Σήμερα η έκθεση του ΔΝΤ για το χρέος και την ελληνική οικονομία

Η σημερινή έκθεση του ΔΝΤ αναμένεται να περιλαμβάνει σειρά από μακροοικονομικές εκτιμήσεις, ο οποίες θα αποτελέσουν σημείο αναφοράς για την περίοδο της μεταμνημονιακής εποπτείας….

Σήμερα, Τρίτη, 31/7, στις 3 μετά το μεσημέρι παρουσιάζεται η Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Την έκθεση θα παρουσιάσει ο επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Πίτερ Ντόλμαν.

Η Έκθεση περιλαμβάνει την ανάλυση του χρέους ενώ το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου είχε συνεδριάσει την Παρασκευή για να συζητήσει το συγκεκριμένο θέμα.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, το ΔΝΤ επιβεβαίωσε τη μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους, τονίζοντας, όμως, ότι η χώρα πρέπει να παραμείνει στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων και να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει.

Η έκθεση που παρουσιάζει σήμερα το Ταμείο περιλαμβάνει μια σειρά από μακροοικονομικές εκτιμήσεις, ο οποίες αναμένεται ότι θα αποτελέσουν σημείο αναφοράς κατά τη διάρκεια της ενισχυμένης εποπτείας που θα ακολουθήσει τη λήξη του τρίτου προγράμματος.

Η Moody’s αναβάθμισε τις ελληνικές τράπεζες

Η Moody’s αναμένει αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ κατά 2% φέτος και κατά 2,2% το 2019 και δυναμική αύξηση των εξαγωγών αλλά και στον κλάδο των υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένου του τουρισμού...

Η Moody’s αναβάθμισε το outlook για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα σε θετικό από σταθερό εκτιμώντας ότι οι κίνδυνοι χρηματοδότησης και ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών θα βελτιωθούν στους επόμενους 12 με 18 μήνες.

Όπως αναφέρει το Bloomberg, η Moody’s αναμένει ότι η ελληνική οικονομία θα διατηρήσει τη θετική της δυναμική κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, υπό τον όρο ότι η κυβέρνηση θα παραμείνει δεσμευμένη στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να προσελκύσει περισσότερους ξένους επενδυτές.

Ο πιστοληπτικός οίκος αξιολόγησης προβλέπει, όπως επισημαίνεται, αύξηση του ΑΕΠ κατά 2% φέτος και κατά 2,2% το 2019, που αναμένεται να βασιστεί στη δυναμική αύξηση των εξαγωγών αλλά και στον κλάδο των υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένου του τουρισμού.

Σκόπια: Στις 30 Σεπτεμβρίου το δημοψήφισμα για το ονοματολογικό

Με το ερώτημα: «Τάσσεστε υπέρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ αποδεχόμενοι τη συμφωνία για το ονοματολογικό;», οι πολίτες της πΓΔΜ θα προσέλθουν στις κάλπες του δημοψηφίσματος για την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών...

Το κοινοβούλιο της πΓΔΜ όρισε σήμερα για τις 30 Σεπτεμβρίου την ημερομηνία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος με επίκεντρο τη συμφωνία με την Ελλάδα για το ονοματολογικό και τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της χώρας με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Όπως αναφέρει το πρακτορείο Ρόιτερς, 68 βουλευτές στο κοινοβούλιο των 120 εδρών ψήφισαν υπέρ της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος με το ερώτημα: «Τάσσεστε υπέρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ αποδεχόμενοι τη συμφωνία για το ονοματολογικό;».

Οι βουλευτές του αντιπολιτευόμενου VMRO-DPMNE αποχώρησαν από την αίθουσα του κοινοβουλίου πριν από τη ψηφοφορία διαμαρτυρόμενοι για τη διατύπωση του ερωτήματος.

«Πρόκειται για ένα ερώτημα διφορούμενο, πολυδιάστατο και σίγουρα χειριστικό» δήλωσε ο βουλευτής του VMRO-DPMNE, Ιγκόρ Γιανούσεφ.

Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ σημείωσε πριν από τη ψηφοφορία ότι το δημοψήφισμα θα έχει «συμβουλευτικό χαρακτήρα».

amna.gr

Ανέραστη γυμνότητα

Σε αλλοτινούς, κοινωνιοκεντρικούς πολιτισμούς, όπως ο ελληνικός, ο έρωτας ήταν η οδός για τη γνώση της ετερότητας, τη συναρπαγή της μοναδικότητας. Στον σημερινό, ατομοκεντρικό τρόπο ή πολιτισμό, η γνώση είναι μόνο πληροφόρηση και καθόλου σχέση, καθόλου μετοχή...

επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά *

Γ​​ράφει η Κλαρίσε Λισπέκτορ, μεγάλο όνομα του 20ού αιώνα στην τέχνη του μυθιστορήματος – αντιγράφω από το βιβλίο της «Τα κατά Α.Γ. πάθη» (εκδόσεις Αντίποδες, σε μετάφραση του Μάριου Χατζηπροκοπίου): «Πάντα έδειχνα να προτιμώ την παρωδία, μου ήταν χρήσιμη. Το να μιμούμαι τη ζωή ενδεχομένως μου έδινε σιγουριά, ακριβώς επειδή η ζωή ως μίμηση δεν ήταν η δική μου ζωή, επομένως ούτε και δική μου ευθύνη. Η απομίμηση της ζωής μού χάριζε μιαν ανάλαφρη γενικευμένη ευχαρίστηση, που ίσως να πήγαζε από το γεγονός ότι ο κόσμος δεν ταυτιζόταν με το εγώ μου, δεν ήμουν εγώ ο κόσμος, ήταν έξω από μένα και μπορούσα να τον απολαύσω. Ετσι έκανα και με τους άντρες, τους κατακτούσα χωρίς να τους ταυτίζω με το εγώ μου, μπορούσα επομένως να τους θαυμάζω και να τους αγαπώ, όπως αγαπάει κανείς ειλικρινά μιαν ιδέα: δίχως εγωισμούς. Αφού δεν ήταν δικοί μου, ποτέ δεν τους βασάνισα.

Ακριβώς όπως αγαπάμε μιαν ιδέα… Αντιμετωπίζω τον κόσμο όπως είναι: Δεν είναι το εγώ μου ούτε δικός μου. Και το εγώ μου, χάρη στη μίμηση της ζωής, ήταν σαν να μην είμαι εγώ, κάτι πιο ευρύχωρο από το να είμαι εγώ – μια ανύπαρκτη ζωή με κυριαρχούσε ολόκληρη και με μονοπωλούσε, όπως μια επινόηση».

Σκέφτομαι, πως αν η Αναγέννηση, ο Διαφωτισμός, η Νεωτερικότητα δεν ήταν εποχή, αλλά μια έλλογη αυτοσυνείδητη ύπαρξη, ένας «κοινωνικός μεταρρυθμιστής», θα δήλωνε την ταυτότητά του με τα παραπάνω λόγια της Κλαρίσε Λισπέκτορ. Θα μπορούσε ο κάθε αναγνώστης να βεβαιώσει του λόγου μου το ασφαλές, συμπεραίνοντας τον γενικό αφορισμό από μιαν ελάχιστη λεπτομερειακή παρατήρηση: Σε επόμενη έξοδό του στους δρόμους της Αθήνας η όποιου άλλου αστικού κέντρου, τώρα το κατακαλόκαιρο, να παρατηρήσει ο καθένας ψύχραιμα τις αμφιέσεις (ή ελαχιστοποιημένες περιστολές της γυμνότητας) ολόγυρά του.

Αν καταφέρουμε να μηδενίσουμε το «κοντέρ» των ηθικιστικών ή ευαγωγίας αντανακλαστικών μας, θα υποθέσουμε με ψυχραιμία δύο ενδεχόμενα εξίσου πιθανά: Ή το απλοϊκό, μη ρεαλιστικό ενδεχόμενο ότι ο θηλυκός πληθυσμός της χώρας, νεαρής και μέσης ηλικίας, κυκλοφορεί εκτός σπιτιού μόνο για να επιδείξει σκόπιμα όσα σωματικά του προσόντα είναι ικανά να εξάψουν τις αρσενικές ορέξεις. Ή ότι έχουν απλώς εγκαταλειφθεί στην εποχική («πολιτισμική») παρωδία, όπως τη σκιαγραφεί η Κλαρίσε Λισπέκτορ: Με πρόσχημα τον γενικό κανόνα («αυτό φοριέται σήμερα») απομιμούνται μια ζωή που δεν είναι δική τους, ούτε ευθύνη τους ούτε ο κόσμος τους, ούτε η ποθούμενη ίσως απόλαυσή τους. Εκδέχονται τη ζωή σαν μια επινόηση, «ακριβώς όπως αγαπάμε μια ιδέα».

