Λεωνίδας Βατικιώτης / «Ουκρανία, Δύση, Ελλάδα: Μαθήματα από έναν πόλεμο που αλλάζει τον κόσμο»

Λεωνίδας Βατικιώτης / ΟΥΚΡΑΝΙΑ - Το μεγάλο πλάνο - Ακόμα κι αν γεμ υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί.

.

    Συνέντευξη του Λεωνίδα Βατικιώτη στον Δημήτρη Γκάζη (Δρόμο της Αριστεράς) με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου «Ουκρανία – Το μεγάλο πλάνο, Ακόμα κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί» (εκδ. Τόπος) αλλά και τη συμμετοχή του στο επικείμενο συνέδριο για το «Υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας στην τροχιά του 21ου αιώνα».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Λεωνίδα Βατικιώτη στον Δημήτρη Γκάζη

Συνομιλήσαμε με τον Λεωνίδα Βατικιώτη με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου «Ουκρανία – Τομεγάλο πλάνο, Ακόμα κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί» (εκδ. Τόπος) αλλά και τη συμμετοχή του στο επικείμενο συνέδριο για το «Υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας στην τροχιά του 21ου αιώνα». Ο γνωστός δημοσιογράφος και οικονομολόγος, με μακρά ενασχόληση στα δεθνή ζητήματα, επιχειρεί στο έργο του να φωτίσει τις βαθύτερες αιτίες του πολέμου στην Ουκρανία υπερβαίνοντας την επικαιρότητα των μαχών και αναζητώντας τις γεωπολιτικές, ενεργειακές και οικονομικές του διαστάσεις.

Για τον Λ. Βατικιώτη η Ουκρανία δεν είναι απλώς το πεδίο μια τοπικής αντιπαράθεσης, αλλά ο κατεξοχήν χώρος όπου συγκρούονται οι στρατηγικές της Δύσης και της Ρωσίας σε μια νέα εποχή ενδοκαπιταλιτικών ανταγωνισμών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντί να αποτελέσει δύναμη ειρήνης, επέλεξε – όπως υποστηρίζει – να συντηρήσει τον πόλεμο και να τον αξιοποιήσει ως εργαλείο επανεξοπλισμού και επιβολής νέων περιορισμών στις κοινωνίες της.

Στη συζήτησή μας ο συγγραφέας κάνει γέφυρες με την ελληνική πραγματικότητα, αναδεικνύοντας την «ενεργειακή παγίδευση» της χώρας και το βαρύ τίμημα που, κατά τη γνώμη του, θα κληθεί να πληρώσει η Ελλάδα για την άνευ όρων ταύτισή της με τις επιλογές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Θέματα που θα αναπτύξει εκτενέστερα και στην ομιλία του στο συνέδριο του Νοεμβρίου.

Η επιμονή στην κατανόηση του διεθνούς πλαισίου και των διασυνδέσεων αυτού με την εσωτερική κατάσταση, η μελέτη των ορίων και των δυνατοτήτων, των προκλήσεων και των κινδύνων, που οι διεθνείς εξελίξεις γεννούν για τη χώρα μας, αλλά και η ανάδειξη της εθνικής διάστασης των ζητημάτων είναι που κάνουν την ματιά του Λ. Βατικιώτη εξαιρετικά χρήσιμη και γόνιμη για τον προβληματισμό μας εν όψει του 2ου συνεδρίου.

Βίντεο από την συνέντευξη Λεωνίδα Βατικιώτη στο militaire.gr
 

Η συνέντευξη του Λεωνίδα Βατικιώτη στον Δημήτρη Γκάζη

• Στο βιβλίο σας «Ουκρανία – Το μεγάλο πλάνο» υποστηρίζετε ότι ο πόλεμος δεν ξεκίνησε το 2022 αλλά έχει βαθιές ρίζες. Ποιες στιγμές θεωρείτε καθοριστικές για την κατανόηση της σημερινής σύγκρουσης;

- Η μετα-Σοβιετική Ουκρανία συγκέντρωσε για πρώτη φορά το ενδιαφέρον του Τύπου και των πολιτών της Δύσης το 2004 με αφορμή την λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση». Ήταν ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα ανατροπών φιλορωσικών ή ουδέτερων καθεστώτων με ευθύνη των ΗΠΑ. Από τότε, η επιμονή την οποία έδειχναν όλες οι αμερικανικές κυβερνήσεις να τραβήξουν την Ουκρανία προς το μέρος τους, αδιαφορώντας για τις λεπτές εθνικές, θρησκευτικές, γλωσσικές, ιστορικές, πολιτικές και άλλες ισορροπίες που αποτελούσαν όρο εκ των ων ουκ άνευ για την εξασφάλιση της εύθραυστης ενότητας της, επιβεβαίωνε την σημασία της για τη Δύση. Τα πάντα άλλαξαν με το αιματηρό πραξικόπημα της πλατείας Μεϊντάν το 2014. Η ανάληψη της εξουσίας από μια αδίστακτη ομάδα ολιγαρχών, νεοναζί και εντολοδόχων των ΗΠΑ ώθησε τις εξελίξεις στα άκρα, με την έναρξη του εμφυλίου στο Ντονμπάς, την δολοφονία χιλιάδων Ρώσων, την επιβολή ενός καθεστώτος τρόμου στα ανατολικά της χώρας κ.α. Σε αυτό το περιβάλλον η αντίδραση της Ρωσίας, όπως εκδηλώθηκε με την εισβολή το Φεβρουάριο του 2022, ήταν θέμα χρόνου να συμβεί.

• Μεθοδολογικά επιμένετε πολύ στην μελέτη των ιστορικών αιτιών της σύγκρουσης, μελετώντας τόσο τις εθνοτικές και κοινωνικές αντιθέσεις της Ουκρανίας, όσο και τις εξωτερικές παρεμβάσεις στα πλαίσια του ανταγωνισμού Δύσης-Ρωσίας. Πως αλληλεπιδρούν οι δύο αυτές πλευρές στους σύγχρονους πολέμους.

- Στην Ουκρανία επαναλήφθηκε κάτι που είδαμε πρώτη φορά στα Βαλκάνια, δηλαδή την υποδαύλιση αρχικά και την εκμετάλλευση στη συνέχεια από τον ιμπεριαλισμό προαιώνιων εθνικών αντιθέσεων στην κατεύθυνση προάσπισης των συμφερόντων του, μέσω της πρόκλησης πολέμων και επεμβάσεων. Η διερεύνηση των αντιθέσεων μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε με τον αναγκαίο ρεαλισμό τις σύγχρονες συγκρούσεις και τα εν δυνάμει θερμά μέτωπα. Ειδικά σήμερα η όξυνση των ανταγωνισμών μας εισάγει σε μια εποχή συνεχών πολέμων όπου νέα μέτωπα θα ξεφυτρώνουν (αρκεί μια ματιά στην Ασία τους τελευταίους μήνες) και παλιά μέτωπα θα πυροδοτούνται για να εξυπηρετήσουν σύγχρονες ανάγκες του ιμπεριαλισμού.

• Αυτές τις μέρες βλέπουμε σε απευθείας μετάδοση ένα ακόμη επεισόδιο της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού στην Γάζα. Πως συνδέονται και αλληλοτροφοδοτούνται τα πολεμικά μέτωπα και ποιος ο ρόλος των μεγάλων ιμπεριαλιστικών παικτών σε αυτά;

- Λεωνίδας Βατικιώτης: Η γενοκτονία που διεξάγει το Ισραήλ στη Γάζα από την μια και η μετατροπή της Ουκρανίας σε κράτος – προβοκάτορα, αρχής γενομένης το 2014, από την άλλη υποστηρίχθηκαν από τις ΗΠΑ. Οι Αμερικάνοι εξόπλισαν και χρηματοδότησαν τα καθεστώτα Ποροσένκο και Ζελένσκυ στην Ουκρανία με στόχο τη Ρωσία, οι Αμερικάνοι επίσης οπλίζουν, χρηματοδοτούν και προστατεύουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το κράτος – απαρτχάιντ του Ισραήλ ακόμη και από προτάσεις για επιβολή εκεχειρίας. Οι φωτογραφίες Μπαντεριστών να πολεμούν στο Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων και Σιωναζιστών να πολεμούν στην Ουκρανία κατά της Ρωσίας επιβεβαίωσαν μια πραγματικότητα που όλοι γνώριζαν.

Επιπλέον, στη διάρκεια της δικής μου έρευνας για τη συγγραφή του βιβλίου «Ουκρανία το μεγάλο πλάνο, ακόμα και αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί» πολλές φορές και με διαφορετικές αφορμές έπεσα επάνω σε νήματα που συνέδεαν ειδικά το καθεστώς του Ζελένσκυ με το Ισραήλ.

Η γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων και ο πόλεμος κατά της Ρωσίας είναι διαφορετικές εκφάνσεις ενός ιμπεριαλισμού που βρίσκεται σε υποχώρηση και επιχειρεί να διατηρήσει τα πρωτεία του, καταφεύγοντας ακόμη και σε μορφές βίας που ήκμασαν επί αποικιοκρατίας.

• Στην ΕΕ φαίνεται να κυριαρχούν οι πλέον φιλοπόλεμες τάσεις, ακόμη και σε βάρος των συμφερόντων των λαών τους (βλ. ενεργειακή ασφάλεια). Ποια η επίδραση αυτής της εξέλιξης για τις ίδιες τις κοινωνίες της Ευρώπης;

- Λεωνίδας Βατικιώτης: Η ΕΕ αρχικά δεν πρωτοστάτησε στον πόλεμο. Ήταν εμφανές ότι συρόταν από τις ΗΠΑ. Με την έναρξη του πολέμου όλα άλλαξαν σε τέτοιο βαθμό ώστε από το καλοκαίρι του 2024, πριν ακόμη τις αμερικανικές εκλογές, η ΕΕ να πρωταγωνιστεί και να σαμποτάρει κάθε δυνατότητα ειρήνευσης στην Ουκρανία. Με την εκλογή του Τραμπ, όταν ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ ήθελε να κλείσει το μέτωπο στην Ουκρανία για να συγκεντρώσει δυνάμεις για το μέτωπο με την Κίνα, η ΕΕ έριχνε λάδι στη φωτιά του πολέμου με κάθε τρόπο. Εξόπλιζε και χρηματοδοτούσε το καθεστώς του Ζελένσκυ, καλλιεργούσε μια υστερική σε βαθμό γελοιότητας ρωσοφοβία, ενώ αποφάσισε να εξελιχθεί σε «οικονομία πολέμου».

Τα προγράμματα Rearm Europe και Safe θα στρέψουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ από ειρηνικές δραστηριότητες στην κατασκευή πολεμικού υλικού, το οποίο κάποτε θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να παραχθεί νέο, είναι ανάγκη του κεφαλαίου να ανανεώνει το απόθεμα εμπορευμάτων για την παραγωγή νέων εμπορευμάτων.

Οι λαοί της Ευρώπης θα αποδειχθούν οι μεγάλοι χαμένοι όχι μόνο γιατί αργά ή γρήγορα ο πόλεμος θα επιστρέψει και στα δικά μας εδάφη. Αλλά γιατί μέχρι τότε τεράστιοι, καίτοι ανεπαρκείς, πόροι που επενδύονταν στην επιστήμη, την παιδεία και την υγεία στο εξής θα γίνονται πύραυλοι και άρματα μάχης.

