεδρος του ΜέΡΑ25. Γραμματέας. Συγγνώμη, συγγνώμη, από προέδρους έχουμε… Είναι κεκτημένη ταχύτητα. Ήταν πρόεδρος κοινοβουλευτικής ομάδας, αλλά είναι γραμματέας.Τώρα δεν έχουμε κοινοβουλευτική ομάδα.

Σωστά.

• Πώς σας φάνηκε; Ας ξεκινήσουμε από αυτό. Είδαμε σε μια τετραετή θητεία, να έχετε παρεμβάσεις, πολλές φορές να πούμε και στις δημοσκοπήσεις, να φαίνεται να μπαίνετε εύκολα στη βουλή. Πώς σας φάνηκε η… να το πω αποτυχία, ε

Συντριπτική ήττα πες το.

• Συντριπτική ήττα

Και ας μιλάμε στον ενικό, ξαφνικά πληθυντικοί. Συντριπτική ήττα. Δεν την περιμέναμε σε καμία περίπτωση. Θεωρούμε ότι η ποιότητα και η ποσότητα του κοινοβουλευτικού μας έργου, δηλαδή κάναμε έργο 50 βουλευτών, 5-6 που ήμασταν, και νομίζω και η ποιότητα.Γιατί μπορεί να διαφωνείς με αυτά που λέγαμε, αλλά νομίζω ότι και αποκαλύπταν πράγματα όσο αναφορά τον προϋπολογισμό, την παιδεία, την εξωτική πολιτική. Και καταθέταμε και συγκεκριμένες προτάσεις για τα κόκκινα δάνεια, πολύ συγκεκριμένες προτάσεις. Ίσως παρά ήταν συγκεκριμένες. Για ένα μικρό κόμμα και φανήκαμε και λίγο μικρομέγαλοι. Η αλήθεια είναι ότι περάσαμε τρεις μήνες μετά, τον Ιούνιο, σε κατάσταση και κατατονική αλλά και βασικά ομφαλοσκόπησης και αυτοκριτικής είχαμε δύο-τρεις κεντρικές επιτροπές που τα βάλαμε τα πράγματα κάτω… Έφυγε και κόσμος, διώξαμε και κόσμο γιατί ξέρετε στην ήττα καταλαβαίνεις ποιοι είναι πραγματικά ιδεολόγοι και ποιοι είναι εκεί τα οφίτσια και είμαστε σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση.

τώρα έχουμε πάρα πολύ νέο κόσμο, αυτό είναι το πολύ καλό, και νέοι άνθρωποι και μεγαλύτεροι και νιώθουμε, γεμίζουμε τις αίθουσες όπου κάνουμε εκδηλώσεις, είτε στην Αθήνα, είτε στην Θεσσαλονίκη, είτε στην Κρήτη, είτε αλλού και τώρα πάμε για το συνέδριό μας, το επόμενο ΣΚ, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, 8, 9, 10 Δεκέμβρη

• Α, έχετε συνέδριο τώρα.

Έχουμε συνέδριο, το δεύτερο διαβουλευτικό μας συνέδριο, το οποίο μάλιστα θα είναι και πραγματικά ανοιχτό, γιατί ξέρετε συνήθως τα συνέδρια όταν πρέπει να ψηφίσεις για τα πάντα, κεντρικές επιτροπές, θέσεις, την Κυριακή, αυτά τώρα μεταξύ μας έχουν κλείσει από πριν, για να καταφέρεις ναα τα ψηφίσεις την Κυριακή. Εμείς θα το αφήσουμε ανοιχτό, θα γίνει πραγματικός διάλογος, θα παγιωθούν οι αντικρουόμενες απόψεις και μετά με ηλεκτρονική ψηφοφορία τα μέσα Γενάρη θα κλείσει όλο, θα κουμπώσει, νέα κεντρική επιτροπή, νέα πολιτική γραμματεία. Έχουμε κάνει ανοίγματα, έχουμε το aristera.eu.στο οποίο συζητάμε με ανθρώπους ανένταχτους.

• Θα μας θα πείτε όλα αυτά. Επειδή μιλήσαμε για τις εκλογές που το ΜέΡΑ25 βλέποντας και την σημερινή σύνθεση της Βουλής κατά τη γνώμη μου, κακώς δεν είναι εντός του κοινοβουλίου.

Σας ευχαριστούμε.

• Θέλω να σας ρωτήσω, επειδή είχε γίνει πολύ μεγάλη συζήτηση για το πρόγραμμά σας, το οποίο κάποιοι το ανακάλυψαν πολύ καιρό μετά την κατάθεσή του, πιστεύετε ότι όλος αυτός ο θόρυβος, ο αρνητικός που έγινε γύρω από το πρόγραμμα και τα ψηφιακά νομίσματα…

Για το Δήμητρα ήταν όλο.

• Το Δήμητρα.

Ο ντόρος έγινε για το…

• Ακριβώς.

Δεν μιλήσαν για το πρόγραμμα, για το Δήμητρα μιλούσαν.

• Για το Δήμητρα. Πιστεύετε ότι αυτή ήταν η αιτία ή η αφορμή για να φοβηθεί λίγο ο κόσμος και να κάνει πίσω…

Κοιτάξτε, το ψάξαμε αυτό και καταλήξαμε ότι δεν ήταν αυτό. Γιατί είδαμε και τη χρονοσειρά των δημοσκοπήσεων. Και όταν έσκασε το Δήμητρα, να είμαστε ξεκάθαροι, το Δήμητρα το έβγαλε στη φόρα η ΝΔ. Εμείς προσπαθούσαμε να το βγάλουμε στη φόρα, αλλά κανένας δεν το συζητούσε. Το έβγαλε η Νέα Δημοκρατία μέσα από την ομάδα ψέματος, αλήθειας, όπως το λένε αυτό το πράγμα που έχουν, έτσι, η προπαγανδιστική νομεκλατούρα της Νέας Δημοκρατίας. Εκείνη, το βγάλαν κόντρα στο ΣΥΡΙΖΑ, όχι κόντρα σε εμάς.

• Μα θέλανε να κάνουν κακό στο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό ήταν σαφές.

Και νομίζω ότι έκαναν

• Αλλά νομίζω ότι κάνουν και σε εσάς.

Όχι. Αν το δείτε, όταν έσκασε το Δήμητρα και έγινε ολόκληρη η φασαρία, που γινόντουσαν πάνελ τηλεοπτικά και μιλούσαν όλοι για το Δήμητρα, εμάς δεν μας προσκαλούσαν, στο Μέγα, στον Αντένα κλπ. Τότε ανεβαίναμε.Όταν σταμάτησε να συζητείται το Δήμητρο τις τελευταίες 10 μέρες, τότε αρχίσαμε να πέφτουμε. Δεν θέλουμε να πούμε ότι μας έκανε καλό αναγκαστικά, αλλά πιστεύω ότι δεν μας έκανε κακό. Αυτό που μας έκανε κακό, ξέρετε ποιο είναι;

• Ποιο;

Μια μικρή αλαζονεία που δείξαμε. Δηλαδή κατεβάσαμε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα πολύ βαρύ, 164 σελίδες. Κυβερνητικό πρόγραμμα, ένα μικρό κόμμα. Γιατί θεωρούσαμε, να δείτε πως, είχαμε και εμείς τα δίκια μας. Βλέπαμε ότι υπάρχει ένα ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος λέει υπάρχει πιθανότητα να σας ζητήσουμε να κάνουμε κυβέρνηση.Εμείς θέλαμε να απαντήσουμε πολιτικά. Στη βάση του τι πρέπει να γίνει. Όχι του ποιος θα πάρει αυτό το Υπουργείο. Και αυτό κατεβάσαμε ένα βαρύ πρόγραμμα. Δεν είχαμε φανταστεί και την συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ. Και το γεγονός ότι πολύς κόσμος λέει καλά βρε παιδιά, εσείς θα κυβερνήσετε. Τι είναι αυτά που μας λέτε. Είναι πολύ βαρύ το πρόγραμμα. Συν ότι ο κόσμος είχε κουραστεί να ακούει κακές ειδήσεις. Οπότε κάθε φορά που έβγαινα εγώ και έλεγα ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Ότι έχουμε 1,5 εκατομμύρια ακίνητα τα οποία θα τα ξεπουλήσουν τα funds, οι servicersκαι θα πάρουν 70 δις να τα πάνε στο εξωτερικό. Αυτά είναι όλα αλήθεια. Είχα υποχρέωση να το πω. Αλλά εμένα την απάντηση στην ερώτημά σας, το έχω ξαναπεί αυτό, αλλά το εννοώ πραγματικά από την ψυχή μου βγαίνει, μου την έδωσε ένας ταξιτζής. Κάποιο στιγμή τον Ιούλιο…

• Συμβαίνει αυτό. Ναι.

Εγώ τους πιστεύω τους ταξιτζήδες. Με πήγαινε από το αεροδρόμιο σπίτι μου και μου λέει… «Άκου να δεις, Βαρουφάκη, να σου πω γιατί δεν σε ψήφισα. Έχω βαρεθεί να ακούω κακά, νέα.» Έτσι μου λέει. «Χάνω το σπίτι μου. Δεν θέλω να σε ακούω να μου λες ότι χάνω το σπίτι μου. Το ξέρω. Μπορείς να μου πεις κάτι έτσι να περάσω καλά τους επόμενες δύο μήνες.» Υπήρχε και αυτό.

