Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών η πρώην υπουργός Πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά - Το όραμά της μια «Πολιτισμική Δημοκρατία»!

Η Μυρσίνη Ζορμπά ήταν μια γυναίκα που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο, όπως πολλές και πολλοί της γενιάς της. Ήθελε όμως να τον αλλάξει με τα βιβλία, γιατί πίστευε ότι τα βιβλία είναι σαν τα ρόδια. Τα ανοίγεις και ξεπηδούν ιδέες και συναισθήματα. Τα βιβλία είναι πόρτες για να ανοίξεις και να δεις τον κόσμο. Όλη της η ζωή ήταν ευθυγραμμισμένη σε αυτή την ιδέα.

Σε ηλικία 74 ετών έφυγε από τη ζωή η πρώην υπουργός Πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά η οποία αντιμετωπίζε προβλήματα υγείας. Διετέλεσε Υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από τον Αύγουστο του 2018, ευρωβουλευτής το 2000-2004 και πρώτη διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (1995-1999).

Η είδηση του θανάτου της έγινε γνωστή αργά το βράδυ της Πέμπτης από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook όπου ανέβηκε το τελευταίο κείμενό της.

«Η λέξη που ταιριάζει σε αυτόν τον σύντομο ορίζοντά μου είναι η ανυπαρξία. Δεν περιγράφεται, γιατί είναι ένας ου τόπος, ου χρόνος. Την περασμένη εβδομάδα στη συζήτηση με τον γιατρό κατάλαβα ότι διακόπτουμε τις χημειοθεραπείες, δεν είχαν αποτέλεσμα, και ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές. Επομένως η ανυπαρξία είναι αυτό που εκφράζει καλύτερα, που διατυπώνει με μεγαλύτερη ακρίβεια αυτό που έρχεται.

Βέβαια όλο το διάστημα, εδώ και έναν χρόνο, μέσα από τη συμπίεση, που διαρκώς μεγαλώνει, τον χρόνο που η κλεψύδρα του αδειάζει, διογκώνεται ο φόβος, που στην αρχή είχε μερικές χαραμάδες, κάποιες ελπίδες, μερικά ίσως πιθανόν, και σιγά σιγά ο φόβος καταλαμβάνει όλον τον υπάρχοντα χρόνο και είναι τόσο απόλυτος που πια δεν φοβάσαι, γιατί δεν υπάρχει μέσα σε αυτό κάτι που να κινείται, να έχει μία ροή. Υπάρχει μόνο αυτό που ζεις και που από τη μία μεριά είναι σκοτεινό και δυσοίωνο, μια δυστοπία, από την άλλη είναι η πραγματική ζωή, αυτό το κάθε μέρα, που το επιμελείσαι, το φροντίζεις.

Το φαγητό, το διάβασμα, ο καιρός έξω από το παράθυρο, τα ωραία λουλούδια, οι φίλοι, οι επικοινωνίες οι συζητήσεις, τα ενδιαφέροντα πάνω απ’ όλα, η δύναμη των ιδεών που δεν σταματάει να υπάρχει και που καταφέρνει να εξακτινωθεί πέρα από χρόνο. Επομένως υπάρχουν οι δύο πλευρές και η ζωή είναι αυτή που κερδίζει την καθημερινότητα, οπότε αυτός ο συμπαγής όγκος του φόβου μένει εκεί, παγωμένος και παγιωμένος και σου επιτρέπει να ζήσεις αυτό που ζεις. Πιο πέρα, σηκώνοντας το βλέμμα, η ανυπαρξία είναι το πιο ρεαλιστικό… Είναι λίγο αστείο βέβαια, καμία ανυπαρξία δεν είναι ρεαλιστική, παρά μόνο άμα τη βλέπεις απ’ έξω και εγώ τη βλέπω από πολύ κοντά πια.»

Πέρασε στην ανυπαρξία πριν από λίγο».

   

Ποια ήταν η Μυρσίνη Ζορμπά

Η Μυρσίνη Ζορμπά, διετέλεσε Υπουργός Πολιτισμού (Αυγ. 2018-Ιουλ.2019),  Ευρωβουλευτής (2000-2004), πρώτη διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (1995-1999) και εκδότρια (εκδόσεις «Οδυσσέας» 1973-1992).

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1968-1972)και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη Φιλοσοφία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ρώμης  ως υπότροφος της Ιταλικής Κυβέρνησης (1973-74). Η διδακτορική της διατριβή έχει τίτλο «Η κρατική πολιτική για το βιβλίο» (Πάντειο  Πανεπιστήμιο, 1992).Δίδαξε θεωρία και πολιτική του πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1992-1995 και 2005-2007) και στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (2006-2012). Ίδρυσε  την εθελοντική  οργάνωση  «Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού» (2004) με ιδιαίτερη δραστηριότητα στα προσφυγόπουλα, για τα οποία δημιούργησε και το πρώτο σχολείο το καλοκαίρι του 2015. Το 2022   το Πανεπιστήμιο Ρώμης La Sapienza την τίμησε ως διακεκριμένη απόφοιτό του και έδωσε το όνομά της στο Laboratorio di Studi Neogreci του Τμήματος Ευρωπαϊκών, Αμερικανικών και Διαπολιτισμικών Σπουδών. 

Η Μυρσίνη Ζορμπά ήταν Διδάκτωρ   Πολιτικών Επιστημών.  Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και    Φιλοσοφία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της  Ρώμης. Ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Οδυσσέας. Διετέλεσε σύμβουλος του υπουργού Πολιτισμού  (1993) και Ευρωβουλευτής (2000-2004).  Ήταν η πρώτη Διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (1994-1999).   Από το 2006 ως το 2012 δίδαξε πολιτισμική θεωρία και πολιτική πολιτισμού σε μεταπτυχιακά προγράμματα.  Συμμετείχε σε ευρωπαϊκές επιτροπές και δίκτυα, και ίδρυσε μαζί με άλλους το «Δίκτυο  για τα Δικαιώματα του Παιδιού» του οποίου ήταν πρόεδρος ΔΣ (2004-2016).  Έχει δημοσιεύσει μελέτες σε συλλογικούς τόμους και πολυάριθμα άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες , ελληνικά και ξένα, για θέματα πολιτισμικής πολιτικής. Το βιβλίο της «Πολιτική του πολιτισμού» διδάσκεται σε πολλά πανεπιστημιακά μεταπτυχιακά  τμήματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Βιβλία της:

• Πολιτική του πολιτισμού, Εκδόσεις Πατάκη, 2014
• Από τα Εξάρχεια στις Βρυξέλλες, Εκδόσεις Οδυσσέας, 2004
• Η κρατική πολιτική για το βιβλίο, Εκδόσεις Οδυσσέας, 1995

Επίσης, "Culture as a mirror of Crisis: Representations, Solidarity, Resilience and Paradigm Shift" στο K. Botanova et. (eds) Culturescapes Greece,  Christoph Merian Verlag 2017, «Αόρατες πόλεις. Πρακτικές Αστικής Αλληλεγγύης με την αξιοποίηση αφανών και υποτιμημένων πόρων» στο Πρακτικές Αστικής Αλληλεγγύης, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Θεσσαλίας, 2016, "La culture comme politique publique" στο Ph. Poirrier (ed.) La politique culturelle en Europe apres la 2me Guerre Mondiale, La documentation Francaise 2011. «Ηγεμονία και μετα-ηγεμονία στις πολιτισμικές σπουδές» στο συλλογικό τόμο Γ. Βούλγαρης (επιμ.), Στα μονοπάτια του Αντόνιο Γκράμσι – Πολιτική και πολιτισμός από το έθνος-κράτος στην παγκοσμιοποίηση, Θεμέλιο  2010. "Conceptualizing Greek Cultural Policy", International Journal of Cultural Policy, 3: 2009.  «Ανδρέας Παπανδρέου – πολιτιστικό προφίλ» στο συλλογικό τόμο Ανδρέας Παπανδρέου, Ελληνικά Γράμματα, 2005. «Η Μελίνα Μερκούρη και η πολιτισμική πολιτική» στο Λεξικό της δεκαετίας του '80, το Πέρασμα, 2010. «Πολιτιστικές Πρωτεύουσες της Ευρώπης» στο Λεξικό της δεκαετίας του '80, το Πέρασμα, 2010. "Le Livre en Grèce après la Deuxième Guerre Mondiale", Dictionnaire encyclopédique du livre et de l' édition, Paris, Electre 2005.   Έχει αρθρογραφήσει στις εφημερίδες Αυγή, Νέα, Βήμα, Εφημερίδα των Συντακτών  και   στα περιοδικά Μεταρρύθμιση, Athens Voice,  Χρόνος.  

Αντιστάθηκε στη δικτατορία ως μέλος του ΠΑΜ, της Ελληνοευρωπαϊκής Κίνησης Νέων και της πρώτης έκδοσης του Αντί. Υπήρξε συνιδρύτρια του εκδοτικού  οίκου Οδυσσέας (1973), μετέφρασε και έκανε γνωστά στην Ελλάδα τα έργα του Γκράμσι. Στη Μεταπολίτευση ήταν μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού, της Κ.Ε.  της  ΕΑΡ (1987) και της κίνησης   «Πολιτεία». Το 2000-2004 εξελέγη μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με το ΠΑΣΟΚ, και συμμετείχε στην Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Ομάδα και στην Επιτροπή Πολιτισμού του Ευρωκοινοβουλίου. Το   2009-2015 διαδέχτηκε τον Νίκο Θέμελη ως διευθύντρια του πολιτικού γραφείου του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Το 2018  κλήθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει  Υπουργός Πολιτισμού. 