• Πολλοί κάνουν λόγο για δύση της Δύσης (αποδολαριοποιηση, μεταφορά παραγωγικού τεχνολογικού κέντρου βάρους, κρίση εντός των ελίτ κ.α.). Ποια η δική σας οπτική; Τι σημαίνει αυτή η τάση για χώρες όπως η δική μας;

- Λεωνίδας Βατικιώτης: Η ανάδυση του λεγόμενου πολυπολικού κόσμου είναι μια τάση χωρίς επιστροφή. Αυτή την τάση επιχειρεί αν όχι να ακυρώσει τουλάχιστον να καθυστερήσει η εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ. Μάλιστα αξίζει να δούμε ότι αν στις προηγούμενες δεκαετίες οι ΗΠΑ στήριζαν την δύναμή τους (και) στην πολυποίκιλη εκμετάλλευση των αναπτυσσόμενων χωρών στην Ασία, την Αφρική και την Λατινική Αμερική, πλέον στην πολυθρόνα του αιμοδότη κάθεται η Ευρώπη.

Η συρρίκνωση της επιρροής της Δύσης συνοδεύεται από έναν πόλεμο χωρίς αρχές, όπου ο μεγάλος τρώει τον μικρό στο εσωτερικό της ίδιας της Δύσης. Ως αποτέλεσμα θα αυξηθούν οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της. Πάρτε για παράδειγμα τους εμπορικούς δασμούς των ΗΠΑ εναντίον της Ευρώπης. Η Ελλάδα θα πληρώσει βαρύ τίμημα κυρίως σε δεύτερο χρόνο, επειδή για παράδειγμα η γερμανική βιομηχανία τροφίμων θα επιδιώξει να αυξήσει τις πωλήσεις της εντός της ΕΕ, αξιοποιώντας την ενιαία αγορά. Ό,τι χάσει η Γερμανία από τις εξαγωγές της στις ΗΠΑ θα επιχειρήσει να το αναπληρώσει από τις περιφερειακές χώρες της ΕΕ, είναι κάτι που στο παρελθόν το έχει πράξει επιτυχημένα. Γιατί όχι και τώρα; Το αποτέλεσμα στην Ελλάδα θα είναι παραπέρα παραγωγική υποβάθμιση, ανεργία, χαμηλοί μισθοί και συντάξεις κ.λπ.

• Η Ελλάδα ακολούθησε μια άνευ όρων ταύτιση με τις ΗΠΑ και την ΕΕ στην ρωσοουκρανική σύγκρουση. Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το τίμημα αυτής της επιλογής για τη χώρα μας;

- Λεωνίδας Βατικιώτης: Η Ελλάδα έχοντας μια σειρά ανοικτά μέτωπα με την Τουρκία επιβάλλεται να υιοθετεί μια αταλάντευτη στάση υπέρ του σεβασμού του διεθνούς δικαίου, κάτι που δεν έκανε όταν από το 2014 παρίστανε την ανήξερη για τον ακήρυχτο πόλεμο στο Ντονμπάς. Το καθεστώς του Κιέβου επέβαλε εθνοκάθαρση στα ανατολικά της χώρας υπό την ανοχή της ΕΕ και των ΗΠΑ, αλλά και της Ελλάδας που εν τω μεταξύ απώλεσε τις ιστορικές σχέσεις που διατηρούσε με τον ελληνισμό της περιοχής. Η ταύτιση της Ελλάδας από το 2022 με τους Αμερικάνους, σε σημείο η ελληνική βουλή να δώσει λόγο ακόμη και σε νεοναζί του τάγματος Αζόφ, επέφερε εξασθένιση της διπλωματικής της θέσης που εξ ορισμού προβλέπει διατήρηση ανοικτών θυρών και διαύλων επικοινωνίας με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση της ΝΔ εξυπηρετώντας την συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία με την αποστολή όπλων διαχειρίστηκε εν κρυπτώ και την ικανοποίηση πάγιων τουρκικών αιτημάτων όπως τον αφοπλισμό των ελληνικών νησιών.

Το αποτέλεσμα είναι ότι το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία θα βρει την Ελλάδα σε πολύ πιο δυσχερή διπλωματική θέση καθώς θα είναι με την πλευρά των ηττημένων και θα έχει μετατρέψει σε εχθρό της τη Ρωσία που γνωρίζει αρκετά για την πολύπλευρη και απαράδεκτη υποστήριξη που παρείχαμε προς την Ουκρανία.

• Παίρνετε μέρος στο 2ο συνέδριο για το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας, τον ερχόμενο Νοέμβριο. Πείτε μας δυο λόγια για την συμμετοχή σας σε αυτό και για το περιεχόμενο της παρέμβαση σας.

- Λεωνίδας Βατικιώτης: Η συμμετοχή μου στο συνέδριο έχει ως σκοπό να συμβάλει σε έναν προβληματισμό για το αύριο της Ελλάδας. Θα επικεντρωθεί στα ενεργειακά. Είναι ένα θέμα στο οποίο αφιερώνω αρκετές σελίδες του βιβλίου μου, με αφορμή την διακοπή των ροών φυσικού αερίου από την Ρωσία προς την δυτική Ευρώπη και την υποκατάστασή τους από αμερικανικό υγροποιημένο σχιστολιθικό φυσικό αέριο.

Η παρέμβασή μου θα έχει ως αφετηρία την αναμενόμενη συμφωνία με την Chevron για ερευνητικές δραστηριότητες νότια της Κρήτης. Είναι μια συμφωνία δώρο στον Τραμπ που πολύ σύντομα θα αποδειχθεί επιβλαβής για τα άμεσα και μακροχρόνια συμφέροντα του ελληνικού λαού και της Ελλάδας.

πηγή: Λεωνίδας Βατικιώτης             

Λεωνίδας Βατικιώτης: «Γιατί το Ισραήλ επιδιώκει με εμμονή κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή» - Συνέντευξη στο Militaire.gr

     Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Λεωνίδας Βατικιώτης, άριστος γνώστης της περιοχής, εξηγεί γιατί το Ισραήλ εκτέλεσε τώρα τον ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε. Το Ισραήλ δεν θέλει να προχωρήσει καμία ειρηνευτική προσπάθεια και όταν τα προσχήματα τελειώνουν προχωρά σε ακρότητες όπως αυτή της δολοφονίας Χανίγιε και μάλιστα στην Τεχεράνη.

Η κυβέρνηση Νετανιάχου και των ακροδεξιών συμμάχων του «τρέφεται» με αίμα και αυτή είναι η πρώτη εξήγηση για την εμμονή στην κλιμάκωση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Λεωνίδας Βατικιώτης, άριστος γνώστης της περιοχής, εξηγεί γιατί το Ισραήλ εκτέλεσε τώρα τον ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε. Το Ισραήλ δεν θέλει να προχωρήσει καμία ειρηνευτική προσπάθεια και όταν τα προσχήματα τελειώνουν προχωρά σε ακρότητες όπως αυτή της δολοφονίας Χανίγιε και μάλιστα στην Τεχεράνη.

Ο Λεωνίδας Βατικιώτης επικαλείται έρευνα του ιδρύματος Αντενάουερ από το οποίο προκύπτει ότι η στάση της ισραηλινής κυβέρνησης απλά μεγαλώνει το ποσοστό των Παλαιστινίων που προσχωρούν στις απόψεις της Χαμάς και θεωρούν ότι ο μοναδικός δρόμος που τους μένει είναι η ένοπλη πάλη.

Η δολοφονία Χανίγιε στην Τεχεράνη έχει ως στόχο να φέρει σε δύσκολη θέση τον νέο Ιρανό πρόεδρο που είναι μετριοπαθής. Αυτό δεν αρέσει στο Ισραήλ που θέλει να προκαλέσει το Ιράν και τους συμμάχους τους να απαντήσουν.

πηγή: militaire.gr

Λεωνίδας Βατικιώτης: «Οι ιδιωτικοποιήσεις - Το χρονικό της εγκατάλειψης των σιδηροδρόμων»

 Τα μνημόνια, οι περικοπές,το κράτος... βραχνάς και η εγκατάλειψη των σιδηροδρόμων...

Το χρονικό της εγκατάλειψης σιδηροδρόμων που οδήγησαν στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη.

- Οι ιδιώτες δεν έκαναν στοιχειώδεις εργασίες συντήρησης...

- Απάντηση στο αν ευνόησαν εν τέλει το Ελληνικό Κράτος οι ιδιωτικοποιήσεις.,.

Ο Δρ. Λεωνίδας Βατικιώτης, Οικονομολόγος /PhD. Economist, στο Kontra24 με την Αναστασία Γιάμαλη.

Οι ιδιωτικοποιήσεις - Το χρονικό της εγκατάλειψης σιδηροδρόμων που οδήγησαν στη #συγκρουση_τρενων στα #τεμπη_εγκλημα

Ο Δρ. Λεωνίδας Βατικιώτης @LeonidasV στο #Kontra24 με τον Αναστασία Γιάμαλη @AGiamali #debtocracy #catastroikahttps://t.co/KllLQOeI7M

— Kontra Channel 📺 (@KontraChannel) March 4, 2023

Λεωνίδας Βατικιώτης: «Ιστορικής σημασίας διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα ενάντια σε κυβέρνηση και ιδιωτικοποιήσεις» (ηχητικό)

Το έγκλημα στα Τέμπη σαν να άνοιξε τον ασκό του Αιόλου ενάντια σε μια κυβέρνηση που δεν διστάζει ακόμη και την ώρα που θάβουν τους νεκρούς των ιδιωτικοποιήσεων να ψηφίζει την ιδιωτικοποίηση των δημοτικών εταιρειών ύδρευσης που θα μετατρέψει σε αγαθό πολυτελείας το νερό ακόμη και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας. 

 

 
 

Λεωνίδας Βατικιώτης*

Μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και τις ιδιωτικοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα.

Δεν έχουν προηγούμενο οι διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν σήμερα 8 Μαρτίου σε όλη την Ελλάδα. Τέτοιο πλήθος, τέτοιο πάθος, δεν παρατηρήθηκε ούτε τον Μάιο του 2010, ούτε τον Φεβρουάριο του 2012, όταν η Ελλάδα ξεσηκώθηκε κατά των Μνημονίων!

Στην Αθήνα, η Πανεπιστημίου, η Σταδίου, το Σύνταγμα από την Φιλελλήνων μάλιστα, ακόμη και η Πειραιώς μέχρι την Ιερά Οδό συγκέντρωσαν πολύ περισσότερους από 100.000 διαδηλωτές που φώναζαν συνθήματα για τους νεκρούς των Τεμπών κι ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Τον παλμό έδιναν οι μαθητές. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν άνθρωποι που δεν έχουν πάρει μέρος σε άλλη συγκέντρωση. Εκατοντάδες καρτόνια από κούτες και υλικά συσκευασίας μετατράπηκαν σε πανό που κατήγγειλαν τους εργολάβους, τα κόμματα εξουσίας και την αναζήτηση του κέρδους που έστειλε στον θάνατο περισσότερους από 57 επιβαίνοντες της αμαξοστοιχίας στα Τέμπη.

