Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ / Παραιτήθηκαν ο Μ. Βορίδης, 3 υφυπουργοί κι ένας γ.γ. καθώς αναφέροντα στη δικοκραφία της ευρωπαίας εισαγγελέως

    Ραγδαίες εξελίξεις στην ΝΔ, εκτός κυβέρνησης ο Μάκης Βορίδης, Τάσος Χατζηβασιλείουκαι, Διονύσης Σταμενίτης, Χρήστος Μπουκώρος καθώς αναφέροντα στη δικοκραφία της ευρωπαίας εισαγγελέως για σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ, οι παραιτήσεις έγιναν αποδεκτές από τον πρωθυπουργό...

 

Την παραίτησή τους υπέβαλαν ο υπουργός Μετανάστευσης Μάκης Βορίδης και οι υφυπουργοί Εξωτερικών Τάσος Χατζηβασιλείου, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Διονύσης Σταμενίτης και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Χρήστος Μπουκώρος καθώς τα ονόματά τους αναφέρονται στη δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ που διαβιβάστηκε στη Βουλή.

Συγκεκριμένα από το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού ανακοινώθηκε:

«Ανακοινώνεται ότι ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Μάκης Βορίδης υπέβαλε την παραίτησή του στον Πρωθυπουργό, για τους λόγους που αναφέρονται στην επιστολή και η οποία επισυνάπτεται. Ο Πρωθυπουργός έκανε δεκτή την παραίτησή του.

Παράλληλα, τις παραιτήσεις τους υπέβαλαν οι υφυπουργοί Εξωτερικών Τάσος Χατζηβασιλείου, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Διονύσης Σταμενίτης και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Χρήστος Μπουκώρος, οι οποίες επίσης έγιναν δεκτές από τον Πρωθυπουργό.

Τέλος, την παραίτησή του υπέβαλε και ο Γενικός Γραμματέας Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιώργος Στρατάκος.

Οι αντικαταστάτες των ανωτέρω θα ανακοινωθούν στις επόμενες ημέρες».

Ο υπουργός Μετανάστευσης Μάκης Βορίδης στην επιστολή παραίτησής του αρχικά υποστηρίζει ότι «ουδέν σχετικό στοιχείο υφίσταται» σε βάρος του στη δικογραφία που έφτασε στη Βουλή.

Στη συνέχεια σημειώνει ότι «η ιδιότητα του υπόπτου τελέσεως αξιοποίνου πράξεως δεν συνάδει με την ιδιότητα του μέλους της κυβερνήσεως και προκειμένου να αφοσιωθώ στο μείζον για εμένα που είναι η υπεράσπιση της αθωότητός μου ενώπιον του Κοινοβουλίου, καθώς και της τιμής και της υπολήψεώς μου, υποβάλλω την παραίτησή μου».

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν παραιτήθηκε ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Χρήστος Κέλλας, το όνομα του οποίου επίσης αναφέρεται στη δικογραφία για το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ.

Την Τρίτη αναμένονται να ανακοινωθούν οι αντικαταστάτες του Μάκη Βορίδη και των υφυπουργών που εμπλέκονται στη δικογραφία για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Η επιστολή παραίτησης του Μάκη Βορίδη

Η επιστολή παραίτησης:

«Αξιότιμε κ. πρωθυπουργέ,

Την 19-6-2025, μόλις ανακοινώθηκε η διαβίβαση της σχετικής δικογραφίας περί «ΟΠΕΚΕΠΕ» στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και χωρίς να έχω δει το περιεχόμενό της, δήλωσα ότι ουδέν επιλήψιμο έχω πράξει.

Χθες διαβάστηκε η δικογραφία στην Βουλή και έλαβα γνώση της δικογραφίας.

Επιβεβαιώθηκε αυτό που ήδη γνώριζα, ότι ουδέν σχετικό στοιχείο υφίσταται στη συγκεκριμένη δικογραφία που να μαρτυρά περί τελέσεως αξιόποινης πράξης από εμένα.

Ωστόσο, χθες το ΠΑΣΟΚ δήλωσε ότι, κατά την κρίση του, η δικογραφία περιέχει ενδείξεις τελέσεως ποινικών αδικημάτων από εμένα και προτίθεται να υποβάλει σχετικό αίτημα σύστασης προκαταρκτικής επιτροπής, κάτι που με καθιστά ύποπτο τελέσεως αξιόποινων πράξεων.

Μετά ταύτα, και επειδή η ιδιότητά μου υπόπτου τελέσεως αξιόποινων πράξεων δεν συνάδει με την ιδιότητα του μέλους της Κυβερνήσεως και προκειμένου να μην παρακωλύσω το Κυβερνητικό έργο, σας υποβάλλω την παραίτησή μου από τη θέση του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου».

Υπάρχει δυνατότητα άλλου δρόμου; - Πολλά εξαρτώνται από το πώς θα απαντήσουμε στο κρίσιμο ερώτημα

    Είναι αναγκαία μια ενεργητική πολιτική εθνικής κυριαρχίας και Ουδετερότητας της χώρας, μια προάσπιση της κυριαρχίας, άρα και άσκηση κυριαρχίας από την Πολιτεία, και μια ενεργητική πολιτική Ειρήνης για την περιοχή, την Ευρώπη, τη Ν.Α. Μεσόγειο...

Ρούντι Ρινάλντι*

Από το ξεκίνημα του ρωσοΝΑΤΟϊκού πολέμου στην Ουκρανία η στήλη αυτή έχει αναφερθεί τρεις φορές στο ζήτημα της Ουδετερότητας της χώρας, και πολλές φορές στους βαθμούς κυριαρχίας. Αυτά είναι σημαντικά θέματα στόχων και βηματισμών που αποκτούν ιδιαίτερο νόημα για μικρές και μεσαίες χώρες (σαν τη δική μας) σε μια θυελλώδη εποχή αναδασμών, ανακατατάξεων και αλλαγών συσχετισμών. Για παράδειγμα, σχετικά με το ζήτημα της Ουδετερότητας έχουμε αναφερθεί:

• Τον Σεπτέμβριο του 2022, όταν η ελληνική Βουλή επικύρωσε τα πρωτόκολλα ένταξης στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και Φινλανδίας, με το άρθρο «Η ακραία ΝΑΤΟφροσύνη και ο στόχος της Ουδετερότητας» (φύλλο 604).

• Τον Νοέμβριο του 2022 με αφορμή ένα πορτοκαλί πανό στην πορεία του Πολυτεχνείου, στο οποίο αναγράφονταν τα συνθήματα «Όχι στον πόλεμο και τη ΝΑΤΟφροσύνη – Ελευθερία, Ουδετερότητα, Δημοκρατία», με το άρθρο «Μπορεί να είναι στόχος η Ουδετερότητα της Ελλάδας;» (φύλλο 614).

• Τον Μάρτιο του 2024, όταν στη Βουλή κυρώθηκαν –με ψήφους της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ– δύο μνημόνια ανάμεσα σε Ελλάδα και ΗΠΑ, με τα οποία στρατιωτικό προσωπικό των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων μπορεί να διατίθεται και να λειτουργεί υπό αμερικάνικη στρατιωτική διοίκηση όπου κρίνουν αναγκαίο οι ΗΠΑ στην Ευρώπη, με το άρθρο «ΝΑΤΟφροσύνη ή Ουδετερότητα;» (φύλλο 676).

Ορισμένες βασικές (προκαταρκτικές) επισημάνσεις

Πρώτη επισήμανση: Ο όρος «ουδετερότητα» έχει χρησιμοποιηθεί με πολλές σημασίες και σε διαφορετικές εποχές. Τα εξηγήσαμε όλα αυτά εκτενώς στο δεύτερο άρθρο που αναφέραμε πιο πάνω. Η θέση που υποστηρίζουμε είναι σαφής, δίνοντας έμφαση στον ενεργητικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει το σύνθημα-στόχος της Ουδετερότητας:

«Πρώτον να απεμπλακούμε με όλους τους τρόπους από τον σε εξέλιξη πόλεμο. Να μην λειτουργήσει η χώρα μας σαν μεγάλη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ. Να μην αποστρατιωτικοποιηθούν τα νησιά και να μην σταλεί ο οπλισμός τους στις ουκρανικές δυνάμεις. Πέρα από αυτά: η Ελλάδα να μετατραπεί σε χώρα και παράγοντα ειρήνης, και να αποσυρθούν όλα τα τμήματα των ένοπλων δυνάμεών της που δρουν στο εξωτερικό. Τέλος, η θέση για Ουδετερότητα συνδυάζεται με τον στόχο του τερματισμού του πολέμου όσο πιο γρήγορα γίνεται».

Και παρακάτω στο ίδιο άρθρο:

«Η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο να εμπλακεί στον πόλεμο που διεξάγεται στην Ουκρανία, ούτε να ακολουθεί υπηρετικά ό,τι θέλουν και διατάσσουν οι ευρωατλαντικοί πάτρωνες και εμπρηστές του πολέμου. Ούτε έχει συμφέρον να θεωρήσει εχθρική χώρα τη Ρωσία και να προσφύγει στον φθηνό αντιρωσισμό αμερικάνικης κοπής. Έχει σαν χώρα ιδιαίτερα προβλήματα (εθνικά και κοινωνικά), και οφείλει να βρει τον δικό της δρόμο και τον δικό της βηματισμό, που να κατοχυρώνουν βαθμούς κυριαρχίας σε όλα τα επίπεδα – κι όχι να υποβιβάζεται σε μετανεωτερική νεοαποικία και σε πιθανό στόχο διαφόρων εμπόλεμων δυνάμεων ή επίδοξων επεκτατιστών και νταήδων στην περιοχή».

Δεύτερη επισήμανση: Είναι σαφέστατο πως ο κυρίαρχος πολιτικός κόσμος και οι οικονομικοί ολιγάρχες της χώρας έχουν έναν τελείως διαφορετικό προσανατολισμό, κληρονομημένο από το πλέγμα και καθεστώς της εξάρτησης της χώρας, και από τον ίδιο τον χαρακτήρα της αστικής τάξης στην Ελλάδα. Παραδείγματα: «Σωστή πλευρά της ιστορίας», «είμαστε ο πιο αξιόπιστος και προβλέψιμος σύμμαχος των ΗΠΑ» (Μητσοτάκης). «Από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο και από την Κρήτη μέχρι τη Θράκη, σας παραδίδουμε την Ελλάδα σήμερα στα χέρια σας. Και είμαστε βέβαιοι ότι είναι σε καλά χέρια», Κώστας Τασούλας (νυν πρόεδρος Δημοκρατίας) προσφωνώντας τον κ. Μενέντες (ο οποίος λίγο αργότερα καταδικάστηκε 11 χρόνια φυλακή για δωροληψία στις ΗΠΑ). Και τόσα, τόσα άλλα δείγματα εθελοδουλίας, ΝΑΤΟφροσύνης. Για να μην αναφερθούμε στις υποκλίσεις του κ. Γεραπετρίτη προς τον Ερντογάν μέσα στο Μαξίμου. No problem για τις ελίτ. Μόνο που μετατρέπονται σε καρπαζοεισπράχτορα. Θα μιλήσουμε για αυτό παρακάτω.

Τρίτη επισήμανση: Είναι αλήθεια ότι δεν γίνεται σχεδόν κανένας λόγος για Ουδετερότητα της χώρας τόσο από πλευράς κομμάτων του πολιτικού συστήματος όσο και από την πλευρά κινημάτων-κινητοποιήσεων. Τα μεν κόμματα έχουν αποδεχθεί σε γενικές γραμμές το Δυτικό, ΝΑΤΟϊκό, πλαίσιο, κι έχουν επίσης αποδεχθεί στην πράξη την αύξουσα ισχύ της Τουρκίας στην περιοχή και την ανάγκη συνεργασίας μαζί της. Οι δε κινητοποιούμενοι άνθρωποι παραμένουν σε ένα γενικό πλαίσιο καταγγελίας του πολέμου, του καπιταλισμού, του εθνικισμού, του Ισραήλ κ.λπ., χωρίς να προχωρούν σε προβολή θέσεων, ενδιάμεσων βημάτων και στόχων που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις και συσχετισμούς για μια διαφορετική πορεία. Ή θα υπάρξει μια μεγάλη ανατροπή (όπως την φαντάζεται ο καθένας ή την προπαγανδίζουν οι πιο πονηροί, π.χ. το ΚΚΕ – χωρίς να τρομάζουν κανέναν, γιατί το έχουν πάρει όλοι είδηση ότι είναι σκέτα βεγγαλικά και ρητορική), ή τίποτα απολύτως. Η έκφραση «να κατακτήσουμε βαθμούς κυριαρχίας» ή ακόμα και το αίτημα της Ουδετερότητας, ίσως φαίνονται σαν «δεξιές παρεκκλίσεις»…

Η αλήθεια είναι ότι στη χώρα έχει εκδηλωθεί ένα σχετικά μικρό αντιπολεμικό κίνημα σε σχέση με άλλες χώρες, και αυτό ζητά μια εξήγηση. Οι μαξιμαλισμοί στις διακηρύξεις και η παντελής έλλειψη σύνδεσης αυτών των μεγάλων ζητημάτων, συνδυασμένα με την προσκόλληση του πολιτικού κόσμου στα ποσοστά και στις εκλογές, οδηγούν γρήγορα στην αποδυνάμωση της μαζικής λαϊκής πάλης γύρω από στόχους και δεν δημιουργούν σοβαρά εμπόδια στην αστική πολιτική γενικά. Δεν τέθηκε με σοβαρότητα το τι θα σήμαινε ένα μεγάλο μαζικό κίνημα ειρήνης στην Ελλάδα. Πολλές διαφορετικές συγκεντρώσεις, άλλες πρωτοβουλίες, μικροκομματισμοί, κατακερματισμοί κ.λπ. δημιουργούν όλους τους όρους για διασκορπισμό θέλησης, δυνάμεων, και κυρίως για την ανυπαρξία συγκεκριμένων και σωστά ιεραρχημένων στόχων.

Το βασικό είναι αν υπάρχει πολιτική βούληση και φορέας της πολιτικής βούλησης, δηλαδή Υποκείμενο σε όλες τις εκδιπλώσεις του: ηγεσία, Πολιτεία, κοινωνία

Η σημερινή κατάσταση

Μετά σχεδόν δυόμιση χρόνια πολέμου στην Ουκρανία και 600 ημερών πολέμου στη Μέση Ανατολή και γενοκτονίας στη Γάζα, έχουν συμβεί πολλά, έχουν γίνει πολλές ανατροπές, υπάρχουν πολλά νέα δεδομένα. Νέα δεδομένα επί του πεδίου του πολέμου· νέα δεδομένα στον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων· νέα δεδομένα στο εσωτερικό της «σωστής πλευράς της Ιστορίας»: η Ρωσία κερδίζει στον πόλεμο της Ουκρανίας· η Συρία δεν υπάρχει όπως την ξέραμε και αναδιατάσσεται ο χάρτης της Μέσης Ανατολής· ο Τραμπ αλλάζει τη στρατηγική των ΗΠΑ δημιουργώντας νέες συμμαχίες και τακτικές· η Ευρώπη γίνεται πολιτική έδρα της παγκοσμιοποίησης και του «κόμματος του πολέμου» ενώ σπαράσσεται από τριγμούς και φυγόκεντρες τάσεις· οι BRICS συνεχίζουν να αμφισβητούν την κυριαρχία της Δύσης· η Τουρκία αναβαθμίζεται σε δύναμη πρώτης γραμμής με ενεργό ρόλο σε πολλά μέτωπα.

Όλα αυτά μέσα σε δύο πυκνά χρόνια. Ο χρόνος επιταχύνεται, τα γεγονότα έχουν έναν ρυθμό πολύ γρήγορο, τα θέατρα των αντιπαραθέσεων είναι πολλαπλά: πεδία πραγματικών μαχών και δοκιμασίες νέων τρόπων διεξαγωγής πολέμων· ψηφιακός μετασχηματισμός και εισβολή της Τεχνητής Νοημοσύνης σε πολλά πεδία· οικονομικός πόλεμος, με κορυφή του παγόβουνου τους δασμούς· ενέργεια, δρόμοι ενέργειας, αλυσίδες αξιοποίησης, χρηματιστήρια και απανωτά μπλακ άουτ· ανταγωνισμός στο διάστημα και στην κυβερνοασφάλεια. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα μεγάλα και ενεργά κέντρα του σύγχρονου κόσμου τα συμπεριλαμβάνει όλα αυτά.

Και η νησίδα «Ελλάδα» μέσα σε όλα αυτά τι κάνει; Τι σχεδιάζει; Τι διαβάζει; Πώς υπάρχει; Οι άρχουσες ελίτ της χώρας έχουν μια γρήγορη απάντηση: Θα προσκολληθούμε περισσότερο σε ό,τι λέγεται και υπάρχει ως Δύση, και ιδιαίτερα σε κάποια μεγάλη δύναμη (προτιμητέες οι ΗΠΑ) και ό,τι βγει μέσα από την προσκόλληση και δια της προσκολλήσεως. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος γι’ αυτές. Δια της προσκολλήσεως η διαιώνιση της ιδιοτέλειάς τους, χωρίς την παραμικρή σκέψη για τη συρρίκνωση και την καταβύθιση κοινωνίας και τόπου. Στο προηγούμενο φύλλο («Ρεαλπολιτίκ και φινλανδοποίηση: Η περίπτωση της Ελλάδας») είχαμε τονίσει ότι στις δυνάμεις που παρεμβαίνουν και στις οποίες προσκολλώμεθα (παραδοσιακά ευρωδυτικές) τώρα πρέπει να προστεθούν η Τουρκία και το Ισραήλ. Πολλαπλή προσκόλληση, πολλαπλή εξάρτηση, πολλαπλή πρόσδεση. Και για κατανάλωση προβολή ορισμένων «τριγωνικών συμμαχιών» π.χ. Ελλάδα-Αίγυπτος-Κύπρος ή Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ κ.ο.κ. Χωρίς καμία περίσκεψη για το πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η στάση.

Αποτελέσματα: υποτελής καρπαζοεισπράκτορας

Όταν αυτοδηλώνεσαι ως ο «πιο προβλέψιμος σύμμαχος», μην περιμένεις να σε πάρουν στα σοβαρά. Ιδιαίτερα όταν το ειδικό βάρος είναι αντιστρόφως ανάλογο με τις «περήφανες» διακηρύξεις…

• Πρώτο λοιπόν αποτέλεσμα σε όλα τα μέτωπα του ορίζοντα είναι να μην υπολογίζεται η Ελλάδα σχεδόν καθόλου. Είναι εντελώς χαρακτηριστική η συμπεριφορά όλων (μέχρι και του Ράμα της Αλβανίας ή του Μίτσκοσκι της ΠΓΔΜ, «Βόρειας Μακεδονίας» μετά τη συμφωνία των Πρεσπών, η οποία ακόμα προκαλεί ρίγη περηφάνιας σε όλα τα θραύσματα που παλιού ΣΥΡΙΖΑ).

• Ο Ερντογάν εγκαινιάζει δεύτερο Μέγαρο στα κατεχόμενα στην Κύπρο, έχει εξασφαλισμένο ότι τίποτα δεν πρόκειται να γίνει πέρα από τα 6 μίλια των χωρικών υδάτων της Ελλάδας, διεκδικεί άμεσα και νησιά του ανατολικού Αιγαίου, επιβάλλει την αποστρατιωτικοποίησή τους, αγοράζει γη και σπίτια σε ολόκληρη την Θράκη με προμετωπίδα βουλγαρικές εταιρείες, διεισδύει οικονομικά σε πολλούς επιχειρηματικούς τομείς στην Ελλάδα. Τώρα οι κυβερνήτες μας βλέπουν ολόκληρη την Ευρώπη να αποκτά ιδιαίτερη εταιρική στρατιωτική σχέση με την Τουρκία και να αδιαφορεί φανερά για τις γκρίνιες της Ελλάδας.

• Σε λίγο αναμένεται η πρέσβειρα Κίμπερλι (Ιούλιο; Αύγουστο; αλήθεια, γιατί καθυστερεί;) και θα δούμε τι θα πει η φωνή του Τραμπ για την περιοχή μας… Ο Μητσοτάκης είναι κομμένος από τον Τραμπ, ψάχνει να πιάσει –μάταια μέχρι τώρα– επαφή με το περιβάλλον του, αλλά έχει εκτεθεί πολύ ως φιλοΜπάιντεν την προηγούμενη περίοδο.

• Οι Ρώσοι βλέπουν ότι η Ελλάδα ακολουθεί πιστά μια αντιρωσική πολιτική στάση σε όλα τα πεδία, και δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να στείλουν ένα μήνυμα σε όλη τη Δύση προκαλώντας κάποιο «πρόβλημα» στις περιπολίες των εκ Ρουμανίας ορμώμενων ελληνικών F16 προς τους ουρανούς της Ουκρανίας. Βολικός στόχος για ευρύτερο μήνυμα. Παράλληλα όμως και έκθεση της χώρας σε τυχοδιωκτισμούς προς χάρη του πολέμου ενάντια στη Ρωσία.

• Το Ισραήλ θεωρεί την Ελλάδα στρατηγικό του μετόπισθεν, και πολλές ισραηλινές εταιρείες έχουν επιδοθεί σε ένα ξέφρενο real estate σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και της Κύπρου. Ακόμα και η Αίγυπτος προχώρησε στην κίνηση για τη Μονή του Σινά ξέροντας ότι δεν θα βρει καμιά σοβαρή αντίσταση. Η γενική υποβάθμιση της χώρας στον διεθνή περίγυρο και στην περιφέρειά μας είναι γεγονός ευδιάκριτο.

