Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά ημερομηνία για το ερώτημα Ε.Ε.. Ταξινόμηση κατά συνάφεια Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά ημερομηνία για το ερώτημα Ε.Ε.. Ταξινόμηση κατά συνάφεια Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Οι Ευρωπαϊκές αντιπροτάσεις στο ειρηνευτικό σχέδιο 28 σημείων των ΗΠΑ για την Ουκρανία

Οι αντιπροτάσεις των Ευρωπαίων στο  ειρηνιυτικλο σχέδιο των ΗΠΑ για το Ουκρανικό.

    Ολοι οι όροι της εκεχειρίας, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης, θα συμφωνηθούν και από τις δύο πλευρές υπό την επίβλεψη των ΗΠΑ.


Το κείμενο της ευρωπαϊκής αντιπρότασης στο ειρηνευτικό σχέδιο 28 σημείων που πρότειναν οι ΗΠΑ για την Ουκρανία.
  • Ανώτατο όριο 800.000 στρατιωτών για τον ουκρανικό στρατό σε περίοδο ειρήνης, αντί του αμερικανικού ορίου των 600.000.
  • Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα εξαρτηθεί από τη συναίνεση όλων των μελών της Συμμαχίας, η οποία, όπως σημειώνεται, «δεν υφίσταται επί του παρόντος».
  • Το ΝΑΤΟ δεν θα διατηρεί μόνιμες δυνάμεις υπό τη διοίκησή του σε ουκρανικό έδαφος σε καιρό ειρήνης.
  • Η Ουκρανία θα αποζημιωθεί οικονομικά, κυρίως μέσω των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που θα παραμείνουν παγωμένα μέχρι η Μόσχα να καταβάλει αποζημιώσεις για τις πολεμικές ζημιές.
  • Το Κίεβο θα δεσμευτεί να μην ανακτήσει τα κατεχόμενα εδάφη με στρατιωτικά μέσα.
  • Οι διαπραγματεύσεις για τις εδαφικές ανταλλαγές θα ξεκινήσουν από τη λεγόμενη «γραμμή επαφής».
  • Η Ουκρανία θα προχωρήσει σε εκλογές το συντομότερο δυνατό μετά την υπογραφή συμφωνίας ειρήνης.
  • Τέλος, η Ουκρανία θα λάβει εγγυήσεις ασφαλείας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αντίστοιχες με εκείνες που προβλέπει το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, δηλαδή την κοινή άμυνα σε περίπτωση επίθεσης.

Οι Ευρωπαϊκές  αντιπροτάσεις έχουν ως εξής:

1. Η κυριαρχία της Ουκρανίας θα επιβεβαιωθεί.

2. Θα επιτευχθεί πλήρης και οριστική συμφωνία μη επίθεσης μεταξύ Ρωσίας, Ουκρανίας και ΝΑΤΟ. Όλες οι ασάφειες των τελευταίων 30 ετών θα επιλυθούν.

4. Μετά την υπογραφή ειρηνευτικής συμφωνίας, θα διεξαχθεί διάλογος μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων ασφαλείας και τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος αποκλιμάκωσης, ώστε να διασφαλιστεί η παγκόσμια ασφάλεια και να αυξηθεί η συνδεσιμότητα και οι μελλοντικές οικονομικές ευκαιρίες.

(Το σημείο 3 του αμερικανικού σχεδίου έχει διαγραφεί. Το προσχέδιό τους αναφέρει: «Θα αναμένεται από τη Ρωσία να μην εισβάλει στους γείτονές της και το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί περαιτέρω.»)

5. Η Ουκρανία θα λάβει ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας.

6. Το μέγεθος του ουκρανικού στρατού θα περιοριστεί σε 800.000 άτομα σε καιρό ειρήνης.

7. Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ εξαρτάται από τη συναίνεση των μελών του ΝΑΤΟ, η οποία δεν υπάρχει.

8. Το ΝΑΤΟ συμφωνεί να μην αναπτύσσει μόνιμα στρατεύματα υπό τη διοίκησή του στην Ουκρανία σε καιρό ειρήνης.

9. Μαχητικά αεροσκάφη του ΝΑΤΟ θα σταθμεύουν στην Πολωνία.

10. Εγγυήσεις των ΗΠΑ, που αντικατοπτρίζουν το Άρθρο 5.
    α. Οι ΗΠΑ θα λάβουν αποζημίωση για την εγγύηση.
    β. Εάν η Ουκρανία εισβάλει στη Ρωσία, χάνει την εγγύηση.
    γ. Εάν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, εκτός από μια ισχυρή συντονισμένη στρατιωτική αντίδραση, θα επαναφερθούν όλες οι παγκόσμιες κυρώσεις και θα αποσυρθεί οποιαδήποτε αναγνώριση της νέας περιοχής και όλα τα άλλα οφέλη αυτής της συμφωνίας.

11. Η Ουκρανία πληροί τις προϋποθέσεις για ένταξη στην ΕΕ και θα λάβει βραχυπρόθεσμη προτιμησιακή πρόσβαση στην αγορά της Ευρώπης όσο αυτό αξιολογείται.

12. Ένα σταθερό πακέτο παγκόσμιας προσαρμογής για την Ουκρανία, που περιλαμβάνει, ενδεικτικά:
    α. Ίδρυση ενός Ταμείου Ανάπτυξης της Ουκρανίας για επενδύσεις σε βιομηχανίες υψηλής ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας, των κέντρων δεδομένων και των προσπαθειών τεχνητής νοημοσύνης.
    β. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεργαστούν με την Ουκρανία για την από κοινού αποκατάσταση, ανάπτυξη, εκσυγχρονισμό και λειτουργία των υποδομών φυσικού αερίου της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των αγωγών και των εγκαταστάσεων αποθήκευσης.
    γ. Κοινές προσπάθειες για την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων από τον πόλεμο περιοχών με σκοπό την ανοικοδόμηση, την ανακατασκευή και τον εκσυγχρονισμό πόλεων και κατοικημένων περιοχών.
    δ. Ανάπτυξη υποδομών.
    ε. Εξόρυξη ορυκτών και φυσικών πόρων.
    στ.Η Παγκόσμια Τράπεζα θα αναπτύξει ένα ειδικό πακέτο χρηματοδότησης για την  παροχή χρηματοδότησης για την επιτάχυνση αυτών των προσπαθειών.

13. Η Ρωσία θα επανενταχθεί σταδιακά στην παγκόσμια οικονομία.
   α. Η άρση των κυρώσεων θα συζητηθεί και θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε στάδια και κατά περίπτωση.
   β. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνάψουν μια μακροπρόθεσμη συμφωνία οικονομικής συνεργασίας για την επιδίωξη αμοιβαίας ανάπτυξης στους τομείς της ενέργειας, των φυσικών πόρων, των υποδομών, της τεχνητής νοημοσύνης, των κέντρων δεδομένων, των σπάνιων γαιών, των κοινών έργων στην Αρκτική και διαφόρων άλλων αμοιβαία επωφελών εταιρικών ευκαιριών.
   γ. Η Ρωσία θα προσκληθεί ξανά στην G8.

14. Η Ουκρανία θα ανασυγκροτηθεί πλήρως και θα αποζημιωθεί οικονομικά, μεταξύ άλλων μέσω ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων που θα παραμείνουν παγωμένα μέχρι η Ρωσία να αποζημιώσει την Ουκρανία για τις ζημιές.

15. Θα συσταθεί κοινή ομάδα εργασίας για την ασφάλεια με τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ουκρανίας, της Ρωσίας και των ευρωπαϊκών χωρών για την προώθηση και την εφαρμογή όλων των διατάξεων της παρούσας συμφωνίας.

16. Η Ρωσία θα νομοθετήσει την πολιτική της μη επίθεσης έναντι της Ευρώπης και της Ουκρανίας.

17. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία συμφωνούν να επεκτείνουν τις συνθήκες μη διάδοσης και ελέγχου των πυρηνικών όπλων, συμπεριλαμβανομένης της «Δίκαιης Έναρξης».

18. Η Ουκρανία συμφωνεί να παραμείνει μη πυρηνικό κράτος βάσει της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων.

19. Ο πυρηνικός σταθμός παραγωγής ενέργειας της Ζαπορόζιε θα επανεκκινηθεί υπό την επίβλεψη του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και η παραγόμενη ενέργεια θα κατανεμηθεί δίκαια σε αναλογία 50:50 μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.

20. Η Ουκρανία θα υιοθετήσει τους κανόνες της ΕΕ για τη θρησκευτική ανοχή και την προστασία των γλωσσικών μειονοτήτων.

21. Η Ουκρανία δεσμεύεται να μην ανακτήσει κατεχόμενα κυρίαρχα εδάφη με στρατιωτικά μέσα. Οι διαπραγματεύσεις για τις εδαφικές ανταλλαγές θα ξεκινήσουν από τη γραμμή επαφής.

22. Μόλις συμφωνηθούν μελλοντικές εδαφικές συμφωνίες, τόσο η Ρωσική Ομοσπονδία όσο και η Ουκρανία αναλαμβάνουν την υποχρέωση να μην τροποποιήσουν αυτές τις συμφωνίες με τη βία. Οι εγγυήσεις ασφαλείας δεν θα ισχύουν σε περίπτωση παραβίασης αυτής της υποχρέωσης.

23. Η Ρωσία δεν θα εμποδίσει την Ουκρανία να χρησιμοποιήσει τον ποταμό Δνείπερο για εμπορικούς σκοπούς και θα επιτευχθούν συμφωνίες για την ελεύθερη διακίνηση σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας.

24. Θα συσταθεί ανθρωπιστική επιτροπή για την επίλυση εκκρεμών ζητημάτων:
   α. Όλοι οι υπόλοιποι αιχμάλωτοι πολέμου και οι σοροί τους θα ανταλλάσσονται με βάση    την αρχή «όλοι για όλους».
   β. Όλοι οι άμαχοι κρατούμενοι και όμηροι θα επιστραφούν, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών.
   γ Θα υπάρχει πρόγραμμα επανένωσης οικογενειών.
   δ. Θα προβλεφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση των δεινών των θυμάτων της σύγκρουσης.

 25. Η Ουκρανία θα διεξαγάγει εκλογές το συντομότερο δυνατό μετά την υπογραφή της ειρηνευτικής συμφωνίας.

26. Θα ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση των δεινών των θυμάτων της σύγκρουσης.

27. Η παρούσα συμφωνία θα είναι νομικά δεσμευτική. Η εφαρμογή της θα παρακολουθείται και θα εγγυάται ένα Συμβούλιο Ειρήνης υπό την προεδρία του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Θα υπάρχουν κυρώσεις για τις παραβιάσεις.