Η ίδια εικόνα παρατηρήθηκε σε όλη την Ελλάδα: από νησιά των λίγων εκατοντάδων κατοίκων μέχρι και την Πάτρα, όπου η συγκέντρωση ξεπέρασε κι εκείνη την ιστορική συγκέντρωση του 1981 του Α. Παπανδρέου.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές όλης της Ελλάδας, βυθισμένοι σε μια ασυνήθιστη σιωπή κι ένα πρωτόγνωρα βαρύ κλίμα για συγκεντρώσεις λόγω του πένθους, εξέπεμψαν πολλά μηνύματα σε πλήθος αποδεκτών:

Το πρώτο μήνυμα είναι ότι η καταστολή, δεν περνάει! Μετά το όργιο της αστυνομικής βίας στην επίσης μαζική συγκέντρωση της Κυριακής, οι διαδηλώσεις και οι διαδηλωτές αυξήθηκαν. Στο κενό έπεσαν και οι νουθεσίες της τηλεοπτικής χούντας (Σκάι, Mega, Ant1, ΕΡΤ, κ.λπ) που έχει εξελιχθεί σε υπουργείο Προπαγάνδας της κυβέρνησης. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν φοβήθηκαν, δεν έσκυψαν το κεφάλι κι έμαθαν ότι το δίκιο κερδίζεται στους δρόμους του αγώνα, με αξιοπρέπεια.

Το δεύτερο μήνυμα είναι ότι οι συγγνώμες του πρωθυπουργού και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα δεν πείθουν. Η οργή που ξεχείλιζε έδειξε ότι όλα τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση για να εκτονώσει την κατάσταση και να γλιτώσει το πολιτικό κόστος αποδείχθηκαν άκαρπα, σταγόνα στον ωκεανό του θυμού και της οργής.

Το τρίτο μήνυμα είναι ακόμη κι αυτά τα μέτρα που εξήγγειλε το πρωί της Τετάρτης ο νέος υπουργός Μεταφορών Γεραπετρίτης δεν αρκούν, αφήνοντας κατά μέρος πόσα ψεύδη εκστόμισε. Δεν είναι επίσης μόνο ότι ο ίδιος ο νέος υπουργός ως γαμπρός του ισχυρού άνδρα της ΤΕΡΝΑ συμπυκνώνει τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών. Το κυριότερο είναι ότι τα τρένα θα παραμείνουν και πάλι στους αποτυχημένους Ιταλούς…

Το τέταρτο μήνυμα είναι ότι είμαστε μάρτυρες ενός νέου ριζοσπαστισμού. Οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και νέες βγήκαν στους δρόμους, έτοιμοι ακόμη και να υποστούν την ωμή κρατική βία του παρακράτους της ΕΛΑΣ, για πάρα πολλούς λόγους που σχετίζονται με την συνεχή υποβάθμιση της ζωής τους:

• επειδή κινδυνεύουν να πεθάνουν ταξιδεύοντας με τα ιδιωτικοποιημένα τρένα,
• επειδή δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν τον λογαριασμό του ρεύματος
• επειδή δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν ενοίκιο στα τουριστικοποημένα αστικά κέντρα,
• επειδή τα ψώνια στα σούπερ μάρκετ στοιχίζουν 50% ακριβότερα από πέρυσι,
• επειδή η αστυνομική αυθαιρεσία είναι πανταχού παρούσα θυμίζοντας μέρες χούντας,
• επειδή ο μισθός δεν φτάνει μέχρι τέλος του μήνα και για πάρα πολλούς σοβαρούς, ακόμη λόγους.

Το έγκλημα στα Τέμπη σαν να άνοιξε τον ασκό του Αιόλου ενάντια σε μια κυβέρνηση που δεν διστάζει ακόμη και την ώρα που θάβουν τους νεκρούς των ιδιωτικοποιήσεων να ψηφίζει την ιδιωτικοποίηση των δημοτικών εταιρειών ύδρευσης που θα μετατρέψει σε αγαθό πολυτελείας το νερό ακόμη και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας. Να ψηφίζει ακόμη και την μετατροπή του Ογκολογικού Παίδων σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία Μαριάννα Βαρδινογιάννη…

Το πόσο αδιόρθωτη και υποτελής στα σκοτεινά ιδιωτικά συμφέροντα είναι η κυβέρνηση φάνηκε από την απόφασή της να μην αμφισβητήσει κατά κανέναν τρόπο τις ιδιωτικοποιήσεις που είναι η άμεση αιτία όχι μόνο για το έγκλημα στα Τέμπη, αλλά και για την ενεργειακή κρίση. Επίσης από το χρίσμα που έδωσε στον πρώην υπουργό Μεταφορών Κ. Καραμανλή να είναι ξανά υποψήφιος της ΝΔ, πιθανά για να διατηρήσει την βουλευτική ασυλία, δείχνοντας έτσι πόσο υποκριτική ήταν η παραίτησή του.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση γενικευμένης, λαϊκής αγανάκτησης πληθαίνουν τα σημάδια αμηχανίας εκ μέρους της κυβέρνησης. Κυρίως εξ αιτίας της πολύ πιθανής πλέον ήττας της ΝΔ στις προσεχείς εκλογές.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη πιο απειλητικό για την κυβέρνηση: Είναι η γενίκευση και ηηχεμβάθυνση του κοινωνικού και πολιτικού ριζοσπαστισμού. Νεολαία κι εργαζόμενοι σαν να πιάνουν ξανά το νήμα που κόπηκε βίαια τον Αύγουστο του 2015.
Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο δεν αποκλείεται η κυβέρνηση να επισπεύσει τις εκλογές μόνο και μόνο για να μηδενίσει το χρόνο ανακόπτοντας τον επιταχυνόμενο ρυθμό των διαδηλώσεων. Τουλάχιστον σε αυτή την κατεύθυνση πιέζουν κέντρα εντός της ΝΔ που ανησυχούν για τη μακροχρόνια σταθερότητα του συστήματος. Φοβούνται δηλαδή για ένα νέο Δεκέμβρη του 2008…

Υπάρχουν ωστόσο και προτάσεις να μετατεθούν οι εκλογές για τον Σεπτέμβριο, με την επίκληση των αυξημένων εσόδων που θα φέρει ο τουρισμός. Κι επί της ουσίας για να προχωρήσουν πολλές ακόμη συμβάσεις αξίας δεκάδων δισ. ευρώ με τις οποίες η κυβέρνηση θα κλείσει τα στόματα καναλαρχών, εργολάβων και ΑΠΕτζήδων που αποτελούν την ντριμ τιμ του ελληνικού καπιταλισμού. Θα πρόκειται για πραξικόπημα!

Σε κάθε περίπτωση η εποχή που άνοιξε το έγκλημα των Τεμπών είναι μια εποχή αλλαγών στις συνειδήσεις, απρόβλεπτων αναταράξεων και πολιτικών ανατροπών.

πηγή: leonidasvatikiotis.wordpress.com

* Ο Λεωνίδας Βατικιώτης είναι Oικονομολόγος, Συγγραφέας και δημοσιογράφος. Αρθρογραφεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Πολιτικά δραστηριοποιείται στο χώρο της ευρύτερης Αριστεράς, όπου η συμμετοχή του θεωρείται σημαντική.

Λεωνίδας Βατικιώτης: «Επιζήμια για τον ελληνικό λαό κι επικίνδυνη για την ΔΕΗ η εξαγορά της Enel Ρουμανίας»

Η επικείμενη εξαγορά αποτελεί σκάνδαλο επειδή θα επιδεινώσει την θέση της ΔΕΗ. Όταν η ΔΕΗ προχώρησε στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και πούλησε το 49% της ΔΕΔΔΗΕ το οικονομικό ρεπορτάζ και τα πρωτοσέλιδα ξεχείλιζαν άρθρα με τίτλους ότι ενισχύεται η κεφαλαιακή βάση της ΔΕΗ...

Λεωνίδας Βατικιώτης*

Νέο ελληνοϊταλικό ειδύλλιο μετά από τον γάμο της Εύας Καϊλή με τον Φραντζέσκο Τζιόρτζι είναι στα σκαριά, με πρωτοβουλία του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ, Γιώργου Στάσση, η εξαγορά της θυγατρικής της ιταλικής Enel στην Ρουμανία…

Πρόκειται για μια εξαγορά που θα αποδειχθεί ακραία επιβλαβής για τον ελληνικό λαό και επικίνδυνη για την ίδια την ΔΕΗ.

Ακόμη και τα ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκαν κατά παραγγελία της ΔΕΗ αναπαράγοντας τυφλά και άκριτα τις διθυραμβικές ανακοινώσεις της εταιρείας και non paper υπογραμμίζουν ότι η ιταλική πολυεθνική θέλει να ξεφορτωθεί την ρουμανική θυγατρική της επειδή σκοπεύει να εξυγιάνει το χαρτοφυλάκιο της. Η ρουμανική Enel εξελίχθηκε σε βάρος για την μητρική λόγω της επιβολής έκτακτων φόρων από την κυβέρνηση της Ρουμανίας κι επίσης εξ αιτίας της πτώσης της υδροηλεκτρικής παραγωγής λόγω ξηρασίας. Τούτων δοθέντων ο Αστραχάν μάλλον είναι …μουλάρι. Οι Ιταλοί μάλλον ψάχνουν κορόιδο για να ξεφορτωθούν την ζημιογόνα θυγατρική τους και το βρήκαν στην ελληνική ΔΕΗ!

Επιπλέον ερωτηματικά για την πρωτοβουλία της ΔΕΗ να αγοράσει τον «μουτζούρη» δημιουργούνται από την εργασιακή σχέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ Γ. Στάσση με την θυγατρική της Enel. Όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, από το 2015 ως το 2019 διετέλεσε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ρουμανικής εταιρείας. Και τούτη η πληροφορία δεν έχει διαψευστεί όπως η δήλωσή του ότι κατέχει τίτλο ΜΒΑ την οποία ο ίδιος στη συνέχεια ανακάλεσε, αδυνατώντας να το αποδείξει. Έχοντας ωστόσο διατελέσει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ρουμανικής Enel μπορεί κάποιος ή κάποια να υποστηρίξει ότι με λεφτά του ελληνικού λαού διευκολύνει την εργοδότρια του ιταλική Enel σε μια δύσκολη στιγμή που θέλει να ξεφορτωθεί ζημιογόνα περιουσιακά στοιχεία…

Η κίνηση του Γιώργου Στάσση ανοίγει ξανά το θέμα της διαπλοκής που δημιουργείται με τα στελέχη του ιδιωτικού τομέα τα οποία προσλαμβάνονται για να δουλέψουν στον δημόσιο, όπως συνέβη με τον Γ. Στάσση που τον κουβάλησε στην Ελλάδα ο αρμόδιος υπουργός τότε Κ. Χατζηδάκης, μετά βαΐων και κλάδων σαν χρυσή μετεγγραφή. Ο Στάσσης που υποτίθεται ότι θα έσωζε την ΔΕΗ, πρώτο την ξεπούλησε, δεύτερο την χρεοκόπησε, τρίτο οδήγησε τα τιμολόγια στα ύψη και τέταρτο έφερε μαζί του τα «κονέ» με τα πρώην αφεντικά του από την Ιταλία στα οποία θα δώσει το ζεστό χρήμα που πληρώνουμε κάθε μήνα για να έχουμε ρεύμα ως αντάλλαγμα για να αγοράσει η ΔΕΗ τη σαβούρα της Enel από την Ρουμανία.

Η επικείμενη εξαγορά αποτελεί σκάνδαλο επειδή θα επιδεινώσει την θέση της ΔΕΗ. Όταν η ΔΕΗ προχώρησε στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και πούλησε το 49% της ΔΕΔΔΗΕ το οικονομικό ρεπορτάζ και τα πρωτοσέλιδα ξεχείλιζαν άρθρα με τίτλους ότι ενισχύεται η κεφαλαιακή βάση της ΔΕΗ. Τώρα όμως πουθενά δεν είδαμε άρθρο για τις επιπτώσεις που θα έχει η εξαγορά των παλιοσίδερων από την Ρουμανία. Αν τα κεφάλαια από την Macquarie ενίσχυσαν την κεφαλαιακή της βάση της ΔΕΗ, η εξαγορά, μετά την ολοκλήρωση της αποτίμησης (due diligence) θα την αδυνατίσει.

