Κύπρος: Επίσκεψη-πρόκληση του Ερντογάν στα κατεχόμενα – Αποκάλεσε “κατακτητές” τους Ελληνοκύπριους (vid)

 

Χωρίς εκπλήξεις η σημερινή η ομιλία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στα κατεχόμενα. Συγκεκριμένα, ο Τούρκος Πρόεδρος επανέλαβε τη στήριξή του στην πρόταση Τατάρ για δύο κράτη και επέρριψε ευθύνες στην ελληνοκυπριακή πλευρά για τη μη λύση στο Κυπριακό.

Λίγες ώρες πριν συμπληρωθούν 47 χρόνια από την αιματηρή απόβαση του Αττίλα στην Κύπρο, ο Τούρκος πρόεδρος, συνοδεία υπουργών, στρατιωτικών και δεκάδων αξιωματούχων, γίνεται δεκτός με στρατιωτικές τιμές στο παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου.

Από την αυτοαποκαλούμενη «βουλή», όπου δεν παρέστησαν όλοι οι εκπρόσωποι των Τουρκοκυπρίων, και ερχόμενος κόντρα σε όλα τα μηνύματα των τελευταίων ημερών από Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον, ο Ερντογάν μίλησε ουσιαστικά για διχοτόμηση της Κύπρου, αποκαλώντας μάλιστα τους Ελληνοκύπριους κατακτητές του νησιού.

«Στο νησί υπάρχουν δυο κράτη και δυο λαοί, μια δίκαιη και βιώσιμη λύση μπορεί να γίνει μόνο με βάση την πραγματικότητα. Η διεθνής κοινότητα θα αποδεχθεί αργά ή γρήγορα αυτή την πραγματικότητα», είπε ο Τούρκος πρόεδρος.

Πάντως, τα καλά νέα τα οποία με στόμφο είχε προαναγγείλει ότι θα ανακοινώσει ο τούρκος πρόεδρος περιορίστηκαν, τουλάχιστον προς το παρόν, στο κτίσιμο ενός νέου κτηρίου για τη λεγόμενη προεδρική τουρκοκυπριακή διοίκηση, στην κατεχόμενη περιοχή του Αγίου Δομετίου.

Αθήνα και Λευκωσία χαράσσουν κοινή γραμμή αντίδρασης έναντι του τουρκικού εθνικισμού. Η ελληνική κυβέρνηση εκφράζει την έμπρακτη στήριξή της στην Κύπρο, με τον υπουργό Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο να πραγματοποιεί διήμερη επίσκεψη στη μεγαλόνησο και τον Νίκο Δένδια να μεταβαίνει στη Λευκωσία την Τετάρτη μετά το ταξίδι του στο Ισραήλ.

Το ενδιαφέρον στην αυριανή επίσκεψη Ερντογάν στα Βαρώσια

Οποιαδήποτε κίνηση γίνει στα Βαρώσια θα είναι πλήγμα στην διεθνή νομιμότητα και συγχρόνως θα υπονομεύσει και θα τορπιλίσει τη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού, καθώς στερεί το “φιλέτο” του βασικού κινήτρου που έχουν οι Ελληνοκύπριοι για τη λύση που είναι το περιουσιακό και το εδαφικό, επισημαίνει στο κεντρικό δελτίο της ΕΡΤ ο διπλωματικός συντάκτης Νίκος Μελέτης.

Ο Ερντογάν είδε ότι στην άτυπη πενταμερή της Γενεύης δεν “τσίμπησε” ο εκβιασμός του για τα δύο κράτη, αναφέρει ο Νίκος Μελέτης. ρα επιμένει να τορπιλίζει τις διαδικασίες του Κυπριακού και να θέλει να επιβάλλει με τετελΤώεσμένα την ανατροπή της βάσης-λύσης που υπάρχει μέχρι τώρα από τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Η Τουρκία χρησιμοποιεί τον Κυπριακό για να επιβάλει τον έλεγχό της στην Ανατολική Μεσόγειο με την αναζήτηση και διεκδίκηση μεριδίου από τους φυσικούς πόρους της περιοχής, με το να εκμεταλλευτεί τις βάσεις στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού, τονίζει ο Νίκος Μελέτης προσθέτοντας ωστόσο ότι δεν νομίζει πως το Ισραήλ και η Αίγυπτος θα κοιτάξουν αδιάφορα την προσπάθεια της Τουρκίας να δημιουργήσει μέσα στο “ρουθούνι” τους βάση για drones και μια στρατιωτική ναυτική βάση.

ert.gr

Η Χαμάς ξεκίνησε συνομιλίες με την Άγκυρα για την ανακήρυξη ΑΟΖ με την Τουρκία!

Αυτή η κίνηση θα αποτελέσει μια πολύ δραματική εξέλιξη στην περιοχή και εδώ φαίνεται ακόμα ένας λόγος για τον οποίον ο σχεδιασμός του ΠΝ σε ότι αφορά τις νέες φρεγάτες του να έχουν στο επίκεντρο τόσο την αεράμυνα περιοχής όσο και την απρόσκοπτη λειτουργεία του στην ανοιχτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου...

Υπέρ της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ της Γάζας και της Τουρκίας, τάσσεται ο ηγέτης της «Χαμάς», η οποία έχει τον έλεγχο της Λωρίδας, Ισμαήλ Χανίγιε, σε συνέντευξή του στο τουρκικό ΜΜΕ, Habertürk που μετάδωσε η αγγλόφωνη έκδοση της SABAH.

Έτσι την ώρα που η ώρα του διαλόγου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ήρθε για την κυβέρνηση οι σύμμαχοι της Τουρκίας δίνουν πολιτικά επιχειρήματα στην Άγκυρα.

Η σύλληψη της ιδέας της «Γαλάζιας Πατρίδας» ανήκει στον απόστρατο σήμερα Τούρκο ναύαρχο Γιαϊτζί, ο οποίος παρουσιάζοντας τις γραφικές αυτές ιδέες το 2012, κατάφερε να πείσει τον Τούρκο πρόεδρο και να υιοθετηθούν ως επίσημη θέση της Τουρκίας. 

Ο Χανίγιε αναπαράγει έτσι τα τουρκικά σενάρια που προωθούσαν την «ιδέα» της οριοθέτησης στη «λογική» του «τουρκο-λιβυκού» μνημονίου, στο τέλος του 2019, για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ της Τουρκίας με τη Λιβύη, δηλαδή μη-αναγνωρίζοντας ΑΟΖ στα νησιά και νησιωτικά συμπέγματα!

Μάλιστα κριτικάρει τις ισλαμικές χώρες που δεν συνεργάζονται με την Τουρκία και πλέον θα πρέπει να το κάνουν (ΗΑΕ, Αίγυπτος,  Σ. Αραβία) από τις οποίες ζητά να στηρίξουν τον σχεδιασμό! 

Ο Χανίγιε, στη συνέντευξή του είπε ότι: «δεν έχει κανείς κανένα δικαίωμα να αμφισβητήσει τα δικαιώματα της Τουρκίας βάσει του διεθνούς δικαίου. Από αυτή την άποψη, οι διμερείς συνομιλίες για τον καθορισμό θαλάσσιων συνόρων θα οδηγήσουν σε θετικά αποτελέσματα».

Η Παλαιστίνη στην Γάζα έχει δικαιώματα περιπολίας και ψαρέματος μέχρι τα 11 ν.μ. και μετά καλύπτεται από το Ισραήλ. Όμως τα κοιτάσματα που αμερικανοί υπολογίζουν στα 700 δισ δολάρια μόνο για την Αν. Μεσόγειο κάνουν ακόμα και την Παλαιστίνη να ζητά διεκδίκηση του μεριδίου της.

Αυτή η κίνηση θα αποτελέσει μια πολύ δραματική εξέλιξη στην περιοχή και εδώ φαίνεται ακόμα ένας λόγος για τον οποίον ο σχεδιασμός του ΠΝ σε ότι αφορά τις νέες φρεγάτες του να έχουν στο επίκεντρο τόσο την αεράμυνα περιοχής όσο και την απρόσκοπτη λειτουργεία του στην ανοιχτή θάλασσα της Αν. Μεσογείου.

 πηγή: pronews.gr

Jerusalem Post: «Φαντασιώσεις» Ερντογάν τα περί συμφωνίας με την Αίγυπτο

«Η Άγκυρα έχει επιδοθεί στη διάδοση ψευδών ειδήσεων, φτιάχνοντας ιστορίες, σύμφωνα με τις οποίες το Ισραήλ θα έπρεπε να υπογράψει συμφωνία θαλάσσιων συνόρων, από την οποία όμως εξαφάνιζε εντελώς την Κύπρο».

Για «φαντασιώσεις» της Άγκυρας κάνει λόγο άρθρο της ισραηλινής εφημερίδας «Jerusalem Post», για τη νέα «συμφωνία συμφιλίωσης» που εφηύρε η Τουρκία αυτή με τη φορά με την Αίγυπτο μετά την εκτεταμένη προπαγάνδα η οποία απέτυχε πέρυσι σύμφωνα με την οποία είχε υπογράψει συμφωνία θαλασσίων συνόρων με το Ισραήλ.

Η ισραηλινή εφημερίδα υπενθυμίζει ότι «στις αρχές Δεκεμβρίου και μετά τη νίκη του Τζο Μπάιντεν στις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, η Άγκυρα διαπίστωσε ότι οι μέρες της εύνοιας που είχε την εποχή του Ντόναλντ Τραμπ τελείωσαν, επεδίωξε μία «αφελή» συμφωνία θαλάσσιων συνόρων με το Ισραήλ».

«Η Άγκυρα έχει επιδοθεί στη διάδοση ψευδών ειδήσεων, φτιάχνοντας ιστορίες, σύμφωνα με τις οποίες το Ισραήλ θα έπρεπε να υπογράψει συμφωνία θαλάσσιων συνόρων, από την οποία όμως εξαφάνιζε εντελώς την Κύπρο».

«Τώρα η Τουρκία κάνει το ίδιο προσπαθώντας να εμπλέξει την Αίγυπτο», η εφημερίδα αναφέρεται και στη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ που υπέγραψε η Αθήνα με το Κάιρο τον περασμένο Αύγουστο.

Η Άγκυρα χρησιμοποιεί την αγγλική εκδοχή φιλοκυβερνητικών μέσων για να προωθήσει τη νέα ιστορία που έχει δημιουργήσει.

«Η Τουρκία μπορεί να υπογράψει συμφωνία θαλασσιών συνόρων με την Αίγυπτο», αναφέρει το Πρακτορείο Ειδήσεων Anadolu.

«Η Ελλάδα ανησύχησε καθώς η Αίγυπτος οριοθετεί ΑΟΖ με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο», αναφέρει η Daily Sabah.

«Η Αίγυπτος προετοιμάζει το έδαφος για την πρόταση της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο», γράφει το TRT.

«Δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι η Άγκυρα και το Κάιρο μπορεί να υπογράψουν συμφωνία θαλάσσιων συνόρων και θα ήταν παράξενο για την Αίγυπτο ν’ αναστρέψει τα χρόνια, τα οποία βρίσκεται σε συμπόρευση με την Ελλάδα και την Κύπρο και να υπογράψει μία συμφωνία η οποία καταργεί τις οικονομικές αξιώσεις της Κύπρου και βλάπτει την Ελλάδα», προσθέτει η Jerusalem Post.

«Η περίεργη προσέγγιση της Τουρκίας παρόμοια με αυτή του περασμένου Δεκεμβρίου με το Ισραήλ είναι η κυβέρνηση να λέει στα Μ.Μ.Ε. ότι αυτό συμβαίνει, όλα να το αναφέρουν και τότε μία ιδέα γίνεται πραγματικότητα χωρίς να έχει συμβεί ποτέ».

«Σε κάθε τέτοια “συμφωνία” παρουσιάζει τεράστιες αξιώσεις στη Μεσόγειο πολύ πέρα από τα δίκαια της, παρακάμπτοντας την Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ η Αίγυπτος και το Ισραήλ δεν μπορούν να κερδίσουν τίποτα αφού ήδη έχουν οριοθετήσει ΑΟΖ και δεν χρειάζεται να συμφωνήσει η Τουρκία.

»Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία ρίχνει ιδέες και τις τοποθετεί σε ύδατα στα οποία δεν έχει δικαίωμα και δεν δίνει τίποτα σε αντάλλαγμα», καταλήγει η Jerusalem Post.

πηγή: tribune.gr

Φόρουμ Ελληνο-Αραβικής φιλίας - Η Ελλάδα γέφυρα συνεργασίας ΕΕ και Αραβικού Κόσμου

‎Η Ελλάδα φιλοξενεί σήμερα Πέμπτη 11/2, στην Αθήνα τη συνάντηση των ΥΠΕΞ «Philia Forum» με τη συμμετοχή της Αιγύπτου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Κύπρου, του Μπαχρέιν και της Σαουδικής Αραβίας.‎

Με τη συμμετοχή της Αιγύπτου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Κύπρου, του Μπαχρέιν, της Σαουδικής Αραβίας και της Γαλλίας θα διεξαχθεί σήμερα στην Αθήνα η πρώτη συνάντηση υπουργών Εξωτερικών του Φόρουμ Φιλίας («Philia Forum»), που διοργανώνει η χώρα μας.

Στο Φόρουμ που θα ξεκινήσει με χαιρετισμό του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη περί τις 11:15 και διοργανώνεται στο πλαίσιο της προώθησης και εμπέδωσης των πολυμερών δεσμών φιλίας και συνεργασίας μεταξύ χωρών εταίρων στην ευρύτερη περιοχή που εκτείνεται από τη Μεσόγειο έως τον Κόλπο, θα εξετασθούν οι προοπτικές ενίσχυσης της συνεργασίας σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών αντιμετώπισης της πανδημίας COVID-19, καθώς και οι κοινές προκλήσεις ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή.