28. Μόλις όλα τα μέρη συμφωνήσουν σε αυτό το μνημόνιο, η κατάπαυση του πυρός θα τεθεί αμέσως σε ισχύ, αφού και οι δύο πλευρές αποσυρθούν στα συμφωνηθέντα σημεία για να ξεκινήσουν την εφαρμογή της συμφωνίας. Οι όροι της κατάπαυσης του πυρός, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης, θα συμφωνηθούν και από τις δύο πλευρές υπό την επίβλεψη των ΗΠΑ.

ΗΠΑ-Ρωσία / Κρίσιμη ώρα για την Ουκρανία - Το σχέδιο των 28 σημείων των ΗΠΑ

Αμερικανορωσική συμφωνία χωρίς τους Ευρωπαίους. Take it or leave it, ο εκβιασμός του Τραμπ στον Ζελένσκι...

φωτο ΕΡΤnews

    Η πρόταση των ΗΠΑ που επιβάλλει στην Ουκρανία να αποσυρθεί από όλο το Ντονμπάς, να μειώσει τον στρατό της σε 600.000 και να εγκαταλείψει τα σχέδια για ένταξη στο ΝΑΤΟ ισοδυναμεί με πλήρη συνθηκολόγηση της χώρας στις αρχικές πολεμικές απαιτήσεις της Ρωσίας.


«Η ειρηνευτική πρόταση συντάχθηκε από τις ΗΠΑ», αντέτεινε ο ΥΠΕΞ Ρούμπιο μέσω X. Το κείμενο «προσφέρεται ως ισχυρό πλαίσιο για τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις. Βασίζεται σε στοιχεία που συνεισέφερε η ρωσική πλευρά, αλλά και σε προηγούμενες και συνεχιζόμενες συνεισφορές της Ουκρανίας», πρόσθεσε.

«Το δίλημμα είναι αν θα χάσουμε την αξιοπρέπειά μας ή τον βασικό σύμμαχό μας» δηλώνει ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αφού οι Αμερικανοί του ζητούν να αποδεχθεί άμεσα το σχέδιο, διαφορετικά μένει μόνος του. Ο Ντόναλντ Τραμπ διαμηνύει ότι η αμερικανική στήριξη, χρηματοδοτική αλλά κυρίως στρατιωτική, φτάνει στο τέλος της αν το Κίεβο δεν αποδεχθεί το σχέδιο. Η διορία μάλιστα είναι μικρή, έως τις 27 Νοεμβρίου

Το σχέδιο αυτό έγινε χωρίς τους Ευρωπαίους, οι οποίοι αντιδρούν έντονα, παρουσιάζοντας μάλιστα το δικό τους σχέδιο το οποίο στηρίζεται σε δύο βασικούς πυλώνες: στήριξη της Ουκρανίας και περιορισμός της Ρωσίας. Η στήριξη της Ευρώπης δίνει ελπίδες στον Ζελένσκι να μπορέσει να αποκρούσει τις αμερικανικές πιέσεις. Επισήμως η ουκρανική κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθεί παραχώρηση εδαφών, ακόμα και αν αυτά σήμερα βρίσκονται υπό ρωσική κατοχή.

Ήταν ορατό εδώ και μήνες ότι Τραμπ και Πούτιν είχαν συμφωνήσει πως πρέπει να δοθεί τέλος στην ουκρανική κρίση με έναν συμβιβασμό από το Κίεβο. Μια συμφωνία που δέχτηκε επεξεργασία έπειτα από διαβουλεύσεις Ρώσων και Αμερικανών αξιωματούχων. Το σχέδιο των 28 σημείων είναι ευρύτερο και αφορά τις σχέσεις με τη Ρωσία σε θέματα ασφάλειας και οικονομίας.

Το αγκάθι για την Ουκρανία είναι η ρωσική εισβολή και κατοχή. Όμως ο Τραμπ έχει κάνει σαφές ότι επιθυμεί να ξεπεραστεί το εμπόδιο.

Η πρόταση των ΗΠΑ που επιβάλλει στην Ουκρανία να αποσυρθεί από όλο το Ντονμπάς, να μειώσει τον στρατό της σε 600.000 και να εγκαταλείψει τα σχέδια για ένταξη στο ΝΑΤΟ ισοδυναμεί με πλήρη συνθηκολόγηση της χώρας στις αρχικές πολεμικές απαιτήσεις της Ρωσίας.


Τα 28 σημεία του σχεδίου των ΗΠΑ 

1. Επιβεβαιώνεται η κυριαρχία της Ουκρανίας.

2. Θα συναφθεί συνολική συμφωνία μη επίθεσης μεταξύ Ρωσίας, Ουκρανίας και Ευρώπης. Όλες οι ασάφειες, που παρέμειναν ανεπίλυτες τα τελευταία 30 χρόνια, θα θεωρηθεί ότι διευθετήθηκαν.

3. Η Ρωσία δεν θα εισβάλει σε γειτονικές χώρες και το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί περαιτέρω.

4. Διάλογος Ρωσίας-ΝΑΤΟ, υπό τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, προκειμένου να λυθούν τα ζητήματα ασφάλειας και να δημιουργηθούν συνθήκες αποκλιμάκωσης.

5. Η Ουκρανία θα λάβει αξιόπιστες εγγυήσεις ασφαλείας.

6. Οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις θα περιοριστούν σε 600.000 μέλη.

7. Η Ουκρανία αποδέχεται να περιλάβει στο σύνταγμά της τον όρο ότι δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και το ΝΑΤΟ αποδέχεται να περιλάβει στο καταστατικό του πρόβλεψη που θα διευκρινίζει ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί στη Συμμαχία στο μέλλον.

8. Το ΝΑΤΟ δέχεται να μην σταθμεύσει στρατεύματα στην Ουκρανία.

9. Ευρωπαϊκά μαχητικά αεροσκάφη θα σταθμεύουν στην Πολωνία.

10. Οι ΗΠΑ θα λάβουν αποζημίωση για τις εγγυήσεις ασφαλείας. Αν η Ουκρανία εισβάλει στη Ρωσία, θα χάσει αυτές τις εγγυήσεις. Αν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, εκτός από μια συντονισμένη και αποφασιστική στρατιωτική απάντηση, θα επανέλθουν όλες οι κυρώσεις εις βάρος της Μόσχας και θα ακυρωθεί η αναγνώριση της κυριαρχίας της επί των νέων εδαφών, ενώ θα ανακληθούν και όλα τα άλλα οφέλη που αποκόμισε από αυτή τη συμφωνία. Αν η Ουκρανία εκτοξεύσει πύραυλο εναντίον της Μόσχας ή της Αγίας Πετρούπολης χωρίς βάσιμο λόγο, οι εγγυήσεις ασφαλείας θα θεωρηθούν άκυρες.

11. Η Ουκρανία είναι επιλέξιμη για ένταξη στην Ε.Ε. και θα επωφεληθεί από προτιμησιακή βραχυπρόθεσμη πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά όσο αυτό το ζήτημα βρίσκεται υπό εξέταση.

12. Ένα ισχυρό παγκόσμιο πακέτο μέτρων για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ενός Ταμείου Ανάπτυξης, της ανασυγκρότησης των υποδομών φυσικού αερίου, της αποκατάστασης των πληγεισών περιοχών, της ανάπτυξης νέων υποδομών και της επανέναρξης της εξόρυξης ορυκτών και φυσικών πόρων, όλα συνοδευόμενα από ειδικό πρόγραμμα χρηματοδότησης από την Παγκόσμια Τράπεζα.

13. Η Ρωσία θα επανενταχθεί στην παγκόσμια οικονομία, με προγραμματισμένες συζητήσεις για την άρση των κυρώσεων, την επανένταξή της στην G8 και τη σύναψη μακροπρόθεσμης συμφωνίας οικονομικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ.

14. 100 δισεκατομμύρια δολάρια παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων θα επενδυθούν σε σχέδια υπό τις ΗΠΑ για την ανοικοδόμηση και τις επενδύσεις στην Ουκρανία, με τις ΗΠΑ να λαμβάνουν το 50% από τα κέρδη της πρωτοβουλίας. Η Ευρώπη θα προσθέσει 100 δισ. δολάρια στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία στην Ευρώπη θα αποδεσμευτούν και τα υπόλοιπα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα επενδυθούν σε ένα ξεχωριστό αμερικανορωσικό όχημα επενδύσεων.

15. Αμερικανορωσική ομάδα θα εργαστεί για τον σεβασμό όλων των διατάξεων αυτής της συμφωνίας.

16. Η Ρωσία θα κατοχυρώσει νομικά την πολιτική της μη επίθεσης έναντι της Ευρώπης και της Ουκρανίας.

17. ΗΠΑ και Ρωσία θα συμφωνήσουν να παρατείνουν την ισχύ των συμφωνιών περί μη διάδοσης και ελέγχου των πυρηνικών όπλων, περιλαμβανομένης της START I.

18. Η Ουκρανία αποδέχεται τη μη απόκτηση πυρηνικών, με βάση τη συμφωνία μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων.

19. Ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια θα λειτουργεί υπό την εποπτεία του Διεθνούς Οργανισμούς Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ - ΙΑΕΑ) και η ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγει θα μοιράζεται εξίσου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.

20. Οι δύο χώρες δεσμεύονται να εφαρμόσουν εκπαιδευτικά προγράμματα με στόχο την κοινή κατανόηση και ανεκτικότητα.

21. Η Κριμαία, το Λουχάνσκ και το Ντονέτσκ θα αναγνωριστούν -και από τις ΗΠΑ- ως ντε φάκτο ρωσικές επαρχίες. Στη Χερσώνα και στη Ζαπορίζια θα παγώσει η γραμμή επαφής, κάτι που σημαίνει ντε φάκτο αναγνώριση αυτής της γραμμής. Η Ρωσία θα παραιτηθεί από τα άλλα εδάφη που ελέγχει τώρα, εκτός των πέντε αυτών επαρχιών. Οι ουκρανικές δυνάμεις θα αποσυρθούν από την περιοχή του Ντονέτσκ που ελέγχουν τώρα, όπου στη συνέχεια θα δημιουργηθεί αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη.

22. Μετά τη συμφωνία των μελλοντικών εδαφικών ρυθμίσεων τόσο η Ρωσική Ομοσπονδία όσο και η Ουκρανία δεσμεύονται να μην αλλάξουν αυτές τις ρυθμίσεις με τη χρήση βίας. Οποιεσδήποτε εγγυήσεις ασφάλειας δεν θα εφαρμόζονται σε περίπτωση παραβίασης αυτής της δέσμευσης.

23. Η Ρωσία δεν θα εμποδίσει την Ουκρανία να χρησιμοποιεί τον Δνείπερο για εμπορικούς σκοπούς και θα συναφθούν συμφωνίες για την ελεύθερη μεταφορά σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας.

