Αποκάλυψη in.gr / Ζήτησαν για ανάλυση 19 μήνες μετά γνωστό βίντεο της τραγωδίας των Τεμπών

    Σύμφωνα με νεότερες διαρροές που προκαλούν προβληματισμό «το ΕΜΠ θα καλέσει εκπροσώπους των οικογενειών να είναι παρόντες σε …πείραμα με δοκιμαστική έκρηξη προκειμένου να εκλείπουν οι αμφιβολίες για την πυρόσφαιρα που προκάλεσε την έκρηξη».


Ένα όχι ιδιαίτερα ευκρινές βίντεο, διάρκειας περίπου τεσσάρων δευτερολέπτων από κάμερα στην περιοχή της Λεπτοκαρυάς το οποίο είχε προβληθεί από ΜΜΕ (αρχικά από τον τηλεοπτικό σταθμό STAR) από τα πρώτα εικοσιτετράωρα της σύγκρουσης των δύο τρένων αποστέλλουν για ανάλυση στα Εγκληματολογικά Εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. οι αρμόδιοι δικαστικοί λειτουργοί από την Λάρισα που ερευνούν την σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών στα τέλη Φεβρουαρίου του 2023.

Σε ένα βίντεο που περιέχει μακρινά πλάνα (σ.σ σχετικό φωτογραφικό υλικό παρουσιάζει το in ) της εμπορικής αμαξοστοιχίας που είχε ξεκινήσει από την Θεσσαλονίκη , όταν διέρχεται από την προαναφερόμενη περιοχή , λίγο πριν την μοιραία σύγκρουση της με την επιβατική αμαξοστοιχία στα Τέμπη.






Σε μία προσπάθεια να διευκρινισθεί αν η το εμπορικό τρένο μετέφερε παράνομα υλικά που μπορεί να σχετίζονται με την φονική έκρηξη και την δημιουργία πτυρόσφαιρας που ακολούθησε την σύγκρουση των δύο τρένων.

Με το οπτικό υλικό να μην φαίνεται –τουλάχιστον χωρίς επιστημονική επεξεργασία από ειδικούς – να αποσαφηνίζει κάτι τέτοιο.

Νέα αργοπορία στην έρευνα για τα αίτια της φονικής σύγκρουσης των Τεμπών

Σύμφωνα με νομικούς εκπροσώπους των οικογενειών των θυμάτων αλλά και πραγματογνώμονες η επιλογή αυτής της ανάλυσης με χρονική καθυστέρηση 1,5 χρόνου, ενός βίντεο που ήταν γνωστό εξ αρχής θα προκαλέσει νέα σημαντική αργοπορία στην έρευνα για τα ακριβή αίτια της φονικής σύγκρουσης αλλά και την φονική έκρηξη που την ακολούθησε.

Κι αυτό στην συνέχεια των αναφορών συγγενών των θυμάτων για «τρυκ καθυστέρησης και παρελκυστικές τακτικές» στην διερεύνηση της υπόθεσης που είχε καταγραφεί σε σχετικό ρεπορτάζ του in και του «Βήματος της Κυριακής» πριν από 15 ημέρες .

Με συγγενείς των θυμάτων να ανέφεραν τότε ότι «αντίθετα με τους ισχυρισμούς που έχουν διατυπωθεί ότι η κυβέρνηση ή οι κρατικοί φορείς βιάζονται να κλείσει η υπόθεση, εμείς πιστεύουμε ότι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Κι αυτό προκειμένου να μεταφερθεί το όποιο πολιτικό κόστος ή κι άλλες επιπτώσεις από τη δίκη ή την απόφαση για την τραγωδία των Τεμπών στο απώτερο μέλλον. Κι έτσι το κλείσιμο της δικογραφίας και η έναρξη της δίκης με τουλάχιστον 50-60 κατηγορουμένους να παραπέμπεται στις… καλένδες».

Σημειώνεται ότι και σε πρόσφατη σφυγμομέτρηση το 75% των πολιτών δηλώνει ότι υπάρχει περίεργη καθυστέρηση στην διερεύνηση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αρχικά οι δικαστικοί λειτουργοί που ερεύνησαν την τραγωδία των Τεμπών δεν ζητήσαν το οπτικό υλικό κι όλα τα δεδομένα της κίνησης της εμπορικής αμαξοστοιχίας από τον χώρο φόρτωσης της στην Θεσσαλονίκη μέχρι το σημείο της πολύνεκρης σύγκρουσης.

Αυτό συνέβη με καθυστέρηση αρκετών εβδομάδων μετά από αιτήματα-υποδείξεις των συγγενών των θυμάτων κι ενώ ήδη οι καταγραφές της διέλευσης του τρένου είχαν «καλυφθεί» -αλλοιωθεί από μεταγενέστερες εγγραφές του συστήματος καμερών.

Αυτές οι καταγραφές που συγκεντρώθηκαν με καθυστέρηση κι αποτυπώνονταν σε 14 ψηφιακούς δίσκους εστάλησαν σε εξειδικευμένα εργαστήρια στην Μ Βρετανία κι ακολούθως στην Διεύθυνση Εγκληματολογικών Εργαστηρίων της ΕΛ.ΑΣ. τα αποτελέσματα των οποίων εστάλησαν προ μίας εβδομάδας στους δικαστικούς λειτουργούς. 

Νέος χρονοβόρος κύκλος εξέτασης του βίντεο της Λεπτοκαρυάς

Όμως τώρα αποφασίζεται να αρχίσει νέος χρονοβόρος κύκλος εξέτασης και του «βίντεο της Λεπτοκαρυάς» που είχε δημοσιοποιηθεί από τις αρχές Μαρτίου του 2023.

Επιπλέον όπως είχε δηλώσει στο ρεπορτάζ του «Βήματος» και του in o δικηγόρος κ. Αντώνης Ψαρόπουλος, πατέρας της Μάρθης που σκοτώθηκε στα Τέμπη και εκπρόσωπος δεκάδων οικογενειών, λέει ότι «το πλέον σαφές δείγμα αυτής της κωλυσιεργίας είναι η οκτάμηνη δυσεξήγητη καθυστέρηση σε πόρισμα καθηγητών της Σχολής Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.

To ΕΜΠ είχε κληθεί τον Μάρτιο του 2024 από τις δικαστικές αρχές να συντάξει ένα σαφές πόρισμα για τα αιτία που προκάλεσαν την πυρόσφαιρα, που ακολούθησε τη σύγκρουση των τρένων και η οποία φαίνεται να προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον 5-7 ατόμων που είχαν εγκλωβισθεί στα συντρίμμια.

Νέος κύκλος ερευνών – Τι ζήτησε το ΕΜΠ

Όμως οκτώ μήνες αργότερα όχι μόνο δεν έχει υπάρξει κάποιο διευκρινιστικό έγγραφο αλλά το ΕΜΠ ζήτησε με πρόσφατα έγγραφά του να κάνει νέο κύκλο ερευνών και να του προσκομισθούν υλικά που φαίνεται να τα είχε από την πρώτη στιγμή».

Σύμφωνα με νεότερες διαρροές που προκαλούν προβληματισμό «το ΕΜΠ θα καλέσει εκπροσώπους των οικογενειών να είναι παρόντες σε …πείραμα με δοκιμαστική έκρηξη προκειμένου να εκλείπουν οι αμφιβολίες για την πυρόσφαιρα που προκάλεσε την έκρηξη».

Τέλος συγγενείς των θυμάτων σημείωναν ότι «την τακτική αργοπορίας στην εν λόγω έρευνα υποβοηθούν κι ορισμένες μεμονωμένες πραγματογνωμοσύνες με αμφισβητούμενα στοιχεία , που οδηγούν σε δικαστικές επιλογές για ενδελεχή διερεύνηση τους, χωρίς ουσιαστικό νόημα.

Μία τέτοια πραγματογνωμοσύνη συνέδεε αστήρικτα την εν λόγω μοιραία έκρηξη με ύποπτο υλικό που μετέφερε κάποιο «χαμένο» βαγόνι της εμπορικής αμαξοστοιχίας.

Έτσι ανατέθηκε από τις δικαστικές αρχές σχετική, άσκοπη έρευνα σε μεταλλειολόγο που αποφάνθηκε μετά από εβδομάδες ότι κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται προκαλώντας βεβαίως νέα χρονοτριβή χωρίς λόγο…»
πηγές: in.gr / ertopen.com

Έκκληση Στέλλας Κυριακίδου και Γιάνεζ Λενάρτσιτς για παροχή επείγουσας ιατρικής βοήθειας στον Λίβανο

     Οι επίτροποι της ΕΕ, Στέλλα Κυριακίδου και Γιάνεζ Λενάρτσιτς (φωτο) κάλεσαν τα κράτη μέλη να "δράσουν γρήγορα και συντονισμένα", καλώντας τους υπουργούς Υγείας και τις αρχές πολιτικής προστασίας "να προσφέρουν επειγόντως περαιτέρω ιατρική βοήθεια στον Λίβανο".


Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάλεσε τα κράτη μέλη της να ανταποκριθούν στο αίτημα του Λιβάνου για ιατρικό εξοπλισμό και φάρμακα μετά την ισραηλινή χερσαία επιχείρηση στο νότιο τμήμα της χώρας.

Η Επίτροπος Υγείας της ΕΕ Στέλλα Κυριακίδου και ο Επίτροπος Διαχείρισης Κρίσεων Γιάνεζ Λενάρτσιτς κάλεσαν τα κράτη μέλη της ΕΕ να παράσχουν ιατρική βοήθεια στον Λίβανο, σε επιστολή που απευθύνεται στα κράτη μέλη και η οποία περιήλθε στην κατοχή του Euronews.

Στην επιστολή γίνεται λόγος για "τις συνεχιζόμενες εχθροπραξίες, οι οποίες έχουν επιβαρύνει σοβαρά τις ιατρικές υπηρεσίες στο Λίβανο". Από τις 30 Σεπτεμβρίου, οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF) έχουν εξαπολύσει χερσαία επιχείρηση στο νότιο Λίβανο, με στόχο την υποστηριζόμενη από το Ιράν μαχητική οργάνωση Χεζμπολάχ.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έλαβε επίσημο αίτημα για βοήθεια από τις λιβανικές αρχές, υπογραμμίζοντας την επείγουσα ανάγκη για ζωτικής σημασίας ιατρικές προμήθειες, ενημερώνει η επιστολή.

Το αίτημα αυτό εξετάζεται μέσω του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ που δημιουργήθηκε το 2001, ο οποίος έχει ενισχύσει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ και 10 άλλων χωρών που συμμετέχουν για τη βελτίωση της πρόληψης και της αντιμετώπισης καταστροφών.

Παρόλο που ο Λίβανος δεν είναι μέλος του μηχανισμού, οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο, καθώς και οργανισμοί του ΟΗΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί μπορούν να ζητήσουν βοήθεια από την ΕΕ και τους 10 εταίρους σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

Στην επιστολή τονίζεται ότι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης του Λιβάνου δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει τον αυξανόμενο αριθμό θυμάτων, με πολλούς ασθενείς να χρειάζονται επειγόντως εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη που δεν είναι πλέον διαθέσιμη λόγω της καταστροφής των υποδομών υγειονομικής περίθαλψης.

Οι επίτροποι της ΕΕ κάλεσαν τα κράτη μέλη να "δράσουν γρήγορα και συντονισμένα", καλώντας τους υπουργούς Υγείας και τις αρχές πολιτικής προστασίας "να προσφέρουν επειγόντως περαιτέρω ιατρική βοήθεια στον Λίβανο".

Η βοήθεια πρέπει να συντονίζεται μέσω των εθνικών αρχών πολιτικής προστασίας και να κατευθύνεται στο Κέντρο Συντονισμού Αντιμετώπισης Έκτακτης Ανάγκης (ERCC), το επιχειρησιακό κέντρο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της ΕΕ.

Από την ίδρυσή του, ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας της ΕΕ έχει ανταποκριθεί σε πάνω από 700 αιτήματα για βοήθεια σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μόνο το 2023 ενεργοποιήθηκε 66 φορές, ανταποκρινόμενος σε κρίσεις όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι πυρκαγιές στην Ευρώπη και οι σεισμοί στη Συρία και την Τουρκία.

Ελληνικό Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Φτώχειας / ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ στην Ελλάδα 2024

     Το Ελληνικό Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Φτώχειας παρουσιάζει την "Ετήσια Έκθεση για τη Φτώχεια 2024", φέρνοντας στο φως κρίσιμα δεδομένα για τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα.


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 22 Οκτωβρίου 2024


ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ στην Ελλάδα 2024

Το Ελληνικό Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Φτώχειας παρουσιάζει την Ετήσια Έκθεση για τη Φτώχεια 2024, φέρνοντας στο φως κρίσιμα δεδομένα για τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα.

Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ - που θέλουν το 26,1% του πληθυσμού, δηλαδή πάνω από 1 στους 4 Έλληνες και Ελληνίδες, να κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό και τα οποία φέρνουν την Ελλάδα και πάλι στις τελευταίες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ποσοστά 5-6 μονάδες υψηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο - συμπληρώνουν η Έρευνα Πεδίου του Δικτύου, η Έκθεση των Ανθρώπων που Βιώνουν Φτώχεια 2024, η αξιολόγηση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, η μελέτη του συστήματος Κοινωνικής Προστασίας στη χώρα και η συγκεκριμένη μελέτη για τη φτώχεια στα ελληνικά νοικοκυριά με έμφαση στις οικογένειες με παιδιά.

