Εγκρίθηκε μετά από μήνες το στρατιωτικό πακέτο των 61 δισ. δολαρίων των ΗΠΑ

Αυξάνεται η «πυρηνική απειλή» λόγω της «δυτικής» στήριξης στο Κίεβο, εκτιμά η Μόσχα

Συστήματα Patriot

     Η Ελλάδα και η Ισπανία βρίσκονται υπό έντονη πίεση από τους συμμάχους τους στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ να παράσχουν περισσότερα συστήματα αεράμυνας στην Ουκρανία, καθώς το Κίεβο ζήτησε περισσότερη βοήθεια στη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας της ΕΕ χτες Δευτέρα...

Με φόντο την έγκριση του νέου στρατιωτικού πακέτου - μαμούθ στην Ουάσιγκτον, που προβλέπει μεταξύ άλλων δεκάδες δισ. δολάρια για τη χρηματοδότηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία και στην Ανατολική Ευρώπη, επανέρχονται οι εκατέρωθεν πυρηνικές απειλές και κλιμακώνεται παραπέρα η ένταση μεταξύ των δύο στρατοπέδων που συγκρούονται στην Ουκρανία, των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και της Ρωσίας.

Μετά από μήνες που το μπλόκαραν οι Ρεπουμπλικάνοι, το Σάββατο η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ ψήφισε υπέρ του νέου πακέτου στρατιωτικής στήριξης στο Κίεβο, ύψους σχεδόν 61 δισ. δολαρίων. Το πακέτο πλέον πηγαίνει στη Γερουσία, όπου αναμένεται να εγκριθεί και ακολούθως να υπογραφεί από τον Πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν.

Από το πακέτο για την Ουκρανία, περίπου 48 δισ. δολάρια θα πάνε στο Πεντάγωνο για τη χρηματοδότηση του στρατιωτικού εξοπλισμού των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, την αναπλήρωση όπλων και την πληρωμή για στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη.

Αναλυτικότερα, 23,2 δισ. δολάρια προβλέπεται να διατεθούν για την αναπλήρωση των αποθεμάτων όπλων και εξοπλισμού της Ουκρανίας, ενώ 13,8 δισ. δολάρια προβλέπονται για το Πεντάγωνο για την αγορά νέων όπλων. Τέλος, 11,3 δισ. δολάρια θα χρηματοδοτήσουν τα αμερικανικά στρατεύματα στην Ευρώπη.

Το νομοσχέδιο επιτρέπει επίσης στο Πεντάγωνο να στείλει στο Κίεβο όπλα αξίας έως και 7,8 δισ. δολαρίων από τα υπάρχοντα αμερικανικά στρατιωτικά αποθέματα, τα οποία στη συνέχεια θα αντικατασταθούν από την πρόσθετη χρηματοδότηση που περιλαμβάνεται στο πακέτο.

Το Πεντάγωνο θα μεταφέρει πυρομαχικά, βλήματα πυροβολικού και μέσα αεράμυνας στο Κίεβο μέσα σε μία ή δύο βδομάδες αφότου το Κογκρέσο εγκρίνει τη βοήθεια, ενδεχομένως σήμερα.

Νωρίτερα, ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Λ. Οστιν, δήλωσε στο Κογκρέσο ότι η Ρωσία σημειώνει κέρδη, καθώς η Ουκρανία αντιμετωπίζει ελλείψεις πυρομαχικών: «Βλέπουμε ήδη τα πράγματα στο πεδίο της μάχης να αρχίζουν να αλλάζουν σταδιακά προς όφελος της Ρωσίας. Τους βλέπουμε να έχουν σταδιακά κέρδη. Βλέπουμε τους Ουκρανούς να αμφισβητούνται και να δυσκολεύονται να κρατήσουν τις γραμμές τους».

Σύμφωνα με τον Ουκρανό πρωθυπουργό, Ντ. Σμιγκάλ, «περίπου 50 δισ. δολάρια του πακέτου θα δαπανηθούν για την άμυνα της Ουκρανίας», κυρίως για αντιαεροπορική άμυνα και όπλα μεγάλου βεληνεκούς. Αλλα «7,8 δισ. δολάρια προορίζονται για την υποστήριξη του προϋπολογισμού της Ουκρανίας. Επίσης, 1,57 δισ. δολάρια σχεδιάζονται ως οικονομική βοήθεια και 400 εκατ. δολάρια για την προστασία των συνόρων και την αποναρκοθέτηση», για αποκατάσταση σημαντικών υποδομών, είπε.

Οι «δυτικές» χώρες «ισορροπούν στο χείλος μιας άμεσης στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων», «προειδοποίησε» χτες ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ. Οπως επανέλαβε, οι ΗΠΑ και τα άλλα κράτη του ΝΑΤΟ προκειμένου να επιφέρουν «στρατηγική ήττα» στη Ρωσία «θυσιάζουν» «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό».

Σύμφωνα με τον Λαβρόφ, «είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό» και «αυξάνει το επίπεδο της πυρηνικής απειλής» το γεγονός ότι οι τρεις «δυτικές» πυρηνικές δυνάμεις «είναι από τους βασικούς χορηγούς του καθεστώτος του Κιέβου και τους κύριους εμπνευστές διαφόρων εμπρηστικών κινήσεων».

Ελλάδα και Ισπανία δέχονται πιέσεις για «Patriot» και S-300

Συστοιχία S-300

Για την ενίσχυση της αντιαεροπορικής άμυνας της Ουκρανίας συζήτησαν χτες οι ΥΠΕΞ της ΕΕ καθώς η Ρωσία έχει κλιμακώσει τις αεροπορικές επιδρομές εναντίον ουκρανικών ενεργειακών υποδομών και άλλων στόχων και το Κίεβο ζητάει επίμονα τους τελευταίους μήνες «δυτικά» συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας, κυρίως αμερικανικά πυραυλικά συστήματα «Patriot».

Η Γερμανία ανακοίνωσε την περασμένη βδομάδα ότι θα παραδώσει το τρίτο σύστημα «Patriot» στις ουκρανικές δυνάμεις και προανήγγειλε πως θα ακολουθήσουν άλλες έξι χώρες - μέλη της ΕΕ.

Ο επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, Ζ. Μπορέλ, και ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, παροτρύνουν ευρωπαϊκές χώρες να εντείνουν τις δικές τους προσπάθειες για να προμηθεύσουν με όπλα την Ουκρανία, ιδίως συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας.

Επειτα από τηλεδιάσκεψη των υπουργών Αμυνας του NATO με τον Ουκρανό Πρόεδρο, Β. Ζελένσκι, την Παρασκευή, ο γγ του NATO δήλωσε ότι αναμένει ανακοινώσεις σύντομα.

«Το NATO χαρτογράφησε τις υπάρχουσες δυνατότητες σε όλη τη συμμαχία και υπάρχουν συστήματα που μπορούν να διατεθούν στην Ουκρανία», είπε και συμπλήρωσε ότι «εκτός από τους "Patriot", υπάρχουν και άλλα όπλα που μπορούν να προμηθεύσουν οι σύμμαχοι, συμπεριλαμβανομένου του (γαλλικού συστήματος) SAMP/T».

Η Ελλάδα και η Ισπανία δέχονται έντονη πίεση από τους «συμμάχους» σε ΕΕ και ΝΑΤΟ να παράσχουν συστήματα αεράμυνας στην Ουκρανία, έγραψαν οι «Financial Times», αναφέροντας τους αμερικανικής κατασκευής «Patriot» και τους ρωσικούς S-300 (βλ. περισσότερα στη σελ. 5).

Αξιωματούχοι δήλωσαν ότι μικρότερη πίεση ασκείται στην Πολωνία και τη Ρουμανία, οι οποίες διαθέτουν επίσης «Patriot», δεδομένης της θέσης τους, κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία. Το Κίεβο θεωρείται ότι ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα συστήματα S-300 της Ελλάδας, τα οποία οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν ήδη στο οπλοστάσιό τους και έχουν εμπειρία.

Η Ουκρανία διαθέτει επί του παρόντος τουλάχιστον τρία συστήματα «Patriot», ένα που έχει προμηθευτεί από τις ΗΠΑ και δύο από τη Γερμανία.

Η πίεση για δωρεά συστημάτων αναμενόταν να ενταθεί στην χτεσινή σύνοδο των ΥΠΕΞ, δήλωσαν αξιωματούχοι.

Σχέδια κυρώσεων κατά δεξαμενόπλοιων που διακινούν ρωσικό πετρέλαιο

Στο στόχαστρο στο μεταξύ βρίσκονται και οι εφοπλιστές που διαθέτουν τα πλοία τους για εμπόριο ρωσικού πετρελαίου και LNG (παρακάμπτοντας τις ευρωατλαντικές κυρώσεις και το σχετικό πλαφόν), ορισμένα εκ των οποίων είναι ελληνικών συμφερόντων.

Η επόμενη δέσμη κυρώσεων της ΕΕ θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα κατά του «σκιώδους» στόλου δεξαμενόπλοιων που διακινούν ρωσικό πετρέλαιο για την παράκαμψη των κυρώσεων, δήλωσε χτες ο Σουηδός ΥΠΕΞ, Τ. Μπίλστρομ, ενόψει της συνόδου των ΥΠΕΞ στο Λουξεμβούργο. Οι συζητήσεις σχετικά με το πακέτο κυρώσεων βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο.

Οπως είπε, «η υιοθέτηση του 14ου πακέτου κυρώσεων είναι ένα από τα πιο σημαντικά θέματα» της συνόδου και «θα φροντίσουμε να συμπεριλάβουμε τόσο την απαγόρευση εισαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου όσο και μέτρα για τον περιορισμό του ρωσικού σκιώδους στόλου», σημείωσε.

Η Πολωνία ζητάει ξανά αμερικανικά πυρηνικά

Η Πολωνία είναι έτοιμη να υποδεχθεί στο έδαφός της πυρηνικά όπλα, αν το ΝΑΤΟ αποφασίσει να ενισχύσει το ανατολικό σκέλος του μετά την ανάπτυξη νέων όπλων από τη Ρωσία στο Καλίνινγκραντ και ρωσικών πυρηνικών στη Λευκορωσία, δήλωσε ο Πολωνός Πρόεδρος, Α. Ντούντα.

«Αν οι σύμμαχοί μας αποφάσιζαν να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα στο έδαφός μας για να ενισχύσουν την ασφάλεια του ανατολικού σκέλους του ΝΑΤΟ, είμαστε έτοιμοι να το πράξουμε», ανέφερε ο Ντούντα, ενώ αποκάλυψε ότι μια ενδεχόμενη ανάπτυξη πυρηνικών όπλων στην Πολωνία αποτελεί «εδώ και κάποιο καιρό» αντικείμενο συζητήσεων μεταξύ Πολωνίας και ΗΠΑ.

«Έχω ήδη θίξει επανειλημμένα αυτό το θέμα», δήλωσε ο Ντούντα, επισημαίνοντας ότι «η Ρωσία στρατιωτικοποιεί όλο και περισσότερο τον θύλακα του Καλίνινγκραντ, μεταφέρει πυρηνικά όπλα στη Λευκορωσία», στα σύνορα με την Πολωνία.

Στη Σύνοδο Κορυφής το 2023 στο Βίλνιους είχε αποφασιστεί πως «το ΝΑΤΟ θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να διασφαλίσει την αξιοπιστία, την αποτελεσματικότητα, την ασφάλεια και την εξασφάλιση της αποστολής του για πυρηνική αποτροπή, μεταξύ άλλων και συνεχίζοντας να εκσυγχρονίζει τις πυρηνικές δυνατότητές του και να επικαιροποιεί τη διαδικασία σχεδιασμού».

Από την πλευρά του, ο Πολωνός πρωθυπουργός, Ντ. Τουσκ, χωρίς να απορρίπτει σε καμία περίπτωση την περίπτωση ανάπτυξης ΝΑΤΟικών πυρηνικών όπλων στην Πολωνία, σχολίασε ότι «αυτή η ιδέα έχει μεγάλη βαρύτητα και είναι πολύ σοβαρή», και «πρέπει να μάθω όλες τις συνθήκες που οδήγησαν τον Πρόεδρο να κάνει μια τέτοια δήλωση». Επισήμανε δε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες «πρέπει να είναι πάνω από όλα καλά προετοιμασμένες από τους αρμοδίους».