24. Θα συσταθεί ανθρωπιστική επιτροπή για να διευθετήσει τα ζητήματα της ανταλλαγής κρατουμένων, της επιστροφής σορών, ομήρων και αμάχων. Θα εφαρμοστεί πρόγραμμα επανένωσης οικογενειών.

25.
Η Ουκρανία θα οργανώσει εκλογές σε διάστημα 100 ημερών.

26. Όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές θα λάβουν πλήρη αμνηστία για τις ενέργειές τους στη διάρκεια του πολέμου και θα δεσμευτούν να μην προβάλουν καμία αξίωση ούτε να υποβάλουν καμία προσφυγή στο μέλλον.

27. Η συμφωνία αυτή είναι νομικά δεσμευτική. Την εφαρμογή της θα ελέγχει και θα εγγυάται το Συμβούλιο Ειρήνης, υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Σε περίπτωση παραβίασης θα επιβάλλονται κυρώσεις.

28. Όταν όλα τα μέρη αποδεχθούν το παρόν μνημόνιο, θα τεθεί σε ισχύ εκεχειρία αμέσως μετά την αποχώρηση των δύο πλευρών προς τις συμφωνημένες περιοχές ώστε να ξεκινήσει η εφαρμογή της συμφωνίας.

Στη Γενεύη σήμερα οι διαβουλεύσεις για το σχέδιο Τραμπ

Έντονος κύκλος διπλωματικών επαφών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, καθώς σήμερα στη Γενεύη πραγματοποιούνται κρίσιμες συνομιλίες για το ειρηνευτικό σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.

Σύμβουλοι εθνικής ασφάλειας από Γαλλία, Βρετανία και Γερμανία συμμετέχουν σε συνάντηση με εκπροσώπους της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Ουκρανίας, με σκοπό να εξεταστεί η πρόταση της Ουάσιγκτον. Οι πληροφορίες προέρχονται από αξιωματούχους που βρίσκονται στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G20 στο Γιοχάνεσμπουργκ.

Οι τρεις ευρωπαϊκές χώρες συνεργάζονται στενά μέσω της άτυπης συμμαχίας E3. Αμερικανική πηγή ανέφερε στο Reuters ότι ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Ντάνιελ Ντρίσκολ, βρίσκεται ήδη στη Γενεύη από χθες, ενώ ο ειδικός απεσταλμένος Στιβ Γουίτκοφ και ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο αναμένονται να φτάσουν σήμερα. Την Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εκπροσωπήσει ο επικεφαλής του γραφείου της προέδρου, Μπιόρν Ζάιμπερτ.

Οι ευεωπαίοι σύμμαχοι της Ουκρανίας 

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν το αμερικανικό σχέδιο με έντονη επιφύλαξη, εκφράζοντας ανησυχίες ότι, στη σημερινή του μορφή, κλίνει υπέρ της Μόσχας και ενδεχομένως να οδηγήσει σε επικύρωση εδαφικών κατακτήσεων που έγιναν διά της βίας.

Οι σύμμαχοι της Ουκρανίας στην Ευρώπη αναμένεται να ασκήσουν ισχυρές πιέσεις στην αμερικανική αντιπροσωπεία, κυρίως ως προς την πρόταση για παραχώρηση εδαφών στο Ντονμπάς. Η βασική ευρωπαϊκή θέση είναι ότι καμία ειρηνευτική συμφωνία δεν μπορεί να περιλαμβάνει μόνιμη αλλαγή συνόρων υπό την απειλή όπλων. Προωθούν, αντίθετα, μια εκεχειρία πάνω στη σημερινή γραμμή επαφής, χωρίς αυτό να θεωρηθεί οριστική λύση, αλλά ως προσωρινή βάση για συνέχιση των συνομιλιών.

Θεανώ Φωτίου στην ΑΥΓΗ / «Διάλογος χωρίς αποκλεισμούς για προοδευτικό μέτωπο»

Η βουλεύτρια της Νέας Αριστεράς, Θεανώ Φωτίου, τονίζει ότι δεν είναι η ώρα για μικροκομματικές ιδιοτέλειες, σεχταρισμούς, μοναχικές πορείες ή διασπάσεις...

    Τα κυβερνητικά μέτρα για την ακρίβεια δεν αποδίδουν, υποστηρίζει το 81% των πολιτών (Alco), ενώ αναμένονται και νέες αυξήσεις στις τιμές. Τι πρέπει να γίνει για την αποκλιμάκωση των τιμών; Πώς θα ενισχυθούν τα χαμηλά εισοδήματα;


Η βουλεύτρια της Νέας Αριστεράς Θεανώ Φωτίου τονίζει ότι δεν είναι η ώρα για μικροκομματικές ιδιοτέλειες, σεχταρισμούς, μοναχικές πορείες ή διασπάσεις

«Προτεραιότητα της Αριστεράς δεν είναι η ταυτοτική αναπαραγωγή της, αλλά η εκπροσώπηση των υποτελών και των αόρατων» τονίζει η βουλεύτρια της Νέας Αριστεράς, καθηγήτρια του ΕΜΠ, Θεανώ Φωτίου. Σε μια συζήτηση για την ακρίβεια, το 13ωρο και τις ασφυκτικές συνθήκες για την κοινωνία αναπόφευκτο είναι το ερώτημα για την αναζήτηση διεξόδου. Η απάντηση, σύμφωνα με τη Θ. Φωτίου, είναι ο διάλογος χωρίς αποκλεισμούς, «από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά μέχρι και τη Σοσιαλδημοκρατία και την πολιτική οικολογία», για τη διαμόρφωση ενός προοδευτικού μετώπου πΗ βουλεύτρια της Νέας Αριστεράς Θεανώ Φωτίου τονίζει ότι δεν είναι η ώρα για μικροκομματικές ιδιοτέλειες, σεχταρισμούς, μοναχικές πορείες ή διασπάσεις

«Προτεραιότητα της Αριστεράς δεν είναι η ταυτοτική αναπαραγωγή της, αλλά η εκπροσώπηση των υποτελών και των αόρατων» τονίζει η βουλεύτρια της Νέας Αριστεράς, καθηγήτρια του ΕΜΠ, Θεανώ Φωτίου. Σε μια συζήτηση για την ακρίβεια, το 13ωρο και τις ασφυκτικές συνθήκες για την κοινωνία αναπόφευκτο είναι το ερώτημα για την αναζήτηση διεξόδου. Η απάντηση, σύμφωνα με τη Θ. Φωτίου, είναι ο διάλογος χωρίς αποκλεισμούς, «από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά μέχρι και τη Σοσιαλδημοκρατία και την πολιτική οικολογία», για τη διαμόρφωση ενός προοδευτικού μετώπου που θα ανατρέψει το καθεστώς Μητσοτάκη. Ο ενδελεχής, ειλικρινής διάλογος και η απεύθυνση σε όλα τα μέλη του κόμματος είναι ο μόνος δρόμος και για την επίλυση των διαφωνιών στο εσωτερικό της Νέας Αριστεράς, υποστηρίζει.ου θα ανατρέψει το καθεστώς Μητσοτάκη. Ο ενδελεχής, ειλικρινής διάλογος και η απεύθυνση σε όλα τα μέλη του κόμματος είναι ο μόνος δρόμος και για την επίλυση των διαφωνιών στο εσωτερικό της Νέας Αριστεράς, υποστηρίζει.

Τα κυβερνητικά μέτρα για την ακρίβεια δεν αποδίδουν, υποστηρίζει το 81% των πολιτών (Alco), ενώ αναμένονται και νέες αυξήσεις στις τιμές. Τι πρέπει να γίνει για την αποκλιμάκωση των τιμών; Πώς θα ενισχυθούν τα χαμηλά εισοδήματα;

Σωστά υποστηρίζουν οι πολίτες ότι η ακρίβεια συνεχίζεται. Είναι κι αυτή αποτέλεσμα της αντίστροφης αναδιανομής πλούτου και εξουσίας στους οικονομικά ισχυρούς από τα χαμηλά και μεσαία στρώματα που εφαρμόζει η Ν.Δ. εδώ και έξι χρόνια.

Για να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια χρειάζεται να χτυπηθούν τα καρτέλ της αισχροκέρδειας των σούπερ μάρκετ, της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των μεταφορών, των τραπεζών κ.λπ. Απαιτείται η μείωση των άδικων έμμεσων φόρων, δηλαδή κυρίως του ΦΠΑ, στα είδη ευρείας κατανάλωσης. Να ενισχυθεί το κοινωνικό κράτος αντί να ιδιωτικοποιείται. Να σταματήσουν οι σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές στα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Να αυξηθεί η φορολόγηση του πλούτου και των κερδών. Αντίθετα, η Ν.Δ. συνεχίζει τη φοροαφαίμαξη της πλειοψηφίας των νοικοκυριών. Πρέπει, δηλαδή, να κατανοήσουμε ότι η ακρίβεια τροφοδοτείται από το καθεστώς.

Για να ενισχυθούν τα ευάλωτα στρώματα χρειάζονται φοροελαφρύνσεις και υψηλό κοινωνικό μισθό που τον παρέχουν η δωρεάν δημόσια Παιδεία, Υγεία και πρόνοια. Χρειάζεται να αντιμετωπιστεί η στεγαστική κρίση που εξανεμίζει τα λαϊκά εισοδήματα. Και, βέβαια, χρειάζεται να ενισχυθούν τα εισοδήματα αφενός με την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων της Ν.Δ. και την προώθηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και αφετέρου με την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού και σύνταξης.

Ανάπτυξη για τους λίγους

Η κυβέρνηση θεσπίζει τις 13 ώρες εργασίας και επιτρέπει την εργασία των συνταξιούχων, ενώ παράλληλα θριαμβολογεί ότι έχει μειώσει την ανεργία. Δεν είναι αντιφατικό αυτό;

Προφανώς είναι αντιφατικό, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο που η Ν.Δ. προσπαθεί επιμελώς να κρύψει. Το γεγονός, δηλαδή, ότι ενώ η ανεργία μειώνεται, η φτώχεια αυξάνεται. Το 2019 ήταν 17,7% και εκτινάχθηκε στο 19,6% μόλις τέσσερα χρόνια μετά, το 2023 (ΕΛΣΤΑΤ). Δηλαδή πάνω από 140.000 νοικοκυριά προστέθηκαν στη φτώχεια παρά τη μείωση της ανεργίας. Επιπλέον, τα 2/3 των νοικοκυριών σήμερα δυσκολεύονται να βγάλουν τον μήνα, όταν τα κέρδη των επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο υπερπενταπλασιάστηκαν από το 2019. Να γιατί λέμε ότι η «ανάπτυξη» της Ν.Δ. δεν αφορά την πλειοψηφία της κοινωνίας, αλλά ελάχιστους. Να γιατί η Ελλάδα είναι χώρα εργαζόμενων φτωχών. Να γιατί υποστήριξα προηγουμένως ότι η Ν.Δ. εφαρμόζει την αντίστροφη αναδιανομή, όπου βασικός πυλώνας της είναι η αντεργατική νομοθεσία, δηλαδή η κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης, η κατάργηση της προστασίας εργολαβικών εργαζομένων, η υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η κατάργηση του οκταώρου με απλήρωτες υπερωρίες και η θέσπιση του 13ώρου.

