ν/σ για την ανώτατη εκπαίδευση: Καταθέτουν προτάσεις πρυτάνεις και εκπρόσωποι της ΕΛ.ΑΣ - Στους δρόμους η εκπαιδευτική κοινότητα


Παρουσία της Νίκης Κεραμέως και του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, πρυτάνεις, εκπρόσωποι της αστυνομίας και άλλων φορέων καταθέτουν τις προτάσεις τους επί του νομοσχεδίου για την ανώτατη εκπαίδευση στη Βουλή. 

Νέο γύρος αντιπαράθεσης για το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που ανοίγει άκρως επικίνδυνα μονοπάτια παραβίασης προσωπικών δεδομένων. Συζητείται στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής με το θέμα της ίδρυσης πανεπιστημιακής αστυνομίας να συσπειρώνει την αντιπολίτευσης (εκτός Ελληνικής Λύσης). Σφοδρές αντιδράσεις και για τις αλλαγές στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Παρουσία της Νίκης Κεραμέως και του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, πρυτάνεις, εκπρόσωποι της αστυνομίας και άλλων φορέων καταθέτουν τις προτάσεις τους επί του νομοσχεδίου για την ανώτατη εκπαίδευση στη Βουλή. Η συζήτηση θα συνεχιστεί και την ερχόμενη εβδομάδα, ενώ αναμένεται να κλιμακωθεί και σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών.

Το σχέδιο «δεν επηρεάζει τη διαδικασία των πανελλαδικών αλλά αλλάζει από τα αποτελέσματα των εξετάσεων και πέρα την κατάταξη στις σχολές», τόνισε η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων. Μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ η Νίκη Κεραμέως διευκρίνισε ότι η παρουσία της αστυνομίας στα πανεπιστήμια θα ισχύει «μόνο όσο διαρκούν φαινόμενα παραβατικότητας».

Κατά τη συζήτηση πρυτάνεις εξέφρασαν τη διαφωνία τους όσον αφορά στα περιφερειακά πανεπιστήμια εκτιμώντας ότι «μπορεί να μείνουν χωρίς φοιτητές» και κάλεσαν να βρεθεί λύση.

«Αστυνόμευση ναι αλλά από ποιους» ήταν το ερώτημα που έθεσε ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας αστυνομικών (Π.Ο.ΑΣ.Υ.) Γρηγόρης Γερακαράκος, επισημαίνοντας ότι τα πανεπιστήμια είναι χώροι με πολλές ιδιαιτερότητες.

Στον αντίποδα, ο κ. Δούμας των Ειδικών Φρουρών υποστήριξε ότι «τα πανεπιστήμια θέλουν γιατρειά» επιμένοντας ταυτόχρονα στο θέμα της εκπαίδευσης των αστυνομικών.

Από την πλευρά του ο Πρόεδρος της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης Περικλής Μίτος ανέφερε: «Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός, γιατί έγινα στόχος βίαιων επιθέσεων και προσπάθησα πολλές φορές ανεπιτυχώς να αλλάξω τα πράγματα και να καταστείλω την παρανομία».

Αναφορικά με τη θεσμοθέτηση ελάχιστης βάσης διαπιστώνεται ευρύτερη συναίνεση, ωστόσο διαφωνεί ριζικά η ΟΛΜΕ λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «θα κλείσει η στρόφιγγα φέτος για χιλιάδες μαθητές που δεν θα δουν την πόρτα του πανεπιστημίου.

«Δημιουργείτε δυστυχώς καθεστώς Κορκονέα στα Πανεπιστήμια (ΚΑΤ) αυτή είναι η πραγματικότητα και αναλαμβάνετε όλη την ευθύνη για τα προβλήματα τα οποία δημιουργούνται με την κοινωνική ένταση και τη δημοκρατική εκτροπή στα Πανεπιστήμια» ανέφερε χθες ο τομεάρχη του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης κατά τη χθεσινή Ολομέλεια.

Απάντηση στον τομεάρχη του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε ο υφυπουργός Παιδείας, Άγγελος Συρίγος, ο οποίος στο παρελθόν είχε υπάρξει και ο ίδιος θύμα επίθεσης εντός του χώρου του Πανεπιστημίου: «Προφανώς δεν θέλουμε αστυνομία, αλλά έχουμε φτάσει σε μία κατάσταση που έχει ξεφύγει η πραγματικότητα», ανέφερε.

«Δεν μπορούμε να κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί, σημείωσε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, υποστηρίζοντας ότι «το δίλημμα δεν είναι δημοκρατία ή αστυνομικό κράτος, αστυνομία ή όχι στα πανεπιστήμια».

Συνομιλώντας με πανεπιστημιακούς, φοιτητές και συνδικαλιστές, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για επιλογή της κυβέρνησης να φτάσει στα άκρα, κατηγορώντας την ότι θέλει να εξυπηρετήσει συμβόλαια ιδιωτών στο χώρο της παιδείας.

Η Φώφη Γεννηματά μίλησε για αντιπαράθεση με νικητή τους «αρνητές της φύλαξης και το τεχνητό δίπολο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ».

Από το ΚΚΕ ο Ιωάννης Δελλής επεσήμανε ότι πρόκειται για νομοσχέδιο «το οποίο το απορρίπτουν οι φοιτητές, οι μαθητές, οι γονείς, οι πανεπιστημιακοί, η ίδια η κοινωνία».

Από την πλευρά της Ελληνικής Λύσης επισημάνθηκε ότι «δεν πρέπει να καλλιεργείται στους μαθητές μία αντίληψη ήσσονος προσπάθειας».

Η Σοφία Σακοράφα από το ΜέΡΑ25 επεσήμανε ότι «το πολιτικό DNA θέλει ασκήσεις αυταρχισμού».


Στους δρόμους η εκπαιδευτική κοινότητα


Σε νέα συλλαλητήρια, αύριο Πέμπτη, καλούν φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων. Στην Αθήνα το ραντεβού έχει δοθεί για άλλη μία φορά στη 1 μ.μ. στα Προπύλαια. «Είναι χρέος ολόκληρης της ακαδημαϊκής κοινότητας να μπλοκάρει τα σχέδια της κυβέρνησης που θέλει να περιορίσει τον τρόπο με τον οποίο η πανεπιστημιακή κοινότητα θα συζητάει και θα αντιμετωπίζει τα ζητήματα που προκύπτουν, προσπαθώντας να επιβληθεί μέσω της εισβολής των δυνάμεων καταστολής στις σχολές μας», αναφέρεται στο σχετικό κάλεσμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

H πρωτοβουλία πανεπιστημιακών «ΟΧΙ Αστυνομία στα Πανεπιστήμια» διοργανώνει συζήτηση για την αστυνομία στα ΑΕΙ και το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας.


Αριστούχοι στο φακέλωμα!


Το σχέδιο νόμου, στο στάδιο της δημόσιας διαβούλευσης, περιείχε ρυθμίσεις για εγκατάσταση και λειτουργία συστημάτων ασφαλείας στα ΑΕΙ, για Κέντρα Ελέγχου και Λήψης Σημάτων και Εικόνων εντός και εκτός ΑΕΙ μέχρι και για καταγραφή ήχου με την εντελώς αόριστη φράση: «Κατά τη διαμόρφωση και υλοποίηση του παρόντος διασφαλίζεται η τήρηση του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων 679/2016, της Οδηγίας 680/2016 και του ν. 4624/2019 (Α’ 137).».

Ερχεται λοιπόν η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) και διά στόματος του προέδρου της Κωνσταντίνου Μενουδάκου εντοπίζει τις παραλείψεις, τις αοριστίες και τα ζητήματα προστασίας δεδομένων που εγείρονται κυρίως από το άρθρο που αφορά το «Σχέδιο ασφάλειας και προστασίας των ΑΕΙ». Ο κ. Μενουδάκος επισημαίνει την απουσία αναφοράς των βασικών χαρακτηριστικών της επεξεργασίας, δηλαδή του σκοπού και της φύσης των προς επεξεργασία δεδομένων αλλά και την ανάγκη ορισμού υπεύθυνου επεξεργασίας. Στο τελικό κείμενο του νομοσχεδίου μπορεί να ορίζονται ο σκοπός και η φύση των δεδομένων που θα τύχουν επεξεργασίας, όμως τα προβλήματα παραμένουν ή μάλλον εντείνονται.

ECB: «Μικρότερος ο αντίκτυπος του δεύτερου κύματος του κορονοϊού στην οικονομία»


Η ΕΚΤ ανακοίνωσε  ότι «σημαντικοί κλάδοι του μεταποιητικού τομέα - της χαλυβουργίας, των χημικών, των ηλεκτρονικών και της αυτοκινητοβιομηχανίας - ανέφεραν αύξηση της παραγωγής τους προς τα προ κορονοϊού επίπεδα...»

Ο αντίκτυπος του δεύτερου κύματος του κορονοϊού στην οικονομία της Ευρωζώνης είναι μικρότερος σε σχέση με αυτόν του πρώτου κύματος, όπως προκύπτει από τις επαφές που είχαν στελέχη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) με εκπροσώπους μεγάλων επιχειρήσεων της Ευρωζώνης στο διάστημα 4 έως 11 Ιανουαρίου 2021. 

Όπως προκύπτει, μάλιστα, από σχετική ανάρτηση της ΕΚΤ, σημαντικοί κλάδοι του μεταποιητικού τομέα - όπως της χαλυβουργίας, των χημικών, της αυτοκινητοβιομηχανίας και των ηλεκτρονικών - ανέφεραν αύξηση της παραγωγής τους προς τα προ κορονοϊού επίπεδα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις είχαν ξεπεράσει τα επίπεδα αυτά. 

Στο τελευταίο τρίμηνο του 2020, όπως και στα προηγούμενα τρίμηνα, οι περιορισμοί από τα locκdown και οι αλλαγές που αυτά επιφέρουν στα καταναλωτικά πρότυπα μείωσαν τη ζήτηση για συγκεκριμένα προϊόντα και υπηρεσίες, ενώ την αύξησαν για άλλα. Αυτό δεν αφορούσε μόνο σε διαφορετικούς κλάδους δραστηριότητας, αλλά και σε επιχειρήσεις των ίδιων κλάδων, αρκετά συχνά και σε διάφορα τμήματα των ίδιων επιχειρήσεων. Σε όσες περιπτώσεις υπήρχε η δυνατότητα από τις Αρχές, οι επιχειρήσεις ήταν σε καλύτερη θέση να διατηρήσουν την παραγωγή τους (μέσω των τεστ και της εργασίας από το σπίτι), ενώ οι καταναλωτές εξοικειώθηκαν πολύ περισσότερο με τις ηλεκτρονικές αγορές. Οι εξαγωγικές βιομηχανίες επωφελήθηκαν από την ανάπτυξη σε περιοχές του κόσμου όπου το πρόβλημα του κορονοϊού ήταν λιγότερο έντονο. 

Σε αρκετές επαφές στελεχών της ΕΚΤ με εκπροσώπους μεταποιητικών βιομηχανιών, οι τελευταίοι ανέφεραν ότι οι επιχειρήσεις τους λειτουργούν τώρα με πλήρη ή σχεδόν πλήρη παραγωγική δυναμικότητα και ότι οι περιορισμοί (στην παραγωγή) βρίσκονται τώρα κυρίως στην πλευρά της προσφοράς. 

