.png)
Μέχρι σήμερα οι ασθένειες αντιμετωπίζονταν με διακριτικότητα και ψυχραιμία. Ο ασθενής δεν διατυμπάνιζε το πρόβλημά του, τις θεραπείες του, την κατάστασή του.
Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Η κάθε ασθένεια αφορούσε αποκλειστικά και μόνο τον ίδιο και τους κοντινούς του συγγενείς. Το ευρύτερο περιβάλλον στεκόταν διακριτικά. Καμία ασθένεια δεν έγινε αντικείμενο ευρείας συζήτησης ούτε καμία φαρμακευτική αγωγή ή θεραπεία συζητήθηκε στα καφενεία, στους χώρους εργασίας, σε πάρκα και πλατείες.
Καμία ασθένεια, όσο θανατηφόρα κι αν ήταν, δεν χώρισε στα δύο την κοινωνία, εκτός από τις εποχές της Σπιναλόγκας, δεν εξέθρεψε τα πιο ποταπά ένστικτα ανθρώπων που εύχονταν θάνατο στον συνάνθρωπο. Καμία ασθένεια δεν έγινε θέμα πολιτικό, σε σημείο που η κεφαλή του κράτους να χαρακτηρίζει ψεκασμένους και τζαμπατζήδες πολίτες, επειδή δεν εμβολιάζονται, και μάλιστα με ένα εμβόλιο για το οποίο δεν έχουν ολοκληρωθεί οι δοκιμές και έχει προσωρινή έγκριση.
Κανένα εμβόλιο δεν θεοποιήθηκε τόσο, καμία ασθένεια δεν ανακάτεψε τόσο την κοινωνία, κανένας ασθενής δεν προβλήθηκε τόσο όσο ο ασθενής του κορωνοϊού, καμία ιατρική πράξη δεν έτυχε τόσης δημοσιότητας για τόσο καιρό, όπως αυτό το εμβόλιο.
Ο κορωνοϊός όμως φαίνεται να λειτουργεί με όρους lifestyle. Είναι trendy να δείχνεις τους ορούς σου, πόσο άρρωστος είσαι, τα σωληνάκια στη μύτη στο νοσοκομείο, τις βελόνες καρφωμένες στο μπράτσο, να ανεβάζεις σέλφι με τις νοσοκόμες που σου έκαναν εμβόλιο, να ποστάρεις τους πυρετούς σου, τον βήχα σου και την αδυναμία σου. Είναι κάποιο είδος παρασήμου να συμμετέχεις σε όλο αυτό το μιντιακό πανηγύρι που καταλύει κάθε ίχνος σεβασμού στον άνθρωπο. Θέλεις να είσαι ήρωας, ένας Σούπερμαν που σώζει την ανθρωπότητα από έναν ιό που σύμφωνα με τους ίδιους τους αριθμούς του ΕΟΔΥ στην Ελλάδα σε δύο χειμώνες έχει κρούσματα -όχι νοσούντες απαραιτήτως- στο 5% του πληθυσμού. Και από αυτό το 5% έχει πεθάνει μόλις το 2% με μέσο όρο ηλικίας τα 78 έτη.
Φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό την εκστρατεία των εμβολιασμών να αναλαμβάνουν influencers και ιερείς. Έγινε το εμβόλιο ο νέος Θεός και απαιτεί ιεροκήρυκες; Είναι το εμβόλιο το νέο trendy gadget και δίνουμε βήμα σε Σουρβάιβορ Αγνωστίδου και τηλεαστέρες να μιλήσουν για τα εμβόλια;
Ο κορωνοϊός καταλύει το ιερό άβατο των ασθενειών, εκεί όπου υπήρχε σεβασμός στον ασθενή, στον επιστήμονα, σεβασμός στη θεραπεία, στην ιατρική έρευνα, σεβασμός στην ίδια τη ζωή και στον άνθρωπο. Ο κορωνοϊός σπάει αυτή τη μυστικιστική ατμόσφαιρα της αρρώστιας, που θέλει την ησυχία και την ηρεμία του αρρώστου, σπάει το ιατρικό απόρρητο, καταλύει τον αυτοσεβασμό, αλλά και τον σεβασμό απέναντι στον άλλον. Είναι η πανδημία; Όχι. Είναι η νέα τάξη πραγμάτων.