Η Μυρσίνη Ζορμπά ήταν μια γυναίκα που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο, όπως πολλές και πολλοί της γενιάς της. Ήθελε όμως να τον αλλάξει με τα βιβλία, γιατί πίστευε ότι τα βιβλία είναι σαν τα ρόδια. Τα ανοίγεις και ξεπηδούν ιδέες και συναισθήματα. Τα βιβλία είναι πόρτες για να ανοίξεις και να δεις τον κόσμο. Όλη της η ζωή ήταν ευθυγραμμισμένη σε αυτή την ιδέα. Και ως εκδότρια, και ως δημιουργός του ΕΚΕΒΙ, την ενδιέφερε πώς τα βιβλία, η ανάγνωση, οι ιδέες και ο πολιτισμός θα φτάσουν εκεί που συνήθως δεν φτάνουν. Στις μειονεκτούσες περιοχές και στα ευάλωτα στρώματα. Πίστευε ότι οι κοινωνικές ανισότητες και το κοινωνικό στίγμα διευρύνονται και παγιώνονται εξαιτίας της άνισης πρόσβασης στον κόσμο των ιδεών και της τέχνης. 

Η διευρυμένη πρόσβαση και η συμμετοχή στα πολιτισμικά δρώμενα ήταν και η κεντρική ιδέα όλων των παρεμβάσεών της, από την Ευρωβουλή, το δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ως τη θητεία  της στο Υπουργείο Πολιτισμού.

Το όραμά της διατυπώθηκε σε δυο λέξεις: Πολιτισμική Δημοκρατία.

Αυτές οι δυο λέξεις θα συνοδεύουν το όνομά της στη μνήμη μας.

Κεν Λόουτς: «Η Αριστερά πρέπει να μιλάει τη γλώσσα του απλού κόσμου» - Συνέντευξη στην Εποχή

Συνέντευξη του κορυφαίου Βρετανού σκηνοθέτη και σεναριογράφου, Κεν Λόουτς στην Εποχή και τους Ντίνα Δαβάκη και Δημήτρη Μπούκα...

O Κεν Λόουτς [Ken Loach] ανταποκρίθηκε άμεσα στην πρόσκλησή μας. Μάς δέχτηκε στο γραφείο του, που είναι σκαρφαλωμένο στη σοφίτα ενός παλιού κτιρίου στην καρδιά του Σόχο. Ήπιαμε τσάι και αισθανθήκαμε σαν να γνωριζόμαστε χρόνια. Αυτός ο «θρύλος» του βρετανικού κινηματογράφου είναι σεμνότατος, άμεσος, ουσιαστικός και αθεράπευτα αισιόδοξος. Αεικίνητος και δραστήριος στα 86 του, δεν έχει κενό στο πρόγραμμα του για τους επόμενους έξι μήνες. Μάς μίλησε για την πολιτική, την τέχνη, τον βρετανικό βορρά, τα ΜΜΕ. Μετά τη συζήτηση φύγαμε αναπτερωμένοι, όπως πάντοτε όταν συναντάμε αριστερούς «παλιάς κοπής», γνήσιους, «χωρίς φτιασίδι», που λέει κι ο Σεφέρης. Εκείνος έφυγε για το συνδικάτο.

• ΕΠΟΧΗ: Είδαμε το «Ο Paul, ο Mick και οι άλλοι» («Τhe Navigators») μετά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Παρότι έχουμε δει τις περισσότερες ταινίες σας, αυτήν την είχαμε χάσει. Ήταν αποκάλυψη, γιατί είχατε θίξει το 2002 όλα τα θέματα που συζητούνται σήμερα σε δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα: τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, την υπονόμευση της αλληλεγγύης και την αποδυνάμωση των συνδικάτων. Το βαρύ τίμημα τους πληρώνουμε σήμερα. Τις τελευταίες εβδομάδες ο ελληνικός λαός είναι στους δρόμους από άκρη σε άκρη, όπως και στη Γαλλία. Καθημερινά γίνονται διαδηλώσεις. Υπάρχει περιθώριο αισιοδοξίας;

Κεν Λόουτς: Ολα είναι θέμα οργάνωσης, νομίζω. Το βλέπουμε να συμβαίνει συχνά. Εξεγείρεται ο κόσμος αυθόρμητα μετά από μια καταστροφή, ένα τραγικό γεγονός, σαν αυτό των Τεμπών, με πολλά θύματα, ή όταν δεν έχει αυξηθεί το εισόδημά του για χρόνια και κάποια στιγμή ξεχειλίζει το ποτήρι και θυμώνει, απεργεί ή διαμαρτύρεται. Ή όταν γίνονται περικοπές, απολύσεις, αυτό που ονομάζουν «εκσυγχρονισμό», όλα αυτά αποτελούν αφορμές για εξέγερση, αλλά και ευκαιρίες. Πολύ συχνά όμως οι επικεφαλής μάς οδηγούν σε αδιέξοδο γιατί είτε δεν ζητούν δομικές αλλαγές είτε δεν διεκδικούν την κρατικοποίηση, ώστε τα αγαθά και οι υπηρεσίες να είναι προς όφελος των πολιτών. Τα αιτήματα είναι ασφάλεια στην εργασία, δικαίωμα σε επαγγελματική κατάρτιση, ασφαλιστικές εισφορές και αξιοπρεπείς συντάξεις, δικαίωμα σε άδεια (διακοπών και αναρρωτική) κ.λπ. Αν αυτά δεν γίνουν δεκτά, είναι βέβαιο πως το σύστημα θα πλήξει τους εργαζόμενους τον επόμενο ή μεθεπόμενο χρόνο, όπως αποδεικνύει η ιστορία επί δεκαετίες, όσο εγώ μπορώ να θυμηθώ. Εξεγείρεται ο κόσμος της εργασίας, πιέζει την ηγεσία να δράσει και οδηγούμαστε σε αδιέξοδο, γιατί μάς λένε: «Τώρα δείξατε τη δύναμή σας, γυρίστε στη δουλειά κι αφήστε μας να διαπραγματευτούμε». Και φτάνουμε σε αδιέξοδο, γιατί διαπραγματεύονται βραχυπρόθεσμες βελτιώσεις και μετά φτου κι απ’ την αρχή.

• ΕΠΟΧΗ: Ναι, αλλά αυτή τη φορά υπάρχει διαφορά...

Κεν Λόουτς: Νομίζετε;

• ΕΠΟΧΗ: Ναι, αυτή τη φορά ο κόσμος αισθάνεται πως δεν υπάρχει ασφάλεια. Σε κάποιες παλιές σας συνεντεύξεις αναφέρατε κάτι που μάς εντυπωσίασε, πως μόνο όταν διακυβεύεται η ασφάλεια των πολιτών, κινητοποιούνται πραγματικά. Ο κόσμος στους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και όλης της Ελλάδας, δεν είναι μόνο εργαζόμενοι, αλλά και νεολαία, φοιτητές, μαθητές, που κατέβηκαν στον δρόμο αυθόρμητα. Υπάρχει διαφορά με τις οργανωμένες κινητοποιήσεις για διεκδίκηση εργασιακών αιτημάτων, που οργανώνουν παραδοσιακά τα συνδικάτα. Κι εδώ ακριβώς θα θέλαμε να σταθούμε.

Κεν Λόουτς: Το κατά πόσο αυτή η ευκαιρία ευνοεί μεγαλύτερη πίεση προς τα συνδικάτα και κατ’ επέκταση προς τα πολιτικά κόμματα θα φανεί. Ελπίζω να είναι έτσι και να οδηγήσει σε θεσμικές αλλαγές και όχι να είναι δώρον άδωρον. Τι ζητούν οι διαδηλωτές στην Ελλάδα; 

• ΕΠΟΧΗ: Ο κόσμος εκφράζει οργή. Οι νέοι που ανήκουν στη γενιά της οικονομικής κρίσης κάτω από την απάνθρωπη λιτότητα των μνημονίων που επέβαλε η ΕΕ στην Ελλάδα, πιστεύουν πως δεν έχουν μέλλον και τώρα σκοτώνονται κιόλας, χρησιμοποιώντας αυτό που θεωρούσαν το ασφαλέστερο μέσο μαζικής μεταφοράς. Και η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση το αποδίδει στο ατομικό λάθος, τον σταθμάρχη και την έλλειψη σωστής εκπαίδευσής του, με λίγα λόγια στον ανθρώπινο παράγοντα.

Κεν Λόουτς: Αν το δούμε κριτικά, πάλι είναι θέμα ηγεσίας. Ο θυμός δεν αρκεί, όσο σημαντικός κι αν είναι, όπως ο ατμός της τσαγιέρας θα χαθεί. Ο ατμός έχει νόημα μόνο αν συνδεθεί με μια ατμομηχανή, που διοχετεύει την ενέργεια σε κάποιο σκοπό, που μάς οδηγεί κάπου. Η ηγεσία θα πρέπει να διδαχθεί από τις συνέπειες των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ανάγκασαν την Ελλάδα να καταφυγει σε δημοψήφισμα το 2015. Ο λαός τότε εκφράστηκε, αλλά μετά η κυβέρνηση αναγκάστηκε να συμβιβαστεί κάτω από την πίεση των Ευρωπαίων και να εκποιήσει μέρος της δημόσιας περιουσίας. Αυτή τη σχέση πρέπει να την κατανοήσουν οι πολίτες. Πώς προδόθηκε η λαϊκή νίκη και μετατράπηκε σε ήττα. Οι πολιτικοί πρέπει να εκθέσουν πώς έγινε ό,τι έγινε. Πρέπει να αντιστραφούν οι συνέπειες, όσο αυτό είναι εφικτό. Να εθνικοποιηθούν τα δημόσια αγαθά, αλλά με τρόπο που να υπόκειται σε δημοκρατικό έλεγχο και όχι με CEO που έχουν εμπειρία νεοφιλελεύθερων οργανισμών, πρεσβεύουν τις αρχές της αγοράς κι έρχονται ουρανοκατέβατοι στη δημόσια διοίκηση να την αλλοιώσουν. Αυτό είχε συμβεί στη Βρετανία όταν ιδιωτικοποιήθηκαν οι σιδηρόδρομοι. Η οργή είναι η κινητήριος δύναμη, αλλά πρέπει να συνδυάζεται με πολιτικό πρόγραμμα.