Περιφέρουν το εγώ τους σεξουαλικά αποδεσμευμένο από την κοινωνική σύμβαση, αλλά ως αδίστακτη πρόκληση, προκειμένου να εισπράττει (το εγώ τους) την ένταση των ορέξεων του περίγυρου σαν ναρκισσιστική ηδονή. Σοφά είχε διαγνώσει ο Νίτσε ότι: «ξέρει καλά η σκύλα η ηδυπάθεια, να ζητιανεύει ένα κομμάτι πνεύμα, όταν της αρνούνται ένα κομμάτι κρέας». Ο ίδιος μάς βεβαίωσε, επίσης χωρίς επιφυλάξεις, ότι «στον αληθινό έρωτα η ψυχή σκεπάζει το σώμα». Δεν το σκεπάζει από ντροπή («η αγάπη ου γινώσκει την αιδώ») ούτε το εξιδανικεύει με την κρυφιότητα. Το «σκεπάζει» θα πει: χαρίζει ο αληθινός έρωτας στο αγαπημένο κορμί τη μοναδικότητα (ανομοιότητα, ενεργό ετερότητα) που μόνο η «ψυχή» αναγνωρίζει σε ένα μουσικό κομμάτι ή σε ζωγραφικό πίνακα – σε κάθε ενεργούμενη «προσωπική» ετερότητα.

Οποια «καλλονή» κι αν ποθήσει ένας άνδρας, είναι σίγουρο ότι κάποτε θα συναντήσει κάποιο συγκριτικά γοητευτικότερο βλέμμα, πιο κρουστά στήθη, πιο καλλίγραμμα πόδια. Μόνο αν του χαριστεί ο έρωτας θα ανακαλύψει, τι σημαίνει μοναδικό και ανεπανάληπτο βλέμμα, απαρόμοιαστη σωματική ομορφιά. Αν ο θεσμός του γάμου (που «οι ρίζες του χάνονται στα βάθη της προϊστορίας» – Καστοριάδης) φθίνει σήμερα, σαν είδος που απειλείται με εξαφάνιση, είναι γιατί οι άνθρωποι ξεμάθαμε τη σχέση, την αυθυπέρβαση, την αυτοπροσφορά, δηλαδή τον έρωτα. Λειτουργούμε πια μόνο με το «ατομικό δικαίωμα», τη σύμβαση, τη νομική κατασφάλιση της εγωτικής βουλιμίας.
Σε αλλοτινούς, κοινωνιοκεντρικούς πολιτισμούς, όπως ο ελληνικός, ο έρωτας ήταν η οδός για τη γνώση της ετερότητας, τη συναρπαγή της μοναδικότητας. Στον σημερινό, ατομοκεντρικό τρόπο ή πολιτισμό, η γνώση είναι μόνο πληροφόρηση και καθόλου σχέση, καθόλου μετοχή. Τον έφηβο τον χειραγωγεί στον «έρωτα» η πορνογραφία, το Διαδίκτυο. Η εμπειρία είναι μόνο «επινόηση», μια «μίμηση της ζωής», όπως είπε η Κλαρίσε Λισπέκτορ. Αντί για «συγκλήρωσιν βίου παντός», παγιώνεται η αυτονόητη εναλλαγή «συντρόφων» με συμπτωματική («κατά λάθος») τη γέννηση παιδιών. Ωσπου να βυθιστούν οι άνθρωποι στην ανήκεστη μοναξιά των γηρατειών, τρόφιμοι κάποιου ακριβοπληρωμένου καταθλιπτικού ιδρύματος ή όποιας έμμισθης φροντίδας.

Τον ανέραστο σημερινό πολιτισμό μας τον οικοδόμησαν πολλοί καλοθελητές: Οι τάχα και Χριστιανοί, που ταύτισαν την αγάπη με τη χρησιμοθηρική «φιλαλληλία», τον «αλτρουισμό», την αξιομισθία της «αλληλεγγύης». Οι τάχα και πολιτικοί, που ταύτισαν την υπουργία των κοινών αναγκών με την ψυχοπαθολογική εξουσιολαγνεία. Οι νάρκισσοι καλλιτέχνες. Οι συνδικαλιστές δάσκαλοι. «Διότι ένας κόσμος ολοζώντανος έχει τη δύναμη μιας κόλασης», συμπεραίνει η Κλαρίσε.