Από την άλλη πλευρά, τα νέα lockdown προκάλεσαν περαιτέρω σημαντικές μειώσεις στις πωλήσεις προσωπικών αγαθών καθώς και υπηρεσιών ταξιδιών, τουρισμού και διασκέδασης. Για τις περισσότερες εταιρείες λιανικών πωλήσεων, η έκρηξη των διαδικτυακών πωλήσεων δεν ήταν ικανή να αντισταθμίσει τον αντίκτυπο από το κλείσιμο των καταστημάτων τους. Αυτό επηρέασε ιδιαίτερα την παραγωγή και το λιανικό εμπόριο ρούχων και άλλων προσωπικών αξεσουάρ, καθώς οι πωλήσεις τους εξαρτώνται από τη δυνατότητα των πελατών να δοκιμάσουν τα είδη αυτά. 

Μετά από μία πολύ περιορισμένη ανάκαμψη το καλοκαίρι, ο τουριστικός και ταξιδιωτικός κλάδος συρρικνώθηκαν ξανά μετά την επιβολή ταξιδιωτικών περιορισμών από πολλές χώρες από τα τέλη Αυγούστου. Ο κλάδος της ψυχαγωγίας επλήγη ξανά από το κλείσιμο των θεάτρων τον Οκτώβριο. Αντίθετα, πολλές άλλες επιχειρήσεις και υπηρεσίες σε καταναλωτές κατέγραψαν πολύ κανονικά επίπεδα ή/και αύξηση της δραστηριότητάς τους. 

Για το πρώτο τρίμηνο του 2021 αναμένονται μικρές αλλαγές, αλλά η υποβόσκουσα ζήτηση για υπηρεσίες θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία σημαντική ανάκαμψη και αλλαγές στα καταναλωτικά πρότυπα αργότερα στο έτος. Με τους εμβολιασμούς να προχωρούν, υπήρχε η ελπίδα για σημαντική άρση των περιορισμών για τον κορονοϊό αλλά και η αβεβαιότητα αν αυτό θα συμβεί στο δεύτερο τρίμηνο ή αργότερα στο έτος. Οι εκπρόσωποι των ταξιδιωτικών εταιρειών πίστευαν σε μία αξιοσημείωτη ζήτηση μόλις καταργούνται οι περιορισμοί, ενώ και οι εκπρόσωποι των καταστημάτων πωλήσεων ρούχων και των παραγωγών τους ήλπιζαν επίσης σε αύξηση της ζήτησης μετά το Πάσχα.

Κατά 70% περιορίστηκαν οι δημοκρατικές ελευθερίες σε παγκόσμιο επίπεδο λόγω της πανδημίας!

«Η πανδημία του κορονοϊού οδήγησε σε μεγάλη υποχώρηση των δημοκρατικών ελευθερίων», τονίζεται στην έρευνα που δημοσίευσε η ομάδα ερευνών του βρετανικού περιοδικού Economist.

Οι δημοκρατικές ελευθερίες περιορίστηκαν κατά σχεδόν 70% σε παγκόσμιο επίπεδο το 2020 λόγω των περιορισμών που επιβλήθηκαν στο πλαίσιο της μάχης κατά της πανδημίας του κορονοϊού, σύμφωνα με έρευνα του The Economist που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

«Η πανδημία του κορονοϊού οδήγησε σε μεγάλη υποχώρηση των δημοκρατικών ελευθερίων», τονίζεται στην έρευνα που δημοσίευσε η ομάδα ερευνών του βρετανικού περιοδικού.

Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο, όμως ιδιαίτερα οξυμένο σε χώρες της Αφρικής ή της Μέσης Ανατολής με αυταρχικά καθεστώτα, όμως η έρευνα υπογραμμίζει ότι «το πιο αξιοσημείωτο το 2020 ήταν ο περιορισμός των ατομικών ελευθεριών στις προηγμένες δημοκρατίες».

«Η εθελοντική εγκατάλειψη θεμελιωδών ελευθεριών από εκατομμύρια ανθρώπους ίσως να είναι ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα αυτής της πρωτόγνωρης χρονιάς, όμως δεν μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το υψηλό ποσοστό αποδοχής των περιοριστικών μέτρων σημαίνει ότι οι πολίτες εκτιμούν λιγότερο την ελευθερία», σχολίασε η Τζόαν Χόεϊ υπεύθυνη της έρευνας.

«Απλώς εκτίμησαν, με βάσει τα στοιχεία ότι η αποφυγή θανάτων δικαιολογούσε την προσωρινή απώλεια της ελευθερίας», πρόσθεσε.

Στις πρώτες θέσεις του καταλόγου, με τις χώρες με τις περισσότερες δημοκρατικές ελευθερίες, βρίσκονται η Νορβηγία, η Ισλανδία, η Σουηδία, η Νέα Ζηλανδία και ο Καναδάς. Στον αντίποδα, στην τελευταία θέση της κατάταξης είναι η Βόρεια Κορέα, ενώ προηγούνται η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Συρία και το Τσαντ.

Ο δείκτης δημοκρατίας (democracy index) υπολογίζεται κάθε χρόνο από την Economist Intelligence Unit και βασίζεται σε 60 κριτήρια, τα οποία είναι χωρίζονται σε πέντε κατηγορίες: την εκλογική διαδικασία και τον πλουραλισμό στην πολιτική, τις ατομικές ελευθερίες, τη λειτουργία της κυβέρνησης, τη συμμετοχή στην πολιτική και την πολιτική κουλτούρα.
euronews

Αστυνομία παντού


Μέρα με τη μέρα γίνεται ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη επιχειρεί να στήσει ένα εκσυγχρονισμένο αστυνομικό κράτος...


Η παράταξη, κυρίως, της Ν.Δ, αυτό που σχηματικά ονομάζεται Δεξιά, είναι συνδεδεμένη με την ισχυρή παρουσία και δράση της αστυνομίας παντού. Είναι η δημιουργός αυτού που αποκαλείται αστυνομικό κράτος. Έχω την εντύπωση ότι δεν υπάρχει προδικτατορική και μεταπολιτευτική γενιά Ελλήνων που να μην δοκίμασε τις περιποιήσεις και να μη δέχτηκε τη φροντίδα της χωροφυλακής, της αστυνομίας πόλεων ή της ΕΛ.ΑΣ, όπως ονομάζεται στις μέρες μας.

Η αστυνομία διαχρονικά αποτελεί έναν βασικό κατασταλτικό μηχανισμό του κράτους. Πρωτίστως γι’ αυτό υπάρχει, για να πνίγει τις φωνές διαμαρτυρίας και όχι τόσο για να προστατεύει τους πολίτες, για να διώκει το έγκλημα και την παραβατικότητα. Αποτελεί τον μεγάλο βραχίονα των κυβερνήσεων στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν πολιτικές που πλήττουν τα εισοδήματα των μη εχόντων, που αφαιρούν κοινωνικές κατακτήσεις, που καταπατούν ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Είναι το ακλόνητο στήριγμα των πρωθυπουργών που αισθάνονται ανασφάλεια, γιατί γνωρίζουν πως οι αποφάσεις τους θα προκαλέσουν τις αντιδράσεις μιας μεγάλης μερίδας της κοινωνίας.

Οι περιπτώσεις δε που έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο είναι πάμπολλες. Αστυνομικοί έχουν δολοφονήσει διαδηλωτές και έμειναν ατιμώρητοι, έχουν επιφέρει βαρείς τραυματισμούς, έχουν βασανίσει, έχουν προκαλέσει με τη συμπεριφορά τους, έχουν προστατεύσει υποτιθέμενους αναρχικούς που πετούν μολότοφ, έχουν ρίξει αναίτια χημικά και δακρυγόνα. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η σκηνή που αστυνομικοί ψεκάζουν τον μακαρίτη τον Γλέζο, ο οποίος ήταν ήδη περίπου 90 ετών, μπροστά στη Βουλή. Επιπλέον, προσέφεραν βοήθεια και στήριξη στους ναζιστές της Χρυσής Αυγής. Ακόμη και σήμερα αρκετοί είναι οι αστυνομικοί που θα ξαναψήφιζαν αυτούς τους εγκληματίες. Όλο και περισσότερος κόσμος αναρωτιέται αυτόν τον καιρό αν πίσω από τον φυγόδικο Παππά, ο οποίος δεν έχει ακόμη συλληφθεί, βρίσκεται αστυνομική κάλυψη.

Μέρα με τη μέρα γίνεται ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη επιχειρεί να στήσει ένα εκσυγχρονισμένο αστυνομικό κράτος. Δεν είναι μόνο οι απαγορεύσεις των συγκεντρώσεων που ανακοινώνει ο αρχηγός της αστυνομίας, ο κ. Καραμαλάκης, όταν πρόκειται να γίνουν αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. Έχει παρατηρηθεί ότι κάθε φορά που δημιουργείται ένα πρόβλημα, η λύση είναι η σύσταση ενός νέου αστυνομικού σώματος. Έτσι ως απάντηση στο προσφυγικό ήρθε η πρόσληψη συνοριοφυλάκων. Για τη χωροθέτηση των διαδηλώσεων συστήθηκε η αστυνομική ομάδα Ο.Δ.Ο.Σ. Για τη φύλαξη των πανεπιστημίων θα προσληφθούν 1.000 ειδικοί φρουροί. Τέλος, εξετάζεται και η δημιουργία ενός ακόμη αστυνομικού σώματος, με αρμοδιότητα το σύνολο του συγκοινωνιακού δικτύου.

Για την επάνδρωση βέβαια αυτών των σωμάτων έγιναν ή θα γίνουν χιλιάδες προσλήψεις, για να βολευτούν και τα δικά τους παιδιά. Άραγε, άλλα υπουργεία δεν έχουν ελλείψεις; Δεν έπρεπε να ενισχυθεί η υγεία και τα νοσοκομεία, για να αντιμετωπίσουν την πανδημία; Υπάρχουν πολλές ανάγκες σε νευραλγικούς τομείς, νοσηλευτών και γιατρών, τα οποία δεν έχουν καλυφθεί. Αλλά στην κυβέρνηση ξέρουν να μιλάνε μόνο για ήρωες και να δίνουν επιδόματα – ψίχουλα στους ανθρώπους που κράτησαν όρθιο το Ε.Σ.Υ. Δεν υπάρχουν χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών γενικής αγωγής στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στις οποίες έχουν να γίνουν διορισμοί πάνω από 10 χρόνια; Αλλά είπαμε: προσλήψεις με το σταγονόμετρο σε υπηρεσίες του κοινωνικού κράτους, αθρόοι διορισμοί για το στήσιμο του αστυνομικού.

Ο κ. Μητσοτάκης ονειρεύεται να γίνει ο Όρμπαν της Ελλάδας. Η περίοδος της πανδημίας τον ευνόησε να περνά με μεγάλη ευκολία μέτρα, να αποφασίζει απαγορεύσεις, να σχεδιάζει και να εφαρμόζει πολιτικές, στο όνομα μάλιστα της δημοκρατίας. Όμως, οι επιλογές του δείχνουν τις προτεραιότητές του και τον βαθμό της δημοκρατικής ευαισθησίας του. Αστυνομία παντού, λοιπόν, και έλεγχος των πάντων. Νόμος και τάξη. Φιλοδοξεί, άραγε, ο ίδιος και ο κ. Χρυσοχοΐδης να μείνουν στην ιστορία ως οι πολιτικοί που μετά τη μεταπολίτευση στέλνουν σταδιακά και μεθοδικά τη δημοκρατία στο απόσπασμα;

* Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας

ΣΟΚ από την απογείωση των κρουσμάτων - 1.261 κρούσματα, 244 διασωληνωμένοι, 22 θάνατοι

Ο ΕΟΔΥ ανακοίνωσε σήμερα 1.261 νέα κρούσματα της λοίμωξης του νέου κορονοϊού (COVID-19) - Στα 205 τα δείγματα με μεταλλαγμένο στέλεχος του ιού στην Ελλάδα.


