Να κλείσει άμεσα η αμερικανική βάση της Σούδας και να πάψει κάθε συμμετοχή της Ελλάδας σε πολέμους και ιμπεριαλιστικές πολιτικές, ζήτησε ο Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στα Χανιά, σε σύσκεψη φορέων που διοργάνωσε η τομεακή επιτροπή Χανίων του ΚΚΕ.
Ο Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην Κρήτη, μίλησε σήμερα το μεσημέρι στα Χανιά, σε σύσκεψη φορέων, που διοργάνωσε η Τομεακή Επιτροπή Χανίων του ΚΚΕ, με θέμα: “Σε έναν κόσμο που φλέγεται, νικητές θα είναι οι λαοί! Απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο! Να κλείσει η βάση της Σούδας!”.
Ακολουθεί η ομιλία Δημήτρη Κουτσούμπα:
«Φίλες και φίλοι
συντρόφισσες και σύντροφοι
Από δω από τα Χανιά και την Κρήτη που για δεκαετίες σηματοδοτεί τον αγώνα ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας στα βρώμικα σχέδια των ιμπεριαλιστών, απευθύνουμε κάλεσμα σε όλη την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, να μπουν μαζικά στον αγώνα για να σταματήσει η με κάθε τρόπο εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Για να κλείσει η βάση της Σούδας, όπως και κάθε στρατιωτική βάση και υποδομή που σέρνει όλο και βαθύτερα τον λαό μας στο μακελειό του πολέμου.
Από δω από τα Χανιά, από την Κρήτη, στέλνουμε μήνυμα και σε όλους τους λαούς που υποφέρουν, δοκιμάζονται σκληρά, βιώνοντας τη φρίκη του πολέμου. Σε όλους τους λαούς που οι κυβερνήσεις τους τους σέρνουν στη σφαγή, στους λαούς που αγωνιούν σε τι κόσμο μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Σε έναν κόσμο που φλέγεται, νικητές τελικά θα είναι οι λαοί, όπως πολύ σωστά λέει και ο τίτλος της σημερινής σύσκεψης.
Νικητές μπορούν να είναι οι λαοί που θα βάλουν στόχο να ξεμπερδέψουν με το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που το μόνο που έχει πλέον να “προσφέρει” είναι φτώχεια, ανασφάλεια, κρίσεις και πολέμους και θα οικοδομήσουν τη δική τους κοινωνία, όπου θα ζουν ειρηνικά, με ευημερία, αναπτύσσοντας μεταξύ τους μόνο σχέσεις φιλίας και αμοιβαίας συνεργασίας.
Το να μιλάς βέβαια για απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο, να απαιτείς να κλείσει η βάση της Σούδας, ίσως πριν λίγο καιρό ακόμα, να ακουγόταν σε ορισμένους και εδώ στην Κρήτη, ως ένα από τα γνωστά, πάγια συνθήματα που επιμένει να προβάλλει το ΚΚΕ.
Σήμερα όμως βρισκόμαστε σε νέα πιο επικίνδυνη φάση, για να το πω απλά, η οποία υποχρεώνει, όλες και όλους όχι μόνο να σκεφτούν, αλλά και να υιοθετήσουν κάθε λέξη απ’ αυτό το σύνθημα. Κανείς μας πλέον δεν μπορεί να μένει απαθής.
Όταν η Ουκρανία – έχοντας την άδεια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ – εξαπολύει επίθεση με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς σε ρώσικο έδαφος και στη συνέχεια ο Πούτιν με διάγγελμά του μιλάει για τον παγκόσμιο χαρακτήρα του πολέμου στοχοποιώντας ευθέως τις χώρες που παρέχουν στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, άρα και την Ελλάδα, κανείς δεν μπορεί να μένει απαθής.
Γιατί πλέον ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία, περνάει σε άλλο επίπεδο κλιμάκωσης και γενίκευσης με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς. Ήδη διάφορες χώρες όπως η Σουηδία, η Φινλανδία μοιράζουν φυλλάδια, κάνουν αναρτήσεις στις χώρες τους μέσα, δίνοντας οδηγίες για να προετοιμάσουν τους λαούς τους, τι ακριβώς να κάνουν σε περίπτωση κήρυξης πολέμου, ακόμα και πυρηνικού.
