Ο Κινέζος ΥΠ.ΕΞ ζητά την εντατικοποίηση του στρατηγικού συντονισμού Κίνας-Ρωσίας

Τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία θα πρέπει να συνεχίσουν να ενισχύουν την επικοινωνία και τον συντονισμό και να προτρέπουν για άμεση κατάπαυση του πυρός και παύση των εχθροπραξιών στην σύγκρουση Παλαιστίνης-Ισραήλ, να εξασφαλίσουν την ομαλή παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και να καταβάλουν κοινές προσπάθειες για την επανέναρξη της λύσης των δύο κρατών.

Ως δύο υπεύθυνες μεγάλες χώρες, η Κίνα και η Ρωσία θα πρέπει να ενισχύσουν τη στρατηγική επικοινωνία, να δημιουργήσουν περισσότερες στρατηγικές συναινέσεις και να πραγματοποιήσουν περισσότερη στρατηγική συνεργασία για το μέλλον της ανθρωπότητας και του κόσμου, δήλωσε την Τετάρτη ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Γουάνγκ Γι, σε τηλεφωνική συνομιλία με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, κατά την οποία αντάλλαξαν ευχές για το νέο έτος.

Μέσω στρατηγικού συντονισμού υψηλής ποιότητας, οι δύο πλευρές όχι μόνο διαχειρίστηκαν καλά τις υποθέσεις της αντίστοιχης χώρας, αλλά διαδραμάτισαν επίσης βασικούς ρόλους στη διεθνή σκηνή και διατήρησαν την παγκόσμια στρατηγική σταθερότητα, είπε ο Γουάνγκ.

Σημειώνοντας ότι η φετινή χρονιά σηματοδοτεί την 75η επέτειο από τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Κίνας και Ρωσίας και την έναρξη του Έτους Πολιτισμού Κίνας-Ρωσίας, ο Γουάνγκ είπε ότι οι δύο πλευρές θα πρέπει, σύμφωνα με τη συναίνεση που επιτεύχθηκε από τους δύο αρχηγούς κρατών, να πραγματοποιήσουν εορταστικές δραστηριότητες, να εντείνουν τις ανταλλαγές υψηλού επιπέδου, να προωθήσουν τη σε βάθος ανάπτυξη της διμερούς πρακτικής συνεργασίας, να προωθήσουν τις ανταλλαγές μεταξύ των ανθρώπων σε διάφορους τομείς και να εδραιώσουν περαιτέρω τη δημόσια υποστήριξη και την κοινωνική βάση για τις διμερείς σχέσεις.

Η Κίνα πιστεύει ακράδαντα ότι η Ρωσία θα είναι σε θέση να ολοκληρώσει με επιτυχία τη σημαντική εγχώρια πολιτική ατζέντα της και να διατηρήσει την σταθερότητα και ανάπτυξη της χώρας, είπε ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών.

Σημειώνοντας ότι οι σχέσεις Ρωσίας-Κίνας έχουν αποφέρει καρποφόρα αποτελέσματα το 2023, ο Λαβρόφ είπε ότι τη νέα χρονιά, η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεργαστεί με την Κίνα για να διατηρήσει υψηλού επιπέδου ανταλλαγές, να ενισχύσει τη διμερή συνεργασία σε τομείς όπως η οικονομία, το εμπόριο και οι επενδύσεις, να εμβαθύνει τις ανταλλαγές μεταξύ των ανθρώπων στους τομείς του αθλητισμού και του πολιτισμού, να πραγματοποιήσει με επιτυχία το Έτος Πολιτισμού Κίνας-Ρωσίας, να προωθήσει την επικοινωνία και τον συντονισμό στις διεθνείς υποθέσεις και να ενώσει τα χέρια για να προωθήσει νέα επιτεύγματα στις διμερείς σχέσεις..

Πρόσθεσε ότι η Ρωσία τηρεί σταθερά την αρχή της μίας Κίνας.

Οι δύο πλευρές αντάλλαξαν επίσης απόψεις για τη συνεργασία των BRICS και την σύγκρουση Παλαιστίνης-Ισραήλ.

Ο Σεργκέι Λαβρόφ είπε ότι η Ρωσία είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με την Κίνα για να προωθήσει τη συνεργασία των BRICS για να επιτύχει μεγαλύτερα αποτελέσματα και να ενισχύσει την επικοινωνία και τον συντονισμό στην σύγκρουση Παλαιστίνης-Ισραήλ για τη διασφάλιση της ειρήνης και της σταθερότητας στη Μέση Ανατολή.

Ο Γουάνγκ Γι είπε ότι η Κίνα υποστηρίζει πλήρως τη Ρωσία, η οποία αναλαμβάνει την προεδρία των BRICS φέτος, στη διοργάνωση μιας επιτυχημένης συνόδου κορυφής BRICS και είναι έτοιμη να καταβάλει κοινές προσπάθειες με τη Ρωσία για να ενισχύσει τη διεθνή επιρροή των BRICS και να ανυψώσει τη συνεργασία BRICS σε νέο επίπεδο.

Τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία θα πρέπει να συνεχίσουν να ενισχύουν την επικοινωνία και τον συντονισμό και να προτρέπουν για άμεση κατάπαυση του πυρός και παύση των εχθροπραξιών στην σύγκρουση Παλαιστίνης-Ισραήλ, να εξασφαλίσουν την ομαλή παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και να καταβάλουν κοινές προσπάθειες για την επανέναρξη της λύσης των δύο κρατών.

BRICS: Πέντε χώρες, οι Αργεντινή, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ιράν, Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ εντάχθηκαν στους BRICS

     Η ένταξη στους BRICS της Αργεντινής, της Αιγύπτου, της Αιθιοπίας, του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων τέθηκε σε ισχύ την Δευτέρα, 1η Ιανουαρίου 2024, σύμφωνα με την απόφαση του Γιοχάνεσμπουργκ....

Η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράν και η Αιθιοπία εντάχθηκαν στις τάξεις του ομίλου BRICS τη Δευτέρα 1 Ιανουαρίου.

Οι πέντε χώρες επρόκειτο να ενταχθούν στην ομάδα τον Αύγουστο του 2023 στη 15η σύνοδο κορυφής των BRICS στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής. Η Αργεντινή προσκλήθηκε επίσης, αλλά αποχώρησε στα τέλη Δεκεμβρίου.

Ο όμιλος BRICS των αναδυόμενων χωρών δημιουργήθηκε το 2006 από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα, ενώ η Νότια Αφρική προσχώρησε το 2010.

Έκτοτε έχει γίνει μια σημαντική πλατφόρμα συνεργασίας μεταξύ των αναδυόμενων αγορών και των αναπτυσσόμενων χωρών. Ο διπλασιασμός των μελών του τη Δευτέρα αποσκοπεί στην αύξηση της επιρροής του ομίλου στην παγκόσμια σκηνή.

 #BRICSE2024 Welcome new members official 👇

Bem vindo aos novos membros officiais do #BRICS #BRICSupdate #BRICS pic.twitter.com/6bHRODF1ch

— Lucas Zhuang (@promisingzhuang) January 2, 2024

Παγκόσμια επέκταση

Το πρόσφατα διευρυμένο BRICS έχει συνολικό πληθυσμό περίπου 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, με μια συνδυασμένη οικονομία αξίας άνω των 28,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ή περίπου το 28% της παγκόσμιας οικονομίας

Η ανάπτυξη του ομίλου θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια αλλαγή στο γεωπολιτικό τοπίο, αν και οι αναλυτές παραμένουν αβέβαιοι για το αν η επέκταση θα αποτελέσει βοήθεια ή εμπόδιο για τα μέλη των BRICS.

Ορισμένοι ειδικοί λένε ότι οι διαφορές εντός της ομάδας θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν τη λήψη αποφάσεων και τη συνολική δύναμη των BRICS.

Ωστόσο, οι χώρες BRICS ελπίζουν ότι η επέκταση θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη εκπροσώπηση για τις αναδυόμενες οικονομίες και μια ευκαιρία να απομακρυνθούν από την εξάρτηση από το δολάριο ΗΠΑ .

Τον Αύγουστο του περασμένου έτους, ο πρόεδρος της Βραζιλίας ζήτησε από τα κράτη BRICS να υιοθετήσουν ένα κοινό νόμισμα για το εμπόριο και τις επενδύσεις μεταξύ τους.

 

Προεδρία της Ρωσίας

Η Ρωσία ανέλαβε την προεδρία των BRICS τη Δευτέρα, μετά από την προεδρία της Νότιας Αφρικής το 2023.

Address by the President of the Russian Federation Vladimir Putin on the start of Russia's BRICS Chairmanship

Read in full: https://t.co/n3URpHjm4L pic.twitter.com/10ZnOcWzLi

— Russian Embassy in Kenya/Посольство России в Кении (@russembkenya) January 2, 2024

Κάτω από το σύνθημα «Ενίσχυση της πολυμέρειας για δίκαιη παγκόσμια ανάπτυξη και ασφάλεια», η Ρωσία θα έχει την προεδρία για ένα χρόνο και θα φιλοξενήσει την ετήσια σύνοδο κορυφής BRICS στο Καζάν τον Οκτώβριο.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι σχεδιάζει να αυξήσει τον ρόλο των BRICS στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και ότι «δεν θα φεισθεί προσπαθειών για να διασφαλίσει ότι [...] διευκολύνουμε την αρμονική ενσωμάτωση νέων συμμετεχόντων» στις δραστηριότητες.

Η διεύρηνση των BRICS αντανακλά την απόφαση συνεργασίας για ισχυρή φωνή του Παγκόσμιου Νότου

*Μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ είπε ότι η επέκταση θα δώσει νέα ζωτικότητα στον μηχανισμό συνεργασίας BRICS και θα ενισχύσει περαιτέρω τις δυνάμεις για την παγκόσμια ειρήνη και ανάπτυξη.

*Αφρικανοί εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι η προσπάθεια των BRICS να υποστηρίξει τα συμφέροντα του "Παγκόσμιου Νότου" συνέβαλε στην προώθηση μιας δικαιότερης και πιο δίκαιης παγκόσμιας διακυβέρνησης.

*Για τον Μαχάσα Ραμπέντι, αρχισυντάκτη των African Times, «οι Αφρικανοί εμπιστεύονται την Κίνα πολύ περισσότερο από τα δυτικά έθνη, και για να είμαι ειλικρινής, δεν νομίζω ότι είναι μόνο οι Αφρικανοί».

Το αξιαγάπητο παρατσούκλι της Νότιας Αφρικής, το «Έθνος του Ουράνιου Τόξου», πιστοποιεί την πλούσια ταπετσαρία πολιτισμών, γλωσσών και παραδόσεων που έχουν συνυφαστεί σε ένα αρμονικό μωσαϊκό. Με τον τρόπο που εκδηλώνεται το ζωντανό έθνος, οι BRICS παρουσιάζουν ένα καλειδοσκόπιο πολιτισμών, πεποιθήσεων και μονοπατιών ανάπτυξης.

Την Πέμπτη, έξι νέες χώρες από την Αφρική, τη Νότια Αμερική και τη Δυτική Ασία προσκλήθηκαν εδώ για να ενταχθούν στους BRICS, σηματοδοτώντας ένα ιστορικό και ένα νέο σημείο εκκίνησης για τη συνεργασία BRICS.

«Αυτό που δημιουργούμε εδώ είναι τα "Rainbow BRICS". Επειδή φέρνουμε πολιτισμούς και πολιτισμούς από όλο τον κόσμο για να εμπλουτίσουμε περαιτέρω την ήδη φανταστική συνεργασία», δήλωσε στο Xinhua ο Sherpa των BRICS της Νότιας Αφρικής Ανίλ Σούκλαλ, μετά την ανακοίνωση της διεύρυνσης των BRICS.

Προς κοινή ανάπτυξη

Μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου, ο Κινέζος πρόεδρος  Σι Τζινπίνγκ είπε ότι η επέκταση θα δώσει νέα ζωτικότητα στον μηχανισμό συνεργασίας BRICS και θα ενισχύσει περαιτέρω τις δυνάμεις για την παγκόσμια ειρήνη και ανάπτυξη.

Η επέκταση αντανακλά την απόφαση των χωρών BRICS να ενωθούν και να συνεργαστούν με άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της διεθνούς κοινότητας και εξυπηρετεί τα κοινά συμφέροντα των αναδυόμενων αγορών και των αναπτυσσόμενων χωρών, τόνισε ο Σι.

Αυτά τα έξι νέα μέλη θα βοηθήσουν στην εμβάθυνση της ήδη ισχυρής συνεργασίας καθώς και των σημαντικών επιτευγμάτων που έχει κάνει η BRICS τα τελευταία χρόνια, δήλωσε ο Ανίλ Σούκλαλ.

Όσον αφορά τη Νέα Τράπεζα Ανάπτυξης (NDB), μια πολυμερή τράπεζα ανάπτυξης που ιδρύθηκε από τους BRICS το 2015, η επέκταση του ομίλου υποστηρίζει την αποστολή της NDB να λειτουργεί ως «αληθινή πλατφόρμα» συνεργασίας μεταξύ των χωρών του Παγκόσμιου Νότου, δήλωσε η Ντίλμα Ρούσεφ, πρόεδρος της NDB.

Η προσθήκη νέων μελών "ενισχύει την κεφαλαιακή βάση της NDB και ενσωματώνει ένα ευρύτερο φάσμα εμπορικών σχέσεων και ποικίλων αναπτυξιακών έργων", δήλωσε η Ρούσεφ. «Αυτό θα επιτρέψει την οικοδόμηση μιας χρηματοπιστωτικής δομής που φέρει το σημάδι της πολυμέρειας και ενός πολυπολικού κόσμου».

Ως οικοδεσπότης της συνόδου κορυφής των BRICS, ο Κύρ. Ραμαφόζα είπε ότι οι ηγέτες των BRICS "ανέλαβαν στους υπουργούς Εξωτερικών μας να αναπτύξουν περαιτέρω το μοντέλο χώρας BRICS και έναν κατάλογο των υποψήφιων χωρών εταίρων και να υποβάλουν έκθεση μέχρι την επόμενη σύνοδο κορυφής".

"Ο Ραμαφόζα ήταν πολύ σαφής όταν δήλωσε ότι αυτή είναι η πρώτη φάση επέκτασης, επομένως δεν σημαίνει ότι η διαδικασία επέκτασης έχει κλείσει", δήλωσε ο Σούκλαλ, προσθέτοντας ότι μέχρι στιγμής μόνο οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου θα προσκληθούν να συμμετάσχουν στους BRICS.

Σε μια ενημέρωση με τους δημοσιογράφους εδώ, ο Γενικός Διευθυντής του Τμήματος Διεθνών Οικονομικών Υποθέσεων του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Λι Κεξίν είπε ότι περισσότερες από 20 χώρες υπέβαλαν αίτηση για ένταξη στους BRICS.

Για μεγαλύτερη παγκόσμια φωνή του νότου

Με θέμα «BRICS και Αφρική: Σύμπραξη για αμοιβαία επιταχυνόμενη ανάπτυξη, βιώσιμη ανάπτυξη και χωρίς αποκλεισμούς πολυμέρεια», η φετινή σύνοδος κορυφής, που πραγματοποιήθηκε εδώ από τις 22 έως τις 24 Αυγούστου, επικεντρώθηκε επίσης στην προώθηση των κοινών συμφερόντων του Παγκόσμιου Νότου.