Σήμερα, ο Τουσκ θα υποδεχθεί στην Πολωνία τον Βρετανό πρωθυπουργό, Ρ. Σούνακ, και τον γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ.

Οι ΗΠΑ «προειδοποιούν» την Κίνα για τη στήριξη στη Ρωσία

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Αντ. Μπλίνκεν, θα μεταβεί αυτήν τη βδομάδα το Πεκίνο, προκειμένου να προειδοποιήσει την Κίνα να περιορίσει την τεχνική και κάθε άλλη υποστήριξη που παρέχει προς τον ρωσικό στρατό, αναφέρει σε δημοσίευμά του το «Politico».

«Είμαστε έτοιμοι να λάβουμε μέτρα αν χρειαστεί κατά των κινεζικών εταιρειών που υπονομεύουν σοβαρά την ασφάλεια τόσο στην Ουκρανία όσο και στην Ευρώπη», δήλωσε αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενόψει της αναχώρησης Μπλίνκεν.

Ο αξιωματούχος πρόσθεσε ότι χάρη στην υποστήριξη της Κίνας, η Μόσχα έχει «ανασυγκροτήσει σε μεγάλο βαθμό την αμυντική της βιομηχανική βάση, κι αυτό έχει αντίκτυπο όχι μόνο στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία, αλλά αποτελεί μεγαλύτερη απειλή, πιστεύουμε, για την ευρύτερη ευρωπαϊκή ασφάλεια».

Μιλώντας μετά τη σύνοδο των ΥΠΕΞ του G7 την περασμένη βδομάδα, ο Μπλίνκεν είπε ότι η Κίνα «παρέχει εργαλειομηχανές, ημιαγωγούς, άλλα αντικείμενα διπλής χρήσης που βοήθησαν τη Ρωσία να ξαναχτίσει την αμυντική βιομηχανική βάση της».

Από το συνολικής αξίας πακέτο «ασφαλείας» 95 δισ. δολαρίων, σχεδόν 8,1 δισ. δολάρια θα διατεθούν σε «συμμάχους» των ΗΠΑ στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού για την αντιμετώπιση της Κίνας.

Περισσότερα από 3,3 δισ. δολάρια προορίζονται για υποδομές και ανάπτυξη υποβρυχίων για την AUKUS (ΗΠΑ, Βρετανία, Αυστραλία). Επιπλέον 1,9 δισ. δολάρια θα πάνε για την αναπλήρωση των αμερικανικών όπλων που παρέχονται στην Ταϊβάν και σε άλλους περιφερειακούς «συμμάχους» και ακόμα 2 δισ. δολάρια απευθείας στην Ταϊβάν. Συμπεριλαμβάνονται «Stinger» και άλλα αντιαεροπορικά συστήματα.

«Είναι μια ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Κίνας», σχολίασε το ρωσικό ΥΠΕΞ τη βοήθεια για την Ταϊβάν.

πηγή: rizospastis.gr 

ΚΑΙΡΌΣ / Κορυφώνεται σήμερα η μεταφορά σκόνης από τη Σαχάρα

     Άνεμοι, λασποβροχές και αφρικανική σκόνη είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του καιρού της Τρίτης (23.4.2024), καθώς κορυφώνεται η μεταφοράς σκόνης που είναι σε εξέλιξη από τη Δευτέρα.

Κορύφωση αναμένεται να παρουσιάσει σήμερα Τρίτη επεισόδιο μεταφοράς σαχαριανής σκόνης προς τη χώρα μας, το οποίο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη από χθες Δευτέρα 22/04,

Σύμφωνα με τα προγνωστικά στοιχεία του meteo.gr/Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, σήμερα, εκτός από τις πολύ αυξημένες συγκεντρώσεις σκόνης που θα περιορίζουν την ορατότητα, αναμένεται να εκδηλωθούν και λασποβροχές, κυρίως στη βόρεια και δυτική χώρα.

Αύριο, Τετάρτη η στροφή των ανέμων σε δυτικούς θα έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της σκόνης στα Δωδεκάνησα και την προοδευτική απομάκρυνσή της.

Το ψηφοδέλτιο μάχης του συνδυασμού ΜέΡΑ25 | Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά

     Οι υποψήφιες και οι υποψήφιοι του ενωτικού μας ψηφοδελτίου της ενωτικής μας πρωτοβουλίας ΜέΡΑ25 | ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, είναι η εγγύηση για την επιτυχή έκφραση των αναγκών, των αγώνων και των οραμάτων της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Την Παρασκευή 19 Απριλίου κατατέθηκε, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το νόμο, το ψηφοδέλτιο μάχης και νίκης της ενωτικής μας πρωτοβουλίας ΜέΡΑ25 | ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

Το ενωτικό ψηφοδέλτιο που διαμορφώθηκε από τη συνεργασία κομμάτων, οργανώσεων & ανένταχτων αριστερών πολιτών, εκφράζει ένα ευρύ φάσμα πολιτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και κινηματικών δυνάμεων και χώρων.

Ισχυρή η παρουσία πανεπιστημιακών και άλλων εκπαιδευτικών που είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα για Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, ενάντια στην επίθεση των ισχυρών της χώρας με στόχο την ιδιωτικοποίηση της.

Πρώην βουλευτές που δεν δέχτηκαν να συνυπογράψουν τη συνθηκολόγηση της Αριστεράς.

Εκπρόσωποι μεταναστών & μειονοτήτων που αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους τα οποία πλήττονται από τις ακροδεξιές ευρωπαϊκές και εθνικές πολιτικές.

Πρωτοπόροι των οικολογικών διεκδικήσεων για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, & του δημόσιου χώρου.

Ενεργά μέλη των κινημάτων για τα πολιτικά & κοινωνικά δικαιώματα, την υπεράσπιση των προσφύγων και μεταναστών, ενάντια στην αστυνομική βία & αυθαιρεσία.

Ακτιβιστές του κινήματος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των ατόμων με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.

Μαχόμενοι, ξεχωριστοί άνθρωποι του πολιτισμού και του αθλητισμού.

Αγρότες που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των μεγάλων κινητοποιήσεων.

Ενεργοί συνδικαλιστές που μάχονται για τα εργασιακά δικαιώματα που πλήττονται από την επίθεση των εργοδοτών, της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Πολίτες που συμμετέχουν ενεργά στο κίνημα για την προστασία της κατοικίας από τα αρπακτικά των funds και των τραπεζών.

Πρωταγωνιστές της πάλης για την Ειρήνη και την αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό.

Οι υποψήφιες και οι υποψήφιοι του ενωτικού μας ψηφοδελτίου είναι η εγγύηση για την επιτυχή έκφραση των αναγκών, των αγώνων και των οραμάτων της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία.

Οι 42 υποψήφιοι:

1. Αγιούμπι Σάντι – Δημοσιογράφος
2. Αθανασοπούλου Βασιλική – Δημόσιος Υπάλληλος
3. Αμανατίδου Πασχαλίδου Ευαγγελία (Λίτσα) – Έμπορος, πρώην βουλεύτρια
4. Ανδρικόπουλος Τζούμας Παναγιώτης – Αγρότης
5. Ασημακοπούλου Ελευθερία (Έρικα) – Ιδ. Υπάλληλος
6. Βαρδάμη Πάτυ – Οικονομικά, Πολιτικές Σπουδές, Σύγχρονη Τέχνη
7. Βαρουφάκης Ιωάννης (Γιάνης) – Καθηγητής ΕΚΠΑ, γραμματέας ΜέΡΑ25, πρώην βουλευτής και υπουργός
8. Βενετσάνου Ειρήνη (Νένα) – Ερμηνεύτρια-Καλλιτέχνης
9. Γιαννουλάκη Αθηνά – Δημοτική Υπάλληλος
10. Γρηγοριάδης Κλέων – Ηθοποιός, πρώην βουλευτής
11. Διώτη Ηρώ – Πολιτική Επιστήμονας, πρώην βουλεύτρια
12. Ελ Μασρί Φαίσαλ Ζαχαρία – Ιατρός Χειρούργος
13. Έντμαν Έρικ-Μιλτιάδης – Πολιτικός επιστήμονας
14. Ζερβουδάκης Δημήτριος – Μουσικοσυνθέτης
15. Ζερδελής Ιωάννης – Γιατρός, πρώην βουλευτής
16. Θεοχαράκης Νικόλαος – Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΕΚΠΑ
17. Ιωακειμίδης Δημήτρης (Τζο Ντι) – Οδοντίατρος, γραφίστας
18. Καλλινικίδης Αβραάμ (Άκης) – Επαγγελματίας αθλητής
19. Καρακίτσου Μαρία – Ηθοποιός
20. Κατωπόδη Ειρήνη – Πανεπιστημιακός ΔΠΘ, Συνταξιούχος
21. Κέντρου Δέσποινα – Οικονομολόγος – Επίκουρη Καθηγήτρια Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Κάντερμπουρι
22. Κοντούλη Ιωάννα (Γιάννα) – Τοπογράφος Μηχανικός
23. Κορωναίου Αλεξάνδρα – Πανεπιστημιακός-Κοινωνιολόγος
24. Κρασοπούλου Αλεξάνδρα (Αλέκα) – Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
25. Κριτσωτάκης Μιχαήλ – Εκπαιδευτικός, πρώην βουλευτής
26. Κυπαρισσίδης Κοκκινίδης Θωμάς (Μάκης) – Υποψήφιος Διδάκτορας Οικονομικών
27. Λαπαβίτσας Κωνσταντίνος – Πανεπιστημιακός, πρώην βουλευτής
28. Μιχελάκου Καλλιόπη (Πόπη) – Παιδοψυχίατρος
29. Μόσχος Χρίστος – Κτηνίατρος-Αγρότης
30. Μουλιανίτης Βασίλειος – Καθηγητής Πανεπιστημίου
31. Μπαρσέφσκι Μαρία Άννα (Μάνια) – Συνταξιούχος
32. Μπουλμπούλ Αλή – Πολεοδόμος
33. Πετράκος Αθανάσιος – Εκπαιδευτικός, πρώην βουλευτής
34. Ρεβενιώτης (Ρεβενιώτη) Παύλος (Πάολα) – Κινηματογραφίστρια
35. Σεφεριάδης Σεραφείμ – Καθηγητής Πανεπιστημίου
36. Σμυρλής Αλέξιος (Αλέξης) – Οικονομολόγος
37. Σουλτ Ιωακείμ (Γιόχεν) – Καθηγητής Γερμανικών, Συνταξιούχος
38. Σταυροπούλου Αναστασία – Δικηγόρος
39. Τζανετουλάκου Ευτυχία (Φαίη) – Δρ. Ιστορίας της Τέχνης
40. Τσιμητάκης Ζαχαρίας (Χάρης) – Φοιτητής
41. Τύμπας Αριστοτέλης (Τέλης) – Καθηγητής ΑΕΙ
42. Χρανιώτης Γεώργιος – Ηθοποιός

Μαρία Καρυστιανού: «Ντροπή για τη Δικαιοσύνη η πρώτη απόφαση αρχειοθέτησης της μήνυσης των γονέων» (vid)

     «Ελπίζουμε πολύ πολύ γρήγορα να έρθει η τιμωρία για να αναπνέουμε κι εμείς πιο εύκολα» ανέφερε η Μαρία Καρυστιανού...

Παλεύουν για δικαίωση οι γονείς των θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών - Όλη η κοινωνία στο πλευρό τους.

Καταχειροκροτήθηκε η πρόεδρος του Συλλόγου Θυμάτων των Τεμπών, Μαρία Καρυστιανού, στην κατάμεστη αίθουσα στο ΤΕΕ Μαγνησίας, σε εκδήλωση που έγινε στον Βόλο, για τη σιδηροδρομική τραγωδία.

Την εκδήλωση διοργάνωσαν ο Σύλλογος «Τέμπη 2023», πολίτες του Βόλου και εκ μέρους του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας φοιτητικοί σύλλογοι, ο Ενιαίος Σύλλογο Διδασκόντων Π.Θ., ο Σύλλογος Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού, ο Σύλλογος Ειδικού Τεχνικού Εργαστηριακού Προσωπικού και ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού.