Αναδεικνύοντας τη σημασία της σύγκλησης της πρώτης συνάντησης του Φόρουμ, με τη συμμετοχή τουλάχιστον τεσσάρων Αραβικών κρατών και δύο κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διπλωματικές πηγές επισημαίνουν ότι υποδηλώνει τον κομβικό ρόλο της Ελλάδας ως γέφυρας συνεργασίας μεταξύ της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου με τα Βαλκάνια και την υπόλοιπη Ευρώπη. Τονίζουν πως τόσο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας έχουν καταβάλει, από την ανάληψη των καθηκόντων τους σημαντικές προσπάθειες και έχουν αναλάβει πλείστες πρωτοβουλίες προκειμένου να εδραιώσουν την συνεργασία με χώρες, με τις οποίες ακόμα και πριν από λίγα χρόνια οι επαφές με την Ελλάδα ήταν περιορισμένες έως ανύπαρκτες. Παράλληλα, υπογραμμίζουν ότι έχει ενισχυθεί η ιδιαίτερη σχέση με χώρες της περιοχής, οι οποίες ήταν παραδοσιακά φίλα προσκείμενες προς την χώρα μας. Σε αυτό το πλαίσιο, αναφέρουν ότι οι πρωτοβουλίες αυτές έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς, τόσο σε διμερές όσο και, διαμέσου της προσεχούς Υπουργικής Συνάντησης, σε πολυμερές επίπεδο.

Από γεωπολιτικής σημασίας, οι διπλωματικές πηγές συγκρατούν τρία σημεία:

Καταρχάς, η συμμετοχή Αραβικών χώρων της Μεσογείου, αλλά και του Κόλπου για πρώτη φορά στο ίδιο σχήμα μαζί με κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σημειώνουν εν προκειμένω ότι υπάρχουν διάφορα περιφερειακά σχήματα, αλλά το σύνολο των σχημάτων αυτών κάνει μια διαφοροποίηση μεταξύ των Μεσογειακών χωρών και των χωρών του Κόλπου. Αντιθέτως, προσθέτουν, η πρωτοβουλία της Ελλάδας σπάει αυτόν τον τεχνητό διαχωρισμό και προωθεί τη συνεργασία στην ευρύτερη περιοχή. Τονίζουν, ακόμα, πως η παρουσία της πολυπληθέστερης Αραβικής χώρας (Αίγυπτος), καθώς επίσης των Αραβικών χωρών με πολύ υψηλό ΑΕΠ (Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) προσδίδουν από μόνες τους ιδιαίτερο βάρος στη Συνάντηση της Αθήνας.

Δεύτερον, με την εξαίρεση της Σαουδικής Αραβίας, το σύνολο των συμμετεχόντων Αραβικών κρατών έχει συνάψει διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, μια χώρα με την οποία η Ελλάδα έχει προνομιακές σχέσεις, όπως αποδεικνύει και το πρόσφατο ταξίδι του πρωθυπουργού, στο οποίο μετείχε επίσης ο υπουργός Εξωτερικών.

Τρίτον, ότι το σύνολο των συμμετεχόντων χωρών έχει υπογράψει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και υποστηρίζει το αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας μας για την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. Υπογραμμίζουν μάλιστα ότι το Φόρουμ Φιλίας, όπως λέει και το όνομα του, δεν στρέφεται εναντίον κανενός, ούτε αποτελεί αμυντική συμμαχία. Αντιθέτως, είναι ανοιχτό σε όλες τις χώρες της περιοχής που ενστερνίζονται βασικές αρχές, όπως η προώθηση των σχέσεων καλής γειτονίας και ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου.

Με την ευκαιρία του Φόρουμ, το απόγευμα της Τετάρτης, ο Νίκος Δένδιας υποδέχθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών τον Αιγύπτιο ομόλογό του Σάμεχ Σούκρι και συζήτησαν για τις διμερείς σχέσεις και την ευρύτερη περιφερειακή συνεργασία για την προώθηση σταθερότητας. Λίγη ώρα αργότερα, είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Ζαν Ιβ Λε Ντριάν, με τον οποίο συζήτησε για τις πρόσφατες περιφερειακές εξελίξεις και ζητήματα διμερούς στρατηγικής συνεργασίας.

Μετά το πέρας των εργασιών της ολομέλειας της συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών του Φόρουμ θα ακολουθήσουν δηλώσεις στον τύπο (περί ώρα 13:35). Δύο ώρες αργότερα, στις 15:30, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα συναντηθεί, στο Μέγαρο Μαξίμου, με τον υπουργό Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, πρίγκιπα Φαϊσάλ μπιν Φαρχάν Αλ Σαούντ.

To «τζίνι» που βγάζει από το μπουκάλι ο Μακρόν είναι επικίνδυνο!

Η εξομοίωση Ισλάμ και τρομοκρατίας, η χαμένη μάχη της αφομοίωσης των μουσουλμάνων, το «ποτ πουρί» προοδευτισμού και ακροδεξιάς και η... πάσα στον ισλαμικό ηγεμονισμό του Ερντογάν.

 

από τον Γιώργο Παπανικολάου

Μπορεί να νιώθουμε ότι μας βολεύει αυτή η σκληρή, κατά τα φαινόμενα, κόντρα ανάμεσα στον Μακρόν και τους ισλαμιστές, με τον Ερντογάν να παίρνει οικειοθελώς τον ρόλο του «πρωταθλητή» των τελευταίων, εντούτοις η μεγάλη εικόνα είναι μάλλον διαφορετική. Διότι ο δραστικός έως και αμετροεπής σε επίπεδο δηλώσεων τρόπος με τον οποίο επέλεξε να αντιδράσει ο Πρόεδρος της Γαλλίας απέναντι στη φρικιαστική βία των εξτρεμιστών του Ισλάμ ανοίγει πολύ επικίνδυνες ατραπούς για την Ευρώπη. Κι αν «βγει το τζίνι από το μπουκάλι»*, μετά είναι ασταμάτητο...

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Αμερικανοί, διόλου φημισμένοι γενικώς για τη διπλωματική λεπτότητα των χειρισμών τους, παρότι πρωταγωνίστησαν σε δύο μακροχρόνιους πολέμους, με άξονα την ισλαμική τρομοκρατία, προσπάθησαν με κάθε τρόπο να ξεκαθαρίσουν προς κάθε κατεύθυνση πως δεν στρέφονται κατά του Ισλάμ γενικώς αλλά κατά του ισλαμικού εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας. Γι' αυτό και αποφεύγουν πάντα, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί ότι στρέφεται κατά της πίστης του Ισλάμ και των ακολούθων της, δηλαδή των μουσουλμάνων.

Τα «σκίτσα» της οργής και η διάκριση μεταξύ ευσεβών και τρομοκρατών

Κατά την άποψη του υπογράφοντος, το τελευταίο διάστημα, ο κ. Μακρόν έκανε το λάθος να μπερδέψει δύο συγγενή πλην όμως όχι όμοια θέματα, με τρόπο ξεκάθαρα προσβλητικό για οιονδήποτε ευσεβή μουσουλμάνο, χωρίς να χρειάζεται να είναι εξτρεμιστής, οπαδός του «τζιχάντ».

Διότι η υιοθέτηση των σκίτσων του Charlie Hebdo για τον Μωάμεθ, εκ μέρους των επίσημων γαλλικών αρχών (μέσω της προβολής τους πάνω σε κρατικά κτήρια), όσο κι αν εμείς θεωρούμε ότι η έκδοσή τους είναι επιτρεπτή μέσα στο πλαίσιο της ελευθερίας της έκφρασης, δεν παύει να αποτελεί προσβολή για μια θρησκεία που θεωρεί «ιεροσυλία» και απαγορεύει την απλή αναπαράσταση του Προφήτη, πολύ δε περισσότερο όταν αυτή είναι σατιρική και γελοιογραφική.

Η φρικιαστική βία των εξτρεμιστών που δολοφόνησαν γι' αυτά τα σκίτσα δεν καταπολεμείται, ούτε αναιρείται με την υιοθέτηση των κακόγουστων αυτών και «προβοκατόρικων», κατά την παράδοση του συγκεκριμένου εντύπου, δημιουργημάτων. Που σίγουρα, αν δεν είχαν γίνει οι αποτρόπαιες πράξεις των ισλαμιστών εξτρεμιστών, θα είχαν παραμείνει στη σφαίρα της κακογουστιάς, χωρίς να απασχολήσουν ούτε την κοινωνία της Γαλλίας ούτε βεβαίως και την Προεδρία της.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι μουσουλμάνοι αποτελούν παγκοσμίως σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού (περίπου 1,8 δισ. άνθρωποι), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη συλλογική ισχύ και επιρροή τους. Είναι δε εύλογο ότι η συγκεκριμένη συγκυρία, μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής δυσπραγίας, λόγω της πανδημίας, αλλά και έντονων αναταράξεων γεωπολιτικής μορφής, ουδόλως προσφέρεται για θρησκευτικές και κατ' ουσία πολιτισμικές διαμάχες, που θα μπορούσαν να έχουν ποικίλες παρενέργειες διεθνώς αλλά και ειδικώς για την Ευρώπη και πρωτίστως τη Γαλλία.

Διότι η τελευταία, συν τοις άλλοις, φαίνεται να στοχοποιείται πλέον περαιτέρω, όχι μόνο από τους εξτρεμιστές μουσουλμάνους (όπως έδειξαν οι νέες δολοφονικές επιθέσεις στη Νίκαια και την Αβινιόν) αλλά κι από πολλές μουσουλμανικές χώρες, μεταξύ των οποίων το μακρινό Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, η Ιορδανία, το Ιράν, ακόμη και η -αντίθετη στην Τουρκία- Αίγυπτος, ο ηγέτης της οποίας αναγκάστηκε και αυτός να πάρει θέση, έστω και συγκρατημένα.

Η… πάσα στον Ερντογάν και το πραγματικό πρόβλημα της Ευρώπης

Βεβαίως, ο Ερντογάν έσπευσε να αξιοποιήσει τη συγκυρία, για να εμφανιστεί ως προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων, προκειμένου να προωθήσει τις τουρκικές φιλοδοξίες στον σουνιτικό κόσμο. Για εκείνον ήταν μια αναπάντεχη ευκαιρία να κλιμακώσει τη σύγκρουση με τη Γαλλία του Μακρόν, φορώντας τον μανδύα του υπερασπιστή στο θιγόμενο θρησκευτικό συναίσθημα των μουσουλμάνων. Το αν θα του «βγει» αυτός ο νέος κρίκος στην αλυσίδα των ενεργειών του είναι άλλο θέμα, που θα το διαπιστώσουμε προσεχώς.

Κάτω όμως από το υπερ-οικοδόμημα αυτής της υπόθεσης βρίσκεται η ουσία του θέματος, που αφορά τον πολύ μεγάλο αριθμό μουσουλμάνων στη Γαλλία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης όπως η Γερμανία, που μετρούν εκατομμύρια ανθρώπους και σημαντικά ποσοστά του συνολικού πληθυσμού.

Το γεγονός ότι παραδοσιακά οι πληθυσμοί αυτοί δεν «αφομοιώνονται» στα πρότυπα των ευρωπαϊκών αξιών είναι όντως ένα πρόβλημα δυσεπίλυτο, το οποίο όμως οι αρμόδιοι εμφανίζονται να «ανακάλυψαν» με πολύ μεγάλη καθυστέρηση (παρότι γνώριζαν ότι υπήρχε περιθωριοποίηση εδώ και πολλά χρόνια) κι αφού προηγουμένως άφησαν ανεξέλεγκτες τις μετακινήσεις πληθυσμών.

Σίγουρα όμως δεν πρόκειται για πρόβλημα που πρόκειται να εξαλειφθεί, είτε με ενέργειες που κάλλιστα μπορούν να παρερμηνευθούν ως «διωγμοί» (όπως το κυνηγητό σε καταστήματα μουσουλμανικής διατροφής) κι ενδέχεται να οδηγήσουν στρώματα που κατά τεκμήριο βρίσκονται έτσι κι αλλιώς κοινωνικά και οικονομικά σε δυσχερή θέση, πλησιέστερα προς τον εξτρεμισμό.

Ειδικά δε στην περίπτωση της Γαλλίας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μουσουλμανική μειονότητα αποτελεί σε μεγάλο βαθμό κατάλοιπο ενός όχι ιδιαίτερα ένδοξου αποικιακού παρελθόντος (ποιος άραγε θυμάται τον πόλεμο της Αλγερίας και τον πρώτο πόλεμο στο Βιετνάμ;), από το οποίο ακόμη προσπαθεί η φιλική μας χώρα να ξεφύγει, διατηρώντας όμως και τις φιλοδοξίες «μεγάλης δύναμης» στη Μεσόγειο και την Αφρική.

Η «αξιακή» και η… πρακτική θεώρηση

Θα είναι δυστύχημα αν επιχειρήσουμε να λύσουμε το πρόβλημα λησμονώντας τις ευρωπαϊκές αξίες. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι η ελευθερία του ατόμου ισχύει για τους πάντες (ακόμη κι αν επιλέγουν να φοράνε μπούρκα ή να τρώνε «χαλάλ» φαγητά) και τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία (και ο σεβασμός των πεποιθήσεων, θα πρόσθετα) του άλλου. Διότι αλλιώς, τι θα μας ξεχωρίζει από εκείνους που κατακρίνουμε;

Αλλά και από καθαρά πρακτικής πλευράς, θα πρέπει να δούμε αν συμφέρει την Ευρώπη (και τη Γαλλία πρωτίστως) να ανοίξει μια αντιπαράθεση συλλήβδην με τον Ισλαμικό κόσμο, με άξονα τη θρησκεία του κι όχι την εξτρεμιστική ισλαμική τρομοκρατία.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε επίσης την ιστορική εμπειρία, πρόσφατη και παλαιότερη, που δείχνει ότι η προσπάθεια επιβολής των Δυτικών «αξιών», περιλαμβανομένης και της Δημοκρατίας, σε πληθυσμούς που δεν είναι κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά έτοιμοι για κάτι τέτοιο (κι ας μη μας διαφεύγει ότι μπορεί να μην είναι ποτέ έτοιμοι), κατά κανόνα καταλήγει σε παταγώδη αποτυχία.