Βασικά Ευρήματα της Έκθεσης

Οι Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών που συνέβαλαν στην έκθεση ανέδειξαν ως κύρια προβλήματα την ακρίβεια, την ανεπαρκή στέγαση, την ελλιπή πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και τα αυξανόμενα προβλήματα ψυχικής υγείας. Η φτώχεια δεν αφορά πλέον μόνο τις ευάλωτες ομάδες, αλλά επηρεάζει ευρύτερα την κοινωνία, κάτι που καθιστά αναγκαία μια συνολική αναθεώρηση της στρατηγικής για την εξάλειψή της.

«Δεν σκέφτομαι για αύριο, να έχουμε σήμερα να φάμε κατάλαβες; Το αύριο το αφήνω… να είμαι μόνη μου δεν πειράζει, με τα παιδιά είναι πολύ δύσκολο. Με αγχώνει πάρα πολύ» Έκθεση Ανθρώπων που Βιώνουν Φτώχεια, 2024

Προτάσεις Πολιτικής

Το Ελληνικό Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Φτώχειας προτείνει σειρά μέτρων για την άμεση ανακούφιση των ευάλωτων ομάδων και τη μακροπρόθεσμη μείωση της φτώχειας. Καλούνται οι αρμόδιοι φορείς να δώσουν προτεραιότητα στη στεγαστική επισφάλεια, την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και την αντιμετώπιση των εμποδίων στη λήψη επιδομάτων.

Σε δεύτερο χρόνο, και δεδομένου ότι η φτώχεια πλέον δεν αφορά μόνο τις ευάλωτες ομάδες , το Δίκτυο προτείνει δικαιότερη φορολογική πολιτική και αναδιανομή εισοδημάτων με σκοπό να φτάσουμε τελικά στη μείωση των ανισοτήτων.

Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Δίκτυο ζητά την εξαίρεση των δαπανών για την καταπολέμηση της φτώχειας από τους δημοσιονομικούς κανόνες, όπως έγινε με τις εξοπλιστικές δαπάνες το 2024 και τον ορισμό Επιτρόπου για την εξάλειψη της φτώχειας.

Ακολουθεί η Έκθεση του Ελληνικού Δικτύου για την Καταπολέμηση της Φτώχειας


Προκόπης Παυλόπουλος: Οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις δίκαιης και βιώσιμης επίλυσης του Κυπριακού

 

     Η ομιλία του τέως Πρόεδρου της Δημοκρατίας, Ακαδημαϊκού και Επίτιμου Καθηγητή της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Προκόπη Παυλόπουλο με θέμα: «Οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις δίκαιης και βιώσιμης επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος κατά το Διεθνές Δίκαιο και κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο».    


Σε ομιλία του, κατά την εκδήλωση επίσημης διαμαρτυρίας προς την Διεθνή Κοινότητα και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα πενήντα χρόνια τουρκικής κατοχής μέρους του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, που οργάνωσε η Ακαδημία Αθηνών, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ακαδημαϊκός και Επίτιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Προκόπης Παυλόπουλος ανέπτυξε το θέμα: «Οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις δίκαιης και βιώσιμης επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος κατά το Διεθνές Δίκαιο και κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο». Στο πλαίσιο της ομιλίας του επισήμανε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Τους τελευταίους ιδίως μήνες, και παρά την συνεχιζόμενη -ή και εντεινόμενη ενίοτε- προκλητική αδιαλλαξία της Τουρκίας, γίνεται και πάλι λόγος για την ανάγκη της όσο το δυνατό ταχύτερης επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος. Κάτι το οποίο, όπως προκύπτει και από σχετικές πρόσφατες δηλώσεις, αποδέχονται οι Κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου -αποφασισμένες μάλιστα να κινηθούν εν προκειμένω με τον απαιτούμενο «ρεαλισμό» μπροστά στον «άτεγκτο» έως απροκαλύπτως κυνικό κόσμο των Διεθνών Σχέσεων- ενώ «ωθούν» προς την ως άνω κατεύθυνση τόσον ο ΟΗΕ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μολονότι έχουν «βιώσει» και έχουν επανειλημμένως καταδικάσει, δυστυχώς όμως χωρίς την απαιτούμενη αυστηρότητα και μάλιστα δίχως ίχνος αποτελεσματικών κυρώσεων, την όλη τουρκική στάση μετά το 1974.

Α. Η τακτική αυτή των Κυβερνήσεων Ελλάδας και Κύπρου πρέπει ν’ αξιολογηθεί ως κατ’ αρχήν ορθή, αφού η «μη λύση» του Κυπριακού Ζητήματος όχι μόνο δεν συνιστά «λύση» του, αλλά καθιστά ολοένα και πιο επισφαλή -κατ’ επιεική δε θεώρηση- την κατάσταση που δημιούργησε η πάνω από πενήντα χρόνια κατοχή του ενός τρίτου της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, ύστερα από την βάρβαρη εισβολή της στην Μαρτυρική Κύπρο το 1974. Πλην όμως, και όπως είναι ευνόητο, η επίτευξη λύσης του Κυπριακού Ζητήματος είναι νοητή και αποδεκτή μόνον εφόσον είναι δίκαιη και βιώσιμη. Γεγονός που σημαίνει περαιτέρω ότι η λύση αυτή είναι νοητή και αποδεκτή μόνον εφόσον υπηρετεί, τουλάχιστον ως προς τα σχετικά βασικά ρυθμιστικά της στοιχεία, «αξιοπρεπώς» -και όχι κατ’ επίφαση, υπό το κράτος απαράδεκτων συμβιβασμών ή και εκβιασμών από συγκεκριμένες πλευρές- την Διεθνή Νομιμότητα και την Ευρωπαϊκή Νομιμότητα αλλά και την «βιωσιμότητα» της Κυπριακής Δημοκρατίας ως Κράτους-Μέλους της Διεθνούς Κοινότητας, κυρίως δε ως πλήρους Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του «σκληρού πυρήνα» της, της Ευρωζώνης. Διότι το αντίθετο οδηγεί, αναποδράστως, σ’ επικίνδυνες ατραπούς ακόμη πιο επώδυνης θεσμικής και πολιτικής αποδυνάμωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, και στο πλαίσιο της Διεθνούς Κοινότητας αλλά και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ζήτημα τούτο απαιτεί τόσο «επιμελέστερη» προετοιμασία, με την ανάλογη προσοχή και προνοητικότητα, όσο η Τουρκία έχει καταστήσει -με περισσό θράσος που, δυστυχώς, το ενισχύει η προεκτεθείσα θλιβερή Διεθνής, ακόμη και Ευρωπαϊκή σε ορισμένες περιπτώσεις, ανοχή προς αυτή- σαφές πως ως αρχή «λύσης» του Κυπριακού Ζητήματος δεν αποδέχεται, κατ’ ουδένα τρόπο, το στοιχειώδες κατά το Διεθνές Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, όπως θα επεξηγηθεί στην συνέχεια, πρότυπο του Ομοσπονδιακού Κράτους. Και κάνει λόγο, ευθέως, για δύο Κράτη, ή το πολύ για έναν τύπο Συνομοσπονδιακού Κράτους στην βάση μιας εξαιρετικά χαλαρής συνομοσπονδίας, η οποία μάλιστα δεν ανταποκρίνεται καν στα δεδομένα μιας πραγματικής διζωνικής-δικοινοτικής κρατικής και πολιτειακής οντότητας.

Β. Υπό το πνεύμα αυτό είναι προφανές πως δεν μπορεί -ορθότερα δε δεν είναι επιτρεπτό- ν’ αρχίσει οιαδήποτε συζήτηση για το Κυπριακό Ζήτημα, αν προηγουμένως η Τουρκία δεν αφήσει κατά μέρος τέτοιες παράλογες και προκλητικώς μαξιμαλιστικές θέσεις και προτάσεις, πλήρως αντίθετες προς το Διεθνές Δίκαιο και ιδίως προς το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Αν γίνει, από Ελληνικής και Κυπριακής πλευράς, το λάθος να υποτιμηθεί ο κίνδυνος της έναρξης διαλόγου για το Κυπριακό Ζήτημα δίχως μιαν ουσιώδη υποχώρηση της Τουρκίας από τις κατά τ’ ανωτέρω ακραίες θέσεις της, τότε ο «διάλογος» με την τουρκική πλευρά μας οδηγεί στην διακινδύνευση να υποχωρήσουμε μοιραίως εμείς, έστω και κατά ένα μέρος, στους απαράδεκτους τουρκικούς εκβιασμούς και στο ενδεχόμενο πλήρους ευτελισμού του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Δικαίου σε ό,τι αφορά το μέλλον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επιπροσθέτως, ας μην ξεχνάμε ότι αυτή είναι πάντοτε η «προσφιλής» τακτική της Τουρκίας όταν επιχειρεί να προωθήσει και τις πιο αδιανόητες «διεκδικήσεις» της έναντι του Ελληνισμού εν γένει, στηριζόμενη με πρόδηλο διεθνές θράσος στην παγίωση των «τετελεσμένων» εφόσον διαπιστώσει τάσεις δισταγμών, ανοχής και υποχωρητικότητας από τις Κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου. Και κατά τούτο πρέπει να έχουμε διαρκώς κατά νου ότι στις σχέσεις μας με την Τουρκία, ακόμη και όταν αυτή δείχνει προς εμάς «αγαθές προθέσεις», ισχύει στο ακέραιο το «timeo Danaos et dona ferentes». Το ίδιο δε ισχύει –ή πρέπει να ισχύει- προφανώς και για την Διεθνή Κοινότητα και τον ΟΗΕ και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με δεδομένο ότι έχουν βιώσει και υποστεί, σε σειρά περιπτώσεων κατά το απώτερο αλλά και το πρόσφατο παρελθόν, την ιταμή στάση της Τουρκίας αναφορικά με την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.

Ι. Τα κανονιστικά δεδομένα του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Δικαίου

Όπως λοιπόν συνάγεται ευχερώς από τα προεκτεθέντα, ασφαλείς «δείκτες πορείας» για την δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού Ζητήματος είναι, και μάλιστα αποκλειστικώς, πρώτον, το Διεθνές Δίκαιο. Kαι, δεύτερον, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Mε την πρόσθετη επισήμανση ότι το Διεθνές Δίκαιο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως οντότητα με αυτοτελή νομική προσωπικότητα, είναι πλήρες μέλος της Διεθνούς Κοινότητας, αρχής γενομένης από τον ΟΗΕ.

Α. Το Διεθνές Δίκαιο

Το Διεθνές Δίκαιο προσδιορίζει τις κατ’ ελάχιστο προϋποθέσεις επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος με πλειάδα ρυθμίσεων.
  • Στις ρυθμίσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται, οπωσδήποτε, και τα κάθε είδους κανονιστικού περιεχομένου Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας τα οποία είναι, και μάλιστα κατ’ επανάληψη και ποικιλοτρόπως, απεριφράστως καταδικαστικά για την Τουρκία ήδη από το 1974, όταν και συντελέσθηκε η βάρβαρη εισβολή στην Επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υπενθυμίζεται, ότι τα πιο κρίσιμα εν προκειμένω Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας υπήρξαν -και παραμένουν- προεχόντως τα εξής:
α) Πριν απ’ όλα το αρχικό, βασικό, Ψήφισμα της 20.7.1974 αρ. 353/1974, για την απερίφραστη καταδίκη της τουρκικής εισβολής και για την έκκληση-απόφαση πλήρους σεβασμού της Ανεξαρτησίας, της Κυριαρχίας και της Εδαφικής Ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το Ψήφισμα αυτό επαναβεβαιώθηκε και συμπληρώθηκε επί το αυστηρότερο -ιδίως λόγω της συνέχισης και επέκτασης της τουρκικής εισβολής το 1974, της επίδειξης προκλητικής αδιαλλαξίας εκ μέρους της Τουρκίας και της από ανθρωπιστική έποψη θλιβερής κατάστασης των προσφύγων- με τα διαδοχικά Ψηφίσματα της 23.7.1974, αρ. 354/1974, 1.8.1974, αρ. 355/1974, 14.8.1974, αρ. 357/1974, 15.8.1974, αρ. 358/1974, 15.8.1974, αρ. 359/1974, 16.8.1974, αρ. 360/1974, 30.8.1974, αρ. 361/1974 και 13.12.1974, αρ. 364/1974.

β) Και ύστερα το, καθοριστικής σημασίας για την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος κατά τρόπο σύμφωνο με το Διεθνές Δίκαιο, Ψήφισμα της 12.3.1975 αρ. 367/1975, με το οποίο καταδικάσθηκε, επίσης απεριφράστως, και θεωρήθηκε παντελώς ανυπόστατη η μονομερής, από πλευράς Τουρκίας, απόφαση της 13.2.1975 για την δημιουργία του διεθνώς πλήρως απομονωμένου έκτοτε ψευδοκράτους της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου». Σημειωτέον, ότι το ως άνω Ψήφισμα συμπληρώθηκε, ειδικώς ως προς τους κατά το Διεθνές Δίκαιο επιβεβλημένους όρους επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος, με τα Ψηφίσματα της 18.11.1983, αρ. 541/1983, 11.5.1984, αρ. 550/1984, 12.3.1990, αρ. 649/1990, 10.4.1992, αρ. 750/1992, 25.11.1992, αρ. 789/1992 και 29.6.1999, αρ. 1251/1999. Συγκεκριμένα δε με τα τελευταία αυτά Ψηφίσματα έγινε -και έκτοτε γίνεται παγίως- δεκτό ότι η σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο λύση του Κυπριακού Ζητήματος προϋποθέτει, κατ’ ελάχιστο, πως η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να είναι, δίχως άλλους όρους και προϋποθέσεις, Ανεξάρτητο Κράτος, με μία και μόνη Κυριαρχία, μία και μόνη Διεθνή Προσωπικότητα και μία και μόνη Ιθαγένεια, οργανωμένο πολιτειακώς υπό την μορφή Δικοινοτικής και Διζωνικής Ομοσπονδίας -άρα αποκλειομένου, οιονεί εξ ορισμού, του Συνομοσπονδιακού Κράτους- ενώ συνακόλουθα απορρίπτεται, και μάλιστα κατηγορηματικώς, κάθε «προοπτική» διχοτόμησης ή απόσχισης.
  • Περαιτέρω, για την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος βαρύνουσα είναι η σημασία των ρυθμίσεων της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Κυρίως δε των ρυθμίσεών της αναφορικά με την stricto sensu Κυριαρχία και με τα επιμέρους Κυριαρχικά Δικαιώματα των Κρατών-Μελών της Διεθνούς Κοινότητας και του ΟΗΕ.