• Να βάλω ένα πράγμα στην κουβέντα. Επειδή τον κύριο Βαρουφάκη, τον Γιάννη, τον ξέρω αρκετά χρόνια, θυμάμαι τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπιζόταν από τους ανθρώπους έξω. Έχω στο μυαλό μου τώρα μια μηχανάδα που είχαμε πάει παρέα, είχαμε σταματήσει την πλατεία Μαβίλη, και ερχόντουσαν οι πιτσιρικάδες, οι πιτσιρίκες και τραβάγανεselfie. Μετά την κυβέρνησή ΣΥΡΙΖΑ. Το θυμίζω.

Και τώρα.

• Μετά την κυβέρνησή. Αναρωτιέμαι μήπως έμεινες σε αυτή την εικόνα, δηλαδή την εικόνα που δημιουργήθηκε για τον Γιάνη που ήταν αντιμνημονιακός, που ήταν μαχητικός, που τα έβαλε με τα Eurogroup, που είχε ένα πολιτικό αφήγημα που ήταν αυτό… και είχαμε πια μια κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είχε τελειώσει το μνημόνιο και δεν έγινε το κατάλληλο update και μάλιστα και σε προσωπικό επίπεδο. Όταν ηγείσαι κάπου πρέπει να μπορείς να πιάσεις και τα πιο τελευταία που συμβαίνουν στην κοινωνία, όχι μόνο αυτά που πλήγωσαν επί μνημονίου.

Δεν θα συμφωνήσω μαζί σου.

• Ήμουν σίγουρος.

Να σου πω γιατί, όχι ξέρεις κάτι δεν έχω πρόβλημα.

• Αλίμονο, αλίμονο.

Σκληρή αυτοκριτική κάνουμε, απλά δεν συμφωνώ με αυτό. Γιατί αυτά τα τέσσερα χρόνια που ήμασταν στη Βουλή, νομίζω ότι το ΜέΡΑ25, όχι μόνο εγώ, και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, δηλαδή, ο Κλέωνας, ο Κρίτωνας, η Σοφία, που ήμασταν μαζί τότε, η αντιπολίτευση που κάναμε, παράδειγμα στην Κεραμέως, για το θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας, ήταν πάρα πολύ σύγχρονη.

Έβγαινα και μιλούσα για το τι συμβαίνει στην Οξφόρδη και ήταν προφανές ότι ο κ. Κεραμέως έλεγε ψέματα για αυτά που συνέβαιναν στην Οξφόρδη και της είπα μάλιστα «δεν έχεις περάσει ούτε απέξω.» Για το θέμα της εξωτερικής πολιτικής. Καταθέταμε συγκεκριμένη πρόταση «δεν πρέπει να γίνονται διμερείς διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα.» Όχι γιατί έχουμε πρόβλημα με τη διαπραγμάτευση και με την ειρηνοποιητική διαδικασία, αλλά γιατί όταν πας με τον Ερντογάν σε ένα τραπέζι, θα σου φορτώσει ένα εκατομμύριο πράγματα πάνω στο τραπέζι και θα σε αναγκάσει να φύγεις.Και μιλούσαμε για περιφερειακή διεθνή συνδιάσκεψη. Σας άκουσα πριν με την κα Γεροβασίλη να μιλάτε για τη συμφωνία των Πρεσπών. Δεν είχαμε πρόβλημα να βγούμε και να πούμε ήταν μια πάρα πολύ καλή συμφωνία και την ενστερνιζόμαστε. Οπότε δεν ισχύει αυτό ότι είχαμε μείνει, ούτε εγώ ούτε το κόμμα στο 2015.

• Μήπως η εικόνα του Βαρουφάκη ήταν πολύ δυνατή έτσι όπως είχε διαμορφωθεί και τα καινούργια στοιχεία που βάζατε στην πολιτική ατζέντα ως ΜέΡΑ25 δεν πολύ περνάγανε.

Νομίζω δεν περνάγανε για δύο λόγους. Και δεν μας τιμούν ιδιαίτερα αυτή οι λόγοι. Ο πρώτος είναι αυτό που είπα πριν, ο μικρομεγαλισμός. Λέγαμε περισσότερα από ό,τι έπρεπε για ένα μικρό κόμμα. Αυτό είναι ένα. Έχει μεγάλη σημασία αυτό. Όταν ο άλλος σου λέει, καλά εσύ δεν θα κυβερνήσεις. Καταθέσαμε ένα νόμο πλαίσιο το Δεκέμβρη 2020, που ήταν για το πάντα, για την ΑΑΔΕ, τις εφορίες, για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, βλέπουμε τι γίνεται τώρα.Δίνουμε 65 δις και θα πάρουμε 3 στους τραπεζίτες. Αλλά τα λέγαμε αλλά και καταθέταμε και πρόταση νόμου για το τι πρέπει να γίνει. Και σου λέει ο άλλος, βρε συ δεν θα κυβερνήσεις, δεν είσαι ΣΥΡΙΖΑ το‘14 που είσαι έτοιμος να πάρεις την κυβέρνηση. Αυτό είναι το ένα. Το άλλο, μιλούσαμε για ρήξη. Την οποία την πιστεύω, εγώ θεωρώ χωρίς ρήξη δεν γίνεται. Δεν θα γίνει βιώσιμη αυτή η κοινωνία. Αλλά ο κόσμος έχει κουραστεί. Έχει φοβηθεί και τον φοβίζουνε κιόλας.

• Αυτό ισχύει.

Τον έχουνε περάσει σε μια αποχαύνωση, σε μια ψυχολογία, ότι «κοίταξε να δεις τίποτα δεν αλλάζει σε αυτόν τον τόπο.. Ή ψηφίζεις τον ένα ή τον άλλον.» Είναι σαν αυτό που έλεγε ο ??? για το ποδόσφαιρο κάποτε, ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζεται με 22 παίκτες και πάντα κερδίζει η Γερμανία. Λοιπόν, αυτή τη στιγμή…

• Και έχει παγιωθεί η αντίληψη.

Οπότε… Ποιος θα μου δώσει μεγαλύτερο επίδομα, εμείς τι λέγαμε. Εμείς ήμασταν εναντίον της επιδοματικής πολιτικής. Θεωρούμε ότι τα επιδόματα είναι καταστροφικά για μια πτωχευμένη χώρα.

• Και της δώσανε 41%.

Έτσι.

• Κύριε Βαρουφάκη…

Αλλά εμείς θα συνεχίσουμε να λέμε την αλήθεια.

• Αυτό με το 41% πώς το βλέπετε, δηλαδή όταν το ακούτε δια στόματος του κύριου Μητσοτάκη, Υπουργών του, πώς το έτσι εισπράττετε. Δηλαδή, αν σας… γιατί σας έχει απευθυνθεί και σας στη Βουλή κατά τέτοιο τρόπο, έτσι λίγο απαξιωτικό, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. «Τι μιλάτε τώρα κι εσείς.»

Κοιτάξτε είναι λογικό είναι στην πολιτική να υπάρχει μια τέτοια απαξιωτική ρητορική. Να σας πω τι δεν θα συγχωρήσω ποτέ στον Κυριάκο Μητσοτάκη και γενικά στο πολιτικό σύστημα και στο μιντιακό σύστημα που το επιτρέπει.

Το να σου πει «Εσύ είσαι στο 3% τι μιλάς» λέγονται αυτά σε κάθε κοινοβούλιο του κόσμου. Να σας πω όμως τι δεν γίνεται πουθενά. Ίσως μόνο στον Ορμπάν στην Ουγγαρία και στον Ερντογάν στην Τουρκία. Είμαι τώρα με τον Κυριάκο Μητσαντάκη, μιλάμε για τα κόκκινα δάνεια και κάνω μια πολύ συγκεκριμένη καταγγελία. Είναι εκεί και του λέω «έχετε δώσει 22-23 δισεκατομμύρια από αυτό το πτωχευμένο κράτος εγγυήσεις στα funds σου. Αυτή η εγγύηση δεν έχει καμία οικονομική εξήγηση, δεν έχει να φέρει τίποτα το καλό σε αυτό το τόπο, εξασφαλίζεις ελάχιστες προσόδους που θα πάνε στα CaymanIslands.

Και ο δικό σας κοινωνικός κύκλος, κύριε Πρωθυπουργέ, έχει μετοχές σε αυτά τα funds. Και του λέω μάλιστα, «παρακαλώ, σηκωθείτε και πείτε ότι είμαι συκοφάντης, ότι θα μου κάνετε μήνυση, ή ότι λέω αλήθεια. Δεν έχετε δικαίωμα να κάνετε 180 μοίρες στροφή και να φύγετε. Και κάνει 180 μοίρες στροφή και φεύγει. Επιτρέψτε μου να σας πω και το καταθέτω αυτό και πείτε μου αν έχω άδικο ή όχι. Αν αυτό γινόταν στην Αυστρία, στην Γερμανία, στην Βρετανία, θα είχε πέσει ο Πρωθυπουργός την επόμενη μέρα. Δηλαδή τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων θα ήταν «κοινοβουλευτικός αρχηγός καταγγέλλει τον Πρωθυπουργό με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο και ο Πρωθυπουργός δεν απαντάει.