______________________________

(*) Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

(πηγή: yannaras.gr)

Η ΛΑ.Ε. καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στις πολιτικές που καίνε τις ζωές μας

Η Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε.) καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στις πολιτικές που καίνε τις ζωές μας – Αύριο, Τρίτη 31/7, στις 7:30 μ.μ. στην Πλατεία Κλαυθμώνος...

Ασφαλώς η περίοδος δεν είναι η καταλληλότερη και πολύς κόσμος έχει “δραπετεύσει”, τέλη Ιούλη, από το Λεκανοπέδιο.

Ωστόσο όσοι/ες είμαστε στην Αττική. Όσοι/ες έχουμε λυπηθεί και θυμώσει με την εθνική πύρινη τραγωδία και τους νεκρούς συμπολίτες μας. Όσοι/ες καταλαβαίνουμε ότι αν δεν πούμε φτάνει πια τώρα, αύριο θα γνωρίσουμε μεγαλύτερες τραγωδίες και πιθανά περισσότερους νεκρούς.

Όλοι, λοιπόν, εμείς καλούμαστε να αντιδράσουμε ενεργητικά και αγωνιστικά στις κυβερνητικές και διαχρονικές πολιτικές που καταστρέφουν τις ζωές, τα δάση και τις πόλεις μας.

Οι πύρινες καταστροφές που καίνε ζωές και οι πλημμύρες που πνίγουν δεν είναι απλώς αναπότρεπτα φυσικά φαινόμενα. Είναι πολιτικά εγκλήματα, που σε μεγάλο βαθμό μπορούν να αποτραπούν.
Η Λαϊκή Ενότητα καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στις κυβερνητικές και συστημικές πολιτικές που καίνε τις ζωές μας και αλληλεγγύης στην τραγωδία των πυρόπληκτων. Την συγκέντρωση συνδιοργανώνουν κοινωνικοί φορείς και οργανώσεις της Αριστεράς την Τρίτη (31/7).

Όλοι/ες καλούμαστε να φωνάξουμε:

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

‘Όχι άλλοι νεκροί στον βωμό του κέρδους, των πελατειακών πρακτικών, της λιτότητας και της αδιαφορίας των κυβερνήσεων.

ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΝΔΡΑ: Το «σύστημα» καίει και πνίγει της ζωές μας.

Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης, για να μην είναι υπεκφυγή και υποκρισία, απαιτεί παραίτηση και τιμωρία.

Η συγκέντρωση θα γίνει την Τρίτη (31/7) στις 7:30 μ.μ. στην Πλατεία Κλαυθμώνος και θα ακολουθήσει πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου.

Επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στις πυρόπληκτες περιοχές

Ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε την Αργυρή Ακτή, το Ρέμα στο Κόκκινο Λιμανάκι, αλλά και το Συντονιστικό Κέντρο της πυροσβεστικής και του στρατού...

Περίπου μια ώρα διήρκεσε η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα, στο Μάτι. Ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε τις πυρόπληκτες περοχές και συνομίλησε με τα κλιμάκια της πυροσβεστικής και του στρατού που βρίσκονται στην περιοχή για την αποκατάσταση των ζημιών.

Όπως αναφέρει το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού ο Αλ.Τσίπρας επισκέφτηκε την Αργυρή Ακτή, το Ρέμα στο Κόκκινο Λιμανάκι, αλλά και το Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής και του Στρατού.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο ίδιος συνομίλησε με πολίτες, πυροσβέστες και στρατιώτες, ενώ ενημερώθηκε για την κατάσταση από τον υπαρχηγό της πυροσβεστικής, κ. Αναγνωστάκη, αλλά και τους μηχανικούς του υπουργείου Υποδομών, που βρίσκονται στην περιοχή.

Mε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε τον σεβασμό του σε όσους έδωσαν τη μάχη αλλά και την ανείπωτη θλίψη που ένιωσε κατα την επίσκεψη του στις πληγείσες περιοχές.

 Η ανάρτηση του πρωθυπουργού στο Twitter

Επισκέφθηκα σήμερα το τόπο της τραγωδίας. Συνομίλησα με πολίτες, μηχανικούς, στρατιώτες, πυροσβέστες και εθελοντές. Ανείπωτη θλίψη μα και απέραντος σεβασμός σε όσους έδωσαν την άνιση μάχη με τις φλόγες και τώρα δίνουν τη μάχη της αποκατάστασης. pic.twitter.com/nWt7RGQAvb

— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) July 30, 2018