Η εκτίναξη των κρουσμάτων στα 1261 θέτει σε συναγερμό τις αρμόδιες αρχές που ανέμεναν μια αύξηση της καμπύλης, γεγονός που φάνηκε από την απόφαση να δημιουργηθεί ο Χάρτης των δύο ζωνών και να τεθεί στο «κόκκινο» η Αττική. Όλα είναι ανοιχτά ως προς τη λήψη μέτρων που θα αποφασιστούν αφού ληφθούν υπόψη όλα τα δεδομένα και τα επιδημιολογικά στοιχεία της εβδομάδας.

Η αύξηση των κρουσμάτων ήταν σχεδόν αναμενόμενη για τις αρμόδιες αρχές. Άλλωστε ακόμη και ο Πρωθυπουργός το Σάββατο είχε επισημάνει ότι αποφάσεις θα λαμβάνονται ανάλογα με τις εξελίξεις αποσαφηνίζοντας πως η κυβέρνηση δεν θα διστάσει να λάβει μέτρα ανάλογα με τις εισηγήσεις των ειδικών.


Στο επίκεντρο πλέον τίθεται η Αθήνα όπου το ιϊκό φορτίο δείχνει επιβαρυμένο ειδικά στο κέντρο και τις δυτικές συνοικίες. Τα κρούσματα που καταγράφονται το τελευταίο 24ωρό το επιβεβαιώνουν αφού απο΄τα 1261 νέα τα 649 έχουν εμφανιστεί στην πρωτεύουσα.

Ανάλογη ανησυχία επικρατεί και στην Πάτρα. Τα 64 νέα κρούσματα δείχνουν πως υπάρχει αυξητική τάση. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην αχαική πρωτεύουσα βρέθηκε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, στέλνοντας τη Δευτέρα μήνυμα και για τις καρναβαλικές εκδηλώσεις και την απαγόρευση πραγματοποίησής τους.
Αυτό που επίσης προβληματίζει τους ειδικούς είναι και το γεγονός πως το 63,9% των νέων κρουσμάτων είναι σχετιζόμενο με ήδη γνωστό κρούσματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι νέα μέτρα που να φτάνουν σε σημείο ενός γενικού Lockdown αν και παραμένουν στο τραπέζι δεν έχουν ακόμη αποφασιστεί.


Η γεωγραφική κατανομή των 1.261 κρουσμάτων

Η κατανομή των 1.261 νέων κρουσμάτων covid-19 που ανακοίνωσε σήμερα ο ΕΟΔΥ έχει ως εξής:

68 κρούσματα στην Π.Ε. Ανατολικής Αττικής

79 κρούσματα στην Π.Ε. Βόρειου Τομέα Αθηνών

105 κρούσματα στην Π.Ε. Δυτικού Τομέα Αθηνών

36 κρούσματα στην Π.Ε. Δυτικής Αττικής

180 κρούσματα στην Π.Ε. Κεντρικού Τομέα Αθηνών

84 κρούσματα στην Π.Ε. Νοτιου Τομέα Αθηνών

97 κρούσματα στην Π.Ε. Πειραιώς

3 κρούσματα στην Π.Ε. Νήσων

126 κρούσματα στην Π.Ε. Θεσσαλονίκης

6 κρούσματα στην Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας

6 κρούσματα στην Π.Ε. Αργολίδας

2 κρούσματα στην Π.Ε. Αρκαδίας

64 κρούσματα στην Π.Ε. Αχαΐας

13 κρούσματα στην Π.Ε. Βοιωτίας

3 κρούσματα στην Π.Ε. Δράμας

7 κρούσματα στην Π.Ε. Έβρου

43 κρούσματα στην Π.Ε. Εύβοιας

5 κρούσματα στην Π.Ε. Ζακύνθου

8 κρούσματα στην Π.Ε. Ηλείας

3 κρούσματα στην Π.Ε. Ημαθίας

12 κρούσματα στην Π.Ε. Ηρακλείου

5 κρούσματα στην Π.Ε. Θήρας

3 κρούσματα στην Π.Ε. Ιωαννίνων

2 κρούσματα στην Π.Ε. Καβάλας

16 κρούσματα στην Π.Ε. Καρδίτσας

1 κρούσμα στην Π.Ε. Καρπάθου

1 κρούσμα στην Π.Ε. Κερκύρας

2 κρούσματα στην Π.Ε Κεφαλληνίας

7 κρούσματα στην Π.Ε. Κιλκίς

19 κρούσματα στην Π.Ε. Κοζάνης

19 κρούσματα στην Π.Ε. Κορινθίας

14 κρούσματα στην Π.Ε. Λακωνίας

39 κρούσματα στην Π.Ε. Λάρισας

22 κρούσματα στην Π.Ε. Λασιθίου

5 κρούσματα στην Π.Ε. Λέσβου

9 κρούσματα στην Π.Ε. Μαγνησίας

3 κρούσματα στην Π.Ε. Μεσσηνίας

4 κρούσματα στην Π.Ε. Μυκόνου

6 κρούσματα στην Π.Ε. Πέλλας

6 κρούσματα στην Π.Ε. Πιερίας

3 κρούσματα στην Π.Ε. Ρεθύμνου

1 κρούσμα στην Π.Ε. Ροδόπης

1 κρούσμα στην Π.Ε. Ρόδου

1 κρούσμα στην Π.Ε. Σάμου

6 κρούσματα στην Π.Ε. Σερρών

1 κρούσμα στην Π.Ε. Σύρου

6 κρούσματα στην Π.Ε. Τρικάλων

7 κρούσματα στην Π.Ε. Φθιώτιδας

38 κρούσματα στην Π.Ε. Χαλκιδικής

4 κρούσματα στην Π.Ε. Χανίων

35 κρούσματα υπό διερεύνηση

Mark Woolhouse: «Ασθένεια Χ είναι η επόμενη πανδημία – Και πριν 4 χρόνια το είχαμε πει και ήρθε ο κορονοϊός»

Ο κορυφαίος Βρετανός καθηγητής επιδημιολογίας, Mark Woolhouse, προειδοποιεί ότι μια άλλη «ασθένεια X» που προκαλεί πανδημία μπορεί να είναι κοντά και το θέμα είναι «πότε, όχι αν».

Την ώρα που ολόκληρος ο πλανήτης δίνει «μάχη» με τον νέο κορονοϊό και τις μεταλλάξεις του, έρχονται στο «φως» προβλέψεις λοιμωξιολόγων για νέα και μάλιστα πιο θανατηφόρα πανδημία.

Κορυφαίος Βρετανός επιστήμονας προειδοποιεί ότι μια άλλη «ασθένεια X» που προκαλεί πανδημία μπορεί να είναι κοντά και το θέμα είναι «πότε, όχι αν».

Ο Mark Woolhouse, καθηγητής επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, σε ομιλία του το 2017, είχε αναφέρει πως στελέχη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, έκαναν λόγο για την «Ασθένεια Χ», η οποία ήταν ο μεγάλος τους φόβος.

«Σκεφτήκαμε ότι η επόμενη αναδυόμενη πανδημία μπορεί να είναι ένας ιός για τον οποίο δεν γνωρίζουμε ακόμη – ειλικρινά πιστεύαμε ότι αυτό ήταν το πιο πιθανό σενάριο». Μάλιστα, ο Woolhouse είπε ότι σε μια συνάντηση οι εμπειρογνώμονες είχαν εξετάσει ποια θα μπορούσε να είναι η ασθένεια Χ και μια πιθανότητα που προέκυψε ήταν ένας νέος κορονοϊός που θα συνδεόταν με τον Mers ή τον Sars.

«Πραγματικά δεν θα μπορούσε να είναι πιο ακριβές. Αυτός ο νέος ιός σχετίζεται τόσο στενά με τον Sars», πρόσθεσε ο καθηγητής. Όταν ερωτήθηκε αν η επόμενη ασθένεια X θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι κοντά, είπε «φυσικά» και πρόσθεσε ότι το θέμα είναι «πότε, όχι αν». «Δεν μπορούμε να πούμε το πότε βέβαια. Ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο εμφανίζεται ένας ιός είναι πάντα εξαιρετικά απρόβλεπτος», πρόσθεσε.

Ο καθηγητής Λοιμωξιολογίας-Επιδημιολογίας του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, Μαρκ Γουλχάουζ, τονίζει πως είναι δύσκολο να πούμε πότε μπορεί να κάνει την εμφάνισή της μια τέτοια ασθένεια, αναφέροντας ότι ακριβής μηχανισμός δεν μπορεί να προβλεφθεί.

«Έχουμε την αίσθηση πως η επόμενη πανδημία, την οποία δεν έχουμε ζήσει ακόμα, θα είναι πολύ χειρότερη», δήλωσε σε συνέντευξή του στο PA.

Όταν ρωτήθηκε για την ύπαρξη της… μυθικής «Ασθένειας Χ», την οποία αναφέρουν όλο και συχνότερα οι επιστήμονες, απάντησε: «Φυσικά. Δεν λέμε ποια αν, λέμε πότε θα συμβεί. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια τι θα συμβεί αλλά με μαθηματική ακρίβεια θα συμβεί. «Το θέμα είναι “πότε και όχι αν” θα εμφανιστεί η επόμενη πανδημία», τονίζει χαρα.

Σύμφωνα με τον Woolhouse, κάθε χρόνο οι επιστήμονες ανακαλύπτουν έναν ή δύο ιούς που μεταφέρονται στον άνθρωπο.

Υπενθυμίζεται ότι προ ημερών ο καθηγητής Jean-Jacques Muyembe Tamfum, ένας εκ των επιστημόνων που ανακάλυψαν τον Έμπολα, είχε δηλώσει και εκείνος πως σύντομα η ανθρωπότητα θα βρεθεί απέναντι στην «Ασθένεια Χ».

Νέα Δημοκρατία: "Τορπιλών Σαμαρά" συνέχεια δια στόματος Χρύσανθου Λαζαρίδη


Συνέχεια στην αντιπαράθεση που σοβεί στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας αναφορικά με την επανέναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου δίνει η πλευρά του Αντώνη Σαμαρά δια στόματος Χρύσανθου Λαζαρίδη...

Συνέχεια στην αντιπαράθεση που σοβεί στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας αναφορικά με την επανέναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου δίνει η πλευρά του Αντώνη Σαμαρά, καθώς μετά τις απαντήσεις που έλαβε από την αδερφή και τον στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού, Ντόρα Μπακογιάννη και Γιώργο Γεραπετρίτη αντίστοιχα, ο πρώην πρωθυπουργός επανήλθε, αυτή τη φορά διά στόματος του δικού του στενού συνεργάτη, Χρύσανθου Λαζαρίδη, που απάντησε και στους δύο «καλύτερα να μην μιλάς αν δεν έχεις να πεις τίποτα» και πως «όποιος πόνεσε ας πάρει παυσίπονο».