Ακόμη λοιπόν κι αν δεχτούμε ότι στρατηγικά είναι η ώρα της αποστασιοποίησης των ευρωπαϊκών κοινωνιών από το διεθνές Ισλαμικό στοιχείο, παραδεχόμενοι «ασυμβατότητα», είναι μάλλον βέβαιο ότι η τακτική Μακρόν το τελευταίο διάστημα δεν αποτελεί ούτε τον πιο διπλωματικό τρόπο έναρξης ούτε και τον πιο αποτελεσματικό. Ιδίως όταν ο «αντίπαλος» βρίσκεται εδραιωμένος και εντός των τειχών κι όταν γνωρίζουμε ότι οι εξτρεμιστές του Ισλαμισμού στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην οργή και την απελπισία, προκειμένου να στρατολογήσουν νέα μέλη στις οργανώσεις τους.

__________________________________________________

YΓ: Tο γεγονός ότι στο συγκεκριμένο θέμα, ο προοδευτικός Μακρόν εμφανίζεται να «φλερτάρει» με την ατζέντα της ακροδεξιάς, βρίσκοντας μάλιστα απροσδόκητους συμμάχους όπως τον Ολλανδό ηγέτη της ακροδεξιάς Γκέερτ Βίντερς(!) σκιαγραφεί ένα επίσης επικίνδυνο πολιτικό «ποτ πουρί», που αποτελεί σημείο των εξαιρετικά αβέβαιων καιρών που ζούμε. Αβέβαιων, όχι μόνο από την άποψη των «εξωτερικών εχθρών» αλλά κι από τη διαφαινόμενη αποσάθρωση των καθιερωμένων αξιών στο εσωτερικό της «φωτισμένης» Ευρώπης.

* «Εβγαλε το τζίνι από το μπουκάλι»: Αγγλοσαξονική ρήση, το νόημα της οποίας είναι ότι «ξεκίνησε κάτι που είναι ασταμάτητο».

Γιώργος Παπανικολάου / EURO2day

Αίγυπτος: Ο πρόεδρος Σίσι χαιρετίζει την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Σουδάν και Ισραήλ

Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Άμπντελ Φάταχ αλ-Σίσι χαιρέτισε την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Σουδάν και Ισραήλ...

Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Άμπντελ Φάταχ αλ-Σίσι δήλωσε χθες ότι χαιρετίζει τις κοινές προσπάθειες που καταβλήθηκαν από το Σουδάν, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ του Τελ Αβίβ και του Χαρτούμ.

"Χαιρετίζω τις κοινές προσπάθειες των ΗΠΑ, του Σουδάν και του Ισραήλ για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Σουδάν και Ισραήλ και εκτιμώ όλες τις προσπάθειες που έχουν στόχο την εδραίωση της περιφερειακής ειρήνης και σταθερότητας", έγραψε ο Σίσι σε μήνυμά του στο Twitter.

ارحب بالجهود المشتركة للولايات المتحدة الامريكية والسودان واسرائيل حول تطبيع العلاقات بين السودان واسرائيل واثمن كافة الجهود الهادفة لتحقيق الاستقرار والسلام الإقليميين

— Abdelfattah Elsisi (@AlsisiOfficial) October 23, 2020

Κυρ. Μητσοτάκης από την τριμερή: «Η Τουρκία φαντασιώνεται αυτοκρατορικές πρακτικές»

Στη Λευκωσία συνεδρίασε σήμερα η 8η τριμερής Σύνοδος Κύπρου, Αιγύπτου, Ελλάδας με την παρουσία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη του πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κυριάκου Μητσοτάκη και του Προέδρου της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι...

Η προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο βρέθηκε στο επίκεντρο της 8η τριμερούς Συνόδου Κύπρου, Αιγύπτου, Ελλάδας με τους Πρωθυπουργό Κυριάκου Μητσοτάκη, τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και τον Πρόεδρο της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, στη Λευκωσία. Η συνεργασία των τριών χωρών είναι παράδειγμα συμπόρευσης τριών γειτονικών λαών που πορεύονται με πυξίδα το διεθνές δίκαιο και την ειρήνη, τόνισε κατά τις κοινές δηλώσεις των ηγετών ο Πρωθυπουργός.

Κύπρος, Ελλάδα και Αίγυπτος καταδίκασαν τουρκικές προκλήσεις, επιστολή Αναστασιάδη στον ΓΓ ΟΗΕ

Κύπρος, Ελλάδα και Αίγυπτος καταδίκασαν σήμερα με τον πιο έντονο τρόπο τις παράνομες γεωτρήσεις και τις σεισμικές έρευνες της Τουρκίας σε θαλάσσιες περιοχές που έχουν ήδη οριοθετηθεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας καθώς και τις παράνομες ενέργειες στην Αμμόχωστο, καλώντας την Τουρκία να σεβαστεί τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης με την ολοκλήρωση της 8ης Συνόδου Κορυφής Κύπρου, Ελλάδας και Αιγύπτου που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία.

Στις δηλώσεις του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, και τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, και αναφερόμενος στο Κυπριακό, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είπε ακόμη πως στις 19 Οκτωβρίου απέστειλε επιστολή στον ΓΓ του ΟΗΕ με την οποία του επανέλαβε την ετοιμότητα και αποφασιστικότητά του να συμμετάσχει σε μια νέα από πλευρά του πρωτοβουλία το ταχύτερο δυνατόν, στη βάση της συναντίληψης που επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της συνάντησης που πραγματοποιήθηκε ύστερα από δική του πρόσκληση στις 27 Νοεμβρίου στο Βερολίνο.

«H χρονική συγκυρία αυτής της τριμερούς συνάντησης συμπίπτει με πρόσθετους κινδύνους που δυστυχώς προκαλεί στην Ανατολική Μεσόγειο η ηγεσία της Τουρκίας. Φαντασιώνεται αυτοκρατορικές πρακτικές με επιθετικές δράσεις, από τη Συρία μέχρι τη Λιβύη, από τη Σομαλία μέχρι την Κύπρο, από το Αιγαίο μέχρι τον Καύκασο. Πότε ζωγραφίζοντας αυθαίρετους χάρτες, πότε υπογράφοντας άκυρα μνημόνια και πότε ψηφίζοντας έωλους εσωτερικούς νόμους για θέματα τα οποία ρυθμίζονται με διεθνείς κανόνες. Κυρίως όμως συνοδεύοντας όλα αυτά με απανωτές μονομερείς προκλήσεις πλαισιωμένες από μια ακραία, επιθετική, συχνά, ρητορική. Συμφωνήσαμε ότι πρόκειται για μια συμπεριφορά η οποία κατάφορα παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Αμφισβητεί δεσμευτικές διεθνείς συνθήκες αλλά ταυτόχρονα υπονομεύει την περιφερειακή ασφάλεια, για την οποία και οι τρεις χώρες εργαζόμαστε σκληρά. Είναι μια συμπεριφορά η οποία συχνά, και αυτό είναι ιδιαίτερα αισθητό εδώ στην Κύπρο, προσβάλει αποφάσεις του συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αλλά και την ΕΕ. Μια συμπεριφορά που δημιουργεί προβλήματα στην βορειοατλαντική συμμαχία και είναι μια συμπεριφορά που έρχεται απέναντι σε ρητές θέσεις σημαντικών χωρών, των ΗΠΑ, της Ρωσίας, του Αραβικού κόσμου, όλων των γειτονικών χωρών» τόνισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στις κοινές δηλώσεις την ηγετών αμέσως μετά τις εργασίες της 8ης τριμερούς Συνόδου Κύπρου, Αιγύπτου, Ελλάδας.

Η Τουρκία ναρκοθετεί το δρόμο για μια δίκαιη λύση του Κυπριακού

"Το παράνομο μνημόνιο της 'Αγκυρας με τη διοίκηση της Τρίπολης για την οριοθέτηση ανύπαρκτων κοινών θαλασσίων ζωνών αποδεικνύεται τώρα ότι βάθυνε τελικά τη Λιβυκή κρίση. Ενώ η μεταφορά Σύρων μισθοφόρων διασπείρει τρομοκρατικούς πυρήνες στη βόρειο Αφρική απειλώντας την ίδια την ασφάλεια της Ευρώπης και υπονομεύει τελικά την κοινή μας προσπάθεια που είναι η εξάρθρωση της τρομοκρατίας από όπου και αν αυτή προέρχεται" σημείωσε ο πρωθυπουργός.

Επισήμανε ότι η πολιτική λύση στη Λιβύη μπορεί να προέλθει μόνο από τους ίδιους τους Λίβυους δίχως την παρουσία ξένων στην επικράτειά της και υπογράμμισε ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να συνεισφέρει σε μια ειρηνική επόμενη ημέρα στη Λιβύη.

"Η τουρκική επιθετικότητα κατά της Κυπριακής δημοκρατίας όχι μόνο συνεχίζεται με την αποστολή σκαφών εντός της ΑΟΖ της αλλά δυστυχώς κλιμακώνεται και μέσα από εμπρηστικές πρωτοβουλίες, όπως αυτή στο παραλιακό μέτωπο της περίκλειστης Αμμοχώστου. Ανοίγοντας ακόμη μια πληγή στην κατεχόμενη πλευρά του νησιού, αγνοώντας ψηφίσματα του ΟΗΕ για το θέμα και τελικά ναρκοθετώντας το δρόμο για μια δίκαιη λύση του Κυπριακού" πρόσθεσε ο πρωθυπουργός.

Η Τουρκία αντί για γόνιμες συζητήσεις προβάλει παράνομες απαιτήσεις

"Ύστερα από μια εντατική περίοδο προσπαθειών για την επανέναρξη διερευνητικών συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με αποκλειστικό θέμα την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, μια πρωτοβουλία που πολλοί την ανέμεναν, δυστυχώς η 'Αγκυρα επέλεξε και πάλι την παραβατικότητα.

Και αντί για πρόσκληση επαφών δρομολόγησε την πρόκληση των πολεμικών σκαφών. Αντί του διαλόγου των λύσεων προτίμησε τον μονόλογο των αμφισβητήσεων. Και αντί για γόνιμες συζητήσεις προβάλει παράνομες απαιτήσεις. Δίκαιο όμως παράγουν μόνο οι δίκαιες πράξεις. Στο ίδιο διάστημα η Αθήνα υπέγραψε και κύρωσε δύο νόμιμες συμφωνίες οριοθέτησης ζωνών με την Ιταλία και την Αίγυπτο" τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Με οδηγό το διεθνές δίκαιο τα Βαλκάνια και η Ανατολική Μεσόγειος μπορούν να γίνουν περιοχές ειρήνης και σταθερότητας

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφού αναφέρθηκε στη συμφωνία της Ελλάδας με την Αλβανία υπογράμμισε ότι «αποδεικνύουμε έμπρακτα ότι με οδηγό πάνω από όλα το Διεθνές Δίκαιο, τα Βαλκάνια αλλά και η Ανατολική Μεσόγειος μπορούν να γίνουν περιοχές ειρήνης και σταθερότητας». Προσέθεσε ότι σε αυτή τη γειτονιά της συνεργασίας, βεβαίως και έχει θέση, αν το θελήσει, και η Τουρκία σημειώνοντας ότι «αρκεί να μπορεί να συμμερίζεται τους ίδιους κανόνες, την ίδια λογική που επιβάλλουν οι σχέσεις καλής γειτονίας και ο σεβασμός στο διεθνές δίκαιο».

Με τον πρόεδρο Αναστασιάδη επαναεπιβεβαιώσαμε τον κοινό βηματισμό μας

«Τέλος, και κλείνω με αυτό, αγαπητέ μου Νίκο είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε ακόμα μια διμερή συνάντηση, να επαναεπιβεβαιώσουμε τον κοινό βηματισμό μας σε θέματα που αφορούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 'Αλλωστε θέλω να γνωρίζετε ότι και στις δύο τελευταίες Συνόδους Κορυφής η συνεργασία μου με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη υπήρξε διαρκής, στενότατη και τολμώ να πω και αποτελεσματική» είπε ο πρωθυπουργός και κατέληξε λέγοντας «στις μέρες μας δεν χρειάζεται να λογαριάσουμε «κατά πού προχωρούμε», που έγραφε στο Κάιρο το 1942 ο Γιώργος Σεφέρης, ο οικουμενικός ποιητής αλλά και Έλληνας διπλωμάτης που αγάπησε και τις τρεις χώρες μας. Εμείς, όλοι εμείς, προχωρούμε σταθερά στον δρόμο της συνεργασίας. Ακολουθούμε την τροχιά της ειρήνης και του Διεθνούς Δικαίου».

Με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Αιγύπτου, Abdel Fatah El-Sisi, συναντιόμαστε για πρώτη φορά μετά την υπογραφή της συμφωνίας μερικής οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών. Μία συμφωνία οδηγός για το πώς μπορούν να επιλυθούν και άλλα ζητήματα στην Αν. Μεσόγειο. https://t.co/WycdqIEcvX pic.twitter.com/9nkunQcXhK

— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) October 21, 2020

Τουρκικός επεκτατισμός & επιθέσεις σε Αρμενία, Ελλάδα, Κύπρο

Παραπληροφόρηση και μαύρη προπαγάνδα αποτελούν τα θεμέλια πάνω στα οποία επιβιώνει ο ισλαμο-φασισμός. 