Η αίθουσα του ΤΕΕ Μαγνησίας ήταν ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο που χειροκρότησε όρθιος τις δύο μητέρες.

Ηταν πριν έναν και πλέον έτος, όταν ο χρόνος «πάγωσε» στα Τέμπη, στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα που κόστισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους, νέους και φοιτητές. Έναν και πλέον χρόνο μετά, η τραγωδία συνεχίζει να συγκλονίζει την ίδια ώρα που γονείς των θυμάτων των Τεμπών δίνουν τον αγώνα της απόδοσης ευθυνών, σε όσους ανήκουν, ζητώντας δικαίωση στη μνήμη των παιδιών τους.

«Κάθε μέρα είναι για εμάς ένας χειρότερος Γολγοθάς. Ελπίζουμε πολύ γρήγορα να έρθει η τιμωρία, για να μπορέσουμε να αναπνεύσουμε λίγο πιο εύκολα». Τα λόγια της προέδρου του Συλλόγου Θυμάτων των Τεμπών, μητέρας της20χρονης Μάρθης, που έχασε τη ζωή της στο τραγικό δυστύχημα που συγκλόνισε τη χώρα, Μαρίας Καρυστιανού, σε εκδήλωση που έγινε το απόγευμα στον Βόλο, για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κόσμουκαι με στόχο την απόδοση δικαιοσύνης για το πολύνεκρο δυστύχημα.

Ηταν πριν έναν και πλέον έτος, όταν ο χρόνος «πάγωσε» στα Τέμπη, στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα που κόστισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους, νέους και φοιτητές. Έναν και πλέον χρόνο μετά, η τραγωδία συνεχίζει να συγκλονίζει την ίδια ώρα που γονείς των θυμάτων των Τεμπών δίνουν τον αγώνα της απόδοσης ευθυνών, σε όσους ανήκουν, ζητώντας δικαίωση στη μνήμη των παιδιών τους.

«Είμαστε εδώ για να μιλήσουμε ως εκπρόσωποι του Συλλόγου Θυμάτων των Τεμπών για τα παιδιά μας, τα νεκρά παιδιά μας. Και είναι πολύ δύσκολα για εμάς μετά και τα τελευταία γεγονότα με την ανεύρεση οστών σε χώρο άσχετο από αυτό του δυστυχήματος», ανέφερε κατά την άφιξή της στο κτίριο του ΤΕΕ Μαγνησίας στον Βόλο, η Μαρία Καρυστιανού, η οποία «πνίγηκε» στην αγκαλιά του κόσμου, που συγκεντρώθηκε για να της απευθύνει λίγα λόγια παρηγοριάς και συμπαράστασης.

«Κάθε ημέρα είναι για εμάς ένας χειρότερος Γολγοθάς. Ελπίζουμε πολύ γρήγορα να έρθει η τιμωρία για να μπορέσουμε κι εμείς να αναπνεύσουμε πιο εύκολα. Ευχαριστώ τον κόσμο για την πρόσκληση, που βρίσκονται δίπλα μας, για τα λόγια συμπαράστασης που μαςδίνουν δύναμη και μας βοηθούν να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για απόδοση ευθυνών, για δικαίωση στη μνήμη των παιδιών μας», τόνισε η κ. Καρυστιανού.

Σημειώνεται ότι έχει ξεκινήσει προσπάθεια συλλογής υπογραφών σε ψήφισμα για την απόδοση ευθυνών στο έγκλημα των Τεμπών και ήδη έχουν συγκεντρωθεί περισσότερες από ένα εκατομμύριο.

Η κ. Καρυστιανού σχολιάζοντας τη δίωξη του πρώην Περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστού ανέφερε ότι είναι εξοργιστική η κατηγορία σε βαθμό πλημμελήματος ενώ χαρακτήρισε ντροπή για τη Δικαιοσύνη την πρώτη απόφαση αρχειοθέτησης της μήνυσης των γονέων.

«Αυτή τη στιγμή δεν μας ενδιαφέρει να γίνει γρήγορα η δίκη. Μας ενδιαφέρει να γίνει σωστή ανακριτική διαδικασία και να έχουμε όσο το δυνατό περισσότερα στοιχεία. Στοιχεία, που όπου κι αν τα έκρυψαν, όπου κι αν τα πέταξαν εμείς θα τα βρούμε για να γίνει σωστή δίκη», δήλωσε αποφασιστικά.

Στην εκδήλωση στο αμφιθέατρο του ΤΕΕ Μαγνησίας που αποδείχθηκε πολύ μικρό για να χωρέσει την αγάπη και τη συμπαράσταση του κόσμου, μίλησαν φοιτητές τμημάτων του Πανεπιστημίου Θεσσαλία που ζήτησαν δικαίωση στη μνήμη των θυμάτων των Τεμπών.»

Νίσυρος: Πώς το υπουργείο Πολιτισμού αγνόησε καταγγελία για παιδεραστή!

     Οπως προκύπτει από το ρεπορτάζ της εφημερίδας "Δημοκρατία", η προαναφερθείσα επιστολή του 2021 έφτασε πράγματι στο e-mail της Εφορείας Αρχαιοτήτων και έγινε αντικείμενο συζητήσεων. Η επιτυχής αποστολή επιβεβαιώθηκε από πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν. Ωστόσο, οι ίδιες πηγές κάνουν λόγο για μαγική… εξαφάνισή της στη συνέχεια.... 

Απίστευτη εξέλιξη με τον αρχαιοφύλακα. Θυμίζει το «σκάνδαλο Λιγνάδη». Ο 50χρονος, που φέρεται ότι παρενόχλησε σεξουαλικά ανήλικο, είχε καταγγελθεί από το 2021

Εγγραφη καταγγελία για τον αρχαιοφύλακα στη Νίσυρο είχαν στείλει κάτοικοι του νησιού από τον Ιούλιο του 2021(!) στην προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου Μαρία Μιχαηλίδου. Μάλιστα, στην έγγραφη καταγγελία, που έχει στην κατοχή της και παρουσιάζει σήμερα η «δημοκρατία» -και η οποία έγινε την εποχή που ήταν σε πλήρη εξέλιξη το «σκάνδαλο Λιγνάδη»-, μεταξύ πολλών άλλων, φωτιζόταν με σαφήνεια το γεγονός ότι ο αρχαιοφύλακας είχε αναπτύξει ανησυχητική εγγύτητα με ανήλικα αγόρια κυρίως ευάλωτων οικογενειών.

Υπενθυμίζουμε πως, την περασμένη εβδομάδα, πατέρας στη Νίσυρο κατήγγειλε στην Αστυνομία τον 50χρονο αρχαιοφύλακα για προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας του 12χρονου παιδιού του, γεγονός που προκάλεσε… τσουνάμι καταγγελιών και για άλλα περιστατικά. Συγκεκριμένα, ο πατέρας, που κατάγεται από την Αλβανία, κατήγγειλε ότι ο υπάλληλος του υπουργείου Πολιτισμού απομόνωσε τον 10χρονο γιο του στον υπόγειο χώρο του μουσείου, όπου ζούσε, και του έδειξε πορνογραφικό βίντεο και μια πλαστική ερωτική κούκλα.

Οπως προκύπτει από το ρεπορτάζ της εφημερίδας μας, η προαναφερθείσα επιστολή του 2021 έφτασε πράγματι στο e-mail της Εφορείας Αρχαιοτήτων και έγινε αντικείμενο συζητήσεων. Η επιτυχής αποστολή επιβεβαιώθηκε από πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν. Ωστόσο, οι ίδιες πηγές κάνουν λόγο για μαγική… εξαφάνισή της στη συνέχεια. Ετσι, έχει καλλιεργηθεί η αίσθηση πως επιχειρήθηκε από την επικεφαλής της Εφορείας προσπάθεια συγκάλυψης όσων καταγγέλλονταν.

Παραμένει άγνωστο εάν για τη συγκεκριμένη καταγγελία ενημερώθηκαν το υπουργείο Πολιτισμού και η υπουργός Λίνα Μενδώνη. Οι πληροφορίες μας αναφέρουν, πάντως, πως η προϊσταμένη της Εφορείας, η οποία έχει συνταξιοδοτηθεί εδώ και λίγους μήνες, αποτελεί άνθρωπο του στενού φιλικού περιβάλλοντος της υπουργού. Μοιάζει, ωστόσο, απίθανο να μην έχει ενημερωθεί για κάτι τόσο σοβαρό. Αν όμως δεν ενημερώθηκε, αυτό αποδεικνύει την έλλειψη ελέγχου των υπηρεσιών του υπουργείου της και, κατά συνέπεια, την πρόδηλη ανεπάρκειά της.

Σε κάθε περίπτωση, το υπουργείο οφείλει, σήμερα κιόλας, να απαντήσει: Η κυρία Μιχαηλίδου διέταξε τη διεξαγωγή έρευνας, όπως είχε δικαίωμα και υποχρέωση να πράξει; Τον κάλεσε για εξηγήσεις; Εν συνεχεία, προώθησε τις σοβαρές καταγγελίες στην πολιτική ηγεσία, στην οποία μάλιστα είναι βέβαιο ότι είχε ανεμπόδιστη πρόσβαση, ή τις απέκρυψε; Ηταν ενήμερη η υπουργός ή «ξεγελάστηκε» από την προϊσταμένη, όπως είχε δηλώσει ότι συνέβη στην περίπτωση Λιγνάδη; Στην περίπτωση που ενημερώθηκε η κυρία Μενδώνη, εκκίνησε εκείνη κάποια έρευνα τότε, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν όσα καταγγέλλονταν ήταν ψευδή ή αληθή; Κι αν εκκίνησε έρευνα, γιατί παρέμενε ο αρχαιοφύλακας στη θέση του μέχρι αυτή να ολοκληρωθεί, όταν μάλιστα από το 2020 έως το 2023 υπήρχε κι άλλη αρχαιοφύλακας στο νησί, επομένως δεν θα έμενε κενή η θέση; Και, αλήθεια, αυτή η δεύτερη αρχαιοφύλακας γιατί έφυγε στις αρχές του 2023 και δεν παρέμεινε, από τη στιγμή που για τον συνάδελφό της εκφράζονταν ανησυχίες;

Πάντως, το γεγονός ότι την περασμένη εβδομάδα το υπουργείο Πολιτισμού, με καθυστέρηση αρκετών ημερών μετά τη γνωστοποίηση της είδησης, έδωσε εντολή στην αρμόδια γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς για τη διενέργεια διοικητικής έρευνας για τον αρχαιοφύλακα, ο οποίος παράλληλα τέθηκε σε αναστολή καθηκόντων, ενδυναμώνει το σενάριο ότι το 2021 δεν έγινε απολύτως τίποτα. Μένει, λοιπόν, να απαντηθεί εάν είχε ενημερωθεί το 2021 το υπουργείο από την επικεφαλής της Εφορείας και γνώριμη της κυρίας Μενδώνη ή αν έκανε κάτι η ίδια η προϊσταμένη.

συνέχεια του άρθρου στην εφημερίδα Δημοκρατια

ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ / Παράσταση διαμαρτυρίας για τις γερμανικές αποζημιώσεις

     Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ πραγματοποίησε τη Δευτέρα το μεσημέρι, παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εξωτερικών για τη διεκδίκηση των οφειλόμενων Γερμανικών επανορθώσεων -πολεμικών αποζημιώσεων, για τα εγκλήματα και τις καταστροφές που προκάλεσαν οι ναζί στην κατοχή.

Συνεχίζονται οι πολύμορφες πρωτοβουλίες της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ -ΔΣΕ) στο πλαίσιο της καμπάνιας για την διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ πραγματοποίησε τη Δευτέρα το μεσημέρι, παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εξωτερικών για τη διεκδίκηση των οφειλόμενων Γερμανικών επανορθώσεων -πολεμικών αποζημιώσεων, για τα εγκλήματα και τις καταστροφές που προκάλεσαν οι ναζί στην κατοχή.