Δεδομένοι, προβλέψιμοι, φοβικοί, εθελόδουλοι: μας έχουν πάρει όλοι χαμπάρι. Η πολιτική του «κατευνασμού» έφτασε στο σημείο να βγει εγκύκλιος που ζητά να μην γίνουν εκδηλώσεις για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, μην τυχόν και θυμώσει ο Ερντογάν… Προχωρούν λοιπόν τους σχεδιασμούς τους μικροί και μεγάλοι χωρίς να μας υπολογίζουν, κι όλο κάτι παίρνουν ή κατορθώνουν. Το περιέγραψε παραστατικά ένας πρώην πρωθυπουργός και πρώην αρχηγός της Ν.Δ. (ο κ. Σαμαράς) μιλώντας για την εξωτερική πολιτική της χώρας: κυριαρχεί «το δόγμα του Yes Men», και του «ό,τι πείτε, παντού και με όλους». Ε, τι να κάνουν οι άλλοι όταν βλέπουν τέτοια large συμπεριφορά; Αρπάζουν όσα μπορούν, ρίχνουν και καμιά φάπα ή μια θωπεία…

Ανάγκη μιας άλλης πορείας

Ξαναφέρνουμε το ζήτημα της Ουδετερότητας και της κατάκτησης βαθμών κυριαρχίας της χώρας ως μιας πολιτικής ενεργητικού χαρακτήρα, κι όχι παθητικής αποδοχής κελευσμάτων ή προτροπών μεγάλων δυτικών και περιφερειακών δυνάμεων. Είναι αναγκαία μια ενεργητική πολιτική εθνικής κυριαρχίας και Ουδετερότητας της χώρας, μια προάσπιση της κυριαρχίας, άρα και άσκηση κυριαρχίας από την Πολιτεία, και μια ενεργητική πολιτική Ειρήνης για την περιοχή, την Ευρώπη, τη Ν.Α. Μεσόγειο. Ένα σχέδιο εθνικής κυριαρχίας στις σύγχρονες συνθήκες και μια στάση Ουδετερότητας δεν μπορούν να ενεργοποιηθούν χωρίς μια γενική αφύπνιση και ενεργοποίηση όλων των κοινωνικών και λαϊκών δυνάμεων του τόπου, χωρίς μια μεγάλη εθνική και κοινωνική συμμαχία που θα ξεπερνά την αγκύλωση και την υποδούλωση του πολιτικού συστήματος στις δομές της εξάρτησης και της υποτέλειας. Χωρίς μια κοινωνία και έναν λαό που να είναι ενημερωμένος, σύγχρονος, καταρτισμένος, ενεργητικός, πολιτικοποιημένος σε άλλη βάση από τη σημερινή σαπίλα που κυριαρχεί, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η πορεία της χώρας και της κοινωνίας προς μια μεγάλη συρρίκνωση και πολλαπλό κοινωνικό και χωρικό κατακερματισμό.

Δεν είμαστε Κασσάνδρες. Σκεπτόμαστε ρεαλιστικά, βλέπουμε την πορεία χωρίς πυξίδα, αισθανόμαστε τις απειλές, βιώνουμε το υπαρξιακό πρόβλημα της Ελλάδας. Προβληματιζόμαστε για το ποια μπορεί να είναι μια διέξοδος από την προδιαγεγραμμένη πορεία. Δεν αποδεχόμαστε το τετελεσμένο του «δεν υπάρχει άλλος δρόμος». Σήμερα μάλλον υπάρχουν χαραμάδες και δυνατότητες μιας διαφορετικής πορείας από αυτήν που γράφουν οι οδηγίες των φαρμάκων που μας συνταγογραφούν. Υπάρχει άλλος δρόμος, υπάρχουν άλλες δυνατότητες. Το αποδεικνύει η ίδια η πραγματικότητα άλλων χωρών: Τσεχία, Σλοβακία, Τουρκία, Ουγγαρία, Βραζιλία, Ουρουγουάη δείχνουν σε ορισμένες περιπτώσεις βαθμούς κυριαρχίας και ανεξαρτησίας από κέντρα και εντολές ισχυρών δυνάμεων. Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα: Σερβία ή Βουλγαρία, Ισπανία ή Πορτογαλία, που κρατούν διαφορετική στάση σε ζητήματα ή κατορθώνουν εξαιρέσεις από οδηγίες και ντιρεκτίβες.

Το βασικό λοιπόν δεν είναι αν υπάρχει άλλη δυνατότητα, άλλη στάση, διαφοροποίηση, βαθμοί κυριαρχίας κ.λπ. Το βασικό είναι αν υπάρχει πολιτική βούληση και φορέας της πολιτικής βούλησης, δηλαδή Υποκείμενο σε όλες τις εκδιπλώσεις του: ηγεσία, Πολιτεία, κοινωνία. Εκεί βρισκόμαστε ακόμα πολύ πίσω. Αυτό όμως δεν είναι δικαιολογία για να αδρανούμε…

Αιτήματα-Στόχοι

Πλήθος αιτημάτων μπορούν να προκύψουν. Ο κατάλογος θα ήταν μακρύς. Το «καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους τωρινούς πολέμους» θα έπρεπε να οδηγήσει σε συγκεκριμένα αιτήματα και στόχους. Σκεφτείτε πάλι το σύνθημα στο πορτοκαλί πανό: «Ελευθερία – Ουδετερότητα – Δημοκρατία». Η ζωή των τελευταίων δύο χρόνων πρόσθεσε τα «Δικαιοσύνη – Τιμωρία – Οξυγόνο». Μπορούν να «παντρευτούν», να γίνουν μια σύνθεση, ένα άμεσο πρόγραμμα ενός ρεύματος μέσα στην κοινωνία, να γίνουν πολιτική βάση μιας τεράστιας δεξαμενής/χώρου/εγχειρήματος που να ασκεί πίεση και να αποτρέπει γεγονότα ή να ανοίγει δρόμους για άλλους συσχετισμούς.

Μια χώρα, άρα και μια κοινωνία, δεν μπορεί να υπάρχει μέσα σε ένα τέλμα. Μια μετανεωτερική αποικία, μια 52η πολιτεία των ΗΠΑ, μια περιφέρεια της Ε.Ε., ένα βιλαέτι της Τουρκίας, ένα υβρίδιο όλων αυτών με μερικά ισραηλινά «χωριά» στην επικράτειά μας (ίσως είναι αδόκιμη λέξη πλέον), όλα αυτά μπορούν να υπάρχουν μέσα σε ένα γενικευμένο τέλμα, μια μετάλλαξη ενός ιστορικού έθνους και ενός ιστορικού χώρου… Ναι, υπάρχει κι αυτή η εκδοχή σαν ενδεχόμενο, και μάλιστα πιθανό. Γιατί όμως δεν μπορούν να το παραδεχθούν ανοικτά και καθαρά όσοι το προετοιμάζουν; Μάλλον επειδή υπάρχουν αντισώματα, μάλλον επειδή αυτό κάπου «κολλάει». Εκεί λοιπόν που αυτό «κολλάει», εκεί που υπάρχουν αντισώματα, μπορεί να ευδοκιμήσει και να στερεωθεί ένας άλλος δρόμος, αντιθετικός. Ο οποίος από σήμερα έχει ανάγκη ψηγμάτων και στόχων (π.χ. σχέδιο εθνικής κυριαρχίας και κοινωνικής αλλαγής, ουδετερότητα της Ελλάδας στον πολυπολικό κόσμο κ.ο.κ.).

αναδημοσίευση από: edromos.gr

______________________________________________

(*) Ο Ρούντι Ρινάλντι είναι εκδότης του Δρόμου της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, συγγραφέας και αρθρογράφος - πολιτικός αναλυτής. Υπήρξε επικεφαλής της πολιτικής ομάδας και των εκδόσεων Α/συνέχεια, στη συνέχεια της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας (ΚΟE) που συμμετείχε ως τάση στον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς - ΣΥΡΙΖΑ. Διετέλεσε μέλος της ΚΕ της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ, όργανα από τα οποία παραιτήθηκε τον Ιούλιο του 2015, διαφωνώντας με τις επιλογές της τότε ηγεσίας.

Η Καρυστιανού δείχνει τον δρόμο στα κόμματα!

     Η πρόεδρος του Συλλόγου «Τέμπη 2023», Μαρία Καρυστιανού, έστειλε σε Βουλή και πολιτικούς αρχηγούς πολυσέλιδο κατηγορητήριο, βγαίνοντας μπροστά και επαναφέροντας στην τάξη τα κόμματα της αντιπολίτευσης που αδυνατούν να βρουν κοινό τόπο... και τρόπο συνεργασίας..

Εστειλε σε Βουλή και πολιτικούς αρχηγούς πρόταση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τα Τέμπη, η οποία στρέφεται κατά Μητσοτάκη και σειράς πρώην υπουργών

Νέα δεδομένα στην κοινοβουλευτική διερεύνηση της τραγωδίας των Τεμπών δημιουργεί η πρόταση της Μαρίας Καρυστιανού για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής η οποία στρέφεται κατά του πρωθυπουργού και σειράς πρώην υπουργών. Η πρόεδρος του Συλλόγου «Τέμπη 2023» έστειλε σε Βουλή και πολιτικούς αρχηγούς πολυσέλιδο κατηγορητήριο, βγαίνοντας μπροστά και επαναφέροντας στην τάξη τα κόμματα της αντιπολίτευσης που αδυνατούν να βρουν κοινό τόπο, ενώ στην πραγματικότητα συμφωνούν για τις βαρύτατες ευθύνες του πρωθυπουργού και του υπουργικού του συμβουλίου στην τραγωδία των Τεμπών.

Συγκεκριμένα, η πρόταση των συγγενών των θυμάτων στρέφεται συνολικώς κατά 11 προσώπων: του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, του πρώην υπουργού Υποδομών Κώστα Καραμανλή και των υφυπουργών του, Γιάννη Κεφαλογιάννη, Γιώργου Καραγιάννη, Μιχάλη Παπαδόπουλου, αλλά και κατά του πρώην υπουργού Υποδομών και νυν Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη, όπως και κατά του πρώην υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων Γιάννη Τσακίρη, της πρώην υφυπουργού Υγείας Ζωής Ράπτη, του πρώην υπουργού Υγείας Θάνου Πλεύρη, του πρώην αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Νίκου Παπαθανάση και κατά του πρώην υπουργού Υποδομών της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ Χρήστου Σπίρτζη.

Σημειωτέον πως οι συγγενείς των θυμάτων ζητούν τη σύσταση της επιτροπής ώστε να διερευνηθεί μια σειρά κακουργημάτων, ανάμεσά τους εκείνο της εσχάτης προδοσίας, της ανθρωποκτονίας από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή, της πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης από ενδεχόμενο δόλο, της κακουργηματικής έκθεσης, καθώς και της απιστίας σε βαθμό κακουργήματος. «Καλούμε τους βουλευτές, ανεξαρτήτως κόμματος και πολιτικής τοποθέτησης, να στηρίξουν την πρότασή μας υπερψηφίζοντάς την, ως οφείλουν, ώστε να επιτευχθεί η προάσπιση του κράτους δίκαιου και της δημοκρατίας, η αποκατάσταση της δικαιοσύνης και η κοινωνική ειρήνη, οι οποίες έχουν διασαλευτεί μέσω του πλήθους των ποινικά ερευνητέων πράξεων και παραλείψεων που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών και στη μετέπειτα συγκάλυψή του» αναφέρει η μητέρα της αδικοχαμένης Μάρθης στην ανάρτησή της.

Kαλούνται να συνυπογράψουν

Το «μπαλάκι» πλέον βρίσκεται στα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία καλούνται να συνυπογράψουν την πρόταση προκειμένου να εισαχθεί προς συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής. Ολα τα βλέμματα στρέφονται στο τι θα πράξουν τόσο το ΠΑΣΟΚ, που έχει βγάλει εκτός κάδρου τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη δική του πρόταση, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει συμπεριλάβει τον πρωθυπουργό στο δικό του αίτημα, ωστόσο με ελαφρύτερες κατηγορίες. Σύμφωνα με πληροφορίες, αρκετά κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης εμφανίζονται έτοιμα να συνυπογράψουν την πρόταση της Μαρίας Καρυστιανού, με τις απαραίτητες κατά τον Κανονισμό 30 υπογραφές να συμπληρώνονται ήδη.

Συγκεκριμένα, οι 11 βουλευτές της Ελληνικής Λύσης, συν οι 9 της ΝΙΚΗΣ, συν οι 6 της Πλεύσης Ελευθερίας, συν οι 6 ανεξάρτητοι βουλευτές που πρόσκεινται στο κόμμα Κασσελάκη αθροίζουν 32 βουλευτές. Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να συγκεντρώσει τις απαραίτητες υπογραφές στην πρότασή του, καθώς την υπέγραψαν και οι 6 ανεξάρτητοι βουλευτές που πρόσκεινται στο Κίνημα Δημοκρατίας. Επομένως, εάν κατατεθεί επισήμως και η πρόταση της Μαρίας Καρυστιανού, θα ψηφιστούν συνολικώς 4 προτάσεις και θα στηθούν 14 κάλπες, αριθμός-ρεκόρ. Μένει να φανεί βεβαίως τι θα πράξουν οι βουλευτές της «γαλάζιας» παράταξης και αν θα παραμείνουν «μπετόν αρμέ» στην κρίσιμη ψηφοφορία, που αναμένεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον.

 αναδημοσίευση από: dimokratia.gr

Πρωτοβουλία μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ενόψει του 5ου Συνεδρίου - Ίδρυση νέου φορέα με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα

     «Ο νέος φορέας με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα δεν μπορεί να έχει τα χαρακτηριστικά κόμματος, θα πρέπει να στοχεύει σε ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες, επιδιώκοντας πολιτική ενότητα και όχι απαραίτητα ιδεολογική ταύτιση», αναφέρεται στην πρόταση των 13 μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στο 5ο Συνέδριο...

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να πρωτοστατήσει στη συγκρότηση ενός ευρύτερου αριστερού πολιτικού φορέα με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα

Εκκινούμε από την εξής βάση: είμαστε ενάντια στο να συμβιβαστούμε με έναν αποστεωμένο ΣΥΡΙΖΑ εντός ενός κατακερματισμένου αριστερού χώρου και να επιδοθούμε στο πώς θα διαχειριστούμε καλύτερα την αποστέωση και τον κατακερματισμό, την ώρα που στη χώρα μας τείνει να γίνει καθεστώς η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της μητσοτακικής δεξιάς. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι χρειάζονται πολιτικές πρωτοβουλίες πριν παγιωθεί αυτή η κατάσταση.

Στις καπιταλιστικές κοινωνίες ο ατομισμός έχει αναχθεί σε πολιτισμικό στοιχείο. Η κυριαρχία του έναντι της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης προσφέρει εξαιρετική υπηρεσία στην κυβέρνηση Μητσοτάκη διότι αποτελεί την υλική βάση πάνω στην οποία στήθηκε ο χυδαίος μηχανισμός χειραγώγησης, ο ατομισμός λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής της κυβερνητικής προπαγάνδας.

Στη χώρα μας σήμερα παράγεται πλούτος, αλλά τον παραγόμενο πλούτο τον νέμονται τα καρτέλ και τα ολιγοπώλια, δηλαδή μια χούφτα άνθρωποι. Αυτό το «επίτευγμα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι η δεσπόζουσα κοινωνική αντίφαση σήμερα, αποτυπώνεται ως κύμα ακρίβειας και φαίνεται να καθορίζει τις εξελίξεις.

Το δυσεπίλυτο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ: αποτυγχάνει να νοηματοδοτήσει τον εαυτό του, αδυνατεί να συστηθεί στην κοινωνία ως αυτός που είναι.

Γιατί; Διότι εμείς προσπαθούμε να παράγουμε το πολιτικό νόημα του ΣΥΡΙΖΑ προτάσσοντας το πρόγραμμά του, όμως τούτη τη στιγμή αυτό είναι μη πραγματοποιήσιμο, αφού το νόημα τελικά το παράγει η πολιτική οντότητα ΣΥΡΙΖΑ - έτσι όπως «παρουσιάζεται» στα μάτια της κοινωνίας μετά τις διασπάσεις και την ολέθρια περίοδο Κασσελάκη - και το μεταφέρει στο πολιτικό περιεχόμενο του ΣΥΡΙΖΑ και όχι αντίστροφα, όπως πασχίζουμε να κάνουμε εμείς τώρα.

Στη βάση του ορατού πλέον κοινωνικού αιτήματος για ευρύτερες συμμαχίες, σε συνδυασμό με την αρνητική στάση των ηγεσιών των άλλων προοδευτικών κομμάτων, υποβάλλουμε στο συνέδριο προς διαβούλευση την πολιτική μας πρόταση. Στόχος της είναι να δημιουργήσει τους πολιτικούς όρους για την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας της δεξιάς και την προοπτική μιας αριστερής διακυβέρνησης στη χώρα μας.

Πρόταση: Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ να πρωτοστατήσει στη συγκρότηση ενός ευρύτερου αριστερού πολιτικού φορέα με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα.

Ο νέος φορέας δεν μπορεί να έχει τα χαρακτηριστικά κόμματος, θα πρέπει να στοχεύει σε ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες, επιδιώκοντας πολιτική ενότητα και όχι απαραίτητα ιδεολογική ταύτιση.

Γιατί να ηγηθεί ο Αλέξης Τσίπρας; Διότι τα πολιτικά του χαρακτηριστικά είναι ιστορικά διαμορφωμένα και κοινωνικά παγιωμένα, έχουν αποκτήσει μια υλική υπόσταση, η οποία μπορεί να προσδώσει άμεσα και αποτελεσματικά στο νέο φορέα το πολιτικό νόημα της κυβερνώσας αριστεράς.

Πώς θα τεκμηριώσουμε την πρότασή μας

Δεν θα ξεκινήσουμε από την πολιτική πραγματικότητα όπως την προσλαμβάνουμε εμπειρικά, ούτε από τα δημοσκοπικά ευρήματα που διατείνονται ότι τη φωτογραφίζουν, όπως κατά κανόνα κάνουν οι αναλύσεις, διότι όταν η ανάλυση ακολουθεί αυτή τη διαδρομή συνήθως εξαϋλώνεται σε όλο και πιο απλούς προσδιορισμούς αδυνατώντας να συνθέσει την πολιτική πραγματικότητα.

Θα ξεκινήσουμε από τις αντιφάσεις που έχουν αναπτυχθεί σήμερα στην ελληνική κοινωνία, στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς, για να αναδείξουμε αυτές που καθορίζουν τις εξελίξεις, ώστε την ενεργό πολιτική πραγματικότητα να την έχουμε ως αποτέλεσμα και όχι ως νοητή αφετηρία.

Οι αντιφάσεις του καπιταλισμού κάτω από τις νεοφιλελεύθερες πρακτικές της δεξιάς

Η ελληνική κοινωνία, ως καπιταλιστική κοινωνία, παράγει όλες τις βασικές εσωτερικές αντιφάσεις του καπιταλισμού. Μόνο που οι αντιφάσεις αυτές σήμερα, επειδή ακριβώς συνεπικουρούνται από τη νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση της δεξιάς, λειτουργούν ακόμα περισσότερο υπέρ του κεφαλαίου επιτείνοντας ακόμη πιο πολύ την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι, είναι έτσι κι αλλιώς αναγκασμένοι να μετατρέπονται σε εμπόρευμα και να αλλοτριώνουν τις ζωές τους σαν μέσο για τη δική τους ζωή, για να παράγουν αδιάκοπα ανταλλακτική αξία, δηλαδή χρήμα. Χρήμα το οποίο γίνεται ιδιοκτησία του κεφαλαίου που εξουσιάζει την παραγωγική τους δραστηριότητα. Έτσι, το ίδιο το ενέργημά τους οικοδομεί μια ξένη δύναμη που τους αντιπαρατίθεται και τους εξουσιάζει.

Σ’ αυτή την αντίφαση η κυβέρνηση Μητσοτάκη πλειοδοτεί: Από τη μια έχει επιτρέψει με την πολιτική της τη δημιουργία των καρτέλ ενέργειας και τραπεζών και την κυριαρχία των ολιγοπωλίων, μια τάξη πραγμάτων που συνεχώς επιδεινώνει τις συνθήκες διαβίωσης της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και ανεβάζει κυρίως το σταθερό κόστος παραγωγής των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Και από την άλλη, με τους αντεργατικούς νόμους και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, αυξάνει τον εθνικό βαθμό εργασιακής εκμετάλλευσης, επιδρώντας ακριβώς στον πυρήνα της. Με συνέπεια να έχει φέρει τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα σε ακόμα πιο δεινή θέση και τα καρτέλ και τα ολιγοπώλια με ακόμη περισσότερα «αναπάντεχα κέρδη».

Το δέλεαρ της φθηνής εργασίας σε συνδυασμό με τον αυξημένο βαθμό εργασιακής εκμετάλλευσης, που προβάλλει η κυβέρνηση για να προσελκύσει επενδυτικά κεφάλαια, υφαίνει το προβληματικό παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Προβληματικό και για τον ίδιο τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, αφού το «επενδύστε στη φθηνή εργασία, επενδύστε στην εντατικότητα και εκτατικότητα της εργατικής δύναμης» γίνεται τροχοπέδη στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, δηλαδή υπονομεύει τη βασική προϋπόθεση της ομαλής αναπαραγωγής του καπιταλιστικού συστήματος.

Όμως, με την πλειοδότηση η κυβέρνηση έχει εντείνει την αντίφαση αυτή και χωρίς να το θέλει την έχει καταστήσει ως την κυρίαρχη στην ελληνική κοινωνία, είναι αυτή που, όπως θα δούμε παρακάτω, φαίνεται να καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις.

Στη χώρα μας, όπως και σε όλες τις καπιταλιστικές κοινωνίες, αναπτύσσονται συνεχώς, με μη οργανωμένο και ανεξέλεγκτο τρόπο, πληθώρα ανταγωνιστικών σχέσεων, οι οποίες αντιστρατεύονται και τις σχέσεις συνεργασίας και την ενότητα της τάξης των εκμεταλλευόμενων.

Άρα ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής δρα αφαιρετικά πάνω στον άνθρωπο. Από τη μια του στερεί φυσικά του χαρακτηριστικά, αφού τον αποξενώνει από τον εαυτό του, του αρνείται την προσωπικότητά του και την ελευθερία του, και από την άλλη αναπτύσσει σε υπέρτατο βαθμό τον ατομισμό του. Ο άνθρωπος της καπιταλιστικής κοινωνίας μεταλλάσσεται σε homo economicus, σε ένα ορθολογικό ον που επιδιώκει ακατάπαυστα να μεγιστοποιεί το ατομικό του οικονομικό όφελος. Ο ατομισμός ως συμπεριφορά απέκτησε τόσο ισχυρούς δεσμούς με το καπιταλιστικό περιβάλλον, που τον έχουν αναγάγει σε πολιτισμικό στοιχείο του σύγχρονου κόσμου.

Ο ατομισμός στην υπηρεσία της κυβερνητικής προπαγάνδας

Η κυριαρχία του homo economicus και του ατομισμού ως στάση και συμπεριφορά, έναντι της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης προσφέρει εξαιρετική υπηρεσία στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, διότι αποτελεί το μοχλό της κυβερνητικής προπαγάνδας, είναι η υλική βάση πάνω στην οποία στήθηκε τα προηγούμενα χρόνια όλος αυτός ο χυδαίος μηχανισμός χειραγώγησης από τα κυρίαρχα ΜΜΕ της οικονομικής ελίτ και από το ίδιο το Μαξίμου που εκτρέφει την κατάπτυστη και σκοτεινή δράση της «ομάδας αλήθειας». Και επειδή ακριβώς υπάρχει μια ανατροφοδότηση ανάμεσα στον ατομισμό ως συμπεριφορά και την προπαγάνδα, ο ατομισμός λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής της κυβερνητικής προπαγάνδας. Όσο πιο βαθιά εισχωρεί μέσα μας αυτό το χαρακτηριστικό, τόσο πιο πολύ ξεμακραίνουμε ως κοινωνία από τις συλλογικές διαδικασίες και την κινηματική δράση και τόσο πιο πολύ εκτιθέμεθα στους μηχανισμούς χειραγώγησης.