Μιλώντας στο διάλογο BRICS-Africa Outreach και BRICS Plus που πραγματοποιήθηκε εδώ στο περιθώριο της 15ης Συνόδου Κορυφής BRICS, ο Σι Τζινπίνγκ ζήτησε να διασφαλιστεί ότι καμία χώρα δεν θα μείνει πίσω στη διαδικασία του παγκόσμιου εκσυγχρονισμού.

Η επίτευξη των περισσότερων Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών παραμένει αργή, σημείωσε ο Σι, λέγοντας ότι αυτό προκαλεί ανησυχία και ότι η παγκόσμια αναπτυξιακή προσπάθεια αντιμετωπίζει τρομερές προκλήσεις.

Κάλεσε την παγκόσμια κοινότητα να επιδιώξει τα μεγαλύτερα συμφέροντα όλων των χωρών, να ανταποκριθεί στις ανησυχίες των ανθρώπων, να επαναφέρει την ανάπτυξη στο επίκεντρο της διεθνούς ατζέντας και να καταβάλει προσπάθειες για να αυξήσει την εκπροσώπηση και τη φωνή των αναπτυσσόμενων χωρών στην παγκόσμια διακυβέρνηση.

Η ένταξη της Αργεντινής, της Αιγύπτου, της Αιθιοπίας, του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων θα τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2024, ανακοίνωσε ο Νοτιοαφρικανός πρόεδρος Κύρ. Ραμαφόζα σε συνέντευξη Τύπου κατά τη διάρκεια της 15ης Συνόδου Κορυφής BRICS.

"Εκτιμούμε τα συμφέροντα άλλων χωρών για την οικοδόμηση της εταιρικής σχέσης των BRICS", δήλωσε ο Ραμαφόζα, προσθέτοντας ότι η BRICS έχει ξεκινήσει ένα νέο κεφάλαιο στις προσπάθειές της να δημιουργήσει έναν κόσμο δίκαιο, χωρίς αποκλεισμούς και ευημερία.

Σε συνεντεύξεις τους στο Xinhua, Αφρικανοί ειδικοί δήλωσαν ότι η προσπάθεια των BRICS να υποστηρίξει τα συμφέροντα του Παγκόσμιου Νότου βοήθησε στην πίεση για δικαιότερη και πιο δίκαιη παγκόσμια διακυβέρνηση.

«Ο ρόλος των BRICS στην ενίσχυση των φωνών του Παγκόσμιου Νότου είναι κρίσιμος, καθώς γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ του πραγματικού ρόλου των αναδυόμενων αγορών και των αναπτυσσόμενων χωρών στο παγκόσμιο σύστημα και της ικανότητάς τους να συμμετέχουν σε αυτό το σύστημα και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. ιδρύματα όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα», δήλωσε ο Μελάκου Μουλουαλέμ, ανώτερος ερευνητής διεθνών σχέσεων και διπλωματίας στο Αιθιοπικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Υποθέσεων.

Όταν σφυρηλατήθηκε το Κίνημα των Αδεσμεύτων στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, πολλές χώρες στον Παγκόσμιο Νότο ενώθηκαν «για να εργαστούν προς μια πιο δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς παγκόσμια τάξη», σημείωσε ο Κένεθ Κρέμερ, ανώτερος λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Witwatersrand. «Οι BRICS φαίνεται να εμπνέουν πολλές χώρες να συναντηθούν ξανά για να προωθήσουν αυτό το όραμα».

«Εάν αποφασιστεί ότι άλλες χώρες πρόκειται να γίνουν μέρος της πρωτοβουλίας BRICS, θα πρέπει να είναι σαφής προϋπόθεση ότι όλες αυτές οι χώρες θα πρέπει να τηρούν την αποστολή των BRICS για την προώθηση της αμοιβαίας οικονομικής ανάπτυξης και την οικοδόμηση ενός δικαιότερου παγκόσμιου πολιτικού και οικονομικού συστήματος», είπε. Κένεθ Κρέμερ, επίσης μέλος του Προεδρικού Οικονομικού Συμβουλευτικού Συμβουλίου της Νότιας Αφρικής.

Οι χώρες του παγκόσμιου Νότου θέλουν να συμμετάσχουν στους BRICS επειδή η ομάδα υποστηρίζει τη «win-win συνεργασία και τον αμοιβαίο σεβασμό με άλλες χώρες του κόσμου», δήλωσε ο Αμπντέλ-Σατάρ Εσράχ, γενικός γραμματέας του Αιγυπτιο-Κινεζικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου με έδρα το Κάιρο.

«Με τις οικονομικές, χρηματοοικονομικές και τεχνολογικές δυνατότητές τους, καθώς και με ένα σαφές μελλοντικό όραμα, οι BRICS έχουν τη δύναμη και την ικανότητα να οδηγήσουν τον κόσμο προς μια ευρεία αναπτυξιακή διαδικασία και να κάνουν το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα πιο δίκαιο και δίκαιο», είπε.

Δέσμευση της Κίνας

Η φετινή σύνοδος κορυφής των BRICS έχει πάρει μια ξεχωριστή αφρικανική γεύση, με έμφαση στην ενίσχυση της συνεργασίας BRICS-Αφρικής. Καθώς οι ηγέτες του Παγκόσμιου Νότου συναντήθηκαν εδώ για να χαράξουν ένα μονοπάτι προς την αμοιβαία ανάπτυξη και ανάπτυξη, η Κίνα επανέλαβε την ακλόνητη δέσμευσή της να καλλιεργήσει δεσμούς συνεργασίας με την Αφρική.

Σε μια κεντρική ομιλία στον Διάλογο Ηγετών Κίνας-Αφρικής την Πέμπτη, ο Σι Τζινπίνγκ ανακοίνωσε μια σειρά από συγκεκριμένα μέτρα για την ενίσχυση των δεσμών και της συνεργασίας με τις αφρικανικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της έναρξης πρωτοβουλίας για την υποστήριξη της εκβιομηχάνισης της Αφρικής και της εφαρμογής ενός σχεδίου για τη στήριξη του αγροτικού εκσυγχρονισμού της Αφρικής.

Σε παλαιότερη ομιλία του στο διάλογο BRICS-Africa Outreach και BRICS Plus, ο Σι Τζινπίνγκ είχε πει ότι η Κίνα έχει δημιουργήσει ένα Ταμείο Παγκόσμιας Ανάπτυξης και Συνεργασίας Νότου-Νότου με συνολική χρηματοδότηση 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.

«Η Κίνα είναι ένας φίλος στον οποίο η Αφρική μπορεί να βασιστεί», είπε ο Σι, σημειώνοντας ότι την τελευταία δεκαετία, η Κίνα έχει παράσχει μεγάλη αναπτυξιακή βοήθεια στην Αφρική και βοήθησε στην κατασκευή περισσότερων από 6.000 km σιδηροδρόμου, πάνω από 6.000 km αυτοκινητόδρομου και 80 και πλέον μεγάλες εγκαταστάσεις ηλεκτρικής ενέργειας στην ήπειρο.

Ως μέλος του Παγκόσμιου Νότου, η Κίνα έχει ακολουθήσει μια αναπτυξιακή πορεία που χαρακτηρίζει τη συνεργασία και τα αμοιβαία οφέλη, ιδίως με άλλα αναπτυσσόμενα έθνη, είπε ο Αιθίοπας ερευνητής Μελάκου Μουλουαλέμ.

«Χάρη στην Κίνα, η Κένυα έχει σίγουρα δει μεγάλη ανάπτυξη υποδομών στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI)», δήλωσε ο Στίβεν Ντέγκουα, λέκτορας διεθνών σχέσεων στο Διεθνές Πανεπιστήμιο των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αφρική με έδρα το Ναϊρόμπι.

«Έχουμε δει εξελίξεις υποδομών, συμπεριλαμβανομένων λιμένων, φραγμάτων, επέκτασης δρόμων, ακόμη και νέων αυτοκινητοδρόμων και σιδηροδρόμων, τα οποία έχουν συμβάλει σημαντικά στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της Αφρικής», είπε, προσθέτοντας ότι ένα έργο όπως το BRI «δεν μπορεί να πετύχει χωρίς φιλία. , ειλικρίνεια και ειλικρίνεια».

Για χρόνια, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ρίχνουν λάσπη στην Κίνα, στιγματίζοντας το χέρι βοήθειας της Κίνας ως μια σύγχρονη μορφή αποικισμού σε ολόκληρη την Αφρική.

«Οι κινεζικές εταιρείες έρχονται στην Αφρική με τα απαραίτητα κεφάλαια, τη γνώση και την τεχνογνωσία για να επενδύσουν στην Αφρική», είπε ο Mulualem, απορρίπτοντας τις δυσφημίσεις της Δύσης στην Κίνα.

«Οι αφρικανικές κυβερνήσεις βλέπουν τη συνεργασία με την Κίνα ως μια κερδοφόρα κατάσταση στην οποία λαμβάνουν τα απαραίτητα κεφάλαια από την Κίνα σε μακροπρόθεσμη βάση με φθηνά επιτόκια για να επεκτείνουν την υποδομή τους, ενώ οι Κινέζοι κάνουν επιχειρήσεις και χτίζουν εμπιστοσύνη με τους Αφρικανούς ομολόγους τους ," είπε.

Για τον Μαχάσα Ραμπέντι, αρχισυντάκτη των African Times, «οι Αφρικανοί εμπιστεύονται την Κίνα πολύ περισσότερο από τα δυτικά έθνη, και για να είμαι ειλικρινής, δεν νομίζω ότι είναι μόνο οι Αφρικανοί».

«Πιστεύω ότι η πλειονότητα του κόσμου, ειδικά ο παγκόσμιος Νότος, εμπιστεύεται την Κίνα περισσότερο από τις Ηνωμένες Πολιτείες», είπε ο Ραμπέντι.

πηγή: XinhuaNET

Η 15η Σύνοδος BRICS ενέκρινε την ένταξη έξι νέων κρατών στον οργανισμό - Δηλώσεις Πούτιν και Μόντι

 Η Αργεντινή, η Αίγυπτος, η Αιθιοπία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα ενταχθούν στους BRICS την 1η Ιανουαρίου 2024.

 

Σύμφωνα με την απόφαση της 15ης Συνόδου τά έξι νέα μέλη εναι η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, η ΑΙΓΥΠΤΟΣ, η ΑΙΘΙΟΠΙΑ, το ΙΡΑΝ, η ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ και τα ΗΝΩΜΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ θα ενταχθούν στους BRICS το επόμενο, 2024, έτος.

Οι ηγέτες των BRICS ενέκριναν μια δήλωση της 15ης συνόδου κορυφής στο Γιοχάνεσμπουργκ, δήλωσε την Πέμπτη ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Σίριλ Ραμαφόσα.

«Η Διακήρυξη του Γιοχάνεσμπουργκ ΙΙ εγκρίθηκε», είπε ο Νοτιοαφρικανός ηγέτης.

Σύμφωνα με το έγγραφο, έξι νέα μέλη, δηλαδή η Αργεντινή, η Αίγυπτος, η Αιθιοπία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα ενταχθούν στους BRICS το επόμενο έτος.

Η σύνοδος κορυφής των BRICS πραγματοποιείται στο Γιοχάνεσμπουργκ από τις 22 έως τις 24 Αυγούστου. Η Νότια Αφρική λειτουργεί ως εκ περιτροπής πρόεδρος της ομάδας BRICS φέτος. Ο προεδρευων των BRICS, Ανίλ Σουκλάλ δήλωσε νωρίτερα ότι περίπου 30 χώρες επιδιώκουν να ενταχθούν στους BRICS. 

Βλαντιμίρ Πούτιν: «Οι BRICS δεν είναι σε ανταγωνισμό η σε αντίθεση με κανέναν»

«Οι BRICS δεν ανταγωνίζονται κανέναν και δεν αντιτίθενται σε κανέναν, αλλά η εγκαθίδρυση μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης έχει ασυμβίβαστους αντιπάλους», δήλωσε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μέσω σύνδεσης βίντεο στη συνάντηση BRICS Plus/Outreach.

«Θα ήθελα να σημειώσω ότι οι BRICS δεν ανταγωνίζονται κανέναν, δεν αντιτίθενται σε κανέναν. Αλλά είναι επίσης προφανές ότι αυτή η αντικειμενική διαδικασία εγκαθίδρυσης μιας νέας παγκόσμιας τάξης έχει ακόμα ασυμβίβαστους αντιπάλους που επιδιώκουν να επιβραδύνουν αυτή τη διαδικασία», είπε.

Ο Πούτιν είπε ότι οι αντίπαλοι «προσπαθούν να εμποδίσουν την εμφάνιση νέων ανεξάρτητων κέντρων ανάπτυξης και επιρροής στον κόσμο».

Ο πρόεδρος σημείωσε επίσης τη σημασία της μορφής BRICS Plus/Outreach.

«Είναι πολύ σημαντικό και παρέχει μια καλή ευκαιρία για ουσιαστική συζήτηση για πιεστικά ζητήματα αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας με τις χώρες που συμμερίζονται σε μεγάλο βαθμό τις προσεγγίσεις των πέντε κρατών μελών, δηλαδή τις χώρες που συμμερίζονται τις απόψεις μας», είπε.

Ναρέντρα Μόντι: «Νέα μέλη για την περαιτέρω ενίσχυση των BRICS»

 Η ένταξη νέων μελών στην ομάδα BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) θα την ενισχύσει περαιτέρω ως οργανισμό και θα της δώσει νέα ώθηση, δήλωσε ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι σε συνέντευξη Τύπου σχετικά με τα αποτελέσματα της 15η σύνοδο κορυφής της ένωσης την Πέμπτη.

«Η Ινδία πίστευε πάντα ότι η ένταξη νέων μελών θα ενισχύσει περαιτέρω τους BRICS ως οργανισμό και θα δώσει στις κοινές μας προσπάθειες μια νέα ώθηση», είπε ο Μόντι.

Όπως τόνισε ο Ινδός πρωθυπουργός, η επέκταση των BRICS «θα ενισχύσει επίσης την πίστη πολλών χωρών στην πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων».

Ο Μόντι συνεχάρη τους ηγέτες και τους λαούς των χωρών που προσχώρησαν στους BRICS.

Ο πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής Cyril Ramaphosa ανακοίνωσε μετά την ολοκλήρωση της 15ης συνόδου κορυφής του μπλοκ στο Γιοχάνεσμπουργκ νωρίτερα την Πέμπτη ότι η Αργεντινή, η Αίγυπτος, το Ιράν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία και η Αιθιοπία θα ενταχθούν στους BRICS από την 1η Ιανουαρίου 2024.

ΒRICS: Σχεδιάζουν απεξάρτηση από το δολάριο - Η NAT αντίβαροο του ΔΝΤ

Η Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα (NAT), με έδρα τη Σαγκάη και επικεφαλής την πρώην Πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, σε ρόλο αντίβαρου στο ΔΝΤ.

 Στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής πραγματοποιείται από χθες η τελευταία διάσκεψη της ομάδας των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα). Μια συνάντηση που, αν και αυτή τη φορά διεξάγεται στη σκιά και υπό το βάρος του πολέμου στην Ουκρανία, αναμένεται να συνοδευτεί από σημαντικά βήματα, με στόχο τη χειραφέτηση από το αμερικανικό δολάριο.