α) Σύμβασης, η οποία καταρτίσθηκε το 1982 -ως «Σύμβαση του Montego Bay»- και άρχισε να ισχύει από το 1994. Και Σύμβασης στην οποία έχει προσχωρήσει αυτοτελώς -ήτοι ως νομικό πρόσωπο πέραν των νομικών προσώπων των Κρατών-Μελών της- η Ευρωπαϊκή Ένωση από το 1998. Γεγονός που σημαίνει πως η Σύμβαση αυτή αποτελεί έκτοτε και αναπόσπαστο μέρος του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, το οποίο αυτονοήτως δεσμεύει πέραν της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλα τα Κράτη-Μέλη της. Πρέπει δε να δεσμεύει, σύμφωνα με τα Κριτήρια της Κοπεγχάγης του 1993 και της Μαδρίτης του 1995 όπως διαρκώς επικαιροποιούνται, και τα υποψήφια προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση Κράτη, όπως π.χ. η Τουρκία, κατά τις διατάξεις των άρθρων 6 παρ.1 και 49 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ).

β) Ανεξαρτήτως τούτου, και σύμφωνα με την νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, η προμνημονευόμενη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας δεσμεύει και Κράτη, τα οποία δεν έχουν προσχωρήσει σε αυτή -όπως και η Τουρκία- διότι, λόγω του ότι εν πάση περιπτώσει έχει προσχωρήσει σε αυτή ικανός αριθμός Κρατών-Μελών της Διεθνούς Κοινότητας, παράγει πλέον γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, δεσμευτικούς οιονεί erga omnes. Δηλαδή ακόμη και για τα Κράτη-Μέλη της Διεθνούς Κοινότητας που δεν την έχουν γραπτώς αποδεχθεί. Αυτό ισχύει τόσο περισσότερο για την Τουρκία όσο, καθώς η αντιφατική και προκλητική εξωτερική πολιτική της το αποδεικνύει, αποδέχεται την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας «κατά το δοκούν», όπως προκύπτει προδήλως και από την υπογραφή μεταξύ αυτής και της τότε φερόμενης ως Κυβέρνησης της Λιβύης του νομικώς παντελώς ανυπόστατου «τουρκολιβυκού μνημονίου», του 2019. Επισημαίνεται -προκειμένου να το προβάλλουμε αδιαλείπτως διεθνώς, κάτι το οποίο δυστυχώς δεν συμβαίνει με την απαιτούμενη σταθερότητα και «καθαρότητα»- ότι το νομικώς παντελώς ανυπόστατο του «τουρκολιβυκού μνημονίου» έχει ρητώς αποδεχθεί η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με την σαφή απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου 2019. Η δε «πρωτοκόλληση» του «μνημονίου» τούτου από τον ΟΗΕ το 2020 ουδένα νομικό κύρος προσθέτει ή διασφαλίζει σε αυτό αφού, όπως έχει αποδείξει η σχετική πρακτική τέτοιων «πρωτοκολλήσεων» διεθνών κειμένων, πρόκειται για καθαρώς τυπική διαδικασία που ουδόλως σχετίζεται με την αναγνώριση της «κανονιστικής δυναμικής» των ποικιλόμορφων ως άνω κειμένων.

Β. Το Ευρωπαϊκό Δίκαιο

Πολύ περισσότερο βαρύνουσα όμως για την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος είναι η σημασία και η επιρροή του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Και τούτο διότι, όπως ήδη τονίσθηκε, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι πλήρες Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του «σκληρού πυρήνα» της, της Ευρωζώνης. Κατά τούτο δεν νοείται δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού Ζητήματος αν αυτή δεν είναι πλήρως σύμφωνη με το σύνολο του Ευρωπαϊκού Δικαίου, πρωτίστως δε με τις θεμελιώδεις θεσμικές συντεταγμένες του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου. Το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, κατ’ εξοχήν μέσω της θεμελιώδους για την θεσμική υπόσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), θέτει τις ακόλουθες προϋποθέσεις ως προς την νομική και θεσμική υπόσταση ενός Κράτους, προκειμένου να είναι σε θέση ν’ αποτελέσει, με την απαραίτητη αποτελεσματικότητα και διάρκεια, Κράτος-Μέλος της. Δηλαδή έτσι ώστε η συμμετοχή του στο Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα να μην υπονομεύει, de jure και de facto, την θεσμική και πολιτική συνοχή και προοπτική του, αρχής γενομένης από την συνεχή και αποτελεσματική εφαρμογή στην πράξη όλων, ανεξαιρέτως, των κανόνων της Ευρωπαϊκής Έννομης Τάξης.

  • Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1-12 της ΣΕΕ, το Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να έχει μία και μόνη Νομική Προσωπικότητα διεθνώς. Αυτό προκύπτει π.χ. κυρίως από τις διατάξεις του άρθρου 5 της ΣΕΕ, ως προς τον καταμερισμό αρμοδιοτήτων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Κρατών-Μελών της. Καθώς και από τις διατάξεις του άρθρου 10 παρ. 2 της ΣΕΕ, ως προς την εκπροσώπηση του Κράτους-Μέλους στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Διότι, όπως είναι ευνόητο, ένας τέτοιος καταμερισμός αρμοδιοτήτων καθώς και μια τέτοια εκπροσώπηση προϋποθέτουν Κράτος-Μέλος, το οποίο είναι σε θέση ν’ ανταποκριθεί πλήρως ως προς όλα αυτά τα κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο καθήκοντα κατά κύριο λόγο σε ό,τι αφορά την ολοκληρωμένη και αποτελεσματική «απορρόφηση» του συνόλου του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου.
  • Από την προμνημονευόμενη προϋπόθεση της μίας και μόνης Νομικής Προσωπικότητας διεθνώς απορρέει, αυτοθρόως, και η προϋπόθεση της μίας και μόνης Ιθαγένειας. Πολλώ μάλλον όταν διεθνώς δεν υφίσταται παράδειγμα Κράτους με μία νομική προσωπικότητα διεθνώς που αναγνωρίζει εντός αυτού περισσότερες της μίας ιθαγένειες. Δεν πρέπει δε να υποτιμάται το γεγονός ότι η αναγνώριση περισσότερων της μίας ιθαγενειών «ανοίγει», και δη «διάπλατα», τον δρόμο για την αναγνώριση και περισσότερων του ενός Κρατών ή και για την επιβολή ενός πολιτειακού καθεστώτος χαλαρής συνομοσπονδίας. Καθεστώτος το οποίο, όπως θα επεξηγηθεί στην συνέχεια, δεν μπορεί να ισχύσει για την Κυπριακή Δημοκρατία κατά το Διεθνές Δίκαιο, και κατ’ εξοχήν κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
  • Το Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι Κυρίαρχο, όπως συνάγεται ευχερώς ιδίως από τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 2 της ΣΕΕ. Τα ουσιώδη συστατικά στοιχεία («essentialia negotii») της εσωτερικής και της εξωτερικής Κυριαρχίας ενός Κράτους -κατά βάση ως της ικανότητας της αυτοδύναμης επιβολής της εξουσίας του χωρίς να περιορίζεται από άλλη βούληση- είναι κοινώς γνωστά με βάση τους κανόνες του Συνταγματικού Δικαίου διεθνώς. Επομένως, στο σημείο αυτό αρκεί η ειδικότερη αναφορά στις προϋποθέσεις που καθιερώνουν οι ως άνω ρυθμίσεις της ΣΕΕ:

α) Κατά πρώτο λόγο το Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές της ΣΕΕ, πρέπει να είναι σε θέση να διασφαλίσει τις θεμελιώδεις λειτουργίες του. Ιδίως δε την διασφάλιση της Εδαφικής Ακεραιότητας, την διασφάλιση της Δημόσιας Τάξης και την προστασία της Εθνικής Ασφάλειας. Αφού στην αντίθετη περίπτωση η Κυριαρχία καθίσταται, άνευ άλλου τινός, «γράμμα κενό περιεχομένου» intra και extra muros. Κάτι το οποίο καθιστά αδύνατη την αποτελεσματική λειτουργία του Κράτους-Μέλους και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, συνακόλουθα δε «υπονομευτική» για την δομή και την λειτουργία της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

β) Άρα Κράτος ικανό ν’ ασκήσει, στο ακέραιο, τα κατά το Διεθνές Δίκαιο δικαιώματα της stricto sensu Κυριαρχίας του καθώς και όλα τα εντεύθεν επιμέρους Κυριαρχικά του Δικαιώματα. Πρόκειται, προεχόντως, για το προμνημονευόμενο Δίκαιο της Θάλασσας, κατά την σχετική Σύμβαση του ΟΗΕ (UNCLOS) -«Σύμβαση του Montego Bay», του 1982- η οποία, κατά τα προεκτεθέντα, ισχύει από το 1994.

γ)
Ειδικότερα, μεταξύ άλλων το Δίκαιο της Θάλασσας καθορίζει από την μια πλευρά τον θεσμικό πυρήνα της stricto sensu Κυριαρχίας του κάθε Κράτους-Μέλους της Διεθνούς Κοινότητας, η οποία ασκείται πλήρως πέραν της Ηπειρωτικής Επικράτειας και στα Χωρικά Ύδατα ή Χωρική Θάλασσα -δηλαδή στην Αιγιαλίτιδα Ζώνη- πρωτίστως κατά τις διατάξεις των άρθρων 2 επ. της Σύμβασης αυτής του ΟΗΕ. Και, από την άλλη πλευρά, τον θεσμικό πυρήνα της lato sensu Κυριαρχίας, η οποία συμπεριλαμβάνει όλα τα επιμέρους αναγνωρισμένα από το Διεθνές Δίκαιο Κυριαρχικά Δικαιώματα κάθε Κράτους. Κατά βάση δε τα Κυριαρχικά Δικαιώματα τα σχετικά με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 55 επ. της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και με την Υφαλοκρηπίδα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 76 επ. της ίδιας Σύμβασης.

  • Το Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να οργανώνεται στην βάση των θεσμικοπολιτικών «συντεταγμένων» της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, αφού κατά το άρθρο 10 παρ.1 της ΣΕΕ η όλη δομή και λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεμελιώνεται στην Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία. Υπό τα δεδομένα αυτά δεν νοείται και Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο δεν στηρίζεται, ουσιαστικώς και στην πράξη, στο όλο θεσμικοπολιτικό πλαίσιο της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Τούτο επιβάλλει, συνακόλουθα, εκ μέρους του Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

α) Πλήρη σεβασμό της αρχής της Διάκρισης των Εξουσιών και των βασικών θεσμικών συνιστωσών του Κράτους Δικαίου, όπως άλλωστε συμβαίνει και με την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως το ρυθμιστικό πεδίο του άρθρου 2 της ΣΕΕ. Και ως προς την αρχή της Διάκρισης των Εξουσιών διευκρινίζεται ότι αυτή, μεταξύ άλλων, αφενός επιτρέπει την «διασταύρωσή» τους μόνο στο μέτρο που το προβλέπει με τους ειδικότερους επιμέρους κανόνες δικαίου το δημοκρατικώς θεσπισμένο Σύνταγμα. Και, αφετέρου, δεν ανέχεται «εκπτώσεις» κατά κύριο λόγο σε ό,τι αφορά την λειτουργία του κυρωτικού μηχανισμού της Δικαστικής Εξουσίας, υπό το καθεστώς των εγγυήσεων της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των δικαστών που την στελεχώνουν. Ως προς δε το Κράτος Δικαίου, είναι προφανές ότι το θεσμικό του «οπλοστάσιο» επιβάλλει, οπωσδήποτε, και την ύπαρξη επαρκών κυρωτικών μηχανισμών για κάθε παραβίαση της Αρχής της Νομιμότητας από τα κρατικά όργανα, με «προεξάρχοντα» τον κατά τ’ ανωτέρω μηχανισμό της Δικαστικής Εξουσίας.

β) Και πλήρη σεβασμό όλων, ανεξαιρέτως, των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπως και πάλι συμβαίνει άλλωστε και για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά τις διατάξεις του ως άνω άρθρου 2 και του άρθρου 6 της ΣΕΕ. Ας σημειωθεί, ότι μια τέτοια προϋπόθεση είναι τόσο περισσότερο «συνυφασμένη» με την Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, όσο κατά την ιστορική της διαδρομή αυτή εμπεδώθηκε, από θεσμική και πολιτική έποψη, ως «καθεστώς» εγγύησης της Ελευθερίας, υφ’ όλες της τις εκφάνσεις -και προεχόντως υπό την έκφανση της ακώλυτης άσκησης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου- σύμφωνα με την εξίσου θεμελιώδη για το σύγχρονο δημοκρατικώς οργανωμένο Κράτος Δημοκρατική Αρχή. 