Η επικείμενη εξαγορά αποτελεί επίσης σκάνδαλο λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης της ΔΕΗ. Τα payroll της ΔΕΗ στον ελληνικό Τύπο γράφουν μόνο αγιογραφίες, εξωραΐζοντας μια θλιβερή κατάσταση, που αποτυπώθηκε και στις οικονομικές καταστάσεις του ενιάμηνου.

Εν συντομία: Οι ζημιές προ φόρων από 42,2 εκ. ευρώ το πρώτο ενιάμηνο του 2021 σχεδόν τετραπλασιάστηκαν το ενιάμηνο του τρέχοντος έτους φτάνοντας τα 169,8 εκ. ευρώ! Το καθαρό χρέος στις 30/9/2022 αυξήθηκε κατά 50% σε σχέση με τις 31/12/2021, φτάνοντας από 1,89 δισ. σε 2,6 δισ. ευρώ.

Η δεινή οικονομική κατάσταση της ΔΕΗ θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή αν ήταν αποτέλεσμα των φθηνών τιμολογίων. Στην πραγματικότητα όμως συμβαίνει το αντίθετο. Η ΔΕΗ σταθερά τους τελευταίους μήνες ανακοινώνει μια από τις υψηλότερες τιμές ηλεκτρικού ρεύματος. Για το μήνα Δεκέμβριο ενδεικτικά ανακοίνωσε τιμή κιλοβατώρας 0,38 ευρώ (για κατανάλωση μέχρι 500 κιλοβατώρες τον μήνα) ενώ η πλειοψηφία των αμιγώς ιδιωτών παρόχων (Protergia, NRG, Elin Energy, Zeniθ, Volton, ΕΛΠΕdison) ανακοίνωσε φθηνότερη τιμή. Συνάγεται ότι η ΔΕΗ, αντί να τιθασεύσει τις τιμές πρωταγωνιστώντας στην μείωσή τους, σέρνει τον χορό της κερδοσκοπίας καλύπτοντας και προσφέροντας έτσι νέους πελάτες στους ιδιώτες, ενώ με το ρευστό μας διασώζει τους Ιταλούς…

Τα έργα και οι ημέρες του Γ. Στάσση προκαλούν οργή αν θυμηθούμε τον τρόπο με τον οποίο δικαιολόγησε η κυβέρνηση τον εξωφρενικό μισθό του, που ανέρχεται σε 360.000 ευρώ ετησίως, όταν ο βασικός μισθός ανέρχεται σε 600 ευρώ. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος λοιπόν είχε δηλώσει ότι δικαιολογείται αυτός ο προκλητικός μισθός επειδή ο Γ. Στάσσης έρχεται να σώσει μια κατεστραμμένη και χρεοκοπημένη εταιρεία. Ωστόσο η οριακή κατάσταση της ΔΕΗ τότε οφειλόταν μεταξύ άλλων και στα χαμηλά τιμολόγια. Σήμερα που θα αποδώσουν τις ζημιές των 170 εκ. ευρώ και το χρέος των 2,6 δισ. ευρώ;

Και τέλος πάντων αν η αμοιβή του Στάσση συμφωνήθηκε με όρους αγοράς κι όχι επειδή ήταν φίλος κάποιου υπουργού κι ήρθε να βγάλει την βρόμικη δουλειά, μήπως τώρα που κατέστρεψε τη ΔΕΗ πρέπει να επιστρέψει τους μισθούς του και τα μπόνους των εκατομμυρίων και να φύγει όπως ήρθε, πριν προχωρήσει την εξαγορά της ρουμανικής Enel φεσώνοντας παραπέρα την ΔΕΗ;

Και μετά φυσικά η ΔΕΗ να επιστρέψει στο δημόσιο!

Στο 6ο Συνέδριο Βιωσιμότητας του Economist για τη Ν.Α. Ευρώπη και τη Μεσόγειο του @Economist_SEUR, ο Γεώργιος Στάσσης, Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος της #ΔΕΗ, μίλησε με τον Matteo Renzi, πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας, για το μεταβαλλόμενο ενεργειακό τοπίο της Ευρώπης. pic.twitter.com/kg2j9iR0ix

— ΔΕΗ (@DEI_GR) November 30, 2022

πηγή: https://dimosiografia.com

* Ο Λεωνίδας Βατικιώτης είναι Oικονομολόγος, Συγγραφέας και δημοσιογράφος. Αρθρογραφεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Πολιτικά δραστηριοποιείται στο χώρο της ευρύτερης Αριστεράς, όπου η συμμετοχή του θεωρείται σημαντική.

Κεντροαριστερά: «Δεν είναι θέμα συσκευασίας, αλλά περιεχομένου»

     Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέκου Αλαβάνου δεν αποτέλεσαν τομή στην πολιτική ζωή της Ελλάδας λόγω της ξεχωριστής προσωπικότητας των πρωταγωνιστών τους. Η ξεχωριστή πολιτική τους προσωπικότητα επέβαλε ρήξεις στο συνεχές της επίσημης πολιτικής προπαγανδίζοντας κι ενίοτε υιοθετώντας, έστω κατ’ εξαίρεση, λαϊκά αιτήματα που βελτίωναν την θέση της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Λεωνίδας Βατικιώτης*

Οι συνέπειες από τις εξελίξεις στο εσωτερικό των κομμάτων της Αριστεράς ανέκαθεν υπερέβαιναν τα εκλογικά και τα οργανωτικά τους όρια, επηρεάζοντας κάθε κόμμα και σχηματισμό, ανεξαρτήτως μεγέθους. Οι δε μεταξύ τους σχέσεις, άλλοτε παραπέμποντας σε διελκυστίνδα κι άλλοτε σε συγκοινωνούντα δοχεία, επηρεάζονταν καθοριστικά από τις πολιτικές προτεραιότητες και τις οργανωτικές διεργασίες στο εσωτερικό των μεγάλων κομμάτων.

Οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024, τόσο στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ όσο και στο ΣΥΡΙΖΑ δρομολόγησαν σενάρια συνεργασίας που κυκλοφορούσαν καιρό αν όχι χρόνια. Τέθηκαν δε επί τάπητος, με δημόσιες δηλώσεις, μετά την υπογραφή του 3ου μνημονίου τον Αύγουστο του 2015. Όταν οι πολιτικές διαφορές γεφυρώθηκαν, με τον ΣΥΡΙΖΑ να απεμπολεί οριστικά και δια παντός τα ριζοσπαστικά του χαρακτηριστικά και μαζί -καθόλου τυχαία- να αποχαιρετά το εκλογικό του ρεκόρ του Ιανουαρίου του 2015 (36,3%), και το ΠΑΣΟΚ να μοιράζεται με το ΣΥΡΙΖΑ πλέον το στίγμα της διάψευσης των πολιτικών του προσδοκιών, ξανακερδίζοντας ψηφοφόρους που στράφηκαν στην Αριστερά.

Η πολιτική της περιόδου 2015 – 2019 έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη πιο κοντά στο ΠΑΣΟΚ. Η φτωχοποίηση των εργαζομένων μέσω της υπερφορολόγησης, οι ιδιωτικοποιήσεις, η διαιώνιση της ασυδοσίας των τραπεζών και η στενότερη πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα των ΗΠΑ και του Ισραήλ ακύρωσαν κάθε ριζοσπαστισμό από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και στο θεσμικό επίπεδο δεν υλοποιήθηκε καμία ουσιαστική δημοκρατική τομή που να δικαιώνει τις προσδοκίες των ψηφοφόρων του κόμματος και να δημιουργεί ρήγματα στην καταθλιπτική νεοφιλελεύθερη κυριαρχία. Σε αυτό το περιβάλλον, οι μύδροι εκ μέρους στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στο «ΡΙ» αν δεν προανήγγειλαν ακόμη πιο δεξιά μετατόπιση φαίνονταν να αποκαθιστούν την πραγματικότητα…

Η διακυβέρνηση της ΝΔ ωστόσο σημαδεύτηκε από μια απρόσμενη τύχη: Να διαχειριστεί τα κονδύλια που απελευθέρωσε η προσωρινή αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας (2020-2023) για την αντιμετώπιση της πανδημίας και στη συνέχεια το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ. Πρόκειται για πακτωλό: Η συνολική αξία των κονδυλίων για την πανδημία έφτασε τα 44,4 δισ. με δημοσιονομικό κόστος 31,1 δισ., το νέο ΕΣΠΑ 2021-2027 τα 26,2 δισ. κ.λπ. Η ΝΔ με την πλημμυρίδα των δισεκατομμυρίων εξισορρόπησε αντικρουόμενα αστικά ανταγωνιστικά συμφέροντα, που θα είχαν εξελιχθεί σε πόλεμο μέχρι εσχάτων. Καθόλου απρόσμενη η στήριξη που απολαμβάνει η κυβέρνηση από τους μιντιάρχες…

Ωστόσο τα υποκείμενα, δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας είναι εδώ και απειλούν την εύθραυστη ισορροπία. Ξεχωρίζω: Ανεργία στο 10% που διαιωνίζεται από τις συνεχείς προσκλήσεις ξένων εργατών για την αγροτική παραγωγή και τα ξενοδοχεία, αύξηση των ανεξόφλητων χρεών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία που ξεπερνούν τα 150 δις., όξυνση του αναπτυξιακού / επενδυτικού προβλήματος της ελληνικής οικονομίας όπως μαρτυρά από την μια το γεγονός ότι η ελληνική είναι η μοναδική οικονομία στην ΕΕ που το ΑΕΠ της ακόμη και τώρα υπολείπεται του ΑΕΠ πριν την δημοσιονομική κρίση και από την άλλη η κατεύθυνση των επενδύσεων σε ακίνητα και κερδοσκοπία, φτωχοποίηση της κοινωνίας λόγω του πληθωρισμού και της αυξανόμενης επέκτασης της φτώχειας στους συνταξιούχους, σταδιακή αύξηση του ομολογιακού μέρους του δημόσιου χρέους ενώ παραμένει ακόμη σε επίπεδα ρεκόρ για την ΕΕ ως ποσοστό του ΑΕΠ, κ.λπ., κ.λπ. Από κοντά και η κλιμάκωση των πολεμικών μετώπων στην Ουκρανία και την Γάζα με την εκτεταμένη αν και καλυμμένη (ως προς το παρόν) εμπλοκή της Ελλάδας να απειλεί να γίνουμε στόχος επιθέσεων. Αυτά είναι τα μέτωπα που έχει ανοίξει η πολιτική της ΝΔ, απαιτώντας ρήξεις από τα αριστερά.

Ας επιχειρήσουμε τώρα να παραθέσουμε ορισμένα ενδεικτικά ζητήματα που συζητιούνται εν όψει της συνεργασίας των δύο κομμάτων της κεντροαριστεράς: Ποιος θα ηγηθεί του νέου σχήματος, ποιος θα είναι επικεφαλής στο ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ. Αν η συνεργασία θα έχει την μορφή του κοινού ψηφοδελτίου, αναπαράγοντας το πρόσφατο γαλλικό προηγούμενο, ή θα οδηγήσει σε νέο κόμμα. Αν θα γίνει νέο έκτακτο συνέδριο στο ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ, κοκ.