Δεν κάνει μήνυση.» Ξέρετε ότι αυτό δεν βγήκε από την Βουλή. Δεν το έπαιξε κανένα κανάλι, δεν το έπαιξε καμία τηλεόραση, δεν πήγε σε κανένα πρωτοσέλιδο. Αποσιωπίστηκε. Αυτό δεν είναι δημοκρατία. Οπότε αυτές οι παρεμβάσεις του ΜέΡΑ25 που ήταν, θεωρώ, κομβικού χαρακτήρα και σημασίας για την λειτουργία της δημοκρατίας, θάφτηκαν.

• Μάλιστα. Πάμε λίγο στα τωρινά.

Ναι, επειδή δεν έχουμε και πάρα πολύ χρόνο.

• Πώς θα γίνει το ΜέΡΕ25 πιο ελκυστικό για τους πολίτες; Λέτε ότι κάπου ότι δυσαρεστήσατε τους πολίτες, δεν γίνατε πειστικοί, σας θεωρούσαν μικρομέγαλους. Είπατε προηγουμένως ότι διώξατε και κόσμο. Μήπως υπάρχει λίγο και ένα προσωποκεντρικό στο ΜέΡΑ25, γιατί έχει σχολιαστεί η έξοδος της κυρίας Σακοράφα, για παράδειγμα, μετά τις εκλογές.

Κανένας δεν στεναχωρήθηκε περισσότερο από μένα για το γεγονός ότι έπρεπε να κάνω αυτήν την κίνηση. Αλλά όταν μιλάμε για την ολιγαρχία και μιλάμε για τραμπούκους τύπουΜπέου και ο σύντροφός σου ή η σύντροφός σου του δίνει παράσημο έστω, θεσμικά, εκ μέρους του ΣΕΓΑΣ και εντάξει το ξεπερνάμε αυτό αλλά μετά, μεταξύ εκλογών εμφανίζεται σε επίσημη συνάντηση να χαριεντίζεται με τον κύριο Μαρινάκη, ο οποίος μας έχει απαγορεύσει, τον Κλέωνα Γρηγοριάδη, εμένα, να βγαίνουμε στο Μega κόντρα στην εκλογική νομοθεσία, προεκλογικά. Συγγνώμη, αυτό δεν μπορεί να σταθεί μέσα σε ένα κόμμα. Άσχετο η προσωπική αγάπη, και η προσωπική φιλία, και η συντροφικότητα. Δεν νομίζω ότι εδώ υπάρχει θέμα αρχηγοκεντρικού κόμματος. Αλλά θα απαντήσω σε αυτό. Μου θέσατε το ερώτημα, τι πρέπει να κάνει το ΜέΡΑ25. Καταρχάς πρέπει να σας πω ότι έχουμε πάρα πολύ μεγάλη πέραση στη νεολαία. Το οποίο είναι πρόβλημα όμως γιατί η νεολαία δεν ψηφίζει.

Στις δημοσκοπήσεις είχαμε 20% στη νεολαία. 16 με 26% εκ των οποίων μόνο το 5% ψήφισε. Οι υπόλοιποι δεν ψήφισαν και όσοι ψήφισαν περισσότερο ψήφισαν Σπαρτιάτες. Έτσι λένε οι μετρήσεις. Πρέπει να πείσουμε τους νέους να ψηφίσουν. Εμείς το ΜέΡΑ25. Και το άλλο είναι, πρέπει όντως σιγά σιγά σιγά εγώ να φεύγω από τη μέση. Σιγά σιγά να αναδεικνύονται σημαντικότατα νέα στελέχη που έχουμε και θα αναφερθώ σε ορισμένα χωρίς να θέλω να αποκλείσω άλλα. Η ΗρώΔιώτη από τη Λάρισα που είναι τώρα στην κεντρική μας επιτροπή, η Αλεξάνδρα Κορωναίου από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο Σεραφείμ Σεφεριάδης, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης από τη Θεσσαλονίκη.Έχουμε νέους ανθρώπους που έχουν έρθει και θα ήθελα πάρα πολύ να βγουν αυτοί μπροστά, γιατί έχουνε, αυτοί είναι γειωμένοι με την κοινωνία όλοι αυτοί οι άνθρωποι στους οποίους αναφέρθηκα. Και εγώ όσο γίνεται περισσότερο, γιατί εγώ ξέρετε ποτέ δεν ήθελα να φτιάξω κόμμα. Ούτε ήθελα να είμαι πολιτικός, ούτε βουλευτής, ούτε υπουργός, τίποτα. Απλά η χώρα πτώχευσε. Και ο μόνος λόγος που με ξέρετε είναι επειδή άρχισα να φωνάζω ότι δεν πρέπει να πάρουμε δάνεια για να συγκαλύψουμε την πτώχευσή μας.Κάτι που εξακαλουθώ να το κάνω. Μιλάνε για μαξιλάρια τώρα. Τι μαξιλάρια; Δάνεια είναι αυτά. Άφησε ο κύριος Τσακαλώτος μια πιστωτική κάρτα στον επόμενο. Να τραβάει, να αποπληρώνει. Και αυτό το θεωρούμε…

• Με υψηλό επιτόκιο;

Βεβαίως και με υψηλό. Δεν έχει καμία σημασία. Όταν αφήνεις κάτι το οποίο τοκίζεται…

• Μετακυλίεις το χρέος.

Τοκίζεται. Δεν είναι άφησα χρήματα στον κουμπαρά.

• Γι’ αυτό είχε και ένα τέρμα αυτός ο διάδρομος, να το πω έτσι απλά.

Κοιτάξτε, αυτός ο διάδρομος οδηγεί στο φούντο της χώρας. Το 2030, 31, 32 θα πρέπει να υπάρχει νέα διευθέτηση του χρέους.Το ξέρουμε αυτό. Απλά δεν αποπληρώνουμε χρέος μέχρι το 2032.

• Έχουμε έναν χρόνο να κάνουμε πράγματα τα οποία θα βελτιώσουν την οικονομική εικόνα της χώρας.

Όχι, γιατί αυτή την επέκταση μέχρι το 2032 στη δίνουμε με όρους. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε στο τέταρτο μνημόνιο. Γιατί αυτό είναι τώρα, από το 2018 μέχρι το 2060 έχουμε το τέταρτο μνημόνιο. Αυτό λέγαμε ως ΜέΡΑ25 και γι’ αυτό υπάρχουμε. Και τι λέει αυτό. ΦΠΑ δεν κατεβαίνει από 24%.Είναι δυνατόν να έχουμε 24% σε αυτήν την σπασμένη οικονομία και να έχει 19% η Γερμανία και 16% η Βουλγαρία που είναι δίπλα μας. Είναι δυνατόν να έχουμε 100% προπληρωμή φόρου των μικρομεσαίων και να έχουμε τώρα τεκμήρια; Τεκμήρια, αυτά που μας έβαλε ο Κωνσταντίνος Καραμαλής γιατί βρήκε ένα διαλυμένο κράτος. Ξαναγυρίσαμε σε αυτό. Αλλά αυτά όλα είναι επιταγές. Τα έχουν υπογράψει. Οπότε, σου επεκτείνουν το χρέος, δηλαδή το νέο γκρεμό από τον οποίο θα πέσεις το 2030, 31, 32, με πόρους που δεν σου επιτρέπουν όμως να κάνεις τα κουμάντα σου για να μπορέσεις να τα ανταπεξέλθεις στο τείχος αποπληρωμών που θα έρθει, στο τσουνάμι αποπληρωμών που θα έρθει το 2030 και μετά.

• Επειδή αναφερθήκατε στον κύριο Τσακαλώτο, ο Γιάνης αναφέρθηκε στον κύριο Τσακαλώτο. Το εγχείρημα των αποχωρήσαντων από το ΣΥΡΙΖΑ πώς το βλέπετε εσείς στο ΜέΡΑ25; Θα μπορούσε να είναι μια ομάδα ανθρώπων με την οποία πιστεύετε παρόμοια πράγματα, είσαστε σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση… Ο κ Τσακαλώτος εφάρμοσε αυτά που αρνηθήκατε να εφαρμόσατε εσείς. Απ’ την άλλη πλευρά θυμάμαι στην παράδοση παραλαβή μια φράση που είχατε πει ότι κάποια στιγμή θα καθόμαστε και θα λέμε πως τα περάσαμε.Δεν ξέρω αν…