  • Κατά τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 3 της ΣΕΕ, το Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι σε θέση να εκπληρώνει στο ακέραιο και όλες τις έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποχρεώσεις του. Ιδίως δε την «απορρόφηση» του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, ως προς το σύνολο των κανονιστικών του συντεταγμένων. Με βάση δε το κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο Κράτος Δικαίου, κυρώσεις επιβάλλονται σε περίπτωση παραβίασης των υποχρεώσεων αυτών εκ μέρους του Κράτους-Μέλους, όπως ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 7 της ΣΕΕ.
  • Από τ’ ανωτέρω συνάγεται και ότι το Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να οργανώνεται με βάση μία και ενιαία δημοκρατικώς νομιμοποιημένη Έννομη Τάξη.

α) Έννομη Τάξη «επικεφαλής» της οποίας είναι το Εθνικό Σύνταγμα, ως «εμβληματική» εγγύηση της Διάκρισης των Εξουσιών, του Κράτους Δικαίου και της ακώλυτης άσκησης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

β)
Όπως είναι προφανές, μόνον υπ’ αυτή την προϋπόθεση της ιεραρχικώς δομημένης και δημοκρατικώς νομιμοποιημένης Έννομης Τάξης είναι εφικτό να γίνουν πλήρως σεβαστές στην πράξη οι εγγυήσεις αποτελεσματικής εφαρμογής των θεσμών της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Επέκεινα δε και οι εγγυήσεις «αγαστής» συνύπαρξής της με την Ευρωπαϊκή Έννομη Τάξη και, κατά λογική νομική ακολουθία, οι εγγυήσεις ομαλής και αδιάλειπτης «απορρόφησης» από αυτή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου στο σύνολό του, όπως ήδη επεξηγήθηκε.

  • Στις ως άνω προϋποθέσεις επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος πρέπει να προστεθούν και οι εξής δύο οι οποίες απορρέουν, και αυτές, αμέσως ή εμμέσως από το Διεθνές Δίκαιο και από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο:

α) Στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως κυρίαρχου Κράτους-Μέλους της Διεθνούς Κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν μπορεί να ισχύουν εγγυήσεις κάθε είδους τρίτων Κρατών ούτε να υπάρχουν στο έδαφός της στρατεύματα κατοχής. Το παράδειγμα της οριστικής ενοποίησης της Γερμανίας, ως «Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας», το 1990 μόνον ύστερα από την αποχώρηση και του τελευταίου σοβιετικού στρατιώτη τεκμηριώνει πλήρως την βασιμότητα της προϋπόθεσης αυτής, και κατά το Διεθνές Δίκαιο και κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

β)
Από το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει ν’ αποχωρήσουν σταδιακώς και όλοι οι έποικοι που «εγκατέστησε» εκεί η Τουρκία. Και να επανέλθουν στις εστίες τους οι νόμιμοι, κατά την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και κατά την νομολογία του Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κύριοι των κατεχόμενων από τους έποικους ακινήτων.

ΙΙ. Η εντός του θεσμικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης κανονιστική ανεπάρκεια του προτύπου του Συνομοσπονδιακού Κράτους κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο

Στις προμνημονευόμενες προϋποθέσεις του Διεθνούς Δικαίου, και κατά κύριο λόγο του Ευρωπαϊκού Δικαίου, μπορεί ν’ ανταποκριθεί ένα Κράτος μόνον εφόσον εμφανίζεται ως ενιαίο ή έχει τα χαρακτηριστικά το πολύ ενός σύγχρονου ομοσπονδιακού προτύπου. Ως προς δε το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, η ίδια η εμπειρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το αποδεικνύει, π.χ. με την άκρως αντιπροσωπευτική περίπτωση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, «υποδειγματικού» θεσμικώς Κράτους-Μέλους με αμιγή ομοσπονδιακή δομή. Ειδικότερα, δεν νοείται Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με συνομοσπονδιακή πολιτειακή μορφή και δομή -η οποία ούτως ή άλλως έχει σχεδόν εκλείψει διεθνώς, διότι κατ’ ουσία δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί ούτε καν στις βασικές προϋποθέσεις του σύγχρονου Διεθνούς Δικαίου ως προς τα Κράτη-Μέλη της Διεθνούς Κοινότητας και του ΟΗΕ- αφού ένα τέτοιο Κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει στοιχειώδεις υποχρεώσεις έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τα δεδομένα της Έννομης Τάξης της, όπως προκύπτει ιδίως από το ότι:

Α. Η απουσία ενιαίας διεθνούς νομικής προσωπικότητας

Το Συνομοσπονδιακό Κράτος δεν διαθέτει μία και ενιαία διεθνή νομική προσωπικότητα, αλλά τόσες επιμέρους νομικές προσωπικότητες διεθνώς όσα τα συνομόσπονδα κράτη που το συνθέτουν. 

  • Άρα υπάρχουν τεράστιες δυσχέρειες έως πλήρης αδυναμία σταθερής εκπροσώπησής του και, επομένως, πλήρους συμμετοχής του στον ΟΗΕ και σε Διεθνείς Οργανισμούς εν γένει. Και κυρίως σε Οργανισμό με την θεσμικοπολιτική διεθνή ιδιαιτερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και τούτο διότι υπό το ιδιόμορφο θεσμικό καθεστώς του Συνομοσπονδιακού Κράτους δεν θα ήταν δυνατό, με βάση το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, να γίνει ως προς αυτό λόγος για ένα και μόνο Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά για περισσότερα, σαφώς ιδιόμορφα, Κράτη-Μέλη της, όπως άλλωστε έχει καταδείξει και η διεθνής πρακτική, και αυτή μόνο στο απώτερο παρελθόν. Φαινόμενο το οποίο είναι καταφανώς ασύμβατο με την όλη θεσμική και κανονιστική ιδιοσυστασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Έννομης Τάξης της. 
  • Καθίσταται λοιπόν επιπροσθέτως προφανές και ότι για ν’ αποτελέσει ένα Συνομοσπονδιακό Κράτος Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έπρεπε να μεταβληθεί εκ βάθρων αυτό τούτο το πρωτογενές Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Γεγονός το οποίο, βεβαίως, θα συνεπαγόταν και πλήρη αλλοίωση της όλης θεσμικοπολιτικής φυσιογνωμίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αδιανόητη, επίσης θεσμικοπολιτική, υπονόμευση της πορείας της και της γενικότερης προοπτικής της στο άμεσο και απώτερο μέλλον, σε ό,τι αφορά την δικαίωση της ίδρυσής της και την ολοκληρωμένη επιτέλεση του ρόλου της τόσο έναντι των Κρατών-Μελών της όσο και σε παγκόσμια κλίμακα. Κατά τούτο ουδείς μπορεί να διανοηθεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήταν διατεθειμένη να προβεί σε τέτοιες, οπωσδήποτε «διαλυτικές» για την δομή και λειτουργία της, θεσμικές «μετατροπές», έτσι ώστε να μπορεί να «φιλοξενήσει» στους κόλπους της ως Μέλη και Κράτη με συνομοσπονδιακή πολιτειακή οντότητα.

Β. Η έλλειψη της μίας και μόνης επικράτειας και ιθαγένειας

Κατά το μέτρο δε που μια συνομοσπονδιακή κρατική οντότητα συνιστά στην ουσία μια «τεχνητή» και εντελώς ατελή «συγκόλληση» επιμέρους κυρίαρχων Κρατών, στο Συνομοσπονδιακό Κράτος δεν νοείται μία μόνον επικράτεια, αλλά τόσες όσα και τα συνομόσπονδα κράτη. Όπως επίσης στο Συνομοσπονδιακό Κράτος δεν υφίσταται μία μόνον ιθαγένεια, αλλά τόσες όσες και τα συνομόσπονδα κράτη. 

  • Κάτι το οποίο κατ’ ουδένα τρόπο συμβιβάζεται με τις ως άνω απαιτήσεις του Ευρωπαϊκού Δικαίου ως προς την δομή και την λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιτείνοντας έτσι τα μειονεκτήματα της προαναφερόμενης απουσίας μίας και ενιαίας διεθνούς νομικής προσωπικότητας στο πλαίσιο του Συνομοσπονδιακού Κράτους.
  • Για παράδειγμα, τα προμνημονευόμενα κενά του Συνομοσπονδιακού Κράτους δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια και ως προς την ομαλή λειτουργία σειράς βασικών πυλώνων της lato sensu οικονομικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σπουδαιότερο εκείνο της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων εντός αυτής. Στην ουσία δε ενόψει των κενών τούτων η Ευρωπαϊκή Ένωση ουδεμία, σχεδόν, από τις κύριες πολιτικές της θα μπορούσε να φέρει σε πέρας, θέτοντας δι’ αυτού του τρόπου σε άμεση διακινδύνευση την ίδια την θεσμική και πολιτική της υπόσταση.

Γ. Η «αποσύνθεση» της Εθνικής Κυριαρχίας

Υπό τ’ ανωτέρω δεδομένα στο Συνομοσπονδιακό Κράτος δεν νοείται «συμπαγής» Εθνική Κυριαρχία, κατ’ επέκταση δε διασφάλιση της Εδαφικής Ακεραιότητας, διατήρηση της Δημόσιας Τάξης και προστασία της Εθνικής Ασφάλειας.

  • Αυτή η αρνητική ιδιαιτερότητα του Συνομοσπονδιακού Κράτους είναι άκρως ενδεικτική του πώς και γιατί και εξ αυτού του λόγου ένα τέτοιο Κράτος δεν μπορεί να λειτουργήσει, κατ’ ουδένα τρόπο, ως Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού δεν είναι σε θέση να διασφαλίζει θεμελιώδεις λειτουργίες του και να φέρει σε πέρας εξίσου θεμελιώδεις υποχρεώσεις του κατά τις προεκτεθείσες διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 2 της ΣΕΕ.
  • Επισημαίνεται, ότι μια τέτοια αδυναμία έχει άμεσο αντίκτυπο όχι μόνο σε ό,τι αφορά τα Κράτη-Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και σε ό,τι αφορά την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι, όπως είναι ευνόητο, μέσω της αποτελεσματικής διασφάλισης της Εδαφικής Ακεραιότητας, διατήρησης της Δημόσιας Τάξης και προστασίας της Εθνικής Ασφάλειας το κάθε Κράτος-Μέλος συμβάλλει, εμμέσως πλην σαφώς, κατά το μέρος που του αναλογεί στην εν γένει Εδαφική Ακεραιότητα -σημειωτέον ότι τα σύνορα των Κρατών-Μελών είναι, κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης in globo- στην Δημόσια Τάξη και στην Ασφάλεια της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως θεσμικοπολιτικού συνόλου. Βεβαίως, όπως αυτές οι μορφές Ευρωπαϊκού «δημόσιου συμφέροντος» οριοθετούνται από τις in concreto ρυθμίσεις της Έννομης Τάξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δ. Η αδυναμία λειτουργίας της αρχής της Διάκρισης των Εξουσιών

Το Συνομοσπονδιακό Κράτος δεν έχει κοινά όργανα των τριών Εξουσιών, αλλά μια μορφή συνέλευσης των εκπροσώπων των Κρατών-Μελών του. Κυρίως δε δεν έχει Βουλή ή Βουλές, κατά το πρότυπο που αρμόζει στο πολιτειακό καθεστώς της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Οπότε η ως άνω συνέλευση προσιδιάζει όχι σε κρατικό όργανο -έστω και lato sensu- αλλά σε μια μορφή Διεθνούς Διάσκεψης. Άλλωστε, και επιπροσθέτως, το τεκμήριο αρμοδιότητας δεν ανήκει στο Συνομοσπονδιακό Κράτος αλλά στα Κράτη-Μέλη της Συνομοσπονδίας, ήτοι στα συνομόσπονδα κράτη.

Άρα στο πλαίσιο του Συνομοσπονδιακού Κράτους δεν μπορεί να εφαρμοσθεί, τουλάχιστον σύμφωνα με τις θεμελιώδεις θεσμικές και κανονιστικές της ιδιότητες, η αρχή της Διάκρισης των Εξουσιών. Και κατά τούτο εντός του Συνομοσπονδιακού Κράτους η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία υπολειτουργεί επικινδύνως, και προφανώς κατά τρόπο μη συμβατό, υφ’ οιανδήποτε εκδοχή, με τις επιταγές της διάταξης του κατά τ’ ανωτέρω άρθρου 10 της ΣΕΕ περί γενικής εφαρμογής των αρχών της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και σε ό,τι αφορά την ίδια και σε ό,τι αφορά τα Κράτη-Μέλη της.