Είδατε πώς μέσα σε λίγο χρόνο έγιναν φύλλο και φτερό οι διαβεβαιώσεις αυτών των κυβερνήσεων για τη δήθεν ασφάλεια και σταθερότητα που προσφέρει η ένταξη στο ΝΑΤΟ. Τις απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς προαναγγέλλουν ήδη οι εκπρόσωποι της Ρωσίας μιλώντας για “αντίποινα, μεταξύ των οποίων και βομβαρδισμό υποδομών και βάσεων του ΝΑΤΟ όπου κι αν αυτές βρίσκονται”.
Δεν χρειάζεται να πούμε πού θα βαρέσει ο συναγερμός. Όλες οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές υποδομές στη χώρα μας, ανάμεσά τους και η βάση της Σούδας, αποτελούν στόχο αντιποίνων. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: στόχο αντιποίνων έχει καταστήσει όχι μόνο τα Χανιά, την Κρήτη, αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα η κυβέρνηση της ΝΔ. Η οποία, με τη σύμφωνη γνώμη και τη στήριξη και των υπολοίπων κομμάτων, έχει μετατρέψει τη χώρα μας σε ορμητήριο πολέμου των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών.
Το λέμε ευθέως: Η κυβέρνηση της ΝΔ, η κυβέρνηση του Μητσοτάκη, αναλαμβάνει ιστορικές ευθύνες. Δεν έχει καμία νομιμοποίηση να σέρνει τον λαό και τη χώρα μέσα σε αυτόν τον αποκρουστικό πόλεμο για να εξυπηρετήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στους φίλους της, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
Εμείς μιλάμε καθαρά και χωρίς περιστροφές: Ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του δεν έχει καμιά τέτοια εξουσιοδότηση από τον ελληνικό λαό να υπονομεύει τη ζωή του, το μέλλον του, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα τμημάτων του μεγάλου κεφαλαίου που προσδοκούν νέα μεγάλα κέρδη από τον πόλεμο και νέες μπίζνες από τις καταστροφές που αυτός προκαλεί.
Δεν περιμέναμε βέβαια την εξέλιξη στο μέτωπο του πολέμου της Ουκρανίας για καταλάβουμε πως η πολεμική προετοιμασία έχει ξεκινήσει. Το ομολογεί και ο ίδιος ο Μητσοτάκης, ο οποίος ακριβώς για τα ίδια συμφέροντα έχει αναλάβει ρόλο στη μετατροπή της ευρωπαϊκής οικονομίας σε πολεμική, το κόστος της οποίας το πληρώνουν ήδη πολύ ακριβά οι ευρωπαϊκοί λαοί και ο ελληνικός, με τις αυξήσεις στις πολεμικές δαπάνες και τους εξοπλισμούς που και η κυβέρνηση του έχει απογειώσει.
Και μη μας πουν πάλι τα ξινισμένες ψευτιές τους, πως –τάχα - φροντίζουν για την άμυνα της χώρας. Γιατί οι ελληνικές φρεγάτες, τα συστήματα Patriot κ.α, βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα της χώρας, υπηρετώντας μόνο τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Το παραδέχτηκε και ο Δένδιας όταν, μιλώντας για το Ναυτικό, είπε πως «θα αποκτήσει τη δυνατότητα στρατηγικού πλήγματος και δυνατότητα αντιεροπορικής Αμυνας της περιοχής, ότι θα προβάλει την ισχύ του, όχι απλώς να υπερασπίζεται το Αιγαίο». Τι άλλο δηλαδή θα υπερασπίζεται;
Η στροφή στην πολεμική οικονομία από μόνη της συνιστά και πολεμική προετοιμασία. Γι αυτό και δεν μιλάμε μόνο για την αύξηση των πολεμικών δαπανών, αλλά και για την ανάπτυξη κάθε είδους βιομηχανικής υποδομής και αξιοποίησης της οικονομίας και της τεχνολογίας για πολεμικούς σκοπούς. Τα λέει αυτά και η έκθεση Ντράγκι: Αύξηση των επενδύσεων στην πολεμική βιομηχανία, για να αναβαθμιστεί η ανταγωνιστικότητά της ΕΕ και μαζί και ο γεωπολιτικός της ρόλος.
Το έχουμε πιάσει το υπονοούμενο. Τι κάνουν; Εκβιάζουν τους λαούς να αποδεχτούν νέες θυσίες μόνο και μόνο για να ανταποκριθεί το κεφάλαιο στις προκλήσεις από την όξυνση των ανταγωνισμών παγκόσμια. Νέα δεινά προμηνύονται για τους λαούς, ενώ ο κίνδυνος μιας γενικευμένης πολεμικής ανάφλεξης είναι πιο ορατός από ποτέ.
