Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι προτείνει τον τερματισμό του πολέμου με αντάλλαγμα την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ


    Έτοιμος για εκεχειρία ο Βολαντίμιρ Ζελένσκι, αν το ΝΑΤΟ παράσχει προστασία στις ελεγχόμενες από την Ουκρανία περιοχές, δήλωσε στον επικεφαλής ανταποκριτή του Sky News, Στιούαρτ Ράμσεϊ.


Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε χθες Παρασκευή έτοιμος να δεχθεί εγγυήσεις προστασίας της χώρας του από το ΝΑΤΟ αρχικά για τα ουκρανικά εδάφη που ελέγχονται από το Κίεβο, προκειμένου «να τερματιστεί η καυτή φάση του πολέμου» με τη Ρωσία ο οποίος διαρκεί 33 μήνες.

Σχεδόν τρία χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή, η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο σε ένα πλαίσιο κλιμάκωσης της σύγκρουσης μετά την εκτόξευση από τη Μόσχα ενός νέου ισχυρού πυραύλου εναντίον της Ουκρανίας, έχουν φέρει ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα μιας ενδεχόμενης εκεχειρίας.




Ο Ζελένσκι στην συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο Sky News άφησε να εννοηθεί ότι είναι έτοιμος να περιμένει προτού ανακαταλάβει τις ουκρανικές περιοχές τις οποίες ελέγχει ο ρωσικός στρατός - σχεδόν το ένα πέμπτο της Ουκρανίας--, αν μια τέτοια συμφωνία μπορεί να προσφέρει ασφάλεια στην υπόλοιπη χώρα και να τερματίσει τις συγκρούσεις.

«Κανείς δεν μας πρότεινε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ το ένα ή το άλλο μέρος της Ουκρανίας. Το γεγονός είναι ότι πρόκειται για μια λύση που θα τερμάτιζε την καυτή φάση του πολέμου, επειδή μπορούμε να κάνουμε απλώς μέλος του ΝΑΤΟ το τμήμα της Ουκρανίας που είναι υπό τον έλεγχό μας», είπε ο Ζελένσκι.

«Αν θέλουμε να βάλουμε τέλος στην καυτή φάση του πολέμου, θα πρέπει να θέσουμε υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ τις περιοχές της Ουκρανίας τις οποίες ελέγχουμε», εξήγησε ο Ουκρανός πρόεδρος.

«Αυτό πρέπει να κάνουμε γρήγορα και στη συνέχεια η Ουκρανία θα μπορέσει να ανακτήσει το άλλο μέρος του εδάφους της μέσω της διπλωματικής οδού», πρόσθεσε.

Το Κίεβο απέκλειε μέχρι τώρα την παραχώρηση εδαφών με αντάλλαγμα την ειρήνη, ενώ ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν απαιτεί ο ουκρανικός στρατός να αποσυρθεί από περισσότερα εδάφη και αρνείται την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.

Η Μόσχα ελέγχει περίπου το 18% του ουκρανικού εδάφους, περιλαμβανόμενης της Κριμαίας την οποία προσάρτησε το 2014. Η Ρωσία προσάρτησε και τις επαρχίες Ντονέτσκ, Λουχάνσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια, αν και δεν τις ελέγχει πλήρως.

Οι ρωσικές δυνάμεις προελαύνουν τις τελευταίες εβδομάδες με πρωτοφανή ταχύτητα - με ρυθμούς αντίστοιχους των πρώτων εβδομάδων της εισβολής το 2022--, σημειώνοντας συνεχώς εδαφικά κέρδη μπροστά σε έναν αποδυναμωμένο ουκρανικό στρατό.

Η σύγκρουση κλιμακώθηκε περαιτέρω τις τελευταίες ημέρες με τα μαζικά πλήγματα της Ρωσίας εναντίον ουκρανικών ενεργειακών υποδομών. Εξάλλου ο Πούτιν απείλησε να πλήξει «κέντρα λήψης αποφάσεων» στο Κίεβο με τον νέο πύραυλο Oreshnik σε απάντηση στη χρήση από την Ουκρανία δυτικών όπλων για να πλήξει στόχους βαθιά στο ρωσικό έδαφος.

Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ έχει επικρίνει την αμερικανική βοήθεια στην Ουκρανία και στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας δήλωνε ότι μπορεί να τερματίσει τη σύγκρουση μέσα σε μερικές ώρες, αν και δεν διευκρίνιζε με ποιο τρόπο.

Ο Ζελένσκι επέμεινε όμως στο γεγονός ότι οποιαδήποτε πρόταση του ΝΑΤΟ για την ένταξη της χώρας του στη Συμμαχία θα πρέπει να αφορά το σύνολο της Ουκρανίας. «Αλλά η πρόσκληση θα πρέπει να γίνει στην Ουκρανία με βάση τα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορά της. Δεν μπορείς να απευθύνεις πρόσκληση μόνο σε ένα μέρος της χώρας», τόνισε.

Οι χθεσινές του δηλώσεις από την άλλη υπονοούν ότι θα δεχόταν η προστασία του ΝΑΤΟ - όπως το άρθρο 5 που προβλέπει ότι η επίθεση εναντίον μίας χώρας μέλους αποτελεί επίθεση εναντίον όλης της συμμαχίας-να αφορά μόνο τα εδάφη που ελέγχει το Κίεβο.

«Αν μιλάμε για εκεχειρία, χρειαζόμαστε εγγυήσεις ότι ο Πούτιν δεν θα επιστρέψει», υπογράμμισε.

Ο Ρώσος πρόεδρος έχει ήδη ζητήσει από το Κίεβο να μην ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αν επιθυμεί μια ειρηνευτική συμφωνία.

Σε αυτό το πλαίσιο κλιμάκωσης της σύγκρουσης τις τελευταίες δύο εβδομάδες ο Ζελένσκι είχε σειρά τηλεφωνικών επικοινωνιών με Δυτικούς ηγέτες, ανάμεσά τους ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς.

Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν επίσης συνομίλησε με τον Ουκρανό ομόλογό του Άντριι Σίμπιχα χθες Παρασκευή για να τον ενημερώσει «για τους αμερικανικούς στόχους σε ό,τι αφορά τη διαρκή στήριξη της Ουκρανίας», όπως δήλωσε ο Μάθιου Μίλερ εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Η κυβέρνηση του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ενισχύει τη στήριξή της στην Ουκρανία μετά τη νίκη Τραμπ στις εκλογές, προσφέροντάς της περισσότερα όπλα και επιτρέποντας στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει αμερικανικής κατασκευής πυραύλους για να πλήξει βαθιά το ρωσικό έδαφος.

H Νέα Αριστερά για το "Μετρό Θεσσαλονίκης" - Ανακοίνωση Γραφείου Τύπου

    ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ / «Εκφράζουμε την ελπίδα μας το Μετρό να λειτουργήσει κανονικά για την ασφάλεια και την εξυπηρέτηση των πολιτών, κάτι που όπως δεν έχει προβληματίσει σοβαρά την κυβέρνηση. Από εδώ και πέρα ας ευχηθούμε επίσης η αναγκαία επέκταση του μετρό να μην κινηθεί με τους ίδιους ρυθμούς»


Ανακοίνωση του Γραφείου Tύπου της Νέας Αριστεράς για το Μετρό Θεσσαλονίκης


«Με καθυστέρηση 4 ετών με ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη το Μετρό Θεσσαλονίκης ξεκινά τη λειτουργία του και, δυστυχώς, αυτό γίνεται σε συνθήκες επισφάλειας για τους επιβάτες. Τα δοκιμαστικά δρομολόγια που απαιτούνται από τις διεθνείς πρακτικές φαίνεται πως δεν έγιναν ποτέ, ενώ σε αυτά που έγιναν σημειώθηκαν ατυχήματα. Επιπλέον το προσωπικό που θα στελεχώσει το Μετρό δεν έχει επαρκώς εκπαιδευτεί. Αλλωστε είναι ακόμα νωπή η είδηση της απευθείας ανάθεσης για το λογότυπο, κάτι που δεν προϊδεάζει για τη διαφάνεια των οικονομικών της εταιρείας. Ακόμα παραμένει άγνωστο αν η κοινοπραξία THEMA έχει παραλάβει ολόκληρη η ηλεκτρομηχανολογική εγκατάσταση από την κατασκευάστρια εταιρία (Η/Μ).