Ε. Το «κενό» της ενιαίας Έννομης Τάξης

Το Συνομοσπονδιακό Κράτος δεν έχει ενιαία και ιεραρχικώς δομημένη, υπό ένα Εθνικό Σύνταγμα, Έννομη Τάξη. Αυτό οφείλεται στο ότι οι «αρμοί» του Συνομοσπονδιακού Κράτους βασίζονται στο κείμενο ίδρυσής του το οποίο συνίσταται, σχεδόν πάντοτε, σ’ ένα είδος Διεθνούς Συνθήκης. Είναι δε προφανές ότι μια τέτοια Έννομη Τάξη δεν μπορεί, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, να συνυπάρξει και να «συλλειτουργήσει» με την Έννομη Τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και με τις Έννομες Τάξεις των λοιπών Κρατών-Μελών της, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ως άνω συνύπαρξη και «συλλειτουργία» καθορίζει κατ’ ουσία καίριο μέρος της όλης θεσμικής και πολιτικής οντότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πρωτίστως την ενότητα και την συνοχή της Έννομης Τάξης της.
Το συμπέρασμα τούτο προκύπτει, αβιάστως, εκ του ότι σύμφωνα με τα πρωταρχικά θεσμικά συστατικά της η Έννομη Τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να συνυπάρξει και να «συλλειτουργήσει» μόνο με τις Έννομες Τάξεις των Κρατών-Μελών της, οι οποίες έχουν grosso modo τα αυτά βασικά θεσμικά χαρακτηριστικά. Και κατ’ εξοχήν μια ιεραρχικώς δομημένη Έννομη Τάξη, η οποία έχει ως θεμέλιο αλλά και «κορυφή» το δημοκρατικώς θεσπισμένο και νομιμοποιημένο Εθνικό Σύνταγμα, εναρμονιζόμενη πλήρως με την κανονιστική πεμπτουσία της Ευρωπαϊκής Έννομης Τάξης, που έχει ως θεμέλιο αλλά και «κορυφή» το πρωτογενές Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Ως προς τούτο δε η πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναμφιβόλως «εύγλωττη».

ΣΤ. Η ανύπαρκτη εκτελεστότητα των αποφάσεων των οργάνων των επιμέρους συνομόσπονδων κρατών

Σχεδόν όλες οι σημαντικές αποφάσεις των οργάνων του Συνομοσπονδιακού Κράτους δεν είναι νομικώς δυνατό να εφαρμοσθούν αμέσως. Και τούτο διότι για να ισχύσουν πρέπει να μετατραπούν σ’ «εσωτερικό δίκαιο» από τ’ αρμόδια όργανα του κάθε συνομόσπονδου μέλους του. Και μόνον αυτό καθιστά από επισφαλή έως αδύνατη την εκ μέρους Συνομοσπονδιακού Κράτους «απορρόφηση» του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, έστω και σε ό,τι αφορά τις στοιχειώδεις συνιστώσες του. Περαιτέρω δε και την δυνατότητά του να εφαρμόζει στο ακέραιο τις αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το ως άνω «έλλειμμα» προστίθεται, άρα, ως αναγκαία αρνητική συνέπεια σ’ εκείνο του κατά τα προεκτεθέντα «κενού» της ενιαίας Έννομης Τάξης, επιτείνοντας έτσι και την αδυναμία ομαλής συνύπαρξης και «συλλειτουργίας» των εντός του Συνομοσπονδιακού Κράτους εφαρμοζόμενων κανόνων δικαίου με τους κανόνες δικαίου της Ευρωπαϊκής Έννομης Τάξης.

Ζ. Η περιορισμένη χρονική διάρκεια του Συνομοσπονδιακού Κράτους

Το Συνομοσπονδιακό Κράτος είναι οιονεί «εκ γενετής» θνησιγενές, διότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να διαλυθεί με αντίθετη Διεθνή Συμφωνία των συνομόσπονδων μελών του.Κάτι τέτοιο όμως είναι αδιανόητο, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, για Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτό διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ιδρυθεί και λειτουργεί στην βάση των προϋποθέσεων της συνέχειας και της διάρκειας –και κατά πρώτο λόγο της συνοχής και της διάρκειας της ισχύος και της εφαρμογής των κανόνων της Έννομης Τάξης της- ικανών να διασφαλίσουν την εκπλήρωση της αποστολής της εν γένει. E contrario, μια Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία λειτουργεί κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων των οργάνων της με «διαλείψεις» συνιστά contradictio in adjecto, σύμφωνα με αυτό τούτο το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Είναι, επομένως, πρόδηλο από θεσμική και πολιτική έποψη ότι μια ένωση Κρατών όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Έννομη Τάξη της θα υπονομεύονταν, αναμφίβολα, έχοντας ως Κράτος-Μέλος μια μορφή Συνομοσπονδιακού Κράτους, το οποίο δεν πληροί στοιχειωδώς τις ως άνω προϋποθέσεις συνέχειας και διάρκειας. Με άλλες λέξεις υπό τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Έννομης Τάξης ένα Συνομοσπονδιακό Κράτος εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα συνιστούσε «ξένο σώμα», και ως προς την ίδια και ως προς τα λοιπά Κράτη-Μέλη της, γεγονός το οποίο ουδόλως συμβιβάζεται με την όλη θεσμική και πολιτική φυσιογνωμία της.

Ως αναγκαίο και λογικό «επιστέγασμα» της ανάλυσης που προηγήθηκε, αναφορικά με τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος κατά το Διεθνές Δίκαιο και κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, πρέπει να προβληθεί in parvo και το εξής, λαμβάνοντας υπόψη την «προϊστορία» των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος:

Α. Ακόμη και τώρα ακούγονται αρκετές «φωνές» ειδικών, κυρίως στον τομέα των Διεθνών Σχέσεων, οι οποίες υποστηρίζουν ότι η απόρριψη του Σχεδίου Ανάν για το Κυπριακό Ζήτημα ήταν μια «χαμένη ευκαιρία». Οι «φωνές» αυτές ηχούν ως σύγχρονος «αντίλαλος» των απόψεων εκείνων, οι οποίες υιοθετήθηκαν πριν είκοσι χρόνια στηρίζοντας, σχεδόν «αναφανδόν» και άνευ προϋποθέσεων, το Σχέδιο Ανάν σ’ Ελλάδα και Κύπρο. Όμως τα επιχειρήματα που προεκτέθηκαν αποδεικνύουν, και δη με αρκούντως πειστικά τεκμήρια, ότι το Σχέδιο Ανάν δεν συνιστά, κατ’ ουδένα τρόπο, «χαμένη ευκαιρία». Και τούτο διότι η απόρριψή του επιβαλλόταν από την ίδια την φύση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, εν τέλει, από το ίδιο το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Πραγματικά, μία υπό το θεσμικό και πολιτικό status του Σχεδίου Ανάν Κυπριακή Δημοκρατία δεν θ’ αποτελούσε, ούτε καθ’ υποφοράν, Κράτος ομοσπονδιακού τύπου. Θα στηριζόταν πολύ περισσότερο σε μια μορφή Συνομοσπονδιακού Κράτους, εντελώς ασύμβατου με τις στοιχειώδεις απαιτήσεις της δομής και λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της αποτελεσματικής εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Δικαίου, όπως ήδη επισημάνθηκε επανειλημμένως. Είναι δε άκρως χαρακτηριστικό και ενδεικτικό της μάλλον «επιφανειακής» προσέγγισης, με βάση την οποία αξιολογήθηκε από τους προμνημονευόμενους υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν, το ότι αυτοί δεν φαίνεται ν’ ασχολήθηκαν επισταμένως με το αν και κατά πόσο το πολιτειακό «μόρφωμα» που προόριζε για την Κυπριακή Δημοκρατία ανταποκρινόταν στις βασικές απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Έννομης Τάξης και του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου.

Β. Καθίσταται λοιπόν προφανές ότι η εφαρμογή του Σχεδίου Ανάν στην πράξη θα οδηγούσε, σχεδόν νομοτελειακώς, σε ουσιαστική έξοδο της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση -αφού, όπως επαρκώς τονίσθηκε, θα ήταν αδιανόητο ν’ αναμένει κανείς «προσαρμογή» του Ευρωπαϊκού Δικαίου στα «κανονιστικά κελεύσματα» του Σχεδίου Ανάν- εκτός του ότι είναι σίγουρο πως αργά ή γρήγορα θα οδηγούσε και σε γενικότερη κρατική αποσύνθεσή της. Και οι κατά τ’ ανωτέρω διαχρονικώς υπέρμαχοι του Σχεδίου Ανάν δεν πρέπει να υποτιμούν -και πολύ περισσότερο να λησμονούν- ότι μια τέτοια, μοιραία και απευκταία, κατάληξη της Κυπριακής Δημοκρατίας συνιστά «διακαή πόθο» της Τουρκίας. Και μάλιστα ως τελική «δικαίωση» της βαρβαρότητάς της κατά την εισβολή, το 1974, στην Μαρτυρική Κύπρο. Επομένως, η σημερινή κρίσιμη συγκυρία επιβάλλει την ειλικρινή και αποφασιστική αποδοχή και πραγμάτωση του ακόλουθου, κατ’ ουσία Εθνικού, «προτάγματος»: Όλος ο Ελληνισμός έχει χρέος ν’ αντισταθεί, υπό όρους αρραγούς ενότητας, απέναντι στην συντέλεση ενός τέτοιου «ειδεχθούς εγκλήματος» εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και εις βάρος της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας. Και το χρέος αυτό βαρύνει, όπως είναι ευνόητο, και την Διεθνή Κοινότητα αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ιδίως δε την Ευρωπαϊκή Ένωση, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αναπόσπαστο Κράτος-Μέλος της και η τύχη της συνδέεται αρρήκτως με την υπόστασή της και με την εν γένει προοπτική της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, επέκεινα δε και της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.»
πηγή: kathimerini.gr

Άγκυρα: Τρομοκρατική επίθεση στην Αεροδιαστημική Βιομηχανία TUSAS - Τουρκικά αντίποινα κατά του PKK

     Πέντε νεκροί και 22 τραυματίες από την επίθεση στην Άγκυρα κατά των κεντρικών γραφείων της Τουρκικής Αεροπορικής και Διαστημικής Βιομηχανίας TUSAS - Οι υποψίες στρέφονται κατά των Κούρδων ανταρτών


Θέσεις του PKK και συμμάχων του στο βόρειο Ιράκ και στο έδαφος της Συρίας έπληξε ο τουρκικός στρατός λίγες ώρες μετά την φονική επίθεση στα κεντρικά γραφεία της Τουρκικής Αεροπορικής και Διαστημικής Βιομηχανίας TUSAS στην Άγκυρα, που αποδόθηκε στο κουρδικό αυτονομιστικό ένοπλο κίνημα.

Σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο Άμυνας «συνολικά 32 στόχοι που ανήκαν στους τρομοκράτες καταστράφηκαν με επιτυχία», διευκρινίζοντας πως «οι αεροπορικές επιχειρήσεις συνεχίζονται».

Ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας Αλί Γερλίκαγια δήλωσε πως οι δράστες της επίθεσης στην τουρκική πρωτεύουσα είναι «πολύ πιθανό» να ήταν μέλη του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK).

Νεκροί είναι δύο δράστες, μια γυναίκα και ένας άντρας. Επίσης, μεταξύ των θυμάτων είναι και ένας οδηγός ταξί, τον οποίο οι δράστες σκότωσαν για να κλέψουν το όχημά του, προκειμένου να μεταβούν στην TUSAS.

Ακόμη 22 άνθρωποι, ανάμεσά τους επτά μέλη των ειδικών δυνάμεων της Τουρκίας, τραυματίστηκαν, σύμφωνα με τον κ. Γερλίκαγια.

Το PKK, σε ένοπλο αγώνα εναντίον του τουρκικού κράτους από το 1984, χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική» οργάνωση από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Οργή Ερντογάν από το Καζάν

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από το Καζάν της Ρωσίας, όπου βρίσκεται για τη σύνοδο των BRICS, καταδίκασε την επίθεση και σε ανάρτησή του στο Χ δήλωσε ότι «η τρομοκρατική ενέργεια κατά της TUSAS, μιας από τις κορυφαίες εταιρείες της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, είναι μια άθλια επίθεση και έχει στόχο την επιβίωση της χώρας μας, την ειρήνη του έθνους μας και τα αμυντικά μας επιτεύγματα, τα οποία αποτελούν την επιτομή του ιδανικού μας για την πλήρως ανεξάρτητη Τουρκία».

«Το έθνος μας πρέπει να γνωρίζει ότι τα βρώμικα χέρια που απλώνονται στην Τουρκία θα σπάσουν οριστικά, καμία δομή, καμία τρομοκρατική οργάνωση, κανένα κακόβουλο κέντρο δεν θα μπορέσει να επιτύχει τις φιλοδοξίες του» προσέθεσε.

Με τον Τούρκο πρόεδρο επικοινώνησε τηλεφωνικά ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, ο οποίος καταδίκασε την επίθεση και εξέφρασε την αλληλεγγύη της Συμμαχίας στην Τουρκία.

Η είδηση της επίθεσης έγινε γνωστή λίγο πριν από τη συνάντηση στο Καζάν του Ταγίπ Ερντογάν με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος επίσης καταδίκασε την επίθεση και εξέφρασε τα συλλυπητήριά του για τους νεκρούς.

«Θα συνεχίσουμε αποφασιστικά τον αγώνα μας εναντίον όλων των τρομοκρατικών στοιχείων και των δυνάμεων που τα στηρίζουν, τόσο εντός όσο και εκτός (της Τουρκίας). Το επόμενο διάστημα θα συνεχίσουμε να ενισχύουμε τις αμυντικές μας ικανότητες και δεν θα επιτρέψουμε ποτέ στα κέντρα που στοχεύουν την Τουρκία και στους πληρεξουσίους τους να επιτύχουν τις φιλοδοξίες τους εναντίον της χώρας μας», ανέφερε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν.

Η επίθεση προκάλεσε την καταδίκη του υπουργού Μεταφορών Αμπντουλκαντίρ Ουράλογλου καθώς και του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης Οζγκούρ Οζέλ, ο οποίος ηγείται του κεμαλικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματου (CHP).