• ΕΠΟΧΗ: Υπάρχει απαξίωση των πολιτικών κομμάτων, ο κόσμος έχει απογοητευθεί. Κι αυτό εκδηλώνεται με την αποχή από την ψήφο, που είναι εντονότερη στη Βρετανία, αλλά τώρα υπάρχει και στην Ελλάδα. Ή με το ισοπεδωτικό «όλοι ίδιοι είναι», που ακούγεται συνέχεια.

Κεν Λόουτς: Πρέπει να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας, χωρίς αυτό δεν γίνεται τίποτα. Το να είμαστε στους δρόμους κατά χιλιάδες δεν αρκεί, αφού μόλις γυρίσουμε σπίτι είμαστε ανήμποροι. Δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος να θεωρούμε πως η μαζική διαμαρτυρία από μόνη της αρκεί. Πρέπει να διοχετευτεί η λαϊκή δύναμη στους μηχανισμούς που μπορούν να επιφέρουν αλλαγές. Γι’ αυτό πρέπει να έχουμε στόχους συγκεκριμένους. Για παράδειγμα, ο αυθόρμητος ξεσηκωμός του κόσμου δίνει την ευκαιρία για επανακρατικοποίηση των σιδηροδρόμων με νέο τρόπο, βιώσιμο και με σεβασμό για το περιβάλλον, κάτι που δεν υπήρχε παλιά. Επομένως είναι αναγκαίο να περιέλθει η εξουσία στην Αριστερά.

Να αναδειχθεί ο κοινός παρονομαστής

• ΕΠΟΧΗ: Ακριβώς, μετά την πανδημία και την προσωρινή άρση ελευθεριών και δικαιωμάτων, αναδείχθηκε περισσότερο από ποτέ η σημασία της περιφρούρησης των βασικών αγαθών και υπηρεσιών από την ιδιωτικοποίηση. Ακόμα και ο Μπόρις Τζόνσον παραδέχτηκε δημόσια τη σημασία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS). Δεν είναι χρέος της Αριστεράς να συνδυάσει όλες τις διεκδικήσεις και να τις εντάξει στο πολιτικό της πρόγραμμα; Πώς γίνεται μετά από τόσες καταστροφές να μην βγαίνει η Αριστερά ενισχυμένη με όρους εκλογικής δύναμης; Τι δεν κάνει σωστά;

Κεν Λόουτς: Νομίζω πρέπει να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας σε δύο θέματα: Από τη μια έχουμε τη χειραγώγηση της λαϊκής συνείδησης, που παλιά γινόταν από την Εκκλησία και τώρα από τα ΜΜΕ, κυρίως τα φιλελεύθερα, όπως ο Guardian ή το BBC, που συμβάλλουν στην διαιώνιση της κυριαρχίας των μεγαλων επιχειρήσεων και συμφερόντων. Κι από την άλλη, την αδυναμία της εργατικής τάξης να αποφύγει την εκμετάλλευσή της, να την σταματήσει. Γιατί; Γιατί δεν έχουν πολιτική δύναμη, γιατί το Εργατικο Κόμμα, όπως και το Σοσιαλδημοκρατικό, προωθεί τα μεγάλα επιχειρησιακά συμφέροντα. Ο Μπλερ χρησιμοποιούσε το φοβερό σύνθημα «Labour means Business», που επιδέχεται τριών ερμηνειών: «Εργασία σημαίνει επιχειρηματικότητα», αυτό που καταλάβαινε ο πολύς κόσμος και ανασκουμπωνόταν, αλλά και «Το Εργατικό Κόμμα είναι αποφασισμένο να επιφέρει αλλαγές» ή επίσης «Οι Εργατικοί τάσσονται με τις επιχειρήσεις». Και η τελευταία εκδοχή είναι η κυρίαρχη, αφού ο Στάρμερ συνέβαλε στο να μην εκφράζουν πια οι Εργατικοί τα συμφέροντα του λαού, ούτε στο ελάχιστο. Απομακρύνθηκε το Κόμμα από την προάσπιση των συμφερόντων του κόσμου της εργασίας, ενώ θα μπορούσε να επιφέρει κάποια ισορροπία. Η δεξιά, σοσιαλδημοκρατική πτέρυγα του Κόμματος μαζί με το BBC και την Guardian πρωτοστάτησαν στο να ανοίξουν τις πόρτες στον δεξιό Τύπο και τις απόψεις του. Τώρα, αυτό το πλέγμα Δεξιών και Σοσιαλδημοκρατών είναι το πρόβλημα, ιδίως ο ρόλος της Guardian και του BBC, που διευκολύνουν την επέλαση των δεξιών επιχειρημάτων. Είμαστε σε κρίσιμη ιστορική συγκυρία. Τα προσκόμματα είναι η ανάπτυξη ψευδούς συνείδησης από τα ΜΜΕ, με επικεφαλής τους δεξιούς Σοσιαλδημοκράτες, και πώς θα συνδυάσουμε το περιβαλλοντικό ζήτημα με τα προβλήματα της καθημερινότητας του κόσμου του μόχθου. Πρέπει να αναδειχθεί ο κοινός παρονομαστής, δηλαδή η νεοφιλελεύθερη ατζέντα που εκμεταλλεύεται όχι μόνο την εργατική τάξη, αλλά και τους φυσικούς πόρους. Κινδυνεύουν όλες οι κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, το οκτάωρο, οι άδειες, όλα τα κεκτημένα των αγώνων του, όπως βλέπουμε και στην απεργία των ταχυδρομικών στην Αγγλία, που πριν είχαν μόνιμες θέσεις, όλα τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και κανονικό ωράριο. Τώρα, μετά την ιδιωτικοποίηση των ταχυδρομείων, επιχειρείται η πλατφορμοποίησή τους, όπου θα ελέγχονται οι κινήσεις τους ηλεκτρονικά, προς όφελος των εργοδοτών τους. Η προτεραιότητα των μεγαλοεπιχειρηματιών είναι να εξασφαλίσουν μέσω της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων θετικό ισολογισμό, να προστατεύσουν δηλαδή τις επενδύσεις τους και τα συμφέροντα των μετόχων – για να το θέσω ωμά, να κερδοσκοπήσουν.

Όταν λοιπόν οι εργαζόμενοι υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους, πολεμούν ενάντια στον ίδιο εχθρό με τους ακτιβιστές της Εxtinction Rebellion, που κάθονται στο οδόστρωμα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την περιβαλλοντική κρίση – δηλαδή ενάντια στο νεοφιλεύθερο σχέδιο. Ο νεοφιλελευθερισμός, κατά τη γνώμη μου, είναι η φυσική εξέλιξη του καπιταλισμού, αφού ο καπιταλισμός αποσκοπεί στην υπεραξία. Επομένως κάθε επιχειρηματίας που θέλει να παραμείνει στην αγορά οφείλει να χρησιμοποιεί τις ίδιες μεθόδους εκμετάλλευσης των εργαζομένων με τους ανταγωνιστές του. Ένα τέτοιο τέχνασμα είναι η μετατροπή των υπαλλήλων σε «αυτοαπασχολούμενους». Αυτό δεν αποτελεί απόκλιση από τον καπιταλισμό, αλλά εξέλιξή του.

• ΕΠΟΧΗ: Οδηγεί σε μια άλλη μορφή εκμετάλλευσης, αφού βασίζεται στην ψευδαίσθηση της ανεξαρτησίας από τον εργοδότη, και οδηγεί σε σύγχυση των ορίων μεταξύ εξαρτημένης εργασίας και αυτοαπασχόλησης. Το αναδείξατε εξαιρετικά στο «Δυστυχώς απουσιάζατε» («Sorry we missed you»). Η ταξική συνείδηση έχει αποδυναμωθεί. Κι εδώ ερχόμαστε στο θέμα της τεχνολογίας και τον απελευθερωτικό της ρόλο κατά κάποιους στοχαστές της Αριστεράς στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Μπορεί η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη να επιτελέσει αυτό τον ρόλο;

Κεν Λόουτς: Με δυσκολία χειρίζομαι το κινητό μου, επομένως καταλαβαίνετε την εξοικείωσή μου με την τεχνολογία. Όμως θα αποτολμήσω την ίδια απάντηση. Εξαρτάται από το ποιός ελέγχει την τεχνολογία. Η τεχνολογία είναι εμπόρευμα και υπάγεται στους ίδιους κανόνες του παιχνιδιού, χρησιμοποιείται για να απομυζά τον εργαζόμενο, δυστυχώς, ενώ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί προς όφελός του. Επομένως η κυρίαρχη λογική είναι πώς μπορούμε να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα μειώνοντας τις θέσεις εργασίας. Δυστυχώς δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επιλεκτικά τις δυνατότητες της τεχνολογίας αυτή τη στιγμή, γιατί δεν μάς ανήκει. Η τεχνολογία διαλύει τις κοινότητες. Είναι καλό να υπάρχουν οι κοινότητες, να έχουμε γείτονες, συναδέλφους, ένα δίκτυο υποστηρικτικό. Να βλέπουμε και να απολαμβάνουμε πράγματα ως μέλη ενός συνόλου, όπως για παράδειγμα, οι φίλαθλοι σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Θα ήταν ιδανικό να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία προς όφελος του συνόλου. Γιατί δεν θέλουμε να στραφούμε κατά της γνώσης και της επιστήμης, παρά μόνο να αντισταθούμε στον έλεγχό τους από τους οικονομικά ισχυρούς.

• ΕΠΟΧΗ: Αν σκεφτούμε την περίπτωση της τεχνητής νοημοσύνης, ενισχύει και δημιουργεί ανισότητες. Η γλώσσα των αλγορίθμων δεν είναι ουδέτερη, όπως και κάθε γλώσσα. Αποκρυσταλλώνει σχέσεις εξουσίας. Τι παρέμβαση μπορεί να κάνει η Αριστερά σ’αυτό το πεδίο;

Κεν Λόουτς: Η Αριστερά πρέπει να μιλάει τη γλώσσα του απλού κόσμου.