Εδώ, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, στον ανταγωνισμό των μονοπωλίων για όλο και μεγαλύτερα κέρδη, μπορεί να εντοπίσει ο καθένας, τους λόγους, τις αιτίες του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Που, βέβαια, είναι πόλεμος, όχι ανάμεσα στις δυνάμεις του “καλού” και του “κακού”, της “δημοκρατίας” και του “αυταρχισμού” ή όπως αλλιώς ονομάζονται κάθε φορά τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα. Είναι πόλεμος για τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς, για τον έλεγχο στρατηγικής σημασίας υποδομών και εδαφών, περιοχών.
Τέτοιος είναι ο πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τη Ρωσία στο έδαφος της Ουκρανίας. Τέτοιος είναι και ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή που πρωτοστατεί το κράτος δολοφόνος του Ισραήλ με τους συμμάχους του. Τέτοιος είναι και όπου αλλού ανά τον κόσμο υπάρχουν πολεμικά μέτωπα, τα οποία, αισίως έχουν φτάσει τα 55.
“Πόλεμος” ήταν πάντα, δηλαδή σκληρός, αδυσώπητος ανταγωνισμός ανάμεσα σε ισχυρά μονοπώλια και καπιταλιστικά κράτη. Μόνο που, όταν αυτός ο ανταγωνισμός φτάνει σε απίστευτα επίπεδα, όπως τώρα, τα εισαγωγικά αμέσως αφαιρούνται και ο πόλεμος είναι πλέον πραγματικότητα. Σκληρή και αδυσώπητη είναι η αναμέτρηση ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Η αναμέτρηση ανάμεσα στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο με το υπό διαμόρφωση ευρασιατικό με επικεφαλής την Κίνα και τη Ρωσία, που διαπερνά τις διεθνείς εξελίξεις και επιδρά καθοριστικά στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που είναι σε εξέλιξη.
Και βέβαια είναι αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι αυτή η σφοδρή αναμέτρηση για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία μπορεί να γίνει με ροδοπέταλα, αναίμακτα. Θέλουμε, με αυτή την έννοια, να τονίσουμε πως ο πόλεμος δεν είναι πάνω και έξω από αυτό το βάρβαρο σύστημα που είναι ο καπιταλισμός, μια παρεκτροπή στην ιστορία του. Αλλά είναι ακριβώς η συνέχεια της ειρηνικής περιόδου του καπιταλισμού, όταν πλέον αυτός δεν μπορεί να λύσει αλλιώς τις αντιφάσεις του. Πιο σωστά είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός στην πιο ανοιχτή και βάρβαρη μορφή του, απόδειξη ότι αυτό το διεφθαρμένο και άδικο σύστημα σαπίζει, πεθαίνει, θέλει ριζικά αντικατάσταση, γι αυτό και δεν επιδιορθώνεται, παρά μόνο ανατρέπεται.
Φίλες και φίλοι
συντρόφισσες και σύντροφοι,
Οι ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ και του Μητσοτάκη είναι μεγάλες, όχι μόνο γιατί έχει απογειώσει την άμεση και έμμεση εμπλοκή της χώρας στο μακελειό, αλλά και γιατί καλλιεργεί στον λαό τον εφησυχασμό, παρουσιάζοντας τα μέτωπα του πολέμου ως κάτι το “εξωτερικό”, που δεν μας αφορά δήθεν άμεσα.
Από πού προκύπτει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν μας αφορά άμεσα, όταν η κυβέρνηση στέλνει πολεμικό υλικό, ακόμα και τα επικίνδυνα όπλα του λευκού φωσφόρου; Όταν αναλαμβάνει την εκπαίδευση Ουκρανών στρατιωτών; Ή όταν τα λιμάνια, τα εδάφη μας όπως η Αλεξανδρούπολη, ολόκληρη η Βόρεια Ελλάδα χρόνια τώρα, έχουν γίνει “μπάτε σκύλοι αλέστε” με τη διέλευση στρατιωτικών δυνάμεων, τη μεταφορά πυρομαχικών με προορισμό τα σύνορα με τη Ρωσία, την Ουκρανία;
Από πού κι ως πού η σύγκρουση του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία δεν μας αφορά άμεσα, όταν βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια και άλλες υποδομές, με διάφορους τρόπους, έχουν τεθεί στην υπηρεσία των αμερικανοΝΑΤΟτοϊκών και αποτελούν στόχους αντιποίνων; Και βέβαια μιλάμε γι’ αυτά που μαθαίνουμε, γιατί προφανώς υπάρχουν κι άλλα που επιμελώς κρύβουν, όπως οι συμφωνίες που έχει υπογράψει η κυβέρνηση με το αντιδραστικό καθεστώς Ζελένσκι, για τις οποίες ακόμα χρωστά απαντήσεις ο Μητσοτάκης.