Στη συγκέντρωση μίλησε η Πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Τούλα Μητσέα, ενώ στη συνέχεια αντιπροσωπεία ζήτησε συνάντηση με την ηγεσία του Υπουργείου προκειμένου να καταθέσει σχετικό υπόμνημα.

Την αντιπροσωπεία απάρτιζαν η Τούλα Μητσέα, ο Γιώργος Μαργαρίτης, Καθηγητής Σύγχρονης Πολιτικής και Κοινωνικής Ιστορίας του ΑΠΘ με δράση στο κίνημα για τις Γερμανικές αποζημιώσεις και ο Νότης Μαριάς, πρώην ευρωβουλευτής και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Να σημειωθεί πως η ηγεσία του ΥΠΕΞ δεν επέτρεψε στην αντιπροσωπεία να εισέλθει στο κτίριο, και παρέλαβε το ψήφισμα στην είσοδο, ενώ για ακόμη μία φορά δεν δόθηκε απάντηση στο αίτημα της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ για πραγματοποίηση συνάντησης με θέμα την διεκδίκηση των αποζημιώσεων.

Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης, η Τούλα Μητσέα μίλησε μεταξύ άλλων για τον ρόλο της ΕΕ και την αρνητική της στάση στο ζήτημα των Γερμανικών αποζημιώσεων. Τόνισε πως όσες φορές το ΚΚΕ και η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ έχουν θέσει το ζήτημα στις δομές της ΕΕ η απάντηση που λαμβάνουν είναι πως αυτό δεν βρίσκεται στην αρμοδιότητά τους.

«Στην αρμοδιότητά της είναι όλα τα άλλα μέτρα και οι οδηγίες που παίρνουν σε βάρος των λαών και οι πολεμοκάπηλες αποφάσεις που βάζουν τους λαούς στο στόμα του λύκου για τα δικά τους συμφέροντα, αυτά είναι στις αρμοδιότητές τους, αλλά οι Γερμανικές αποζημιώσεις όχι. Και αυτό είναι ένας ακόμα λόγος αυτό να αποτελέσει κριτήριο ψήφου στις επερχόμενες Ευρωεκλογές», είπε, και πρόσθεσε: «Εμείς συνεχίζουμε να διεκδικούμε, δεν συμορφωνόμαστε με την προτροπή των κυβερνήσεων που μας λένε «αφήστε τα αυτά πίσω», γιατί δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το δίκιο αυτού του μεγαλειώδους αγώνα της δεκαετίας του '40 του λαού μας, αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας και για ένα καλύτερο μέλλον χωρίς το ζυγό της εκμετάλλευσης».

Το ψήφισμα που κατέθεσε η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ

«Το 2024 κλείνουν ογδόντα χρόνια από την απελευθέρωση της Ελλάδας από τη φασιστική κατοχή. Ογδόντα χρόνια από τότε που η εργατική τάξη της Ελλάδας, ο λαός και η νεολαία της συσπειρωμένοι στο ΕΑΜ, στον ένοπλο βραχίονά του τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, πάλευαν νικηφόρα με το όπλο στο χέρι, με αιμοδότη, νου και ψυχή το ηρωικό ΚΚΕ. Είχαν νικήσει το εγκληματικό γερμανικό ναζιστικό τέρας και τους ντόπιους αστούς συνεργάτες του. Είχαν κατακτήσει με το αίμα τους τη χιλιάκριβη τη λευτεριά και πάσχιζαν να φέρουν καινούργιες μέρες στην κατεστραμμένη από τον κατακτητή Ελλάδα.

Η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών με τους περισσότερους νεκρούς την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σε αναλογία με τον πληθυσμό της. Πάνω από 500.000 ήταν οι νεκροί στη διάρκεια της τετράχρονης φασιστικής κατοχής, ενώ ανυπολόγιστες ήταν οι υλικές ζημιές από τις λεηλασίες και τις καταστροφές.

Όμως ογδόντα χρόνια μετά παραμένουν ανεκπλήρωτες οι δίκαιες και τεκμηριωμένες αξιώσεις του ελληνικού λαού για τις πολεμικές επανορθώσεις-αποζημιώσεις που οφείλει η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΟΔΓ) για τις καταστροφές που προξένησαν στην Ελλάδα οι φασιστικές δυνάμεις κατοχής στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Για τα πρωτοφανή σε βαρβαρότητα εγκλήματα σε βάρος αμάχων, γυναικών, γερόντων, παιδιών, ακόμη και βρεφών, για να κάμψουν την ηρωική, μεγαλειώδη αντίσταση του λαού μας, που αγωνίστηκε με το όπλο στο χέρι κατά των φασιστικών ορδών και απελευθέρωσε τη χώρα.

Ογδόντα χρόνια μετά, οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις της χώρας μας ουδέποτε διεκδίκησαν στην πράξη, με επιμονή και σχέδιο ενεργειών, τις οφειλόμενες γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις που περιλαμβάνουν:

• Το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο-ληστεία που επιβλήθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα από τη ναζιστική Γερμανία.


• Αποζημιώσεις για τις τεράστιες καταστροφές στις υποδομές που προκάλεσαν τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.


• Τις αποζημιώσεις των θυμάτων των φρικιαστικών ναζιστικών εγκλημάτων στις μαρτυρικές πόλεις και χωριά της Ελλάδας, των ομήρων στα ναζιστικά στρατόπεδα και στα εργοστάσια των γερμανικών μονοπωλίων.


• Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών ανεκτίμητης αξίας και των θησαυρών πολιτιστικής κληρονομιάς που λεηλατήθηκαν από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Σύμφωνα με το πόρισμα της Βουλής υπολογίζονται σε 410.000.000.000 ευρώ (κατοχικό δάνειο, επανορθώσεις από καταστροφές και χρέη προς τους ιδιώτες για τα ολοκαυτώματα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, κλπ), ενώ σε αυτά πρέπει να προστεθούν και 10.δις ευρώ για τα χρέη από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για τεράστιες υποχρεώσεις απέναντι στην Ιστορία και τον Ελληνικό λαό.

Η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), για μια ακόμη φορά, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να διεκδικήσει η κυβέρνηση τις πολεμικές αποζημιώσεις από την ΟΔΓ η οποία αρνείται να πληρώσει.

Απαιτούμε η ελληνική κυβέρνηση να διεκδικήσει απαιτητικά από τη Γερμανική κυβέρνηση τις επανορθώσεις - πολεμικές αποζημιώσεις που έχουν αποφασιστεί στη Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (Δεκέμβρης 1945 - Ιανουάριος 1946), από την υπογραφή της Συμφωνίας της ΟΔΓ το Φλεβάρη του 1953 στο Λονδίνο, που προέβλεπε διμερείς συμβάσεις διακανονισμού των πολεμικών επανορθώσεων με τις χώρες στις οποίες έπρεπε να πληρώσει, και από τη Συμφωνία Ειρήνης το Σεπτέμβρη 1990 στη Μόσχα

Είναι απαίτηση του ελληνικού λαού να διεκδικήσει χωρίς περιστροφές και σκοπιμότητες να πληρωθούν οι πολεμικές οφειλές της ΟΔ Γερμανίας στη χώρα μας γιατί είναι λεφτά του ελληνικού λαού».

πηγή: 902.gr 

Ευρωβαρόμετρο: Η δημόσια υγεία απασχολεί τους Ευρωπαίους ψηφοφόρους

     Η δημόσια υγεία αναφέρθηκε περισσότερο στην Ελλάδα (56%), την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ουγγαρία και τη Σλοβενία. Αυτό αντικατοπτρίζει την επιθυμία η ΕΕ να αναλάβει περισσότερη δράση στον τομέα της υγείας, που επισημάνθηκε στη Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης.

Η τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου δείχνει ότι η δημόσια υγεία είναι ένα από τα κορυφαία ζητήματα για τους ψηφοφόρους.

Στο πλαίσιο του Ευρωβαρόμετρου πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από 26.000 συνεντεύξεις με φυσική παρουσία ή μέσω τηλεδιάσκεψης για την διεξαγωγή της έρευνας και τα αποτελέσματα κατανεμήθηκαν ανάλογα με τον πληθυσμό κάθε κράτους μέλους.

Η έρευνα δείχνει ότι το 60% των Ευρωπαίων ενδιαφέρεται για τις επερχόμενες εκλογές, γεγονός που συνεπάγεται αύξηση 11% σε σχέση με την αντίστοιχη έρευνα του 2019 λίγους μήνες πριν τις ευρωεκλογές, και είναι επίσης πολύ πιο πιθανό να ψηφίσουν.

Τα κορυφαία θέματα που απασχολούν τους Ευρωπαίους πολίτες που ερωτήθηκαν ήταν η καταπολέμηση της φτώχειας (33%), η στήριξη της δημόσιας υγείας (32%), η ενδυνάμωση της οικονομίας (31%) και η ενίσχυση της άμυνας και της ασφάλειας της ΕΕ (31%). Η δημόσια υγεία δεν εμφανιζόταν καθόλου στην έρευνα της άνοιξης του 2019, όμως η πανδημία COVID-19 άλλαξε τα δεδομένα και την έθεσε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου. Άλλες έρευνες του Ευρωβαρόμετρου έχουν δείξει ότι η ΕΕ έφτασε σε ιστορικά επίπεδα στήριξης κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Η δημόσια υγεία αναφέρθηκε περισσότερο στην Ελλάδα (56%), την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ουγγαρία και τη Σλοβενία. Αυτό αντικατοπτρίζει την επιθυμία η ΕΕ να αναλάβει περισσότερη δράση στον τομέα της υγείας, που επισημάνθηκε στη Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης.

Δημογραφικό χάσμα

Ενώ η έρευνα δείχνει έντονο ενδιαφέρον για τη δημόσια υγεία, η σημασία που της αποδίδεται διαφέρει σημαντικά μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του πληθυσμού.

Οι γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό να δώσουν προτεραιότητα στην υγεία σε σχέση με τους άνδρες (35% έναντι 28%)- οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ερωτηθέντες, ηλικίας 55+, τη θεωρούν πιο σημαντική από τα νεότερα τμήματα του πληθυσμού (34% για τους 55+, 28% για τους 15 – 24).

Το εισόδημα και το επίπεδο εκπαίδευσης επηρεάζουν επίσης. Οι ερωτηθέντες που εγκατέλειψαν την εκπαίδευση στην ηλικία των 15 ετών έδωσαν στην υγεία πολύ μεγαλύτερη σημασία από εκείνους που είχαν περάσει περισσότερο χρόνο στο εκπαιδευτικό σύστημα (43% έναντι 27%). Παρομοίως, όσοι έχουν οικονομικές δυσκολίες δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην υγεία (41% έναντι 29%).

πηγή: euractiv.gr

Ηρώ Διώτη / Τρίκαλα: «Να τελειώνουμε με την Αριστερά της συνθηκολόγησης»

     Στο ερώτημα που τέθηκε κατά τη συζήτηση με το κοινό, για το αν μπορεί να υπάρξει μια συνεργασία του ΜέΡΑ25 και της Νέας Αριστεράς, η Ηρώ Διώτη απάντησε ξεκαθαρίζοντας τα εξής: «Η συνεργασία δεν μπορεί να είναι εφικτή όχι εξαιτίας του ψυχολογικού τραύματος ή των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων της. Αλλά γιατί η Νέα Αριστερά, δια στόματος του επικεφαλής της έχει κάνει καθαρές τις προθέσεις της για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία της προοδευτικής παράταξης. 

Στην εκδήλωση που διοργάνωσε η εφημερίδα Εποχή στα Τρίκαλα για την ανταγωνιστική αριστερά, τα κινήματα, την ανασύνθεση της Αριστεράς συμμετείχε χτες η συντονίστρια της Κ.Ε του ΜέΡΑ25 και υποψήφια ευρωβουλέυτρια Ηρώ Διώτη.