Είπα ήδη τι χρειάζεται για να αντιστραφεί η πολιτική αντίστροφης αναδιανομής. Εδώ υπογραμμίζω, ειδικά για τους συνταξιούχους, ότι είναι δείγμα πολιτισμού και μεγάλη κατάκτηση του κινήματος -όπου κατακτήθηκε- οι συντάξεις να είναι επαρκείς ώστε να μην χρειάζεται να εργάζονται οι συνταξιούχοι.

Ολοι να αναλογιστούν τι σημαίνει ακόμη 5 χρόνια Μητσοτάκης

Η Ν.Δ. κλυδωνίζεται από τα σκάνδαλα και καταρρέει δημοσκοπικά, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς σχεδιάζει νέο κόμμα στα δεξιά της. Ωστόσο η προοδευτική αντιπολίτευση φαίνεται προς το παρόν να μην μπορεί να αξιοποιήσει αυτή την ευνοϊκή συνθήκη. Η ενότητα στον προοδευτικό χώρο είναι εφικτή, ώστε να υπάρξουν πειστική αντιπρόταση και ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη;

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει μετατραπεί σε μηχανή παραγωγής σκανδάλων, διαφθοράς και αντιδημοκρατικών εκτροπών. Υπονομεύει ευρύτερα το Κράτος Δικαίου και τη δημοκρατία στη χώρα μας. Κανονικοποιεί συστηματικά τον ακροδεξιό λόγο, μαζί με τις αξίες και τις πρακτικές που τον συνοδεύουν. Μαζί με την αντίστροφη αναδιανομή αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι για τους οποίους η Δεξιά πρέπει να ανατραπεί μια ώρα αρχύτερα. Όμως παρά τη γενικευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια, η κρίση της κυβέρνησης δεν φαίνεται να οδηγεί σε ρεύμα αριστερής διεξόδου ούτε και σε συσπείρωση αριστερών και προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων. Η ευθύνη της Αριστεράς σήμερα είναι μεγάλη διότι είναι σαφές ότι μόνο ένα αριστερό κυβερνητικό πρόγραμμα μπορεί να ρίξει τη Δεξιά και την πολιτική της. Δεν είναι η ώρα για μικροκομματικές ιδιοτέλειες, σεχταρισμούς, εκβιασμούς, μοναχικές πορείες ή διασπάσεις.

Εχει μεγάλη ευθύνη σήμερα το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη διότι προτεραιοποιεί την ενίσχυσή του, όπως και το ΚΚΕ που επιμένει στην περιχαρακωμένη πορεία του. Όφειλαν να λαμβάνουν υπόψη τους το συντριπτικά πλειοψηφικό αίτημα για αξιόπιστες συμμαχίες, ικανές να ανατρέψουν το καθεστώς Μητσοτάκη. Να αναλογιστούν τι θα σημαίνει για όλους μας ακόμη πέντε χρόνια Μητσοτάκης. Ελπίζω, όμως, ότι αυτή ακριβώς η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία θα βρει τελικά τον τρόπο να επιβάλει την ανατροπή της δεξιάς πολιτικής, με μεγάλο πόλο των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων.

Να γίνει δημοψήφισμα στη Νέα Αριστερά

Η Νέα Αριστερά βρίσκεται μπροστά στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων για τις συνεργασίες ενόψει του Συνεδρίου της τον Γενάρη. Ωστόσο η πρόταση του Αλέξη Χαρίτση για δημοψήφισμα μειοψήφησε στην Κ.Ε., και δεν είναι η πρώτη φορά. Πώς θα αρθεί το αδιέξοδο αυτής της ασυμφωνίας στην ηγετική ομάδα;

Στη Νέα Αριστερά υπάρχει μια ομόφωνη απόφαση ότι το καθεστώς Μητσοτάκη πρέπει να ανατραπεί το συντομότερο δυνατόν. Ο Αλέξης Χαρίτσης και η πλειοψηφία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει σήμερα πραγματική εναλλακτική στο μπλοκ της Δεξιάς. Με προτάσεις ρεαλιστικές, συγκεκριμένες και ουσιαστικά ριζοσπαστικές, δημοκρατικές και αντινεοφιλελεύθερες στα κρίσιμα ζητήματα: κόστος ζωής και εισοδήματα, εργασία, κοινωνικό κράτος, κρίση δημοκρατίας, εξωτερική πολιτική, υπερεξοπλισμοί, απειλή πολέμων, εξορύξεις. Προτάσεις, δηλαδή, που θα δώσουν δύναμη και ελπίδα στον κόσμο της εργασίας και του πολιτισμού, της νεολαίας και των κινημάτων. Γιατί έρχονται σε ρήξη με τη λογική του κυβερνητισμού αλλά και με τη λογική της αναμονής για ευνοϊκότερους καιρούς.

Με αυτές τις προτάσεις συνομιλούμε με όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, χωρίς αποκλεισμούς, από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά μέχρι και τη Σοσιαλδημοκρατία και την πολιτική οικολογία, με στόχο να διαμορφώσουμε ένα προοδευτικό μέτωπο που θα ανατρέψει το καθεστώς Μητσοτάκη. Πιστεύουμε ότι όσο δύσκολο και αν είναι, προτεραιότητα της Αριστεράς δεν είναι η ταυτοτική αναπαραγωγή της, αλλά η εκπροσώπηση των υποτελών και των αόρατων. Σε αυτή την πρόταση αντιπαρατίθενται άλλες και όλες μαζί θα κριθούν στις οργανώσεις. Οι διαφωνίες στο εσωτερικό της Νέας Αριστεράς δεν μπορεί παρά να λυθούν μέσα από έναν ευρύτατο, ενδελεχή και ελπίζω ειλικρινή διάλογο, και βεβαίως σύμφωνα με την άποψη της πλειοψηφίας όλων των μελών του κόμματος (δημοψήφισμα). Αυτές οι προτάσεις ενισχύουν την ενότητα της Νέας Αριστεράς και αποκλείουν νέες διασπάσεις.

Αλέξης Τσίπρας / Προδημοσίευση από τοβιβλίο του «Ιθάκη» - «Ώρα αποφάσεων»

 Η "Ιθάκη" δεν είναι ένας προορισμός, είναι ένα ταξίδι αέναο...

    To απόσπασμα δόθηκε επίσημα στη δημοσιότητα από το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα «Ιθάκη» που θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες από το σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Gutenberg...


Προδημοσίευση αποσπάσματος από το κεφάλαιο «Ώρα αποφάσεων» του βιβλίου «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα - «Το δημοψήφισμα ήταν δική μου απόφαση. Προσωπική και δύσκολη»

Απόσπασμα δόθηκε επίσημα στη δημοσιότητα από το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα «Ιθάκη» που θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες από το σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Gutenberg και παράλληλα θα είναι διαθέσιμο και με την μορφή audiobook από την πλατφόρμα της Bookvoice. 

Το απόσπασμα είναι από το κεφάλαιο «Ώρα αποφάσεων».

 Αναλυτικά το απόσπασμα προδημοσίευσης από την «Ιθάκη»:

«Ο Τουσκ, με ύφος που ισορροπούσε ανάμεσα στην αποφασιστικότητα και την αγένεια, θέλοντας ίσως να πάρει τη ρεβάνς από το δικό μου σκληρό τηλεφώνημα, πριν τις 20 Φεβρουαρίου, πήρε τον λόγο στην έναρξη της Συνόδου για να ανακοινώσει με στόμφο: «The game is over». 

Ήταν μια από τις στιγμές που ένιωσα την οργή να με κυριεύει. Ποιος ακριβώς νόμιζε ότι ήταν και από πού αντλούσε το θράσος να περιγράφει ως παιχνίδι το δράμα ενός ολόκληρου λαού; Σκέφτηκα, όχι μόνο ως πολιτικός αλλά και ως απλός Έλληνας, ότι η πατρίδα μου, με όλα της τα λάθη, δεν ύψωσε ποτέ το δάχτυλο σε καμία ευρωπαϊκή χώρα. Κι εγώ, προσωπικά, εκπροσωπούσα έναν λαό μιας χώρας, που κάποτε είχε ψηφίσει υπέρ της ένταξης της δικής του χώρας, της Πολωνίας, στην Ε.Ε., σε μια στιγμή που εκείνοι ζητούσαν στήριξη και αλληλεγγύη. Του απάντησα στο ύφος που άξιζε η δήλωσή του. 

Του είπα πως δεν είχε το δικαίωμα να αποκαλεί παιχνίδι μια διαπραγμάτευση από την οποία κρεμόταν η ζωή ενός ολόκληρου λαού. «Αυτό δεν είναι παιχνίδι. Μια ολόκληρη χώρα κρέμεται από μια κλωστή», του είπα, ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής μου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έκανε και το λάθος, ή την πρόκληση, να ενσωματώσει στο ανακοινωθέν της Συνόδου την «απόφαση», σαν να είχε επιτευχθεί Συμφωνία.

Μα δεν υπήρχε συμφωνία. Υπήρχε ένα τελεσίγραφο. Ένα τελεσίγραφο το οποίο εμείς καλούμασταν να αποδεχτούμε. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα κάτι βαθύτερο: ότι το δημοψήφισμα δεν ήταν απλώς ένα εργαλείο πολιτικής αποδοχής και στήριξης, ή απόρριψης, των κυβερνητικών επιλογών. 

Ούτε βέβαια των δικών μου προσωπικών αποφάσεων. Ήταν η ασπίδα για την ίδια τη σωτηρία της χώρας. Οι εταίροι έπρεπε να καταλάβουν ότι δεν είχαν απέναντί τους μια Κυβέρνηση εξαντλημένη από μήνες διαπραγματεύσεων, έτοιμη είτε να συνθηκολογήσει είτε να καταρρεύσει. Είχαν απέναντί τους έναν ολόκληρο λαό. Και αν ήθελαν να προχωρήσουν χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες, θα έπρεπε πλέον να κάνουν μια ξεκάθαρη επιλογή: να αμφισβητήσουν ανοιχτά όχι απλώς μια Κυβέρνηση, αλλά την ίδια τη Δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία, σε μια ευρωπαϊκή χώρα που, ας μην το ξεχνάμε, είναι η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία. 