Κανένα από τα επίδικα της δημόσιας συζήτησης που συνοδεύει τις διεργασίες στην κεντροαριστερά δεν αφορά τα εκρηκτικά κοινωνικά ζητήματα της περιόδου ή αυτά που σχετίζονται με τον διεθνή προσανατολισμό. Κανένας από τους πρωταγωνιστές δεν τολμάει να θέσει έστω προς συζήτηση το αίτημα για κατώτατο καθαρό μισθό 1.000 ευρώ, κρατική επιδότηση κάθε μισθωτού ή συνταξιούχου που πληρώνει ενοίκιο πάνω από το ένα τρίτο των απολαβών του για να αντιμετωπιστεί η στεγαστική κρίση, κρατικοποίηση των τομέων της ενέργειας, τηλεπικοινωνιών και τραπεζών, διατίμηση στα είδη ευρείας κατανάλωσης για να πέσουν οι τιμές, κι έξοδο από ΝΑΤΟ και ευρώ – ΕΕ ως όρων εκ των ων ουκ άνευ για την ειρήνη και την ευημερία.

Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέκου Αλαβάνου δεν αποτέλεσαν τομή στην πολιτική ζωή της Ελλάδας λόγω της ξεχωριστής προσωπικότητας των πρωταγωνιστών τους. Η ξεχωριστή πολιτική τους προσωπικότητα επέβαλε ρήξεις στο συνεχές της επίσημης πολιτικής προπαγανδίζοντας κι ενίοτε υιοθετώντας, έστω κατ’ εξαίρεση, λαϊκά αιτήματα που βελτίωναν την θέση της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Έτσι και σήμερα το νέο προϊόν δεν θα κριθεί από την συσκευασία. Θα κριθεί από το περιεχόμενο…

πηγή: leonidasvatikiotis.wordpress.com

_______________________________________________________________

* Ο Λεωνίδας Βατικιώτης είναι Oικονομολόγος, Συγγραφέας και δημοσιογράφος. Αρθρογραφεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Πολιτικά δραστηριοποιείται στο χώρο της ευρύτερης Αριστεράς, όπου η συμμετοχή του θεωρείται σημαντική.

«Ακρίβεια, Ενεργειακή Φτώχεια και Αντιστάσεις σε Ευρώπη και Ελλάδα», εκδήλωση ΛΑΕ -Α.Α., Τετάρτη 14.12.22 , 7.00μμ Πάντειο Πανεπιστήμιο

Η Λαϊκή Ενότητα - Ανυπότακτη Αριστερά πραγματοποιεί εκδήλωση την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2022 και ώρα 7.0μμ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (αμφιθέατρο. Στασινοπούλου, Γυάλινο Κτήριο 1ος όροφος) με θέμα :

«Ακρίβεια, Ενεργειακή Φτώχεια και Αντιστάσεις σε Ευρώπη και Ελλάδα»

Θα μιλήσουν :

• Κώστας Λαπαβίτσας, οικονομολόγος, καθηγητής Πανεπιστήμιου Λονδίνου-


• Λεωνίδας Βατικιώτης, οικονομολόγος


• Μανώλης Κοζαδινός, ψυχίατρος, Παρίσι

Την εκδήλωση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Λαμπρινή Θωμά.
Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά από το thepressproject.gr

Οι «Εξεγερμένοι» για 17η ημέρα στο Σύνταγμα

Σύνταγμα: Λαϊκή Διαβούλευση

ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΗ με τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, το "Μεσοπρόθεσμο" και το διάγγελμα-πρόκληση του πρωθυπουργού, ήταν το βράδυ της Παρασκευής η συγκέντρωση των "εξεγερμένων", για 17η μέρα, στην πλατεία Συντάγματος.
Πιστοί στο ραντεβού της καθημερινής συμμετοχής στη διαμαρτυρία κατά του μεσοπρόθεσμου προγράμματος με τα σκληρά οικονομικά μέτρα, δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν.

ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ - Ανυπότακτη Αριστερά, πολιτική εκδήλωση για την «Ακρίβεια, Ενεργειακή Φτώχεια και Αντιστάσεις σε Ευρώπη και Ελλάδα» (vid)

Πραγματοποιήθηκε χθες με επιτυχία η εκδήλωση της ΛΑΕ - Ανυπότακτη Αριστερά στο Πάντειο για την «Ακρίβεια, Ενεργειακή Φτώχεια και Αντιστάσεις σε Ευρώπη και Ελλάδα»

Ακολουθεί βίντεο από την επιτυχημένη εκδήλωση της Λαϊκής Ενότητας-Ανυπότακτη Αριστερά για την «Ακρίβεια, Ενεργειακή Φτώχεια και Αντιστάσεις σε Ευρώπη και Ελλάδα»

Στην εκδήλωση μίλησαν οι:

1. Κώστας Λαπαβίτσας, οικονομολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου Λονδίνου
2. Λεωνίδας Βατικιώτης, οικονομολόγος
3. Μανώλης Κοζαδινός, ψυχίατρος, Παρίσι
4. Την εκδήλωση συντόνισε η δημοσιογράφος Λαμπρινή Θωμά.

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ: Τo Πολιτικό Σύστημα μετά την 25η Ιουνίου - Η Ελλάδα μπροστά στις παγκόσμιες προκλήσεις (vid)

Στις "Αντιθέσεις" , μία μεγάλη συζήτηση για το πολιτικό αποτύπωμα των εκλογών της 25ης Ιουνίου στην Ελλάδα και το νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται μετά τις εκλογές, σε κοινωνικό, οικονομικό, εθνικό αλλά και διεθνές επίπεδο. 

Τα ανοιχτά ερωτήματα για την θέση και την στρατηγική της Ελλάδας , στο νέο παγκόσμιο περιβάλλον με τις ραγδαίες αλλαγές σε όλες τις μεταβλητές του. 

Ποιο κοινωνικό σώμα αποτυπώνουν οι εκλογές της 25ης Ιουνίου, ποια τα δημογραφικά-πολιτικά του χαρακτηριστικά, η αποκωδικοποίηση της μεγάλης αποχής , η στρατηγική νίκη του Κυριάκου Μητσοάκη, ο κατακερματισμός της αντιπολίτευσης, τι σηματοδοτεί η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και τα νέα δεδομένα για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση με το εκλογικό "big-bang" . 

Οι παράμετροι των γενιών της μεταμνημονιακής επιτήρησης, της μετα-covid "κανονικότητας" , της εποχής της τεχνητής νοημοσύνης αλλά και τους τέλους της δημοσιονομικής εξαίρεσης και της επιστροφής στη δημοσιονομική πειθαρχία στην Ε.Ε. 

Η ισχυρή κυβερνητική αυτοδυναμία, ο θεσμικός της αντίκτυπος, η ατροφική αντιπολίτευση και η δυναμική εμφάνιση της λεγόμενης "αντισυστημικής" ψήφου στη Βουλή . 

• Στο στούντιο των "Αντιθέσεων" ο Δημήτρης Μαύρος Διευθύνων Σύμβουλος της MRB και Πρόεδρος του ΣΕΔΕΑ ( ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗΣ & ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΓΟΡΑΣ) 

Στην εκπομπή παρεμβαίνουν και καταθέτουν την οπτική τους οι :  

• Λευτέρης Κουσούλης, Πολιτικός Επιστήμονας- αναλυτής και σύμβουλος στρατηγικής επικοινωνίας. 
• Σταύρος Λυγερός, Επικεφαλής του SLpress.gr - Αναλυτής, Συγγραφέας. 
• Λεωνίδας Βατικιώτης, Οικονομολόγος- Δημοσιογράφος, και ο 
• Ραφαήλ Καλυβιώτης Πολιτικός Επιστήμονας- Πρόεδρος του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών.

Στις "ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη - Στην ΚΡΗΤΗ TV.

πηγή: "ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη στo "ΚΡΗΤΗ TV"

Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, διώκεται πολιτικά από τους νεομνημονιακούς» (Vid)

Το έργο της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους μετά τις 20.09.2015, τη διεθνή δραστηριότητά της, καθώς και τα επόμενά της βήματα παρουσίασαν σήμερα σε συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, η τέως Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου και τα μέλη της Επιτροπής,

Δίκαιο Αγγλίας για τους πιστωτές, μισθοί Αλβανίας για τους εργαζόμενους

του Λεωνίδα Βατικιώτη*

Ψεκάστε την Παρασκευή, σκουπίστε το Σάββατο, τελειώσατε την Κυριακή! Αυτό είναι το σχέδιο της κυβέρνησης Παπαδήμου, της πιο πουλημένης και ξενόδούλης κυβέρνησης που έχει περάσει ποτέ από τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες.

Ταφόπλακα σε μισθούς, συντάξεις από μεσοπρόθεσμο και προϋπολογισμό

Μια νέα χρονιά ύφεσης, η έκτη στη σειρά μετά το 2008 όταν μειώθηκε για πρώτη φορά το ΑΕΠ, θα είναι το 2013 αν εφαρμοστούν τα αντιλαϊκά μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση από κοινού με τους δανειστές συνολικού ύψους 13,5 δισ. ευρώ...

Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης - Συγκέντρωση: Δευτέρα, 12 Ιουλίου, 7:30 μμ, πλατεία Αυδή, Μεταξουργείο.

Ανοίγουμε το διάλογο για τη δημιουργία μιας Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης, με την ισότιμη συμμετοχή ανένταχτων αγωνιστών και αγωνιστριών, καθώς και οργανωμένων δυνάμεων της ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής Αριστεράς.

Ανοικτή συγκέντρωση Δευτέρα, 12 Ιουλίου, 7:30 μμ, πλατεία Αυδή, Μεταξουργείο.

Ανοίγουμε το διάλογο για τη δημιουργία μιας Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης, με την ισότιμη συμμετοχή ανένταχτων αγωνιστών και αγωνιστριών, καθώς και οργανωμένων δυνάμεων της ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής Αριστεράς.

Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης

Ανοίγουμε τον διάλογο

Ανοικτή συγκέντρωση Δευτέρα, 12 Ιουλίου, 7:30 μμ, πλατεία Αυδή Μεταξουργείο.

Ανοίγουμε το διάλογο για τη δημιουργία μιας Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης, με την ισότιμη συμμετοχή ανένταχτων αγωνιστών και αγωνιστριών, καθώς και οργανωμένων δυνάμεων της ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής Αριστεράς.

Δεν επιδιώκουμε μια συμφωνία σε όλα, αλλά μια ανοιχτή διαδικασία συζήτησης για όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία εν μέσω υγειονομικής, οικονομικής και οικολογικής κρίσης. Στη χώρα μας η ακραία νεοφιλελεύθερη αντικοινωνική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ κάνει περισσότερο αναγκαία από ποτέ την κοινή δράση στους κοινωνικούς αγώνες.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία διαλόγου και δράσης επιδιώκουμε να ορίσουμε τις βασικές πολιτικές αρχές που θα πιστοποιούν τις προθέσεις μας και θα οδηγούν την πορεία μας. Προοπτική μας είναι η συγκρότηση ενός αριστερού ριζοσπαστικού πολιτικού μετώπου.

Οι πρόσφατοι αγώνες και στην Ελλάδα και στον κόσμο πείθουν πως τα ανυπότακτα τμήματα της κοινωνίας δεν σιωπούν, αλλά κινητοποιούνται και απαιτούν μια δική τους πολιτική έκφραση. Προσβλέπουμε σε μια νέα Αριστερά των αγώνων, του διαλόγου και του σύγχρονου σχεδίου ανατροπής.