Κάθε άλλο παρά συμπτωματικό είναι το γεγονός ότι στη διάσκεψη συμμετέχουν ο Πρόεδρος της Ινδονησίας Τζόκο Βιλντόντο και ο Ιρανός ομόλογός του Εμπραχίμ Ραΐσι, κάτι που δείχνει την πρόθεση περαιτέρω διεύρυνσης μιας ομάδας που φιλοδοξεί, κάποια στιγμή, να αναδειχθεί σε σημαντικό αντίβαρο της Ουάσιγκτον και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου

Οι περισσότερες χώρες εκπροσωπούνται στη σύνοδο σε ανώτατο επίπεδο. Όχι όμως και η Ρωσία, που εκπροσωπείται από τον υπουργό Εξωτερικών της Σεργκέι Λαβρόφ. Αυτό, ωστόσο, δεν οφείλεται σε καμία περίπτωση στην πρόθεση της Μόσχας να υποβαθμίσει τη σύνοδο. Αν ο Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ταξίδευε στο Γιοχάνεσμπουργκ, οι οικοδεσπότες του θα έρχονταν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, καθώς θα ήταν υποχρεωμένοι να… τον συλλάβουν έπειτα από τη δίωξη που έχει ασκήσει σε βάρος του το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία.

Η διεύρυνση στο τραπέζι των συνομιλιών

Οι υπόλοιποι ηγέτες, ο Νοτιοαφρικανός Πρόεδρος Σίριλ Ραμαφόσα, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι και ο Πρόεδρος της Βραζιλίας Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, μαζί με τον Σργκέι Λαβρόφ είχαν χθες το απόγευμα μια πρώτη συνάντηση έπειτα από σύντομη επίσκεψή τους στο επιχειρηματικό φόρουμ του Σάντον, οικονομικού κέντρου του Γιοχάνεσμπουργκ.

Πηγές προσκείμενες στις συνομιλίες ανέφεραν ότι μεγάλο μέρος της συζήτησης αφιερώθηκε στην ανάγκη διεύρυνσης της ομάδας. Το θέμα δεν αντιμετωπίζεται με ομοθυμία, καθώς Κίνα και Ρωσία προσπαθούν να αυξήσουν την επιρροή της ομάδας, με επακόλουθο την αύξηση και της δικής τους ισχύος, ενώ Βραζιλία, Ινδία και Νότια Αφρική ανησυχούν, όπως είναι επόμενο, ότι μια πρόωρη διεύρυνση θα μειώσει το δικό τους βάρος.

Οι ηγέτες των χωρών του BRICS αναμένεται να συζητήσουν όμως και σε σχέση με μια σημαντική πρωτοβουλία που βρίσκεται στα σκαριά εδώ και μήνες: να αρχίσουν να χρησιμοποιούν τα δικά τους νομίσματα στις μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές, αντί να προσφεύγουν κάθε φορά στο αμερικανικό δολάριο.

Η πρωτοβουλία δεν αναμένεται, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, να φτάσει τόσο μακριά όσο η υιοθέτηση κοινού νομίσματος. Οι περισσότεροι οικονομικοί παράγοντες περιμένουν ότι, βάσει των μέχρι στιγμής σχεδιασμών, οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των μελών θα πραγματοποιούνται κυρίως με το κινεζικό νόμισμα Ρενμίμπι.

Αντίπαλο δέος του ΔΝΤ η ΝΑΤ

Κεντρική θέση στους σχεδιασμούς για μεγαλύτερη αυτονόμηση από τη συναλλαγματική κυριαρχία του δολαρίου έχει όμως και η τράπεζα που ήδη έχει δημιουργήσει η ομάδα. Η Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα (NAT) έχει έδρα τη Σαγκάη και επικεφαλής της την πρώην Πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, κάτι ενδεικτικό της σημασίας που αποδίδουν σ’ αυτή τα μέλη του BRICS.

H Ντίλμα Ρούσεφ δεν κρύβει ότι πρόθεση του ιδρύματος είναι να μειώσει σταδιακά την εξάρτηση των αναπτυσσόμενων χωρών από το δολάριο, συμβάλλοντας έτσι στη δημιουργία ενός πολυπολικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο θα αντικαταστήσει το σημερινό, που κυριαρχείται από την Ουάσιγκτον και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).

Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Financial Times, η πρώην Πρόεδρος της Βραζιλίας επισημαίνει ότι η τράπεζα εξετάζει ήδη αιτήσεις για ένταξη από 15 χώρες. Αποφεύγει να τις κατονομάσει και περιορίζεται να αποκαλύψει ότι πρόθεση της ΝΑΤ είναι να «διευρύνει τη γεωγραφική της εκπροσώπηση».

Εύκολα κατανοεί επομένως κανείς ότι η ΝΑΤ μετατρέπεται σε ένα όλο και πιο ισχυρό όπλο στα χέρια του BRICS. H τράπεζα έχει ήδη χορηγήσει δάνεια ύψους 33 δισεκατομμυρίων ευρώ (σε κινεζικό ρενμίμπι) και έχει δεχτεί την Αίγυπτο, το Μπαγκλαντές και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ως συνδεδεμένα μέλη, ενώ και η Ουρουγουάη βρίσκεται στα τελικά στάδια της ένταξής της.

Μιχάλης Τρίκκας / Η ΑΥΓΗ

(*) Η Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα, (New Development Bank - NDB), πρώην Τράπεζα Ανάπτυξης BRICS, είναι μια πολυμερής αναπτυξιακή τράπεζα που ιδρύθηκε από τα κράτη BRICS. Σύμφωνα με τη Συμφωνία για το NDB, «η Τράπεζα θα υποστηρίζει δημόσια ή ιδιωτικά έργα μέσω δανείων, εγγυήσεων, συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο και άλλων χρηματοδοτικών μέσων. Η ΝΑΤ έχει έδρα τη Σαγκάη και επικεφαλής την πρώην Πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ.

Τι είναι ο Παγκόσμιος Νότος και πώς μπορεί να βοηθήσει στην ανατροπή της παγκόσμιας τάξης υπό την ηγεσία της Δύσης;

Ο όρος Παγκόσμιος Βορράς χρησιμοποιείται συχνά εναλλακτικά με τις ανεπτυγμένες χώρες. Ομοίως, ο όρος Παγκόσμιος Νότος χρησιμοποιείται συχνά εναλλακτικά με τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Ίλια Τσουκάνοφ* / SPUTNIK Int.

Ο Παγκόσμιος Νότος, μια ευρεία, χαλαρή συλλογή εθνών συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου μέρους της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, αναδύθηκε από τα βάθη της ακαδημαϊκής αφάνειας για να επιδείξει τη δύναμή του εν μέσω της κρίσης στην Ουκρανία, αρνούμενος να υποκύψει στη θέληση των δυτικών πλούσιων χωρών. Πώς ορίζεται ο Παγκόσμιος Νότος; Ποια έθνη πληρούν τις προϋποθέσεις; Δείτε το άρθρο του Ίλια Τσουκάνοφ στο Sputnik.

Το ακαδημαϊκό και δημόσιο ενδιαφέρον για τον όρο «Παγκόσμιος Νότος» έχει αυξηθεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εν μέσω των θεμελιωδών μετασχηματισμών που παρατηρούνται στην παγκόσμια πολιτική, στρατιωτική και οικονομική τάξη κατά τη διάρκεια του συνεχιζόμενου πολέμου αντιπροσώπων ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ουκρανία και Προσπάθεια υπό την ηγεσία των ΗΠΑ να περιοριστεί η αυξανόμενη παγκόσμια οικονομική ισχύς και η γεωπολιτική επιρροή της Κίνας.

Καθώς η Νότια Αφρική προετοιμάζεται να φιλοξενήσει δεκάδες ηγέτες από την Αφρική και άλλες χώρες του παγκόσμιου Νότου στη Σύνοδο Κορυφής BRICS στο Γιοχάνεσμπουργκ την επόμενη εβδομάδα, τα αμερικανικά επιχειρηματικά μέσα έχουν κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την αυξανόμενη άρνηση του Παγκόσμιου Νότου να ακολουθήσει τη γραμμή της Ουάσιγκτον στην πολιτική κατά της Ρωσίας ή την αντιπαράθεση με την Κίνα. Αντίθετα, πολλοί έχουν δείξει αυξανόμενη ετοιμότητα και ικανότητα να ενεργούν ως κυρίαρχοι και ανεξάρτητοι παράγοντες στην παγκόσμια σκηνή.

Χάρτης που δείχνει χώρες που έχουν επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία (με πράσινο) μετά την κλιμάκωση της κρίσης του Ντονμπάς σε έναν πλήρη πόλεμο αντιπροσώπων ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ουκρανία. Η εικόνα δείχνει ότι η συντριπτική πλειονότητα των εθνών στον λεγόμενο Παγκόσμιο Νότο απέφυγε να επιβάλει περιορισμούς στη Μόσχα.

Τι είναι ο Παγκόσμιος Νότος; Πώς ορίζεται;

Ο όρος «Παγκόσμιος Νότος» εμφανίστηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για να αναφερθεί στις ευρείες οικονομικές διαιρέσεις μεταξύ πλουσιότερων, γενικά βιομηχανοποιημένων βόρειων εθνών και αναπτυσσόμενων χωρών του Νότου, πολλές από τις οποίες μέχρι τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 παρέμειναν μέρος της δυτικοευρωπαϊκής αποικίας. αυτοκρατορίες ή συνέχισαν να υποτάσσονται από τη δυτική νεοαποικιοκρατία .

Ο Carl Oglesby , ένας Αμερικανός συγγραφέας, ακαδημαϊκός και πολιτικός ακτιβιστής πιστώνεται ευρέως ως ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο Παγκόσμιος Νότος με τη σύγχρονη σημασία του, πράττοντάς το το 1969 σε σχέση με τον πόλεμο του Βιετνάμ και για να εξηγήσει πώς η «κυριαρχία» του Παγκόσμιου Ο Βορράς μέσα από αιώνες εκμετάλλευσης οδήγησε σε μια «ανυπόφορη» παγκόσμια «κοινωνική τάξη».

Σε γενικές γραμμές, ο Παγκόσμιος Νότος αναφέρεται σε χώρες με χαμηλότερο εισόδημα ή έθνη με σχετικά χαμηλό επίπεδο κοινωνικοοικονομικής και βιομηχανικής ανάπτυξης σε σύγκριση με τα πλουσιότερα βόρεια έθνη.

Το να είσαι έθνος του Παγκόσμιου Νότου μπορεί να έχει κάθε είδους επιπτώσεις, από υψηλότερα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας και χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής έως χαμηλότερα ποσοστά εκπαίδευσης, υψηλά επίπεδα φτώχειας και μεγαλύτερη τάση για μετανάστευση για αναζήτηση καλύτερης ζωής στο εξωτερικό (που με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει άλλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, όπως η έλλειψη μορφωμένων επαγγελματιών στο σπίτι και οι δυσκολίες ενσωμάτωσης στη νέα χώρα καταγωγής). Ταυτόχρονα, πολλά από τα προβλήματα που δημιουργούνται από τα πλουσιότερα, βιομηχανοποιημένα έθνη του Παγκόσμιου Βορρά, όπως τα απόβλητα και η ρύπανση, συχνά επηρεάζουν δυσανάλογα τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου.

Η εξαφάνιση του σοβιετικού πολιτικού και οικονομικού μπλοκ το 1991, η άνοδος των χωρών των BRICS στα τέλη της δεκαετίας του 2000, η ​​τάση προς την αποβιομηχάνιση σε πολλές δυτικές χώρες και άλλες εξελίξεις έχουν πυροδοτήσει ακαδημαϊκές συζητήσεις σχετικά με την εγκυρότητα ενός όρου όπως ο « Παγκόσμιος Νότος » στον σύγχρονο κόσμο. Ωστόσο, η σαφής διαίρεση που καταδείχθηκε πρόσφατα μεταξύ της Δύσης και των αναπτυσσόμενων χωρών στον απόηχο της ουκρανικής κρίσης, και η έλλειψη προθυμίας από τις τελευταίες να διακόψουν τις οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία και να επιβάλουν κυρώσεις στη Μόσχα, δείχνει ότι ο όρος συνεχίζει να διατηρείται. τουλάχιστον κάποιο μέτρο συνάφειας και εγκυρότητας.

Ποιες χώρες βρίσκονται στον Παγκόσμιο Νότο;

Οι περισσότεροι σύγχρονοι χάρτες που δείχνουν το χάσμα μεταξύ των παγκόσμιων εθνών του Βορρά και του Παγκόσμιου Νότου τρέχουν περίπου κατά μήκος του Τροπικού του Καρκίνου, με το Μεξικό και μεγάλο μέρος της Καραϊβικής, τη Νότια Αμερική, το μεγαλύτερο μέρος αν όχι ολόκληρη την Αφρική, τη Μέση Ανατολή, την Κεντρική, Ανατολική και Νοτιοανατολική Ασία (αλλά όχι η Ιαπωνία, η Αυστραλία ή η Νέα Ζηλανδία) που αναφέρονται ως μέλη του Παγκόσμιου Νότου. Ο Παγκόσμιος Νότος αντιπροσωπεύει πάνω από το 85 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού και κοντά στο 40 τοις εκατό του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Ένας ορισμός του «Αναπτυγμένου» Παγκόσμιου Βορρά έναντι του «Αναπτυσσόμενου» Παγκόσμιου Νότου από την Ανεξάρτητη Επιτροπή για Θέματα Διεθνούς Ανάπτυξης, υπό την προεδρία του πρώην καγκελάριου της Δυτικής Γερμανίας Willy Brandt. Περίπου τη δεκαετία του 1980.

Είναι η Κίνα μέλος; Τι λέτε για την Τουρκία;

Ενώ ορισμένα έθνη του Παγκόσμιου Νότου έχουν κάνει δραματικά βήματα για την απελευθέρωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού τους από τη φτώχεια (και στην περίπτωση του μπλοκ BRICS που έρχεται ακόμη και σε ανταγωνιστικές κορυφαίες δυτικές χώρες όσον αφορά τη συνδυασμένη οικονομική δύναμη), πολλά, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και της Τουρκίας , εξακολουθούν να ταυτίζονται με τον Παγκόσμιο Νότο, με μια τέτοια ταύτιση που πιστεύεται ότι θα βοηθήσει στη διαφοροποίησή τους από τη Δύση και την κληρονομιά της αποικιοκρατίας ή νεοαποικιοκρατίας, και βοηθώντας στη δημιουργία νέων πολιτικών και οικονομικών συνδέσεων που βασίζονται στην αίσθηση της αλληλεγγύης και του ανήκειν.

Τι είναι το Voice of the Global South Summit;

Τον Ιανουάριο του 2023, η Ινδία φιλοξένησε το πρώτο Voice of the Global South Summit, ένα εικονικό φόρουμ το οποίο το Δελχί χαρακτήρισε ως «κοινή πλατφόρμα για να συζητηθούν οι ανησυχίες, τα συμφέροντα και οι προτεραιότητες που επηρεάζουν… αναπτυσσόμενες χώρες και επίσης για την ανταλλαγή ιδεών και λύσεων. και το πιο σημαντικό, να ενωθούμε με φωνή και σκοπό στην αντιμετώπιση των ανησυχιών και των προτεραιοτήτων».