Να σας απαντήσω ευθαρσώς, κοίταξε. Είναι λάθος στην πολιτική, ιδίως στον προοδευτικό χώρο, αυτός ο σεχταρισμός που εγώ έχω το μονοπώλιοτης αλήθειας, εσύ είσαι προδότης, αν δεν υπογράψεις δήλωση μετανοίας δεν σου μιλάω. Αυτό δεν θα κάνεις. Και το αποδείξαμε την προηγούμενη εβδομάδα, δεν ξέρω αν το προσέξατε, δεν είχατε λόγο να το προσέξετε, μπορεί να το προσέξατε έδωσα μια συνέντευξη στο TVXS, στους συναδέλφους στο TVXS και με ρώτησαν το ίδιο ερώτημα, θα μιλούσατε μαζί τους και λέω βεβαίως θα μιλούσαμε, έχουμε υποχρέωση να μιλήσουμε, όσο δύσκολο και να είναι, δεν είναι εύκολο αλλά θα μιλούσαμε και μάλιστα κάναμε μια πρόταση που νομίζω ότι είναι πολύ έντιμη. όπως σας είπα και πριν, την επόμενη εβδομάδα έχουμε συνέδριο.Παρασκευή 8 ξεκινάει το συνέδριο. Είπαμε, θα καλέσουμε εκπροσώπους κομμάτων πολιτιστικών και ρευμάτων, σχημάτων, φορέων, πείτε το όπως θέλετε, να έρθουν να μας πουν τι πιστεύουν ότι πρέπει να γίνει. Αφήστε το παρελθόν. Εκεί μπορεί στα ενενήντα μας να συνεχίσουμε να τσακωνόμαστε για το τι έπρεπε να έχει γίνει το βράδυ του δημοψηφίσματος. Ωραία. Θα συνεχίσουμε να διαφωνούμε, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για αυτό. Αλλά μπορούμε να συζητήσουμε τώρα τι θα κάνουμε με το χρηματιστήριο της ενέργειας. Τι θα κάνουμε με τα κόκκινα δάνεια, με το ΦΠΑ. Θα πάμε συναινετικά με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δηλαδή ό,τι μας πει θα πρέπει να δίνουμε πάλι στους τραπεζίτες και να μην πω τι θα παίρνουμε πίσω από αυτούς.

Να μην το συζητήσουμε;. Ελάτε να μας καταθέσετε τις προτάσεις. Και βγήκε ο κύριος Χαρίτσης την περασμένη Παρασκευή , στη διάρκεια μιας συνάντησης που είχαμε συζήτηση με την αριστερά, με ανθρώπους εκτός του ΜέΡΑ25 και δηλώνει στο Open με το ΜέΡΑ25 ποτέ. Οπότε νομίζω ότι κλείσανε την πόρτα εκείνοι.

• Τον ΣΥΡΙΖΑ θα τον καλέσετε στο συνέδριό σας;

Εμείς, κοιτάξτε, καλούμε τα κόμματα έτσι και αλλιώς. Στο προηγούμενο συνέδριό μας είχαμε καλέσει και την ΝΔ προφανώς. Την αστική ευγένεια την έχουμε. Αλλά το πρόβλημα που έχουν οι αποχωρήσαντες είναι το εξής.Νομίζω ότι είναι ένα υπαρξιακό πρόβλημα το οποίο έχουν και αυτή τη στιγμή το λέω με αγάπη, δεν το λέω αντιπολιτευτικά απέναντί τους. Απ’ τη μία μεριά θέλουν να πουν και το λένε ότι γίνανε λάθη κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ 2015-2019 και ότι εκείνοι θέλουν να προασπίσουν το αριστερό προφίλ το οποίο καταρρακώθηκε με τις κυβερνητικές αποφάσεις εκείνης της περιόδου. Από την άλλη μεριά, την ίδια στιγμή, θέλουν να υπεραμυνθούν το έργο της κυβέρνησης 2015-2019, λέγοντας ότι ο Κασσελάκης το προδίδει. Αυτό είναι μια τεράστια αντίφαση.Πρέπει να τον ξεπεράσουν μόνο τους. Πριν έρθουν να μιλήσουν εμάς.

• Κύριε Βαρουφάκη, σας ευχαριστούμε πολύ.

Εγώ σας ευχαριστώ.
Γραμματέας του ΜέΡΑ25. Καλά το είπες τώρα.

• Καλή επιτυχία στο συνέδριό σας.

Ευχαριστούμε πολύ.

• Να πούμε ότι αμέσως μετά το συνέδριό σας με μεγάλη χαρά θα σας περιμένουμε να μας πείτε πού καταλήξατε και αν αυτό μπορεί να ανοίγει και δρόμους συνεργασιών.Εμείς παρακολουθούμε με το μεγαλύτερο δυνατό ενδιαφέρον το χώρο.

Σας ευχαριστώ.

Χαράλαμπος Γεωργούλας: Οι συνθήκες ωριμάζουν γρηγορότερα, οι ανάγκες γίνονται πιο πιεστικές

Χαράλαμπος Γεωργούλας *

Όταν οι συνθήκες ωριμάζουν, τα γεγονότα τρέχουν με ταχύτητες που δεν τις προλαβαίνουν όχι μόνο οι προβλέψεις μας, αλλά ακόμα και οι μύχιες επιθυμίες μας. Η προαναγγελθείσα συγκρότηση κοινοβουλευτικής ομάδας από όσους βουλευτές/τριες έχουν μέχρι στιγμής εγκαταλείψει τον –αγνώριστο πια– ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δρομολογεί εξελίξεις που μέχρι χτες φαινόταν ότι θα χρειαστούν αρκετό χρόνο.

Η αρχή έγινε

Η συγκρότηση κοινής κοινοβουλευτικής ομάδας απαιτεί ικανό βαθμό συνεννόησης και σύμπτωσης στα βασικά, ώστε να εξασφαλίσει τη λειτουργική οργάνωσή της, τη δόμησή της και την άρθρωση ενιαίου πολιτικού λόγου. Στην κοινή συνείδηση δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι θα καταγραφεί σαν ισχυρή προκαταβολή κόμματος. Και αυτό θα ικανοποιήσει μεγάλη μερίδα όσων λογικά προσβλέπουν σε μια τέτοια εξέλιξη ως αναγκαία και ικανή συνθήκη για την ανασυγκρότηση του πολιτικού χώρου της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, με όλη την ευρύτητα στη σύνθεση και την κοινωνική απεύθυνση που ιστορικά του αντιστοιχεί.

Άλλωστε, μια τέτοια εξέλιξη μόνο σαν αναμενόμενη θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί και από τους τρίτους, από τη στιγμή που τα συνθετικά μέρη μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες συνοικούσαν στο ίδιο κόμμα και αντιδρούσαν με ομόλογους τρόπους στη ραγδαία απομάκρυνσή του από τον ιδρυτικό χαρακτήρα του. Διαφορές μπορεί να υπάρχουν και ενδέχεται να αναδειχθούν νέες, αλλά η συσπείρωση γύρω από την υποψηφιότητα Αχτσιόγλου τη δεύτερη Κυριακή προδίκαζε ήδη τις δυνατότητες νέων συνθέσεων και οπωσδήποτε τη δυνατότητα συνύπαρξης σε ενιαίο κόμμα.

Η διατύπωση του Ευκλείδη Τσακαλώτου «κάτι περισσότερο από φόρουμ διαλόγου, κάτι λιγότερο από κόμμα» μοιάζει να γίνεται πραγματικότητα γρηγορότερα από το αναμενόμενο. Όχι μόνο ως προς το δεύτερο σκέλος της, αλλά και ως προς το πρώτο. Μια διαδικασία ανασυγκρότησης, καθώς προχωρεί, για να πείθει και να κινητοποιεί τις ευρύτερες δυνατές κοινωνικές δυνάμεις, ιδίως εκείνες που επιφυλάσσονται και απέχουν, χρειάζεται να είναι όσο το δυνατόν πιο ανοιχτή στον διάλογο και την κοινή δράση με στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή ενίσχυση αυτού του πόλου συσπείρωσης που έχει αρχίσει ήδη να διαμορφώνεται.

Ευρωεκλογές: τόσο μακριά, αλλά και τόσο κοντά

Είναι ευτυχής συγκυρία ότι η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα γίνει στις ευρωεκλογές. Με τον ειδικό χαρακτήρα που έτσι κι αλλιώς έχουν και, επίσης, εξ αιτίας της συγκυρίας στην οποία πραγματοποιούνται, δηλαδή αμέσως μετά και όχι ταυτόχρονα ή λίγο πριν από τις ελληνικές βουλευτικές. Για να δανειστούμε το σχήμα λόγου του Ευκλείδη, χρονικά τοποθετούνται τόσο μακριά, ώστε να μπορεί να υπάρξει ο αναγκαίος διάλογος που θα καταλήξει σε κοινή εκλογική δράση, αλλά πολύ κοντά για την ίδρυση ενός νέου κόμματος που θα συμμετάσχει σ’ αυτές. Δεν αποκλείεται, βέβαια, με την ταχύτητα που εξελίσσονται τα πολιτικά πράγματα, να πέσουμε έξω και σ’ αυτή την πρόβλεψη. Πάντως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στην εκλογική αναμέτρηση αυτή θα δοθεί έτσι κι αλλιώς η δυνατότητα να επαληθευτεί η δημοσκοπική διαπίστωση της ύπαρξης ικανού χώρου για την ανάπτυξη και τη θετική υποδοχή της σύγχρονης ανανεωτικής και ριζοσπαστικής εναλλακτικής πολιτικής πρότασης της Αριστεράς στα αριστερά του Κέντρου και μέχρι το ΚΚΕ.