Το δημοψήφισμα ήταν δική μου απόφαση. Προσωπική, βαθιά επεξεργασμένη και ψυχικά δύσκολη. Το βασάνισα, όχι μόνο στο μυαλό, αλλά και στην καρδιά μου. Ήταν μια απόφαση με λογική και με ευαισθησία, δημοκρατική ευαισθησία. Πρώτοι το έμαθαν οι πιο κοντινοί μου συνεργάτες. Τους είπα καθαρά: το πρόβλημα είναι πολιτικό. Δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε αυτά που μας ζητούσαν, όχι γιατί δεν θέλαμε, αλλά γιατί αυτό που ζητούσαν ήταν η ταπείνωση του λαού και η πολιτική μας εξαφάνιση. Η απόφαση δεν μου ήταν εύκολη. 

Δεν είμαι άνθρωπος που παίρνει βιαστικές αποφάσεις ή κάνει άλματα στο κενό, το αντίθετο. Βασανίζω και βασανίζομαι για κάθε μου απόφαση. Ζυγίζω την κάθε κίνηση, υπολογίζω την κάθε λεπτομέρεια, καμιά φορά περισσότερο από όσο χρειάζεται. Συνυπολόγισα, λοιπόν, τι θα ακολουθούσε: τις επιθέσεις, τις πιέσεις, την προσπάθεια αποδόμησης. Όχι μόνο σε μένα, κυρίως στη χώρα. 

Ήξερα πως έπρεπε να περάσω μέσα από ναρκοπέδιο, αν ήθελα να δώσω αίσιο τέλος στην Οδύσσεια αυτής της Ελλάδας, να την οδηγήσω στην Ιθάκη της. Εκείνο το απόγευμα της 25ης Ιουνίου, μέσα μου έκλεισε ο κύκλος της αναμονής. Ήρθε η ώρα, είπα. Ζήτησα από τους συνεργάτες μου να συγκαλέσουν εκτάκτως νωρίς το επόμενο πρωί σύσκεψη της διαπραγματευτικής ομάδας και όλων των στελεχών της ελληνικής αποστολής, στο ξενοδοχείο The Hotel, στον τελευταίο όροφο, στην αίθουσα όπου συνεδρίαζε η αντιπροσωπεία μας. Ήταν από τις πιο δύσκολες στιγμές της διαδρομής μου. Είχα την απόλυτη πεποίθηση ότι πράττω σωστά για έναν λαό που δεν μπορούσε να εξευτελίζεται από τον κάθε υπάλληλο των Βρυξελλών, τον κάθε τεχνοκράτη που πίστευε ότι η Ελλάδα συνιστά ένα είδος πειραματόζωου. Αλλά, την ίδια στιγμή, ήξερα ότι το κόστος αυτής της επιλογής θα ήταν βαρύ. Και ότι εγώ, προσωπικά, έπρεπε να είμαι έτοιμος να το σηκώσω. 

[….] Ξεκίνησε η σύσκεψη. […] Ζήτησα να φύγουν τα κινητά από την αίθουσα για τον κίνδυνο των υποκλοπών. «Προτείνω να πάμε για δημοψήφισμα. Δεν υπάρχει άλλη λύση», τους είπα. Και συνέχισα: «Δεν γίνεται η παραμικρή νύξη στο χρέος. Επιλέγουν αυτήν τη στάση, όχι επειδή πιστεύουν πως η πρόταση τους είναι μια λύση, αλλά επειδή θέλουν να μας τελειώσουν. Οπότε, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να γυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα και αφού μας έδωσαν ένα τελεσίγραφο να θέσουμε το τελεσίγραφό τους στην κρίση του ελληνικού λαού». 

Τα λόγια μου πάγωσαν την αίθουσα. Έπεσε σιωπή. Ήταν εκείνη η σιωπή που δεν είναι αμηχανία, είναι βάρος. Ύστερα άρχισαν τα πρώτα ερωτήματα. «Ποιος είναι ο στόχος μας;» με ρώτησαν. «Ο στόχος», συνέχισα, «είναι να κερδίσουμε το δημοψήφισμα. Να αναγκαστούν υπό το βάρος της διεθνούς κοινής γνώμης να κάνουν πίσω και να επιστρέψουν στο τραπέζι με μια νέα πρόταση, βιώσιμη και λογική».

Τους εξήγησα καθαρά: «Δεν έχουμε πλέον διαπραγματευτικά όπλα. Δεν μπορούμε να τους πιέσουμε. Το μόνο που μας απομένει είναι το ηθικό μας πλεονέκτημα. Η εικόνα μιας χώρας που, αντί να υπογράψει την ταπείνωσή της, ζητά από τον λαό της να αποφασίσει. Αυτό είναι το όπλο μας». 

 [….] Δεν είχαμε λεπτό για χάσιμο. Τα γεγονότα πλέον μας καταδίωκαν. Εκείνο το πρωινό ακολουθούσε η Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες, ενώ εγώ συγκάλεσα εκτάκτως για το ίδιο βράδυ το Κυβερνητικό Συμβούλιο στην Αθήνα, με σκοπό τη λήψη απόφασης για την εξαγγελία του δημοψηφίσματος. Ζούσα τότε σε έναν άλλο κόσμο, σκληρό, απαιτητικό, απομονωμένο, τον κόσμο της διαπραγμάτευσης. Ήμουν απορροφημένος πλήρως, λες και τίποτε άλλο δεν υπήρχε γύρω μου. Εκείνη τη μέρα είχε γενέθλια ο Ορφέας, ο μικρότερος γιος μου, αλλά το είχα ξεχάσει εντελώς. Δεν σκέφτηκα ούτε ένα τηλεφώνημα, ούτε ένα «Χρόνια πολλά». Από το αεροπλάνο πήγα κατευθείαν στο Μαξίμου.

Η Μπέττυ, βλέποντας πως δεν απαντούσα στα τηλέφωνα, πέρασε από εκεί για να μου θυμίσει κάτι που δεν έπρεπε να ξεχαστεί. Λίγο πριν ξεκινήσει η κρίσιμη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου, κι ενώ ήμουν στην αίθουσα συνεδριάσεων, άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε η Ελένη, η γραμματέας μου: «Η Μπέττυ είναι απ’ έξω και θέλει να σου πει κάτι για μισό λεπτό». Ήμουν κατηγορηματικός: «Όχι τώρα, αργότερα. Κανείς δεν μπαίνει». Ήμουν συγκεντρωμένος, ή μάλλον εγκλωβισμένος, στον φόβο να μη διαρρεύσει τίποτα πριν από την ανακοίνωση. Από τη χαραμάδα της μισάνοιχτης πόρτας την είδα να μου κάνει νόημα. «Μόνο μισό λεπτό». Κι εγώ, επίμονα, της έγνεφα «Όχι, φύγε». Τότε, έβγαλε από την τσάντα της ένα μικρό σακουλάκι. Μέσα είχε τρία κεράκια γενεθλίων. Τα έβγαλε και τα σήκωσε ψηλά. Δαγκώθηκα, ένιωσα άσχημα. Είχα ξεχάσει μέσα σε όλο αυτό ακόμα και τα γενέθλια του παιδιού μου. 

αναδημοσίευση από την την ισοσελίδα της ΑΥΓΗΣ 15/11/2025 

Eurostat / Αρνητική πρωτιά της Ελλάδας και στον ετήσιο μέσο μισθό

Στην κορυφή της κατάταξης είναι το Λουξεμβούργο (83.000 ευρώ), η Δανία (71.600 ευρώ) και η Ιρλανδία (61.100 ευρώ).

    Σύμφωνα με την Eurostat ο μέσος ετήσιος προσαρμοσμένος μισθός πλήρους απασχόλησης στην Ε.Ε. αυξήθηκε κατά 5,2% (ήταν στα 37.800 ευρώ το 2023 και ανέβηκε το 2024 στα 39.800 ευρώ το 2024), με την Ελλάδα να βρίσκεται προτελευταία μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.


Το 2024 ο μέσος μισθός έφτασε τις 18.000 ευρώ με την Βουλγαρία να βρίσκεται μόνο κάτω από τη χώρα μας, καθώς ο  μισθός στη γειτονική χώρα φτάνει τα 15.400 ευρώ

Nέα αρνητική πρωτιά σημείωσε η Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.

Σύμφωνα με την Eurostat ο μέσος ετήσιος προσαρμοσμένος μισθός πλήρους απασχόλησης στην Ε.Ε. αυξήθηκε κατά 5,2% (ήταν στα 37.800 ευρώ το 2023 και ανέβηκε το 2024 στα 39.800 ευρώ το 2024), με την Ελλάδα να βρίσκεται προτελευταία μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., αναφέρει δημοσίεθμα της ΑΥΓΗΣ,

Το 2024 ο μέσος μισθός στη χώρα μας έφτασε τις 18.000 ευρώ με την Βουλγαρία να βρίσκεται μόνο κάτω, καθώς ο μέσος ετήσιος μισθός στη γειτονική χώρα έφτασε τα 15.400 ευρώ.

Στην κορυφή της κατάταξης είναι το Λουξεμβούργο (83.000 ευρώ), η Δανία (71.600 ευρώ) και η Ιρλανδία (61.100 ευρώ).

Αλέξης Τσίπρας / Το Επιστημονικό Συμβούλιο για την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη του Ιδρύματος Αλέξη Τσίπρα - Ονόματα και βιογραφικά

Αυτό είναι το επιστημονικό συμβούλιο για την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη του Ιδρύματος Αλέξης Τσίπρας .

    Σταθερές κινήσεις από τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ανακοίνωσε τα ονόματα των ατόμων που θα στελεχώσουν το επιστημονικό συμβούλιο για την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη.

 

Ποιες προσωπικότητες πλαισιώνουν τον πρώην πρωθυπουργό στο Ινστιτούτου για την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη

Τη σύσταση Επιστημονικού Συμβούλιου του Ινστιτούτου για την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη ανακοίνωσε ο Αλέξης Τσίπρας με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

«Πρόκειται για μια εξαιρετική ομάδα από ανθρώπους της επιστήμης, με κορυφαία βιογραφικά και επιδόσεις, που κοσμούν την Ελλάδα της γνώσης. Ευαίσθητοι πολίτες, που δεν αντιλαμβάνονται την επιστήμη και τη γνώση ως προνόμιο κάποιων ελίτ, ούτε ως βιτρίνα κάποιας κομματικής ή εξουσιαστικής κατασκευής, αλλά ως απαραίτητο εργαλείο κοινωνικής προόδου και ως συμβολή στη βελτίωση της ζωής των πολλών» έγραψε μεταξύ άλλων ο πρώην πρωθυπουργός.

Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση του Ινστιτούτου «στόχος της νέας αυτής περιόδου του Ινστιτούτου, είναι η επεξεργασία και κατάθεση προτάσεων για σύγχρονες, προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, ρήξεις και ολοκληρωμένες τομεακές πολιτικές που θα ανοίξουν νέες προοπτικές στον δημόσιο, πολιτικό και επιστημονικό διάλογο» επισημαίνεται.