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης *

Ο τουρκικός επεκτατισμός υπό τον απόλυτο έλεγχο του ισλαμο-φασιστικού «μείγματος» που ελέγχει την εξουσία στην Άγκυρα, βρίσκεται σε παροξυσμό. Αιτία του παροξυσμού, η παταγώδης, στρατιωτική και διπλωματική αποτυχία των νέο-οθωμανικών φαντασιώσεων σε όλα ανεξαιρέτως τα μέτωπα (Κουρδικό, Συρία, Λιβύη, Αρμενία, Κύπρος, Ελλάδα κ.α.) με μια πρωτοφανή διεθνή απομόνωση της σημερινής Τουρκίας.

Ο μηχανισμός παραπληροφόρησης των Τούρκων ισλαμο-φασιστών της Άγκυρας, λειτουργεί «παραγωγικά» με ξέφρενους ρυθμούς. Σύμφωνα με πίνακα του Forbes on statista, ο οποίος δημοσιεύεται στην ειδική σελίδα Turkish Fake news του ΙΗΑ, οι μισές «ειδήσεις» που διοχετεύονται από Τούρκους επίσημους, ελεγχόμενα ΜΜΕ και κρατικά μέσα είναι ψεύτικες ή παραπλανητικές.

Το καθημερινό αυτό φαινόμενο εντάσσεται στο πλαίσιο ενός γενικευμένου υβριδικού πολέμου με στόχο τον αποπροσανατολισμό της διεθνούς κοινής γνώμης και τον φανατισμό ή την συσπείρωση των πολιτών στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ας θυμηθούμε τα πιο πρόσφατα, κραυγαλέα παραδείγματα του φαινομένου αυτού:

Η Τουρκία εδώ και πολύ καιρό προγραμμάτιζε ψυχρά και μεθοδικά, σε πλήρη συνεργασία με το «αδελφό» ισλαμο-φασιστικό καθεστώς Αλίγιεφ του Αζερμπαϊτζάν, μια αιφνιδιαστική επίθεση και κατάληψη του θύλακα Ναγκόρνο Καραμπάχ ο οποίος κατοικείται, στο συντριπτικό του ποσοστό, από Αρμένιους κατοίκους.

Η 4.400 τετραγωνικών χιλιομέτρων περιοχή, ορεινή και δασώδης, αποτελούσε μέρος της Σοβιετικής «Υπερκαυκάσιας Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας» η οποία με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ διαλύθηκε στις ξεχωριστές Δημοκρατίες της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Γεωργίας. Η περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ, παρόλο που το σύνολο σχεδόν των κατοίκων του είναι Αρμένιοι, δεν «αποδόθηκε» στην Αρμενία αλλά στο Αζερμπαϊτζάν. Αυτό οδήγησε στην ίδρυση της Δημοκρατίας του Αρτσάχ και στην διεκδίκηση διεθνούς αναγνώρισης που δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα.

Η Τουρκική προπαγάνδα που επικαλείται ό,τι την βολεύει, όποτε την βολεύει, κυριολεκτικά οργίασε με την «είδηση» πως (δήθεν) η Αρμενία «επιτέθηκε στο Αζερμπαιτζάν», πως οι Αρμένιοι κάνουν «εγκλήματα πολέμου» και «παραβιάζουν βαριά την Σύμβαση της Γενεύης», υποσχόμενη μάλιστα «κατάλληλα αντίποινα»!

Η αντιστροφή της αλήθειας και η προσπάθεια αποπροσανατολισμού της διεθνούς κοινής γνώμης πως (δήθεν) η Αρμενία των 3 εκατ. κατοίκων επιτέθηκε ξαφνικά στα ισλαμο-φασιστικά καθεστώτα του Αζερμπαιτζάν των 10 εκ. κατοίκων και έμμεσα της Τουρκίας των 75 εκ. κατοίκων, αποτελεί μεν αστειότητα αλλά ταυτόχρονα και μια επικίνδυνη πραγματικότητα.

Ο ίδιος ο Ρ. Τ. Ερντογάν που οργάνωσε την επίθεση εναντίον των Αρμενίων, μετά από πολύμηνες προετοιμασίες και κοινά γυμνάσια με τους Αζέρους, δεν δίστασε να αποκαλύψει σε ομιλία του στα εγκαίνια του Αστικού Νοσοκομείου της Κόνια (2 Οκτωβρίου 2020) πως «Ο αγώνας θα συνεχιστεί έως ότου το Καραμπάχ απελευθερωθεί από την κατοχή».

Την αμέσως προηγουμένη (1/10/2020) είχε το απόλυτο θράσος, χωρίς την ελάχιστη αίσθηση των λόγων του να «προειδοποιήσει» αυτούς που υποστηρίζουν αυτό το κράτος-ληστή (δηλαδή την Αρμενία) «πώς θα κληθούν να λογοδοτήσουν ενώπιον της κοινής συνείδησης της ανθρωπότητας». Ποιος; Αυτός που αρνείται πεισματικά την ψυχρή γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων από τους νεότουρκους, αυτός που αυτοπροσώπως οργανώνει ακόμα και σήμερα φρικτά εγκλήματα εναντίον Αρμενίων, αλλά και Κούρδων, Σύριων, Ιρακινών, Λιβύων και πολλών άλλων.

Η Τουρκία το 1974 εισέβαλε στην Κυπριακή Δημοκρατία με το γελοίο επιχείρημα (και τις πανίσχυρες πλάτες Αμερικανών, Βρετανών, Γερμανών και Εβραίων) για να «προστατέψει» το 12% του Κυπριακού πληθυσμού που ήταν τουρκόφωνοι και μουσουλμάνοι. Το 2020 εισβάλλει στο Ναγκόρνο Καραμπάχ για να «απελευθερώσει» το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού που είναι Αρμένιοι… από τους Αρμένιους!

Η φασιστική θεωρία του ζωτικού χώρου (Lebensraum) των Ναζί, δεν εφαρμόζεται σήμερα από την Τουρκία μόνο στην περιοχή του Καυκάσου, αλλά ξεκίνησε ήδη να εφαρμόζεται «στην πράξη» εκτός από την Κύπρο, σε Ιράκ, Συρία, Λιβύη, έμμεσα δε σε πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των ισλαμο-φασιστών που ελέγχουν την εξουσία στην Άγκυρα, χρησιμοποιεί καθημερινά «ειδήσεις» παραπληροφόρησης, επιστρατεύοντας κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο.

Ο λαλίστατος αρχηγός του «επιτελείου» παραπληροφόρησης, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του μετενσάρκωση σουλτάνων της οθωμανικής αυτοκρατορίας, μετά από συνεδρίαση του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου στην Άγκυρα (21 Σεπτεμβρίου 2020) χρησιμοποίησε ταχυδακτυλουργικά, για πολλοστή φορά, την τέχνη της προπαγάνδας την οποία σίγουρα κατέχει: «Όσοι γυρνούν την πλάτη σε ιστορικά γεγονότα, διεθνείς συμφωνίες και εμφανείς αλήθειες με στόχο την προστασία των δικαιωμάτων ορισμένων χωρών στην Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στον κόσμο. Όσοι επιχειρούν να ανατρέψουν τις ισορροπίες στην περιοχή και τον κόσμο, εξαιτίας της εχθρότητάς τους απέναντι στην Τουρκία, σκάβουν τον ίδιο τους τον τάφο».

Στις 8 Οκτωβρίου 2020, αφού είχαν προηγηθεί η πρωτοφανής, καθαρά στρατιωτική «επιχείρηση» στο Καστελόριζο με την εμφάνιση ενός τουρκικού drone το οποίο υπό τους ήχους οθωμανικών εμβατηρίων σκόρπισε 100 κιλά κόκκινης μπογιάς πάνω στην ελληνική σημαία η οποία είναι ζωγραφισμένη στη δεξιά πλευρά του νησιού (Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020) και το θεατρικό «άνοιγμα της παραλίας των Βαρωσίων» απ΄ ευθείας από την Άγκυρα για την ενίσχυση του αχυράνθρωπου - «υποψήφιου προέδρου» της κατεχόμενης Κύπρου, ο Τούρκος πρόεδρος με απόλυτη φυσικότητα, «κατηγόρησε» την Ελλάδα «ότι πραγματοποιεί μονομερείς ενέργειες, κάνοντας προκλητικά βήματα»!

Τα ίδια ακριβώς δήλωσε (12 Οκτωβρίου 2020) προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Μισέλ Μπαρνιέ και αφού εν τω μεταξύ είχε αποστείλει με απροκάλυπτα προκλητικό και εριστικό τρόπο τον Oruc Reis για μια ακόμα φορά μέσα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα, δυναμιτίζοντας κάθε προσπάθεια διαλόγου: «Η Ελλάδα συνεχίζει τα βήματα που κλιμακώνουν την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο»!

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Η σημερινή Τουρκία, στην οποία απαγορεύτηκε η εξέταση DΝΑ προκειμένου πολλοί «Τούρκοι» να μην ανακαλύπτουν ότι δεν είναι Τούρκοι, η παραπληροφόρηση και η μαύρη προπαγάνδα αποτελούν τα θεμέλια πάνω στα οποία επιβιώνει ο ισλαμο-φασισμός.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι, από την άνοδο των ισλαμιστών στην εξουσία μέχρι σήμερα, έχει ανακοινωθεί εννέα φορές με αντίστοιχες φιέστες, ότι «ανακαλύφτηκαν τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Μαύρη Θάλασσα».

Ο αρχηγός μάλιστα της τουρκικής «φαμίλιας» τον Αύγουστο του 2020 έσπασε όλα τα κοντέρ παραπληροφόρησης όταν ανακοίνωσε με απόλυτη φυσικότητα πως «Η εξόρυξη (νέο-ανακαλυφθέντος) φυσικού αερίου θα ξεκινήσει το 2023». Γι αυτόν δεν έχει καμιά απολύτως σημασία το γεγονός ότι ανάλογες εξορύξεις απαιτούν τουλάχιστον μια ολόκληρη… δεκαετία!

Δυστυχώς όμως για ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή και τώρα τον Καύκασο, η εξουσία στην Τουρκία ελέγχεται από έναν «υστερικό» (κατά Ολλανδό πρωθυπουργό), «ψυχρό ψυχασθενή» (κατά διάσημο Τούρκο μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ), «κανονικό ισλαμοφασίστα» (κατά Τούρκο καθηγητή και πρώην πρέσβη των Ηνωμένων Εθνών στην Σλοβακία), «δικτάτορα» (κατά πρωθυπουργό του Ισραήλ), «άθλιο» (κατά Σύριο Πρόεδρο), «αναξιόπιστο» (κατά Γάλλο Πρόεδρο) κ.ο.κ.ε.

Αυτόν έχουμε απέναντι μας και αυτόν αντιμετωπίζουμε. Τα λόγια και οι πράξεις του δεν μπορούν να δημιουργήσουν κανένα «τετελεσμένο» γιατί απλά, δεν μπορεί να τον πιστέψει κανείς. Ακόμα και όταν συντόμως θα «ανακοινώσει» με τις κατάλληλες τυμπανοκρουσίες, ότι (δήθεν) «βρήκε τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου» σε Ελληνικές ή Κυπριακές περιοχές!

Οι βόλτες, με συνοδεία πολεμικών πλοίων και τηλεοπτικών συνεργείων για τις ανάγκες της τουρκικής προπαγάνδας στην Κυπριακή ΑΟΖ και την Ελληνική υφαλοκρηπίδα, προκαλούν διεθνείς αντιδράσεις. Σε μια σπάνια ταύτιση απόψεων, Ηνωμένες Πολιτείες και Ρωσία καταδικάζουν απερίφραστα πλέον τις τουρκικές ενέργειες που δυναμιτίζουν την ειρήνη και την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου – και όχι μόνο.

Ταυτόχρονα, πυκνώνουν και να συσπειρώνουν το διεθνές στρατιωτικό και διπλωματικό τείχος, απέναντι στην σημερινή Τουρκία. Το ειρωνικό tweet του Χαλιφά Χαφτάρ προς τον Ρ.Τ. Ερντογάν (15/8/2020) στον λογαριασμό του Λιβυκού Εθνικού Στρατού - LNA, που συνοδεύεται με αντίστοιχες φωτογραφίες του Έλληνα πρωθυπουργού, είναι πολύ χαρακτηριστικό: «Αγαπητέ Ερντογάν, ενώ εσύ απομονώνεσαι και δαιμονοποιείσαι, η Ελλάδα κάνει νέους φίλους. Λιβύη, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία…»

Όλες οι εκκλήσεις αποτελεσματικής, διεθνούς αντιμετώπισης του Ρ.Τ. Ερντογάν (όπως εκείνη του ΙΗΑ «Σταματήστε τον νέο Χίτλερ τώρα!»), δεν παρουσίασαν αξιόλογα αποτελέσματα μέχρι τώρα.

Οι κυρώσεις που θα γονατίσουν αμέσως την αλαζονεία του Ρ. Τ. Ερντογάν δεν φαίνεται να βρίσκονται στην ατζέντα των «μεγάλων δυνάμεων» για λόγους οικονομικών συμφερόντων. Η μόνη χώρα που αγνοεί τα οικονομικά συμφέροντα καταφέρνοντας ισχυρό πλήγμα στην τουρκική οικονομία είναι η Σαουδική Αραβία. Η έκκληση του προέδρου του Εμπορικού Επιμελητηρίου Σαουδικής Αραβίας που αγνοεί μερικά δις δολάρια συναλλαγών, τα λέει όλα: «Λόγω της συνεχιζόμενης επιθετικής στάσης της τουρκικής κυβέρνησης, απέναντι στην κυβέρνησή μας, στη χώρα μας και στους πολίτες μας, είναι καθήκον κάθε Σαουδάραβα εμπόρου ή καταναλωτή, να μποϋκοτάρει οτιδήποτε σχετικά με την Τουρκία, είτε πρόκειται για εισαγωγές, είτε για επενδύσεις, είτε για τουρισμό».