Από πού κι ως πού δεν μας αφορά η γενοκτονία ενός ολοκλήρου λαού, του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ που, με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ, έχει βάλει μπουρλότο σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, βομβαρδίζει τον Λίβανο, το Ιράν, τη Συρία; Εδώ ακόμα και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο έβγαλε προχτές ένταλμα σύλληψης για τον Νετανάχιου, ως εγκληματία πολέμου. Αν ο Μητσοτάκης δηλώσει μάρτυρας υπεράσπισης, δεν θα μας κάνει καμιά εντύπωση. Θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι. Άλλωστε τη στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ – με τέτοιους όρους μιλούν – υπηρέτησαν, αναβάθμισαν η μία με την άλλη, όλες οι κυβερνήσεις της ΝΔ σήμερα, του ΣΥΡΙΖΑ προηγούμενα.
Από πού κι ως πού δεν μας αφορά άμεσα το ότι μέσω των λιμανιών μας γίνεται προσπάθεια να μεταφερθεί πολεμικό υλικό στους δολοφόνους του Ισραήλ και η κυβέρνηση της ΝΔ ακόμα και τώρα έχει το θράσος να βαφτίζει τη γενοκτονία “αυτοάμυνα”; Μια τέτοια μεταφορά απέτρεψαν και μπράβο τους, οι λιμενεργάτες του Πειραιά! Τέτοιες πολεμικές μεταφορές με τρένα, πλοία, φορτηγά μπλοκάρουν σε όλη την Ελλάδα κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές. Και θα συνεχίζουμε να το κάνουμε όσο κι αν λυσσάνε τα σκυλιά τους.
Από πού κι ως πού δεν μας αγγίζει ο πόλεμος όταν πληρώνουμε ακριβά την αποστολή ελληνικών φρεγατών στην Ερυθρά Θάλασσα; (Μισό εκατ. τη μέρα στοιχίζει). Φρεγάτες στελεχωμένες με Έλληνες στρατιωτικούς, παιδιά του λαού που έχουν σταλεί στο στόμα του λύκου για τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου και τους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή, που στηρίζουν το Ισραήλ. Τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, η οποία προσδοκά επιπλέον οικονομικά οφέλη από τα σφαγεία του πολέμου, από τη στοίχισή της στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, έχει στο μυαλό του ο Μητσοτάκης, η κυβέρνηση του, τα άλλα αστικά κόμματα, συνολικά τα επιτελεία του συστήματος.
Αυτή είναι η σταθερή πυξίδα τους: Τα κέρδη του κεφαλαίου! Και όταν προωθούν τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση και όταν εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής τους ο λαός στενάζει από την ακρίβεια, τη βαριά φορολογία, χάνει το σπίτι του στους πλειστηριασμούς και όταν τον μπλέκουν στον πόλεμο. Την ίδια ώρα που το κεφάλαιο “τρίβει τα χέρια του” γιατί προσδοκά κι άλλα οφέλη, η εργατική τάξη, ο λαός χάνει, και χάνει πολλά. Και κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Αυτό συμβαίνει και με την πολεμική εμπλοκή, αυτό συνέβη και στη φάση της κρίσης, και τώρα στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Θυμηθείτε κάθε φορά που έλεγαν στον λαό “να πάμε όλοι μαζί”, η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα έπιαναν πάτο για να ανέβουν στο ταβάνι τα κέρδη του κεφαλαίου.