• ΕΠΟΧΗ: Φαίνεται πως τις τελευταίες δεκαετίες τα θέματα του δημοσίου διαλόγου καθορίζονται από τη Δεξιά, ενώ παλιότερα ήταν η Αριστερά που τα έθετε. Τώρα απλά απαντάει και κυριαρχούν όροι όπως παραγωγικότητα, αποδοτικότητα, ελευθερία, επιλογή...

Κεν Λόουτς: Εκσυγχρονισμός, ευελιξία, για να προσθέσω κι εγώ κάποιους. Είναι ορολογία που πρέπει να απορρίψουμε. Οφείλουμε να αφουγκραστούμε τον κόσμο και να μιλήσουμε τη γλώσσα του. Να χρησιμοποιούμε την κοινή γλώσσα των ανθρώπων με τους οποίους δουλεύουμε μαζί.

• ΕΠΟΧΗ: Η πανδημία όμως συνέβαλε στην απομόνωση μας από τις ομάδες.

Κεν Λόουτς: Μέχρι ενός σημείου. Στα κοινωνικά συσσίτια ο κόσμος μιλούσε και επικοινωνούσε, ιδίως στις φτωχές περιοχές της Βόρειας Αγγλίας, όπου γυρίσαμε τις τελευταίες τρεις ταινίες μας.

• ΕΠΟΧΗ: Τι πραγματεύεται η τελευταία σας ταινία;

Κεν Λόουτς: Λέγεται «Η παλιά βελανιδιά» (The Old Oak). Πρόκειται για μια παμπ σε ένα χωριό ανθρακωρύχων στην επαρχία του Ντάραμ. Είναι περιοχή που έχει τελείως υποβαθμιστεί, κι αγοράζει κανείς σπίτι με 5000 στερλίνες. Εκεί λοιπόν έχουν εγκαταστήσει περισσότερους Σύρους πρόσφυγες από οποιοδήποτε άλλο μέρος της χώρας και φτωχές οικογένειες που ζουν με επιδόματα και μετέφεραν προβλήματα των πόλεων στο χωριό (ναρκωτικά, συμμορίες κ.λπ.), όπου ζουν και οι Σύροι, οι τραυματισμένοι από τον πόλεμο και τον θάνατο. Κι όμως όλοι αυτοί καλούνται να συνυπάρξουν, να βρουν έναν modus vivendi. Αυτό δείχνει η ταινία και τίθεται το ερώτημα: Υπάρχει αχτίδα ελπίδας σ’αυτό το σκοτάδι; Υπάρχει αλληλεγγύη; Ή μήπως όχι; Η αλληλεγγύη αποτελούσε το θεμέλιο της κοινότητας των ανθρακωρύχων.

• ΕΠΟΧΗ: Πότε θα βγει στους κινηματογράφους;

Κεν Λόουτς: Έχει τελειώσει, οπότε είναι θέμα των Γάλλων να αποφασίσουν, αφού ήταν οι κύριοι χρηματοδότες μας. Μάλλον κατά τον Οκτώβρη.

• ΕΠΟΧΗ: Να επανέλθουμε στον ρόλο των ΜΜΕ; Ξέρουμε πως σάς αρέσει το ποδόσφαιρο και έχετε γυρίσει και την ταινία «Αναζητώντας τον Ερίκ» με τον Καντονά. Στην περίπτωση των δηλώσεων του Γκάρι Λίνεκερ, τι θα λέγατε για τον ρόλο του BBC;

Κεν Λόουτς: Κάποιοι παρουσιαστές παλιότερα είχαν εκφραστεί δημόσια εναντίον του Τζέρεμι Κόρμπιν λέγοντας ανεπίτρεπτα πράγματα. Και το BBC δεν αντέδρασε. Ενώ τώρα με τον Λίνεκερ ξεσπάθωσαν εναντίον του, επειδή τόλμησε να πει τα αυτονόητα, δηλαδή να κριτικάρει την απαράδεκτη μεταναστευτική μας πολιτική. Ο Λίνεκερ εκτός από σπουδαίος ποδοσφαιριστής και παρουσιαστής, είναι και πολύ εντάξει άνθρωπος και είναι κι από τα μέρη μου. Όλοι οι επικεφαλής του BBC είναι μέλη του Συντηρητικού Κόμματος, και ισχυρίζονται πως υπηρετούν την αντικειμενικότητα. Αν εξετάσει κανείς την ιστορία του οργανισμού από το 1922, έχουν γίνει πολλά. Παραδείγματος χάρη, εμπόδισαν το 1926 τον αρχιεπίσκοπο του Καντερμπέρι να μιλήσει κατά τη διάρκεια της γενικής απεργίας, γιατί ήξεραν πως επιθυμούσε μια δίκαιη επίλυση. Οι εκκλησίες διαμαρτυρήθηκαν στον πρωθυπουργό, κι αυτός με τη σειρά του στον διευθυντή του BBC, και του το απαγόρευσαν. Το BBC συντάχθηκε πάντα με την άρχουσα τάξη. Οι παρουσιαστές είναι υπάκουοι, ευγενικοί, με καλούς τρόπους, αυτοσαρκάζονται, έχουν όλα τα προτερήματα της βρετανικής μεγαλοαστικής τάξης. Όταν όμως το καθεστώς κλονίζεται, το υπερασπίζονται αδίστακτα.

• ΕΠΟΧΗ: Σ’ αυτό το ζοφερό περιβάλλον, πού έγκειται κατά τη γνώμη σας η ελπίδα;

  Κεν Λόουτς: Η ελπίδα έγκειται στο ότι οι άνθρωποι πάντα αντιστέκονται και πως κατά βάθος είμαστε «καλοί γείτονες», που στηρίζουμε ο ένας τον άλλο. Πηγαίνετε σε μια εργατική συνοικία και θα δείτε ακόμα τι σημαίνει αλληλεγγύη. Μην την ψάξετε σε κυριλέ γειτονιές με περιφραγμένα πολυτελή συγκροτήματα. Οι απλοί άνθρωποι πάντα αντιστέκονται. Έχουν αίσθηση κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και οργή, γι’αυτό αντιδρούν. Η αντίσταση όμως θα εξανεμιστεί χωρίς σωστή καθοδήγηση.

• ΕΠΟΧΗ: Κινήματα ή κόμματα; Συνδυασμός των δύο;

Κεν Λόουτς: Πρέπει να βρεθεί τρόπος κατάληψης της εξουσίας. Κι ο Τρότσκι είχε μιλήσει για την κρίση ηγεσίας του προλεταριάτου. Κι αυτό ισχύει μετά από έναν αιώνα, όπως αποδείχτηκε και από τον σταλινισμό και τώρα από τους Σοσιαλδημοκράτες του Εργατικού Κόμματος, που οδηγούν τα ριζοσπαστικά κινήματα προς ένα οικονομικό μοντέλο που τα καταστρέφει. Απορροφά κάθε μορφή αντίστασης και την οδηγεί στην αυτοκαταστροφή.

• ΕΠΟΧΗ: Οικειοποιείται τα αιτήματά τους και τα αλλοιώνει.

Κεν Λόουτς: Όχι απλά τα αλλοιώνει. Τα στρέφει προς την εκ διαμέτρου αντίθετη κατεύθυνση, προς ενίσχυση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Και τολμούν να αυτοαποκαλούνται «Εργατικοί». Η απόλυτη αντίφαση.

• ΕΠΟΧΗ: Και ο ρόλος της Τέχνης σ’αυτό το τοπίο;

Κεν Λόουτς: Φοβάμαι πως θα απαντήσω κοινότοπα. Υπάρχει το σλόγκαν των Αμερικανών «Wobblies»: «Ξεσήκωσε, μόρφωσε, οργάνωσε». Νομίζω πως η λογοτεχνία, η μουσική, η ζωγραφική κι ο κινηματογράφος μπορούν να κεντρίσουν και να προβληματίσουν τον κόσμο. Αλλά μπορεί η τέχνη να είναι και αντιδραστική, π.χ. να προτείνει επίλυση των προβλημάτων χρησιμοποιώντας τη βία. Οι ταινίες έχουν εμπορευματοποιηθεί ως προς το περιεχόμενο, γιατί προσελκύουν τεράστιες επενδύσεις και, κατά συνέπεια, πρέπει να αποφέρουν κέρδος. Απευθύνονται στο γούστο των μαζών, όπως τα McDonald. Η τέχνη κινητοποιεί, εκπαιδεύει λίγο και δεν οργανώνει καθόλου. Και το τελευταίο είναι το σημαντικότερο για μένα. Η τέχνη διαμορφώνει συνειδήσεις, κατεβάζει τον κόσμο στον δρόμο, θέτει ερωτήματα, αλλά μέχρι εκεί. Παρακολουθεί κανείς μια ταινία. Μετά τι κάνει όταν φύγει από τον κινηματογράφο; Αυτό μετράει.

• ΕΠΟΧΗ: Πώς θα μετατραπεί δηλαδή ο προβληματισμός σε δράση.

Κεν Λόουτς: Τα πάντα είναι θέμα οργάνωσης. Το να έρθεις στην εξουσία με ψεύτικες υποσχέσεις και χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα αλλαγών δεν είναι το ζητούμενο, αφού χωρίς στόχους δεν οδηγούμαστε πουθενά.