Στην ΤUSAS, την κορυφαία τουρκική αμυντική βιομηχανία, κατασκευάζονται μεταξύ άλλων τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ANKA και Aksungur, τα επιθετικά ελικόπτερα Atak, τα ελικόπτερα γενικής χρήσης Gökbey, τα εκπαιδευτικά αεροσκάφη Hürkuş, τα ελαφρά μαχητικά και εκπαιδευτικά αεροσκάφη Hürjet και βρίσκεται υπό ανάπτυξη το τουρκικής κατασκευής μαχητικό 5ης γενιάς ΚΑΑΝ.

Την 1η Οκτωβρίου του 2023, δύο αστυνομικοί τραυματίστηκαν σε επίθεση στο κεντρικό κτήριο της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας της τουρκικής Αστυνομίας στην Άγκυρα, που υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών. Ο ένας δράστης σκοτώθηκε ανατινάζοντας τα εκρηκτικά που έφερε επάνω του, ενώ αστυνομία πυροβόλησε τον άλλον δράστη προτού προλάβει να ολοκληρώσει την επίθεση αυτοκτονίας. Την ευθύνη για την επίθεση αυτή ανέλαβε το PKK.

Διεθνής καταδίκη

Tην καταδίκη της ΕΕ για την τρομοκρατική επίθεση στα κεντρικά γραφεία της Τουρκικής Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας στην Άγκυρα, εξέφρασε ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ, Ζοζέπ Μπορέλ. «Καταδικάζουμε σθεναρά την τρομοκρατία σε όλες τις μορφές της. Η ΕΕ εκφράζει την αλληλεγγύη της στην Τουρκία σε αυτήν τη δύσκολη στιγμή», αναφέρει με ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες «καταδίκασαν σθεναρά» την επίθεση. «Μολονότι δεν γνωρίζουμε ακόμη το κίνητρο ή τον δράστη αυτής της ενέργειας, καταδικάζουμε σθεναρά αυτήν την βίαιη πράξη», είπε ένας εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, ο Τζον Κίρμπι. Η Ουάσινγκτον εξέφρασε επίσης τα συλλυπητήριά της στους συγγενείς των θυμάτων.

Από την πλευρά του, ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης καταδίκασε απερίφραστα την τρομοκρατική επίθεση στην Άγκυρα, και εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες των θυμάτων. Συγκεκριμένα σε ανάρτησή του στο Χ στα αγγλικά ο πρωθυπουργός σημείωσε: «Καταδικάζω έντονα τη σημερινή τρομοκρατική επίθεση στην Άγκυρα. Οι σκέψεις μας και τα θερμά μας συλλυπητήρια είναι στις οικογένειες των θυμάτων».

Νωρίτερα, η ελληνική κυβέρνηση εξέφρασε δια του Υπουργείου Εξωτερικών τα συλλυπητήριά της για τα θύματα της επίθεσης. Με ανάρτηση του στο "Χ" το ΥΠΕΞ σημείωσε πως «η επίθεση στις εγκαταστάσεις της Τουρκικής Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας στην Άγκυρα, όπως κάθε τρομοκρατική επίθεση, πρέπει να καταδικαστεί απερίφραστα» και τόνισε ότι «η αδιάκριτη βία δεν έχει θέση σε μια δημοκρατία». Και κατέληξε: «Η Ελληνική Κυβέρνηση εκφράζει τα συλλυπητήριά της στις οικογένειες των θυμάτων και εύχεται ταχεία ανάρρωση στους τραυματίες».

Την αλληλεγγύη της εξέφρασε προς τις τουρκικές αρχές η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι«Η Ιταλίδα πρωθυπουργός καταδικάζει απερίφραστα κάθε μορφή τρομοκρατίας, συλλυπείται τις οικογένειες των θυμάτων και είναι στο πλευρό των τραυματιών», αναφέρει ανακοίνωση της κυβέρνησης της Ρώμης.

Βρετανία και Γερμανία υπέγραψαν αμυντική συμφωνία για την αντιμετώπιση της ρωσικής απειλής

     Με την ονομασία “Trinity House Agreement”, η άνευ προηγουμένου συμφωνία αυτή έχει στόχο “να ενισχύσει την εθνική ασφάλεια και την οικονομική ανάπτυξη έναντι της ολοένα και αυξανόμενης επιθετικότητας της Ρωσίας και της αύξησης των απειλών”


Η Βρετανία και η Γερμανία υπέγραψαν διμερές αμυντικό σύμφωνο, με στόχο την αντιμετώπιση της αυξανόμενης απειλής για την ασφάλεια από τη Ρωσία, μεταξύ άλλων.

Η συμφωνία, που υπογράφηκε την Τετάρτη, προβλέπει ότι οι δύο μεγαλύτεροι σύμμαχοι της Ευρώπης δεσμεύονται να συνεργαστούν σε ασκήσεις στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ εν μέσω ανησυχιών για πιθανή κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία. Σηματοδοτεί επίσης ένα βήμα στην ώθηση της βρετανικής κυβέρνησης να επασυνδέσει τις σχέσεις με τους Ευρωπαίους ομολόγους της.

Ο υπουργός Άμυνας της Βρετανίας Τζον Χίλεϊ είπε ότι η συμφωνία, που ονομάζεται Συμφωνία ΤριάδαςTrinity House Agreement , θα ενισχύσει την ικανότητα της Ευρώπης να αμυνθεί.

«Μοιραζόμαστε τις ίδιες απειλές: πόλεμος στην Ουκρανία, σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, αυξανόμενη ρωσική επιθετικότητα. Μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες: δημοκρατία, ατομική ελευθερία, κράτος δικαίου», είπε

Ο Γερμανός ομόλογός του, Μπόρις Πιστόριους, είπε ότι η συμφωνία θα «ενίσχυε… τον ευρωπαϊκό πυλώνα του ΝΑΤΟ».

«Οι ΗΠΑ θα στρέψουν την εστίασή τους περισσότερο στον Ινδο-Ειρηνικό», σημείωσε.

Η συμφωνία έρχεται καθώς ο πόλεμος που ξεκίνησε από την πλήρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 συνεχίζεται.

Η ουκρανική πρωτεύουσα, Κίεβο, και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της ανησυχούν για το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ , που θα μπορούσε να επηρεάσει την οικονομική και στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ.

Οι δύο αξιωματούχοι της άμυνας εξέφρασαν επίσης ανησυχία για τις αναφορές ότι βορειοκορεατικά στρατεύματα αναπτύσσονται για να υποστηρίξουν τη ρωσική εισβολή.

Καθ΄οδόν προς ευρύτερη συμφωνία 

Η κυβέρνηση των Εργατικών της Βρετανίας, η οποία ανέλαβε την εξουσία μετά από εκλογές το καλοκαίρι, επιδιώκει να επαναφέρει τους δεσμούς με την Ευρώπη σε διάφορα ζητήματα.

Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου είχε υποσχεθεί μια συμφωνία για την ασφάλεια με τη Γερμανία εντός έξι μηνών από την κατάκτηση της εξουσίας και οι υπουργοί δήλωσαν ότι μια ευρύτερη διμερής συμφωνία αναμένεται στις αρχές του 2025.

Σύμφωνα με τη συμφωνία που επιτεύχθηκε την Τετάρτη, γερμανικά αεροσκάφη κυνηγών υποβρυχίων αναμένεται να επιχειρούν «περιοδικά» από μια στρατιωτική βάση της Σκωτίας για να περιπολούν στον Βόρειο Ατλαντικό.

Οι δύο σύμμαχοι του ΝΑΤΟ θα συνεργαστούν επίσης για να αναπτύξουν νέα όπλα με μεγαλύτερη εμβέλεια και ακρίβεια από τα υπάρχοντα πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς, όπως το Storm Shadow , το οποίο η Βρετανία παρείχε στην Ουκρανία.

Οι χώρες θα συνεργαστούν για οπλισμένα οχήματα και επίγεια μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ενώ παράλληλα θα εργαστούν για να εξοπλίσουν τα γερμανικά ελικόπτερα Sea King που δόθηκαν στην Ουκρανία με σύγχρονα πυραυλικά συστήματα.

Θα συνεργαστούν επίσης στενότερα για την προστασία των ζωτικών υποβρύχιων καλωδίων στη Βόρεια Θάλασσα.

Ο γερμανικός αμυντικός γίγαντας Rheinmetall αναμένεται να ανοίξει ένα εργοστάσιο παραγωγής κάννων πυροβόλων πυροβόλων με χρήση βρετανικού χάλυβα, δημιουργώντας τουλάχιστον 400 θέσεις εργασίας.

Αν και η συμφωνία - η πρώτη του είδους της μεταξύ των δύο εθνών - είναι διμερής, η υπογραφή της σημαίνει ότι η Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλία έχουν όλες αμυντικές συμφωνίες μεταξύ τους τώρα, ανοίγοντας την πόρτα για πιθανή περαιτέρω συνεργασία.

Το 2010, η Βρετανία υπέγραψε τις Συνθήκες του Lancaster House με τη Γαλλία. Η Γερμανία και η Γαλλία συμφώνησαν στη Συνθήκη του Άαχεν, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 2020.
πηγή : Διεθνή ΜΜΕ

Τετραήμερη περιοδεία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στα Δυτικά Βαλκάνια για την ένταξή τους στην Ε.Ε.

     Η επίσκεψη της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στα Δυτικά Βαλκάνια ξεκινά σήμερα από την Αλβανία, όπου θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα και μετά θα μεταβεί στα Σκόπια, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Σερβία, Κόσοβο και Μαυροβούνι...


Η ευρωπαϊκή πορεία των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων και το Σχέδιο Ανάπτυξης, ύψους 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα βρεθούν στο επίκεντρο των συζητήσεων που θα έχει η πρόεδρος της Επιτροπής με τους ηγέτες της Αλβανίας, της Βόρειας Μακεδονίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Σερβίας, του Κοσόβου και του Μαυροβουνίου, κατά την τετραήμερη επίσκεψή της στην περιοχή.

Η επίσκεψη της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στα Δυτικά Βαλκάνια ξεκινά σήμερα από την Αλβανία, όπου θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα και στη συνέχεια θα εκφωνήσει ομιλία στο Πανεπιστήμιο του Κολεγίου της Ευρώπης "College of Europe" στα Τίρανα. Μετά από εκεί η πρόεδρος της Επιτροπής θα μεταβεί στα Σκόπια, όπου θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας Χρίστιαν Μίτσκοσκι και με την πρόεδρο Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα - Ντάβκοβα.

Εν τω μεταξύ, η Επιτροπή ενέκρινε σήμερα τα μεταρρυθμιστικά προγράμματα των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, πλην της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, η οποία δεν έχει ακόμα καταθέσει πρόγραμμα. Η έγκριση αυτή ανοίγει το δρόμο για εκταμιεύσεις μέσω του Σχεδίου Ανάπτυξης, ύψους 6 δισ. ευρώ (2 δισ. ευρώ σε επιχορηγήσεις και 4 δισ. ευρώ σε δάνεια με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους), για την περίοδο 2024-2027. Οι πληρωμές θα πραγματοποιηθούν μετά την ολοκλήρωση των συμφωνηθέντων μεταρρυθμιστικών βημάτων. Στόχος του Σχεδίου Ανάπτυξης είναι να επιταχυνθεί η κοινωνικοοικονομική σύγκλιση της περιοχής με την ΕΕ και να ανοίξει ο δρόμος προς την ένταξη στην ΕΕ.

Η πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωσε: «Το έργο των εταίρων μας στα Δυτικά Βαλκάνια σχετικά με τα μεταρρυθμιστικά τους προγράμματα, δείχνει ότι είναι αφοσιωμένοι στην επιτυχία του Σχεδίου Ανάπτυξης. Είναι ο οδικός μας χάρτης για να φέρουμε τις οικονομίες των Δυτικών Βαλκανίων πιο κοντά στη δική μας και για να δώσουν στις εταιρείες τους την πρόσβαση και τα μέσα για να ανταγωνιστούν στην ενιαία μας αγορά. Όλοι επωφελούνται και είναι ένα μεγάλο άλμα προς την ΕΕ

Τα μεταρρυθμιστικά προγράμματα επικεντρώνονται στους τομείς προτεραιότητας του κράτους δικαίου, της διακυβέρνησης, της ψηφιακής και πράσινης μετάβασης, της ανάπτυξης ανθρώπινου κεφαλαίου και του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Οι πληρωμές θα γίνονται δύο φορές τον χρόνο έως το 2027, βάσει αιτημάτων που υποβάλλονται από τους εταίρους των Δυτικών Βαλκανίων και επαλήθευσης από την Επιτροπή των τριών συνόλων προϋποθέσεων: προάσπιση των δημοκρατικών μηχανισμών, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σημειώνεται ότι για τη Σερβία και το Κόσοβο ισχύει ειδική προϋπόθεση ότι θα πρέπει να συμμετάσχουν εποικοδομητικά στην εξομάλυνση των σχέσεών τους, συμπεριλαμβανομένης της εφαρμογής όλων των συμφωνιών του Διαλόγου.

Για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Επιτροπή ανυπομονεί να υποβάλει επισήμως το μεταρρυθμιστικό της πρόγραμμα και να προχωρήσει στην αξιολόγησή του και την οριστικοποίησή του, προς όφελος όλων των πολιτών.