Πως να μην νοιώσει κανείς μεγάλη απογοήτευση όταν αναλογίζεται πως στην Ελλάδα υπάρχει τηλεοπτικός σταθμός (Star Channel), συμφερόντων της οικογένειας Βαρδινογιάννη, ο οποίος επιδεικνύει πλήρη εθνική αναισθησία προβάλλοντας καθημερινά τουρκική προπαγάνδα «ήπιας ισχύος» μέσα σε κάθε ελληνικό σπίτι με την μορφή ενός ατέλειωτου σήριαλ χιλίων επεισοδίων, για κάποιους λόγους, ίσως οικονομικούς, που μόνο οι ιδιοκτήτες του καναλιού γνωρίζουν. Και άντε εάν επρόκειτο για κάποιους πεινασμένους λιγούρηδες, εδώ όμως έχουμε κοτζάμ οικογένεια Βαρδινογιάννη…

Όταν λοιπόν οι κανόνες της λογικής δεν βρίσκουν ανταπόκριση, όταν καλείσαι να αντιμετωπίσεις σήμερα αρρωστημένες καταστάσεις παρελθόντων αιώνων, είναι απόλυτη ανάγκη να επιδεικνύεις τερατώδη ψυχραιμία, να βρίσκεσαι σε μια διαρκή στρατιωτική ετοιμότητα και σε μια υπέρ - εντατική διπλωματική δραστηριότητα.

Ας ενισχύσουμε όσο μπορούμε το διπλωματικό και στρατιωτικό τείχος απέναντι στον νεοφασισμό των ισλαμιστών της Τουρκίας με τους Κύπριους, τους Αρμένιους, τους Κούρδους, τους Σύριους, τους Λίβυους, τους Αιγύπτιους και κάθε άλλο λαό που υποφέρει από τις νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις των παντουρκιστών*

Τα σημάδια καθόδου του Ρ. Τ. Ερντογάν προς την συντριβή είναι πλέον ολοένα και πιο ευδιάκριτα. Όσο όμως πιο ευδιάκριτα γίνονται, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι κίνδυνοι κινήσεων απελπισίας πριν από την συντριβή του… 

* Παντουρκισμός και τουρκική πολιτική απέναντι στον ελληνισμό περιγράφονται στο διαχρονικό, αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το Θαύμα - Μια πραγματική ιστορία» που είναι διαθέσιμο εντελώς δωρεάν τόσο στην 5η Ελληνική έκδοση (2020) όσο και στην 3η Αγγλική έκδοση (2019) από την Βιβλιοθήκη του International Hellenic Association. Η δωρεάν ηλεκτρονική έκδοση του 2020 περιλαμβάνει επικαιροποιημένη βιβλιογραφία εκατοντάδων πηγών σε Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Τουρκικά βιβλία.

__________________________________________________

Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Πέρα και στην συνέχεια φοίτησε για δυο χρόνια στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο, πριν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της απέλασης του πατέρα του, το 1964. Στην Ελλάδα τέλειωσε το Γυμνάσιο Παγκρατίου στην Αθήνα και την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, από το 1967, άρχισε να εργάζεται σε ελληνική βιομηχανία (κλάδος ποτών) στην οποία παρέμεινε επί 30 συνεχή χρόνια και της οποίας διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής και Διευθυντής Εξαγωγών. Την δεκαετία 2003 - 2013 ασχολήθηκε με έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» (αυτοβιογραφία, 1992-η Αγγλική έκδοση του βιβλίου επανακυκλοφόρησε το 2019 στο Amazon), «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997), «Αποχαιρετισμός» (1996) και «Τουρκία στις φλόγες» (2017, διατίθεται από το Amazon). Είναι μέλος του International Hellenic Association (IHA).

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Η κάθοδος προς την συντριβή άρχισε…

 Σε όσους παρακολουθούν για ολόκληρες δεκαετίες την πορεία της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρο πως οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις του ισλαμο-φασιστικού μείγματος που ελέγχει την εξουσία στην Άγκυρα οδηγεί σταθερά, εδώ και χρόνια, την Τουρκία στα βράχια.

 γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης

Σε όσους παρακολουθούν για ολόκληρες δεκαετίες την πορεία της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρο πως οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις του ισλαμο-φασιστικού μείγματος που ελέγχει την εξουσία στην Άγκυρα οδηγεί σταθερά, εδώ και χρόνια, την Τουρκία στα βράχια.

Η πορεία της σύγχρονης Τουρκίας, υπό τον απόλυτο έλεγχο των πιο ακραίων παντουρκιστών* μπορεί να συγκριθεί μόνο με την περίοδο που προηγήθηκε του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν επικράτησε το κίνημα των νεότουρκων που αποπειράθηκε να επιβάλει ανάλογες φαντασιώσεις με την ένοπλη βία.

Οι σύγχρονοι παντουρκιστές εμπνέονται από τον στόχο ανασύστασης νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας στον εικοστό πρώτο αιώνα και χτίζουν μεθοδικά Νέο-οθωμανικά παλάτια στην άμμο τα οποία όμως δεν έχουν καμιά ελπίδα μακροημέρευσης από οικονομικής, στρατιωτικής, πολιτιστικής και γεωπολιτικής σκοπιάς.

Η εσπευσμένη επιμονή στην επίτευξη εξωπραγματικών στόχων σηματοδοτεί και την έναρξη της καθοδικής πορείας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερνογάν προς την συντριβή. Η επιμονή αυτή ενισχύεται από την πίεση του επερχόμενου 2023 (κανονικές «εκλογές» και συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας) και χαρακτηρίζεται από την αντικειμενική αδυναμία επιβολής των νέο-οθωμανικών φαντασιώσεων με στρατιωτική βία.

Επί πλέον, οι κρίσεις μεγαλομανίας, οι παθολογικές καταστάσεις που συγχέουν την εικονική με την σκληρή πραγματικότητα, καθώς και οι κρίσεις ανασφάλειας που έχουν πλημμυρίσει τις τουρκικές φυλακές με «αντιφρονούντες», απειλούν όλους όσους δεν υποκλίνονται ταπεινά και χωρίς αντιρρήσεις στην απόλυτη εξουσία του.

Οι διαρκώς επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές νεοπλουτισμού, η πέραν κάθε ορίου πολιτική διαφθορά και φαυλότητα, η ζωή ανείπωτης χλιδής από τις παράγκες του Κασίμ Πασά σε διάφορα παλάτια που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, η αίσθηση ότι αποτελεί μετενσάρκωση σουλτάνων της οθωμανικής αυτοκρατορίας και η εμφάνιση ανάμεσα σε αστυνομικούς ντυμένους με κοστούμια εποχής Οθωμανικών μεγαλείων, το αεροπλάνο-παλάτι αξίας 400 εκατομμυρίων ευρώ για τις μετακινήσεις του, τα φαραωνικά έργα για μεγαλύτερες προμήθειες της «φαμίλιας», η μετατροπή χριστιανικών ναών ή μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε τζαμιά συνοδευόμενη με θορυβώδεις πανηγυρισμούς και κιτς φιέστες για την «κατάκτηση» τους, καθημερινές, εμπρηστικές, αντιφατικές ή ασυνάρτητες πολλές φορές δηλώσεις – όλα αυτά και άλλα πολλά αποτελούν τα έκδηλα συμπτώματα των επικίνδυνων καταστάσεων στα άδυτα της Ερντογανικής εξουσίας.

Ας θυμηθούμε ελάχιστες μόνο από παλαιότερες δηλώσεις του Ρ.Τ. Ερντογάν, οι οποίες συνδέονται με το σήμερα, ενισχύοντας όλα τα παραπάνω:

«Η Τουρκία δεν παραιτείται από την Μοσούλη, το Κιρκούκ, το Χαλέπι, τη Δυτική Θράκη, το Μπατούμι, την Κύπρο και ορισμένα από τα νησιά του Αιγαίου!» Συνέντευξη στο περιοδικό Νέα Τουρκία, 20 Μαρτίου 2017.

«Βρε ανάγωγε, αυτός ο τουρκικός λαός είναι Έλληνες νομίζεις; Εμείς ήμασταν που πετάξαμε τους Έλληνες στη θάλασσα!» Προς τον βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης (CHP), Χουσνού Μποζκούρτ, 5 Απριλίου 2017.

«Η Ευρώπη δεν έχει πλέον τίποτα να μας πει, ούτε σε εμάς ούτε σε κανέναν άλλο. Μπροστά μας βρίσκεται μια ήπειρος που σαπίζει. Τα ρατσιστικά κόμματα κρατούν τους ηγέτες και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στην παλάμη του χεριού τους. Η Ευρώπη δεν είναι πλέον το κέντρο της Δημοκρατίας, των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ελευθεριών, αλλά εκείνη των πιέσεων, της βίας και του ναζισμού» Ομιλία στο Μπαλικεσίρ, 7 Απριλίου 2017.

«Το Ισραήλ είναι ένα κατοχικό κράτος. Αυτή τη στιγμή, με την αστυνομία τους, καταφεύγουν στον τρόμο και χτυπούν νέους και παιδιά. Επιτίθεται στη Γάζα με F-16. Γιατί; Επειδή λένε «Είμαστε ισχυροί». Εγώ το λέω ευθέως: το να είσαι ισχυρός δεν σημαίνει ότι έχεις δίκιο. Οι ηγέτες των μεγάλων χωρών έχουν ως αποστολή να προωθούν την ειρήνη, όχι να προκαλούν συρράξεις». Ομιλία σε συνάντηση μουσουλμανικών βακουφιών της Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη, 8 Μαΐου 2017.

«Πρέπει να κάνουμε κάτι για να αναθεωρήσουμε τη Συνθήκη της Λωζάνης. Το έχω θέσει σε πολλούς πρωθυπουργούς». Δηλώσεις στην Αθήνα, 7 Δεκεμβρίου 2017.

Ρεπορτάζ CNN, 18 Ιουνίου 2019: «Παράλληλα (ο Ρ.Τ. Ερντογάν) εξαπέλυσε επίθεση εναντίον των ηγετών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμφώνησαν τον Φεβρουάριο να συναντηθούν σε μια σύνοδο κορυφής στην Αίγυπτο με αυτόν «τον δολοφόνο», αυτόν τον «τύραννο» Σίσι, αναφερόμενος στον νυν πρόεδρο της Αιγύπτου Αμπντέλ Φάταχ αλ Σίσι, ο οποίος ανέτρεψε τον τότε πρόεδρο Μόρσι με στρατιωτικό πραξικόπημα το 2013.

Δυστυχώς, οι επικίνδυνες ασθένειες του πρόεδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας σπέρνουν καθημερινά βία, αίμα και καταστροφές όχι μόνο μέσα στην ίδια την Τουρκία, αλλά και σε άλλες χώρες όπως το Ιράκ, η Συρία, η Υεμένη, η Λιβύη, το Κουρδιστάν και τελευταία το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Με βία, αίμα και καταστροφή απειλούνται ακόμα η Ελλάδα και η Κύπρος, χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η μεν Κυπριακή Δημοκρατία από το έτος 2004 και με τουρκικό στρατό κατοχής μέσα στα βόρεια εδάφη της και η δε Ελληνική Δημοκρατία από το 1981.

Το σκηνικό των τουρκικών «απειλών» προς την Ελλάδα ενεργοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2019 όταν υπεγράφη «μνημόνιο» με την τουρκόφιλη διοίκηση της Τρίπολης περί καθορισμού ανύπαρκτης ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και ολόκληρης της εμπόλεμης Λιβύης. Συνεχίστηκε από το τέλος Φεβρουαρίου 2020 με την απόπειρα μαζικής εισβολής ολόκληρου στρατού «προσφύγων» στον Έβρο (κατά προτίμηση από Σομαλία, Πακιστάν και Αφγανιστάν από όπου μεταφέρονται συνεχώς στην Τουρκία σχεδόν δωρεάν) καθώς και σε ολόκληρο το Αιγαίο πέλαγος με την «συνδρομή» τουρκικών ακταιωρών.

Εντατικοποιήθηκε με την «κατάκτηση» παγκόσμιων μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς που μετατράπηκαν σε τζαμιά με θεαματικές εκδηλώσεις θρησκευτικού φανατισμού και κορυφώθηκε με την έξοδο του πλοίου «Oruç Reis» συνοδεία μονάδων του τουρκικού Στόλου και πολλών τηλεοπτικών συνεργείων για την παραγωγή προπαγανδιστικών μηνυμάτων «κατάκτησης» ελληνικών και κυπριακών θαλασσών. Οι πρακτικά άχρηστες βόλτες σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ με την συνοδεία πολεμικών πλοίων και τηλεοπτικών συνεργείων, συνοδεύτηκαν με καθημερινές, υστερικές και υβριστικές κραυγές πολέμου με στόχο να συρθεί η Ελλάδα σε μια «συζήτηση» ενός καταλόγου ληστρικών και μονομερών «απαιτήσεων» της Τουρκίας, ενάντια σε κάθε έννοια λογικής και διεθνούς δικαίου.

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α : Ένας ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός χωρών της Ανατολικής Μεσογείου -και όχι μόνο, αμέσως μόλις αντιλήφθηκαν τους εξωπραγματικούς στόχους των φανατικών παντουρκιστών του Ρ.Τ. Ερντογάν, άρχισαν να σχηματίζουν σταδιακά ένα πανίσχυρο στρατιωτικό και διπλωματικό τείχος απέναντι στις νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις. Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Νότιο Κουρδιστάν (αυτόνομη περιοχή στο Ιράκ), Κύπρος, Ελλάδα, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ισραήλ, Γαλλία, Μπαχρέιν, Λίβανος, Αρμενία και πολλές άλλες χώρες προστέθηκαν και προστίθενται συνεχώς στο στρατιωτικό και διπλωματικό αυτό «τείχος».