Ποτέ όμως, δεν ήταν “όλοι μαζί”, οι εργάτες και οι εκμεταλλευτές τους. Ούτε στην πρόσφατη δεκαετή κρίση, ούτε στα χρόνια της ανάπτυξης, ούτε στον πόλεμο, γιατί ανάμεσα τους υπάρχει άβυσσος. Για να κερδίσει ο ένας πρέπει να χάσει ο άλλος. Και για να κερδίσει το κεφάλαιο χρειάζεται να σύρει κάτω από τη δική του σημαία την εργατική τάξη, τον λαό. Γι’ αυτό κάθε φορά οι ταξικοί στόχοι του κεφαλαίου ντύνονται με “εθνικό” περιτύλιγμα. Το ίδιο κάνουν και τώρα γι αυτό και αναμασούν την καραμέλα ότι “η χώρα βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας”.
Και για να τελειώνουμε με αυτό το παραμύθι… Στη σωστή πλευρά της ιστορίας στέκεται ένας λαός, όταν χωρίς δεύτερη σκέψη, παίρνει τη θέση του στον αγώνα ενάντια στη συμμετοχή, την εμπλοκή, όταν βροντοφωνάζει και απαιτεί “έξω η Ελλάδα από τα σφαγεία των πολέμων”. Αυτή η επιλογή προσφέρει πολύτιμη βοήθεια και στους λαούς που δοκιμάζονται, όπως ο λαός της Ουκρανίας και όχι η στράτευση στο ένα ή στο άλλο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο που τους έχει κάνει “σάκο του μποξ”.
Στη σωστή πλευρά της ιστορίας βρίσκονται τα παιδιά του λαού, οι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων, οι φαντάροι μας, οι οποίοι εκφράζουν την αντίθεσή τους στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στη γενοκτονία των λαών, στη συμμετοχή της χώρας μας στο πλευρό ενός κράτους – δολοφόνου.
Οι Έλληνες αξιωματικοί, τα στρατευμένα νιάτα μας έχουν ορκιστεί να υπερασπίζονται τα σύνορα της χώρας και την εδαφική ακεραιότητά της κι όχι να υπηρετούν το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και το Ισραήλ και να συμμετέχουν στα εγκλήματα σε βάρος λαών. Είμαστε στο πλευρό τους, όπως στο πλευρό τους είναι κάθε μάνα και πατέρας και απαιτούμε να σταματήσει τώρα κάθε δίωξη σε βάρος τους. Η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι ο αγώνας σε κάθε χώρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Είναι η πάλη για να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στη χώρα μας.
Και δω στην Κρήτη, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, στη σωστή πλευρά της Ιστορίας βρίσκεται όποιος σταθερά παλεύει για να κλείσει η βάση της Σούδας στην Κρήτη, για να πάψει να είναι ο τόπος του, αυτός ο όμορφος τόπος, πολεμικό ορμητήριο σε βάρος άλλων λαών.
Όταν βέβαια μιλάμε για τη βάση της Σούδας, μιλάμε για μια εμβληματική στρατιωτική βάση των ΗΠΑ, η οποία χρόνο με τον χρόνο, αναβαθμίζεται στα επιχειρησιακά σχέδια των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, εμπλέκοντας έτσι τη χώρα μας και τον λαό πιο βαθιά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Παρά τα όσα κατά καιρούς λένε οι κυβερνώντες και οι σύμμαχοί τους, η Σούδα μπορεί να είναι ένα αβύθιστο γιγαντιαίο αεροπλανοφόρο – έτσι την αποκαλούσαν οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ και κοκορεύονταν – δεν είναι όμως ένα «απόρθητο» πολεμικό ορμητήριο των ΝΑΤΟικών, καθώς αποτελεί στόχο των αντίπαλων στο ΝΑΤΟ, άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Δεν είναι λίγες οι φορές που στο φως της δημοσιότητας βγαίνουν αναφορές και σχέδια με τη Σούδα να βρίσκεται μέσα στο βεληνεκές ισχυρών οπλικών συστημάτων του Ιράν και της Ρωσίας, που η σύγκρουσή τους με το ΝΑΤΟ κλιμακώνεται. Όχι άδικα λοιπόν, η Σούδα μπορεί να ονομάζεται το Περλ Χάρμπορ της Μεσογείου.