Μια σειρά βασικών κυβερνητικών πρακτικών αυτό ακριβώς προσπαθούν να κάνουν, να μας εμφυσήσουν ακόμα πιο πολύ τον ατομισμό και τον homo economicus. Η κυβέρνηση, με τον κλιμακούμενο και πολυεπίπεδο κρατικό αυταρχισμό που έχει εξαπολύσει, με την ποινικοποίηση κάθε απεργιακής κινητοποίησης, με τα βασικά εργασιακά δικαιώματα στο απόσπασμα, με την κατάλυση του κράτους δικαίου και με την εγκαθίδρυση του πελατειακού κράτους - όπου τις μεγάλες δουλειές του δημοσίου τις νέμονται οι ισχυροί ημέτεροι, ενώ για τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα υπάρχουν οι μικροδουλίτσες, οι μικροεξυπηρετήσεις και το πάρτι στοχευμένων επιδομάτων - μας σπρώχνει ακόμα περισσότερο προς τον homo economicus, επιδιώκοντας να μας κάνει πιο ευάλωτους στην κυβερνητική προπαγάνδα.

Να ένα μέρος της εξήγησης γιατί η νεοφιλελεύθερη, αυταρχική και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τελικά απέβη υπέρ της στις εκλογές του '23.

Η δεσπόζουσα αντίφαση και η επικείμενη υπέρβασή της

Από την πλευρά μας, θα είναι καθαρός δονκιχωτισμός αν νομίζουμε ότι έχουν ήδη αναπτυχθεί στα σπλάχνα της κοινωνίας οι υλικοί όροι υπέρβασης των βασικών αντιφάσεων του καπιταλισμού. Μπορούμε, για παράδειγμα, να ανατρέψουμε την υπεροχή του ατομισμού, αν πριν δεν έχει ανατραπεί η κυριαρχία της ανταλλακτικής διαδικασίας και του καταμερισμού εργασίας, δηλαδή των πυλώνων του καπιταλισμού; Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν οφείλουμε να αντιπαρατεθούμε. Απεναντίας, ως αριστερά, στην επέλαση του ατομισμού πρέπει να απαντήσουμε κινηματικά, πρέπει να αντιπαραβάλλουμε τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη και την ανιδιοτέλεια, ώστε να οικοδομήσουμε αρραγή κοινωνικά μέτωπα αντίστασης και διεκδίκησης. Επειδή οι αντιφάσεις του καπιταλισμού είναι ταξικές, και επειδή υποβόσκουν μέσα στην κοινωνία, πυροδοτούν πάντα τη δημιουργία νέων αντιφάσεων ή την ενίσχυση των υπαρχόντων.

Η εσωτερική κοινωνική αντίφαση που δεσπόζει στην ελληνική κοινωνία σήμερα και φαίνεται να καθορίζει τις εξελίξεις, διατυπωμένη με επίσημα στοιχεία είναι η εξής: Από τη μία, η Eurostat λέει ότι το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα έχει αυξηθεί την τελευταία τετραετία κατά 7,7%, πολύ πιο πάνω από το μέσο όρο της Ε.Ε. που ήταν +3,3% και της Ευρωζώνης που ήταν +2,3% και η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμούς 2,5% δηλαδή τριπλάσιους σε σχέση με την υπόλοιπη ευρωζώνη. Και από την άλλη, η έρευνα του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ λέει ότι η Ελλάδα βρίσκεται πλέον στην τελευταία θέση μεταξύ των κρατών της Ε.Ε, πιο κάτω και από τη Βουλγαρία, ως προς την αγοραστική δύναμη του μέσου ετήσιου μισθού πλήρους απασχόλησης, ο οποίος αντιστοιχεί μόλις στο 55,5% του μέσου όρου της Ε.Ε. Συνεπώς, στη χώρα μας σήμερα παράγεται πλούτος, αλλά τον παραγόμενο πλούτο τον νέμονται τα καρτέλ και τα ολιγοπώλια, δηλαδή μια χούφτα άνθρωποι. Αυτό το «επίτευγμα» της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής διαπερνά όλη την κοινωνία, είναι το λεγόμενο κύμα ακρίβειας, έτσι το αποτυπώνουν και οι δημοσκοπήσεις.

Με τα δυο μεγαλειώδη συλλαλητήρια για τα Τέμπη συνενώθηκε το μέτωπο κατά της ακρίβειας με το μέτωπο ενάντια στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, συνεπώς ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο αυτή η αντίφαση, η οποία φαίνεται να έχει ξεφύγει πλέον από το επίπεδο της διαφοράς και να έχει πάρει διαστάσεις ισχυρής αντίθεσης. Το δεύτερο συλλαλητήριο ήταν καθοριστικό, αφού συνδύασε την πρωτόγνωρη μαζικότητα με την πολιτικοποίηση των διεκδικήσεων που επέβαλε η συμμετοχή των συνδικάτων, των φοιτητικών συλλόγων, των συλλογικοτήτων και των κινημάτων. Πολιτικοποίηση με ξεκάθαρη πολιτική κατεύθυνση ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πρακτικές της κυβέρνησης.

Ο μηχανισμός της κυβερνητικής προπαγάνδας, είναι φανερό ότι προσπαθεί αλλά αποτυγχάνει να καταστήσει την αντίφαση αυτή εξωτερική, αδυνατεί να πείσει ότι η ακρίβεια οφείλεται αποκλειστικά σε εξωτερικούς παράγοντες, ότι φταίει ο πόλεμος στην Ουκρανία και ότι ο Πούτιν είναι ο εχθρός της ελληνικής κοινωνίας. Όλα δείχνουν ότι μέσα στην κοινωνία έχουν αναπτυχθεί οι υλικοί όροι για την υπέρβαση αυτής της αντίφασης και αυτό καθιστά απολύτως ρευστή την ενεργό πολιτική πραγματικότητα.

Όμως, για το αν και πώς θα επιλυθεί, πρέπει να λάβουμε υπόψιν, ότι η αντίφαση αυτή δεν αναδεικνύεται στην πλήρη έκτασή της, δηλαδή ως αντίθεση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας ενάντια στην οικονομική ελίτ, συνεπώς ως ταξική αντίφαση όπως πραγματικά είναι. Η οικονομική ελίτ φροντίζει να είναι έξω από το κάδρο, αφήνοντας την κυβέρνηση στο μάτι του κυκλώνα, για να μπορεί, όταν η αντίθεση φτάσει στην ανώτερη βαθμίδα, όπου εκεί η ποιοτική αλλαγή είναι αναπόφευκτη, να επιβάλλει μια κυβερνητική αλλαγή της αρεσκείας της, ενώ η ίδια να συνεχίσει αλώβητη την ανεξέλεγκτη ιδιοποίηση του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου. Ήδη μπορεί να σχεδιάζουν κάτι τέτοιο κάποιοι οικονομικοί μεγιστάνες. Μια αλλαγή εν πλω στο τιμόνι της ΝΔ πριν τις κάλπες και ένας πλήρως ελεγχόμενος κυβερνητικός σχηματισμός μετά τις κάλπες, μπορεί να κάμψει την κοινωνική αντίδραση, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά γι’ αυτούς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στη δίνη του προβλήματος, η κατακερματισμένη αριστερά και το επίδικο της υπέρβασης

Το ζήτημα όμως, για μας, τον κόσμο της αριστεράς, δεν είναι να περιγράψουμε με πειστικούς όρους την ενεργό πραγματικότητα της χώρας και μετά να ατενίζουμε τη μοίρα της, άλλα να την αλλάξουμε.

Η ιστορία δεν παράγεται ντετερμινιστικά, δεν είναι η αυτόματη συνέπεια της λειτουργίας οικονομικών νόμων, εμείς οι άνθρωποι γράφουμε την ιστορία, αλλά όχι όπως επιθυμούμε, ούτε κάτω από τις συνθήκες που εμείς θέλουμε. Τη γράφουμε σε συνθήκες ήδη διαμορφωμένες, με συγκεκριμένους συσχετισμούς, με συγκεκριμένους περιορισμούς, αλλά και με συγκεκριμένες δυνατότητες. Για να μη συρθούμε πίσω από τις εξελίξεις αλλά για να παλέψουμε για τη διαμόρφωσή τους, πρέπει να αναζητήσουμε αυτές τις δυνατότητες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή έχει περιέλθει στη δίνη ενός δυσεπίλυτου προβλήματος: αποτυγχάνει να νοηματοδοτήσει τον εαυτό του, αδυνατεί να συστηθεί στην κοινωνία ως αυτός που είναι. Ως το κόμμα που την περίοδο 2012 -15 ήταν η φωνή των κοινωνικών κινημάτων στη βουλή. Ως το κόμμα που κυβέρνησε την Ελλάδα πριν λίγα χρόνια, ως η πιο έντιμη κυβέρνηση μεταπολιτευτικά, ως η κυβέρνηση που έβγαλε την Ελλάδα από τα μνημόνια και δρομολόγησε την επίλυση του μακεδονικού, που σε πολύ δύσκολες μνημονιακές συνθήκες κατάφερε να ισχυροποιήσει την κοινωνική συνοχή και να προστατέψει το κοινωνικό κράτος. Ως το κόμμα που σήμερα έχει ένα ρεαλιστικό πολιτικό πρόγραμμα των 10+1 προγραμματικών αξόνων. Στα μάτια της κοινωνίας, τούτη την ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αποστεωμένο κόμμα, δεν είναι πια κυβερνώσα αριστερά, είναι μακριά από το να εκφράσει τα κοινωνικά κινήματα και ακόμα πιο μακριά από το να δώσει από μόνος του την προοπτική για μια αριστερή διακυβέρνηση.

Το ερώτημα γιατί συμβαίνει αυτό, περιμένει πειστική απάντηση. Και η απάντηση είναι η εξής: εμείς προσπαθούμε να νοηματοδοτήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ προτάσσοντας τους 10+1 προγραμματικούς άξονες του πολιτικού μας προγράμματος και περιμένουμε οι πολίτες να ανταποκριθούν στο κάλεσμά μας και να μας εμπιστευτούν. Όμως αυτό είναι μη πραγματοποιήσιμο, τουλάχιστον άμεσα, διότι το νόημα το παράγει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως «εμφανίζεται» αυτή τη στιγμή στην πολιτική σκηνή και στα μάτια των πολιτών μετά τις διασπάσεις και την ολέθρια περίοδο Κασσελάκη, και όχι το πολιτικό του πρόγραμμα. Η πολιτική οντότητα ΣΥΡΙΖΑ παράγει το πολιτικό νόημα και το μεταφέρει στο πολιτικό περιεχόμενο του ΣΥΡΙΖΑ και όχι αντίστροφα. Το πολιτικό νόημα δεν παράγεται από το πολιτικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και μεταφέρεται στην πολιτική οντότητα ΣΥΡΙΖΑ, όπως πασχίζουμε να κάνουμε εμείς τώρα. Το νόημα πηγάζει από το σημαίνον και μεταφέρεται στο σημαινόμενο και όχι αντίστροφα, και κανένας δεν εγγυάται την ταύτιση των νοημάτων τους.

Αλλά ποιο πολιτικό νόημα εκπέμπει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ; Στα μάτια τις κοινωνίας, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμα εγκλωβισμένος στο πολιτικό νόημα που παρήγαγε η καταστροφική περίοδος Κασσελάκη, εκπέμπει την αναξιοπιστία, την ιδεολογική σύγχυση και τη μη σοβαρότητα. Ίσως μάλιστα, τούτη την ώρα να βιώνουμε το αποκορύφωμα αυτής της κατάστασης. Για να το αλλάξουμε, δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, θέλει μεγάλη προσπάθεια αλλά και χρόνο. Γι’ αυτό είναι μέγα πολιτικό σφάλμα, αυτή την ώρα, να πυροβολούμε το ίδιο το κόμμα και να τροφοδοτούμε πρακτικές εσωστρέφειας. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο, ο πρόεδρος Σωκράτης Φάμελλος να γυρίσει έναν διακόπτη και να αλλάξει το πολιτικό νόημα που παράγει ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχουν οι αντικειμενικές δυνατότητες για να γίνει αυτό άμεσα. Η συμμετοχή των 70.000 δημοκρατικών πολιτών στις εσωκομματικές εκλογές τον Νοέμβρη του 2024, έβαλε τα θεμέλια ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να επανακτήσει την αξιοπρέπειά του και την αριστερή του ταυτότητα, όμως για να γίνουν αυτά πράξη, χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια αλλά και χρόνος.

Όσο για την εγκυρότητα ότι το νόημα πράγματι πηγάζει από το σημαίνον, υπάρχουν παραδείγματα, που σε ιδιάζουσες πολιτικές συγκυρίες, το νόημα του σημαίνοντος είναι ικανό από μόνο του να παράγει πολιτικές πραγματικότητες. Όπως συμβαίνει σήμερα με τα υψηλά δημοσκοπικά ποσοστά της Πλεύσης Ελευθερίας, ή όπως παλιά με το δεξιόστροφο σημιτικό ΠΑΣΟΚ που καρπωνόταν το πολύ ισχυρό πολιτικό μήνυμα που παρήγαγε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου ως το κεντροαριστερό κόμμα των μη προνομιούχων.

Κοιτάζοντας προς τον ευρύτερο χώρο της αριστεράς συναντάμε την εξής αντίφαση: Ενώ όλο το αριστερό φάσμα διακηρύσσει την αναγκαιότητα της ταξικής ενότητας, ενώ στην πρώτη γραμμή των πρακτικών δράσης βρίσκουμε τη συλλογικότητα και τη διαμόρφωση κοινών μετώπων διεκδίκησης, εντούτοις, πολλά αριστερά κόμματα ή σχήματα, στη βάση της διεκδίκησης της ιδεολογικής καθαρότητας, αυτοπροσδιορίζονται αποκλειστικά και μόνο μέσω των ιδεολογικών τους διαφορών με τον υπόλοιπο αριστερό κόσμο.

Γι’ αυτό στον ευρύτερο αριστερό χώρο υπάρχει πάντα μια κινητικότητα αναζητήσεων και μια εναλλαγή ιδεολογικών αντιπαραθέσεων και συμμαχιών. Αυτή η κινητικότητα και εναλλαγή παράγει πότε ισχυρές πολιτικές συνεργασίες και πότε κατακερματισμό των δυνάμεων. Όταν όμως, κυριαρχεί η μία πλευρά, ακριβώς τότε αναπτύσσονται οι υλικοί όροι της κυριαρχίας της άλλης. Σήμερα ναι μεν κυριαρχεί ο κατακερματισμός του αριστερού χώρου, αλλά στην κοινωνία έχουν αναπτυχθεί οι δυνατότητες για τη δημιουργία μιας ευρύτερης πολιτικής ενότητας. Μην περιμένουμε όμως η πολιτική ενότητα να συμβεί νομοτελειακά, θα γίνει πράξη μόνο αν παλέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

Συνεπώς, με δεδομένο το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ και τον κατακερματισμό του αριστερού χώρου, το πολιτικά επίδικο τούτη την ώρα για την κοινωνία είναι η συγκρότηση ενός ευρύτερου αριστερού πολιτικού φορέα, ο οποίος θα παράγει την προσδοκία στους εκμεταλλευόμενους, στους μη προνομιούχους και στους κοινωνικά καταπιεσμένους της χώρας, ότι μπορεί να αντιπαρατεθεί στον αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό της δεξιάς, ότι μπορεί να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης, να αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες, να επαναθεμελιώσει το απαξιωμένο κοινωνικό κράτος, να βάλει τέλος στο τραπεζικό και ενεργειακό καρτέλ, να καταστήσει τη στέγη προσβάσιμο αγαθό για όλους. Το πολιτικό πρόταγμα του νέου φορέα πρέπει να συμπίπτει με το κυρίαρχο κοινωνικό αίτημα τούτη τη στιγμή, την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εκμεταλλευόμενων και μη προνομιούχων.

Όμως, είμαστε ενάντια το νέο φορέα να τον εκπονήσουν πρόεδροι και αξιωματούχοι υφιστάμενων κομμάτων μαζί με κάποιες σημαντικές προσωπικότητες και αφού ολοκληρώσουν την εκπόνηση να διαπραγματευτούν και το πρόσωπο του επικεφαλής. Ο νέος φορέας δεν χρειάζεται επικεφαλής, πολιτικό ηγέτη χρειάζεται που θα παράγει για την κοινωνία το πολιτικό νόημα. Και ο πολιτικός ηγέτης δεν μπορεί να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης και παζαρέματος, πρέπει να βρίσκεται στην αφετηρία, να είναι μπροστάρης της προσπάθειας και όχι το τελευταίο κομμάτι του παζλ. Ο νέος φορέας πρέπει να στοχεύσει σε ευρείες συμμαχίες, να ενώσει πολιτικές δυνάμεις, να εκφράσει το κοινωνικό μέτωπο ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, και όχι να λειτουργήσει ως βάρκα σωτηρίας για κάποιους από τους εκπονήσαντες και για κάποιους άλλους ως σκαλοπάτι πολιτικής αναρρίχησης.

Πειστική απάντηση όμως περιμένουν και τα ερωτήματα: σε ποια βάση θα συγκροτηθεί ο νέος φορέας; και γιατί να ηγηθεί Αλέξης Τσίπρας;

Καταστατικά ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει τη συμπόρευση με τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις γι’ αυτό προσπαθεί να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας και σύγκλισης με τις ηγεσίες των λεγόμενων προοδευτικών κομμάτων. Όμως, αυτή η στρατηγική έχει αποτύχει παταγωδώς, διότι καμία ηγεσία τούτη την ώρα, όχι μόνο δεν δείχνει τέτοια διάθεση, αλλά είναι επιθετική και προς τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη όμως, τέτοια διάθεση δείχνουν οι πολίτες, το αίτημα της συμμαχίας των προοδευτικών δυνάμεων είναι και υπαρκτό και ορατό πλέον στην κοινωνία, το αποτυπώνουν και οι δημοσκοπήσεις. Αυτή η αντίφαση είναι κρίσιμο να επιλυθεί υπέρ της πολιτικής ενότητας και όχι υπέρ του κατακερματισμού. Στη βάση ακριβώς αυτού του κοινωνικού αιτήματος υποστηρίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αλλάξει στρατηγική, να εγκαταλείψει την ανεύρεση σύγκλισης με τις ηγεσίες και να στραφεί προς την κοινωνία.

Γι’ αυτό προτείνουμε να πρωτοστατήσει στη συγκρότηση ενός ευρύτερου αριστερού πολιτικού φορέα με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα. Μια τέτοια πρωτοβουλία θα απεγκλωβίσει και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι και θα διατηρήσει την αυτονομία του ως κόμμα και θα αποτρέψει άμεσα κάθε μορφή εσωστρέφειας και θα θέσει τις βάσεις για τη συγκρότηση του αντίπαλου δέους απέναντι στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα. Πιστεύουμε ότι με αυτή την πρωτοβουλία ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναβαθμιστεί πολιτικά.

Γιατί να ηγηθεί ο Αλέξης Τσίπρας; Διότι τα πολιτικά του χαρακτηριστικά, ως επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης το 2006, ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ από το 2008 μέχρι την πορεία προς τις εκλογικές νίκες του 2015 και ως ο πρωθυπουργός της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα, είναι ιστορικά διαμορφωμένα και κοινωνικά παγιωμένα, έχουν αποκτήσει μια υλική υπόσταση γιατί ακριβώς είναι μέρος της αντικειμενικής πραγματικότητας. Η υλικότητα αυτή μπορεί να προσδώσει άμεσα και αποτελεσματικά στο νέο φορέα το πολιτικό νόημα της κυβερνώσας αριστεράς.

Ο νέος φορέας είναι ανάγκη να απευθυνθεί στην κοινωνία με τη μορφή διακήρυξης, με ένα περίγραμμα των πολιτικών του θέσεων που θα περιλαμβάνει τις βασικές αρχές, τον ιδεολογικό προσανατολισμό και τις πολιτικές προτάσεις. Δεν μπορεί να έχει τα χαρακτηριστικά κόμματος, θα πρέπει να στοχεύει σε ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες, επιδιώκοντας πολιτική ενότητα και όχι απαραίτητα ιδεολογική ταύτιση.

 Μέλη που προσυπογράφουν την πολιτική πρωτοβουλία:

1. Ρεγγίνα Κασιμάτη ΟΜ Πλ. Βικτωρίας – Αχαρνών
2. Βασίλης Καραγιάννης ΟΜ Πλ. Βικτωρίας – Αχαρνών
3. Αγγελική Καλλή ΟΜ Πλ. Βικτωρίας – Αχαρνών
4. Βαγγέλης Αγγελέτος ΟΜ Πλ. Βικτωρίας – Αχαρνών
5. Σταματία Παγωνδιώτου ΟΜ Πλ. Βικτωρίας – Αχαρνών
6. Γιάννης Σταυρούλης ΟΜ Πλ. Βικτωρίας – Αχαρνών
7. Έφη Σταυρούλη ΟΜ Πλ. Βικτωρίας – Αχαρνών
8. Ιωάννης Γκιόκας ΟΜ Πλ. Βικτωρίας – Αχαρνών
9. Μαρία Γεωργαντά ΟΜ Πλ. Βικτωρίας – Αχαρνών
10. Ελένη Μερτίκα ΟΜ Πλ. Αμερικής – Κυψέλη
11. Δημήτρης Μποσινάκης ΟΜ Πλ. Αμερικής – Κυψέλη
12. Μαρία Μίτσιου ΟΜ Χολαργού
13. Μπάμπης Κόκλας ΟΜ Πατησίων
πηγή: avgi.gr  

Αρειος Πάγος: Αρμόδιοι για ελέγχους στον ΟΠΕΚΕΠΕ είναι οι Ευρωπαίοι εισαγγελείς

     Τι απάντησε η επικεφαλής του ανωτάτου δικαστηρίου, Γεωργία Αδειλίνη στις αιχμές του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ για την μη παρέμβασή της στο σκάνδαλο με τις αγροτικές επιδοτήσεις

Η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη με αφορμή δηλώσεις βουλευτών οι οποίοι καταλογίζουν ότι η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου δεν διέταξε προκαταρκτική έρευνα σχετικά με τις φερόμενες ατασθαλίες στον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.), σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και οι Έλληνες Ευρωπαίοι Εντεταλμένοι Εισαγγελείς «είναι αρμόδιοι για την έρευνα, τη δίωξη και την παραπομπή ενώπιον της δικαιοσύνης των δραστών αξιόποινων πράξεων, οι οποίες θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Κατόπιν αυτού, συνεχίζει η κ. Αδειλίνη, «είναι αυτονόητο, ότι, επί των ανωτέρω αξιοποίνων πράξεων, που διερευνώνται ήδη, από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, είναι ανεπίτρεπτη - αλλά και περιττή - η ενασχόληση των Ελληνικών - εθνικών Εισαγγελικών Αρχών και της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου».

Οπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η κα Αδειλίνη,

«Με αφορμή, α) την κοινή δήλωση των Ευαγγελίας Λιακούλη, υπεύθυνης Κ.Τ.Ε. Δικαιοσύνης, Θεσμών και Διαφάνειας και Χρήστου Κακλαμάνη, γραμματέα του Τομέα Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, περί μη ανταπόκρισης και παράλειψης της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, να παρέμβει στην υπόθεση του Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.), προς την κατεύθυνση κατεπείγουσας αναζήτησης ευθυνών, από τα εμπλεκόμενα στην ανωτέρω υπόθεση, πρόσωπα, από το έτος 2017 και μέχρι σήμερα, και β) του Βασίλη Κόκκαλη, τομεάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, περί μη ανταπόκρισης και παράλειψης της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, να παρέμβει, μετά τις δηλώσεις και καταγγελίες της Ευρωπαίας Εισαγγελέως, περί εκφοβισμού και παρακώλυσης του έργου του Έλληνα Ευρωπαίου Εντεταλμένου Εισαγγελέως, που υπηρετεί στο γραφείο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια διενεργηθείσας νόμιμης έρευνας του τελευταίου, στα γραφεία του ανωτέρω Οργανισμού (Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.), οι οποίες (δηλώσεις) φιλοξενήθηκαν, την 28-05-2025, στον γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ανακοινώνει τα εξής:

1) Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του Ν. 4786/2021 [ΦΕΚ Α’ - 43/23-03-2021 – «Εφαρμογή διατάξεων του Κανονισμού (ΕΕ) 2017/1939 του Συμβουλίου της 12ης Οκτωβρίου 2017 σχετικά με την εφαρμογή ενισχυμένης συνεργασίας για τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, ρυθμίσεις για τη λειτουργία των δικαστηρίων και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης»], «Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία είναι αρμόδια για την έρευνα, τη δίωξη και την παραπομπή ενώπιον της δικαιοσύνης των δραστών αξιόποινων πράξεων, οι οποίες θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αντικείμενο του παρόντος νόμου είναι η ειδικότερη ρύθμιση θεμάτων που σχετίζονται με τις αρμοδιότητες και τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στο πλαίσιο της εθνικής έννομης τάξης.». Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 7 του ίδιου νόμου, «Οι Ευρωπαίοι Εντεταλμένοι Εισαγγελείς αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, αποκεντρωμένο στα κράτη μέλη, ενώ παράλληλα παραμένουν ενσωματωμένοι στις εθνικές εισαγγελικές δομές και είναι εν ενεργεία μέλη της εθνικής Εισαγγελικής Αρχής, σύμφωνα με το άρθρο 8, την παρ. 2 του άρθρου 17 και το τρίτο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 96 του Κανονισμού 2017/1939 (L 283).

Με την ιδιότητα αυτή ενεργούν για λογαριασμό και εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και έχουν τις ίδιες, κατά περίπτωση, εξουσίες με τους εθνικούς Εισαγγελείς, όταν ασκούν τις προβλεπόμενες στον ανωτέρω Κανονισμό αρμοδιότητές τους σχετικά με το δικαίωμα ανάληψης υπόθεσης, την κίνηση, διεξαγωγή και περάτωση διασυνοριακής ή μη έρευνας, την άσκηση ποινικής δίωξης, την παραπομπή υπόθεσης στο δικαστήριο, την παράσταση κατά την εκδίκαση στο ακροατήριο και την άσκηση ενδίκου μέσου κατά το εθνικό δίκαιο. Κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους ακολουθούν τις γενικές και ειδικές κατευθύνσεις, οδηγίες και εντολές, κατά περίπτωση, του Συλλογικού Οργάνου της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, του Μόνιμου Τμήματος αυτής που έχει αναλάβει την υπόθεση και του εποπτεύοντος Ευρωπαίου Εισαγγελέα.».

Από τις ανωτέρω διατάξεις, συνάγεται σαφώς, ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και οι Έλληνες Ευρωπαίοι Εντεταλμένοι Εισαγγελείς, που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα αυτής, αποκεντρωμένο στην Ελλάδα και παράλληλα είναι ενσωματωμένοι στην Ελληνική – εθνική εισαγγελική δομή, αποτελώντας εν ενεργεία μέλη της Ελληνικής - εθνικής Εισαγγελικής Αρχής, έχουν αποκλειστική αρμοδιότητα, έρευνας, δίωξης και παραπομπής, ενώπιον της δικαιοσύνης, των δραστών αξιοποίνων πράξεων, οι οποίες θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρμοδιότητα, την οποία και άσκησαν, εν προκειμένω, με τη διενεργηθείσα έρευνα στα γραφεία του ανωτέρω αναφερόμενου Οργανισμού (Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.), προς διερεύνηση και εξακρίβωση αξιοποίνων πράξεων οιωνδήποτε προσώπων, οι οποίες θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου, είναι αυτονόητο, ότι, επί των ανωτέρω αξιοποίνων πράξεων, που διερευνώνται ήδη, από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, είναι ανεπίτρεπτη – αλλά και περιττή – η ενασχόληση των Ελληνικών - εθνικών Εισαγγελικών Αρχών και της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου.

2) Οι Έλληνες Ευρωπαίοι Εντεταλμένοι Εισαγγελείς, αποτελώντας, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε, αναπόσπαστο τμήμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, αποκεντρωμένο στην Ελλάδα και παράλληλα, παραμένοντας ενσωματωμένοι στις Ελληνική – εθνική εισαγγελική δομή και εν ενεργεία μέλη της εθνικής Εισαγγελικής Αρχής, σύμφωνα με το άρθρο 8, την παρ. 2 του άρθρου 17 και το τρίτο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 96 του Κανονισμού 2017/1939 (L 283), ενεργούν, για λογαριασμό και εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και έχουν τις ίδιες, κατά περίπτωση, εξουσίες με τους λοιπούς Έλληνες - εθνικούς Εισαγγελείς, όταν ασκούν τις προβλεπόμενες στον ανωτέρω Κανονισμό αρμοδιότητές τους, σχετικά με το δικαίωμα ανάληψης υπόθεσης, την κίνηση, διεξαγωγή και περάτωση διασυνοριακής ή μη έρευνας, την άσκηση ποινικής δίωξης, την παραπομπή υπόθεσης στο δικαστήριο, την παράσταση κατά την εκδίκαση στο ακροατήριο και την άσκηση ενδίκου μέσου κατά το εθνικό δίκαιο.

Ως εκ τούτων, οι εν λόγω Εισαγγελείς και όχι η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, σε περίπτωση που, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, διαπιστώνουν τη διάπραξη αξιοποίνων πράξεων (εκτός των εκ μέρους τους ερευνωμένων), που διώκονται αυτεπαγγέλτως, έχουν το εκ του νόμου προβλεπόμενο δικαίωμα και καθήκον, να επιληφθούν, άμεσα, προς διερεύνηση και ποινική δίωξη των πράξεων αυτών και παραπομπή των δραστών τους, ενώπιον της αρμόδιας Εισαγγελικής Αρχής (άρθρα 37, 42 του ΚΠΔ)».

businessnews.gr

ΓΑΖΑ / Kοινή παρέμβαση ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Νέας Αριστεράς και Πλεύσης Ελευθερίας προς Μητσοτάκη και Γεραπετρίτη

 .

     Τι ζητούν οι κοινοβουλευτικές ομάδες της προοδευτικής αντιπολίτευσης (πλην ΠΑΣΟΚ)  από Μητσοτάκη και Γεραπετρίτη για την εν εξελίξει γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα.

Κοινή δήλωση προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη για τη δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο λαός της Παλαιστίνης από τις γενοκτονικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και τον λιμό που έχει επιβάλλει το Ισραήλ υπογράφουν οι πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης και της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου. 

Η κοινή δήλωση έρχεται μετά από σχετική πρωτοβουλία του ΚΚΕ, καθώς ο γγ της ΚΕ και πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, «μπροστά στις δραματικές εξελίξεις που βιώνει ο λαός της Παλαιστίνης εξαιτίας της βαναυσότητας του κράτους του Ισραήλ», είχε αποστείλει την Πέμπτη 22 Μαΐου στους προέδρους των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της αντιπολίτευσης επιστολή για να διαμορφωθεί κείμενο προς την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου αυτή -και με την ιδιότητα του μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ- να αναλάβει πρωτοβουλίες σχετικά με:

• την παύση όλων των στρατιωτικών επιχειρήσεων του κράτους του Ισραήλ στη Γάζα.
• το άνοιγμα τώρα όλων των ανθρωπιστικών δρόμων, ώστε να αποσταλεί άμεσα βοήθεια, νερό, τρόφιμα, φάρμακα και γιατροί, για να αντιμετωπιστεί ο λιμός που πλήττει τους Παλαιστινίους.
• την καταδίκη από την ελληνική κυβέρνηση των εγκλημάτων του κράτους του Ισραήλ.
• την άμεση εφαρμογή της ομόφωνης απόφασης της Βουλής του 2015 και να αναγνωριστεί το Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Η κοινή δήλωση των κοινοβουλευτικών ομάδων της προοδευτικής αντιπολίτευσης αναφέρει:

«Αθήνα, 24/05/2025

ΠΡΟΣ
Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη
τον Υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη

O λαός της Παλαιστίνης βιώνει δραματικές στιγμές. Το κράτος και η κυβέρνηση του Ισραήλ κλιμακώνουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας με διακηρυγμένο σκοπό την εκκαθάρισή της από τον παλαιστινιακό πληθυσμό. Στο πλαίσιο αυτό, αρνούνται ακόμη και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, φέρνοντας τον παλαιστινιακό λαό αντιμέτωπο με την απειλή του λιμού. Η μερική ή ολική εξόντωση ενός πληθυσμού συνιστά Γενοκτονία. O ΟΗΕ έχει προειδοποιήσει ότι στη Γάζα κινδυνεύουν με θάνατο χιλιάδες μωρά, λόγω υποσιτισμού και έλλειψης φαρμάκων. Στην Γάζα και μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας συντελείται μια πραγματική γενοκτονία που μέχρι σήμερα έχει ως αποτέλεσμα πάνω από 61.000 νεκρούς, 119.000 τραυματίες και εκατοντάδες χιλιάδες ξεριζωμένους, στη συντριπτική τους πλειοψηφία άμαχος πληθυσμός.

Καθημερινά και σε ευρεία κλίμακα, διαπράττονται επιμέρους πράξεις γενοκτονίας, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, κατά παράβαση κάθε έννοιας και διάταξης διεθνούς δικαίου, διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και διεθνούς ποινικού δικαίου και σε πλήρη αντίθεση με τα αισθήματα των λαών όλου του κόσμου, ανάμεσά τους και ο ελληνικός λαός, που διαχρονικά εκφράζει την αλληλεγγύη του στον παλαιστινιακό λαό. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ιδρυτικό μέλος του οποίου είναι η Ελλάδα, έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης κατά του Νετανιάχου για διεθνή εγκλήματα.

Ενόψει όλων αυτών των κρίσιμων εξελίξεων, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κανένα πολιτικό, νομικό και ηθικό δικαίωμα να δικαιολογεί και τελικά να στηρίζει αυτά τα εγκλήματα. Οφείλει -και με την ιδιότητα του μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ- να αναλάβει ενεργητικές, επείγουσες και σαφείς πρωτοβουλίες για να σταματήσει η γενοκτονία σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση, να αναγνωριστεί παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Οι παρακάτω υπογράφουσες Κοινοβουλευτικές Ομάδες, δια των Προέδρων τους, αποστέλλουμε προς τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας δήλωση προκειμένου να αναλάβουν πρωτοβουλίες στις εξής κατευθύνσεις:

• Να σταματήσουν τώρα όλες οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του κράτους του Ισραήλ στη Γάζα και να υπάρξει εκεχειρία.

• Να ανοίξουν τώρα όλες οι ανθρωπιστικές δίοδοι ώστε να αποσταλεί άμεσα βοήθεια, νερό, τρόφιμα, φάρμακα, υγειονομικό υλικό και γιατροί, για να αντιμετωπιστεί ο λιμός για τους Παλαιστινίους.

• Να καταδικάσει ρητά και απερίφραστα η ελληνική κυβέρνηση τα εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ,σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, σε βάρος εργαζομένων και εθελοντών, γιατρών και νοσηλευτών, σε ανθρωπιστικές οργανώσεις και αποστολές που προσπαθούν να φέρουν βοήθεια και σε βάρος του προσωπικού ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ.

• Να διακόψει η Ελληνική Κυβέρνηση τη στρατιωτική συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ.

• Να τεθεί άμεσα σε εφαρμογή η ομόφωνη απόφαση της Βουλής του 2015 και να αναγνωριστεί το παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

• Να προσκληθεί, με ευθύνη και του Προέδρου της Βουλής, ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, κ. Μαχμούντ Αμπάς στο Ελληνικό Κοινοβούλιο προκειμένου να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας και συνολικά στα παλαιστινιακά εδάφη.

Σωκράτης Φάμελλος ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ
Δημήτρης Κουτσούμπας ΚΚΕ
Αλέξης Χαρίτσης Νέα Αριστερά
Ζωή Κωνσταντοπούλου Πλεύση Ελευθερίας»

 

Κώστας Τσουκαλάς: «Η πολιτική αλλαγή αποτελεί αναγκαιότητα, για να μην χάσει άλλο χρόνο η χώρα και η κοινωνία»

    «Ο στόχος της πρώτης θέσης είναι απόλυτα εφικτός», «η πολιτική αλλαγή αποτελεί αναγκαιότητα, για να μην χάσει άλλο χρόνο η χώρα και η κοινωνία», δηλώνει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Κώστας Τσουκαλάς, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, προσθέτοντας ότι «με τη στρατηγική της αξιόπιστης, δομικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης, θα τα καταφέρουμε».

 

Αναφέρει ότι «η χώρα αντιμετωπίζει συνθήκες γενικευμένης παρακμής: θεσμικής, οικονομικής και κοινωνικής» και υπογραμμίζει ότι το αμέσως επόμενο διάστημα το ΠΑΣΟΚ θα πάρει πρωτοβουλίες για τη ριζική μεταρρύθμιση του κράτους, μια πιο δίκαιη φορολογική πολιτική, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την προστασία της πρώτης κατοικίας, τη χορήγηση του 13ου μισθού στους δημοσίους υπαλλήλους, τη θέσπιση νέου ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους, την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, τη μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης συνταξιούχων, τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την αναδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου της χώρας.

Σχετικά με τις εξελίξεις στην υπόθεση της τραγωδίας των Τεμπών, τονίζει πως το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε μια πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής «με απόλυτα στέρεα νομική βάση, γεγονός που αποδεικνύεται και από τις αντιφάσεις στις οποίες πέφτει η Νέα Δημοκρατία στην απελπισμένη και ατελέσφορη απόπειρά της να αποδομήσει την πρότασή μας». Υποστηρίζει πως αν το κυβερνών κόμμα απορρίψει την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, «θα ομολογεί ταυτόχρονα ότι θέλει να απαλλάξει προκαταβολικά τον τέως υπουργό». Τονίζει δε ότι «στην περίπτωση του κυρίου Τριαντόπουλου υπήρχε εισαγγελική διάταξη, στην οποία βασίστηκε η πλειοψηφία για να δικαιολογήσει την απευθείας παραπομπή στο δικαστικό συμβούλιο» και πως «αντιθέτως, στην περίπτωση του κυρίου Καραμανλή δεν υπάρχει κατηγορητήριο για να το χρησιμοποιήσει η πλειοψηφία ως δικαιολογία». «Αν το επιλέξει, θα είναι βαρύτατα εκτεθειμένη. Θα είναι ακόμα μια πράξη συγκάλυψης», σημειώνει.

Ακολουθεί η συνέντευξη του εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής. Κώστα Τσουκαλά, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον δημοσιογράφο Νίκο Λιονάκη:

• Ερ.: Είχατε έντονη αντιπαράθεση με την κυβέρνηση για τη Γάζα. Πώς αξιολογείτε τη στάση της;

   Απ.: Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπ. Νετανιάχου ομολόγησε ότι η κυβέρνησή του επιδιώκει και εκτελεί εθνοκάθαρση εις βάρος των Παλαιστινίων της Λωρίδας της Γάζας. Καμία στρατηγική, κανένας σκοπός, καμία πολιτική δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον θάνατο αθώων και την καταπάτηση του διεθνούς δικαίου. Οι άμαχοι - και ειδικά τα παιδιά - πρέπει να προστατεύονται. Όχι να αντιμετωπίζονται ως παράπλευρες απώλειες. Απαιτείται άμεσα κατάπαυση του πυρός, τερματισμός των στρατιωτικών επιχειρήσεων, ανθρωπιστική παρέμβαση και άρση του αποκλεισμού. Η διεθνής κοινότητα οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η ελληνική κυβέρνηση, με τις επιλογές της, απομακρύνει τη χώρα από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και εκθέτει την Ελλάδα στον ΟΗΕ. Η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να ασκείται κυνικά, χωρίς αξιακή πυξίδα και αρχές. Η δημοκρατική παράδοση της χώρας μας δεν επιτρέπει τη σημερινή αφωνία της κυβέρνησης. Ο ελληνικός λαός δεν σιώπησε ποτέ μπροστά σε κανένα έγκλημα. Δεν θα το κάνει ούτε και τώρα. Η κυβέρνηση βρίσκεται για άλλη μια φορά μόνη της και σε απόλυτη δυσαρμονία με το κοινό αίσθημα.   

•  Ερ.: Κύριε εκπρόσωπε, τι θα σηματοδοτεί πολιτικά εάν το κυβερνών κόμμα αφενός απορρίψει την πρόταση που καταθέσατε για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, αφετέρου εάν προχωρήσει σε δική του πρόταση με κάποια κατηγορία για πλημμέλημα για τον κ. Καραμανλή; Αν τελικά υπάρξει μια Προανακριτική βάσει του «μοντέλου Τριαντόπουλου», όπως ανησυχείτε ότι μπορεί να επιλέξει η ΝΔ, εξαντλούνται τα κοινοβουλευτικά και πολιτικά όπλα για το ΠΑΣΟΚ;

   Απ.: Η προανακριτική επιτροπή είναι προκαταρκτική επιτροπή και θα έρθει να αξιολογήσει το αν πρέπει να ασκηθεί ποινική δίωξη στον κ. Καραμανλή. Η Νέα Δημοκρατία λέει «όχι» από τα αποδυτήρια και ζητά να μη συζητήσουμε καθόλου για ενδεχόμενο κακουργηματικών πράξεων. Αν απορρίψει το αίτημά μας, θα ομολογεί ταυτόχρονα ότι θέλει να απαλλάξει προκαταβολικά τον τέως Υπουργό. Στην περίπτωση του κυρίου Τριαντόπουλου υπήρχε εισαγγελική διάταξη, στην οποία βασίστηκε η πλειοψηφία για να δικαιολογήσει την απευθείας παραπομπή στο δικαστικό συμβούλιο. Αντιθέτως, στην περίπτωση του κυρίου Καραμανλή δεν υπάρχει κατηγορητήριο για να το χρησιμοποιήσει η πλειοψηφία ως δικαιολογία. Αν το επιλέξει, θα είναι βαρύτατα εκτεθειμένη. Θα είναι ακόμα μια πράξη συγκάλυψης. Το ΠΑΣΟΚ θα λάβει όποια πρωτοβουλία προβλέπεται για να φτάσουμε στην αλήθεια.

•  Ερ.: Έχει σχολιαστεί ότι με την πρότασή σας επιδιώξατε, σε πολιτικό επίπεδο, να υπογραμμίσετε και τις αποστάσεις σας από τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι, επιπλέον, έτσι μπορεί η αντιπαράθεση να «απλωθεί» και με τον ΣΥΡΙΖΑ αντί να επικεντρωθεί προς την κυβέρνηση. Ισχύει αυτή η ανάγνωση;

   Απ.: Το ΠΑΣΟΚ δεν ετεροπροσδιορίζεται από τις πρακτικές και τις επιλογές άλλων κομμάτων. Καταθέσαμε μια πρόταση με απόλυτα στέρεα νομική βάση, γεγονός που αποδεικνύεται και από τις αντιφάσεις στις οποίες πέφτει η Νέα Δημοκρατία στην απελπισμένη και ατελέσφορη απόπειρά της να αποδομήσει την πρότασή μας. Για παράδειγμα, η Νέα Δημοκρατία ισχυρίζεται πως η παραπομπή των υπηρεσιακών προσώπων περιορίζει την ευθύνη σε αυτά και αποδεικνύει την ανυπαρξία ποινικών ευθυνών του κυρίου Καραμανλή. Αποκρύπτει σκοπίμως το πώς έφτασε στη Βουλή το όνομα του κυρίου Καραμανλή. Έφτασε ακριβώς γιατί αυτά τα υπηρεσιακά πρόσωπα που παραπέμπονται ήρθαν και προσκόμισαν έγγραφα με αριθμούς πρωτοκόλλου που δείχνουν ότι τον είχαν ενημερώσει και είχαν ζητήσει την παρέμβασή του. Θα αξιολογηθεί αν λέει αλήθεια ο Καραμανλής ή εκείνοι. Πώς θα γίνει αυτή η διακρίβωση; Μόνο αν λειτουργήσει η προανακριτική.

•  Ερ.: Το ΠΑΣΟΚ έχει επισημάνει ότι πέραν της υπόθεσης διερεύνησης της τραγωδίας των Τεμπών, υπάρχουν και άλλα επείγοντα και κρίσιμα ζητήματα για τους πολίτες. Σε ποιους τομείς θα ρίξετε το βάρος;

   Απ.: Η χώρα αντιμετωπίζει συνθήκες γενικευμένης παρακμής: θεσμικής, οικονομικής και κοινωνικής. Η ακρίβεια, η βίαιη αναδιανομή του πλούτου σε βάρος των πολλών, η υστέρηση σε πραγματικές επενδύσεις, το συσσωρευμένο ιδιωτικό χρέος, η καθήλωση των μισθών και των συντάξεων είναι κεντρικά ζητήματα, στα οποία κομίζουμε πραγματικές, εφαρμόσιμες, προοδευτικές λύσεις για μια βιώσιμη ανάπτυξη που θα οδηγήσει σε διάχυση της ευημερίας στο σύνολο της κοινωνίας. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα πάρουμε πρωτοβουλίες για τη ριζική μεταρρύθμιση του κράτους, για μια πιο δίκαιη φορολογική πολιτική, για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την προστασία της πρώτης κατοικίας, τη χορήγηση του 13ου μισθού στους δημοσίους υπαλλήλους, τη θέσπιση νέου ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους, την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, τη μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης συνταξιούχων, τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την αναδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Η ανάσχεση της δημογραφικής συρρίκνωσης αποτελεί ένα ειδικό κεφάλαιο στο οποίο δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση και το επόμενο διάστημα θα καταθέσουμε πακέτο προτάσεων.