Η κυβέρνηση, δε, όλο αυτό το διάστημα δεν έλαβε υπ’ όψιν μελέτες και έργα αξίας 5 εκατομμυρίων ευρώ, δίνοντας και 100 εκ. ευρώ αποζημιώσεις στον εργολάβο του έργου. Για να μη θυμηθούμε την αφαίρεση των βυζαντινών αρχαιοτήτων που είχε προκαλέσει τη δριμύτατη αντίδραση των αρχαιολόγων.

Εν ολίγοις το Μετρό Θεσσαλονίκης ξεκινά με μεγάλα προβλήματα, παρά τον χρόνο καθυστέρησης της λειτουργίας του.

Εκφράζουμε την ελπίδα μας το Μετρό να λειτουργήσει κανονικά για την ασφάλεια και την εξυπηρέτηση των πολιτών, κάτι που όπως δεν έχει προβληματίσει σοβαρά την κυβέρνηση. Από εδώ και πέρα ας ευχηθούμε επίσης η αναγκαία επέκταση του μετρό να μην κινηθεί με τους ίδιους ρυθμούς.

Το Γραφείου Tύπου της Νέας Αριστεράς»

Σάκης Αρναούτογλου στο euronews: «Ευρωπαϊκός στόχος η πράσινη μετάβαση – Μετρό μέχρι τη Χαλκιδική» (vid)

    Σάκης Αρναούτογλου / Οι πολίτες πρέπει να κατανοήσουν τη δύναμη του ευρωκοινοβουλίου - Η Ευρώπη δεν έχει καταλάβει τι «φέρνει» η κλιματική αλλαγή - Δεν μπορεί να μας φτάνει το ελάχιστο. Το μετρό έπρεπε να έχει φτάσει στη Χαλκιδική.


Συνέντευξη του Σάκης Αρναούτογλου, ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ στο euronews και τον Απόστολο Στάικο...

Ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ, Σάκης Αρναούτογλου, μίλησε στο euronews για τις προτεραιότητες της νέας Κομισιόν, την κλιματική αλλαγή και την πράσινη μετάβαση καθώς και για το μετρό Θεσσαλονίκης, για το οποίο εκτιμά πως «πρέπει να πάψουμε να είμαστε ευχαριστημένοι με το ελάχιστο»

«Το ευρωκοινοβούλιο είναι μια καινούργια, εντελώς καινούργια εμπειρία και νομίζω πως και οι πολίτες πρέπει να το γνωρίσουν καλύτερα. Οι ψηφοφόροι πρέπει να κατανοήσουν τη δύναμη που έχει το Ευρωκοινοβούλιο και η ψήφος τους γιατί πραγματικά μπορούν να διαμορφώσουν καταστάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο».




«Η πράσινη μετάβαση είναι πάρα πάρα πολύ σημαντική. Όμως πέρα από αυτό, η νέα κομισιόν πρέπει να εστιάσει στην ψηφιοποίηση και στον τομέα της ενέργειας.Οι εξελίξεις τρέχουν και πολλά πεδία χρειάζονται την προσοχή της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Βλέπουμε ότι ο κόσμος κινείται με μεγάλες ταχύτητες, πολύ μεγαλύτερες απ’ ότι στο παρελθόν και μάλλον ούτε οι ίδιοι πολιτικοί μπορούν να ακολουθήσουν και να πάρουν αποφάσεις όπως έπαιρναν στο παρελθόν».

«Βεβαίως, η υπόθεση της πράσινης μετάβασηςκοστίζει πάρα πολλά, πολύ περισσότερα από όσο φαντάζεται κανείς. Αυτό ισχύει και για τις πλούσιες χώρες, οι οποίες μπορεί να διαθέτουν προϋπολογισμό, όμως η αλήθεια είναι πως δεν φτάνει. Την ίδια ώρα, ενώ βλέπουμε τη σοβαρή προσπάθεια που κάνει η Ευρώπη έρχονται άλλες δυνάμεις, άλλα κράτη όπως η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες που ακολουθούν τελείως διαφορετικούς δρόμους. Υπάρχει επίσης το ζήτημα της τεχνολογίας και βεβαίως εδώ η Ευρώπη δεν πρέπει να μείνει ουραγός, πρέπει να προστατεύσουμε τις βιομηχανίες που δίνουν δουλειά σε δεκάδες χιλιάδες Ευρωπαίους πολίτες».

«Όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανίa, η Ευρώπη ζητεί ειρήνη. Αυτό συζητάμε και με τους συναδέλφους μου στο ευρωκοινοβούλιο και κυρίως με τους συναδέλφους από τις χώρες του νότου. Αυτό είναι το άλφα και το ωμέγα. Τώρα πώς μπορεί να επιτευχθεί η ειρήνη είναι ένα άλλο ζήτημα. Δηλαδή με το να κρατάς μία στάση ουδέτερη, έχει στα αλήθεια αποτέλεσμα με κυβερνήτες όπως ο Πούτιν; Όμως πρέπει να δούμε τι θα κάνει και ο Τραμπ. Πώς θα το κάνει; Εφόσον δεσμεύθηκε για μείωση της βοήθειας θα πρέπει να το κάνει. Τώρα τι αποτέλεσμα θα έχει; Θα οδηγήσει σε ήττα της Ουκρανίας ή θα ηττηθεί εν μέρει και η Ρωσία; Πως θα «περάσει» στον κόσμο αυτό, πως θα προβληθεί; Είναι και θέμα επικοινωνίας».

«Σκέφτηκα πάρα πολύ από την αρχή της θητείας μου τι θα μπορούσα να κάνω κι εγώ. Να αφήσω έστω ένα μικρό λιθαράκι μαζί με την ομάδα μου. Το λέω και το επαναλαμβάνω, χωρίς δυνατή ομάδα, όσο και καλός ευρωβουλευτής και να ‘σαι, δεν μπορείς να προχωρήσεις. Λοιπόν, σκέφτηκα, συζητήσαμε και είπαμε πως το «κοινωνικό Leasing» είναι μια ευκαιρία να μπορέσουν οι ευπαθείς ομάδες, οι ευάλωτες ομάδες να έχουν κάποια εργαλεία με τη βοήθεια και της Ευρώπης, αλλά και ιδιωτών, ώστε να υπάρχει μια χρηματοδότηση, να ενισχυθεί η εργασία τους ώστε και αυτοί να μπορούν να αποδώσουν τέτοιο βαθμό. Γιατί και το κράτος θα πάρει τα χρήματα μέσω της φορολογίας αλλά και οι επιχειρηματίες θα εξελίχθούν τεχνολογικά».

«Όχι, δεν είναι καθόλου αργά για να αντιμετωπισούμε το δημογραφικό και την ερήμωση της περιφέρειας. Ξέρετε, υπάρχουν καινούργιες καταστάσεις, οι οποίες ευνοούν την επιστροφή των ανθρώπων, νέων και μη στην ύπαιθρο. Πρέπει να δοθούν κίνητρα για να επιστρέψει ο κόσμος σε κάποιες περιοχές.

Έχω μια φίλη Αμερικανίδα η οποία επέστρεψε σε ένα νησί. Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι η Νίσυρος. Από εκεί ήταν οι γονείς της και μου είπε πως πολλοί Αμερικανοί κάνουν ότι και εκείνη. Φεύγουν από τη χώρα και γίνονται ψηφιακοί νομάδες. Οπότε οι γονείς της έφυγαν και από το νησί για να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή και τώρα εκείνη επιστρέφει για να ζήσει και να δουλέψει».

«Σε σχέση με την κλιματική αλλαγή, πιστεύω ολόκληρη η Ευρώπη δεν έχει καταλάβει τι έρχεται. Βεβαίως, αυτό ισχύει και για την Ελλάδα. Έχουμε πάρα πολλά media τα οποία αποπροσανατολίζουν εντελώς τους πολίτες γράφοντας πράγματα τα οποία είναι ασύλληπτα. Πάντα υπήρχε κλιματική αλλαγή, όμως πλέον είναι ανθρωπογενής, δηλαδή την προκαλούμε εμείς. Δεν πρέπει όμως να εστιάζουμε στον φόβο, αλλά να την βλέπουμε σαν μια πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσουμε ώστε να ζήσουν καλύτερα τα παιδιά μας και οι επόμενες γενεές. Όμως σε ένα ακόμα ζήτημα βλέπουμε πως η Ευρώπη κάνει μια σημαντική προσπάθεια, αλλά Κίνα και Αμερική βρίσκονται σε άλλη κατεύθυνση.