Στο ερώτημα που τέθηκε κατά τη συζήτηση με το κοινό, για το αν μπορεί να υπάρξει μια συνεργασία του ΜέΡΑ25 και της Νέας Αριστεράς, η Ηρώ Διώτη απάντησε ξεκαθαρίζοντας τα εξής: «Η συνεργασία δεν μπορεί να είναι εφικτή όχι εξαιτίας του ψυχολογικού τραύματος ή των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων της. Αλλά γιατί η Νέα Αριστερά, δια στόματος του επικεφαλής της έχει κάνει καθαρές τις προθέσεις της για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία της προοδευτικής παράταξης. Άρα η στρατηγική της δεν είναι η ανεξάρτητη πορεία της Αριστεράς, αλλά η ύπαρξη μιας αριστερής τάσης σε ένα Κεντροαριστερό σύστημα. Και έκανε εξ αρχής δηλώσεις νομιμοφροσύνης προς το σύστημα ότι δεν συνεργάζεται με ενοχλητικούς και “ακραίους”».

Η λογική του μονόδρομου

Η ομιλία ξεκίνησε με μια αναφορά για το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ προσχώρησε το 2015 στην λογική του μονόδρομου: «…ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην συστηματική απαξίωση, στη λοιδορία όλων εκείνων των αιτημάτων που μετέτρεψαν την Αριστερά σε πρωταγωνιστική δύναμη της περιόδου της κρίσης, θεωρώντας εντελώς αφελώς ότι μπορεί σα να μην έχει αλλάξει τίποτα στην ελληνική κοινωνία, να υποδυθεί ο ίδιος τα πολιτικά κόμματα εκείνα που ο ελληνικός λαός είχε απορρίψει στηρίζοντάς τον.»

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο πώς οφείλουμε να μιλάμε για το τι χρειάζεται να κάνει η Αριστερά από δω και μπρος: «δίνοντας τον λόγο και στις γενιές που δεν βίωσαν την ήττα με τον τρόπο που τη βιώσαμε εμείς, στις γενιές που το 2015 ήταν 9 ή 12 χρονών και σήμερα διαδηλώνουν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας και καταλαμβάνουν τα σχολεία και τις σχολές τους.»

Η Ηρώ Διώτη αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη να ξεφύγει η Αριστερά από τη συνθήκη της ήττας και της συνθηκολόγησης, λέγοντας:

«‘Oπως ακριβώς πρέπει να σταματήσουμε να αντιλαμβανόμαστε το 2015 ως ένα Τείχος των Δακρύων για την ιδιοκτησία του οποίου διαγκωνιζόμαστε οι διαφορετικές φατρίες, έτσι ακριβώς πρέπει και να σταματήσουμε να δρούμε και να πολιτευόμαστε υπό το βάρος της ήττας του 2015, ως μια Αριστερά υπό αίρεση αν όχι υπό κατοχή. Γιατί αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα σήμερα με μια Αριστερά η οποία αντιλαμβάνεται τον εαυτό της μόνο ως μια συμπληρωματική δύναμη σε ένα μπλοκ εξουσίας, κεντροαριστερό ή προοδευτικό ή όπως αλλιώς, το οποίο μάλιστα έχει καταστεί και εξαιρετικά μειοψηφικό.

Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα με μια Αριστερά η οποία δεν μπορεί να κόψει τους δεσμούς της με τον πάση θυσία κυβερνητισμό, δηλαδή έχει μετατρεψει τη συνθηκολόγηση σε δομικό, καταστατικό της στοιχείο».

Και πρόσθεσε ότι, αντίθετα, «η Αριστερά που δεν παραδέχεται την ήττα της, είναι η Αριστερά που θεωρεί ανάξιο να κρύβει τις προθέσεις της. Επιμένει δηλαδή, ακόμα και σε πείσμα των καιρών, ακόμα και ενάντια στους συσχετισμούς της συγκυρίας, ότι η πολιτική που ασκείται σήμερα δεν είναι μονόδρομος, αλλά αντίθετα είναι το αποτέλεσμα μιας θλιβερής αλλά προσωρινής συνθήκης, που είναι η νίκη των λίγων επί των πολλών».

Ακολουθεί η ομιλία της Ηρώ Διώτη:

«Φίλες και φίλοι,

Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω κάπως παράδοξα την τοποθέτησή μου, θα έλεγα από τη μέση ή ίσως από μια υποσημείωση –υποσημείωση όμως που μου φαίνεται απαραίτητη για να ορίσουμε το θέμα για το οποίο συζητάμε.

Όταν μου έστειλαν οι εδώ διοργανώτριες και διοργανωτές την αφίσα της εκδήλωσης και την δημοσίευσα με τη σειρά μου στα κοινωνικά δίκτυα, έγινα δέκτρια πολλών διαμαρτυριών και παραπόνων. Όχι από μέλη του ΜέΡΑ25, στο οποίο ανήκω, αλλά πάντως από πολλούς ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόμαστε ή έστω μας στηρίζουν και μας ψηφίζουν. Το γενικό πλαίσιο της διαμαρτυρίας ήταν το πώς μπορούμε να κάνουμε λόγο και να συζητάμε για τα κινήματα και μια ανταγωνιστική αριστερά, με αυτούς που ψήφισαν, στήριξαν και εφάρμοσαν τον τρίτο μνημόνιο. Ήταν δηλαδή διαμαρτυρίες για το γεγονός ότι δέχτηκα να κάνω αυτή τη συζήτηση με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη –φαντάζομαι όχι με τον ίδιο προσωπικά, αλλά με το κόμμα του και τα όσα εκφράζει.

Ίσως να είχαν και δίκιο. Θα ήθελα όμως και από εδώ, να κάνω την ίδια διευκρίνηση και να πω αυτά που απάντησα σε όσες διαμαρτυρίες πρόλαβα να απαντήσω.

Η Αριστερά έχει ανάμεσα στα άλλα, ένα πρόβλημα. Εξακολουθεί να μιλάει πάρα πολύ για το 2015 και όσα συνέβησαν το 2015. Αυτό είναι ως έναν βαθμό λογικό. Το 2015 κληθήκαμε, όσες και όσοι ήμασταν τότε στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στην πραγματικότητα όσες και όσοι συμμετείχαν στα πολύ έντονα κινήματα εκείνης της εποχής που έφεραν την Αριστερά στο προσκήνιο, να αποδείξουμε ότι εννοούσαμε αυτά που λέμε, ότι πράγματι υπάρχει ένας άλλος δρόμος από τον προτεινόμενο ως μοναδικό δρόμο της λιτότητας, της αφαίμαξης των χαμηλών στρωμάτων, της ιδιωτικοποίησης και της διάλυσης των κοινωνικών υπηρεσιών. Και όταν μας δόθηκε η ευκαιρία να το κάνουμε, με ευθύνη της τότε ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώσαμε –όχι όλες και όλοι, αλλά για την κοινωνία αυτό έχει μικρή σημασία- ότι όσα λέγαμε δεν ισχύουν και ότι ο δρόμος αυτός είναι πράγματι μονόδρομος.

Στη συνέχεια μάλιστα, παρασυρμένη από την αυταπάτη ότι η εκλογική νίκη του Σεπτέμβρη του 2015 ήταν μια στρατηγική προσχώρηση της κοινωνίας σε αυτή την αντίληψη και όχι αποτέλεσμα ενός συλλογικού σοκ, ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην συστηματική απαξίωση, στη λοιδορία όλων εκείνων των αιτημάτων που μετέτρεψαν την Αριστερά σε πρωταγωνιστική δύναμη της περιόδου της κρίσης, θεωρώντας εντελώς αφελώς ότι μπορεί σα να μην έχει αλλάξει τίποτα στην ελληνική κοινωνία, να υποδυθεί ο ίδιος τα πολιτικά κόμματα εκείνα που ο ελληνικός λαός είχε απορρίψει στηρίζοντάς τον.

Πρόκειται για μια πολιτική που θα διδάσκεται ίσως στο μέλλον, ως ένα υπόδειγμα πολιτικής ανοησίας, ως μια μέθοδος προς αποφυγή στον τρόπο που γίνονται οι πολιτικές επιλογές. Και είναι μια πολιτική η οποία οδήγησε την Αριστερά πίσω στο περιθώριο, θα τολμούσα να πω όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και συνολικά στην Ευρώπη.

Είναι λοιπόν λογικό για τον κόσμο της Αριστεράς, το 2015 να είναι ένα ψυχολογικό τραύμα που δεν έχει επουλωθεί. Αλλά πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι αυτή η συζήτηση αφορά σε μεγάλο βαθμό εμάς και την αποτίμησή μας, αφορά σίγουρα την ιστορία, αλλά δεν αφορά την κοινωνία.

Η κοινωνία δέχτηκε υπάκουα το μήνυμα που της εξέπεμψε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, ότι δηλαδή η δεξιά πολιτική είναι μονόδρομος και έδωσε στη Δεξιά μια πολιτική και κοινωνική παντοδυναμία. Όπως επαναλαμβάνω κάπως μονότονα τον τελευταίο χρόνο, πριν ακόμα από τις εκλογές του περασμένου Μαΐου, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται εδώ και σχεδόν μια δεκαετία στη δίνη μιας πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, ιδεολογικής, πολιτισμικής, ηθικής και αισθητικής στροφής προς τα Δεξιά.

Μιλώντας λοιπόν για την ανάγκη να αναπτυχθεί μια αντιπαράταξη σε αυτή την τάση, άρα για την ανασύνθεση της Αριστεράς, για τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής αριστεράς, δεν μπορούμε να μιλάμε για το τι έγινε το 2015. Οφείλουμε να μιλάμε πρωτίστως για το τι πρέπει να γίνει από εδώ και μπρος. Και αυτή είναι μια συζήτηση που πρέπει να την κάνουμε δίνοντας τον λόγο και στις γενιές που δεν βίωσαν την ήττα με τον τρόπο που τη βιώσαμε εμείς, στις γενιές που το 2015 ήταν 9 ή 12 χρονών και σήμερα διαδηλώνουν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας και καταλαμβάνουν τα σχολεία και τις σχολές τους.

Το ερώτημα λοιπόν είναι: ποιες πολιτικές μπορούν να καταστήσουν την Αριστερά όχι μόνο ανταγωνιστική, αλλά και ξανά απειλητική, επικίνδυνη για την άρχουσα τάξη και τον φιλελευθερισμό.

Ισχυρίζομαι λοιπόν, ότι όπως ακριβώς πρέπει να σταματήσουμε να αντιλαμβανόμαστε το 2015 ως ένα Τείχος των Δακρύων για την ιδιοκτησία του οποίου διαγκωνιζόμαστε οι διαφορετικές φατρίες, έτσι ακριβώς πρέπει και να σταματήσουμε να δρούμε και να πολιτευόμαστε υπό το βάρος της ήττας του 2015, ως μια Αριστερά υπό αίρεση αν όχι υπό κατοχή. Γιατί αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα σήμερα με μια Αριστερά η οποία αντιλαμβάνεται τον εαυτό της μόνο ως μια συμπληρωματική δύναμη σε ένα μπλοκ εξουσίας, κεντροαριστερό ή προοδευτικό ή όπως αλλιώς, το οποίο μάλιστα έχει καταστεί και εξαιρετικά μειοψηφικό.

Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα με μια Αριστερά η οποία δεν μπορεί να κόψει τους δεσμούς της με τον πάση θυσία κυβερνητισμό, δηλαδή έχει μετατρέψει τη συνθηκολόγηση σε δομικό, καταστατικό της στοιχείο. Είναι λοιπόν πολιτικά ανώφελο να ζητάς πιστοποιητικά αριστεροσύνης, συγγνώμες και πατερημά για το 2015 και όποιοι το έκαναν αυτό, το πλήρωσαν πολιτικά. Αλλά είναι καταστροφικό επίσης, να νομίζεις ότι μπορείς να συνεχίσεις την πολιτική από εκεί που την άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2023, χωρίς να μπεις στον κόπο να δώσεις μια εξήγηση –στον εαυτό σου έστω- για το τι ήταν αυτό που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική συντριβή και τελικά στη γελοιοποίηση –από τη σκοπιά της Αριστεράς- και την εκλογή ενός πολιτικού ΟΥΦΟ στην ηγεσία του, βαπτίζοντάς το μάλιστα αυτό «επιστροφή της πολιτικής».

Από τη μεριά μας προτείνουμε μια επιχείρηση ανασύνθεσης της Αριστεράς, γύρω από τέσσερις πυλώνες.