Η επαλήθευση αυτή μπορεί να γίνει με ευνοϊκούς πολιτικούς όρους για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί λόγω του ειδικού χαρακτήρα των εκλογών αυτών –δεν κρίνεται το ζήτημα της κυβέρνησης και μόλις έχει αναδειχθεί κυβέρνηση από πρόσφατες εκλογές– μπορεί να υπάρξει ευκολότερα συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων σε ένα ψηφοδέλτιο ριζοσπαστικό της Αριστεράς, της Οικολογίας, του Φεμινισμού. Δεύτερον, γιατί στα επίδικα της ευρωπαϊκής πολιτικής υπάρχουν πολύ περισσότερα πεδία συμπτώσεων, πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες συγκλίσεων. Και, ειδικά για τις δυνάμεις της Αριστεράς και της Οικολογίας, είναι δεδομένο το εύφορο έδαφος της μακρόχρονης συνεργασίας τους στο πλαίσιο της κοινής ευρωομάδας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.

Το άλλο ήμισυ του παντός

Θα ήταν ίσως πολύ χρήσιμη αυτή τη στιγμή η συγκρότηση μεικτών ομάδων όχι μόνο για την επεξεργασία και την αντιμετώπιση των πολιτικών ζητημάτων που ανακύπτουν εντός ή εκτός Βουλής, αλλά και για τη διερεύνηση και προετοιμασία του εδάφους εν όψει των ευρωεκλογών. Αυτό δεν θα ικανοποιήσει μόνο τις ανάγκες που προκύπτουν στα συγκεκριμένα πεδία, αλλά και το κοινό αίσθημα του κόσμου της Αριστεράς, που στο σύνολό του σχεδόν δεν αντιμετωπίζει αυτή τη δύσκολη χωριστική διαδικασία με πνεύμα πεσιμιστικό. Αντίθετα, το κάνει με αγωνιστική διάθεση για τη διεκδίκηση του κοινωνικού ρόλου και του πολιτικού χώρου μιας σύγχρονης ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς στις νέες συνθήκες, που χωρίς τη θέλησή τους έχουν διαμορφωθεί.

Αν αληθεύει η γνωστή ρήση «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός», τότε το αποφασιστικό βήμα έχει γίνει. Αλλά η όποια σοφία κλείνει μέσα της η συγκεκριμένη διαπίστωση, έγκειται και στο ότι το κάθε φορά άλλο «ήμισυ» βρίσκεται εκεί και μας θυμίζει ότι περιμένει την επιθυμητή και αναγκαία ολοκλήρωσή του.

ΥΓ. Ο άνθρωπος που ήρθε για να τα αλλάξει όλα, άλλαξε μόνο τη ματιά με την οποία ένας, κατά οποιαδήποτε έννοια, προοδευτικός πολιτικός ηγέτης μπορεί να βλέπει τα πράγματα. Εξυμνώντας την παλιά καλή Ελλάδα των νοικοκυραίων έδειξε δύο πράγματα: ένα, ότι αγνοεί πως, τουλάχιστον για τους από κάτω, δεν υπήρξε ποτέ, ήταν ένας διαρκής αγώνας επιβίωσης για όσους «δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό», και, δύο, ότι ο δήθεν προοδευτικός λαϊκισμός του είναι η άλλη όψη του κοινωνικού συντηρητισμού.

Χαράλαμπος Γεωργούλας / Η ΕΠΟΧΗ

Ο Αλέξης Χαρίτσης πρόεδρος της ΚΟ των «11» - Την Δευτέρα 4/12 το όνομά της

Όπως αποφάσισαν σε σύσκεψη που είχαν χθες στο γραφείο της Θεανώς Φωτίου στα Εξάρχεια, ο Αλέξης Χαρίτσης αναλαμβάνει πρόεδρος της ΚΟ των «11» , κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι αναλαμβάνουν οι Ευκλείδης Τσακαλώτος, Νάσος Ηλιόπουλος και γραμματέας της ΚΟ η Πέτη Πέρκα.....

Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των βουλευτών που αποχώρησαν από το ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ ορίστηκε ο βουλευτής Μεσσηνίας και πρώην Υπουργός Αλέξης Χαρίτσης, μετά από συνεδρίαση που πραγματοποίησαν στα Εξάρχεια οι 11 βουλευτές.

Το προεδρείο της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας έχει ως εξής:

• Πρόεδρος Κ.Ο.: Αλέξης Χαρίτσης
• Κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι: Ευκλείδης Τσακαλώτος, Νάσος Ηλιόπουλος
• Γραμματέας Κ.Ο.: Πέτη Πέρκα

Οι βουλευτές που συγκροτούν τη νέα κοινοβουλευτική ομάδα είναι οι:

1. Αναγνωστοπούλου Σία, 
2. Αχτσιόγλου Έφη, 
3. Ζεϊμπέκ Χουσεΐν, 
4. Ηλιόπουλος Νάσος, 
5. Πέρκα Πέτη, 
6. Τζανακόπουλος Δημήτρης, 
7. Τζούφη Μερόπη, 
8. Τσακαλώτος Ευκλείδης, 
9. Φερχάτ Οζγκιουρ, 
10. Φωτίου Θεανώ, και 
11. Χαρίτσης Αλέξης.

Ουσιαστικά, οι δύο βουλευτές της «Ομπρέλας», Ευκλείδης Τσακαλώτος και Πέτη Πέρκα, έλαβαν ρόλους στη νέα κοινοβουλευτική ομάδα.

Η επίσημη ανακοίνωση μαζί με το όνομα της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας θα γίνει την ερχόμενη Δευτέρα (4/12).

Ποιος είναι ο πρόεδρος της ΚΟ των «11»

Ο Αλέξης Χαρίτσης γεννήθηκε το 1977 και μεγάλωσε στην Καλαμάτα.

Είναι βουλευτής Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ από τον Ιούλιο του 2019.

Το διάστημα 2015-2019 διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών, Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης (αρμόδιος για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ, για θέματα βιομηχανίας και για την Αναπτυξιακή Στρατηγική), Υφυπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ.

Είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ από το 2013.

Aπόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, με ειδίκευση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.

Έχει εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα σε θέματα ενέργειας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Αννέτα Καββαδία: «Εσείς, πόσο ασφαλείς αισθάνεστε σήμερα;»

Ησυχία, τάξη και ασφάλεια. Ασφάλεια παντού. Ασφάλεια με τη μορφή διαρκώς πολλαπλασιαζόμενων αστυνομικών σωμάτων με ευφάνταστες ονομασίες. Ασφάλεια με τη μορφή βίαιης καταστολής κάθε λογής «ταραξιών» και «μπαχαλάκηδων». Η Ελλάδα φρούριο, τα σύνορα απαραβίαστα. Δεν περνάει κανείς ξένος, αλλόφυλος, αλλόθρησκος....

Αννέτα Καββαδία *

Ησυχία, τάξη και ασφάλεια. Ασφάλεια παντού. Ασφάλεια με τη μορφή διαρκώς πολλαπλασιαζόμενων αστυνομικών σωμάτων με ευφάνταστες ονομασίες. Ασφάλεια με τη μορφή βίαιης καταστολής κάθε λογής «ταραξιών» και «μπαχαλάκηδων». Η Ελλάδα φρούριο, τα σύνορα απαραβίαστα. Δεν περνάει κανείς ξένος, αλλόφυλος, αλλόθρησκος. Κι αν τυχόν περάσει –και δεν καεί με τραγικό τρόπο σε κάποια πυρκαγιά– ξέρουμε πώς να τον γυρίσουμε εκεί απ’ όπου ήρθε, χωρίς πολλά-πολλά, ακόμα κι αν αυτό δεν είναι, με την αυστηρή έννοια του όρου, απολύτως νόμιμο. Είμαστε η αδιαπέραστη ασπίδα της Ευρώπης. Κοιμηθείτε ήσυχοι, η πατρίδα φυλάσσεται, οι φύλακες έχουν γνώση και επαγρυπνούν.

Είναι γνωστό το παραμύθι που πουλάει η κυβέρνηση της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ακόμα, όμως, κι αν παραβλέψει κανείς ότι πρόκειται ακριβώς για αυτό, για ένα κακό παραμύθι, και ότι στην πραγματικότητα είμαστε όλ@ εξαιρετικά ευάλωτ@, αν όχι απροστάτευτ@, απέναντι στην υπαρκτή εγκληματικότητα (θέμα άλλου άρθρου αυτό), η ουσία παραμένει: ποτέ στην πρόσφατη ιστορία δεν νιώσαμε μεγαλύτερη ανασφάλεια απ’ όσο στις μέρες μας.

Ασφάλεια vs καταστολής

Πρόκειται, προφανώς, για μια διαπίστωση που δεν ισχύει μόνο στα καθ’ ημάς, αλλά συναντάται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρωτοτυπεί όταν επιδιώκει να στρέψει την προσοχή της κοινωνίας στον «Άλλον» που δήθεν την απειλεί –και από τον οποίο ο ίδιος και η κυβέρνησή του, υποτίθεται, μας προστατεύουν. Το ίδιο κακόγουστο έργο παίζεται και αλλού. Μάλιστα, με τόσο μεγαλύτερη ένταση όσο μεγαλύτερη είναι η οικονομική επισφάλεια και όσο χαμηλότερο το βιοτικό επίπεδο. Και δεν είναι, ασφαλώς, η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει στο ιστορικό συνεχές, μάλλον πρόκειται για τον κανόνα.