Οπότε δεν ξέρω αν όσα κάνει η Ευρώπη τελικά πιάνουν τόπο ή καταλήγουμε να κάνουμε μια τρύπα στο νερό. Επίσης, πως να πείσεις τις φτωχότερες χώρες να αναλάβουν το κόστος ενώ δεν φταίνε για αυτό που συμβαίνει;».

«Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, όμως για το μετρό Θεσσαλονίκης μια πίκρα θα την βγάλω. Μετά από τόσα χρόνια καταφέραμε να κάνουμε μια γραμμή, ενώ ήδη το μετρό θα έπρεπε να φτάνει μέχρι τη Χαλκιδική αλλά και στις υπόλοιπες πόλεις ώστε να ενισχυθεί η αποκέντρωση. Αυτή τη στιγμή κάναμε μια γραμμή και χαιρόμαστε».

Αυτή η μετριότητα που μας διακατέχει σε πολλά πράγματα στην Ελλάδα,αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτό που έγινε καλώς έγινε. Όμως γιατί πρέπει πάντα να είμαστε τόσο του μετρίου; Γιατί νιώθουμε ότι κάτι καταφέραμε, ενώ αυτή η γραμμή θα έπρεπε να έχει διακλαδώσεις και να αγκαλιάζει τη Θεσσαλονίκη, να βοηθήσει όλο τον κόσμο. Δεν μπορείς να μένεις ευχαριστημένος με το λιγότερο. Πρέπει να διεκδικείς και να απαιτείς όπως ο υπόλοιπος κόσμος».
euronews

Ο Μπάιντεν παίζει με την παγκόσμια ειρήνη - Πυροδοτεί την άμεση εμπλοκή ΗΠΑ-Ε.Ε. στον πόλεμο της Ουκρανίας

    Η απόφαση του Μπάιντεν αποτελεί κίνηση δέσμευσης και δημιουργίας τετελεσμένων στην επερχόμενη διοίκηση Τραμπ. Θα ήταν λοιπόν αναμενόμενο να υπάρξει άμεση αντίδραση από την πλευρά του τελευταίου. Αντί αυτού, μέχρι στιγμής ο Τραμπ έχει επιλέξει μια εκκωφαντική σιωπή…


Σπύρος Παναγιώτου*

Καθώς συμπληρώνονται 1.000 μέρες από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, τα δυτικά ΜΜΕ όλο και πιο συχνά κάνουν αναφορές για τον κίνδυνο κατάρρευσης του ουκρανικού στρατού στα ανατολικά της χώρας υπό την αυξανόμενη πίεση των ρωσικών δυνάμεων. Αυτήν ακριβώς τη στιγμή ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν αποφάσισε «αιφνιδιαστικά» να ρίξει λάδι στη φωτιά του πολέμου, κλιμακώνοντας στο έπακρο την αντιπαράθεση με τη Ρωσία και απειλώντας ευθέως την παγκόσμια ειρήνη.

Περίπου δύο μήνες πριν την κυβερνητική αλλαγή στις ΗΠΑ και, όπως καταγγέλλεται, χωρίς τη στοιχειώδη ενημέρωση του νέου εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ, ο Μπάιντεν αποφάσισε να δώσει την έγκρισή του στη χρήση αμερικάνικων πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς για πλήγματα εντός της Ρωσίας. Αν και η απόφαση διέρρευσε στον Τύπο ανώνυμα, επιβεβαιώθηκε έμπρακτα την επόμενη ημέρα, όταν τέτοιας κατηγορίας πύραυλοι κτύπησαν το έδαφος της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή του Κουρσκ. Ακολούθησαν αμέσως μετά αντίστοιχες επιθέσεις με τη χρήση βρετανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.

Η απόφαση του Μπάιντεν αποτελεί κίνηση δέσμευσης και δημιουργίας τετελεσμένων στην επερχόμενη διοίκηση Τραμπ. Θα ήταν λοιπόν αναμενόμενο να υπάρξει άμεση αντίδραση από την πλευρά του τελευταίου. Αντί αυτού, μέχρι στιγμής ο Τραμπ έχει επιλέξει μια εκκωφαντική σιωπή…

Τετελεσμένα και εκκωφαντικές σιωπές

Η απόφαση Μπάιντεν στρατιωτικά σημαίνει ότι οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι τους εμπλέκονται άμεσα πλέον στον πόλεμο της Ουκρανίας. Και αυτό γιατί η χρήση τέτοιων πυραύλων δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί δίχως υποστήριξη από δορυφορικά συστήματα και χαρτογράφηση του εδάφους της Ρωσίας που διαθέτουν μόνο οι ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, τόσο η επιλογή των στόχων όσο και η εκτόξευση και καθοδήγηση των πυραύλων γίνεται από Δυτικούς ειδικούς.

Από την άλλη πλευρά, πολιτικά αποτελεί μια κίνηση δέσμευσης και δημιουργίας τετελεσμένων στην επερχόμενη διοίκηση Τραμπ. Όπως είναι γνωστό, ο νέος εκλεγμένος πρόεδρος έχει δεσμευτεί προεκλογικά ότι θα επιβάλει με διαπραγματεύσεις άμεση ειρήνευση στην Ουκρανία – χωρίς βέβαια να εξηγεί πώς ακριβώς θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Θα ήταν λοιπόν αναμενόμενο να υπάρξει άμεση αντίδραση από την πλευρά Τραμπ, αφού το πράσινο φως από τον Μπάιντεν συνιστά κίνηση που δυσχεραίνει την πολιτική του, και να φορτώσει την ευθύνη των συνεπειών αυτής της ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης του πολέμου στην απερχόμενη διοίκηση των ΗΠΑ.

Αντί αυτού, μέχρι στιγμής, έχει επιλέξει μια εκκωφαντική σιωπή. Διότι ούτε οι «αντιδράσεις» περί μη ενημέρωσης ούτε οι δηλώσεις του υιού Τραμπ στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Τραμπ θα αξιοποιήσει την απόφαση Μπάιντεν μελλοντικά ως διαπραγματευτικό ατού έναντι της Μόσχας για την επιβολή της «ειρήνευσης» που σχεδιάζει. Είναι αδύναμη εξήγηση, επειδή κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί με ταυτόχρονη εκδήλωση της διαφοροποίησής του. Πιο πιθανό είναι να έχουμε πρόωρες ενδείξεις των συνεπειών του βαθύτατου ρήγματος στο εσωτερικό των ΗΠΑ, που όχι μόνο δεν έκλεισε με τις πρόσφατες εκλογές, αλλά θα εκδηλωθεί με εντεινόμενη οξύτητα το επόμενο διάστημα για όλες τις εκφάνσεις των επιλογών Τραμπ. Σε τελευταία ανάλυση, η πολιτική των ΗΠΑ στην παγκόσμια σκακιέρα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση ώστε να καθορίζεται από τη ρητορική ενός ανθρώπου, ακόμα και αν είναι ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ.

Χαιρετίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση!

Οι επικεφαλής της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, Μπορέλ και φον ντερ Λάιεν, έσπευσαν να χαιρετίσουν την αμερικάνικη απόφαση, σημειώνοντας την πρόθεση της Ε.Ε. «να σταθεί στο πλευρό της Ουκρανίας για όσο χρειαστεί». Αντίστοιχη στάση κρατήθηκε από τη Γαλλία και τη Βρετανία, που άλλωστε είχαν δώσει από καιρό τη δική τους έγκριση στο Κίεβο για αντίστοιχη χρήση των δικών τους οπλικών συστημάτων. Έγκριση χωρίς νόημα όσο οι ΗΠΑ δεν έδιναν την συγκατάθεσή τους…

Η αυτοκτονική στάση των ιθυνόντων της Ευρώπης έχει, σε αυτήν την περίπτωση, την εξήγησή της. Η ρητορική Τραμπ, κυρίως η πρόθεσή του να φορτώσει στην Ευρώπη όχι μόνο τις συνέπειες από τη μέχρι τώρα ρήξη των σχέσεών της με την Ρωσία, αλλά και ολόκληρο το κόστος συνέχισης του πολέμου στην Ουκρανία (ή ακόμα και τη διαχείριση της επόμενης ημέρας), προκαλούσε τρόμο. Το σχέδιο στρατιωτικοποίησης της ευρωπαϊκής οικονομίας και κοινωνίας, όσο και αν κυριαρχεί, δεν παύει να είναι ουτοπικό μπροστά στο ύψος των κεφαλαίων που απαιτεί μια αποκλειστικά ευρωπαϊκή διαχείριση του πολέμου.