Το ότι στα πάνω από 70 χρόνια λειτουργίας της γενιές και γενιές έχουν μεγαλώσει στην Κρήτη γνωρίζοντας πως ο τόπος τους φιλοξενεί μια στρατιωτική βάση, δε σημαίνει ότι την αποδέχονται κιόλας. Μπορεί αρχικά να λειτουργούσε ως σταθμός ανεφοδιασμού και επισκευής ναυτικών δυνάμεων, όμως σύντομα μετεξελίχθηκε σε ένα γιγαντιαίο ορμητήριο του ΝΑΤΟ, που παίζει στρατηγικό ρόλο για τις επεμβάσεις, τις επιχειρήσεις του σε όλη την περιοχή. Γρήγορα εξελίχθηκε σε επιχειρησιακό κέντρο των ΝΑΤΟικών επεμβάσεων.
Για ποιες να πρωτομιλήσουμε; Για τις επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή; Στα Βαλκάνια; Στη Βόρεια Αφρική; Είναι χαρακτηριστική η αξιοποίηση της για τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.
Σήμερα, με τις αλλεπάλληλες συμφωνίες όλων των κυβερνήσεων, με τελευταία αυτή της κυβέρνησης της ΝΔ, που προετοίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ, στην πραγματικότητα παρατείνεται επ' αόριστον η λειτουργία της στο νησί της Κρήτης. Η βάση της Σούδας χωρίς υπερβολές αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο. Είναι μια κρίσιμη υποδομή για τον ανεφοδιασμό, τη συντήρηση και επισκευή πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών, ενώ εξυπηρετεί και κατασκοπευτικούς σκοπούς.
Αυτή είναι η μία πλευρά. Υπάρχει όμως και η άλλη, η πιο χυδαία, αν σκεφτεί κανείς πως ταυτόχρονα αποτελεί ένα είδος “κέντρου αναψυχής” για τον αμερικάνικο στόλο που ελλιμενίζεται στις εγκαταστάσεις της. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι Αμερικάνοι ναύτες εκτονώνουν τα απωθημένα τους στην πόλη των Χανίων, προκαλώντας τον λαό της πόλης και όλου του νησιού. Παρόμοια περιστατικά ζουν πλέον και οι κάτοικοι της Αλεξανδρούπολης. Η βάση της Σούδας υπήρξε πάντοτε ένα λαομίσητο σύμβολο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στη χώρα μας και ειδικά στην Κρήτη.
Ο λαός ποτέ δε συμβιβάστηκε με τη λειτουργία της και με τους κινδύνους που ελλοχεύουν από αυτή, συμμετέχοντας και στηρίζοντας διαχρονικά τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να κλείσει και να ξεκουμπιστούν οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί από το νησί και την Ελλάδα. Το ίδιο φωνάζουν και τώρα, που οι ανταγωνισμοί οξύνονται και ο κομβικός ρόλος της βάσης απογειώνει τους κινδύνους για τον λαό.
Ξέρετε καλά πως όλα αυτά τα χρόνια το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πρωτοστατούν σε αυτήν την πάλη με πολύμορφες κινητοποιήσεις και δράσεις. Το ίδιο θα συνεχίσουμε να κάνουμε γιατί τώρα το αίτημα για απεμπλοκή της Ελλάδας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής και θανάτου.
Φίλες και φίλοι
συντρόφισσες και σύντροφοι
Μόνο για την ιστορία της βάσης της Σούδας και την εμπλοκή της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στις επεμβάσεις να μιλήσει κανείς, αρκεί για να καταδικάσει πολιτικά την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ – το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ – να το πω με την νέα κοινοβουλευτική τους σειρά, αν και μικρή σημασία έχει. Γιατί όλοι τους, έχουν βαρύτατες ευθύνες ως κυβέρνηση, αλλά και ως αντιπολίτευση, όχι μόνο για τον αναβαθμισμένο ρόλο της Σούδας στο πέρασμα των χρόνων, αλλά για τη συμμετοχή και εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο.
Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά: Είδατε εσείς να στήνεται κανένας καβγάς όλα αυτά τα χρόνια ή και σήμερα από τα πρωτοπαλίκαρα της σοσιαλδημοκρατίας εδώ στην Κρήτη από τον Ανδρουλάκη, τον Πολάκη (που αύριο διεκδικεί την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ) ή και τον Κασσελάκη (που την έχασε) με τον Μητσοτάκη για τη βάση της Σούδας που έχει καταστήσει στόχο αντιποίνων το νησί σας;
Τόσες εκλογικές μάχες προηγήθηκαν. Ακόμα κι όταν έπρεπε κάτι να ειπωθεί, αυτό μάλλον αφορούσε τα ανταλλάγματα. Έτσι έχουν μάθει να τα μετράνε όλα: με ανταλλάγματα. Που κι αυτά ούτε τα είδαν, βέβαια, αλλά λέμε. Ψέλλισε ποτέ κανείς από αυτούς κάτι για το κλείσιμο της Βάσης; Ποτέ!
Όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ, τα κατά τ’ άλλα λαλίστατα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ παθαίνουν αφωνία. Σημασία λοιπόν, δεν έχει ποιος έχει πλέον καταλάβει τα γραφεία της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή, σημασία έχει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ αποτελούν τη βολική αντιπολίτευση απέναντι στη ΝΔ και τον Μητσοτάκη, ακόμα και αυτές τις κρίσιμες ώρες.
Βολική αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη αποτελούν και όσοι, και μέσα στη ΝΔ, εκφράζουν διαφωνίες για τους χειρισμούς της κυβέρνησης του στα Ελληνοτουρκικά. Γιατί η κριτική στην κυβέρνηση της ΝΔ ότι προετοιμάζει έναν επώδυνο συμβιβασμό σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων, είναι άσφαιρη και βολική, όταν δεν αμφισβητείς το κύριο: ότι αυτό το τραπέζι το έχουν στρώσει οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με τον Οδικό τους Χάρτη για τα δικά τους αποκλειστικά συμφέροντα.
Και στο τραπέζι του διαλόγου δεν κάθονται οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας, αλλά κάθονται οι κυβερνήσεις τους για λογαριασμό των συμφερόντων των μονοπωλίων τους. Και τα μονοπώλια είναι αδηφάγα, εκεί που τα βρίσκουν και τα μοιράζουν, εκεί τα σπάνε και ξεκινούν πάλι τις συγκρούσεις, που μπορεί να φτάσουν ακόμα και στην πολεμική αναμέτρηση.
Λέμε λοιπόν, και εδώ στην Κρήτη, πραγματική εργατική-λαϊκή αντιπολίτευση υπάρχει, είναι εδώ και δυναμώνει. Δυναμώνει στις συγκλονιστικές απεργιακές συγκεντρώσεις της Τετάρτης που χιλιάδες σε όλη τη χώρα βροντοφώναξαν: Δώστε λεφτά για μισθούς, για την παιδεία, για την υγεία και όχι για των πολέμων τα σφαγεία”. Αλλά και στις μαζικές αντιμπεριαλιστικές συγκεντρώσεις του λαού και της νεολαίας για το Πολυτεχνείο που ακούστηκε σε όλη τη χώρα το “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”.
Και θα δυναμώσει ακόμα περισσότερο αυτή η λαϊκή φωνή σε όλη την Ελλάδα. Γιατί εμείς μπαίνουμε μπροστά σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε πόλη και χωριό, στα σχολεία και τις σχολές για να δυναμώσουμε την πάλη ενάντια στον πόλεμο και την φτωχοποίηση του λαού μας.
Και πάλη ενάντια σε όλα αυτά σημαίνει: Καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της ΝΔ που μας σέρνει στον γκρεμό της βαρβαρότητας αυτού του συστήματος. Σημαίνει ότι δυναμώνουμε τον αγώνα για να σταματήσει η με κάθε τρόπο συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο. Για να επιστρέψουν αμέσως όλοι οι φαντάροι και οι στρατιωτικοί πίσω στον τόπο μας. Να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου.
Και ναι, εμείς δεν περιμένουμε τη μέρα που θα ακουστεί η σειρήνα του πολέμου, τώρα σ’ αυτές τις συνθήκες, από σήμερα δίνουμε τη μάχη για να βγει ο λαός στους δρόμους.
Εκεί στους δρόμους του αγώνα θέλουμε να συναντηθούμε με όλους και όλες εσάς ανεξάρτητα αν συμφωνούμε σε όλα. Εκεί όμως μπορούμε να συζητήσουμε το πώς θα τα καταφέρουμε “σε έναν κόσμο που φλέγεται, να είμαστε εμείς οι νικητές»!
Να είστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε. Ο λαός μας έχει τεράστια ψυχικά αποθέματα. Το έχει αποδείξει πολλές φορές στην ηρωική ιστορία του. Και θα το αποδείξει πάλι, όταν χρειαστεί! Κι έρχεται αυτή η στιγμή.
Καλή δύναμη σε όλους και όλες!»