Έναν κανόνα που έρχεται να επιβεβαιώσει την ανάγκη η Αριστερά να επανανοηματοδοτήσει, πλέον, την έννοια της ασφάλειας, η οποία –στον αντίποδα της δεξιάς, νεοφιλελεύθερης θεώρησης που τη θέλει να αρχίζει και να τελειώνει στην καταστολή– οφείλει να αποτελέσει εκείνη τη συνθήκη, εκείνο το προστατευτικό πλέγμα που, μέσω της ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους, θα μεριμνήσει για την ευζωία των πολιτών. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, το –χωρίς σειρά αξιολόγησης– τετράπτυχο: υγεία, παιδεία, εργασία, στέγη, συμπυκνώνει το τι θεωρείται σήμερα ασφάλεια. Και όχι τυχαία.

Υγεία: Υποτίθεται ότι είναι γερά εδραιωμένη στην ευρωπαϊκή έννομη τάξη και στον ευρωπαϊκό πολιτικό διάλογο η αρχή ότι ένα σύγχρονο κράτος οφείλει να εξασφαλίζει στους πολίτες του υψηλού επιπέδου υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, από την πρόληψη ως τη θεραπεία, στο πλαίσιο ενός δημόσιου συστήματος υγείας που χρηματοδοτείται από τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές των πολιτών, και συνεπώς προσφέρεται δωρεάν. Η πανδημία του Covid επιβεβαίωσε με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι αυτό, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα, απλώς δεν ισχύει.

Παιδεία: Εδώ δεν εννοούμε μόνο την παραδοσιακή έννοια της παιδείας, δηλαδή τη δωρεάν υποχρεωτική εκπαίδευση και τα δημόσια πανεπιστήμια. Στην εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης και της αλματώδους προόδου στην επιστήμη και την τεχνολογία, η Ευρώπη –που υποτίθεται θέλει να ηγείται σε αυτούς τους τομείς παγκοσμίως– δεν επενδύει στη μόρφωση και την εκπαίδευση των ευρωπαίων. Ούτε στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, ούτε στις θετικές. Μας λένε ότι όλα αυτά θα γίνουν μέσω των επενδύσεων της ιδιωτικής αγοράς, αλλά αυτό είναι ψέμα. Οι ίδιες οι χώρες που πρωτοστατούν στην επιστήμη και την τεχνολογία, οι ΗΠΑ και η Κίνα, το κάνουν μέσω κολοσσιαίων δημόσιων επενδύσεων. Στην Ευρώπη, οι ήδη επιβαρυμένοι οικογενειακοί προϋπολογισμοί πασχίζουν για να μορφώσουν τις νεότερες γενιές.

Εργασία: Εδώ περιττεύουν τα πολλά λόγια, είναι η καθημερινή πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια εργαζόμενοι και εργαζόμενες, την ώρα που συνεχώς εφευρίσκονται νέες και εξαιρετικά ευφάνταστες μορφές «ευέλικτης» (δηλαδή εντελώς απορυθμισμένης) εργασίας. Συμβάσεις μηδενικών ωρών, μερική απασχόληση που στην πράξη είναι ολική, κατάργηση των υπερωριών και των πληρωμένων αδειών, μέχρι τους «freelance συνεργάτες» ψηφιακών πλατφορμών διανομής. Η εργασιακή ανασφάλεια στα ύψη, με τα εργατικά ατυχήματα, συχνά θανατηφόρα, να είναι πια καθημερινά.

Στέγη: Την εποχή του Airbnb και της βραχυχρόνιας μίσθωσης, την εποχή του gentrification –για χάρη του τουρισμού– άλλοτε οικιστικών περιοχών των ευρωπαϊκών πόλεων, την εποχή της μετεωρικής ανόδου των τιμών αγοράς και μίσθωσης κατοικίας, οι ευρωπαίοι, και κυρίως νέοι άνθρωποι, απλώς αδυνατούν να βρουν τη δική τους στέγη. Και μένουν, για όλο και περισσότερο, στο παιδικό τους δωμάτιο. Την ίδια ώρα, η Ευρώπη προβληματίζεται, υποτίθεται, για το δημογραφικό πρόβλημα και τη γήρανση του πληθυσμού και αναζητά εναγωνίως τρόπους να ενθαρρύνει την αύξηση των γεννήσεων. Με αναποτελεσματικά ημίμετρα.

Ταξική η ανάγκη

Υπήρξε εποχή που αυτά τα τέσσερα στοιχεία, που σήμερα συνιστούν επείγοντα ζητούμενα, θεωρούνταν δεδομένα και αυτονόητα. Συνιστούσαν τον πυρήνα του περίφημου και αλήστου μνήμης Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου, το καύχημα και το σύμβολο της μεταπολεμικής οικονομικής ευμάρειας της ευρωπαϊκής ηπείρου –ή, τουλάχιστον, του δυτικού της μέρους.

Το εν λόγω Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο συνδυάστηκε, και με τη σειρά του τροφοδότησε την αλματώδη οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη αυτών των κρατών. Και μπορεί, σε κάποιο βαθμό, να ήταν αποτέλεσμα της αγωνίας των κυβερνήσεων της Δυτικής Ευρώπης να μην μπουν στους πληθυσμούς τους «περίεργες» και «λίαν επικίνδυνες» ιδέες περί σοσιαλισμού, με δεδομένο το… φόβητρο της ΕΣΣΔ, κυρίως ωστόσο ήταν αποτέλεσμα της οργανωμένης διεκδίκησης από την πλευρά των ευρωπαίων εργαζομένων. Τη νέα πραγματικότητα των οποίων οφείλει να αφουγκραστεί η Αριστερά και να γίνει αυτή ο φορέας έκφρασης των αιτημάτων τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ασφάλεια –επανανοηματοδοτημένη– οφείλει να απεμπλακεί από την ιδεολογική της κατάχρηση, να διαχωριστεί από την έννοια της καταστολής και να γίνει βασικό δημόσιο αγαθό και ευθύνη. Κάτι που μπορεί να ευδοκιμήσει μόνο σε συνθήκες ανασυγκρότησης και ανασύνθεσης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

________________________________________  

Η Αννέτα Καββαδία είναι Ελληνίδα δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ, και πολιτικός, πρώην βουλευτής Β΄ Αθηνών εκλεγμένη με τον ΣΥΡΙΖΑ, πρόσφατα εντάχθηκε στην Κ.Ο. των «11».

Αννέτα Καββαδία / Η ΕΠΟΧΗ

ΔΕΕ: Μία δημόσια υπηρεσία δύναται να απαγορεύσει τη χρήση θρησκευτικών συμβόλων στους εργαζομένους της

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης - ΔΕΕ, στο οποίο προσέφυγε εργατικό δικαστήριο της Λιέγης, έκρινε ότι «η πολιτική αυστηρής ουδετερότητας που μία δημόσια υπηρεσία επιβάλλει στους εργαζομένους της (...) μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενικά δικαιολογημένη βάσει νόμιμου σκοπού».

Η ευρωπαϊκή δικαιοσύνη έκρινε σήμερα ότι μία δημόσια υπηρεσία δύναται να αποφασίσει την επιβολή απαγόρευσης της χρήσης θρησκευτικών συμβόλων στο σύνολο των εργαζομένων, περιλαμβανομένων και όσων δεν έρχονται σε επαφή με το κοινό, εκδικάζοντας προσφυγή για την ισλαμική μαντίλα.

«Για την δημιουργία ενός τελείως ουδέτερου διοικητικού περιβάλλοντος, μία δημόσια υπηρεσία μπορεί να απαγορεύσει την εμφανή χρήση στους χώρους εργασίας οποιουδήποτε συμβόλου που αποκαλύπτει φιλοσοφικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις», αναφέρεται στην απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωση. 

Η ευρωπαϊκή δικαιοσύνη έχει αποφανθεί επανειλημμένως για περιπτώσεις απαγόρευσης της ισλαμικής μαντίλας σε ιδιωτικούς χώρους εργασίας, αλλά είναι η πρώτη απόφαση που η απόφαση αφορά δημόσια υπηρεσία.

Η κοινότητα της Ανς στο Βέλγιο απαγόρευσε το 2021 σε μία από τις υπαλλήλους της, η οποία εργάζεται κυρίως χωρίς να έρχεται σε επαφή με το κοινό, να φορά ισλαμική μαντίλα στο χώρο εργασίας της.
Η κοινότητα τροποποίησε τον κανονισμό της για να επιβάλει στους εργαζομένους της την υποχρέωση τήρησης απόλυτης ουδετερότητας, απαγορεύοντας «κάθε μορφή προσηλυτισμού» και απαγορεύοντας «την επίδειξη οποιουδήποτε εμφανούς συμβόλου» ιδεολογικού ή θρησκευτικού δεσμού. Η απαγόρευση αφορά και τους εργαζόμενους που δεν έρχονται σε επαφή με το κοινό.

Η υπάλληλος προσέφυγε στην δικαιοσύνη υποστηρίζοντας την θέση ότι η απαγόρευση είναι διακριτικού χαρακτήρα και παραβιάζει την θρησκευτική της ελευθερία.