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού «ανέχτηκαν» τις τουρκικές επιδρομές σε Ιράκ, Συρία και Λιβύη τώρα φαίνονται τελείως απρόθυμες να στηρίξουν επ΄ αόριστο την τουρκική πειρατεία στην Λιβύη, στην Κυπριακή ΑΟΖ, στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα και στον Καύκασο.

Η τοποθέτηση εξωπραγματικών στόχων και η απόπειρα εσπευσμένης επίτευξης τους, οδηγεί αναπόφευκτα την Τουρκία σε οδυνηρές ήττες και σε επικίνδυνη εσωστρέφεια.

Η τουρκική οικονομία κλυδωνίζεται με το ένα ευρώ να ισούται πλέον με 9.16 νέες τουρκικές λίρες (30/9/2020) όταν ένα ακριβώς μήνα νωρίτερα ισούτο με 8.18, δηλαδή 12.4% φθηνότερα. Τα συναλλαγματικά αποθέματα της Τουρκίας έχουν προ πολλού εξανεμιστεί από την διαρκή προσπάθεια συγκράτησης της πτώσης της τουρκικής λίρας.

Ο γαμπρός του αρχηγού της τουρκικής «Φαμίλιας Ερντογάν» που υποδύεται τον υπουργό οικονομικών της Τουρκίας, δήλωσε (29/9/2020) προς εμβρόντητους δημοσιογράφους πως «Δεν είναι σημαντική για αυτόν η συναλλαγματική ισοτιμία της τουρκικής λίρας», αγνοώντας προφανώς πόσο σημαντική είναι για την τσέπη του συνόλου του τουρκικού λαού.

Η επιδημία του κορωνοιού θεωρήθηκε στην αρχή από τους τούρκους ισλαμιστές «μεγάλη ευκαιρία» για την εθνική οικονομία, άρχισε να «καταγράφεται» επισήμως πολύ καθυστερημένα (από τις 11 Μαρτίου 2020) και έχει στοιχίσει μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2020, σύμφωνα με τα επίσημα τουρκικά στοιχεία, την μόλυνση 315.845 και τον θάνατο 8.062 Τούρκων.

Η ανεργία στην Τουρκία σκαρφαλώνει σε επίπεδα που ξεπερνούν το 14%, ο πληθωρισμός βρίσκεται (επίσημα) στο 12%, ενώ οι εξαγωγές παρά την ραγδαία υποτίμηση της νέας τουρκικής λίρας, σημειώνουν πτώση που ξεπερνά το 6%.

Μετά την παραπάνω «απογραφή», πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως η καθοδική πορεία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς την συντριβή άρχισε, χωρίς επιστροφή.

Ο βαθύς διχασμός της τουρκικής κοινωνίας δημιουργεί συνθήκες κοινωνικής έκρηξης που επιδεινώνονται συνεχώς. Οι εκατοντάδες χιλιάδες τούρκοι φυλακισμένοι, οι αυτοεξόριστοι διανοούμενοι, επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι, τα εκατομμύρια των τούρκων «αντιφρονούντων» κάθε κατηγορίας, βλέπουν πλέον καθαρά να πλησιάζει η λύτρωση από το ισλαμο-φασιστικό καθεστώς που επέβαλε στην Τουρκία ο Ρ. Τ. Ερντογάν. Ίσως και να μην χρειαστεί να περιμένουν μέχρι το 2023…

__________________________________________________

(*) Παντουρκισμός και τουρκική πολιτική απέναντι στον ελληνισμό περιγράφονται στο διαχρονικό, αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το Θαύμα - Μια πραγματική ιστορία» που είναι διαθέσιμο εντελώς δωρεάν τόσο στην 5η Ελληνική έκδοση (2020) όσο και στην 3η Αγγλική έκδοση (2019) από την Βιβλιοθήκη του International Hellenic Association. Η δωρεάν ηλεκτρονική έκδοση του 2020 περιλαμβάνει επικαιροποιημένη βιβλιογραφία εκατοντάδων πηγών σε Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Τουρκικά βιβλία.

Κυρ. Μητσοτάκη σε Times, FAZ, Le Monde: «Μόνη επιλογή οι κυρώσεις αν η Τουρκία δεν λογικευτεί»

Σε άρθρο του που δημοσιεύεται ταυτόχρονα στις εφημερίδες The Times, Frankfurter Allgemeine Zeitung, και Le Monde. ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναλύει στο διεθνές ακροατήριο τις ελληνικές θέσεις για τα ελληνοτουρκικά…

«Η επιλογή είναι ξεκάθαρη. Η Τουρκία μπορεί να συνεργαστεί και να βρει κοινό έδαφος, ή μπορεί να συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως ο επιτιθέμενος, παίζοντας παιχνίδια εντυπώσεων στις παρυφές της Ευρώπης, και να πληρώσει ένα σημαντικό οικονομικό τίμημα για τη συμπεριφορά της. Μπορεί να επιλέξει εάν η Ελλάδα θα αποτελέσει γέφυρα ή εμπόδιο για την εταιρική σχέση και την πρόοδο», τονίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με άρθρο του στις εφημερίδες Times, FAZ και Le Monde.

«Εάν η Τουρκία επέλεγε τη γέφυρα, πιστεύω ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα εξακολουθούσε να έχει τη δυνατότητα να επιτύχει μια φιλόδοξη, μακρόπνοη συμφωνία με την ΕΕ, η οποία θα ήταν προς όφελος όλων. Οι διαφορές δεν επιλύονται με βία, τεχνάσματα ή χειραγώγηση, αλλά ειρηνικά και μέσω αμοιβαίου σεβασμού και αμοιβαίας κατανόησης. Δεν χρειάζεται να είναι έτσι η κατάσταση. Η λύση είναι απλή. Καθόμαστε. Συζητάμε τις διαφορές μας. Και προσπαθούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αν δεν τα καταφέρουμε, τότε θα αφήσουμε το Διεθνές Δικαστήριο να αποφανθεί. Τι έχει άλλωστε να φοβηθεί η Άγκυρα από το κράτος δικαίου;» επισημαίνει ο Πρωθυπουργός.

Ο Πρωθυπουργός αναφέρεται και στη συνάντηση στο Βερολίνο και στην υπαναχώρηση της Τουρκίας από όσα συμφωνήθηκαν. «Στη διάρκεια όλων αυτών έχω παραμείνει ανοικτός στον διάλογο. Όταν το Βερολίνο προσφέρθηκε να μεσολαβήσει, καθίσαμε καλόπιστα για να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό έδαφος. Καταφέραμε ακόμη και να καταλήξουμε σε «έγγραφη συμφωνία». Το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθεί τελικά η Τουρκία, αποκαλύπτοντας ανεπίσημες αλλά απόρρητες συζητήσεις. Οι ελπίδες που συνεχίζω να τρέφω για την Τουρκία δεν μου αποκρύπτουν την πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε διάλογο, αλλά όχι υπό το καθεστώς εκβιασμού» τονίζει ο Πρωθυπουργός.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρεται και στην πρώτη συνάντηση που είχε με τον Τ. Ερντογάν και στην τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα σε αυτό τον ένα χρόνο. «Όταν συναντηθήκαμε το περασμένο φθινόπωρο, είπα στον Πρόεδρο Ερντογάν ότι είμαστε προορισμένοι να είμαστε γείτονες λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, και ως τέτοιοι πρέπει να συνυπάρχουμε, να ζούμε ειρηνικά ο ένας δίπλα στον άλλο. Προσπάθησα επισταμένως να τείνω χείρα φιλίας και συνεργασίας. Μίλησα για ανοιχτό διάλογο, για επιθυμία προόδου και για τη βούλησή μου να ενεργήσω για το χτίσιμο γέφυρας της Τουρκίας με την Ευρώπη. Δυστυχώς, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Μετά την πρώτη εκείνη συνάντηση, η Τουρκία εμφανίζεται λιγότερο ως εταίρος και περισσότερο ως προβοκάτορας» επισημαίνει στο άρθρο του.

«Η ρητορική της Τουρκίας ανήκει σε μια περασμένη εποχή. Μιλάει για εχθρούς, μάρτυρες, αγώνα και προθυμία να καταβάλει οποιοδήποτε τίμημα. Αυτή είναι η γλώσσα και η συμπεριφορά μιας υποψήφιας προς ένταξη χώρας, η οποία απειλεί όχι μόνο δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και την ίδια την ΕΕ, γεγονός που προβληματίζει σοβαρά τα κράτη μέλη» προσθέτει.

Ακολουθεί μετάφραση του άρθρου του Πρωθυπουργού

Στην προσπάθειά τους να προβλέψουν το μέλλον, οι πολιτικοί επιστήμονες συχνά στρέφονται στο παρελθόν, στην κοινή ιστορία. Η σχέση μεταξύ της χώρας μου, της Ελλάδας, και της γειτονικής Τουρκίας δεν αποτελεί εξαίρεση. Η ιστορία μάς διδάσκει ότι υπάρχουν λόγοι αισιοδοξίας αλλά και τομείς βαθιάς ανησυχίας. Σήμερα το ερώτημα σχετικά με το τι επιφυλάσσει το μέλλον – σύγκρουση ή συνεργασία – αποκτά μεγαλύτερη σημασία από ποτέ.

Όταν ανέλαβα πρωθυπουργός πέρυσι τον Ιούλιο, ήμουν συγκρατημένα αισιόδοξος. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να πιστεύω ότι η Ελλάδα και η Τουρκία δεν θα μπορούσαν να είναι φίλες χώρες. Εξάλλου, πολλοί από τους προκατόχους μου είχαν καταφέρει να υπερβούν φαινομενικά ανυπέρβλητα εμπόδια. Ηγέτες όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, θείος του πατέρα μου, ο οποίος υπέγραψε συμφωνία ειρήνης και φιλίας με τον Κεμάλ Ατατούρκ το 1930. Φυσικά, έκτοτε έχουν υπάρξει εντάσεις, όμως οι καλές μέρες ήταν πολύ περισσότερες από τις κακές.

Όταν συναντηθήκαμε το περασμένο φθινόπωρο, είπα στον Πρόεδρο Ερντογάν ότι είμαστε προορισμένοι να είμαστε γείτονες λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, και ως τέτοιοι πρέπει να συνυπάρχουμε, να ζούμε ειρηνικά ο ένας δίπλα στον άλλο. Προσπάθησα επισταμένως να τείνω χείρα φιλίας και συνεργασίας. Μίλησα για ανοιχτό διάλογο, για επιθυμία προόδου και για τη βούλησή μου να ενεργήσω για το χτίσιμο γέφυρας της Τουρκίας με την Ευρώπη.

Δυστυχώς, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Μετά την πρώτη εκείνη συνάντηση, η Τουρκία εμφανίζεται λιγότερο ως εταίρος και περισσότερο ως προβοκάτορας. Στα τέλη του προηγούμενου έτους, ο Πρόεδρος Ερντογάν υπέγραψε παράνομη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων συνόρων με μια από τις πλευρές του αιματηρού εμφυλίου πολέμου της Λιβύης. Δεδομένου ότι η Τουρκία και η Λιβύη δεν έχουν αντικείμενες ή παρακείμενες ακτές, η συμφωνία κηρύχθηκε άκυρη από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας και των νομικών εμπειρογνωμόνων και θεωρήθηκε ότι παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.

Τον Μάρτιο, η Τουρκία προέβη σε συντονισμένες κινήσεις προκειμένου να παροτρύνει και να διευκολύνει προσπάθειες απεγνωσμένων μεταναστών να διασχίσουν τα σύνορα της Ελλάδας. Υπερασπιστήκαμε τα σύνορά μας με την υποστήριξη των εταίρων μας στην ΕΕ. Το συλλογικό μας μήνυμα ήταν σαφές – τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της ΕΕ και θα τα προστατεύσουμε.

Και φέτος το καλοκαίρι, αντιδρώντας στην υπογραφή μιας μακροχρόνιας, νόμιμης και διεθνώς αναγνωρισμένης συμφωνίας οριοθέτησης θαλασσίων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, ο Πρόεδρος Ερντογάν έστειλε το πολεμικό ναυτικό του για να στηρίξει μια προσπάθεια εξερεύνησης κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου στην οποία τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία διεκδικούν δικαιώματα και η οποία δεν έχει ακόμη οριοθετηθεί. Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, επρόκειτο για μονομερή πράξη κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.

Η Ελλάδα δεν έχει επιδιώξει ποτέ ούτε πρόκειται να επιδιώξει την κλιμάκωση αυτών των εντάσεων, ανεξαρτήτως των προκλήσεων. Αλλά η αρχικά δυσάρεστη πολιτική εντυπώσεων έχει εξελιχθεί αναμφισβήτητα σε απειλητική στάση τις τελευταίες εβδομάδες. Κάθε μέρα που περνάει, η τουρκική κυβέρνηση παρουσιάζει έναν νέο ψευδή ισχυρισμό ή διαδίδει ένα νέο ψέμα. Πολεμοχαρής γλώσσα, εθνικιστική προπαγάνδα, επιθετικός μιλιταρισμός, αγορά οπλικών συστημάτων από τη Ρωσία που αποτελούν απειλή για το ΝΑΤΟ, μετατροπή μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς σε τζαμιά, παράνομη θαλάσσια δραστηριότητα και απειλές πολέμου.

Η ρητορική της Τουρκίας ανήκει σε μια περασμένη εποχή. Μιλάει για εχθρούς, μάρτυρες, αγώνα και προθυμία να καταβάλει οποιοδήποτε τίμημα. Αυτή είναι η γλώσσα και η συμπεριφορά μιας υποψήφιας προς ένταξη χώρας, η οποία απειλεί όχι μόνο δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και την ίδια την ΕΕ, γεγονός που προβληματίζει σοβαρά τα κράτη μέλη.