Η Επιτροπή θα προχωρήσει τώρα στην υπογραφή συμφωνιών δανείου και διευκόλυνσης με τους δικαιούχους, οι οποίες θα περιλαμβάνουν υποχρεώσεις για τους δικαιούχους να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη, τον εντοπισμό και τη διόρθωση της απάτης, της διαφθοράς, των συγκρούσεων συμφερόντων και των παρατυπιών που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης. Παράλληλα, οι δικαιούχοι μπορούν να ζητήσουν την αποδέσμευση προχρηματοδότησης έως και 7% του συνολικού ενδεικτικού τους κονδυλίου που προβλέπεται στο πλαίσιο του Μηχανισμού. Η εκταμίευση της προχρηματοδότησης θα υπόκειται στην έναρξη ισχύος των συμβάσεων διευκόλυνσης και δανείου και υπό την προϋπόθεση της τήρησης των προϋποθέσεων, τις οποίες θα παρακολουθεί η Επιτροπή πριν από κάθε πληρωμή.

G7 / Δάνειο 50 δισ. δολαρίων στην Ουκρανία, με την υποστήριξη των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων!

     Οι ηγέτες των πλούσιων δημοκρατιών συμφώνησαν νωρίτερα αυτό το έτος να σχεδιάσουν το δάνειο-μαμούθ για να βοηθήσουν την Ουκρανία. Οι τόκοι από τα κέρδη από τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας θα χρησιμοποιηθούν ως εγγύηση.


Οι σύμμαχοι της G7, προχωρούν με την παροχή στην Ουκρανία με δάνεια 50 δισ. δολαρίων για την Ουκρανία, τα οποία υποστηρίζονται από παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, δήλωσε ο Λευκός Οίκος.

Οι ηγέτες των πλούσιων δημοκρατιών συμφώνησαν νωρίτερα αυτό το έτος να σχεδιάσουν το δάνειο-μαμούθ για να βοηθήσουν την Ουκρανία στον αγώνα της ενάντια στη Ρωσία. Οι τόκοι από τα κέρδη από τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας θα χρησιμοποιηθούν ως εγγύηση.

Ο Ντέιπ Σινγκ, αναπληρωτής σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Λευκού Οίκου για διεθνή οικονομικά, δήλωσε την Τετάρτη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν να χορηγήσουν δάνειο 20 δισ. δολαρίων. Τα επιπλέον 30 δισ. δολάρια θα προέλθουν μεταξύ άλλων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και την Ιαπωνία.

«Για να είμαι σαφής, τίποτα τέτοιο δεν έχει ξαναγίνει», είπε ο Σινγκ.

«Ποτέ άλλοτε ένας πολυμερής συνασπισμός δεν πάγωσε τα περιουσιακά στοιχεία μιας επιτιθέμενης χώρας και στη συνέχεια εκμεταλλεύτηκε την αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων για να χρηματοδοτήσει την υπεράσπιση του θιγόμενου κόμματος, σεβόμενοι το κράτος δικαίου και διατηρώντας την αλληλεγγύη».

Έρχεται νέο κύμα “κόκκινων” δανείων – "Καμπανάκι" από την Τράπεζα της Ελλάδος

     Όπως αναφέρεται στην Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2024 «κοκκίνισαν» δάνεια 1,3 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 1,0 δισ. ευρώ αφορά τα δάνεια με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου...


Ανησυχητικά είναι τα ευρήματα της Τράπεζας της Ελλάδος για την εξέλιξη των προβληματικών δανείων καθώς στο πρώτο εξάμηνο του έτους σημείωσαν αύξηση όχι μόνον τα «κόκκινα δάνεια» αλλά και τα δάνεια που βρίσκονται «ένα βήμα πριν να κοκκινίσουν».

Πιο αναλυτικά, τα δάνεια σε καθυστέρηση από 1 έως 90 ημέρες (πρώιμες ληξιπρόθεσμες οφειλές) αυξήθηκαν κατά 43%, με αποτέλεσμα να ανέλθουν σε 7,7 δισ. ευρώ τον Ιούνιο του 2024 από 5,4 δισ. ευρώ το Δεκέμβριο του 2023, ενώ ο λόγος των δανείων αυτών προς το σύνολο των εξυπηρετούμενων δανείων αυξήθηκε σε 5,5% τον Ιούνιο του 2024, έναντι 3,8% το Δεκέμβριο του 2023 και η αύξηση αυτή προέρχεται κυρίως από τα επιχειρηματικά δάνεια σε καθυστέρηση από 1 έως 30 ημέρες.

Όπως αναφέρεται στην Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2024 «κοκκίνισαν» δάνεια (ροές από εξυπηρετούμενα δάνεια προς μη εξυπηρετούμενα) 1,3 δισεκ. ευρώ (εκ των οποίων 1,0 δισ. ευρώ αφορά τα δάνεια με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου), ενώ οι ροές από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια προς τα εξυπηρετούμενα ήταν 0,7 δισ. ευρώ, αφήνοντας καθαρές ροές προς μη εξυπηρετούμενα δάνεια 576 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι και στα δύο πρώτα τρίμηνα του 2024 παρατηρήθηκε καθαρή ροή προς Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια (ΜΕΔ) με μειωμένη όμως τάση στο β΄ τρίμηνο (360 εκατ. ευρώ το α΄ τρίμηνο και 216 εκατ. ευρώ το β΄ τρίμηνο του 2024).

Τα δάνεια σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών (χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι καταγγελμένες απαιτήσεις – denounced) ενισχύθηκαν τον Ιούνιο του 2024 και διαμορφώθηκαν σε 3,7 δισ. ευρώ (35,6% των ΜΕΔ), αυξημένα κατά 46,3% σε σχέση με το Δεκέμβριο του 2023 (2,5 δισ. ευρώ), λόγω της προαναφερθείσας συμπερίληψης δανείων με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου τα οποία βρίσκονται σε διαδικασία αποπληρωμής από το Ελληνικό Δημόσιο. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι το 68,2% των ΜΕΔ που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία είναι σε καθυστέρηση μεγαλύτερη του ενός έτους, ποσοστό αντίστοιχο με εκείνο στο τέλος του 2023 (68,5%). Το αντίστοιχο ποσοστό καθυστέρησης για τα επιχειρηματικά δάνεια ανέρχεται σε 61,8%, για τα στεγαστικά σε 78,8% και για τα καταναλωτικά δάνεια σε 58,6%.

Τέλος, η ποιότητα του χαρτοφυλακίου των ελληνικών τραπεζών αντανακλάται στην κατανομή του συνολικού αποθέματος δανείων ανά στάδιο ανάλογα με το επίπεδο πιστωτικού κινδύνου, σύμφωνα με το Διεθνές Πρότυπο Χρηματοοικονομικής Αναφοράς 9 (ΔΠΧΑ 9), όπου τον Ιούνιο του 2024 σε σύγκριση με το Δεκέμβριο του 2023 παρατηρείται μία οριακή αύξηση των δανείων με τον μεγαλύτερο πιστωτικό κίνδυνο (στάδιο 3) λόγω της αύξησης των ΜΕΔ, αλλά και αύξηση των δανείων με τον μικρότερο πιστωτικό κίνδυνο (στάδιο 1) λόγω της πιστωτικής επέκτασης.

Πάντως, το συνολικό απόθεμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων (ΜΕΔ) διαμορφώθηκε σε 10,4 δισ. ευρώ τον Ιούνιο του 2024, αυξημένο κατά 4,8% ή 476 εκατ. ευρώ σε σχέση με το Δεκέμβριο του 2023 με στοιχεία σε ατομική βάση, εντός ισολογισμού. Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως στην ενσωμάτωση στην περίμετρο των ΜΕΔ, μετά από εποπτική απαίτηση, συγκεκριμένων κατηγοριών δανείων με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Ο λόγος των ΜΕΔ προς το σύνολο των δανείων τον Ιούνιο του 2024 αυξήθηκε οριακά σε 6,9% από 6,7% το Δεκέμβριο του 2023, καθώς η πιστωτική επέκταση μετρίασε την αρνητική επίδραση από την αύξηση των ΜΕΔ.

Εν κατακλείδι, ο λόγος των ΜΕΔ προς το σύνολο των δανείων τον Ιούνιο του 2024 αυξήθηκε οριακά σε 6,9% από 6,7% το Δεκέμβριο του 2023, παραμένοντας υψηλός και πολλαπλάσιος του ευρωπαϊκού μέσου όρου (Ιούνιος 2024: 2,3%. Συνακάλουθα η Τράπεζα της Ελλάδος θεωρεί ότι οι προσπάθειες αποκλιμάκωσης του υφιστάμενου αποθέματος χρειάζεται να συνεχιστούν. Επιπρόσθετα, στις λιγότερο σημαντικές τράπεζες ο δείκτης των ΜΕΔ ως προς το σύνολο των δανείων παραμένει ιδιαίτερα υψηλός και διαμορφώνεται σε 36,4% τον Ιούνιο του 2024.

STM NETA 300 / Ο νέος "στρατιώτης" της Γαλάζιας Πατρίδας - Yποβρύχιο drone της Τουρκίας

     Η Τουρκία έκανε άλμα σε άλλη μία αμυντική καινοτομία με την παρουσίαση του STM NETA 300, μία νέα μη επανδρωμένη υποβρύχια πλατφόρμα, που κατασκεύασε η STM Defence Technologies Engineering and Trade Inc.


Με προηγμένες δυνατότητες αναγνώρισης, συλλογής πληροφοριών και επιτήρησης, το STM NETA 300 υπόσχεται να αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά της υποβρύχιας ασφάλειας και της ανθυποβρυχιακής στρατηγικής.

Η Τουρκία κάνει... βουτιά σε άλλη μία αμυντική καινοτομία με την παρουσίαση του STM NETA 300, μία νέα μη επανδρωμένη υποβρύχια πλατφόρμα, που κατασκεύασε η STM Defence Technologies Engineering and Trade Inc.

Το STM NETA 300 είναι μια μη επανδρωμένη αυτόνομη υποβρύχια πλατφόρμα. Το STM NETA μπορεί να μεταφερθεί εύκολα από 2 άτομα, είναι συμπαγές και ζυγίζει 70 κιλά. Έχει αρθρωτή δομή και μπορεί να προγραμματιστεί για διαφορετικές εργασίες. 


Διαθέτει χαρακτηριστικά όπως ραντάρ πλευρικής σάρωσης, σόναρ, σόναρ πλήρωσης κενού «Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε τομείς όπως προληπτικές επιχειρήσεις, πληροφορίες και αναγνώριση. Είναι επίσης ένα προϊόν που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλούς διαφορετικούς τομείς όπως η ασφάλεια των αγωγών και οι μελέτες έρευνας και διάσωσης σε. πολιτικές εφαρμογές».

Μπορεί ακόμα να εκτελέσει αυτόνομες αποστολές έως και 24 ώρες και σε βάθος έως και 300 μέτρα.

Δημ. Κουτσούμπας: «Αυτοί που σπέρνουν τον πόλεμο και την προσφυγιά είναι οι ίδιοι που φτιάχνουν φυλακές για τα θύματα των πολέμων τους» (vid)

     Δημήτρης Κουτσούμπας: «Αυτοί που σπέρνουν τον πόλεμο και την προσφυγιά είναι οι ίδιοι που φτιάχνουν φυλακές για τα θύματα των πολέμων τους»


Στην «επιμονή της κυβέρνησης της ΝΔ να υπερασπίζεται μια πολιτική εξαιτίας της οποίας ο λαός μετράει απώλειες σε δάση, περιουσίες και ανθρώπινες ζωές» στάθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας κατά τη δευτερολογία του στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για τις πυρκαγιές.

Τόνισε ότι το ΚΚΕ καταθέτει «ξανά και ξανά τις προτάσεις του» και μάλιστα έγκαιρα, υπενθυμίζοντας τη σχετική Ερώτηση που είχε καταθέσει και την εκδήλωση που είχε πραγματοποιήσει στη Βουλή με την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου. «Προτάσεις» που, όπως είπε, «η κυβέρνηση αρνείται να συζητήσει και όταν το κάνει, παρουσιάζει μια ωραιοποιημένη εικόνα της πραγματικότητας».



Αναφέρθηκε στα παραδείγματα «της Εύβοιας και της Κρήτης, όπου ο λαός ακόμα υποφέρει, τα δάση κινδυνεύουν και συνεχίζεται η έλλειψη αντιπυρικής, αντισεισμικής και αντιπλημμυρικής προστασίας, ακριβώς επειδή δεν είναι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης».

Επανέλαβε την ανάγκη για την, μεταξύ άλλων, «ενίσχυση των δυνάμεων πυροπροστασίας και μονιμοποίηση των εργαζομένων, εξασφάλιση κρατικής χρηματοδότησης, μελέτες για τα απαραίτητα έργα, σχεδιασμένη προστασία των δασών και διαφορετική οργάνωση των επίγειων δυνάμεων και κατάργηση τόσο του αντιδραστικού σχεδίου για τη χρήση γης όσο και της αντιεπιστημονικής αντίληψης που διαχωρίζει την πρόσληψη από την κατάσβεση».

«Όλα αυτά», διευκρίνισε, «απαιτούν ο λαός και η νεολαία να αντιπαρατάξουν τον αγώνα τους στην πολιτική της κυβέρνησης, με τον λαό στην εξουσία, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, στο πλαίσιο μιας διαφορετικού τύπου οργάνωσης της κοινωνίας».

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας είπε ότι «η Πολιτική Προστασία είναι ενταγμένη ως μηχανισμός στις συμφωνίες ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ και των κατασταλτικών μηχανισμών τους στις οποίες συμμετέχει και η Ελλάδα με ευθύνη της κυβέρνησης».