Η συνέντευξη Σαμαρά στην Καθημερινή την περασμένη Κυριακή, μία ημέρα πριν το προκαθορισμένο ελληνοτουρκικό ραντεβού για την επανέναρξη των συζητήσεων στην Κωνσταντινούπολη, άναψε εκ νέου τα πάθη στο εσωτερικό της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας, με την πλευρά του Κυριάκου Μητσοτάκη να σπεύδει να απαντήσει στις αιτιάσεις και τις απειλές του πρώην πρωθυπουργού εις διπλούν.

Από τη μία, η Ντόρα Μπακογιάννη που έσπευσε να δώσει αιχμηρή απάντηση όταν κλήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά για τα ελληνοτουρκικά, στις οποίες ο πρώην πρωθυπουργός διαφοροποιείται από τις επιλογές της κυβέρνησης, προκαλώντας πολιτικό θόρυβο και αρνούμενος κάθε διάλογο «με πειρατές», βάζοντας και θέμα για τα τρία μνημόνια συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία, που αναμένεται να ψηφιστούν το προσεχές διάστημα.

«Ο κ. Σαμαράς έχει παγίως αυτές τις απόψεις με ένα μικρό διάλειμμα, της δικής του πρωθυπουργίας. Γιατί κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του οι διερευνητικές επαφές προχωρούσαν. Άρα είχαν τον ίδιο στόχο με τον δικό μας» τόνισε η Ντόρα Μπακογιάννη.

Από την άλλη, ο υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης, απάντησε με μία αγιογραφία του Κ. Μητσοτάκη, κατά την οποία σημείωνε «Όταν κάποιος δεν φοβάται, δεν εκβιάζεται κιόλας. Όταν μιλούμε για το σημερινό πρωθυπουργό, δεν είναι η συνήθης πολιτική φυσιογνωμία».

«Πολλώ δεν μάλλον ξέρετε ότι όταν κάποιος δεν φοβάται δεν εκβιάζεται κιόλας. Όταν μιλούμε γα τον σημερινό πρωθυπουργό που θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν είναι η συνήθης πολιτική φυσιογνωμία, εγώ είχα τη χαρά και την τιμή να γνωρίσω αρκετούς πρώην πρωθυπουργούς το υπόδειγμα του σημερινού πρωθυπουργού είναι τελείως διαφορετικό, δεν θα πω καλύτερο ή χειρότερο είναι τελείως διαφορετικό. Είναι ένας άνθρωπος με πολύ ισχυρή προσωπικότητα ο οποίος στο πλαίσιο του δημοσίου συμφέροντος όπως ο ίδιος το αντιλαμβάνεται, δεν θα προσμετρήσει οποιαδήποτε θυσία, δεν θα συνυπολογίσει το κόστος και θα προχωρήσει ακόμη ακόμη και αν αυτό δεν είναι εκείνο το οποίο αρέσει στον πολύ κόσμο. Άρα δεν εκβιάζεται, δεν φοβάται, προχωράει με την κρίση του και την άποψή του» ανέφερε ο Γ. Γεραπετρίτης.

Η απάντηση ήρθε με καθυστέρηση λίγων ημερών, καθώς δύο ημέρες αργότερα, την περασμένη Πέμπτη, ο εκ των απορρήτων του Αντ. Σαμαρά, Χρύσανθος Λαζαρίδης, σήκωσε το γάντι και επιτέθηκε, τόσο κατά του Κ. Μητσοτάκη, όσο και κατά των δύο υπερασπιστών του. Με λεξιλόγιο που φιλοκυβερνητικά μέσα χαρακτήρισαν «μαχαλόμαγκα», το στέλεχος της κυβέρνησης Σαμαρά δήλωσε, μεταξύ άλλων, «όσοι πόνεσαν ας πάρουν παυσίπονο», συμμετέχοντας σε εκπομπή ενός καναλιού στο Youtube με την ονομασία «Δίκτυο Ελλήνων Συντηρητικών», με ουκ ολίγες ακροδεξιές τοποθετήσεις.

Κληθείς να σχολιάσει τις αναφορές Γεραπετρίτη πως «ο πρωθυπουργός δεν φοβάται και δεν εκβιάζεται», ο στενός συνεργάτης του Αντ. Σαμαρά απάντησε «Την χειροκροτώ τη δήλωση. Ο μόνος που εκβιάζει την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η Τουρκία. Ας ρωτήσει ο κύριος Γεραπετρίτης -γιατί τότε ήταν στο Ποτάμι και δεν ήξερε- πως βγήκε ο Μητσοτάκης αρχηγός της ΝΔ. Επειδή είναι έξυπνος άνθρωπος και θα έχει ρωτήσει, θα ξέρει ότι ο Σαμαράς δεν εκβιάζει. Αυτά στο Ποτάμι ίσως να συνηθιζόταν, στη ΝΔ δεν…» δήλωσε, μεταξύ άλλων.

Σε άλλο σημείο της συζήτησης, ο ίδιος απάντησε έμμεσα στην Ντ. Μπακογιάννη, σημειώνοντας πως «Η μία θέλει να δώσουμε το Καστελόριζο για να σώσουμε τα άλλα. Να τους δώσουμε λοιπόν μια τεράστια περιοχή ΑΟΖ που έχει πράγματα από κάτω, για να πάρουμε το Αιγαίο. Α, δεν στο δίνουν και το Αιγαίο. Καλύτερα να μην μιλάς αν δεν έχεις να πεις τίποτα».

«Σήμερα έχουμε Κεντροδεξιά χωρίς Δεξιά» δήλωσε το μέλος της κυβέρνησης Σαμαρά, δίνοντας συνέχεια στην ένταση που έχει ξεσπάσει στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.

πηγή: TPP

Προειδοποίηση Πούτιν: «Οδεύουμε σε σύγκρουση που αν ξεσπάσει θα σημάνει και το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού» (video)


Όπως είπε ο Πούτιν βρισκόμαστε σε εποχές ανάλογες με τη δεκαετία του ΄20 και του ΄30 που οδήγησαν στον Β΄Π.Π. Εάν ένας τέτοιος πόλεμος συμβεί σήμερα τότε αυτό θα σημάνει και το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού.

Σε μια ζοφερή προειδοποίηση για το μέλλον του πλανήτη μας προχώρησε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μιλώντας, μέσω τηλεδιάσκεψης στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός .

Όπως είπε ο Πούτιν βρισκόμαστε σε εποχές ανάλογες με τη δεκαετία του ΄20 και του ΄30 που οδήγησαν στον Β΄Π.Π. Εάν ένας τέτοιος πόλεμος συμβεί σήμερα τότε αυτό θα σημάνει και το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού.

«Υπάρχει σήμερα μια καταστολή των ανθρώπινων ελευθεριών από τις διεθνείς ελίτ. Αυτή η καταστολή έχει οδηγήσει σε έξαρση των εντάσεων και δυστυχώς αυτές οι εντάσεις αναμένεται να πολλαπλασιαστούν και να ενισχυθούν στο μέλλον», είπε ο Πούτιν για να συνεχίσει:

«Η σημερινή κρίση μοιάζει με τις εποχές του ΄20 και του ΄30. Στον 20ο αιώνα η αποτυχία και ανικανότητα να επιλύσουν τέτοια ζητήματα οδήγησε στον καταστροφικό Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.

Φυσικά στις ημέρες μας τέτοιες συγκρούσεις δεν είναι δυνατές.

Αυτό το ελπίζω δηλαδή να μην είναι δυνατές κατά βάση, καθώς σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση αυτό θα σήμαινε και το τέλος του πολιτισμού μας».
ertopen.gr

Κυβερνητικά μέτρα στην Παιδεία και διαμαρτυρίες


«Σε ό,τι αφορά την Παιδεία συνολικά, τα πραγματικά προβλήματα, η έλλειψη ακαδημαϊκής ελευθερίας και αξιοκρατίας και η αμάθεια θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο δεν απασχολούν κανέναν ούτε από τη συμπολίτευση, ούτε από την αντιπολίτευση…»

του Τάσου Χαζηαναστασίου*

Η κυβέρνηση στον τομέα της Παιδείας κινείται μεταξύ μιας επιχειρηματικής αντίληψης (συχνά της κακιάς ώρας αν όχι και εντελώς υποκριτικής), εμμονών και αυταρχισμού πατώντας όμως πάνω σε υπαρκτά προβλήματα κι αυτό είναι το βασικό της πλεονέκτημα στη σχετική αντιπαράθεση: το μπάχαλο στα πανεπιστήμια και ιδιαίτερα τα φαινόμενα βίας που πρέπει να εκλείψουν. Σ’ αυτό θα πρέπει να συμφωνήσει ο κάθε δημοκρατικός και εχέφρων άνθρωπος.

Τα μέτρα, όμως, συναντούν ισχυρές αντιδράσεις. Η εύκολη λύση είναι να τις αντιμετωπίσει κανείς ως ανάξιες λόγου με το επιχείρημα ότι εκφράζουν τις δυνάμεις της παθολογικής αντίδρασης απέναντι σε κάθε αλλαγή. Πέραν τούτου, εκφράζουν επίσης την απέχθεια απέναντι στο άκουσμα και μόνο της «αστυνόμευσης» οποιουδήποτε χώρου, πόσο μάλλον του πανεπιστημιακού. Πρόκειται δηλαδή για αντιδράσεις με βάση το θυμικό και όχι τη λογική. Τα επιχειρήματα των αντιδρώντων, όπως και σε πολλά άλλα θέματα, είναι ιδεολογικά (πως είναι κακό πράγμα η αστυνόμευση γενικώς) και ελάχιστα έως καθόλου πρακτικά: τι θα γίνει εάν έχουμε ξανά προπηλακισμό ακαδημαϊκού ή φθορά δημόσιας περιουσίας; Από την άλλη μεριά, το ότι χιλιάδες βγαίνουν στους δρόμους, εκφράζει μία κοινωνική αντίδραση, που δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει. Ειδικά όταν αντιδρά μία σημαντική μερίδα της νεολαίας, έχει σημασία να τείνει κανείς ευήκοον ους χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτή έχει ντε και σώνει δίκιο, βάσει κάποιου υποχρεωτικά αποδεχτού αξιώματος. Ούτε όμως τα κυβερνητικά μέτρα για την παιδεία δίνουν λύσεις στα προβλήματα. Πολύ φοβάμαι ότι, ακριβώς εξαιτίας της αδιαφορίας των κρατούντων για κοινωνική συναίνεση, αυτά θα οξυνθούν.