Έτσι, η αμερικάνικη κλιμάκωση σήμερα, και τα τετελεσμένα απέναντι στις ασαφώς διακηρυγμένες προθέσεις του Τραμπ, εκλαμβάνονται ως ευκαιρία για τη συνέχιση της κατάστασης ως έχει. Για τους ιθύνοντες της Ε.Ε., δεν υφίσταται καμία ανησυχία για τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης του πολέμου!

Σφοδρές αντιδράσεις από τη Ρωσία

Αναμενόμενες ήταν οι αντιδράσεις της Ρωσίας. Ο Πούτιν υπέγραψε εσπευσμένα την αλλαγή του πυρηνικού δόγματος της χώρας του: το νέο δόγμα, ανάμεσα σε άλλα, προβλέπει τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων στην περίπτωση που η Ρωσία υποστεί ακόμη και συμβατική πυραυλική επίθεση, εάν η τελευταία υποστηρίζεται από πυρηνική δύναμη. Η Ρωσία δεν αρκέστηκε όμως να φωτογραφίσει με ακρίβεια τα όσα συμβαίνουν τώρα στο μέτωπο: σύμφωνα με αναφορές, ως προειδοποιητικό μήνυμα στη Δύση, εκτόξευσε προχθές διηπειρωτικό πύραυλο με συμβατική γόμωση σε ουκρανικό στόχο. Αναμένεται οπωσδήποτε σκληρή κλιμάκωση των πληγμάτων ρωσικών πυραύλων στην Ουκρανία, ως στοιχειώδης αντίδραση στην αβεβαιότητα του μεσοδιαστήματος μέχρι την ορκωμοσία Τραμπ.

Οι δυτικές προκλήσεις στην Ουκρανία στηρίζονται στη βεβαιότητα ότι οι ρωσικές απειλές είναι λόγια χωρίς αντίκρισμα. Φροντίζουν άλλωστε και τα δικά τους πλήγματα να είναι προσεγμένα, δοκιμάζοντας την ανοχή του αντιπάλου. Όλα αυτά όμως δεν είναι παρά παιχνίδια με τη φωτιά. Πρώτον, επειδή οι ανοχές έχουν ένα όριο, που όλο και πιο συχνά ξεπερνιέται, αλλά και επειδή δεν μπορούν να αποκλειστούν ανεξέλεγκτες προκλήσεις ή μεθοδευμένα και μη λάθη. Το διακύβευμα; Η ύπαρξη της ζωής στον πλανήτη. Μέχρι πότε αυτό το παιχνίδι θα είναι ανεκτό;
πηγή: e-dromos.gr

___________________________________________________

(*) Ο Σπύρος Παναγιώτου γεννήθηκε στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας, φοίτησε στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών. Υπήρξε εκδότης και αρθρογράφος σε πολιτικά περιοδικά και εφημερίδες και σήμερα είναι τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας «Δρόμος της Αριστεράς».

diaNEOsis / Κοινωνία των Πολιτών και Φιλανθρωπία - Έρευνα

    Πόσο καλά γνωρίζουν οι Έλληνες τη δραστηριότητα των κοινωφελών ιδρυμάτων και των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών το 2024;


Το ερευνητικό πρόγραμμα για την Κοινωνία των Πολιτών και τη φιλανθρωπία στην Ελλάδα διενεργήθηκε από την MRB Hellas, με την υποστήριξη της διαΝΕΟσις, τον Μάρτιο του 2024. Στόχος του να αποτυπώσει τις στάσεις και τις απόψεις του γενικού πληθυσμού ως προς τα κοινωφελή ιδρύματα και τις ΜΚΟ της Κοινωνίας των Πολιτών στη χώρα μας, διερευνώντας παράλληλα πόσο καλά γνωρίζουν οι Έλληνες τη δραστηριότητά τους, και πώς την αξιολογούν.

Για την υλοποίηση της έρευνας ακολουθήθηκε μεικτή μεθοδολογία· ποσοτική έρευνα με χρήση του ειδικού συστήματος τηλεφωνικών συνεντεύξεων CATI (Computer Αided Telephone Interviews), τυχαία επιλογή (random dialing) τηλεφωνικών αριθμών (σταθερά και κινητά τηλέφωνα) και διαδικτυακή έρευνα με τη χρήση CAWI (αντιπροσωπευτικό του πληθυσμού από web panel). Έγινε χρήση δομημένου ερωτηματολογίου, σε τυχαίο πανελλαδικό δείγμα 1.103 ατόμων. Το ερωτηματολόγιο συγκροτήθηκε από την ομάδα της διαΝΕΟσις σε συνεργασία με την κεντρική συντονιστική επιτροπή του Σχεδίου Δράσης για την Κοινωνία των Πολιτών του Ιδρύματος Μποδοσάκη.

Το παρόν κείμενο συγκεντρώνει τα βασικά ευρήματα του ερευνητικού προγράμματος.
Η πρόθεση κοινωνικής προσφοράς και φιλανθρωπίας γενικά

Ηκοινωνική προσφορά και η φιλανθρωπία αποτελούν συστατικά στοιχεία στην ανάπτυξη μιας ευημερούσας και αλληλέγγυας κοινωνίας, με κύριο στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την υποστήριξη εκείνων που βρίσκονται σε ανάγκη. Αποτελούν, δηλαδή, πράξεις γενναιοδωρίας που στοχεύουν στην κοινωνική ευημερία, στην επίλυση κοινωνικών προβλημάτων και στην προώθηση θετικού αντίκτυπου στην κοινωνία. Στην καρδιά της φιλανθρωπίας και της προσφοράς υπέρ κοινωνικών, περιβαλλοντικών, εκπαιδευτικών ή υγειονομικών προβλημάτων βρίσκεται η επιθυμία να βοηθήσουμε τους άλλους και να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο.

­H ελληνική κοινωνία αποδεικνύει τη φιλανθρωπική της δράση διαχρονικά και έμπρακτα, καθώς 2 στους 3 πολίτες (67,2%) δηλώνουν ότι στη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών έχουν προβεί στην παροχή κάποιας υλικής βοήθειας (τρόφιμα, ρουχισμός, φάρμακα) και περισσότεροι από 2 στους 5 πολίτες (43,7%) έχουν προσφέρει κάποια χρηματική βοήθεια (συνολικά η παροχή χρηματικής και υλικής βοήθειας καταγράφεται στο 36%).

Ενθαρρυντικό στοιχείο για την υποστήριξη σημαντικών σκοπών της Κοινωνίας των Πολιτών αποτελεί το γεγονός ότι 1 στους 5 πολίτες (20,2%) δηλώνει ότι έχει προσφέρει κάποια μορφής εθελοντική εργασία στη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών (συνολικά, η παροχή χρηματικής και υλικής βοήθειας και εθελοντικής εργασίας καταγράφεται στο 10,3%).

Θα πρέπει, επίσης, να επισημανθεί ότι 1 στους 10 πολίτες (9,7%) έχει καταβάλει κάποια οικονομική βοήθεια σε κάποια Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) της Κοινωνίας των Πολιτών, ενώ το 3,9% των πολιτών είναι μέλος κάποιας ΜΚΟ. Τέλος, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το 7,2% των ερωτηθέντων δηλώνει ωφελούμενο από κάποια δράση (διοργάνωση εκδήλωσης/σεμιναρίου/ημερίδας, υλική, ψυχική ή εκπαιδευτική βοήθεια) των ΜΚΟ.

H διάθεση συμμετοχής σε δράσεις κοινωνικής συμμετοχής καταγράφεται σε υψηλά ποσοστά, με 1 στους 2 ερωτηθέντες (52%) να δηλώνει ότι θα παρείχε υλική βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη. Το ποσοστό αυτό φτάνει στο 64% όταν οι συμμετέχοντες ρωτούνται τον τρόπο που θα επέλεγαν για παροχή βοήθειας στους πληγέντες, εάν βρίσκονταν στις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία· η αντίστοιχη πρόθεση για παροχή υλικής βοήθειας στους μετανάστες στη Λέσβο καταγράφεται στο 41%.

Σημαντικά ποσοστά κοινωνικής συμμετοχής συγκεντρώνει η παροχή εθελοντικής εργασίας, που καταγράφεται στο 31,3%, ενώ ακολουθούν με χαμηλότερα ποσοστά η παροχή οικονομικής βοήθειας, που καταγράφεται στο 18,7% και, τέλος, η φιλοξενία ατόμων στο 9,2%.