Σε αυτό το νέο γεωπολιτικό τοπίο, η Τουρκία εμφανίζεται ολοένα και πιο απομονωμένη. Καθώς η Ελλάδα έχει σφυρηλατήσει ισχυρές εταιρικές σχέσεις με χώρες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος και τα ΗΑΕ, η Τουρκία ενεργεί μόνη της, παίζοντας παιχνίδια εντυπώσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, παρεμβαίνοντας στη Συρία και τη Λιβύη και υποστηρίζοντας ανοιχτά τη Χαμάς. Η Γαλλία, η οποία έχει ζωτικά εθνικά συμφέροντα στη Μεσόγειο, στέκεται στο πλευρό μας και έχει ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ καταδίκασε απερίφραστα τη στάση της Τουρκίας ως μονομερή επιθετική στάση.

Στη διάρκεια όλων αυτών έχω παραμείνει ανοικτός στον διάλογο. Όταν το Βερολίνο προσφέρθηκε να μεσολαβήσει, καθίσαμε καλόπιστα για να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό έδαφος. Καταφέραμε ακόμη και να καταλήξουμε σε «έγγραφη συμφωνία». Το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθεί τελικά η Τουρκία, αποκαλύπτοντας ανεπίσημες αλλά απόρρητες συζητήσεις.

Οι ελπίδες που συνεχίζω να τρέφω για την Τουρκία δεν μου αποκρύπτουν την πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε διάλογο, αλλά όχι υπό το καθεστώς εκβιασμού. Η απειλή για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της χώρας μου αποτελεί επίσης απειλή για την ευημερία και την ασφάλεια όλων των κρατών μελών της ΕΕ. Κινδυνεύει να υπονομεύσει τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Και απειλεί το κράτος δικαίου διεθνώς. Η Ελλάδα έχει τη στρατιωτική δυνατότητα να αποκρούσει κάθε τουρκική επίθεση. Αλλά σίγουρα ένα στρατιωτικό επεισόδιο μεταξύ των δύο χωρών μας δεν είναι προς το συμφέρον κανενός.

Αργότερα αυτόν τον μήνα, οι ηγέτες της ΕΕ θα πραγματοποιήσουν ειδική σύνοδο για να αποφασίσουν με ποιον τρόπο θα απαντήσουν. Εάν η Τουρκία αρνηθεί να λογικευτεί έως τότε, δεν βλέπω άλλη επιλογή παρά να επιβάλουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες ουσιαστικές κυρώσεις. Διότι δεν είναι πλέον μόνο ζήτημα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Είναι ζήτημα αναγνώρισης του γεγονότος ότι διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα – στρατηγικά ευρωπαϊκά συμφέροντα. Εάν η Ευρώπη θέλει να αποτελέσει πραγματική γεωπολιτική δύναμη, τότε δεν έχει την πολυτέλεια κατευνασμού μιας πολεμοχαρούς Τουρκίας.

Η Τουρκία εξακολουθεί να έχει χρόνο στη διάθεσή της για να αποφύγει τις κυρώσεις, να κάνει ένα βήμα πίσω και να χαράξει πορεία εξόδου από αυτήν την κρίση. Η Τουρκία πρέπει απλώς να απόσχει από τη ναυτική και ερευνητική της δραστηριότητα σε μη οριοθετημένες θαλάσσιες ζώνες και να συγκρατήσει την επιθετική ρητορική της. Θα πρέπει να αποσυρθεί, να επιστρέψει στο τραπέζι και να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε όταν αποχώρησε από τις διερευνητικές συνομιλίες το 2016. Και αν δεν μπορέσουμε να συμφωνήσουμε, τότε πρέπει να αναζητήσουμε λύση στη Χάγη.

Η επιλογή είναι ξεκάθαρη. Η Τουρκία μπορεί να συνεργαστεί και να βρει κοινό έδαφος, ή μπορεί να συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως ο επιτιθέμενος, παίζοντας παιχνίδια εντυπώσεων στις παρυφές της Ευρώπης, και να πληρώσει ένα σημαντικό οικονομικό τίμημα για τη συμπεριφορά της. Μπορεί να επιλέξει εάν η Ελλάδα θα αποτελέσει γέφυρα ή εμπόδιο για την εταιρική σχέση και την πρόοδο.

Εάν η Τουρκία επέλεγε τη γέφυρα, πιστεύω ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα εξακολουθούσε να έχει τη δυνατότητα να επιτύχει μια φιλόδοξη, μακρόπνοη συμφωνία με την ΕΕ, η οποία θα ήταν προς όφελος όλων. Οι διαφορές δεν επιλύονται με βία, τεχνάσματα ή χειραγώγηση, αλλά ειρηνικά και μέσω αμοιβαίου σεβασμού και αμοιβαίας κατανόησης. Δεν χρειάζεται να είναι έτσι η κατάσταση. Η λύση είναι απλή. Καθόμαστε. Συζητάμε τις διαφορές μας. Και προσπαθούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αν δεν τα καταφέρουμε, τότε θα αφήσουμε το Διεθνές Δικαστήριο να αποφανθεί. Τι έχει άλλωστε να φοβηθεί η Άγκυρα από το κράτος δικαίου;

πηγή: ert.gr

Bloomberg: «Η Τουρκία έχει απομονωθεί, καθώς η Ελλάδα αποκτά όλο και περισσότερους συμμάχους»

«Η Τουρκία φαίνεται να έχει απομονωθεί, καθώς η Ελλάδα αποκτά όλο και περισσότερους συμμάχους (Κύπρος, Αίγυπτος, Ισραήλ, Γαλλία), γεγονός που ευνοεί την εθνικιστική ρητορική του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν» σημειώνει σε άρθρο γνώμης το Bloomberg...

«Η Τουρκία φαίνεται να έχει απομονωθεί, καθώς η Ελλάδα αποκτά όλο και περισσότερους συμμάχους (Κύπρος, Αίγυπτος, Ισραήλ, Γαλλία), γεγονός που ευνοεί την εθνικιστική ρητορική του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν» σημειώνει σε άρθρο γνώμης το Bloomberg υπογραμμίζοντας την άποψη ότι «σε αντίθεση με παλαιότερες ελληνοτουρκικές κρίσεις, όπου μεσολαβούσε ο εκάστοτε Πρόεδρος των ΗΠΑ προκειμένου να αποφευχθεί μία ελληνοτουρκική σύρραξη, τον ρόλο αυτό τον έχει αναλάβει τώρα η Καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ. Ωστόσο, παρά τη διαμεσολάβησή της και μία προσωρινή εκεχειρία, η ένταση συνεχίζεται αμείωτη, με κύριο στόχο την εκμετάλλευση ενεργειακών αποθεμάτων φυσικού αερίου σε διαφιλονικούμενα νερά της Ανατολικής Μεσογείου. Οι ΗΠΑ φαίνονται και απρόθυμες και μη ικανές να αποτρέψουν μία ένοπλη σύρραξη και η Καγκελάριος πρέπει να ενισχύσει τις προσπάθειές της».

Αναφερόμενο στην επιρροή της Καγκελαρίου στον πρόεδρο Ερντογάν, το Bloomberg σημειώνει: «Διαφαίνεται κάποια επιρροή της, καθώς η Γερμανία είναι ένας από τους κύριους εμπορικούς εταίρους της Τουρκίας και κατέχει επί του παρόντος της Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μία από τις προτεινόμενες λύσεις είναι η συμμετοχή της Τουρκίας στο Συμβούλιο για το Φυσικό Αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο, από το οποίο είναι αποκλεισμένη, λόγω της διαφωνίας της με την Κύπρο. Προτείνεται ακόμα η διαμεσολάβηση της Καγκελαρίου, προκειμένου αφενός να πείσει τους ευρωπαίους εταίρους της με το επιχείρημα ότι η πρόσβαση στο φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου αποτελεί την καλύτερη εναλλακτική για ενεργειακή ανεξαρτησία από τη Ρωσία και αφετέρου να πείσει την Τουρκία και την Κύπρο ότι η Ευρώπη είναι η πιο λογική αγορά για το φυσικό αέριο ενώ η πιο σύντομη διαδρομή περνάει μέσα και από τις δύο χώρες».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Συμφωνία Αθήνας-Καΐρου για ΑΟΖ: Ελληνικά λάθη και υποχωρήσεις!

Η οριοθέτηση αυτή κρίνεται άκρως ασύμφορη για την Ελλάδα, αφού όταν με την δική μας υπογραφή δίνεται στη Κρήτη μειωμένη επήρεια σε ΑΟΖ και δεν περιλαμβάνει το Καστελόριζο αλλά ούτε και ολόκληρη τη Ρόδο. 

Οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί για την Συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου, που αφορούν την τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ, δεν αντιστοιχούν καθόλου στο περιεχόμενο της Συμφωνίας, γιατί αποκρύπτουν τις μεγάλες αδυναμίες, τα λάθη της και τις κυβερνητικές υποχωρήσεις.

Υπογραμμίζουμε χαρακτηριστικά δύο καίρια σημεία επί των οποίων η κυβέρνηση, στο όνομα της ακύρωσης του τουρκολυβικού μνημονίου, προέβη σε υποχωρήσεις, οι οποίες μπορεί να έχουν ιδιαίτερα επικίνδυνες παρενέργειες.

Πρώτον: Η Συμφωνία πιθανότατα προβλέπει, και λέμε πιθανότατα, διότι δεν έχουν κατατεθεί τα επίσημα ποσοστά, κατανομή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης ανάμεσα στην Κρήτη και την Αίγυπτο, αντί για 50-50%, δηλαδή με τη μέση γραμμή, κατανομή της τάξης 45% ποσοστό ΑΟΖ για την Κρήτη και 55% για το ηπειρωτικό έδαφος της Αιγύπτου.

Η οριοθέτηση αυτή είναι άκρως ασύμφορη για την Ελλάδα, αφού όταν με την δική μας υπογραφή δίνεται στη Κρήτη μειωμένη επήρεια σε ΑΟΖ, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε τι μπορεί να διεκδικήσει η Τουρκία για τα μικρότερα νησιά στο Αιγαίο. Όλη η γραμμή της Αθήνας, για πλήρη επήρεια των νησιών μας, εάν δεν ισχύει για την Κρήτη, τότε κινδυνεύει να καταρρεύσει για τα νησιά του Αιγαιακού χώρου, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται σε όφελος της Τουρκίας.

Δεύτερον: Η Συμφωνία οριοθέτησης ανάμεσα σε Ελλάδα και Αίγυπτο όχι μόνο δεν περιλαμβάνει το Καστελόριζο αλλά ούτε και ολόκληρη τη Ρόδο. Αντίθετα, η Συμφωνία χωρίζει κάθετα, ακριβώς στη μέση, τη Ρόδο, κατά μήκος του 28ου Μεσημβρινού, οριοθετώντας ΑΟΖ, μόνο, δυτικά και όχι ανατολικά της Ρόδου. Με αυτόν τον τρόπο η Τουρκία κινδυνεύει να “νομιμοποιήσει” σε βάρος μας την εδώ και χρόνια επεκτατική τουρκική στρατηγική στην Ανατολική Μεσόγειο, αφού με την ελληνική συναίνεση αφήνεται μετέωρη η οριοθέτηση ΑΟΖ ανατολικά και νοτιοανατολικά της Ρόδου και φυσικά μένει πλήρως, εκτός ατζέντας, το Καστελόριζο.

Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει, φυσικά, να δικαιολογήσει τις παραπάνω υποχωρήσεις της στη Συμφωνία που έκανε με την Αίγυπτο με το επιχείρημα ότι η υπογραφή αυτής της Συμφωνίας ήταν απολύτως αναγκαία, γιατί ήταν ο μόνος τρόπος για να αμφισβητηθεί στη πράξη το παράνομο μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης. Η κυβέρνηση, όμως, θα έπρεπε να πάρει υπόψη της ότι όσο ενδιαφερόταν η Ελλάδα να ακυρώσει στη πράξη το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο άλλο τόσο ίσως και περισσότερο ενδιαφερόταν και η Αίγυπτος για την ακύρωση αυτού του μνημονίου, αφού καταπατούσε κατάφωρα και δικά της κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ έδινε φτερά στην κυβέρνηση Σάρατζ να κυριαρχήσει σε όλη την Λιβύη, απειλώντας άμεσα το κοσμικό καθεστώς της Αιγύπτου. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η διχοτόμηση και η μερική οριοθέτηση της Ρόδου και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η μειωμένη, με την συγκατάθεση της Αθήνας, επήρεια της Κρήτης.

Δυστυχώς, όμως, η υποχώρηση, ο φόβος και η υποτέλεια είναι μόνιμα σύνδρομα των ελληνικών κυβερνήσεων.

πηγή: iskra.gr

ΛΙΒΥΗ: Με το δάχτυλο στη σκανδάλη o Αιγυπτιακός στρατός

Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αλ Σίσι απειλεί ευθέως με στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη. Ρητορικά πυρά κατά της Τουρκίας από τις δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ, οι οποίες ωστόσο υποχωρούν στο πεδίο της μάχης.