Το ότι οι αντιδράσεις στις κυβερνητικές επιλογές πάσχουν από έλλειψη προτάσεων και χαρακτηρίζονται από ιδεοληψία, κατ’ αναλογίαν με τις κυβερνητικές προτάσεις, είναι γεγονός. Πολύ περισσότερο τώρα που εν μέσω πανδημίας, οι διαδηλώσεις ενισχύουν τις ανορθολογικές φωνές των αρνητών των μέτρων κατά της εξάπλωσης του κορωνοϊού. Σε κάθε περίπτωση, οι μαζικές συγκεντρώσεις πολιτών αποτελούν έμπρακτη άρνηση πειθάρχησης στα περιοριστικά μέτρα ενώ η κοινωνική ευαισθησία και η κοινωνική ευθύνη, που επικαλούνται οι διαμαρτυρόμενοι, υπαγορεύουν να προστατεύουμε τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας αποφεύγοντας τον συνωστισμό. Εξάλλου, τα κυβερνητικά μέτρα για την παιδεία δε θα αποσυρθούν με διαδηλώσεις, όχι γιατί δεν πρέπει να γίνονται διαδηλώσεις γενικώς, αλλά γιατί δεν υπάρχουν αιτήματα. Όταν όλη η κοινωνία, ακόμη και το 40% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (με βάση πρόσφατη δημοσκόπηση της metron analysis), που σήμερα αντιδρά, είναι υπέρ της αστυνόμευσης των πανεπιστημιακών χώρων, οι διαδηλώσεις έχουν απλώς τον χαρακτήρα αντικυβερνητικού τσαμπουκά. Και, ως γνωστόν, αυτή η τακτική μπορεί να συσπειρώνει τον στενό πυρήνα των μελών και των οπαδών, είναι όμως πρακτικά ατελέσφορη και λειτουργεί εκτονωτικά. Έτσι, η μόνη πίεση που αισθάνεται πραγματικά η κυβέρνηση είναι από τη βάση της που ζητά ανοιχτά την καταστολή των κινητοποιήσεων και την πιστή και για όλους τήρηση των απαγορεύσεων. Πώς δικαιολογείται η ανοχή στις διαδηλώσεις στον πολίτη που έχει κλειστό το μαγαζί του και στον εργαζόμενο που βρίσκεται σε «αναστολή» για την προστασία της δημόσιας υγείας; Ο μέσος πολίτης αισθάνεται ότι τα μέτρα κατά του κορωνοϊού εφαρμόζονται επιλεκτικά και πάντα σε βάρος του. Και ειδικά ο δεξιός ψηφοφόρος και ο συντηρητικός πολίτης γενικότερα πως υπάρχει ανοχή ειδικά στις εκδηλώσεις συνειδητής απείθειας του αντίπαλου πολιτικού χώρου.

Δεν ξέρω εάν υπάρχει χώρος για την έκφραση απόψεων που δεν εντάσσονται στη λογική του μαύρου και του άσπρου. Εξάλλου, ο μανιχαϊστικός τρόπος (του απόλυτα κακού και του απόλυτα κακού) να αντιμετωπίζουμε και τα πιο απλά πράγματα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά μας ως λαού. Μπορεί να σφάλλω, αλλά επιτρέψτε μου να μην είμαι ούτε με την κυβέρνηση ούτε με τις θέσεις του συνδικαλιστικού μου οργάνου, των εκπαιδευτικών, και των φοιτητικών συλλόγων, της απόλυτης άρνησης, που ισοδυναμεί με τη συνέχιση του μπάχαλου και της ανομίας στα πανεπιστήμια. Θα πω τη γνώμη μου λοιπόν γιατί θέλω πάντα να ελπίζω ότι σαν κι εμένα σκέφτονται κι άλλοι άνθρωποι που συχνά δεν μιλούν φοβούμενοι ότι θα αντιμετωπίσουν την εχθρότητα και των δύο πλευρών.

Η ασφάλεια στα πανεπιστήμια θα πρέπει να αποκατασταθεί. Αυτό θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο. Το ίδιο όμως πρέπει να ισχύει και για την ακαδημαϊκή ελευθερία. Όσοι έχουν και την παραμικρή επαφή με τους πανεπιστημιακούς χώρους γνωρίζουν και το πώς γίνονται οι κρίσεις και πώς συγκεκριμένες απόψεις αποκλείονται «δημοκρατικότατα» και κυρίως, «ακαδημαϊκότατα». Σε γνωστό μου διδάκτορα μειώθηκε ο βαθμός του διδακτορικού διότι θεωρήθηκε …ξεπερασμένο να χρησιμοποιεί τον όρο «έθνος» στη διατριβή του για τη μετανάστευση. Πάλι καλά που δεν του την απέρριψαν κιόλας. Πόσες πιθανότητες έχει να εκλεγεί ο νέος αυτός επιστήμονας που έχει ήδη τρία βιβλία στο ενεργητικό του; Αυτά όμως δεν απασχολούν ούτε την κυβέρνηση ούτε τους αντιδρώντες. Η αξιοκρατία και η δημοκρατία στα πανεπιστήμια παραμένουν κενό γράμμα είτε με τους μεν είτε με τους δε. Σήμερα, αρχίζει εισαγγελική έρευνα για τις παρενοχλήσεις πρώην φοιτητριών στη σχολή μου, τη Φιλοσοφική του Αριστοτελείου της Θεσσαλονίκης. Τότε δεν μιλούσαν ούτε ήθελαν να παρέμβουμε εμείς που είχαμε τη φυσική δύναμη να το κάνουμε όταν έβραζε το αίμα μας και ζητούσαμε να βάλουμε στη θέση τους τους εφαψίες και όχι μόνο. Όπως δεν μιλούσαν επί χρόνια οι φοιτήτριες, δεν μιλούν για δεκαετίες και οι υποψήφιοι για μία θέση και παραμένουν απόλυτα εξαρτημένοι από τα εκλεκτορικά σώματα και τους εκάστοτε συσχετισμούς. Όποιος βρεθεί στη «λάθος πλευρά», όποιος μιλήσει ανοιχτά, όποιος αμφισβητήσει (στον χώρο της… αμφισβήτησης και τη ελεύθερης διακίνησης ιδεών!) την κυρίαρχη άποψη, τον έφαγε η μαρμάγκα της μη εκλογής, της καθήλωσης, της εκδίωξης, της επιστημονικής απομόνωσης.

Ας επιστρέψουμε όμως στο θέμα της ασφάλειας των πανεπιστημιακών χώρων. Τι περιμένει κανείς από μία δεξιά κυβέρνηση να σκεφτεί, εκτός από την αστυνόμευση; Ξέρετε, όταν ήμουν κι εγώ φοιτητής και ενεργός στον αυτόνομο χώρο είχαμε την ιδέα να αναλάβουν οι φοιτητικοί σύλλογοι τη φύλαξη των πανεπιστημιακών χώρων. Όταν όμως η πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ κατακλύστηκε από «άγριες συμμορίες» ναρκεμπόρων στους χώρους που περνούσαμε τα βράδια με τις παρέες μας, το επίπεδο της βίας ήταν τέτοιο που δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί από νεαρούς φοιτητές. Σε κανέναν δεν αρέσει η θέα αστυνομικών στο πανεπιστήμιο. Και εγώ θα πρόσθετα ότι δε θα μου άρεσε και ο προπηλακισμός του άοπλου φύλακα, ενός εργαζόμενου για την ασφάλεια των ακαδημαϊκών πολιτών, αύριο μεθαύριο από ομάδες κουκουλοφόρων με καδρόνια και λοστούς, το ίδιο όπως και κάθε καθηγητή. Έχει πολλά ταμπού να ξεπεράσει η ακαδημαϊκή κοινότητα για τα οποία όμως η υπόλοιπη κοινωνία είναι έτοιμη από καιρό. Ένα από αυτά είναι η παρέμβαση της αστυνομίας όταν τελούνται αυτόφωρα αδικήματα σε βάρος της ασφάλειας των ανθρώπων και της δημόσιας περιουσίας, κάτι που παντού στον κόσμο θεωρείται αυτονόητο. Λίγα χρόνια πριν φύγω από τη Θεσσαλονίκη, διδάκτορας πλέον του ΑΠΘ, κοπέλα μόνη της δεν περνούσε από την πανεπιστημιούπολη από μία ώρα και μετά. Τέτοιο άσυλο στη βία και την ανομία, να το χαίρονται όσοι το υπερασπίζονται, που τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τον εξευτελισμό του πρύτανη. Και κουδούνια πρέπει να τους κρεμάσουν, μπας και συνέλθουν! Ας καθίσουν επιτέλους κυβέρνηση και πανεπιστημιακή κοινότητα να αναζητήσουν τρόπους, αποτελεσματικούς όμως, για την αποκατάσταση του στοιχειώδους, της ασφάλειας στους πανεπιστημιακούς χώρους. Όταν λένε ότι το πανεπιστήμιο ανήκει στον λαό να το εννοούν και να μην το αντιμετωπίζουν ως φέουδο είτε ακαδημαϊκών θέσεων είτε πολιτικών δραστηριοτήτων από συγκεκριμένες μόνο ομάδες για την πάρτη τους αποκλειστικά. Το πανεπιστήμιο για να είναι πραγματικά δημόσιο, θα πρέπει να λειτουργεί και ως τέτοιο, με διαφάνεια, αξιοκρατία και πραγματική δημοκρατία.

Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα μέτρα, ούτε οι «αιώνιοι φοιτητές» ζημιώνουν το δημόσιο ούτε όμως και ο ορισμός βάσης εισαγωγής αποτελεί «ταξικό φραγμό». Όσοι καθυστερούν τη λήψη πτυχίου, εμφανίζονται μόνο στις εξεταστικές, κι άντε τότε καταλαμβάνουν κι αυτοί ένα… έδρανο για όσο διαρκεί η εξέτασή τους. Έχουν, πάντα κατά τη γνώμη μου δικαίωμα να εργάζονται και να λάβουν το πτυχίο του, εάν το λάβουν, όποτε τους το επιτρέψουν οι συνθήκες. Αποτελεί ακατανόητη εμμονή η στέρηση του δικαιώματος να διαμορφώνει ένας νέος τον δικό του ρυθμό σπουδών όταν αυτό δεν κοστίζει στον φορολογούμενο. Από την άλλη, η απαίτηση να εισάγονται μαθητές με βαθμούς κάτω από τη βάση σε σχολές και να μην επιτρέπεται στα τμήματα να ορίζουν τη βάση εισαγωγής, είναι επίσης παράλογη: ταξική είναι η απουσία οποιουδήποτε ελέγχου της εμπέδωσης της γνώσης γιατί αυτό θίγει ιδιαίτερα τα χαμηλότερα οικονομικά και μορφωτικά στρώματα. Τι προτείνουν όσοι επιθυμούν την εισαγωγή αστοιχείωτων σε σχολές για την αντιμετώπιση του φαινομένου της αμάθειας στο ελληνικό σχολείο; Αντί να κοιτάμε πώς δε θα φτάνουμε να αποφοιτούν παιδιά αμόρφωτα και που δεν έχουν μάθει να μελετούν και να μοχθούν, αντί να ζητάμε να απολαμβάνουν όλοι το μορφωτικό αγαθό, ζητάμε αυτά τα παιδιά να εισάγονται στο δημόσιο πανεπιστήμιο; Σε ποιο σοσιαλιστικό σύστημα εφαρμόστηκε ποτέ κάτι τέτοιο; Το ότι μπορεί να βρεθούν τμήματα χωρίς φοιτητές, δεν αποτελεί επιχείρημα για την αντιμετώπιση των σχολών ως σπανίων ειδών υπό εξαφάνιση, που πρέπει οπωσδήποτε να προστατευτούν! Όσο για το μορφωτικό επίπεδο των αποφοίτων, η έγκαιρη διαπίστωση ότι ένα παιδί δεν έχει λάβει βασικές γνώσεις και η λήψη μέτρων αντισταθμιστικής αγωγής για να στηριχτεί, θα συνιστούσε μία πραγματική μεταρρύθμιση και όχι η χαριστική προαγωγή, απόλυση και … εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Τα πανεπιστήμια δεν είναι μαγαζιά που πρέπει να έχουν ντε και σώνει πελάτες, στους οποίους πρέπει να γίνονται πάντα τα χατίρια. Είναι δημόσια περιουσία και θεσμοί πνευματικής, επιστημονικής και οικονομικής ανάπτυξης.