Η ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα

«Έχω την τιμή και τη χαρά να ανακοινώσω σήμερα το Επιστημονικό Συμβούλιο του Ινστιτούτου για την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη.

Πρόκειται για μια εξαιρετική ομάδα από ανθρώπους της επιστήμης, με κορυφαία βιογραφικά και επιδόσεις, που κοσμούν την Ελλάδα της γνώσης. Ευαίσθητοι πολίτες, που δεν αντιλαμβάνονται την επιστήμη και τη γνώση ως προνόμιο κάποιων ελίτ, ούτε ως βιτρίνα κάποιας κομματικής ή εξουσιαστικής κατασκευής, αλλά ως απαραίτητο εργαλείο κοινωνικής προόδου και ως συμβολή στη βελτίωση της ζωής των πολλών.

Αυτό που μας ενώνει είναι η πεποίθηση πως αν θέλουμε να αλλάξουμε την πατρίδα προς το καλύτερο, οφείλουμε να τη γνωρίσουμε όσο γίνεται καλύτερα. Να κατανοήσουμε τα προβλήματα και τις αντιθέσεις της εποχής μας, να μελετήσουμε όλες τις πτυχές της κοινωνίας και της κίνησής της, και να ξεδιπλώσουμε έτσι το χάρτη ενός μέλλοντος, όχι μόνο, ούτε κυρίως, με την αισιοδοξία της βούλησης, αλλά και με την απαισιοδοξία της γνώσης. Και κάτι τέτοιο είναι αδύνατο χωρίς την αποφασιστική συμβολή φωτισμένων ανθρώπων της επιστήμης.

Ευχαριστώ όλες και όλους, που με ανιδιοτέλεια και διάθεση προσφοράς, αναλαμβάνουν τη δέσμευση να θέσουν τις γνώσεις, την εμπειρία, την κατάρτισή τους στην υπηρεσία της πατρίδας και της κοινωνίας μας. Η στάση τους αποτελεί αχτίδα φωτός σε μια σκοτεινή εποχή».

Αναλυτικά όλα τα μέλη του Επιστημονικού Συμβουλίου

Συγκροτείται, σήμερα (χθες), το Επιστημονικό Συμβούλιο του Ινστιτούτου για την Ειρήνη, Δικαιοσύνη και Βιώσιμη Ανάπτυξη,

  • με επιφανείς επιστήμονες και ειδικούς στα σημαντικότερα πεδία των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, η Ευρώπη και η ευρύτερη περιοχή μας,
     
  • με προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους, με μεγάλη εμπειρία στα επιστημονικά
     
  • και επαγγελματικά πεδία τους και ενεργό ρόλο στα κοινωνικά κινήματα και στην πολιτική  και με νέους ερευνητές που φέρνουν καινοτόμες προσεγγίσεις για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που δημιουργούνται με τη νέα ψηφιακή συνθήκη. 

Στόχος της νέας αυτής περιόδου του Ινστιτούτου, είναι η επεξεργασία και κατάθεση προτάσεων για σύγχρονες, προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, ρήξεις και ολοκληρωμένες τομεακές πολιτικές που θα ανοίξουν νέες προοπτικές στον δημόσιο, πολιτικό και επιστημονικό διάλογο.

Συντονίστρια του Επιστημονικού Συμβουλίου αναλαμβάνει η Ευγενία Φωτονιάτα, Χημικός Μηχανικός, Δρ Οικονομικής Επιστήμης, πρώην Ειδική Γραμματέας Διαχείρισης Τομεακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και του Ταμείου Συνοχής στο Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης.

Ειδικεύεται  στον στρατηγικό σχεδιασμό και τις οικονομικές επιπτώσεις των δημόσιων επενδύσεων, καθώς και σε θέματα οικονομικής πολιτικής και ανάπτυξης. 

Αναπληρώτρια Συντονίστρια αναλαμβάνει η Δώρα Κοτσακά, Δρ Πολιτικής Επιστήμης με εικοσαετή εμπειρία σε φορείς έρευνας/τεκμηρίωσης και think tank. Εξειδικεύεται στα κοινά αγαθά, την ομότιμη παραγωγή και τις ανοιχτές τεχνολογίες στο πλαίσιο του ψηφιακού μετασχηματισμού.

Τα μέλη του Επιστημονικού Συμβουλίου δραστηριοποιούνται στα παρακάτω πεδία:

Οικονομικά και Οικονομία 

Γιώργος Χουλιαράκης, Οικονομικός Σύμβουλος της Διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδος, πρώην Υπουργός και Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών 
Δημήτρης Λιάκος, οικονομολόγος και πρώην Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ
 
Σπύρος Κίντζιος, Πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
 
Γιώργος Πετράκος, Καθηγητής οικονομικής ανάλυσης του χώρου,
 Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, πρώην Πρύτανης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας  
Φραγκίσκος Κουτεντάκης, Επίκουρος Καθηγητής δημόσιας οικονομικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και πρώην Συντονιστής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή.
 
Πάνος Νικολαΐδης, Οικονομολόγος, πρώην Διευθυντής Έρευνας στο Φορολογικό Παρατηρητήριο της ΕΕ στο
Paris School of Economics
Μαριζέτα Αντωνοπούλου, διδάσκουσα Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής στο ΕΚΠΑ
 

Κράτος Δικαίου, Δικαιοσύνη & Θεσμοί 

Γιάννης Δρόσος,  Ομότιμος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών
Ακρίτας Καϊδατζής, Αναπληρωτής Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Νομική Σχολή Α.Π.Θ.
 
Αντώνης Παπαγιαννίδης, Δικηγόρος-Δημοσιογράφος
Γιάννης Καμπουράκης, Αναπληρωτής Καθηγητής
 Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου, Νομική Σχολή Πανεπιστήμιο Εράσμους – Ρότερνταμ. 

Κλιματική Αλλαγή, Περιβάλλον & Ενέργεια 

Μανώλης Πλειώνης, Καθηγητής Παρατηρησιακής Αστρονομίας και Κοσμολογίας στο Τμήμα Φυσικής Α.Π.Θ. και πρώην Διευθυντής και Πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.
Τριαντάφυλος Αλμπάνης,
 Ομότιμος Καθηγητής στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ((2010-2014 και 2018-2022))
Βανέσσα Κατσαρδή, Επίκουρη Καθηγήτρια Παράκτιας και Θαλάσσιας Μηχανικής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
 

Τεχνητή Νοημοσύνη, Ψηφιακή Πολιτική και Καινοτομία 

Ευάγγελος Κανούλας, Καθηγητής Τεχνητής Νοημοσύνης στο Πανεπιστήμιο Άμστερνταμ
Σπύρος Κασάπης, Ερευνητής στο
Space Physics Group του Τμήματος Αστροφυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πρίνστον 
Γραμματή Πάντζιου, Καθηγήτρια Αλγορίθμων στο Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής
   
Νατάσα Λοΐζου,
 Ερευνήτρια σε ζητήματα Διεθνούς Ασφάλειας και Στρατηγικών Καινοτομίας στο Universidad Metropolitana para la Educación yel Trabajo της Αργεντινής, πρώην Εκτελεστική Διευθύντρια του Διεθνούς Οργανισμού Ελεγχόμενων Υλικών στη Λατινική Αμερική
Άρης Μαγκλάρας, Δρ.
 Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στην παραγωγή ημιαγωγών,  Ολλανδία.    

Παιδεία, Πολιτικές Εκπαίδευσης & Έρευνα 

Κώστας Γαβρόγλου, Ομότιμος Καθηγητής στο ΕΚΠΑ και πρώην Υπουργός  Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
Χάρης Αθανασιάδης,
 Καθηγητής δημόσιας ιστορίας, στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Νίκος Βαφέας,
  Καθηγητής Ιστορικής και Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης, του Πανεπιστημίου Κρήτης
Πολυμέρης Βόγλης, Καθηγητής Κοινωνικής Ιστορίας, Τμήμα
 Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. 
Άρης Στυλιανού,
 Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Α.Π.Θ.
Hλίας Γεωργαντάς, Καθηγητής Τοπικής Πολιτικής και Κράτους στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης
Λεωνίδας Μακρής, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Θεωρίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του ΔΠΘ
Ισιδώρα Βασίλη, Πολιτική Μηχανικός-ερευνήτρια, και Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Γονέων Περιφέρειας Αττικής.

Πολιτική Υγείας

Γιώργος Πλουμπίδης, Καθηγητής Πληθυσμιακής Υγείας και Στατιστικής στο Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας του University College London

Ισότητα φύλων και Συμπερίληψη,  

Μαρία Γκασούκα,  Ομότιμη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και πρώην Αντιπρόεδρος και Δ/ντρια του Ινστιτούτου Επιμόρφωσης του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης 

Ήρα Ηλιάνα Παπαδοπούλου, Δρ. Επικοινωνίας και MME του Πανεπιστημίου Αθηνών με εξειδίκευση σε θέματα πολιτιστικής διαχείρισης και επικοινωνιακής στρατηγικής. 

Στεγαστική Πολιτική,

Θωμάς Μαλούτας,  Ομότιμος Καθηγητής στο Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκόπειoυ Πανεπιστημίου

Κοινά αγαθά, ανοιχτές τεχνολογίες και κοινωνική/αλληλέγγυα οικονομία,

Βασίλης Κωστάκης, Καθηγητής Τεχνολογικής Διακυβέρνησης και Βιωσιμότητας στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Ταλίν και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ

Πολιτική Ασφάλειας,

Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, Αντιστράτηγος ε.α., Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Αστυνομίας Αλλοδαπών και Προστασίας Συνόρων 

Ευρωπαϊκή Πολιτική

Ζωρζέτα Λάλη, πρώην Διευθύντρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με εξειδίκευση σε θέματα δημόσιας διοίκησης, μεταφορών, ενέργειας, καινοτομίας και κατανάλωσης  
Χάρης Τζήμητρας,
 Καθηγητής, Δρ. Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων, Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Ερευνητικού Ινστιτούτου του Όσλο για την Ειρήνη
Μαριάννα Κουριδάκη, εργάζεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή-Γενική Δ/νση Επικοινωνίας Ευρωκοινοβουλίου
 

Πολιτιστική Πολιτική 

Θάνος Πολυμενέας-Λιοντήρης, Επίκουρος Καθηγητής Μουσικής Τεχνολογίας, στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.
Θέμης Μουμουλίδης, Σκηνοθέτης και Συγγραφέας
 

Yπεύθυνος του Αρχείου του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα αναλαμβάνει ο Νίκος Μαραντζίδης, Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικών Ταυτοτήτων στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών στο ΠΑ.ΜΑΚ. 