Ο πρώτος είναι ο εξισωτικός και αφορά την υπεράσπιση μιας πολιτικής που να περιλαμβάνει επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων με αποφασιστική αύξηση των μισθών και αποφασιστική μείωση του χρόνου εργασίας, φορολόγηση και δημόσιο έλεγχο της κερδοφορίας, δημόσιο χαρακτήρα των κοινωνικών υπηρεσιών, στην παιδεία, την υγεία, την ενέργεια, τις μεταφορές, το νερό. Προϋποθέτει δηλαδή τη δημιουργία ενός ευρύτατου χώρου οικονομικής αλληλεγγύης.

Ο δεύτερος είναι ο ελευθεριακός και αφορά στην απαρέγκλιτη υπεράσπιση των πολιτικών και των κοινωνικών δικαιωμάτωναπέναντι σε μια πολιτική αυταρχισμού και κατάλυσης του κράτους δικαίου, αλλά επίσης και μια ανυποχώρητη πολιτική υποστήριξης των προσφύγων και μεταναστών, αντιπαράταξης με την Ακροδεξιά αλλά και με τις ρατσιστικές πολιτικές του ελληνικού κράτους την τελευταία δεκαετία. Προϋποθέτει δηλαδή την δημιουργία ενός ευρύτατου δημόσιου χώρου πολιτικής αλληλεγγύης.

Ο τρίτος πυλώνας είναι ο οικολογικός και αφορά την αντίσταση σε πολιτικές έντονης ανάπτυξης και καταστροφής του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένων των εξορύξεων και της ασταμάτητης κατάληψης του δημόσιου χώρου, της αντίληψης του τσιμέντο παντού, τις ανοησίες περί πράσινης ενέργειας χωρίς σχεδιασμό και με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες. Προϋποθέτει δηλαδή τη δημιουργία ενός ευρύτατου χώρου κλιματικής αλληλεγγύης.

Και ο τέταρτος πυλώνας είναι ο αντιπολεμικός και αφορά την χωρίς αστερίσκους καταδίκη της γενοκτονίας που συντελείται αυτή τη στιγμή στη Γάζα, την καταδίκη του αυταρχικού σιωπητηρίου που επιβάλει η Δύση και η ΕΕ ειδικότερα απέναντι σε αυτή τη σφαγή, την καταγγελία του πολεμοκάπηλου συνασπισμού που έχει συστήσει η Ελλάδα, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα, με τη χούντα της Αιγύπτου και την δολοφονική κυβέρνηση του Ισραήλ και πρωτοβουλίες για δίκαιη ειρήνευση στην Ουκρανία. Προϋποθέτει δηλαδή τη δημιουργία ενός ευρύτατου χώρου διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Εδώ πρέπει να είμαι σαφής: Ακόμα κι αν δεν είναι εποχή για μεγάλα λόγια, οι πολιτικές αυτές προϋποθέτουν ουσιαστική ρήξη με τη σημερινή ασκούμενη πολιτική. Και, το τονίζω, στην πράξη, όχι στα λόγια. Μπορεί όλες και όλοι εδώ να σοκαριζόμαστε όταν ακούμε τον Κασσελάκη να κλείνει τον όρο «πατριωτική αριστερά» σε όλες τις πτώσεις, αλλά τι σημασία έχει αν αποφεύγεις τα πατριδοκάπηλα συνθήματα, αλλά υπερασπίζεσαι τις εξορύξεις ως μοντέλο παραγωγικής ανάπτυξης του εθνικού κεφαλαίου;

Είναι όλα αυτά που προτείνω εγγύηση ότι η πορεία της Αριστεράς μπορεί, τροφοδοτούμενη από τα κινήματα πάντα και ανατροφοδοτώντας τα με επεξεργασίες, να είναι νικηφόρα; Μόνο ένας τρελός θα απαντούσε με σιγουριά σε αυτό. Είναι όμως, κατά τη γνώμη μου, η αναγκαία συνθήκη για την έξοδο από το σπιράλ της ήττας.

Υπάρχει μια ωραία φράση που έγραψε μια σημαντική Γαλλίδα φιλόσοφος η Σιμόν Βέιγ, η οποία έζησε και έγραψε επίσης σε μια πολύ πολύ σκοτεινή εποχή, την εποχή του Μεσοπολέμου, τότε που επίσης ο φασισμός κάλπαζε σε όλη την Ευρώπη, φούσκωνε το ρατσιστικό και το εθνικιστικό μίσος και οι ευρωπαϊκοί λαοί πιανόντουσαν από τους λογής λογής αυταρχισμούς, ελπίζοντας, όπως ακριβώς τώρα, ότι αυτοί μπορούν να τους λυτρώσουν από τα οικονομικά αδιέξοδα της κρίσης, μετά την αποτυχία της Αριστεράς και των επαναστατικών κινημάτων να το πετύχουν. Γράφει λοιπόν το 1934, πριν από 90 χρόνια, η Σιμόν Βέιγ, που είχε μια μελαγχολία στη γραφή της, αντίστοιχη με την εποχή, ότι «έτσι τυφλοί όπως είμαστε σήμερα, η μόνη μας επιλογή είναι ανάμεσα στη συνθηκολόγηση και την περιπέτεια».

Βρεθήκαμε νομίζω και σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό βρισκόμαστε ακόμα, σε αυτό ακριβώς το σημείο. Στο σημείο που καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα στη συνθηκολόγηση και την περιπέτεια, έτσι δεν είναι; Σε μια δεδομένη στιγμή κάποιοι και κάποιες κάναμε τη μία επιλογή, κάποιοι και κάποιες άλλοι έκαναν την άλλη. Δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς και τις εαυτές μας. Και οι μεν και οι δε υποστήκαμε αυτή τη δεκαετία βαριές ήττες σε πολιτικό και σε κοινωνικό επίπεδο. Το εκλογικό αποτέλεσμα του περασμένου Μαΐου και εκείνο του Ιουνίου που το ακολούθησε, έκαναν θρύψαλα τις ψευδαισθήσεις ότι υπάρχει τάχα κάποια ρεαλιστική γραμμή, μέσω της οποίας μπορεί να κρυφτεί η ήττα, να μασκαρευτεί –και ήταν πρέπει να πω αυτή μια αντίληψη που κατά κόρον εξέφρασαν οι άνθρωποι που σήμερα συγκροτούν τη ΝεΑρ.

Όμως, συγχωρείστε με, δεν είναι κάθε ήττα το ίδιο. Και δεν αντιστοιχεί κάθε ήττα στον στίχο του Αναγνωστάκη που επέλεξαν οι διοργανωτές και οι διοργανώτριες αυτής εδώ της εκδήλωσης ως το κεντρικό της μότο. Γιατί, φίλες και φίλοι, η Αριστερά που συνθηκολογεί, η Αριστερά που αποδέχεται την ΤΙΝΑ, αποδέχεται ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, και θέλει να γίνει ο εκφραστής αυτής της χωρίς εναλλακτική ορθής φιλελεύθερης σκέψης, ή στη συνέχεια συνιστώσα σε αυτούς που εφαρμόζουν την χωρίς εναλλακτική φιλελεύθερη σκέψη, είναι κατ΄ εξοχήν μια Αριστερά που παραδέχεται την ήττα. Είναι μια Αριστερά που ομολογεί ότι δίκιο έχει η Δεξιά, ότι δεν γίνεται αλλιώς. Αν όμως δεν γίνεται αλλιώς από αυτό που υποστηρίζει η Δεξιά, τότε η κοινωνία κάνει μια ορθολογική επιλογή: δίνει στη Δεξιά το δικαίωμα να διαχειριστεί την πολιτική της. Είναι επίσης, μια Αριστερά που δίνει το υπόδειγμα της συνθηκολόγησης και της ιδιοτέλειας. Δηλαδή της ανάγκης μας να είμαστε εμείς στα πράγματα, εμείς αυτοί που κυβερνάμε, εμείς αυτοί που κρατάμε τα πόστα, ανεξάρτητα από την πολιτική που εφαρμόζουμε. Είναι δηλαδή μια προσφυγή στον πολιτικό κυνισμό. Και η λογική της συνθηκολόγησης, της ιδιοτέλειας και του κυνισμού, είναι μια δεξιά λογική, διαπαιδαγωγεί δεξιά την κοινωνία, τροφοδοτεί τη δεξιά ηγεμονία.

Η Αριστερά που δεν παραδέχεται την ήττα της, είναι η Αριστερά που θεωρεί ανάξιο να κρύβει τις προθέσεις της. Επιμένει δηλαδή, ακόμα και σε πείσμα των καιρών, ακόμα και ενάντια στους συσχετισμούς της συγκυρίας, ότι η πολιτική που ασκείται σήμερα δεν είναι μονόδρομος, αλλά αντίθετα είναι το αποτέλεσμα μιας θλιβερής αλλά προσωρινής συνθήκης, που είναι η νίκη των λίγων επί των πολλών.

Αριστερά σημαίνει να παλεύεις ασταμάτητα για την άρση αυτής της συνθήκης. Και κατά μία έννοια θα είναι πάντα μια περιπέτεια, ένας αγώνας χωρίς βεβαιότητες, στον οποίον η ήττα θα είναι πάντα μια πιθανότητα. Δεν θα είναι όμως μια βεβαιότητα, όπως συμβαίνει με την επιλογή της συνθηκολόγησης. Και δεν θα διαιωνίζει την ήττα σε πολλές γενιές πιο πέρα.

Φίλες και φίλοι ζούμε σε μια σκοτεινή εποχή, δεν σας λέω κάτι καινούριο. Σε λιγότερο από δύο μήνες από σήμερα, όπως όλα δείχνουν, η Ακροδεξιά θα είναι πρώτη δύναμη στη Γαλλία, πρώτη δύναμη στην Ιταλία, ενδεχομένως δεύτερη δύναμη στη Γερμανία πάνω από τους Σοσιαλδημοκράτες, ενισχυμένη σε μια σειρά από χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όπου ίσως πλησιάσει το 20%. Καταλαβαίνω ότι είναι για όλες και όλους μας άχαρη η άσκηση πολιτικής σήμερα: πριν 10 χρόνια νιώθαμε ότι είχαμε ξεκινήσει ένα υπέργειο ταξίδι και ο ουρανός ήταν το όριο. Όμως, λυπάμαι, σε αυτή τη συνθήκη δεν μπορούμε να πάμε στην κοινωνία και να της πούμε ότι η λύση είναι να μας επιτρέψει να έχουμε ρόλο σε μια εναλλακτική διαχείριση του φιλελευθερισμού, την οποία έχει ήδη απορρίψει. Οφείλουμε να της πούμε ότι η σοσιαλιστική εναλλακτική είναι ακόμα ανοιχτή. Ότι υπάρχει μια εναλλακτική εξισωτική, ελευθεριακή, οικολογική, μια εναλλακτική που δεν διαπραγματεύεται ούτε σχετικοποιεί την ειρήνη, που δεν διαπραγματεύεται ούτε σχετικοποιεί την κοινωνική δικαιοσύνη. Οφείλουμε να το πούμε, γιατί αν δεν το κάνουμε ομολογούμε ότι είμαστε μέρος του προβλήματος και μετατρέπουμε σε μέρος της λύσης τις πιο αυταρχικές και αντιδραστικές αντιλήψεις. Οφείλουμε να το κάνουμε γιατί εάν πάμε στην κοινωνία για να πούμε ότι υπάρχει δυνατότητα ενός πιο ήπιου και ανθρώπινου φιλελευθερισμού, ο κόσμος θα νιώσει ότι τον κοροϊδεύουμε κατάμουτρα, ανεξάρτητα από το τι ψηφίζει.

Αυτό το εξισωτικό, ελευθεριακό και οικολογικό σχέδιο είναι που συνθέτει μια νέα ενότητα της Αριστεράς, ένα νέο δυνητικό μέτωπο στην κοινωνία. Όχι το άθροισμα παραιτημένων δυνάμεων που θα έφτιαχνε ένα σουβλάκι από ηττημένους.