Κοντολογίς, τα κυβερνητικά μέτρα για την αστυνόμευση των πανεπιστημιακών χώρων θα επιβληθούν γιατί δεν υπάρχει, επί του παρόντος, κάποια εναλλακτική πρόταση. Το ζήτημα είναι εάν και σε ποιο βαθμό θα εφαρμοστούν κιόλας. Γιατί, όσο, η πανεπιστημιακή κοινότητα δεν πείθεται για την ανάγκη αυτή, το πρόβλημα θα διαιωνίζεται. Είναι δική της ευθύνη επομένως να διαμορφώσει τη δική της, πειστική πρόταση. Σε ό,τι αφορά την Παιδεία συνολικά, τα πραγματικά προβλήματα, η έλλειψη ακαδημαϊκής ελευθερίας και αξιοκρατίας και η αμάθεια θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο δεν απασχολούν κανέναν ούτε από τη συμπολίτευση, ούτε από την αντιπολίτευση… Έως τότε οι συγκρούσεις και οι αντιπαραθέσεις στον χώρο της Παιδείας θα εξακολουθήσουν και πιθανότατα θα οξύνονται, ολοένα και πιο τυφλές ολοένα και πιο αδιέξοδες.

* O 
Τάσος Χατζηαναστασίου είναι Δρ. Ιστορίας, εκπαιδευτικός
πηγή: ardin-rixi.gr

Προσυνεδριακός διάλογος ΣΥΡΙΖΑ: Οι προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα στο Πολιτικό Συμβούλιο


Διαδικτυακό Προσυνεδριακό Διάλογο και θεματικές εκδηλώσεις με φορείς από τους τομείς της Υγείας, Οικονομίας, Εργασίας, προτείνει ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο Προσυνεδριακός διάλογος να διεξαχθεί μέσα από τη διαδικτυακή πλατφόρμα του isyriza και θεματικές εκδηλώσεις πρότεινε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, κατά την τοποθέτησή του στο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος.

“Η προοδευτική συμμαχία δεν είναι μια ευκαιριακή αλλά μια στρατηγική επιλογή για τη δημιουργία μιας νέας Προοδευτικής κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας με στόχο την εκλογική νίκη και τη προοδευτική διακυβέρνηση. Δεν αποτέλεσε απλά ένα άνοιγμα σε στελέχη του Προοδευτικού χώρου αλλά την αναγκαία διαδικασία συμπόρευσής μας με προοδευτικούς πολίτες, ρεύματα και συλλογικότητες προκειμένου να προχωρήσει μπροστά η χώρα.

Οφείλουμε λοιπόν το επόμενο διάστημα παράλληλα με την οργανωτική ανασυγκρότηση και διεύρυνση του κόμματος να υλοποιήσουμε αυτήν τη στρατηγική επιλογή σε όλους τους κρίσιμους κοινωνικούς χώρους”.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε ξεχωριστή εκδήλωση για τη παρουσίαση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την ανασυγκρότηση του ΕΣΥ, για το Σχέδιο Ανάκαμψης της οικονομίας και αξιοποίησης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, για το νέο κοινωνικό συμβόλαιο για την εργασία με έμφαση στη προστασία των θέσεων και των σχέσεων εργασίας μέσα στη κρίση, για τη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για ένα κοινωνικά αποτελεσματικό και ανθρώπινο κράτος με έμφαση στις μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση και στο πεδίο της αλληλεγγύης, για τη πρόταση του Κόμματος για τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, για τη προάσπιση της Δημοκρατίας και τον ρόλο των ΜΜΕ και τέλος για ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης με έμφαση στην αξιοκρατία, τη δημοκρατία και τη συμμετοχή του πολίτη στις αποφάσεις και την αποκέντρωση του κράτους.

“Στο συνδικαλιστικό χώρο, στους χώρους δουλειάς, στη νεολαία και ιδιαίτερα στα πανεπιστήμια, στην τοπική αυτοδιοίκηση και ιδιαίτερα στο χώρο του πολιτισμού και της διανόησης. Παντού οφείλουμε να δουλέψουμε για μα στήσουμε τη Προοδευτική Συμμαχία. Να οργανώσουμε τη συμπόρευση προοδευτικών πολιτών και ρευμάτων ιδεών με στόχο μια συγκροτημένη απάντηση στο πισωγύρισμα μιας αυταρχικής δεξιάς διακυβέρνησης σε όλους τους τομείς”

Αστυνομοκρατία: Η νέα κανονικότητα;


Ο κ. Μητσοτάκης, ο κ. Χρυσοχοΐδης και η κ. Κεραμέως το ίδιο σλόγκαν έχουν μόνιμα στα χείλη τους. Μόνο η αφετηρία της σκέψης τους αλλάζει κάπως.

του Κώστα Αρβανίτη*

Εμείς λέμε αυτό: Ας μας εξηγήσει επιτέλους η κυβέρνηση τι εννοεί όταν λέει «αίσθημα ασφάλειας».

Είναι μια πάγια τακτική τής κυβέρνησης Μητσοτάκη. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως το κάνει για να απλοποιεί τις επιλογές του πολίτη. Άλλωστε, η τοποθέτηση σε ένα δίλημμα είναι πάντα ευκολότερη από την αναζήτηση μιας απάντησης που απέχει κι από τα δύο άκρα ενός δίπολου. Μας την έχει προσφέρει πολλές φορές, σε διάφορες ποικιλίες: στο προσφυγικό, στα εθνικά θέματα και τώρα στο κράτος δικαίου.

Είναι επίσης μια ελαφρά παραλλαγή από κάτι που έχουμε ακούσει και στο παρελθόν. Οι παλιότεροι θα το θυμάστε καλά: «Δημοκρατία ή τανκς;». Πιασάρικο σλόγκαν. Τόσο επιτυχημένο, που θα ήταν κρίμα να πάει χαμένο. Γι’ αυτό και σήμερα διατυπώνεται ξανά, αν και κάπως διαφορετικά: «Αστυνομοκρατία ή χάος;».

Ο κ. Μητσοτάκης, ο κ. Χρυσοχοΐδης και η κ. Κεραμέως το ίδιο σλόγκαν έχουν μόνιμα στα χείλη τους. Μόνο η αφετηρία της σκέψης τους αλλάζει κάπως.

Για τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, χάος είναι οι συντεταγμένες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για πραγματικά διακυβεύματα, όπως η εργασία και η ακαδημαϊκή ελευθερία. Ακόμα κι όταν γίνεται με όλα τα μέτρα προστασίας. Εκτός ίσως από την αστυνομική επιτήρηση, όπου τα όργανα «ξεχνούν» να φορέσουν τη μάσκα τους σωστά και να τηρήσουν τις μεταξύ τους αποστάσεις.

Για την υπουργό Παιδείας, χάος είναι η εφαρμογή του πανεπιστημιακού ασύλου. Το δικαίωμα του αυτοδιοίκητου. Η επιλογή των ίδιων των πανεπιστημιακών δασκάλων για την προστασία της αξιοπρέπειας, της ασφάλειας και της ελευθερίας μέσα στα ιδρύματα που διοικούν.

Για τον πρωθυπουργό, χάος είναι οτιδήποτε δεν απαγορεύεται από τα διπλοσταθμικά κριτήρια που θέτει και μετακινεί με την ευχέρεια ενός σκακιστή:

  • Χάος είναι οι συγκεντρώσεις των 100 ατόμων στις λεωφόρους, αλλά όχι ο συνωστισμός των (κυριολεκτικά) εκατοντάδων στους πεζοδρόμους.
  • Χάος είναι οι αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες εν μέσω πανδημίας, αλλά όχι οι λατρευτικές συναθροίσεις.
  • Χάος είναι οτιδήποτε αποφασίζει ο ίδιος ότι πλήττει τη δημόσια υγεία, αλλά όχι οι γνωμοδοτήσεις της επιτροπής των λοιμωξιολόγων - όταν δεν προσφέρουν άλλοθι για την κυβερνητική καταστολή.

Είναι απατηλό το δίλημμα; Όχι. Είναι κάτι χειρότερο. Είναι πολιτικά υποβολιμαίο. Είναι προϊόν μιας υστερόβουλης σκέψης που προσβάλλει με δύο τρόπους - ο ένας χειρότερος από τον άλλον:

  • Εκμεταλλεύεται τη φονική πανδημία για να παγιώσει πολιτικές που θα χρειαζόταν σκληρή προπαγάνδα και ίσως κρατική βία για να το πετύχει.
  • Υποτιμά την απλούστερη αναλυτική σκέψη όχι του εμπειρογνώμονα, αλλά του μέσου πολίτη.

Του πολίτη που σκέφτεται:

  • Γιατί μπορώ να διαγκωνίζομαι έξω από τα καταστήματα, να στριμώχνομαι στα λεωφορεία, να ταξιδεύω σε γεμάτες καμπίνες, αλλά δεν μπορώ να διαδηλώσω με 2 μέτρα απόσταση από τον διπλανό μου;
  • Γιατί πρέπει να μετατρέψω τον χώρο που σπουδάζω σε αστυνομικό κατάστημα, αλλά δεν μπορώ να επιλέξω τον τρόπο που θα τον προστατεύσω;
  • Και, εντέλει, γιατί πρέπει να διαλέγω μονίμως ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο, ειδικά όταν και οι δύο επιλογές παρασκευάζονται από τον ίδιο σεφ;

Εμείς λέμε αυτό:
ας μας εξηγήσει επιτέλους η κυβέρνηση τι εννοεί όταν λέει «αίσθημα ασφάλειας». Όταν λέει «μέτρο χαλάρωσης» και «προστασία της δημόσιας υγείας». Γιατί όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι οι πραγματικές απαντήσεις βρίσκονται έξω από τα διλήμματα. Και ότι η «νέα κανονικότητα» που με εμμονή ευαγγελίζεται η κυβέρνηση είναι μια ανωμαλία τόσο ασύμβατη με τη δημοκρατία όσο και τα τανκς.
___________________

Κώστας Αρβανίτης είναι ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία / The Left, μέλος της Επιτροπής LIBE (Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Κώστας Παπαδάκης: «Οι εξελίξεις με το εμβόλιο υπάγονται σε έναν εμπορικό πόλεμο, μέρος του οποίου είναι η ΕΕ»


«Το εμβόλιο είναι εμπόρευμα που ανήκει σε επιχειρηματικούς ομίλους και αυτοί πουλάνε το εμπόρευμά τους με βάση το κριτήριο του κέρδους. Αυτή την πολιτική στηρίζει και προωθεί η ΕΕ....»

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης σε συνέντευξή του στον ρ/σ «Real FM» υπενθύμισε ότι το ΚΚΕ «έλεγε από την πρώτη στιγμή, ότι τα εμβόλια δεν φτάνουν και η διαδικασία θα πάρει σε μάκρος».

«Το εμβόλιο είναι εμπόρευμα που ανήκει σε επιχειρηματικούς ομίλους και αυτοί πουλάνε το εμπόρευμά τους με βάση το κριτήριο του κέρδους. Αυτή την πολιτική στηρίζει και προωθεί η ΕΕ. Αυτά που βλέπουμε να γίνονται σήμερα με τις φαρμακοβιομηχανίες υπάγονται σε έναν εμπορικό πόλεμο, στον οποίο είναι ενταγμένη η ΕΕ, δεν είναι έξω από αυτόν, έτσι λειτουργεί η καπιταλιστική αγορά, με μπλοκ κρατών και ανταγωνισμούς και με κριτήριο το κέρδος» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Επανέλαβε ότι το ΚΚΕ έχει ζητήσει εδώ και καιρό τα συμβόλαια και τους όρους συμφωνιών της ΕΕ με τις φαρμακοβιομηχανίες, κάτι που απέρριψε η Κομισιόν με την αιτιολογία ότι είναι «εμπορικό απόρρητο» και «ευαίσθητες πληροφορίες» που λόγω του ανταγωνισμού, δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν.