 


πηγή: Η ΑΥΓΗ & Εφημερίδα των Συντακτών

Η Πολωνία εκτός του Συμφώνου Μετανάστευσης της ΕΕ (σ.σ. η Ελληνική κυβέρνηση θα αξιοποιήσει αυτή την συμφωνία;)

Η Πολωνία πέτυχε ειδικό καθεστώς λόγω προσφύγων από την Ουκρανία και μεταναστευτικών πιέσεων στα ανατολικά σύνορα.
.

    Η Πολωνία μπορεί να θεωρηθεί χώρα υπό «μεταναστευτική πίεση», κάτι που την απαλλάσσει από τη λεγόμενη υποχρεωτική αλληλεγγύη και της επιτρέπει να λάβει επιπλέον χρηματοδότηση από το «ταμείο αλληλεγγύης». Επειδή και η Ελλάδα βρίσκεται υπό «μεταναστευτική πίεση» (Τουρκία, Αίγυπτος, Λιβύη) θα μπορούσε να αξιοποιήση αυτή την απόφαση της Ε.Ε.


Η Βαρσοβία πέτυχε ειδικό καθεστώς λόγω προσφύγων από την Ουκρανία και μεταναστευτικών πιέσεων στα ανατολικά σύνορα

Η Πολωνία αναμένεται να εξαιρεθεί από το Σύμφωνο Μετανάστευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με ανεπίσημες πληροφορίες που μετέδωσαν πολωνικά μέσα ενημέρωσης την Κυριακή. Οι αναφορές αυτές έρχονται μετά από μήνες αντίστασης της πολωνικής πλευράς, στην οποία συμμετείχαν και τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας. Ο πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ και ο πρόεδρος Καρόλ Ναβρότσκι είχαν αντιταχθεί στην προσχώρηση της Πολωνίας στην ευρωπαϊκή οδηγία.

«Οι πολωνικές αρχές πίεζαν για αυτό το ειδικό καθεστώς για μήνες. Έπεισαν τις Βρυξέλλες ότι η κατάσταση της Πολωνίας είναι εξαιρετική λόγω του αριθμού των προσφύγων πολέμου από την Ουκρανία, καθώς και της εργαλειοποίησης των μεταναστών στα ανατολικά σύνορα και του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία», αναφέρει το ρεπορτάζ του RMF FM.

Η Πολωνία μπορεί να θεωρηθεί χώρα υπό «μεταναστευτική πίεση», κάτι που την απαλλάσσει από τη λεγόμενη υποχρεωτική αλληλεγγύη και της επιτρέπει να λάβει επιπλέον χρηματοδότηση από το «ταμείο αλληλεγγύης».

Ο Ντόναλντ Τουσκ σχολίασε το θέμα σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ: «Είπα ότι δεν θα υπάρξει μετεγκατάσταση μεταναστών στην Πολωνία — και δεν θα υπάρξει! Το θέμα έχει κλείσει. Είπαμε ότι θa σφραγίσουμε το φράγμα στα σύνορα με τη Λευκορωσία — και σήμερα είναι το πιο καλά φυλασσόμενοσύνορο στην Ευρώπη. Ότι θα αυστηροποιήσουμε τους νόμους για βίζες και άσυλο — και η Πολωνία έγινε πρότυπο για τους άλλους. Εμείς πράττουμε, δεν μιλάμε!» έγραψε.

Τι είναι το Σύμφωνο Μετανάστευσης

Το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Μάιο του 2024 και στοχεύει στη διαχείριση της μετανάστευσης —συμπεριλαμβανομένης της παράτυπης— και στη δημιουργία ενός πιο συντονισμένου συστήματος εξέτασης αιτήσεων ασύλου στην Ευρώπη.

Πολλές χώρες, ανάμεσά τους η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Σλοβακία, είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους ήδη πριν την έγκρισή του. Η διαφωνία τους εστιάζεται κυρίως στον λεγόμενο μηχανισμό αλληλεγγύης, ο οποίος επιδιώκει να ενθαρρύνει τα κράτη-μέλη να μοιραστούν την ευθύνη και να μειώσουν την πίεση στα συνοριακά κράτη με μεγάλες εισροές μεταναστών.

Στο πλαίσιο του μηχανισμού αυτού, τα κράτη της ΕΕ μπορούν να μεταφέρουν τουλάχιστον 30.000 άτομα ετησίως από χώρες με υψηλό αριθμό αφίξεων σε εκείνες με μικρότερο. Οι αιτούντες άσυλο δεν έχουν λόγο στο πού θα εξεταστεί η αίτησή τους ή σε ποια χώρα θα σταλούν.

Τα κράτη-μέλη που δεν πληρούν την ετήσια ποσόστωση θα πρέπει να παρέχουν προσωπικό, υλικοτεχνική υποστήριξη ή να καταβάλλουν 20.000 ευρώ για κάθε άτομο που δεν μετεγκαθίσταται. Τα χρήματα αυτά διοχετεύονται σε κοινό ευρωπαϊκό ταμείο.

Η αντίθεση της Πολωνίας στο Σύμφωνο Μετανάστευσης

Η Πολωνία έχει εκφράσει σταθερά την αντίθεσή της στο ευρωπαϊκό σύμφωνο. Η Βαρσοβία επικαλείται την μεταναστευτική κρίση στα σύνορα Πολωνίας–Λευκορωσίας από το 2021 — την οποία χαρακτηρίζει «υβριδικό πόλεμο» που διεξάγει η Λευκορωσία — καθώς και τη μαζική εισδοχή προσφύγων από την Ουκρανία μετά το 2022.

Πέρυσι, ο Ντόναλντ Τουσκ είχε δηλώσει ότι «η Πολωνία δεν θα δεχθεί παράνομους μετανάστες στο πλαίσιο κανενός μηχανισμού. Δεν θα δεχθούμε κανέναν μετανάστη».

Ο πρόεδρος Καρόλ Ναβρότσκι έχει υποστηρίξει πως η συντριπτική πλειοψηφία των Πολωνών «αντιτίθεται στη βίαιη μετεγκατάσταση μεταναστών στην Πολωνία».

Το Σάββατο, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και πρώην υπουργός της ΕΕ Άνταμ Σουάπκα έγραψε σε ανάρτηση στην πλατφόρμα Χ ότι «η σκληρή και αδιάλλακτη στάση της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τουσκ για το Σύμφωνο Μετανάστευσης αποδίδει καρπούς».

Το πρωί της Πέμπτης, ο πρόεδρος Ναβρότσκι δημοσίευσε επιστολή προς την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δηλώνοντας ότι η Πολωνία δεν θα δεχθεί την εφαρμογή του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου. «Δεν θα δώσω τη συγκατάθεσή μου για την εφαρμογή του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου στην Πολωνία», αναφέρει η επιστολή του Προέδρου, προσθέτοντας ότι η Πολωνία «δεν θα δεχθεί καμία ενέργεια των ευρωπαϊκών θεσμών που θα στοχεύει στην εγκατάσταση παράνομων μεταναστών στη χώρα».

Σύμφωνα με τον Ναβρότσκι, τα ανατολικά σύνορα της Πολωνίας από το 2021 «υφίστανται συνεχή μεταναστευτική πίεση που ελέγχεται από το καθεστώς της Μόσχας, χρησιμοποιώντας το λευκορωσικό κράτος και τις μυστικές του υπηρεσίες».

«Η αιτία της μετανάστευσης είναι κυρίως η δύσκολη κατάσταση ασφάλειας και οικονομίας σε χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, και σε αυτήν την πρόκληση πρέπει να επικεντρωθούμε, προστατεύοντας τους πολίτες μας από την παράνομη μετανάστευση και τις συνέπειές της. Το κοινό μας καθήκον πρέπει να είναι πρώτα και κύρια η θωράκιση των συνόρων και η καταπολέμηση των διακινητών», σημείωσε στην επιστολή του προς τη φον ντερ Λάιεν.

Η Πολωνία εδώ και χρόνια αντιτίθεται στην πολιτική της ΕΕ για πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Το 2015, ήταν μία από τις τρεις χώρες της ΕΕ που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο υποχρεωτικό πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων. Τον Δεκέμβριο του 2017, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε τις τρεις χώρες στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την άρνησή τους να συμμορφωθούν.

Πορεία κατά του Συμφώνου Μετανάστευσης

Το κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS) οργανώνει το Σάββατο 11 Οκτωβρίου στις 2 μ.μ. συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας κατά της μεταναστευτικής πολιτικής στην Βαρσοβία.

«Θα σταματήσουμε το Σύμφωνο Μετανάστευσης και θα απομακρύνουμε αυτήν την επιζήμια κυβέρνηση από την εξουσία. Υπάρχει μόνο ένας όρος: να είμαστε ενωμένοι — όπως ήμασταν την 1η 
Ιουνίου», έγραψε στην πλατφόρμα Χ ο πρόεδρος του κόμματος, Γιαροσλάβ Κατσίνσκι.

euronews

Νίκος Τόσκας / Γιατί οι κυρίαρχες ηγεσίες στην Ευρώπη επιθυμούν τον πόλεμο

Οι χώρες που κυριαρχούν στο παγκόσμιο σύστημα ετοιμάζονται για την μεγάλη ανακατανομή πόρων και πηγών ενέργειας. Ανακατανομή σημαίνει μετατόπιση ισχύος, τριβές, κρίσεις και πολέμους..

    Στην "φιλοπόλεμη" πολιτική των ισχυρών της Ε.Ε. εντάσσεται και η στροφή στην πολεμική οικονομία και στην ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων της Ε.Ε. Η κοινοτική χρηματοδότηση δίνει προτεραιότητα στην πολεμική οικονομία (σχέδιο «ReArm Europe» με 800 δις, SAFE με 150 δις).

Νίκος Τόσκας*

Η υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Κίνα οφείλεται στο υψηλότερο ενεργειακό κόστος, την υστέρηση στον ψηφιακό μετασχηματισμό, στην Τεχνητή Νοημοσύνη και γενικότερα στις νέες τεχνολογίες, στην πίεση από ΗΠΑ και Κίνα.

Οι χώρες που κυριαρχούν στο παγκόσμιο σύστημα ετοιμάζονται για την μεγάλη ανακατανομή πόρων και πηγών ενέργειας. Ανακατανομή σημαίνει μετατόπιση ισχύος, τριβές, κρίσεις και πολέμους.