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο οποίο προσέφυγε εργατικό δικαστήριο της Λιέγης, έκρινε ότι «η πολιτική αυστηρής ουδετερότητας που μία δημόσια υπηρεσία επιβάλλει στους εργαζομένους της (...) μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενικά δικαιολογημένη βάσει νόμιμου σκοπού».

Το Δικαστήριο κρίνει «επίσης θεμιτή την επιλογή άλλης δημόσιας υπηρεσίας υπέρ μίας πολιτικής που επιτρέπει κατά γενικό και αδιαφοροποίητο τρόπο την χρήση εμφανών συμβόλων φιλοσοφικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων, και στις περιπτώσεις επαφής με το κοινό, αλλά και απαγόρευσης της χρήσης τέτοιων συμβόλων μόνο σε καταστάσεις που αφορούν τέτοιες επαφές (με το κοινό)». 

«Κάθε κράτος μέλος και κάθε υποκρατικός οργανισμός στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του διαθέτουν διακριτική ευχέρεια στον προσδιορισμό της έννοιας της ουδετερότητας της δημόσιας υπηρεσίας που επιθυμούν να προωθήσουν στον χώρο εργασίας, αναλόγως του συγκεκριμένου πλαισίου εκάστης», αναφέρεται στην απόφαση του Δικαστηρίου. 

Στην απόφαση διευκρινίζεται ότι ο στόχος αυτός «θα πρέπει να επιδιώκεται κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό και τα υιοθετούμενα μέτρα για την επίτευξή του θα πρέπει να περιορίζονται στο αυστηρά απαραίτητο», καθώς επίσης και ότι «επαφίεται στις εθνικές δικαστικές αρχές να επαληθεύουν την τήρηση αυτών των όρων».

Τον Μάρτιο 2017, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχε αποφανθεί για δύο υποθέσεις μουσουλμάνων γυναικών στο Βέλγιο και την Γαλλία αντίστοιχα που είχαν απολυθεί διότι αρνήθηκαν να αφαιρέσουν την ισλαμική μαντίλα. Το Δικαστήριο είχε κρίνει τότε ότι ο εσωτερικός κανονισμός μίας επιχείρησης μπορεί, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να προβλέπει την απαγόρευση εμφανούς χρήσης θρησκευτικών ή πολιτικών συμβόλων.

Υπενθυμίζεται ότ το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ, γνωστό και ως Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, πρώην Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων) είναι το ανώτατο δικαιοδοτικό όργανο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποστολή του είναι να ερμηνεύει και να εφαρμόζει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και χαρακτηρίζεται από τη σύνθετη φύση του και την υπερεθνική του λειτουργία και εξουσία.

Το ΔΕΕ εδρεύει στο Λουξεμβούργο και περιλαμβάνει δύο δικαιοδοτικά όργανα, το Δικαστήριο και το Γενικό Δικαστήριο, καθώς το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης καταργήθηκε από την 1η Σεπτεμβρίου του 2016. Οι αποφάσεις των δύο αυτών δικαιοδοτικών οργάνων είναι δεσμευτικές για τα κράτη μέλη. Επειδή το κάθε κράτος μέλος έχει τη δική του γλώσσα και το δικό του νομικό σύστημα, το ΔΕΕ είναι ένα πολύγλωσσο κοινοτικό όργανο. Ως εκ τούτου, καθεμία από τις κοινοτικές γλώσσες μπορεί να είναι η γλώσσα της δικαστικής διαδικασίας.

Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Η δική μας Αριστερά έχει να προσφέρει πολλά»

Ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δίνει σειρά απαντήσεων για το περίφημο μαξιλάρι των 37 δισ. ευρώ, αναφέροντας πως όλες οι κινήσεις γι’ αυτό ήταν εν γνώσει του Αλέξη Τσίπρα. Μετά την αποχώρησή του από το κόμμα δηλώνει ότι κοιτάζει μπροστά αλλά μιλάει και για τον ΣΥΡΙΖΑ που άφησε πίσω, ενώ απαντά και για τη βουλευτική έδρα την οποία δεν επέστρεψε. Τέλος, για την επόμενη μέρα θεωρεί δεδομένη τη συνεργασία με την ομάδα των «6 συν 6» και προσθέτει ότι «χρειάζεται ανοιχτή καρδιά για να ξεπεραστούν με δημιουργικό τρόπο οι διαφωνίες του παρελθόντος».

 

• efsyn: Πώς αισθάνεστε να βρίσκεστε πλέον εκτός ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., όντας ανεξάρτητος βουλευτής; Όχι μόνο πολιτικά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο…

 

Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Κοιτάζω μπροστά. Όχι επειδή είμαι «αγκυλωμένος στις προκαταλήψεις του παρελθόντος», όπως θα έλεγαν οι θιασώτες του ακραίου Κέντρου, αλλά επειδή πιστεύω βαθύτατα ότι η δική μας Αριστερά έχει πολλά να προσφέρει στα μεγάλα επίδικα της εποχής. Η πολιτική κατάσταση, παγκοσμίως θα έλεγα, είναι ρευστή και αυτό το φαινόμενο θα ξεπεραστεί όταν δημιουργηθεί ένα νέο αφήγημα, στηριζόμενο σε ένα νέο κοινωνικό μπλοκ εξουσίας, που θα απαντά όχι μόνο στα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων, αλλά και στις μεγάλες προκλήσεις της πράσινης μετάβασης, της θωράκισης της δημοκρατίας και του ρόλου της τεχνητής νοημοσύνης. Και όπως έχω πει επανειλημμένα τις τελευταίες εβδομάδες, το νέο δεν μπορεί να προκύψει με έναν συνεχόμενο εμφύλιο με το παλιό, αλλά χτίζοντας το νέο με ριζοσπαστικό, αλλά και ρεαλιστικό τρόπο.»

 

• efsyn: Αμφιταλαντευτήκατε να πείτε το «ώς εδώ»; Πολλοί λένε ότι θα μπορούσατε να μείνετε στο κόμμα και να δώσετε τις μάχες σας με πολιτική κριτική στη νέα ηγεσία και τους χειρισμούς της.

 

Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Αμφιταλαντευτήκαμε όλοι, και εμείς που φύγαμε και άλλοι που το σκέφτονται και εκείνοι που θα παραμείνουν. Βλέπετε, τον ΣΥΡΙΖΑ τον δημιουργήσαμε πολλοί και πολλές, τον χτίσαμε σε πλειοψηφικό κόμμα της Αριστεράς ξεκινώντας από πολύ χαμηλή βάση. Δεν είναι το «κόμμα που μας έλαχε» αλλά το σπίτι που φτιάξαμε. Δεν είναι εύκολο να φεύγεις από το σπίτι σου ακόμα και όταν σου κάνουν έξωση. Από την άλλη δεν μπορείς να παραμείνεις σε ένα κόμμα που δεν θυμίζει σε τίποτα αριστερό κόμμα, την ιδρυτική του συνθήκη δηλαδή, πόσο μάλλον σε ένα κόμμα τοξικό, αυταρχικό, ανθρωποφαγικό. Μπορούμε να συνυπάρξουμε με τις διαφορετικές απόψεις στο ίδιο κόμμα, το κάναμε πάντα στη διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορούμε να συγκατοικούμε με ανθρώπους που δεν σέβονται τον πολιτικό μας πολιτισμό, που προσπαθούν να επιβληθούν με κάθε μέσο.

 

• efsyn: Οι πρώην εσωκομματικοί σας αντίπαλοι παρουσιάζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βίντεο στο οποίο εμφανίζεστε πριν από λίγους μήνες να ζητάτε να παραδώσει την έδρα του στο κόμμα ο κ. Γεωργούλης. Σας εγκαλούν γιατί δεν παραδώσατε τη δική σας. Τι απαντάτε;

 

Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Οι συγκρίσεις ανόμοιων καταστάσεων είναι μια παλιά μέθοδος παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού. Αντιπαρέρχομαι λοιπόν την προπαγάνδα για να πάμε στην πολιτική ουσία του ζητήματος. Δεν αλλάζω ούτε θέσεις, ούτε ιδεολογικό χώρο. Παραμένω σταθερά προσηλωμένος στους λόγους, στις αξίες, στις πολιτικές θέσεις για τις οποίες με εξέλεξαν οι χιλιάδες συμπολίτες μας να τους εκπροσωπήσω. Σταθερός στον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση και την υπόθεση της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής Αριστεράς. Δεν διαψεύδω την επιλογή τους, αντίθετα κάνω ό,τι μπορώ για να την επαληθεύσω σε κάθε συνθήκη»

 

• efsyn: Αισθάνεστε υπονομευτής του Αλέξη Τσίπρα;

 

Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Αντιλαμβάνομαι ότι η ηγετική ομάδα του κ. Κασσελάκη το πιστεύει ακράδαντα. Εξάλλου με αυτή τη ρητορική πορεύονται τα τελευταία χρόνια, με αυτή τη ρητορική εξελέγη και ο κ. Κασσελάκης πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Το δυστύχημα είναι, όπως έγραψε ο Γ. Σταθάκης σε πρόσφατο άρθρο του, ότι ένα μέρος του αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρεύματος εισχώρησε εντός των τειχών.