Στο ΜέΡΑ25, μαζί με τους συμμάχους μας της Λαϊκής Ενότητας, της Ανταγωνιστικής Αριστεράς και τους ανένταχτους και ανένταχτες συντρόφους και συντρόφισσες, επιλέγουμε να δώσουμε αυτό τον αγώνα. Ξέρουμε καλά ότι είναι σήμερα μειοψηφικός. Αλλά ξέρουμε επίσης ότι είναι ο μόνος που μπορεί να ξανακάνει τις ιδέες μας πλειοψηφικές και νικηφόρες. Και για αυτό καλούμε την κοινωνία να τον δώσουμε μαζί, με την υπερηφάνεια που αντιστοιχεί στο δίκιο. Γύρω από το δίκιο αναγεννιέται πάντα η κοινωνική κίνηση κι όχι γύρω από τη διαχείριση της ήττας, που στις μέρες μας δεν είναι μόνο μίζερη είναι τελικά και αδύνατη.»

Πανελλαδική καθολική αποχή μιας εβδομάδας αποφάσισαν οι δικηγόροι για τον “Δικαστικό Χάρτη”

      Η ολομέλεια των δικηγόρων συμφωνεί μεν με την ενοποίηση του πρώτου βαθμού, όμως διαφωνεί εντόνως με την δημιουργία "παράλληλων πρωτοδικείων" σε περιοχές της χώρας που αναφέρει αλλά κυρίως στην Αθήνα και τον Πειραιά - Το χαρακτηρίζει "χειρότερο σενάριο από την σχετική απόπειρα Κοντονή"

Την αντίδραση των δικηγόρων έχει φέρει το νομοσχέδιο του υπουργείο Δικαιοσύνης για τον νέο δικαστικό χάρτη, με την ολομέλεια των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος κατά τη σημερινή της συνεδρίαση στην Αθήνα, να προτείνει στους 63 Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας, μια εβδομάδα πανελλαδική καθολική αποχή, από την ερχόμενη Τρίτη, 23/04, μέχρι και την Μεγάλη Τρίτη, 30/04.

Η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, που συνεδρίασε σήμερα 20-4-2024 στην Αθήνα, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Α. ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ

Η αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας των πολιτών και η ορθή και ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά του Κράτους Δικαίου και βασική προτεραιότητα για το δικηγορικό σώμα.

Η Ολομέλεια θεωρεί ότι η ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας μπορεί να συμβάλει στην κατεύθυνση της επιτάχυνσης της απονομής της Δικαιοσύνης, υπό την απαραίτητη προϋπόθεση της επέκτασης της ηλεκτρονικής δικαιοσύνης, της κατάλληλης επιμόρφωσης των ειρηνοδικών και της ύπαρξης των απαραίτητων υλικοτεχνικών υποδομών.

Οι λοιπές όμως προωθούμενες ρυθμίσεις ως προς την αναδιάταξη του δικαστικού χάρτη δεν οδηγούν στην επιτάχυνση της Δικαιοσύνης. Χωρίς την προηγούμενη ψηφιοποίηση της Δικαιοσύνης, χωρίς τη δημιουργία των απαραίτητων υλικοτεχνικών υποδομών και χωρίς την πρόσληψη του αναγκαίου αριθμού δικαστικών υπαλλήλων δεν είναι δυνατόν να επιταχυνθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός και ο εκσυγχρονισμός της Δικαιοσύνης.

Στον τομέα αυτό η Κυβέρνηση δεν έχει επιδείξει μηδαμινή καμία πρόοδο.

Είναι προφανές ότι, υπό τους όρους που προωθείται η αναδιάταξη του δικαστικού χάρτη της χώρας, τη μόνη ανάγκη που ικανοποιεί είναι η συμμόρφωση της χώρας στις επιταγές του Ταμείου Ανάκαμψης για τηνεκταμίευση των σχετικών πόρων- οι οποίοι σημειωτέον δεν θα κατευθυνθούν στις ανάγκες κάλυψης των ελλείψεων υλικοτεχνικής υποδομής της ελληνικής Δικαιοσύνης.

Η Ολομέλεια επαναλαμβάνει την πάγια θέση της για την διατήρηση όλων των Πρωτοδικείων της Χώρας ως έχουν σήμερα και εκφράζει την έντονη αντίθεσή της στις προωθούμενες ρυθμίσεις για την λειτουργία των «Παράλληλων Πρωτοδικείων», επισημαίνοντας ότι, πέραν της υποβάθμισης των συγκεκριμένων δικαστικών σχηματισμών,σε συνδυασμό με την λειτουργία των Περιφερειακών Πρωτοδικείων, δημιουργούνται μείζονα προβλήματα στη διαδικασία απονομής της Δικαιοσύνης ιδίως ως προς τη λειτουργία της εισαγγελικής αρχής (πρόβλεψη οργανικών θέσεων εισαγγελέων) και την άσκηση των ενδίκων μέσων.

Τα Πρωτοδικεία Μεσολογγίου, Αιγίου, Αμαλιάδας, Γυθείου, Θηβών, Καλαβρύτων και Κυπαρισσίας πρέπει να παραμείνουν ως έχουν.

Η Ολομέλεια εκφράζει επίσης, την έντονη αντίθεσή της στην επιχειρούμενη διάσπαση των Πρωτοδικείων Αθηνών και Πειραιώς με την δημιουργία έξι (6) Περιφερειακών Πρωτοδικείων στην Αττική (πέραν των υφιστάμενων Πρωτοδικείων Αθηνών και Πειραιά), με αρμοδιότητα Μονομελούς Πρωτοδικείου, στη θέση των καταργούμενων Ειρηνοδικείων, γεγονός που δημιουργεί ιδιαίτερες δυσκολίες έως και αντικειμενική αδυναμία άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος ιδίως στους νέους δικηγόρους και στους δικηγόρους που δεν έχουν την δυνατότητα απασχόλησης συνεργατών.

Η επιχειρούμενη «μεταρρύθμιση» πραγματοποιείται υπό ακόμη χειρότερους όρους από την απόπειρα τριχοτόμησης του Πρωτοδικείου Αθηνών επί Υπουργίας Κοντονή αφενός μεν λόγω της περαιτέρω πολυδιάσπασης των Πρωτοδικείων Αθηνών και Πειραιώς (8 συνολικά δικαστικοί σχηματισμοί) και αφετέρου καθώς τα δημιουργούμενα Περιφερειακά Πρωτοδικεία στερούνται των βασικών υποδομών και προσωπικού, αλλά κυρίως δεν έχει προωθηθεί η ψηφιακή Δικαιοσύνη σε αυτά.

Η αναδιάταξη του δικαστικού χάρτη στην Αττική δεν αφορά μόνο τους Δικηγόρους Αθηνών και Πειραιώς αλλά όλους τους δικηγόρους όλης της χώρας, οι οποίοι, στο πλαίσιο της ελεύθερης μετακίνησης, ασκούν το επάγγελμά τους και στο λεκανοπέδιο της Αττικής και θα υποστούν τις δυσμενείς συνέπειες της πολυδιάσπασης των Πρωτοδικείων Αθηνών και Πειραιώς.

Κατόπιν αυτών, η Ολομέλεια αποφάσισε να προτείνει στα Διοικητικά Συμβούλια των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας την καθολική αποχή των μελών τους από την Τρίτη 23.42024 μέχρι και την Μεγάλη Τρίτη 30.4.2024.

Ως πλαίσιο της αποχής προτείνεται το ακόλουθο:

Άδειες θα χορηγούνται αποκλειστικά και μόνο:

- Σε περιπτώσεις παραγραφών και αποσβεστικών προθεσμιών,διοικητικές υποθέσεις ενώπιον των Δικαστηρίων, σε περιπτώσεις λήξης των προθεσμιών για άσκηση προσφυγών ενώπιον των Διοικητικών
Αρχών, καθώς και σε περιπτώσεις προθεσμιών του Κώδικα Μετανάστευσης (λήξεις αδειών παραμονής, θεωρήσεις εισόδου, κλπ).
- Στις ποινικές υποθέσεις, στα πλημμελήματα συμπληρωμένα έξι (6) έτη στον α’ βαθμό και επτά (7) έτη στον β’ βαθμό και στα κακουργήματα συμπληρωμένα δεκαπέντε (15) έτη στον α΄ βαθμό και δεκαοκτώ (18) έτη στο β’ βαθμό.
- Σε ποινικές δίκες β’ βαθμού με κρατούμενο, συνεπεία πρωτοβάθμιας καταδικαστικής απόφασης.
- Σε περιπτώσεις προσωρινά κρατουμένων, εν’ όψει της συμπλήρωσης προσωρινής κράτησης. Συμπληρωμένοι δέκα μήνες σε περίπτωση δωδεκαμήνου και δεκαπέντε μήνες σε περίπτωση δεκαοκτάμηνου.
- Σε Αναστολές και Ανακοπές κατά πλειστηριασμών όταν επίκειται άμεσα ο πλειστηριασμός.
- Σε Αντιρρήσεις, ενώπιον Διοικητικών Δικαστηρίων, μόνο όταν επίκειται άμεση απέλαση αλλοδαπού και αποδεικνύεται από έγγραφα.
- Σε εκδίκαση προσωρινών διαταγών καταφανώς και άκρως κατεπειγουσών περιπτώσεων.
- Σε ένορκες βεβαιώσεις, μόνο εφόσον υπάρχει κίνδυνος παρόδου προθεσμίας.
- Σε υποχρεωτική αρχική συνεδρία (ΥΑΣ) Διαμεσολάβησης:
i) για τις υποθέσεις στις οποίες έχει ήδη υποβληθεί αίτημα στο Διαμεσολαβητή και
ii) για τις υποθέσεις της νέας τακτικής όπου τίθεται ζήτημα προθεσμίας κατάθεσης προτάσεων και

Ρητά διευκρινίζεται ότι κατά την διάρκεια της αποχής:

- Δεν θα γίνονται καταθέσεις δικογράφων ενδίκων μέσων και βοηθημάτων, εκτός ασφαλιστικών μέτρων όταν σωρεύεται αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής καταφανώς και άκρως κατεπειγουσών περιπτώσεων.

- Δεν θα χορηγούνται άδειες:

α) Για αιτήσεις αναστολής και
β) Για αυτόφωρα και συνοδείες.
- Δεν θα διενεργούνται επιδόσεις δικογράφων και αποφάσεων και κατασχέσεις εις χείρας τρίτου.

Η αποχή καταλαμβάνει:

- Τα συναινετικά διαζύγια

Άδεια δεν απαιτείται:

α) Για την κατάθεση προτάσεων και προσθήκης αντίκρουσης στην τακτική διαδικασία,
β) Για την κατάθεση προτάσεων και συζήτηση μικροδιαφορών και
γ) Για την κατάθεση προσθήκης/αντίκρουσης, σημειώματος, υπομνήματος κλπ, σε υποθέσεις που έχουν συζητηθεί και η προθεσμία λήγει κατά τη διάρκεια της αποχής.

Ως προς τις Αναβολές:

Για την διευκόλυνση των συναδέλφων επιτρέπεται η παράσταση ενώπιον των δικαστηρίων για την υποβολή αιτήματος αναβολής, με την υποχρέωση στην περίπτωση μη παράστασης της πλευράς του αντιδίκου να προβαίνουν αμελλητί και με κάθε πρόσφορο μέσο στην ενημέρωση του απόντος συναδέλφου για την ημερομηνία της νέας δικασίμου. Όπου υπάρχει συνεδρίαση ποινικού δικαστηρίου από διακοπή, θα ζητείται νέα διακοπή προς συζήτηση της υπόθεσης.

Ως προς τις δηλώσεις παράστασης στα Πολιτικά και τα Διοικητικά Δικαστήρια:

Δεν κατατίθενται, άλλως ανακαλούνται, δηλώσεις παράστασης που κατατίθενται έως την προτεραία, καθότι ισοδυναμούν με παράσταση δικηγόρου κατά την εκφώνηση της υπόθεσης. Σημειώνεται ότι το πλαίσιο της αποχής πρέπει να εφαρμόζεται είτε υφίσταται υποχρέωση έκδοσης γραμματίου προείσπραξης εισφορών είτε υπάρχει απαλλαγή από αυτή την υποχρέωση κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 61 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων, όπως μεταξύ άλλων τις περιπτώσεις που εκπροσωπούν το δημόσιο, ΟΤΑ, Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης και Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου με σύμβαση πάγιας αντιμισθίας ή εκπροσωπούν δικαιούχους Νομικής Βοήθειας και Ευεργετικής Πενίας.