Η ανοικτή δημόσια εκδήλωση θα γίνει τη Δευτέρα, 12 Ιουλίου 2021, στην Πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο, στις 7:30 μμ. Θα μιλήσουν οι:

- Κώστας Λαπαβίτσας
- Γιάννης Κουζής
- Γιώτα Σταθά
Τη συζήτηση θα συντονίσει η Βιβή Πασχάλη.

Συμμετέχουν, στηρίζουν, ή παρακολουθούν οι οργανώσεις: Αναμέτρηση, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, Αριστερό Ρεύμα, ΔΕΑ, Παρέμβαση, Συνάντηση, Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο, Συντονισμός Κομμουνιστικών Δυνάμεων.

Αθήνα 9 Ιουλίου 2021

Διακήρυξη

Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης

Είναι κάποιες εποχές που η ιστορία τρομάζοντας με τα τέρατα τα οποία δημιούργησε κάνει πίσω, σα να στέκεται για να μπορέσει να ανασάνει και να δει τι έχει πράξει.

Είναι οι εποχές αναστοχασμού, και μιας γενικευμένης αμηχανίας, όπου στην επιφάνεια εμφανίζονται τα αδιέξοδα αλλά κάτω από αυτήν κινούνται αργά σεισμογενείς δυνάμεις ικανές να ταράξουν τον κόσμο.

Δεν ειπώθηκε τυχαία ότι ζούμε στην «εποχή των τεράτων».

Ούτως ή άλλως τα συμβάντα που την ορίζουν είναι πρωτοφανή.

Ένας μικροσκοπικός ιός βγήκε από την αδράνεια της ζούγκλας και έγινε πανδημική απειλή για την ανθρωπότητα, πυροδοτώντας τη μεγαλύτερη υγειονομική κρίση και μια νέα, βαθύτερη, οικονομική. Η Κλιματική Αλλαγή, είναι ένας κίνδυνος που γίνεται όλο και πιο άμεσος και εφιαλτικός, αλλά για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους μετατρέπεται σε ευκαιρία βίαιης κοινωνικής αποδιάρθρωσης.

Τα μεγέθη των ανισοτήτων είναι δυσθεώρητα, τεράστια συσσώρευση πλούτου σε λίγους, και εκατομμύρια φτωχοί που πολλαπλασιάζονται.

Σπουδαία επιστημονικά επιτεύγματα της ανθρώπινης συν-εργασίας όπως είναι τα εμβόλια και τα φάρμακα νέας γενιάς, αντί να είναι παγκόσμια κοινωνικά αγαθά, περιφράσσονται με τα συρματοπλέγματα της ιδιοκτησίας και συνεπώς μπαίνουν στην τρελή κούρσα της κερδοφορίας και των διακρατικών ανταγωνισμών, οδηγώντας στο χάος, με πρωταθλήτρια την ΕΕ, κατά τη διανομή και εντέλει επιτρέποντας τη διάδοση της νέας εκδοχής του ιού, από χώρες που έμειναν έξω από το σχέδιο εμβολιασμού. Οι χώρες που βγαίνουν έξω από το όριο του δυτικού «πολιτισμού» μας δεν είναι τόσο μακρινές όσο θέλουν να μας δείχνουν.

Η νέα τεχνολογία που δημιουργεί τεράστιες δυνατότητες για την απελευθέρωση του χρόνου και των δημιουργικών ικανοτήτων του ανθρώπου γίνεται ένας ασφυκτικός βραχνάς, μετατρέπεται σε πραγματικότητα ανεργίας και δυστυχίας, σε σωματική, πνευματική και ψυχική εξουθένωση της μισθωτής εργασίας. Η κατοχή και χρήση της από τους κολοσσούς της πληροφορικής επιτρέπουν όχι μόνο την κατασκόπευση της ανθρωπότητας αλλά και την επέμβαση στη συμπεριφορά και τη συνείδηση.

Ο γενναίος νέος κόσμος είναι εδώ, απειλητικός!
Είναι ανάγκη να αποτύχει!

Χρειάζεται να αντιδράσουμε!

Αυτή μπορεί να γίνει μια δική μας εποχή.

Ενώ η πανδημία ανέδειξε την αδήριτη ανάγκη για παγκόσμια συνεργασία, η «παγκοσμιοποίηση» αποκάλυψε την ουσία της, την κυριαρχία των «μεγάλων» χωρών και των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων πάνω σε κράτη και λαούς και τη χρηματιστικοποίηση των πάντων.
Ο πλανήτης γίνεται ένα πεδίο εμπορικών, κρατικών και γεωπολιτικών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που επαναφέρουν τον πόλεμο μέχρι και την πυρηνική απειλή.

*****

Στη χώρα μας, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπου μια ακροδεξιά νεοφιλελεύθερης τραμπικής έμπνευσης έχει πάρει την πρωτοβουλία από τις φιλελεύθερες τάσεις, αξιοποιεί κυνικά την πανδημία προκειμένου να εκμηδενίσει το ζωτικό πυρήνα των εργασιακών, κοινωνικών και δημοκρατικών κατακτήσεων της μεταπολίτευσης. Από το 1990 και επί 20 χρόνια η άρχουσα τάξη, με τους πολιτικούς της εκπροσώπους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ροκάνιζαν αυτόν τον πυρήνα συστηματικά και με τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ, κατάφεραν ένα βαθύ πλήγμα. Τώρα, δίνουν τις χαριστικές βολές: στο 8ωρο, στη διαδήλωση, στην απεργία, στο δημόσιο πανεπιστήμιο και σχολείο, στην πρώτη κατοικία, στο προοδευτικό Οικογενειακό Δίκαιο, στο ασφαλιστικό. Ψήφισαν νέο μεσοπρόθεσμο μνημόνιο με μέτρα για εξοικονόμηση 16δισ. ευρώ, προκειμένου να επιστρέψουμε στα πλεονάσματα, ενώ η νέα κρίση είναι εδώ.

Ιδρύουν το «αυτόνομο» ιδιωτικό σχολείο που θα αξιολογείται από την αγορά. Δημιούργησαν «στρατόπεδα συγκέντρωσης» προσφύγων και μεταναστών. Το περιβάλλον, η πολιτιστική κληρονομιά, η καλλιτεχνική ζωή και δημιουργία πυροβολούνται κατά ριπάς. Δεν μπαζώνουν μόνο την Ακρόπολη, μπαζώνουν ζωές.

Η έξαρση του σεξισμού και της καταδίωξης του διαφορετικού παίρνουν διαστάσεις σε μια κοινωνία που δεν εμπιστεύεται τον εαυτό της. Που δεν βλέπει μπροστά της κάτι να προσδοκά και να περιμένει.

Η δημόσια υγεία είναι το επόμενο θήραμα. Η κυβέρνηση χειροκρότησε από τα μπαλκόνια τους υγειονομικούς, είπε μερικές μισές καλές κουβέντες για τη δημόσια υγεία και ταυτόχρονα αρνήθηκε πεισματικά μαζικούς μόνιμους διορισμούς, μετέτρεψε τα δημόσια νοσοκομεία και κέντρα υγείας σε χώρους κόλασης για το προσωπικό και ταυτόχρονα σε χώρους φτηνής επιδιόρθωσης από την ασθένεια του κορονοϊού, για να θησαυρίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι υγείας. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό, ταξικό και ανεπανόρθωτο.

Με όλα αυτά, η κυβέρνηση δεν γλιτώνει την οικονομία από την κρίση, την ανεργία και τα λουκέτα μικρομεσαίων. Το σημερινό «βιώσιμο» χρέος είναι διπλάσιο από αυτό του 2010. Και οι πακτωλοί «σωτηρίας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδεικνύονται δανεικά με την επιβολή των γνωστών «μεταρρυθμίσεων», πάνω από όλα με τα αιματοβαμμένα «πρωτογενή πλεονάσματα» προς όφελος του γαλλογερμανικού «Βορρά». Ο τουρισμός, η «βαριά βιομηχανία» του ελληνικού καπιταλισμού, μετατράπηκε σε φτερό στον άνεμο.

*****

Mπροστά σε αυτό το ζοφερό παρόν, τα ερωτηματικά των εργαζόμενων, των γυναικών, των επιστημόνων, των καλλιτεχνών, της νεολαίας, του εργαζόμενου λαού και μαζί του, τα ερωτηματικά όλων των αριστερών, μετατρέπονται σε δικαιολογημένη αγωνία. Τι χρειάζεται να κάνουμε; Η αγωνία είναι μεγαλύτερη λόγω και της εμπειρίας του πρόσφατου παρελθόντος, την τραγική κατάληξη της «αριστερής» κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ η οποία εξαέρωσε την ελπίδα στις Βρυξέλες. Η αντιπολίτευση που ασκεί σήμερα, δείχνει ότι έχει προσχωρήσει αμετάκλητα στον κύκλο του συστήματος εξουσίας. Από την άλλη πλευρά ο στενός κομματισμός ή οι χαρισματικοί ηγέτες δεν μπορεί να δώσουν απαντήσεις στα ασφυκτικά ερωτήματα.

Αλλά και η «δική μας» Αριστερά δεν στάθηκε αντάξια της προσδοκίας και των περιστάσεων. Οι ανεπάρκειες έγιναν πιο εμφανείς και έσπειραν ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση. Αποδείχθηκε τραγικά ανεπαρκής για νέες προγραμματικές επεξεργασίες, ικανές να προκαλέσουν ρήγματα στην καταιγιστική αστική επίθεση, να θέσουν στόχους αντεπίθεσης, να ενώσουν δυνάμεις πάνω σε αυτούς. Κυριάρχησε και κυριαρχεί ο κατακερματισμός και η υπεραριστερή ρητορική.

Οι ευθύνες όλων τους και όλων μας είναι προφανείς. Καθένας με το δικό του μερίδιο και το δικό του βάρος.

Υπό αυτές τις συνθήκες αναζητείται μια καθολική αυτοκριτική και μια συνολική υπέρβαση. Γιατί η απάντηση στη θύελλα δεν είναι να θρηνούμε πάνω από τα ερείπια της ήττας αλλά να ξανασυζητήσουμε και να ξανασυγκροτήσουμε μια νικηφόρα, και χωρίς τα συμπλέγματα και τις παθογένειες του παρελθόντος, Αριστερά.

Μια επανίδρυση σε νέες βάσεις.

*****

Όμως, είναι ακόμη πιο φανερό ότι η ανελέητη επίθεση της κυβέρνησης, οι άμεσες ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων απαιτούν να συγκεντρωθούν δυνάμεις. 

Σήμερα. Να ξεκινήσει ένας συντροφικός οργανωμένος διάλογος για όλα τα μεγάλα ζητήματα «που καίνε» μαζί με την, περισσότερο αναγκαία από ποτέ, κοινή δράση στους αγώνες. Εκεί πρωτίστως και όχι σε βιαστικές εκλογικές συγκολλήσεις κορυφών.

Αυτό φιλοδοξούμε να πράξουμε.

Να διερευνήσουμε και να δράσουμε από κοινού ώστε να επανασυνδεθεί η Αριστερά με το «σώμα της», την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Εκεί όπου βασιλεύει η σύγχρονη εκμετάλλευση, ειδικά της νέας γενιάς, ο εργασιακός κατακερματισμός, το απόλυτο διευθυντικό δικαίωμα. Εκεί που γεννιέται και αναγεννιέται ο εργοδοτικός, γραφειοκρατικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός ο οποίος κυριαρχεί στη ΓΣΕΕ.