Ο Ρώσος ΥΠΕΞ Λαβρόφ χθες σε συνάντηση στο Αστραχάν, στις εκβολές του Βόλγα στην Κασπία Θάλασσα, εκεί που συνορεύουν οι χώρες της Κεντρικής Ασίας, μίλησε για ενίσχυση του άξονα μεταφορών Νότου-Βορρά, από την Ανατολική Αφρική, τον Περσικό κόλπο, την κεντρική Ασία στην βόρεια Ευρώπη. Η πρόσθεση της Αφρικής στον μέχρι τώρα άξονα δεν είναι τυχαία. Απηχεί τη διεύρυνση των ρωσικών επιδιώξεων στις λίγες «παρθένες» περιοχές που απέμειναν, από πλευράς καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Ο Πούτιν συνομίλησε χθες τηλεφωνικά με τον Νετανιάχου για τα θέματα της περιοχής. Προφανώς όχι μόνο για τη Γάζα.

Την ίδια στιγμή ξεκίνησε η λειτουργία της σιδηροδρομικής γραμμής από την Κίνα στον Περσικό και αντίστροφα. Ένα πλήγμα στο Ιράν θα πλήξει τα κινεζικά συμφέροντα. Όμως η νέα γραμμή δίνει την εναλλακτική και ασφαλέστερη δυνατότητα στη θαλάσσια οδό μεταφοράς.

Ο Τραμπ σχεδιάζει την προσβολή του Ιράν και της Βενεζουέλας. Τις δυο χώρες με τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων και οι οποίες εξάγουν στην Κίνα το 90% των εξαγωγών τους. Σκοπός του η μείωση των ελλειμμάτων μέσω του ελέγχου των πηγών ενέργειας, στο πρότυπο της συμφωνίας με την Σαουδική Αραβία της δεκαετίας του ’70 όταν καθιερώθηκαν τα πετροδολάρια αλλά και η τωρινή του Μαΐου 2025 όπου συμφωνήθηκαν σαουδαραβικές επενδύσεις στις ΗΠΑ ύψους 600 δις και αγορά 142 δις όπλων και φυσικά επιδιώκεται η παρεμπόδιση μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Κίνα.

Υπόψη ότι ο δεύτερος αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου από τη Σιβηρία στην Κίνα υπογράφτηκε τον προηγούμενο μήνα και θα ξεκινήσουν οι πρώτες μεταφορές το 2030.

Επόμενα το παράθυρο ευκαιρίας του Τραμπ για να «στραγγαλίσει» την Κίνα είναι τώρα. Ήδη ο ρυθμός ανάπτυξής της έχει υπερβεί τον αντίστοιχο αμερικανικό στα βιομηχανικά προϊόντα, στη ναυπήγηση πλοίων και στις μεταφορές.

Η μαρξιστική αντίληψη ότι η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου μαζί με την πτώση του ποσοστού κέρδους θεωρούνται από τους βασικούς παράγοντες εκδήλωσης των καπιταλιστικών οικονομικών κρίσεων, φαίνεται ότι επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά.

Η απαξίωση μέρους του κεφαλαίου μέσω του πολέμου και των κρίσεων είναι ουσιαστικά η «απάντηση» στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίου.

Η οικονομία της Ευρωζώνης βρίσκεται σε σχετική στασιμότητα την τελευταία τριετία, με ρυθμό ανάπτυξης που δεν ξεπερνά το 0,5%.

Η υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Κίνα οφείλεται στο υψηλότερο ενεργειακό κόστος, την υστέρηση στον ψηφιακό μετασχηματισμό, στην Τεχνητή Νοημοσύνη και γενικότερα στις νέες τεχνολογίες, στην πίεση από ΗΠΑ και Κίνα.

Η Γερμανία πληρώνει την υποχωρητικότητά της απέναντι στις ΗΠΑ και ξοδεύει τριπλάσια κεφάλαια για εισαγωγές ενέργειας μετά την διακοπή της φτηνής ρωσικής, με ότι επιπτώσεις έχει αυτό στη βιομηχανία της αλλά και στις μικρές επιχειρήσεις. Την κρίση νιώθουν οι απολυμένοι της βαριάς βιομηχανίας αλλά και οι καταναλωτές.

Η κρίση ξεκίνησε σαν γεωπολιτική με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και συνεχίζεται σαν οικονομική στο εσωτερικό της Ευρώπης.

Οι καταναλωτές στην Ευρώπη δεν αγοράζουν όπως πριν, η Κίνα αγοράζει εργοστάσια της Volkswagen και αντί να αγοράσει ξένα αυτοκίνητα εξάγει τα δικά της, εταιρείες εγκαθίστανται στις ΗΠΑ, οι επιστήμονες φεύγουν στην Κίνα και στις ΗΠΑ.

Η αποβιομηχάνιση μαζί με την μειωμένη έρευνα δείχνουν ότι τα συσσωρευμένα κεφάλαια ψάχνουν ευκολότερους τρόπους κέρδους και σε σύντομο χρόνο. Η αναδιανομή γίνεται στο εσωτερικό των χωρών αλλά κύρια από την μία περιοχή του κόσμου σε άλλη.

Η Ασία έχει περισσότερους πόρους σε σπάνιες γαίες και δυνατότητες φτηνής ενέργειας, κεντρικό σχεδιασμό, φτηνούς μισθούς και τώρα εξειδικευμένο προσωπικό.

Η γερμανική βιομηχανία κινδυνεύει, τα συσσωρευμένα κεφάλαια αφού επένδυσαν στην «πράσινη ανάπτυξη» έφτασαν στο όριο και τώρα ποντάρουν στην καταστροφή κάποιου μέρους και στην μετακίνηση σε άλλους τόπους. Τα κρατικά χρέη αυξήθηκαν σημαντικά ακόμη και σε μεγάλες χώρες όπως η Γαλλία. Ο προστατευτισμός αποτελεί την βασική αντίφαση στην οικονομία η οποία απαιτεί επενδύσεις και κέρδη παγκόσμια.

Η «αγορά» χρειάζεται όπλα στην Ουκρανία και σε λίγο κατασκευαστικές για τις κατεστραμμένες πόλεις. Τα όπλα αποδίδουν άμεσα κέρδη ενώ τα γεφύρια, οι δρόμοι και τα νοσοκομεία εντός της Ευρώπης είναι βραδείας απόδοσης. Παράλληλα βέβαια η Ε.Ε. προσπαθεί να διατηρήσει κάποιο βαθμό αυτονομίας μέσα στον γενικότερο ανταγωνισμό.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται η στροφή στην πολεμική οικονομία και στην ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων της Ε.Ε. Η κοινοτική χρηματοδότηση δίνει προτεραιότητα στην πολεμική οικονομία (σχέδιο «ReArm Europe» με 800 δις, SAFE με 150 δις).

Οι κυρίαρχοι κύκλοι θεωρούν ότι ο πόλεμος «πρέπει» να συνεχιστεί στην Ουκρανία αλλά και η στρατιωτικοποίηση των χωρών για να κερδηθεί χρόνος με την ελπίδα επαναβιομηχάνισης της Ευρώπης. Στο μεταξύ εργοστάσια αυτοκινήτων κλείνουν ή συζητούν να τα μετατρέψουν σε εργοστάσια παραγωγής πολεμικού υλικού π.χ. εργοστάσιο της Volkswagen εξετάζεται να αγοραστεί από την Rheinmetall για κατασκευή στρατιωτικών οχημάτων.

Τα κοινωνικά προγράμματα και οι χρηματοδότηση υποδομών και έρευνας για την υγεία και παιδεία υποβαθμίζονται. Η καταστολή αυξάνεται γιατί δεν υπάρχουν περιθώρια απεργιών και αντιδράσεων μια και αυτά θα μειώσουν ακόμη περισσότερο το ποσοστό κέρδους των επιχειρήσεων. Θα επιβιώσουν οι επιχειρήσεις που έχουν δυνατότητα ευελιξίας και μετατροπής στις νέες απαιτήσεις της πολεμικής οικονομίας και της υψηλής τεχνολογίας που αυτή εξυπηρετεί.

Η συσσώρευση ευρωπαϊκών και αμερικανικών όπλων στην Πολωνία, Βαλτικές χώρες και Ρουμανία αλλά και η συγκεκαλυμένη συμμετοχή ειδικών δυνάμεων της Γαλλίας και Βρετανίας εντός της Ουκρανίας δείχνουν ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί όσο εξυπηρετεί τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα αυτών των χωρών αλλά και των ΗΠΑ που πουλούν σύγχρονα όπλα στην Ευρώπη.

Παράλληλα, η Ρωσία επιδιώκει όχι μόνο την κατάρρευση του καθεστώτος Ζελένσκυ και την κατάληψη μεγάλου μέρους της Ουκρανίας αλλά και την φθορά της Ευρώπης ενώ η ίδια ισχυροποιεί τη συμμαχία με την Κίνα, την συνεργασία με την Ινδία και τους BRICS. Η κρίση και η δική της οικονομία πολέμου την ωφέλησε μια και ισχυροποίησε τη θέση της στην Ασία και απέκτησε αυτονομία σε οικονομικά και τεχνολογικά θέματα.

Παράπλευρα όμως αυξάνονται οι κίνδυνοι από την επιλογή της οικονομίας του πολέμου.

Η χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς που αντικαθιστά τον πόλεμο των χαρακωμάτων πλησιάζει πολύ κοντά στη χρήση τακτικών πυρηνικών. Μετά η χρήση στρατηγικών πυρηνικών είναι κοντά. Ένα τακτικό πυρηνικό μπορεί να καταστρέψει μια μικρή πόλη αλλά θα ακολουθήσει η μόλυνση της γύρω περιοχής και η ρίψη περισσότερων πυρηνικών στη συνέχεια.

Ο ανταγωνισμός των κερδών όταν φεύγει από το εμπόριο και πηγαίνει στην κρίση και στον πόλεμο φεύγει εκτός ορίων. Καταστρατηγεί τους κανόνες συνύπαρξης του διεθνούς δικαίου. Ο βασικός κίνδυνος είναι ότι ο κόσμος βγαίνει από κάποια παγκόσμια τάξη (rules-based order) που καθιερώθηκε μετά τον Β΄Π.Π. και οδεύει σε παγκόσμια αναρχία και στο δίκαιο του ισχυρού της στιγμής.

Τρανό παράδειγμα η συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία για τέταρτο χρόνο, η γενοκτονία στη Γάζα, η απόρριψη κάθε κανόνα από τον Τράμπ, οι πληροφορίες για επικείμενη επίθεση στο Ιράν και στη Βενεζουέλα.

Ο πόλεμος είναι επικερδής επιχείρηση για μερικούς, δίνει επίσης λύσεις με την καταστροφή μέρους του συσσωρευμένου κεφαλαίου και την αναδιάταξή του αλλά μπορεί να επεκταθεί και να προκαλέσει παγκόσμιες επιπτώσεις.
πηγή: dnews.gr

* Ο Νίκος Τόσκας είναι Έλληνας πολιτικός, πρώην Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, και πρώην στρατιωτικός - υποστράτηγος Τεθωρακισμένων εν αποστρατεία.

© all rights reserved
customized with από: antikry.gr