Η σύνοδος κορυφής στέφθηκε με επιτυχία, με εκπροσώπους από περίπου 125 χώρες να συμμετάσχουν και η συγκέντρωση έγινε «η μεγαλύτερη ψηφιακή διάσκεψη των ηγετών και των υπουργών του αναπτυσσόμενου κόσμου» που συγκεντρώθηκε ποτέ, σύμφωνα με το υπουργείο Εξωτερικών της Ινδίας.

Αν και οι μελλοντικές δυνατότητες της πρωτοβουλίας υπό την ηγεσία της Ινδίας δεν έχουν ακόμη φανεί, είναι ίσως η πιο σημαντική προσπάθεια του είδους της από την ίδρυση του Κινήματος των Αδεσμεύτων το 1961 για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης από το μπλοκ ομαδοποίησης των εθνών του Παγκόσμιου Νότου στην 21η αιώνας.

Χάρτης συμμετεχόντων στη διάσκεψη κορυφής Voice of Global South, που διοργανώθηκε από την Ινδία τον Ιανουάριο του 2023. Η λίστα των συμμετεχόντων περιελάμβανε τις περισσότερες από τις χώρες που παραδοσιακά συνδέονται με τον Παγκόσμιο Νότο, εκτός από την Κίνα και το Πακιστάν.

Τι Μέλλον Μπορεί να Περιμένει ο Παγκόσμιος Νότος;

Η συνεχής άνοδος του μπλοκ BRICS, που περιλαμβάνει τέσσερα έθνη του παγκόσμιου Νότου (Βραζιλία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), συν τη Ρωσία, ένα μη δυτικό μέλος του Παγκόσμιου Βορρά που επιδιώκει να θεμελιώσει τα θεμέλια μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης, δικαιολογημένα δίνει εγείρουν ελπίδες ότι οι σημερινές κοινωνικοοικονομικές ανισορροπίες και ανισότητες μεταξύ Βορρά και Νότου μπορούν σταδιακά να επιλυθούν μέσω της εμφάνισης εναλλακτικών λύσεων έναντι των δυτικών θεσμών και μπλοκ για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης και της ανεξαρτησίας του Νότου.

Ταυτόχρονα, οι αυξανόμενες ανησυχίες στις δυτικές χώρες για την άνοδο των εναλλακτικών κέντρων εξουσίας στον αναπτυσσόμενο κόσμο υποδηλώνουν ότι η μετάβαση από τη μονοπολικότητα υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στην πολυπολικότητα πιθανότατα δεν θα συμβεί χωρίς τις προσπάθειες των δυτικών χωρών να συνεχίσουν στις πρώην αποικιακές κτήσεις τους χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα .

πηγή: sputnikglobe.com

* O Ίλια Τσουκάνοφ (Ilya Tsukanov) είναι ανταποκριτής με έδρα τη Μόσχα και ειδικεύεται στην πολιτική της Ανατολικής Ευρώπης, των ΗΠΑ και της Μέσης Ανατολής, την ιστορία του Ψυχρού Πολέμου, την ενεργειακή ασφάλεια και τις στρατιωτικές υποθέσεις. Μέλος της ομάδας του Sputnik από την ίδρυση του ιστότοπου το 2014.

Ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ θα συμμετάσχει σε τηλεδιάσκεψη των BRICS

Σύμφωνα με τη Μαρία Ζαχάροβα, οι συμμετέχοντες στη τηλεδιάσκεψηη θα συζητήσουν την ενίσχυση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης των BRICS, συμπεριλαμβανομένης της θεσμικής της ανάπτυξης...

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ θα συμμετάσχει σε έκτακτη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των BRICS μέσω τηλεδιάσκεψης σήμερα, 20 Ιουλίου, δήλωσε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα σε ενημέρωση.

«Στις 20 Ιουλίου, ο επικεφαλής του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών θα συμμετάσχει σε έκτακτη σύσκεψη των υπουργών Εξωτερικών των BRICS μέσω τηλεδιάσκεψης», είπε.

«Οι συμμετέχοντες θα συζητήσουν την ενίσχυση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης BRICS, συμπεριλαμβανομένης της θεσμικής της ανάπτυξης, και θα δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στις προετοιμασίες για την επερχόμενη 15η σύνοδο κορυφής BRICS στις 22-24 Αυγούστου», πρόσθεσε η Μαρία Ζαχάροβα.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης από την Κούβα για το Νέο Κίνημα των Αδέσμευτων: «Επειδή πρέπει!»

Γιάνης Βαρουφάκης από το Συνέδριο της Προοδευτικής Διεθνούς στην Αβάνα: «Το να είσαι πολιτικά και ηθικά αδέσμευτος, δεν σημαίνει να είσαι ουδέτερος»

Γιατί να οικοδομήσουμε ένα Νέο Κίνημα Αδεσμεύτων για να αγωνιστούμε για μια σοσιαλιστική, δημοκρατική και απελευθερωτική Νέα Διεθνή Οικονομική Τάξη; «Επειδή πρέπει!»

Αυτός ήταν ο τίτλος της ομιλίας του Γιάνη Βαρουφάκη που δόθηκε στην Αβάνα της Κούβας την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου στο Συνέδριο για μια Νέα Διεθνή Οικονομική Τάξη. Ο συνιδρυτής του DiEM25, Γιάνης Βαρουφάκης, βρέθηκε στην Κούβα σε επίσημη επίσκεψη μετά από πρόσκληση της κυβέρνησης της Αβάνας και βασικό θέμα συζήτησης στο ταξίδι του ήταν η δημιουργία ενός Νέου Κινήματος Αδεσμεύτων που θα στοχεύει σε μια Νέα Διεθνή Οικονομία. 

Παραθέτουμε όλη την ομιλία του Γιάνη Βαρουφάκη.

1. Εισαγωγή: Ένα μήνυμα από την Αθήνα

«Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, συνοδοιπόροι της Προοδευτικής Διεθνούς,

Πρώτη φορά βρίσκομαι στην Κούβα. Για δεκαετίες δεν ερχόμουν καθώς δεν ήθελα να έρθω ως τουρίστας. Η Κούβα παραείναι σημαντική για αυτό. Έπρεπε να εξηνταρίσω για να βιώσω την χαρά της έλευσης στην Κούβα με σκοπό να συνεργαστώ με συντρόφους/ισσες πάνω σε κάτι που να έχει σημασία για την Κούβα, για την Αμερικανική Ήπειρο, την Ασία, την Αφρική, την Ευρώπη και, ναι, την πολύπαθη χώρα μου, την Ελλάδα. Και τί είναι αυτό για το οποίο ήρθαμε εδώ για να συνεργαστούμε; Η ίδρυση ενός Νέου Κινήματος Αδεσμεύτων με το οποίο να συντρίψουμε την ισχύουσα, καταστροφικά εκμεταλλευτική, ιμπεριαλιστική, διεθνή οικονομική τάξη, ώστε στη θέση της να οικοδομήσουμε μια Νέα Διεθνή Οικονομική Τάξη στην οποία άνθρωποι και Γη να μπορούν να αναπνεύσουν, να ζήσουν και να ευημερήσουν – μαζί!

Πριν έρθω στο θέμα, νιώθω την ανάγκη να αποτίσω τιμή σε αυτή τη χώρα και στους γενναίους της πολίτες. Όταν το ΜέΡΑ25 ανακοίνωσε το ταξίδι μου τούτο, συνέβη κάτι περίεργο. Το περίεργο δεν ήταν ο οχετός επικρίσεων από τους συνήθεις υπόπτους – από αντι-κομμουνιστές ταμένους να παρουσιάζουν την Κούβα ως κομμουνιστική δυστοπία έως αριστερούς που σήμερα αλληθωρίζουν προς το ριζοσπαστικό κέντρο θεωρώντας την περίπτωση της Κούβας «ξεπερασμένη», στο ίδιο μοτίβο που με χαρακτηρίζουν «επικίνδυνο» για την Ελλάδα επειδή εμμένω στην ιδέα της ρήξης με την ισχυρή ντόπια και διεθνή ολιγαρχία που διαφεντεύει την πατρίδα μου. Το περίεργο ήταν ότι όλοι αυτοί οι επικριτές είχαν κάτι κοινό: Όσο και να προσπαθούν δεν μπορούν να κρύψουν τον σεβασμό τους απέναντι στο λαό της Κούβας!

Περπατήστε στην Αθήνα σήμερα. Δείχνει πλουσιότερη και πιο «αναπτυγμένη» από την Αβάνα. Όμως, οι περισσότεροι περπατούν στους Αθηναϊκούς δρόμους με βλέμμα που αντανακλά την ταπείνωση, την αναξιοπρέπεια, την συνειδητοποίηση ότι η δημοκρατία μας είναι μια φάρσα. Γιατί; Επειδή την 5η Ιουλίου του 2015 ήρθαν τόσο, μα τόσο, κοντά στην επανάσταση, με εκείνο το γενναίο 62% κόντρα στο ΔΝΤ, στα αρπακτικά των τραπεζών, στην ντόπια και ξένη ολιγαρχία. Δυστυχώς, εκείνο το βράδυ, ο λαός μας ανατράπηκε από την ηγεσία του και η επανάστασή μας συνετρίβη.

Ακόμα και άνθρωποι που αφέθηκαν στην προπαγάνδα ότι δεν υπήρχε εναλλακτική στη συνθηκολόγηση, ακόμα κι αυτοί, σέβονται τον Κουβανικό λαό – για να μην πω ότι σας ζηλεύουν. Γιατί; Επειδή ο λαός της Κούβας δεν συνθηκολόγησε!

2. Διακήρυξη της Αθήνας: Η απαρχή του Νέου Κινήματος Αδεσμεύτων που θα παλέψει για μια Νέα Διεθνή Οικονομική Τάξη

Και μιας και αναφέρθηκα στην Αθήνα, την 13η Μαΐου 2022, το ΜέΡΑ25 – σε συνεργασία με την Προοδευτική Διεθνή που εκπροσωπούσαμε από κοινού με τον Τζέρεμι Κόρμπιν και την Έτσε Τεμελκουράν, εξαγγείλαμε την Διακήρυξη της Αθήνας. Ήταν η αντίδρασή μας στον πόλεμο στην Ουκρανία και στις χυδαίες πολεμοχαρείς κραυγές ανά την Ευρώπη. Ήταν το πρώτο κάλεσμα για τη δημιουργία ενός νέου κινήματος αδεσμεύτων. Επιτρέψτε μου να διαβάσω αποσπάσματα της Διακήρυξης: 

• «Είμαστε στο πλευρό κάθε λαού που υποφέρει από εισβολή, ξεριζωμό και κατοχή.
  Απαιτούμε την άμεση κατάπαυση του πυρός, καθώς και περιεκτική Συμφωνία Ειρήνευσης στο πλαίσιο του ΟΗΕ.
• «Απορρίπτουμε την διαίρεση της υφηλίου σε ανταγωνιστικά μπλοκ τα οποία επενδύουν στον αχαλίνωτο μιλιταρισμό, σε υπερσύγχρονα όπλα μαζικής καταστροφής, και σ’ ένα Νέο Ψυχρό Πόλεμο.
• «Πιστεύουμε ότι βιώσιμη Ειρήνη απαιτεί την αντικατάσταση όλων των στρατιωτικών μπλοκ από ένα διεθνές σύστημα ασφάλειας το οποίο αποκλιμακώνει τις εντάσεις, επεκτείνει τις ελευθερίες, αντιμετωπίζει την φτώχεια, περιορίζει την εκμετάλλευση, προωθεί την περιβαντολλογική και κοινωνική δικαιοσύνη, και τερματίζει την επικυριαρχία της μίας χώρας πάνω στην άλλη.»

«Με αυτές τις σκέψεις κατά νου, καλούμε όλες και όλους του δημοκράτες της Υφηλίου να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε ένα Νέο Κίνημα Αδεσμεύτων. Θεωρούμε ότι η συμπόρευση αδεσμεύτων, δημοκρατικών, κυρίαρχων κρατών είναι ο μοναδικός δρόμος προς την Βιώσιμη Ειρήνη και προς ένα κόσμο ικανό να αποτρέψει την κλιματική καταστροφή και να κληροδοτήσει στην επόμενη γενιά πραγματική ευκαιρία δημιουργίας των συνθηκών για την παγκόσμια κοινή ευημερία.»

Με άλλα λόγια, 50 χρόνια μετά την καμπάνια του πρώτου Κινήματος Αδεσμεύτων για τη δημιουργία μιας Νέας Διεθνούς Οικονομικής Τάξης, επιστρέφουμε στο ίδιο σημείο για ξεκινήσουμε από την αρχή. Πρώτα στην Αθήνα τον περασμένο Μάη και τώρα, εδώ, στην Αβάνα. Τουλάχιστον δεν χρειάζεται να γράψουμε νέους λόγους! Αρκεί η επανάληψη όσων είπε ο Φιντέλ τον Οκτώβρη του 1979 απευθυνόμενος στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ: 

• «Ο αχός των όπλων, τα επιθετικά λόγια κι η αμετροέπεια στη διεθνή σκηνή πρέπει να πάψουν!»
• «Οι βόμβες μπορούν να σκοτώσουν τους πεινασμένους, τους άρρωστους και τους αμόρφωτους – αλλά δεν μπορούν να σκοτώσουν την πείνα, την αρρώστια, την αμορφωσιά!»
• «Το επικρατούν, σήμερα, διεθνές νομισματικό σύστημα είναι χρεοκοπημένο. Και πρέπει να αντικατασταθεί!»

Δεν δικαιούμαστε να στενοχωριόμαστε που, 44 χρόνια μετά, αναγκαζόμαστε να ξεκινήσουμε ξανά από το μηδέν. Που πρέπει να ξαναβγάλουμε τους ίδιους λόγους και να εκκινήσουμε ξανά τις ίδιες καμπάνιες. Θυμηθείτε: Κάθε γενιά είναι καταδικασμένη να δίνει την ίδια μάχη! Ξανά και ξανά και ξανά. Με την συσσωρευμένη εμπειρία σύμμαχο. Και πάντα μαθαίνοντας από τα λάθη της προηγούμενης γενιάς.

Καθώς ξεκινάμε την οικοδόμηση του Νέου Κινήματος Αδεσμεύτων, με απώτερο στόχο την Νέα Διεθνή Οικονομική Τάξη Πραγμάτων, καλούμαστε να αναρωτηθούμε: Γιατί ηττηθήκαμε την προηγούμενη φορά; Γιατί χάσαμε κατά κράτος στις δεκαετίες του 1980 και 1990; Γιατί κατατροπώθηκε το πρώτο Κίνημα Αδεσμεύτων από την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση;

3. Η ουσία της Παγκοσμιοποίησης και η δομή του νεο-ιμπεριαλιστικού θριάμβου

Η σύντομη απάντηση είναι: Επειδή οι καπιταλιστές αποδείχθηκαν, στην πράξη, καλύτεροι διεθνιστές από εμάς. Επειδή κατανόησαν καλύτερα την διεθνή πάλη των τάξεων – κι, έτσι, επικράτησαν.