•  Ερ.: Σε ένα άλλο ζήτημα, που αφορά στη συζήτηση για άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο. Εάν η κυβέρνηση ζητήσει την ψήφο σας στη συνταγματική αναθεώρηση, υπάρχει περίπτωση να τη δώσετε; Είναι ζήτημα που παραμένει προς διαβούλευση εντός του κόμματός σας ή είναι ζήτημα για το οποίο δεν χρειάζεται εσωτερική συζήτηση;

   Απ.: Το Δημόσιο χρειάζεται μια μεγάλη μεταρρύθμιση, ώστε να εξυπηρετεί τον πολίτη και να επιτελέσει τον αναπτυξιακό του ρόλο. Με διαφάνεια, αξιοκρατία και αξιολόγηση. Το πρόβλημα δεν είναι, προφανώς, η μονιμότητα, όπως μονοσήμαντα υποστηρίζει η κυβέρνηση. Η Νέα Δημοκρατία, υποκριτικά, μιλά για αξιολόγηση, ενώ δεν εφαρμόζει ούτε τους δικούς της νόμους. Δεν είναι λύση η γενικευμένη εργασιακή ανασφάλεια. Οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να στηριχθούν οικονομικά, όχι να απειλούνται από μια κυβέρνηση που έχει κάνει σημαία το ρουσφέτι. Για ένα κράτος αξιόπιστο και αποτελεσματικό, χρειάζονται τομές. Έχουμε προτείνει τον συνολικό επανασχεδιασμό του συστήματος εσόδων της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης, με φορολογική αποκέντρωση και ενίσχυση της οικονομικής αυτοδυναμίας τους. Την καθολική καθιέρωση συστήματος εισροών-εκροών με ταυτόχρονη λειτουργία δεικτών αξιολόγησης παντού, αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού, επέκταση της Διαύγειας σε όλους τους φορείς και τις εταιρείες που διαχειρίζονται δημόσιους πόρους, εφαρμογή της αρχής της νησιωτικότητας, με επέκταση και στις ορεινές περιοχές. Το κράτος χρειάζεται στήριξη, όχι αποδόμηση.

•  Ερ.: Είναι εφικτή η δημοσκοπική ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ και πώς; Παραμένει στόχος του κόμματός σας η πρωτιά στις εθνικές εκλογές;

   Απ.: Ο στόχος της πρώτης θέσης είναι απόλυτα εφικτός. Εξάλλου, η πολιτική είναι το κατ' εξοχήν πεδίο των μεγάλων ανατροπών. Η πολιτική αλλαγή αποτελεί αναγκαιότητα, για να μην χάσει άλλο χρόνο η χώρα και η κοινωνία. Με τη στρατηγική της αξιόπιστης, δομικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης, θα τα καταφέρουμε.

•  Ερ.: Το ΠΑΣΟΚ έχει ρητά και κατηγορηματικά επιλέξει αυτόνομη πορεία. Από την άλλη, κάποιες πλευρές στην αντιπολίτευση εκτιμούν ότι υπάρχει κενό στην αντιπολίτευση που μπορεί να καλυφθεί από τη συνεργασία σοσιαλδημοκρατίας-αριστεράς ή ακόμα και από κάποιον νέο φορέα. Σας απασχολούν τέτοιου είδους ζυμώσεις;

   Απ.: Η αυτόνομη πορεία με αμφίπλευρη πολιτική διεύρυνση, ώστε να φτάσει το ΠΑΣΟΚ στα πραγματικά, εκλογικά, πολιτικά και κοινωνικά του όρια ως δημοκρατική σοσιαλιστική παράταξη της χώρας, είναι δεδομένη. Για να πετύχουμε την πολιτική αλλαγή, πρέπει πρώτα να ξανακάνουμε ηγεμονικές τις ιδέες μας για κοινωνική δικαιοσύνη και πρόοδο. Εργαζόμαστε μεθοδικά, με στόχο η κοινωνική συμμαχία του κόσμου της εργασίας, των μικρομεσαίων, των αγορών, της νεολαίας και συνολικά των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας να εκφραστεί γνήσια και νικηφόρα μέσα από το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ.

ΜέΡΑ25 / Μητσοτάκης: Ο πρωθυπουργός του Εφοπλιστάν

    Το ΜεΡΑ25 υπενθυμίζει πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει τόσο φανερά την ταυτότητα των εντολέων του, το 2022 – αυτός ο τόσον υπάκουος στα κελεύσματα των Βρυξελλών – άσκησε ΒΕΤΟ στην Ε.Ε. για να εμποδίσει τις κυρώσεις σε συγκεκριμένες ναυτιλιακές εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που μετέφεραν ρωσικό πετρέλαιο παρά τις απαγορεύσεις.

 

Στη μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα Προεδρίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Μητσοτάκης επιλέγει να θέσει ως θέμα την ασφάλεια της κερδοφορίας των εφοπλιστών

Η Ελλάδα για τα έτη 2025 και 2026, συμμετέχει ως μη μόνιμο μέλος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, έχοντας και την Προεδρία του μάλιστα την τρέχουσα περίοδο. Σήμερα λοιπόν η χώρα μας προεδρεύει στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, θέτοντας μάλιστα και θεματική.

Ποιο θέμα άραγε επέλεξε ο Μητσοτάκης στη συνεδρίαση του μοναδικού αποφασιστικού οργάνου του ΟΗΕ; 

• Το Κυπριακό; 
• Τα ελληνοτουρκικά; 
• Τη Γενοκτονία στη Γάζα; 
• Την Αποκλιμάκωση και την Ειρήνη; 
• Την κλιματική καταστροφή; 

Τίποτα από τα παραπάνω!

Το θέμα που θέτει ο Μητσοτάκης είναι η ασφάλεια των διεθνών θαλάσσιων μεταφορών! Καλά διαβάσατε. Η ασφάλεια της κερδοφορίας των εφοπλιστών είναι το θέμα που θέτει η χώρα μας, μέσω Μητσοτάκη, στην μοναδική αυτή ευκαιρία. 

Η αλήθεια είναι ότι δεν εκπλαγήκαμε. Ποια και ποιος σε αυτή τη χώρα άλλωστε δεν γνωρίζει και δεν αναγνωρίζει ότι ο Μητσοτάκης λογοδοτεί και υπηρετεί αποκλειστικά την ολιγαρχία, της οποίας οι εφοπλιστές αποτελούν εκλεκτά μέλη; Ούτε βέβαια έχουμε πολιτικές αυταπάτες ότι αν στη θέση της ΝΔ ήταν το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα έθεταν κάποιο άλλο θέμα. Εξυπηρετούν και αυτοί τα ίδια συμφέροντα. 

Υπενθυμίζουμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Μητσοτάκης δείχνει τόσο φανερά την ταυτότητα των εντολέων του. Το 2022 – αυτός ο τόσον υπάκουος στα κελεύσματα των Βρυξελλών – άσκησε ΒΕΤΟ στην Ε.Ε. για να εμποδίσει τις κυρώσεις σε συγκεκριμένες ναυτιλιακές εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που μετέφεραν ρωσικό πετρέλαιο παρά τις απαγορεύσεις. Όταν το ΜέΡΑ25 καταγγείλαμε την αθλιότητα αυτή στην Ελληνική Βουλή φάγαμε μήνυση από τους εφοπλιστές – εντολείς του Κ.Μητσοτάκη.

Με τόσες προτεραιότητες στη διεθνή σκηνή η ελληνική κυβέρνηση αντί να ασκήσει το δικαίωμά της να θέσει την ημερήσια διάταξη του Συμβουλίου Ασφαλείας υπέρ της χώρας της, επέλεξε να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα.

πηγή: ΜέΡΑ25 

Η Κ.Ο.του ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή πρόταση για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για το έγκλημα των Τεμπών

    Η πρόταση του ΚΚΕ αφορά τους πρώην υπουργούς Μεταφορών Κ. Καραμανλή και Χρ. Σπίρτζη, για τους οποίους «προκύπτουν σαφέστατες ποινικές ευθύνες» για κακουργηματικού χαρακτήρα αδικήματα. Επίσης ζητάει να διερευνηθούν οι ευθύνες του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, ως προϊσταμένου του Χρ. Τριαντόπουλου, καθώς και άλλων υπουργών επιπλέον «για την εκτεταμένη αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος». 

Την πρόταση του ΚΚΕ για την σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για το έγκλημα των Τεμπών κατέθεσε στη Βουλή η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος. 

Η πρόταση του ΚΚΕ αφορά τους πρώην υπουργούς Μεταφορών Κ. Καραμανλή και Χρ. Σπίρτζη, για τους οποίους «προκύπτουν σαφέστατες ποινικές ευθύνες» για κακουργηματικού χαρακτήρα αδικήματα. Επίσης, το ΚΚΕ ζητάει να ελεγχθούν οι αρμόδιοι υφυπουργοί καθώς και όλα τα εμπλεκόμενα κυβερνητικά στελέχη, «όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, πόσο μάλλον, οι επικεφαλής των κυβερνήσεων σε γνώση και υπό τον έλεγχο των οποίων εξελίσσεται όλο το κυβερνητικό έργο». 

Εκτός αυτών, να διερευνηθούν οι ευθύνες του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, ως προϊσταμένου του Χρ. Τριαντόπουλου, καθώς και άλλων υπουργών επιπλέον «για την εκτεταμένη αλλοίωση του. 

Η πρόταση της Κ.Ο. του ΚΚΕ, αναλυτικά

Α. Εισαγωγικά

Η κατάθεση της δικογραφίας στη Βουλή για τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών για τους πρώην Υπουργούς Κ. Καραμανλή και Χρ. Σπίρτζη επιβεβαίωσε όσα είχε αποκαλύψει ήδη ένα χρόνο πριν το πόρισμα του ΚΚΕ στην Εξεταστική Επιτροπή. Όσα αποτυπώνονται και με νέα στοιχεία σε μηνύσεις συγγενών των θυμάτων σε βάρος των δυο Υπουργών αλλά και όσων εμπλέκονται στο έγκλημα στα Τέμπη, που επίσης διαβιβάστηκαν πρόσφατα στη Βουλή.

Επιβεβαίωσε όσα προτάσσουν οι πολύμορφες κινητοποιήσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος δυο χρόνια τώρα, που έκαναν υπόθεσή τους την τιμωρία των ενόχων και δεν επιτρέπουν τη συγκάλυψη του εγκλήματος. Έκαναν υπόθεσή τους, δηλαδή, να μην υπάρξουν άλλα Τέμπη, να καταδικαστεί και ο μεγάλος ένοχος: το σύστημα του κέρδους που θεωρεί αναλώσιμη την ζωή των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και των παιδιών τους και τη θυσιάζει καθημερινά στους χώρους δουλειάς, την Παιδεία, την Υγεία και αλλού, ενώ ετοιμάζεται να τη ρίξει στην κρεατομηχανή των πολεμικών συγκρούσεων.

Γι’ αυτό και όλο αυτό το διάστημα, από τη πρώτη στιγμή του τραγικού εγκλήματος μέχρι τη συγκλονιστική απεργιακή συγκέντρωση της 28ης Φλεβάρη, τις μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις της 9ης Απρίλη και της Πρωτομαγιάς, και σε όλες τις πρωτοβουλίες που ξεδιπλώνονται από το εργατικό λαϊκό κίνημα, κυριαρχεί το σύνθημα “ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”.

Έχει πλέον αποκαλυφθεί ότι η εφαρμογή της πολιτικής “απελευθέρωσης” των σιδηροδρομικών μεταφορών και της κατάτμησης του σιδηροδρομικού δικτύου σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και γενικότερα της επιχειρηματικής λειτουργίας με γνώμονα το κέρδος οδήγησε στην ανυπαρξία των απαραίτητων αυτοματοποιημένων συστημάτων ασφαλείας, στην απογύμνωση του σιδηροδρόμου από το απαραίτητο προσωπικό, στην υποβάθμιση συνολικά των απαραίτητων υποδομών, στην εγκληματική υποστελέχωση μέχρι και στην ελλιπή εκπαίδευση του εναπομείναντος προσωπικού!

Έχει αποκαλυφθεί ότι τα σιδηροδρομικά έργα αποτέλεσαν πεδίο έντονου ανταγωνισμού μεταξύ εργολάβων, κατασκευαστικών εταιρειών, προμηθευτών. Η κατάτμηση των έργων για να ικανοποιηθούν οι εργολάβοι και οι προμηθευτές κατάντησε συνήθης πρακτική. Ακόμη και οι προδιαγραφές συχνά ήταν διαφορετικές μεταξύ τμημάτων του ίδιου έργου.

Πρόκειται για συστήματα που ποτέ μέχρι σήμερα δεν λειτούργησαν στο βασικό άξονα Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Για παράδειγμα η σύμβαση 717 του 2014 που προέβλεπε ότι το έργο έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το 2016, δύο χρόνια μετά την υπογραφή της σύμβασης, παρατάθηκε 11 φορές και με πρόσθετο προϋπολογισμό πολλών εκατομμυρίων ευρώ κάθε φορά. Εκτός από την 717 προηγήθηκαν και άλλες συμβάσεις, το 2006 και 2007 που καμιά τους δεν έχει υλοποιηθεί. Ακόμη και σήμερα δεν έχουν ολοκληρωθεί τα έργα με τα συστήματα ασφάλειας στον άξονα Αθήνα-Θεσσαλονίκη.

Επί χρόνια, λοιπόν, δε λειτουργούσε κανένα από τα συστήματα ασφαλείας, τα οποία, αν λειτουργούσαν, θα απέτρεπαν με βεβαιότητα τη σύγκρουση.

Αν λειτουργούσε το στοιχειώδες, η φωτοσήμανση, η επιβατική αμαξοστοιχία δεν θα έμπαινε με κόκκινο φωτόσημο στην γραμμή καθόδου που ήταν ήδη κατειλημμένη από την εμπορική.

Αν λειτουργούσε η Τηλεδιοίκηση, η χάραξη του δρομολογίου της επιβατικής θα γινόταν από τον κεντρικό χειριστή και θα διαβιβαζόταν για εκτέλεση στο Σταθμάρχη Λάρισας.

Αν λειτουργούσε το GSMR, ο μηχανοδηγός της επιβατικής θα είχε τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με το μηχανοδηγό του αντίθετα κινούμενου εμπορικού συρμού και να συνειδητοποιήσουν και οι δυο ότι βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης.

Αν λειτουργούσε το ETCS, και έμπαινε ο μηχανοδηγός της επιβατικής με κόκκινο φωτόσημο στη γραμμή καθόδου, το τρένο θα φρέναρε αυτόματα ώστε να μην επιτρέψει την κίνησή του σε κατειλημμένη γραμμή.

Επί της ουσίας, λοιπόν, η ασφάλεια της κίνησης των αμαξοστοιχιών βασιζόταν αποκλειστικά και μόνο στη σωστή εφαρμογή του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας, όμως με προσωπικό κάτω από το μισό του απαιτούμενου. Σημείο τομής αποτέλεσε ο νόμος Ρέππα του 2010 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, με τον οποίο υποχρεώθηκαν σε μετάταξη 2.351 έμπειροι εργαζόμενοι με αποτέλεσμα τελικά ο όμιλος ΟΣΕ από 5.151 εργαζόμενους να καταλήξει σε 2800, και το 2023 να υπάρχουν λιγότεροι από 1000 εργαζόμενοι. Την ίδια στιγμή το οργανόγραμμα του ΟΣΕ προέβλεπε το Μάιο του 2022 ως αναγκαίο για τη λειτουργία του δικτύου προσωπικό 2.182 εργαζομένων!

Παράλληλα, σταδιακά είχαν καταργηθεί και προϋπάρχουσες ασφαλιστικές δικλείδες, όπως ο προϊστάμενος της αμαξοστοιχίας και το κέντρο παρακολούθησης κυκλοφορίας στην Καρόλου. Η δε νυχτερινή βάρδια στο σταθμό της Λάρισας από τον Ιούνιο του 2015, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, διεξάγεται από έναν σταθμάρχη, καθώς καταργήθηκε ο δεύτερος λόγω έλλειψης προσωπικού. Ο δε κατηγορούμενος σταθμάρχης, είχε λάβει «ελλιπή και ανεπαρκή» εκπαίδευση σύμφωνα με την Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων, την ΡΑΣ, όπως και οι υπόλοιποι σταθμάρχες που εκπαιδεύτηκαν μαζί του. Φυσικά, όλα αυτά “διαπιστώθηκαν” μετά το έγκλημα! Ενώ, μέχρι σήμερα, γίνονται προσλήψεις συμβασιούχων αντί για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ακόμα και για την κρίσιμη θέση του σταθμάρχη!

Ο σιδηρόδρομος λειτουργούσε, και συνεχίζει να λειτουργεί, σαν ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί από στιγμή σε στιγμή.

Φυσικά, οι κυβερνήσεις και οι αρμόδιοι υπουργοί διαχρονικά γνώριζαν και αποδέχονταν το ενδεχόμενο μιας τέτοιας τραγωδίας. Γιατί οι ίδιοι διαμόρφωσαν αυτήν την κατάσταση, για να λειτουργεί ο σιδηρόδρομος με γνώμονα το κέρδος των ομίλων, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την "απελευθέρωση" των μεταφορών. Είχαν ενημερωθεί για τα δεκάδες ατυχήματα και εκτροχιασμούς που συνέβαιναν με μεγάλη συχνότητα.

Γνώριζαν ότι σε 20 από τα ατυχήματα του ΟΣΕ (εκτροχιασμοί, συγκρούσεις, αφύλακτες διαβάσεις) κατά τη διάρκεια υπουργείας των Χρ. Σπίρτζη και Κ. Καραμανλή 22 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Τους είχαν κοινοποιηθεί 93 εξώδικα φορέων και συνδικαλιστικών οργανώσεων από το 2015 έως και λίγες μέρες πριν το έγκλημα, που απηύθυναν δραματική έκκληση για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων ασφαλείας. Παρόλα αυτά συνέχιζαν είτε με τις αποφάσεις τους είτε με την εγκληματική μη ενασχόλησή τους με ζητήματα που άπτονται της αρμοδιότητάς τους, να επιτρέπουν τη λειτουργία του σιδηροδρομικού δικτύου παρά τις ελλείψεις ασφαλείας, αποδεικνύοντας ότι η προτεραιότητα του συστήματος που υπηρετούν οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, η Δικαιοσύνη δεν είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Γνώριζαν και είχαν αποδεχτεί την μεγάλη πιθανότητα επέλευσης ενός θανατηφόρου δυστυχήματος.

Αυτές τις μεγάλες ευθύνες προσπαθούν να κρύψουν οι αρμόδιες αρχές μέσα από την εκτεταμένη αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος, τις μεγάλες καθυστερήσεις και τις ελλείψεις στην ανακριτική διαδικασία με αποτέλεσμα, για παράδειγμα, να έχουν χαθεί τα βίντεο από την φόρτωση της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Έτσι έχει καταστεί εξαιρετικά δύσκολο να επιβεβαιωθεί η πραγματική αιτία που οδήγησε στην έκρηξη και τη δημιουργία της πυρόσφαιρας. Αυτό άλλωστε προκύπτει από τα διάφορα πορίσματα, όπως αυτά των διορισμένων από την κυβέρνηση και τον ανακριτή επιτροπών και πραγματογνωμόνων, που παραθέτουν “εκδοχές” χωρίς σαφή συμπεράσματα.

Ενώ, δεν έχουν απαντηθεί ικανοποιητικά ούτε τα ερωτήματα που έχει θέσει το ΚΚΕ σχετικά με τη μεταφορά επικίνδυνων, εύφλεκτων φορτίων μέσω του σιδηροδρόμου στην Νατοϊκή βάση της Λάρισας, όπως υδρογονανθράκων για εμπλουτισμό καυσίμων που χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ. Ούτε φυσικά για τα σχέδια που εφαρμόστηκαν τις πρώτες ώρες της εγκληματικής σύγκρουσης και αν σχετίζονται με τη διαχείριση ατυχημάτων στα οποία εμπλέκονται επικίνδυνα (Χημικά - Βιολογικά - Ραδιολογικά – Πυρηνικά) υλικά. Είναι γεγονός όμως ότι σε σχετικές εκθέσεις πραγματογνωμόνων καταγράφεται ο τραυματισμός τεσσάρων πυροσβεστών της ομάδας πυρόσβεσης, των οποίων η ιατρική γνωμάτευση αναφέρει ότι υπέστησαν χημικά εγκαύματα διαφόρων βαθμών. Αλλά και στις ανωμοτί εξηγήσεις τους οι ιατροδικαστές της υπόθεσης, αναφέρουν ότι ενημερώθηκαν για απόρρητο σχέδιο το οποίο εφαρμοζόταν στον τόπο του εγκλήματος και για το οποίο δεν θα λάμβαναν γνώση.

Συνολικά, η κατάσταση που επικρατούσε στον ελληνικό σιδηρόδρομο ήταν γνωστή στους υπευθύνους εδώ και πολλά χρόνια, στο Υπουργείο Μεταφορών, στον ΟΣΕ και στη ΡΑΣ, για τις εγκληματικές ελλείψεις στα συστήματα ασφάλειας των τρένων. Το έγκλημα βέβαια συνεχίζεται και μέχρι σήμερα διαπράττεται το αδίκημα της έκθεσης σε κίνδυνο χιλιάδων ανθρώπων, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός δημόσια ομολογεί ότι ο σιδηρόδρομος θα είναι – σχετικά - ασφαλής το 2027 και την ίδια την ώρα όχι απλά κυκλοφορούν κανονικά τα τρένα, αλλά εξακολουθούν να μεταφέρουν άκρως επικίνδυνο πολεμικό υλικό για λογαριασμό του ΝΑΤΟ!

Με βάση τα παραπάνω για το έγκλημα των Τεμπών υπάρχουν συγκεκριμένες ποινικές κακουργηματικές ευθύνες, ιδιαίτερα για τους αρμόδιους υπουργούς και άλλα κυβερνητικά στελέχη την τελευταία τουλάχιστον 20ετία, παρά το ευνοϊκό ποινικό πλαίσιο που επιφυλάσσει στα μέλη της Κυβέρνησης το Σύνταγμα και ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών, που έχει ως αποτέλεσμα μέρος αυτών να έχει παραγραφεί. Γι’ αυτό άλλωστε το συγκεκριμένο πλαίσιο φυλάττουν ως κόρη οφθαλμού όλα τα αστικά κόμματα. Μόνο το ΚΚΕ σταθερά σε κάθε συνταγματική αναθεώρηση απαιτεί την κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος και του εκτελεστικού νόμου (νόμος περί ευθύνης υπουργών 3126/2003), ώστε να δικάζονται οι Υπουργοί και τα κυβερνητικά στελέχη όπως όλοι οι πολίτες. Αυτή τη θέση, που επανέλαβε το ΚΚΕ και στην τελευταία συνταγματική αναθεώρηση, απέρριψαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.