Στοιχείο που θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι ο βαθμός συμμετοχής σε κοινωνικές δράσεις φαίνεται πως συνδέεται με τη σημαντικότητα που κάθε πολίτης προσδίδει στο εκάστοτε συμβάν. Αυτή μπορεί να επηρεάσει τις ενέργειες που είναι διατεθειμένος να προσφέρει, και να εξηγήσει τις διακυμάνσεις που καταγράφονται μεταξύ της συνθήκης ελέγχου («Εάν, υποθετικά, έπρεπε να πάρετε μέρος σε μια δράση κοινωνικής συμμετοχής, με ποιον από τους παρακάτω τρόπους θα συμμετείχατε;») και των υπαρκτών Συνθηκών 1 και 2 που διερευνήθηκαν (Συνθήκη 1: Παροχή βοήθειας για πλημμυροπαθείς στη Θεσσαλία και Συνθήκη 2: Παροχή βοήθειας για μετανάστες στη Λέσβο).

Καθώς η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από ένα πλέγμα ηθικών αξιών που διαμορφώνουν τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των πολιτών, με συντριπτικά ποσοστά αποδοχής, καταγράφονται ως θετικές έννοιες ο εθελοντισμός (89,3%), η αλληλεγγύη (88,4%) και η φιλανθρωπία (86,7%). Αυτές οι ηθικές αξίες προωθούν –κατά περίπτωση– την αλληλοβοήθεια και τη συνεργασία μεταξύ των μελών της κοινότητας, ενισχύοντας την αίσθηση κοινής ευθύνης και συμβολής στο κοινό καλό.

Επίσης, σημαντική είναι η τέταρτη θέση θετικών αναφορών που καταλαμβάνει η επιχειρηματικότητα (με 79,6%). Στον αντίποδα βρίσκεται, για παράδειγμα, ο συνδικαλισμός για τον οποίο μόλις το 40,7% έχει πολύ θετική στάση.

Μία ακόμα έννοια που συνδέεται με τον εθελοντισμό, τουλάχιστον σε κάποια χαρακτηριστικά του, είναι ο ακτιβισμός. Αποτελεί σημαντικό εύρημα της παρούσας έρευνας το γεγονός ότι σχεδόν 2 στους 3 Έλληνες (63,4%) αποτιμούν θετικά τη συγκεκριμένη έννοια.

Οι ακτιβιστές επιδιώκουν να προκαλέσουν αλλαγές στην κοινωνία δρώντας μέσω διάφορων μεθόδων, όπως οι διαδηλώσεις, ο ανοικτός διάλογος, η εκστρατεία πληροφόρησης και η δημιουργία πιέσεων προς τους αρμόδιους φορείς ή τις εταιρείες. Σημειωτέον ότι με τον πιο θετικό τρόπο αποτιμούν τον ακτιβισμό οι εξής δημογραφικές κατηγορίες:

Διαβάστε ολόκληρη τηνέρευνα της διαΝΕΟσις

 

Eurostat: Στο 3% ο πληθωρισμός στην Ελλάδα το Νοέμβριο, στο 2,3% στην Ευρωζώνη

    Στο 3% μειώθηκε ο πληθωρισμός στην Ελλάδα τον Νοέμβριο σε ετήσια βάση, από 3,1% τον Οκτώβριο, ενώ στην Ευρωζώνη αυξήθηκε στο 2,3% από 2%, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat.


H μικρή μείωση του πληθωρισμού στην Ελλάδα οφείλεται στην επιβράδυνση των αυξήσεων στις τιμές των τροφίμων, του αλκοόλ και του καπνού στο 0,8% από 1% και τη μεγαλύτερη μείωση των τιμών ενέργειας (-2,4% έναντι -1,6% τον Οκτώβριο). Στο ίδιο υψηλό επίπεδο 5,6% παρέμειναν οι αυξήσεις στις τιμές των υπηρεσιών

Οι τιμές των μη ενεργειακών βιομηχανικών προϊόντων αυξήθηκαν κατά 2,1% έναντι αύξησης 1,6% τον Οκτώβριο, με αποτέλεσμα ο δομικός πληθωρισμός - που δεν περιλαμβάνει τις τιμές της ενέργειας, των τροφίμων, του αλκοόλ και του καπνού - να αυξηθεί στο 4,5% από 4,3%.
  

Ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη

Στην Ευρωζώνη, η αύξηση του πληθωρισμού οφείλεται στη μικρότερη μείωση των τιμών ενέργειας (-1,9% έναντι -4,6% τον Οκτώβριο) και σε μικρότερο βαθμό στην επιτάχυνση στις τιμές των μη ενεργειακών βιομηχανικών προϊόντων στο 0,7% από 0,5%.

Οι τιμές των τροφίμων, αλκοόλ και καπνού επιβραδύνθηκαν οριακά στο 2,8% από 2,9%, όπως και οι τιμές των υπηρεσιών στο 3,9% από 4%.

Ιταλία: Γενική απεργία κατά του προϋπολογισμού 2025 - Δημόσια υγεία και παιδεία καταρρέουν

    Γενική απεργία κατά της κυβέρνησης Μελόνι και του προϋπολογισμού λιτότητας. Δημόσια υγεία και παιδεία καταρρέουν, ισχυρίζονται τα συνδικάτα Cgil και Uil.


Γενική οκτάωρη απεργία στην Ιταλία, με κινητοποίηση των συνδικάτων Cgil και Uil κατά της κυβέρνησης Μελόνι και του κρατικού προϋπολογισμού. Οι μόνοι τομείς στους οποίους η απεργία διαρκεί μόνον τέσσερις ώρες είναι εκείνοι της Πυροσβεστικής και των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Ο γραμματέας της Λέγκα Ματέο Σαλβίνι, ως υπουργός Μεταφορών, αποφάσισε να υπογράψει την επίταξη των εργαζομένων σε μετρό και λεωφορεία, κάτι που έχει προκαλέσει οργή σε πολλά μέλη του συνδικάτου.

«Ο Σαλβίνι θα έπρεπε να σέβεται κάθε μέρα τις ανάγκες των πολιτών που μετακινούνται με τα δημόσια μέσα μεταφοράς και όχι να ξυπνά μόνο όταν προκηρύσσεται απεργία», δήλωσε ο Ενρίκο Ιμολέζι, συνδικαλιστής του Uil στην περιφέρεια Εμίλια-Ρομάνια.

Τη σημερινή απεργία στηρίζουν και οι Ιταλοί φοιτητές και μαθητές με σειρά διαδηλώσεων. «Πρόκειται για την Black Friday της κυβέρνησης Μελόνι», είναι ένα από τα κύρια συνθήματά τους.

«H δημόσια υγεία και παιδεία καταρρέουν»



«H δημόσια υγεία και παιδεία καταρρέουν, αλλά, την ίδια ώρα, η κυβέρνηση υπέγραψε είκοσι ευνοϊκές ρυθμίσεις και παραγραφές χρεών για τους φοροφυγάδες», υπογραμμίζουν τα συνδικάτα που οργάνωσαν τη σημερινή κινητοποίηση. Προσθέτουν, δε, ότι το σύνολο της φοροδιαφυγής στην Ιταλία αγγίζει τα 182 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ ο τζίρος όλων των οργανώσεων της μαφίας είναι 20 δισεκατομμύρια ευρώ». 

Στις πορείες των εργαζομένων, από τη Νάπολη μέχρι την Μπολόνια και από τη Ρώμη μέχρι το Παλέρμο της Σικελίας, οι συμμετέχοντες καταγγέλλουν, επίσης, ότι η κυβέρνηση Μελόνι υποσχέθηκε, αλλά δεν ολοκλήρωσε τη φορολόγηση των υπερκερδών πολλών μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων.

Στην κεντρική διαδήλωση η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη στην Μπολόνια, ο γενικός γραμματέας του Cgil, Mαουρίτσιο Λαντίνι, ζήτησε από την κυβέρνηση Μελόνι να αποσύρει το νομοθετικό διάταγμα που αφορά τη δημόσια ασφάλεια. Σύμφωνα με τον Λαντίνι, «ποινικοποιεί ακόμα και τις διαμαρτυρίες που πραγματοποιούνται με οδικά μπλόκα και προωθεί, ουσιαστικά, μια αυταρχική στροφή σε όλη τη χώρα».

Παρέμβαση Ματαρέλα

Σε παρέμβασή του, τέλος, σε συνέδριο του Συνεταιρισμού Ιταλών Αγροτών ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα θέλησε να στείλει το μήνυμα ότι «η εργασία πρέπει να αμείβεται πάντα με δίκαιο τρόπο και να καταπολεμώνται με αποφασιστικότητα όλες οι μορφές εκμετάλλευσης των εργαζομένων».