Τι κατανόησαν καλύτερα από εμάς; Τον Νέο Ιμπεριαλισμό που γεννήθηκε από τις στάχτες του Μπρέττον Γουντς, τότε που το δολάριο έπαψε να είναι μετατρέψιμο σε αμερικανικό χρυσό – κάτι που έκανε τον Νίξον να μηνύσει στους Ευρωπαίους καπιταλιστές και κυβερνητικούς πως το δολάριο ήταν, πλέον,… πρόβλημά τους.

Ο Νίξον επιβεβαιώθηκε. Καθώς το αμερικανικό εμπορικό έλλειμμα εκτοξευόταν σε απίστευτα ύψη, ο κόσμος όλος πλημμύριζε με δολάρια τα οποία (καθώς δεν ήταν πια μετατρέψιμα σε χρυσό) οι κεντρικές τράπεζες εκτός ΗΠΑ αναγκάζονταν να χρησιμοποιούν ως αποθεματικά με τα οποία στήριζαν την ισοτιμία των νομισμάτων τους. Έτσι, το δολάριο μετατράπηκε σε ένα ιδιότυπο… IOU, σε μια υποσχετική. Αποτέλεσμα; Η παγκόσμια ηγεμών δύναμη, οι ΗΠΑ, εξέδιδαν IOU με τα οποία χρηματοδοτούσαν τόσο τις εισαγωγές όσο και το κράτος τους ενώ, παράλληλα, αποφάσιζαν τι μπορούσαν να κάνουν (και τι όχι) με τα IOU τους οι ξένοι κάτοχοί τους.

Η Αμερική ήταν πλέον χώρα βαθιά ελλειμματική, αλλά σε τίποτα δεν έμοιαζε με τις υπόλοιπες ελλειμματικές χώρες. Αντίθετα με την Αργεντινή, τη Γαλλία, την Ινδία και, βέβαια, την Ελλάδα (άλλες ελλειμματικές χώρες), οι ΗΠΑ δεν είχαν ανάγκη να δανείζονται δολάρια για να στηρίζουν τα νομίσματά τους ή να αυξάνουν τα επιτόκιά τους για να ελκύουν δολάρια στην επικράτειά τους. Οι απανταχού καπιταλιστές κατέληξαν να χρηματοδοτούν τους Αμερικανούς καπιταλιστές και ραντιέρηδες, καθώς και την κυβέρνησή τους. Να πως έγινε αυτό:

Οι καπιταλιστές πλεονασματικών χωρών, όπως η Γερμανία, η Ιαπωνία και αργότερα η Κίνα, έβλεπαν το αμερικανικό εμπορικό έλλειμμα ως ευεργέτη – ως μια τεράστια ηλεκτρική σκούπα που ρούφαγε τις καθαρές εξαγωγές τους στο αμερικανικό έδαφος. Και τί έκαναν οι Ιάπωνες, Γερμανοί και αργότερα Κινέζοι καπιταλιστές με όλα αυτά τα δολάρια που κέρδιζαν; Τα έστελναν πίσω στις ΗΠΑ όπου αγόραζαν περιουσιακά στοιχεία που τους απέφεραν προσόδους: ακίνητα, ομόλογα, παράγωγα και όποιες εταιρείες τους επέτρεπε η Ουάσιγκτον να αγοράσουν (όχι βέβαια την Boeing ή την Microsoft).

Και οι ελλειμματικές χώρες, ιδίως του 3ου Κόσμου – της Ασίας, της Αφρικής και της Λ. Αμερικής; Αυτές συνεχώς δεινοπαθούσαν να δανείζονται δολάρια που τους έλλειπαν (λόγω του εμπορικού τους ελλείμματος) από την Γουόλ Στριτ, ώστε και να στηρίζουν τα νομίσματά τους και, βέβαια, να αγοράζουν φάρμακα, ενέργεια και τις πρώτες ύλες που ήταν απαραίτητες στην παραγωγή των εξαγώγιμων εμπορευμάτων, με τα οποία κέρδιζαν δολάρια για να αποπληρώνουν την Γουόλ Στριτ. Αναπόφευκτα, ανά περιόδους, αδυνατούσαν να αποπληρώνουν τους τραπεζίτες της Γουόλ Στριτ. Τότε, η Δύση έστελνε τους «δικαστικούς κλητήρες» της – δηλαδή το ΔΝΤ, το οποίο τους δάνειζε τα δολάρια που έλειπαν με αντάλλαγμα γην και ύδωρ, δηλαδή την παράδοση, μέσω ιδιωτικοποίησης, όλης της δημόσιας περιουσίας (αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμους, ακίνητα, το σύστημα ύδρευσης και ηλεκτροδότησης, το τηλεφωνικό σύστημα, ακόμα και σχολεία, νοσοκομεία κ.α.) στην ντόπια και ξένη ολιγαρχία η οποία, με την σειρά της, δεν είχε εναλλακτική παρά να στείλει τις προσόδους της από αυτή την περιουσία στην Γουόλ Στριτ.

Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ είχαν βρει την μαγική συνταγή που έψαχνε – αλλά δεν έβρισκε – κάθε αυτοκρατορία πριν τις ΗΠΑ: Πως να πείθουν τους πλούσιους των εξαρτημένων (πλούσιων και φτωχών) ηγεμονιών, καθώς και κάθε κεντρική τράπεζα, να χρηματοδοτούν εθελοντικά (χωρίς κανονιοφόρους και πολέμους) την αυτοκρατορία (τόσο το κράτος της όσο και τις εισαγωγές της)!

Κινέζος αξιωματούχος μου περιέγραψε όλο αυτό το αμερικανικό επίτευγμα ως την Σκοτεινή Συμφωνία πίσω από την Παγκοσμιοποίηση. Γιατί σκοτεινή; Επειδή θεμελιωνόταν σε μια σιωπηλή, σκοτεινή «τράμπα» μεταξύ της αμερικανικής άρχουσας τάξης και ξένων καπιταλιστών & ραντιέρηδων. Η ιδέα, απλή: Έστω ότι υπήρχε ένα κουμπί που πατώντας το θα καταργούσε την ηγεμονία του δολαρίου και των ΗΠΑ. Ποιος θα έκανε τα πάντα για να μην το πατήσεις; Προφανώς, το αμερικανικό κράτος και η αμερικανική άρχουσα τάξη. Όχι όμως μόνον αυτοί. Πέραν αυτών, μια πανστρατιά μη αμερικανών θα έπεφταν πάνω σου να σε σταματήσουν πριν καν πλησιάσεις το κουμπί: γερμανοί βιομήχανοι, σεΐχηδες από τα Εμιράτα, ευρωπαίοι τραπεζίτες και, ναι, κινέζοι καπιταλιστές.

Περιληπτικά, η πρωτοκαθεδρία του δολαρίου εξυπηρετεί εξ ίσου τα συμφέροντα των αμερικανών ραντιέρηδων και τα συμφέροντα γερμανών, αργεντίνων, νιγηριανών, κορεατών και κινέζων καπιταλιστών. Χωρίς το δολάριο και την αμερικανική επικυριαρχία, οι κινέζοι, ιάπωνες, κορεάτες και γερμανοί καπιταλιστές δεν θα είχαν τη δυνατότητα να εξάγουν τεράστιες υπεραξίες από τους εργάτες τους τις οποίες, κατόπιν, «επενδύουν» ως ραντιέρηδες στις ΗΠΑ. Αντίστοιχα, χωρίς το δολάριο και την αμερικανική επικυριαρχία, οι ολιγάρχες της Αργεντινής, της Ελλάδας, της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Ινδίας κλπ δεν θα είχαν τη δυνατότητα να λεηλατούν τη δημόσια περιουσία των χωρών τους και να εξάγουν τα λάφυρα στο Ντέλαγουεαρ και τα Νησιά Κέιμαν ως δολαριοποιημένα περιουσιακά στοιχεία.

Το μάθημα για εμάς είναι απλό:

Να μην ξανακάνουμε το λάθος να θεωρούμε ότι η σοσιαλιστική, δημοκρατική, απελευθερωτική Νέα Διεθνής Οικονομική Τάξη θα προκύψει επειδή οι ελίτ των χωρών του Νότου θα συγκρουστούν, από κοινού, με την Ουάσιγκτον ή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Νέο Κίνημα Αδεσμεύτων θα αποτύχει αν στόχος του είναι, απλά, μια συμμαχία των G77 ή των BRICS σε αντιπαράθεση με την Δύση.

Δεν πρέπει να προετοιμαζόμαστε μόνο για την αναπόφευκτη σύγκρουση με τους εκπροσώπους της Ουάσιγκτον, του Σίτι του Λονδίνου ή των Βρυξελλών οι οποίοι δουλεύουν ακούραστα έτσι ώστε να μην αλλάξει τίποτα. Πρέπει να προετοιμαστούμε εξ ίσου για σύγκρουση με γραφειοκράτες και εκπρόσωπους τους Παγκόσμιου Νότου, συμπεριλαμβανόμενης και της Κίνας, της οποίας οι καπιταλιστές εκμεταλλεύονται το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ για να εκμεταλλεύονται τους δικούς τους ανθρώπους – και, κατόπιν, να στέλνουν τεράστια κομποδέματα δολαρίων στο δίκτυο της Γουόλ Στριτ και του Λονδρέζικου Σίτι.

Θέλουμε να είμαστε αυθεντικά διεθνιστές και διεθνίστριες; Τότε δεν πρέπει να λησμονάμε ποιος είναι ο λαός, η εργατική τάξη, που έχει περισσότερα να κερδίσει από την κατάργηση του Αμερικανικού Νέο-ιμπεριαλισμού: η αμερικανική εργατική τάξη που, μετά το 1971, καταδικάστηκε στον μαρασμό, την απαξίωση, την σωματική εξόντωση και την δομική φτώχια εντός της πιο πλούσιας καπιταλιστικής αυτοκρατορίας.

Πράγματι, οφείλουμε να μην ξεχάσουμε ποτέ πως τα θύματα του ιμπεριαλισμού είναι παντού, τόσο στην Περιφέρειά του όσο και στην Μητρόπολή του. Πως η ισχύουσα διεθνής οικονομική τάξη επιβάλει διαφορετικού τύπου μιζέρια στους απανταχού εργαζόμενους. 

• Η Παγκοσμιοποίηση επέβαλε στους αμερικανούς εργαζόμενους τη μιζέρια που φέρνει η αποβιομηχάνιση που φέρνουν οι αποεπενδύσεις – ήταν σαν κομμάτια του φτωχού Νότου να μετανάστευσαν στις βιομηχανικές περιοχές Αμερικής και Ευρώπη. 
• Η Παγκοσμιοποίηση επέβαλε στους κινέζους εργαζόμενους/ες στις ραγδαία αναπτυσσόμενες παραλιακές πόλεις να υποφέρουν απάνθρωπες εντάσεις εργασίας που συνυφαίνονται με τις παραγωγικές υπερ-επενδύσεις – ήταν σαν περιοχές του υπερ-αναπτυγμένου Βορρά να μετανάστευσαν στην Κίνα εντός των οποίων ντόπιοι εργάτες έπρεπε να ζουν με μισθούς του υποανάπτυκτου Νότου.

Διαφορετικές μιζέριες, ο ίδιος παγκόσμιος μηχανισμός ανακύκλωσης υπεραξιών που εξήχθησαν σε κάθε γωνιά του πλανήτη από την Καπιταλιστική Διεθνή.

4. Ο Νέος Ψυχρός Πόλεμος

Σήμερα, αυτή η Παγκοσμιοποίηση – που θεμελιώθηκε στην συσσώρευση κινεζικού κεφαλαίου λόγω του αμερικανικού εμπορικού ελλείμματος και την μετατροπή του σε περιουσιακά στοιχεία στις ΗΠΑ – παραχωρεί τη θέση της σε ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας ο οποίος ενισχύει εκθετικά τις απειλές κατά της ζωής στον πλανήτη Γη. Τί κρύβεται πίσω από αυτό τον Νέο Ψυχρό Πόλεμο;

Η ραγδαία εκβιομηχάνιση της Κίνας δεν ήταν πρόβλημα για την Ουάσιγκτον όσο η Σκοτεινή Συμφωνία λειτουργούσε – όσο οι κινέζοι καπιταλιστές χρειάζονταν το δολάριο για να μετατρέπουν το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ σε εργαλείο εξαγωγής υπεραξίας από τους κινέζους εργαζόμενους, την οποία μετά μετέτρεπαν σε αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία.

Τι άλλαξε όμως; Δύο πράγματα. Η πρώτη αλλαγή ήταν η ανάδυση ενός νέου τύπου κεφαλαίου. Μια μορφή κεφαλαίου που ζει στο λεγόμενο κλάουντ – στο υπολογιστικό νέφος. Cloud capital ή νεφοκεφάλαιο το ονομάζω. Το «παραδοσιακό» κεφάλαιο, όπως το όρισε ο Καρλ Μαρξ, ορίζεται ως ένα παραχθέν μέσο παραγωγής (π.χ., ατμομηχανές, τρακτέρ, βιομηχανικά ρομπότ, εκτυπωτές 3D). Τί είναι το cloud capital ή νεφοκεφάλαιο; Το ορίζω ως ένα παραχθέν μέσο συμπεριφορικής τροποποίησης. H φιλοδοξία της «συμπεριφορικής τροποποίησης» είναι τόσο αρχαία όσο και η ρητορική, η κατήχηση, η προπαγάνδα ή, πιο πρόσφατα, η διαφήμιση. Όμως, έως ότου μας να μας προκύψει η Big Tech τη δεκαετία του 2020, μόνο άνθρωποι μπορούσαν να επιφέρουν τροποποίηση της συμπεριφοράς άλλων ανθρώπων: ιερείς, προπαγανδιστές, διαφημιστές. Σήμερα, η πιο αποτελεσματική τροποποίηση της συμπεριφοράς μας επιτυγχάνεται από αλγοριθμικές μηχανές που χρησιμοποιούν Τεχνητή Νοημοσύνη. Όποιος έχει τον έλεγχο αυτού του νεφοκεφαλαίου έχει όλο και μεγαλύτερο τον έλεγχο της διανομής της παγκόσμιας υπεραξίας.

Πως σχετίζεται η συσσώρευση νεφοκεφαλαίου με τον Νέο Ψυχρό Πόλεμο; Κατ’ αρχάς, ήταν ο λόγος που, πρώτα, ο Ντόναλντ Τραμπ και, κατόπιν, ο Τζο Μπάιντεν στοχοποίησαν την Κίνα. Ας δούμε το γιατί και το πως.

Οι ΗΠΑ επικυριαρχούν λόγω της κυριαρχίας τους στο χρηματο-νομισματικο-πιστωτικό σύστημα (δολάριο-Γουόλ Στριτ) και της κυριαρχίας της Σίλικον Βάλεϊ – δηλαδή, κυριαρχούν τόσο επί του χρηματικού κεφαλαίου όσο και επί του νεφοκεφαλαίου. Όμως, η Κίνα απειλεί αυτή την κυριαρχία ως προς και τις δύο αυτές μορφές κεφαλαίου. Μόλις σήμερα, αυτή τη στιγμή που σας μιλώ, η εφαρμογή WeChat – που ανήκει στην Κινεζική Tencent – θα έχει μεταφέρει 38 δις μηνυμάτων μεταξύ χρηστών. Χρήστες/στριες που δεν χρειάζεται να βγουν από το WeChat για να κάνουν μεταξύ τους πληρωμές. Την ώρα που κατεβάζουν ταινίες ή ακούν μουσική, με την ίδια εφαρμογή, στέλνουν και δέχονται χρήματα σε οποιονδήποτε τόσο εντός της Κίνας όσο και στα εκατομμύρια μη Κινέζων σε χώρες με εμπορικές συναλλαγές με την Κίνα που έχουν ανοίξει λογαριασμό σε κινεζική τράπεζα.