πηγή: η Εποχή

(*) Ο Κεν Λόουτς ( Ken Loach ) είναι βρετανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου, δημιουργός ταινιών που θεωρούνται ορόσημα του σοσιαλρεαλισμού. Γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου 1936, στο Νούνιτον, Αγγλία, και σπούδασε νομικά στο St. Peter's College της Οξφόρδης, αλλά εκεί άρχισε να ενδιαφέρεται και για την υποκριτική. Μετά την αποφοίτησή του το 1957, πέρασε δύο χρόνια στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία και στη συνέχεια ξεκίνησε μια καριέρα στις δραματικές τέχνες. Εργάστηκε αρχικά ως ηθοποιός σε περιφερειακές θεατρικές εταιρείες και στη συνέχεια ως σκηνοθέτης στην τηλεόραση του BBC.. (Britannica)

Έφυγε από τη ζωή η Ρένα Κουμιώτη ερμηνεύτρια του "νέου κύματος" , φτωχότερος ο Πολιτισμός! (vid)

Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Δευτέρας, 3 Απριλίου, η σπουδαία ερμηνεύτρια του "νέου κύματος", Ρένα Κουμιώτη.

Τη θλιβερή είδηση του θανάτου της γνωστοποίησε ο πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος έγραψε: «Ενα μεγάλο αντίο στην υπέροχη Ρενα Κουμιωτη!! ΑΥΤΗ η τόσο βελούδινη φωνή της θα μας συγκινεί πάντα….Όσοι την γνωρίσαμε μόνο όμορφες στιγμές θα θυμόμαστε.. Καλό ταξίδι Ρένα όλων μας….» 

H  μεγάλη απώλεια γνωστοποιήθηκε και από την επίσημη σελίδα της αείμνηστης τραγουδίστριας στο Facebook.

 

 

Η Ρένα (Ειρήνη) Κουμιώτη, γεννήθηκε στις 3 Μαΐου 1941 στη Νέα Ιωνία, ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια του νέου κύματος. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1969 -2009 

 

Τα βιογραφικά της στοιχεία από την  Wikipeadia

Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες, ο πατέρας της από τη Σμύρνη και η μητέρα από την Κωνσταντινούπολη.

To 1968 δούλευε στην «Απανεμιά» όπου ήρθε και ο Μανώλης Μητσιάς, που μόλις είχε κατέβει απ' τη Θεσσαλονίκη. Εκεί την άκουσε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και της πρότεινε να τραγουδήσει με τον Γιάννη Πουλόπουλο στο δίσκο «ο Δρόμος» που ετοίμαζαν μαζί με τον Μίμη Πλέσσα.

Το πρώτο τραγούδι που είπε ήταν το «Δώσε μου το στόμα σου», το γνωστό «χελιδονάκι» και μετά το «Πρώτη φορά». Από την «Απανεμιά» βρέθηκε να δουλεύει με τον Πουλόπουλο, τον Στράτο Διονυσίου και τον Λευτέρη Μυτιληναίο στο «Καν-Καν». Την ίδια χρονιά στο θέατρο «REX» συμμετείχε στον θεατρικό «Δρόμο».

Ακολούθησαν στη δισκογραφία το «Σταμάτησε του ρολογιού οι δείχτες» και το «Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι» του Μίμη Πλέσσα, ενώ συμμετείχε στους δίσκους «Ώρες» και «Θαλσσσινό τριφύλλι» του Λίνου Κόκοτου. Το επόμενο καλοκαίρι πάλι με τον Πουλόπουλο τραγούδησε στην «Αθηναία» και μετά στα «Δειλινά» για τρεις σεζόν απ' τον Οκτώβριο του 1970 μέχρι το 1972, με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον Σταμάτη Κόκοτα, τον Χρηστάκη και τον Γιώργο Ζαμπέτα. Το 1972 συνεργάστηκε με το Γιώργο Νταλάρα στο θέατρο Μπουρνέλη. Μετά τα «Δειλινά» πήγε στη «Φαντασία». Πάλι με τον Πουλόπουλο στην Πλάκα, μετά ξανά στο «Καν-Καν» με Διονυσίου και Ζαμπέτα. Το 1974 πήγε για δουλειά στον Καναδά όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της.

Το 1983 επέστρεψε στην Ελλάδα και εμφανίστηκε πάλι με το Γιάννη Πουλόπουλο, την Τζίνα Σπηλιωτοπούλου και την Αθηναϊκή κομπανία στο «Ζυγό». Μετά στα «Ηλιοβασιλέματα» με το Ζαμπέτα και τη Μαίρη Λίντα και στ' «Αστέρια» με τον Κόκοτα. Για δυο συνεχόμενες χρονιές εμφανίστηκε στη μπουάτ «Μαρκίζα». Τέλος, το 1995 συνεργάστηκε με τον Μίμη Πλέσσα. Από τότε έκανε μόνο συναυλίες τα καλοκαίρια και επιλεκτικές εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές.

Έκανε δύο γάμους, απέκτησε δύο παιδιά και το καλοκαίρι του 2022 έχασε τον πρωτότοκο γιο της, Νίκο Σαββίδη.

Το πρώτο τραγούδι της, που την έκανε γνωστή, «Δώσε μου το στόμα σου» η «Χελιδονάκι»

 

ΛΑΕ-ΑΑ: «Άτακτη υποχώρηση Κεραμέως στη διδακτική επάρκεια και ένα ακόμη φιάσκο των ηλεκτρονικών εκλογών στο ΑΠΘ»

  Ανακοίνωση του Γ.Τ. της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ - Ανυπόκτατη Αριστερά

  Οι ήττες της πολιτικής της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια δεν έχουν τελειωμό!

«Το φοιτητικό κίνημα παρά την στοχοποίηση της κυβέρνησης και των καλοθελητών της, παραμένει κυματοθραύστης της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ. Όχι μόνο κατάφερε με τους αγώνες του να εξασφαλίσει την μη εγκατάσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, αλλά μετρά συνεχείς νίκες, τόσο με το φιάσκο των ηλεκτρονικών εκλογών με ενιαίο ψηφοδέλτιο για την ανάδειξη ψευτο-εκπροσώπων, εγκάθετων της ΝΔ στα όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου, όσο και με την εξασφάλιση της παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας για τους φοιτητές των καθηγητικών σχολών σύμφωνα με την κατατεθείσα διάταξη που συζητείται σήμερα στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

«Η κυβέρνηση αναιρεί το μέτρο που η ίδια ψήφισε και καταθέτει διάταξη σύμφωνα με την οποία, όσοι έχουν εισαχθεί σε καθηγητικές σχολές θα ολοκληρώσουν τις σπουδές τους λαμβάνοντας την παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια. Δεν θα υποχρεωθούν να παρακολουθήσουν ξεχωριστό πρόγραμμα και τα πτυχία τους δεν θα γίνουν κουρελόχαρτα. Η άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης στην διακηρυγμένη κατεύθυνση διάλυσης των πτυχίων και αναίρεσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων, αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν χαίρει της στήριξης της νεολαίας, αλλά και ότι δεν είναι αήττητη μπροστά στις διεκδικήσεις.

Την ίδια στιγμή, εκκωφαντική είναι η αποτυχία των ηλεκτρονικών εκλογών. Παρά την λυσσαλέα προσπάθεια της κυβέρνησης να πραγματοποιηθούν αυτές οι εκλογές για να απονομιμοποιηθούν οι φοιτητικοί σύλλογοι, η φοιτητική νεολαία τις ακύρωσε στην πράξη με την μη συμμετοχή της. Η ακύρωση των εκλογών στο ΕΜΠ, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο ΠΑΔΑ, στο ΟΠΑ, στο ΑΠΘ, είτε λόγω μη συγκρότησης εφορευτικών επιτροπών, είτε λόγω μη υποβολής υποψηφιοτήτων, είναι απόδειξη της αντίθεσης των φοιτητών στην κατεύθυνση της κυβέρνησης. Στις ελάχιστες εξαιρέσεις που διεξήχθησαν αυτές οι εκλογές, καταγράφηκε συντριπτική αποχή του εκλογικού σώματος, με υποψηφίους μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ευθείες πολιτικές παρεμβάσεις του καθηγητικού σώματος, απειλές για πειθαρχικές διώξεις (απέναντι σε συνδικαλιστές φοιτητές μέλη της Λαϊκής Ενότητας – Ανυπότακτης Αριστεράς).

Ειδικά στο ΑΠΘ, ο πρύτανης των ΜΑΤ Παπαϊωάννου, μοναδικός συνοδοιπόρος που έχει απομείνει στην Κεραμέως, που επιχείρησε προσωπικά να εξασφαλίσει την διεξαγωγή των ψευτοεκλογών, κατέληξε σε πολιτική συντριβή του ιδίου και της πολιτικής που υπηρετεί. Μετά από αλλεπάλληλες κληρώσεις για τον ορισμό εφορευτικών επιτροπών, μόλις σε 7 σχολές στις 40 διεξήχθησαν εκλογές, στην μία εξ αυτών το αποτέλεσμα δεν ήταν δυνατό να ανακοινωθεί λόγω τεχνικών βλαβών στην περιβόητη ηλεκτρονική πλατφόρμα ZEUS και ακυρώθηκαν, σε άλλη τα αποτελέσματα ανακοινώνονται μέρες μετά, ενώ σε άλλες τρεις σχολές τα αποτελέσματα ακόμα αναζητούνται! Η δε αποχή ήταν συντριπτική, με τους ψηφίσαντες να μην ξεπερνούν το 7% του εκλογικού σώματος (συμπεριλαμβανομένων των λευκών…). Φαίνεται ότι οι μόνοι σύμμαχοι που έχουν παραμείνει σε Παπαϊωάννου – Κεραμέως είναι οι μπράβοι που συνόδευαν τον Πρύτανη, μέσα στο ΑΠΘ, την ημέρα της διεξαγωγής των εκλογών!

Όπως απέτυχαν όλες οι προσπάθειες της κυβέρνησης μέχρι σήμερα, έτσι θα αποτύχει και η απαράδεκτη δήλωση Μητσοτάκη που επαναφέρει, 16 χρόνια αφού σαρώθηκε από το φοιτητικό κίνημα, τη συζήτηση περί ιδιωτικών πανεπιστημίων και αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος.