Η πρώτη δημοσκόπηση του MEGA μετά τις εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ και το νέο κόμμα Κασσελάκη

    Η δημοσκόπηση της Metron Analysis καταγράφει τη φθορά της ΝΔ, τη δεύτερη θέση του ΠΑΣΟΚ, την καταλληλότητα του... Κανένα για την πρωθυπουργία και τη χαμηλή πτήση του κόμματος Κασσελάκη.


Η δημοσκόπηση της Μetron Analysis για το MEGA έρχεται να αποτυπώσει τον πολιτικό συσχετισμό όπως αυτός διαμορφώνεται μετά την ολοκλήρωση και των διαδικασιών εκλογής ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ, την οριστική ρήξη με τον Στέφανο Κασσελάκη και την ίδρυση Κινήματος Δημοκρατίας.

Αυτό που δείχνει είναι ότι η ελληνική κοινωνία παραμένει πλειοψηφικά δυσαρεστημένη, με την ακρίβεια να παραμένει ο βασικός λόγος της οργής της και τη ΝΔ να εισπράττει αυτό το κόστος, με αποτέλεσμα να παγιώνεται η εικόνα ότι η αυτοδυναμία είναι πλέον ανέφικτη για το κυβερνών κόμμα.

Την ίδια στιγμή, το ΠΑΣΟΚ παγιώνεται στη δεύτερη θέση, με δεδομένη και τη συνεχιζόμενη υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ και την ίδρυση του Κινήματος Δημοκρατίας από τον Στέφανο Κασσελάκη, που προς το παρόν δεν δείχνει να μπορεί να περάσει το κατώφλι του 3%. Από την άλλη, έστω και με αυξομειώσεις παγιώνεται ένας ισχυρός πόλος στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, καταδεικνύοντας ότι η ευρύτερη ενίσχυση της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη αφορά και τη χώρα μας.

 

Παραμένουν υψηλά τα ποσοστά δυσαρέσκειας

Σύμφωνα με τα στοιχεία της δημοσκόπησης τα δύο τρίτα των πολιτών (66%) πιστεύουν ότι τα πράγματα πηγαίνουν προς τη λάθος κατάσταση και μόνο το 28% πιστεύει ότι πηγαίνουν προς τη σωστή.

Ως προς τους λόγους της δυσαρέσκεια πρωταγωνιστούν η ακρίβεια (41%) και η οικονομία (26%), πράγμα που σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή οι πολίτες αισθάνονται πρωτίστως δυσαρεστημένοι με την οικονομική τους κατάσταση και τη συνεχιζόμενη και εντεινόμενη «κρίση κόστους ζωής».

Όλα αυτά αποτυπώνονται σε μια έντονα αρνητική αξιολόγηση για την κυβέρνηση με το 66% να έχει αρνητική γνώμη και μόλις το 26% να έχει θετική γνώμη, πράγμα που εξηγεί ως ένα βαθμό και την υποχώρηση της ΝΔ ως προς τη συνολικότερη πολιτική επιρροή.

Αυτή η αρνητική αξιολόγηση δεν περιορίζεται μόνο στην κυβέρνηση αλλά και στο πρόσωπο του ίδιου του πρωθυπουργού που πλέον μετράει 65% αρνητικές γνώμες και μόλις 29%, πράγμα επίσης σημαντικό, εάν αναλογιστούμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επιμείνει ιδιαίτερα στο να ταυτίσει την κυβέρνηση με τη δική του ηγεσία.

Γι’ αυτό και ο δείκτης οικονομικής εμπιστοσύνης (ο μέσος όρος του ισοζυγίου της αξιολόγησης της σημερινής οικονομικής κατάστασης της χώρας [θετικά-αρνητικά] και του ισοζυγίου της πρόβλεψης για την οικονομία [θα καλυτερέψει – θα χειροτερέψει]) παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.

Και πάλι σε αυτή την έρευνα καταγράφεται ότι ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού (45%) αισθάνεται ότι είναι «έξω από το κάστρο» δηλαδή σε μια θέση ευάλωτη.

Το ενδιαφέρον είναι ότι σε αυτή την ευάλωτη συνθήκη αισθάνονται ότι βρίσκονται πρωτίστως όσοι δηλώνουν ότι ανήκουν στην εργατική τάξη (69%), οι μικρομεσαίοι (55%) και οι αγρότες (55%), αλλά και ένα σημαντικό ποσοστό της μεσαίας τάξης (48%).


Πώς βλέπουν οι πολίτες τις ελληνοτουρκικές σχέσεις;

Η δημοσκόπηση περιλάμβανε και δύο ερωτήσεις για ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το θέμα αποκτά και μια ευρύτερη πολιτική σημασία, εάν σκεφτούμε ότι η ρήξη με τον Αντώνη Σαμαρά, που οδήγησε και στην αποπομπή από τη ΝΔ, είχε να κάνει και με διαφωνίες σε σχέση με την ασκούμενη πολιτική για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Καταρχάς, η πλειοψηφία των πολιτών πιστεύουν ότι παρά την προσπάθεια για «χαμηλούς τόνους» από την κυβέρνηση, εκτιμά ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα επιδεινωθούν (54%) ενώ το 33% πιστεύει ότι θα βελτιωθούν.


Ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάντως έχει το πώς βλέπουν οι πολίτες τον διάλογο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Εδώ καταγράφεται μια οριακή πλειοψηφία (51%) υπέρ ενός διαλόγου πάνω σε όλα τα ζητήματα που θέτουν και οι δύο πλευρές, ενώ ένα 26% υποστηρίζει ότι ο διάλογος πρέπει να γίνει μόνο για τα ζητήματα που θέτει η ελληνική πλευρά. Αντιθέτως, υπάρχει και ένα μειοψηφικό αλλά όχι ευκαταφρόνητο (και με εμφανή πολιτικό αντίκτυπο) 21% που επιμένει ότι δεν υπάρχει περιθώριο διαλόγου ανάμεσα στις δύο χώρες.


«Πρωταθλητής» στις θετικές γνώμες ο Σωκράτης Φάμελλος – Καταλληλότερος για πρωθυπουργός ο Κανένας


Ως προς τις δημοτικότες των πολιτικών αρχηγών η εικόνα διαμορφώνεται ως εξής. Στην ερώτηση για τη γενική δημοτικότητα, δηλαδή το εάν οι πολίτες έχουν θετική γνώμη για έναν πολιτικό, οι πολίτες φέρνουν στην πρώτη θέση τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλο με 47%, πάνω από τον Νίκο Ανδρουλάκη που παίρνει 43%, σε ανοδική πορεία και τον Δημήτρη Κουτσούμπα με 41%. Αντιθέτως, το 37% του πρωθυπουργού αποτυπώνει μια δυσαρέσκεια που τον αφορά και προσωπικά.

Όπως έχουμε δει και σε προηγούμενες δημοσκοπήσεις τα πράγματα αλλάζουν όταν συζητάμε ποιον κρίνουν οι πολίτες ως καταλληλότερο για πρωθυπουργό. Εδώ παρατηρούμε και πάλι το φαινόμενο οι πολίτες να προκρίνουν… τον Κανένα αφού αυτή επιλογή συγκεντρώνει το 34%, την ώρα που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται στο 30%. Ο Νίκος Ανδρουλάκης στο 8% έχει μια άνοδο από την προηγούμενη μέτρηση, όμως το ποσοστό αυτό υπολείπεται σημαντικά του ποσοστού που λαμβάνει το κόμμα του στις δημοσκοπήσεις.

Η δημοσκόπηση της Metron Analysis καταγράφει και το πώς μεταβλήθηκαν αυτές οι τάσεις μετά την ίδρυση του Κινήματος Δημοκρατίας και την ανάδειξη νέας ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι βασικές τάσεις δεν αλλάζουν πολύ, πέραν μιας μικρής υποχώρησης του πρωθυπουργού, της μικρής ανόδου του Νίκου Ανδρουλάκη και της καταγραφής και του Σωκράτη Φάμελλου.


Πώς διαμορφώνονται οι κομματικοί συσχετισμοί και η πρόθεση ψήφου

Ως προς τη διαμόρφωση των κομματικών συσχετισμών, η δημοσκόπηση εξετάζει καταρχάς τα όρια της εκλογικής επιρροής των κομμάτων. Εδώ το ΠΑΣΟΚ παραμένει το κόμμα με τη μεγαλύτερη δυνητική επιρροή (46%), με τη Νέα Δημοκρατία να βρίσκεται στο 41% και το ΚΚΕ στο 27%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υποχωρεί στο 23%.