Ήταν μία ξεκάθαρη δήλωση σε ένα επιμελώς προετοιμασμένο σκηνικό: επιθεωρώντας φαινομενικά ατελείωτες ορδές τεθωρακισμένων στη στρατιωτική βάση Σιντί Μπαρανί, κοντά στα σύνορα με τη Λιβύη, το Σάββατο, ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι απηύθυνε για πρώτη φορά με τόση σαφήνεια μία προειδοποίηση προς κάθε ενδιαφερόμενο: «Αν κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να διασχίσουν τη γραμμή Σύρτης - Αλ Τζούφρα, ας γνωρίζουν ότι αυτή είναι για μας μία κόκκινη γραμμή», ανέφερε χαρακτηριστικά. Μόνο δύο αποδέκτες μπορεί να έχει αυτή η προειδοποίηση από τον έμπειρο στρατηγό Αλ Σίσι: τον τακτικό στρατό της αποκαλούμενης «κυβέρνησης εθνικής ενότητας» στη Λιβύη (GNA) υπό τον πρωθυπουργό Φαγίς Αλ Σαράτζ, αλλά και την Τουρκία, που υποστηρίζει τον Αλ Σαράτζ.

Είναι γνωστό ότι στην εμφύλια διαμάχη της Λιβύης η Αίγυπτος στηρίζει τις δυνάμεις του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ, οι οποίες όμως τις τελευταίες εβδομάδες βρίσκονται σε διαρκή υποχώρηση. Με τη συνδρομή μισθοφόρων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών από την Τουρκία ο τακτικός στρατός έχει απωθήσει τις δυνάμεις των ανταρτών από την πρωτεύουσα Τρίπολη και προελαύνει τώρα προς το λιμάνι της Σύρτης, πύλη στρατηγικής σημασίας προς την ανατολική Λιβύη και τελευταίο προπύργιο του Χαφτάρ. Πάντως το Κοινοβούλιο της Λιβύης- με έδρα το Τομπρούκ και όχι την Τριπολη- αντιμάχεται τον πρωθυπουργό Αλ Σαράτζ και έχει ταχθεί υπέρ του Χαφτάρ, κάτι που δίνει ιδιαίτερα βαρύτητα στην επόμενη προειδοποίηση του Αιγύπτιου προέδρου Αλ Σίσι: «Οποιαδήποτε άμεση επέμβαση από πλευράς της Αιγύπτου διαθέτει διεθνή νομιμοποίηση, είτε από το καταστατικό των Ηνωμένων Εθνών, είτε με βάση τη μόνη νόμιμη αρχή που έχει εκλέξει ο λαός της Λιβύης. Στόχος της επέμβασης θα είναι να ελέγξουμε και να σταθεροποιήσουμε τα δυτικά σύνορα του κράτους, εξουδετερώνοντας απειλές που προέρχονται από μισθοφόρους και τρομοκρατικές ομάδες».

«Κήρυξη πολέμου» βλέπει ο πρωθυπουργός Αλ Σαράτζ

Απαντώντας στις απειλές Αλ Σίσι ο πρωθυπουργός της Λιβύης Αλ Σαράτζ κάνει λόγο για «κήρυξη πολέμου» από τη γειτονική Αίγυπτο. Ωστόσο η κυβέρνηση της Τρίπολης δεν φαίνεται να επιδιώκει άμεση διπλωματική διευθέτηση. Το Σάββατο ο υπουργός Εξωτερικών της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης, Μοχάμεντ Ταχάρ Σιάλα, ακύρωσε τη συμμετοχή του σε συνάντηση του Αραβικού Συνδέσμου που επρόκειτο να συγκληθεί τη Δευτέρα για να συζητήσει τις τελευταίες εξελίξεις στη Λιβύη, με την αιτιολογία ότι η συζήτηση "δεν θα είχε κανένα άλλο αποτέλεσμα, παρά να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη διχόνοια ανάμεσα στους Άραβες". Κατόπιν αυτού, η συνάντηση αναβλήθηκε «για τεχνικούς λόγους». Μέχρι το πρωί της Δευτέρας δεν υπήρχε επίσημη αντίδραση της Άγκυρας στην προειδοποίηση του Αλ Σίσι για στρατιωτική εμπλοκή στη Λιβύη.

Πάντως την Κυριακή ο Αχμέντ Αλ Μοσμαρί, εκπρόσωπος των δυνάμεων που παραμένουν πιστές στον στρατηγό Χαφτάρ (LAAF) εξέφρασε, όπως αναμενόταν, πλήρη ικανοποίηση για την αιγυπτιακή παρέμβαση: «Χαιρετίζουμε τον ρόλο των Αράβων εν γένει και ιδιαίτερα τον ενεργό ρόλο της Αιγύπτου που στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα. Είπε (ο πρόεδρος της Αιγύπτου) ότι είναι έτοιμοι να επιβάλουν ασφάλεια και σταθερότητα, να βοηθήσουν τους αδελφούς τους στη Λιβύη να επιβάλουν κανόνες ασφάλειας και σταθερότητας σε όλη την επικράτεια της χώρας. Αυτό είναι που επιθυμούμε κι εμείς».

Η στρατηγική σημασία της Σύρτης

Το λιμάνι της Σύρτης έχει ιδιαίτερη στρατηγική σημασία, όχι μόνο γιατί βρίσκεται στα μισά του δρόμου ανάμεσα στην Τρίπολη και τη Βεγγάζη, αλλά και γιατί προσφέρει άμεση πρόσβαση στις πετρελαιοπηγές της Λιβύης. Και αυτό δεν αφορά μόνο τα εμπόλεμα μέρη στην ίδια τη χώρα, αλλά και τους Ευρωπαίους, υποστηρίζει ο Αχμέντ Αλ Μοσμαρί, στρέφοντας τα βέλη του κατά της Τουρκίας: «Ο στόχος της Τουρκίας είναι σαφής. Θέλει μία ισχυρή βάση για να αναλάβει δράση εναντίον γειτονικών χωρών, αλλά και εναντίον της Ευρώπης, ελέγχοντας το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, τον πλούτο του λαού της Λιβύης. Είναι μία απειλή για την ασφάλεια όχι μόνο της Λιβύης, της Αιγύπτου ή του αραβικού κόσμου, αλλά και για την Ευρώπη και άλλες χώρες που συνεργάζονται με τον λαό της Λιβύης στην αξιοποίηση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου».

πηγή: DW

Με χάρτες και δηλώσεις η Τουρκία συντηρεί την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο

Αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και διμερείς συμφωνίες μεταξύ κρατών παραθέτει στην νέα του έκθεση το τουρκικό ΥΠΕΞ υποστηρίζοντας ότι σε αυτές δεν εφαρμόστηκε η αρχή της ίσης απόστασης για τα νησιά αλλά η αρχή της ίσης κατανομής, όπως υποστηρίζει η Άγκυρα...

Είναι αδύνατον να υλοποιηθεί οποιοδήποτε σχέδιο στην Ανατολική Μεσόγειο το οποίο δεν λαμβάνει υπόψη την Τουρκία, είπε για άλλη μια φορά ο εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας, Ιμπραχίμ Καλίν.

Ο Καλίν απαντούσε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων το βράδυ της Τρίτης και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.

Ο Καλίν είπε ότι η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Ελλάδα και η «ελληνική διοίκηση της νότιας Κύπρου», όπως αποκαλούν την Κυπριακή Δημοκρατία οι τούρκοι, ενώθηκαν και αποκλείοντας εντελώς την Τουρκία, έκαναν μεταξύ τους ορισμένες συναντήσεις, συνάψανε συμφωνίες και ανέπτυξαν σχέδια χωρίς κανείς να επιδείξει αντίδραση.

Όταν όμως η Τουρκία συνάπτει συμφωνία με τη Λιβύη διατυπώνονται κάποιοι ισχυρισμοί ότι «η Τουρκία ενεργεί αντίθετα με το διεθνές δίκαιο».

«Είναι αδύνατο να υλοποιηθεί οποιοδήποτε σχέδιο στην Ανατολική Μεσόγειο το οποίο δεν λαμβάνει υπόψη την Τουρκία», υπογράμμισε ο εκπρόσωπος.

Συμφωνίες με τη κυβέρνηση της Λιβύης έχουν συνάψει χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία και κανείς δεν τις αμφισβητεί, δήλωσε ο Καλίν και πρόσθεσε τα εξής:

«Δεν είναι δουλειά κανενός να αμφισβητεί την νομιμότητα της συμφωνίας που έχει συνάψει η Τουρκία. Αλλά ως μια γενική αρχή θα πρέπει να ξέρουν όλοι ότι δεν μπορεί να εγκαθιδρυθεί περιβάλλον ειρήνης, γαλήνης και σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο αποκλείοντας την Τουρκία.»

Από την πλευρά του ο τούρκος Υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, δήλωσε πως η συμφωνία που υπογράφηκε με τη Λιβύη συνάφθηκε τελείως στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου.

«Συνάφθηκαν τελείως στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Δεν υπάρχει οποιαδήποτε διαφορά εδώ. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό πρέπει να το καταλάβουν».
Υπενθυμίζοντας πως το μνημόνιο συνάφθηκε με την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας της Λιβύης που αναγνωρίζεται διεθνώς ο υπουργός Εθνικής Άμυνας είπε:

«Είναι πολύ φυσιολογικό να είμαστε μαζί, να συνεργαζόμαστε και να είμαστε σε αλληλεγγύη, στις δύσκολες ημέρες της με μια χώρα με την οποία είχαμε πολιτιστική συνεργασία καθ’όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Αυτό κάνουμε εμείς».

Συντηρεί την ένταση η Τουρκία με νέους χάρτες

Αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και διμερείς συμφωνίες μεταξύ κρατών παραθέτει στην νέα του έκθεση το τουρκικό ΥΠΕΞ υποστηρίζοντας ότι σε αυτές δεν εφαρμόστηκε η αρχή της ίσης απόστασης για τα νησιά αλλά η αρχή της ίσης κατανομής, όπως υποστηρίζει η Άγκυρα. Στην έκθεση χαρακτηρίζονται μαξιμαλιστικές και αντίθετες με το διεθνές δίκαιο οι θαλάσσιες διεκδικήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου.

Στη νέα έκθεσή ημερομηνίας 20 Δεκεμβρίου την οποία ετοίμασε ο αναπληρωτής διευθυντής ναυτιλίας και αεροπορίας του τουρκικού ΥΠΕΞ Τσαγατάι Ερτσίγες παρουσιάζονται τα νομικά και πολιτικά επιχειρήματα της Ελλάδας και της Κύπρου σε αντιδιαστολή με εκείνα της Τουρκίας. Κατά την τουρκική επιχειρηματολογία η οριοθέτηση δεν γίνεται με βάση την αρχή της ίσης απόστασης όπως υποστήριζε η Ελλάδα και η Κύπρος αλλά με βάση την αρχή της ίσης κατανομής.

Υποστηρίζεται συγκεκριμένα ότι για τα νησιά στην περίπτωση που βρίσκονται στην λάθος πλευρά της μέσης γραμμής των δύο ηπειρωτικών χωρών, που έχουν μικρό μετωπικό μήκος και που κόβουν την υφαλοκρηπίδα των ηπειρωτικών χωρών μπορούν να έχουν μόνο χωρικά ύδατα. Οπως ισχυρίζεται η έκθεση του τουρκικού ΥΠΕΞ υπάρχουν πολλές αποφάσεις δικαστηρίων και κρατικές εφαρμογές προς αυτή την κατεύθυνση. Ως παραδείγματα δίνει τις αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου 1977-78 για την Βρετανία και τη Γαλλία, παρουσιάζοντας σχετικό χάρτη.

Σε χάρτες που περιλαμβάνονται σε έκθεση του αναπληρωτή διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Ναυτιλίας, Αεροπορίας και Συνόρων, πρέσβη Τσαγατάι Ερτζίγιες, με τίτλο: «Ανατολική Μεσόγειος, οριοθέτηση ζωνών θαλάσσιων δικαιοδοσιών».

Στην έκθεση, εξηγούνται με χάρτες οι θαλάσσιες ζώνες που διεκδικούν όλες οι πλευρές στην ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, της Κύπρου, αλλά και του ψευδοκράτους.

Η έκθεση αποκαλεί μάλιστα τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου «μαξιμαλιστικές» και «παράνομες» από άποψη διεθνούς δικαίου.

Στη συνέχεια παρουσιάζει σε ποια σημεία γύρω από την Κύπρο συγκρούονται τα όρια της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ της κάθε πλευράς, αλλά και πού διατηρεί αυτή τη στιγμή ερευνητικά πλοία και γεωτρύπανα η Τουρκία.

Ο Τσαγατάι Ερτζίγες παρουσιάζει επίσης χάρτη με όλα τα τεμάχια, όπως τα έχει κατατμήσει, η Τουρκία και το ψευδοκράτος, καλύπτοντας όλη σχεδόν την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ της Κύπρου και του Καστελορίζου δεν αναγνωρίζονται στο χάρτη του τουρκικού ΥΠΕΞ.

Στην 28σέλιδη έκθεση παρατίθενται επίσης αποφάσεις (με χάρτες) διεθνών δικαστηρίων σχετικά με την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών άλλων χωρών τις προηγούμενες δεκαετίες, ενώ στο τέλος παρουσιάζεται το ιστορικό της αντιπαράθεσης μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας για την ΑΟΖ στην ανατ. Μεσόγειο.

Λίγες ώρες μετά την έκθεση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, δημοσίευμα ανάλυση που φιλοξενείται στο Anadolu περιγράφει τη μεγαλύτερη περιοχή στην οποία η Τουρκία πρέπει να επεκτείνει τη γεωπολιτική γραμμή άμυνάς της και η οποία όπως σημειώνει ο αρθρογράφος «σχηματίζεται από το ένα άκρο της μεσογειακής “ασπίδας" και καλύπτει τα δυτικά και τα νότια της Κρήτης».

Μάλιστα ο αρθρογράφος συμπεριλαμβάνει στο δημοσίευμα και σχετικό χάρτη, τον οποίο είχε δημοσιεύσει το πρακτορείο Anadolu πριν από μερικές εβδομάδες, σημειώνοντας πως «η δύναμη που κυριαρχεί στη Μεσόγειο, κυριαρχεί σε τρεις ηπείρους».

πηγή: euronews