Επισήμανε ακόμα ότι το πρώτο ζήτημα στη διαχείριση της πανδημίας «είναι να έχεις δημόσιο σύστημα Υγείας που να μπορεί να ανταποκριθεί στις λαϊκές ανάγκες και αυτό δεν το έχουμε σήμερα, καθώς η Υγεία παραμένει ο μεγάλος ασθενής και από ό,τι φαίνεται ούτε η κυβέρνηση ούτε η ΕΕ έχουν σκοπό να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα γιατί θέλουν ένα εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας που το ονομάζουν ενιαίο χώρο Υγείας».

Ο Κώστας Παπαδάκης τόνισε ότι οι εξελίξεις υπογραμμίζουν ιδιαίτερα την επικαιρότητα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής που θα παράγουν με βάση τις λαϊκές ανάγκες και όχι το κέρδος».

Εθνική ευθύνη

Ο Αλέξης Τσίπρας αποσαφήνισε σε άρθρο - παρέμβαση στο NEWS 24/7, την στάση που θα τηρήσει το επόμενο διάστημα στα εθνικά θέματα. Πώς θα κρίνει το αποτέλεσμα των διερευνητικών επαφών Ελλάδας – Τουρκίας. Τι τον ανησυχεί στις κινήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη.


Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, γράφει στο NEWS 24/7 για την ανάγκη χάραξης εθνικής στρατηγικής στα ελληνοτουρκικά. Αποκαλύπτει τι τον ρώτησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης λίγο πριν τη Συμφωνία των Πρεσπών και κάνει λόγο για πολιτική "ομηρεία" του πρωθυπουργού από τον Αντώνη Σαμαρά.


Αλέξης Τσίπρας - άρθρο/παρέμβαση

Όταν τον Γενάρη του ‘18 ξεκινούσαμε τη μεγάλη και δύσκολη διαπραγμάτευση για την επίλυση του ονοματολογικού που οδήγησε στη Συμφωνία των Πρεσπών, ζήτησα να συναντήσω τους πολιτικούς αρχηγούς. Ήθελα να τους ενημερώσω αναλυτικά, αμέσως μετά την επιστροφή μου από το Νταβός όπου στην πολύωρη συνάντησή μου με τον Ζόραν Ζάεφ, άνοιξε ο δρόμος για την επίλυση μιας δύσκολης διπλωματικής εξίσωσης για ένα πρόβλημα που μετά από τριάντα χρόνια ήταν ακόμα άλυτο.

Ο κ. Μητσοτάκης, αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τότε, είχε ήδη πάρει τις αποφάσεις του. Δεν επρόκειτο να δώσει καμία στήριξη στην προσπάθεια επίλυσης. Η συζήτηση όμως, αν και διήρκησε λίγο, ήταν μεστή και ειλικρινής. Σε κάποια στιγμή, θυμάμαι, με ρώτησε αν με δεδομένη την άρνησή του να συναινέσει στην προσπάθεια εξεύρεσης έντιμης λύσης με τους βόρειους γείτονες, θα προχωρούσα. Του απάντησα δείχνοντας προς το Πρωθυπουργικό γραφείo αριστερά μας, πως όποιος κάθεται σε αυτήν τη καρέκλα οφείλει να κάνει αυτό που θεωρεί εθνικά επωφελές και όχι αυτό που ορίζει το δικό του πολιτικό και κομματικό συμφέρον.

Η συνάντηση τελείωσε σύντομα και έπειτα ξεκίνησε ένας μακρύς κύκλος που κράτησε έναν ολόκληρο χρόνο, με κορυφαίους σταθμούς την 12 η Ιούνη του ‘18 που υπογράψαμε τη Συμφωνία στις Πρέσπες και την 25η Γενάρη του ‘19, όπου παρά την απίστευτη πίεση συλλαλητηρίων, αλλά και επιθέσεων και απειλών και παρά το γεγονός ότι αποχώρησε από τον κυβερνητικό συνασπισμό το μικρότερο συγκυβερνών κόμμα, επικυρώσαμε τη Συμφωνία στη Βουλή.

Πρωταγωνιστής των αντιδράσεων απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, δεν ήταν ο λιγομίλητος συνομιλητής μου στη συνάντηση του Μαξίμου το Γενάρη του ‘18, αλλά ο πρώην κάτοικος του Μεγάρου, ο κ. Σαμαράς.

Ο κ. Μητσοτάκης απλά επέλεξε για προφανείς λόγους κομματικού συμφέροντος να υιοθετήσει την ακραία ρητορική του. Για τον κ. Σαμαρά όμως, ήταν κάτι παραπάνω από μικροπολιτική επιλογή, ήταν μια ευκαιρία. Ο πολιτικός που το 1990 έστησε τη καριέρα του ως επαγγελματίας υπερπατριώτης, ρίχνοντας την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για το Μακεδονικό, το 2018 είδε την επανάληψη της ιστορίας όχι ως φάρσα, αλλά ως ευκαιρία να επανακάμψει.

Ο κ. Μητσοτάκης κατάφερε να εκμεταλλευτεί το πολιτικό κόστος της Συμφωνίας των Πρεσπών και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του κ. Σαμαρά στις πορείες με τις περικεφαλαίες, για να εκλεγεί Πρωθυπουργός. Σήμερα, όμως, καλείται να διαχειριστεί τις αντιφάσεις ανάμεσα στην ανεύθυνη στάση του όταν ήταν στην αντιπολίτευση και στην ανάγκη να υπηρετήσει το συμφέρον της χώρας. Η προσχώρησή του στις ακραίες και πατριδοκάπηλες θέσεις του κ. Σαμαρά χθές, τον καθιστούν Πρωθυπουργό υπό την ομηρεία του σήμερα.

Τον αναγκάζουν, ενώ τιμά τη Συμφωνία που κάποτε αποκαλούσε «εθνική ήττα που έχει ήδη ακυρωθεί στη συνείδηση του λαού» και δίνει –όπως δηλώνει ο Πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας– «μάχες» για την ένταξη της γειτονικής χώρας στη ΕΕ, να παίζει καθυστερήσεις και να αποφεύγει την ψήφιση στη Βουλή των τριών μνημονίων συνεργασίας που απορρέουν από τη Συμφωνία. Και έτσι να εκθέτει τη χώρα διεθνώς. Και ταυτόχρονα να υπονομεύει τα εθνικά μας συμφέροντα, αφού και τα τρία μνημόνια είναι επ’ ωφελεία μας. Κυρίως όμως, οι θέσεις αυτές τον οδηγούν σε ένα θαμπό στίγμα σε σχέση με τις προθέσεις της Κυβέρνησής του, στον κρίσιμο διάλογο με την Τουρκία, σε μια εποχή επικίνδυνης κλιμάκωσης των τουρκικών προκλήσεων.

Η συνέντευξη του κ. Σαμαρά στην «Καθημερινή της Κυριακής» δεν ήταν μόνο μια πρόκληση για τον κ. Μητσοτάκη, αλλά μια πρόκληση για τη χώρα. Ο κ. Σαμαράς αμφισβητεί την πάγια εθνική θέση για διεξαγωγή διερευνητικών και προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η διαρκής κακοφωνία από την πλευρά της Κυβέρνησης δεν είναι κάτι που περνά απαρατήρητο, ούτε από την απέναντι πλευρά ούτε από τον διεθνή παράγοντα.

Η χώρα σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή δείχνει να προσέρχεται σε αυτές τις σημαντικές συνομιλίες δίχως να δηλώνει σαφώς, αλλά και δίχως να ξέρει τι επιδιώκει. Χωρίς πυξίδα, χωρίς στρατηγική, χωρίς σαφείς κόκκινες γραμμές. Και ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται να παλινωδεί ανάμεσα στη γραμμή του κ. Σαμαρά που λέει ότι κόκκινη γραμμή είναι το ίδιο το τραπέζι του διαλόγου και σε αυτήν του κ. Γεραπετρίτη που λέει ότι κόκκινη γραμμή είναι τα έξι ναυτικά μίλια.

Η εξωτερική πολιτική της χώρας, όμως, είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό από τις ίντριγκες και τις ισορροπίες στο εσωκομματικό παιχνίδι της ΝΔ. Οι εξελίξεις το επόμενο διάστημα και οι ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή θα είναι ραγδαίες. Η Τουρκία αναγνωρίζει πόσο δυναμικό είναι το διεθνές περιβάλλον και έχει δείξει με σαφήνεια τις προθέσεις της. Και όσοι επιμένουν ότι δεν έχει στρατηγική ή ότι είναι απομονωμένη ή ότι θα “βολευτεί” μεσοπρόθεσμα σε λογικές διαλόγου «μη-λύσης», μάλλον έχουν χάσει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας.

Είδαμε το 2020 τι κόστος έχει για τη χώρα, η Ελλάδα να μην έχει στρατηγική με αρχή, μέση και τέλος για την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, τον ελληνοτουρκικό διάλογο, τις ευρωτουρκικές σχέσεις και την αξιοποίηση του ρόλου των ΗΠΑ στην περιοχή. Είδαμε συμμάχους μας να νίπτουν τας χείρας τους, ο ένας μετά τον άλλον, μετά τις χειρότερες προκλήσεις κατά της Ελλάδας της τελευταίας 25ετίας και κυβερνητικούς αξιωματούχους να φάσκουν και να αντιφάσκουν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να χαραχτεί η εθνική στρατηγική που έλειπε το 2020, τόσο για την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, όσο και για τις διερευνητικές για την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ με στόχο μια έντιμη συμφωνία στη βάση του διεθνούς δικαίου, διμερώς ή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με σαφείς κόκκινες γραμμές. Μια εθνική στρατηγική που –σε συντονισμό με την Κυπριακή Δημοκρατία– είναι αναγκαίο να υπάρξει και για τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού στη βάση των Αποφάσεων του ΟΗΕ και του πλαισίου Γκουτέρρες.

Αντιθέτως, ο κίνδυνος, αν ο κ. Μητσοτάκης συνεχίζει να κάνει πως δεν κατάλαβε τι είπε ο κ. Σαμαράς και συνεχίζει να μη σπεύδει να αποσαφηνίσει τη θέση της Κυβέρνησής του, φοβούμενος ενδεχομένως το εσωκομματικό κόστος, είναι διπλός. Είτε να οδηγήσει τη χώρα σε έναν διάλογο με την πλάτη στον τοίχο, με αποτέλεσμα να εξαναγκαστούμε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις, είτε να αναλάβουμε στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης την ευθύνη για το ενδεχόμενο ναυάγιο των συνομιλιών.