Ενδιαφέρον έχει και το πώς οι πολίτες απαντούν σε διάφορα ερωτήματα ως προς το πώς βλέπουν τα κόμματα. Βλέπει κανείς έτσι ότι η ΝΔ έχει την ισχυρότερη αποτίμηση σε σχέση με το ότι φαντάζει ένα πιο ενωμένο κόμμα και το χαμηλότερο ποσοστό σε σχέση με το εάν βρίσκεται κοντά στην κοινωνία. Αντίστοιχα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το υψηλότερο ποσοστό του στο ερώτημα εάν κοντά στις ιδέες των ερωτώμενων, και το χαμηλότερο σε σχέση με την ενότητά του. Αντίστοιχα, το ΠΑΣΟΚ έχει το υψηλότερο ποσοστό στην ερώτηση για τις προοπτικές για το μέλλον και το χαμηλότερο στην ερώτηση για την ικανότητα του αρχηγού. Το ΚΚΕ πάλι είναι ένα κόμμα που φαντάζει πολύ ενωμένο και πιο κοντά στην κοινωνία εάν κρίνουμε από τα ποσοστά που παίρνει στις αντίστοιχες ερωτήσεις. Και βέβαια δεν είναι χωρίς ενδιαφέρον ότι οι πολίτες δίνουν το υψηλότερο ποσοστό σε ερωτήσεις για την ικανότητα του αρχηγού και το εάν ένα κόμμα είναι κοντά στην κοινωνία στο «Κανένα».

  

Και ερχόμαστε στην ερώτηση για την πρόθεση ψήφου των πολιτών. Η ΝΔ φαίνεται να είναι περίπου στο ίδιο ποσοστό (22,6%), ο ΣΥΡΙΖΑ υποχωρεί στο 5,7%, πληρώνοντας το τίμημα της εσωκομματικής κρίσης, το ΠΑΣΟΚ περίπου στα ίδια (15,1%), ενώ άνοδο καταγράφουν το ΚΚΕ (8%), η Ελληνική Λύση (8,1%) και η Φωνή της Λογικής (4,5%). Αντιθέτως, στην πρώτη μέτρησή του το Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη δεν εμφανίζει πρόθεση ψήφου μεγαλύτερη από το 1.8%.

Ενδιαφέρον έχει να δούμε πώς είναι τα αποτελέσματα μετά την ίδρυση του Κινήματος Δημοκρατίας και την ανάδειξη της νέας ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου καταγράφεται άνοδος και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ και στο ΚΚΕ και στην Ελληνική Λύση αλλά και ένα ποσοστό πάνω από το 3% στο κόμμα που ίδρυσε ο Στέφανος Κασσελάκης.

Ως προς τις τάσεις συσπείρωσης και αποσυσπείρωσης των κομμάτων η ΝΔ έχει απώλειες προς το ΠΑΣΟΚ και τη Φωνή της Λογικής σε σημαντικό βαθμό και σε μικρότερο προς την Ελληνική Λύση, ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει εντυπωσιακά χαμηλή συσπείρωση (37%) έχει απώλειες προς το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Δημοκρατίας, το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ και την Πλεύση Ελευθερίας, ενώ το ΠΑΣΟΚ με την εντυπωσιακή συσπείρωση του 87,8% έχει μικρές διαρροές προς τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.


Ως προς το πώς κατανέμεται η πρόθεση ψήφου στην κλίμακα Αριστερά-Δεξιά, ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί ισχυρή παρουσία μόνο σε όσους δηλώνουν Αριστεροί, το ΠΑΣΟΚ έχει την ισχυρότερη παρουσία σε όσους αναφέρονται στην Κεντροαριστερά και το Κέντρο και η Νέα Δημοκρατία στην Κεντροδεξιά, έχοντας χαμηλότερο ποσοστό σε όσους δηλώνουν Δεξιοί, κάτι που όπως έχει φανεί και από προηγούμενες έρευνες παραπέμπει ακριβώς στην ύπαρξη πλέον και ενός ισχυρού ακροδεξιού πόλου.

Στη βάση των παραπάνω η Metron Analysis διατυπώνει την εκτίμησή της για το πώς θα ήταν τα αποτελέσματα των εκλογών (εκτίμηση ψήφου).

Σύμφωνα με αυτή την εκτίμηση, η ΝΔ κινείται στα όρια του αποτελέσματος των Ευρωεκλογών, άρα κάτω από το 30% και επομένως πολύ μακριά από την αυτοδυναμία. Το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο, αλλά ακόμη στα όρια του 19% (18,8%), το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση στο 10% και 10,15 αντίστοιχα διεκδικούν την τρίτη θέση, ο ΣΥΡΙΖΑ στην τέταρτη με 7,1%, η Φωνή της Λογικής σε άνοδο και η Νίκη στο 3,5% (που σημαίνει αθροιστικά έναν ακροδεξιό πόλο πάνω από 19%).

Την ίδια ώρα, ενώ η Πλεύση Ελευθερία φαίνεται να παγιώνει μια παρουσία, η Νέα Αριστερά παραμένει στο όριο της εισόδου στη Βουλή και το ΜέΡΑ25 εκτός. Όσο για το Κίνημα Δημοκρατίας προς το παρόν δεν δείχνει να μπορεί να περάσει το όριο του 3%.

Και πάλι το ενδιαφέρον είναι να δει κανείς εάν υπάρχει αλλαγή σε αυτή την τάση μετά την ίδρυση του Κινήματος Δημοκρατίας και την ανάδειξη της νέας ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ η τάση φαίνεται να είναι μια ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ και του Κινήματος Δημοκρατίας, αλλά και του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ και της Ελληνικής Λύσης.


Όλα αυτά αποτυπώνουν ότι μετακινούμαστε σε ένα πολιτικό σκηνικό αρκετά διαφορετικό από αυτό του καλοκαιριού του 2023.

Είναι σαφές ότι η ΝΔ βλέπει τον στόχο της αυτοδυναμίας όποτε γίνουν εκλογές να απομακρύνεται, γεγονός που σημαίνει ότι η πρωτοκαθεδρία της δεν είναι πια κυριαρχία, αλλά αντίθετα αρχίζει να αποκτά έναν χαρακτήρα αβεβαιότητας.

Το ενισχυμένο ΠΑΣΟΚ είναι και δημοσκοπικά αξιωματική αντιπολίτευση, με σημαντικά υψηλότερα ποσοστά από τα εκλογικά του, αλλά και πάλι υπολείπεται του να αποτελέσει τον βασικό αντιπολιτευτικό πόλο.

Την ίδια ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ αναδιπλώνεται στον ρόλο ενός σχετικά μικρού αριστερόστροφου κόμματος και το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη αναζητά ακροατήριο και επιρροή.

Από την άλλη, η ακροδεξιά δείχνει να παγιώνεται ως ισχυρός πολιτικός πόλος, αν και ακόμη ως άθροισμα διαφορετικών κομμάτων. Όσο για το ΚΚΕ ενισχύεται ως ένα βαθμό από την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ, όμως συνειδητά μένει εκτός της συζήτησης για λύσεις διακυβέρνησης.

Κι όλα αυτά στο έδαφος μιας κοινωνικής κρίσης, με αιχμή την ακρίβεια, που ανάγεται στον βασικό λόγο δυσαρέσκειας, φθοράς της κυβέρνησης αλλά και συνολικότερης δυσπιστίας απέναντι στο πολιτικό σύστημα (εξ ου και η πρωτιά του Κανένα σε σχέση με την καταλληλότητα για την πρωθυπουργία). Κοντολογίς, πλευρές ενός νέου τοπίου -σε μεγάλο βαθμό- αχαρτογράφητου.
ανδημοσίευση από megatv.com

Δημοσκόπηση Metron Analysis / Πρωτιά Σωκράτη Φάμελλου στη δημοφιλία των πολιτικών αρχηγών - Ανεβασμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ στο 8,1%

    Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Σωκράτης Φάμελλος είναι πρώτος σε δημοτικότητα μεταξύ των πολιτικών αρχηγών στην πρώτη δημοσκόπηση μετά τις εκλογές στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, της Metron Analysis για το MEGA - Ανεβασμένα είναι και τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που βρίσκεται στο 8,1% από το 6,7%.