Μια ακόμα ιστορικής σημασίας εξέλιξη ήρθε το 2020 με την δημιουργία του πρώτου κρατικού ψηφιακού νομίσματος από την Κεντρική Τράπεζα της Κίνας. Μαζί, οι κινεζικοί κολοσσοί τύπου Tencent και η Κεντρική Τράπεζα της χώρας έχουν οικοδομήσει ένα ολοκληρωμένο σύστημα πληρωμών και ανταλλαγής δεδομένων. Πρόκειται για την μόνη υπερ-οδό χρήματος και δεδομένων που μπορεί να ανταγωνιστεί το σύμπλεγμα Γουόλ Στριτ, Σίλικον Βάλεϊ και Φεντ (την Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα).

Έως πρόσφατα, αυτή η κινεζική υπερ-οδός χρησιμοποιείτο σχετικά λίγο, κι όχι από τους πλούσιους της Γης, συμπεριλαμβανομένων των ολιγαρχών του Πούτιν αλλά και των κινέζων καπιταλιστών – δεν είχαν λόγο να εγκαταλείψουν την αμερικανική υπερ-οδό όπου τα πάντα κινούσε το δολάριο. Όταν όμως ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία, και η Ουάσιγκτον απάντησε κατάσχοντας πάνω από $300 δις της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας, ξάφνου όλα άλλαξαν. Πανικός κατέβαλε τους μη αμερικανούς πλούσιους – κι όχι μόνο τους Ρώσους – που απέκτησαν ξαφνικό ενδιαφέρον για την κινεζική υπερ-οδό χρήματος και δεδομένων.

Να γιατί τον περασμένο Οκτώβριο ο Πρόεδρος Μπάιντεν αποφάσισε να κηρύξει ολοκληρωτικό οικονομικό πόλεμο εναντίον της Κίνας. Το εμπάργκο στα μικροτσίπ ήταν μια κατά μέτωπον επίθεση στην κινεζική Big Tech, με την οποία ο Μπάιντεν ελπίζει να πληγώσει θανάσιμα το «θεριό» που απειλεί την κυριαρχία της Σίλικον Βάλεϊ και της Γουόλ Στριτ. Τίποτα καλό για την Παγκόσμια Ειρήνη δεν προμηνύεται.

Ποτέ δεν έχουμε βρεθεί τόσο κοντά στο πυρηνικό ολοκαύτωμα όσο σήμερα – σύμφωνα με το Ρολόι Ντούμσνταϊ που έφτιαξαν προειδοποιητικά οι πυρηνικοί επιστήμονες την δεκαετία του 40 που σήμερα δείχνει 100 δεύτερα πριν την συμφορά. Κι αυτό χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψη το άλλο ρολόι, εκείνο που μετρά τις ώρες έως ότου η ανθρωπότητα υπερβεί το σημείο μη επιστροφής από την κλιματική καταστροφή. Και τι κάνει η διεθνής άρχουσα τάξη για να αποτρέψει τις δύο αυτές συμφορές; Ό,τι είναι δυνατόν ώστε για να σπρώξει την ανθρωπότητα μια ώρα αρχύτερα στους δύο αυτούς γκρεμούς. Αυτό κάνουν.

Για αυτό πρέπει να οικοδομήσουμε το Νέο Κίνημα Αδεσμεύτων που θα εργαστεί προς μια Νέα Διεθνή Οικονομική Τάξη.

5. Τι σημαίνει να είμαστε αδέσμευτοι;

Σε αυτό το σημείο, θα βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει να είναι κανείς πολιτικά και ηθικά αδέσμευτος.

Δεν σημαίνει να είναι ουδέτερος/η. Όπως εξηγήσαμε στην «Διακήρυξη της Αθήνας», είμαστε σταθερά στο πλευρό των θυμάτων εισβολής, κατοχής, βίας – είτε πρόκειται για την Παλαιστίνη είτε για την Δ. Σαχάρα, την Υεμένη, την Ουκρανία. Κι είμαστε οι πρώτοι που ασκούμε κριτική όποτε και όπου καταπατούνται οι ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Το νέο μας Κίνημα Αδεσμεύτων πρέπει να ανακτήσει την έννοια της ελευθερίας από τους δήθεν φιλελεύθερους και ελευθεριάζοντες – από το Περού, όπου σήμερα οι σύντροφοί μας δολοφονούνται στους δρόμους και τις πλατείες, έως το Ιράν, όπου γενναίες γυναίκες, ακολουθούμενες από γενναίους άνδρες – και άπειρα νέα παιδιά – διαδηλώνουν κάτω από το σύνθημα .ΓΥΝΑΙΚΑ-ΖΩΗ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

“Μα, το καθεστώς του Ιράν», μπορεί να αντιπαραθέσετε «δεν αντιστέκεται στον Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό;» Απολύτως. Όμως, μόνο και μόνο επειδή ένα καθεστώς συγκρούεται με τον Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό δεν του εξασφαλίζει το δικαίωμα να παραβιάζει τις βασικές ελευθερίες των εκεί συντρόφων μας.

Σε αυτό το σημείο θα επιμείνω: Ένα αυθεντικό Κίνημα Αδεσμεύτων πρέπει να είναι βαθιά διαλεκτικό – π.χ. να είναι ικανό να υπερασπίζεται το Ιρανικό Κράτος από τις ιμπεριαλιστικές βλέψεις, απειλές και τα εμπάργκο των ΗΠΑ, αλλά ταυτόχρονα να στηρίζει προοδευτικούς ανθρώπους στο Ιράν που και παλεύουν ενάντια στην εγχώρια θεοκρατική ολιγαρχία και δεν πέφτουν θύματα της προπαγάνδας και της πλεκτάνης της CIA και του Πενταγώνου.

«Και με την Κίνα, τί κάνουμε;», με ρωτούν. Πως θα πρέπει το Νέο Κίνημα Αδεσμεύτων να αντιμετωπίσει την Κίνα; Με δύο τρόπους, θα πρότεινα: 

1. Με σεβασμό, δεδομένου του πραγματικού οικονομικού θαύματος που οφείλεται στον μόχθο και την εφευρετικότητα τόσων ανθρώπων – ένα θαύμα που έχουμε υποχρέωση να υπεραμυνθούμε από τις απειλές του Αμερικανικού Ιμπεριαλισμού και του Νέου Ψυχρού Πολέμου που αυτός εξαπολύει για να διαφυλάξει την επικυριαρχία του. Και,
2. Με διάθεση κριτικής, όχι μόνο με αναφορά στις βασικές ελευθερίες αλλά και σε όρους της ταξικής πάλης εντός της Κίνας: Ο Πρόεδρος Σι υπόσχεται, καιρό τώρα, ότι θα συγκρουστεί με τους κινέζους ραντιέρηδες και καπιταλιστές υπέρ του εργατικού εισοδήματος ακόμα κι αν αυτό σημαίνει εκμηδενισμό των καθαρών εξαγωγών. Κάτι τέτοιο θα ήταν ευεργετικό για την πλειοψηφία των πολιτών της Κίνας – όπως θα ήταν, για τους λαούς της Αφρικής και Ασίας, ένα κούρεμα των κινεζικών δανείων στις φτωχότερες χώρες. Και οι δύο κινήσεις θα ήταν βήματα προς την Νέα Διεθνή Οικονομική Τάξη που θέλουμε, το άκρως αντίθετο δηλαδή της Σκοτεινής Συμφωνίας υπό την οποία η κινέζικη οικονομία αναπτύσσεται ως τώρα. Έχουμε υποχρέωση να σπρώξουμε το Πεκίνο προς αυτή την κατεύθυνση και να τους ασκούμε δριμεία κριτική όταν αποκλίνουν.

6. Ποια Νέα Διεθνή Οικονομική Τάξη θέλουμε;

Μιλάμε για Νέα Διεθνή Οικονομική Τάξη. Πώς την φανταζόμαστε; Η οποιαδήποτε μετάβαση σε βιώσιμη οικονομική τάξη απαιτεί ένα πλούσιο Ταμείο Πράσινων Επενδύσεων. Ο φίλος Μπρούνο Ροντρίγκεζ Παρίγια, Υπουργός Οικονομικών της Κούβας, σε πρόσφατη συνάντηση εκπροσώπων της G77+Κίνα προσδιόρισε το ποσό μεταξύ $3,3 & $4,5 τρισ. ετησίως. Δική μου εκτίμηση είναι πως ο,τιδήποτε κάτω των $10 τρις θα αποδειχθεί κατώτερο των περιστάσεων.

Είναι εφικτό; Τεχνικά και βέβαια είναι. Φανταστείτε μια αναδιαρθρωμένη Παγκόσμια Τράπεζα, υποστηριζόμενη από παγκόσμια ψηφιακή νομισματική μονάδα έκδοσης ενός αναδιαρθρωμένου ΔΝΤ. Φανταστείτε όλες τις εμπορικές και κεφαλαιακές ροές να τιμολογούνται στη βάση αυτής της μονάδας κι ένα 10% των μονάδων αυτών να διατίθεται στην Πράσινη Μετάβαση, ιδίως στις φτωχότερες, ελλειμματικές, χώρες. Ένας διεθνής Πράσινος Κεϋνσιανισμός, με άλλα λόγια.

Όμως, για τους λόγους που μας εξήγησε ο Μιχάλ Καλέτσι πριν πολλές δεκαετίες, ο Κεϋνσιανισμός (οιουδήποτε χρώματος) δεν μπορεί να περπατήσει: Ακόμα κι αν η άρχουσα τάξη πανικοβληθεί και εφαρμόσει Κεϋνσιανές πολιτικές για να σώσει το τομάρι της, τη στιγμή που οι πολιτικές αυτές αρχίσουν να αποδίδουν, και πολύ πριν αποδώσουν ουσιαστικά, η άρχουσα τάξη θα τις εγκαταλείψει επιστρέφοντας σε πολιτικές εκμετάλλευσης. Είναι στη φύση της άρχουσας τάξης να φράζει το δρόμο που οδηγεί ακόμα και στη δική της σωτηρία.

Αυτό σημαίνει ένα πράγμα. Η εφαρμογή των απαραίτητων πράσινων Κεϋνσιανών πολιτικών έχει ένα προαπαιτούμενο που θα μισούσε ο Κέυνς: Την κατάργηση της Παγκόσμιας Αυτοκρατορίας του Κεφαλαίου, το οποίο προτιμά να δει την συντέλεια του κόσμου παρά την εφαρμογή πράσινων Κεϋνσιανών που θα απέτρεπαν την συντέλεια του κόσμου.

Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Η επανάστασή μας, για να έχει πιθανότητες επιτυχίας, πρέπει να χρησιμοποιήσει τις τεχνολογίες της Big Tech που μας δίνουν τη δυνατότητα να επικοινωνούμε αλλά και να πλήττουμε την Αυτοκρατορία του Κεφαλαίου – π.χ. η ετήσια καμπάνια της Προοδευτικής Διεθνούς εναντίον της Amazon (#MakeAmazonPay). Δεν είναι όμορφα ειρωνικό πως η Big Tech μας δίνει τη δυνατότητα να συντονιστούμε εναντίον της; Μένει να την χρησιμοποιήσουμε στο πλαίσιο διεθνούς ανατρεπτικού σχεδίου. Μόνο το αδύνατο όνειρο θα μετατραπεί σε προφανές σχέδιο.

Τί σημαίνει όμως, στην πράξη, η ανατροπή της Αυτοκρατορίας του Κεφαλαίου; Πώς μπορεί η ανθρωπότητα να επανακτήσει τα λεηλατημένα κοινά αγαθά στη στεριά, στις θάλασσες, στον αέρα, ακόμα και στο διάστημα;

Με δύο τρόπους: Νομοθετώντας ώστε οι εταιρείες να ανήκουν στους εργαζόμενους/ες σε αυτές, στο πλαίσιο της αρχής «ένας-εργαζόμενος ή μια-εργαζόμενη-μια- μετοχή-μια-ψήφος». Και καταργώντας το μονοπώλιο των ιδιωτικών τραπεζών στις χρηματικές συναλλαγές.

Τότε, τράπεζες και κέρδος θα εξατμιστούν ως κινητήρια δύναμη των οικονομιών μας καθώς οι τράπεζες θα έχουν χάσει την εξουσία τους και η ιδέα του κέρδους δεν θα βγάζει νόημα όταν οι εργαζόμενες/οι είναι ισότιμοι ιδιοκτήτες και, συνεπώς, ο διαχωρισμός κέρδους και μισθού καταργείται.

Ο ταυτόχρονος θάνατος της αγοράς μετοχών (του Χρηματιστήριου) και της αγοράς εργασίας, μαζί με την αποψίλωση της δύναμης των τραπεζών, θα αναδιανείμει αυτομάτως τον πλούτο, θα καταστήσει εφικτό το βασικό εισόδημα για όλους και, ως ένα λαμπρό υποπροϊόν, θα εξανεμίσει τα κίνητρα πίσω από τους πολέμους.

Το τέλος της εξουσίας του κεφαλαίου πάνω στην κοινωνία θα επιτρέψει στις κοινότητές μας να αποφασίζουμε συμμετοχικά για την Υγεία, την Παιδεία αλλά και για τις επενδύσεις μας στην διάσωση του πλανήτη από την μεγέθυνση που θυμίζει ιό ο οποίος αναπαράγεται χωρίς ειρμό ή λογική σκοτώνοντας τον φορέα του.

Η αυθεντική δημοκρατία, επί τέλους, θα γίνει εφικτή και θα εφαρμόζεται στις συνελεύσεις πολιτών και εργαζόμενων – όχι πίσω από πόρτες κλειστές όπου συνεδριάζουν μια χούφτα ολιγάρχες.

Ο διττός εκδημοκρατισμός κεφαλαίου και χρήματος ακούγεται ως ένα αδύνατο, ουτοπικό όνειρο – όχι όμως πιο ουτοπικό από το να βασιζόμαστε στο σημερινό σύστημα, ή στον Πράσινο Κεϋνσιανισμό, για τη σωτηρία της ανθρωπότητας – κι ούτε πιο αδύνατο ή ουτοπικό απ’ όσο κάποτε φάνταζε το όνειρο μιας κοινωνίας χωρίς δουλεία ή η ιδέα του «ένα-άτομο-μια-ψήφος». Πρακτικά, ο διττός εκδημοκρατισμός κεφαλαίου και χρήματος δεν είναι τίποτα λιγότερο από το προαπαιτούμενο για την επιβίωση του είδους μας – είναι τόσο απλό.