Όσοι εκτιμούν ότι στη δεύτερη εκδοχή, μικρό το κακό, ας το ξανασκεφτούν. Η επόμενη ημέρα, με μια Τουρκία ολοένα και πιο επιθετική, που θα έχει ενισχύσει τις σχέσεις της με τον διεθνή παράγοντα, θα είναι μια πολύ δύσκολη ημέρα για την Ελλάδα.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έλεγε: «Ο πολιτικός πρέπει να έχει το χάρισμα να βλέπη πολύ πρωτύτερα αφ’ όσον βλέπουν οι άλλοι. Αν δεν έχει το χάρισμα τούτο, είναι αδύνατον να μην οδηγήσει την πατρίδα αυτού εις συμφοράς και καταστροφή». Όταν αναφέρθηκα σε αυτά τα λόγια στη Βουλή, ο κ. Μητσοτάκης απάντησε, όπως ο ίδιος επισήμανε, με κριτική στάση για τον Βενιζέλο λέγοντας ότι «μία από τις αρνητικές παρακαταθήκες που τον συνοδεύει και θα τον συνοδεύει, ήταν ο εθνικός Διχασμός».

Δεν ξέρω αν είναι υπερβολή να ζητάμε από τον κ. Μητσοτάκη να έχει αυτό το χάρισμα των ηγετών ή έστω να αποδεχθεί τις ιστορικές ευθύνες της παράταξής του. Αλλά σίγουρα δεν είναι υπερβολή να του ζητάμε να αποφασίσει. Κάθεται στην καρέκλα του Πρωθυπουργού σε κρίσιμες εθνικά στιγμές, όπως και εγώ τόσο το ‘15 όσο και το ‘18. Θα πράξει το εθνικά επωφελές ή το κομματικά αναγκαίο;

Εγώ και στις δύο κρίσιμες περιστάσεις επέλεξα, συνειδητά, το εθνικά επωφελές. Οφείλει και αυτός, έστω τώρα, να πράξει το ίδιο. Διαφορετικά δεν θα είναι υπόλογος στον κύριο Σαμαρά αλλά απέναντι στην Ιστορία.
πηγή: news24/7

Δημήτρης Βίτσας: «Η πανδημία χρησιμοποιείται για περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων»


«Κανονικότητα με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας με πριν δεν πρόκειται να υπάρξει γιατί η πανδημία χρησιμοποιήθηκε από κάποιους για την περιστολή των δικαιωμάτων των λαών...»

Αποσπάσματα από την συνέντευξη του Δημήτρη Βίτσα, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, στο ραδιοφωνικό Σταθμό «Πρώτο πρόγραμμα 91,6 FM»:

«…Η λήξη της πανδημίας πρέπει να μας βρει όλους υγιείς, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να προσέχουμε και να ακολουθούμε τις οδηγίες των γιατρών και των λοιμωξιολόγων.

Ο όποιος φόβος υπάρχει στον κόσμο θα πρέπει να οδηγεί σε αυξημένη προφύλαξη δηλαδή μάσκες, αποστάσεις test κ.λπ. αλλά και πρόληψη.

Σχεδόν στο σύνολό τους, διακομματικά, οι βουλευτές του Δυτικού Τομέα Β2 σε συνεργασία και με τους δημάρχους της περιοχής, προσυπογράψαμε εδώ και καιρό ένα κείμενο στο οποίο καλούσαμε τον κόσμο, στο βαθμό που έρθει το εμβόλιο να προσέλθει και να εμβολιαστεί.

Το θέμα βέβαια είναι να έρθει το εμβόλιο.

Δικαιολογημένα είναι θυμωμένη με τις φαρμακευτικές εταιρίες η κα Κυριακίδου, αρμόδια επίτροπος στην ΕΕ, αλλά εδώ αποδεικνύεται όπως παλιότερα είχε πει ο πρόεδρος Κλίντον, ότι εδώ έχουμε καπιταλισμό .

Οι μεγάλες εταιρίες λειτουργούν με γνώμονα το συμφέρον τους και ας καταστραφεί ολόκληρη η γη.

Τέτοια συμβόλαια υπογράφουν και με αυτό τον τρόπο λειτουργούν ώστε να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους.

Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να γνωρίζουν καλά και οι πολιτικοί εκπρόσωποι των χωρών της ΕΕ.

Χρειάζεται έντονη πίεση, νέες διαπραγματεύσεις με παλιές αλλά και νέες εταιρίες, ώστε να υπάρξουν αρκετά εμβόλια.

Εκτιμώ ότι πολλά εμβόλια από τα ήδη παραγγελθέντα από την ΕΕ, αυτή τη στιγμή κατευθύνονται προς τις ΗΠΑ εξαιτίας και της νέας ηγεσίας Μπάϊντεν και της διαφορετικής της φιλοσοφίας για τον εμβολιασμό του Αμερικάνικου λαού.

Η τακτική της ΕΕ βοηθά να αναπτυχθεί ένας "εθνικισμός" των εμβολιασμών.

Μεγάλες χώρες όπως η Γερμανία, κλείνουν πρόσθετες συμφωνίες, ξέχωρα από την ΕΕ για να καλύψουν τις ανάγκες τους.

Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει δικαιολογία για τις εταιρίες όσο αφορά την μικρή παραγωγή εμβολίων.

Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα έχουμε μια κανονικότητα τουλάχιστον όσο αφορά την πορεία των εμβολιασμών.

Κανονικότητα με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας με πριν δεν πρόκειται να υπάρξει γιατί η πανδημία χρησιμοποιήθηκε από κάποιους για την περιστολή των δικαιωμάτων των λαών.

Ενδεικτική είναι η στάση τους στο θέμα της τηλεργασίας, μιας πολύ σοβαρής μελλοντικά μορφής εργασίας και των όρων που τη διέπουν, σε βάρος των εργαζομένων.

Θα μπορούσε η λήξη της πανδημίας να κεφαλαιοποιήσει και ορισμένα θετικά σημεία, στο βαθμό που θα υπήρχαν προσπάθειες για την ενίσχυση του Εθνικού συστήματος Υγείας.

Η δική μας κυβέρνηση δεν φαίνεται να ακολουθεί ανάλογη τακτική και υλοποιεί μόνο τα "απαραίτητα" για την πανδημία, αφήνοντας απέξω την αύξηση των ΜΕΘ, και την ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

Εμείς σαν ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε ένα δύσκολο δημοσιονομικό περιβάλλον, προσπαθήσαμε να κάνουμε κάποιες ενέργειες ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας.

Το γεγονός ότι σε ένα χρονικό διάστημα ενός χρόνου, παρασκευάστηκαν 5-6 εμβόλια αποτελεί έναν πραγματικό άθλο.

Φαίνεται όμως ότι ακολουθείται ένας διαφορετικός καταμερισμός σε διεθνές επίπεδο πχ. Μέσα η Ευρώπη, απέξω η Αφρική….
»


Για την απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύση τις συγκεντρώσεις:

«…Η ξαφνική απόφαση της κυβέρνησης για απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των 100 ατόμων με πρόσχημα την πανδημία, προκύπτει από το φόβο της για τις φοιτητικές κινητοποιήσεις που έχουν προγραμματισθεί ενάντια στο νομοσχέδιο για την παρουσία αστυνομίας μέσα στα πανεπιστήμια.

Η ανακοίνωση της ίδιας της αστυνομίας μαρτυρά ότι στην ουσία της ζητήθηκε από κάποιους άλλους να προβεί σε αυτές τις απαγορεύσεις.

Η κυβέρνηση όποτε οσμίζεται αντιδράσεις απαντά με την αστυνομία.

Δεν υπάρχει κανείς, εκτός από τους συνδικαλιστές των ειδικών φρουρών που να συναινεί με την κα Κεραμέως στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Τόσο οι ίδιοι οι πρυτάνεις, όσο και οι φοιτητές και πανεπιστημιακοί αλλά και οι συνδικαλιστές της αστυνομίας, είναι πλήρως αντίθετοι.

Αναρωτιέμαι αν σε κάθε ζήτημα που θα προκύπτει στην κοινωνία, η απάντηση από την κυβέρνηση θα είναι η αστυνομία.

Το 2018 έγινε ένας διαγωνισμός ΑΣΕΠ για τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και μέχρι στιγμής , ουδείς έχει προσληφθεί.

Αντίθετα, συνεχώς προσλαμβάνονται ειδικοί φρουροί εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ και μάλιστα παντελώς ανεκπαίδευτοι.

Ο νόμος για να φυλάσσονται τα πανεπιστήμια υπάρχει ήδη. Μπορεί να υπάρξουν security υπό την ευθύνη των πρυτανικών αρχών και όχι η αστυνομία.

Αν υπάρχει εγκληματική ενέργεια μέσα σε ένα πανεπιστήμιο με ευθύνη του πρύτανη και του εισαγγελέα θα μπορούσε να διαταχθεί η επέμβαση της αστυνομίας.

Το επίπεδο σπουδών δεν ανεβαίνει με την ύπαρξη της αστυνομίας μέσα στα ιδρύματα αλλά με νέα προγράμματα, νέα μεταπτυχιακά κλπ.

Τα Ελληνικά πανεπιστήμια έχουν παρουσιάσει πολύ αξιόλογη δουλεία.

Σε κανένα δεν αρέσει να υπάρχουν σκουπίδια και κατεστραμμένα είδη μέσα στο χώρο των πανεπιστημίων.

Ακόμα και οι σύλλογοι των φοιτητών θα πρέπει να καταπιαστούν με αυτό το πρόβλημα.

Ούτε το ΄74 -΄75 δεν είχαμε δει να γίνονται οι φοιτητικές εκλογές με ενιαίο ψηφοδέλτιο, όπως επιθυμεί η κα Κεραμέως.

Σαφώς και είναι καταδικαστέα η εικόνα του προπηλακισμένου και κακοποιημένου πρύτανη.

Αυτοί που προχώρησαν σε αυτή την εγκληματική ενέργεια θα πρέπει να βρεθούν και να συλληφθούν.

Κανείς δεν βγαίνει κερδισμένος από τέτοιες ενέργειες…»


Για τις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία:

«…Είναι καλό που γίνεται συζήτηση με την Τουρκία μέσω της διαδικασίας των διερευνητικών επαφών.

Όπως είναι καλό στο βαθμό που η συζήτηση θα περιοριστεί στη βασική διαφορά μας δηλαδή στην ΑΟΖ και στην υφαλοκρηπίδα.

Αυτό βοηθά σε τελική ανάλυση στο να επικρατεί και ειρήνη μεταξύ δύο κρατών που έχουν διαφορές.

Συγχρόνως θα πρέπει να υπάρχει ένας κατάλογος κυρώσεων από την ΕΕ που θα επιβληθούν σε περίπτωση που η Τουρκία συνεχίσει να προβαίνει σε συμπεριφορές ανάλογες του καλοκαιριού.

Αναμένουμε λοιπόν μια πλήρη ενημέρωση από την κυβέρνηση για τις χθεσινές επαφές.

Το ότι συνεχίζονται σημαίνει ότι ειπώθηκαν πράγματα που χρειάζονται παραπέρα συζήτηση.

Αυτό που έχει σημασία είναι να φανεί η αποφασιστικότητα της Ελλάδας να γίνει συζήτηση μόνο στα θέματα που μας αφορούν.

Στο βαθμό που συμφωνούμε ότι σε κάποια θέματα υπάρχουν διαφωνίες, ετοιμάζουμε ένα συνυποσχετικό και προσφεύγουμε στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης.

Υπάρχουν ζητήματα που βάζει η Τουρκία όπως οι γκρίζες ζώνες και η αποστρατικοποίηση κάποιων νησιών που εμείς δεν τα συζητάμε…»...
© all rights reserved
customized with από: antikry.gr