Στην ερώτηση εάν οι πολίτες έχουν θετική γνώμη για έναν πολιτικό, φέρνουν στην πρώτη θέση τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλο με 47%

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Σωκράτης Φάμελλος είναι πρώτος σε δημοτικότητα μεταξύ των πολιτικών αρχηγών στην πρώτη δημοσκόπηση μετά τις εκλογές στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, της Metron Analysis.

Συγκεκριμένα η εικόνα διαμορφώνεται ως εξής: Στην ερώτηση για τη γενική δημοτικότητα, δηλαδή το εάν οι πολίτες έχουν θετική γνώμη για έναν πολιτικό, οι πολίτες φέρνουν στην πρώτη θέση τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλο με 47%, πάνω από τον Νίκο Ανδρουλάκη που παίρνει 43%, σε ανοδική πορεία και τον Δημήτρη Κουτσούμπα με 41%. Αντιθέτως, το 37% των πολιτών εκφράζει έντονη δυσαρέσκεια για τον πρωθυπουργό που τον αφορά και προσωπικά.


Ανεβασμένα είναι και τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που βρίσκεται στο 8,1% από το 6,7%

Ρουμανία, Πολωνία, Γερμανία και Βρετανία σχεδιάζουν να διαμοιράσουν την Ουκρανία σύμφωνα με Ρωσική υπηρεσία

    Σύμφωνα με τη Ρωσική Υπηρεσία Εξωτερικών Πληροφοριών - SVR, «σχεδιάζεται να σταλούν συνολικά 100.000 ειρηνευτικές δυνάμεις στην Ουκρανία», με στόχο τον διαχωρισμό της από Ρουμανία, Πολωνία, Γερμανία και Βρετανία...


Η Δύση μπορεί να επιδιώξει να επιτύχει τους στόχους της στην Ουκρανία εφαρμόζοντας μια πραγματική κατοχή, αναπτύσσοντας μια λεγόμενη "ειρηνευτική ομάδα" 100.000 ατόμων, με σχέδιο να διαχωριστεί η χώρα μεταξύ της Ρουμανίας, της Πολωνίας, της Γερμανίας και της Βρετανίας, σύμφωνα με δήλωση της Ρωσική Υπηρεσία Εξωτερικών Πληροφοριών - SVR.

"Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, η Δύση θα χρειαστεί να καταλάβει την Ουκρανία. Αυτό φυσικά θα γίνει με το πρόσχημα της ανάπτυξης ενός "ειρηνευτικού σώματος". Τα εδάφη που πρόκειται να κατανεμηθούν μεταξύ των χωρών κατοχής έχουν σκιαγραφηθεί ως εξής: Η Ρουμανία θα καταλάβει τις δυτικές περιοχές της Ουκρανίας και το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι υπεύθυνη για τις βόρειες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας», ανέφερε η έκθεση SVR.

«Σχεδιάζεται να σταλούν συνολικά 100.000 λεγόμενοι ειρηνευτές στην Ουκρανία», πρόσθεσε το SVR.

Το πρακτορείο ανέφερε επίσης ότι, σύμφωνα με τις εισερχόμενες πληροφορίες, ο γερμανικός στρατός έχει ήδη αντλήσει από προηγούμενες εμπειρίες από τη ναζιστική κατοχή της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. "Εν τω μεταξύ, η Bundeswehr κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εκτέλεση αστυνομικών λειτουργιών θα είναι αδύνατη χωρίς ειδικούς καταδρομείς  που θα αποτελούνται από Ουκρανούς εθνικιστές. Σε αυτές τις μονάδες θα δοθεί νέο όνομα, αλλά, στην ουσία, θα είναι οι ίδιοι συνεργάτες του Bandera", ανέφερε το πρακτορείο. «Είναι σαφές εάν η Ρωσία χρειάζεται ένα τέτοιο σενάριο για μια ειρηνική επίλυση ή όχι», κατέληξε το SVR.
πηγή: TASS

Σχεδόν οι μισοί πολίτες της ΕΕ δεν βλέπουν πλέον τις ΗΠΑ ως τον σημαντικότερο σύμμαχο (vid)

    Η πιο επιφυλακτική προς τις ΗΠΑ χώρα ήταν το Βέλγιο, με μόνο το 43% των πολιτών να θεωρεί τις ΗΠΑ ως τον σημαντικότερο στρατιωτικό εταίρο τους, ενώ η Πολωνία είχε το υψηλότερο ποσοστό υπέρ των ΗΠΑ (65%).


Οι πολίτες της ΕΕ πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα το μπλοκ να ακολουθήσει τη δική του εξωτερική πολιτική και να μειώσει τους δεσμούς με την Ουάσινγκτον

Ένας αυξανόμενος αριθμός πολιτών της ΕΕ απομακρύνεται από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Bertelsmann Stiftung.

Περίπου το 49% πιστεύει ότι η Ουάσινγκτον δεν είναι πλέον ο σημαντικότερος σύμμαχός τους, προτιμώντας άλλες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο (13%) ή την Κίνα (10%).

Η πιο επιφυλακτική προς τις ΗΠΑ χώρα ήταν το Βέλγιο, με μόνο το 43% των πολιτών να θεωρεί τις ΗΠΑ ως τον σημαντικότερο στρατιωτικό εταίρο τους, ενώ η Πολωνία είχε το υψηλότερο ποσοστό υπέρ των ΗΠΑ (65%).

Η Ιταλία ανέφερε συντριπτικά το υψηλότερο ποσοστό υπέρ της Κίνας (13%).


Δημογραφικό και πολιτικό προφίλ των αμερικανοσκεπτικιστών

Η έρευνα σκιαγράφησε τα χαρακτηριστικά των Ευρωπαίων σκεπτικιστών των ΗΠΑ, αποκαλύπτοντας ότι είναι κυρίως ηλικίας 18-35 ετών, με χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης, αριστερές πολιτικές απόψεις και συχνά ζουν σε αγροτικές περιοχές.

Αντίθετα, όσοι υποστηρίζουν περισσότερο τις Ηνωμένες Πολιτείες τείνουν να είναι άνω των 55 ετών, με υψηλότερη εκπαίδευση, κεντροδεξιές πολιτικές απόψεις και είναι πιθανότερο να κατοικούν σε αστικές περιοχές.

Οι Ευρωπαίοι επιθυμούν λιγότερη συνεργασία με τις ΗΠΑ

Με εξαίρεση την Πολωνία, η πλειοψηφία (63%) των Ευρωπαίων πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να μειώσει τη συνεργασία της με τις ΗΠΑ και να ακολουθήσει ανεξάρτητη πορεία.

Η άποψη αυτή είναι ιδιαίτερα έντονη στην εξωτερική πολιτική, με το 73% των ερωτηθέντων να επιθυμεί η ΕΕ να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο.

"Αυτή η σημαντική μετατόπιση της κοινής γνώμης επιβεβαιώνει ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να κάνουν περισσότερα για την ευρωπαϊκή ασφάλεια", λέει η Ίζαμπελ Χόφμαν, εμπειρογνώμονας Ευρώπης στο Bertelsmann Stiftung.


Ωστόσο, το ΝΑΤΟ παραμένει στη συντριπτική του πλειοψηφία ο ακρογωνιαίος λίθος της διεθνούς ασφάλειας - καθώς το 64% το θεωρεί ως προστασία έναντι των πρωταρχικών απειλών.

Σε σύγκριση με τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες, οι νέοι ήταν "λιγότερο πιθανό να πιστεύουν ότι το ΝΑΤΟ προστατεύει την ειρήνη στην Ευρώπη" και περισσότερο πιθανό να πιστεύουν ότι οι διεθνείς σχέσεις ευδοκιμούν στον ανταγωνισμό παρά στη συνεργασία.

Ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια σύμφωνα με τους Ευρωπαίους;

Οι Ευρωπαίοι έχουν πολύ διαφορετικές αντιλήψεις ως προς το ποια είναι η πρωταρχική απειλή γι' αυτούς, ανάλογα με τη χώρα.

Συνολικά, το ένα τέταρτο από αυτούς (25%) πιστεύει ότι η αδυναμία ασφάλειας των συνόρων αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη στην Ευρώπη, ακολουθούμενη από την τρομοκρατία (21%), τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο (19%), την επίθεση από ξένο επιτιθέμενο (18%) και το οργανωμένο έγκλημα (17%).

Η Γαλλία και η Πολωνία είναι οι χώρες που φοβούνται τα ανεξέλεγκτα σύνορα περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, ενώ η Πολωνία είναι σε συντριπτικό ποσοστό η χώρα που ανησυχεί περισσότερο για μια ξένη επίθεση.




© all rights reserved
customized with από: antikry.gr