Με την παρούσα πρότασή μας ζητάμε την σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής αναφορικά με τους Υπουργούς Μεταφορών Χρ. Σπίρτζη (2015 – 2019) και Κ. Καραμανλή (2019 – 2023), φυσικά τους αρμόδιους υφυπουργούς, για την διερεύνηση των κακουργηματικών αδικημάτων της δια πράξεων και παραλείψεων διατάραξης της ασφάλειας των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών από το οποίο προήλθε ο θάνατος 57 ανθρώπων και η βαριά σωματική βλάβη δεκάδων ακόμα ατόμων, της ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο των 57 ανθρώπων, του κακουργηματικού αδικήματος της θανατηφόρου έκθεσης και των αδικημάτων της παράβασης καθήκοντος και της βαριάς σωματικής βλάβης.

Αντίστοιχα, πρέπει να διερευνηθούν οι ευθύνες και των αρμόδιων υφυπουργών αλλά και όλων όσων εμπλέκονται, όπως των επικεφαλής των κυβερνήσεων, σε γνώση και υπό τον έλεγχο των οποίων εξελίσσεται όλο το κυβερνητικό έργο. Για δε τον νυν πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη να διερευνηθούν επιπλέον οι ευθύνες για την εκτεταμένη αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος.

Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται η σύσταση πραγματικής προανακριτικής επιτροπής, και όχι μιας ακόμα προανακριτικής - φιάσκο, όπως στην περίπτωση Τριαντόπουλου. Απαιτείται η σύσταση πραγματικής Προανακριτικής, όσο το επιτρέπει το αντιδραστικό, συνταγματικά κατοχυρωμένο θεσμικό πλαίσιο, η οποία θα συνεδριάζει ανοιχτά, δημόσια, αφού αφορά πολιτικά πρόσωπα και πράξεις που αφορούν τον λαό και τα παιδιά του. Θα μπορεί απρόσκοπτα να καλέσει και να εξετάσει μάρτυρες και στοιχεία, φυσικά και τον πρωθυπουργό. Θα μπορεί να διευρύνει το κατηγορητήριο για όσα πρόσωπα προκύψουν ευθύνες, και να αποδοθούν όλες οι ποινικές ευθύνες στους ενόχους.

Β. Το Σιδηροδρομικό Έγκλημα της 28^ης Φεβρουαρίου 2023 ήταν το τραγικό αποτέλεσμα των πολιτικών που εφαρμόστηκαν στο ελληνικό σιδηρόδρομο τις τελευταίες δεκαετίες.

Στις 28/2/2023 και περί ώρα 23:18 στον Ευαγγελισμό Τεμπών Λαρίσης και συγκεκριμένα στο 371χλμ της γραμμής Πειραιώς – Πλατέως συγκρούστηκαν μετωπικά η επιβατική αμαξοστοιχία IC 62 (Intercity 62) η οποία κινούνταν από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη και η εμπορική αμαξοστοιχία 63503 η οποία έκανε το αντίθετο δρομολόγιο. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν 57 επιβεβαιωμένοι νεκροί οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ήταν νέοι άνθρωποι καθώς και δεκάδες τραυματίες.

Από την πρώτη στιγμή, η κυβέρνηση της ΝΔ, έκανε προσπάθεια να εμφανίσει το τραγικό έγκλημα αποκλειστικά ως “ανθρώπινο λάθος”, να κυριαρχήσει το «για όλα φταίει ο σταθμάρχης».

Όλα αυτά τα χρόνια, η κυβέρνηση επιμένει ότι η μετωπική σύγκρουση από την οποία προκλήθηκε ο εκτροχιασμός βαγονιών καθώς και η ισχυρότατη έκρηξη και στη συνέχεια η φωτιά ήταν αποτέλεσμα αποκλειστικά των εσφαλμένων χειρισμών και συνεννοήσεων μεταξύ του Σταθμάρχη Λάρισας και του μηχανοδηγού.

Όμως στην πραγματικότητα, το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη, όπως και τα δεκάδες μικρότερα – ακόμα και θανατηφόρα – δυστυχήματα που συνέβαιναν όλα τα προηγούμενα χρόνια, ήταν άμεσο αποτέλεσμα των βασικών πολιτικών επιλογών που εφαρμόστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας αναφορικά με τον ελληνικό σιδηρόδρομο και φέρουν τη σφραγίδα όλων των αστικών κομμάτων.

Από την δεκαετία ήδη του 1990 όλα τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν την χώρα μας είτε στήριξαν από κοινού είτε υιοθέτησαν εκ των υστέρων όλες τις ευρωπαϊκές οδηγίες και κατευθύνσεις της Ε.Ε. αναφορικά με την ασφάλεια και "απελευθέρωση" των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών. Κάθε νέα κυβέρνηση συνέχιζε το νήμα από εκεί που το άφηνε η προηγούμενη λησμονώντας ακόμη και την όποια πιθανή κριτική μπορεί να ασκούσε ως αντιπολίτευση.

Από το 1991 και έπειτα όλα τα αστικά κόμματα υλοποιώντας τις αποφάσεις και κατευθύνσεις της Ε.Ε. προχώρησαν στην "απελευθέρωση" των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών μέσα από τον διαχωρισμό υποδομής και εκμετάλλευσης, το κομμάτιασμα του ΟΣΕ και την ιδιωτικοποίηση του κερδοφόρου τμήματος των μεταφορών στην HellenicTrain με παχυλές συμβάσεις και προκλητικές επιδοτήσεις που χαρακτήριζαν ακόμα και τον άξονα Αθήνα – Θεσσαλονίκη ως “άγονη γραμμή” για να δικαιολογηθούν!

Το αποτέλεσμα ήταν ότι στο επίμαχο τμήμα Δομοκός-Πλατύ, δεν λειτουργούσε ούτε η φωτεινή σηματοδότηση, ούτε η τηλεδιοίκηση, ούτε το σύστημα GSMR που εξασφαλίζει απρόσκοπτη επικοινωνία των μηχανοδηγών ανεξάρτητα από το ανάγλυφο του εδάφους, ούτε το σύστημα αυτόματης πέδησης συρμών (ETCS), το οποίο άλλωστε δεν λειτούργησε ποτέ.

Γ. Οι βασικές αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών. 

Γ1. Η κατάσταση του Ελληνικού Σιδηρόδρομου και οι ελλείψεις στα Συστήματα Ασφαλείας κατά την ημέρα του εγκλήματος των Τεμπών. Οι εγκληματικές ευθύνες της ΕΕ.

Η κατάσταση και ο τρόπος λειτουργίας του ελληνικού σιδηροδρόμου παραμένει με τα ίδια χαρακτηριστικά από την δεκαετία του ’60. Επί της ουσίας η ασφάλεια της κίνησης των αμαξοστοιχιών βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στη σωστή εφαρμογή του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας από τους αρμόδιους σταθμάρχες, κλειδούχους, μηχανοδηγούς κτλ και ελλείπουν παντελώς τα σύγχρονα αυτοματοποιημένα συστήματα τα οποία συνεπικουρούν καθοριστικά τον ανθρώπινο παράγοντα και λειτουργούν αποτρεπτικά και διορθωτικά ως προς το ανθρώπινο λάθος.

Η ανάπτυξη του ευρωπαϊκού συστήματος με την ονομασία ERTMS (European Rail Traffic Management System), το οποίο ουσιαστικά αποσκοπεί στη διαλειτουργικότητα του σιδηροδρομικού δικτύου στον ευρωπαϊκό χώρο σε ένα μόνον μέρος του δικτύου, θα μπορούσε να παρέχει βασικές εγγυήσεις ασφαλείας στο βαθμό που θα κάλυπτε ολόκληρο το σιδηροδρομικό δίκτυο.

Τα βασικά μέρη αυτού του συστήματος ERTMS, δηλαδή το ETCS και το GSM-R (επί των συρμών και επί του δικτύου), σε συνδυασμό και με την λειτουργία της φωτοσήμανσης, της πλήρους Τηλεδιοίκησης στο σιδηροδρομικό δίκτυο και της πλήρους στελέχωσης όλων των υπηρεσιών με επαρκώς εκπαιδευμένο προσωπικό, μπορούν να αποτρέψουν παρόμοια δυστυχήματα. Ειδικότερα:

To ETCS (European Train Control System) αποτελεί ένα ενιαίο σύστημα αυτόματης προστασίας των συρμών και παρέχει μεταξύ άλλων την δυνατότητα ακόμη και αυτόματης πέδησης του συρμού σε περίπτωση που διαπιστωθεί πορεία σύγκρουσης με άλλο τρένο ή παραβίαση κόκκινου σηματοδότη ή υπερβολική ταχύτητα. Προϋπόθεση για την λειτουργία του μεταξύ άλλων είναι η εγκατάσταση και λειτουργία φωτεινών σηματοδοτών.

Κατά την ημέρα του εγκλήματος δεν λειτουργούσε το ETCS το οποίο μετά βεβαιότητας θα είχε ακινητοποιήσει αυτόματα τις δυο αμαξοστοιχίες που κινούνταν σε μετωπική πορεία σύγκρουσης.

To GSM-R (Global System for Mobile Communications – Railway) αποτελεί ένα σύγχρονο μέσο επικοινωνίας που επιβάλλεται να έχουν οι επίγειοι σταθμοί διαχείρισης κυκλοφορίας (Σταθμάρχες, Κέντρο Τηλεδιοίκησης κτλ) και οι μηχανοδηγοί μεταξύ τους. Το σύστημα αυτό επιτρέπει την επικοινωνία χωρίς διακοπές και παράσιτα σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο ενώ παρέχει και επιπλέον δυνατότητες για την μεταφορά δεδομένων και άλλων ενεργειών σε αντίθεση με το υποδεέστερο υπάρχον σύστημα VHS.

Η ύπαρξη συστημάτων επικοινωνίας GSM-R την ημέρα του δυστυχήματος θα παρείχε την δυνατότητα απρόσκοπτης επικοινωνίας των εμπλεκόμενων προσώπων μεταξύ τους. Παρά ταύτα το μοιραίο βράδυ το GSM-R δεν λειτουργούσε και στα δύο τρένα. Ιδιαίτερη ευθύνη για την μη λειτουργία τους φέρει η Hellenic Train καθώς και η ΡΑΣ η οποία δεν είχε προχωρήσει σε έγκαιρη πιστοποίηση τους.

Παρά τις προσπάθειες διαφόρων κυβερνητικών στελεχών να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, στον ελληνικό σιδηρόδρομο δεν υπήρχε Τηλεδιοίκηση, δηλαδή αποτύπωση και έλεγχος σε ζωντανό χρόνο της θέσης και της κίνησης του κάθε τρένου σε ολόκληρο το σιδηροδρομικό δίκτυο σε απομακρυσμένο πίνακα κυκλοφορίας. Η ύπαρξη τηλεδιοίκησης σε συνδυασμό με τα σύγχρονα συστήματα ασφαλείας (ETCS – GSM-R) είναι σε θέση να εκμηδενίσουν την πιθανότητα ανάλογων σιδηροδρομικών δυστυχημάτων.

Όμως, κατά την ημέρα του εγκλήματος των Τεμπών στη χώρα μας όχι μόνο δεν υπήρχε Τηλεδιοίκηση και δεν λειτουργούσε κανένα από τα παραπάνω σύγχρονα συστήματα ασφαλείας (ETCS – GSM-R) αλλά ήταν εκτός λειτουργίας ακόμα και οι φωτεινοί σηματοδότες!

Επιπροσθέτως, στην περίπτωση του εγκλήματος των Τεμπών επέδρασε και η μη λειτουργία του τοπικού Κέντρου Ελέγχου Λάρισας το οποίο ήταν εγκατεστημένο στη θέση Ζάχαρη και είχε την δυνατότητα να επιβλέπει την κυκλοφορία των συρμών σε τοπικό επίπεδο.

Στο σταθμαρχείο Λάρισας υπήρχε τοπικός πίνακας χειρισμού για ενέργειες και δυνατότητα παρεμβάσεων εντός ορίων του σταθμού και του οποίου δεν έκανε χρήση ο σταθμάρχης. Η κυβέρνηση ήδη από την ημέρα του δυστυχήματος προσπάθησε σκόπιμα και συνειδητά να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό παρουσιάζοντας τον τοπικό πίνακα χειρισμού που υπήρχε στο σταθμαρχείο Λάρισας ως σύγχρονη υπηρεσία Τηλεδιοίκησης γεγονός που αποτελεί ψέμα και εμπαιγμό.

Με ευθύνη όλων των αστικών κυβερνήσεων δεν ελήφθη κανένα μέτρο για την έγκαιρη εγκατάσταση και λειτουργία των πιο πάνω σύγχρονων τεχνολογικών επιτευγμάτων που θα μεγιστοποιούσαν την ασφάλεια των συγκοινωνιών.

Οι εγκληματικές ευθύνες της ΕΕ.

Μεγάλες είναι και οι ευθύνες της ΕΕ, οι κατευθύνσεις της οποίας υλοποιούνται στις σιδηροδρομικές μεταφορές σε όλη την Ευρώπη. Μάλιστα η Ευρωπαϊκή Ένωση διαπιστώνει προκλητικά ότι είναι επαρκές το σύστημα ασφαλείας που επικρατεί στους ευρωπαϊκούς σιδηροδρόμους παρά το γεγονός ότι την τελευταία διετία έχουν αυξηθεί κατά 23% τα σοβαρά σιδηροδρομικά ατυχήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Άλλωστε η ΕΕ χορήγησε πιστοποιητικό ασφάλειας στην HellenicTrain με έναρξη ισχύος στις 6/2/2023, μόλις λίγες μέρες πριν το έγκλημα, στο περιεχόμενο του οποίου προβλέπεται ως είδος επιτρεπόμενης υπηρεσίας μεταξύ άλλων και η μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων, σε ένα σιδηροδρομικό δίκτυο – ωρολογιακή βόμβα. Ενώ, αντίστοιχα, η ΕΕ γνώριζε για τις αλλεπάλληλες παρατάσεις και καθυστερήσεις στην εγκατάσταση των συστημάτων ERTMS, δηλαδή του ETCS και του GSMR, και μάλιστα σε επιστολή-απάντησή της για αυτό το θέμα προς το Υπουργείο Μεταφορών στις 20-5-2022 ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δέχεται να μεταθέσει τις σχετικές ημερομηνίες για τη θέση σε λειτουργία του ERTMS».

Μάλιστα, τον Απρίλη του 2025, όπως ανέδειξε με παρέμβαση της η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού (TRAN) στις Βρυξέλλες, ο εκτελεστικός διευθυντής της Κοινής Επιχείρησης Σιδηροδρόμων της Ευρώπης παραδέχτηκε ότι 5.000 βαγόνια κυκλοφορούν νόμιμα ενώ θα έπρεπε να πάνε για παλιοσίδερα, γιατί είναι κόστος η αντικατάστασή τους για τους επιχειρηματικούς ομίλους που εκμεταλλεύονται τη σιδηροδρομική μεταφορά εμπορευμάτων και ανθρώπων.

Αντίστοιχα, σύμφωνα με δημοσιεύματα μετά την ανακοίνωση του πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, έγινε γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της συγγραφής του πορίσματος, διατυπώθηκε η απαίτηση από τον εκπρόσωπο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Σιδηροδρόμων να μην γίνει καμία αναφορά στα έλαια των μετασχηματιστών, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να αλλάξουν οι μετασχηματιστές σχεδόν σε όλα τα ευρωπαϊκά τρένα τα οποία πιστοποιεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτό θα οδηγούσε σε τεράστιο οικονομικό κόστος τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει 70 δισεκατομμύρια για τη μεταφορά στρατευμάτων και άλλα 800 δισεκατομμύρια για εξοπλιστικά προγράμματα. Για τους σιδηροδρόμους μεταφέρει αυτά τα μέτρα ασφάλειας για το μέλλον.

Γ2. Μείωση προσωπικού – υποβάθμιση εκπαίδευσης – υποχρηματοδότηση.

Σε αντίθεση με αυτό που θα επέβαλε η ανυπαρξία των σύγχρονων συστημάτων ασφαλείας, με ευθύνη και σε γνώση των αρμόδιων Υπουργών και των αντίστοιχων κυβερνήσεων, ατόνησαν παράλληλα και οι αναγκαίες εκείνες ασφαλιστικές δικλείδες που θα μπορούσαν στοιχειωδώς να παρέχουν κάποια προστασία στις σιδηροδρομικές συγκοινωνίες.

Είναι ενδεικτικό της υποχρηματοδότησης και της έλλειψης προσωπικού το με αρ. πρωτ. Φ10/254143/21-9-2021 έγγραφο της Διεύθυνσης Σιδηροδρομικών Μεταφορών προς τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών με θέμα «Ενημερωτική για τη χρηματοδότηση και το προσωπικό του ΟΣΕ». Στο έγγραφο αυτό αναφέρεται συγκεκριμένα ότι, ενώ τα χρήματα που απαιτούνται για την εύρυθμη λειτουργία του ΟΣΕ ανέρχονται στα 135.000.000 € ετησίως, χρηματοδοτείται μόλις με 45.000.000 € από το Ελληνικό Δημόσιο, καθώς και ότι το προσωπικό του παρουσιάζει μείωση κατά 79,91 % τη χρονική περίοδο 2010-2022. Δηλώνεται μάλιστα ρητά ότι «επειδή η χρηματοδότηση του ΟΣΕ ήταν πολύ μικρότερη από αυτή που απαιτείτο για την συντήρηση και λειτουργία του εθνικού σιδηροδρομικού δικτύου (…) η συντήρηση ήταν απολύτως πλημμελής (ότι δεν μπορούσε να αποφευχθεί), με αποτέλεσμα να έχουμε σήμερα ένα κακοσυντηρημένο σιδηροδρομικό δίκτυο».

Αντίστοιχα, στο με αρ. πρωτ. Φ15.7/242749/10-9-2021 έγγραφο της ίδιας ως άνω Διεύθυνσης προς τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, αφού αναλύεται το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί από την υποχρηματοδότηση του ΟΣΕ, επισημαίνεται ως συνέπεια ότι «η ελλιπής συντήρηση του σιδηροδρομικού δικτύου υποβαθμίζει την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών αυξάνοντας τις πιθανότητες ατυχημάτων και συμβάντων». Ωστόσο, όπως τονίζει στην απολογία της η Προϊστάμενη της Διεύθυνσης Σιδηροδρομικών Μεταφορών, ούτε σε αυτά ούτε σε κανένα από τα ενημερωτικά σημειώματα που είχε αποστείλει η Διεύθυνση στην Πολιτική Ηγεσία δεν υπήρξε αντίδραση.

Επομένως, παρά το γεγονός ότι η ασφάλεια της κυκλοφορίας των σιδηροδρόμων στηριζόταν αποκλειστικά και μόνον στην τήρηση του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας, δηλαδή επί της ουσίας στον ανθρώπινο παράγοντα, όχι μόνο δεν ελήφθησαν μέτρα για την ενίσχυση και εκπαίδευση του προσωπικού αλλά αντιθέτως ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε δραματικά με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Σημείο τομής αποτέλεσε ο νόμος 3891/2010 (Ρέππα), επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, όπου υποχρεώθηκαν σε μετάταξη 2351 έμπειροι εργαζόμενοι με αποτέλεσμα τελικά ο όμιλος ΟΣΕ από 5.151 εργαζόμενους να καταλήξει σε 2800. Αξίζει να σημειωθεί πως καμία από τις μετέπειτα κυβερνήσεις δεν επεδίωξε να αντιστρέψει αυτήν την κατάσταση με τον διορισμό μόνιμου προσωπικού, παρά αρκούνταν σε κατά καιρούς μπαλώματα με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μπλοκάκια και μάλιστα πολύ λιγότερων από τα τεράστια κενά που είχαν εντωμεταξύ δημιουργηθεί λόγω των συνταξιοδοτήσεων.

Την περίοδο του εγκλήματος των Τεμπών, σύμφωνα με το πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων οι αναγκαίες θέσεις εργασίας για τον ΟΣΕ θα έπρεπε να είναι 2.800 άτομα. Ωστόσο οι οργανικές θέσεις του ΟΣΕ ήταν 2.098 και τελικώς εργάζονταν στον ΟΣΕ μόλις 1.000 άτομα περίπου (755 μόνιμοι και 230 συμβασιούχοι).

Δεδομένης της απουσίας σύγχρονων συστημάτων ασφαλείας είναι προφανές πως η μείωση του προσωπικού συνέβαλε καθοριστικά στην αποδυνάμωση της ίδιας της ασφάλειας των σιδηροδρόμων.

Εξίσου επιβαρυντική για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων αποτέλεσε η κατάργηση του Προϊσταμένου της Αμαξοστοιχίας από 1-1-2020 με βάση τον νέο Γενικό Κανονισμό Κυκλοφορίας ο οποίος συνεπικουρούσε τον μηχανοδηγό και παρακολουθούσε την επικοινωνία με τα Σταθμαρχεία.

Παράλληλα το 2020 επί κυβέρνησης ΝΔ καταργήθηκε το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας στην οδό Καρόλου, δηλαδή το Κέντρο στο οποίο συμμετείχαν ενιαία στελέχη του ΟΣΕ και της Hellenic Train, εξασφαλίζοντας έτσι πιο άμεση διασύνδεση και συντονισμό, και το οποίο θα μπορούσε να διαγνώσει την μετωπική πορεία σύγκρουσης των αμαξοστοιχιών. Στην θέση του λειτουργούσαν δύο ξεχωριστά κέντρα, το ένα στην Καρόλου του ΟΣΕ και το άλλο στην έδρα της Hellenic Train.

Η μείωση του προσωπικού αποδυνάμωσε και μια σειρά άλλες ειδικότητες και τομείς που ήταν απαραίτητες για την ασφάλεια των συγκοινωνιών, όπως η συντήρηση των γραμμών, η φύλαξη των διαβάσεων, η συντήρηση των αμαξοστοιχιών κ.α.

Την ίδια στιγμή η HELLENIC TRAIN παρά την εν γνώσει της κακή κατάσταση, τις ελλείψεις και τα κενά στα συστήματα ασφαλείας του σιδηροδρομικού δικτύου, πίεζε για αύξηση της ταχύτητας της κυκλοφορίας και ενώ μάλιστα η ίδια δεν είχε φροντίσει να φέρει σύγχρονα τρένα στο ελληνικό δίκτυο, να εγκαταστήσει το σύστημα GSM - R σε όλους τους συρμούς της και τα βαγόνια της δεν πληρούσαν τα επικαιροποιημένα πρότυπα πυρασφάλειας. Και παρόλ’ αυτά έπαιρνε τις απαιτούμενες πιστοποιήσεις από την ΕΕ.

Γ.3 Προβληματικός διαχωρισμός οργανισμού ΟΣΕ – Ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ εταιρειών – Κατάτμηση συμβάσεων για τα συστήματα ασφάλειας, πεδίο επιχειρηματικού ανταγωνισμού.