Β. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Η Ολομέλεια αποφάσισε την οργάνωση του 15 ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Δικηγορικών Συλλόγων στις 4,5 και 6 Οκτωβρίου 2024 στην Αλεξανδρούπολη για τα μείζονα ζητήματα που αφορούν τη Δικαιοσύνη και τη Δικηγορία και ιδίως τον εκσυγχρονισμό του Κώδικα Δικηγόρων.»

πηγή: olomeleia.gr

22 Απρίλη Παγκόσμια Ημέρα της Γης 2024: «Ο Πλανήτης μας εναντίων των Πλαστικών»

     Η ημέρα της Γης γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1970, στις 22 Απριλίου, με στόχο την κινητοποίηση ανθρώπων, κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και οργανισμών, για ένα καθαρό πλανήτη.

Αμερικανικής εμπνεύσεως, καθιερώθηκε το 1970 στις ΗΠΑ, με πρωτοβουλία του γερουσιαστή Γκέιλορντ Νέλσον, ενός πολιτικού με περιβαλλοντικές ανησυχίες. Με τα χρόνια, η Μέρα της Γης ξεφεύγει από το αμερικάνικο πλαίσιο, όπου αποδεικνύεται αρκετά δημοφιλής, και εξαπλώνεται σε Παγκόσμια Ημέρα της Γης 2024

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης 2024 ή η Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας Γης 2024 θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 22 Απριλίου. Η Ημέρα της Γης είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να εμπλακούμε στον περιβαλλοντικό ακτιβισμό και να κάνουμε τη διαφορά για τον πλανήτη μας. Υπάρχουν πολλές εκδηλώσεις και δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε όλο τον κόσμο την Ημέρα της Γης.

Ημερομηνία Παγκόσμιας Ημέρας Γης 2024

Στις 22 Απριλίου κάθε έτους, ο κόσμος συγκεντρώνεται για να τιμήσει και να προστατεύσει τον πλανήτη με την ευκαιρία της Ημέρας της Γης.

Video spot

Θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γης 2024

Το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γης για το 2024 είναι «Πλανήτης εναντίον Πλαστικών» .

Αυτό το ισχυρό θέμα εστιάζει στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τις τρομερές συνέπειες της πλαστικής ρύπανσης στον πλανήτη μας και στους κατοίκους του. Στόχος του είναι να κινητοποιήσει ένα παγκόσμιο κίνημα για τη δραστική μείωση της χρήσης και της παραγωγής πλαστικών.

Η EARTHDAY.ORG, επίσημος διοργανωτής της Ημέρας της Γης, πιέζουν για μείωση κατά 60% της παραγωγής όλων των πλαστικών έως το 2040, με απώτερο στόχο την επίτευξη ενός μέλλοντος χωρίς πλαστικά. Ενθαρρύνουν τα άτομα, τις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις να αναλάβουν συγκεκριμένες ενέργειες όπως:

• Εξάλειψη των πλαστικών μιας χρήσης: Πείτε όχι στις πλαστικές σακούλες, τα καλαμάκια, τα σκεύη και τα μπουκάλια νερού.


• Αγκαλιάζοντας τις επαναχρησιμοποιούμενες εναλλακτικές: Επενδύστε σε επαναχρησιμοποιήσιμες τσάντες αγορών, κούπες καφέ, δοχεία τροφίμων και μπουκάλια νερού.


• Υπεύθυνη ανακύκλωση και κομποστοποίηση: Διασφαλίστε τη σωστή ανακύκλωση αποδεκτών πλαστικών και κομποστοποίηση υπολειμμάτων τροφίμων για να ελαχιστοποιήσετε τα απόβλητα που φτάνουν στους χώρους υγειονομικής ταφής.


• Υποστήριξη βιώσιμων επιχειρήσεων: Επιλέξτε εταιρείες που έχουν δεσμευτεί να μειώσουν το πλαστικό τους αποτύπωμα και να χρησιμοποιούν ανακυκλωμένα υλικά.


• Υποστήριξη για αλλαγή πολιτικής: Επικοινωνήστε με τους εκλεγμένους αξιωματούχους σας και προτρέψτε τους να θεσπίσουν πολιτικές για την αντιμετώπιση της πλαστικής ρύπανσης.

Η Διεθνής Ημέρα της Μητέρας Γης παρουσιάζει μια χρυσή ευκαιρία να εμπλακούμε στον περιβαλλοντικό ακτιβισμό και να κάνουμε μια απτή διαφορά για τον πλανήτη μας. Συμμετέχετε σε τοπικές εκδηλώσεις, οργανώστε εκδρομές καθαρισμού, εκπαιδεύστε την κοινότητά σας και συνεισφέρετε στο να γίνει πραγματικότητα το «Planet vs. Plastics».

Ιστορία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γης

Η Γενική Συνέλευση καθιέρωσε την 22α Απριλίου ως Διεθνή Ημέρα της Μητέρας Γης το 2009 με ψήφισμα. Οι ρίζες αυτής της τήρησης εντοπίζονται στη δεκαετία του 1970, όταν η προστασία του περιβάλλοντος δεν αποτελούσε ακόμη προτεραιότητα στις εθνικές πολιτικές ατζέντες.

Η Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Ανθρώπινο Περιβάλλον το 1972 στη Στοκχόλμη σηματοδότησε την αρχή της παγκόσμιας ευαισθητοποίησης σχετικά με την αλληλεξάρτηση μεταξύ των ανθρώπων, των άλλων έμβιων ειδών και του πλανήτη μας. Οδήγησε επίσης στην καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος στις 5 Ιουνίου και του Προγράμματος του ΟΗΕ για το περιβάλλον.

Το 1992, σημειώθηκαν σημαντικά ορόσημα με την έγκριση της Ατζέντας 21, της Διακήρυξης του Ρίο για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη και τη Δήλωση Αρχών για την Αειφόρο Διαχείριση των Δασών στη Διάσκεψη Κορυφής για τη Γη του Ρίο ντε Τζανέιρο. Αυτό σηματοδότησε το πρώτο μεγάλο συνέδριο όπου η αειφόρος ανάπτυξη ήταν πρωταρχική εστίαση.

Πρόσφατες εξελίξεις

Μεταγενέστερα γεγονότα, όπως η Σύνοδος Κορυφής για τη Γη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, η ανακήρυξη του 2008 ως Διεθνούς Έτους του Πλανήτη Γη και το Ρίο+20, που οδήγησε σε ένα εστιασμένο πολιτικό έγγραφο, συνέβαλαν στην εκθετική αύξηση των προσπαθειών για τη διατήρηση του περιβάλλοντος . Πιο πρόσφατα γεγονότα περιλαμβάνουν τη Σύνοδο Κορυφής για τη Δράση για το Κλίμα 2019 και την COP25, που επικεντρώνονται και οι δύο στην επίτευξη της Συμφωνίας του Παρισιού.

Τα Ηνωμένα Έθνη γιορτάζουν τη Διεθνή Ημέρα της Μητέρας Γης μέσω της πρωτοβουλίας Harmony with Nature. Αυτή η πλατφόρμα για την παγκόσμια αειφόρο ανάπτυξη φιλοξενεί ετησίως έναν διαδραστικό διάλογο, συζητώντας μεθόδους για την προώθηση μιας ολιστικής προσέγγισης για την αρμονία με τη φύση και ανταλλάσσοντας εθνικές εμπειρίες σχετικά με κριτήρια και δείκτες για τη μέτρηση της βιώσιμης ανάπτυξης σε αρμονία με τη φύση.

Η σημασία της Παγκόσμιας Ημέρας της Μητέρας Γης

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης έχει τεράστια σημασία σε πολλά επίπεδα, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακολουθούν ορισμένοι βασικοί λόγοι για τους οποίους έχει σημασία:

Ευαισθητοποίηση

• Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης εστιάζει σε κρίσιμα περιβαλλοντικά ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση, η απώλεια βιοποικιλότητας και η αποψίλωση των δασών.
• Φέρνει αυτές τις ανησυχίες στο προσκήνιο του δημόσιου λόγου, προτρέποντας συζητήσεις και πυροδοτώντας δράση.

Εμπνευσμένη Δράση

• Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης δεν αφορά μόνο την ευαισθητοποίηση. Πρόκειται για την κινητοποίηση ατόμων και οργανώσεων για να λάβουν συγκεκριμένα βήματα προς την προστασία του περιβάλλοντος. Η ημέρα χρησιμεύει ως πλατφόρμα για την οργάνωση εκστρατειών καθαρισμού, πρωτοβουλιών δενδροφύτευσης, κοινοτικών κήπων και εκστρατειών ευαισθητοποίησης.
• Ενθαρρύνει τους ανθρώπους να υιοθετήσουν βιώσιμες πρακτικές στην καθημερινή τους ζωή, όπως η μείωση των απορριμμάτων, η εξοικονόμηση ενέργειας και η επιλογή φιλικών προς το περιβάλλον προϊόντων.
• Η συλλογική δράση εμπνευσμένη από την Παγκόσμια Ημέρα της Γης οδήγησε σε σημαντικά περιβαλλοντικά επιτεύγματα, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας της EPA, της ψήφισης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και των αυξημένων επενδύσεων στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Χτίζοντας ένα Κίνημα

• Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης καλλιεργεί μια αίσθηση κοινότητας και αλληλεγγύης μεταξύ περιβαλλοντικών ακτιβιστών και οργανώσεων σε όλο τον κόσμο. Παρέχει μια πλατφόρμα για συνεργασία, ανταλλαγή γνώσης και ανταλλαγή πόρων, ενισχύοντας το παγκόσμιο κίνημα για την προστασία του περιβάλλοντος.
• Συνδέει άτομα με τοπικές περιβαλλοντικές ομάδες και πρωτοβουλίες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε συνεχείς προσπάθειες και να συνεισφέρουν στις κοινότητές τους.

Μεταβαλλόμενες νοοτροπίες

• Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης αμφισβητεί την αντίληψη ότι το περιβάλλον είναι ξεχωριστό από την ανθρωπότητα. Μας υπενθυμίζει ότι είμαστε μέρος ενός πολύπλοκου οικοσυστήματος και η ευημερία μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την υγεία του πλανήτη.
• Το να γιορτάζουμε τη Γη ως σπίτι και φροντιστή καλλιεργεί το αίσθημα ευθύνης και ενθαρρύνει μια πιο σεβαστή σχέση με τη φύση.

Συμπερασματικά, η σημασία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γης εκτείνεται πέρα ​​από μια μέρα στο ημερολόγιο. Καταλύει την ευαισθητοποίηση, τη δράση και την πρόοδο, οδηγώντας μας προς ένα πιο βιώσιμο και δίκαιο μέλλον για όλους. Η συνεχής επιτυχία αυτού του παγκόσμιου κινήματος βασίζεται στη συλλογική μας δέσμευση για την προστασία του πλανήτη μας, ένα βήμα τη φορά.

22 Απριλίου 2024 Ειδική Ημέρα

Η Διεθνής Ημέρα της Μητέρας Γης το 2024 θα πέσει την ειδική ημερομηνία της 22ας Απριλίου 2024 που είναι Δευτέρα. Αυτή η ειδική ημέρα είναι γνωστή ως Ημέρα της Γης και είναι μια διεθνής εκδήλωση που επικεντρώνεται στον περιβαλλοντικό ακτιβισμό και κάνει μια θετική διαφορά για τον πλανήτη. 

Η μοναδική ημερομηνία της 22ας Απριλίου παρέχει μια τέλεια ευκαιρία για ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να εμπλακούν στις πολλές εκδηλώσεις και δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα παγκοσμίως για τον εορτασμό και την υπεράσπιση της Μητέρας Γης. Το ειδικό Σάββατο του Απριλίου, στις 22 Απριλίου, μας ενώνει στη διαχείριση του κοινού μας πλανήτη.