*H Eλένη Παπαδοπούλου, είναι Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
Η κάθε ασθένεια αφορούσε αποκλειστικά και μόνο τον ίδιο και τους κοντινούς του συγγενείς. Το ευρύτερο περιβάλλον στεκόταν διακριτικά. Καμία ασθένεια δεν έγινε αντικείμενο ευρείας συζήτησης ούτε καμία φαρμακευτική αγωγή ή θεραπεία συζητήθηκε στα καφενεία, στους χώρους εργασίας, σε πάρκα και πλατείες.
Καμία ασθένεια, όσο θανατηφόρα κι αν ήταν, δεν χώρισε στα δύο την κοινωνία, εκτός από τις εποχές της Σπιναλόγκας, δεν εξέθρεψε τα πιο ποταπά ένστικτα ανθρώπων που εύχονταν θάνατο στον συνάνθρωπο. Καμία ασθένεια δεν έγινε θέμα πολιτικό, σε σημείο που η κεφαλή του κράτους να χαρακτηρίζει ψεκασμένους και τζαμπατζήδες πολίτες, επειδή δεν εμβολιάζονται, και μάλιστα με ένα εμβόλιο για το οποίο δεν έχουν ολοκληρωθεί οι δοκιμές και έχει προσωρινή έγκριση.
Κανένα εμβόλιο δεν θεοποιήθηκε τόσο, καμία ασθένεια δεν ανακάτεψε τόσο την κοινωνία, κανένας ασθενής δεν προβλήθηκε τόσο όσο ο ασθενής του κορωνοϊού, καμία ιατρική πράξη δεν έτυχε τόσης δημοσιότητας για τόσο καιρό, όπως αυτό το εμβόλιο.
Ο κορωνοϊός όμως φαίνεται να λειτουργεί με όρους lifestyle. Είναι trendy να δείχνεις τους ορούς σου, πόσο άρρωστος είσαι, τα σωληνάκια στη μύτη στο νοσοκομείο, τις βελόνες καρφωμένες στο μπράτσο, να ανεβάζεις σέλφι με τις νοσοκόμες που σου έκαναν εμβόλιο, να ποστάρεις τους πυρετούς σου, τον βήχα σου και την αδυναμία σου. Είναι κάποιο είδος παρασήμου να συμμετέχεις σε όλο αυτό το μιντιακό πανηγύρι που καταλύει κάθε ίχνος σεβασμού στον άνθρωπο. Θέλεις να είσαι ήρωας, ένας Σούπερμαν που σώζει την ανθρωπότητα από έναν ιό που σύμφωνα με τους ίδιους τους αριθμούς του ΕΟΔΥ στην Ελλάδα σε δύο χειμώνες έχει κρούσματα -όχι νοσούντες απαραιτήτως- στο 5% του πληθυσμού. Και από αυτό το 5% έχει πεθάνει μόλις το 2% με μέσο όρο ηλικίας τα 78 έτη.
Φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό την εκστρατεία των εμβολιασμών να αναλαμβάνουν influencers και ιερείς. Έγινε το εμβόλιο ο νέος Θεός και απαιτεί ιεροκήρυκες; Είναι το εμβόλιο το νέο trendy gadget και δίνουμε βήμα σε Σουρβάιβορ Αγνωστίδου και τηλεαστέρες να μιλήσουν για τα εμβόλια;
Ο κορωνοϊός καταλύει το ιερό άβατο των ασθενειών, εκεί όπου υπήρχε σεβασμός στον ασθενή, στον επιστήμονα, σεβασμός στη θεραπεία, στην ιατρική έρευνα, σεβασμός στην ίδια τη ζωή και στον άνθρωπο. Ο κορωνοϊός σπάει αυτή τη μυστικιστική ατμόσφαιρα της αρρώστιας, που θέλει την ησυχία και την ηρεμία του αρρώστου, σπάει το ιατρικό απόρρητο, καταλύει τον αυτοσεβασμό, αλλά και τον σεβασμό απέναντι στον άλλον. Είναι η πανδημία; Όχι. Είναι η νέα τάξη πραγμάτων.
*H Eλένη Παπαδοπούλου, είναι Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
πηγή: NewsBreak