Με βάση τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και με την σύμφωνη γνώμη όλων των κυβερνήσεων οι σιδηροδρομικές υπηρεσίες απελευθερώθηκαν και ο ΟΣΕ έσπασε σε κομμάτια με σκοπό να αποτελέσει ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Αντίστοιχο πεδίο κερδοφορίας και έντονων ανταγωνισμών αποτέλεσαν οι κατά καιρούς συμβάσεις που προκηρύχθηκαν με αντικείμενο την εγκατάσταση των απαιτούμενων συστημάτων ασφαλείας.

Αυτό αποτυπώνεται καθαρά στο περιεχόμενο και την πορεία των κύριων συμβάσεων που δρομολογήθηκαν και σχετίζονται με την ασφάλεια των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών που παρήγγειλε ο ΟΣΕ και σύναψε η ΕΡΓΟΣΕ, οι οποίες είναι:

1. Η σύμβαση 10012/2006 για την προμήθεια συστημάτων GSM-R με οικονομικό αντικείμενο 57.228.780€. Η συμφωνημένη διάρκεια του έργου ήταν 2 έτη (26/9/2006 – 26/9/2008). Ωστόσο δόθηκαν 4 παρατάσεις και τελικώς το μεγαλύτερο μέρος του έργου παραδόθηκε στις 11/6/2018, 12/2/2020 και 10/2/2021. Ωστόσο ακόμη και σήμερα το σύστημα GSM-R δεν λειτουργεί σε όλους τους συρμούς της Hellenic Train καθώς δεν έχει πιστοποιηθεί από την ΡΑΣ. Στις 05.07.2022 εγκρίθηκε από την ΡΑΣ η λειτουργία στους σταθμούς, ενώ μέχρι και τον Ιούλιο του 2023 η ΡΑΣ δεν είχε εγκρίνει την λειτουργία του στους συρμούς.
2. Η σύμβαση 10004/2007 για την προμήθεια συστήματος ETCS στους συρμούς με οικονομικό αντικείμενο 25.026.200 ευρώ. Η συμφωνημένη διάρκεια του έργου ήταν 2 έτη (30/5/2007 – 30/3/2009). Δόθηκαν 3 παρατάσεις και το έργο παραδόθηκε μετά από 10 έτη. Σύμφωνα δε με την έκθεση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων όταν η ΓΑΙΑΟΣΕ παρέλαβε ήδη από το 2018 το σύστημα ETSC (συρμών), το έκρινε μη λειτουργικό και από τότε δήλωσε ότι απαιτείται νέα σύμβαση η οποία δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Φυσικά το σύστημα εξακολουθεί να μην είναι σε λειτουργία λόγω φθορών, προβλημάτων διαλειτουργικότητας κ.α.
3. Η σύμβαση 10005/2007 για την προμήθεια συστήματος ETCS στις γραμμές με οικονομικό αντικείμενο 17.171.261 ευρώ. Η συμφωνημένη διάρκεια του έργου ήταν 30 μήνες (5/9/2007 – 5/3/2010). Το έργο πήρες 6 παρατάσεις και τελικώς παραδόθηκε στις 2/8/2019, 16/11/2021 και 13/12/2021. Σε κάποια τμήματα της γραμμής εγκρίθηκε από την ΡΑΣ η λειτουργία του ETSC στις 26.06.2023.
4. Η σύμβαση 635/2013 για εργασίες αναβάθμισης του δικτύου, ολοκλήρωσης της υποδομής σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης για το τμήμα Τιθορέα – Δομοκός, με οικονομικό αντικείμενο 374.242.810,48 ευρώ! Η συμφωνημένη διάρκεια ήταν 32 μήνες (18/12/2013 – 18/8/2016) αλλά τελικώς δόθηκαν 14 παρατάσεις με τελευταία παράταση τις 30-6-2023.
5. Η Σύμβαση 717/2014 για την Ανάταξη και Αναβάθμιση του συστήματος τηλεδιοίκησης με οικονομικό αντικείμενο 41.297.174,41 ευρώ. Η συμφωνημένη διάρκεια της ήταν 24 μήνες (26/9/2014 – 26/9/2016). Για την εν λόγω σύμβαση δόθηκαν 11 παρατάσεις. Τελικώς η ολοκλήρωση της ανακοινώθηκε τον Οκτώβριο του 2023 και μάλιστα με πολλούς αστερίσκους λόγω των φυσικών καταστροφών που μεσολάβησαν από τις πλημμύρες στην Θεσσαλία. Ταυτόχρονα ήδη επί υπουργίας Σπίρτζη είχαν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις για υπογραφή συμπληρωματικής σύμβασης, η οποία τελικά υπογράφηκε επί υπουργίας Καραμανλή το 2022.

Επί της ουσίας κανένα από τα παραπάνω συστήματα ασφαλείας που είχαν δρομολογηθεί με τις παραπάνω συμβάσεις δεν ήταν σε λειτουργία την ημέρα του δυστυχήματος - εγκλήματος. Τα έργα κατατμήθηκαν προκειμένου να μπορέσουν όλοι οι επιχειρηματικοί κολοσσοί να πάρουν μερίδιο από την πίτα. Ταυτόχρονα, δεν υπήρχε καμία μέριμνα για τη συντήρηση του δικτύου, με αποτέλεσμα τη γρήγορη απαξίωσή του σε βαθμό που να απαιτείται πλήρης αντικατάσταση.

Είναι χαρακτηριστικά τα όσα αναφέρει στην κατάθεσή του ο Γρ. Λάμπρου, μηχανικός και δημιουργός συστημάτων υψηλής τεχνολογίας, ο οποίος συνέβαλε στη δημιουργία, την ανάπτυξη, την εκτέλεση και τη θέση σε λειτουργία του συστήματος τηλεδιοίκησης της ΕΡΓΟΣΕ για το τμήμα Αθήνα – Πλατύ για λογαριασμό της εταιρίας AESAE, στην οποία ανατέθηκε το έργο, ως μια υπεργολαβία του έργου τηλεδιοίκησης από την Αθήνα έως τον Προμαχώνα που είχε ανατεθεί στην κοινοπραξία ΤΟΜΗ-ΑΛΣΤΟΜ. Ο κ. Λάμπρου δηλώνει ότι το έργο ολοκληρώθηκε και παρουσιάστηκε σε πλήρη λειτουργία το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 2016, ωστόσο την περίοδο μεταξύ Δεκεμβρίου του 2016 και Μαΐου του 2017, χωρίς κανένα λόγο, δικαιολογία ή αιτία, όπως ανέφερε, η σύμβαση υπεργολαβίας μεταξύ ΤΟΜΗ – ΑΛΣΤΟΜ και AESAE, διάρκειας έως το 2020, διακόπηκε ξαφνικά και πάγωσε οριστικά η εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία του ολοκληρωμένου συστήματος τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης.

Παρέθεσε μάλιστα επιστολή του ίδιου προς τον κ. Μητσοτάκη, κοινοποιούμενη και στον κ. Άδωνη Γεωργιάδη, στις 21/3/2023, στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Αυτή η βιαστική και ανεξήγητη σε μας τότε άρνηση ολοκλήρωσης και θέσης σε λειτουργία του Συστήματος Τηλεδιοίκησης, απεδείχθη πλέον πέραν πάσης αμφιβολίας ότι είχε ως κύριο στόχο του Αναδόχου την καθυστέρηση και επέκταση της Σύμβασης 717, με σημαντικές αναθεωρήσεις και παρατάσεις του έργου, αντί της άμεσης εγκατάστασης και ολοκλήρωσής του. Αυτές οι συνεχείς παρατάσεις και αναθεωρήσεις, οδήγησαν στον πλήρη εκτροχιασμό του κόστους της σύμβασης, με αποτέλεσμα τον Οκτώβριο του 2018 το τίμημα να αγγίξει πλέον τα 83.059.865 € και τελικό τίμημα έως σήμερα τα 87.000.000 € αντί του αρχικού 41,3 εκατ.!!!». Για να καταλήξει τελικά στην κατάθεσή του ότι «(…) τα δραματικά δυστυχήματα που συνέβησαν τόσο το 2017 στο Άδενδρο και κυρίως η σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη πρόσφατα (...) θα είχαν αποφευχθεί εάν το Δεκέμβριο του 2016 και τις αρχές του 2017 μας είχε επιτραπεί να εγκαταστήσουμε το σύστημα τηλεδιοίκησης τόσο στο ΣΚΑ Αθηνών όσο και στο Κέντρο Ελέγχου Λάρισας».

Όπως προκύπτει από το ιστορικό όλων των επίμαχων συμβάσεων, οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση της 717/2014, η οποία αφορά τις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ δεν ήταν η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Το γεγονός αυτό άλλωστε αποδέχεται ακόμη και η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων που σχηματίστηκε με εντολή της κυβέρνησης της ΝΔ για την διερεύνηση των αιτιών του δυστυχήματος των Τεμπών. Στη σ. 205 του Πορίσματος αναφέρει η Επιτροπή χαρακτηριστικά: «Τα σιδηροδρομικά έργα αποτέλεσαν πεδίο έντονου ανταγωνισμού μεταξύ διάφορων εργολάβων, κατασκευαστών, προμηθευτών (συνήθως αλλοδαπών). Οι προδιαγραφές ήταν συχνά διαφορετικές από ένα τμήμα χιλιομέτρων έως το επόμενο (επίσης κάποιων χιλιομέτρων), με συνέπεια ασυμβατότητες μεταξύ των τμημάτων ενός υποτίθεται ενιαίου κατά τ' άλλα έργου. Για να ικανοποιηθούν μάλιστα οι προμηθευτές από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, η κατάτμηση των έργων κατάντησε συνήθης πρακτική...».

Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν για μια ακόμα φορά ότι ανταγωνισμοί μεταξύ των κολοσσών για το μοίρασμα της τεράστιας αυτής «πίτας» ευθύνονται και για το ότι ο ελληνικός σιδηρόδρομος παραμένει μέχρι και σήμερα δίχως σύγχρονα συστήματα ασφαλείας.

Γ4. Ελλιπής εποπτικός ρόλος της ΡΑΣ στην ασφάλεια των σιδηροδρόμων.

Τέλος, κοινή διαπίστωση είναι η έλλειψη ουσιαστικής άσκησης εποπτείας για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων από την κατά τα άλλα αρμόδια Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων. Ενώ είναι σε γνώση της ότι πάνω από το 95% των τρένων που είναι σε κυκλοφορία στο σιδηροδρομικό δίκτυο έχουν απαρχαιωμένες προδιαγραφές ασφαλείας και σύμφωνα με την πρώην πρόεδρο της ΡΑΣ και όσα είπε στην Εξεταστική Επιτροπή, είναι πολυτέλεια η αντικατάστασή τους.

Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό ότι ακόμα και το κραυγαλέο έλλειμμα στην εκπαίδευση των σταθμαρχών διαπιστώθηκε μόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη, οπότε και συγκροτήθηκε η Ολομέλεια της ΡΑΣ για αυτεπάγγελτο έλεγχο των παραβιάσεων ασφαλείας που καταγράφηκαν στην υπ’ αριθμ. 24/16-03-2023 απόφασή της, υποχρεώνοντας τον ΟΣΕ να παύσει να απασχολεί σε θέσεις κρίσιμων καθηκόντων ασφαλείας όσους είχαν περάσει το εν λόγω πρόγραμμα εκπαίδευσης.

Επίσης, σε επιστολή της η ΡΑΣ προς τον κ. Παναγιώτη Πικραμμένο, τότε Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, στη 1-4-2021 γνωστοποιεί την υποστελέχωσή της αναφέροντας ότι σύμφωνα με τον Κανονισμό Λειτουργίας της θα έπρεπε να απασχολεί 35 εργαζόμενους, αλλά απασχολούσε μόλις 18, παραθέτοντας και τα ευρήματα της Έκθεσης του Ελέγχου Παρακολούθησης της ΡΑΣ από τον ERA, ο οποίος έλαβε χώρα το χρονικό διάστημα 25-28/06/2019, με ενδεικτικό το εξής απόσπασμα: «Ο περιορισμός των πόρων (προσωπικό και εμπειρογνωμοσύνη) επηρεάζει γενικά τις διάφορες δραστηριότητες που εκτελεί η ΡΑΣ. Κατά τον επιτόπιο έλεγχο διαπιστώθηκε ότι ορισμένες δραστηριότητες δεν εκτελούνται ή αναβάλλονται λόγω έλλειψης πόρων.

Δ. Πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών και την κατάσταση του ελληνικού σιδηρόδρομου.

Είναι προφανές ότι την πρώτη και βασική πολιτική ευθύνη για το συγκεκριμένο έγκλημα φέρει ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης. Και αυτή η ευθύνη δεν παραγράφεται όσο ευνοϊκά και αν διαμορφώσουν το θεσμικό πλαίσιο. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός ευθύνεται ως ο επικεφαλής της κυβέρνησης στη θητεία της οποίας συνέβη το τραγικό έγκλημα.

Άλλωστε, ο ίδιος είχε άμεση γνώση της κατάστασης και της μεγάλης πιθανότητας επέλευσης μιας τέτοιας σιδηροδρομικής τραγωδία. Εκτός των άλλων, του είχε κοινοποιηθεί επιστολή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών στις 20-9-2021, στην οποία αποτυπώνεται η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση του σιδηροδρόμου καταλήγοντας ρητά ότι «σε ενδεχόμενες δυσμενείς εξελίξεις, δεν μπορεί να αποδοθούν ευθύνες στο προσωπικό, κατά τη συνήθη πρακτική του ανθρώπινου λάθους, καθώς αυτές θα είναι απόρροια της τραγικής κατάστασης που έχει έως σήμερα διαμορφωθεί» με την επισήμανση ότι «η μη αντιμετώπιση της κατάστασης εγκυμονεί κινδύνους και για την ασφάλεια των εργαζομένων αλλά και για την ασφάλεια της κυκλοφορίας».

Ευθύνεται γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, παραλαμβάνοντας την αντιλαϊκή σκυτάλη από τις προηγούμενες, πρωτοστάτησε στην εφαρμογή με μεγαλύτερη ταχύτητα της "απελευθέρωσης” των σιδηροδρομικών μεταφορών. Ευθύνεται γιατί η λειτουργία του σιδηρόδρομου συνεχίζεται με τους ίδιους όρους που οδήγησαν στο έγκλημα. Ευθύνεται γιατί η κυβέρνηση παραπέμπει την ολοκλήρωση των στοιχειωδών έργων στο σιδηροδρομικό δίκτυο σε βάθος… χρόνου. Ευθύνεται γιατί τα έργα αυτά θα χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης μόνο στο βαθμό που εξυπηρετούν τους βασικούς στόχους του κεφαλαίου, όπως η ταχύτερη μεταφορά εμπορευμάτων και ο πολλαπλασιασμός των δρομολογίων, η διασύνδεση και διαλειτουργικότητα σε αυτή την κατεύθυνση με το ευρωπαϊκό δίκτυο. Δηλαδή τα χρήματα θα συνεχίσουν να δίνονται με αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία, μακριά από τις ανάγκες του λαού για σύγχρονες, ασφαλείς σιδηροδρομικές μεταφορές, όπως αποτυπώθηκε και στην πρόσφατη συμφωνία με το ιταλικό κρατικό μονοπώλιο, Ferrovie dello Stato Italiane (FSI), στο οποίο ανήκει η Hellenic Train.

Η σύγκρουση των δυο τρένων την 28η Φλεβάρη 2023 δεν ήταν αναπόφευκτη.

Αντίθετα όπως έχει ήδη καταδειχθεί, η σύγκρουση θα είχε αποφευχθεί εάν ήταν σε πλήρη λειτουργία τα σύγχρονα συστήματα ασφάλειας, Τηλεδιοίκησης, ETCS και GSM-R. Παρά τα ανθρώπινα λάθη που έγιναν με την παραβίαση του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας εάν λειτουργούσε έστω το σύστημα αυτόματης πέδησης των συρμών (ETCS) τα τρένα θα ακινητοποιούνταν αυτόματα και έγκαιρα.

Η σύγκρουση θα είχε αποφευχθεί και παρά την απουσία των ανωτέρω συστημάτων ασφαλείας εάν υπήρχε το αναγκαίο με βάση το οργανόγραμμα λειτουργίας και σωστά εκπαιδευμένο προσωπικό. Όμως όλες οι κυβερνήσεις, οι αρμόδιοι φορείς (ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ, ΡΑΣ) και η Hellenic Train (παρόλη την αυτονόητη υποχρέωσή της να συντηρεί ολοκληρωμένα το τροχαίο υλικό που διαθέτει στην κυκλοφορία για να γίνονται με αξιόπιστο και ασφαλή τρόπο τα δρομολόγια) έχουν φροντίσει, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και επικαλούμενες τις “αντοχές της οικονομίας”, να αποψιλώσουν το ανθρώπινο δυναμικό και τις υποδομές που είναι αναγκαία για την ασφάλεια των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών.

Αναλυτικότερα οι ποινικές ευθύνες των πρώην Υπουργών Μεταφορών Κ.  Καραμανλή και Χρ. Σπίρτζη

Είναι δεδομένο ότι το έγκλημα στα Τέμπη έχει συγκεκριμένους υπαίτιους, και αυτοί δεν μπορούν να περιοριστούν ούτε μόνον στον Υπουργό της κυβέρνησης της ΝΔ Κ. Καραμανλή, που έχει βαρύτατες ευθύνες όπως και άλλα κυβερνητικά στελέχη, ούτε μόνον στον αρμόδιο υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Με δεδομένο όμως το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο – ασυλίας που υπάρχει προτείνουμε την σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τους Υπουργούς Κ. Καραμανλή και Χρ. Σπίρτζη. Πρόκειται για τις ποινικές ευθύνες που προέκυψαν από την ανακριτική διαδικασία, τις διαδικασίες της εξεταστικής επιτροπής, της Βουλής των Ελλήνων και τα στοιχεία της δικογραφίας που διαβιβάστηκε στην Βουλή.

Πιο συγκεκριμένα, με βάση τα όσα παραπάνω εκτέθηκαν, προκύπτουν σαφέστατες ποινικές ευθύνες των αρμόδιων Υπουργών Υποδομών και Μεταφορών της περιόδου 2015 – 2023 Χρήστου Σπίρτζη (2015 – 2019) και Κώστα Αχ. Καραμανλή (2019 – 2023) για το κακουργηματικό αδίκημα της δια παραλείψεως διατάραξης της ασφάλειας των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών από το οποίο προήλθε ο θάνατος 57 ανθρώπων και η βαριά σωματική βλάβη δεκάδων ακόμα ατόμων, για το κακουργηματικό αδίκημα της θανατηφόρου έκθεσης, την ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο για τον θάνατο των 57 ανθρώπων.

Γιατί, σύμφωνα με το άρθρο 1 περ. στ’ και θ’ του Π.Δ. 123/2017, «Οργανισμός του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών» (ΦΕΚ Α’ 151/12-10-2017), αποστολή του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών είναι: «…στ. Η προαγωγή της ασφάλειας στις υποδομές και μεταφορές….και θ. Ο συντονισμός των εποπτευόμενων φορέων και η εποπτεία των προγραμμάτων δράσης αυτών». Επίσης, κατά το άρθρο 11 παρ. 2 περ. β’ υποπερ. δδ’ του Π.Δ. 123/2017, «ΕΠΟΠΤΕΥΟΜΕΝΟΙ ΦΟΡΕΙΣ», το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών εποπτεύει – μεταξύ άλλων φορέων και οργανισμών – και τον Διαχειριστή της Σιδηροδρομικής Υποδομής (infrastructuremanager) της χώρας, δηλαδή τον ΟΣΕ Α.Ε. Το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών (όπως είναι η ονομασία του σήμερα) είναι η νομοθετική αρχή, υπεύθυνη για το σιδηροδρομικό τομέα στην Ελλάδα και υπό την εποπτεία του δραστηριοποιούνται ο ΟΣΕ και η ΕΡΓΟΣΕ. Μεταξύ των σκοπών και των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου αυτού είναι και ο σχεδιασμός και ο ορθολογικός προγραμματισμός των συγκοινωνιακών υποδομών, η οικονομική και ποιοτική μελέτη, κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία αυτών, η βελτίωση του θεσμικού πλαισίου στα συγκοινωνιακά έργα και η άσκηση τεχνικής εποπτείας στις συγκοινωνιακές υποδομές (περιλαμβανομένων και των σιδηροδρομικών υποδομών) που σχεδιάζονται και υλοποιούνται από εποπτευόμενους φορείς.

Γιατί, συνεπώς, η ανάθεση της υλοποίησης των πιο πάνω έργων σε εποπτευόμενους φορείς δεν απαλλάσσει τον εκάστοτε Υπουργό Μεταφορών και Υποδομών από την υποχρέωσή του για έλεγχο, εποπτεία και οργάνωση των συγκοινωνιακών υποδομών με τελικό στόχο, πέραν όλων των άλλων και την ασφαλή σιδηροδρομική συγκοινωνία. Έτσι, ο εκάστοτε Υπουργός οφείλει να ελέγχει την τήρηση των όρων διεξαγωγής της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας, να παρεμβαίνει με θετικές ενέργειες κάθε φορά που διαπιστώνει κενά ασφαλείας, ιδίως όταν του γνωστοποιούνται με κάθε τρόπο τέτοια κενά, από τους αρμόδιους φορείς, από τους εποπτευόμενους από αυτόν φορείς, από τους εκπροσώπους των εργαζομένων ή όταν διαπιστώνονται τέτοια κενά από τον τρόπο διεξαγωγής της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας και από τα τυχόν ατυχήματα που λαμβάνουν χώρα. Η νομική αυτή υποχρέωση του εκάστοτε Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών για θετική δράση (ενέργεια) προς αποτροπή σιδηροδρομικών ατυχημάτων, η οποία απορρέει ευθέως από το νόμο και συγκεκριμένα από τα πιο πάνω καθήκοντά του, έχει ως περαιτέρω συνέπεια την θεμελίωση της ποινικής ευθύνης, όταν λόγω της παράλειψής του να ενεργήσει προς αποτροπή του αξιόποινου αποτελέσματος, επέλθει τελικά το αποτέλεσμα αυτό. Πολλώ δε μάλλον, όταν από την ανακριτική διαδικασία έχουν προκύψει στοιχεία σχετικά με την ασκούμενη εποπτεία των Υπουργών επί των εμπλεκόμενων φορέων του διερευνώμενου εγκλήματος (ΟΣΕ και ΕΡΓΟΣΕ) και έχουν ήδη απαγγελθεί κατηγορίες σε βάρος στελεχών – υπαλλήλων τους (31 συνολικά κατηγορούμενοι) για παραλείψεις των οποίων ο χρόνος συμπίπτει με το χρόνο εποπτείας των ως άνω Υπουργών Υποδομών και Μεταφορών, ήτοι από 1-1-2016 έως 28-2-2023.