Οι αγώνες του φοιτητικού κινήματος απέδειξαν πως παρά την στοχοποίηση, την προπαγάνδα και τις παρεμβάσεις των καλοθελητών της κυβέρνησης, μπορούν να νικούν. Δίνουν θάρρος και ελπίδα στον λαό και τη νεολαία που χτυπιέται από την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Οι κινητοποιήσεις στον χώρο της εκπαίδευσης, από τον αγώνα των φοιτητών μέχρι τις κινητοποιήσεις των καθηγητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ενάντια στην αξιολόγηση, αλλά και οι κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών μας γεμίζουν αισιοδοξία πως τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς. Με ενιαιομετωπικούς αγώνες και συσπείρωση, η πολιτική της κυβέρνησης θα συνεχίζει να γκρεμίζεται!

Το Γραφείο Τύπου 28.2.2023»

Απόσυρση του ΠΔ 85/2022: Πανκαλλιτεχνική κινητοποίηση την Πέμπτη 2 Μαρτίου ενάντια στο απαράδεκτο Διάταγμα

Κλιμάκωση αγώνα με στόχο να αυξηθεί η πίεση προς την κυβέρνηση και να σταματήσουν τα επικοινωνιακά παιχνίδια. Μεγάλη συγκέντρωση την Πέμπτη.

Ραντεβού στον δρόμο δίνει για ακόμη μια εβδομάδα ο χώρος του Πολιτισμού με καλλιτέχνες και εργαζόμενους να απευθύνουν κάλεσμα σε πανελλαδική κινητοποίηση για την Πέμπτη 2 Μαρτίου.

Η διαδήλωση προγραμματίζεται για τις 6 το απόγευμα στο Σύνταγμα, ενώ ανάλογες κινητοποιήσει έχουν εξαγγελθεί μέχρι στιγμής και για Θεσσαλονίκη (Καμάρα), Πάτρα (Πλατεία Όλγας) και Ναύπλιο (Πλατεία Τριών Ναυάρχων).

Όλα αυτά την ώρα που καλλιτεχνικά σωματεία, όπως το ΣΕΗ, έχουν ήδη προειδοποιήσει για περαιτέρω κλιμάκωση του αγώνα με την ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού, κυρίως τον Νικόλα Γιατρομανωλάκη, αλλά και το Μαξίμου να παραμένουν στο στόχαστρο.

 Κάλεσμα για πανκαλλιτεχνική κινητοποίηση

Εισαγωγή

Καλούμε όλη την κοινωνία την Πέμπτη 2/3 στις 18:00 να στηρίξει τις πανελλαδικές πανκαλλιτεχνικές κινητοποιήσεις.

Συντονισμός Εργαζομένων στον χώρο του Πολιτισμού / Κατάληψη Ρεξ  - Σώμα Συντονισμού Σπουδαστών Δραματικών Σχολών / Κατάληψη Θεάτρου Τσίλλερ - Σύλλογος Σπουδαστών/τριών Σχολής Δραματικής Τέχνης Εθνικού Θεάτρου - Κατάληψη Δημοτικού Θεάτρου Απόλλων - Σωματείο Σπουδαστών Δραματικής Σχολής Πάτρας - Συντονιστικό Δραματικών Σχολών Θεσσαλονίκης - Κατάληψη Βασιλικού Θεάτρου Σπουδάστριες/Σπουδαστές Σχολής Δραματικής Τέχνης ΚΘΒΕ - Σύλλογος Σπουδαστών/τριών ΚΣΟΤ

Ο αγώνας ενάντια στην υποβάθμιση των πτυχίων μας, είναι αγώνας ενάντια στην υποβάθμιση της τέχνης. Το ΠΔ85/2022 επισφραγίζει στη συνείδηση της κοινωνίας πως ο πολιτισμός, όταν δεν εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα, είναι περιττός. Πως οι καλλιτέχνες δεν είναι πραγματικά εργαζόμενες/οι/α, αλλά χομπίστες. Εδώ και 2 μήνες αγωνιζόμαστε μέσω κινητοποιήσεων, απεργιών, καταλήψεων και δηλώνουμε ανυποχώρητα πως θα πολεμήσουμε ενάντια στη φτωχοποίηση της τέχνης τους και στην εξαθλίωση της ζωής μας.

Το ΠΔ85/2022 φανέρωσε τα χρόνια προβλήματα του κλάδου. Η ανεπαρκής Δημόσια Δωρεάν Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση στις Παραστατικές Τέχνες, οι καταργημένες συλλογικές συμβάσεις, η μαύρη ή/και απλήρωτη εργασία, το επικίνδυνο και ανταγωνιστικό εργασιακό περιβάλλον, η υποχρηματοδότηση του Πολιτισμού και η μείωση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στα σχολεία, ολοκληρώνουν την εικόνα που επικρατεί στο χώρο των τεχνών. Πίσω από το αίτημα απόσυρσης του ΠΔ85/2022 κρύβεται όλη η αγωνία για τις σπουδές μας, τον τρόπο εργασίας μας, τον τρόπο που παράγουμε και δημιουργούμε.

Η τέχνη αποτελεί βασικό πυλώνα της κοινωνίας, κύτταρο διαμόρφωσης των συνειδήσεων της. Αποτελεί μέρος της κοινωνικής πραγματικότητας στην προσπάθεια της να την καθρεφτίσει, να την μετασχηματίσει ή και να την υπερβεί. Η κοινωνία είναι η αιώνια μήτρα, οι δοσμένες συνθήκες, το πλαίσιο. Από αυτήν ερχόμαστε και προς αυτήν απευθυνόμαστε.

• Ενάντια σε μια λογική που μας θέλει χομπίστες, παρίες, ελιτιστές, περίεργες/ους/α που αιθεροβατούν, εμείς δηλώνουμε κατηγορηματικά πως είμαστε εργαζόμενες/οι/α και διεκδικούμε τα επαγγελματικά και ακαδημαϊκά μας δικαιώματα.Ενάντια σε μια πολιτική που καταστρέφει κάθε δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα, των βασικών δομών της κοινωνίας ΥΓΕΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, εμείς στηρίζουμε τα κατειλημμένα θέατρα και τις κατειλημμένες σχολές, τους συλλογικούς και κοινωνικούς φορείς των εκπαιδευτικών, των υγειονομικών, των αρχαιολόγων και όλων των κλάδων που βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
• Στεκόμαστε δίπλα σε όσες/ους/α αγωνίζονται για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, εκπαίδευσης και όρους ζωής και τους καλούμε να ενώσουμε τις φωνές μας.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• Την ΆΜΕΣΗ τροποποίηση του ΠΔ 85/2022, με την υπαγωγή όλων των καλλιτεχνών στην βαθμίδα ΤΕ (όπως ίσχυε για τους/τις διπλωματούχους μέχρι το 2003)
• Την ίδρυση Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστημίου Παραστατικών Τεχνών, με τρόπο που ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας. (Διαδικασίες εξομοίωσης για τους αποφοίτους των Ανώτερων Καλλιτεχνικών Σχολών)
• Την άμεση απόσυρση του άρθρου 7 του Προεδρικού Διατάγματος 85/2022. Καμία αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων ως ΠΕ και ΤΕ. Διασφάλιση των δικαιωμάτων των πτυχίων των Δημοσίων και Δωρεάν Πανεπιστημίων.
• Έμπρακτη εφαρμογή του Άρθρου 16 παρ.7 με την άμεση αποκατάσταση της συνταγματικά κατοχυρωμένης Ανώτερης Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, για τα πτυχία όλων των εποπτευόμενων από το ΥΠΠΟΑ καλλιτεχνικών σχολών.
• Την ενίσχυση και διεύρυνση των ήδη υπαρχόντων πανεπιστημιακών τμημάτων καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Την περαιτέρω στελέχωση των Δημοσίων Σχολών Παραστατικών Τεχνών με το απαραίτητο προσωπικό και τον απαραίτητο εξοπλισμό για την διενέργεια των σπουδών μας
• Την υπογραφή αξιοπρεπών συλλογικών συμβάσεων παντού.
• Την αύξηση του προϋπολογισμού για τον σύγχρονο Πολιτισμό.
• Καθολικά προσβάσιμο Πολιτισμό.
• Την ενίσχυση και ουσιαστική στήριξη των μικρών καλλιτεχνικών παραγωγών, των ανεξάρτητων ομάδων και καλλιτεχνών.
• Την επαναφορά και αύξηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
• Την Παροχή Σίτισης, Στέγασης, Δωρεάν Συγγραμμάτων, Κρατικών Υποτροφιών και Οικονομικής Στήριξης στο Σπουδαστικό Σώμα των εποπτευόμενων από το ΥΠΠΟΑ Σχολών.

Δεν υποχωρούμε, συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε!

ΚΑΛΟΥΜΕ την Πέμπτη 2 Μαρτίου και ώρα 18:00 στην πανελλαδική πανκαλλιτεχνική κινητοποίηση:

• Αθήνα - Σύνταγμα
• Θεσσαλονίκη -Καμάρα
• Πάτρα - Πλατεία Όλγας
• Ναύπλιο - Πλατεία Τριών Ναυάρχων

Συντονισμός Εργαζομένων στον χώρο του Πολιτισμού / Κατάληψη Ρεξ • Σώμα Συντονισμού Σπουδαστών Δραματικών Σχολών / Κατάληψη Τσίλλερ • Συντονιστικό της Κατάληψης της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου • Κατάληψη Δημοτικού Θεάτρου Απόλλων • Κατάληψη Δραματικής Σχολής ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας • Συντονιστικό Δραματικών Σχολών Θεσσαλονίκης / Κατάληψη Βασιλικού Θεάτρου • Σύλλογος Σπουδαστών / Κατάληψη Κ.Σ.Ο.Τ.

Να απαρνηθούμε
αυτά που έχουμε
να πάρουμε
αυτά που μας αρνούνται.

Απεργία του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων 20-24/2/2023: «ΟΧΙ στη μετατροπή των Μουσείων σε ΝΠΔΔ»!