Αυτοί είναι οι στόχοι του Νέου Κινήματος Αδεσμεύτων που πρέπει να οικοδομήσουμε. Κι ο απώτερος στόχος; 

• Ο τερματισμός της νομιμοποιημένης λεηλασίας ανθρώπων και Γης που πυροδοτεί την κλιματική καταστροφή.
• Τίποτα λιγότερο από την ολοκληρωτική κατάργηση της εξουσίας του κεφαλαίου επί των κοινωνιών των ανθρώπων που υποδαυλίζει την αναξιοπρέπεια και καθιστά τον πλανήτη ακατοίκητο για το είδος μας.

Φίλες, φίλοι, συνοδοιπόροι/ισσες, σύντροφοι/ισσες,

Δεν πρόκειται για πρόβα. Ούτε για όνειρο θερινής νυκτός. Αγώνας επιβίωσης του είδους μας είναι. Και, ναι, μπορούμε να τα καταφέρουμε! Μαζί.

πηγή: Pressenza International Press Agency

Παν. Λαφαζάνης: «Σε "τριτοκοσμική" περιοχή διολισθαίνει η Ε.Ε. - Ηγέτες πιόνια δίνουν τη χαριστική βολή»

Παναγιώτης Λαφαζάνης: «Η διαφαινόμενη μεγάλη νίκη της Ρωσίας στην Ουκρανία πετάει την ΕΕ στον "καναβάτσο" και προκαλεί βαθύτερη πρωτοφανή κρίση στις ΗΠΑ και οδηγεί στην αναδίπλωση τους...»

    

                          

Παναγιώτης Λαφαζάνης*

Στους χειρότερους εφιάλτες τους οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, τα «πιόνια» των ΗΠΑ στις περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τα συστημικά υπεροπτικά ΜΜΕ των ευρωκρατών, δεν είχαν ποτέ διανοηθεί τη σημερινή διάλυση και κατάρρευση της ΕΕ, αν και ακόμα δεν την έχουν συνειδητοποιήσει και συνεχίζουν να συμπεριφέρονται με αναίδεια, αλαζονεία και ψοφοδεή κομπορρημοσύνη .

Η διαφαινόμενη μεγάλη νίκη της Ρωσίας στην Ουκρανία πετάει την ΕΕ στον «καναβάτσο» και προκαλεί βαθύτερη πρωτοφανή κρίση στις ΗΠΑ και οδηγεί στην αναδίπλωση τους.

Την ίδια ώρα η απόφαση της Gazprom να διακόψει την ροή φυσικού αερίου από τον Nord Stream 1, δίνει την χαριστική βολή στην παραπαίουσα Ευρώπη, τη στιγμή που το αέριο ρέει χωρίς προβλήματα μόνο από τον Τurk-Stream και προμηθεύει με φτηνό προϊόν την Τουρκία και βασικούς συμμάχους τής Ρωσίας, όπως η Σερβία και η Ουγγαρία.

Η Ελλάδα οδεύει σε τραγικά χρόνια που θα προσομοιάζουν μόνο με τα χρόνια της γερμανικής κατοχής της χώρας μας, ενώ κινδυνεύει ακόμα να καταστεί ένα μεγάλο θύμα ακρωτηριασμού από τον επίβουλο γείτονα με την αφανή ή εμφανή στήριξη του παραπαίοντος αμερικανονατοϊκού μπλοκ, αφού το προδοτικό ελληνικό κατεστημένο κατάφερε το ακατόρθωτο: να θέσει απέναντι του τη Ρωσία.

Μόνο μια μεγάλη ανατροπή του φαύλου και προδοτικού ελληνικού πολιτικού κατεστημένου (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και των παραφυάδων του), μαζί με την ληστρική ελληνική διαπλεκόμενη ολιγαρχία που το χρηματοδοτεί και το στηρίζει, μπορεί να προσφέρει ανάσα και προοπτική στην Ελλάδα.

Το «Δημοκρατικό Κίνημα Εθνικής Απελευθέρωσης» (Δ.Η.Κ.Ε.Α), που ιδρύσαμε πρόσφατα, είναι η μόνη δύναμη σήμερα που μπορεί να διαμορφώσει ένα μεγάλο δημοκρατικό πατριωτικό πολιτικό και κυρίως κοινωνικό μέτωπο ανατροπής για μια νέα πορεία ανασυγκρότησης, επαναθεμελίωσης και ανόρθωσης της Ελλάδας σε νέες ανεξάρτητες βάσεις, χωρίς ολιγαρχικά δεσμά. Mια νέα πορεία πολυδιάστατης οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής που θα ανοίξει πόρτες συνεργασίας και με τη Ρωσία και τους BRICS.

Αυτό το γνωρίζουν οι κατεστημένοι κλειδοκράτορες και τα ΜΜΕ της διαπλοκής, γι’ αυτό κάνουν κάθε τι για να «θάψουν» ένα τέτοιο μέτωπο και τη φωνή μας. Δεν θα το καταφέρουν. Γρήγορα το «τσουνάμι» της λαϊκής οργής θα τους σαρώσει. Ο γίγαντας – λαός μπορεί να μοιάζει σκυφτός, κοιμισμένος και αποπροσανατολισμένος σήμερα αλλά χρειάζεται μόνο μια «σπίθα» (iskra) για να βάλει «φωτιά» σε ένα σάπιο σύστημα.

______________________________________

*Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είναι Έλληνας πολιτικός., υπηρέτησε ως αρχηγός της Λαϊκής Ενότητας, από τις 21 Αυγούστου 2015 έως την παραίτησή του στις 2 Ιουνίου 2019. Υπήρξε υπουργός  Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα είναι συντάκης και διευθύνη την ιστοσελίδα iskra.gr, συμμετέχοντας παράλληλα σε διεργασίες με οργανώσης και κινήματα για την ίδρυση πολιτικού φορέα της Αριστεράς,

Σαουδική Αραβία και Ιράν: Ουσιαστικά βήματα για αποκατάσταση των σχέσεων τους.

Οι δύο αντίπαλες δυνάμεις, που αλληλοκατηγορούνται για αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής, εξέφρασαν ωστόσο τη βούλησή τους να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και άρχισαν διαπραγματεύσεις που δημοσιοποιήθηκαν για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2021.

Το Ιράν ενημερώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα για το γεγονός πως η Σαουδική Αραβίας επιθυμεί να μεταφέρει τον διμερή διάλογο με στόχο την αποκατάσταση των δεσμών μεταξύ των δύο αντίπαλων δυνάμεων της περιοχής σε “πολιτικό επίπεδο”.

Αυτό δήλωσε ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν.

Οι δύο χώρες έχουν πραγματοποιήσει πέντε γύρους συνομιλιών στη Βαγδάτη από πέρυσι. Ο τελευταίος ήταν τον Απρίλιο και σε αυτόν φέρεται να συμμετείχαν ανώτεροι αξιωματούχοι του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Ιράν και των υπηρεσιών πληροφοριών της Σαουδικής Αραβίας.

“Όσον αφορά τη Σαουδική Αραβία, έχουμε πραγματοποιήσει πέντε γύρους διαπραγματεύσεων, κυρίως σε επίπεδο ασφάλειας, και έχει σημειωθεί πρόοδος σε αυτές τις διαπραγματεύσεις“, δήλωσε ο Αμίρ-Αμπντολαχιάν σε συνέντευξή του στην κρατική ραδιοτηλεόραση το βράδυ της Πέμπτης.

“Την περασμένη εβδομάδα, λάβαμε ένα μήνυμα από τον υπουργό Εξωτερικών του Ιράκ, σύμφωνα με το οποίο η σαουδαραβική πλευρά είναι έτοιμη να μεταφέρει τις συνομιλίες σε πολιτικό επίπεδο”, ανέφερε, προσθέτοντας ότι η Τεχεράνη είναι “έτοιμη για να περάσουν οι συζητήσεις στην πολιτική φάση“.

Ο Ιρανός υπουργός εξέφρασε την ελπίδα ότι οι διαπραγματεύσεις θα οδηγήσουν σε “κανονικές διπλωματικές σχέσεις μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν“.

Η σουνιτική Σαουδική Αραβία και το σιιτικό Ιράν διέκοψαν τις σχέσεις τους το 2016 έπειτα από την επίθεση σε διπλωματικές αποστολές της Σαουδικής Αραβίας διαδηλωτών στην Ισλαμική Δημοκρατία μετά την εκτέλεση από το Ριάντ ενός πασίγνωστου σιίτη ιερωμένου κληρικού.

Οι δύο αντίπαλες δυνάμεις, που αλληλοκατηγορούνται για αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής, εξέφρασαν ωστόσο τη βούλησή τους να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και άρχισαν διαπραγματεύσεις που δημοσιοποιήθηκαν για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2021.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την γραματεία των BRICS, οι δύο χώρες, Σαουδική Αραβία και Ιράν, διαπραγματεύονται την ένταξή τους στον οργανισμό των BRICS - (Βραζιλίας, η Ρωσίας, η Ινδίας και η Κίνας και Νότιας Αφρικής).

Οι BRICS αναμένουν ότι η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία θα ενταχθούν σύντομα στην ομάδα

Ο Γενικός Διευθυντής του Τμήματος Διεθνών Οικονομικών Υποθέσεων του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε ότι αρκετές χώρες «χτυπούν τις πόρτες» του οργανισμού, όπως η Ινδονησία, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και η Αργεντινή...

Η πρόεδρος του Διεθνούς Φόρουμ BRICS αναμένει ότι η Τουρκία, η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία θα ενταχθούν στην ομάδα «πολύ σύντομα». Σε μια συνέντευξη στη ρωσική Izvestia , η Purnima Anand είπε ότι η Κίνα, η Ρωσία και η Ινδία συζήτησαν αυτό το θέμα κατά τη διάρκεια της 14ης Συνόδου Κορυφής BRICS, η οποία πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά τον περασμένο μήνα.

"Όλες αυτές οι χώρες, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία και Τουρκία, έχουν δείξει ενδιαφέρον για ένταξη και ετοιμάζονται να υποβάλουν αίτηση για ένταξη. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα καλό βήμα, γιατί η επέκταση γίνεται πάντα θετική αντιληπτή· αυτό θα αυξήσει σαφώς την επιρροή των BRICS στον κόσμο", εξήγησε η κα. Purnima Ανάντ. «Ελπίζω ότι η ένταξη χωρών στο BRICS θα γίνει πολύ γρήγορα, γιατί τώρα όλοι οι εκπρόσωποι του πυρήνα της ένωσης ενδιαφέρονται να επεκτείνουν τον οργανισμό, οπότε θα γίνει πολύ σύντομα».

Τόνισε ότι η ένταξη της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας ενδέχεται να μην γίνει ταυτόχρονα.

Νωρίτερα, ο Li Kexin, Γενικός Διευθυντής του Τμήματος Διεθνών Οικονομικών Υποθέσεων του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε ότι αρκετές χώρες «χτυπούν τις πόρτες» του οργανισμού των BRICS, όπως η Ινδονησία, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και η Αργεντινή.

Το φόρουμ των BRICS είναι ένας πολιτικός οργανισμός που ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για τη σύστασή του το 2006 και πραγματοποίησε την πρώτη του σύνοδο κορυφής το 2009. Μέλη του ήταν οι χώρες με αναδυόμενες οικονομίες, συγκεκριμένα η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα, που λειτουργούσαν με το όνομα BRIC, πριν από την Νότια Αφρική εντάχθηκε στον οργανισμό το 2010, καθιστώντας τον BRICS.

Οι χώρες του οργανισμού χαρακτηρίζονται ως μεταξύ των βιομηχανοποιημένων αναπτυσσόμενων χωρών με μεγάλες και αναδυόμενες οικονομίες. Ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός ζει σε αυτές τις πέντε χώρες και το συνδυασμένο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν τους είναι ισοδύναμο με αυτό των ΗΠΑ (13,6 τρισεκατομμύρια δολάρια). Τα συνολικά συναλλαγματικά τους αποθέματα είναι 4 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Το 2017, κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής των BRICS στο Xiamen της Κίνας, έγινε λόγος για το σχέδιο επέκτασης των BRICS, σύμφωνα με το οποίο νέες χώρες προστίθενται στην ομάδα BRICS ως μόνιμοι προσκεκλημένοι ή συμμετέχοντες στο διάλογο.

Η Αργεντινή εξασφάλισε τη στήριξη της Κίνας για να ενταχθεί στη BRICS

Ο πρόεδρος της Αργεντινής Αλμπέρτο Φερνάντεζ  με τον Κινέζο Πρόεδρο Σι Τζιπίνγκ στο Πεκίνο τον Φεβρουάριο του 2022

Ο κεντροαριστερός πρόεδρος της Αργεντινής, Αλμπέρτο Φερνάντες, είχε αναγγείλει πως η χώρα του, που μάχεται για να ξεπεράσει οικονομική κρίση, με υψηλό πληθωρισμό και χαμηλά αποθέματα συναλλάγματος, θα επιδιώξει να ενταχθεί στην ομάδα BRICS.... 

Η κυβέρνηση της Αργεντινής ανακοίνωσε χθες Πέμπτη ότι εξασφάλισε την επίσημη υποστήριξη της Κίνας στην προσπάθειά της να ενταχθεί στην BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), συνασπισμό αναδυόμενων οικονομικών δυνάμεων που θεωρείται ισχυρό αντίβαρο στη Δύση.

Ο αργεντινός υπουργός Εξωτερικών Σαντιάγο Καφιέρο συναντήθηκε με τον κινέζο ομόλογό του Ουάνγκ Γι στο περιθώριο της G20 στην Ινδονησία, όπου επισημοποιήθηκε η κινεζική στήριξη, ανέφεραν οι υπηρεσίες του πρώτου. Η Αργεντινή είναι μεγάλος εξαγωγέας σόγιας, σιταριού και καλαμποκιού, μεταξύ άλλων.

«Ο Ουάνγκ Γι επιβεβαίωσε επίσημα την υποστήριξη της χώρας του για την εισδοχή της Αργεντινής στην BRICS, κάτι που συνάδει με αυτό που είχε ήδη συμφωνηθεί από τους ηγέτες» των πέντε χωρών, σημείωσε το ΥΠΕΞ της Αργεντινής.

Συμπλήρωσε ότι εάν η Αργεντινή ενταχθεί στην ομάδα, θα «ενισχύσει και θα διευρύνει τη φωνή της για την υπεράσπιση των συμφερόντων του αναπτυσσόμενου κόσμου».

Ο πρόεδρος της Αργεντινής, ο κεντροαριστερός Αλμπέρτο Φερνάντες, είχε αναγγείλει πως η χώρα του, που μάχεται για να ξεπεράσει οικονομική κρίση, με υψηλό πληθωρισμό και χαμηλά αποθέματα συναλλάγματος, θα επιδιώξει να ενταχθεί στην ομάδα BRICS. Προς αυτό απαιτείται ομόφωνη έγκριση των μελών της.

Τον όρο BRIC εισήγαγε ο Τζιμ Ο’ Νιλ, οικονομολόγος της Goldman Sachs, το 2001, για να περιγράψει την εκπληκτική πορεία των οικονομιών της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας και της Κίνας. Οι τέσσερις δυνάμεις οργάνωσαν την πρώτη τους σύνοδο κορυφής το 2009 στη Ρωσία. Η Νότια Αφρική εντάχθηκε στην ομάδα το 2010.