Γιατί, επομένως, παρά την ιδιαίτερη νομική υποχρέωση που είχαν λόγω της θέσης τους για τον έλεγχο της τήρησης των όρων ασφαλούς διεξαγωγής της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας και την ορθή εποπτεία των οργανισμών που ήταν επιφορτισμένοι με την εγκαθίδρυση συστημάτων ασφάλειας στο σιδηροδρομικό δίκτυο και συγκεκριμένα του ΟΣΕ και της ΕΡΓΟΣΕ οι εκάστοτε Υπουργοί Υποδομών και Μεταφορών:

• Όχι μόνο δεν μερίμνησαν αλλά αντίθετα παρέλειψαν να ελέγξουν την ομαλή πορεία εκτέλεσης των συμβάσεων που σχετίζονται με τα συστήματα ασφαλείας και υποδομών: από τις συμβάσεις 10012/2006 μέχρι τη Σύμβαση 717/2014 και παρά το γεγονός ότι οι αρμόδιοι συνδικαλιστικοί φορείς προειδοποιούσαν ακόμα και μέσω εξώδικων οχλήσεων για τους κινδύνους που εγκυμονούν στην ασφάλεια των συγκοινωνιών αυτές οι παραλείψεις. Έτσι, παρά το γεγονός ότι η ασφαλής διεξαγωγή των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών επιβάλλει την ανάπτυξη ενός αξιόπιστου συστήματος με ηλεκτρονικά μέσα, ώστε να μειώνεται ακόμα περισσότερο ο κίνδυνος αστοχίας και ανθρώπινου λάθους (όπως η φωτεινή πλευρική σηματοδότηση, η επαναλειτουργία του Κέντρου Ελέγχου Λάρισας στην θέση Ζάχαρη, η τηλεδιοίκηση, τα συστήματα επιβολής αυτόματης πέδησης (μεταξύ αυτών το ECTS), το σύστημα συνεχούς και απρόσκοπτης ραδιοεπικοινωνίας (μέσω GSM-R) αυτά δεν είχαν εγκατασταθεί, ενώ θα μπορούσαν να είχαν αποτρέψει όχι μόνο το έγκλημα στα Τέμπη αλλά και όσα σιδηροδρομικά ατυχήματα είχαν προηγηθεί (ακόμα και με θύματα, όπως στο Άδενδρο). Ιδιαίτερα η εγκατάσταση του συστήματος ETCS στους συρμούς (10004/2007) και στις γραμμές (10005/2007), του οποίου βεβαίως προϋπόθεση είναι να είχε ολοκληρωθεί και η ανάταξη της φωτοσήμανσης, είναι βέβαιο ότι θα είχε αποτρέψει τη σύγκρουση, αφού θα είχε ακινητοποιήσει αυτόματα τα αντιθέτως κινούμενα τρένα. Πολλώ δε μάλλον, που δε θα είχε ούτε καν μπει η επιβατική αμαξοστοιχία στο κατειλημμένο τμήμα της γραμμής καθόδου, διότι θα υπήρχε αναμμένο κόκκινο φωτόσημο (όχι ως μια μόνιμη κατάσταση βλάβης, όπως ήταν την ημέρα του δυστυχήματος). Είναι ρητά και ξεκάθαρα διατυπωμένο στο πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων (Γεραπετρίτη), ότι σ’ αυτή την περίπτωση θα αποκλειόταν παντελώς το ενδεχόμενο μετωπικής ή οπισθομετωπικής σύγκρουσης. Προκύπτει επομένως πέραν πάσης αμφιβολίας η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της παράλειψης της μέριμνας για να ολοκληρωθεί η εκτέλεση των σχετικών συμβάσεων και του επελθόντος αποτελέσματος.

• Ταυτόχρονα, μεταξύ των πολλών ζητημάτων για θέματα σιδηροδρομικής ασφάλειας για τα οποία το Υπουργείο Μεταφορών είχε τον τελευταίο λόγο και δεν προέβη στις απαραίτητες ενέργειες, αναφέρουμε συνοπτικά τη μη στελέχωση του ΟΣΕ (περίοδος 2011 – 2022) με το απαραίτητο προσωπικό (ιδίως σε θέσεις σταθμαρχών, κλειδούχων) κλπ, το μη εκσυγχρονισμό του Κανονισμού Εκπαίδευσης Σταθμαρχών, τη μη επαρκή στελέχωση της ΡΑΣ (ειδικά την περίοδο 2017 – 2022), ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στα υψηλά καθήκοντα εποπτείας, ελέγχων και υλοποίησης σε θέματα σιδηροδρομικής ασφάλειας, τη μη στελέχωση της Επιτροπής Διερεύνησης Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων, τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση της σύμβασης ανάταξης της φωτεινής σηματοδότησης και συστημάτων ασφάλειας την περίοδο 2016 – 2023 και την έγκριση το Μάρτιο του 2019 του τροποποιημένου Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας.

• Εκτός όλων αυτών, όπως επισημαίνεται στο πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων που συγκροτήθηκε στις 6.3.2023 με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Μεταφορών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, η παράλειψη των αρμόδιων Υπουργών, τουλάχιστον από το έτος 2018, να επιβάλλουν, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους, σε όλες τις εταιρείες παροχής σιδηροδρομικών υπηρεσιών την προμήθεια και εγκατάσταση του συστήματος συνεχούς και αξιόπιστης ραδιοεπικοινωνίας GSM – R, συνιστά παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας που συνδέεται αιτιωδώς με το δυστύχημα - έγκλημα στα Τέμπη, καθώς απέκλεισε στη συγκεκριμένη περίπτωση τη δυνατότητα επικοινωνίας του σταθμάρχη Λάρισας με τους δυο μηχανοδηγούς αλλά και των δυο μηχανοδηγών μεταξύ τους.

Το σύστημα είχε εγκατασταθεί μόλις το 2018 και μόνο για το Τμήμα Κιάτο – Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Προμαχώνας στις γραμμές του ΟΣΕ και στο τροχαίο υλικό που ήταν τότε στην ιδιοκτησία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αλλά εκκρεμούσε η εγκατάστασή του σε μέρος του τροχαίου υλικού της Hellenic Train. Αν η τελευταία αυτή εκκρεμότητα είχε ολοκληρωθεί, τότε θα μπορούσε ο μηχανοδηγός του IC 62 να επικοινωνήσει με τον Σταθμάρχη Λάρισας αλλά και με τον μηχανοδηγό του αντιθέτως και επί της ίδιας γραμμής κινούμενου εμπορικού συρμού 63503, αφού θα είχε ακούσει την αναγγελία που δόθηκε για την αναχώρηση του εμπορικού στη γραμμή καθόδου προς Λάρισα, κάτι που θα μπορούσε να συμβάλει στην αποτροπή του δυστυχήματος.

• Ακόμη με ευθύνη των αρμόδιων Υπουργών δεν μερίμνησαν στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων ώστε να λειτουργεί ομαλά και απρόσκοπτα το Κέντρο Ελέγχου Λάρισας το οποίο ήταν εγκατεστημένο στη θέση Ζάχαρη και είχε την δυνατότητα να επιβλέπει την κυκλοφορία των συρμών έστω σε τοπικό επίπεδο. Ήδη από την αρχή της λειτουργίας του κατά το έτος 2004 εμφάνιζε συνεχώς προβλήματα με αποτέλεσμα να μην παρέχει την απαιτούμενη ασφάλεια και αξιοπιστία. Ειδικότερα δε μετά από την καταστροφή του λόγω πυρκαγιάς το 2019 ουδέποτε επισκευάστηκε, με αποτέλεσμα την ημέρα του δυστυχήματος να λείπει μια ακόμη ασφαλιστική δικλείδα που θα μπορούσε να διαγνώσει το λάθος του Σταθμάρχη και να αποτρέψει το δυστύχημα - έγκλημα.

• Επίσης, μέχρι το 2020 ήταν σε λειτουργία στα κεντρικά γραφεία του ΟΣΕ (επί της οδού Καρόλου) στην Αθήνα, το αποκαλούμενο δευτεροβάθμιο όργανο ελέγχου και ρύθμισης της κυκλοφορίας το συντονιστικό όργανο του ΟΣΕ και της HELLENIC TRAIN ώστε να εξασφαλίζεται άμεση διασύνδεση και συντονισμός, αποτελούμενο από ένας σταθμάρχη, έναν προϊστάμενο αμαξοστοιχίας και ένα στέλεχος από τα μηχανοστάσια. Το συγκεκριμένο όργανο, με βάση φωνητικές πληροφορίες που περιέρχονταν σε αυτό (είτε μέσω του συστήματος GSM – R μετά το 2018, είτε με τα ραδιοβοηθήματα του ΟΣΕ παλιότερα είτε ακόμη με μια χρήση σταθερής τηλεφωνίας), σημείωνε επί χάρτου και αποτύπωνε με ακρίβεια τη θέση και την πορεία κίνησης του κάθε συρμού. Αν λειτουργούσε την ημέρα του δυστυχήματος – εγκλήματος, θα αποτελούσε πρόσθετη ασφαλιστική δικλείδα, που θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα παρακολούθησης της πορείας των δύο συρμών. Συνεπώς, η παράλειψη των αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων του ΟΣΕ να διατηρούν σε λειτουργία το πιο πάνω δευτεροβάθμιο όργανο ελέγχου και ρύθμισης της κυκλοφορίας συντέλεσε και αυτό καθοριστικά στην άρση των όρων ασφαλούς διεξαγωγής της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας. Ενώ η εξέλιξη αυτή ήταν σε γνώση των αρμοδίων Υπουργών από το 2020, εντούτοις αυτοί παρέλειψαν να ασκήσουν τον εκ του νόμου επιβαλλόμενο έλεγχο και την εποπτεία στον ΟΣΕ, ώστε να συνεχίσει την λειτουργία του το πιο πάνω όργανο, ενώ η παράλειψή τους αυτή συνδέεται αιτιωδώς με το δυστύχημα - έγκλημα, καθώς θα αποτελούσε πρόσθετο και επαρκή όρο για την αποτροπή του.

Αλλά και ως προς τη στελέχωση, εκπαίδευση κλπ του απαραίτητου προσωπικού, όλοι οι Υπουργοί παρά την ιδιαίτερη νομική υποχρέωση που είχαν λόγω της θέσης τους για την ορθή εποπτεία των οργανισμών που ήταν επιφορτισμένοι με την ασφάλεια της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας και συγκεκριμένα του ΟΣΕ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ΡΑΣ όχι μόνο δεν μερίμνησαν αλλά αντίθετα παρέλειψαν (στη βάση των συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών που αναφέραμε παραπάνω) να τους στελεχώσουν με επαρκές και εξειδικευμένο προσωπικό ώστε να διασφαλιστεί η ορθή και ομαλή λειτουργία τους:

• Στα πλαίσια του προγράμματος μείωσης του προσωπικού στον ΟΣΕ τις τελευταίες δεκαετίες περιορίστηκε καταλυτικά ο απαιτούμενος αριθμός προσωπικού για την ασφαλή διεξαγωγή των σιδηροδρομικών μεταφορών. Όπως επισημαίνεται και στο πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων μειώθηκε δραματικά ο αριθμός των σταθμαρχών, με συνέπεια, τη λειτουργία των σταθμαρχείου Λάρισας με έναν μόνο σταθμάρχη στη βραδινή βάρδια, δηλαδή το χρόνο του δυστυχήματος - εγκλήματος, που μάλιστα συνέβαινε από το 2015, σύμφωνα με το με αριθμ. πρωτ. 9038313/ 27-5-2024 έγγραφο της Διεύθυνσης Κυκλοφορίας του ΟΣΕ προς το Εφετείο Λάρισας, ενώ η ταυτόχρονη λειτουργία του με δύο σταθμάρχες απομακρύνει δραστικά τον κίνδυνο λάθους, όπως διαπιστώνει και η ίδια η Επιτροπή. Συνεπώς, η παράλειψη του κάθε Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών να μεριμνήσει με συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειες στην κάλυψη όλων των θέσεων σταθμαρχών, ώστε κάθε βάρδια να λειτουργεί με βάση τους κανόνες ασφαλείας με δυο σταθμάρχες, συνιστά ουσιαστικά εγκληματική αδιαφορία και συνέχεται αιτωδώς με την αύξηση του κινδύνου πρόκλησης σιδηροδρομικού ατυχήματος, όπως ακριβώς συνέβη στα Τέμπη.

• Επίσης οι αρμόδιοι Υπουργοί παρέλειπαν να ασκήσουν τον απαιτούμενο έλεγχο για τη διαπίστωση της επάρκειας του προσωπικού, αλλά και αυστηρότερους ελέγχους σχετικά με την επάρκεια και καταλληλότητα του προσωπικού ασφαλείας και τη στελέχωση των αντίστοιχων υπηρεσιών. Οι παραπάνω υποχρεωτικοί έλεγχοι έπρεπε να είναι επιτακτικότεροι, ενόψει του ότι, όπως προαναφέρθηκε, ήταν σε γνώση τους η καθυστέρηση στην εγκατάσταση και λειτουργία των ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας, επιφορτίζοντας έτσι με μεγαλύτερο καθήκον ως προς την ασφάλεια της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας τους υπαλλήλους του ΟΣΕ και οι αρμόδιοι Υπουργοί όφειλαν να μεριμνήσουν για την εξάλειψη κάθε πιθανότητας ανθρώπινου σφάλματος.

Αντίθετα, δεν προέβησαν σε καμία τέτοια ενέργεια φτάνοντας στο σημείο σχετικά με την επιλογή του προσωπικού ασφαλείας και ιδίως των σταθμαρχών τα τελευταία χρόνια να διαπιστώνεται με τον πιο επίσημο τρόπο η μη τήρηση βασικών κανόνων επιλογής και εκπαίδευσης του προσωπικού.

Ειδικότερα, η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (Ρ.Α.Σ.) στην απόφαση της Ολομέλειάς της με αριθμό 24/2023 μετά από έρευνα του κύκλου εκπαίδευσης του Προσωπικού Κλάδου Κυκλοφορίας στον οποίο συμμετείχε ο σταθμάρχης που εμπλέκεται στο δυστύχημα – έγκλημα της 28ης Φλεβάρη, αποφάσισε τη λήψη έκτακτων προσωρινών μέτρων λόγω σοβαρών ενδείξεων παράβασης όρων της σιδηροδρομικής νομοθεσίας κατά την εκπαίδευση των παραπάνω αναφερόμενων σταθμαρχών, εντοπίζοντας, λόγω της παράβασης, άμεση, σοβαρή και επικείμενη απειλή για τη δημόσια ασφάλεια. Με την απόφαση αυτή η ΡΑΣ, κατόπιν εορτής, υποχρέωσε τον ΟΣΕ να μην απασχολεί σε θέσεις κρίσιμων καθηκόντων ασφάλειας, όπως αυτές ορίζονται στον Εκτελεστικό Κανονισμό της Επιτροπής της 16ης Μαΐου 2019 σχετικά με την τεχνική προδιαγραφή διαλειτουργικότητας για το υποσύστημα “διεξαγωγή και διαχείριση της κυκλοφορίας” του σιδηροδρομικού συστήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το σύνολο των υποψηφίων σταθμαρχών οι οποίοι μετείχαν στη “Βασική Εκπαίδευση Προσωπικού Κλάδου Κυκλοφορίας (Σταθμάρχες)” με κωδ. 22075 και 22076, αφού η επιλογή και κατάρτιση του προσωπικού αυτού δεν ήταν σύμφωνη με τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς κανονισμούς και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε η Ρ.Α.Σ. να θεωρεί ότι η απασχόλησή τους σε κρίσιμες θέσεις να είναι επικίνδυνη.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των παραλείψεων – πολιτικών επιλογών στον αριθμό των εργαζομένων, τα ωράρια και την εκπαίδευσή τους, στους ρυθμούς εγκατάστασης των σύγχρονων συστημάτων ασφαλείας και την υλοποίηση σχετικών συμβάσεων, στη συντήρηση στις υποδομές, δημιουργήθηκαν τα προβλήματα, τα κενά και οι ελλείψεις που αυξάνουν την πιθανότητα και τις συνέπειες του “ανθρώπινου λάθους”. Αποτέλεσμα όλων των παραλείψεων ήταν – τελικά – το έγκλημα στα Τέμπη αλλά και τα δεκάδες προηγούμενα σιδηροδρομικά ατυχήματα. Είναι προφανές ότι αυτές οι παραλείψεις των αρμόδιων Υπουργών Υποδομών και Μεταφορών και των διοικήσεων των εποπτευόμενων από αυτούς οργανισμών επέδρασαν στην πρόκληση του δυστυχήματος στα Τέμπη, αφού, θα μπορούσαν με ενέργειές τους να είχαν εξαλειφθεί οι κίνδυνοι που συνδέονται με τις πιο πάνω ελλείψεις και να είχε αποτραπεί το δυστύχημα.

Με δεδομένο ότι οι ελλείψεις στα συστήματα ασφαλείας και η αδυναμία αποφυγής του ανθρώπινου λάθους ήταν σε γνώση – λόγω της θέσης τους – των αρμόδιων Υπουργών Υποδομών και Μεταφορών, ανακύπτει ζήτημα όχι απλά αμέλειάς τους αλλά συμπεριφοράς που μπορεί να θεωρηθεί ότι τελέσθηκε με ενδεχόμενο δόλο (σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα με ενδεχόμενο δόλο πράττει εκείνος, που προβλέπει το εγκληματικό αποτέλεσμα ως δυνατή συνέπεια της πράξης του και το "αποδέχεται", βλ, και ΟλΑΠ 4/2010, ΟλΑΠ 8/2005, ΑΠ 77/2021, ΑΠ 1446/2018, ΑΠ 297/2007), αφού αποδέχονταν στην πραγματικότητα με τη στάση τους αυτή την αυξημένη πιθανότητα πρόκλησης θανατηφόρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Άλλωστε σχετικά ατυχήματα – με θανάτους αλλά και σοβαρούς τραυματισμούς – γίνονταν επανειλημμένα όλα αυτά τα χρόνια. Ότι ήταν σε πλήρη γνώση τους αυξημένη η πιθανότητα πρόκλησης θανατηφόρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος επιβεβαιώνεται από τα δεκάδες έγγραφα που συνέταξαν, δημοσιοποίησαν και απέστειλαν αρμοδίως οι διάφορες συνδικαλιστικές οργανώσεις και φορείς των εργαζομένων.

Επομένως, οι αρμόδιοι Υπουργοί και οι διοικήσεις των εποπτευόμενων απ’ αυτούς φορέων ήταν σε γνώση όλων των ελλείψεων στα συστήματα ασφαλείας και της ελλιπούς στελέχωσης των επιφορτισμένων με την ασφαλή διεξαγωγή των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών υπηρεσιών. Αυτές οι ελλείψεις προκάλεσαν μια σειρά ατυχήματα (θανατηφόρο ατύχημα στο Άδενδρο το 2017, επαναλαμβανόμενοι εκτροχιασμοί με απλές έως βαριές σωματικές βλάβες κοκ) μέχρι το έγκλημα στα Τέμπη, με τους συγκεκριμένους υπουργούς να αδιαφορούν, να μην προβαίνουν σε καμία ενέργεια λήψης των απαραίτητων μέτρων, αποδεχόμενοι έτσι την πιθανότητα πρόκλησης θανατηφόρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος.

Επίσης για όλους τους ως άνω υπουργούς, υπάρχουν και ποινικές ευθύνες για το κακουργηματικό αδίκημα της θανατηφόρου έκθεσης, ακριβώς επειδή ήταν σε γνώση τους, λόγω της θέσης και των σχετικών καθηκόντων τους, οι ελλείψεις και τα κενά στα ζητήματα ασφάλειας του σιδηροδρομικού δικτύου και παρολαυτά όχι μόνο δεν προειδοποιούσαν αλλά αντίθετα διαβεβαίωναν για την ασφαλή χρήση του.

Κατ΄ επέκταση θεμελιώνεται και το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος αφού οι αρμόδιοι υπουργοί Υποδομών και Μεταφορών Χρήστο Σπίρτζης και Κωσταντίνος Αχ. Καραμανλής οι οποίοι είχαν την εποπτεία του ΟΣΕ και της ΕΡΓΟΣΕ, παρέλειψαν σκοπίμως να επιβλέψουν τον τρόπο ανάθεσης των έργων αυτών με σκοπό να εξυπηρετήσουν τους μεγάλους επιχειρηματικούς κολοσσούς.

Επειδή με βάση τα ανωτέρω προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις ότι οι ανωτέρω Υπουργοί Χρήστος Σπίρτζης και Κωσταντίνος Αχ. Καραμανλής τέλεσαν το κακουργηματικό αδίκημα της δια παραλείψεως διατάραξης της ασφάλειας των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών από το οποίο προήλθε ο θάνατος 57 ανθρώπων και η βαριά σωματική βλάβη δεκάδων ακόμα ατόμων, για το κακουργηματικό αδίκημα της θανατηφόρου έκθεσης, την ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο και της παράβασης καθήκοντος κατά το χρονικό διάστημα από (27/1/2015 - 6/7/2019) και (7/7/2019 - 28/02/2023) αντίστοιχα υπό την ιδιότητα τους ως μέλη της Κυβέρνησης και ειδικότερα ως Υπουργοί Μεταφορών.

Για τους λόγους αυτούς προτείνουμε: 

Την σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την Διενέργεια Προκαταρκτικής Εξέτασης σύμφωνα με το άρθρο 86 παρ. 3 του Συντάγματος, τα άρθρα 153 επ. του Κανονισμού της Βουλής και του άρθρου 5 του ν. 3126/2003 περί «Ποινικής Ευθύνης Υπουργών» όπως ισχύουν κατά των πρώην Υπουργών Μεταφοράς Χρήστου Σπίρτζη και Κωσταντίνου Αχ. Καραμανλή για την διερεύνηση των κακουργηματικών αδικημάτων α) της δια πράξεων και παραλείψεων διατάραξης της ασφάλειας των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών από το οποίο προήλθε ο θάνατος 57 ανθρώπων, β) της ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο των 57 ανθρώπων, γ) της θανατηφόρου έκθεσης και των αδικημάτων δ) της βαριάς σωματικής βλάβης δεκάδων ακόμα ατόμων και ε) της παράβασης καθήκοντος.

Αντίστοιχα να ελεγχθούν για τα παραπάνω οι αρμόδιοι υφυπουργοί καθώς και όλα τα εμπλεκόμενα κυβερνητικά στελέχη, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, πόσο μάλλον, οι επικεφαλής των κυβερνήσεων σε γνώση και υπό τον έλεγχο των οποίων εξελίσσεται όλο το κυβερνητικό έργο.

Εκτός αυτών, να διερευνηθούν οι ευθύνες του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, ως προϊσταμένου του Χρ. Τριαντόπουλου, καθώς και άλλων υπουργών επιπλέον για την εκτεταμένη αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος που είχε ως συνέπεια να καταστεί ιδιαίτερα δυσχερής έως αδύνατη η ανάκτηση κρίσιμου αποδεικτικού υλικού για το κύριο έγκλημα: τη μετωπική σύγκρουση των δυο τρένων, όπως και για την έκρηξη.

πηγή: 902.gr