Η ρητορική της υπονόμευσης του Αλ. Τσίπρα συμπεριλαμβάνει σχεδόν ολόκληρη την κυβέρνηση της περιόδου 2015-2019. Βέβαια οι ισχυρισμοί αυτοί καταρρίπτονται πολύ εύκολα. Πρώτα από όλα, για όσους λένε ότι έφταιγα εγώ ή κάποιοι άλλοι υπουργοί που χάσαμε το 2019, να θυμίσω ότι σε εκείνες τις εκλογές πήραμε 32%. Προφανώς η υλοποίηση του μνημονίου είχε κόστος και οδήγησε στην ήττα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε για εκλογική κατάρρευση.

Για την περίοδο 2019-2023 το πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι καλλιεργήθηκε ένα κλίμα αρχηγισμού, όπου κάθε διαφορετική άποψη θεωρούνταν υπονομευτική. Βασικός λόγος ήταν η πεποίθηση στην ηγετική ομάδα –με την οποία δεν συμφωνούσα– ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα πέσει από μόνος του, σαν «ώριμο φρούτο», και συνεπώς δεν χρειαζόταν να πάρουμε θέση στα σημαντικά διλήμματα – η επιλογή ήταν να υποσχόμαστε όλα σε όλους έτσι ώστε να είναι όλοι χαρούμενοι. Αυτό όμως έπληξε την αξιοπιστία μας και έτσι απωλέσαμε την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος και ήρθε η εκλογική κατάρρευση. Μια αυτοκριτική που κάνω για τη συγκεκριμένη περίοδο ήταν ότι δεν εξέφραζα αρκετά τις συγκεκριμένες ανησυχίες μου».

 

• efsyn: Ο κ. Κασσελάκης στη συνέντευξή του στον AΝΤ1 και σε ό,τι αφορά το μαξιλάρι επέρριψε όλες τις ευθύνες σε εσάς και υποστήριξε ότι ο κ. Τσίπρας τα έκανε όλα καλά. Είχε γνώση ο κ. Τσίπρας για τη συμφωνία ή του κρύψατε κάτι; Την ενέκρινε ως πρωθυπουργός ή πράξατε αυτόνομα;
  

Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Από τη στιγμή που ανέλαβα συντονιστής της διαπραγματευτικής ομάδας την άνοιξη του 2015 και σε όλη τη διάρκεια της μετέπειτα θητείας μου ως υπουργός Οικονομικών υπήρχε μία σταθερή διαπραγματευτική ομάδα. Αυτή η ομάδα δούλευε με πολύ συνεργατικό πνεύμα και πηγαίναμε στον Αλέξη είτε όταν υπήρχαν δυσκολίες, είτε όταν υπήρχαν διαφωνίες, είτε όταν χρειαζόμασταν τη συμβολή του, κάποιες φορές για την τακτική και κάποιες φορές για τη στρατηγική που θα έπρεπε να ακολουθήσουμε.

Ο Αλέξης ήταν καλά πληροφορημένος για τις δύο εναλλακτικές που είχαμε, τη μία να ζητήσουμε μια προληπτική γραμμή πίστωσης που θα συνδεόταν με ένα νέο μνημόνιο και την άλλη μια καθαρή έξοδο με ένα μαξιλάρι που θα έδινε ασφάλεια στις αγορές. Το γεγονός ότι και η Πορτογαλία και η Ιρλανδία επέλεξαν το δεύτερο αποδομεί το επιχείρημα του κ. Μητσοτάκη ότι ο λόγος που χρειαζόμασταν μαξιλάρι έχει να κάνει με την αναξιοπιστία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι μόνο ότι ξεχνάει πως το δικό του κόμμα συνέβαλε τα μέγιστα στη χρεοκοπία της χώρας, αλλά και ότι οποιαδήποτε χώρα χρεοκοπήσει χρειάζεται χρόνο για να ξαναποκτήσει την αξιοπιστία της.

Επιπλέον ο Αλέξης Τσίπρας είχε μια καλή κατανόηση για το πώς δουλεύει το δημόσιο λογιστικό, άρα ήξερε ότι το επιχείρημα ότι θα μπορούσε να πάρουμε 7 δισ. από τα 37 και να τα επιστρέψουμε στην κοινωνία απλώς δεν ισχύει: αν ξοδεύαμε περαιτέρω από αυτά που είχαμε στον προϋπολογισμό του 2018 για το 2019, αυτά θα μετρούσαν ως δαπάνες και συνεπώς δεν θα φτάναμε στον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα και άρα η έξοδος δεν θα ήταν καθαρή. Δεν θα μας δάνειζαν οι αγορές. Και αυτό δεν είναι θέμα γνώμης, και η επαναφορά του ξανά και ξανά από την ηγετική ομάδα του κ. Κασσελάκη αποδεικνύει, μετά από τόσο μελάνι που έχει ξοδευτεί σε άρθρα, βιβλία (για μια πλήρη απάντηση σε όλα αυτά τα θέματα βλέπε το «Με την πλάτη στον τοίχο», εκδόσεις Θεμέλιο), ή βαθύτατη άγνοια ή μια αδιαφορία για την αλήθεια λόγω της λογικής της αντιπαράθεσης.

Υποψιάζομαι όμως ότι υπάρχει ένας βαθύτερος λόγος. Η επίθεση στο μαξιλάρι και στη φορολόγηση των μεσαίων τάξεων κρύβει μια αδυναμία ή απροθυμία να συζητήσει σοβαρά το θέμα της φορολογίας, το πώς χρηματοδοτείται το κοινωνικό κράτος ή οι αναγκαίες δαπάνες που χρειάζονται για την πράσινη μετάβαση. Εναν νέο φορέα της Αριστεράς δεν μπορεί να μην τον απασχολήσει αυτό το ζήτημα.»

 

• efsyn:  Ο κ. Κασσελάκης μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου «Το φαινόμενο Κασσελάκης» του Ξ. Κοντιάδη είπε ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε σωστά, ο ίδιος δεν θα είχε εκλεγεί. Εχει δίκιο;

 

Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Ακόμα και το χαλασμένο ρολόι δύο φορές την ημέρα λέει τη σωστή ώρα. Πράγματι σε ένα «κανονικό» κόμμα της Αριστεράς ο Στέφανος Κασσελάκης δεν θα μπορούσε να εκλεγεί πρόεδρος. Πόσο μάλλον που στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν υπάρχουν δημοκρατικά αντίβαρα, δεν προβλέπονται στο πρόσφατα ψηφισμένο καταστατικό, με το οποίο είχα διαφωνήσει, όπως και πολλοί άλλοι.

Ακόμα και με αυτό το καταστατικό δεν θα μπορούσε να εκλεγεί αν δεν λειτουργούσε το τραύμα της μεγάλης ήττας στις βουλευτικές εκλογές. Τα μέλη και οι ψηφοφόροι μας αναζητούσαν μια ελπίδα επανάκαμψης, ει δυνατόν αστραπιαία. Ο Στ. Κασσελάκης «πούλησε» πετυχημένα την υπόσχεση ότι αυτός θα κερδίσει τον Μητσοτάκη. Στην εξίσωση δεν πρέπει να αφαιρέσουμε το τοξικό κλίμα που δημιούργησαν οι «πιστοί» του νέου προέδρου, όχι μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και με τις εμπρηστικές δηλώσεις των στελεχών του που κατασκεύαζαν, εδώ και πολύ καιρό, τον εσωτερικό εχθρό, «τα βαρίδια και τα παράσιτα».

 

• efsyn: Πώς φαντάζεστε τη συνεργασία με τους «6+6»; Μέσω της δημιουργίας ενός νέου πολιτικού φορέα; Αν ναι, ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά του και κυρίως πώς θα γίνει ελκυστικός στους πολίτες προκειμένου να τον εμπιστευτούν;

 

Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Η συνεργασία με τους «6+6» είναι δεδομένη, όπως με πολλούς άλλους και άλλες που μας παρακολουθούν με μεγάλο ενδιαφέρον, είτε ήταν εντός του ΣΥΡΙΖΑ είτε ήταν εκτός. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι την επόμενη περίοδο, μέχρι τις ευρωεκλογές, χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω από φόρουμ διαλόγου και κάτι λιγότερο από κόμμα. Χρειάζεται ανοιχτή καρδιά, να ξεπεραστούν με δημιουργικό τρόπο οι διαφωνίες του παρελθόντος, απευθυνόμενοι σε όλο αυτόν τον κόσμο που έχει αγωνία για μια σοβαρή αντιπολίτευση, αλλά συγχρόνως μια αντιπολίτευση που μπορεί να ανταποκριθεί στα μεγάλα επίδικα της εποχής.

Είναι προφανές ότι αυτό δεν είναι αποκλειστικά δικό μου θέμα, πόσο μάλλον μιας νέας ηγετικής ομάδας. Πρέπει να δώσουμε χώρο στον κόσμο, με δημοκρατικές, συμμετοχικές, αλλά και αποτελεσματικές διαδικασίες, όπου θα αισθάνονται ότι έχουν ρόλο. Αυτό χρειάζεται έναν φορέα που θα μιλάει ιδεολογικά και πολιτικά, που θα ενεργοποιείται στα κινήματα, που θα παράγει πολιτική.»

Δημήτρης Τερζής / efsyn