Η Κίνα είναι - μακράν - η μεγαλύτερη οικονομία της συμμαχίας αυτής, της αναλογεί πάνω από το 70% της συνολικής οικονομικής της δύναμης 27,5 τρισεκ. δολαρίων. Στην Ινδία αναλογεί περί το 13%, στη Ρωσία και στη Βραζιλία περίπου το 7% αντίστοιχα, σύμφωνα με δεδομένα του ΔΝΤ.

Στις χώρες της ομάδας BRICS αναλογεί πάνω από 40% του παγκόσμιου πληθυσμού και περί το 26% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Πρόσφατα, οι χώρες BRICS συμφώνησαν στην ιδέα ότι η συνεργασία χρειάζεται νέα κράτη μέλη . Πιο πρόσφατα, στα τέλη Ιουνίου, το Ιράν υπέβαλε αίτηση για ένταξη .

Ιράν και Αργεντινή υπέβαλαν αίτηση για την ένταξή τους στην ομάδα αναδυόμενων χωρών BRICS

Το Ιράν υπέβαλε αίτηση για να γίνει μέλος της ομάδας των αναδυόμενων οικονομιών που είναι γνωστή ως BRICS, δήλωσε Ιρανός αξιωματούχος τη Δευτέρα, ο ίδιος δήλωσε ότι η ένταξη «θα είχε ως αποτέλεσμα προστιθέμενες αξίες και για τις δύο πλευρές».

Η ένταξη του Ιράν στην ομάδα BRICS, η οποία περιλαμβάνει τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική, «θα είχε ως αποτέλεσμα προστιθέμενες αξίες και για τις δύο πλευρές», δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν.

Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε χωριστά ότι η Αργεντινή είχε επίσης αίτηση για ένταξη στην ομάδα. Αργεντινοί αξιωματούχοι δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν για άμεσο σχόλιο.

Ο Πρόεδρος της Αργεντινής Alberto Fernandez, που βρίσκεται επί του παρόντος στην Ευρώπη, επανέλαβε τις τελευταίες ημέρες την επιθυμία του να ενταχθεί η Αργεντινή στους BRICS.

«Ενώ ο Λευκός Οίκος σκεφτόταν τι άλλο να απενεργοποιήσει στον κόσμο, να απαγορεύσει ή να χαλάσει, η Αργεντινή και το Ιράν υπέβαλαν αίτηση για ένταξη στους BRICS», έγραψε η Ζαχάροβα στην εφαρμογή ανταλλαγής μηνυμάτων Telegram.

Η Ρωσία πιέζει εδώ και καιρό να σφυρηλατήσει στενότερους δεσμούς με την Ασία, τη Νότια Αμερική και τη Μέση Ανατολή, αλλά έχει εντείνει τις προσπάθειές της πρόσφατα για να αντιμετωπίσει τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες για την εισβολή της στην Ουκρανία.

Τη Δευτέρα, οι ΗΠΑ και άλλα δυτικά έθνη υποσχέθηκαν ακλόνητη υποστήριξη στην Ουκρανία μετά τον θάνατο 28 αμάχων σε πολλές ρωσικές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της επιδρομής πυραύλων σε ένα κατάμεστο εμπορικό κέντρο.

Η Ρωσία αρνείται ότι στοχεύει αμάχους σε αυτό που αποκαλεί «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» για τον αφοπλισμό της Ουκρανίας και την προστασία της από τους φασίστες. Το Κίεβο και οι σύμμαχοί του στη Δύση λένε ότι ο πόλεμος είναι μια απρόκλητη πράξη επιθετικότητας.

Η πιο δύσκολη ώρα για τον Ταγίπ Ερντογάν

Αντιμέτωπος με την κατάρρευση του «οικονομικού θαύματος» πάνω στο οποίο έχτισε την πολιτική του καριέρα, ο Ερντογάν δίνει την πιο δύσκολή και άνιση μάχη της καριέρας του...

Η πιο δύσκολη στιγμή για τον Ρ. Τ.  Ερντογάν δεν ήταν όταν ήταν αντιμέτωπος με το πραξικόπημα τον Ιούλιο του 2016 και κατάφερε να βγει νικητής. Η πιο δύσκολη ώρα είναι τώρα που αντιμετωπίζει ταυτόχρονα την κατάρρευση του «οικονομικού θαύματος» πάνω στο οποίο έχτισε τη δημοφιλία του αλλά και την αποτυχία μιας εξωτερικής πολιτικής που στηρίχτηκε σε αλαζονικές και εσφαλμένες εκτιμήσεις.

Η κατάρρευση την οποία αντιμετωπίζει η τουρκική οικονομία, με την λίρα να έχει καταβαραθρωθεί και την τουρκική κρίση χρέους να είναι έτοιμη να εκδηλωθεί στην πλήρη δυναμική της, δεν είναι το αποτέλεσμα κυρίως των αμερικανικών κυρώσεων με αφορμή την υπόθεση του αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον.

Οι αμερικανικές κυρώσεις, πολύ σημαντικές καθαυτές και στην οικονομική και στην γεωπολιτική τους διάσταση, λειτούργησαν ως ο καταλύτης για να έρθουν εκρηκτικά στο προσκήνιο όλες οι αντιφάσεις του τουρκικού «αναπτυξιακού μοντέλου». Σαν το γνωστό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν για τα «Καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα» είναι η στιγμή που το παιδάκι φωνάζει «ο βασιλιάς είναι γυμνός».

Οι ανοιχτές πληγές της τουρκικής οικονομίας

Πίσω από μια εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη, που έτρεχε με ετήσιο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ πάνω από 7%, υπήρχαν ανοιχτές οικονομικές πληγές.

Το μοντέλο ανάπτυξης πάνω στο οποίο στήριξε τη δημοφιλία του όλα αυτά τα χρόνια ο Ερντογάν ήταν ένα νεοφιλελεύθερο μοντέλο, στηριγμένο όχι στη δημιουργία δυναμικής ενδογενούς ανάπτυξης, αλλά στις κατασκευές και τα φτηνό δανεισμό σε μια μεγάλη και νεανική χώρα που ρίχτηκε σε έναν παροξυσμό υπερκατανάλωσης που ταυτόχρονα τροφοδοτούσε την ονομαστική ανάπτυξη και μεγέθυνση αλλά και δημιουργούσε διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες δανεισμού από το εξωτερικό και μεγάλο βαθμό έκθεσης στις διεθνείς αγορές.

Το αποτέλεσμα ήταν μια οικονομία η οποία παρά τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης έχει ταυτόχρονα σημαντική υποχώρηση του μέσου ποσοστού κέρδους, αυξημένο πληθωρισμό που τον Ιούλιο έφτασε το 15,29%, το υψηλότερο ποσοστό από το 2004, σταθερά υψηλό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και ως συγκεφαλαίωση όλων των παραπάνω μια ανοιχτή κρίση χρέους.

Το εξωτερικό χρέος της Τουρκίας είναι κοντά στο 50% του ΑΕΠ, όμως πολύ μεγάλο μέρος αυτού είναι βραχυπρόθεσμο χρέος. Μεγάλο μέρος αυτού του χρέους είναι ιδιωτικό χρέος, με επιχειρήσεις και τράπεζες να έχουν μεγάλες υποχρεώσεις αποπληρωμής του μέσα στους επόμενους μήνες. Μόνο οι τράπεζες πρέπει να αποπληρώσουν 51 δισεκατομμύρια δολάρια χρέους μέσα στον επόμενο χρόνο, την ώρα που υποχωρούν τα συναλλαγματικά διαθέσιμα.

Πολύ πριν τις αμερικανικές κυρώσεις, η Τουρκική οικονομία είχε χτυπηθεί από μια άλλη μετατόπιση της αμερικανικής οικονομικής πολιτικής. Η στροφή προς υψηλότερα επιτόκια και η όλη ατμόσφαιρα εμπορικού πολέμου πλήττουν ούτως ή άλλως τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, καθώς αντιστρέφεται η τάση και κεφάλαια επιλέγουν την έξοδο από αυτές και την επιστροφή στις αναπτυγμένες οικονομίες. Η αύξηση του κόστους δανεισμού θα κάνει, επομένως, τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα.

Οι τάσεις αυτές ήταν ενεργές και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ο Ερντογάν το 2016 επέλεξε να τονώσει ακόμη περισσότερο την οικονομία με μια πολιτική φτηνού δανεισμού που επέτεινε τα φαινόμενα υπερθέρμανσης της τουρκικής οικονομίας, ανέδειξε τις δομικές της αδυναμίες και την έκανε ακόμη πιο ευάλωτη σε οποιοδήποτε εξωτερικό σοκ.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και ανεξαρτήτως ρητορικής η τουρκική οικονομία πηγαίνει προς μια μείζονα «διόρθωση». Ήδη υπάρχουν εκτιμήσεις ότι αυτό μπορεί να σημαίνει μια συρρίκνωση της οικονομίας κατά 10%-20%.

Το κοινωνικό κόστος θα είναι τεράστιο, όπως και ο πολιτικός αντίκτυπος. Ο Ερντογάν μπόρεσε να οικοδομήσει μια κοινωνική συμμαχία γύρω από ένα μίγμα αυταρχισμού, ισλαμικού συντηρητισμού και νεοφιλελευθερισμού πάνω σε μια επεκτεινόμενη οικονομία που επέτρεπε την αίσθηση μιας διαρκούς καταναλωτικής αναβάθμισης για σημαντικά κομμάτια της κοινωνία.

Χωρίς το «οικονομικό θαύμα», ο ρόλος του ως αδιαμφισβήτητου ηγέτη θα τεθεί υπό αμφισβήτηση έστω και εάν αυτή τη στιγμή διαθέτει πρωτοφανή συγκέντρωση εξουσίας και δεν υπάρχει πειστικός πόλος αμφισβήτησής του.

Τέλος του παιχνιδιού στη Συρία;

Την ίδια στιγμή ο Ερντογάν δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο το τέλος του «οικονομικού θαύματος» αλλά και το τέλος της προσπάθειάς του να κατοχυρώσει την Τουρκία ως ισχυρή και σχετικά αυτόνομη περιφερειακή δύναμη, προσπάθεια που συμπυκνώθηκε στην επένδυση σε μια ενδεχόμενη «αλλαγή καθεστώτος» στη Συρία.

Οι τελευταίες εξελίξεις στη Συρία, με τις κυβερνητικές δυνάμεις, με την υποστήριξη της Ρωσίας, να έχουν εκκαθαρίσει τους περισσότερους θύλακες ισλαμιστών ανταρτών και πλέον να ετοιμάζονται για την επίθεση στην τελευταία «ζώνη αποκλιμάκωσης» στην Ιντλίμπ, και τους Κούρδους να αναζητούν διαύλους συνεννόησης για την «επόμενη μέρα» με τις κυβερνητικές δυνάμεις, ιδίως εάν «επόμενη μέρα» σημαίνει και αμερικανική απεμπλοκή, σημαίνουν ότι η Τουρκία πιέζεται και στο μέτωπο της Συρίας.

Από τη μια, γιατί χάνει την όποια διαπραγματευτική δύναμη της έδινε η όποια σχέση με ορισμένες από τις ισλαμιστικές ομάδες (ή η συμμετοχή της στη διαχείριση των «ζωνών αποκλιμάκωσης») και συνολικά η διατήρηση στρατιωτικής παρουσίας επί συριακού εδάφους. Από την άλλη, γιατί μια λύση που θα εγγυάτο την κρατική ακεραιότητα της Συρίας αλλά και θα προσέφερε περιθώρια αυτονομίας για τους Κούρδους θα επέτεινε το «υπαρξιακό άγχος» της Τουρκίας για το ενδεχόμενο μιας κουρδικής κρατικής οντότητας και συνολικά για την αναζωπύρωση του κουρδικού ζητήματος και στο έδαφός της.

Και όλα αυτά την ώρα που η αμερικανική πλευρά, όσο αντιφατική και εάν είναι η δική της στάση, σπεύδει να στείλει το πιο ισχυρό μήνυμα προς την Τουρκία ότι δεν είναι τόσο εύκολο να έχει μια à la carte σχέση με Δύση, όπου τη μία στιγμή θα είναι μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και την άλλη θα κάνει «διπλωματία ομήρων» απέναντι στην υπερδύναμη. Και το κάνει υπενθυμίζοντας ότι η «διπλωματία των δασμών και των κυρώσεων» μπορεί να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο.

Σε αυτό το φόντο η Τουρκία σπρώχνεται προς την αναζήτηση τακτικών στηριγμάτων στη Ρωσία. Όμως, η τελευταία προσανατολισμένη στο να κατοχυρώσει ότι μπόρεσε να επιλύσει τη συριακή κρίση δεν είναι απαραίτητα διατεθειμένη να καλύψει όλες τις τουρκικές απαιτήσεις, προσφέροντας στην καλύτερη των περιπτώσεων εγγυήσεις για έναν έντιμο συμβιβασμό.

Η Κίνα αγοράζει, αλλά φτηνά

Όλα αυτά φέρνουν την Τουρκία σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η οικονομική κατάρρευση εκ των πραγμάτων θα επηρεάσει τη δυνατότητα της Τουρκία να κάνει τις ίδιες «προβολές ισχύος», ακόμη και εάν επιλέξει να το κάνει τακτικά ως αντιστάθμισμα.

Προφανώς και δεν παύει να είναι μια μεγάλη χώρα, με μεγάλο και νεανικό πληθυσμό και μεγάλο βάθος ως αγορά. Όμως, η διαμόρφωση ενός νέου οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου δεν θα είναι τόσο εύκολη και θα υπάρξει κοινωνικό και πολιτικό κόστος.

Όλα αυτά αποτυπώνονται και στο ερώτημα του διεθνούς προσανατολισμού της. Ο Ερντογάν μπορεί να επιδιώκει ως αντιστάθμισμα στον ακυρωμένο «ευρωπαϊκό δρόμο» την ένταξη στις BRICS, αλλά αυτό δεν ακυρώνει το βαθμό έκθεσης στις αγορές, τις πολυεπίπεδες θεσμικές, πολιτικές και οικονομικές διασυνδέσεις με τη Δύση και τα ανοιχτά ερωτήματα για το κοινωνικό μοντέλο.

Η Κίνα μπορεί να έχει και πόρους και διάθεση να επενδύσει και να αγοράσει κατά προτίμηση φτηνά, ιδίως από τη στιγμή αρκετές τουρκικές εταιρείες και περιουσιακά στοιχεία είναι υποτιμημένα εξαιτίας της κατάρρευσης της λίρας και των τιμών των μετοχών. Από τα λιμάνια μέχρι τις τηλεπικοινωνίες υπάρχουν περιθώρια για μεγάλες επενδύσεις και η κινεζική πλευρά έχει καταστήσει σαφή την επιθυμία της. Όμως, είναι ένα ερώτημα πώς θα συνδυαστεί μια τυχόν κινεζική «επενδυτική εισβολή» με το αφήγημα Ερντογάν για μια ισχυρή και αυτοδύναμη Τουρκία.

Ο Ερντογάν έχει επιδείξει και μεγάλη ικανότητα αντοχής και δυνατότητα επιβίωσης. Όμως, αυτή τη στιγμή, κατά μια ιδιότυπη ιστορική σύμπτωση, ο κολοφώνας της ισχύος του συμπίπτει με τη μεγαλύτερη κρίση του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου πάνω στο οποίο στηρίχτηκε.
in.gr