Οι αρχαιολόγοι εκφράζουν την πλήρη αντίθεσή τους στο σχέδιο νόμου για τη μετατροπή των πέντε μεγάλων δημόσιων αρχαιολογικών Μουσείων σε ΝΠΔΔ...

Με τις απεργιακές κινητοποιήσεις μας, με τη ματαίωση δύο συνεδριάσεων του ΚΑΣ, δείξαμε ότι έχουμε τη δύναμη και θυμίσαμε ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία βασίζεται πρώτα από όλα στο έμψυχο δυναμικό της, το οποίο οφείλει να σέβεται κάθε πολιτική ηγεσία.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων -ΣΕΑ- έχει εκτενώς και εμπεριστατωμένα καταγγείλει, σε δημόσια διαβούλευση, πολλά σημεία του εν λόγω νομοσχεδίου που οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς όσον αφορά τη διαχείριση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.

Η ανακοίνωση του Δ.Σ. του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων - ΣΕΑ

«Συναδέλφισσες-οι,

Σε υλοποίηση των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης της 10/2/2023, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων κηρύσσει από Δευτέρα 20/2/2023 έως Παρασκευή 24/2/2023 απεργία αποχή από συγκεκριμένα καθήκοντα, τα οποία περιγράφονται πλήρως στο συνημμένο εξώδικο που επιδόθηκε σήμερα στην πολιτική ηγεσία. Συνεχίζουμε να εκτελούμε μόνο όσα καθήκοντά μας δεν περιγράφονται ή δεν εξαιρούνται ρητά στη συνημμένη εξώδικη πρόσκληση.
 
Με τις απεργιακές κινητοποιήσεις μας, με τη ματαίωση δύο συνεδριάσεων του ΚΑΣ, δείξαμε ότι έχουμε τη δύναμη και θυμίσαμε ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία βασίζεται πρώτα από όλα στο έμψυχο δυναμικό της, το οποίο οφείλει να σέβεται κάθε πολιτική ηγεσία.
 
Η συμμετοχή όλων μας στην απεργία-αποχή είναι απαραίτητη! Κατεβάζουμε τα μολύβια και συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις.
 
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
 
1. Την κατάργηση των άρθρων 1-34 και 72-81  του ψηφισθέντος νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού με τίτλο «Εκσυγχρονισμός της μουσειακής πολιτικής και ζητημάτων διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς: ίδρυση μουσείων-ν.π.δ.δ., κρατική ασφάλιση της κινητικότητας των πολιτιστικών αγαθών, δράσεις του Ο.Δ.Α.Π. και του Μουσείου Ακρόπολης, ρυθμίσεις ποινικής προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, Συμβούλια του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, Μητρώο Προσωπικού Αρχαιολογικών Εργασιών και λοιπές διατάξεις σχετικά με το προσωπικό του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας στον πολιτισμό».

 
2. Την άμεση διενέργεια κρίσεων σε θέσεις ευθύνης Διευθυντών και αμέσως μετά Τμηματαρχών, με ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών μας, στις Υπηρεσίες της ΓΔΑΠΚ.

3. Την επαρκή χρηματοδότηση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας για να μπορεί να ανταποκριθεί στις αρμοδιότητές της.

4. Την κάλυψη των κενών όλων των ειδικοτήτων των υπηρεσιών της ΓΔΑΠΚ με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με διαφανή και αξιοκρατική διαδικασία, για την εύρυθμη λειτουργία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και την αποτελεσματική άσκηση των καθηκόντων μας.

5. Τη θεσμοθέτηση ειδικού μισθολογίου - βαθμολογίου για τον Κλάδο μας, που αναγνωρίστηκε ως επιστημονικός, ο οποίος απαιτεί ειδικές επιστημονικές γνώσεις, σε εφαρμογή του άρθρου 45 του Ν. 4674/2020.

6.   Την καταβολή του ανθυγιεινού επιδόματος στον κλάδο μας, καθώς η εργασία μας σε ανασκαφές, αναστηλώσεις, αυτοψίες, ακόμη και σε σπήλαια ή σε ενάλιες αρχαιότητες, πραγματοποιείται σε αντίξοες συνθήκες.

7. Την καταβολή της νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης στους υπαλλήλους μέλη μας που εργάζονται πέραν του νομίμου ωραρίου τους  στις Περιφερειακές και Ειδικές Περιφερειακές Υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ.

8. Την καταβολή της επιπλέον αμοιβής του άρθρου 24 του νόμου 4940/2022 (ΦΕΚ 112/Α/14-6-2022) στους υπαλλήλους των ΓΔΑΠΚ και ΓΔΑΜΤΕ του ΥΠΠΟΑ που υλοποιούν και εποπτεύουν έργα μέσω αρχαιολογικής αυτεπιστασίας, σύμφωνα με το ΠΔ 24/2019, τον Ν. 4858/21, τις Υπουργικές Αποφάσεις Αυτεπιστασίας και τις Αποφάσεις ορισμού ομάδων επιβλεπόντων.»

 
Το ΔΣ είναι στη διάθεση όλων των μελών για διευκρινίσεις σχετικά με την απεργία-αποχή.

«ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΙ»: Μεγάλη συναυλία για τη στήριξη του αγώνα των καλλιτεχνών τη Δευτέρα 20 Φλεβάρη

«ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΙ» / Μεγάλη συναυλία για τη στήριξη του αγώνα των καλλιτεχνών και την έκφραση αλληλεγγύης στους σεισμόπληκτους λαούς.

 

«Συνεχίζουμε τον αγώνα μαζί και δυνατοί! Απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος 85/22 εδώ και τώρα! Αναβάθμιση των καλλιτεχνικών σπουδών για δουλειά με δικαιώματα.Αλληλεγγύη στα αδέρφια μας σε Τουρκία και Συρία. Μαζεύουμε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης». 

Με αυτά τα συνθήματα, τη Δευτέρα 20 Φλεβάρη, θα πραγματοποιηθεί η μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης και διεκδίκησης που διοργανώνουν ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος (ΠΜΣ) και το Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Τραγουδιστών (ΠΣΕΤ) από τις 4 το απόγευμα στην πλατεία Δικαιοσύνης (Σανταρόζα) απέναντι από το κτίριο του Εθνικού Θεάτρου «Ρεξ», με τη συμμετοχή δεκάδων καλλιτεχνών.

Οι καλλιτέχνες συνεχίζουν τον αγώνα τους που έχει στριμώξει την κυβέρνηση, η οποία επιχειρεί να κατευνάσει την τεράστια οργή τους με προτάσεις - «μπαλώματα». Κάτω από την πίεση των πρωτοφανών κινητοποιήσεων, το υπουργείο Πολιτισμού δημοσιοποίησε ένα σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) που βελτιώνει τις αποδοχές, αλλά μόνον όσων απασχολούνται στους ΟΤΑ, χωρίς να ικανοποιεί τα βασικά αιτήματα του καλλιτεχνικού κόσμου για απόσυρση του επίμαχου Προεδρικού Διατάγματος και της κυβερνητικής τροπολογίας.

Η μεγάλη συναυλία της Δευτέρας είναι άλλος ένας κρίκος στον μεγάλο αγώνα των καλλιτεχνικών σωματείων και σπουδαστών των καλλιτεχνικών σχολών που κοντά δύο μήνες τώρα βρίσκονται στον δρόμο διατρανώνοντας ότι δεν πάνε πίσω από τις ανάγκες τους, να παρθούν πίσω το απαράδεκτο ΠΔ 85/22 και η κυβερνητική τροπολογία 1565/23.

Μέχρι στιγμής συμμετέχουν οι: Alex Sid, Ρίτα Αντωνοπούλου, Μυρτώ Βασιλείου, Φωτεινή Βελεσιώτου, Λόλα Γιαννοπούλου, Βασίλης Γισδάκης, Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Αλέξανδρος Δάικος, Ντάσο Κούρτι, Γιάννης Διονυσίου, Στάθης Δρογώσης, Εισβολέας, Γιώργος Ζερβάκης, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Παντελής Θαλασσινός, Κώστας Θωμαΐδης, Βιολέτα Ικαρη, Μελίνα Κανά, Πολυξένη Καράκογλου, Θέμης Καραμουρατίδης, Βίκυ Καρατζόγλου, Θωμάς Κωνσταντίνου, Κωστής Μαραβέγιας, Γιώργος Μεράντζας, Δημήτρης Μητσοτάκης, Πάνος Μουζουράκης, Αναστασία Μουτσάτσου, Νατάσσα Μποφίλιου, Πάνος Μπούσαλης, Γιώργος Νταλάρας, Μανώλης Πάππος, Σπύρος Παρασκευάκος, Μίλτος Πασχαλίδης, Βασίλης Προδρόμου, Απόστολος Ρίζος, Μαρίζα Ρίζου, Christian Ronig, Μάκης Σεβίλογλου, Φώτης Σιώτας, Soto P., Soto Y, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Διονύσης Τσακνής, Τάνια Τσανακλίδου, Μανώλης Φάμελλος, Αλγιμώτρα, Altera Vita, Babo Koro, Γκιντίκι, Encardia, Κυνηγοί Ονείρων, Τοξικά Απόβλητα, Υπεραστικοί, Χαονία, King Garcia, KollektivA, String Demons, Third eye bizarre, Uncle Rebel, Κοινοί Θνητοί, Magic de Spell, Μουσικοί του Κουτιού, Ρεβάνς, Το Σφάλμα.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα να συμμετάσχουν στη συναυλία.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Στη δημοσιότητα η ΚΥΑ για τους καλλιτέχνες - Τα κενά και οι ασάφειες προμηνύουν νέες αντιδράσεις

Από την συνάντηση του πρωθυπουργού με τους καλλιτέχνες / 15-2-2023

Το σχέδιο ΚΥΑ έρχεται σε συνέχεια της συνάντησης που πραγματοποιήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου, μεταξύ του Πρωθυπουργού και εκπροσώπων καλλιτεχνών και σπουδαστών παραστατικών τεχνών.

Σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης - KYA- που ρυθμίζει τις χρόνιες μισθολογικές ανισόητες και τις στρεβλώσεις που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες παρουσίασε το βράδυ της Παρασκευής το υπουργείο Πολιτισμού.

Το σχέδιο ΚΥΑ έρχεται σε συνέχεια της συνάντησης που πραγματοποιήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου, μεταξύ του Πρωθυπουργού και εκπροσώπων καλλιτεχνών και σπουδαστών παραστατικών τεχνών.

Σε αυτό το πλαίσιο, τα συναρμόδια Υπουργεία Οικονομικών, Εσωτερικών και Πολιτισμού και Αθλητισμού διαμόρφωσαν σχέδιο ΚΥΑ, που αφορά στο μισθολογικό καθεστώς των αποφοίτων δραματικών σχολών και σχολών χορού στο Δημόσιο ανεξαρτήτως του έτους αποφοίτησης (προ ή μετά του 2003), και η οποία καθιερώνει έναν ορθολογικό και ισότιμο τρόπο αμοιβής, τόσο εκείνων που παρέχουν καλλιτεχνικό έργο, όσο και εκείνων που παρέχουν συναφές έργο, όπως το καλλιτεχνικό-εκπαιδευτικό.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού

«Βασικά σημεία της προτεινόμενης ΚΥΑ είναι:

• Η διαμόρφωση ειδικής μισθολογικής κλίμακας Καλλιτεχνικού Έργου (ΚΕ) με 19 μισθολογικά κλιμάκια (ΜΚ). Ο μηνιαίος βασικός μισθός του ΜΚ1 ορίζεται σε €1037, με δυνατότητα μισθολογικής εξέλιξης.-


• H ένταξη σε αυτήν αρρύθμιστων ειδικοτήτων θεάτρου, χορού και κινηματογράφου, καθώς και συναφών εκπαιδευτικών ειδικοτήτων, κάτι που θα θεραπεύσει χρόνια προβλήματα στον τρόπο αμοιβής σε καλλιτεχνικές-εκπαιδευτικές θέσεις, ιδίως σε ΟΤΑ. (Υπενθυμίζεται ότι η ρύθμιση δεν αφορά θέσεις που προκηρύσσει το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων καθώς ακολουθείται για αυτές διακριτό προσοντολόγιο.)


• Η ισότιμη μισθολογική αντιμετώπιση όλων των αποφοίτων δραματικών σχολών και σχολών χορού, ανεξάρτητα από το έτος αποφοίτησής τους. Ικανοποιείται έτσι ένα διαχρονικό αίτημα του κλάδου, λύνεται ένας γόρδιος δεσμός εικοσαετίας, διορθώνεται η στρέβλωση που παγιώθηκε το 2017 με τη διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ.

Η προτεινόμενη ρύθμιση αντιμετωπίζει παθογένειες που ταλανίζουν τον κλάδο από το 2003 και αποτελεί έμπρακτη ηθική και ουσιαστική αναγνώριση του έργου των καλλιτεχνών που εργάζονται στον δημόσιο τομέα. Μετά από δύο δεκαετίες, η σημερινή Κυβέρνηση δίνει λύση σε ακόμη ένα πρόβλημα των εργαζομένων στον πολιτισμό.

Η ρύθμιση αυτή έρχεται να προστεθεί στο πλέγμα ευρύτερων πρωτοβουλιών που έχει αναλάβει η Κυβέρνηση για τη διαμόρφωση για πρώτη φορά ενός εθνικού πλαισίου εκπαίδευσης στις παραστατικές τέχνες και την αναβάθμιση των σπουδών στο πεδίο αυτό, μέσα από την ίδρυση πανεπιστημιακού επιπέδου Σχολής Παραστατικών Τεχνών το 2025, τη διαβάθμιση όσων σχολών παραμένουν αδιαβάθμητες, και τη διαπερατότητα των σπουδών στις παραστατικές τέχνες με την πρόβλεψη ακαδημαϊκών διαδρόμων για αποφοίτους σχολών παραστατικών σχολών που επιθυμούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους».

Με κενά και ασάφειες η νέα ανακοίνωση της κυβέρνησης για τους καλλιτέχνες

Όλη μέρα χθες περιμέναν οι καλλιτέχνες τη ρύθμιση που είχε εξαγγείλει ότι θα καταθέσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μετά τη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους του καλλιτεχνικού κόσμου το πρωί της Κυριακής. Μόνο που η ρύθμιση αυτή ήταν τελικά σχέδιο ΚΥΑ και κατατέθηκε όχι πρωινές-μεσημεριανές ώρες, ώστε να τεθεί αμέσως σε διαβούλευση τόσο στη Βουλή, όσο και στους κλάδους των καλλιτεχνών, αλλά νωρίς το βράδυ. 

Η νέα αυτή ανακοίνωση που αφορά το ζήτημα που έχει προκύψει με τα πτυχία και το μισθολογικό καθεστώς των καλλιτεχνών εξαιτίας του Προεδρικού Διατάγματος 85 που προβλέπει την εξίσωση των πτυχίων των καλλιτεχνικών σχολών με απολυτήρια Λυκείου, φαίνεται ήδη εκ πρώτης όψεως γεμάτη ασάφειες και κενά και εξαντλείται σε μισθολογικά ζητήματα καθώς δεν δίνει ισοτίμηση με βαθμίδα τεχνολογικής εκπαίδευσης στο σύνολό της, ενώ τα ρίχνει για άλλη μία φορά στον ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ.

Οι αντιδράσεις των σωματείων των καλλιτεχνών, οι οποίοι έχουν ξεκαθαρίσει ότι θα συνεχίσουν τον δίκαιο αγώνα τους ενάντια στο Προεδρικό Διάταγμα που υποβαθμίζει τις σπουδές τους αναμένονται εντός της ημέρας, ώστε να ξεκαθαρίσουν ακόμα περισσότερο το τοπίο.

1η Ιουνίου θα συζητηθεί η αίτηση ακύρωσης του ΠΔ 85/2022 στο ΣτΕ για τα πτυχία των καλλιτεχνών

Η προσφυγή κατατέθηκε το πρωί της 17/2/2023 και παράλληλα, κατατέθηκε αίτηση προσδιορισμού δικασίμου κατά προτίμηση, ώστε να προτεροποιηθεί η συζήτηση της προσφυγής και να μην καθυστερήσει η απόφαση. Ορίστηκε η 1η Ιουνίου.

Δε θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ χρόνο οι καλλιτέχνες για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας - ΣτΕ - σχετικά με την προσφυγή που κατέθεσαν για την ακύρωση του ΠΔ 85/2022 το οποίο υποβαθμίζει τα πτυχία τους σε απολυτήρια Λυκείου.

Η προσφυγή κατατέθηκε το πρωί της Παρασκευής, 17/2/2923, και παράλληλα, κατατέθηκε αίτηση προσδιορισμού δικασίμου κατά προτίμηση, ώστε να προτεροποιηθεί η συζήτηση της προσφυγής και να μην καθυστερήσει η απόφαση. Ορίστηκε η 1η Ιουνίου.

Μέχρι και αυτή την ώρα, δεν έχει κατατεθεί η νομοθετική ρύθμιση που είχε εξαγγείλει ο πρωθυπουργός (έως το τέλος της εβδομάδας) και θα αποτελούσε λύση στα θέματα καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Εν αναμονή…

"Κηδεία" του Πολιτισμού: Απεργία και νέα πορεία των καλλιτεχνών - Ζητούν από το ΣτΕ ακύρωση του Π.Δ. 85/2022

"Κηδεία" του πολιτισμού: Απεργία και νέα πορεία των καλλιτεχνών με πένθιμα εμβατήρια! – Εμφανίζονται διστακτικοί με την εξαγγελία Μητσοτάκη και περιμένουν να δουν διατυπωμένη τη σχετική ρύθμιση προκειμένου να πάρουν τις αποφάσεις τους για τη συνέχιση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων.

Νέα κινητοποίηση και πορεία από το Συμβούλιο της Επικρατείας προς το Σύνταγμα πραγματοποίησαν οι καλλιτέχνες, στο πλαίσιο της 24ώρης απεργίας τους, με κύριο αίτημα την απόσυρση τό ΠΔ 85/2022 για τις ειδικότητες των εργαζομένων στην Τέχνη και τον Πολιτισμό.

Νωρίτερα, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος κατέθεσε αίτηση ακύρωσής του επίμαχου προεδρικού διατάγματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ πραγματοποίησε συμβολικά την «κηδεία» του Πολιτισμού.

Πορεία πραγματοποίησαν και στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της 24ώρης απεργίας των ηθοποιών σήμερα οι καλλιτέχνες. Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στις 12:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου.

 

Υπενθυμίζεται ότι οι καλλιτέχνες είχαν μέσα στην εβδομάδα συνάντηση στο Μαξίμου με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, τους υπουργούς Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη , Άκη Σκέρτσο και τον υφυπουργό Πολιτισμού Νικόλα Γιατρομανωλάκη.

Εξερχόμενοι από το Μαξίμου οι εκπρόσωποι των σωματείων και εκπαιδευτικών δραματικών σχολών εξέφρασαν επιφυλακτικότητα έως ότου λάβουν γραπτώς από το Μαξίμου όσα προέκυψαν από τις διαβουλεύσεις.

«Εάν υπάρχει σύγκλιση μένει να αποδειχτεί. Για εμάς δεν είναι θέμα παρεξήγησης, ότι δεν καταλάβαμε. Το θέμα είναι να καταλάβει και η απέναντι πλευρά ότι η παρεξήγηση είναι πρόβλημα. Δεν πρόκειται για παρεξήγηση νομικού ούτε λογοτεχνικού επιπέδου. Είναι προσβολή ηθική, αξιοπρέπειας και επαγγελματική που πρέπει να αποκατασταθεί έως το τέλος της εβδομάδας» δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΣΕΗ Άρης Λάσκος εξερχόμενος από το Μαξίμου.