«Μάλιστα, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ επικαιροποίησαν τη στρατηγική τους για τη λεγόμενη "ανθεκτικότητα" όπου εντάσσουν την Πολιτική Προστασία και το Πυροσβεστικό Σώμα με την στρατιωτικοποίησή του υπό το φως των νέων προκλήσεων, όπως λένε, εννοώντας όμως την ένταση των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών που βλέπουμε να οξύνονται στα διάφορα μέτωπα του πολέμου» σημείωσε.

«Εμείς», συνέχισε, «θέτουμε το ερώτημα: Τι σημαίνει αυτό και πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ο μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας σε συνθήκες κλιμάκωσης της εμπλοκής της Ελλάδας με ευθύνη της κυβέρνησης στους δύο πολέμους και στην Ουκρανία, στο πλευρό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, και στον πόλεμο στη Μ. Ανατολή στηρίζοντας εκεί το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ; Τη στιγμή, μάλιστα, που μεταξύ των επτά απαιτήσεων "ανθεκτικότητας" είναι ο γεωστρατηγικός ανταγωνισμός, το Διάστημα, η χειραγώγηση πληροφοριών, η ανθεκτικότητα υποδομών ζωτικής σημασίας».

«Μια εμπλοκή που έχει φτάσει σε πρωτόγνωρα και επικίνδυνα επίπεδα, ο καθένας καταλαβαίνει τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό αφού τα σενάρια τέτοιων ασκήσεων πυρηνικού πολέμου με τη συμμετοχή και ελληνικών μαχητικών και ιδιαίτερα σε τέτοιες συνθήκες, τις περισσότερες φορές γίνονται μετά πραγματικότητα και τότε βέβαια υπάρχουν και τα σχετικά αντίποινα» πρόσθεσε.

Ειδική αναφορά έκανε και στο προσφυγικό και στη σχετική Σύνοδο της ΕΕ, της οποίας τα συμπεράσματα, όπως σημείωσε, «βρίθουν από κυνισμό, απανθρωπιά και βαρβαρότητα, καθώς νεοφιλελεύθεροι, πράσινοι, σοσιαλδημοκράτες, ακροδεξιοί, όλοι μαζί, σπέρνουν τον πόλεμο, από τη μία, και από την άλλη, φτιάχνουν φυλακές ψυχών, προβάλλοντας την πρωτοπορία της Μελόνι που θα διαχειρίζεται στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων στην Αλβανία».

Προσέθεσε ότι οι πρόσφυγες είναι ο απόηχος των εγκλημάτων της εμπλοκής της Ελλάδας και των συμμάχων της στους πολέμους.

Όμως, και πάλι, οι λαοί είναι οι μόνοι, που μπορούν να ανατρέψουν τα σχέδιά τους. Να δυναμώσουν την αλληλεγγύη και την πάλη τους για να σταματήσει τώρα ο πόλεμος και οι προσφυγικές ροές. Για να υπάρξει πλήρης εφαρμογή της Συνθήκης της Γενεύης, με χορήγηση ασύλου και μετακίνηση των ξεριζωμένων στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους.

Για τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, ο Δημήτρης Κουτσούμπας εξήγησε ότι «η μεγάλη εικόνα των ανταγωνισμών βάζει τη σφραγίδα της και σε αυτά τα ζητήματα, δεδομένου ότι το ΝΑΤΟ βιάζεται να κλείσει εκκρεμότητες και να διατηρήσει τη συνοχή του στη ΝΑ πτέρυγά του σπρώχνοντας για λύσεις "συνεκμετάλλευσης" υπό ΝΑΤΟϊκή εποπτεία, λύσεις, που είναι επιζήμιες για τους λαούς και ωφέλιμες για τα μονοπώλια».

«Σε αυτόν τον "οδικό χάρτη", που καθορίστηκε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, εντάσσεται και η επικείμενη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας-Τουρκίας στις 8 Νοέμβρη, για την οποία πολλή συζήτηση γίνεται ήδη. Το ανησυχητικό στην όλη υπόθεση, δεν είναι φυσικά η συνάντηση αυτή καθεαυτή, αλλά η εικόνα που διαμορφώνεται -και προφανώς όχι τυχαία- ότι το τραπέζι της διαπραγμάτευσης που έχει στρωθεί, αφορά ζητήματα κυριαρχίας, όπως το ζήτημα των χωρικών υδάτων, της στρατιωτικοποίησης των νησιών και όχι αποκλειστικά τη "μόνη και μία διαφορά" που ισχυρίζεται η κυβέρνηση της ΝΔ, δηλαδή την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ» σημείωσε.

«Η προσπάθεια που κάνετε, κύριοι της κυβέρνησης, να διασκεδάσετε αυτές τις εντυπώσεις και να εφησυχάσετε για το περιεχόμενο των συζητήσεων, δεν πείθει. Όχι μόνο γιατί τέτοιες διαψεύσεις έχουν με τη σειρά τους διαψευσθεί πανηγυρικά στο παρελθόν, αλλά και γιατί μία πιθανή προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης -στη βάση ενός συνυποσχετικού- μπορεί εκ των πραγμάτων να ανοίξει απ' το παράθυρο και τέτοια ζητήματα» προσέθεσε ο Δ. Κουτσούμπας.

Υπενθύμισε τις έγκαιρες προειδοποιήσεις του ΚΚΕ ότι «"μαγειρεύονται" επώδυνες λύσεις τόσο στα ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, όσο και στο Κυπριακό».

«Και ας αφήσουν ορισμένοι τους κουτοπόνηρους εκβιασμούς που απευθύνουν στον λαό, ότι δήθεν οι μοναδικές επιλογές είναι "ή επώδυνος συμβιβασμός ή πόλεμος"! Ξέρετε πολύ καλά, ότι καθόλου δεν αποκλείει το ένα το άλλο, γιατί εδώ δεν πρόκειται για συμφωνία μεταξύ λαών που έχουν κοινά συμφέροντα, που θέλουν να πάνε μαζί να παλέψουν αλλά για "παζάρια" μεταξύ κρατών, μεταξύ αστικών κυβερνήσεων που εκπροσωπούν το μονοπωλιακό κεφάλαιο, συγκεκριμένες εταιρείες, το οποίο απ' τη φύση τους αυτές είναι αδηφάγες και ανταγωνιστικές» υπογράμμισε.

Επισήμανε, ακόμα, ότι «οι συζητήσεις εξελίσσονται, χωρίς η τουρκική πλευρά να έχει εγκαταλείψει -έστω στα λόγια- κάποια απ' τις διεκδικήσεις της, όπως την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μέχρι το δόγμα της "Γαλάζιας Πατρίδας"».

«Για όλα τα παραπάνω, εμείς λέμε ότι, πρώτα από όλα, χρειάζεται επαγρύπνηση κι ετοιμότητα από όλους, κυρίως από τον ελληνικό λαό. Χρειάζεται να ανέβει ο αγώνας και η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, πρώτα από όλα μεταξύ του ελληνικού, του τουρκικού και του κυπριακού λαού, ενάντια στους ευρωατλαντικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, που φέρνουν μόνο πόλεμο, καταστροφή, προσφυγιά. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα για ένα μέλλον πραγματικής ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας, με τους λαούς πραγματικά νοικοκύρηδες στον τόπο τους» υπογράμμισε, καταλήγοντας στη δευτερολογία του, ο Δ. Κουτσούμπας.

ΠΝΟ: Νέα 48ωρη απεργία – Δεμένα τα πλοία στα λιμάνια 24 και 25 Οκτωβρίου

Σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεών της προχωρά η ΠΝΟ

     Μεγάλες συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν σήμερα σε αρκετά πλοία, παρουσία του Γενικού Γραμματέα και της πλειοψηφίας των Μελών της Διοίκησης, αλλά και μεμονωμένα από πρωτοβάθμια Σωματεία, με μοναδικό στόχο την επίλυση των πολύ σοβαρών προβλημάτων των Ναυτεργατών για τα οποία γίνεται η απεργία.


Σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεών της προχωρά η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία  - ΠΝΟ αφού, όπως έγινε γνωστό το απόγευμα της Τετάρτη (23/10), προκήρυξε νέα 48ωρη απεργία για την Πέμπτη (24/10) και την Παρασκευή (25/10), επομένως τα πλοία θα μείνουν δεμένα στα λιμάνια.

Χαρακτηριστικά, η ΠΝΟ είχε προκηρύξει απεργία για την Τρίτη (22/10) και την Τετάρτη (23/10), αλλά αποφάσισε να παρατείνει την απεργία τουλάχιστον μέχρι και την Παρασκευή (25/10) ύστερα από σχετική απόφαση που ελήφθη σε νέα συνεδρίαση.

Τα αιτήματα της ΠΝΟ

Οι ναυτικοί ζητούν, μεταξύ άλλων: 
  • Την κατάργηση του Ν. 41/50
  • Tην άμεση τροποποίηση του άρθρου για την τετράμηνη δρομολόγηση των Ε.Γ./Ο.Γ., ταχυπλόων πλοίων, 
  • Tην υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αύξηση 12%, και 
  • Tην επιβολή επτάμηνης υποχρεωτικής δρομολόγησης.

Η ανακοίνωση της ΠΝΟ για την απεργία:


«H Διοίκηση της ΠΝΟ συνεδρίασε σήμερα με μοναδικό θέμα Ημερήσιας Διάταξης την εκτίμηση της εν εξελίξει απεργίας της Ομοσπονδίας που είχε εξαγγελθεί για 22 και 23 Οκτωβρίου 2024, και λήψη απόφασης.

Κατ’ αρχήν ο Γενικός Γραμματέας και η Διοίκηση χαιρετίζουν την μαζική συμμετοχή των συναδέλφων μας που συμβάλλει στην καθολικότητα της απεργίας με σκοπό την τελική επίτευξη των αιτημάτων μας, όπως αυτά είχαν εξωδίκως αποσταλεί προς τις εργοδοτικές οργανώσεις και την Κυβέρνηση, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις μας το προηγούμενο διάστημα.

Μεγάλες συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν σήμερα σε αρκετά πλοία, παρουσία του Γενικού Γραμματέα και της πλειοψηφίας των Μελών της Διοίκησης, αλλά και μεμονωμένα από πρωτοβάθμια Σωματεία, με μοναδικό στόχο την επίλυση των πολύ σοβαρών προβλημάτων των Ναυτεργατών για τα οποία γίνεται η απεργία.

Κατά την διάρκεια της σημερινής Συνεδρίασης, η Διοίκηση της ΠΝΟ έλαβε υπόψη την προκλητική και αδιάλλακτη στάση της εργοδοσίας για ανανέωση και υπογραφή της ΣΣΕ για το 2025, όχι μόνο για το ύψος του ποσοστού αύξησης, αλλά και για μια σειρά πολύ σοβαρών προβλημάτων όπως: οι απλήρωτες υπερωρίες, τα εξπρές δρομολόγια και οι διανυκτερεύσεις των μελών του πληρώματος αλλά και μια σειρά κλαδικών προβλημάτων.

Η Διοίκηση έλαβε επίσης υπόψη την μη θετική ανταπόκριση από πλευράς Υπουργείου να βρεθεί άμεση λύση στο απαράδεκτο καθεστώς που έχει επιβληθεί εις βάρος μας, με το Ν. 4150/2013, την κατάργηση του 4μηνου της δρομολόγησης Ε/Γ-Ο/Γ ταχυπλόων με επιβολή 7μηνης δρομολόγησης, αυστηρή τήρηση του 10ωρου απασχόλησης του πληρώματος στα ταχύπλοα, αλλά και το εξευτελιστικό καθεστώς που ισχύει στις προϋποθέσεις της χορήγησης επιδόματος ανεργίας στους Ναυτεργάτες, καθιστώντας το απαγορευτικό αλλά κι όσοι το δικαιούνται να παίρνουν μηνιαίως τα ψίχουλα των 350 ευρώ.

Ταυτόχρονα, ομόφωνη ήταν η άποψη ότι από πλευράς του Υπουργείου και των Υπηρεσιών του για όλα τα παραπάνω καίρια ζητήματα τηρείται μια μεροληπτική στάση υπέρ της εφοπλιστικής πλευράς και κατά πολλές φορές νομοθετημένων και θεσμοθετημένων δικαιωμάτων των Ναυτεργατών.

Αφού, συνεκτιμήθηκαν όλα τα παραπάνω, κυρίως όμως, οι διαθέσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων μας στα πλοία, που συντάσσονται πλήρως με τις αποφάσεις της ΠΝΟ για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, η Διοίκηση της Ομοσπονδίας αποφάσισε ομόφωνα την συνέχιση της 48ωρης απεργίας με νέα 48ωρη Πανελλαδική απεργία την Πέμπτη 24 και Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2024 (με προοπτική κλιμάκωσης)από ώρα 00.00 έως 23.59 της 25 Οκτωβρίου στα Επιβατηγά Ακτοπλοϊκά πλοία και στα Μεσογειακά Τουριστικά πλοία (Ε/Γ-Ο/Γ Διεθνών πλόων και Κρουαζιερόπλοια).

Η Διοίκηση αποφάσισε επίσης να ζητήσουμε την άμεση συνάντηση με τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, την ενίσχυση περαιτέρω των απεργιακών κλιμακίων σε όλα τα λιμάνια και την πραγματοποίηση συγκέντρωσης την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου στις 10.00 μπροστά στο πλοίο ΕΛΥΡΟΣ στην Άγιο Διονύσιο.

Καλούμε όλους τους Ναυτεργάτες να βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία με τα σωματεία τους, αλλά και την ΠΝΟ για να περιφρουρήσουμε τον αγώνα που δίνουμε και είμαστε βέβαιοι ότι στο τέλος θα κερδίσουμε».
© all rights reserved
customized with από: antikry.gr