Για να ξαναγεννηθεί ο αγωνιστικός, ανεξάρτητος και ταξικός συνδικαλισμός, η μήτρα της μαχόμενης Αριστεράς, σε δημιουργική και όχι υποτακτική σχέση με τα κόμματα της.

Να συζητήσουμε και να δράσουμε από κοινού ώστε να συνδεθεί ο αναγκαίος αγώνας αντίστασης στα κυβερνητικά μέτρα με τον αγώνα για εργασιακές, κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις, με ένα πολιτικό πρόγραμμα άλλης κοινωνικής προοπτικής υπέρ των εργαζομένων και του λαού. Με πρώτο και βασικό ζήτημα τη ριζική μείωση του εργάσιμου χρόνου, με τις αναγκαίες αυξήσεις μισθών και την εξασφάλιση του κοινωνικού εισοδήματος.

Να διερευνήσουμε και να δράσουμε από κοινού ώστε να βρούμε τους νέους δρόμους, και με τη συνεργασία των λαών, μαζικής απειθαρχίας, ρήξης και εξόδου από το ευρώ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το υπέρογκο δημόσιο χρέος, των δεσμεύσεων που φτάνουν στα 100 χρόνια, επιδρώντας θετικά και σε ρεύματα που δεν έχουν ακόμη πειστεί για την ασυμβατότητα αυτών των μηχανισμών με τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα.

Για την επανάκτηση και τη διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Για την αναζωογόνηση του αντιπολεμικού κινήματος, για την ειρήνη και τη φιλία με τους λαούς της Τουρκίας και των Βαλκανίων, την έξοδο από το ΝΑΤΟ και τον αντιδραστικό άξονα με το Ισραήλ, το κλείσιμο των ξένων βάσεων, συζητώντας το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων υπό το πρίσμα των λαϊκών συμφερόντων, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και του διεθνισμού.

Για τα μεγάλα προβλήματα του περιβάλλοντος, της ενέργειας, της παιδείας και του πολιτισμού, της ισότητας των γυναικών και της άρσης της σεξιστικής διάκρισης και καταπίεσης, του μεταναστευτικού και προσφυγικού, σε σύνδεση με τον αγώνα για ταξική χειραφέτηση.

Να ανοίξουμε ξανά το διάλογο για τα καθοριστικά στρατηγικά ζητήματα, το χαρακτήρα της οικονομικής ανάπτυξης, τον καπιταλισμό της εποχής μας και τη θέση της Ελλάδας, για το «τι πήγε στραβά» στις επαναστάσεις του 20ου αιώνα, για τη σοσιαλιστική προοπτική του 21ου αιώνα και για το «φάντασμα του κομμουνισμού» που ο ίδιος ο αντίπαλος φέρνει ξανά στην επιφάνεια. Ώστε να αναγεννηθεί ο αντικαπιταλιστικός και αντιιμπεριαλιστικός αγώνας, να επανασυνδεθούμε με τα μεγάλα οράματα αλλά με επίγνωση πως δεν αναζητείται στρατηγική συμφωνία, τουλάχιστον άμεσα.

Να αναζητήσουμε τους δρόμους και τους τρόπους ώστε να συνδεθούν οι αναγκαίοι στόχοι αποτίναξης της εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας με τα καθημερινά αιτήματα πάλης, τις λαϊκές ανάγκες και επίπεδα συνείδησης για να μην καταντούν απλά συνθήματα μιας περιθωριοποιημένης, αυτοαναφορικής, και άρα ακίνδυνης, Αριστεράς.

*****

Για όλους αυτούς τους λόγους και με αυτούς του σκοπούς, καλούμε σε συζήτηση για τη δημιουργία μιας ανοιχτής Αριστερής Πρωτοβουλίας διαλόγου και κοινής δράσης, με την ισότιμη συμμετοχή ανένταχτων αγωνιστών, αγωνιστριών και οργανωμένων δυνάμεων της ασυμβίβαστης, ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής Αριστεράς, δίνοντας τον πρώτο λόγο στους εργαζόμενους, στις γυναίκες και τη μαχόμενη διανόηση. Πάνω από όλα, στη νέα γενιά.

Δεν επιδιώκουμε μια συμφωνία σε όλα, αλλά μια ανοιχτή διαδικασία συζήτησης ορίζοντας μερικά βασικά προαπαιτούμενα που χρησιμεύουν ως οδηγός και πιστοποίηση της πρόθεσης και της πορείας μας και με προοπτική τη συγκρότηση, εν τέλει, ενός αριστερού ριζοσπαστικού πολιτικού μετώπου.

Όσο σκυθρωπή και εάν φαίνεται η εποχή μας, η ταξική πάλη στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο ανοίγει καινούρια «φωτεινά μονοπάτια» για την Αριστερά: Οι πρόσφατοι αγώνες και στην Ελλάδα και στον κόσμο, πείθουν πως τα ανυπότακτα τμήματα της κοινωνίας δεν σιωπούν. Κινητοποιούνται και απαιτούν, όχι μόνο διεκδικώντας κατακτήσεις, αλλά και μια δική τους πολιτική έκφραση. Μια νέα αριστερά, των αγώνων, του διαλόγου και ενός σύγχρονου σχεδίου ανατροπής.

Σήμερα κάνουμε το πρώτο βήμα. Ο δρόμος είναι μακρύς, δύσκολος και με εμπόδια. Αυτή είναι η πρόσκληση από εμάς. Αυτή είναι η πρόκληση για όλους.'

Υπογράφοντες:

• - Αδάμος Αντώνης, πρ. Περ/κός Σύμβουλος, Ελασσόνα
• - Αλεξίου Θεόδωρος, εκπαιδευτικός
• - Αλεξίου Σπύρος, εκπαιδευτικός
• - Αμμανατίδου Λίτσα, πρ. βουλευτής
• - Αμπελογιάννη Βάσω, μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ, Άρτα
• - Ανδρίτσος Θάνος, αρχιτέκτονας- πολεοδόμος
• - Αραμπατζή Βασιλική, κίνηση ασκούμενων και νέων δικηγόρων ΘΣΝ
• - Αρέστης Γιώργος, εργαζόμενος
• - Ασαλουμίδης Κώστας, αντιπρόεδρος συνδικάτου εργαζομένων στην ενέργεια, Πτολεμαΐδα
• - Ασπρογέρακας Κώστας, δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Χαϊδαρίου
• - Βαϊνάς Παντελής, εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Αιγάλεω
• - Βαϊνάς Στέλιος, ΔΣ φοιτητικού συλλόγου Παιδαγωγικού Αθήνας
• - Βαλσαμής Σταύρος, δημοτικός σύμβουλος Κορυδαλλού
• - Βαρουξάκης Μανόλης, αγρότης-συνδικαλιστής, Χανιά
• - Βασιλειάδης Τάσος, ηλεκτρολόγος μηχανικός, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ
• - Βασιλείου Δημήτρης, μέλος της Επιτροπής εργαζομένων εστίασης Αργολίδας
• - Βασσάλος Γιώργος, πολιτικός επιστήμονας, Βρυξέλλες
• - Βατικιώτη Αγγελική, πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ
• - Βατικιώτης Λεωνίδας, οικονομολόγος
• - Βήχας Γιώργος, καρδιολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ
• - Βούλγαρης Αντώνης, Περ/κος Σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας
• - Βρεττάκος Ηλίας, πρ γενικός γραμματέας ΑΔΕΔΥ
• - Γαϊτάνη Ιωάννα, ιδιωτική υπάλληλος, πρ. βουλεύτρια Α’ Θεσσαλονίκης
• - Γαλάνη Πένυ, υπ. διδάκτωρ Ιατρικής
• - Γαλιατσάτου Βασιλική, επι πτυχίω φοιτήτρια ΑΣΟΕΕ
• - Γαρδικλής Δημήτρης, αντιπρόεδρος συλλόγου εργαζομένων Ασκληπιείο Βούλας
• - Γέρου Κάτια, Ηθοποιός
• - Γεωργακάκης Bαγγέλης, εκδότης
• - Γεωργούλας Στράτος, πανεπιστημιακός, Περ/κος Σύμβουλος Βόρειου Αιγαίου
• - Γιαννούλια Κατερίνα, Γραμματεία Ισότητας ΑΔΕΔΥ – “Συνέλευση 8η Μάρτη”
• - Γουδέβενος Σπύρος, ιδιωτικός υπάλληλος
• - Γουρλάς Νίκος, συνδικαλιστής
• - Δαμιανάκης Νίκος, υπ. διδάκτορας κοινωνιολογίας
• - Δελημήτρος Κώστας, γραμματέας ΔΣ συλλόγου εργαζομένων Γεωπονικού Παν/μίου, πρ. βουλευτής
• - Δερμιτζάκης Κώστας, φαρμακοποιός – λογοτέχνης, πρ. βουλευτής
• - Διαμαντόπουλος Βαγγελης, Τεχνικός Τηλεπικοινωνιών, πρ. βουλευτής, Καστοριά
• - Δραγώτης Θύμιος, υπ. διδάκτορας, Πάτρα
• - Δρούγκας Δημοσθένης, οδοντίατρος, περ/κός Σύμβουλος Πελοποννήσου
• - Ζερδελής Γιάννης, γιατρός, πρ. βουλευτής, Λέσβος
• - Ζιαζιάς Δημήτρης, Πρόεδρος Ένωση Ιατρών Νόμου Αχαίας
• - Ζούτσος Νίκος, εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Περιστερίου,
• - Ήσυχος Κώστας, πρ. βουλευτής
• - Θανοπούλου Κατερίνα, εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής – συγγραφέας
• - Θεοδωρίδου Αλεξάνδρα, γενική γραμματέας ΣΥΑΕ
• - Ιωαννίδης Ηλίας, ελεύθερος επαγγελματίας, πρ. Βουλευτής, Καβάλα
• - Κακαγιάννης Νίκος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Λάρισα
• - Καλαβάνος Παναγιώτης, δικηγόρος, Κίνηση για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα
• - Καλαϊτζοπούλου Ηλέκτρα, Βιολόγος, υπ. διδάκτορας Βιοχημείας
• - Καλόγηρος Νίκος, εκπαιδευτικός, αντιπρόεδρος ΣΕΠΕ Καλλιθέας-Μοσχάτου
• - Καλομοίρης Γρηγόρης, συντονιστής του ΜΕΤΑ, πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ
• - Καλτσώνης Δημήτρης, πανεπιστημιακός
• - Καλύβης Αλέκος, πρ. αναπληρωτής πρόεδρος ΓΣΕΕ
• - Κάντας Αριστοτέλης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης
• - Καραβάκος Βασίλης, Δημοτικός Σύμβουλος Μεταμόρφωσης
• - Καραβασίλη Ιωάννα, κοινωνιολόγος
• - Καραχάλιος Γιάννης, ιδιωτικός υπάλληλος
• - Κατερίνη Τόνια, αρχιτέκτονας μηχανικός
• - Κατζουράκης Κυριάκος, ζωγράφος
• - Καψάλης Αποστόλης, μεταδιδακτορικός ερευνητής
• - Κόκκαλη Άννα, εκπαιδευτικός, μεταφράστρια
• - Κοκκινίδης Θωμάς, οικονομολόγος
• - Κοκκινόπουλος Παντελής, γιατρός, αντ. Ιατρικού συλλόγου Αργολίδος
• - Κολούσιος Στέργιος, συνταξιούχος δάσκαλος, Λάρισα
• - Κονδύλης Γρηγόρης, γλωσσολόγος, μεταφραστής
• - Κοντογεώργος Μάκης, μέλος ΕΕ της ΟΜΕ – ΟΤΕ
• - Κοντός Δημήτρης, φυσικός, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Τριτέκνων Ελλάδας, Δυτικό μέτωπο για το κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής
• - Κορτζίδης Χρήστος, πρ. Δήμαρχος Ελληνικού- Αργυρούπολης
• - Κοσμάς Νικηφόρος, λογιστής, δημοτικός σύμβουλος Κεντρικής Κέρκυρας & Διαπόντιων Νήσων
• - Κουβαράς Γιώργος, μαθηματικός, δημοτικός σύμβουλος Αιγιαλείας
• - Κουβελάκης Στάθης, πανεπιστημιακός
• - Κουζής Γιάννης, πανεπιστημιακός
• - Κουραντής Δημήτρης, δικηγόρος
• - Κούστας Κώστας, περιφ. Σύμβουλος Δυτ. Ελλάδος, εκπαιδευτικός
• - Κουτσιανάς Πάνος, δημοτικός σύμβουλος Ιλίου
• - Κόχιλας Λευτέρης, Δημοτικός Σύμβουλος Ικαρίας
• - Κριτσωτάκης Μιχάλης, περ/κος Σύμβουλος Κρήτης
• - Κυπραίος Βασίλης, μεταπτυχιακός Βιολογίας, Πάτρα
• - Κυριακάκης Γιάννης, πρόεδρος ΕΛΜΕ Χανίων
• - Κωτσιόπουλος Νίκος, Μέλος Γ.Σ. Συνδικάτου Οικοδόμων Ν. Λάρισας
• - Λαγδά Δέσποινα, Δημοτικός Σύμβουλος Δάφνης – Υμηττού
• - Λαζαρίζου Μαρία, υπ. διδάκτωρ χημικού ΑΠΘ
• - Λαπαβίτσας Κώστας, πανεπιστημιακός, πρ. βουλευτής
• - Λαπιέρης Σωτήρης, Δημοτικός Σύμβουλος Χαλανδρίου
• - Λασκαρίδης Παναγιώτης, Δημοτικός Σύμβουλος Αγίου Δημητρίου
• - Λασκος Χρήστος, εκπαιδευτικός
• - Λεονταράκης Πάνος, ιχθυολόγος, Καβάλα
• - Λεουτσάκος Στάθης, πρ. βουλευτής
• - Λιάγκος Γιώργος, ηλεκτρολόγος μηχανικός
• - Μαγιάκης Λευτέρης, Δημοτικός Σύμβουλος Αμαρουσίου, μηχανικός
• - Μακρή Αλέκα, γιατρός
• - Μανιάτης Γιώργος, πανεπιστημιακός
• - Μάνος Γιάννης, οικονομολόγος, Τρίκαλα
• - Μανουσάκης Γιώργος, πρόεδρος συλλόγου εργαζομένου νοσοκομείου Άγιος Νικόλαος, Λασίθι
• - Μαντά Ασημίνα, φοιτήτρια, μέλος ΕΑΑΚ
• - Μαντέλας Νίκος, υπ. Διδάκτορας παιδαγωγικής
• - Μάρκου Κώστας, οδοντίατρος, μέλος της Πρωτοβουλίας για μία Δημόσια Υγεία-Λαϊκό Δικαίωμα-Κοινωνικό Αγαθό
• - Μαυρόπουλος Τάσος, Δημοτικός Σύμβουλος Βύρωνα
• - Μέγγος Τάκης, Δημοτικός Σύμβουλος Δελφών
• - Μερμίγκης Στέλιος, δημοτικός σύμβουλος Αγρινίου
• - Μητρόπουλος Δημήτρης, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Πειραιά
• - Μινωτάκης Αλέξανδρος, υπ. Διδάκτορας Επικοινωνίας και ΜΜΕ, ΕΚΠΑ
• - Μιχαηλίδου Ναταλία, μηχανικός
• - Μοσχοχωρίτου Όλγα, δικηγόρος
• - Μπαμπαλής Δημήτρης, Γιατρός, Παθολόγος-Εντατικολόγος, Δ/ντής ΤΕΠ ΓΝ Λάρισας, Μέλος ΔΣ Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Λάρισας (ΕΙΝΚΥΛ)
• - Μπαρμπαλιά Ελένη, κίνημα ατόμων με αναπηρία
• - Μπαρσέφσκι Μάνια, νομικός, κίνημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα
• - Μπαστέας Πέτρος, συνδικαλιστής ΕΥΔΑΠ
• - Μπέλμπας Χρήστος, εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Χανίων
• - Μπεφάνης Βασίλης-Ορέστης, φοιτητής, πρόεδρος Φ.Σ. ΙΑΚΑ, Βόλος
• - Μπίσιας Χάρις, πολιτικός επιστήμονας, Χανιά
• - Μπόλαρη Μαρία, ιδιωτική υπάλληλος, πρ. βουλεύτρια Α’ Αθήνας
• - Μπούκη Ελένη, μηχανικός, αντιπροσωπεία ΤΕΕ
• - Μπουρδούβαλης Βασίλης, εργαζόμενος στην πληροφορική
• - Νταβανέλος Αντώνης, συνταξιούχος δημοσιογράφος
• - Οικονόμου Γιώργος, δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Νέας Σμύρνης
• - Ορφανίδης Τάσος, αγρότης. Καβάλα
• - Παναγιωτίδης Παναγιώτης, φοροτεχνικός, Λάρισα
• - Παναγιωτόπουλος Χρήστος, πρώην πρόεδρος εργαζομένων δήμου Βύρωνα
• - Παπαδημητρίου Μάνια, ηθοποιός – σκηνοθέτης
• - Παπαδόπουλος Δημήτρης, μέλος Δ.Σ. ΕΛΜΕ Λάρισας
• - Παπαδόπουλος Κώστας, Δημοτικός Σύμβουλος Νίκαιας-Ρέντη
• - Παπαδοπούλου Μαρίνα, ψυχολόγος, Δράμα
• - Παπαποστόλου Νατάσα, εκπαιδευτικός
• - Πασχάλη Βιβή, υγειονομικός, μέλος ΔΣ συλλόγου εργαζ. Ευαγγελισμού
• - Παυλόπουλος Γιώργος, συνδικαλιστής στις τράπεζες
• - Πεπονή Καλλιρόη, ιδιωτική υπάλληλος
• - Πετράκος Θανάσης, περιφερειακός σύμβουλος Πελ/νήσου.
• - Πετρόπουλος Δημήτρης, μηχανικός δημοσίου, αντιπροσωπεία ΤΕΕ
• - Πλιακογιάννης Δημήτρης, Δίκτυο υπεράσπισης δημοκρατικών ελευθεριών ΘΣΝ
• - Ποταμίτης Νίκος, Πρόεδρος Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Ζακύνθου
• - Πράσσος Στέφανος, περ/κος σύμβουλος Δυτικής Μακεδονίας
• - Ρεμπάπης Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ. ΕΛΜΕ Λάρισας
• - Ρωμανός Αγγελής, μέλος του κινήματος κατά των πλειστηριασμών
• - Σακελλαρόπουλος Σπύρος, Πανεπιστημιακός
• - Σακούτης Νίκος, εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Πετρούπολης
• - Σαμοΐλης Στέφανος, μηχανικός, Περ/κος Σύμβουλος Ιονίων Νήσων
• - Σαπουνάς Γιώργος,μέλος Δ.Σ. ΣΕΠΕ Αμαρουσίου
• - Σαράντος Αλεξανδρής, πρ. μέλος ΔΣ ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, Μεγαλόπολη
• - Σαραφιανός Δημήτρης, δικηγόρος, κίνημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα
• - Σιγάλας Αντώνης, ακτιβιστής ΛΟΑΤΚΙ
• - Σκαμνάκης Θανάσης, δημοσιογράφος
• - Σκλαβάκη Φρόσω, μέλος ΔΣ συλλόγου εργαζομένων ΔΟΥ ν. Αττικής & Κυκλάδων
• - Σκόνδρας Άγγελος, γεωπόνος, Πάτρα
• - Σκούμας Θανάσης, δικηγόρος, Θήβα
• - Σουλτανίδου Χριστίνα, κίνημα κατά των πλειστηριασμών, Θεσσαλονίκη
• - Σπανού Δέσποινα, νομικός, πρ. αντιπρόεδρος ΑΔΕΔΥ
• - Σταθά Γιώτα, μηχανικός ΔΕΗ
• - Σταματονικολός Γιώργος, εργαζόμενος στο προσφυγικό/μεταναστευτικό
• - Σταυροπούλου Αναστασία, δικηγόρος, κίνημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα
• - Στρατούλης Δημήτρης, πρ. βουλευτής
• - Σωτηριάδη Ντίνα, κτηνίατρος
• - Τζάρας Νίκος, δικηγόρος, Χανιά
• - Τζήμας Νίκος, φοιτητής, μέλος ΕΑΑΚ
• - Τόλης Χρήστος, μηχανικός
• - Τολίκα Κατερίνα, εκπαιδευτικός
• - Τόλιος Άρης, ασφαλιστικός σύμβουλος
• - Τουλιάτος Χρίστος, βιβλιοϋπάλληλος, δημοτικός σύμβουλος Ζωγράφου
• - Τράντος Γιάννης-Άγγελος, ιατρός, μέλος Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή και της Πρωτοβουλίας για μία Δημόσια Υγεία-Λαϊκό Δικαίωμα-Κοινωνικό Αγαθό
• - Τριανταφυλλίδης Στέφανος, εργαζόμενος στον επισιτισμό
• - Τσάλα Συλβί, άνεργη, Τρίκαλα
• - Τσαπέπα Λία, μαθηματικός
• - Τσιρώνης Μίλτος, Δημοτικός Σύμβουλος Λαμίας
• - Τσίτκανος Μήτσος, εργαζόμενος στο μέταλλο
• - Τσιφής Κώστας, γεωπόνος, Λάρισα
• - Τσίχλη Μαριάννα, δικηγόρος, Περ/κός Σύμβουλος Αττικής
• - Φάρας Αντώνης, τεχνολόγος- οικονομολόγος
• - Χαλβατζής Αλέκος, μισθωτός εργαζόμενος σε τεχνική εταιρεία
• - Χαραλαμπίδης Κώστας, δημοτικός σύμβουλος Νεάπολης-Συκεών
• - Χαραλαμπίδου Δέσποινα, Περ/κος. Σύμβουλος Κεντρ. Μακεδονίας
• - Χαρίσης Γιώργος, μέλος Γενικού Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ
• - Χατζηστεφάνου Άρης, δημοσιογράφος
• - Χατζόπουλος Στάθης, δικηγόρος
• - Χουδαλάκη Κατερίνα, ηλεκτρολόγος μηχανικός, μέλος ΔΣ ΣΜΤ
• - Χουντής Νίκος, πρ. ευρωβουλευτής
• - Χρυσαδάκος Σταύρος, γεωπόνος, πρ. Περ/κος Σύμβουλος Πελοποννήσου

Οικονομική υποδούλωση και λεηλασία...

του Λεωνίδα Βατικιώτη*

Ένα νέο, ακόμη πιο αιματηρό κεφάλαιο στην πρωτοφανούς αγριότητας επίθεση που διεξάγεται εδώ και ένα χρόνο ανοίγει ο Εφαρμοστικός νόμος του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Δράσης που ψηφίστηκε στις 30 Ιούνη από 155 βουλευτές και επίσης το νέο επικαιροποιημένο Μνημόνιο που δόθηκε στη δημοσιότητα από το υπουργείο Οικονομικών την Πέμπτη 7 Ιουλίου.